گوشش نه ...گوشی اش را بگیر

جام جم سرا: بله. واقعیت این است که خریدن سیم‌کارت و گوشی همراه برای فرزندان همان و خارج شدن آنها، دست کم تا حد زیادی، از حیطه کنترل و نظارت شما همان.

بنابراین، اگر واقعا به دنبال کاستن آسیب‌ها هستید، بهترین راه ممنوع کردن استفاده از گوشی همراه تا قبل از رسیدن به سنی است که وی بتواند مدیریت ارتباطاتش و نیز محتوایی که به واسطه دوربین، اینترنت، بلوتوث و ... در معرض آنها قرار می‌گیرد را برعهده بگیرد.

به بیان دیگر، عدم استفاده، بهترین راهکار است. اما متأسفانه در حال حاضر، بسیاری از کودکان حتی در سنین پایین، گوشی همراه دارند و از آن استفاده می‌کنند. در این موارد هم باز، می‌توان در حدی محدود، اقدامات پیشگیرانه‌ای را انجام داد. آموزش و برقراری ارتباط نزدیک با فرزندان، کلید موفقیت در این راه است.

امین حرف دل فرزندتان باشید

مدرسه، کلاس‌های زبان، هنری و ورزشی، سرویس مدرسه و ... پر از فرصت‌های گوناگون برای رد و بدل کردن انواع اطلاعات بین بچه‌هاست. با در دست داشتن یک گوشی همراه که می‌تواند صدا و تصویر پخش کند، حجم اطلاعاتی که منتقل می‌شود بیشتر می‌شود و رنگ و روی دیگری هم به خود می‌گیرد.

بهترین راه برای مصون نگه‌داشتن فرزندتان از مواجهه با بسیاری از اطلاعات و بهتر از آن، مصون ماندن از تأثیرات آنها، این است که سعی کنید رابطه خوبی با فرزند خود داشته باشید.

امین فرزند خود باشید تا در مواقع لازم، او قبل از هر کسی، نزد شما بیاید و با شما صحبت کند. دلسوزی، تدبیر و تجربه شما به طور حتم از دوست او بیشتر خواهد بود. برای برقراری رابطه بهتر، باید تلاش کنید. می‌توانید از کتاب‌های راهنمای والدین بهره بگیرید یا به متخصصین روانشناس کودک مراجعه کنید. هر چه زودتر اقدام کنید، جلوترید. سن که بالاتر می‌رود، رابطه نامناسب مانند دیواری می‌شود که کج گذاشته شده باشد. اصلاح آن سخت‌تر و دور از دسترس‌تر می‌شود.

گوش به زنگ باشید

اگر متوجه رفتار مشکوکی شدید، از ترس این که با چیزی مواجه شوید که خوشایندتان نیست، چشمانتان را روی واقعیت‌ها نبندید. در مورد رفتار فرزند خود حساس باشید.

تلفن‌زدن‌های یواشکی، پچ‌پچ حرف زدن، تا دیروقت اس.ام.اس بازی کردن، شماره عوض کردن، بیشتر از یک شماره داشتن، به صفحه تلفن موبایل خیره شدن، لبخندهای ناخودآگاه، ترک کردن محل یا صحبت به طور ناگهانی، حساس بودن روی صدای گوشی همراه، گوشی همراه را همه جا حتی در حمام با خود بردن، رمز و قفل و ... برای ورود به گوشی گذاشتن و ... همه و همه مواردی است که نه لزوما، اما در موارد بسیاری باید پیگیری شوند.

در پیگیری خود البته فراموش نکنید که باید به فرزند خود احترام بگذارید، طوری رفتار نکنید که احساس کند به حریم خصوصی‌اش حمله کرده‌اید، قضاوت بدون دلیل نداشته باشید و ادب و احترام را فراموش نکنید.

همچنین تهاجمی رفتار نکنید و یا او را با تهدیدهای نامناسب بمباران نکنید. در غیر این صورت بعد از این که موضوع فروکش کرد، تنها اتفاقی که می‌افتد این است که این بار به جای شما، فرزندتان گوش به زنگ خواهد بود و بهتر یاد می‌گیرد چه طور همه چیز را از شما مخفی کند تا طوفان قبلی دوباره به پا نشود.

شبکه اجتماعی فرزندتان را بشناسید

بچه‌ها در مدرسه و انواع کلاس‌هایی که شرکت می‌کنند، همسایه‌ها و حتی در دنیای مجازی، از انواع چت روم‌ها و فروم‌ها گرفته تا سایت‌های اجتماعی، شبکه‌ای اجتماعی دارند که بیشترین ارتباط را با آنها دارند. سعی کنید با آنها ارتباط خوبی برقرار کنید.

اگر دخترتان با دختر همسایه دوست شده و این دوستی مضر نیست به خاطر این که از رنگ‌هایی که مادرش می‌پوشد متنفرید، از آنها فاصله نگیرید. اگر پسرتان در مدرسه با پسری دوست شده که خوب، مؤدب و فهیم است، به خاطر این که پدر یا مادرش به اندازه شما از موضوعات اقتصادی سر در نمی‌آورد یا زیادی ساده است و حوصله شما را در گپ زدن سر می‌برد، او و ارتباطش با پسرتان را نادیده نگیرید.

سعی کنید به خاطر فرزندتان افرادی که در شبکه اجتماعی او در هر حدی وارد شده‌اند را بشناسید و با آنها ارتباط خوبی داشته باشید. با این کار به فرزندتان نشان می‌دهید قضاوت‌های بی‌منطق ندارید و به سلایق و خواسته‌های او هم احترام می‌گذارید. در این شرایط، اگر در موردی هم با دلایل کافی، با یکی از روابط او مخالف باشید، با احتمال بالاتری حرف شما را خواهد پذیرفت، چون حرف شما از اعتبار کافی برخوردار است.

به علاوه، به‌روز باشید، از امکانات مجازی که فرزندتان استفاده می‌کند استفاده کنید و در آنها فعال باشید. بدین ترتیب، هم فرزندتان احساس می‌کند در این موارد می‌تواند با شما هم، صحبت کند و شما در عهد گذشته سیر نمی‌کنید و هم می‌توانید از بسیاری از اتفاقات باخبر باشید.(دخت ایران)

فقط می‌توان 200 هزار یارانه بگیر ثروتمند راحذف کرد

جام جم سرا:بعد از مدت‌ها طفره رفتن مقامات دولتی از برنامه‌ای که برای غربالگری یارانه بگیران در دستور کار قرار داد‌ه‌اند و اینکه تاکنون به چه نتایجی در این مورد رسیده‌اند طیب‌نیا-وزیر اقتصاد- لب به سخن گشود و به طور گذرا به آنچه که انجام شده اشاره کرد.

به گزارش ایسنا وی با اشاره به اینکه بحث غربالگری یارانه بگیران از لحاظ نظری کاملا روشن است و هر آدم عاقلی با کمی تامل می فهمد که نباید به تمامی افراد جامعه به صورت یکسان و برابر یارانه نقدی پرداخت، بیان کرد که دولت یازدهم در این حوزه مقابل یک کار انجام شده قرارگرفته است چراکه طی دو سه سال اخیر پرداخت هایی انجام و برای مردم حقوق مکتسبه‌ای ایجاد شده است که نمی توان به یکباره در تغییر این شرایط ورود پیدا کرد.

وزیر اقتصاد گریزی هم به اظهارات پر حاشیه خود همزمان با ثبت نام یارانه بگیران در فروردین ماه در مجلس مبنی بر اینکه 10 میلیون نفر پردرآمد را شناسایی کرده‌ایم زد و گفت: برآوردها حاکی از آن بود که شاید بتوانیم 10 میلیون نفر را حذف کنیم. همچنین قرار بود که در کارگروه خانوارها اطلاعات را دقیقا بررسی کنند، تا بدانیم که می توان به آن تکیه کرد یا خیر.

وی این را هم گفت که به عنوان کسی که اعتقاد جدی به غربالگری یارانه بگیران دارد شهادت می دهد که پیگیری های زیادی در این مورد انجام شده است چراکه هر گونه خطایی در این زمینه آثار اجتماعی بسیار بدتری را با خود به همراه خواهد داشت.

البته طیب‌نیا اشاره‌ای هم به حضور مقامات بانک مرکزی و شخص سیف در جلساتی که با حضور مسولین سامانه های مهم اطلاعاتی برگزار می شود کرد و گفت: مسوولین این سامانه ها به صراحت تاکید کرده‌اند که اگر بخواهیم به طور قطعی و بدون خطا یارانه بگیران را حذف کنیم فقط 200 هزار نفر قابل حذف کردن هستند.

اطلاعاتی که بی اطلاعند

اعلام این رقم از تعداد کسانی که دولت می تواند به صراحت در مورد حذف آنان اقدام کند نکات قابل تاملی را با خود به همراه دارد که شاید از مهمترین آن بتوان به محدود بودن این تعداد اشاره کرد.

بعد از این که دولت در سال گذشته بارها و بارها اعلام کرد که حتما به غربالگری بیش از 76 میلیون نفر یارانه بگیر ورود پیدا می کند و کارگروه های مختلفی را در این مورد تشکیل داد تصمیمات پایانی سال 1392 نشان داد که نتوانسته به نتیجه مشخصی برای جداسازی نیازمندان واقعی یارانه برسد. به گونه ای که ثبت نام مجدد را با فرمهایی که در یک روز مانده به شروع ثبت نام رونمایی کرده بود آغاز و انتظار داشت تا در مدت 10 روز تمامی متقاضیان نیازمند با اطلاعات دقیق ثبت نام کنند.

اما حتی با وجود اینکه تعدادی از متقاضیان نتوانستند به هردلیلی از جمله ابهامات موجود در فرم ثبت نام و پیش آگاهی که در مورد آن وجود نداشت ثبت نام کنند بازهم بیش از 73 میلیون نفر خواهان ادامه دریافت یارانه 45 هزار و 500 تومانی شدند.

این در حالی است که در ادامه نیز برخی گروه‌های جامانده مثل نیروهای مسلح و برخی زوج های جوان و حتی افرادی که از لیست خانوارها عقب مانده بودند نیز به مجموع قبلی‌ها اضافه شدند تا دولت ناچار باشد که به روال فاز اول با وجود ثبت نام مجدد بازهم ماهانه بیش از 3500 میلیارد تومان یارانه بپردازد.

اکنون در حالی تعداد یارانه بگیران دسته کمی از مرحله اول ندارد که با تاکید قانون بودجه برای تخصیص یارانه به نیازمندان و اعتقاد کارشناسان، نمایندگان مجلس و حتی دولت به این موضوع نتیجه ماه ها بررسی و سکوت این است که فقط می توان 200 هزار نفر از حدود 75 میلیون نفر را بدون ریسک و خطا حذف کرد.

در عین حال با توجه به فرم های ثبت نامی که منتشر شد در کنار 40 پایگاه اطلاعاتی که اعلام می شد در اختیار است این انتظار وجود داشت که دولت حداقل بتواند نسبت به 10 میلیون یارانه بگیر ثروتمندی که از آن سخن گفته بود اقدام کند اما این گونه نشد و اظهارات اخیر وزیر نشان می دهد که حتی برآورد وی نیز چندان بر اساس اطمینان نبوده است چرا که اگر بر پایه اطلاعات قوی این رقم حتی برآوردی اعلام شده بود امروز نباید 9 میلیون و 800 هزار نفر خطا در تخمین را به همراه داشت.

نکته قابل تامل دیگر مربوط به ناهمخوانی رقم قابل حذف با ادعای 40 پایگاه اطلاعاتی مطمئن است و این سوال را ایجاد می کند که چرا باید بانک های اطلاعاتی کشورمان آنقدر ضعیف باشند و مسولان آن حتی در 30 سال گذشته نتوانند پایگاه های قدرتمندی را ایجاد کنند که امروزه تنها قادرند از بین 76 میلیون نفر فقط تعداد 200 هزار نفر را تشخیص دهند؟

همچنین باید توجه داشت که تعداد اغنیا در کشور ما به حدی کم نیست که بعد از ماهها بررسی آنهم با اطلاعات بانک مرکزی، مرکز آمار و مابقی مراجع اطلاعاتی فقط 200 هزار نفر قابل تشخیص باشند! تعدای که به طور یقین به چند دهم جمعیت ثروتمند کشور که نیازی به یارانه کمتر از 50 هزار تومان هم ندارند نمی رسد.

بنابراین این گونه به نظر می رسد که با روال موجود و ضعف های اطلاعاتی که نمی توان به طور صد درصد گفت که آیا موجب کاهش آمار قابل شناسایی شد‌ه‌اند یا خیر؟ و با توجه به سخنان طیب نیا که می گوید دولت حتی فعلا در مورد حذف همین 200 هزار نفری هم به یقین رسیده اصلا تصمیم به اقدام ندارد و فعلا در حال بررسی و مطالعه است تا بتواند به اعلام قطعی مطمئن برسد، دریافت یارانه هیچ یارانه بگیری قطع نخواهد شد و شاید بتوان گفت که حداقل تا چند ماه آینده علی رقم تمامی مسایل موجود حذف یارانه بگیران منتفی است.

یاد بگیر که بگویی: نه!

جام جم سرا: یک استاد دانشگاه مهارت‌های زندگی را توانایی‌هایی می‌داند که با تمرین مکرر پرورش می‌یابند و فرد را برای مواجه با مسایل روزمره زندگی، افزایش توانایی‌های روانی، اجتماعی و بهداشتی آماده می‌کند.

مرجان حسین‌زاده تقوایی می‌گوید: همه ما گاهی در زندگی با چالش‌ها و مشکلاتی روبرو می‌شویم، در صورت برخورداری از مهارت‌های زندگی می‌توان به بهترین شکل ممکن آن‌ها را رفع کرد هر چند این مساله خود باعث آرامش انسان می‌شود.

وی با بیان اینکه «آگاهی به اثرات فشار گروه» یکی از این مهارتهاست، ادامه می‌دهد: فشار گروه مهم‌ترین مفهومی است که در آن دیگران و خصوصا گروه‌های هم سن و سال به وسیله آن بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند.

این کار‌شناس مشاوره خانواده اضافه می‌کند: فشار گروه فشاری روان‌شناختی است که خواسته یا ناخواسته از طریق گروه بر اعضا وارد می‌شود تا هنجار‌ها، نگرش‌ها و رفتارهای گروه را پذیرفته و به آن پایبند شوند.

به گفته وی، فشار گروه می‌تواند مثبت یا منفی باشد، منظور از فشار گروهی مثبت این است که فرد تحت تاثیر ویژگی‌های مثبت گروه قرار گیرد و در فشار گروهی منفی، ویژگی‌های منفی گروه، بر فرد اثر می‌گذارد.

علاقه به حضور در گروه‌های هم سن
عضو هیات علمی دانشگاه کرج هم می‌گوید: یکی از ویژگی‌های دوران نوجوانی و جوانی، علاقه به حضور در گروه‌های هم سن و سال است، پس احتمال دارد فرد ویژگی‌ها و رفتارهایی داشته باشد که ناشی از رفتار دوستان او باشد.

به گفته حسین‌زاده تقوایی، اندیشیدن عمیق‌تر به خود، این امکان را برای وی مهیا می‌کند که جنبه‌های مثبت و منفی ارتباط با دیگران و خصوصا دوستان را دقیق‌تر شناخته و مانع از آن شود که ناخواسته حامل ویژگی‌های آن‌ها شود.

این استاد دانشگاه می‌افزاید: مهارت‌های ارتباطی، تفکر نقادانه، حل مساله، تصمیم گیری و قاطعیت، ابزارهایی هستند که به ما کمک می‌کنند، ضمن عضویت در گروه دوستان، ماهیت منحصر به فرد بودن را که یکی از پیامدهای خودآگاهی است، حفظ کنیم.

«قاطعیت» یک توانایی مهم و موثر
او با اشاره به این که «قاطعیت» از جمله توانایی‌های مهمی است که می‌تواند ما را از خطر فشار گروهی محفوظ نگه دارد، می‌گوید: هرچند، چند روش برای برخورد قاطعانه در این گونه موقعیت‌ها وجود دارد. برای اینکه پاسخ شما غیر منتظره یا عجولانه تلقی نشود، پیش از آن، مکث یا تاخیر کوتاهی را ارایه کنید، مثلا بگویید: خوب، من نمی‌توانم همراه تو بیایم. در مواجهه با پیشنهاد فرد مقابل از مهربانی یا توجه او قدردانی کنید و بگویید: از توجهی که به من دارید، ممنونم ولی...، به عبارتی استفاده از قدردانی و تحسین پیش از امتناع از خواسته یا پیشنهاد طرف مقابل، رنجش خفیفتری را به وجود آورده و احتمالا منجر به پذیرش فرد مقابل خواهد شد.

این کار‌شناس خانواده توصیه می‌کند: همواره علت نپذیرفتن خواسته طرف مقابل را توضیح دهید. مثلا بگویید: نه، ممنونم، می‌توانم بدون سیگار هم این مشکل را تحمل کنم، یا صراحتا جواب نه بدهید و بگویید: نه من هیچ علاقه‌ای به این گونه روابط ندارم.

یافتن راه حل دو طرفه
حسین‌زاده ادامه می‌دهد: باید سعی کرد راه حلی را یافت که دو طرفه باشد یعنی هم شما مایل به انجام آن باشید و هم طرف مقابل. مثلا بگویید، امروز صبح کلاس دارم ولی اگر شما وقت داشته باشید، بعدازظهر می‌توانم.

وی هدفمند بودن را یکی از ویژگی‌های افراد خودآگاه عنوان کرده و می‌افزاید: این افراد دارای مجموعه روشنی از اهداف از پیش تعیین شده هستند و برای تعیین اهداف فردی به توانایی‌ها، ناتوانایی‌ها و شرایط موجود توجه کافی دارند. نکته مهمی که این افراد به آن آگاهی دارند، این است که دستیابی به هر هدفی مستلزم صرف وقت، تلاش و سخت کوشی است، بدین معنی که بعد از اینکه اهداف خود را انتخاب کردند، سعی می‌کنند، با برنامه ریزی به آن دست یابند.

حسین‌زاده معتقد است: با وجود تمام محدودیت‌ها می‌توان با هدفمندی و یافتن راه‌های صحیح دستیابی به اهداف، طی یک، پنج و ده سال آینده به توانایی‌ها و مهارت‌های متعددی دست یافت از این رو در صورتی که بخواهیم در سال‌های آینده به موفقیت‌های علمی، هنری، ورزشی نایل آییم، لازم است از فرایند هدف گذاری آگاهی داشته باشیم. توانایی تفکر نقادانه، برقرای رابطه مؤثر با دیگران، برقراری روابط بین فردی سازگارانه، آگاهی از خود و همدلی با دیگران از جمله این مهارت‌هاست.

وی تصریح می‌کند: نباید فراموش کرد که هر نوع تغییر در انسان در صورت نیاز به تغییر به وجود خواهد آمد و بهترین روش هم برای قوی کردن خود آگاهی این است که یاد بگیریم از نقاط قوت و توانایی‌های خود استفاده کرده و نقاط ضعفمان را بهبود بخشیم. هر گونه نگرش، فکر یا انتظاری که موجب تشدید احساسات و رفتارهای منفی شود، «افکار ناکارآمد» نامیده می‌شود و توانایی تشخیص افکار ناکارآمد و خنثی کردن آن‌ها مهارتی است که پیامدهای مثبت آن، کنترل کردن احساسات و رفتار است.

به نظر وی، آگاهی درباره اثر افکار منفی و ناکارآمد، و همچنین فعال کردن افکار مثبت، نقش بسیار مهمی در بهداشت روانی ما ایفا می‌کند.(ایرنا)

یه خرده آروم بگیر بچه نیم‌وجبی!

جام جم سرا: اگر می‌خواهید با بهترین رفتار در برابر این نیم وجبی‌هایی که‌ امان شما را بریده‌اند، آشنا شوید ادامه این نوشتار را بخوانید:

چرا کودک لوس می‌شود؟

معمولا زمانی که کودک در برقراری ارتباط با دیگران از رفتارهایی چون لجبازی، دعوا، جیغ زدن و... استفاده می‌کند، والدین از برچسب «لوس» خطاب به کودک استفاده می‌کنند. هر چند این رفتار‌ها دردسرهایی را برای والدین در پی دارد اما به راستی چه دلایلی باعث ایجاد یا تشدید این رفتار‌ها در کودک می‌شود.

دانستن ۴ عامل اصلی در این زمینه مهم است:

۱) سن کودک و ویژگی‌های‌ طبیعی آن

یکی از ویژگی‌های‌ کودکان در مراحل تحول طبیعی که لازمه شکل گیری توانمندی ‌های‌ آینده در آنان است «استقلال طلبی» است. کودکان از حدود ۲ سالگی گرایش زیادی به انجام کار‌ها به صورت مستقل یا به نحوی که خود تمایل دارند، نشان می‌دهند. آن‌ها اغلب از واژه‌هایی مانند «من»، «خودم»، «می‌توانم» و.. استفاده می‌کنند. این روند‌گاه تا ۴ یا حتی ۵ سالگی ادامه دارد و حتی کودک اصرار می‌ورزد کارهایی را که مسلماً از عهده او خارج است به تنهایی انجام دهد. وظیفه والدین در این شرایط سنی ایجاد تجربیات مثبتی است که طی آن کودک با حفظ احترام به قواعد درون خانواده در برخی موارد مستقلانه رفتار کند. والدین نباید با اعمال زور یا برخوردهای متقابل این سبک رفتاری را در کودک تثبیت کنند.

۲) نبود آموزش

به کارگیری بسیاری از رفتارهای مطلوب توسط کودکان مستلزم آموزش، تمرین و تشویق والدین است. اما‌گاه والدین این مسئله را فراموش می‌کنند، در نتیجه آنان اغلب به کودک فقط تذکر می‌دهند که «این کار بد را نکن» یا در مقابل رفتارهای نامطلوب کودک او را سرزنش و تنبیه می‌کنند. بنابراین کودک از ابتدایی‌ترین شیوه‌ای‌ که برای رسیدن به خواسته‌اش در دسترس دارد استفاه می‌کند و نمی‌تواند راه حل موثری را جایگزین آن کند.

۳) محیط نامناسب

گاه محیطی که فشارهای فراوانی را برای کودک به همراه دارد باعث می‌شود تا کودک غمگینی و ناامیدی خود را بدین صورت برون ریزی کند. والدینی که با یکدیگر در مقابل کودک مشاجره می‌کنند، زندگی بی‌نظم با رویدادهای غیرقابل پیش بینی دارند، قوانین ثابتی را اعمال نمی‌کنند یا حمایت عاطفی کافی را در خانواده ارائه نکرده‌اند ناخواسته این سبک رفتاری را در کودک ایجاد یا تشدید می‌کنند. همچنین هم سالان، کارتون‌ها و بازی‌های رایانه‌ای‌ می‌توانند آموزش‌های‌ نامناسبی را برای کودک القا کنند که باید نظارت کافی داشت.

با کودکان لوس چگونه برخورد کنیم؟

اما تکنیک‌هایی وجود دارد که به شما کمک می‌کند رفتار بی‌ادبانه کودک را محدود و کنترل و شرایطی مساعد‌تر برای خودتان و کودک ایجاد کنید.

به گزارش فارس به نقل از تبیان، روش‌های مختلف تربیتی و انضباطی برای رفتار با یک کودک بی‌ادب وجود دارد. چه بخواهید به فرزند خودتان تربیت صحیح بیاموزید؛ چه بخواهید به عنوان مربی یک مهد کودک یا معلم مدرسه کودکان را تربیت کنید، باید بدانید که مواجهه با یک کودک بی‌ادب و لوس کاری چالش برانگیز است.
در ادامه توضیحاتی برای هر یک از این وضعیت‌ها ارائه می‌کنیم:

الف. اگر کودک لوس فرزند شما نیست

* اگر دسترسی به اولیای او دارید با آن‌ها تماس بگیرید. همیشه بهترین راه این است که بگذارید والدین کودک کار تربیت و تادیب کودک را انجام دهند زیرا این کار می‌تواند با شرایط خانوادگی آن‌ها هم راستا باشد.
* در هر زمانی از تنبیه بدنی و برخورد فیزیکی با چنین کودکی بپرهیزید. حتی یک پشت دست زدن آرام، ممکن است تنبیه متداولی در روند تربیتی یک کودک در منزلشان نباشد و از نظر احساس هم به آن‌ها لطمه وارد کند. به علاوه آسیب زدن به کودک راه‌هایی قانونی برای پدر و مادر کودک برای مقابله با شما فراهم می‌کند!
* زمانی که کودک مشغول انجام کار اشتباه خود است برای او توضیح دهید که این رفتار او پذیرفتنی نیست. ممکن است به همین سادگی کودک نداند که در یک مکان یا زمانی خاص چه چیزی انجام دادنی است یا نیست و تنها یک تذکر شفاهی برای تغییر رفتار کودک کافی باشد. برای او شرح دهید که چه انتظاری از او دارید تا کودک بداند که چطور رفتار کند. به عنوان مثال، اگر کودکی به طور مرتب گفت‌و‌گوی شما را قطع می‌کند به او بگویید که قطع کردن کلام دیگران بی‌ادبی است در ضمن به او بگویید که او باید صبر کند تا صحبت آن فرد تمام شود بعد حرفش را بزند.
* تنبیهی را مقرر کنید که نتیجه تداوم رفتار بد او باشد. مثلا از بین رفتن یک رفتار خاص شما در قبال او، یا گرفتن و محروم شدن از یک اسباب بازی و یا از دست دادن حق یا امتیازی خاص. مثلا اگر شما برای فرزندتان جشن تولد گرفته‌اید و یک کودک رفتار خارج از نزاکت دارد می‌توانید به او اخطار دهید که بقیه شرکت کنندگان ممکن است برای یک ربع او را از جمع خود اخراج کنند و او مجبور به ترک جشن شود. برای اینکه این ابزار را موثر کنید لازم است عینا جملات خود را پیگیری کنید تا کودک بفهمد که قضیه کاملا جدی است.
* در تمام لحظات آرام بمانید و با یک لحن طبیعی حرف بزنید. کودکان بسیار احساسی هستند و ممکن است در مواقعی که آنچه را می‌خواهند نتوانند به دست آورند، عصبانی یا ناراحت شوند یا شروع به جیغ و داد کنند. پس مواقعی که کودک را تربیت می‌کنید ممکن است بد‌تر از قبل با داد و فریاد بی‌ادبانه واکنش نشان دهد. خونسرد و آرام باشید تا نشان دهید که شما کنترل شرایط را به دست دارید.
* مواقعی که کودک کار بدی انجام می‌دهد او را از جمع کودکان دیگر خارج کنید و بگذارید مدتی آرام باشد. از او بپرسید چرا این طور رفتار می‌کند، گاهی اوقات پشت رفتار یک کودک دلیلی هست که والدین آن را نمی‌بینند. کودکی که در یک جشن تولد شرکت کرده ممکن است برای کیک، احساس نگرانی و دلواپسی داشته باشد در نتیجه کیک بقیه بچه‌ها را بر می‌دارد یا ناخنک می‌زند و باعث ایجاد ناراحتی در کودکان دیگر می‌شود. بهترین راه کمک کردن به این کودک دادن مقداری دیگر کیک به اوست تا به آرامش برسد.

ب. اگر کودک لوس فرزند خودتان است:

* از سنین اولیه قوانین اساسی و انتظارات خود را از کودک پی ریزی و مقرر کنید. اگر برای رفتارهای بد کودک اجرای پیامد‌ها بلافاصله بعد از ارتکاب عمل نادرست رخ ندهد و کودک این فرصت را داشته باشد که چندین بار عمل بدش را تکرار کرده باشد، احتمال کمی وجود دارد که کودک قوانین شما را اجرا کند.
* وقتی که برای کودکتان تنبیهی در نظر می‌گیرید (مانند محرومیت موقت او از برخی امکانات) نسبت به آن محکم و استوار باشید. اطمینان کسب کنید که نوع مجازات و تنبیه شما سازگاری و تناسب لازم با نوع رفتار بی‌ادبانه کودک را دارد و بعد از آنکه چند بار به او اخطار دادید به فکر اجرای تنبیه افتاده‌اید.
* درست زمانی که رفتار بد از کودک سر می‌زند با آن برخورد کنید. اجازه دادن به کودک به انجام کار بی‌ادبانه و تنبیه او پس از ساعت‌ها یا روز‌ها چاره‌اندیشی باعث می‌شود که او نتواند وابستگی بین تنبیه و کار بدش را به درستی تشخیص دهد.
* کودک را به خاطر رفتارهایی که بی‌ادبانه یا لوس بازی نیست تشویق کنید. اگر او مرتب فقط به خاطر کارهای بدش تنبیه شود ممکن است شما را به عنوان کسی که همیشه عمل او را تصدیق نمی‌کند به ذهن بسپارد. به طور شفاهی یا با خرید یک هدیه از کارهای خوب او قدردانی کنید تا به او نشان دهید که چه رفتاری ستودنی و مقبول است. (زهرا حسین‌زاده ملکی/خراسان)

آن انگشت اتهام را لطفاً به طرف خودت بگیر

جام جم سرا: خشونت در خانواده گاهی علتی بیرون از خانواده دارد. مثلا وقتی پدر خانواده توسط رئیس اداره‌اش تحقیر می‌شود و به‌دلایل منطقی توان رویارویی با رئیس‌اش را ندارد، این خشم حاصل شده را به خانواده منتقل کرده و بر سر زن و فرزندانش تخلیه می‌کند. گاهی نیز خشونت خانوادگی علتی درونی دارد. برای مثال، نداشتن مهارت ارتباطی در خانواده و این‌که اعضای خانواده نمی‌توانند به نحو مناسبی با سایر اعضا ارتباط برقرار کنند موجب ایجاد سوءتفاهم، پیشداوری، خشونت و پرخاشگری به دیگر اعضای خانواده می‌شود.
گاهی مشخص نبودن مرزها و قواعد درون خانواده موجب ابهام در روابط می‌شود که این نیز به نوبه خود درنهایت خشم و پرخاشگری را جایگزین روابط سالم در خانواده می‌سازد.
عدم رضایت زناشویی بین زوجین نیز یکی از عوامل نارضایتی از زندگی و درنهایت دلیلی برای ایجاد پرخاشگری است. وقتی زوجین در کنار یکدیگر آرامش داشته باشند، با کوچکترین شکست یا ناکامی، روابط شیرین و آرامش‌بخش را به سرزمین جنگ در خانه بدل نمی‌کنند.
متاسفانه وقتی خانواده‌ای دچار مشکل می‌شود به جای مراجعه به فردی متخصص، از اطرافیان و معمولا از والدین یا دوستان خود درخواست کمک می‌کند که اغلب موجب پشیمانی می‌شود چون به‌دلیل نداشتن تخصص و تجربه نه‌تنها کمکی به حل مشکل نمی‌شود بلکه در مواردی موجب وخیم‌تر شدن اوضاع خواهد شد.
یکی از همکاران متخصص در این زمینه تعریف می‌کرد، یکی از مراجعانش که به‌دلیل اختلاف با همسرش دچار مشکلات زناشویی شده بود، به جای در میان گذاشتن این موضوع با همسرش و مراجعه به متخصص، آن را برای همسایه‌شان بازگو و عجیب‌تر این‌که از او درخواست کمک و راهنمایی کرده بود!

والدین و رفتارهای آنها، الگویی برای فرزندان محسوب می‌شود. وقتی والدین مهارت والدگری نداشته باشند، نمی‌توانند فرزندانی کارا و با اعتماد به نفس تربیت کنند. مهارت والدگری یکی از مهارت‌های مهمی است که صبر زیادی می‌طلبد. والدینی که خودشان از پدر و مادری آگاه در این زمینه بی‌بهره بوده‌اند، اغلب به همان شیوه ناصحیحی که از والدین خود آموخته‌اند، فرزندان خود را پرورش می‌دهند و متاسفانه این نقص از نسل‌های قبل به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود.
تفکیک خویشتن فرزندان که یکی از امور تربیتی در خانواده است، اغلب در ازدواج خود را نشان می‌دهد. تفکیک خویشتن بدین معناست که فرزندان در خانواده بتوانند همچنان‌که در خانواده و با والدین خود زندگی می‌کنند به‌لحاظ هیجانی استقلال داشته باشند. معمولا افرادی که تفکیک خویشتن پایینی دارند، اشخاصی را برای ازدواج برمی‌گزینند که در این مورد مشابه خودشان هستند. این افراد وقتی با مشکلی در خانواده مواجه می‌شوند، به جای تلاش برای حل مشکل به‌وجود آمده، سعی در فرار کردن از موضوع و کنار کشیدن خود از خانواده دارند یا برعکس چنان خود را غرق در مشکل می‌بینند که تمام کارها و وظایف و عملکردهایشان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. که البته هردو این رفتارها (کنار کشیدن خود از مشکل یا غرق‌شدن در آن) اشتباه است

فرزندانمان آنچه هستیم، می‌شوند نه آنچه می‌خواهیم. یعنی آنها به چیزی که می‌گوییم عمل نمی‌کنند بلکه به آنچه خودمان انجام می‌دهیم عمل می‌کنند. نمی‌توانیم خودمان نامناسب رفتار کنیم و از آنها انتظار رفتار خوب داشته باشیم

و هیچ‌کدام به حل مشکل کمکی نمی‌کند. اما متاسفانه وقتی این افراد با فردی مثل خودشان ازدواج و با مانعی برخورد می‌کنند و پاسخ‌های هیجانی یکسانی می‌دهند که به حل مسأله کمک نمی‌کند، زندگی مشترک خود را متزلزل می‌سازند و به‌دلیل ناتوانی در حل مشکل، همسرشان را سرزنش کرده و پرخاشگری می‌کنند و این طرز برخورد با مشکل را به فرزندان خود می‌آموزند و بدین شکل برخی از رفتارهای غلط را به نسل‌های بعدی خود نیز منتقل می‌کنند. فرزندان آنها نیز با افرادی ازدواج می‌کنند که مشابه خودشان هستند و این تسلسل معیوب همچنان ادامه خواهد داشت.
یکی از اشکال تربیت معیوب که متاسفانه در خانواده‌ها رواج دارد، تحقیرکردن است که این فرآیند در زندگی بعدی افراد نیز به‌چشم می‌خورد و موجبات خشم و پرخاشگری را فراهم می‌سازد.
وقتی تحقیر کردن در خانواده مبدأ (خانواده اصلی هر فرد) روال عادی ارتباط برقرار کردن باشد، مولفه‌ای درونی‌شده شکل می‌گیرد که افراد در خانواده بعدی خود نیز از این سبک برقراری ارتباط با همسر یا فرزندشان استفاده می‌کنند. تحقیر کردن، یک شیوه ارتباطی ناموثر است که درنهایت به پرخاشگری می‌انجامد.
بنابراین برای جلوگیری از هرگونه خشونت بعدی در خانواده خودمان و فرزندانمان، باید از آموزش خود شروع کنیم. یعنی اگر امروز پدر یا مادر هستیم، از آگاه شدن درباره مشکلات خودمان و آموزش رفتارهای صحیح، شروع کنیم و اگر پدر یا مادر فردا هستیم، بیاموزیم که رفتار صحیح چگونه است تا بتوانیم فرزندانی کارآمد و با اعتماد به نفس و تفکیک خویشتن بالا پرورش دهیم. به این نکته توجه داشته باشیم که فرزندانمان آنچه که هستیم، می‌شوند نه آنچه که ما می‌خواهیم باشند. یعنی آنها به چیزی که می‌گوییم عمل نمی‌کنند بلکه به آنچه که خودمان انجام می‌دهیم عمل می‌کنند. نمی‌توانیم خودمان به شکل نامناسبی رفتار کنیم و از آنها انتظار رفتار خوب و مناسب، داشته باشیم...
هرجا که مشکلی می‌بینیم، باید بدانیم که اولین سهل‌انگاری از جانب خودمان بوده است. اگر والدینمان آموزش‌ندیده بودند، امروز ما می‌توانیم از این آموزش بهره‌مند شده و فرزندانمان را نیز از این آگاهی منتفع سازیم و بدین‌ترتیب خانواده سالم و درنهایت جامعه‌ای سالم داشته باشیم.(فرزانه رسانه - کارشناس‌ ارشد روانشناسی)

یک بغل مهر می‌خواهم، مرا در آغوش بگیر

هر انسانی از اینکه به آغوش گرفته شود یا عزیزی را به آغوش بگیرد، احساس رضایت و آرامش‌خاطر خواهد کرد، اما چرا آغوش تا این حد، آرامش‌بخش است؟

آغوش مادر امن‌ترین جای دنیاست

طبیعی است که برای هر نوزادی آغوش مادری که ۹ ماه او را حمل کرده است، امن‌ترین جای دنیا باشد. آغوش مادر به نوزاد این پیام را می‌دهد که دنیا جای امنی است و او کودکی دوست‌داشتنی است که مادر از وجود او خوشحال و راضی است.
اریکسون، یکی از روان‌شناسان برجسته معتقد بود از زمانی که نوزادی به دنیا می‌آید تا سن ۲ سالگی دوره شکل‌گیری دلبستگی ایمن است. دوره‌ای بسیار مهم که رفتارهای نادرست و بی‌توجهی مادر به کودک در این دوره می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات عاطفی و رفتاری فرد در آینده شود.
یکی از نیازهای بسیار مهم هر کودکی در این سنین نیاز به آغوش مادر است، در صورتی که مادری به هر دلیلی مثلا ترس از وابستگی یا بغلی شدن نوزاد یا وسواس، فرزندش را بسیارکم در آغوش بگیرد، باعث دلبستگی ناایمن در نوزاد می‌شود و این فرد ممکن است در سال‌های بعدی زندگی‌اش به انسانی به شدت وابسته که همواره در جستجوی محبت از دیگران است، تبدیل شود، انسانی که مدام از دیگران توقع مهر و محبت دارد و گاهی این نوع رفتار‌ها باعث خستگی طرف مقابل می‌شود و می‌تواند در زندگی مشترک فرد در آینده تاثیر منفی بگذارد.

از سوی دیگر، ممکن است این کودکان در آینده بیشتر در معرض انواع اعتیاد‌ها قرار بگیرند چراکه تصویر ذهنی این افراد نسبت به خودشان مطلوب نیست و آن‌ها خود را موجودی دوست‌داشتنی نمی‌‌بینند. این افراد در دوره بزرگسالی نمی‌‌توانند خیلی راحت در برابر مشکلات بایستند و همواره از احساس ناامنی رنج می‌برند و ترس و اضطراب همراه آن‌ها خواهد بود. بنابراین مادر‌ها باید به خاطر داشته باشند نوزادان به آغوش آن‌ها نیاز دارند و هرگز از در آغوش گرفتن نوزادان به هیچ دلیلی امتناع نکنند.

آغوش نیازی دوطرفه است

اما تنها نوزادان نیستند که به آغوش گرم مادر و حتی پدر نیاز دارند بلکه والدین هم هنگامی که نوزادشان را در آغوش می‌گیرند احساس شادی، آرامش و امنیت می‌کنند. در واقع نیاز به در آغوش گرفتن و در آغوش کشیده شدن، نیازی است که همیشه و در هر سنی با ماست و هرگز در هیچ سنی از آن بی‌نیاز نیستیم.
متاسفانه در فرهنگ ما گاهی به این نیاز در سنین بزرگسالی بی‌توجهی می‌شود یا آن را نادیده می‌گیریم. مثلا خیلی از آقایان از این گلایه می‌کنند که بعد از به دنیا آمدن فرزند، همسرشان از آن‌ها دور شده؛ این در حالی است که یکی از دلایل این امر توجه ناکافی مرد به همسرش بعد از تولد نوزاد است، چراکه بعد از زایمان، مادر به دلیل تغییرات هورمونی بیش از همیشه در معرض افسردگی (افسردگی بعد از زایمان) قرار دارد و در این دوران نیاز دارد همسرش بیشتر از قبل کنارش باشد.
در آغوش گرفتن یکی از نمادهای ظاهری احساسات ماست و هر چقدر هم ما یک نفر را دوست‌داشته باشیم تا زمانی که این محبت و عشق را در کلام و رفتارمان نشان ندهیم طرف مقابل اعم از فرزند یا همسر و... نمی‌‌تواند متوجه آن شود.

خجالت را کنار بگذارید

گاهی پدر‌ها خجالت می‌کشند دختر نوجوان خود را بغل کنند یا مادر‌ها ترجیح می‌دهند پسر نوجوانشان را کمتر بغل کنند، در حالی که این تصورات کاملا اشتباه است و فرزندان در سنین نوجوانی همچنان به توجه و آغوش والدین خود نیاز دارند و در صورتی که این نیاز در خانواده تامین نشود ممکن است آن را در محیطی خارج از خانه بجویند.
گفتنی است دختر‌ها در سنین ۱۲ تا ۱۸ سالگی به شدت به توجه و مهر و محبت پدرشان نیاز دارند و پسر‌ها هم به محبت و حتی آغوش مادر، بنابراین اصلا از اینکه فرزند نوجوانتان را در آغوش بگیرید و او را نوازش کنید، خجالت نکشید.
از سوی دیگر، وقتی والدین در حضور فرزندان به یکدیگر محبت می‌کنند و حتی یکدیگر را در آغوش می‌گیرند، به کودکان خود این پیغام را می‌دهند که آن‌ها همدیگر را دوست دارند و خانواده محیط پرمهر و امنی است و همین‌طور که پدر و مادر، یکدیگر را دوست دارند، آن‌ها را نیز دوست دارند.
یادمان باشد بعد از نیاز به امنیت، نیاز به عشق یکی از مهم‌ترین نیازهای روانی هر فردی است و در آغوش کشیدن یکی از رفتارهایی است که عشق و محبت ما را نشان می‌دهد. (دکتر پروین ناظمی - روان‌شناس/هفته‌نامه زندگی مثبت)

500

جریمه 16 میلیونی برای پزشک زیرمیزی بگیر

بر همین اساس، و به دنبال شکایت شاکی خصوصی، پرونده‌ای برای این پزشک در تعزیرات حکومتی تهران تشکیل گردیده و پس از احراز تخلف او، مبلغ ۸۰ میلیون ریال به بیمار شاکی عودت داده شد. ضمن اینکه، پزشک متخلف به پرداخت ۱۶۰ میلیون ریال در حق صندوق دولت جریمه شد.

همچنین، توبیخ کتبی و درج در پرونده پزشکی، از دیگر موارد تبیهی این پزشک زیر می‌زی بگیر بوده است.

در همین حال دکتر ایرج خسرونیا رئیس دادگاه بدوی سازمان نظام پزشکی در پاسخ به سئوال خبرنگار مهر مبنی بر اینکه آیا صدور چنین احکام تنبیهی با اطلاع نظام پزشکی انجام می‌شود، گفت: بله، تمامی احکام تنبیهی پزشکان متخلف با اطلاع نظام پزشکی است.

وی در ارتباط با نحوه جریمه پزشکان متخلف در سازمان تعزیرات حکومتی، اظهارداشت: تعزیرات حکومتی، پزشکان را بر اساس پولی که از بیمار می‌گیرند، جریمه نقدی می‌کند. به این صورت که بعد از محاسبه پول اضافه‌ای که بابت یک عمل جراحی و سایر موارد درمانی از بیمار گرفته است، آن مقدار پول را بر اساسا تعداد جراحی‌هایی که در یک سال انجام داده، ضریب بسته و میزان جریمه نقدی او محاسبه می‌شود.

خسرونیا با اعلام اینکه تعداد پزشکان متخلف که در تعزیرات حکومتی محکوم می‌شوند بیشتر از آمار سازمان نظام پزشکی است، افزود: روش برخورد سازمان نظام پزشکی با پزشکان متخلف، متفاوت با تعزیرات حکومتی است. تنبیهات نظام پزشکی، پولی و نقدی نیست. بلکه شامل ابطال پروانه کار پزشک، محرومیت موقت و دائمی از طبابت و توبیخ کتبی و شفاهی در پرونده پزشک است.(مهر)

1129

اپلیکیشن کفن و دفن؛ دوستت را بیاور و تخفیف بگیر

[ad_1]
مفیدستان:

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از بی بی سی، قراراست این اپلیکیشن تا دو ماه دیگر به مرحله بهره‌برداری برسد. طراحان این برنامه گفته‌اند هدف از آن ارائه اطلاعات به بستگان غم‌زده هستند که با روند سازماندهی مراسم خاکسپاری نزدیکان و عزیزانشان آشنایی ندارند.

این برنامه شبیه سایت "اوبر" طراحی شده و حتی اسمش "اومر" است که شبیه اوبر است و در روسی "او مرد" معنی می دهد.

ارائه دهندگان این اپلیکشن گفته‌اند که کاربران به سادگی می‌توانند نام متوفی، تاریخ مرگ، دین و آدرسش را در این برنامه بنویسند. سپس گزینه‌ها و قیمت خدمات در گورستان‌های مختلف و سازمان‌های خدمات مراسم تشییع جنازه، انتخاب میان سوزاندن یا دفن، و گزینه‌ها برای سنگ قبر‌های مختلف را دریافت خواهند کرد.

در مرحله بعد مشتری با تماس گرفتن از آنها می‌خواهد که جزئیات کار را ترتیب دهند. وب سایت ارایه دهنده این اپلیکیشن می‌گوید: "این آسان است. ساده‌تر از معامله با خاکسپاران تصادفی." این وبسایت همچنین در مورد تهیه اسناد مورد نیاز پس از مرگ مشورت می‌دهد."

اما به نظر می‌رسد که روس‌ها تحت تاثیر این اپلیکشن قرار نگرفته‌اند. برخی عملی بودن آن را به دلیل استفاده کم از اینترنت در روسیه بعید می‌دانند. گروهی دیگر آن را به دلایل شخصی رد می‌کنند.

همچنین شماری دیگر این ایده را به تمسخر گرفته‌اند. یک نفر به شوخی گفته است: "من نمی‌دانم برای مشتریانی که باز می‌گردند تخفیفی خواهد بود"، در حالی که دیگری می‌نویسد: "دوستت را با خود بیاور و ۱۵ درصد تخفیف بگیر."

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
اپلیکیشن کفن و دفن؛ دوستت را بیاور و تخفیف بگیر اپلیکیشن کفن و دفن؛ دوستت را بیاور و تخفیف بگیر

اپلیکیشن کفن و دفن؛ دوستت را بیاور و تخفیف بگیر

[ad_1]
مفیدستان:

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از بی بی سی، قراراست این اپلیکیشن تا دو ماه دیگر به مرحله بهره‌برداری برسد. طراحان این برنامه گفته‌اند هدف از آن ارائه اطلاعات به بستگان غم‌زده هستند که با روند سازماندهی مراسم خاکسپاری نزدیکان و عزیزانشان آشنایی ندارند.

این برنامه شبیه سایت "اوبر" طراحی شده و حتی اسمش "اومر" است که شبیه اوبر است و در روسی "او مرد" معنی می دهد.

ارائه دهندگان این اپلیکشن گفته‌اند که کاربران به سادگی می‌توانند نام متوفی، تاریخ مرگ، دین و آدرسش را در این برنامه بنویسند. سپس گزینه‌ها و قیمت خدمات در گورستان‌های مختلف و سازمان‌های خدمات مراسم تشییع جنازه، انتخاب میان سوزاندن یا دفن، و گزینه‌ها برای سنگ قبر‌های مختلف را دریافت خواهند کرد.

در مرحله بعد مشتری با تماس گرفتن از آنها می‌خواهد که جزئیات کار را ترتیب دهند. وب سایت ارایه دهنده این اپلیکیشن می‌گوید: "این آسان است. ساده‌تر از معامله با خاکسپاران تصادفی." این وبسایت همچنین در مورد تهیه اسناد مورد نیاز پس از مرگ مشورت می‌دهد."

اما به نظر می‌رسد که روس‌ها تحت تاثیر این اپلیکشن قرار نگرفته‌اند. برخی عملی بودن آن را به دلیل استفاده کم از اینترنت در روسیه بعید می‌دانند. گروهی دیگر آن را به دلایل شخصی رد می‌کنند.

همچنین شماری دیگر این ایده را به تمسخر گرفته‌اند. یک نفر به شوخی گفته است: "من نمی‌دانم برای مشتریانی که باز می‌گردند تخفیفی خواهد بود"، در حالی که دیگری می‌نویسد: "دوستت را با خود بیاور و ۱۵ درصد تخفیف بگیر."

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
اپلیکیشن کفن و دفن؛ دوستت را بیاور و تخفیف بگیر اپلیکیشن کفن و دفن؛ دوستت را بیاور و تخفیف بگیر