بالا بردن اعتماد به نفس چیزی نیست که نتوانید به آن دست یابید با کمی وقت گذاشتن و تغییر طزر تفکرتان میتوانید به اعتماد به نفس بالایی برسید.
به گزارش آلامتو و به نقل از بازده؛ آیا به دنبال چند راه برای بالا بردن اعتماد به نفس تان هستید؟ آیا از پایین بودن اعتماد به نفستان رنج میبرید؟ با ما همراه باشید تا چند راه برای بالا بردن اعتماد به نفس به شما معرفی کنیم.
یکی از چیزهایی که آدمها را از دنبال کردن آرزوهایشان باز میدارد، ترس از شکست و عدم اعتماد به نفس است که آنها برای غلبه بر ترسشان به آن نیاز دارند. این چیزی است که همهی ما، در اندازههای مختلف، با آن روبهرو هستیم. پرسش بزرگ این است که چگونه به ترسمان غلبه کنیم؟
به قول ای. ای. کامینگز، “وقتی خودمان را باور کنیم، میتوانیم حس کنجکاوی، تفکر، شوق و لذت بیاختیار، یا هر تجربهی دیگری را که روح انسان را آشکار میکند، به چالش بکشیم.” میتوانید با بالا بردن اعتماد به نفس و عزت نفس بر ترستان غلبه کنید. ولی چگونه میتوانید به این هدف دست یابید؟ با استفاده از راهنماییهای موثر زیر خودتان را در مسیر کسب اعتماد به نفس قرار دهید!
شاید این قضیه واقعا خیلی ساده و معمولی به نظر برسد، ولی بیشتر آدمها نمیدانند چهقدر حمام رفتن و تمیز بودن میتواند اعتماد به نفسشان را بالا ببرد. وقتی ظاهرتان تمیز به نظر برسد، احساستان نسبت به خود بهتر میشود، و اعتماد به نفستان نیز یک پله بالا میرود.
درست مانند پاکیزگی بدن، مرتب و خوش رخت و لباس بودن (یعنی لباستان چروک، لکهدار، و پاره نباشد) نیز میتواند اعتماد به نفستان را افزایش دهد. اگر با اعتماد به نفس و موفق به نظر بیایید، احساس یک آدمِ با اعتماد به نفس و موفق را خواهید داشت.
شاید فکر نمیکنید یک شخص منفی باشید، ولی شرط میبندم اگر یک روز وقت بگذارید و افکار منفیتان را روی کاغذ بنویسید، احتمالا شگفتزده خواهید شد. تمرین کنید فقط به افکار مثبت بیندیشید و کاری کنید اتفاقات خوب بیفتد.
حالا که از شما خواستم مثبت بیندیشید، در مرحلهی بعد باید این مثبتگرایی را بهعمل تبدیل کنید! مثبت عمل کنید؛ به جای آنکه به خودتان بگویید “نمیتوانم”، اقدام کنید و دست به کار شوید. با آدمها نیز به شکلی مثبت صحبت کنید و با انرژی کامل دست به هر کاری بزنید. بعد از این کارها، کمکم به زودی تفاوت را احساس خواهید کرد.
خیلی سخت است اگر بخواهید در کاری اعتماد به نفس داشته باشید، ولی مطمئن نباشید آیا واقعا میتوانید آن کار را درست انجام دهید یا خیر. برای غلبه بر این احساس، بهتر است تا آنجا که میتوانید خودتان را برای انجام آن کار آماده کنید. مثلا، فکر کنید قرار است امتحان بدهید؛ اگر به اندازهی کافی درس نخوانده باشید، قطعا به تواناییهایتان در موفقیت در امتحان اعتماد نخواهید داشت.
ولی اگر به اندازهی کافی درس خوانده باشید، برای امتحان آماده خواهید بود، پس اعتماد به نفستان بیشتر خواهد بود. حالا فکر کنید زندگی نیز مانند امتحان مدرسه است، پس خودتان را برایاش آماده کنید.
غالبا آدمها مرتکب اشتباه میشوند و برای خود اهدافی بسیار بزرگ تعیین میکنند، و وقتی شکست خوردند، ناامید و سرافکنده میشوند. در عوض، هدفی برای خود برگزینید که قابل دستیابی باشد؛ به گونهای که مطمئن باشید میتوانید به آن دست بیابید. هر چه بیشتر به اهداف کوچکتر دست یابید، در آن کار ماهرتر میشوید، و احساسی بهتر به شما دست خواهد داد. به زودی میتوانید اهدافی بزرگتر برگزینید و به آنها نیز دست بیابید.
این هم مانند مورد اول ساده و معمولی به نظر میرسد، ولی میتواند تاثیری شگرف بر احساستان نسبت به خود داشته باشد. وقتی به دیگران لبخند میزنید، باعث ایجاد واکنش زنجیرهای میشود. آنها نیز در پاسخ به شما لبخند میزنند و احساس هر دویتان بهتر و اعتماد به نفستان بیشتر میشود. بنابراین، اخمتان را باز کنید و لبخند بزنید!
تمرکز به راهحلها، به جای تمرکز به مشکلات، یکی از بهترین کارهایی است میتوانید برای بالا بردن اعتماد به نفس انجام دهید. اگر فکر میکنید چاق و تنبل هستید، به راههای خلاصی از این وضعیت بیندیشید. اگر احساس میکنید هیچ انگیزهای ندارید، برای این مشکل به دنبال راهحل بشد.
برای هر مشکلی یک راهحل وجود دارد. آن راهحل را بیابید و چندین پله اعتماد به نفستان را بالاتر ببرید!
به گزارش ایران ناز دیدن به بار نشستن بوته ای که به دست خودتان از یک بذر پرورش داده اید بسیار لذت بخش اســت. اگر شما هم چنین عقیده و علاقه به گوجه فرنگی دارید بعد از خواندن این مطلب دست به کار شوید و بعد از مدت کوتاهی از نوش جان کردن گوجه فرنگی های پرورشی خودتان لذت ببرید
مواد مورد نیاز :
بذر یا نشاء گوجه فرنگی
خاک
گلدان
کود مایع
در صورتی که بذر گوجه فرنگی داشته باشید، برای پرورش نشاء خاک باغچه یا گلدان را شیار دهید و بذر را بریزید و به اندازه دو برابر حجم بذر روی آن ها خاک بپاشید. هر روز به بذرها آب دهید. با آبپاش آبیاری کنید تا بذرها جابجا نشوند.کاشتن بذر در عمق بیشتر، دو ایراد دارد، اول اینکه امکان خفگی بذر وجود دارد
و دیگری دیرتر سبز شدن بذرهاست. بعد از جوانه زدن بذرها، صبر کنید تا قد آن ها به ۵ تا ۱۰ سانتی متر برسد. این جوانه های بلند شده نشاء هستند.نشاء ها را با ریشه به آرامی از خاک بیرون آورید و هر نشاء را در یک گلدان بکارید. اگر بخواهید آن ها را در باغچه بکاری بهتر اســت
فاصله هر نشاء تقریبا بین 40 تا 60 سانتی متر باشد.اگر به اندازه کافی جا ندارید سعی کنید تعداد زیادی نشاء تولید نکنید؛ که مجبور شوید آن ها را در مساحت کمی جا دهید.بهتر اســت خاک کمی سبک باشد که آبیاری به خوبی انجام شود.مثلا می توانید مخلوطی از کوکو پیت و خاک باغچه را استفاده کنید.
به این گیاه دست نزنید تا به ارتفاع ۳۰ سانتی متر برسد. سپس اگر پاجوش داشت جدا کنید. کمی که بلندتر شد برگ های پائینی را هرس کنید و ساقه را به کمک یک طناب نازک ببندید و سر دیگه طناب را به بالا وصل کنید تا بوته بتواند دور این طناب بالا رفته و روی زمین نیافتد.
گوجه فرنگی نیاز به خاک همیشه مرطوب دارد؛ اما نه خیس!نکته دیگر در مورد آبیاری اینکه گوجه فرنگی دوست ندارد از غروب به بعد آبیاری شود. پس در طول روز آبیاری را انجام بدهید. و در فصول گرم سال به آب بیشتری نیاز دارد.هر دو هفته یک بار هم می توانید
از کودهای مایع استفاده کنید.سه عنصر اصلی برای گوجه فرنگی، فسفر، پتاسیم و ازت اســت.هر وقت گیاهتان گل داد شاخه را کمی تکان دهید تا گرده ها پخش شوند؛ به این ترتیب قدرت باروری گیاه را بالا می برید.برخی اطلاعات کلی در مورد گوجه فرنگی
ارقام خوب گوجه فرنگی:
کلاستر، چری (گیلاسی)، کالیبرا، کنزو، باربارا بهترین PH خاک برای کشت گوجه فرنگی 5/5 تا 8/6 متوسط جوانه زنی بذر گوجه فرنگی: 6-4 روز بهترین درجه حرارت برای جوانهزنی: 30-25 سانتیگراددرجه حرارت مناسب برای رشد و گلدهی گوجه فرنگی در روز 25-21 درجه سانتیگراد و در شب 19-17 درجه سانتیگراد اســت.
وبسایت همشهری شش و هفت: عصبی و کلافه هستید. خوابتان به هم ریخته. صبح از خواب بیدار میشوید، حس میکنید تا خود صبح بیدار بودهاید و علاوه براین کلی مشت و لگد خوردهاید. از نظر تغذیهای وضعیتتان به هم ریخته اســت. گاهی به شدت اشتها دارید و در ساعتهایی از روز هر خوراکی که میبینید، میخورید و در زمان معین و مناسب آن یعنی ناهار یا شام، اشتها به خوردن ندارید. همه اینها میتواند به دو دلیل ایجاد شود.
مضطرب نشوید
تمام وسایل را دور و برتان ریختهاید؛ از لباس مهمانی گرفته تا جوراب و شال و ... خودتان هم وسط این وسایل نشستهاید و به افق خیره شدهاید. تصمیمگیری برای انتخاب نهایی لباسها برایتان سخت اســت. از طرفی به این فکر میکنید که چه کسی قرار اســت این آشفته بازار را جمع کند! کلافه و عصبی، به هرچه سفر و گردش ناسزا میگویید. شاید در این شرایط کمی حق داشته باشید،اما خودکرده را تدبیر نیست! برای بستن چمدان سفر به این حد آشفتگی و اضطراب نیازی نیست.
چه کار کنیم
جواب شما در یک کلمه خلاصه میشود؛ نظم. برای این که بتوانید به راحتی چمدان را ببندید، پیش از این که همه کمدتان را روی زمین پهن کنید، ابتدا در ذهنتان مرور کنید که اول چند روز در سفر خواهید بود؟ دوم به چه نوع لباسهایی نیاز دارید؟سوم، هوا و ساختار جغرافیایی محل اقامت شما به چه شکلی اســت؟ برای مثال، اگر در سفر قرار نیست خانه اقوام بروید یا به دوستی برای ناهار یا شام سربزنید، نیاز به همراه بردن لباسهای مهمانی نیست. لباسهای ساده سفری کافی اســت. اگر جایی که میروید،کوهستانی اســت و ممکن اســت بخشی از تفریح شما کوهنوردی باشد،حتما با خودتان کفش مناسب ببرید. بنابراین پیش از اینکه همه وسایل را از کمدتان بیرون بریزید، فکر و جستوجو کنید.
یادداشت کنید
وسایل سفر کم نیست. بنابراین طبیعی اســت که اگر همه آنها را در ذهنتان نگه دارید،حتما چیزی را از قلم میاندازید. شک نکنید وقتی به مقصد رسیدید،میبینید حداقل چند قلم را جا انداختهاید.
چند روز قبل از سفر تمام وسایل مورد نیازتان را روی کاغذ بنویسید. هر کدام را که برمیدارید،روی آن قلم بکشید. به این ترتیب بدون استرس همه وسایل را در چمدانتان جا دادهاید.
ساعت را از دست ندهید
معده در حال سوراخ شدن اســت؛ اما بازهم دست از شنا کردن برنمیدارید. همه درحال خوردن غذا هستند، شما بازهم درحال عکس گرفتن هستید. همه قرار اســت چند ساعتی استراحت کنند تا برای بازدید عصرانه از موزه، سرحال باشند؛ اما شما بیرون میروید و قدم میزنید. درست اســت که سفر یعنی تغییر شرایط و رها شدن از قید و بندها اما نباید این مساله به سلامت شما آسیب بزند.
چه باید کرد
تفاوت زمانی شما برای خوردن وعدههای غذایی با زمانی که در خانه هستید حداکثر باید نیم تا یک ساعت باشد. بیش از این مقدار آهنگ طبیعی عملکرد دستگاه گوارش دچار اختلال میشود. اگر این را به آب به آب شدن طبیعی در هر سفری اضافه کنید،خواهید دید که چه بلایی سر دستگاه گوارشتان خواهد آمد.
وقتی رسیدید، بهداشت را رعایت کنید
شاید ملحفههای هتلها به ظاهر تمیز باشند یا این که سرویس بهداشتی آنها ضدعفونی شده باشد، اما باز هم رعایت نظافت شخصی، چیز دیگری اســت. درواقع این خود شما هستید که میتوانید مانع از ابتلای خود و خانوادهتان به بیماریهای مختلف شوید.
برای هر سفری چند ملحفه روانداز و زیراندازه و روبالشی همراهتان داشته باشید. پیش از هر اقدام دیگری، ملحفههایی را که همراه آوردهاید روی تخت بیندازید. به این ترتیب خیالتان از نظر انتقال آلودگی از طریق تماس با وسایل هتل برطرف میشود.
خوراک مناسب بردارید
طبیعی اســت وقتی برای اولین بار قدم به شهر یا کشوری میگذارید، از وضعیت تغذیهای آنجا خبر نداشته باشید. بنابراین باید چند خوراکی ضروری همراهتان ببرید تا درصورت نامناسب بودن شرایط آنها را بخورید تا بتوانید به شرایط بهتری دست پیدا کنید. چه خوراکیهایی را باید با خودتان ببرید؟
چه کار کنیم
اولین کار همراه داشتن چند عدد کنسرو اســت. نان، مقداری خوراکی بستهبندی شده مانند پنیر،عسل، خرما و... همراه داشته باشید. آب معدنی یکی دیگر از وسایلی اســت که باید همراهتان داشته باشید. اگر بچه کوچک دارید،حتما برای او هم وسایل اولیه مثل غذای کودک،بیسکوییت ساده، شیر خشک و... همراه داشته باشید.
خواب را از دست ندهید
بله، درست اســت! سفر نیامدهاید که بخوابید، اما سفر آمدهاید که ضمن استراحت،تفریح هم داشته باشید. بنابراین اگر قرار باشد فقط زمان سفر را به تفریح اختصاص بدهید، خیلی زود خسته شده و در همان روز اول مسافرت، سلامتتان را به خطر میاندازید.
تفاوت زمانی برای خواب و استراحت در سفر نسبت به زمانی که در منزل هستید، باید حداکثر یک تا یک ساعت و نیم برای روز و یک ساعت برای شب باشد. بیش از این مقدار ساعت بیولوژیک شما دچار اختلال شده و نمیتوانید از ادامه سفر لذت ببرید. به هم خوردن زمان خواب و استراحت از دیگر مشکلاتی اســت که اکثر افراد در سفر به آن دچار میشوند به این دلیل که به این زمانبندیها دقت نمیکنند.
تازهها را امتحان کنید
یکی از لذتهای سفر، کشف تازههاست. این کار هم شما را از یکنواختی جسمی و هم روانی خارج میکند. یکی از دلایل تغییر در سطح ترشح هورمونها،همین مساله اســت. به این معنی که با تجربههای جدید میتوانید فرصت سلامت جسمی و روانی را در خودتان ایجاد کنید.
چه باید کرد
در شهر یا کشور جدید، حتما غذاهای محلی آنجا را که با شرع و عرف ما سازگارند میل کنید. از مناطق خاص آن یعنی موزهها، مکانهای روستایی، امکان تفریحی، مراکز فرهنگی و... بازدید کنید. تناسب بین بازدیدها را هم فراموش نکنید. اگر فعالیت تفریحی خاصی دارند ، حتما آن را انجام دهید. برای مثال اگر قایقسواری از تفریحهای آن منطقه اســت، حتما به قایقسواری بروید.
کد مطلب: 392680
چگونه عمر باتری گوشی خود را افزایش دهیم؟
تاریخ انتشار : جمعه ۲۶ شهریور ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۲۱
به گزارش کلیک، باتری گوشی یکی از مهمترین قسمت های یک تلفن همراه اسـت. همه کاربران از یک باتری خوب انتظار عمر طولانی دارند. پیشنهاد های زیادی برای استفاده بهینه و درست از باتری گوشی های هوشمند شده اسـت مانند این که قبل از اینکه گوشی هوشمند خود را با شارژ بزنید مطمئن شوید که باتری کاملاً خالی شده اسـت، یا اینکه زمانی که با گوشی همراه خودکار نمی کنید آن را خاموش کنید.
این باورها؛ باورهای غلطی اسـت که میان افراد رایج اسـت. گروهی از شیمیدانها تحقیقاتی انجام داده اند و به این نتیجه رسیده اند که راه حلهای قدیمی نه تنها درست نیستند بلکه در رابطه با تکنولوژی جدید و گوشی های هوشمند صدق نمیکنند.
۱- نگذارید که باتری کاملاً خالی شود
تنها راه محافظت بهتر از باتری تلفن همراه مخصوصاً گوشی های هوشمند این اسـت که نگذارید باتری کاملاً خالی شود و سپس آن را به شارژ بزنید.
۲- گوشیتان را زیاد خاموش نگاه ندارید
گوشی تان را خاموش نکنید. باور غلطی که وجود دارد این اسـت که خاموش کردن موبایل در هنگام خواب هم باعث کم شدن امواج میشود و هم باعث میشود که باتری گوشی سالمتر بماند و عمر بیشتری داشته باشد. این باور، باور غلطی اسـت، در رابطه با امواج صحبتی نداریم و از صحتوسقم این مورد اطلاعی نداریم ولی در رابطه با باتری موبایل این نکته ثابت شده اسـت که خاموش کردن مکرر تلفن همراه هیچ کمکی به عمر بیشتری باتری نمی کند.
دانشمندان پیشنهاد می کنند که حتی اگر از گوشی هوشمند خود استفاده نمیکنید هر ۶ ماه یکبار آن را روشن کنید و مطمئن شوید که تلفن همراه شما بالای ۵۰ درصد شارژ دارد.
۳- نگذارید باتری گوشی داغ کند
دقت کنید وقتی تلفن همراه خود را به شارژ زدید تا زمانی که شارژ گوشی به بالای ۵۰ درصد نرسیده اسـت گوشی را از شارژ در نیاورید و بهتر اسـت حین شارژ شدن با گوشی خود کار نکنید.
کار کردن با گوشی زیر شارژ خطرناک اسـت و ممکن اسـت حتی داغ شدن بیشازحد گوشی در شارژ باعث منفجر شدن تلفن همراه شما شود. قرار دادن تلفن در زیر نور مستقیم آفتاب نیز می تواند به آن آسیب وارد کند.
کلمات کلیدی : باتری گوشی+موبایل+شارژ
نظراتی که به تعمیق و گسترش بحث کمک کنند، پس از مدت کوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت دیگر بینندگان قرار می گیرد. نظرات حاوی توهین، افترا، تهمت و نیش به دیگران منتشر نمی شود.
تا به حال شده احساس کنید برخی از دوستان یا آشنایانتان به سرعت در زندگی شغلی یا کسب و کارشان پیشرفت می کنند اما شما درجا می زنید؟ اگر پاسختان مثبت اسـت احتمالاً یک کار ساده که می تواند شما را در رسیدن به اهدافتان یاری کند از قلم انداخته اید و آن این اسـت که به خودتان اولویت نداده اید.
متخصصین امور مالی شخصی اغلب توصیه می کنند «اول پول خودتان را بپردازید». منظور آنها از این حرف آن اسـت که وقتی حقوق یا طلب خود را دریافت می کنید، اولین کاری که باید انجام دهید این اسـت که بخشی از آن را به پس اندازتان اضافه کنید، سپس به سراغ پرداخت هزینه ها و دیگر تعهدات مالی خود بروید.
این در حالی اسـت که اغلب ما تقریباً به صورت غریزی خلاف این کار را انجام می دهیم، یعنی اول هزینه هایمان را پرداخت و سپس اگر پولی باقی ماند آن را پس انداز می کنیم. اما مشکل اینجاست که به این ترتیب به ندرت پول چندانی برای پس انداز باقی می ماند. درست اسـت که با این شیوه هزینه ها و مخارجمان پرداخت می شوند، اما هیچ گاه موفق نمی شویم به اندازه ی کافی پس انداز کنیم و همین باعث می شود به اهداف مالی خود نرسیم.
متأسفانه اغلب ما با زمان خود نیز همین کار را می کنیم؛ منبعی که حتی از پول نیز با ارزش تر اسـت. ما هر روز با وظایف و مشغله های متعددی مواجه می شویم که برای تحقق تعهدات خود به مشتریانمان، راضی کردن رئیسمان، محقق کردن ضرب الاجل های مختلف و حمایت از کارکنانمان باید آنها را به انجام برسانیم.
اما گذشته از این موارد، کار ها و مشغله هایی هم داریم که معمولاً ضرب الاجل ندارند و مشتری یا همکارمان منتظر انجامشان نیست. در واقع، اغلب این موارد ماهیتی نظری دارند.
گفتگو با مشتریان جدید، تحقیق روی بازار های احتمالی، و یا تلاش برای توسعه ی محصولی جدید می توانند نمونه هایی برای مورد یاد شده باشند. اگر طرح شما با موفقیت پیش برود، به یک قهرمان بدل خواهید شد. اما احتمال عدم موفقیت نیز در چنین پروژه هایی کم نیست.
به همین دلیلی شاید اختصاص بی مهابا و نسنجیده ی زمان و انرژی به پروژه هایی که به وقتش خود به خود با نتایجی ملموس همراه می شوند منطقی نباشد. بنابراین توصیه می شود نیم ساعت ابتدایی روز کاری خود را به روال زیر سپری کنید:
می توانید این زمان را صرف تحقیق یا یادگیری پیرامون صنعت حوزه ی فعالیتتان کنید. اگر چیزی هست که پتانسیل پیش راندن شما را دارد و از انجامش لذت می برید، همان را انتخاب کنید.
اما چرا فقط نیم ساعت؟ یک ساعت بهتر نیست؟ ممکن اسـت باشد، اما صرف یک ساعت زمان به صورت روزانه ممکن اسـت در درازمدت عملی نباشد. برای مثال اگر در آستانه ی مهلت انجام یک پروژه باشید یا رئیستان بیصبرانه منتظر انجام کاری باشد، واقعاً قادر نخواهید بود یک ساعت تمام کارتان را کنار بگذارید و روی پروژه ی رویایی تان کار کنید. از سوی دیگر، کار های کمی وجود دارند که نتوان انجامشان را نیم ساعت به تعویق انداخت.
چرا؟ به این دلیل که باید خودتان را در اولویت قرار دهید. اگر سعی کنید ابتدا به کار های دیگری بپردازید که فکر می کنید اولویت بیشتری دارند، احتمال آنکه در پایان روز زمانی برایتان باقی بماند بسیار پایین خواهد بود.
یک دلیل خوب دیگر نیز برای اولویت دادن به خود در ابتدای روز وجود دارد. دانشمندان علوم عصبی می گویند آغاز روز معمولاً برای کار کردن روی پروژه هایی که به توان ذهنی و خلاقیت نیاز دارند زمان فوق العاده ای اسـت.
برای آنکه موفق به انجام این کار شوید باید نیم ساعت مخصوص خود را بدون وقفه، از هر عامل حواس پرت کنی دور نگه دارید. بستن در اتاق، یا خاموش کردن تلفن همراه از جمله مواردی هستند که در این راه به شما کمک می کنند. اگر لازم اسـت با نصب یک اعلان کوچک روی در اتاقتان، دیگران را از در دسترس بودن خود ظرف نیم ساعت آگاه کنید. هر کاری که می کنید، پیش از این نیم ساعت به سراغ ایمیل هایتان نروید؛ مگر آنکه با کار مورد نظر ارتباطی داشته باشد.
حتی اگر به اصطلاح روی دور افتاده اید و حسابی مشغول کار روی پروژه ی رویایی تان شده اید، سر نیم ساعت کار کردن روی آن را متوقف کنید. این موضوع چه اهمیتی دارد؟ اگر به زمان تعیین شده پایبند نباشید و به جای نیم ساعت، ۲ ساعت وقت خود را صرف آن کنید، احتمال آنکه در روز های آینده به قرار هر روزه تان پایبند بمانید پایین خواهد بود چون می ترسید مزاحم کار اصلی تان شود.
اگر لازم بود می توانید بعداً وقت اضافی خود را به ادامه ی کار روی پروژه ی مورد نظر اختصاص دهید اما باید به ۳۰ دقیقه ی خود پایبند بمانید.
وقتی کار شما نتایج قابل اندازه گیری داشته باشد، پایبند ماندن به آن آسانتر خواهد بود. به همین دلیل پیشرفت خود در این بازه های نیم ساعته را دنبال کنید. هر کاری که در این زمان موفق به انجامش می شوید یا فرصتش را نمی یابید را روی کاغذ بیاورید و پیشرفت پروژه ی رویایی و اهدافتان را بسنجید. این کار به شما کمک می کند بفهمید کدام بخش از تلاش هایتان نتیجه بخش بوده و کدام نبوده اسـت. این به مدیریت بهتر زمان کمک خواهد کرد.
اگر حس می کنید از زمانی که باید به کار دیگری اختصاص می دادید وقت می گذارید و از این بابت عذاب وجدان می گیرید، با این موضوع کنار بیایید. واقعیت این اسـت که اختصاص این زمان به خودتان، کمک می کند در باقی روز روی کمک به شرکت و مشتریانتان تمرکز بیشتری داشته باشید.
شرکت گوگل یک روز در هفته به مهندسین خود اجازه می داد روی هر پروژه ای که می خواستند کار کنند. جیمیل یکی از محصولاتی اسـت که از دل همین فرصت زاده شد و به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت.
در پاسخ به این که «چگونه بفهمیم خواسته کودک مان منطقی اسـت یا غیر منطقی؟»، باید گفت که خواسته های منطقی همان نیازهای طبیعی کودک هستند مانند نیاز به آب، غذا، بازی، محبت، توجه، نوازش و ... که باید به موقع، بجا و به اندازه برآورده شوند و اگر از چارچوب اصلی خارج شوند، ارضای بیشتری را طلب می کنند یا اگر بخواهند در زمان و مکانی غیر از زمان و مکان خودشان برآورده شوند، یک خواسته غیر منطقی اسـت که قطعا باید در مقابل آن ها مقاومت کرد.
شباهت چراغ راهنمایی و رانندگی و درخواستهای کودکان
شاید در این جا، چراغ های راهنمایی و رانندگی مثال خوبی باشد یعنی وقتی خواسته کودک منطقی باشد، به آن عمل می کنیم یعنی چراغ سبز اسـت اما وقتی خواسته اش غیر منطقی اسـت، به هیچ عنوان تسلیم نمی شویم یعنی چراغ قرمز اسـت. در این بین باید مثل پلیس عمل کنیم که قاطعانه حکم را اجرا می کند و به عکس العمل های ما توجهی نمی کند، ما هم به عکس العمل های کودک مثل گریه کردن، توهین کردن و ... اعتنا نمی کنیم و تسلیم نمی شویم. واضح اسـت که در این مواقع حق نداریم او را دعوا کنیم، توهین کنیم و ...
3. مثال مصداقی
این موضوع را با چند مثال، مصداقی تر توضیح می دهیم.
مثال یک: کودک دوست دارد با او بازی کنید (نیاز منطقی و چراغ سبز)، اما این نیاز تا زمانی منطقی محسوب می شود که در یک فاصله زمانی معین مثلا نیم ساعت، یک ساعت و ... (متناسب با توان، انرژی روانی و جسمی شما که همان سطح پذیرش اسـت) انجام شود اما اگر خواسته او برای ادامه بازی خارج از توان شما یا به عبارتی خارج از سطح پذیرش شما باشد، یک خواسته غیر منطقی بوده، پس باید محترمانه ولی قاطعانه به او بگویید: «می دانم دوست داری بازی کنیم ولی من خسته شده ام و نمی توانم ادامه دهم» و در مقابل اصرار، گریه یا نق نق کردن او مقاومت کنید و بگویید: «نه نمی توانم» اما توهین، سرزنش تحقیر، تنبیه و ... هیچ جایگاه تربیتی نخواهد داشت.
چند توصیه روان شناسانه
بهترین و کارآمدترین رفتار، تسلیم نشدن در مقابل خواسته های غیر منطقی کودک اسـت. پس هر وقت می خواهد با جیغ، گریه و سر و صدا به خواسته هایش برسد، به هیچ عنوان توجه نکنید، عصبانی نشوید، داد نزنید، صحبت نکنید، تسلیم او هم نشوید، فقط و فقط بی تفاوت باشید، انگار او را می بینید و حرف هایش را نمی شنوید. البته این کار ساده ای نیست و نیازمند صبر و حوصله و تمرین اسـت به خصوص اگر در یک جمع قرار داشته باشید.
همچنین هرگاه تقاضایش را به آرامی بیان کرد، به او توجه کنید ولی اگر خواسته اش غیر منطقی اسـت، باز هم تسلیم نشوید و به جای هرگونه صحبت اضافی، نصیحت یا سر و صدا فقط و فقط بگویید: «نه، نمی شود.» اگر هم کودک با شما لجبازی می کند، سعی کنید با زبانی ساده و خیلی مختصر برایش توضیح دهید ولی از سخنرانی های طولانی، تاکید زیاد، اصرار کردن زیاد، نصیحت، تذکر و ... جدا بپرهیزید چون برای او نرم افزاری که بتواند این سی دی های شما را بخواند، هنوز نصب نشده اسـت(!) یعنی هنوز به آن مرحله شناختی نرسیده اسـت که مفهوم صحبت های شما را بفهمد.
برای بهبود بخشیدن به اوضاع چهار اصل کلیدی وجود دارد که می توانید به کار ببندید:
- ریشۀ درگیری را پیدا کنید.
- احساسات فرزندان را درک کنید.
- فرزندانتان را تشویق کنید که احساسات خود را به شکلی سازنده ابراز کنند.
- برای هر یک از فرزندانتان به خاطر ویژگی های خودش ارزش قائل باشید.
ریشۀ درگیری را پیدا کنید
اگر می خواهید ریشۀ درگیری ها را پیدا کنید، اولین کاری که باید انجام دهید، گوش دادن اســت. به گفته های آنها با دقت گوش کنید؛ با این کار نسبت به چیزی که آنها را رنج می دهد بصیرت پیدا می کنید.
به کلمات کلیدی همیشه و هرگز توجه کنید. بچه ها همیشه همین طور صحبت می کنند، این طور نیست؟ بله، همین طور اســت ... . آیا این کلمات را زیاد به کار می برد؟ در چنین موقعیت هایی مهم این اســت که از خودتان بپرسید آیا در صحبت بچه ها حقیقتی وجود دارد یا خیر؟ ایا واقعاً در طرفداری از یکی از بچه ها، از عدالت خارج می شوید؟ آیا واقعاً یکی از آنها را بیش از حد مقصر می شمارید؟
گاهی برای ما وسوسه انگیز اســت که فرض کنیم می دانیم موضوع چیست، اما سعی کنید که از این وسوسه بپرهیزید. خانواده شامل گروهی از افراد اســت که با هم رابطۀ نزدیکی دارند و ما به طور طبیعی فکر می کنیم که می دانیم چه چیزهایی فرزندانمان را ناراحت می کند.
شاید پیش خودتان می گویید: این فرزندم عادت دارد به دیگران دستور دهد و آن یکی زود تسلیم می شود و ... . سپس براساس همین دانسته های خود قضاوت می کنید. شاید فکر می کنید که می دانید در ذهن فرزندتان چه می گذرد یا چه باید بگذرد. اما ممکن اســت اطلاعات مهمی را در نیافته باشید.
دختری تعریف می کرد:
"وقتی بچه بودم، خواهر بزرگترم همیشه سر به سرم می گذاشت و مرا اذیت می کرد. در خانوادۀ ما رسم بود که بچه ها سر به سر هم بگذارند و یکدیگر را اذیت کنند و من که از همه کوچک تر بودم بیشتر از بقیه هدف شوخی ها قرار می گرفتم. هر چقدر هم که شوخی ناراحت کننده بود، از ما انتظار می رفت به آن بخندیم.
من واقعاً از این موضوع ناراحت بودم و گاهی خواهرم مرا به شکلی بی رحمانه آزار میداد. اما اعضای خانواده ام فکر می کردند که من خودم را لوس می کنم و واکنشم به شوخی افراطی اســت. آنها به من می گفتند: مگر نمیبینی که شوخی اســت؟
وقتی می گفتم: به او بگویید بس کند، می گفتند: اینقدر حساس نباش، او فقط دارد شوخی می کند. اما ای کاش به حرف من گوش می کردند".
در آن زمان این دختر دوست داشت به او فرصتی بدهند تا به آنها بگوید که گرچه ممکن اســت این شوخی ها از نظر دیگران خنده دار باشد، اما اغلب برای او آزار دهنده اســت و او دوست داشت که دست از شوخی بکشند.
اما چون خانواده جلوی شوخی کردن ها را نمی گرفت و به نوعی حتی این کار را تشویق نیز می کرد، باعث شد که اعتماد به نفس این دختر ضعیف شود و در عین حال زورگویی های زیرکانۀ خواهر بزرگتر نیز تشدید گردد.
احساسات بچه ها را درک کنید
فرزندانتان به صورت روزمره بر سر مسائلی مانند اینکه چه کسی اول با کامپیوتر بازی کند یا ماهی بیشتر نصیب چه کسی شده اســت، بگومگو می کنند، اما اگر احساس کردید که دعواها بر سر موارد عمیق تری اســت، چه؟
باز هم تاکید می کنیم: گوش دادن به حرف آنها ضروری اســت. به آنها بگویید که منظورشان را درک می کنید و نام احساس آنها را به زبان بیاورید. به نکات زیر توجه کنید:
- نظر شخصی خود را نسبت به موضوع دعوا بیان نکنید (نگویید: فکر نمی کنم واقعاً منظوری داشته باشد)
- راه حل شخصی ارائه ندهید (نگویید: خوب تو هم می توانی صحنه را ترک کنی و از او دور شوی)
- انتقاد شخصی خود را بیان نکنید (نگویید: آنقدر حساس نباش)
نام احساس آنها را به زبان بیاورید
گوش کردن به حرف بچه ها و درک احساس آنها، برای حل مشکلاتشان ابزار بسیار مؤثری اســت. شاید هنگامی که می خواهید نام احساسی را که فرزندتان تجربه می کند به زبان بیاورید، از اینکه چنین احساسی دارد تعجب کنید.
اگر والدین آن دختری که خواهر بزرگترش او را اذیت می کرد نیز احساس او را درک می کردند و به زبان می آوردند، احتمالاً احساس او را نادیده نمی گرفتند.
مثلاً اگر می گفتند: به نظر می رسد از حرف های خواهرت ناراحت شده ای، احتمالاً خودشان نیز تصمیم می گرفتند که مانع آزارهای دختر بزرگترشان شوند، چون این رفتار را ناراحت کننده می دیدند، نه خنده دار.
ممکن اســت فکر کنید نام بردن از احساس فرزندتان آن را تشدید می کند، اما در واقع عکس این موضوع صدق می کند. اگر به فرزندتان بگویید که احساس او را درک می کنید، به ویژه وقتی احساس او مانند حسادت، خشم یا تنفر، منفی اســت؛ این پیام را به فرزندتان می دهید که داشتن چنین احساس هایی اِشکال ندارد. لزومی ندارد احساسش را پنهان کند؛ بلکه می تواند آن را ابراز کند تا آن را برطرف سازید.
فرزندان خود را تشویق کنید که رفتار سازنده ای داشته باشند
وقتی به حرف های فرزندانتان به دقت گوش می کنید، در واقع آنها را تشویق می کنید که با نگرانی ها و احساسات خود رو به رو شوند. این کار به آنها کمک می کند تا عواطف خود را درک کنند. بدین ترتیب هوش عاطفی آنها رشد می یابد و به عبارت دیگر خودشان نیز بزرگ می شوند.
نکته: اولین قدم برای رویارویی با یک نگرانی، آشکار کردن آن اســت.
از حالا به بعد می توانیدبه فرزندتان کمک کنید که با مشکل رو به رو شود و احتمالاً برای آن یک راه حل پیدا کند.
تشخیص و ابراز کلامی احساس ها کار خوبی اســت و به کاهش تنش ناشی از آنها کمک می کند. احساس فرزند خود را نمی توانید تغییر دهید اما برایش روشن کنید که برای ابراز احساسش نمی تواند از هر روشی که دلش خواست استفاده کند.
مثلاً اشکالی ندارد که فرزندتان از دست خواهر کوچکترش که دفتر تکالیف او را پاره کرده اســت عصبانی شود، اما اجازه ندارد او را کتک بزند.
ابراز وجود خوب اســت، پرخاشگری نه
به فرزندانتان مهارت هایی را بیاموزید تا در درگیری با هم شیرهای خود از آنها استفاده کنند و خودتان نیز در رفتاری که با فرزندانتان دارید، الگویی از همین مهارت ها را ارائه دهید. بچه ها می توانند بیاموزند که چگونه، بدون اینکه کسی را کتک بزنند یا به او ناسزا بگویند، از حق خود دفاع کنند و خشم خود را ابراز نمایند.
به فرزندانتان بیاموزید که به جای ناسزا گفتن به دیگران، ناراحتی خود را با لحنی محکم و مؤثر ابراز کنند. مثلاً به آنها بیاموزید که وقتی از دست هم شیر خود ناراحت می شوند، به جای اینکه بگویند: چقدر لوس و بچه ننه هستی، تازه هر شب هم رختخوابت را خیس می کنی، بگویند: هر وقت که اوضاع مطابق میل تو نیست می روی و پیش مامان گریه می کنی، از این کار تو خوشم نمی آید.
نکته: شما خواهی نخواهی الگوی رفتاری فرزندانتان هستید، چه در هنگام حل درگیری و چه در هنگام بروز مشکلات دیگر.
به جای درگیر شدن راه حل پیدا کنید
هنگامی که می خواهید به فرزندان خود بیاموزید که رفتار سازنده ای داشته باشند، بسیار مهم اســت که تاکید کنید هر دو طرف دعوا باید خود را کنترل کنند و از خودگذشتگی نشان بدهند.
کسی که خشمگین اســت باید خشم خود را کنترل کند و رفتار آرامی داشته باشد و کسی که اشتباه کرده اســت باید رفتار سازنده ای از خود نشان دهد و مسئولیت حل مشکلی را که به وجود آورده اســت، برعهده بگیرد. احتمالاً باید تلاش زیادی کنید تا هر دو طرف متقاعد شوند که مسئولیت خود را بپذیرند.
اگر مشکل بچه ها تکراری اســت، بعد از فرو کش کردن دعوا، آنها را به کناری بکشید و از آنها بخواهید که برای آن مشکل یک راه حل دائمی پیدا کنند.
برای اینکه فکرهایشان را روی هم بگذارند و برای پیدا کردن راه حل با هم همکاری کنند، معمولاً کافی اســت آنها را تهدید کنید که اگر چنین نکنند، از چیزی که دوست دارند محروم یا به انجام کاری جریمه خواهند شد. اگر همکاری کردند و راه حلی برای مشکل خود یافتند، آنها را تحسین کنید.
جلسۀ خانوادگی
اگر مشکلات عمده ای وجود دارد که باعث نگرانی شماست و در کل خانواده اختلال ایجاد کرده اســت، شاید تشکیل یک جلسۀ خانوادگی برای گفت و گو دربارۀ مشکلات به حل آنها کمک کند. اکثر خانواده ها معتقدند که رعایت اصول زیر به برگزاری جلسات خانوادگی کمک می کند.
- ابتدا بر سر مجموعه ای از قوانین توافق کنید: به هم ناسزا نگویید، بر سر هم فریاد نزنید و در حرف هم نپرید.
- مشکل را به شکلی بیان کنید که مورد توافق همه باشد.
- راه حل هایی را که اعضای خانواده پیشنهاد می کنند یادداشت کنید و نظر شخصی خود را دربارۀ آنها به زبان نیاورید.
- دربارۀ هر یک از گزینه ها گفت و گو کنید.
- دربارۀ اجرای راه حل گفت و گو کنید.
هرگاه مادر یا پدری به ویژگی های یکی از فرزندانش بیش از حد افتخار کند، باعث شعله ور شدن آتش حسد در فرزندان دیگرش می شود. همۀ بچه ها و همۀ بزرگسالان می خواهند که به خاطر شخص خودشان مورد علاقه باشند و ارزشمند شمرده شوند.هیچ کس دوست ندارد که در مقایسه با خواهر یا برادرش احساس کند در درجۀ دوم قرار دارد یا برای او ارزش کمتری قائلند.
بسیار اهمیت دارد که به فرزندانمان به خاطر ویژگی های خاص خودشان علاقه داشته باشیم؛ ارزش تفاوت های آنها را بدانیم، اما محبت مان را به شکلی برابر نشان دهیم.
آنچه هر فرزندی می خواهد
بچه ها نیز مانند بزرگسالان می خواهند برای ویژگی های خودشان برایشان ارزش قائل شویم و ویژگی های منحصر به فرد آنها را بشناسیم و قدرشان را بدانیم. از خودتان بپرسید: فرزند من چه ویژگی هایی دارد؟
شاید ویژگی های او را امری طبیعی می دانید، مثلاً شوخ طبع بودن یا توانایی دوست شدن. مهارت های عملی مانند آشپزی، توانایی سازمان دهی، توانایی گوش کردن به درد دل دیگران و دلسوزی برای آنها یا توانایی سرگرم کردن افراد، همه استعدادهایی هستند که باید پرورش یابند تا بخشی از شخصیت کودک را شکل دهند.یک مادر یا پدر خوب به فرزند خودش تصویری ارائه می دهد که نشان دهندۀ ویژگی های منحصر به فرد اوست. وقتی که هر یک از کودکان احساس کند که به خاطر ویژگی های منحصر به فردش ارزشمند محسوب می شود، لزومی نمی بیند که از توانایی های هم شیرهای خود احساس ناراحتی کند یا به آنها رشک بورزد.
بامداد-تصور کنید در همین لحظه دسته گلی زیبا به شما هدیه می شود؛ احساستان چیست؟ گل های زیبا که به شکل دسته یا سبد گل وارد فضای خانه می شوند با رایحه عالی و لطافت خود دلنشینی خانه را دو چندان می کنند. ولی از بین رفتن و خشک شدن این گل های زیبا بسیار نا امید کننده است. شاید به جرات بتوان گفت چیزی زیباتر از گلهای شاداب و رنگارنگ برای اینکه دنیا به مکانی دلچسب تر تبدیل شود، وجود ندارد. با وارد کردن گیاهان و گلهای رنگین به دکوراسیون خانه هم می توانید آن را به بهشتی برای خودتان تبدیل کنید. با توجه به اینکه هیچ کس گل های پژمرده، ساقه و برگ های خشک، آب تیره و کدر شده را دوست ندارد، بهتر است نکاتی را که ما برای افزایش عمر گل های شاخه بریده در فضای خانه معرفی می کند، مورد توجه قرار دهید:
افزایش عمر گل های شاخه بریده: سریع عمل کنید.
زمانی که از گلفروشی به خانه برگشتید، سریع گل ها را از درون بسته بندی، کاغذ، روبان و سیمی که به دورش پیچیده شده است خارج کنید. ساقه ها را اندکی کوتاه کرده و گل شاخه بریده را درون آب قرار دهید. مهلت پژمرده شدن را به گل ها ندهید و از همان ابتدا با نهایت دقت و توجه با گل ها در خانه رفتار کنید.
مهلت پژمرده شدن را به گل ها ندهید و از همان ابتدا با نهایت دقت و توجه با گل ها در خانه رفتار کنید
افزایش عمر گل های شاخه بریده: کمی سفید کننده اضافه کنید.
آب گل های شاخه بریده را هر سه روز یکبار تعویض کنید. گلدان را با کمی سفید کننده خوب تمیز کرده و قطره کوچکی از مایع سفیدکننده را هم به آب گلدان اضافه کنید تا باکتری ها را از بین ببرد. دقت داشته باشید که شما به مقدار زیادی از سفید کننده برای کشتن گل های خود نیاز ندارید!
افزایش عمر گل های شاخه بریده: ساقه ها را اریب برش دهید.
زمانی که آب گلدان را تعویض می کنید، انتهای ساقه گل شاخه بریده را با یک چاقوی تمیز و تیز به شکل مورب برش دهید. برای این کار از یک قیچی با تیغه های تیز هم می توانید استفاده کنید. اگر ساقه گل های شاخه بریده شما چوبی است، می توانید از برش های عمودی در انتهای ساقه استفاده کنید تا میزان آب بیشتری از طریق آوندها به بالای ساقه ها و گل های اصلی برسد.
اگر ساقه گل های شما چوبی است، می توانید از برش های عمودی در انتهای ساقه استفاده کنید
افزایش عمر گل های شاخه بریده: بیش از حد آب ندهید.
از میزان کمی آب در گلدان استفاده کنید به صورتی که عمق آن کم باشد تا ساقه های نرم دچار گندیدگی و خراب شدن نشوند. تنها موقعیتی که این قانون نقض می شود در زمان کار با ساقه های چوبی است. ساقه های چوبی شده تمام آبی که می توانند را جذب می کنند و با میزان زیاد آب خوشحال تر می شوند.
افزایش عمر گل های شاخه بریده: گل های اضافی را حذف کنید.
برای اینکه از آب تیره، ساقه های له و نرم شده جلوگیری شود مطمئن شوید هیچ گل و گلبرگی در آب غوطه ور نشده باشد. قرار گرفتن یک یا چند گل درون آب گلدان یکی از عوامل اصلی پژمرده شدن سریعتر گل های شاخه بریده هستند. هر قسمت ساقه و شاخه ای که درون آب قرار می گیرد باید بدون گل، گلبرگ و جوانه برگ باشد.
هر قسمت ساقه و شاخه ای که درون آب قرار می گیرد باید بدون گل، گلبرگ و جوانه برگ باشد
افزایش عمر گل های شاخه بریده: از میوه ها دور بمانید.
آیا می دانستید گل و میوه با هم میانه خوبی ندارند؟ برای اینکه عمر گل شاخه بریده خود را افزایش دهید، آنها را از سبد میوه هایی مانند سیب و گلابی دور نگه دارید. این میوه ها از خود گاز اتیلن متصاعد می کنند که موجب پژمردگی گل شاخه بریده می شود.
افزایش عمر گل های شاخه بریده: آنها را شاد و سرحال نگه دارید.
گل شاخه بریده ای که در معرض نور آفتاب پنجره قرار بگیرد، بسیار سریع شکفته می شود و عمر آن هم به همان سرعت تمام می شود. برای شرایط بهینه گلدهی، گل شاخه بریده را از نور مستقیم آفتاب، شوفاژ و رادیاتور و هر منبع گرمایشی دیگر به دور نگه دارید.
گل شاخه بریده را از نور مستقیم آفتاب، شوفاژ و رادیاتور و هر منبع گرمایشی دیگر به دور نگه دارید
افزایش عمر گل های شاخه بریده: کیسه بساک را حذف کنید.
در گل های بسیاری که به عنوان شاخه بریده به فروش می رسند، پرچم های بزرگی وجود دارد. پرچم دارای دانه های گرده ای است که به شکل کیسه بساک در بالای آن قرار دارد. برای افزایش عمر گل شاخه بریده؛ بعد از باز شدن و شکفتگی گل این کیسه را جدا کنید چرا که باعث پژمرده شدن زودتر گلها می شوند.
گیاهان به دلیل حساسیت های بالای خود نیاز به مراقبت زیادی دارند.
منبع : chidaneh.com
نوشته عمر گل های شاخه بریده را چگونه افزایش دهیم؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.