مشکلات جنسی بیماران دیابتی

جام جم سرا: حال ممکن است فردی که شما برای زندگی مشترک‌تان انتخاب کرده‌اید، یک فرد دیابتی باشد. با توجه به این‌که ازدواج یکی از رخدادهای مهم زندگی است، آشنایی با عوارض این بیماری کمک می‌کند تا اختلالاتی را که با آن مواجه خواهید بود، بشناسید.

به گفته دکتر فیروزه فیض، متخصص غدد و متابولیسم و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دیابت مانند یک بچه نافرمان است که همراه با فرد زندگی می‌کند، اگر فرد مبتلا با این فرزند نافرمان مدارا کند و او را کنترل کند، این بیماری هم با او کنار می‌آید، ولی اگر بخواهد آن را نادیده بگیرد، مطمئنا از بیمار، انتقام خواهد گرفت. دیابت توجه خاص خود را می‌طلبد، اگر به جای این‌که مقابل او بایستیم، او را بپذیریم و در کنارش باشیم و اصولی را که برای آن وجود دارد رعایت کنیم، تقریبا سبک زندگی عادی خواهیم داشت.

دکتر فیض ادامه می‌دهد: ماهیت دیابت یک بیماری پیش رونده است و قند خون در این بیماری سیر بالارونده دارد، حتی اگر بیماران بخصوص در دیابت نوع دو کنترل مطلوبی از دیابت داشته باشند، ممکن است در دراز مدت به‌دلیل عوامل محیطی و ژنتیکی، در سال‌های اول دچار عوارض دیابت شوند.

حال آن‌که در مواردی بعضی از عوارض دیابت از طرف بیمار و پزشک با تاخیر بررسی می‌‌شود، از جمله این موارد ناتوانی جنسی است که در اغلب اوقات بیمار به دلیل مسائلی ممکن است مشکلاتش را بازگو نکند.

دیابت و مشکلات جنسی مردان

وی با اشاره به این‌که دیابت با ایجاد کاهش میل جنسی در روابط زناشویی اختلال ایجاد می‌کند، می‌گوید: شایع ترین اختلال مردان دیابتی اختلال نعوظ است و این امر کیفیت زندگی زوجین را تحت تاثیر قرار می‌دهد. شیوع اختلال نعوظ در دیابتی‌های بالای 18 سال، به 35 درصد می‌رسد و با بالا رفتن سن این شیوع افزایش قابل توجهی پیدا می‌کند.

تحقیقات نشان داده است، بیشتر از 50 درصد مردان دیابتی، اختلال نعوظ آلت پیدا می‌کنند که شیوع آن در دیابت نوع دو بیشتر از دیابت نوع یک است. همچنین دیده شده است مردان دیابتی ده سال زودتر به ناتوانی جنسی مبتلا می‌شوند. این استاد دانشگاه می‌گوید: اگر یک بیمار عادی در پنجاه سالگی توانایی جنسی‌اش کاهش یابد، در مورد بیماری که دیابت نوع دو دارد، ممکن است در چهل سالگی این عارضه رخ دهد، در واقع سن شروع اختلالات جنسی در بیماران دیابتی ده سال زودتر است. کنترل نامناسب قند، فاکتورهای محیطی مثل فشار خون که در بیماران دیابتی بسیار شایع است و استعمال دخانیات در بروز این عارضه نقش مهمی دارد.

وی می‌افزاید: دیابت به خودی خود، مشکلات عروقی را به دنبال دارد و پوشش درونی رگ در این بیماران آسیب‌پذیر است به‌دنبال آن فاکتور‌های التهابی در بدن آزاد می‌شوند که به نوروپاتی محیطی و درگیری اعصاب خودکار اتونوم در ارگان‌های مختلف بدن منجر شده و از جمله به اختلال نعوظ منجر می‌شود.

دکتر فیض درباره رایج‌ترین اختلالات جنسی در مردان مبتلا به دیابت می‌گوید: انزال زودرس، انزال دیررس و کاهش میل جنسی در بیماران دیابتی شایع است.

وی با اشاره به این‌که درگیری اعصاب اتونوم در سیستم قلبی و عروقی در این فرد از قبل اتفاق افتاده است و این زنگ خطر بسیار مهمی است، می‌گوید: بیمار در این شرایط در معرض خطر بیماری‌های ایسکمیک قلبی و عروقی (سکته قلبی و مغزی) قرار دارد. به نوعی می‌توان گفت دیابت روی سیستم قلبی و عروقی اثر گذاشته و در مرحله بعدی عارضه اختلال جنسی به‌وجود می‌آید. در این صورت لازم است بیمار را بدقت بررسی کنیم و درمان‌های لازم صورت گیرد.

دیابت با ناباروری مردان ارتباط دارد

این استاد دانشگاه در پاسخ به این پرسش که آیا دیابت با ناباروری مردان ارتباط دارد، می‌گوید: دیابت با میزان بالاتر بر تعداد اسپرم و کیفیت آن اثر می‌گذارد، بنابراین می‌تواند یکی از دلایل ناباروری در مردان باشد، البته هم‌اکنون روش‌های مختلفی برای درمان ناباروری وجود دارد و اسپرم بیماران دیابتی را می‌توان با روش‌های خاصی تقویت کرد و در نهایت از روش‌های لقاح خارج از بدن استفاده کرد.

کنترل مطلوب قند و فشار خون و چربی خون و درمان‌های مهارکننده دیگر از راهکارهای درمانی کارآمدی هستند که در درمان ناتوانی جنسی به کار می‌روند.

دیابت و مشکلات جنسی زنان

زنان مبتلا به دیابت نیز همانند مردان در صورت کنترل نشدن بیماری‌شان، با مشکلات جنسی رو به رو می‌شوند. دکتر فیض در این باره می‌گوید: کاهش میل جنسی، فقدان ارگاسم، مقاربت دردناک و عفونت‌های واژینال در زنان دیابتی مشاهده می‌شود. این افراد ممکن است از بی‌اختیاری ادرار یا جمع شدن ادرار رنج ببرند.

به گفته این متخصص غدد، در زنان بخصوص کسانی که زمینه‌ای از پیشرفت به سمت دیابت دارند داروهای محرک تخمک‌گذاری به کنترل قند و از طرفی به باروری آنها کمک می‌کند. معمولا درجاتی از سندرم متابولیک و پیشرفت به سمت دیابت در خانواده‌های این افراد دیده می‌شود.

وی می‌افزاید: زنانی که دیابت دارند ممکن است باروری‌شان کاهش پیدا کند، سیکل قاعدگی‌شان نامنظم باشد یا سیکل‌های بدون تخمک‌گذاری داشته باشند و طبق تحقیقات در این افراد متفورمین و انواع روش‌های القای تخمک‌گذاری به درمان کمک می‌کند.

این متخصص غدد تاکید می‌کند: اگر زنان در دوران بارداری قند بد کنترل‌شده‌ای داشته باشند، حین حاملگی فرزندشان دچار افزایش وزن می‌شود و ممکن در سنین بالاتر فرزندان آنها مبتلا به دیابت شوند، اگر این بیماری در دوران بارداری کنترل شود برای جنین مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما اگر کنترل نشود می‌تواند علاوه بر افزایش وزن، اختلالات متابولیک در بدن کودک ایجاد کند.

وی می‌گوید: در مورد این بیماری یک نکته را نباید فراموش کنیم، فردی که بیماری همسرش را بپذیرد می‌توانند با همراهی یکدیگر آن را کنترل کنند و زندگی عادی داشته باشند.

با توجه به درمان‌های جدید دیابت، این نکته را باید در نظر داشته باشید این بیماری دست و پاگیر نیست و اگر بدرستی کنترل شود، سبک زندگی را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. اختلال در رابطه زناشویی بخصوص در مورد آقایان می‌تواند برای یک زوج جوان مساله بغرنج باشد و کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار دهد اما با آگاهی در مورد این بیماری می‌توان مشکلات را کنترل و برطرف کرد.

یک توصیه

به گفته دکتر فیض، یکی از نکات مهم در درمان بیماری این است که افراد مبتلا به دیابت زمان مواجه شدن با این بیماری حالت دفاعی به خود نگیرند و این بیماری را بپذیرند. فراموش نکنیم که 50 درصد درمان بیماری به خود بیمار مربوط است، رژیم غذایی مناسب و سبک زندگی ایده‌آل، ورزش، کنترل وزن و کنترل فشارخون می‌تواند به کنترل مطلوب روند بیماری کمک کند و 50 درصد بقیه درمان این بیماری تجویز بموقع درمان‌های دارویی است. در واقع شروع بموقع درمان نقش بسیار مهمی در جلوگیری از عوارض دیابت دارد. بنابراین فردی که کنترل دیابت مطلوبی دارد ممکن است بعد از شصت سالگی دچار مشکلات جنسی شود و با کنترل فاکتورهای محیطی قطعا شروع این عوارض به تاخیر می‌افتد.

به نوعی می‌توان گفت، فرد قطعا ناخواسته مبتلا به این بیماری شده است در واقع پذیرش بیماری و همکاری متقابل اطرافیان بیمار و ارتباط تنگاتنگ آنها با پزشک کمک می‌کند که این بیماری مزمن و پرعارضه بخوبی کنترل شود و بیمار با حمایت‌های خانواده از یک سبک زندگی مطلوب برخوردار خواهد شد.(هانیه ورشوچی/جام جم)

منع ایمپلنت در بیماران مبتلا به پوکی استخوان

جام جم سرا: دکتر سید‌علی بنی‌هاشم در گفت‌و‌گو با جام‌جم افزود: بررسی‌ها نشان داده است که مصرف طولانی مدت داروهایی از دسته «بی فسفونات‌ها» به پس زدن ایمپلنت منجر می‌شود البته انجام موفقیت‌ آمیز ایمپلنت پیش از هر چیز به حجم و کیفیت استخوان فک باز می‌گردد البته در مواردی اگر کیفیت استخوان شخص برای انجام ایمپلنت مطلوب باشد، می‌توان با پیوند استخوان، حجم استخوان فک را افزایش داد.

این جراح تاکید کرد: انجام ایمپلنت در بیماران دیابتی در صورتی که بیماری شان کنترل شده باشد منعی ندارد، اما انجام عمل کاشت دندان در افراد سیگاری که روزانه بیش از 10 نخ سیگار می‌کشند با احتمال پس زدن ایمپلنت همراه است. همچنین کاشت دندان در بیمارانی که مبتلا به بیماری‌ های روان تنی همچون شیزوفرنی هستند با ممنوعیت همراه است.

هشدار! خطرات پکیج برای بیماران قلبی–ریوی

جام جم سرا: بابک حیدری اقدم با بیان اینکه استفاده از پکیج به صورت غیر مستقیم بر سلامت قلب تاثیر می‌گذارد، درباره مضرات کاهش رطوبت دمای منزل ناشی از استفاده از پکیج توضیح داد: به دنبال کاهش رطوبت منزل، مخاط بدن خشک شده و تبادل اکسیژن دچار مشکل می شود بنابراین، بدن آب بیشتری را از دست می‌دهد که این مساله به خصوص در افرادی که زمینه بیماری‌های قلبی دارند تبعات شدیدتری دارد.

این فلوشیپ فوق تخصصی اینترونشنال کاردیولوژی افزود: کاهش آب بدن منجر به بروز مشکل در جریان خون می‌شود که این موضوع افرادی را که دچار نارسایی قلبی، مشکلات دریچه قلبی و بیماری‌های عروقی هستند با مشکلات بسیاری مواجه می‌سازد.

به گزارش جام جم سرا، اقدم همچنین گفت: کم شدن رطوبت منزل ممکن است این افراد را دچار علائمی از قبیل سرگیجه، تاری دید، تپش قلب، ضغف و بی حالی کند. بروز این علائم در افرادی که دچار مشکلات نارسایی قلبی و دریچه ای باشند، بسیار شدید و چشم گیراست، زیرا میزان حجم خون در این افراد بسیار حایز اهمیت است.

وی تاکید کرد: کاهش رطوبت منزل وآب بدن برای آن دسته افرادی که به بیماری های قلبی و ریوی (CUPD)، فشار خون بالا، قلب راست مبتلا هستند بسیار خطرناک است و آنها را در معرض خطر جدی قرار می دهد.

حیدری اقدم خاطرنشان کرد: پزشکان به بیمارانی که مشکلات قلبی و ریوی دارند توصیه می‌کنند که در مناطق مرطوب مانند شمال کشور زندگی کنند تا علائم بیماری کاهش پیدا کند، زیرا وقتی رطوبت کم شود علائم بیماری در این بیماران شدت می‌یابد. (تسنیم)

گامی دیگر برای حمایت از بیماران سرطانی

به گفته معاون بهداشتی وزیر بهداشت، سالانه 700 هزار نفر به دلیل هزینه‌های بالای درمان، زیر خط فقر می‌روند که بسیاری از این بیماران را مبتلایان به سرطان تشکیل می‌دهند.

یکی از عمده‌ترین دردسرهای این بیماران، تامین هزینه داروهای شیمی‌ درمانی است؛ به گونه‌ای که تهیه این داروها، خارج از توان مالی بسیاری از خانواده‌های ایرانی است، اما حالا براساس خبرهای تازه‌ای که از وزارت بهداشت رسیده، قرار است هزینه داروهای شیمی‌درمانی در نیمه دوم امسال با کاهش قیمت چشمگیری مواجه شود.

روز گذشته، رئیس سازمان غذا و دارو از اجرای طرح جدید وزارت بهداشت برای حمایت از بیماران مبتلا به سرطان خبر داده و به فارس گفته است که از مهر امسال، هزینه داروهای شیمی‌درمانی بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان‌های دولتی نصف می‌شود و همه داروهای مورد نیاز آنها نیز در بیمارستان تامین می‌شود. این خبر به این معناست که سهم 10 درصدی بیماران نصف خواهد شد.

به گفته رسول دیناروند، طرح جدید وزارت بهداشت در تمام بیمارستان‌ها و مراکز درمانی دولتی ارائه کننده خدمات شیمی‌درمانی که حدود 80 مرکز در کشور است، اجرا می‌شود. در این مراکز هزینه داروهای شیمی‌ درمانی مورد حمایت قرار می‌گیرد و تمام داروهای مورد نیاز در محل تامین و در همان مرکز تزریق می‌شود تا جلوی سوءاستفاده‌های احتمالی نیز گرفته شود.

در این طرح که به تائید وزیر بهداشت رسیده است و طی روزهای آینده ابلاغ می‌شود، قرار است کیفیت خدمات درمانی به این گروه از بیماران نیز در بخش دولتی ارتقا پیدا ‌کند.

هم‌اکنون تامین هزینه این داروها به این شکل است که 90 درصد هزینه به عنوان سهم دولت و 10 درصد نیز سهم بیمار به حساب می‌آید، اما در طرح جدید وزارت بهداشت، مقرر شده است که سهم بیمار به 5 درصد کاهش پیدا کند.

یعنی در طرح جدید، 5 درصد به سهم دولت اضافه شده است و در مقابل، 5 درصد از سهم هزینه‌ های درمانی مبتلایان به سرطان کم شده است.

آن گونه که وزارت بهداشت اطلاع رسانی کرده، این طرح در مهر امسال در تمام مراکز شیمی‌درمانی دولتی برای بیماران سرپایی و بستری اجرا می‌شود و پزشکان موظف هستند بر اساس پروتکل ابلاغی که طی روزهای آینده ابلاغ می‌شود، عمل کنند.

معاون دارویی وزیر بهداشت تاکید کرده است با توجه به این‌که این داروها حتما باید در همان مرکز دولتی تزریق شود و بیرون نرود، با این کار هم از سوءاستفاده‌های احتمالی جلوگیری می‌شود و هم سلامت دارو به خطر نمی‌افتد، زیرا ممکن است دارو از سوی بیمار در شرایط غیر استاندارد جابه‌جا شود، اما با تزریق دارو در همان مرکز درمانی که دارو از آن تهیه شده است، دیگر نیازی به جابه‌جایی داروهای شیمی‌درمانی وجود نخواهد داشت.

5 درصد کاهش، رقم کمی نیست

بر اساس آمارهای رسمی، هرساله حدود 90 هزار شهروند ایرانی به سرطان مبتلا می‌شوند و هم اکنون نیز حدود 300 هزار بیمار مبتلا به سرطان در کشور وجود دارد.

وزارت بهداشت می‌گوید که سالانه 2000 میلیارد تومان از اعتبارات کشور را صرف درمان این بیماران می‌کند، اما با وجود این همچنان بیماری سرطان به عنوان سومین عامل اصلی مرگ و میر در بین ایرانی‌ها شناخته می‌شود.

جدای از این 2000 میلیارد تومان اعتبار دولتی، خود بیماران مبتلا به سرطان نیز بخش زیادی از درآمدهایشان را صرف درمان این بیماری می‌کنند؛ به گونه‌ای که به گفته معاون بهداشتی وزیر بهداشت، هر بیمار مبتلا به سرطان، حداقل سالی 20 میلیون تومان برای درمان سرطان، هزینه می‌کند.

همین بالا بودن هزینه‌های درمان سرطان باعث شده که هر ساله تعداد زیادی از بیماران، از فرآیند درمان انصراف دهند و زندگی‌شان را به دست تقدیر بسپارند.

دکتر پدرام فدوی، سرطان‌شناس و متخصص آنکولوژی و رادیوتراپی نیز درباره هزینه‌های شیمی‌ درمانی به جام‌جم می‌گوید: به طور متوسط می‌شود گفت که هزینه یک دوره کامل شیمی‌درمانی برای سرطان‌های شایعی مثل سینه، روده و معده، بین 15 تا 20 میلیون تومان در بیمارستان‌های دولتی هزینه دارد. در این بین معمولا چهار تا پنج میلیون تومان از هزینه‌های شش دوره شیمی‌درمانی را خود بیماران پرداخت می‌کنند.

البته به گفته این متخصص، بسیاری از این بیماران فقط به یک دوره شیمی‌درمانی نیاز ندارند و با این حساب می‌بینیم که گاه هزینه شیمی‌درمانی در بیمارستان دولتی برای چند دوره درمان، به مرز 20 میلیون تومان هم می‌رسد.

بنابراین می‌بینیم که همین درصد هزینه‌ای هم که بیمار برای شیمی‌درمانی پرداخت می‌کند، رقم کمی نیست و نصف شدن همین هزینه می‌تواند کمک بزرگی برای مبتلایان به سرطان باشد.

البته نباید فراموش کرد که هزینه درمان سرطان فقط محدود به هزینه‌های شیمی‌درمانی نیست و پیگیری درمان‌هایی مثل جراحی یا رادیوتراپی هم منوط به پرداخت هزینه‌های میلیونی است و به همین دلیل انتظار می‌رود وزارت بهداشت برای کاهش هزینه این درمان‌های تکمیلی هم اقدامی حمایتی انجام دهد.

فقط داروهای تائید شده حمایت می‌شود

برای درمان انواع سرطان‌ها، داروهای مختلفی در فرآیند شیمی‌درمانی استفاده می‌شود. حال پرسشی که در این میان مطرح می‌شود این است که وزارت بهداشت و بیمه‌ها، کدام گروه از این داروها را تحت پوشش قرار می‌دهند؟

رئیس سازمان غذا و دارو خاطرنشان کرده است که تعداد کل اقلام داروهای شیمی‌درمانی بیش از صد قلم است که قرار است این صد قلم دارو در فهرست گروه‌های سه گانه، تنظیم شوند.

این گروه‌های سه‌گانه‌ای که دیناروند به آن اشاره کرده، با توجه به اثرگذاری دارو تقسیم‌بندی شده‌اند.

گروه اول این داروها، داروهای خط اول شیمی‌درمانی هستند که به گفته این مقام مسئول، کاملا تائید شده هستند و هیچ شبهه‌ای در مورد هزینه و اثربخشی آنها وجود ندارد. این داروها به محض این‌که از سوی پزشک متخصص بیماران مبتلا به سرطان در بخش دولتی تجویز شود، مورد حمایت دولت قرار می‌گیرد.

دکتر فدوی نیز توضیح می‌دهد که گروه اول این داروها شامل داروهایی مثل هرسپتین برای درمان سرطان سینه است؛ یعنی داروهایی که برای درمان بیمار ضرورت دارد و خاصیت درمانی آن کاملا به تائید مراجع علمی رسیده است.

دولت متعهد شده است که 95 درصد هزینه این گروه از داروهای شیمی‌درمانی را تقبل کند.

دسته دوم این داروها که معاون وزیر بهداشت به آن اشاره می‌کند، داروهایی است که با توجه به عوارض جانبی باید بر اساس پروتکل‌های خاصی تجویز شود و اگر در این پروتکل‌ها تجویز شوند مورد حمایت قرار می‌گیرد، ولی هنوز در مورد درصد حمایت دولت از این گروه داروها، تصمیم نهایی گرفته نشده است.

دکتر فدوی درباره این داروها نیز تاکید می‌کند که خاصیت درمانی این گروه از داروها مثل داروی «آواستین» برای درمان سرطان روده بزرگ، تائید شده است، ولی این گروه دوم از داروها باید طبق ضوابط خاصی از سوی پزشک مصرف شود، مثلا برخی داروهای شیمی‌درمانی هستند که باید فقط دز خاصی از دارو مصرف شود یا فقط در بازه زمانی معینی، دارو به مصرف برسد.

وزارت بهداشت تقبل کرده است که این گروه دوم از داروهای شیمی‌درمانی را در صورت رعایت کردن این شرط و شروط‌ها، تحت حمایت بیشتر خود قرار دهد.

اما دسته سوم داروهای شیمی‌درمانی، داروهایی هستند که به گفته دیناروند هزینه ـ فایده آنها قابل توجیه نیست و دولت نمی‌تواند این داروها را تحت حمایت قرار دهد. وی تاکید کرده است: اگرچه ممکن است تجویز این گروه از داروها برای مدتی درد و ناراحتی بیماران را کم کند، اما چون اعتبارات دولتی محدود است، ما باید بودجه‌ها را در جایی هزینه کنیم که قابل دفاع باشد و هزینه ـ اثربخشی بالاتری داشته باشد.

دکتر فدوی نیز درباره این داروها یادآوری می‌کند: دسته سوم داروهای شیمی‌درمانی، عمدتا در زمره داروهای جدیدی هستند که تازه کشف شده‌اند. قیمت این داروها بسیار گران است و اثربخشی قطعی آنها هنوز اثبات نشده است، به همین دلیل این داروها معمولا فقط چند ماه به عمر بیمار اضافه می‌کنند و عمدتا در کشورهایی مصرف می‌شود که همه داروهای شیمی‌درمانی تحت پوشش کامل دولت است.

همچنین به گفته مسئولان وزارت بهداشت، این طرح فقط در بیمارستان‌های دولتی و به منظور ارتقای کیفیت خدمات درمانی در بخش دولتی اجرا می‌شود، اما همچنان بیمارستان‌های خصوصی می‌توانند داروهای شیمی‌درمانی را با پوشش 90 درصدی دولت در اختیار بیماران مبتلا به سرطان قرار دهند.

امین جلالوند‌ - ‌گروه جامعه

دام شرکت‌های جعلی بیمه برای بیماران

جام جم سرا:پیگیری‌های جام‌جم نشان می‌دهد که این روزها شرکت‌هایی تحت عنوان «شرکت‌های خصوصی بیمه درمانی» به منازل مردم زنگ می‌زنند یا پیامک می‌فرستند و ادعا می‌کنند که با دریافت مبالغی پایین‌تر از تعرفه بیمه‌های تکمیلی، شهروندان را تحت پوشش بیمه‌های فراتکمیلی قرار می‌دهند.

برخی از این شرکت‌ها مدعی‌اند که از وزارت بهداشت و بیمه مرکزی نیز مجوز قانونی دارند و خدمات گران قیمتی مثل دندانپزشکی، اعمال مختلف جراحی ـ حتی جراحی‌های زیبایی ـ و انواع آزمایش‌های تشخیصی را تحت پوشش بیمه‌شان قرار می‌دهند.

حتی برخی از این شرکت‌ها به دنبال اخذ نمایندگی در دیگر شهرهای ایران هستند و عده‌ای دیگر هم در فضای اینترنت، آزادانه تبلیغ می‌کنند و در سطح شهر هم دفتر کار مجهز دارند.

اما انوشیروان محسنی ‌بندپی، مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران در گفت‌وگو با جام‌جم هشدار می‌دهد که این شرکت‌ها هیچ‌گونه مجوز قانونی برای پوشش بیمه‌ای ندارند و مردم مراقب باشند که در دام کلاهبرداری‌های این شرکت‌ها نیفتند.

این مقام مسئول از شهروندان می‌خواهد که برای استفاده از هرگونه خدمات شرکت‌های بیمه درمانی، حتما از بیمه مرکزی و سازمان بیمه سلامت استعلام بگیرند و فریب این شرکت‌های جعلی را نخورند، زیرا اغلب ادعاهای آنها واقعیت ندارد و در این میان فقط مردم متضرر می‌شوند.

آن قدر روان و با اعتماد به نفس حرف می‌زنند که اصلا فکر نمی‌کنید ریگی به کفششان باشد.وقتی با یکی از همین شرکت‌های جعلی بیمه درمان در پایتخت تماس می‌گیریم، مسئول ثبت‌نام آن مدعی است که شما می‌توانید با خدمات شرکت ما، تا سقف 50 میلیون تومان از خدمات درمانی بهره‌مند شوید.

این شرکت که در فضای مجازی نیز سایت بسیار شکیلی دارد، در شلوغ‌ترین نقطه پایتخت واقع شده است و اپراتور شرکت هم ادعا می‌کند با 90 کلینیک تخصصی و فوق‌تخصصی در تهران قرارداد دارند که بیماران می‌توانند به صورت رایگان از سوی پزشکان طرف قرارداد با این شرکت، معاینه و ویزیت شوند.

خدمات دندانپزشکی، لیزر، پوست، مو، جراحی‌های زیبایی، چشم پزشکی، عینک و آزمایش‌های تشخیص پزشکی، فقط بخشی از خدماتی است که آنها مدعی‌اند با تخفیف 70 درصدی به مردم ارائه می‌کنند.

وقتی از هزینه‌ها می‌پرسیم، آنها تاکید دارند که برای اعضای یک خانواده تا سقف چهار نفر، فقط 129 هزار تومان دریافت می‌کنند و به ازای هر عضو دیگر خانواده نیز مبلغ 30 هزار تومان اضافه می‌شود.

متصدی ثبت‌نام این شرکت، درباره نحوه استفاده از خدمات درمانی این شرکت هم می‌گوید: قرارداد ما یک ساله بسته می‌شود و به سرپرست خانواده هم کارت‌های درمانی داده می‌شود که شبیه کارت‌های بانکی عضو شتاب است و بیمار می‌تواند با مراجعه با مراکز طرف قرارداد ما، از کارت حسابش خرج کند.

جالب‌ترین بخش ماجرا اینجاست که این شرکت ادعا می‌کند از قوه قضاییه مجوز دارد و شماره قرارداد هم در سایت شرکت قید کرده است، اما مدیرعامل سازمان بیمه سلامت تصریح می‌کند که قوه قضاییه مسئولیت اعطای مجوز به شرکت‌های بیمه‌ای را ندارد.

به گفته این مقام مسئول، متولی بیمه پایه دولتی، سازمان بیمه سلامت است که همچنان نیز این سازمان از افرادی که بیمه پایه ندارند، ثبت‌نام به عمل می‌آورد و آنها را به صورت رایگان بیمه می‌کند.

برای اخذ مجوز تاسیس شرکت‌های بیمه تکمیلی درمان نیز به گفته بندپی، مسئولیت به‌عهده بیمه مرکزی و سازمان بیمه سلامت است و هر شرکتی که ادعا می‌کند برای انجام فعالیت‌های بیمه درمان از ارگان دیگری مجوز گرفته است، کارش غیرقانونی و قابل پیگرد قضایی است البته این حربه که ما از قوه قضاییه مجوز فعالیت داریم، فقط به این شرکت‌های جعلی بیمه درمانی محدود نمی‌شود، خیلی از شرکت‌های دیگر در حوزه‌های غیردرمانی نیز وجود دارند که کارشان غیرقانونی است، مانند بیمه خودرو، خدمات امدادرسانی و... ولی ادعا می‌کنند که از قوه قضاییه مجوز گرفته‌اند.

داستان اینجاست که چون این شرکت‌ها برای ثبت و شروع به کار از سازمان ثبت اسناد مجوز می‌گیرند و این سازمان نیز زیرمجموعه قوه قضاییه است، آنها ادعا دارند که ما از این قوه، مجوز فعالیت داریم، ولی اولا ثبت شرکت، فرآیند بسیار راحتی است که تقریبا این روزها هر کسی می‌تواند برای خودش، شرکت ثبت کند و دوم این‌که صرف داشتن مجوز از سازمان ثبت اسناد به معنی انجام کار قانونی نیست، زیرا هرگونه فعالیت در حوزه بیمه درمانی باید از سوی بیمه مرکزی و سازمان بیمه سلامت نیز تائید شود.

شاید با خودتان فکر کنید که وقتی می‌شود با یک‌چهارم قیمت‌های فعلی، از خدمات بیمه تکمیلی و حتی خدماتی فراتر از آن بهره‌مند شد، دیگر چه اهمیتی دارد که آن شرکت، مجوز دارد یا ندارد؟ مدیرعامل سازمان بیمه سلامت، تعریف می‌کند که حدود هشت سال قبل نیز شرکتی برای پوشش بیمه‌ای ارزان خدمات دندانپزشکی با چندین مرکز دندانپزشکی مختلف قرارداد بسته بود، اما خدمات ناقص آن شرکت و خطاهای متعدد پزشکی از سوی آنها باعث شکایت‌های مختلف مردم شد که در نهایت هم آن شرکت غیرقانونی پلمب شد.

به اعتقاد بندپی، این‌گونه شرکت‌های جعلی نیز که بتازگی وارد عرصه بیمه درمانی شده‌اند، عاقبتی شبیه همان شرکت دارند.

این مراکز غیرمعتبر بیمه‌ای، کارشان به این شکل است که ابتدا مراکز نامعتبر در حوزه درمان را انتخاب می‌کنند و سپس با آن مراکز به شکلی قرارداد می‌بندند که به‌ازای ارجاع گروهی بیماران، مبلغی خودشان دریافت می‌کنند و مبلغی هم آن مراکز درمانی تخفیف می‌دهند.

اما از آنجا که در این مراکز نامعتبر، خدمات ناقص درمانی ارائه می‌شود، شکایت بیمار از شرکتی که از همان اول هم مجوز قانونی نداشته است، چندان به جایی نمی‌رسد، در حالی که به گفته بندپی، اگر بیمار از خدمات یک شرکت بیمه‌ای که از ما مجوز دارد شکایت کند، با اهرم‌های قانونی می‌شود حق و حقوق بیمار را گرفت، اما درباره شرکت‌های غیرقانونی، این کار سخت‌تر می‌شود.

یعنی باید در نظر داشت که ارزان بودن خدمات بیمه درمانی، بدون دلیل نیست و به قول بندپی، در این مراکز، با استفاده از تجهیزات غیراستاندارد، پزشکان نامجرب و نیمه‌کاره رها کردن درمان، خدمات ناقص ارائه می‌دهند و در واقع، دقیقا به اندازه همان پول کمی که داده‌اید به شما خدمات درمانی ارائه می‌دهند.

مدیرعامل سازمان بیمه سلامت توضیح می‌دهد که متاسفانه برای برخی پزشکان و مراکز درمانی هم مهم نیست که یک شرکت بیمه درمانی، مجوز قانونی دارد یا خیر و فقط به فکر منفعت خودشان هستند.

قرارداد بستن با مراکز غیرمعتبر، ارائه خدمات ناقص درمانی و پاسخگو نبودن به شکایت بیماران، فقط بخش واضح تخلفات این شرکت‌هاست و معلوم نیست که در پشت پرده، چه خلاف‌های دیگری به اسم حمایت از بیمه درمانی بیماران، انجام می‌شود.

قسمت بدتر ماجرا هم اینجاست که این شرکت‌ها، همچنان با آرامش به کار خود ادامه می‌دهند و متولیان دولتی هم برای توقف فعالیت این شرکت‌های متخلف، اقدام جدی انجام نمی‌دهند.

از سوی دیگر، گران بودن برخی خدمات پزشکی و نیاز روزافزون مردم به خدمات ارزان پزشکی هم باعث می‌شود که افزایش تعداد این شرکت‌های غیرقانونی هم دور از ذهن نباشد و حتی به مرحله‌ای برسیم که در شهرهای کوچک کشور نیز پای این‌گونه شرکت‌های بیمه‌ای غیرمعتبر باز شود.(امین جلالوند /گروه جامعه)

حرف‌هایی که بیماران سرطانی از شنیدنش بیزارند!

جام جم سرا: بسیاری رفتارها موثرتر از صحبت کردن با بیماران سرطانی هستند که از آن جمله می‌توان به فرستادن گل یا انجام فعالیت‌های مشترک با آنها مثل تماشای برنامه‌های تلویزیونی یا انجام بازی‌های گروهی اشاره کرد.

به‌ گزارش‌ هافینگتون پست، متخصصان با انتشار مقاله‌ای، جمله‌ها و عباراتی را عنوان کرده‌اند که در صحبت کردن با بیماران سرطانی نباید به آنها گفت چون روی این بیماران تأثیر منفی دارد. این جمله‌ها عبارتند از:

-تو توان مبارزه با این بیماری را داری.
به اعتقاد یک بیمار ٤٤ ساله نجات‌یافته از سرطان، این عبارت به این مفهوم است که شما در صورتی از شر این بیماری خلاص می‌شوید که بسیار قوی باشید. در صورتی که این موضوع لزوما صحیح نیست.

- چه احساسی داری؟
به اعتقاد یکی از پزشکان، این سوال بدین معنی است که ظاهر بیمار به نظر مناسب نمی‌آید و سوال شما بیشتر موجب آزار وی می‌شود.

- از دست من کاری ساخته است؟
این سوال اگرچه در ظاهر مثبت و برای کمک کردن است اما درنهایت با پاسخ منفی بیمار همراه است. بنابراین وی برای پاسخ به این سوال ذهنش درگیر خواهد شد. در این موارد بهترین کار ارایه پیشنهادهای مثبت و مفیدی به اوست.

- بیماری‌ات تا چه اندازه جدی است؟
هیچگاه از یک بیمار سرطانی در مورد بیماری و برنامه‌های درمانی‌اش سوالات جزیی نپرسید. مثل این‌که چند جلسه شیمی‌درمانی داری؟ یا از رادیوگرافی استفاده می‌کنی؟ هدف اصلی اطرافیان یک بیمار سرطانی باید حمایت از او باشد و این قبیل سوالات تنها استرس بیمار را تشدید می‌کند چرا که او احتمالا پاسخ همه این سوالات را نمی‌داند. به‌خاطر داشته باشید که تعدادی از این بیماران بسیار به حوزه شخصی خود حساس هستند. بنابراین درخصوص بیماری آنها پرس‌وجو نکنید.

- یکی از اطرافیان من نیز درگیر همین بیماری است.

موقعیت این بیماران احتمالا شما را به یاد بیماری یکی از دوستان یا اقوامتان می‌اندازد، اما بیان آن در حضور بیمار بسیار نابه‌جا است و در صورتی که تجربه شما از بیماری اطرافیانتان منفی باشد این تأثیر به مراتب بدتر می‌شود.

- براساس مقاله‌ای که در مورد بیماری‌تان خواندم، شما می‌توانید...!
نقش دکتر را برای این بیماران بازی نکنید. اگر آنها سوالی از شما داشته باشند، حتما خواهند پرسید. درواقع بیماران سرطانی سرشار از اطلاعات و راهکارهای ارایه شده از سوی تیم پزشکی خود هستند پس راهکارهای شما از مجلات و روزنامه‌ها یک صدم اطلاعات آنهاست.

- با این ظاهر، زیباتری!
هر صحبتی که ذهن بیمار سرطانی را به تغییر ظاهری‌اش مانند ریختن یا تغییر رنگ موها و... به دنبال شیمی‌درمانی معطوف کند، تأثیر منفی خواهد داشت.

- من احساس تو را درک می‌کنم.
واقعیت این است که این حرف شما واقعی نیست. اگر شما هم یک بیمار سرطانی بودید یا آن را تجربه کرده بودید، این عبارت شما صحیح بود اما زمانی‌که با فرد بیمار برابر نیستید درواقع تجربه‌ای از احساس و درد او ندارید. بنابراین بهتر است بر نیازها و نگرانی‌های واقعی این بیماران تمرکز کنید.

- شما باید این کارها را انجام دهید.
ارایه راهکارها و یادآوری کردن عوامل تشدید بیماری در این بیماران نه‌تنها موثر نیست بلکه به سرزنش آنها منجر می‌شود.

گرانی دارو، مهم‌ترین مشکل بیماران چشمی

جام جم سرا به نقل از مهر: دبیر علمی بیست و چهارمین کنگره سالیانه چشم پزشکی ایران با بیان مشکلات بیماران چشمی در تهیه داروهای جدید افزود: پیشرفت‌ها بیشتر در زمینه دارو و تزریقاتی است که برای چشم انجام شده است. پیشرفتهایی هم در زمینه دستگاههای تشخیصی صورت گرفته است اما متاسفانه مشکلی که در کشور ما وجود دارد بالا بودن هزینه دارو‌ها است که عموما بیماران از عهده آن بر نمی‌آیند. از بین این داروهای جدید تنها یک نمونه آن است که برای بیماران بکار می‌رود و اقلام دیگر آن به علت قیمت خیلی بالا نتوانسته‌اند در دسترس بیماران قرار بگیرند.

دکتر مسعود سهیلیان ادامه داد: این دارو‌ها در بهبود بسیاری از بیماری‌ها یاری دهنده بوده است و روز به روز که می‌گذرد آثار این پیشرفت‌ها در درمان بیماری‌ها بیشتر نمایان می‌شود.

این فوق تخصص شبکیه چشم در مورد کاربرد داروهای جدید گفت: در درمان عوارض چشمی بیماری دیابت، بیماریهای شبکیه ناشی از تغییر سن و بیماریهای عروقی شبکیه بسیار موثر بوده است. این دارو‌ها چون وارداتی هستند و تولیدشان را در داخل کشور نداریم بیمه به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد و هزینه‌های بالا بیماران را از مصرف آن محروم می‌کند. فقط یک نمونه ارزان‌تر وجود دارد که مصرف آن رایج است.

سهیلیان درباره دیگر دستاوردهای فناوری در علم چشم پزشکی افزود: دستگاههای جدیدی در زمینه عکسبرادری از شبکیه تولید شده است که این دستگاه‌ها قادر به تهیه عکس مقطعی و عمیق از بافت شبکیه و کوروئید هستند و حتی انجام آنژیوگرافی را بدون تزریق ماده حاجب امکان پذیر می‌نمایند.

بیست و چهارمین کنگره سالیانه چشم پزشکی ایران به همت انجمن چشم پزشکی و همکاری گروه چشم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و مشارکت همکاران چشم پزشک داخل و خارج از کشور ۱۰ تا ۱۳ آذر ۹۳ در سالن همایشهای رازی برگزار خواهد شد.

هوای تهران آلوده است، بیماران تنفسی خارج نشوند

جام جم سرا به نقل از مهر: دکتر وحید حسینی افزود: بر اساس اطلاعات رسیده از ایستگاه­های سنجش آلودگی هوای شهر تهران بر میزان غلظت تمام آلاینده‌ها نسبت به روز گذشته درهمین ساعت افزوده شده است.

به گفته وی، به این ترتیب میانگین غلظت آلاینده ذرات معلق کمتر از دوونیم میکرون فرا‌تر از حد مجاز بوده و شاخص کیفیت هوا هم اکنون در شرایط ناسالم برای گروههای حساس است.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران اظهار داشت: پیش بینی هوا‌شناسی برای پایتخت حاکی از آسمانی صاف است. به این ترتیب انتظار می‌رود شاخص کیفیت هوا در شرایط ناسالم برای گروههای حساس باقی بماند.

حسینی تصریح کرد: اثرات بهداشتی آلاینده ذرات معلق کمتر از ۲/۵ میکرون در منطقه ناسالم برای گروههای حساس شامل افزایش احتمال علائم تنفسی در افراد حساس، تشدید بیماری قلبی و ریوی، مرگ و میر زودرس در افراد مبتلا به بیماریهای قلبی، ریوی و افراد مسن است لذا توصیه می‌شود در منطقه ناسالم این افراد فعالیت‌های طولانی مدت در فضای باز را کاهش دهند.

واکنش‌های روانشناختی در بیماران سرطانی

جام جم سرا به نقل از ایران: گاهی این نوسانات احساسی به حدی شدید می‌شود که مداخلات درمانی را به یکی از مراحل مهم درمان تبدیل می‌کند.
دکتر فرح لطفی کاشانی، سایکوآنکولوژیست، در گفت‌و‌گویی، مشکلات جسمی، اقتصادی، اجتماعی و روانی بیماران سرطانی را از عوامل مهم اختلال در روند کیفیت زندگی این بیماران می‌داند و برای ارتقای کیفیت زندگی به مداخلات روان‌شناختی اشاره می‌کند.

چرا مداخلات روان‌شناختی در بیماران سرطانی مهم است؟
سرطان بیماری فراگیری است که تمام جنبه‌های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مشکلات زیستی، اجتماعی، اقتصادی، روان‌شناختی و جنسی از جمله تغییراتی است که بیماران سرطانی با آن‌ها روبه رو می‌شوند، بنابراین با توجه به فراگیری بیماری، مداخلات روان‌شناختی در این بیماران مهم است تا بتوانند با سازگاری بهتر و کنترل عوارض کیفیت زندگیشان را بهبود بخشند.

واکنش روانی بیماران با چه علایمی بروز می‌کند؟
بیمار مبتلا به سرطان چند واکنش مشخص نشان می‌دهد:
نخستین واکنش بیمار هنگام رویارویی با بیماری، احساس خشم است. در این مرحله بیمار مطرح می‌کند یا به خود تلقین می‌کند که چرا او مبتلا به بیماری شده و این حقش نبوده است.
احساس گناه دومین واکنش روان‌شناختی بیمار است که هنوز در بسیاری از فرهنگ‌ها وجود دارد. این گروه بیماری را داغ ننگ یا استیگما می‌دانند و فکر می‌کنند چون کار بدی انجام داده‌اند از طریق بیماری مجازات شده و پیامد عملکرد منفیشان را می‌بینند. بنابراین احساس گناه می‌کنند.
چون سرطان همیشه بیماری تهدیدکننده زندگی و معادل مرگ مطرح شده احساس ترس، واکنش روانی دیگر در این بیماران است. در این مرحله بیمار احساس می‌کند زندگی‌اش تهدید شده و وقتی عوارض بیماری را نمی‌تواند کنترل کند ترس و اضطراب دارد.

اما دیده می‌شود برخی از این بیماران بیش ازگذشته به زندگیشان بها می‌دهند؟
درست است، برخی افراد بعد از ابتلا به سرطان روحیه مبارزه طلبانه‌ای پیدا می‌کنند و ممکن است به شکلی به بیماری معنا دهند که به آن رشد معنوی پس از «تروما» می‌گویند. بر خلاف اینکه این بیماری تروما است اما ویژگی‌های مثبتی را در این گروه از بیماران می‌بینیم. آن‌ها بعد از ابتلا به بیماری معنوی‌تر شده و ارزشگذاریشان به زندگی بیشتر می‌شود و زیبایی‌های زندگی را بیشتر از پیش می‌بینند. این حالت روان‌شناختی معمولاً بعد از درمان و تثبیت بیماری اتفاق می‌افتد.

وقتی از سرطان به عنوان بیماری کشنده و صعب العلاج نام می‌بریم چقدر در اضطراب بیمار تأثیر می‌گذارد؟
مفهوم بیماری، این عوارض را ایجاد می‌کند ولی در حالت کلی شیمی درمانی، رادیوتراپی و جراحی روی خلق وخوی بیمار تأثیر گذاشته و ناتوانی موقتی را ایجاد می‌کند. جراحی‌ها و شیمی درمانی روی تصویر بدنی فرد مؤثر است، بیمار احساس می‌کند چیزی را از دست داده و این درست چیزی است که خلق بیمار را افسرده می‌کند.

مداخلات روان‌شناختی چه کمکی به بیمار می‌کند؟
بیمار بعد از تشخیص سرطان سردرگم می‌شود و خشم، اضطراب و ترس را تجربه می‌کند. مداخلات روان‌شناختی به بیمار کمک می‌کند آگاهی درستی در مورد سرطان به دست آورد و بیماری را قابل کنترل و درمان تلقی کند. با مداخلات روان‌شناختی به او کمک می‌شود چطور درباره درمان تصمیم‌گیری کند، کدام پزشک یا بیمارستان را انتخاب کند و شیمی درمانی را بپذیرد یا خیر. سایکوآنکولوژیست‌ها در این تصمیم‌گیری‌ها به بیمارکمک می‌کنند.
مداخلات روان‌شناختی در کنترل عوارض شیمی درمانی و رادیوتراپی مانند تهوع، خستگی مفرط و حفظ و بهینه کردن زندگی جنسی مؤثر است. بعد از تمام شدن مراحل درمان و تثبیت بیماری، بیمار با ترس از عود روبه رو می‌شود، مداخلات روان‌شناختی در از بین بردن ترس از عود و برگشت به سازگاری قبل از بیماری و بهبود کیفیت زندگی بسیار اهمیت دارد.

گاهی مراقبان در حمایت و مراقبت از بیمار سردرگم هستند و نمی‌دانند کدام رفتار درست و کدام رفتار غلط است. برخورد با این بیماران به چه شکلی باید باشد؟
مراقبان به دو شکل از بیمار حمایت می‌کنند، معمولاً احساسی که بیمار مبتلا به سرطان نسبت به اطرافیانش دارد یا مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد یا حمایت بیش از حد از او می‌شود. بیماران اعتقاد دارند که برخی افراد چون اطلاعات کافی از عوارض و درمان بیماران ندارند، آن‌ها را درک نمی‌کنند و انتظار دارند مثل سابق با آن‌ها رفتار شود در نتیجه دچار خستگی مفرط می‌شوند. برخی از مراقبان نمی‌دانند چطور با بیمار برخورد کنند، نباید به گونه‌ای رفتار شود که بیمار احساس کند اتفاق بدی رخ داده است.
در مقابل برخی دیگر توجه افراطی به بیمار دارند و بیش از حد به بیمار توجه نشان می‌دهند و مدام کنارشان هستند. این رفتار‌ها موجب عذاب وجدان در بیمار می‌شود. او فکر می‌کند به اطرافیانش فشار وارد کرده و به این خاطر احساس گناه می‌کند. مراقبان باید بیمار را آن طور که هست، بپذیرند، حس بیمار را درک کنند و اطلاعات کافی از بیماری داشته باشند.

برای ارتقای کیفیت زندگی خانواده‌هایی که بیمار سرطانی دارند چه توصیه‌ای دارید؟
باید توجه داشت، مراقبان کمتر از بیمار آسیب نمی‌بینند، بنابراین بهداشت روانی در آن‌ها خیلی مهم است. زندگی آن‌ها نیز از جنبه‌های مختلف تحت تأثیر قرار می‌گیرد و احساس خستگی می‌کنند. مراقبان هم نیاز به مداخلات روان‌شناختی خاصی دارند تا بتوانند بهتر و با کیفیت‌تر به بیمار خدمت کنند و در عین حال کیفیت زندگیشان بهتر شود. (فریبا خان احمدی)

فراموش شدگانی به نام بیماران مبتلا به اختلالات هویت جنسی

جام جم سرا: کار به جایی رسیده که اکنون بیشتر خانواده‌ها نیز اگر چنین عضوی داشته باشند او را طرد کرده یا پنهان می‌کنند و یا دست‌کم آن‌قدر بر او سخت می‌گیرند که شخص ترجیح می‌دهد خواسته‌هایش را در جایی خارج از خانه به دست بیاورد، اما این پایان رنج‌های چنین فردی نیست، زیرا جامعه نیز برای او شرایط همان خانواده را دارد، فقط بزرگ‌تر است و اعضایش بی‌رحمانه‌تر او را قضاوت می‌کنند، در نتیجه فرد مبتلا به اختلالات هویت جنسی به حاشیه رانده می‌شود؛ حاشیه‌ای که زخم‌های کاری‌تری بر روح و جسمش به یادگار می‌گذارد.

اینجاست که برچسب‌های بیشتری به او زده می‌شود؛ برچسب‌هایی که هرکدام به تنهایی برای ویران کردن یک انسان سالم کافی است.

این در حالی است که اگر به جامعه آگاهی لازم درباره شرایط این افراد داده شود و همه به این باور برسند که آنها نیز انسانی معمولی هستند که به صورت مادرزادی بیمار به‌دنیا آمده‌اند، اشخاص سعی می‌کنند مرهمی بر زخم این افراد بگذارند.

نکته اینجاست که مسئولان باید برای تغییر این دیدگاه قدم بردارند. برای نمونه روز گذشته مدیرکل دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور از تدوین و تنظیم لایحه ساماندهی بیماران مبتلا به اختلالات هویت جنسی سخن به میان آورد.

باید تاکید کرد اگر این لایحه هرچه زودتر برای تصویب به مجلس ارسال شود بخشی از مشکلات این افراد مانند وضع نظام وظیفه، تحصیل و درمان آنها برطرف می‌شود.

واقعیت اینجاست که بجز سازمان بهزیستی که تاکنون اندک حمایتی از این افراد کرده وزارت بهداشت و درمان و دیگر نهادها برای برطرف شدن نیازهای اولیه این بیماران قدم برنداشته‌اند، حدود 14 سال پیش بود که کمیته‌ای در وزارت بهداشت و درمان مسئول پیگیری مشکلات این بیماران شد تا وزارت و بهداشت و درمان وظیفه درمان و جراحی این افراد را به عهده گیرد و سازمان بهزیستی نیز برای توانمند شدن آنها تلاش کند، اما هیچ دستگاهی به وظیفه خود عمل نکرده و مشکلات این بیماران هنوز پابرجاست.

برای نمونه هزینه درمان و جراحی این افراد که به قول معروف کمرشکن است، تاکنون تحت پوشش بیمه قرار نگرفته، بنابراین دولتمردان باید هرچه سریع‌تر لایحه ساماندهی بیماران مبتلا به اختلالات هویت جنسی را بازنگری کرده و آن را به مجلس بفرستند تا با تصویب شدن این لایحه دست‌کم این افراد از حمایت‌های قانونی برخوردار شوند.

مهدی آیینی‌ - ‌گروه جامعه