آیا واقعا عاشق طرف مقابلتان هستید یا فقط به او عادت کرده‌اید؟ عشق مسئله‌ای کاملا پیچیده است، اما این مقاله می‌کوشد تا چند تفاوت بین وابستگی و عشق را شرح دهد.
روابط طولانی مدت پیچیدگی‌های زیادی دارد. عادت و وابستگی دو طرفین به یکدیگر گاهی میتواند با عشق اشتباه گرفته شود و همین مسئله در دراز مدت میتواند منجر به مشکلات فراوانی شود. اما چگونه می‌توان عشق و وابستگی را از یکدیگر تشخصی داد؟ در ادامه قصد داریم مواردی را به شما بگوییم که می‌توانند به شما به نحوی احنست کمک کنند.
زمانی که عاشق می‌شوید، تمام تلاشتان این است که طرف دیگر را خوشحال کنید. شما هر کاری میکند تا به دیگری احساس «دوست داشته شدن» دست دهد. حساب اینکه چه کسی بیشتر محبت میکند یا در کارها کمک میکند، دستتان نیست. در رابطه عاشقانه کسی بر سر شستن ظرف‌ها با دیگری بحث نمی‌کند. علاوه بر این مسائل، شما در این رابطه سعی نمی‌کنید که «باج احساسی» به طرفتان دهید یا بر رابطه مسلط شوید.
در سوی دیگر، زمانی که فقط به طرف وابسته هستید، به این فکر می‌کنید که آنها شما را خوشحال کنند. در این نوع روابط، شما از روی عادت به شدت به طرفتان وابسته هستید. شما به جای پرداختن به مسائلِ خودتان سعی دارید تا با تمرکز بر طرف مقابل، وجهه خودتان را بالا ببرید. شما پیش خودتان آنها را مسئول شادمانی رابطه می‌دانید و اگر آنها چنین نکنند، از دستشان عصبانی می‌شوید.
عشق یعنی رهایی؛ وابستگی یعنی حصار
عشق دوطرفه باعث خواهد شد که خودتان باشید. معشوقه‌تان شما را تشویق خواهد کرد که خودتان باشید و از ابراز ضعف‌هایتان بیم نداشته باشید. عشق دو طرفه مانند کاتالیزوری قدرتمند خواهد بود که شخصیت شما را نیز ترفیع خواهد داد.
وابستگی اما تلاش میکند تا شما مدام مراقب رفتارتان باشید و آنها را کنترل کنید. در وابستگی، شما از معشوقه‌تان می‌خواهید که زمان خاصی را به دوستانش اختصاص ندهد. حتی شما به شکل غیرعادی تلاش دارید که آنها را خوشحال نگه دارید. علاوه بر این مسائل، حتی ممکن است که شما فارغ از احساسات شخصی آنها، تلاش کنید تا هر طور شده او را کنار خود نگه دارید.
عشق یعنی رشد دو طرفه، وابستگی یعنی بازدارندگی
در رابطه عاشقانه، شما و معشوقه‌تان همزمان با هم رشد خواهید کرد. نهایت تلاشتان این است که هر کدام از شما به بهترین نسخه‌ی خودتان تبدیل شوید. به عبارت بهتر، شما تلاش می‌کنید تا طرفتان رشد کند و او هم متعاقبا به رشد و تعالی شخصیتی شما فکر خواهد کرد.
در وابستگی شرایط متفاوت است. میل به کنترل کردن و عدم توانایی شما برای حل مشکلات خودتان، در نهایت مانع رشد شما و طرف مقابلتان خواهد شد. عدم توانایی شما به حل مشکلات خودتان موجب خواهد شد که به طرفتان بیشتر وابسته شوید. این اتفاق، در آخر، مانع رشد دو طرف خواهد شد.
عشق جاودان و وابستگی گذرا است
عشق در گذر زمان به جای خواهند ماند. ممکن است شما و معشوقه‌تان بنا به دلایلی از هم جدا شوید، ولی آن معشوقه تا ابد در قلب شما خواهد ماند. عشق جادویی است که همیشه طراوت خود را حفظ خواهد کرد. در سوی دیگر، وابستگی است؛ اگر در چنین شرایطی جدایی صورت گیرد، شما پس از مدت کوتاهی دوباره خوب خواهید شد، چرا که یک عادت را کنار گذاشته‌اید.
عشق از منیٌت می‌کاهد و وابستگی به آن می‌افزاید
در رابطه عاشقانه، از نفْس پرستی و منیٌت طرفین کم میشود. در حقیقت، رابطه در این مسیر حرکت میکند که شما کمتر به خودتان فکر کنید. در رابطه عاشقانه‌ای که شما و معشوقه‌تان با کمک هم ساخته‌اید، تغییرات مثبتی برای هر دوی شما صورت میگیرد. علاوه بر این مسئله، هر دو طرف شجاعت کافی برای بیان ضعفها و نقاط آسیب‌پذیرتان را دارید.
در سوی دیگر، محور اصلیِ وابستگی «منیٌت و نفس پرستی» است. به همین دلیل است که افراد مختلفی مدام در روابطشان به مشکل برمی‌خورند. شما تلاش نمی‌کنید که به خودتان بنگرید و مسائلتان را برطرف کنید. البته طرف مقابل نیز تفاوت چندانی ندارد. از این رو، پس از مدتی هر دو نفر به این نتیجه می‌رسند که این رابطه آن طور که باید باب میلشان نبوده است.
اگر هنوز عاشق نشده‌اید، من از صمیم قلب آرزو می‌کنم هر چه زودتر نیمه گمشده‌ی خود را پیدا کنید. تا آن روز، بهتر است که بر روی نقاط ضعف خودتان کار کنید تا بتوانید در آینده به بهترین خودِ خودتان تبدیل شوید. این را نیز فراموش نکنید که روابط خوب و عاشقانه به شکلی معجزه‌واری رخ نمی‌دهند، بلکه افراد تمام تلاششان را برای خلق چنین رابطه‌ای به کار می‌گیرند.
منبع: Lifehack
ترجمه: وبسایت فرادید
یکی بود،یکی نبود. پادشاهی بود و سه پسر داشت. دو تا کور کور بودند و آن یکی چشم نداشت. پسری که چشم نداشت، ادامه ...
روزی بود، روزگاری بود. در زمان‌های قدیم پادشاهی بود که هفت پسر داشت و آرزوی دختری به دلش مانده بود. روز ادامه ...
در زمان‌های قدیم پادشاهی صاحب هفت تا پسر بود، اما دختر نداشت و دلش می‌خواست که خدا دختری به‌اش بدهد. ادامه ...
روزی بود، روزگاری بود. در زمان‌های قدیم یک بابای خسیس و پولداری بود که تو دهی زندگی میکرد و تمام عمرش، ادامه ...
روزی بود، روزگاری بود. زن و شوهری بودند که دختر و پسری داشتند. روزی زنه زد و مریض شد. وقتی مریضی‌اش سخت ادامه ...
یکی بود، یکی نبود. غیر از خدا هیچ کی نبود. در زمان‌های قدیم پادشاهی بود که پسر نداشت. کم کم پادشاه پیر ادامه ...
در زمان‌های قدیم پادشاهی بود و پسری داشت. گذشت و گذشت، تا پسره بزرگ شد و از پادشاه خواست که کلید اتاق‌های ادامه ...
در زمان‌های قدیم، تو یکی از شهرها مردی زندگی میکرد به اسم حاتم و این حاتم خانه‌ای داشت که چهل در برایش ادامه ...
یکی بود، یکی نبود. گاوچرانی بود و با زنش در ویرانه‌ای پرت که کسی دور و برش نبود، زندگی میکرد. دست بر ادامه ...
مطالعات نشان دادهاند «انساندوستی» بیشتر از ظاهر خوب مردها را جذاب میکند. زنها بیشتر شیفته مردهای انساندوست میشوند تا مردهای خوشقیافه. البته همیشه معیار‌های یک معشوق جدی و واقعی با یک رابطه زودگذر متفاوت است. در رابطه‌های سطحی و گذرا، ظاهر اهمیت خیلی زیادی دارد اما وقتی صحبت سر رابطه‌های جدی است، اهمیت انساندوستی بیشتر از ظاهر میشود. مردی که ویژگی‌های انسان‌دوستانه داشته باشد، به صورت ناخودآگاه این احساس را در ذهن یک زن ایجاد میکند که او در آینده پدر خوبی میشود. طبق نظریه‌های روانشناسی تکاملی، ریشه معیار‌های جذابیت در جنس مخالف به توانمندی در فرزندآوری و فرزندپروری برمی‌گردد. با توجه به اینکه سرمایه‌گذاری جسمی و عاطفی که برای فرزند انجام میگیرد در زنان به مراتب بیشتر از مردان است، طبیعی است که زنان به صورت ناخودآگاه بیشتر جذب مردانی شوند که پدر خوبی در آینده باشند. این موضوع مربوط به یک جامعه و فرهنگ خاص نیست بلکه در همه جوامع و همچنین در همه گونه‌های حیوانی دیده میشود.
دکتر حافظ باجُغلی می گوید: یکی از مراجعان من آقای مجرد 35 سالهای است. پس از چند جلسه متوجه شدم حضور یک «انسان مهم» را در زندگی‌اش پررنگ نمی‌بینم. تاکنون هیچ رابطه عاشقانه‌ای را تجربه نکرده و همیشه اولویت‌های دیگری داشته است.
ست کار و زندگی‌ات را رها کنی. کافی است انگیزه‌های انسان‌دوستانه را در خودت تقویت کنی. به انجمن‌های خیریه کمک کنی و در حرفه‌ات کارهای انسان‌دوستانه بیشتری انجام دهی. با این شیوه در نظر جنس مخالف جذاب‌تر می‌شوی. برای یافتن یک همسر خوب نیاز نیست به صورت مستقیم دنبالش بگردیم. به گفته مولانا: «آب کم جو تشنگی آور به دست/ تا بجوشد آبت از بالا و پست».
