بامداد- هر بیمار دیابتی باید قبل از انتخاب نوع ورزش و زمان آن با پزشک خود مشورت نماید.
– برای کلیه بیماران بالای ۳۵ سال که تمایل به شروع ورزش دارند باید تست ورزش توسط متخصص قلب صورت گیرد.
– ورزش را باید به آهستگی شروع نمود و سرعت و زمان آن را به تدریج افزایش داد.
– ورزش باید مداوم باشد و جزئی از برنامه زندگی روزانه فرد شود.
– در صورتی که فعالیت بدنی بدون آمادگی اولیه باشد ممکن است منجر به افت قند خون به خصوص در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ گردد.
● مواردی که لازم است بیماران دیابتی در هنگام ورزش مورد توجه قرار دهند:
– همیشه کارت هویت خود را به همراه داشته باشید یا شخصی را که با شما ورزش میکند از دیابت خود مطلع نمایید تا در صورت بروز مشکل در طول ورزش ، اقدامات لازم توسط اطرافیان صورت گیرد.
– قند خون باید قبل از ورزش کنترل گردد.
– همیشه یک کربوهیدرات ساده مانند قند، آبنبات یا شکلات به همراه داشته باشید.
– از تعریق بیش از حد و در نتیجه از دست رفتن مایعات بدن بخصوص در روزهای گرم خودداری نمایید.
– برای جلوگیری از ایجاد تاول در پا ، از جوراب و کفش مناسب استفاده نمایید.
– با توجه به نوع و شدت فعالیتی که هر بیمار انجام میدهد باید بعد از ورزش مواد قندی اضافه مصرف گردد.
– اگر تنها ورزش میکنید، مکانی را که برای ورزش انتخاب کردهاید و زمان بازگشت خود را به اطرافیان اطلاع دهید.
– همیشه به افت ناگهانی قند خون در طول ورزش و یا چند ساعت پس از آن دقت نمایید بخصوص اگر انسولین مصرف میکنید.
منبع:بیتوته
نوشته ورزش مناسب بیماران دیابتی اولین بار در بامداد پدیدار شد.
دکتر فریدون عزیزی امروز در نخستین نشست دیابت که با همکاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در هتل استقلال برگزار شد، افزود: اپیدمی چاقی و دیابت با هم مرتبط هستند و این مسئله می تواند بر افزایش موارد ابتلا به دیابت تاثیرگذار باشد.
این فوق تخصص غدد و رئیس پژوهشکده غدد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اعلام اینکه در سال 1995 ، 62 درصد مبتلایان به دیابت در کشورهای در حال توسعه بوده اند، گفت: پیش بینی می شود تا سال 2025 این عدد به 75 درصد برسد.
عزیزی به وضعیت دیابت در ایران اشاره کرد و افزود: بر اساس طرح کشوری که انجام شده است، بین 20 تا 25 درصد افراد جامعه مبتلا به دیابت هستند.
وی همچنین به وضعیت شهر تهران اشاره کرد و گفت: 14 درصد از جمعیت 12 میلیونی تهران دیابت دارند، گفت: هر سال یک درصد به جمعیت دیابتی شهر تهران اضافه می شود.
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تاکید کرد: ریسک ابتلا به دیابت با افزایش وزن و چاقی، بالا می رود. به طوریکه می توان عنوان داشت که چاقی مهمترین عامل بروز دیابت است.
عزیزی با عنوان این مطلب که زنگ خطر برای سلامت جامعه و پزشکان که باید به این مسئله توجه داشته باشند، به صدا در آمده و می بایست اقدامات مناسبی در جهت کنترل این بیماری صورت داد، بر شناسایی بیماران دیابتی و انجام غربالگری دیابت تاکید کرد و گفت: درمان و مراقبت صحیح از بیماران دیابتی، از دیگر مواردی است که می بایست مورد توجه قرار گیرد.
در ادامه دکتر علی مستوفی یکی از مدیران ارشد شرکت نوونوردیسک پارس با اعلام اینکه دیابت در ایران به محله هشدار رسیده است، گفت: پیش بینی می شود تا سال 2030، آمار مبتلایان به دیابت در کشور از مرز 8.5 میلیون نفر عبور کند.
وی افزود: بر اساس برآوردها، نزدیک به 20 درصد (یک پنجم) هزینه های سلامت کشور صرف درمان دیابت می شود. (مهر)
جام جم سرا:
او البته منکر این نیست که در برخی بیماران شدیدترین علائم بیماری ظاهر میشود و آنها را در تنگنا میگذارد، ولی طبق گفتههای او اگر بیمار شانس بیاورد و در این گروه قرار نگیرد، میتواند مثل افراد عادی درس بخواند، کار کند، زندگی مشترک تشکیل دهد، بچهدار شود و مثل بقیه آدمها عمر کند.
با این حال چون اماس هنوز جزو بیماریهای ناشناخته جهان است و علت بروز آن و دارویی که این بیماری را کامل درمان کند کشف نشده، افراد مبتلا به این بیماری محدودیتهایی دارند که به گفته دکتر معتمد اگر مورد حمایتهای درمانی و بیمهای قرار گیرند از رنجشان کاسته خواهد شد.
به نظر میرسد بیماری اماس در کشور در حال گسترش است. این موضوع را قبول دارید؟
بله، چنین نظریهای وجود دارد و بر اساس تعداد بیمارانی که روزانه به کلینیکها و مراکز درمانی مراجعه میکنند، احتمال میدهیم این نظریه درست باشد. البته هنوز نمیدانیم علت افزایش شیوع این بیماری چیست، ولی شاید یکی از دلایل آن به توسعه راههای تشخیصی این بیماری مربوط باشد. در سالهای قبل معیارهای دقیقی برای تشخیص بیماری اماس وجود نداشت، اما هر چه جلوتر میرویم با توجه به پیشرفتهای علم پزشکی در حوزه تصویربرداری و آزمایشگاهی، تشخیص این بیماری آسانتر شده است.
با این حال چون بیماری اماس یک بیماری چند فاکتوری است و احتمال میرود عوامل متعددی در بروز آن نقش داشته باشد، نمیشود نسبت به عواملی چون آلودگی هوا، ابتلا به برخی ویروسها مثل سرخک، استرس و شرایط تغذیهای بیتوجه بود. البته اظهار نظر دقیق و قطعی در این باره و ربط دادن این عوامل به بیماری اماس منوط به انجام بررسیهای کارشناسی است.
بیماری اماس را میشود بیماری قرن جدید دانست یا این که این بیماری در گذشته نیز وجود داشته و فقط شناخته نشده بود؟
نه این بیماری از قرنهای قبل از میلاد مسیح وجود داشته و این موضوع در تاریخچه علم پزشکی بیان شده است.در واقع در برخی کتابهای پزشکی قدیمی درباره بیماریای صحبت شده که علائم آن بسیار شبیه اماس است. پس این بیماری از گذشتههای دور نیز وجود داشته، ولی چون در قرن حاضر بهتر شناخته شده و بویژه افراد جوان هر جامعه را درگیر میکند، مورد توجه قرار گرفته و به همین دلیل اکنون در بسیاری از کشورها هزینههای بسیار زیادی صرف تحقیق درباره این بیماری و پیدا کردن راههای درمان میکنند.
گفته میشود هر چقدر ازخط استوا دورتر میشویم شیوع بیماری اماس بیشتر میشود. آیا میشود گفت میزان تماس با نور خورشید و تولید ویتامین D در بدن با بیماری اماس ربط دارد؟
آمارهای جهانی نشان میدهد هر چقدر از خط استوا دورتر میشویم و به سمت دو قطب پیش میرویم شیوع این بیماری بیشتر میشود، یعنی بیماری اماس در مناطق سردسیر جهان که آفتاب کم و ویتامین دی فعال کمتری دارند، شایعتر است؛ اما باز هم نمیشود با قطعیت این موضوع را تائید کرد؛ هرچند آمارها نشان میدهد یکی از عوامل بروز این بیماری کمبود ویتامین D است. البته وقتی این نکته را میگوییم برخی گمان میکنند برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری باید ویتامین D فراوان مصرف کنند، غافل از این که مصرف بیش از حد این ویتامین نیز مسمومیتآور است و مشکلاتی را ایجاد میکند.
شما اشاره کردید که احتمال دارد عاملی چون آلودگی هوا در بروز اماس نقش داشته باشد که این موضوع برای ما مردم که در آلودگی زندگی میکنیم، مهم است. آلودگی هوا با بدن چه میکند که آن را مستعد ابتلا به اماس میکند؟
باز هم تاکید میکنم ارتباط آلودگی هوا و اماس قطعی نیست و فقط آمارهای موجود از این موضوع حکایت دارد؛ اما بهطور کلی در هوای آلوده موادی سمی از جمله سرب وجود دارد که بر سیستم عصبی بدن و بافتهای مغزی اثر میگذارد.
چرا شیوع اماس در زنان چند برابر بیشتر از مردان است؟
بیماری اماس در زنان معمولا دو برابر بیشتر از مردان و در برخی مناطق حتی تا سه، چهار برابر بیشتر اتفاق مثل ایران میافتد که شاید بتوان آن را به هورمونهای جنسی ربط داد، چون بیماری اماس یک بیماری خود ایمنی است و این بیماری در زنان بیشتر دیده میشود بویژه در زنانی که در سنین فعالیت حداکثری هورمونها قرار دارند.
آیا راهی برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری وجود دارد؟
چون عامل اصلی بروز بیماری اماس هنوز شناخته شده نیست، پاسخ خیر است؛ اما براساس مطالعات شیوع شناسی که در دنیا انجام شده، به تغذیه سالم، پرهیز از عادات ناصحیح مثل مصرف سیگار، دوری ازچاقی، انجام حرکات منظم ورزشی و پرهیز از استرس توصیه میشود.
پس طبق توضیحات شما احتمال این که هر کدام از ما به بیماری اماس مبتلا شویم وجود دارد.
بله، مثل خیلی از بیماریهای دیگر که ممکن است هر فردی را مبتلا کند.
این که گفته میشود ژنتیک در بروز بیماری اماس موثر است، میتواند برای کسانی که این ژن را در خانواده خود ندارند جای امیدواری باشد؟
واقعیت این است که احتمال بروز این بیماری در کسانی که پیشینه ابتلا به اماس در اعضای درجه یک خانواده دارند، بیشتر است، ولی در بسیاری از موارد هم دیده میشود ژنتیک در بروز اماس نقش ندارد و نمیتوان گفت افرادی که ژن بیماری را ندارند تا پایان عمر مصون میمانند.
در کشور ما باورهایی درباره اماس وجود دارد مثل این که مثلا افراد مبتلا نباید لبنیات مصرف کنند. این باورها تا چه حد درست است؟
اینها جزو باورهای نادرست است، چون تاکنون چند تحقیق درباره نقش تغذیه در تشدید بیماری اماس انجام شده، اما هیچ کدام این موضوع را تائید نکرده است. بنابر این برای بیماران هیچ ماده یا پرهیز غذایی خاصی به آنان توصیه نمیشود، مگر همان توصیههای عمومی که درباره همه بیماریها بیان میشود مثل پرهیز ازمصرف فست فودها، نوشابههای گازدار، غذاهای فرآوری شده، مواد قندی و حاوی چربی زیاد، همچنین مصرف مرتب میوهها و سبزیجات.
آیا انجام طب مکمل مثل طب سوزنی برای این بیماران توصیه میشود؟
تاثیر این درمانها بر بهبود علائم بیماری اماس ثابت شده نیست و اگر این روشهای درمانی را به بیماران توصیه کنیم فقط در صورتی است که در کنار درمان اصلی انجام شود. این در شرایطی است که در بسیاری از موارد دیده شده بیماران به سمت این درمانها رفتند و از درمان اصلی غافل شدند و بیماری شان پیشرفت کرده است.
در عین حال چون ماهیت بیماری اماس به گونهای است که گاهی در مراحل اولیه بیماری علائم آن فروکش میکند برخی افراد سودجو، درمانهایی چون طب سنتی، طب مکمل یا استفاده از سلولهای بنیادی را در ازای دریافت هزینههای گزاف از بیماران انجام میدهند که ما بارها از طریق انجمن اماس درباره عوارض این روشها به خانوادهها هشدار دادهایم.
اگر بیماران به سمت چنین درمانهایی میروند به علت ناآگاهی یا کم کردن از دردها یا جلوگیری از بدتر شدن وضع جسمانیشان است چون تصوری که در مورد این بیماری وجود دارد این است که در نهایت افراد معلول میشوند. شما چه توصیهای دارید که بیماران به مرحله معلولیت، ناتوانی شدید و به اصطلاح ویلچرنشینی نرسند؟
به شما اطمینان میدهم همه بیماران مبتلا به اماس به این مراحل نمیرسند. اولین پرسشی که بیماران از ما میپرسند این است که ما کی فلج میشویم که من برایشان مثال میزنم بیماری اماس مثل تصادف ماشین است به این معنا که هر تصادفی باعث مرگ افراد نمیشود و گاه ممکن است بر بدنه ماشین خش بیفتد. خوشبختانه بیشتر مبتلایان به اماس در طیف خوب بیماری قرار میگیرند و بیماران زیادی هستند که براحتی در جامعه زندگی میکنند بویژه اگر بیماران به توصیههای درمانی توجه کنند.
با این حال نمیشود کتمان کرد برخی افراد که فرم بیماری شان پیشرونده است به درجه حاد بیماری میرسند و دچار شرایط خاص میشوند، اما این نکته نباید باعث نگرانی مردم شود چون تحقیقات زیادی در دنیا انجام شده و ثابت کرده عمر بیماران اماسی خیلی کمتر از افراد عادی نیست.
مدتهاست دغدغهای در جامعه وجود دارد که تاکیدش بر اطلاق عنوان بیماری خاص به اماس است تا شاید از این طریق بیماران حمایت بیشتری شوند. شما موافق بیماری خاص تلقی شدن اماس هستید؟
واقعیت این است که اماس یک بیماری مزمن است و بیماران از این بابت متحمل هزینههای سنگینی میشوند بویژه این که شغلشان را از دست میدهند یا به محض اطلاع کارفرما از ابتلای آنها به اماس از پذیرش آنها سرباز زده میشود. پس چه عنوان بیماری خاص به اماس داده شود و چه هر عنوان دیگری، موضوع مهم این است که این بیماران مورد حمایت سیستمهای درمانی و بیمهای قرار بگیرند، چون این بیماران علاوه بر رنجی که از بیماری میبرند از حواشی اجتماعی بیماری اماس نیز در تنگنا قرار میگیرند.
وضع دارو و درمان این بیماران چطور است؟
تقریبا دو سال پیش برای تهیه داروهای این بیماران مشکلاتی وجود داشت، اما خوشبختانه از یک سال گذشته تا امروز مشکل دارویی بیماران اماس حل شده و جز یکی، دو مورد داروی جدید که در دنیا مصرف میشود بقیه داروها در کشور وجود دارد و برخی از این داروها در داخل کشور تولید میشود.
اثر گذاری داروهای ایرانی چطور است؛ چون میدانید همیشه یک نوع جدال میان داروهای ایرانی و خارجی بر سر میزان تاثیر آنها وجود دارد؟
خوشبختانه میزان اثرگذاری داروهای تولید کشور کمتر از داروهای خارجی نیست و میتوانند براحتی با داروهای خارجی رقابت کنند.
همه میدانیم داروهای اماس تسکیندهنده است، نه از بین برنده بیماری. با توجه به این موضوع آیا امیدهای تازهای برای درمان قطعی این بیماری وجود دارد؟
چون این بیماری قشر جوان جامعه را که سرمایه هر کشوری است، درگیر میکند در بسیاری از کشورها سالانه هزینههای زیادی صرف تحقیقات و تلاش برای شناخت بهتر بیماری و یافتن راه درمان قطعی بیماری اماس صرف میشود و به همین دلیل میتوانیم امیدوار باشیم در سالهای آینده روشهای تشخیصی و درمانی بهتری برای این بیماری ایجاد شود و به روزی برسیم که علت بروز بیماری بهطور کامل شناخته شود.(مریم خباز - گروه جامعه)
جام جم سرا: رسول دیناروند افزود: بسـته تحول در نظـام ســلامت، مجموعهای متنــوع بـرای حمـایت از گروههـا و اقشـار مختلف جامعه است و بیماران صعب العلاج یا مبتلایان به بیماریهای خاص که اقدامات درمانی آنها هزینــههای بالایی را میطلبد جزء مشمولان این طرح هستند.
بســیاری از این بیماران و خانوادههای آنها قــادر به تـأمین تمـام هزینـههای درمان و مراقبت نیستند. در بودجه مبلغ ٢٠٠ میلیارد تومان برای این منظور پیش بینی شده است که بخشی صرف تأمین هزینههای دارویی و بخشی برای اقدامات درمانی استفاده میشود.
به نقل از تسنیم، این بیماران با اینکه تحت پوشش بیمهها نیز هستند اما ممکن است نتوانند پس از دریافت حمایتهای بیمهای هزینه خدمات درمانی و مراقبتی خود را پرداخت کنند یا سهم ١٠درصدی خود را بپردازند. در این خصوص برنامه ویژهای در نظر گرفته شده است تا از این دسته بیماران به روش مددکاری و بعد از ارزیابی دقیق حمایت شود.
از محل هدفمندسازی نیز بودجه دیگری پیش بینی شده که در صورت تأمین آن میتوان از بیماران بیبضاعت در بخش بستری به صورت کامل و تا هر میزان که لازم باشد حمایت کرد. البته این امر منوط به تأمین اعتبارات است. دولت تعهد کرده است اعتبار مورد نیاز آن را تأمین کند، خوشبختانه همه برنامهریزیها انجام شده و با شروع پیش پرداختها این اقدام عملیاتی میشود.
فراموش نکنید این کار با یک پروژه عمرانی تفاوت دارد و اگر شروع شود دیگر نمیتوان به دلیل کمبود منابع مالی آن را متوقف کرد. من امیدوارم همه مردم شاهد اتفاقهای خوبی در این بخش باشند و تحولات بیشتری را در نظام سلامت کشور احساس کنند.
جام جم سرا :دکتر محمد حاجی آقاجانی در بیست و پنجمین نشست همایش معاونین توسعه مدیریت و منابع دانشگاه های علوم پزشکی کشور گفت: دانشگاه های علوم پزشکی باید کل اعتبار هر بسته طرح تحول نظام سلامت را به بیمارستان ها پرداخت نموده و بیمارستان نیز موظف است برنامه های طرح تحول نظام سلامت را بدون کاستی انجام دهد.
معاون وزیر بهداشت افزود: لازم است بیمارستانها نسبت به هدفمندی اعتبارات اقدام کنند تا برنامه های طرح تحول نظام سلامت به بهترین نحو اجرا شود.
وی بر ایجاد انگیزه و اشتیاق در کادر درمانی بیمارستان تاکید کرد و گفت: کارانه و اضافه کار پرسنل بیمارستان باید در همان ماه پرداخت شود.
آقاجانی ضمن تاکید بر اینکه هر بیمارستانی که دارای سیستم اطلاعات سلامت (HIS) است باید تا پایان خرداد ماه گواهی سپاس را دریافت کند، گفت: بیمارستانهایی که فاقد سیستم اطلاعات سلامت هستند باید هر چه سریعتر در راه اندازی آن اقدام کنند تا امکان تبادل اطلاعات میان بیمارستانها و ستاد نیز وجود داشته باشد.
معاون درمان وزارت بهداشت ضمن اشاره به اینکه هزینه همراه بیمار باید طبق تعرفه مصوب توسط بیمارستان اخذ شود و بیمارستان مکلف است خدمات مصوب را به همراه بیمار ارائه کند، افزود: از همراه بیماران زیر 12 سال نباید هزینه ای توسط بیمارستان اخذ شود چرا که از محل اعتبارات برنامه به بیمارستان پرداخت شده است.
آقاجانی بر توانمند شدن دانشگاههای علوم پزشکی و ارتقاء سطح آزمایشگاه های آنها تاکید کرد و گفت: دانشگاهها می توانند با آزمایشگاههایی که منع حقوقی ندارند برای انجام آزمایشات، قرارداد منعقد کرده و در مواردی که تعداد آزمایشات پایین است و برای دانشگاه صرفه اقتصادی ندارد، خرید خدمت صورت گیرد.(مهر)
جام جم سرا: حسین کرمانپور در صفحه شخصی خود در یکی از شبکههای اجتماعی در انتقاد از وضعیت نابسامان اورژانس بیمارستانهای دولتی در پی اجرای طرح تحول سلامت نوشته است: شنیده اید وقتی میخواهند به انسان دیگری اظهار محبت کنند که کمی پیاز داغش هم بیشتر باشد میگویند: «الهی دورت بگردم»؟ نقل این روزهای پزشکان و پرستاران اورژانسهای بیمارستانی است.
به نقل از تسنیم، با ایجاد طرح تحول نظام سلامت که البته طرح خوب و موجهی است، بیمارستانها مملو شده از بیمارانی که پیشتر به دلایل مالی حاضر نبودند به بیماریشان توجهی کنند. میگویند آقای سلامی خبرنگار سلامت صدا و سیما از پیرمردی پرسیده پدرجان راضی هستی؟ پیرمرد گفته: ها وولا، پارسال این زانو را 15 میلیون عمل کردم حالا این زانو را 1،5 میلیون. خیلی خوب شده....
از شوخی که بگذریم خدمت دوستانم عرض کنم که اورژانس، محل گذره و استاندارد ماندگاری در این محل حداکثر 12 ساعت است. از آنجایی که در بخشهای بیمارستان به علت بالا (طرح تحول سلامت)، با مراجعه بیماران بیشتر به اورژانسهای مهم کشور، زمان ماندگاری بالا در اورژانس رخ میدهد. پس پزشکان مجبورند مثل بخشها داروهای هر 8 ساعت و هر 6 ساعت و اینها بگذارند که با جنس اورژانس جور در نمیآید و ازدحام بیش از حد مانع میشود که مانند بخشهای بستری عمل شود.
در بخشها حداکثر بیماران بستری 30 تا 35 نفره و هر بیمار ظرف دارویی خاص خود را دارد. اما در اورژانس که محل گذره، نمیشود مثل بخش عمل کرد! باید تندی بیمار را به مرحله تثبیت رسانده و تحویل بخش مربوطه داد. خب چه میشود؟ دستوراتی مثل دستورات دارویی فوق فراموش میشود و اکثراً داروهای حیاتی استفاده میشود. این طور میشود که وقتی بیمار در اورژانس زیاد بماند ما مجبوریم «دورش بگردیم» و هی «دورش بگردیم». باید فکری کرد. اورژانس را که نمیتوان بست. اگر کسی راه حلی بدهد من را حسابی شرمنده کرده است و ملتی را ممنون دار خود.
راستی عکس زیر یک صفحه از لحظات شلوغی است که به دلیل کمبود تخت مجبور شده ایم بیمار را روی پتو سونوی اورژانسی کنیم. هم برای بیمار سخته و هم برای پزشک و پرستار.
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوما به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
جام جم سرا: در سمینار یک روزه افسردگی دکتر سید احمد جلیلی رییس و تعدادی از اعضای انجمن روانپزشکی ایران با ارایه سخنانی موضوع افسردگی در ایران از دوره بارداری و شیردهی در زنان، دوران کودکی تا بزرگسالی و سالمندی و نیز راههای درمان آن را مورد بررسی قرار دادند.
به نقل از سینانیوز، رئیس انجمن روانپزشکی ایران گفت: «آمار افسردگی در دنیا حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد جمعیت را تشکیل می دهد. این آمار در کشورها در شرایط مختلف فرق می کنند، مثلا وقتی در کشوری زلزله شده یا جنگ یا تغییرات اقتصادی و اجتماعی سریع دیده می شود، میزان افسردگی بیشتر می شود. از جمله در تهران نیز تحقیق انجام شده که نزدیک به ۳۴ درصد تهرانی ها دارای این بیماری روانی بوده اند. ولی آمار مربوط به بیماریهای روانی و افسردگی در سطح جامعه ایران، حدود ۲۱ تا ۲۵ درصد است.»
۵۰ درصد مراجعان پزشکان عمومی، بیماری روانی دارند
دکتر سید احمد جلیلی درباره فراوانی بیماری های روانی در بین سایر بیماران نیز گفت: «دست کم ۳۰ درصد مراجعان به پزشکان عمومی به دلیل انواع مختلفی از بیماری های روانی مراجعه کرده اند. لذا لازم است پزشکان عمومی درباره درمان بیماریهای روانی مطالعه داشته باشند. همچنین ۳۰ درصد دیگر بیماران این پزشکان هم دارای انواع بیماری روانی و جسمی هستند و می توان گفت بالاتر از ۵۰ درصد بیماران در کشور، مبتلا به گونه های مختلف بیماری روانی از جمله افسردگی هستند.»
بیمه، درمان بیماری روانی را قبول ندارد
جلیلی درباره مشکلات درمان بیماری روانی در کشور گفت: «کمبود تخت روانپزشکی، کمبود روانپزشک و روانپرستار در جامعه، باعث افزایش بیماران روانی شده است. سالهاست تعداد تخهای روانپزشکی در کشور از ۸ تا ۱۱ هزار عنوان می شود و این میزان افزایش چندانی نیافته. مشکل اساسی دیگر عدم پوشش بیمه برای بیماران روانی است. بیمه ها، خیلی از بیماریها را پوشش می دهند ولی وقتی به بیماران روانی می رسند، پوشش را برمی دارند و مردم همه هزینه ها را می پردازند. تعرفه های روانپزشکی غیر واقعی است که این باعث می شود خدمات به بیماران کم شود و مردم صدمه می بینند. بیمه ها در شرایط فعلی، صراحتا می نویسند وقتی بیمار دچار اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی است و باید بستری شود، ما هزینه ها را قبول نمی کنیم، این باعث صدمه به مردم و بیماران روانی میشوند."
دکتر سید مهدی صمیمی روانپزشک و مسئول کمیته خلقی روانپزشکان علمی ایران درباره شیوع بیشتر افسردگی در سالهای اخیر در ایران میگوید:«تحقیقات جسته گریخته ای در این باره در سالهای اخیر داشته ایم، ولی به نظر می رسد شیوع افسردگی در طی سالها تغییرات زیادی در کشور نداشته است، شاید این مسئله، باعث تعحب مردم شود که تصور کنند شرایط اقتصادی، استرسهای اجتماعی و مانند آن، چطور نتوانسته شیوع افسردگی را بالا ببرد. واقعیت این است که افسردگی یک بیماری روانی است و به اندازه کمی تحت تاثیر شرایط جامعه قرار می گیرد و اهمیت اصلی را شرایط درونی فرد تعیین می کند. فردی که مستعد افسردگی است گاهی بدون دلیل بیرونی دچار افسردگی می شود زیرا استعداد ژنتیکی درباره این بیماری دارد.»
او درباره جایگاه استرسها و تنشهای اجتماعی در شیوع افسردگی بین افراد جامعه گفت: «شاید در یک جامعه، شادابی زیادی را نداشته باشیم، ولی این مساوی با افسردگی نیست. افسردگی بیماری مشخصی است که نداشتن شادابی و روحیه شاداب، چیزی متفاوت از بیماری است.»
این متخصص روانپزشکی درباره تحقیقات اخیر موسسه گالوپ درباره ناشاد بودن مردم ایران و عراق و ارتباط این مطالعه با فراوانی بیماری روانی و افسردگی در جامعه گفت: «تفاوتی زیادی بین آمار افسردگی ایران با سایر جهان وجود ندارد. این که ایران یا برخی کشورها، ناشاد باشند، با شیوع افسردگی متفاوت است، شاد بودن و ناشاد بودن، یک بحث است ولی افسردگی بحث دیگری است. طبیعتا افرادی که افسرده هستند، ناشادند، ولی همه ناشادها، همیشه افسرده نیستند. بخش زیادی از ناشادی، به عدم رضایت درونی فرد برمی گردد، مسایلی مانند احساس عدم امنیت، عدم رفاه باعث ناشادی می شود، ولی مساوی با ابتلا به بیماری افسردگی نیست.»
دسترسی به داروهای افسردگی پس از برداشتن تحریم ها
داروسازان حاضر در این سمپوزیوم نیز گفتند در شرایط فعلی دسترسی مردم و بیماران به داروهای درمانگر افسردگی راحتتر از گذشته شده است. دکتر فرزانه جلیل فرد مسئول فنی شرکت دارویی دکتر عبیدی درباره وضعیت فعلی دسترسی بیماران به داروها گفت: تحریم در تمام زمینه های دارویی اثر گذاشته بود، ما به عنوان یک تولید کننده، باید مواد و تجهیزات و تکنولوژی و توسعه را برای تولید داروی خود از بازارهای جهانی تهیه کنیم. ما احتیاج به دانش فنی برای تولید دارو داریم و گاهی اوقات باید از طریق ارتباطات با شرکتهای بین المللی این دانش را می گرفتیم و تحریمها تاثیر گذاشته بود ولی اکنون شرایط بهتر شده است.
گفتنی است در حاشیه سمینار یک روزه افسردگی دو داروی ضد افسردگی تولید داخل نیز معرفی شد.
جام جم سرا: دکتر محمدرضا محمدحسنی در گفتوگو با جامجم افزود: بیماران قلبی که فشار خون بالا یا بیماری متابولیکی دیگری نیز ندارند با تداوم مصرف داروهایشان در وعدههای سحر و افطار میتوانند روزه بگیرند. اما بیماران قلبی که فشار خون بالا دارند برای روزهداری باید در وضع کاملا کنترل شدهای باشند، چرا که مصرف نکردن دارو در این بیماران میتواند به افزایش فشار خون و پررنگشدن خطر سکته مغزی منجر شود.
وی تاکید کرد: همچنین روزهداری برای بیماران قلبی که طی فعالیت روزانه دچار درد قفسه سینه و تنگی نفس میشوند، میتواند بسیار خطرناک باشد. با این حال چه افراد سالم و چه بیمار باید مراقب باشند که کالری دریافتیشان در سحر و افطار بیش از حد مجاز نباشد. همچنین بیماران قلبی باید بسیار مراقب مصرف بالای نمک و شکر باشند و در سحر و افطار از مصرف میوه و سبزیجات غافل نشوند.
جام جم سرا: اسدالله رجب با اشاره به هفت و نیم میلیون دیابتی در کشور ادامه داد: حفظ میزان قند خون در حد طبیعی (60-140 میلیگرم درصد) هدف درمان دیابت است، چرا که افزایش طولانی مدت قند خون سبب بروز عوارض دیابت میشود که در آن صورت درمان این بیماری بسیار پرهزینه و گاه گران خواهد بود.
وی تاکید کرد: دیابتیهایی که از آموزشهای لازم برخوردار شدهاند به خوبی قادرند تشخیص دهند که آیا میتوانند روزه بگیرند یا خیر؛ چرا که این افراد طی آموزشهای خود دریافتهاند که به کدام گروه از دیابتیها تعلق دارند و در مورد شرایط روزهداری در هر گروه حتما باید با پزشک خود مشورت کنند. به عبارت دیگر،دیابتی که روزانه قند خون یا قند ادرار خود را در منزل مورد آزمایش قرار نمیدهد، احتمالا قادر به روزهداری نخواهد بود.
به نقل از ایسنا، رییس انجمن دیابت ایران در ادامه درباره افراد تحت درمان با انسولین گفت: از آنجا که این افراد در پی تزریق انسولین به دفعات باید غذا میل کنند بنابراین روزهداری برای این افراد توصیه نمیشود اما در صورت تمایل شدید به روزهداری این افراد در موارد خاص و زیرنظر پزشک معالج خود میتواند روزه بگیرند. این افراد در صورت نداشتن نوسانات شدید قند خون و همچنین عوارض پیشرفته دیابت نظیر عوارض چشمی، کلیوی، عصبی و قلبی و عروقی میتوانند با نظر پزشک خود برای گرفتن روزه اقدام کنند.
رجب همچنین درباره افراد تحت درمان با داروهای خوراکی (قرص) نیز گفت: لازم است این افراد با پزشک معالج خود مشورت کنند به طور کلی برای افرادی که توانستهاند قند خون خود را به طور دائم در حد طبیعی حفظ و کنترل کنند، با در نظر گرفتن شرایط زیر از نظر پزشکی، روزهداری مانعی ندارد؛ لازم است مدتی قبل از شروع ماه رمضان، به طور آزمایشی روزهداری را آغاز کرده و طی روز قند خون خود را آزمایش کنند. قند خون این افراد قبل از سحر حداکثر باید 130 میلیگرم درصد، دو ساعت بعد از سحر، حداکثر 180 میلیگرم درصد، بین ساعت یک تا سه بعدازظهر کمتر از 70 میلیگرم درصد نباشد، قبل از افطار حداکثر 130 میلیگرم درصد و همچنین دو ساعت پس از افطار حداکثر 180 میلیگرم درصد باشد. در صورتی که مقدار قند خون این افراد در محدوده مقادیر ذکر شده قرار داشته باشد و همچنین دچار عوارض پیشرفته دیابت هم نباشند، قادر خواهند بود روزه بگیرند که در آن صورت باید هنگام افطار قبل از خوردن هر غذایی قرص خود را میل کرده و پس از مدتی شروع به خوردن غذا کنند. هنگام سحر نیز مقدار دارو را تقریبا به نصف کاهش دهند. فراموش نشود دو ساعت پس از افطار و دو ساعت پس از خوردن سحری قند خون یا قند ادرار خود را آزمایش کنند.
وی همچنین گفت: افرادی که بدون دارو قند خون خود را کنترل میکنند، با مشورت پزشک معالج خود روزه بگیرند. علاوه بر آن باید مقدار غذای خود را نیز به دو تا سه وعده تقسیم و هنگام افطار از خوردن همه مواد غذایی در یک زمان خودداری کنند. در هرحال نباید فراموش شود طی روزهداری مقدار کالری دریافتی روزانه باید به دو سوم مقدار معمول کاهش یابد یعنی یک سوم کمتر از حد معمول، غذا میل شود.
رییس انجمن دیابت ایران در پایان گفت: متاسفانه در ایام روزهداری، افراد به علت کاهش تحرک جسمی و تغذیه اضافی، دچار افزایش وزن می شوند و به همین دلیل توصیه میکنیم هر دو تا سه روز یک بار وزن خود را اندازهگیری نمایند.
جام جم سرا: کمبود تخت خالی این بیماران را در صفهای طولانی انتظار بستری شدن قرار داده و البته همان 10هزار تخت موجود نیز استانداردهای لازم را ندارند.
سال 91مراجع رسمی اعلام کردند که 21/1درصد مردم کشورمان به نوعی دچار اختلالات روانی هستند. این در حالی است که سازمانهای بیمهگر اعتقاد چندانی به تحت پوشش قرار دادن بیماران روانی ندارند و بهدلیل هزینههای بالای درمان بیماریهای روانی خانوادهها ترجیح میدهند به جای بستریکردن بیماران در بیمارستان به مراقبت از آنها در خانه بپردازند. نبود پوشش دولتی کافی باعث شده بخشی از این بار را خیریهها و انجمنهای غیردولتی بر دوش بکشند. آخرینبار نیز این وزیر بهداشت بود که درباره کمبود تخت برای بیماران روانی هشدار داد.
کمبود تختهای بیمارستانی مختص بیماران روانی موضوعی است که از سالهای دور مطرح بوده و همچنان بر زمین مانده است. یکی از دلایل اصلی این تأخیر، موضوع خودگردانی بیمارستانهاست که مسئولان و روسای بیمارستانها را به سمت درآمدزایی بیشتر سوق میدهد. وقتی درآمدزایی و خودگردانی برای یک بیمارستان حاکم باشد، مسئولان بیمارستان ترجیح میدهند به جای خدمت به بیماران روانی و بیماران سوختگی که بیشتر هزینه دارند تا سودآوری، دستگاههای گران قیمت تشخیصی بیاورند و مردم نیازمند را در بسیاری از موارد و بدون دلیلهای علمی تحت انواع عکسبرداریهای تشخیصی غیرمفید و غیرضروری قرار بدهند. متأسفانه بیمهها هم در بسیاری از موارد از این اقدامات حمایت میکنند. ولی برای خدمت رسانی به بیماران نیازمند روانی و سوختگی که در نهایت به سلامت عمومی جامعه آسیب میزنند و به نفع بیمههاست که از آنها حمایت کنند حمایت چندانی صورت نمیگیرد.
دکتر محمدباقر صابری زفرقندی، روانپزشک و مدیرکل سابق دفتر سلامت روانی، اجتماعی وزارت بهداشت میگوید: متأسفانه 3مشکل دیرینه که در تمام کشورهای دنیا وجود دارد و در کشور ما مزمنتر از دیگر کشورهاست، باعث شده تا مبتلایان به اختلالات روانپزشکی از خدمات درمانی محروم شوند. نکته اول انگ ناروایی است که در جامعه به این بیماران زده میشودو به همین علت خانوادهها تمایلی برای بستری کردن بیمارانشان در مراکز درمانی ندارند. نکته دوم اینکه عموما بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی خودشان را بیمار نمیدانند تا احساس نیاز کنند که درمان شوند. سومین و مهمترین موضوع هم بحث هزینههای اختلالات روانپزشکی است که متأسفانه سازمانهای بیمهگر حمایت خوبی نمیکنند.
دکتر عباسعلی ناصحی، روانپزشک و عضو هیأت علمی دانشگاه نیز درباره دیگر مشکلات این افراد میگوید: در بیمارستانهای دولتی سازمانهای بیمهگر محدودیت سقف بستری 56روز را برای این بیماران اعمال میکنند درصورتی که برای سایر بیماران، این محدودیت را نداریم. اگر روزهای بستری بیشتر باشد بیمهها متقبل هزینه این بیماران نمیشوند. داروهای روانپزشکی که در چند سال اخیر تولید شده و مؤثرتر و کم عارضهتر از دیگر داروهاست هنوز تحت پوشش بیمهها نیستند. خدمات روان درمانی و مشاوره نیز که جزو خدمات ارائه شده به این بیماران است تحت پوشش بیمه نیستند و به ناچار یا پزشک از انجام خدمات سر باز میزند چون بیمار نمیتواند هزینه را پرداخت کند و یا خود بیمار از درمان صرفنظر میکند.
امید به نظام جامع سلامت
دکتر صابری زفرقندی با تأکید بر ضرورت رسیدگی به این موضوع مغفول میگوید: امیدوارم نظام جامع سلامت بتواند مشکل بیماران روانی را در جامعه حل کند. باید بیمارستانهای روانپزشکی و بیماران روانی را هم بهعنوان بخشی از بیماریهای عمومی جامعه دید.
خانوادههایی که یکی از اعضای آنها درگیر بیماری روانی است، حتی اگر تمام امکانات درمانی برایشان فراهم باشد باز هم با دردسرهای زیادی مواجه هستند. خانوادههای این افراد مجبورند ضمن سازگاری با این بیماران با استرس ناشی از علائم بیماری مقابله کنند. بسیاری از خانوادهها هم در برابر رفتارهای غریب و دشوار بیماران روانی ناتوان هستند. عدمهماهنگی و تفاهم در بین اعضای خانواده در شیوه برخورد با بیمار روانی، بیکاری بیمار، عدمسازگاری در زندگی اجتماعی، درک نشدن از سوی جامعه و کمبود اطلاعات در مورد بیمار مشکلاتی هستند که کمبود امکانات درمانی را باید قوزی بالای قوز دانست.(همشهری)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.