مدیر بازآموزی دانشکده پرستاری
دانش > پزشکی - همشهری آنلاین:
مدیر بازآموزی دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گفت: ۲۰ تا ۴۰ درصد بیماران مبتلا به سرطان دچار کاهش وزن و بیاشتهایی میشوند.
به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر مهناز ایلخانی در آستانه برگزاری سمینار یکروزه تغذیه در سرطان اظهارداشت: تغذیه نقش بسزایی در پیشگیری و بهبود وضعیت بیماران مبتلا به سرطان دارد. بیماران مبتلا به سرطان در دوره درمان به دلیل مصرف دارو، شیمی درمانی و رادیوتراپی دچار بیاشتهایی، کاهش وزن، تهوع و... میشوند به همین دلیل نیاز است تا بیماران، خانواده آنها و ارائه دهندگان خدمات درمانی نسبت به تغذیه سالم در این بیماران آشنا شوند.
این کارشناس ارشد پرستاری افزود: به تمام افراد و به خصوص بیماران مبتلا به سرطان توصیه میشود برای پیشگیری و بهبود وضعیت به مقدار فراوان میوه و سیزیجات تازه مصرف کنند.
ایلخانی در ادامه خاطرنشان کرد: مصرف حداقل ۵ وعده میوه و سبزی در روژ نقش بسزایی در کاهش احتمال بروز سرطان روده دارد.
مدیر بازآموزی دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با توجه به افزایش شیوع ابتلا به سرطان در کشور، یادآور شد: اطلاع رسانی در خصوص اهمیت نقش تغذیه در سرطان میتواند نقش بسزایی در پیشگیری از آن دارد.
وی با بیان اینکه ۲۰ تا ۴۰ درصد بیماران مبتلا به سرطان دچار کاهش وزن و بیاشتهایی میشوند، عنوان کرد: کاهش وزن و بیاشتهایی موجب کاهش سیستم ایمنی بدن و توان مقابله بیمار در برابر بیماری میشود به همین دلیل نیاز است پزشکان از جمله پرستاران نسبت به نوع تغذیه بیماران مبتلا به سرطان آگاه باشند.
ایلخانی با توجه به برگزاری سمینار یک روزه تغذیه در سرطان، گفت: این سمینار ۱۸ آذر ۹۵ با هدف افزایش آگاهی پرستاران، ماماها و زیرگروهها در دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار میشود.
وقتی یکی از افراد نزدیک ما به سرطان مبتلا است در نقش یک پزشک یا عضوی از خانواده باید وی را از این بیماری مطلع نماییم. در این مقاله با مراحل افشای تشخیص بیماریهای جدی و مزمن مانند سرطان آشنا میشوید. ابتدا باید شرایط را برای صحبت با بیمار محیا نمود و تمامی راهکارهای درمانی موجود را ارائه نمود
بروز هیجانات منفی توام با افشای تشخیص بیماری -در بیمار و درمانگر- امری شایع است.مطالعات نشان دادهاند که برخی پزشکان هنگام مطرح کردن نتایج آزمایشات و تشخیص سرطان به بیمار، خود مضطرب و متشنج شدهاند و یا برخی بیماران، تجربهی جلسهی تشخیصی خود را به عنوان تجربهای تکاندهنده و تلخ تا مدتها حفظ کردهاند.
به یاد داشته باشیم که این تنش میتواند موجب نقص در فهم نیازهای بیماران و سرخوردگی درمانگر و نیز برای شخص بیمار موجب کژفهمی اطلاعات، کاهش رضایت بیمار از خدمات درمانی، افت میزان امیدواری و ناسازگاری روانی آتی اوگردد، بنابراین به نظر میرسدنحوهی افشای خبر بد به بیمار و خانوادهی او امری مهم، زمانبر و نیازمند تخصص است.
آموزش راهکارهای افشای خبر بد و آگاهی بخشی به بیمار میتواند علاوه بر افزایش اعتماد به نفس تیم درمانی و کاهش احتمال احساس تنش و فرسودگی در آنها، برای سازگاری و همکاری بیمار در روند درمانهای دشوار و همچنین بهبود رابطهی تیمدرمانی- بیمار نیز موثر واقع شود.
مرحله اول: آمادهسازی شرایط مناسب برای صحبت در مورد تشخیص سرطان
بهطور معمول شرایط فیزیکی و محیطی مطلوب، صحبت در مورد موضوعات حساس را آسانتر میسازد.برای مثال فراهم کردن یک اطاق مصاحبهی راحت و با فضا و نور کافی، میتواندبرای یک مصاحبهی اثربخش ایدهآل باشد.در صورت دسترس نبودن این شرایط، میتوان با نشاندن بیمار روی صندلی و آرامسازی او بدور از شلوغی اطراف، با وی صحبت کرد.
بهتر است در صورت تمایل بیمار برای داشتن همراه، انتخاب را به سلیقهی شخص بیمار واگذاریم واز پرستار و یا سایر اعضاء تیم درمانی برای حضور در جلسه، کمک گیریم.نحوهی ارتباطگیری (کلامی و غیرکلامی) با بیمار در انتقال کلمات و تاثیرگذاری آنها، بسیار حائز اهمیت است،
در این راستا ارتباط چشمی، یکی از کانالهای اصلی برقراری رابطهی مناسب با بیمار به شمار میرود که نمایانگر میزان همدلی درمانگر با بیمار و درک متقابل احساس اوست.لمس بیمار (لمس بازو و یا گرفتن دست)، در شرایط خاص و البته در صورت تمایل و راحتی او، میتواند موجب تقویت اتحاد درمانی گردد.
تناسب حالات چهرهی درمانگر با خلق بیمار و نوع نشستن درمانگر (کمی خمیده و زاویهدار به سمت بیمار) نیزمیتواند احساس درکشدن و امن بودن توسط درمانگر را به بیمار منتقل کند.
مرحله دوم: ارزیابی درک بیمار از وضعیت خویش
برای ارزیابی میزان فهم بیمار از بیماریاش، درمانگر میتواند سوالاتی نظیر: تاکنون در مورد بیماریتان به شما چه گفتهاند؟ آیا موضوعی وجود دارد که شما را نگران کند؟ را مدنظر قرار دهد.سپس بر اساس این سؤالات میتواند اطلاعات نادرست بیمار را اصلاح کرده و جزئیات مربوط به بیماری سرطان را به صورت قابل فهم (متناسب با تحصیلات، سن و پایگاه اجتماعی بیمار) با او در میان گذارد.
مرحله سوم: فراخواندن بیمار برای در میان گذاشتن تشخیص با او
میتوان با گفتن یا نشان دادنبرخی علائم و هشدارهای اولیه به بیمار مانند متأسفانه خبرهای خوبی برای شما ندارم یا متأسفم که باید بگویم…، شوک و انکار احتمالیناشیاز افشای تشخیص سرطان را کاهش داد.پس از این زمینهسازی، بهتر است چند ثانیه صبر کرد و به بیمار زمان داد، تا در این فرصت واکنشهای هیجانی بعدی بیمار کاهش یافته و فرآیند پردازش اطلاعات برای وی تسهیل گردد.
بیان حقایق مربوط به بیماری، باید در سطح فهم و دامنه لغات بیمار باشد و از به کاربردن کلمات تخصصی، ثقیل و مبهم حدالامکان پرهیز کرد.جملات تکاندهندهای مانند: «دیگر امیدی نیست، شما زیاد زنده نخواهید ماند» یا «کار دیگری نمیتوان انجام داد» خصوصا هنگامی که پیشآگهی بیماری خوب نیست، بیمار را بسیار خشمگین و رنجور خواهد ساخت.
اطلاعات مربوط به سرطان بهتر است در اجزای کوچکی گفته شده و بازخورد آنها دقیقا مشخص گردد، این امر برای ارزیابی درمانگر از میزان درکشدن اطلاعات گفته شده به بیمار غالبا مفید واقع میشود.
مرحله چهارم: پاسخدهی به عواطف و هیجانات بیمار
بیماران ممکن است با شنیدن واقعیات مربوط به بیماریخود، طیفی از پاسخهای هیجانی نظیر خشم، انکار، پریشانی و یا بیتفاوتی را نشان دهند، این واکنشها طبیعی بوده و ابراز آن، نمایانگر ناسازگاری روانی فرد با بیماری نیست، اما میتوان با همدلیکردن، آرامسازی و به طور کلی حمایت عاطفی-روانی درمانگر از بیمار است
که میتواند موجب گذار بیمار از این قبیل هیجانات منفی شده و مانع از شروع تفکر فاجعهپنداری و افکار و باورهای غلط در بیمار شود.
مرحله پنجم: ارائه تمامی راهکارهای درمانی موجود به بیمار
در برخی کشورها، معرفی تمام درمانهای موجود و قابل اجرا به بیمار، یک اجبار قانونی است، اما به نظر میرسد بهتر است ارائهی این اطلاعات به فراخور نیاز و فهم بیمار صورت گرفته و در فرآیند انتقال آنها به بیمار، همهی اعضای تیم درمانی شرکتداشته باشند.
گاهی بیماران از مطرح کردن و پرسیدن پیامدهای بیماری میهراسند یاحتی انتظاراتی غیر واقعی از درمانگر خود دارد.در این مواردی آنچه به کاهش فشار روانی –چه در بیمار و چه در درمانگر- کمک میکند، کمک به بیان شدن تمام افکار بیمار و مشارکت دادن وی در تصمیمگیریهای درمانی است.
دلنوشته
اولین باری که پزشکم را دیدم به او گفتم که میخواهم کاملا با من صادق باشد در غیر این صورت دیگر با او همکاری نخواهم کرد؛ او قول داد که صادق باشد و همینطور هم بود.وی به من گفت که سرطان ریه ام در مرحلهی 4 قرار دارد. و از 3 ماه تا 2 سال دیگر – اگر همه چیز خوب پیش برود- فرصت دارم. من میخواستم همه چیز را بدانم.
وب سایت گجت نیوز - محمد قاسمی: این روزها علم پزشکی پیشرفت زیادی داشته و دانشمندان موفق به پیدا کردن راه درمان بسیاری از بیماریهای کشنده شدهاند. با این وجود هنوز هیچ روشی برای درمان کامل سرطان ابداع نشده و سالانه افراد زیادی به خاطر آن، جان خود را از دست میدهند. حال با تحقیقات گستردهای که در زمینه درمان سرطان انجام شده، هنوز هم این سوال در ذهن بسیاری از افراد وجود دارد: واکسن سرطان چه زمانی تولید میشود؟
ایده تولید واکسنهای ضد سرطان که بتوانند تومورهای خوشخیم و تومورهای متاستاتیک- که در بخشهای مختلف، مهاجرت کرده و تومورهای جدید را ایجاد میکنند- را هدف قرار دهند، چیز جدیدی نیست و سالهاست که بسیاری از شرکتهای بزرگ بهدنبال راهی برای مقابله با تومورها هستند. در سالهای اخیر نیز ما شاهد تحقیقات بسیاری با نتایج موفقیتآمیز بودهایم.
تولید واکسن سرطان حداقل 5 تا 10 سال بعد از تایید شدن آزمایشها محقق میشود
اما علم، فرآیندی تکراری دارد و شاید روشهای بسیاری که در گذشته با شکست روبهرو شدهاند نهایتا به تولید واکسن سرطان منتهی شود. حال کمپانی TapImmune بهعنوان یکی از شرکتهای پیشگام در زمینه توسعه واکسنها برای از بین بردن انواع تومورها از جمله تومورهای متاستاتیک، میخواهد با مواردی همچون سرطان تخمدان و سرطان سینه مقابله کند.
هماکنون به صورت سالانه، مبتلا بودن تقریبا 30 هزار آمریکایی به سرطان تخمدان تشخیص داده میشود که 14 هزار نفر از آنها جان خود را از دست میدهند. علاوه بر این، هر ساله 41 هزار نفر از مردم با مبتلا شدن به سرطان سینه، از دنیا میروند که واقعا آماری ناراحتکننده است.
در سالهای اخیر محققین تلاش کردهاند با توسعه علم ایمنی درمانی، راهی برای تولید واکسن سرطان بیابند. در حال حاضر، سه چیز برای ساخت یک واکسن قدرتمند مورد نیاز است. ابتدا باید سلولهای لنفوسیت تی کشنده را نسبت به قسمتی مشخص از سلول سرطانی فعال کرد که در آزمایشهای اخیر برای ساخت واکسن، این مورد آزمایش شده است.
با در نظر گرفتن این موارد، شاید تولید واکسن سرطان حداقل 5 تا 10 سال بعد از تایید شدن آزمایشها محقق شود. فرایند کلی درمان نیز شامل تزریق واکسن به افراد مبتلا به سرطان و پیشگیری از آن خواهد شد. بهعلاوه زمان نسبتا زیادی برای دریافت مجوزهای لازم و آموزش کلینیکهای مختلف نیاز است که میتواند ساخت و عرضه واکسن سرطان را به تعویق بیندازد.
همچنین محققین TapImmune در تعاملی مشترک با مرکز سرطان مموریال اسلون–کترینگ (MSKCC)، کار آزمایش ترکیب داروی TPIV 200 با آنتیبادی شرکت داروسازی آسترازنکا (AstraZeneca) به نام Durvalumab را آغاز کردهاند که میتواند به تولید واکسن سرطان کمک زیادی کند.
انتظار میرود فاز دوم این آزمایش برای بررسی شرابط بیماران مبتلا به سرطان تخمدان و پیدا کردن راهی برای حفظ شیوه درمان، ادامه پیدا کند. زمستان پارسال نیز این شرکت موفق به دریافت تاییدیه Fast Track Designation از سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) شد اما هنوز راه زیادی برای ورود این واکسن به بازار باقی مانده است.
محققان دریافته اند؛
کروموزوم X دلیل ابتلا مردان به سرطان
تاریخ انتشار : یکشنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۳۴
کروموزوم X
داده های موسسه ملی سرطان آمریکا نشان می دهد مردان ۲۰ درصد بیش از زنان در معرض ابتلا به سرطان قرار دارند.
اندرو لین، عضو تیم تحقیق در موسسه سرطان دانا-فاربر ماساچوست، در این باره می گوید: «در مجموع احتمال بروز سرطان در مردان بیش از زنان است. در برخی موارد اختلاف بسیار اندک است، اما در برخی موارد دیگر بروز برخی سرطان ها در مردان دو یا سه برابر بیشتر است.»
به گفته لین، مردان در ابتلا به بسیاری از سرطان ها، از جمله موارد مرتبط با مصرف تنباکو نظیر سرطان های کلیه، مجاری ادراری، مثانه و دهان، از زنان پیش هستند.
وی در ادامه می افزاید: «داده های موسسه ملی سرطان نشان می دهد مردان در حدود ۲۰ درصد بیش از زنان به سرطان مبتلا می شوند که بدین معناست سالانه ۱۵۰ هزار مرد بیشتر به سرطان مبتلا می شود.»
در این مطالعه، محققان بر ژن های سرکوب کننده تومور که از سلول ها در مقابل سرطان دفاع می کنند، تمرکز کردند. در سرطان ها، معمولا این ژن های سرکوب کننده تومور جهش یافته یا حذف شده اند و دیگر عملکردی ندارند.
کروموزوم X تنها ژنی است که غالبا در سرطان های مردان نسبت به سرطان های زنان دچار جهش می شود. مردان دارای کروموزوم X و Y هستند و زنان دارای دو کروموزوم X هستند. در زنان یکی از کروموزومهای X خاموش مانده و برای ایجاد تعادل در مقابل تجلی ژن، به صورت غیرفعال می ماند.
مطالعه نشان داد برخی ژن ها بر روی کروموزوم X غیرفعال در سلول های زنان از حالت و عملکرد خاموش رها می شوند. از اینرو زنان تا حدودی در مقابل سرطان مصون می مانند چراکه زنان دارای دو نسخه از این ژن ها هستند درحالیکه مردان فقط دارای یک نسخه هستند.
به همین خاطر زمانیکه زنان مبتلا به سرطان می شوند، این ژن ها وارد عمل شده و دوبار در آنها جهش ایجاد می شود، درحالیکه مردان فقط باید یک جهش داشته باشند.
روزنامه دیلی میل نوشت:بسیاری از گروه های حامی بیماران سرطانی
توصیه هایی در زمینه صحبت کردن با افراد سرطانی مطرح می کنند؛ در گزارش
مرکز درمان سرطان آمریکا به هفت موضوع اشاره کرده که هرگز نباید به دوست و
یا فرد مبتلا به سرطان گفت.
آنچه نباید به افراد مبتلا به سرطان گفت:
**حالت چطوره؟
هرچند
که ممکن است گفتن حالت چطوره یک سئوال باملاحظه و دلسوزانه به نظر آید؛
اما پرسش حال شما چطوره؟ از یک بیمار سرطانی ممکن است آزار دهنده باشد چرا
که بیماران مبتلا به سرطان در پاسخ این پرسش چه باید بگویند؟
**اظهارات بیش ازاندازه خوشبینانه
زمانی
که فردی به سرطان مبتلا می شود نیازی به یک فرد دلگرم کننده ندارد.
بعلاوه اظهارات نوید بخش مانندحال تو خوب می شود باعث می شود که بیمار در
صورت عدم توانایی در حفظ روحیه مثبت خود، احساس گناه کند.
دکتراستان گلدبرگ که در 57 سالگی به سرطان مبتلا شد گفت: خوشبینی کاذب آنچه را که در بدن من در حال رخ دادن بود، بی ارزش کرد.
***وزن کم کردی
شوخی با تغییرات فیزیکی فرد مبتلا به سرطان مانند اینکه وزن کم کرده ای، کار امیدوارکننده ای نیست.
***مقایسه با سرطان فرد دیگر
هر سرطان متفاوت است بنابراین حتی اگر عموی شما از این بیماری جان سالم بدر برده است ، ابراز این موضوع کمکی نخواهد کرد.
***شانس آوردی که این بیماری یک نوع بدتر سرطان نیست
اگرچه
با ابراز این گفته سعی دارید که بیمار را شاد کنید اما کم اهمیت جلوه
دادن سرطان یک فرد، کمکی به ایجاد حس خوب در بیمار نمی کند.
***پرسش درباره پیش آگهی بیماری
صحبت
در مورد پیش آگهی سرطان درصوتی که بیمار مایل به همکاری باشد، اشکالی
نداره اما درصورتیکه نمی خواهد درباره آن صحبت کند، بهتر است چیزی پرسیده
نشود.
***ابرازاحساس پریشانی خود
به دوست خود بگویید از اینکه وی به سرطان مبتلا شده است بسیار متاسف هستید اما در این خصوص زیاد ابراز احساسات و یا ناراحتی نکنید.
***پس به یک فرد سرطانی چه باید گفت؟
به
گفته دکترگلدبرگ، مفیدترین روش ارائه کمک مشخص است. نگویید بذار ببینم چه
کمکی می توانم انجام دهم بلکه بگوییدمی خوام این هفته یک روز برای تو شام
درست کنم چه روزی برایت مناسب است؟
دکتروندی هارپام که برای مدت بیش
از دو دهه یک سرطان عود کننده داشت، موافق است که پیشنهاد کارهای مشخص
مانندخرید از سوپر مارکت مفیدترین روش است.
اما بیش از هر چیز، مهمترین
کار این است که تنها به حرف های فرد مبتلا به سرطان گوش داد و صحبت نکرد.
برخی اوقات تنها به یک حضور آرام و گوش دادن دلسوزانه نیاز است.
مطالعات نشان داده است که مصرف سویا شیر سیلک سبب کمبود ویتامین D و B12 و ابتلا به سرطان سینه در زنان میشود.
علاوه بر این، سویا شیر حاوی موادی است که سبب لخته شدن و انسداد خون میشود. وجود فیتواستروژن عملکرد غدد درون ریز را مختل میکند که سبب سرطان سینه و ناباروری در زنان میشود.
گفته میشود که سویا شیر حاوی آلومینیوم سمی است که به کلیه و سیستم عصبی آسیب میزند و خطر ابتلا به بیمای آلزایمر و دمانس را افزایش می دهد. مطالعات نشان داده است که نوشیدن 2 لیوان سویا شیر در روز میتواند چرخه اختللات هورمونی را در زنان به تعویق بیندازد.
مصرف سویا شیر نیاز بدن به ویتامین D و B12 را افزایش میدهد. حدود 90 درصد از شیر سویاهای موجود در بازار به ویژه برند سیلک از نظر ژنتیکی دستکاری شدهاند و حاوی مواد سمی و آفت کشها هستند. علاوه بر این، این ماده حاوی ترکیبی مانند ویتامنی B12 است اما بدن نمیتواند آن را هضم کند به همین علت سبب کمبود این ویتامین در بدن میشود.
سویا شیر عملکرد غده تیروئید را مختل میکند و رشد سلولها و تومورهای سرطانی را در این قسمت افزایش میدهد. به طور کلی مصرف سویا شیر سبب افزایش احتمال ابتلا به بیماری دیابت، چاقی، سرطان روده، سرطان سینه، سرطان تیروئید، تضعیف دستگاه گوارش و تورم اندامها میشود.
بر اساس مطالعات ۳۱ ساله استرالیاییها، هیچ رابطهای میان استفاده از موبایل و سرطان مغز وجود ندارد.
اما این برچسبهای دستوری در سال 2013 طبق قانون جدید از روی موبایلها حذف شد تا داستان جنجالی رابطه میان موبایل و سرطان مغز مردود اعلام شود.
در آن سوی دنیا، محققان استرالیایی نیز که تعداد مبتلایان به سرطان مغز را مورد سنجش قرار دادهاند به این نتیجه رسیدهاند که هیچ رابطه مستقیمی میان استفاده از موبایل و سرطان مغز وجود ندارد.
جامعه آماری آنها تعداد مبتلایان بین سالهای 1982 الی 2013 بوده است و آمار آنها نشان میدهد که رابطه افزایشی معناداری که بتوان از آن استنباط کرد که موبایلبهدستان سرطان مغز گرفتهاند، وجود ندارد.
در این مدت، این بیماری در بین زنان روند افزایشی نداشته و فقط در مردان 70 مورد افزایش در مقایسه با سالهای قبل دیده شده و با توجه به استفاده همگانی مردم از موبایل، رقم مذکور چیزی را ثابت نمیکند.
از سوی دیگر از دهه 1980 به این سو، با فناوریهایی مانند سی تی اسکن و ... راههای تشخیص سرطان نیز آسانتر شده است و بنابراین رابطهای بین افزایش وقوع سرطان و استفاده از موبایل مشاهده نشده است.
اما همچنان بسیاری از سازمانها رابطه ذهنی بین استفاده از موبایل و افزایش بیماریهایی مانند سرطان را مردود ندانستهاند ولی کاربران علیرغم این دغدغه علمی همچنان حاضر نیستند از موبایل خود دل بکنند.
بر اساس مطالعات 31 ساله استرالیاییها، هیچ رابطهای میان استفاده از موبایل و سرطان مغز وجود ندارد.
اما این برچسبهای دستوری در سال 2013 طبق قانون جدید از روی موبایلها حذف شد تا داستان جنجالی رابطه میان موبایل و سرطان مغز مردود اعلام شود.
در آن سوی دنیا، محققان استرالیایی نیز که تعداد مبتلایان به سرطان مغز را مورد سنجش قرار دادهاند به این نتیجه رسیدهاند که هیچ رابطه مستقیمی میان استفاده از موبایل و سرطان مغز وجود ندارد.
جامعه آماری آنها تعداد مبتلایان بین سالهای 1982 الی 2013 بوده است و آمار آنها نشان میدهد که رابطه افزایشی معناداری که بتوان از آن استنباط کرد که موبایلبهدستان سرطان مغز گرفتهاند، وجود ندارد.
در این مدت، این بیماری در بین زنان روند افزایشی نداشته و فقط در مردان 70 مورد افزایش در مقایسه با سالهای قبل دیده شده و با توجه به استفاده همگانی مردم از موبایل، رقم مذکور چیزی را ثابت نمیکند.
از سوی دیگر از دهه 1980 به این سو، با فناوریهایی مانند سی تی اسکن و ... راههای تشخیص سرطان نیز آسانتر شده است و بنابراین رابطهای بین افزایش وقوع سرطان و استفاده از موبایل مشاهده نشده است.
اما همچنان بسیاری از سازمانها رابطه ذهنی بین استفاده از موبایل و افزایش بیماریهایی مانند سرطان را مردود ندانستهاند ولی کاربران علیرغم این دغدغه علمی همچنان حاضر نیستند از موبایل خود دل بکنند.
آقایان بخوانند:
پیشگیری از سرطان پروستات با آب انار
تاریخ انتشار : شنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۲۶
آب انار
درحال حاضر سرطان پروستات در میان تمامی انواع این بیماری خطرناک به دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در میان مردان آمریکایی تبدیل شده است. اما روش هایی طبیعی وجود دارند که با رعایت آنها می توان از ابتلا به این نوع سرطان در آقایان پیشگیری کرد، مثل نوشید آب انار.
علاوه بر خواص فوق العاده انار برای بیماران سرطانی، این میوه می تواند به پیشگیری و درمان بیماری قلبی، دیابت و آرتروز کمک کند. همچنین در سلامت مغز، ریه، پوست و دندان نیز مؤثر است. توانایی آب انار و عصاره این میوه در کاهش نرخ رشد سلول های سرطانی و افزایش نرخ مرگ این سلول ها حتی به سلول های سالم و عادی نیز کمک می کند تا در برابر استرس اکسیداتیو مقاوم شوند.
مرجع : شفقنا زندگی
جام جم سرا: هر چیزی که امکان ابتلای فرد به یک بیماری را افزایش دهد عامل خطر و هر چیزی که امکان ابتلای فرد به یک بیماری را کاهش دهد عامل حفاظت کننده نامیده می شود.
بعضی از عوامل خطر مربوط به سرطان قابل اجتنابند، اما بسیاری از آنها این گونه نیستند. برای مثال، اگر چه شما برای ترک سیگار حق انتخاب دارید، اما هیچ گونه انتخابی برای ژن هایی که از والدین خود به ارث برده اید، ندارید. هم کشیدن سیگار و هم ژن های خاص می توانند به عنوان عوامل خطر برای انواع خاصی از سرطان محسوب شوند، اما از بین این دو، تنها سیگار قابل اجتناب است.
به نقل از سلامت نیوز، پیشگیری به معنای اجتناب از عوامل خطر و افزایش عوامل محافظت کننده تحت کنترل است، به گونه ای که امکان ابتلای به سرطان کاهش یابد. اگر چه از عوامل خطر زیادی می توان اجتناب کرد، اما مهم است به خاطر داشته باشیم که اجتناب از عوامل خطر تضمین بر عدم ابتلا فرد به سرطان نیست. همچنین، بسیاری از مردم با داشتن عامل خطر مشخصی برای سرطان، در واقع به عواملی که می توانند باعث سرطان شوند، از دیگران حساس ترند.
سرطان تخمدان را بشناسیم
تخمدان ها اعضای تولید مثل زنانه هستند که در حفره لگن واقع شده اند. وظیفه آنها تولید هورمون های زنانه و نیز نگهداری تخمک هایی است که در صورت لقاح با اسپرم (سلول تولید مثل مردانه) می توانند منجر به تشکیل جنین شوند. هر زن دو تخمدان دارد، یک عدد در هر طرف رحم.
تومورهایی که در تخمدان ها یافت می شوند ممکن است ناشی از رشد غیر سلولی (کیست تخمدانی) یا از نوع سرطانی باشند که امکان دارد به سایر نقاط بدن هم گسترش یابد.
در کشور آمریکا، تعداد زنانی که در سال به علت تخمدان فوت می کنند، بیشتر از مجموع زنانی است که به علت سرطان های دهانه رحم فوت می کنند. میزان امید به زندگی در این افراد پیشرفت زیادی نداشته است و نقش روش های غربالگری (شناسایی بیماران) در کاهش میزان مرگ اثبات نشده است.
پیشگیری از سرطان تخمدان
سرطان تخمدان در بعضی موارد می تواند با عوامل خطر شناخته شده ای مربوط باشد. بسیاری از عوامل خطر قابل تغییرند اگر چه همگی آنها قابل اجتناب نیستند.
سن: خطر ابتلا به سرطان تخمدان با بالا رفتن سن بیشتر می شود.
قرص های جلوگیری از بارداری: مطالعات نشان می دهند که استفاده از قرص های ضد بارداری ممکن است سبب کاهش ابتلا به سرطان تخمدان شود. هر چه فردی به مدت بیشتری از این قرص ها استفاده کند امکان ابتلا کمتر خواهد بود. این کاهش ابتلا ممکن است برای مدتی طولانی پس از قطع این قرص ها ادامه یابد.
حاملگی و شیردهی: امکان ابتلا به سرطان تخمدان در زنانی که حداقل یک فرزند دارند نسبت به زنانی که فرزندی ندارند کمتر است. همچنین تحقیقات نشان داده است زنانی که به نوزاد خود شیر می دهند کمتر در معرض خطر ابتلا هستند .
بستن لوله ها یا خارج کردن رحم: مطالعات نشان می دهد زنانی که تحت عمل جراحی بستن لوله ها (عقیم سازی) یا خارج کردن رحم قرار گرفته اند، کمتر در معرض خطر سرطان تخمدان قرار دارند.
سابقه خانوادگی سرطان تخمدان: زنی که مادر یا خواهر وی به سرطان تخمدان مبتلا شده اند، نسبت به سایرین بیشتر در معرض سرطان تخمدان است.
خارج کردن تخمدان ها به صورت احتیاطی و پیشگیری کننده
بعضی اوقات، زن هایی که سابقه خانوادگی قابل توجهی از سرطان تخمدان دارند تصمیم می گیرند تا تخمدان های خود را به صورت احتیاطی خارج کنند. با این حال، هنوز ثابت نشده که این عمل سبب گریز از خطر ابتلا به سرطان تخمدان شود و خارج کردن تخمدان ها خود می تواند منجر به اثرات ناخواسته شود. بحث دقیق در مورد سود و زیان های این روش، قبل از تصمیم گیری به انجام آن مهم است.
هورمون درمانی جایگزینی
هورمون درمانی جایگزینی ممکن است با افزایش احتمال خطر سرطان تخمدان در زنان یائسه همراه باشد. استفاده از داروهای لقاء باروری با افزایش احتمال سرطان تخمدان همراه است. از سایر عوامل خطر برای این نوع سرطان می توان به رژیم پرچربی اشاره کرد.
برای جلوگیری از ابتلا به سرطان تخمدان بهتر است معاینات پزشکی دوره ای را انجام دهید و با پزشکان مجرب در مورد روش های پیشگیری از سرطان که ممکن است برای شما موثر باشد، مشورت کنید.