دلایل تشدید سقط جنین

به نقل از مهر ، دکتر حسین کرم پور در نشست خبری انجمن رادیولوژی ایران به چالش ها و مشکلات رادیولوژیست های کشور اشاره کرد و گفت: آمیختگی سیاست و سلامت به ضرر مردم است.

دلایل کم شدن میل جنسی در زندگی زناشویی

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از زندگی آنلاین ، دلایل بسیاری کاهش میل جنسی را به وجود می آورند و در عین حال روش های متفاوتی برای درمان آن وجود دارد.

مشکل چیست؟

دلایل متفاوتی از جمله روحی و روانی و گاهی هر دو، این مشکل را به وجود می آورد.

مشکلات جسمی که می توانند فرد را دچار کاهش میل جنسی کنند عبارتند از، کم شدن هورمون تستوسترون، مصرف دارو، ورزش بسیار کم و یا بسیار زیاد، الکل و یا مصرف دخانیات.

از مشکلات روحی و روانی هم می توان به افسردگی، اضطراب و مشکلات در روابط زناشویی اشاره کرد.

کاهش تستوسترون

از هر 10 مرد بالای 45 سال، 4 نفر به ترشح کم تستوسترون مبتلا می شوند و راه حل معمول آن جایگزینی تستوسترون است.

البته این روش درمانی را همه پزشکان قبول ندارند ولی می تواند کاهش میل جنسی را درمان کند.

افسردگی و کاهش میل جنسی

مصرف داروهای ضد افسردگی، میل جنسی را کاهش می دهد و فرد را بیشتر به سمت افسردگی سوق می دهد.

افرادی که مبتلا به این بیماری هستند، باید تحت نظر پزشک باشند و به تدریج از داروهای افسردگی بکاهند.

کمبود خواب و کاهش میل جنسی

کمبود خواب، فرد را دچار خستگی و بی حوصلگی می کند و وقتی فرد استراحت کافی نداشته باشد، به فعالیت جنسی نیز علاقه ای هم نشان نمی دهد.

عدم اعتماد به نفس و کاهش میل جنسی

گاهی اوقات افراد نسبت به شکل و ظاهر بدن خود، احساس بدی دارند و فکر می کنند در مقابل همسرشان هیچ جذابیتی ندارند.

به همین دلیل از داشتن رابطه گریزان می شوند.

مشکلات زناشویی و کاهش میل جنسی

صمیمیت عاطفی یکی از عوامل داشتن رابطه جنسی بدون نقص است و کمبود آن روی رابطه، به ویژه در زن ها، اثر منفی می گذارد.

زمانی که زن و شوهر به یکدیگر علاقه ای نداشته باشند و یا از همدیگر دلخور و عصبانی باشند، ممکن است، تمایل جنسی در آنها کاهش یابد.

الکل و کاهش میل جنسی

نوشیدنی های الکلی تاثیر بدی روی بدن گذاشته و میل جنسی را کاهش می دهد.

بنابراین اگر می خواهید از قوای جنسی تان کم نشود، از این نوشیدنی ها دوری کنید.

اضطراب و کاهش میل جنسی

مشکلات و فشارهای ناشی از زندگی روزمره، وقتی از حد خود بگذرند، فرد را دچار اضطراب می کند و این موضوع می تواند روی توان جنسی افراد اثر منفی بگذارد.

یائسگی و کاهش میل جنسی

حدود نیمی از زنان به محض رسیدن به یائسگی، دچار کاهش میل جنسی می شوند.

البته افزایش سن هم در از بین بردن اعتماد به نفس زن ها بی تاثیر نیست، زیرا آنها تصور می کنند که دیگر مانند قبل جذاب نیستند. این احساس آنها را گرفتار این مشکل می کند.

روش درمان کاهش میل جنسی

بسته به دلیل بروز این بیماری، روش های درمان گوناگونی وجود دارد. از جمله:

* انتخاب سبک زندگی سالم‌تر، بهبود رژیم غذایی، انجام ورزش های منظم، خواب کافی، پرهیز از مصرف نوشیدنی های الکلی و کاهش اضطراب.

* اگر داروی مصرفی تان، موجب کاهش میل جنسی در شما شده است، با نظرپزشک معالج تان، نوع دارویتان را عوض کنید.

* درمان تستوسترون

* مشاوره برای درمان مشکلات روحی

به این دلایل کودک خود را از موبایل و تبلت دور نگه دارید

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، دلایل بی شماری برای این که اجازه ندهید فرزند زیر 12 سال شما با گوشی هوشمند یا تبلت بازی کند، وجود دارند. اگرچه ما در دنیایی زندگی می کنیم که فناوری به صورت روزانه پیشرفت می کند و به طور قابل توجهی کیفیت زندگی ما را بهبود بخشیده است، اما آن چه که باید همواره در اولویت قرار بگیرد سلامت کودکان است و دستگاه های قابل حمل مانند گوشی هوشمند و تبلت می توانند آن را در معرض خطر قرار دهند.

پژوهش ها نشان داده اند که استفاده از این دستگاه ها می تواند آسیب های جدی به سلامت کودکان وارد کند و و پیامدهایی زنجیره ای را موجب شود. استفاده از دستگاه هایی مانند گوشی هوشمند و تبلت ها بر روند رشد و یادگیری کودکان تاثیر گذار بوده و رفتار آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. در ادامه 11 دلیل که باید دستگاه های قابل حمل را از دسترس کودکان خارج کنید، ارائه می کنیم.

تاخیر در رشد: دستگاه های قابل حمل مانند گوشی هوشمند موجب محدود شدن حرکت در کودکان می شوند و این شرایط می تواند تاخیر در رشد را به همراه داشته باشد زیرا تحرک توانایی های یادگیری و توجه را بهبود می بخشد. هنگام ورود به مدرسه، تاخیر در رشد تاثیر منفی بر شرایط تحصیلی کودکان می گذارد. استفاده از این دستگاه ها توسط کودکان زیر 12 سال به طور قابل توجهی می تواند یادگیری و رشد آنها را محدود کند.

کمبود خواب: کمبود خواب در کودکان به مشکلات سلامت جدی و کسب نمرات پایین در مدرسه منجر می شود. متاسفانه، 60 درصد والدین توجه ای به میزان استفاده فرزندان خود از فناوری های مختلف ندارند، و 75 درصد کودکان اجازه دسترسی به فناوری در اتاق خواب خود را دارند.

رشد سریع مغز: طی بازه زمانی تولد تا دو سالگی، اندازه مغز سه برابر می شود و تا سن 21 سالگی به رشد خود ادامه می دهد. رشد اولیه مغز به واسطه محرک های محیطی یا محرومیت های آنها صورت می گیرد. تحریک رشد مغز در نتیجه مواجهه بیش از اندازه با فناوری ها نشان داده است که می تواند با کاهش توانایی خود تنظیمی، تاخیر شناختی، اختلال در یادگیری، کمبود توجه، و تکانشگری افزایش یافته مرتبط باشد.

چاقی فراگیر: خطر ابتلا به چاقی در کودکانی که از دستگاه های قابل حمل در اتاق های خود استفاده می کنند، 30 درصد بیشتر است. سی درصد کودکان مبتلا به چاقی در آینده به دیابت مبتلا خواهند شد و با خطر افزایش یافته سکته مغزی و حمله قلبی زودرس مواجه هستند که طول عمر را کاهش می دهند.

انتشار امواج: گوشی های هوشمند در ماه می سال 2011 توسط سازمان بهداشت جهانی در دسته ریسک 2B (امکان سرطان‌زا بودن) به واسطه انتشار امواج قرار گرفتند. دو سال بعد، دکتر آنتونی میلر از دانشگاه تورنتو نسبت به خطرات مواجهه با فرکانس رادیویی هشدار داد و پیشنهاد داد این دستگاه ها در دسته 2A (احتمالا سرطان‌زا) طبقه بندی شوند.

چشم درد: خیره شدن به نمایشگر دستگاه های قابل حمل مانند گوشی هوشمند و تبلت می تواند فشار زیادی به چشم وارد کرده و موجب چشم درد یا سندرم بینایی رایانه ای شود. از این رو، باید نسبت به مدت زمانی که کودک در برابر این دستگاه ها می گذراند، توجه داشته باشید.

بیماری روانی: استفاده بیش از اندازه از فناوری به نرخ های افزایش یافته اضطراب، افسردگی، اختلال دو قطبی، جنون، اوتیسم، اختلال دلبستگی، کمبود توجه، و رفتار مشکل ساز کودک منجر می شود.

زوال عقل دیجیتال: محتوای رسانه ای با سرعت بالا می تواند به کمبود توجه و همچنین کاهش تمرکز، و افت حافظه منجر شود. برای روشن‌تر شدن این موضوع باید گفت کودکانی که توجه نمی کنند، توانایی یادگیری چندانی نیز نخواهند داشت.

اعتیاد: استفاده از دستگاه های قابل حمل مانند گوشی های هوشمند، والدین را فرزندان خود جدا می سازد و در عوض وابستگی آنها به دستگاه ها افزایش می یابد. این شرایط موجب اعتیاد به استفاده از این دستگاه ها می شود.

پرخاشگری: پرخاشگری در کودکان می تواند نتیجه دسترسی آسان آنها به محتوای رسانه ای خشونت آمیز باشد. در بسیاری از برنامه های تلویزیونی و فیلم ها صحنه های قتل، کشتار، تجاوز، شکنجه، مبارزه و قطع عضو دیده می شوند که می توانند بر کودک تاثیرگذار باشند.

ناپایداری: متاسفانه، روشی که کودکان در یک دنیای فناورانه بزرگ می شوند و تحصیل می کنند، پایدار نیست. آینده برای کودکانی که بیش از اندازه از فناوری استفاده می کنند، متروک و بی حفاظ به نظر می رسد.

دلایل و عوارض اعتیاد به پورنوگرافی

به گزارش جام جم آنلاین، پورنوگرافی، پورنونگاری یا هرزه‌نگاری، تجسم و نمایش بی‌پرده از رفتار جنسی با هدف هیجان، تحریک یا ارضای جنسی است که در قالب‌های مختلف ازجمله کتاب، عکس، مجسمه، فیلم و مجله ارائه می‌شود؛ موضوعی که از نظر فردی، اجتماعی و خانوادگی دارای اهمیت زیاد است و اگر بخوبی با آن برخورد نشود، مشکلات عدیده برای جامعه، خود فرد و خانواده به همراه خواهد داشت.

اعتیاد به پورنوگرافی تعاریف مختلف دارد. استفاده بیش از حد از ابزار پورنوگرافی، طوری که سبب اختلال در زندگی عادی فرد شود، اعتیاد به پورنوگرافی است. به طور کلی، سه دلیل عمده برای استفاده از ابزارهای پورنوگرافی ذکر شده است؛ به حقیقت پیوستن رویاها، اجتناب از ایجاد رابطه با دیگران و خود ارضایی.

گاهی دلیل استفاده از ابزار پورنوگرافی این است که فرد در زندگی واقعی به رویاهای خود دست پیدا نکرده و سعی می‌کند با پورنوگرافی جای کمبودها را پر کند. البته ریشه اعتیاد به پورنوگرافی معمولاً به دوران کودکی بر می‌گردد. بد نیست بدانید مراحل اعتیاد به پورنوگرافی عبارتند از:

مرحله مواجهه با ابزار پورنوگرافی: بسیاری از افرادی که دچار اعتیاد به پورنوگرافی هستند، دیدن مواد پورنوگرافی را از سنین پایین شروع می‌کنند.

مرحله اعتیاد: فرد مبتلا به ابزار پورنوگرافی رجوع می‌کند و یک حالت اجبار در او وجود دارد که نمی‌تواند عملش را ترک کند.

مرحله افزایش: روز به روز، میزان استفاده از ابزار پورنوگرافی بیشتر می‌شود و بیمار نمی‌تواند دست از آنها بکشد.

مرحله حساسیت‌زدایی: دیگر ابزار پورنوگرافی، حساسیت اولیه خود را برای بیمار از دست می‌دهد و بیمار با ابزار پورنوگرافی تحریک نمی‌شود. بنابراین سعی می‌کند با استفاده بیشتر و متنوع تر از ابزار پورنوگرافی به حساسیت اولیه دست پیدا کند، ولی این اتفاق نمی‌افتد.

مرحله عمل: بیمار از دنیای پورنوگرافی خارج و وارد اعمال پورنوگرافیک می‌شود.

فراموش نکنید، اعتیاد به پورنوگرافی اثرات ویرانگری در زندگی فرد مبتلا دارد؛ مثلا این که فرد بیمار مسئولیت‌های کاری و شغلی خود را نمی‌تواند انجام دهد و اقدام به کارهای خطرناک و دیدن و استفاده از ابزار پورنوگرافی در محل‌های نامناسب مثل محل کار خود می‌کند. همچنین صرف هزینه زیاد برای ابزار پورنوگرافی و وارد شدن در روابط جنسی نامتعارف و به دنبال آن ابتلا به بیماری‌های مختلف و خطرناک، دستگیری و زندان و از هم پاشیدن کانون خانواده، از دیگر عوارض این نوع اعتیاد جنسی است. امروزه مشخص شده، استفاده از ابزار پورنوگرافی اثرات سمی روی مغز دارد که شبیه اثرات مخرب کوکائین روی مغز است و افرادی که از ابزار پورنوگرافی استفاده می‌کنند، وارد روابط جنسی بسیار خطرناک مثل روابط جنسی گروهی، سادیسم (لذت در آزار دادن دیگران)، مازوخیسم (لذت در آزار دیدن) و حتی روابط جنسی با حیوانات می‌شوند.

دکتر محمدرضا صفری‌نژاد

جراح و متخصص بیماری‌های کلیه و مجاری ادراری

عجیب‌ترین دلایل پریدن از خواب شبانه

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، کارشناسان علل مختلفی را برای بیدارشدن های ناگهانی از خواب عنوان می کنند؛ اولین مورد اسپاسم عضلات پا است که به دلایل مختلف رخ می دهد و می تواند باعث بیدار شدن از خواب و احساس درد در افراد شود. این اسپاسم که به سندروم پای بی‌قرار نیز مشهور است به دلایل مختلف بروز می کند که از جمله آن می‌توان به کم خونی یا مشکلات استخوانی اشاره کرد که باید فرد تحت مشاوره پزشک قرار گیرد.

آپنه خواب یا همان خروپف هم یکی دیگر از دلایل بیدار شدن ناگهانی از خواب است که به دلیل کمبود اکسیژن و مسدود شدن مسیر تنفس ایجاد می شود و می تواند باعث بروز حمله قلبی یا سکته مغزی، کاهش سطح هوشیاری و خستگی و همچنین کم خوابی و بی خوابی در افراد شود.

عفونت مجاری ادراری، بیماری پروستات در آقایان، ابتلا به دیابت، نوشیدن مقادیر بالای نوشیدنی به ویژه نوشیدنی های حاوی کافئین در ساعات پایانی شب همگی می تواند باعث بی خوابی در افراد شود.

کارشناسان توصیه می کنند در صورت وجود بیماری زمینه ای فرد حتما به پزشک مراجعه کند و همچنین برای خوابی راحت از نوشیدن مایعات در ساعات پایانی شب خودداری شود.

از جمله دیگر عوامل بی خوابی می‌توان به تعریق شبانه بدن اشاره کرد که به ویژه در برخی افراد بسیار شدید بوده و می تواند باعث بدخوابی آنها شود. کارشناسان برای داشتن خوابی راحت استحمام قبل از خواب، استفاده از لباس مخصوص خواب و همچنین تنظیم دمای اتاق خواب را پیشنهاد کرده‌اند.

به این دلایل با شکم گرسنه نخوابید!

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، چاقی و اضافه وزن از جمله مشکلات رایج دنیای امروز محسوب می شوند. برخی برای کاهش کیلوهای اضافه خود به انجام هر کاری متوسل می شوند. کاهش میزان غذای مصرفی روزانه یکی از گزینه هایی است که در زمینه کاهش وزن مورد توجه قرار می گیرد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، اگرچه کاهش کالری دریافتی برای کاهش وزن منطقی به نظر می رسد، اما رفتن به بستر خواب در شرایطی که گرسنه هستید می تواند آثار مختلفی بر افراد مختلف به همراه داشته باشد. به گفته کارشناسان، این شرایط اغلب به سود سلامت بدن یا وزن شما نیست.

اختلال در خواب

رفتن به بستر خواب در شرایطی که شام نخورده اید و گرسنه هستید می تواند به خواب رفتن را با تاخیر مواجه سازد. زمانی که سرانجام به خواب می روید نیز دردهای گرسنگی مغز را از نظر ذهنی در حالت هشدار نگه می دارند و این شرایط شما را از خواب عمیق کافی شبانه محروم می سازد. افزون بر این، مطالعات نشان داده اند که کمبود خواب مناسب می تواند به عوارض جانبی منفی بسیاری از جمله افت سوخت و ساز، افزایش اشتها، سیستم ایمنی تضعیف شده، و خطر بیشتر برای ابتلا به برخی انواع سرطان و همچنین دیابت منجر شود. پس اگر در پی کاهش وزن هستید در شرایطی که سلامت بدن خود را نیز حفظ می کنید، به خواب رفتن شبانه با معده خالی می تواند نتیجه ای معکوس به همراه داشته باشد زیرا از استراحت کافی بی بهره خواهید بود.

امکان افزایش وزن

بسیاری فکر می کنند با معده خالی به خواب رفتن می تواند در تحقق هدف کاهش وزن موثر باشد. اما در واقعیت، هرچه بیشتر احساس گرسنگی کنید، احتمال این که روز بعد غذای بیشتری مصرف کنید، بیشتر می شود. این که پیش از وعده غذایی بعدی آنقدر صبر کنید تا احساس گرسنگی فوق العاده به شما دست دهد، می تواند سطوح قند خون را چنان کاهش دهد که تمایل داشته باشید هر چه را که می بینید، بخورید. افزون بر این، همان گونه که اشاره شد با معده خالی خوابیدن می تواند به مصرف مواد غذایی بیشتر در صبح روز بعد منجر شود و از این رو، قند خون به سطوح ناسالم افزایش یافته و شرایط سوخت و ساز در ادامه روز تحت تاثیر قرار بگیرد. به جای این که شب ها گرسنگی بکشید می توانید مقداری مغزهای خوراکی یا شکلات تلخ مصرف کنید.

از دست دادن توده عضلانی

انجام ورزش اگر قرار باشد شب ها گرسنه به خواب بروید سودی به همراه نخواهد داشت. مطالعات نشان داده اند که خوابیدن با معده خالی می تواند بدن را از مواد مغذی ضروری برای تبدیل پروتئین به عضله محروم سازد و بدن روند تجزیه عضلات برای کسب انرژی را آغاز کند. برای آن که بهترین نتیجه را از تمرینات ورزشی خود بگیرید، چند ساعت پیش از خواب شامی سبک مصرف کنید و آب فراوان بنوشید. به خاطر داشته باشید که از پرخوری پرهیز کنید. میزان غذایی که مصرف می کنید نباید احساس سنگینی یا سیری بیش از اندازه را در شما ایجاد کند. یک شام سبک و مقوی از شکل گیری اختلال در خواب شبانه جلوگیری می کند، در شرایطی که امکان انجام فرآیندهای شبانه را برای بدن فراهم می کند که از آن جمله می توان به ترمیم و ساخت عضلات اشاره کرد.

افت انرژی

فکر می کنید بدن شما هنگام شب به غذا نیاز ندارد؟ بهتر است در این زمینه تجدید نظر کنید. بدن انسان به طور مداوم در 24 ساعت شبانه روز انرژی مصرف می کند و همواره در حال سوزاندن کالری است. این به معنای آن است که باید سوخت مورد نیاز برای حفظ بالاترین سطح کارایی حتی زمانی که خواب هستید را تامین کنید. اگر با شکم گرسنه به خواب بروید اثر سطوح انرژی کاهش یافته می تواند باقی روز شما را تحت تاثیر قرار دهد.

بداخلاق شدن

معده خالی و احساس گرسنگی می تواند هر فردی را بداخلاق سازد. نتایج مطالعه انجام شده توسط پژوهشگران دانشگاه کمبریج نشان داد که سطوح هورمون سروتونین - هورمون تنظیم رفتار - هنگامی که فردی چیزی نمی خورد دچار نوسان می شود که این شرایط بر بخشی از مغز تاثیرگذار است که به کنترل خشم کمک می کند.

تنظیم ساعت مشخص برای غذا خوردن

تنظیم یک زمان مشخص برای وعده های غذایی می تواند تاثیر شگفت انگیزی در زمینه وزن و اندازه دور کمر شما داشته باشد. وعده های غذایی منظم انرژی پایدار را برای بدن تامین می کنند و نرخ سوخت و ساز سالم را حفظ می کند.

دلایل ریزش مو در زنان

به گزارش جام جم آنلاین ، کم‌شدن مو در زنان به دلایل متفاوتی اتفاق می‌افتد؛ اما بحث جدی در این رابطه حداقل در مورد زنان صورت نگرفته است در بسیاری از موارد دلایل ریزش مو قابل تشخیص و درمان است. بنابراین اجازه دهید ابتدا بعضی از دلایل رایج که باعث ریزش مو در خانم‌ها می‌شود را بیان کنیم.

تغییرات هورمونی بعد از حاملگی

مادرانی که تازه بچه به دنیا آورده‌اند، بعد از شش ماه ریزش مو را تجربه می‌کنند و این زمانی است که مقدار استروژن در خون در حال برگشت به مقدار طبیعی است. در حقیقت چیزی که به نظر ریزش موی شدید می‌آید در واقع تنظیم چرخه رشد طبیعی مو است. (نسبت به زمان حاملگی که در اثر میزان زیاد هورمون ریزش مو از حد نورمال کمتر می‌شود.)

خیلی از خانم‌ها، ریزش مو را در دوران یائسگی و بعد از آن تجربه می‌کنند. کاهش ترشح استروژن در بدن باعث ریزش مو در خانم‌ها می‌شود.

کمبود آهن

یکی از مهم‌ترین و شایع‌ترین دلایل ریزش مو در خانم‌ها از سنین نوجوانی تا میانسالی، کمبود آهن است. اگرچه با مصرف غذاهای حاوی آهن یا قرص‌های آهن این مشکل برطرف می‌شود، ولی بهتر است قبل از استفاده خودسرانه از این قرص‌ها با پزشک خود در این زمینه مشورت کرده تا در صورت تشخیص نیاز توسط پزشک از این قرص‌ها استفاده کنید؛ زیرا آهن بیش از حد در بدن نیز منجر به بروز بعضی مشکلات می‌شود.

تِلوژن افلووین (ریزش ناگهانی)

این یک اصطلاح برای بیان ریزش مو در زنانی است که به صورت موقت و ناگهانی گرفتار ریزش مو می‌شوند که مهم‌ترین دلایل آن استرس یا جراحی‌های مهم، کاهش وزن شدید و... است و به طور عمومی تا دو ماه بعد از بیماری ادامه دارد. (این اصطلاح همچنین برای بیان ریزش ناگهانی مو که در نتیجه یکی از علت‌های ذکر شده اتفاق می‌افتد، مانند تغییرات هورمونی بعد از زایمان نیز صدق می‌کند.)

ارث

علت دیگر ریزش مو، ارثی و ژنتیکی است که همیشه تصور می‌شود مخصوص آقایان است، اما تعداد زیادی از خانم‌ها بعد از سن بلوغ درگیر این نوع ریزش مو می‌شوند. البته شروع این نوع ریزش مو در همه افراد یکسان نیست، یعنی بعضی‌ها از همان 15 سالگی درگیرش می‌شوند و برخی دیگر در سنین 20 تا 30 سالگی یا دیرتر که خانم‌ها این نوع ریزش مو را به صورت نازک شدن موها یا باز شدن فرق سر، تجربه می‌کنند. این نوع ریزش مو معمولا پیش رونده است و درمان‌های خاصی ازجمله مصرف برخی داروهای هورمونی برای آن تجویز می‌شود؛ اما احتمال برگشت‌پذیری این ریزش کمتر از سایر انواع ریزش موهاست.

سوءتغذیه

سوءتغذیه چه به صورت عدم دسترسی به مواد غذایی و چه به صورت رژیم غذایی جهت کاهش وزن، یکی دیگر از علت‌های ریزش مو است. کمبود مواد پروتئینی، اسیدهای چرب ضروری که بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد و کمبود ویتامین‌ها و املاح از مهم‌ترین علل ریزش مو است که البته قابل پیشگیری و درمان نیز می‌باشد.

رژیم لاغری

یکی دیگر از دلایل ریزش مو در خانم‌ها کمبود مواد غذایی است، زیرا معمولا برای کاهش وزن خود رژیم‌های غیراصولی را به کار می‌برند که نتیجه آن بروز این مشکل است. همچنین افرادی که مواد غذایی حیوانی مصرف نمی‌کنند و به اصطلاح گیاهخوار هستند به دلیل عدم اطلاع کافی در زمینه چگونگی مصرف غذاهای گیاهی دچار کمبود پروتئین، روی، آهن، اسیدهای آمینه ضروری، ویتامین‌های گروه B و... می‌شوند.

عناصر مهم در سلامت مو

پروتئین: اساس و پایه نیاز بافت‌های بدن مانند مو، ناخن، پوست و... پروتئین است و در موادی مانند انواع گوشت مرغ، ماهی، گوشت قرمز، تخم‌مرغ، لبنیات و حبوبات به میزان فراوان وجود دارد. در مواد نشاسته‌ای مثل نان، برنج، ماکارونی و سبزی‌ها نیز مقدار کمی پروتئین وجود دارد.

کلسیم و منیزیم: گروه شیر و لبنیات منابع غنی کلسیم و منیزیم و نیز پروتئین هستند. اگر فردی دچار عدم تحمل لاکتوز (قند موجود در شیر) باشد و از سایر مشتقات لبنیاتی نیز برای تامین نیازهای بدن خود استفاده نکند، باید به طور روزانه مکمل کلسیم مصرف کند و مصرف سایر غذاهای غنی از پروتئین را نیز افزایش دهد.

ویتامین‌های گروه B: یکی از راه‌های درمان ریزش مو مصرف مواد مغذی حاوی ویتامین B زیاد است. که در این گروه ویتامین B6 و بیوتین B7 اهمیت خاصی دارند.

بیوتین برای حفظ سلامت ناخن‌ها، پوست و موها الزامی است و کمبود آن موجب ریزش مو می‌شود. نام‌های دیگر بیوتن ویتامین H، ویتامین B7 می‌باشد.

به طور کلی بیوتین نقش مهمی در تکثیر سلول‌ها ایفا می‌کند. به همین دلیل آن را ابزاری مفید برای رشد موها می‌دانند. هنگامی که بیوتین جذب و وارد جریان خون می‌شود با آنزیم‌های سلولی واکنش نشان می‌دهد و نقش مهمی در تولید اسیدهای آمینه ایفا می‌کند اسیدهای آمینه مانند آجرهایی می‌باشند که ساختار پروتئین‌ها را تشکیل می‌دهند، موها از پروتئینی به نام کراتین ساخته شده‌اند و بیوتین کمک به رشد و افزایش ضخامت موها می‌کند.

منابع اسیدهای چرب، اُمگا 3 و امگا6: اسیدهای چرب امگا 3: شامل آلفا، و ایکوزا پتنانوئیک اسید (EPA) است که در ماهی‌های آب سرد مانند ماهی سالِمون و ساردین، روغن سویا، روغن کانولا، جوانه گندم، روغن گردو، روغن تخم کتان و روغن ماهی یافت می‌شود.

اسیدهای چرب امگا 6: شامل اسید لینولنیک می‌باشد که در روغن‌های غیراشباع گیاهی مانند: روغن ذرت، روغن کانولا، روغن بادام زمینی و روغن آفتابگردان یافت می‌شود.

بی میل جنسی در مردان و دلایل آن

به گزارش جام جم آنلاین ، برای مخاطبانی که در پرسش‌های خود سوالاتی در این زمینه دارند،مجله پزشکی گفت‌و‌گویی را با یک روان‌پزشک و عضو گروه پژوهشی خانواده و سلامت جنسی، درباره دلایل و درمان‌های کاهش میل جنسی در ادامه منتشر کرده‌ایم، به این نمونه توجه کنید:

«تقریبا ۳ سال و نیم است که ازدواج‌ کرده‌ام. از نگاه دیگران زوج خوشبختی به نظر می‌رسیم، اما واقعیت این است که با همه عشق و علاقه‌ای که بین من و همسرم وجود دارد، روابطمان فقط محدود به گفتن، خندیدن، و بیرون رفتن است. روابط جنسی جایی در زندگی ما ندارد… همسرم در این‌ مورد اصلا حرف نمی‌زند و زمانی هم که راجع به این مساله با او صحبت می‌کنم درنهایت می‌گوید زندگی که فقط به این مساله خلاصه نمی‌شود».

این هم نمونه‌ای دیگر: «مدت یکسال است ازدواج کرده ام ولی هیچ علاقه ای برای نزدیکی با همسرم ندارم. هرچه سعی می کنم، نمیتوانم از آن لذت ببرم، این مشکل را چطور باید حل کنم؟ چون زندگی ام دارد از هم می پاشد .»

دکتر غلامحسین قائدی، روان‌پزشک و عضو گروه پژوهشی خانواده و سلامت جنسی، درباره دلایل و درمان‌های کاهش میل جنسی مردان به پرسش های موجود در این حوزه پاسخ داده است.

چرا بعضی مردان تمایلی به برقراری رابطه زناشویی با همسرشان ندارند؟

اصولا داشتن فعالیت جنسی چه در زنان و چه در مردان امری چند بعدی است و عوامل مختلفی مانند همسر، شرایطی که رابطه در آن اتفاق می‌افتد و عوامل فردی در شکل‌گیری آن بستگی دارد، بنابراین این مساله باید از جنبه‌های مختلف که در ارتباط با آن است مانند میل جنسی، برانگیختگی، ارگاسم و… و از دیدگاه عوامل فردی، بین‌فردی، روان‌شناختی، پزشکی، محیطی و… بررسی شود. اینکه برخی مردان تمایلی به داشتن روابط زناشویی با همسرشان ندارند، امری است که ممکن است عوامل متعددی در آن نقش داشته باشند. مهم‌ترین نکته در تبیین چگونگی این مساله، دانستن این موضوع است که این اتفاق در چه شرایطی رخ داده است؟ آیا از همان سال‌های اولیه زندگی مشترک بی‌میلی وجود داشته است یا تحت شرایط زمانی و مکانی خاصی این مساله شکل می‌گیرد؟ آیا ممکن است بی‌میلی تحت‌تاثیر مسایل دیگر (مشاجره با همسر، استرس، مشکلات اقتصادی و…) باشد؟ و سوال‌های متعدد دیگری که لازم است پاسخ آنها به دقت بررسی شود.

یک فرد معمولی از کجا می‌تواند متوجه شود که احتمالا با کاهش میل جنسی مواجه شده است؟

اغلب افراد میل جنسی را شهوت و هوای نفسانی می دانند، اگرچه این اصطلاحات می‌تواند تاحدی احساسات مربوط به میل جنسی را توصیف کند، اما اصطلاح میل جنسی پیچیده‌تر از این مسایل است. میل جنسی، یک مرحله روان‌شناختی است که طی آن، فرد تمایل به خیال‌پردازی و داشتن فعالیت جنسی دارد. مشکلات مرتبط با میل جنسی، زمانی مطرح می‌شود که افراد نداشتن میل‌جنسی یا میل‌جنسی پایین را تجربه کنند، درحالی که سایر افراد میل جنسی بالا یا دائمی دارند. میل جنسی بسیار بالا یا بسیار پایین می‌تواند برای افرادی که این مشکلات را تجربه می‌کنند، ناراحت‌کننده و آزاردهنده باشد و طبیعی است که طرف مقابل را هم ناراحت کند. میل جنسی پایین یک اختلال (بدکارکردی) محسوب می‌شود، درحالی که میل جنسی بسیار بالا، اغلب به عنوان اعتیاد جنسی تلقی می‌شود.

مشکلات مرتبط با میل جنسی چه در مردان و چه در زنان، با توجه به مسایلی مانند نبود رغبت، اشتیاق و میل (در ارتباط با شرایطی از قبیل خیال‌ پردازی‌های جنسی، خودارضایی یا داشتن رابطه جنسی ) تعریف می‌شود. بی‌میلی جنسی به ۲ نوع بی‌میلی جنسی موقعیتی و بی‌میلی جنسی فراگیر تقسیم می‌شود. زمانی که فرد نسبت به همسرش در شرایط خاصی مثلا در محیط خانه بی‌میل است، ولی در مسافرت و خارج از خانه به برقراری رابطه زناشویی تمایل دارد میل جنسی از نوع موقعیتی است اما زمانی که در هر شرایط میلی به برقراری رابطه وجود نداشته باشد، از نوع فراگیر است.

چرا بعضی مردان میل جنسی خود را از دست می‌دهند؟ چه عواملی باعث می‌شود میل جنسی کاهش پیدا کند؟

بسیاری از زوج‌ها در شرایط نامناسب با هم رابطه برقرار می‌کنند؛ آنها اغلب به دلیل مشغله‌های کاری، خستگی جسمانی و روانی، نگرانی‌های خانوادگی و… آمادگی لازم را ندارند و بنابراین طبیعی است که چنین شرایطی عموما باعث کاهش میل جنسی در هر دو جنس شود.

وجود مشکلات روان‌شناختی مانند اضطراب، بویژه افسردگی هم به دلیل بروز این اختلال و هم مصرف داروهای ضدافسردگی (به‌خصوص فلوکستین)، باعث کاهش میل جنسی شود. به‌علاوه طرز تفکر و نگرش‌های فرد تاثیر بسزایی در عدم تمایل به داشتن رابطه زناشویی دارد.

بسیاری از زنان و مردان رابطه را صرفا وسیله‌ای برای تداوم نسل می‌دانند و معتقدند داشتن رابطه رناشویی با هدفی غیر از این، گناه محسوب می‌شود، بنابراین طبیعی است که برای ایجاد رابطه در زمان‌های دیگر اقدام نکنند . ازطرفی نوع نگرش فرد نسبت به عملکردش نیز باعث کاهش میل جنسی او می‌شود ،مثلا مردانی که تصور می‌کنند در هرشرایطی باید آمادگی لازم برای برقراری رابطه زناشویی داشته باشند، وقتی در عمل با شکست مواجه می‌شوند ممکن است نسبت به توانمندی خود شک کنند و عزت‌نفس جنسی‌شان کاهش یابد و دیگر میلی به داشتن رابطه نداشته باشند. البته وجود مشکلات جنسی دیگر مانند اختلال در نعوظ، انزال زودرس در مردان و نگرش‌های منفی‌ای که فرد به عملکرد جنسی خود پیدا می‌کند و حتی مشکلات جنسی زن مانند خشکی واژن، درد و…، ترس از تکرار شکست و عدم موفقیت رابطه جنسی یا ارضا نکردن همسر و آزار و اذیت او حین برقراری رابطه زناشویی (به دلیل درد ناشی از مقاربت) همگی باعث می‌شود میل به رابطه زناشویی کاهش پیدا کند. علاوه بر مشکلات روان‌شناختی و جنسی، وجود مشکلات جسمانی مانند سرطان نیز باعث کاهش میل‌جنسی می‌شود و بیماری‌های قلبی‌-‌عروقی، فشارخون بالا، کلسترول بالا و دیابت هم با کاهش جریان خون به ناحیه تناسلی میل جنسی را کاهش می‌دهند.

داروها هم می‌توانند باعث کاهش میل جنسی مردان شوند؟

بله، مصرف برخی داروها مانند داروهای ضدافسردگی (به‌خصوص فلوکستین) و ضدفشارخون یا ضدریزش مو باعث کاهش میل جنسی می‌شود.

آیا مشکلات هورمونی هم میل جنسی مردان را کاهش می‌دهد؟

اختلال‌های تیروییدی و تومورهای غده هیپوفیز، ممکن است باعث کاهش میل جنسی شود. افرادی که سطح تستوسترونشان پایین‌تر از سطح طبیعی است، کاهش میل جنسی را تجربه می‌کنند. چند دلیل احتمالی برای کاهش سطح تستوسترون وجود دارد که با آزمایش‌های پزشکی و تست‌های آزمایشگاهی مشخص می‌شود. هرچند هنوز تاثیر پایین‌بودن سطح هورمون بر کاهش میل جنسی چندان روشن نیست اما در مردان پایین بودن سطح هورمون تستوسترون همیشه با کاهش میل جنسی همراه است. افزایش پرولاکتین و مشکل‌های تیروییدی به‌خصوص کم‌کاری آن نیز در کاهش میل‌‌جنسی موثر است.

عده‌ای معتقدند گذراندن تمام زمانشان با همسر، میل جنسیشان را نسبت به او کم می‌کند. آیا علم این ادعا را می‌پذیرد یا تنها جنبه توجیهی دارد؟

کاهش میل جنسی به‌طور ناگهانی به‌وجود نمی‌آید و روندی تدریجی دارد؛ اگر فردی طی سال به مدت چند ماه، تمایلی به رابطه زناشویی نداشته دچار کاهش میل شده است. البته طبیعی است که به‌مرور حرارت رابطه همسران کاهش می‌یابد و برای جذاب ماندن در نظر یکدیگر باید تلاش بیشتری کنند.

برای یافتن علایم هشداردهنده پاسخ به پرسش‌های زیر می‌تواند کمک‌کننده باشد؛

در خانه فقط هنگام خواب به فکر رابطه زناشویی می‌افتید؟

این رابطه، احساس ارتباط و اشتراک به شما نمی‌دهد؟

یکی از شما همیشه آغازگر و همیشه تحت فشار است؟

رابطه جنسی یک فعالیت معمولی و مکانیکی شده است؟

هرگز در مورد همسرتان تفکرهای جنسی ندارید و نهایتا یکی، دو بار در ماه رابطه زناشویی دارید؟

اگر پاسخ به بیشتر این عبارت‌ها در مورد فرد مثبت باشد، احتمال دارد تا مدتی نه‌چندان دور دچار کاهش میل جنسی شود.

کیفیت رابطه یک مرد با همسرش می‌تواند بر میل جنسی او به همسرش موثر باشد؟

بسیاری از زوج‌ها در شرایط نامناسب با هم رابطه برقرار می‌کنند؛ آنها اغلب به دلیل مشغله‌های کاری، خستگی جسمانی و روانی، نگرانی‌های شغلی و خانوادگی آمادگی لازم برای داشتن رابطه ندارند ولی با توجه به دلایلی مانند فشار همسر و علاقه و احترام به او با این تصور که انجام وظیفه می‌کنند، این کار را انجام می‌دهند بنابراین طبیعی است رابطه موفقیت‌آمیزی نداشته باشند. چنین شرایطی عموما باعث کاهش میل جنسی در هر دو جنس می‌شود. این مساله زمانی حاد می‌شود که مدت زمان بیشتری از ازدواج گذشته باشد و مسایلی مانند نگهداری از فرزندان، عادی‌شدن روابط و الگوهای جنسی روزمره و تکراری نیز به آن اضافه شده باشد. حتی در مواردی مرد نسبت به همسرش احساس خاصی دارد، چون او را به یاد فرد مهمی در زندگی‌اش مانند مادر و… می‌اندازد. در این حالت میل جنسی‌اش را به همسرش از دست می‌دهد. در کنار عوامل روان‌شناختی، پزشکی و عوامل فردی، عوامل بین‌فردی و روابط عاطفی زوج نیز در این امر نقش بسیار مهمی دارد. نوع روابط حاکم در تعیین این مساله که زن و مرد چگونه با مشکلات مختلف خود کنار می‌آیند، تعیین‌کننده است. عشق و علاقه به یکدیگر، درک متقابل نیازها و خواسته‌های هم و درک شرایط خاص زمانی و مکانی که زوج در آن به سر می‌برد، عوامل موثری هستند که میل جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهند. البته صرفا عشق و علاقه برای داشتن میل جنسی کافی نیست و زن و مرد باید نسبت‌به یکدیگر جذابیت جنسی نیز داشته باشند، شرایط یکدیگر را درک کنند و مدام برای ایجاد رابطه زناشویی همدیگر را تحت‌فشار قرار ندهند. باید این موضوع را بیاد داشته باشیم که هدف از داشتن رابطه زناشویی کسب لذت است. بنابراین باید در مورد داشتن رابطه جنسی و لذت بردن از آن، با یکدیگر به توافق برسند.

ممکن است با وجود علاقه بین زوج‌، یکی از آنها برای دیگری جذابیت جنسی نداشته باشد و همسرش نتواند با او ارتباط برقرار کند یا زوجی به دلیل فقدان مهارت‌های عاطفی و جنسی نتوانند به شکل مناسب نیازها و خواسته‌های یکدیگر را درک و ارضا کنند.

تعارض‌های زناشویی، نداشتن توافق، ناسازگاری، عدم اعتماد و احترام، احساس خشم و نفرت، توجه‌نداشتن به نیازهای هم، نبود عشق و علاقه، روابط بین‌فردی آسیب‌دیده و… باعث کاهش میل و رضایتمندی جنسی می‌شود.

مهم‌ترین نکته‌ای که در درمان مشکلات جنسی باید در نظر داشت، چیست؟

مهم‌ترین نکته،‌ شناخت دقیق عوامل ایجادکننده مشکل و جوانب مختلف آن است تا بتوان برنامه‌ریزی درمانی و آموزشی لازم را ارائه داد. به همین دلیل توصیه می‌شود فرد برای ارزیابی‌ دقیق و درمان موثر به پزشک متخصص مراجعه کند. با توجه به نوع مشکلات ایجادکننده، درمان‌ها متفاوت است. درمان بی‌میلی جنسی یا هر نوع مشکل جنسی دیگر، تا زمانی که مشکلاتی مانند تعارض‌های زناشویی، مشکلات روان‌شناختی، ارتباطی، پزشکی و… حل نشده‌اند، کاری بی‌فایده است، بنابراین باید ابتدا عوامل ایجادکننده جانبی درمان شوند و بعد به حل موثر مشکل‌های جنسی فرد پرداخت. زن و شوهری که مشکل جنسی‌شان به دلیل تعارض‌های زناشویی یا نبود عشق دوطرفه است، ممکن است بتوانند از زوج‌درمانی برای رفع مشکلشان بهره ببرند. معمولا زوج‌درمانی برای زوجی که چند سال از زمان شروع مشکلاتشان می‌گذرد، مفید است.

به‌طور کلی برای مواجهه با کاهش میل‌جنسی مردان چه توصیه‌هایی دارید؟

اگر بی‌میلی ناشی از فقدان جذابیت جنسی همسر است، باید رویکرد‌های مبتنی بر تغییرات امکان‌پذیر ظاهری همسر، اتخاذ شود، در این‌مورد لازم است زن و شوهر با یکدیگر بر سر تغییرات ظاهری امکان‌پذیر که جذابیت جنسی ایجاد می‌کند، به توافق برسند. برای پیشگیری از هر نوع رنجش، این کار باید با دقت و نظارت متخصص انجام شود، اما اگر مشکل روابط زناشویی زوجی برپایه الگوهای تکراری و بدون تغییر است، باید تغییری در الگوهای رفتار جنسی داده شود. البته این تغییرها، زمانی امکان‌پذیر هستند که زن و مرد میل بالایی به ایجاد بهبود روابط بین‌فردی خود داشته باشند. اگر کاهش میل‌جنسی به دلیل پایین بودن سطح تستوسترون است، باید در درمان به سن و وضعیت سلامت فرد توجه خاصی شود مثلا در مردان مبتلا به سرطان پروستات، مصرف تستوسترون باعث پیشرفت سرطان می‌شود اما در بیشتر مردان این روش، بی‌خطر است و معمولا افزایش میل‌جنسی را به دنبال دارد. با مشخص شدن علت می‌توان برنامه‌های درمانی را اجرا کرد.

منبع: pezeshkin.ir

دلایل بوی بد ادرار

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه خراسان، به طور کلی بدن انسان مکانیزم هشدار دهنده بروز خطر دارد.به عنوان مثال، قبل از تب کردن ممکن است احساس خستگی کنید و یا دچار سرماخوردگی شوید اما با احتیاط کردن می توانید از تب کردن جلوگیری کنید.به همین ترتیب، اختلالات دیگری نیز وجود دارند که نشانه هایی از بیماری های خاص هستند و نباید از آن ها چشم پوشی کرد . یکی از آن ها بوی بد ادرار است . در این مطلب به نقل از سایت ام اس ان، به چند دلیل بد بو یی ادرار اشاره شده است:

دیابت :

ادرار دارای بوی شیرین ودر عین حال تند، می تواند نشانه بیماری دیابت باشد. به احتمال زیاد قند خون اضافه موجود در خون باعث ایجاد این بو شده است.

مصرف بیش از حد قرص مولتی ویتامین:

ادراری که بوی نامطبوع مانند دارومی دهد، می تواند نشانه افراط در مصرف مکمل های مولتی ویتامین باشد. با مشورت پزشک دوز آن را کاهش دهید.

کم شدن آب بدن :

هنگامی که بدن دچار کمبود شدید آب می شود، ادرارغلیظ و بد بو می شود. پس مصرف آب را بالا ببرید.

نگه داشتن ادرار:

این عادت مضر می تواند به عفونت مثانه و بد بو شدن ادرارمنجر شود.

خوردن برخی سبزیجات :

اگر عادت به خوردن زیاد برخی سبزیجات مانند مارچوبه، شلغم، پیاز و سیر داریدخوب است بدانید آنزیم های موجود در آن می تواند باعث بد بو شدن ادرار شود.

عفونت مجاری ادراری :

عفونت مجاری ادراری یک عفونت باکتریایی است که روی اندام تناسلی تاثیر می گذارد. عفونت به وجود آمده می تواند وارد ادرار شود .

اگر دچار عفونت های باکتریایی یا قارچی آلوده شده باشید، عوامل عفونت زا می تواند به جریان ادرار راه پیدا کند و باعث بد بو شدن آن شود. بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

نارسایی کبد:

نارسایی کبد، یک بیماری جدی است که باعث غیر طبیعی شدن بوی ادرار می شود. کبد سبب شکسته شدن آمونیاک و تبدیل آن به اوره می شود. اوره نیز از طریق کلیه ها دفع می شود. زمانی که کبد مشکل داشته باشد و دچار نارسایی کبدی شده باشید، آمونیاک تجزیه نشده و ادرار بد بو می شود.

چند توصیه:

مصرف مرکبات و غذاهای حاوی ویتامین C را فراموش نکنید. این مواد غذایی به دلیل داشتن خاصیت اسیدی، بسیاری از عفونت های دستگاه ادراری را از بین می برد. به افراد میان سال و مسن توصیه می شود به طور سالیانه برای آزمایش ادرار به پزشک مراجعه کنند تا در صورت بروز مشکلات احتمالی ، این مشکلات بررسی شود.

به این دلایل کار با وزنه را فراموش نکنید!

استخوان های قوی‌تری خواهید داشت

کار با وزنه و انجام تمرینات قدرتی به شیوه ای کارآمدتر نسبت به مصرف لبنیات تراکم استخوانی را افزایش می دهد. حتی بنیاد ملی پوکی استخوان آمریکا انجام تمرینات قدرتی برای ساختن استخوان هایی قوی و پیشگیری از زمین خوردن و شکستگی در بیمارانی که از بیماری استخوان رنج می برند را توصیه می کند.

حجیم نخواهید شد

بسیاری از بانوان نگران هستند که انجام تمرینات قدرتی موجب شود تا ظاهری مردانه پیدا کنند و مقدار چشمگیری عضله در بدن آنها شکل بگیرد. اما باید به این نکته اشاره دارد که ترکیب شیمیایی بدن بانوان ذاتا مقدار کمتری از تستوسترون را ترشح می کند، که هورمون اصلی عضله سازی سریع در مردان محسوب می شود. اگر برنامه های تمرینی متنوع را دنبال کنید و وزن خود را در سطوح مناسب حفظ کنید، از بدنی قوی و متناسب و نه عضلانی و حجیم برخوردار خواهید شد.

سوخت و ساز افزایش خواهد یافت

در شرایطی که ممکن است فکر کنید تمرینات هوازی عامل کلیدی در چربی سوزی محسوب می شوند، اما مقدار کالری که توسط عضله در حالت استراحت بدن نسبت به چربی سوزانده می شود، بیش از دو برابر است. و عضله بیشتر به سوزاندن چربی بیشتر در زمان خواب یا هنگامی که روی مبل نشسته اید، کمک خواهد کرد. این عاملی کلیدی برای سوخت و سازی سریع است زیرا حتی فعال‌ترین بانوان نیز احتمالا زمان بیشتری را در حالت نشسته یا خوابیده تا در حال حرکت سپری می کنند.

با افزایش سن دردسر کمتری خواهید داشت

به واسطه فهرست طولانی فواید، از جمله استخوان های قوی‌تر، سوخت و ساز سریع‌تر، ترمیم و حفظ بهتر توده عضلانی، و سطوح پایین‌تر استرس، تمرینات قدرتی برای افرادی که در جوامع مسن حضور دارند، حیاتی است. کار با وزنه در سنین بالاتر باید با حرکاتی آرام و سبک آغاز شود. به آنچه بدن شما می گوید توجه داشته باشید و اگر چیزی درست نیست تغییرات و تنظیمات لازم را انجام دهید تا بدن عملکرد بهتری داشته باشد.

در دیگر بخش های تناسب اندام نیز ارتقا خواهید یافت

شما انتظار دارید تا با دنبال کردن برنامه منظم تمرینات قدرتی خود قوی‌تر شوید، اما می توانید انتظار افزایش سرعت خود در انجام حرکات و انعطاف پذیری بیشتر را نیز داشته باشید. بر همین اساس است که دنبال کردن تمرینات قدرتی برای دوندگان و دیگر ورزشکاران استقامتی نیز عاملی کلیدی محسوب می شود.

خواب بهتری خواهید داشت

هنگامی که نرخ سوخت و ساز بدن افزایش می یابد و با سطوح انرژی مطلوب فعالیت های خود را انجام می دهید، در به خواب رفتن نیز با مشکلات کمتری مواجه خواهید شد. هنگامی که فعالیت بیشتری دارید متوجه می شوید که بدن نیز سریع‌تر و راحت‌تر به خواب می رود.

از انرژی بیشتری برای زندگی روزمره خود برخوردار خواهید شد

اگر یک برنامه تمرینات قدرتی را به طور منظم دنبال کنید از آمادگی بیشتری نیز برای انجام فعالیت های خارج از باشگاه برخوردار خواهید شد. تمرینات قدرتی مناسب و درست به آمادگی بدن برای دنبال کردن زندگی روزمره کمک خواهند کرد. بازی کردن با فرزندان، بلند کردن جعبه ها و قرار دادن آنها در قفسه ها، پیاده روی در جنگل، و بالا رفتن از پله ها بدون این که با تنگی نفس مواجه شوید، تنها تعداد اندکی از کارهایی هستند که راحت‌تر انجام خواهید داد.

اعتماد به نفس شما افزایش خواهد یافت

بیشتر افراد از افزایش اعتماد به نفس خود پس از دنبال کردن منظم تمرینات قدرتی شگفت زده می شوند و همچنین، زمانی که به هدفی جدید دست می یابند، هر چه بیشتر به خود افتخار می کنند. تمرینات قدرتی افزون بر آثار جسمانی می توانند اثر روانی چشمگیری نیز بر طرز فکر فرد داشته باشند. تمرینات قدرتی نه تنها موجب می شوند تا از ظاهر بهتری برخوردار شوید، بلکه احساس بهتری را نیز تجربه خواهید کرد.