به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، برای جلوگیری از بروز آکنه انجام برخی کارها قبل، هنگام و بعد از انجام ورزش الزامی است تا پوستی سالم و بدون جوش داشته باشید.
در گام اول قبل از انجام ورزش خانم ها محصولات آرایشی را از سطح پوست خود پاک کنید، در طول ورزش چنانچه دچار تعریق شدید سریعا صورت خود را خشک کنید، مایعات به میزان کافی بنوشید، از استفاده از محصولات آرایشی بویژه حاوی چربی و روغن و نیز کرم های ضد آفتاب حاوی چربی استفاده نکنید، بعد از ورزش در اولین فرصت استحمام کنید و لباس های خود را تعویض کنید.
پس از استفاده از محصولات ورزشی دست های خود را بشویید زیرا آنها حاوی انواع میکروب ها و باکتری ها به علت استفاده تعداد زیادی از کاربران هستند و می توانند باعث ایجاد آکنه شوند.
اگر در هوای باز ورزش می کنید نورخورشید یکی از عوامل ایجاد آکنه است پس از کرم ضد آفتاب سبک و کلاه استفاده کنید تا دچار آکنه نشوید.
همچنین برخی تجهیزات تلفن همراه از جمله بدنه گوشی و یا هدنزفری ها هم می توانند به دلیل حرارت دستگاه و تجمع باکتری ها باعث ایجاد آکنه به خاطر تماس با پوست صورت شوند در این موارد ضدعفونی کردن این دستگاه ها می تواند مانع از آسیب به پوست شود.
علاوه بر رعایت تمامی نکات گفته شده، نظافت پوست، رعایت رژیم غذایی سالم، نداشتن استرس و نوشیدن مایعات همگی می تواند در ایجاد پوستی زیبا و بدون لکه و جوش موثر باشد.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، ندا اوتادی کارشناس بهداشت با بیان اینکه لوازم شخصی همچون حوله، مسواک، لیف و صابون را باید در جای مناسب قرار داد، گفت: حوله یکی از مهمترین لوازم شخصی افراد محسوب میشود.
وی با بیان اینکه عدم توجه به بهداشت حوله باعث رشد میکروب در پوست می شود، تصریح کرد: محل تجمع میکروب ها و قارچ ها در پوست، کشاله ران و بین انگشتان دست و پا است.
این کارشناس بهداشت به حوله های زبر اشاره کرد و اظهار داشت: کیفیت حوله های زبر و خشک برای پوست انسان مناسب نیست.
اوتادی با بیان اینکه حوله حمام باید بعد از هر سه بار استفاده، شسته شود، افزود: جهت جلوگیری از بروز میکروب به بدن حوله حمام را هر 2 سال تعویض کنید.
به گفته این کارشناس بهداشت، دمای آب مصرفی جهت شستن حوله باید حدود 77 درجه سانتیگراد باشد.
وی با بیان اینکه استفاده از صابون مایع باعث کاهش آلودگی می شود، تاکید کرد: برای رعایت بهداشت فردی مسواک خود را درون لیوان در حمام قرار ندهید.
اوتادی با اشاره به اینکه استفاده از مسواک بعد از هر وعده غذایی باعث جرم روی دندان و بوی بدن دهان می شود، بیان کرد: برای جلوگیری از بروز میکروب به دهان و دندان مسواک خود را پس از استفاده چهار ماهه عوض کنید.
وی با بیان اینکه گوشواره قبل از استفاده باید ضد عفونی شود، عنوان کرد: گوشواره نیز همانند سایر لوازم شخصی موجب تجمع باکتری و میکروب ها می شود.
اوتادی افزود: لیف زبر و خشک در زمان استفاده ناراحتی های پوستی ایجاد می کند. لذا برای جلوگیری از تجمع میکروب در لیف و کیسه حمام پس از استفاده به مدت 7 ماه، آن را تعویض کنید.
به گفته وی، برای جلوگیری از بروز بیماری های پوستی، قارچ و میکروب در بدن نباید لیف و کیسه را داخل حمام بسته و بدون تهویه مناسب قرار داد.
وقتی یک وسیله در خانه خراب شده یا می شکند، فورا آن را دور نریزید. به این فکر کنید که شاید بتوان با ایده هایی خلاقانه، حیاتی دوباره به آن بخشیده و استفاده دیگری از آن ها داشت.
این دقیقا کاری است که تعدادی انسان خلاق و باحوصله آن را انجام داده اند. مثلا با استفاده از سی دی های قدیمی و شکسته که در حال حاضر تقریبا هیچ مصرفی ندارند، و ظرف های ترک خورده که قابل استفاده نیستند، یک ظرف نو و کاملا جدید خلق کرده اند. یا فرو رفتگی های دیوار را با سنگ های تزئینی، پوشانده اند.
برای درک بهتر این موضوع، از شما دعوت می کنیم تصاویری که در ادامه مطلب وجود دارند را مشاهده کنید.
برترین ها: نخ ها می توانند کاربردهای تزئینی زیادی داشته باشند. در این ویدیو به شما آموزش می دهیم که چطور می توانید با نخ وسایل دکوری زیبا بسازید و خانه خود را با آنها تزئین کنید.
در صورت پخش نشدن ویدئو بر روی تصویر زیر کلیک کنید.
برخی از وسایل هستند که علی رغم شخصی بودن اما باز هم به صورت مشترک استفاده می شوند و باید در استفاده از آن ها تجدید نظر کنید. فرض کنید دوست تان خانه شماست و قرار است با هم به میهمانی برید. اگر دوست تان از شما بپرسد می توانم از وسایل آرایشت استفاده کنم یا نه، چه پاسخی می دهید؟ جواب بیشتر خانم ها مشخص است؛ «حتما عزیزم! هر چی لازم داری بردار…»
اما امیدوارم بعد از خواندن این مطلب دیگر این اشتباه را تکرار نکنید زیرا ممکن است در اثر همین کار دچار انواع حساسیت ها و بیماری های پوستی واگیردار شوید. تفاوتی نمی کند طرف مقابل شما خواهرتان باشد یا دخترخاله یا یکی از دوستان نزدیکتان
اگر می خواهید خودخواه یا خسیس به نظر نرسید نیز کافی است دلیل جواب منفی تان را برایش توضیح دهید. اگر او واقعا شما را دوست داشته باشد، سلامت شما هم به اندازه سلامت خودش برای او مهم است و پاسخ شما را می پذیرید اما چه نوع محصولات آرایشی را نمی توان به طور مشترک استفاده کرد؟ 15 موردی که در این صفحه می خوانید، از آن جمله است.
1. دئودورانت
تنها دئودورانت هایی که به شکل اسپری هستند را می توانید به طور مشترک استفاده کنید. انواع دیگر، مثل مام های ژلی یا صابونی به راحتی می توانند باکتری های موجود روی سطح پوست را جذب و به پوست دیگری منتقل کنند. در مورد خودتان نیز بهتر است قبل از استفاده از این محصولات، ناحیه مربوطه مثلا زیر بغل را با آب و صابون تمیز کنید و بعد مام بزنید
2. سوهان ناخن
سوهان نیز همانند ناخن گیر، باید وسیله ای شخصی باشد. سوهان با باکتری ها و آلودگی های زیر ناخن در ارتباط است و می تواند منتقل کننده بیماری های قارچی و عفونت باشد. اگر مجبورید از سوهان مشترک استفاده کنید، قبل از مصرف حتما آن را بشویید.
3. صابون جامد
صابون هرگز صددرصد خشک نمی شود و می تواند منبع عفونت و باکتری باشد. باکتری ها رطوبت را دوست دارند و در محیط های نمناک به سرعت رشد می کنند. البته برخی متخصصان معتقدند استفاده از صابون مشترک میان اعضای یک خانواده ایرادی ندارد زیرا هر کدام به فلور باکتریایی بدن دیگری عادت دارند اما هرگز از صابون های جامد در محل های عمومی استفاده نکنید.
4. مسواک
دهان محیطی بسته و مملو از باکتری است. برخی بیماری ها مثل سرماخوردگی و تبخال به راحتی به واسطه استفاده از مسواک مشترک منتقل می شوند.اگر قرار است شخصی به منزل شما بیاید و شب بخوابد، اگر می دانید مسواک ندارد، یا برای او مسواکی نو تهیه کنید
یا اگر شک کردید از مسواک شما استفاده کرده، بعد از رفتن او مسواک تان را عوض کنید. خودتان نیز هر بار به مسافرت می روید، حتما مسواک تان را با خود بردارید.
5. برس و پد
روی پوست هر فردی قارچ ها و باکتری های میکروسکوپی فراوانی زندگی می کنند. زمانی که از پد آرایشی یا فرچه فرد دیگری برای آرایش چشم و گونه استفاده می کنید، باکتری های روی پوست آن فرد را به راحتی به پوست خود منتقل می کنید. در این شرایط احتمال بروز جوش های سر سیاه، آکنه و التهاب و عفونت های پوستی و حساسیت افزایش می یابد.
حتی اگر دوست شما صورتش را به خوبی شسته باشد، باز هم باکتری ها به راحتی قابل انتقال اند. فراموش نکنید تمام محصولاتی که داخل آنها پد وجود دارد مثل پنکک نیز کاملا شخصی هستند.
6. ریمل
چشم ها یکی از حساس ترین اعضای بدن هستند و به راحتی دچار عفونت می شوند. یکی از شایع ترین انواع عفونت چشم، ورم ملتحمه است. در حالت عادی مژه ها جلوی ورود میکروارگانیسم ها را می گیرند و از عفونت چشم پیشگیری می کنند. وقتی از ریمل مشترک استفاده می کنید، زمینه برای انتقال میکروب ها و عفونت چشم فراهم می شود.
7. تیغ و اپیلاتور
به مسافرت رفته اید و در خانه دوست تان ساکنید. به حمام می روید و احساس می کنید موهای زیر بغل تان در آمده و باید آن را بتراشید. تیغی روی کابینت حمام است. آن را بر می دارید و … این کار کاملا اشتباه است. وقتی از تیغ استفاده می کنید، هر آن ممکن است پوست تان دچار خراش یا زخم های ریز میکروسکوپی شود.
از سوی دیگر، با وجودی که هر بار بعد از استفاده از تیغ آن را می شویید و تمیز می کنید، این احتمال وجود دارد که باکتری ها روی آن باقی بمانند. شما نمی دانید فردی که از تیغش استفاده می کنید، ممکن است به چه بیماری هایی مبتلا باشد. شاید هپاتیت، ایدز و … این موضوع در مورد سایر لوازمی که برای اپیلاسیون استفاده می شود مثل موچین، اپیلاتورهای برقی، موم و … هم صدق می کند.
8. خط چشم
همانند ریمل، اگر خط چشم خود را به دوست تان قرض دهید، این احتمال وجود دارد که ویروس یا باکتری های موجود در چشم او به چشم شما منتقل شود.
9. گوشواره
از گوشواره دوست تان خوش تان می آید و دوست دارید آن را امتحان کنید؟ قبل از این کار حتما آن را ضد عفونی کنید. زمانی که سوراخ گوش بسته می شود، شما مجبورید با فشار سوزن گوشواره را وارد کنید و به بافت گوش آسیب بزنید. این شرایط کافی است تا دچار عفونت های خونی شوید.
10. لیف
لیف حمام نیز معمولا همیشه کاملا خشک نمی شود و منبع آلودگی باکتریایی است. قارچ ها و ویروس ها به راحتی روی لیف و کیسه حمام رشد می کنند و استفاده از لیف فرد دیگر، می تواند باعث انتقال این میکروب ها به پوست شما و ابتلای تان به قارچ و آکنه شود. این موضوع در مورد حوله نیز صدق می کند.
11. شانه، برس و کلاه
برخی بیماری های پوست سر و انگل ها مثل شپش سر، می توانند به واسطه استفاده مشترک از شانه، برس و کلاه منتقل شوند.
12. سنگ پا
سنگ پا معمولا مملو از سلول های پوست مرده است و می تواند باعث انتقال قارچ و زگیل شود.
13. ناخن گیر
معمولا در خانه ها یک ناخن گیر برای تمام اعضای خانواده استفاده می شود. این کار اشتباه است، مگر اینکه بعد از هر بار استفاده از ناخن گیر آن را کاملا بشویید و ضدعفونی کنید. ناخن گیر مستقیم با زیر ناخن ها در تماس است و محل تجمع باکتری و آلودگی محسوب می شود. استفاده مشترک از این ابزار باعث انتقال قارچ و عفونت به سایر اعضای خانواده خواهد شد.
14. کرم کاسه ای
هر بار که دست تان را داخل کاسه کرم می کنید تا کرم را بیرون بکشید، نه تنها مقداری باکتری وارد آن می کنید، بلکه آن را به پوست صورت تان هم انتقال می دهید. استفاده از این نوع محصولات برای شما مضر است. پس یا انواع تیوپی کرم ها را بخرید یا حتما قبل از استفاده دستان تان را با آب و صابون بشویید.
حتما می دانید اگر دست فرد دیگری وارد کاسه کرم شود، چه عواقبی در پی خواهد داشت. این موضوع در مورد سایر لوازم آرایشی که به شکل کاسه ای است هم صدق می کند؛ مثلا نباید از سایه های پودری کاسه ای به طور مشترک استفاده کنید.
15. رژ لب
همانند مسواک، هر نوع لوازم آرایشی که با لب و دهان در ارتباط است مثل رژ لب یا خط لب را نباید به طور مشترک استفاده کرد. استفاده از تسترهای این نوع محصولات نیز در مغازه های فروش لوازم آرایشی، کار اشتباهی است. اگر مجبور به استفاده از این لوازم شدید، حتما قبل از تماس آن با پوست، از الکل برای پاک کردن سطح پوست استفاده کنید.
در این ساختنی یاد میگیرید چطور یک رسیور مادون قرمز USB کوچک و ارزان بسازید. از این رسیور میتوانید در پروژههای مختلف مثل رباتها، کوادکوپترها و سایر دستگاههای کنترلی استفاده کنید. این رسیور مادون قرمز کیبورد هم دارد و به همین خاطر میتوانید از آن بدون کامپیوتر استفاده کنید.پس با ساختنی همراه باشید!
میکروکنترلری که برای ساخت رسیور استفاده میکنید، کار یک کیبورد استاندارد را میکند و به همین خاطر میتوانید از آن به همراه هر کامپیوتری استفاده کنید. این یعنی با این رسیور مادون قرمز و یک کنترل میتوانید کامپیوترتان را کنترل کنید.
ابتدا یکی از پایههای رسیور (OUT) را خم کنید تا داخل پین P2 فرو برود. پایههای دیگر را هم داخل پینهای ۵V و GND فرو کنید.
سپس یک تکه کوچک هیت شرینک (یا چسب) به قسمت افقی رسیور مادون قرمز وصل کنید.
دوباره رسیور را روی digispark قرار بدهید و هر سه پایه را بهم لحیم کنید. سپس قسمتهای اضافی پایهها را ببرید. بخش سخت افزاری رسیور USB آماده است.
در این مرحله باید مشخص کنید چه کدی به هر دکمه ریموت کنترل مرتبط است. هر ریموت کنترل کدهای مخصوص برای دکمههایش دارد و برای استفاده از یک کنترل با رسیور باید این کار را انجام بدهید. ساده ترین روش اینکار استفاده از یک برد آردوینو است. کافی است یک برنامه برای دریافت سیگنالهای مادون قرمز بنویسید و سپس با فشردن هر دکمه، کد مخصوص آن را مشخص کنید.
اما اگر برد آردوینو نداشته باشید، کارتان کمیسخت میشود. در این صورت باید با همین قطعاتی که دارید، کدهای به خصوص هر دکمه را پیدا کنید. برای اینکار، ابتدا باید درایورهای digiusb را دانلود کنید. به این لینک بروید و روی دکمه download zipکلیک کنید. بعد از دانلود، محتوای پوشه DigisparkExamplePrograms-master را در هر دایرکتوری که میخواهید اکسترکت کنید.
سپس به مسیر DigisparkExamplePrograms-master/C++/DigiUSB Windows Driver بروید و روی installdriver کلیک کنید. حالا با کمک این راهنما، بردهای مناسب را در نرم افزار Arduino IDE نصب کنید.
کدهای زیر را در قالب یک پروژه آردوینوی جدید کپی کنید و آن را روی برد digispark آپلود کنید:
/************************************* * This code is written by Laurens Wuyts * For questions: laurens.wuyts@gmail.com * * * Microcontroller: ATtiny85 * Dev board: Digispark * *************************************/ #include <DigiUSB.h> uint8_t situation = 0; uint8_t START = 0; uint8_t x = 0; uint8_t BIT = 0; uint8_t Id = 0; uint8_t Id_inv = 0; uint8_t Data = 0; uint8_t Data_back = 0; uint8_t Data_inv = 0; uint8_t Repeat = 0; uint8_t sended = 0; uint16_t Time_old = 0; uint16_t Time = 0; uint16_t TimeDelta = 0; void setup(void) attachInterrupt(0, IR_Read, FALLING); pinMode(1,OUTPUT); digitalWrite(1,LOW); DigiUSB.begin(); void loop(void) if(sended == 1) DigiUSB.println(Data_back, DEC); sended = 0; else DigiUSB.delay(10); void IR_Read(void) { digitalWrite(1,HIGH); Time = micros(); if (Time_old != 0) TimeDelta = Time - Time_old; if ((TimeDelta > 12000)&&(TimeDelta < 14000)) START = 1; x = 0; situation = 1; Id = 0; Id_inv = 0; Data = 0; Data_inv = 0; else if ((TimeDelta > 10000)&&(TimeDelta < 12000)) situation = 2; // repeat else if ((TimeDelta > 1500)&&(TimeDelta < 2500)) situation = 3; //"1" BIT = 1; else if ((TimeDelta > 1000)&&(TimeDelta < 1500)) situation = 3; //"0" BIT = 0; else situation = 5; if (situation == 3) if (x < 8) Id else if (x < 16) = BIT; if (x < 15) Id_inv <<= 1; x++; else if (x < 24) = BIT; if (x < 23) Data <<= 1; x++; else if (x < 32) = BIT; if (x < 31) Data_inv <<= 1; else /* DO SOMETHING HERE */ sended = 1; Data_back = Data; Repeat = 0; x++; else if (situation == 2) if(Repeat == 1) /* DO SOMETHING HERE */ /*sended = 1;*/ else Repeat = 1; Time_old = Time; digitalWrite(1,LOW); }
بعد از آپلود کدها، به مسیر DigisparkExamplePrograms-master/Python/DigiUSB/Windows/ بروید و فایل monitor.exe را باز کنید. حالا یک پنجره جدید باز میشود که با فشردن هر دکمه، کد مخصوص دکمه در آن نمایش داده خواهد شد. کد هر دکمه را بنویسید چون بعداً به آن نیاز خواهید داشت.
حالا باید کدهای اصلی را روی Digispark آپلود کنید. در این کدها باید کدهای مخصوص ریموت کنترل خودتان که در مرحله قبل پیدا کرده اید را وارد کنید. برای مثال اگر کد دکمه mute کنترل شما ۱۰۰ باشد، باید کدهایی که دانلود میکنید را به این شکل تغییر بدهید:
#define mute ۲۴۰این کد اصلی است که باید به حالت زیر تغییر پیدا کند:
#define mute ۱۰۰
دقت کنید که وقتی میخواهید یک دکمه جدید تعریف کنید، نمیتوانید از فاصله در نام استفاده کنید.
برای اضافه کردن کارکردهای جدید، از loop function استفاده کنید و کارکرد دکمهها را تغییر بدهید یا برای دکمههای جدید کارکرد تعریف کنید.
/************************************* * This code is written by Laurens Wuyts * For questions: laurens.wuyts@gmail.com * * * Microcontroller: ATtiny85 * Dev board: Digispark * *************************************/ /**** Define Remote control keys ****/ #define Power 64 #define key_1 32 #define key_2 160 #define key_3 96 #define key_4 16 #define key_5 144 #define key_6 80 #define key_7 48 #define key_8 176 #define key_9 112 #define key_0 136 #define vol_up 224 #define vol_down 208 #define ch_up 72 #define ch_down 8 #define mute 240 #define next 172 #define prev 164 #define up 6 #define down 134 #define left 166 #define right 70 #define playpause 156 #define key_stop 180 /************************************/ #include "TrinketHidCombo.h" uint8_t situation = 0; uint8_t START = 0; uint8_t x = 0; uint8_t BIT = 0; uint8_t Id = 0; uint8_t Id_inv = 0; uint8_t Data = 0; uint8_t Data_back = 0; uint8_t Data_inv = 0; uint8_t Repeat = 0; uint8_t sended = 0; uint16_t Time_old = 0; uint16_t Time = 0; uint16_t TimeDelta = 0; void setup(void) /* Use INT0(P2) on the Digispark */ attachInterrupt(0, IR_Read, FALLING); pinMode(1,OUTPUT); digitalWrite(1,LOW); TrinketHidCombo.begin(); void loop(void) if(sended == 1) /* Assign functions to the buttons */ if(Data_back == vol_up) TrinketHidCombo.pressMultimediaKey(MMKEY_VOL_UP); else if(Data_back == vol_down) TrinketHidCombo.pressMultimediaKey(MMKEY_VOL_DOWN); else if(Data_back == next) TrinketHidCombo.pressMultimediaKey(MMKEY_SCAN_NEXT_TRACK); else if(Data_back == prev) TrinketHidCombo.pressMultimediaKey(MMKEY_SCAN_PREV_TRACK); else if(Data_back == key_stop) TrinketHidCombo.pressMultimediaKey(MMKEY_STOP); else if(Data_back == playpause) TrinketHidCombo.pressMultimediaKey(MMKEY_PLAYPAUSE); else if(Data_back == mute) TrinketHidCombo.pressMultimediaKey(MMKEY_MUTE); else if(Data_back == Power) TrinketHidCombo.pressSystemCtrlKey(SYSCTRLKEY_SLEEP); else if(Data_back == key_0) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_0); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == key_1) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_1); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == key_2) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_2); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == key_3) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_3); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == key_4) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_4); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == key_5) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_5); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == key_6) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_6); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == key_7) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_7); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == key_8) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_8); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == key_9) TrinketHidCombo.pressKey(KEYCODE_MOD_LEFT_SHIFT, KEYCODE_9); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == up) TrinketHidCombo.pressKey(0, KEYCODE_ARROW_UP); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == down) TrinketHidCombo.pressKey(0, KEYCODE_ARROW_DOWN); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == left) TrinketHidCombo.pressKey(0, KEYCODE_ARROW_LEFT); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); else if(Data_back == right) TrinketHidCombo.pressKey(0, KEYCODE_ARROW_RIGHT); TrinketHidCombo.pressKey(0, 0); sended = 0; else TrinketHidCombo.poll(); /* Read the IR code */ void IR_Read(void) { digitalWrite(1,HIGH); Time = micros(); if (Time_old != 0) TimeDelta = Time - Time_old; if ((TimeDelta > 12000)&&(TimeDelta < 14000)) START = 1; x = 0; situation = 1; Id = 0; Id_inv = 0; Data = 0; Data_inv = 0; else if ((TimeDelta > 10000)&&(TimeDelta < 12000)) situation = 2; // repeat else if ((TimeDelta > 1500)&&(TimeDelta < 2500)) situation = 3; //"1" BIT = 1; else if ((TimeDelta > 1000)&&(TimeDelta < 1500)) situation = 3; //"0" BIT = 0; else situation = 5; if (situation == 3) if (x < 8) Id else if (x < 16) = BIT; if (x < 15) Id_inv <<= 1; x++; else if (x < 24) = BIT; if (x < 23) Data <<= 1; x++; else if (x < 32) = BIT; if (x < 31) Data_inv <<= 1; else /* DO SOMETHING HERE */ sended = 1; Data_back = Data; Repeat = 0; x++; else if (situation == 2) if(Repeat == 1) /* DO SOMETHING HERE */ sended = 1; else Repeat = 1; Time_old = Time; digitalWrite(1,LOW); }
بعد از اینکه کدها را روی برد digispark آپلود کردید، رسیور مادون قرمز را یکبار از کامپیوتر جدا کنید و دوباره به آن وصل کنید. ۵ ثانیه صبر کنید و سپس ریموت کنترل و رسیور را تست کنید.
این رسیور بخاطر اندازه کوچکش تقریباً در هر پروژه ای قابل استفاده است. کارکردهای بسیار گسترده ای هم دارد و میتوانید کلید حل مشکل بسیاری از پروژههای الکترونیکی باشد.
منبع
نوشته با وسایل ساده و ارزان رسیور مادون قرمز USB بسازید - #کاردستی #علمی #خبر
در این ساختنی طرز ساخت باتری اضطراری از نوع باتری آلومینیوم هوا را یاد میگیرید. برای ساخت این باتری نیاز به وسایل گران یا ترکیبات شیمیایی خاصی ندارید. این باتری اضطراری با وسایل ارزانی درست میشود که برخی از آنها همین حالا هم در خانه تان پیدا میشوند.
ساخت باتری اضطراری یک تجربه متفاوت است و توصیه میکنیم حتی اگر به آن نیاز ندارید، یکبار آن را تجربه کنید. این باتری قدرت زیادی ندارد اما در شرایط اضطراری میتواند وسایل ضروری مثل مشعل LED را روشن کند. باتری اضطراری آلومینیوم هوا در اثر واکنش شیمیایی – الکتریکی آلومینیوم و هوا کار میکند.
اینها وسایل اصلی مورد نیاز برای ساخت باتری اضطراری هستند که به جز آنها به ابزار و وسایل دیگری هم نیاز دارید. این وسایل برای آماده سازی کاربرد دارند و در ادامه به آنها اشاره شده است.
ورقهای آلومینیومیکه انتخاب کرده اید را سنباده بکشید تا سطح تماس آنها به حداکثر برسد. اگر از آلومینیومهای براق استفاده میکنید باید وقت بیشتری برای سنباده کاری صرف کنید تا سطح لازم برای واکنش شیمیایی به حداکثر برسد.
با قیچی دو تکه کوچک از توری سیمیببرید. اندازه این توریها باید از کاغذ یا دستمال کاغذی که استفاده میکنید، کوچک تر باشد. دستمال کاغذی بین آلومینیوم و توری سیمیقرار میگیرد تا مانع از تماس بین آنها و کوتاه شدن مدار بشود. اگر از دستمال کاغذ به عنوان جداکننده استفاده میکنید، چهار لایه دستمال کافی است. هرچه کاغذ ضخیم تر باشد، مقدار بیشتری از محلول الکترولیت را در خود نگه میدارد و مانع از کوتاه شدن مدار میشود. اگر مدار باتری اضطراری کوتاه بشود، بجای ولتاژ هیدروژن تولید میکند و بیش از حد گرم میشود.
سیمهای اتصال را در طول دلخواه تان ببرید. سیم مشکی را به آلومینیوم وصل کنید؛ آلومینیوم در واقع آند است و ترمینال منفی باتری خواهد بود. اتصال بین سیم و آلومینیوم را کاملاً محکم کنید. میتوانید مثل ما لبه آلومینیوم را ببرید، سیم را به آن وصل کنید و سپس آلومینیوم را تا کنید تا اتصال کاملاً محکم بشود.
سیم قرمز را به توری سیمیوصل کنید؛ توری سیمیو زغال کاتد را میسازند و ترمینال مثبت باتری خواهند بود. چهار لایه دستمال کاغذی بین آلومینیوم و توری سیمیبگذارید. دقت کنید که نباید هیچگونه تماسی بین توری و آلومینیوم وجود داشته باشد. اگر فکر میکنید لازم است تعداد و ضخامت دستمال کاغذی را بیشتر کنید تا بعد از اضافه شدن محلول الکترولیت پاره نشود.
اگر از آب نمک به عنوان محلول الکترولیت استفاده میکنید،خیال تان راحت تر خواهد بود چون خاصیت خورندگی ندارد. اما استفاده از آب قلیایی به عنوان الکترولیت نیازمند دقت بیشتر است. اگر راهنما یا برچسب روی جعبه آب قلیایی را بخوانید، هشدارهای ایمنی لازم را پیدا میکنید. مهمترین نکات این است که آب قلیایی را از دسترس کودکان دور نگه دارید و آن را به روش مناسب دور بریزید. اگر آب قلیایی به طور اتفاقی روی پوست تان ریخت، بلافاصله آن را بشویید تا سوختگی کمتری ایجاد کند.
محلول الکترولیتی که ما پیشنهاد میکنیم از ۱۰ درصد هیدروکسید سدیم تشکیل میشود. برای رسیدن به این درصد باید آب و هیدروکسید سدیم را با نسبت ۹ به ۱ با هم مخلوط کنید. هیدروکسید سدیم اشکال مختلفی دارد که ما از آب قلیایی استفاده کردیم. ابتدا ۱۰ میلی لیتر آب قلیایی داخل سرنگ بکشید و سپس ۹۰ میلی لیتر آب داخل همان سرنگ بکشید. به این ترتیب مواد با هم مخلوط میشوند و ترکیب آماده میشود. در حین آماده کردن محلول الکترولیت هم دستکش دست کنید.
میتوانید بجای این محلول از آب نمک یا آب تالاب هم استفاده کنید اما آب قلیایی بهترین ترکیب برای ساخت باتری اضطراری است.
بعد از قرار دادن دستمال کاغذی بین توری سیمیو ورق آلومینیومی، میتوانید محلول الکترولیت را به آن اضافه کنید. دقت کنید که محلول الکترولیت باید ۹۰ درصد دستمال کاغذی را خیس کند. اگر یک مولتی تستر را قبل از ریختن محلول الکترولیت به باتری اضطراری وصل کنید، میتوانید به محض خیس شدن دستمال کاغذی ایجاد ولتاژ را ببینید.
بعد از اضافه کردن محلول الکترولیت، پودر زغال را اضافه کنید. این پودر جاذب اکسیژن است و سرعت واکنش را بیشتر میکند. دقت کنید که پودر زغال باید بعد از محلول الکترولیت اضافه بشود. در ضمن روی محل تماس زغال با آلومینیوم، بیش از حد پودر زغال نریزید چون باعث کوتاه شدن مدار میشود. اگر این اتفاق افتاد، دستمال کاغذی و پودر زغال را دور بریزید ورق آلومینیومیو توری سیمیرا بشویید و دوباره این مرحله را انجام بدهید.
با ساخت پنج سلول، باتری اضطراری خواهید داشت که میتواند چراغ LED، ساعت دیجیتال و یک موتور DC کوچک را روشن کنید. حداکثر ولتاژ چنین باتری ۶ ولت خواهد بود که یعنی هر سلول ۱٫۲ ولتی است. اگر میخواهید سلولهای باتری اضطراری را روی هم بگذارید، از چوب بستنی استفاده کنید.
بعد از آماده کردن تمام سلولها میتوانید باتری را تست کنید. سیمهای باتری را به دستگاههای مختلف وصل کنید و ببینید روشن میشوند یا خیر. همچنین میتوانید باتری اضطراری را با اجزا و متریالهای دیگر تست کنید. مثلاً محلول الکترولیت را تغییر بدهید یا نوع ورق آلومینیومیرا عوض کنید. با تست اجزای سازنده مختلف میتوانید به بهترین ترکیب برای ساخت باتری اضطراری برسید. فراموش نکنید نتیجه این آزمایشها را با کاربران ساختنی هم به اشتراک بگذارید.
منبع
خلاصه مطلب
عنوان مطلب
آموزش ساخت باتری اضطراری با وسایل ارزان و در دسترس
توضیح کوتاه
با وسایلی که در خانه دارید، باتری اضطراری بسازید.
نویسنده
عاطفه اسدزاده
جام جم سرا:
محمداسماعیل مطلق، مدیرکل دفتر سلامت خانواده و جمعیت وزارت بهداشت معتقد است که باید برای افزایش جمعیت به صورت ریشه ای عمل کرد نه اینکه دستوری عمل کنیم.
همانطور که می دانید هفته گذشته طرح یک فوریتی برای افزایش باروری در کشور تصویب شد که مطابق یکی از مفاد آن شیوه های عقیم سازی و جلوگیری از فرزند آوری جرم محسوب می شود. مگر تاکنون افراد را مجبور به عقیم سازی یا پیشگیری می کردند که الان جرم باشد؟
خیر، ما تاکنون قانونی نداشتیم که بخواهد شیوه های پیشگیری از فرزندآوری را اجبار کند و یا مثلا وازکتومی اجباری باشد. زمانی که موضوع کنترل جمعیت مطرح شد با تبلیغ ها و برنامه هایی که بود این موضوع به فرهنگ تبدیل شد. الان هم باید برای افزایش جمعیت فرهنگ سازی کرد نه اینکه به زور متوسل شد. مثلا بررسی های سال 89 و 90 نشان می دهد که خانمها بعد از ازدواج 3.5 سال فرزند نمی آورند و فاصله دو فرزند هم بیش از 5 سال است. الان سن ازدواج خانمها 23 تا 25 سال است وقتی این فاصله 3 را هم می گذارند، طبیعتا سالهای طلایی و ایده آل باروری را از دست می دهند. ما باید کاری کنیم که این فاصله گذاریها کم شود.
نظر شما در وزارت بهداشت درباره این قانون چیست؟
من بارها در این باره توضیح دادم حتی زمانی که این موضوع مطرح نبود. بعد از سخنان مقام معظم رهبری درباره افزایش جمعیت، ما سیاستهای کنترلی را کمی سخت گیرانه تر کردیم و الان هیچ هزینه ای در مراکز بهداشتی برای وازکتومی و توبکتومی داده نمی شود. بیشتر هزینه ها برای افزایش باروری است. اما به صورت دستوری با این کار مقابله نکردیم چون معتقدیم که این شیوه جواب نمی دهد. برای برخی که بارداری خطرناک است، استفاده از شیوه های جلوگیری لازم است و نباید دسترسی را کاملا ببندیم. البته طبق قانون الان که یک فوریت این طرح تصویب شده برای تدوین سیاست ها و برنامه ریزی از دستگاه های مربوطه در این باره سوال می شود و ما هم نظرات کارشناسی خود را مطرح می کنیم.
یعنی بودجه شما صرف افزایش نرخ باروری می شود؟ اما برخی مراکز دانشگاهی و بهداشتی هنوز در زمینه پیشگیری فعالیت می کنند.
این موضوع مربوط به الان نیست و اگر وسیله پیشگیری وجود دارد مربوط به قبل است. حتی برخی دانشگاه های علوم پزشکی در این زمینه به بازار بدهکار هستند. سال 91، 20 میلیارد تومان اعتبار در این بخش داشتیم اما الان کل اعتبار حدود 4 میلیارد تومان است که برای شیر مادر و آموزش قبل از ازدواج است. برخی ادعاها در این باره مطرح می شود که مثلا فلان بهرورز برای ندادن کاندوم یا قرص پیشگیری در مرکز سلامت توبیخ شده اما این ادعا اصلا صحت ندارد. باید بررسی شود که در فلان مرکز بهداشتی و درمانی بهرورز ما کاندوم یا قرص می دهد آن وقت موضوع مطرح شود تا ما هم بازرسی کنیم. البته در موارد خاص روشهای پیشگیری و وازکتومی انجام می شود. مهمتر از اینها، این است؛ مگر همه برای وازکتومی و پیشگیری به مراکز ما مراجعه می کنند که انگشت اتهام به سوی ماست؟ شما آمار بگیرید که چند نفر به ما و چند نفر به مراکز خصوصی مراجعه می کنند.
موارد خاصی که باید جلوگیری کنند چه هستند؟
گاهی زن یا مرد دچار مشکلاتی در حوزه سلامتی هستند مثلا مرد ایدز دارد یا زن بیماری لوپوس. در این صورت بچه دار شدن برای آنها خطرناک است و جان جنین یا مادر به خطر می افتد در این شرایط ما ناگزیر به کمک هستیم.ما در مراکز بهداشتی یک کمیسیون داریم تا بررسی کند که آیا امکان وازکتومی برای فرد وجود دارد یا نه. ما همینطوری عمل نمی کنیم اما باز هم تاکید می کنم مگر چند درصد به ما مراجعه می کنند؟ موردی بوده که کمیسیون اجازه نداده اما از طریق دیگری این کار را انجام داده است.
به نظر شما برای افزایش نرخ باروری چه باید کرد؟
من تصور می کنم موضوع افزایش جمعیت الان هم در کشور در حال اتفاق افتادن است. در گزارش سازمان ثبت احوال سال 91 ،حدود یک میلون نفر جمعیت کشور اضافه شده بود. اما آن چیزی که باعث تغییر سیاستهای جمعیتی شد این است که ارقام نشان می دهد در کشور ما 2.1 فرزند برای هر زوج در نظر گرفته شد، اما سال 90 اعلام شد که هر زن ایرانی 1.8 فرزند می آورد یعنی درواقع 3 دهم با حداقل فاصله دارد و برای همین نگران شدند. نگرانی باید این باشد که اکنون تک فرزندی فرهنگ شده است. به نظر من اگر از تک فرزندی جلوگیری کنیم این مشکل حل می شود،برای تغییر فرهنگ نیاز به زمان وجود دارد.
یعنی به نظر شما الان با بحران کاهش جمعیت مواجه نیستیم؟
من قبلا هم گفتم که کاهش جمعیت نداریم. در بدبینانه ترین مدل که سازمان بین الملل پیش بینی کرده در سال 1420 رشد جمعیت ایران منفی می شود، اما 27 سال زمان داریم. البته نرخ باروری کلی، شاخصی است که برگردان آن به گذشته آسان نیست و نیاز به فرهنگ سازی داریم. الان به طور عمومی رشد جمعیت در دنیا رو به کاهش است، البته در کشور افغانستان استثنا است . در مورد بهترین تجربه برای افزایش نرخ باروری کشور فرانسه است که وقتی نرخ باروری به زیر عدد جایگزینی رسید با مزایا و مشوقهایی نرخ باروری را رشد داد و حدود دو دهم فرزند توانست آن را افزایش دهد، اما نتوانست بیش از این بالا ببرد. ما باید از این تجربه ها استفاده کنیم و آنها را بومی کنیم. بنابراین مردم باید محور برنامه ها باشند نه اینکه دستوری عمل کنیم.
شما به تجربه کشورها اشاره کردید.در بررسی های شما کشوری بوده که با مجازات شیوه های پیشگیری بتواند به رشد جمعیت کمک کند؟
در رومانی در یک مقطعی دسترسی مردم را به هر وسیله جلوگیری از بارداری قطع کردند. بعد از یک مدت کوتاهی رشد جمعیت بالا رفت. اما در این میان، ماجرای سقط و قاچاق داروهای ضدبارداری هم پیش آمد یعنی داروی تقلبی را به عنوان پیشگیری به مردم می فروختند. اما این سیاست دو تا سه سال بیشتر شیوه دوام نیاورد و وقتی هم نرخ رشد جمعیت پایین آمد از میزان قبل کمتر شد. بنابراین اگر به دنبال کار دراز مدت در این زمینه هستیم باید نیاز مردم را بشناسیم و مشکلات آنها را برطرف کنیم. یعنی کار باید ریشه ای انجام شود. الان 20 درصد خانواده ها که حدود 3 میلیون نفر می شوند امکان بارداری ندارند اما بخش کمی می توانند هزینه درمان را پرداخت کنند. باید به این خانواده ها کمک کرد یا اینکه شرایط ازدواج را آسان کنیم تا 11 میلیون نفر که در آستانه ازدواج هستند حمایت شوند. اگر همین الان 10 درصد جمعیت زنانی که شرایط ازدواج دارند باردار شوند، میزان باروری کلی به 2.6 می رسد و این رقم خوبی است.
بنابراین به نظر شما به جای این همه قانون باید فرهنگ سازی کرد.
فرض را هم بر این بگیریم که وزارت بهداشت کارش را انجام داد و پیشگیری ها کم شود اما باید شرایطی ایجاد شود که فاصله فرزندآوری و فرزندان اول و دوم کم باشد. یعنی مشکلات اقتصادی مردم را کم کنیم. باید شرایط ازدواج را هم مناسب کنیم تا سن ازدواج پایین بیاد چون سن بالا برای خود مادر و جنین خطرناک است. اما تغییر رفتار و نگرش مردم زمان می برد و نمی توان گفت 5 یا 10 سال این کار شدنی است. اما هرچه برنامه ریزی اصولی تر و مدیریت تر شده باشد زودتر نتیجه می گیریم. مردم باید خودشان قبول کنند که فرزند بیاورند همانطور که متوجه شدند باید تنظیم جمعیت انجام شود.
در بودجه 93 برای برنامه های شما برای افزایش نرخ باروری نسبت به سال قبل افزایشی وجود دارد؟
هنوز بودجه 93 ابلاغ نشده است.انتظار داریم در خرداد بودجه ها بیاید تا بتوانیم برنامه ریزی کنیم.اما قطعا افزایش بودجه داریم. ما در زمینه افزایش جمعیت تلاش می کنیم و تمام دستگاهها و دانشگاهها هم برنامه هایی دارند چون ازدواج و فرزند آوری در دین و سیره ما سفارش شده است اما باید زیرساختها را هم فراهم کرد که در این زمینه تمام دستگاهها باید وارد عمل شودند و تنها مربوط به ما نیست. باید بر روی مسائلی که ممکن است بر فرزندآوری تاثیر بگذارد کار کنیم و مردم را به بارداری خواسته تشویق کنیم.(زهرا تالانی/خبرآنلاین)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران بازنشر میشود.
جام جم سرا:
رد انگشت همسایهها هنوز در کوچه هست؛ همسایههایی که تنها شاهدان اسبابکشی اجباری بودند. در سکوت، ماموران شهرداری منطقه یک از راه رسیدند و هرچه در خانه بود را بردند و دم در، ماموری را به پاسبانی گذاشتند؛ ماموری که ساکت است و به هیچ سوالی جواب نمیدهد.
روز ورود ماموران شهرداری به خانه سیمین و جلال، همسایهها با علی خلاقی تماس میگیرند تا به او بگویند، خانهای که همسرش وصی قانونی صاحب آن بوده در حال تخلیه است و معلوم نیست چه بر سر اموال سیمین میآید. بر سر کتاب گمشده «کوه سرگردان»، برسر دیگر دستنوشتههای یادگاری سیمین و جلال. همسایهها از روی حق همسایگی تماس گرفته بودند اما شهرداری چطور توانسته حق مالکیت به انجام نرسیده خود را اینطور کف دست خانه بگذارد؟ برای یافتن دلیل این اسبابکشی ناگهان و در سکوت، باید کمی به عقب برگشت. کادو تولد سیمین دانشور امسال تلخ بود. در روز تولدش ناگهان خبر رسید که شهرداری منطقه یک بدون اطلاع دخترخوانده و وصی قانونی سیمین، خانه را از ویکتوریا دانشور- خواهر سیمین- خریده و چک آن را هم صادر کرده است. اما در واکنش به این اتفاق، علی خلاقی، همسر و وکیل لیلی ریاحی فرزندخوانده سیمین دانشور و جلال آلاحمد گفت که به این موضوع اعتراض خواهد کرد: «خانم ویکتوریا دانشور بهصورت یکطرفه اقدام به فروش منزل این دو نویسنده به شهرداری کرده. من با متن وصیتنامه و حکم دادگاه بدوی مبنی بر تملک ثلث اموال و تملک تمامی آثار مکتوب سیمین دانشور به شهرداری مراجعه کردم و مدیرکل املاک شهرداری منطقه یک پس از مشاهده مدارک من با تایید آنها و اظهار تعجب از عمل غیرقانونی ویکتوریا دانشور به بنده اعلام کرد ماجرای فروش این خانه به حالت تعلیق درخواهد آمد تا زمانی که دادگاه در مورد این وصیتنامه، نتیجه قطعی را اعلام کند.»
اما داودی، مسوول روابط عمومی شهرداری منطقه یک نگاه دیگری به ماجرا دارد: «این خانه خریداری شده و به زودی بهعنوان «خانه ادبیات» آغاز به کار خواهد کرد.» وقتی از او میپرسم که شهرداری برای مرمت و احیای خانه سیمین و جلال با میراث فرهنگی همکاری میکند؟ جوابش منفی است و دلیلش هم اینکه سازمان میراث فرهنگی تنها میتواند در بحث حفاظت فیزیکی با شهرداری همکاری کند. اما غریب اینکه خانه امید این دو نویسنده به ثبت سازمان درآمده و حالا که خالی از آدمها و وسایل و کتابهایش شده، خدا میداند نگهدارنده آن چطور قرار است ستونهای لرزانش را سرپا نگه دارد؟ حالا باید «به کی سلام کنم؟» کجا باید دنبال دستنوشتههای آخرین رمان سیمین دانشور و متن نامههای شخصی جلال بگردم/بگردیم؟ کسی چه میداند. خانهای که قرار بود خانه سیمین و جلال باشد، قرار است خانه ادبیات نام بگیرد. آن هم با پنجمیلیاردتومانی که شهرداری منطقه یک بابتش هزینه کرده و سهمیلیاردتومانش را هم به ویکتوریا دانشور چک داده است.
صبح جمعه در برنامههای تهرانگردی رییس شورای شهر، ماجرا به اطلاع احمد مسجدجامعی هم رسید. اول باور نکرد و پرسید: «حتی آن پرتره سیمین که آیدین آغداشلو کشیده بود را هم بردند؟» و وقتی که خلاقی تایید کرد و گفت: «کل خانه را جارو کردهاند» موضوع نگرانکنندهتر از قبل شد. مسجدجامعی قول پیگیری از شهرداری منطقه یک را داد اما نگرانیها هنوز بر سر جای خود باقی است. شاید خلاقی و همسرش بتوانند با رای دادگاه، مانع از فروش خانه به شهرداری شوند. شاید در روی پاشنه همیشگی نچرخد و برای یکبار هم که شده، خانه امید ادبیات معاصر، چراغش خاموش نشود اما تکلیف آنهمه که از این خانه رفته چه خواهد شد؟ اسبابکشی مرکز باستانشناسی سازمان میراث فرهنگی که کاملا تحت نظر دولت انجام شد، آن همه خسارت و از دست رفته روی دستها گذاشت، حالا معلوم نیست که در پایان این قصه، چقدر از آنچه در خانه این مرد و زن داستاننویس بوده سالم بهجای خود برگردد. هر تکه از اسباب خانه سیمین و جلال، کلید قفلی است که تا به حال گشوده نشده و چون رازی در خانه مانده و بعید نیست این اسبابکشی اجباری و خاموش، بعضی از قفلها را برای همیشه قفل نگه دارد و تا سالها، عابران کوچه ارض، از خود بپرسند: «به کی سلام کنم؟» به خانهای که بهجای «سیمین و جلال» عنوان «ادبیات» را بر پیشانی گذاشته یا به مکانی که از خاطره، خالی شده و به جایی برای جدال وراث بدل شده است؟(سعید برآبادی/شرق)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوما به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
جام جم سرا: اگر قرار باشد ماشینتان را بفروشید، دنبال میز ناهارخوری تروتمیز با قیمت مناسب باشید، بخواهید گیتارتان را با سهتار تعویض کنید و یا حتی چند گلدان گل و یکی دو پرنده داشته باشید میتوانید آنها را به سمساری مجازی ببرید و بهراحتی آن را بفروشید. کار چندان سختی هم نیست. فقط باید یکی، دو عکس مناسب از جنس دست دومتان بگیرید، قیمت فروش و مشخصات جنس را بنویسید و آگهی آن را روی سمساریهای مجازی که کم هم نیستند، منتشر کنید. حتما مشتریهای آنلاین بهزودی خریدار کالای شما خواهند شد.
خرید و فروش اجناس دست دوم آن هم از طریق سایتهای اینترنتی مدتهاست که رواج پیدا کرده است و از بین سایتهای بسیار زیاد، برخی از آنها مانند «دیوار»، «شیپور» و «همینا» از جمله سایتهای معروف و شناختهشده هستند. سایتهایی که نرمافزار نصب روی گوشی تلفن همراه را هم به امکانات و قابلیتهای خود افزودهاند. با این امکان، انگار یک سمساری آنلاین همیشه در جیب کاربران است تا هر کالایی را که میخواهند در لحظه ببینند، انتخاب کنند، تماس بگیرند و خرید کنند.
از شیر مرغ تا جان آدمیزاد
سمساریها کالاهای خاصی را میفروشند. میز، مبل، فرش، یخچال، گاز، موکت و نهایتا برخی کالاهای جزیی و کلی از مهمترین کالاهایی است که در سمساریها میتوان دید. کمتر کسی شاید برای خرید یک دست فنجان و یا یک قندان به سمساری سر میزند. برخی کالاها هم که جایشان قطعا در سمساری نیست، مانند انواع پوشاک، وسایل ورزشی کهنه و یا انواع دکوری. اما در سمساریهای مجازی همه نوع کالایی عرضه میشود.
دیوار یکی از معروفترین این سایتهاست. وارد سایت که میشوید حداقل 9مورد دستهبندی کالایی وجود دارد. از خرید و فروش و اجاره آپارتمان ویلا گرفته تا لوازم منزل که این لوازم شامل ریزترین و درشتترین کالاهای موجود در خانه میشود. وسایل شخصی از ساعت و عروسک گرفته تا ادکلن و انواع زیورآلات و انواع اسباببازی. لوازم ریز و درشت برقی دیگر کالاهای سایت است.
دستهبندی دیگر سرگرمی و فراغت است که در آن از انواع مرغ عشق و قناری تا انواع گربه، انواع صفحه شطرنج تا میز بیلیارد، رادیو و انواع کتاب و صفحات موسیقی دیده میشود. خریدوفروش خودرو هم بخش دیگر است.
نقدکردن داشتهها یا خانه تکانی موردی
آنچه در اکثر این سایتها جالبتوجه است وجود ردههای قیمتی بسیار متعدد و متنوع است. همه نوع کالایی در سایت وجود دارد. از سرویس چوب استیلی که 10میلیونقیمت دارد تا قندانی که 12هزارتومان قیمت خورده یا دکوری گچی کمارزشی که جای قیمت آن کلمه «توافقی» درج شده است.
در یکی دیگر از سایتها، آگهی فروش انواع سیدی دیده میشود. سری کامل قهوهتلخ 50هزارتومان، فیلم سینمایی هزارو500تومان، سیدی سفرهآرایی دوهزارو500تومان. جاشمعی 15هزارتومان، تابلوی دعا 10هزارتومان و... موارد اینچنینی زمانی که وارد فهرست فروش میشود بیشتر این سوال را ایجاد میکند که آگهیدهنده بیشتر درصدد کسب درآمد است یا تمایل دارد اثاث اضافه خود را از خانه خارج کند و حالا که اینترنت این فرصت رایگان را در اختیارش گذاشته پس بهتر که از این خانهتکانی پولی هم کسب کند، هرچند بسیار اندک.
به قیمت بفروشید و به قیمت بخرید
در سایتهای مجازی مشتریان میتوانند در یک زمان کوتاه و بدون صرف هیچ هزینهای و بدون حضور واسطهای جنس خود را در اختیار مصرفکنندگان قرار دهند و آن را به قیمت بفروشند. این موضوعی است که در ورودی یکی از سایتهای مجازی خرید و فروش اجناس نوشته است.
سمساریها اصولا جنس شما را نصف قیمت میخرند و اجناس را با دوبرابر قیمت خریداریشده به خریدار میفروشند. در این میان یکی فروشنده کالا ضرر کرده و دیگری خریدار، اما کسی که این وسط سود برده سمسار است. این سایت جایی است که شما کالای خود را به قیمت میفروشید و میخرید.
یکی دیگر از مزایای خرید و فروش این سایتها این است که فروشندگان میتوانند کالاهایی را به پول تبدیل کنند که در سمساریهای واقعی این امکان وجود ندارد. مانند فروش یک قندان بلور به قیمت 12هزارتومان، فروش ششعدد استکان بلور به قیمت 10هزارتومان. فروش لباس سرهمی نوزاد با قیمت ششهزارتومان. ست کیف و کفش صورتی با قیمت 60هزارتومان. کتوشلوار دامادی با قیمت 200هزارتومان.
سایتهایی رایگان و بدون مسوولیت
اگر فروشنده اجناس دستدوم باشید باید عضو سایت شوید. نام کاربری و کلمه عبور بگیرید و هر تعداد کالایی که برای فروش دارید را عرضه کنید. اما اگر خریدار اجناس دستدوم هستید فقط کافی است وارد سایت شوید. کالاها دستهبندیشده در اختیار شماست. از خانه گرفته تا ویلا از ماشین گرفته تا گلدان گل و ماهی و انواع پرنده و حتی لوازم آرایشی و بهداشتی و انواع پوشاک نو و دستدوم.
کالا را که انتخاب کنید، فقط باید روی لینک کلیک کنید. مشخصات بیشتر با عکس محصول و شماره تماس فروشنده وجود دارد. تا اینجای کار سایت همراه شماست و از مرحله خرید به بعد، تمام مسوولیت کار با خریدار است و سایت هیچ مسوولیتی در این قبال ندارد. برای همین است که در پای هر آگهی فروش این سایتها هشداری وجود دارد مبنی بر اینکه «پیش از انجام معامله از صحت کالا یا خدمات ارایهشده، بهصورت حضوری مطمئن شوید. این سایت هیچگونه منفعت و مسوولیتی در قبال معامله شما ندارد.»
این سایتها نه مسوولیتی در قبال خریدوفروش کاربران دارند و نه منفعتی. عضویت در این سایتها رایگان است. نه هنگام عضویت حق عضویت گرفته میشود و نه در هنگام معامله. این سایتها تنها کانالی برای معامله هستند. اما نکته جالبتر این است در این سایتها آگهیهای تبلیغاتی هم وجود ندارد که بتوان گفت منبع درآمدی سایت است. موضوعی که وجود دارد این است که این سمساریهای مجازی توسط فردی یا تیمی راهاندازی شده و کاربرمحور هستند و هیچ نظارتی بر آن نمیشود که نیازی به صرف هزینه باشد. اما از طرف دیگر در زمان خرید باکسی در انتهای صفحه خرید باز میشود که کاربران میتوانند از آگهی شکایت کنند.
بدون تردید باید مرجعی برای رسیدگی به این شکایت وجود داشته باشد که این امر نیازمند صرف هزینه است و سایت باید منبع درآمدی داشته باشد. بر این اساس یا قراردادن باکس مربوط به درج شکایات تنها جنبه صوری دارد یا اینکه این سایتها فعلا به صورت رایگان در حال فعالیت هستند تا با جذب تعداد کاربران بیشتر، خدمات خود را پولی کنند.(شرق)