زنی که مبتلا به سرطان غدد لنفاوی بود، به مدت 8 ماه به طور منظم آب هویج مصرف کرد و بعد از این مدت از نتایجی که مشاهده کرد شوکه شد.
به همین علت او روزانه مقدار مشخصی آب هویچ به طور مداوم و منظم مصرف میکرد. بعد از 8 هفته، نتایج آزمایشهای او نشان داد که گسترش و تکثیر سلولهای سرطانی در بدنش متوقف شده است و تومورهای موجود در غدد لنفاوی او کاهش یافتهاند. او درمان خود را با آب هویچ قطع نکرد و همانطور آن را ادامه داد.
آب هویچ، آبمیوهای بینظیر در درمان سرطان است و دارای مقادیر بالایی از کاروتنوئید بالا است. به همین علت نوشیدن این آب میوه کارتنوئید موجود در خون را افزایش میدهد و سلولهای سرطانی را از بین میبرد یا از افزایش آن جلوگیری میکند.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، کارشناسان به تازگی دریافتند که در دندانی و پستانک کودکان مواد پلاستیکی سمی در اکثر برندها وجود دارد که می تواند باعث ابتلای آنها به بیماری هایی چون اوتیسم، دیابت و سرطان شود.
محققان اعتقاد دارند مواد پلاستیکی داخل دندانی و پستانک باعث اختلالات هورمونی در بدن نوزاد و ابتلای او به انواع بیماری های مزمن می شود.
متخصصان انجمن شیمی ایالات متحده با آزمایش بر روی پستانک ها و انواع دندانی ها از برندهای مختلف و مشهور جهانی در 100درصد آنها مواد پلاستیکی و شیمیایی سمی و خطرناک را کشف کرده اند که این مواد در سایر صنایع از جمله بطری های آب معدنی و ظروف یکبار مصرف به کار می رود و اکنون تلاش های جهانی برای متوقف کردن ساخت مصنوعات پلاستیکی با این مواد اولیه در حال اجرا است.
از جمله مواد سمی که کارشناسان در پستانک و دندانی پیدا کردند می توان BPA، BPSو BPF را نام برد که جزو مواد خطرناک برای سلامت بدن انسان طبقه بندی شده اند.
به گزارش شفاف؛ به نقل از روزنامه خراسان، برای اطلاع رسانی بیشتر، دراین مطلب به نقل از سایت ام اس ان برخی نشانههای خاص سرطان پستان که قبل از بروز بیماری خود را نشان میدهد و زنان باید از آن آگاهی داشته باشند، مرور شده است.
خستگی شدید:
خستگی شدید که حتی با استراحت و
خواب کافی رفع نمیشود، نیاز به بررسی دارد. علاوه بر خستگی، اختلال خواب
نیزمی تواند نشانه دیگر سرطان پستان باشد.
سرفههای طولانی و مداوم و گرفتگی صدا:
سرفه مداوم، طولانی و گرفتگی صدا درزنان میتواند نشانهای از سرطان پستان باشد.
این امر زمانی اتفاق میافتد که سرطان پستان به ریهها سرایت میکند . این وضعیت در بیش از 50 درصد موارد گزارششده است.
ناتوانی در کنترل مثانه:
تکرر و نشت ادرار در
صورت سرفه کردن یا خندیدن، یکی دیگر از علامت های هشداردهنده سرطان است.
این حالت زمانی رخ میدهد که مثانه تحت تاثیر این بیماری قرارمیگیرد.
کمردرد ناگهانی:
کمردرد بسیار شایع است اما
وقتی بهطور ناگهانی شروع میشود و همراه با فشار بر روی ستون فقرات است،
میتواند نشانهای از سرطان پستان باشد. بنابراین نباید کمردرد نادیده
گرفته شود.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، کارشناسان به افراد توصیه می کنند برای جلوگیری از ابتلا به سرطان روده بزرگ که یکی از مرگبارترین سرطان ها در دنیا است و سالانه باعث مرگ هزاران انسان در سراسر جهان می شود، از مواد خوراکی مفید استفاده کنند.
یکی از مفیدترین میوه ها برای سلامتی آووکادو است، این میوه سرشار از فیبر است و می تواند مانع از ایجاد پولیپ های سرطانی در دیواره روده شود، از جمله دیگر خوراکی های حاوی فیبر بالا می توان بلغور جوی دو سر، برنج قهوه ای، لوبیا و سایر غلات سبوسدار را نام برد.
میوه دیگر سیب زمینی شیرین است که منبع غنی از آنتی اکسیدان محسوب شده و می تواند انواع سلول های سرطانی در اعضای بدن را نابود کند. علاوه بر سیب زمینی، اسفناج، کلم بروکلی، هویج و توت فرنگی نیز حاوی مقادیر بالایی از آنتی اکسیدان هستند و می توانند بدن را مقابل سرطان واکسینه کنند.
زنجبیل هم یکی دیگر از خوراکی های بسیار مفید برای سلامت دستگاه گوارش است و می تواند سلول های سرطانی روده بزرگ را از بین ببرد. علاوه بر زنجبیل، سایر ادویه ها و چاشنی ها از جمله سیر، زردچوبه، پونه و پیاز سلول های سرطانی روده را نابود میکنند و باعث ضدعفونی کردن فضای روده میشوند.
در نهایت مسر از جمله ماست، پنیر و شکلات هم دارای باکتری های زنده در خود هستند که می توانند برای حفظ سلامت روده و بهبود فرآیند گوارش مواد غذایی مورد استفاده قرار گیرند. کارشناسان همچنین توصیه می کنند افراد برای حفظ سلامت روده، سرکه سیب را در رژیم غذایی روزانه قرار دهند.
علاوه بر مصرف خوراکی های حاوی فیبر و نیز اجتناب از مصرف بیش از حد گوشت قرمز و خودداری از استعمال دخانیات، داشتن تحرک، مصرف مایعات فراوان، خودداری از نشستن پشت صندلی برای ساعت های طولانی هم می تواند در حفظ سلامت و جلوگیری از ابتلا به این بیماری مرگبار موثر باشد.
به نقل از تلگراف، از هر ۱۰ بیمار در حدود هشت نفر آنها روند پیشرفت سرطان سلول پایهای (BCC)خود را به مدت ۵ سال با کمک کرم "ایمی کیمود" (imiquimod)) متوقف کردند.
آنها همچنین نشان دادند که بیماران میتوانند در وهله اول از این کرم برای درمان بیماری خود استفاده کنند و اگر از نتایج آن رضایت نداشتند به جراحی روی آورند.
BCC رایجترین نوع سرطان پوست بوده و در حدود ۸۰ هزار نفر سالانه با این بیماری تشخیص داده شده و نرخ آن هر سال ۱۰ درصد افزایش مییابد.
محققان میگویند: استفاده از روش درمانی کرم میتواند وقت جراحان را برای انجام جراحیهای پیچیدهتر و بزرگتر آزاد بگذارد.
این کرم موضعی با تقویت پاسخ ایمنی بدن کاری میکند تا بدن بتواند با سرطان مبارزه کند.
این پژوهش ۵ ساله نشان میدهد که اگر درمان با "ایمیکیمود" در سال اول موفقیت آمیز باشد، بروز مجدد این بیماری تقریبا امری بعید است.
محققان امیدوارند که این یافتهها سبب آغاز پژوهشهایی در زمینه استفاده از کرمها برای بیماریهای مشابه شده و در عین حال نتایج بهتری را به همراه داشته باشد.
این تحقیق که توسط مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا پشتیبانی شده، در Journal of Investigative Dermatology به چاپ رسیده است.
سارکوما به هر یک از گروه های تومروهای بدخیمی گفته می شود که سلول های با پایه مزودرم و بافت همبند و هر نوع بافت با قابلیت جایگزینی به جای دیگر بافت ها را هدف قرار دهد. این تومورها اگر در مراحل ابتدایی تشخیص داده شوند در حالت خوش خیم باقی می مانند اما به علت متاستازی سریع از راه مجاری خونی، این سرطان در زیرگروه بدخیم قرار دارد.
سارکوما 2 درصد از سرطان ها را تشکیل می دهد و استخوان یا بافت های نرم مانند عضله و مفصل را گرفتار می کند. این سران علاوه بر اندام ها و دست ها در شکم هم دیده شده اما به دلیل آنکه 40 درصد بروز آن در اندام ها بوده، متخصصان ارتوپد در درمان آن نقش بسازی دارند. به همین مظنور با دکتر فرشید عبدالوهاب، محقق ایرانی دانشگاه وین اتریش که یکی از حوزه های تحقیقاتی اش درمان سارکوما است گفت و گویی انجام دادیم. دکتر عبدالوهاب با همکاری پرفسور راینر کورتز، پدر جراحی ارتوپدی انکولوژی دنیا و طراح پروتزهای Limb salvage، مطالعات وسیعی در این زمینه انجام داده است.
دلایل وجود سارکوما هنوز به طور صددرصد کشف نشده است و نمی توان گفت شیوع این بیماری در کشوری بیشتر و در کشور دیگری کمتر است. ولی به طور متوسط شیوع تومورهای سارکوما در تمام کشورها یکسان و از جمله بیماری های کمیاب به شمار می رود. به این معنا که تومورهای سارکوما حدود یک درصد تومورهای بدخیم را تشکیل می دهد.
سارکوما انواع متنوعی دارد؟
سارکوماها دو نوع «استخوانی» و «بافت نرم» دارند. سارکومای استخوانی علاوه بر استخوان های ران، در همه استخوان ها ایجاد می شود. این نوع سارکوما در دو نوع «استئو سارکوم»، نوعی از رشد نئوپلاسمای بدخیم بافت استخوانی با منشا سلول های مزانشیمی استخوان و «یوئینگ سارکوم»، تومور استخوانی بدخیم که بیشتر در استخوان ران، لگن و ساق ایجاد می شود، بروز می کند.
سارکوما با کیست های استخوانی متفاوت است؟
درمان دیرهنگام و زودهنگام برای مبتلایان به این بیماری چگونه تفسیر می شود؟
چرا؟
پس نقص عضو یکی از چالش های درمان بیماران مبتلا به سارکوما است؟
امروزه نمی توان به آن چالش گفت، چون در گذشته پزشکان فقط اقدام به قطع عضو می کردند ولی با مطالعاتی که انجام شده پروتزهای پیشرفته جایگزین استخوان از دست رفته شده است. پروفسور کوتز که در گذشته رییس من بود، اولین پروتزها را در این زمینه عرضه کرد. این پروتزها مدولار است یعنی اگر 15 سانتیمتر از استخوان برداشته شده است پروتز به همان اندازه جایگزین استخوان سرطانی می شود.
اینکه می گویید باید بافت سالم همراه با تومور سارکوما برداشته بشود به نظر نگران کننده می آید چون ممکن است اطراف تومور بافت هایی از جنس بافت نرم باشد. با این نوع تومورها جه برخوردی می شود؟
ممکن است تومور در بافت نرم ران یا زیر پوست باشد که باید مقداری از بافت نرم سالم تومور برداشته شود. اگر تومور اطراف عروق باشد باید آن عروق از بدن خارج شود. در برخی موارد، تومور از میان عصب عبور می کند که این عصب هم همراه تومور از بدن خارج می شود. چون حتی اگر یک سلول در بافت باقی بماند بیماری مجددا عود خواهد کرد. به همین دلیل است که می گویم جراحی این گروه از بیماران کار ساده ای نیست.
متاسفانه همکاران من هر جا توده ای احساس کنند اقدام به خارج کردن آن می کنند و زمانی که جواب آزمایش های پاتولوژی آمادهمی شود، متوجه سارکومی بودن تومور می شوند و مجددا فرد تحت جراحی قرار می گیرد. این درحالی است که برداشتن مجدد تومور به معنای نقص عضو بیشتر بیماران است بنابراین، نمونه برداری از این بیماران بسیار مهم است.
مطالعات شما در این حوزه روی چه مسئله ای متمرکز بوده است؟
یعنی مطالعه در سطح سلولی و مولکولی؟
تاکنون روش های درمانی که برای درمان این بیماری ارائه شده، نتایج مطلوبی نداشته اند. از این روی، تحقیقات ما وارد حوزه سلولی شده است و از طریق پژوهش های جدیدی که در حوزه سلولی و ژنتیکی صورت گرفته، زمینه های نوین درمانی برای سارکوما ایجاد شده است. ما در این تحقیقات با استفاده از نمونه برداری (Biopsy) سلول هایی از فرد مبتلا برداشت می کنیم و با بررسی آنها متوجه می شویم که فرد به چه نوع شیمی درمانی بهتر پاسخ می دهد. به این ترتیب، در تلاشیم برای هر فردی شیمی درمانی اختصاصی یا شخصی شده (Chemotherapy personalize) ارائه کنیم.
در گذشته مبتلایان به سارکومای استخوانی چه با درمان جراحی و چه بدون جراحی فوت می کردند ولی از 40 سال گذشته که شیمی درمانی وارد پروتکل های درمانی شده است، در 5 سال اول شانس بقای مبتلایان را 60 تا 70 برابر افزایش داده است. این امر، انقلابی در درمان سارکوما ایجاد کرده است. معمولا برای تومورهای مختلف برنامه های مشخصی وجود دارد و سارکوما به روش های شیمی درمانی جواب می دهد ولی در برخی موارد پاسخ مناسبی از بیماران دریافت نمی شود که باید بررسی و روش شیمی درمانی دیگری برایشان تجویز شود.
نتایجی که از تحقیقات به دست آورده اید چه بود؟
یکی از مسائل اصلی در جراحی سارکوما این است که چه میزان به تومور نزدیک شویم و تا چه شعاعی از تومور و بافت اطراف آن را از بدن خارج کنیم. برای حل این مشکل نیز در حال انجام مطالعات سلولی هستیم. نتایج این داده ها در طراحی پروتزهایی که قرار است جایگزین استخوان شود بسیار مهم است تا زای ان طریق فردی که گیرنده پروتز است، در پیوند نداشته باشد، پروتز در بدن شل نشود و دارای عملکرد مناسبی باشد.
یکی از زمینه های تحقیقاتی شما، تولید پروتزهای خاص برای بیماران بمتلا به سارکوما است. لطفا در این باره صحبت کنید.
تاکنون از این روش برای درمان این گروه از بیماران استفاده کرده اید؟
از آنجا که استخوان لگن به مثانه و روده نزدیک است وجود هر نوع جسم خارجی در این بخش باعث بروز عفونت می شود، زیرا این بخش، ناحیه ای نیمه عفونی است. این امر باعث شده تا تحقیقات ما به سمت استفاده از روش های بیولوژیکی هدایت شود. در این روش، استخوان لگن همراه با تومور خارج می شود و با از بین بردن سلول های توموری آن را جای گذاری می کنیم که به نظر می رسد روش مناسبی است. زیرا مشکل پیوند استخوان در آن رفع می شود ضمن اینکه سایز استخوان با بدن بیمار همخوانی دارد. ولی این روش باعث کجی در بدن فرد خواهدشد و این یکی از چالش های تحقیقاتی است.
زمانی که نوجوانی به این بیماری مبتلا می شود، استخوانش برداشته و پروتز جایگزین آن می شود اما استخوان این فرد در حال رشد است. شما چه روش هایی را برای این گونه بیماران پیش بینی کرده اید؟
در این زمینه، مطالعات گسترده ای انجام داده ایم چون زمانی که استخوان یک نوجوان 10 ساله برداشته می شود، استخوان طرف دیگر در حال رشد است و به تدریج فرد حالت کجی به خود می گیرد.
در زمان جراحی نمی توان پروتزهای بلند استفاده کرد چون عصب و عروق را نمی توان بلند کرد بنابراین، در گذشته پروتزهایی که برای این بیماران استفاده می شد به گونه ای بود که به میزان رشد فرد، پیچ پروتز باز می شد تا هر دو پا هم اندازه شود. ولی ما پروتزهایی تولید کردیم که همراه با فرد رشد می کند و این نوع پروتزها هم برای بیماران استفاده شده است.
یکی از چالش های درمانی بیماران کمبود متخصص در این حوزه است، دلایل تمایل کم پزشکان برای ورود به این حوزه چیست؟
خوشبختانه بیماران مبتلا به این بیماری کم هستند. به هر حال، همین تعداد کم مبتلایان متحمل هزینه های زیادی برای شیمی درمانی و تهیه پروتزها می شوند. از آنجایی که درآمد پزشکان در این حوزه کم است متخصصان تمایلی برای ورود به آن ندارند، زیرا انجام اعمال جراحی سارکوما زمان زیادی می طلبد و با همین زمان می توان 4 تا 5 عمل جراحی از نوع دیگر انجام داد.
وی به ارائه برخی آمارها از اوضاع سلامت پرداخت و افزود: این آمارها از دو منبع به دست آمده که یکی از آنها مطالعه جهانی بار بیماریهاست که توسط دانشگاه واشنگتن انجام شده و دیگری مجموعه مطالعاتی برگرفته از کار تحقیقاتی 1800 پژوهشگر از 130 کشور دنیاست.
وی افزود: در این مطالعات، کشورها در خصوص رسیدن به اهداف مدنظر سازمان ملل امتیاز دهی میشوند و این امتیازدهی در محدود صفر تا 100 است و قطعا کشورهایی که به رتبه 100 نزدیکتر باشند وضعیت مطلوبی در زمینه شاخصها ی سلامت دارند.
ملکزاده افزود: با بررسیهای انجام شده، در مجموع این شاخصها کشورهایی مانند ایسلند، سنگاپور، سوئد، آندورا امتیازهایی میان 82 تا 85 کسب کردند که بالاترین امتیاز و جایگاه قابل قبولی است.
وی تصریح کرد: در این امتیازدهی کشورهای آفریقایی با امتیاز 20 تا 25 پایین ترین امتیازات را داشتند.
معاون وزارت بهداشت با بیان اینکه آمریکا در مجموع شاخصها امتیاز 75 را دارد گفت: ایران نیز امتیاز 58 را دارد و برابر با کشوری مانند ترکیه است و این درحالی است که ایران انقلاب و هشت سال جنگ تحمیلی را پشت سرگذاشته و همواره در دهههای گذشته با تحریمهای بسیار شدیدی مواجه بوده است.
قد "مردان" ایرانی در نیم قرن گذشته 16 سانتیمتر افزایش یافته است
ملکزاده به پیشرفتهای ایران برای ارتقا امتیاز خود اشاره کرد و افزود: ایران پیشرفت خوبی در این زمینه داشته و بطور مثال در زمینه کاهش شیوع آلودگی در هوای داخل خانه امتیاز 100 را کسب کرده است، زیرا سوخت بسیاری از منازل از نفت به گاز تبدیل شده است.
وی افزود: همچنین در زمینه درصد انجام زایمان توسط پرسنل آموزش دیده و نیز کاهش مصرف الکل، ایران امتیاز خوبی کسب کرده است.
این مسئول با بیان اینکه تلاش ایران در زمینه افزایش قد مردان نیز امتیاز خوب 90 را داشته است، گفت: طی نیم قرن گذشته تلاشهای صورت گرفته موجب شده قد مردان ایرانی 16 سانتیمتر افزایش یابد که از همه کشورها این میزان افزایش قد بالاتر بوده است.
وی افزود: همچنین در زمینه کاهش مصرف سیگار و نرخ مرگ و میر زنان و کودکان، ایران امتیاز خوبی کسب کرده است. در حال حاضر میزان مرگ و میر مادران در هر صدهزار تولد زنده، از 123 مورد فوتی در سال 1990 میلادی به 25 مورد در سال 2015 رسیده است.
این مقام مسئول به افزایش امید به زندگی در کشور نیز اشاره کرد و افزود: با اقدامات موثر انجام شده طی دهههای گذشته امید به زندگی در مردان ایرانی 28 سال و در زنان ایرانی 32 سال افزایش پیدا کرده است.
مصرف آب "ناسالم" هنوز هم یکی از چالشهای سلامت کشور است
ملکزاده خاطرنشان کرد: البته ایران در برخی موارد نیز امتیازات پایینی کسب کرده، بطوری که در زمینه تصادفات جادهای امتیاز 27 و در زمینه مصرف آب ناسالم رتبه 30 را دارد. مصرف آب ناسالم یکی از چالشهای کشور است البته این بدان معنی نیست که ما لوله کشی آب نداریم، اما از آنجا که عمده آب مصرفی از چاهها تامین می شود مشکلاتی را نیز به همراه دارد.
ملک زاده تصریح کرد: در حال حاضر 20 درصد مردم رفلاکس معده دارند و 80 درصد موارد آندوسکوپی نیز به خاطر همین رفلاکس است که عمدتا به دلیل استفاده از آب چاه ایجاد میشود. همچنین در بحث ریزگردها و بهداشت فردی و مرگ زودرس در اثر بیماری های قلبی و عروقی و دیابت و امثالهم امتیاز خوبی نداریم.
وی افزود: در حال حاضر 10 درصد ایران ها به دیابت مبتلا هستند و 25 درصد نیز در مرحله پریدیابت قرار دارند و تا 10 تا 15 سال آینده ممکن است 30 درصد جمعیت ایران به دیابت مبتلا شوند.
17 هزار کشته "تصادفات" مایه شرمساریست
ملکزاده به آمار تاسف بار تصادفات در کشور اشاره کرد وافزود: متاسفانه مرگ سالانه 17 هزار ایرانی موجب شده در این زمینه هم امتیاز خوبی نداشته باشیم.
سالانه 1500 سال عمر مفید در کشور به خاطر تصادفات از دست می رود.
وی با بیان اینکه علت اصلی تصادفات به بی احتیاطی رانندگان مربوط میشود، گفت: متاسفانه این آمار مایه شرمساری ما در مجامع بینالمللی شده است و کاهش این آمار قطعا مشارکت همگانی را میطلبد.
مردی که در فروش معجون مشغول است،می گوید که این معجون ها جان خودش را از سرطان نجات داده اند و آن را به بقیه مردم هم می دهد. براساس متون علم پزشکی هنوز درمانی برای سرطان پیدا نشده است و امروزه تنها به کمک شیمیدرمانی و در کنار آن درمانهای مکمل میتوان امید داشت که سرطان تا حدی درمان شود.
با این وجود افراد زیادی هستند که میگویند موفق شدهاند به کمک درمانهای طبیعی و به واسطه مصرف هویج یا زردچوبه یا حتی جوششیرین سرطانشان را کاملا درمان کنند. شرح حال این مرد هم شنیدنی است.
آنته کریسیش ۱۳ سال پیش به یکی از کشندهترین سرطانهای جهان یعنی سرطان ریه مبتلا شد.
به گفته پزشکان او نهایتا یک ماه زنده میماند اما او برخلاف نظر پزشکان که باید به سرعت شیمیدرمانی را آغاز کند به خانه برگشت و عسل درمانی را شروع کرد. برای این منظور او روش درمانیای را پیش گرفت که سابقا زن دیگری در بوسنی آن را دنبال کرده بود و بعد از آنکه سرطانش درمان شده بود
در اینترنت به اشتراک گذاشته بود تا دیگر بیماران نیز آن را به کار گیرند. در این روش باید زنجبیل را در عسل رنده کرد و روزانه ۳-۴ قاشق از آن را میل کرد. عسل باید کاملا خالص و طبیعی باشد. در کنار این درمان مثبت اندیشی و دوری از افسردگی بسیار مهم است.
ماهنامه دانشمند - مریم رضایی: سرطان سن و سال نمی شناسند، در هر سنی، در هر جایگاهی فرد به آن مبتلا می شود. هر یک از انواع مختلف این بیماری گرفتاری هایی را برای بشر امروزی ایجاد کرده است. بین همه انواع سرطان، سارکوما (Sarcoma) یا «چنگار گوشتی) از همه ناشناخته تر است. سارکوما نام عمومی برای دسته ای از تومورها است که منشا آنها سلول های استخوان، غضروف، عضله، رگ و چربی است. این نام در مقابل سرطان های «کارسینوم» قرار دارد که نام عمومی برای تومورهایی است که منشان آنها سلول های پوششی یا اپیتلیال است و تومورهای سارکوما برخلاف سرطان های کارسینوم (مانند سرطان های ریه، پستان و دستگاه گوارش)، بسیار نادر هستند.
سارکوما به هر یک از گروه های تومروهای بدخیمی گفته می شود که سلول های با پایه مزودرم و بافت همبند و هر نوع بافت با قابلیت جایگزینی به جای دیگر بافت ها را هدف قرار دهد. این تومورها اگر در مراحل ابتدایی تشخیص داده شوند در حالت خوش خیم باقی می مانند اما به علت متاستازی سریع از راه مجاری خونی، این سرطان در زیرگروه بدخیم قرار دارد.
سارکوما 2 درصد از سرطان ها را تشکیل می دهد و استخوان یا بافت های نرم مانند عضله و مفصل را گرفتار می کند. این سران علاوه بر اندام ها و دست ها در شکم هم دیده شده اما به دلیل آنکه 40 درصد بروز آن در اندام ها بوده، متخصصان ارتوپد در درمان آن نقش بسازی دارند. به همین مظنور با دکتر فرشید عبدالوهاب، محقق ایرانی دانشگاه وین اتریش که یکی از حوزه های تحقیقاتی اش درمان سارکوما است گفت و گویی انجام دادیم. دکتر عبدالوهاب با همکاری پرفسور راینر کورتز، پدر جراحی ارتوپدی انکولوژی دنیا و طراح پروتزهای Limb salvage، مطالعات وسیعی در این زمینه انجام داده است.
دلایل وجود سارکوما هنوز به طور صددرصد کشف نشده است و نمی توان گفت شیوع این بیماری در کشوری بیشتر و در کشور دیگری کمتر است. ولی به طور متوسط شیوع تومورهای سارکوما در تمام کشورها یکسان و از جمله بیماری های کمیاب به شمار می رود. به این معنا که تومورهای سارکوما حدود یک درصد تومورهای بدخیم را تشکیل می دهد.
سارکوما انواع متنوعی دارد؟
سارکوماها دو نوع «استخوانی» و «بافت نرم» دارند. سارکومای استخوانی علاوه بر استخوان های ران، در همه استخوان ها ایجاد می شود. این نوع سارکوما در دو نوع «استئو سارکوم»، نوعی از رشد نئوپلاسمای بدخیم بافت استخوانی با منشا سلول های مزانشیمی استخوان و «یوئینگ سارکوم»، تومور استخوانی بدخیم که بیشتر در استخوان ران، لگن و ساق ایجاد می شود، بروز می کند.
سارکوما با کیست های استخوانی متفاوت است؟
درمان دیرهنگام و زودهنگام برای مبتلایان به این بیماری چگونه تفسیر می شود؟
چرا؟
پس نقص عضو یکی از چالش های درمان بیماران مبتلا به سارکوما است؟
امروزه نمی توان به آن چالش گفت، چون در گذشته پزشکان فقط اقدام به قطع عضو می کردند ولی با مطالعاتی که انجام شده پروتزهای پیشرفته جایگزین استخوان از دست رفته شده است. پروفسور کوتز که در گذشته رییس من بود، اولین پروتزها را در این زمینه عرضه کرد. این پروتزها مدولار است یعنی اگر 15 سانتیمتر از استخوان برداشته شده است پروتز به همان اندازه جایگزین استخوان سرطانی می شود.
اینکه می گویید باید بافت سالم همراه با تومور سارکوما برداشته بشود به نظر نگران کننده می آید چون ممکن است اطراف تومور بافت هایی از جنس بافت نرم باشد. با این نوع تومورها جه برخوردی می شود؟
ممکن است تومور در بافت نرم ران یا زیر پوست باشد که باید مقداری از بافت نرم سالم تومور برداشته شود. اگر تومور اطراف عروق باشد باید آن عروق از بدن خارج شود. در برخی موارد، تومور از میان عصب عبور می کند که این عصب هم همراه تومور از بدن خارج می شود. چون حتی اگر یک سلول در بافت باقی بماند بیماری مجددا عود خواهد کرد. به همین دلیل است که می گویم جراحی این گروه از بیماران کار ساده ای نیست.
متاسفانه همکاران من هر جا توده ای احساس کنند اقدام به خارج کردن آن می کنند و زمانی که جواب آزمایش های پاتولوژی آمادهمی شود، متوجه سارکومی بودن تومور می شوند و مجددا فرد تحت جراحی قرار می گیرد. این درحالی است که برداشتن مجدد تومور به معنای نقص عضو بیشتر بیماران است بنابراین، نمونه برداری از این بیماران بسیار مهم است.
مطالعات شما در این حوزه روی چه مسئله ای متمرکز بوده است؟
یعنی مطالعه در سطح سلولی و مولکولی؟
تاکنون روش های درمانی که برای درمان این بیماری ارائه شده، نتایج مطلوبی نداشته اند. از این روی، تحقیقات ما وارد حوزه سلولی شده است و از طریق پژوهش های جدیدی که در حوزه سلولی و ژنتیکی صورت گرفته، زمینه های نوین درمانی برای سارکوما ایجاد شده است. ما در این تحقیقات با استفاده از نمونه برداری (Biopsy) سلول هایی از فرد مبتلا برداشت می کنیم و با بررسی آنها متوجه می شویم که فرد به چه نوع شیمی درمانی بهتر پاسخ می دهد. به این ترتیب، در تلاشیم برای هر فردی شیمی درمانی اختصاصی یا شخصی شده (Chemotherapy personalize) ارائه کنیم.
در گذشته مبتلایان به سارکومای استخوانی چه با درمان جراحی و چه بدون جراحی فوت می کردند ولی از 40 سال گذشته که شیمی درمانی وارد پروتکل های درمانی شده است، در 5 سال اول شانس بقای مبتلایان را 60 تا 70 برابر افزایش داده است. این امر، انقلابی در درمان سارکوما ایجاد کرده است. معمولا برای تومورهای مختلف برنامه های مشخصی وجود دارد و سارکوما به روش های شیمی درمانی جواب می دهد ولی در برخی موارد پاسخ مناسبی از بیماران دریافت نمی شود که باید بررسی و روش شیمی درمانی دیگری برایشان تجویز شود.
نتایجی که از تحقیقات به دست آورده اید چه بود؟
یکی از مسائل اصلی در جراحی سارکوما این است که چه میزان به تومور نزدیک شویم و تا چه شعاعی از تومور و بافت اطراف آن را از بدن خارج کنیم. برای حل این مشکل نیز در حال انجام مطالعات سلولی هستیم. نتایج این داده ها در طراحی پروتزهایی که قرار است جایگزین استخوان شود بسیار مهم است تا زای ان طریق فردی که گیرنده پروتز است، در پیوند نداشته باشد، پروتز در بدن شل نشود و دارای عملکرد مناسبی باشد.
یکی از زمینه های تحقیقاتی شما، تولید پروتزهای خاص برای بیماران بمتلا به سارکوما است. لطفا در این باره صحبت کنید.
تاکنون از این روش برای درمان این گروه از بیماران استفاده کرده اید؟
از آنجا که استخوان لگن به مثانه و روده نزدیک است وجود هر نوع جسم خارجی در این بخش باعث بروز عفونت می شود، زیرا این بخش، ناحیه ای نیمه عفونی است. این امر باعث شده تا تحقیقات ما به سمت استفاده از روش های بیولوژیکی هدایت شود. در این روش، استخوان لگن همراه با تومور خارج می شود و با از بین بردن سلول های توموری آن را جای گذاری می کنیم که به نظر می رسد روش مناسبی است. زیرا مشکل پیوند استخوان در آن رفع می شود ضمن اینکه سایز استخوان با بدن بیمار همخوانی دارد. ولی این روش باعث کجی در بدن فرد خواهدشد و این یکی از چالش های تحقیقاتی است.
زمانی که نوجوانی به این بیماری مبتلا می شود، استخوانش برداشته و پروتز جایگزین آن می شود اما استخوان این فرد در حال رشد است. شما چه روش هایی را برای این گونه بیماران پیش بینی کرده اید؟
در این زمینه، مطالعات گسترده ای انجام داده ایم چون زمانی که استخوان یک نوجوان 10 ساله برداشته می شود، استخوان طرف دیگر در حال رشد است و به تدریج فرد حالت کجی به خود می گیرد.
در زمان جراحی نمی توان پروتزهای بلند استفاده کرد چون عصب و عروق را نمی توان بلند کرد بنابراین، در گذشته پروتزهایی که برای این بیماران استفاده می شد به گونه ای بود که به میزان رشد فرد، پیچ پروتز باز می شد تا هر دو پا هم اندازه شود. ولی ما پروتزهایی تولید کردیم که همراه با فرد رشد می کند و این نوع پروتزها هم برای بیماران استفاده شده است.
یکی از چالش های درمانی بیماران کمبود متخصص در این حوزه است، دلایل تمایل کم پزشکان برای ورود به این حوزه چیست؟
خوشبختانه بیماران مبتلا به این بیماری کم هستند. به هر حال، همین تعداد کم مبتلایان متحمل هزینه های زیادی برای شیمی درمانی و تهیه پروتزها می شوند. از آنجایی که درآمد پزشکان در این حوزه کم است متخصصان تمایلی برای ورود به آن ندارند، زیرا انجام اعمال جراحی سارکوما زمان زیادی می طلبد و با همین زمان می توان 4 تا 5 عمل جراحی از نوع دیگر انجام داد.
متخصصان سارکوما همواره با بیمار سر و کار دارند و باید به آنها روحیه دهند که این امر به علاقه مندی فرد به این حوزه نیازمند است. من در درمان همه انواع سارکوما به غیر از سر و فک را که متخصصان خاص خودشان را دارند، انجام داده ام ضمن اینکه با همکاری دکتر کوتز تاکنون سه نسل از پروتزها را به جامعه پزشکی ارائه کرده ایم.
، دانشمندان آمریکایی یک روش جدید آزمایشگاه روی تراشه را طراحی کردهاند که میتواند به تسهیل تشخیص سرطان در مراحل اولیه آن کمک کند.
نشانگرهای زیستی ژنومی میتواند از پتانسیل زیادی برای تشخیص و انواع جدید درمان مانند ایمنیدرمانی برخوردار باشد.
رویکردهای مینیاتوری شده آزمایشگاه روی تراشه از کاندیدهای اصلی برای توسعه آزمایشات تشخیصی بادوام به شمار میروند؛ زیرا کوچک و مقرون به صرفه هستند و تنها به حجم محدود آزمایشی نیاز دارند.
محققان توانستهاند رویکرد جدید را برای پردازش نمونههای مولکول زیستی از خون توسعه دهند. این تکنیک میتواند به تحلیل و شناسایی چند هدف در یک پلتفرم سیلیکونی تشخیص مولکول بپردازد.