ایسنا: نشستی بین رئیسجمهور آینده آمریکا و غولهای تکنولوژی نظیر اپل و فیسبوک در برج ترامپ برگزار شد. در همین حال شماری از اعضای سیلیکون ولی از مخالفت با طرحهای ترامپ علیه مسلمانان و مهاجران خبر دادهاند.
این دیدار در حالی انجام شد که سیلیکون ولی در دوران کمپین ریاستجمهوری روی خوشی از ترامپ ندید. ترامپ تا آنجا پیش رفت که از بایکوت اپل به خاطر اصرار این کمپانی بر مساله حفظ حریم شخصی در برابر مقامات امنیتی آمریکا سخن گفت.
ترامپ همچنین بر سر طرح ضد مهاجرت خود به مواضع مارک زاکربرگ، بنیانگذار فیسبوک، تاخت. او همچنین به مدیرعامل آمازون حمله کرد و او را کلاهبردار مالیاتی خواند. جف بزوس مالک روزنامه واشنگتن پست است که در طول کمپینهای انتخاباتی از هیلاری کلینتون حمایت میکرد. البته این موضوع صرفا محدود به مدیر عامل آمازون نبود، سیلیکون ولی به طور کلی صدایش در حمایت از کلینتون بلند بود.
اما ظاهرا حالا در دوران پس از مبارزات انتخاباتی، قرار است دوران صلح سیلیکون ولی و ترامپ فرا برسد. دست کم این حدس و گمان رسانههایی است که از نشست ترامپ و نمایندگان بخش تکنولوژی خبر دادهاند. گفتههای مدیر انجمن اینترنت آمریکا هم میتواند تاییدی بر انتخاب نگاه رو به آینده از سوی دو طرف باشد. مایکل بکرمن، در این باره گفته است: «انتخابات، انتخابات است و کمپین کمپین است.» او گفته است: «حالا ما از اداره کشور صحبت میکنیم. این یک مکالمه متفاوت است که لحن صحبت هم بسیار متفاوت خواهد بود.»
در حالی مدیران اپل، فیسبوک، آمازون، آیبیام، سیسکو، مایکروسافت و… به این نشست دعوت شدهاند که ظاهرا جریان صلح قرار نیست شبکه اجتماعی محبوب ترامپ را در بر گیرد. بر اساس اخبار منتشرشده جک دورسی، مدیر توییتر، به این نشست دعوت نشده است. هنوز هیچ دلیلی برای دعوت نشدن او به این نشست اعلام نشده است. او البته یک هفته پیش در کنفرانسی در سانفرانسیسکو گفته بود که احساس "پیچیدهای" نسبت به استفاده ترامپ از توییتر دارد. او در آن نشست صراحتا از احساس نه چندان ناخوشایندش از اتصال مستقیم و در لحظه به افکار ترامپ صحبت کرده بود.
نشست روز چهارشنبه اگرچه معانی چند لایهای دارد اما به صورت عمومی نشستی اقتصادی و در راستای برنامههای کارآفرینی ترامپ خوانده شده است. آیبیام پیشاپیش آغوش خود را به سوی چنین برنامههایی گشوده است. مدیر عامل آیبیام روز سهشنبه اعلام کرد حاضر به استخدام ۲۵ هزار نیروی جدید در آمریکا است.
در حالی سخن از صلح بین سیلیکون ولی و ترامپ است که شماری از مهندسان، برنامهریزان و طراحان و مدیران کمپانیهای مختلف "سیلیکون ولی" روز سهشنبه با راهاندازی پلتفرمی اعلام کردهاند در اجرایی کردن طرحهای ضد مهاجرت و مسلمانان دولت آینده سهمی ایفا نخواهند کرد.
مبتکران این پلتفرم که عنوان آن "دیگر هرگز" است با اشاره به سهم تکنولوژی در حمایت از فجایع انسانی میگویند وظیفه خود میدانند که از نیرو و دانش خود برای حمایت از حقوق افراد و نه ضد آنها استفاده کنند.
در صفحه اول این پلتفرم بیانیهای دیده میشود که تا کنون بیش از ۳۰۰ نفر از فعالان سیلیکون ولی آن را امضا کردهاند. در این بیانیه به سابقه همکاری کمپانی آیبیام با نازیها در آلمان و سپس در اروپا برای شناسایی و دستهبندی اطلاعات یهودیها در جریان هولوکاست اشاره شده است. آن زمان البته هنوز کامپیوترهای امروزی خلق نشده بودند اما آیبیام با سیستم کارت پانچ به یاری نازیها شتافت و در جریان آن سود هنگفتی برد.
نویسندگان بیانیهی پلتفرم "دیگر هرگز" میگویند: «ما امضاکنندگان، کارکنان سازمانها و کمپانیهای آمریکا هستیم. ما مهندس، طراح و مدیران تجاری هستیم و کارمان مربوط به مدیریت یا پردازش داده است. انتخاب ما همبستگی با مسلمانان، مهاجران، و همه کسانی است که زندگی و معیشتشان به خاطر طرح گردآوری دادهی دولت آینده تهدید میشود. ما از گردآوری داده درباره افراد بر اساس قانون اساسی که از آزادی عقیده حمایت میکند سر باز میزنیم. ما از تسهیل اخراج دستهجمعی افراد سر باز میزنیم.»
امضاکنندگان این نامه همچنین لیستی مشخص از اقداماتی تهیه کردهاند که در صورت تقاضا برای ارایه اطلاعات افراد به دولت انجام خواهند داد. در این لیست از عمومی کردن موضوع تا استعفا پیشبینی شده است.
ترامپ در طول کمپین انتخاباتی خود از به وجود آوردن بانک اطلاعاتی در دولت خود برای رهگیری مسلمانها در آمریکا صحبت کرده بود. البته از زمان انتخابات تاکنون هنوز اطلاعات دقیقی در این باره ارائه نکرده است. مشخص نیست که آیا این بانک اطلاعاتی قرار است چیزی شبیه به سیستم ثبت ورود و خروج دولت بوش پس از حملات یازده سپتامبر باشد که توسط دولت اوباما ملغی شد یا قرار است از آن فراتر رود.
مصرفکنندگان ابتدا سرخوش میشوند از این همه امکانات و قابلیت. برخی چندان جدی هستند که گوشی باز نام گرفتهاند. این امر رایجی است هم در ممالک مترقی و نیز غیرمترقی. با ورود و عرضه هر محصول جدید، دیری نمیپاید که عوارض منفی و جنبههای مثبت آن نمایان میشود و کارشناسان سخن(!) سررشته کلام را به دست میگیرند. تعدادی نیز که عینک زیبای خوشبینی بر دیده دارند، شروع میکنند به تمجید، برخی هم از در مخالفت وارد آوردگاه میشوند و تحدید را پیشنهاد میدهند.
به هر حال سازندگان اصلی، خود نیز بر این مباحث آگاهند و میدانند میتوانند به جای محدودیت در استفاده از این فناوری، با ابزارهای قانونی لگام این غولها را مهار کنند. آنها در تمام عرصههای ارتباطی بموقع ورود مییابند پیش از آنکه عارضهای ناگزیرشان سازد به این امر. بخوانید چند مثال، چندی پیش اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد با تشکیل یک بازار مشترک مخابراتی، هزینه استفاده از تلفن همراه و اینترنت را در محدوده کشورهای اروپایی ارزانتر کنند. هرچند این موضوع با مخالفت صاحبان صنعت مخابرات و کمیشنرهای اتحادیه اروپا رو به رو شد، امادر نهایت اتحادیه اروپا به این نتیجه رسید که تلاش خود را بر صاحبان صنایع معطوف کند تا آنان خود هزینهها را کاهش دهند.
هدف اتحادیه اروپا برای کاهش هزینهها، حمایت از مصرفکنندگان بود، البته در همان حال کمیته شورای اروپا استفاده از تلفن همراه در مدارس اروپایی را ممنوع کرد. آنها بر غیرضروری بودن استفاده از این وسیله در مدارس تاکید داشتند و بر همین مبنا درصدد ایجاد تغییراتی در قوانین رگولاتوری برآمدند. اما این تمام آن چیزی نیست که قانونگذاران برای هدایت و راهبری روند استفاده از تکنولوژی به کار بستهاند. بتازگی همین اتحادیه، از شهروندان، کارشناسان پزشکی، مقامات دولتی و تولیدکنندگان گوشیهای همراه دعوت کرده است تا به این اتحادیه درباره استفاده هرچه بهتر از این فناوری برای افزایش سطح سلامت مردم مشورت دهد. هدف از چنین کاری این است که با استفاده از تکنولوژی سطح سلامت و بهداشت در کشورهای عضو این اتحادیه را ارتقا دهند.
شاید اجرای بسیاری از طرحهای حوزه سلامت برای دولتها هزینههای سنگینی در پی داشته باشد، اما با طرح اخیر و با استفاده از فناوری گوشی همراه هوشمند، صد میلیارد یورو در این حوزه کاهش مییابد. همچنین براساس آمارهای اعلام شده تا سال 2017 بیش از 3.4 میلیارد نفر در جهان از گوشیهای هوشمند برای ارتباطات خود استفاده خواهند کرد که بالغ بر نیمی از این افراد از نرمافزارهای مرتبط با موضوع سلامت در گوشیهای خود بهره خواهند برد.
اتحادیه در برنامه خود که آن را منتشر ساخته عنوان کرده است بیماران و شهروندان میتوانند نظارت دقیقتری نسبت به وضعیت سلامت یا بهبود خود حاصل کنند. تاکنون نیز بیش از صد هزار نرم افزار با موضوعات پزشکی ـ سلامت برای نصب در گوشیهای هوشمند در جهان طراحی و ساخته شدهاند که 20 نرمافزار برتر در این حوزه بیشتر از 230 میلیون بار از سوی کاربران دانلود شده است.
80 درصد مشتریان بانکها در اروپا از موبایل بانکینگ استفاده میکنند، در حالی که در ایران، موبایل بانکینگ بهرغم همه تبلیغاتی که بانکها در این زمینه کردهاند، به دلیل ضعف زیرساختهای اپراتورهای موجود مورد استقبال مردم قرار نگرفته است. نگاه یکجانبه به موضوع تکنولوژی و اهتمام ندادن به توسعه زیرساختها، بخشی از دلایل این موضوع است. تاکنون در ایران مباحث زیادی در حوزه قانونگذاری، اجتماعی، کارکرد اقتصادی، تاثیر روانی و... صورت گرفته است که متاسفانه بیشتر مواقع نتیجه این مباحث در همان حوزه گفتوگو باقی مانده است؛ در حالی که اکنون این دو وسیله تا اندازهای به حوزه حریم اشخاص ورود کردهاند که حتی در اصطلاح عامیانه از آن بهعنوان مسواک شخصی، یاد میشود. گوشی همراه بخشی از زندگی یک فرد شده است، برخی زمان زیادی را با آن سپری میکنند و حتی تا اندازهای وابستگی روانی برای استفادهکنندگان خود ایجاد کردهاند.
ضروری است مسئولان نگاه جدیتر و کلانتر در راستای یک توسعه پایدار به حوزههای مختلف داشته باشند. هر روز یک غول جدید در راه است.
سامان عابری / جامجم
هفته نامه تجارت فردا: نامآورترین شرکتهای فناوری جهان در شمال کالیفرنیا در حال رقابت در کار و ساختوساز هستند. فیسبوک در ابتدا کارش را با ساختمانی به مساحت 430 هزار فوت مربع (40 هزار مترمربع) آغاز کرد که به یک انبار غولپیکر شباهت دارد. گفته میشود این ساختمان بزرگترین اداره با طراحی باز در جهان است.
گوگل سخت درگیر ساختن ادارات مرکزی جدیدی است که جایگزین مجموعه کنونی خود کند. مجموعهای از ساختمانهای شیشهای قابل جابهجایی که میتوان با توجه به ملزومات کسبوکار آنها را بزرگ یا کوچک کرد. شرکتهای سامسونگ و اوبر هم در حال ساختوساز هستند.
اما جاهطلبانهترین پروژه به اپل تعلق دارد که پنج میلیارد دلار را برای ساخت طرحی شبیه یک فضاپیمای غولپیکر خرج میکند. سیلیکون ولی با آنچه در دهه 1990 بود تفاوت زیادی دارد. در آن زمان این منطقه به عنوان زمین پرورش نوع جدیدی از سرمایهداری باز و آزاد و نوع جدیدی از سازمان تجاری کوچک، ظریف و سیال قلمداد میشد. شرکتها برای حل مشکلات خاص پدیدار و سپس به سرعت ناپدید میشدند. افراد حرفهای از یک شرکت به شرکت دیگر میرفتند.
آنها میدانستند که ارزششان در مهارت آنهاست نه در پوشیدن لباس فرم شرکتها. امروز سیلیکون ولی مملو از شرکتهاست. تعداد اندکی از برندگان بزرگ این عظیمترین مرکز نوآوری جهان را تحت سلطه خود گرفتهاند در حالی که تعداد بیشماری از بنگاههای تازهتاسیس با یکدیگر رقابت میکنند تا به شرکتهای بزرگ خدمات دهند و اگر خوششانس باشند توسط یکی از آنها خریداری شوند.
حکومت اشرافی فناوری
تنها ظرف دو دهه، موفقترین شرکتهای فناوری توانستند رشد چشمگیری داشته باشند. هر روز چهار میلیون جستوجو در گوگل انجام میشود. شمار افرادی که هر ماه به فیسبوک سر میزنند از جمعیت چین بیشتر است. عظمت بیش از حد این شرکتها به معنای تسلط بر بازار و درآمدهای هنگفت برای آنهاست.
زیرساختارهای اقتصاد اطلاعات از سوی تعداد اندکی از شرکتها کنترل میشود: آمازون تقریباً یکسوم بازار رایانش ابری را در اختیار دارد و در یک سال گذشته بخش خدمات ابری آن بیش از 50 درصد رشد کرده است. سه شرکت پرارزش جهان در حال حاضر شرکتهای فناوری هستند در حالی که شرکتهای آمازون و فیسبوک در رتبههای 7 و 6 قرار دارند.
در دوران صنعتی، شرکتها برای رشد خود از صرفه حاصل از مقیاس استفاده میکردند. به عنوان مثال، هر چه یک شرکت فولاد بیشتری تولید میکرد بیشتر میتوانست هزینههای هر واحد را کاهش دهد، رقبای کوچکتر از خود را به حاشیه بکشاند و پول بیشتری را برای تحقیقات، بازاریابی و توزیع خرج کند.
همین موضوع برای انواع کالاهای فیزیکی صادق بود. در دوران مجازی شرکتهای فناوری این اصل را متحول کردند: آنها توجه خود را از سمت عرضه (کارایی تولید) به سمت تقاضا (اثرات شبکهای) سوق دادند. درست همانطور که غولهای صنعتی قدیمی از نوآوریهای فناوری برای کاهش هزینهها استفاده میکردند، غولهای جدید فناوری از نوآوریهای فناوری برای گسترش شبکههای خود بهره میبرند.
ارتباطات قدرتمند
تاثیرات شبکهای (network effects) همواره موتورهای قدرتمند رشد بودهاند. موفقیت نهتنها به تقویت خود منجر میشود بلکه از قانون افزایش بازدهیها پیروی میکند. حتی برخی شرکتهای شبکهای به افراد پول میدهند تا مشتری آنها شوند و به این ترتیب اندازه آنها بزرگتر شود. اگر شبکهها با یکدیگر مرتبط شوند و نسخههایی چندگانه ایجاد کنند آنگاه اثرات قدرتمندتری خواهند داشت.
بسیاری از بنگاههای جدید فناوری «سکوهایی» هستند که گروههای مختلفی از افراد را به یکدیگر مرتبط میسازند و به آنها امکان میدهند تا در مبادلاتی شرکت کنند که برای هر دو طرف سودآور هستند. شرکتهای قدیمی فناوری نیز تاکید زیادی بر بخش سکویی کسبوکار خود دارند. همه علاقهمندند در مرکز شبکهای از کاربران و وسایل مرتبط قرار گیرند که بهطور مرتب فرصتهای بیشتری را برای رشد باز میکنند.
از برخی جهات این غولهای فناوری شباهتی به بنگاههای نوپا ندارند بلکه بیشتر شبیه شرکتهای سنتی هستند. ادارات با طرح باز و لباسهای غیررسمی هنوز برقرار هستند اما روحیه آنها در حال تغییر است. آنها سرمایهگذاریهای بیشتری را در کارهای سنتی شرکتی از قبیل فروش و برندسازی انجام میدهند.
این نوع نگرش شرکتی یکی از عوامل موفقیت آنهاست. بنگاههای نوپا به شدت تلاش میکنند مورد توجه شرکتهای باسابقهای قرار گیرند که همه چیز از خدمات قانونی گرفته تا کنترل کیفیت را به آنها میدهند. شرکتهای نوپا از اینکه 90 درصد کارها درست انجام شود راضی هستند اما مشتریان محصولات بیعیب و نقص میخواهند. فناوری قدرتمندترین نیرو و عامل رشد غولهای جدید است. اما دو نیروی دیگر یعنی جهانیسازی و مقررات نیز وجود دارند. از سال 1980 به این طرف، شرکتهای بزرگ چندملیتی بزرگترین ذینفعان آزادسازی اقتصاد جهان بودهاند.
فهرست سالانه شرکتهای چندملیتی جهان که توسط کنفرانس سازمان ملل در زمینه تجارت و توسعه (آنکتاد UNCTAD) منتشر میشود نشان میدهد که با معیارهایی از قبیل اندازه و استخدام، این شرکتها از اواسط دهه 1990 رشد بسیار چشمگیری داشتهاند. همچنین این شرکتها بیش از پیش پیچیدهتر شدهاند. آنکتاد اشاره میکند 100 شرکت برتر چندملیتی جهان هر کدام بهطور میانگین 20 شرکت مادر دارند که اغلب در مناطقی با مالیات اندک واقع شدهاند و بیش از 500 شرکت وابسته دارند که در بیش از 50 کشور جهان فعالیت میکنند.
شرکتهای بزرگ با تشکیل زنجیرههای عرضهای که در سراسر جهان گسترده هستند و درگیر ساختن صدها شریک (از شرکتهای وابسته متعلق به خود گرفته تا پیمانکاران خارجی) توانستهاند به کارایی زیادی دست یابند. شرکتها در حال تقسیم کردن کسبوکار خود به قطعات کوچکتر و قرار دادن این قطعات در مناطقی هستند که کمترین هزینهها را دارند.
آنها همچنین به اتحادهای پیچیده بیشتری روی میآورند. آقای پانکاج از دانشکده تجارت استرن در دانشگاه نیویورک برآورد میکند در حال حاضر 1000 شرکت عمومی برتر آمریکا 40 درصد از درآمد خود را از طریق متحدانشان کسب میکنند در حالی که این رقم در سال 1980 فقط یک درصد بود. علاوه بر ساختار شبکههای تولید، شرکتهای چندملیتی توجه زیادی به شبکههای دانش دارند.
شرکت استراتژی و بازوی مشاورتی پیدبلیوسی (PWC) که غول حسابداری است نظرسنجی سالانه را در مورد 1000 شرکت نوآور جهان انجام میدهند. پژوهش آنها نشان میدهد که سال گذشته شرکتهایی که 60 درصد یا بیشتر از بودجه تحقیق و توسعه (R&D) خود را در خارج هزینه کردند در مقایسه با رقبایی که در داخل کشور متمرکز شده بودند سود حاشیه عملیاتی، بازگشت سرمایه و رشد عملیاتی درآمدی بسیار بیشتری داشتند.
شرکتهای جهانی میتوانند بودجه تحقیق و توسعه خود را در مکانهای کمهزینهتر خرج کنند و به این ترتیب نوآوریهای بیشتری به دست آورند. آنها همچنین میتوانند به نوآوریهای بومی دسترسی داشته باشند. جنرالالکتریک بیش از یکچهارم از محصولات بهداشتی جدید خود را در هند میسازد تا بتواند از نوآوریهای اندک این کشور استفاده کند. درآمدهای این شرکت در خارج از ایالات متحده از 8 /4 میلیارد دلار در سال 1980 به 65 میلیارد دلار در سال 2015 رسید.
این شرکتها به تازگی با رقبایی غیرغربی مواجه شدهاند. هماکنون فهرست 500 شرکت برتر جهان در نشریه فورچون حاوی 156 بنگاه از بازارهای نوظهور است در حالی که این رقم در سال 1995 فقط 18 مورد بود. موسسه مککینزی پیشبینی میکند که تا سال 2025 حدود 45 درصد از شرکتهای فهرست نشریه فورچون در اقتصادهای نوظهور مستقر باشند.
این اقتصادها هماکنون شرکتهایی با کلاس جهانی خلق میکنند که بازارهای محلی بزرگی دارند و مصمم هستند در نوآوری سرمایهگذاری کنند. شرکت چینیتنسنت (Tencent) توانست ظرف چند سال مشتریان خدمات پیامرسان تلفن همراه خود یعنی ویچت را به 700 میلیون برساند. نیمی از 150 هزار کارمند شرکت چینی هواوی که تجهیزات شبکه و مخابرات میسازد در بخش تحقیقات کار میکنند. اگر شرکتهای غربی بخواهند در مقابل این رقبا زنده بمانند لازم است بزرگتر و نوآورتر شوند.
رشد مقررات نیز به نفع شرکتهای قدرتمند کنونی تمام شده است. سقوط شرکت انرون (Enron) در سال 2001 پایانی بر دوران مقرراتزدایی است که از اواخر دهه 1970 آغاز شد و شروعی برای دوران مقرراتگذاری مجدد به حساب میآید. بحران مالی سال 2008 به تقویت این روند کمک کرد. قانون ساربن-آکسلی (Sarbane-Oxley) که یک سال پس از سقوط انرون تصویب شد حاکمیت شرکتی را شکلی دوباره بخشید. قانون استطاعت مالی مراقبتها مصوب 2010 صنعت مراقبتهای بهداشتی را بازمهندسی کرد. این صنعت حدود یکپنجم از اقتصاد ایالات متحده را تشکیل میدهد. در همان سال قانون داد-فرانک (Dodd_Frank) صنعت خدمات مالی را بازسازی کرد.
نهادهای مقرراتگذاری بزرگتر شدهاند. بودجه کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا طی سالهای 1995 تا 2016 از 300 میلیون به 6 /1 میلیارد دلار افزایش یافت. این نهادها فعالیتهای خود را نیز بیشتر کردهاند. وزارت دادگستری آمریکا از قانون اقدامات مفسدانه در خارج از کشور مصوب سال 1977 علیه شرکتهایی استفاده میکند که در خارج رفتارهای مشکوکی دارند. میانگین هزینه صدور حکم تحت این قانون از 2 /7 میلیون دلار در سال 2005 به 157 میلیون دلار در سال 2014 رسید. بدون تردید، مقررات بار سنگینی را بر دوش شرکتهای کوچک قرار میدهد چرا که هزینه ثابت انطباق با مقررات بالاست.
نیکول و مارک کرین از دانشکده لافایت برآورد میکنند هزینه انطباق با مقررات فدرال برای شرکتهایی با 19 کارمند یا کمتر 10585 و برای شرکتهایی با 500 کارمند یا بیشتر 7755 دلار به ازای هر کارمند است. علاوه بر این، شرکتهای جوان از مقررات آسیب بیشتری میبینند چون تجربه کمتری در مواجهه با آنان دارند. قانون ساربن-آکسلی بار سنگینی را بر شرکتهای عمومی کوچک تحمیل کرد.
سهم دستمزد مدیران غیراجرایی در بنگاههای کوچکتر از 91 /5 دلار به ازای هر 1000 دلار فروش در قبل از تصویب این قانون به 79 /9 دلار پس از تصویب آن افزایش یافت. قانون مشاغل مصوب سال 2012 کسبوکارهای کوچک را از برخی الزامات سختگیرانه قانون ساربن-آکسلی معاف کرد. با وجود این، تعداد بنگاههای نوپا و عرضه عمومی اولیه سهام هنوز در سطوح بسیار پایین و دلسردکنندهای قرار دارد.
فراتر از حد خواندن
به علاوه، پیچیدگی نظام آمریکایی بنگاههای کوچک را آزار میدهد. قانون مالیات آمریکا بیش از 4 /3 میلیون کلمه دارد. قانون داد-فرانک 2319 صفحه بود. سازمانهای بزرگ قادرند متخصصانی را استخدام کنند تا این حجم بزرگ قوانین را بخوانند. در واقع قانون داد-فرانک بهگونهای طعنهآمیز به قانون «اشتغال دائم وکلا و مشاوران» مشهور شد.
900 نفر در اداره مالیات شرکت جنرالالکتریک کار میکنند. این شرکت در سال 2012 هیچ مالیاتی پرداخت نکرد. شرکتهای کوچک مجبورند برای خدمات وکلای خارجی هزینه بپردازند و همیشه نگران هستند که مبادا در تله مقررات متناقض «خدمات درآمد داخلی» گرفتار شوند. قوانین ساربن-آکسلی و داد-فرانک بر لحن مصوبات انگلستان و اروپا تاثیر گذاشتهاند.
چین نیز به مقرراتگذاری حساس شده است: بخشی به این دلیل که بتواند اهداف ملیگرایانه و سیاسی خود را دنبال کند و بخشی دیگر به این خاطر که نگران تضاد منافع است. مناطق مختلف رویکردهای متفاوتی را در قبال مقررات در پیش گرفتهاند و این خود به بدتر شدن مشکل پیچیدگی انجامیده است. در نتیجه در بسیاری از بازارها کسبوکار برای شرکتها تقریباً غیرممکن میشود.
مشکل دیگری که امروزه شرکتها با آن روبهرو میشوند کندی مایوسکننده رشد اقتصادی به ویژه در غرب و درست در زمان نوآوریهای گسترده فناوری است. شرکتهای بزرگ راحتتر میتوانند با این معما کنار بیایند. مارتین ریوز از شرکت مشاورتی بیسیجی (BCG) چنین استدلال میکند که این شرکتها به خوبی میتوانند سپرهای محافظ بسازند. آنها منابع اضافی کافی دارند تا بتوانند تکانههای بیرونی را جذب یا با رکودهای موقت مقابله کنند. آنها همچنین میتوانند در صورت نامساعد بودن اوضاع سیاسی عملیات خود را به بخش دیگری از جهان انتقال دهند.
آقای ریوز اشاره میکند نرخ انحلال برای تمام شرکتهای بورسی آمریکایی در یک دوره پنجساله 36 درصد است اما این نرخ برای شرکتهایی با ارزش بیش از یک میلیارد دلار به نصف کاهش مییابد. کندی رشد به نفع شرکتهای موجود عمل میکند.
جوزف گروبر و استیون کامین اقتصاددانان فدرالرزرو متوجه شدند که پساندازهای شرکتهای بزرگ بهطور فزایندهای از مخارج آنها پیشی گرفته است. به عنوان مثال شرکت اپل حدود یکچهارم از سرمایه بازاری خود را به شکل نقدی نگه میدارد. این حجم بزرگ نقدینگی به شرکتهای پیشرو امکان میدهد تا با خرید بنگاههای نوپا و قاپیدن پراستعدادترین کارمندان جایگاه خود را مستحکمتر سازند. بنابراین به نظر میرسد شرکتهای ابرستاره همه مزایا را از آن خود ساختهاند.
اما دو دلیل وجود دارد که نشان میدهد ممکن است موفقیت آنها پایدار نباشد. یک استدلال آن است که نیرویی که تولید و خلاقیت را سرعت میبخشد و اکنون به نفع این شرکتها کار میکند، ممکن است باعث تسریع تخریب آنها شود. استدلال دیگر بیان میکند این شرکتها هماکنون موانعی موقتی بر سر راه روند اقتصاد سیال هستند که نمیتوانند زیاد دوام بیاورند.
ایسنا: گروههای مخابراتی و رسانه ای غربی بدنبال برداشته شدن تحریمهای بینالمللی علیه تهران، درصدد بستن قراردادهایی برای بهره برداری از این بازار بکر هستند.
چنین حرکتهای دلگرم کنندهای به همراه لغو تحریمهای اقتصادی، موجی از امید را در میان گروههای مخابراتی، فناوری و رسانهای غربی ایجاد کرده که یکی از معدود بازارهای جدید در خاورمیانه سرانجام برای فعالیت آنها گشوده شده است.
سر مارتین سورل، مدیرعامل WPP، ایران را آخرین بازار بکر بزرگ دنیا خوانده است. این شرکت تبلیغات بین المللی و روابط عمومی، یکی از نخستین شرکتهای غربی بود که در دوران پساتحریم، تلاش کرد وارد ایران شود.
سورل با اشاره به قرارداد همکاری که در ماه ژوییه با شرکت تحقیقات بازار «راهبر بازار» بسته شد، اظهار کرد شرایط تحریمها هنوز روشن نیست، اما ما در این زمینه پیشرفت می کنیم.
امتیازها برای شرکتهایی که زودتر وارد بازار ایران شوند، قابل توجه است. ایران با وجود انزوای اجباری از سوی دنیای غرب، کشور نسبتا ثروتمند با جمعیت جوانی است که مشتاق رسانه نوین و خدمات ارتباطات و فناوری هستند.
بخش مخابراتی تا حدود زیادی دولتی است و تحلیلگران انتظار دارند، بخشهایی از بازار در آینده نزدیک خصوصی شود. طبق گزارش Analysys Mason، ایران در حال حاضر با ۱۰۳ میلیون اشتراک تلفن همراه و ۴۷ میلیون تلفن هوشمند که در سال ۲۰۱۵ مورد استفاده بودند، بزرگترین بازار تلفن همراه در خاورمیانه است.
در این بین خطوط اینترنت پرسرعت ثابت در فاصله سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، چهار برابر شده و به ۸.۳ میلیون خط رسیده است.
فهرست بلند بالا از شرکتهای مخابراتی بین المللی برای ورود به بازار ایران صف کشیدهاند تا دسترسی به اینترنت و خدمات موبایل را بهبود ببخشند. شرکت ودافون، تلکام ایتالیا، AT&T و نوکیا در ماههای اخیر برای ورود به بازار ایران و بستن قرارداد با گروههای ایرانی تلاش کردهاند در حالیکه اورانج و اینتروت (Interoute) قصد دارند در ایران حضور داشته باشند. از زمان برداشته شدن تحریمها، ۵۲ درخواست مجوز برای فعالیت خدمات مخابراتی در ایران وجود داشته است.
اما این شرکتها نخستین شرکتهایی نیستند که وارد بازار ایران می شوند. شرکت MTN آفریقای جنوبی و شرکت سازنده تجهیزات مخابراتی سوئدی اریکسون حتی در دوران تحریمها در ایران فعالیت کردند.
امید مدیران مخابراتی این است که ایران به تدریج تمایل بیشتری برای جذب سرمایهگذاری پیدا کند. دولت ایران که در سال ۲۰۱۳ بر سر کار آمد، از ورود شرکتهای مخابراتی غربی به بازار ایران استقبال کرده است.
الساندرو تالوتا، مدیرعامل تلکام ایتالیا اسپارکل ماه گذشته در کنفرانس «ظرفیت اوراسیا» در آتن گفت: تمایل به سرمایهگذاری از سوی بخش خصوصی برای ارتقای زیرساخت مخابراتی ایران وجود دارد. دولت ایران هم در زمینه سرمایهگذاری پهنای باند و ارتباطات و اطلاعات فناوری دیدگاه روشنی دارد. در نتیجه اسپارکل با شرکت زیرساخت مخابرات ایران برای توسعه شبکه اینترنت جهانی خود به ایران قرارداد امضا کرده است.
تحلیلگران می گویند معرفی شرکتهای غربی به توازن بخش مخابراتی که در آن چینیها هم حضور دارند، کمک خواهد کرد.
به گفته کریم یایچی، تحلیلگر ارشد شرکت Analysys Mason، رشد بیشتر بازار مخابراتی نیازمند تسهیل بیشتر محدودیتها برای سرمایه گذاری شرکتهای خارجی است.
به گزارش ایسنا، فایننشیال تایمز در گزارش با این مقدمه نوشت: زمانی که جک دورسی، مدیرعامل توییتر سال ۲۰۱۳ در پیام توییتی از حسن روحانی، رئیس جمهور ایران پرسید آیا شهروندان این کشور قادرند توییتهای رئیس جمهورشان را بخوانند، احتمالا انتظار پاسخ نداشت. اما در کمال تعجب بسیاری در غرب، آقای روحانی فورا پاسخ داد دسترسی به اطلاعات جهانی، حق شهروندان ایرانی است.
چنین حرکتهای دلگرم کنندهای به همراه لغو تحریمهای اقتصادی، موجی از امید را در میان گروههای مخابراتی، فناوری و رسانهای غربی ایجاد کرده که یکی از معدود بازارهای جدید در خاورمیانه سرانجام برای فعالیت آنها گشوده شده است.
سر مارتین سورل، مدیرعامل WPP، ایران را آخرین بازار بکر بزرگ دنیا خوانده است. این شرکت تبلیغات بین المللی و روابط عمومی، یکی از نخستین شرکتهای غربی بود که در دوران پساتحریم، تلاش کرد وارد ایران شود.
سورل با اشاره به قرارداد همکاری که در ماه ژوییه با شرکت تحقیقات بازار «راهبر بازار» بسته شد، اظهار کرد شرایط تحریمها هنوز روشن نیست، اما ما در این زمینه پیشرفت می کنیم.
امتیازها برای شرکتهایی که زودتر وارد بازار ایران شوند، قابل توجه است. ایران با وجود انزوای اجباری از سوی دنیای غرب، کشور نسبتا ثروتمند با جمعیت جوانی است که مشتاق رسانه نوین و خدمات ارتباطات و فناوری هستند.
بخش مخابراتی تا حدود زیادی دولتی است و تحلیلگران انتظار دارند، بخشهایی از بازار در آینده نزدیک خصوصی شود. طبق گزارش Analysys Mason، ایران در حال حاضر با ۱۰۳ میلیون اشتراک تلفن همراه و ۴۷ میلیون تلفن هوشمند که در سال ۲۰۱۵ مورد استفاده بودند، بزرگترین بازار تلفن همراه در خاورمیانه است.
در این بین خطوط اینترنت پرسرعت ثابت در فاصله سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، چهار برابر شده و به ۸.۳ میلیون خط رسیده است.
فهرست بلند بالا از شرکتهای مخابراتی بین المللی برای ورود به بازار ایران صف کشیدهاند تا دسترسی به اینترنت و خدمات موبایل را بهبود ببخشند. شرکت ودافون، تلکام ایتالیا، AT&T و نوکیا در ماههای اخیر برای ورود به بازار ایران و بستن قرارداد با گروههای ایرانی تلاش کردهاند در حالیکه اورانج و اینتروت (Interoute) قصد دارند در ایران حضور داشته باشند. از زمان برداشته شدن تحریمها، ۵۲ درخواست مجوز برای فعالیت خدمات مخابراتی در ایران وجود داشته است.
اما این شرکتها نخستین شرکتهایی نیستند که وارد بازار ایران می شوند. شرکت MTN آفریقای جنوبی و شرکت سازنده تجهیزات مخابراتی سوئدی اریکسون حتی در دوران تحریمها در ایران فعالیت کردند.
امید مدیران مخابراتی این است که ایران به تدریج تمایل بیشتری برای جذب سرمایهگذاری پیدا کند. دولت ایران که در سال ۲۰۱۳ بر سر کار آمد، از ورود شرکتهای مخابراتی غربی به بازار ایران استقبال کرده است.
الساندرو تالوتا، مدیرعامل تلکام ایتالیا اسپارکل ماه گذشته در کنفرانس «ظرفیت اوراسیا» در آتن گفت: تمایل به سرمایهگذاری از سوی بخش خصوصی برای ارتقای زیرساخت مخابراتی ایران وجود دارد. دولت ایران هم در زمینه سرمایهگذاری پهنای باند و ارتباطات و اطلاعات فناوری دیدگاه روشنی دارد. در نتیجه اسپارکل با شرکت زیرساخت مخابرات ایران برای توسعه شبکه اینترنت جهانی خود به ایران قرارداد امضا کرده است.
تحلیلگران می گویند معرفی شرکتهای غربی به توازن بخش مخابراتی که در آن چینیها هم حضور دارند، کمک خواهد کرد.
به گفته کریم یایچی، تحلیلگر ارشد شرکت Analysys Mason، رشد بیشتر بازار مخابراتی نیازمند تسهیل بیشتر محدودیتها برای سرمایه گذاری شرکتهای خارجی است.
منبع :ایسنا
به گزارش دنیای خودرو،بهطور مجزا جیپاور برای هریک از این دو خودروی نامبرده یک پیشرانه ۳ لیتری توربوشارژر از خانواده موتورهای «بی توربو»در نظر گرفته اســت که با جادوی تیونر روی آنها، خروجی قدرت به ۶۰۰ اسببخار و خروجی گشتاور هم به ۷۴۰ نیوتونمتر افزایش پیدا کرده اســت و این یعنی در مقایسه با مدل استاندارد، هر کدام از آنها حدود ۱۶۹ اسببخار و ۱۹۰ نیوتونمتر قویتر شدهاند. این افزایش قدرت برای دارندگان مدلهای استاندارد ارزان نخواهد بود، چون برای توربوشارژرهای بهروزرسانی شده حداقل ۳ هزار و ۶۵۰ یورو، برای سیستم اگزوز و اتصالات جدید آن باید ۱۷۸۰ یورو و برای بهروزرسانی اطلاعات «ایی سی یو»موتور هم باید ۳ هزار و ۲۵۰ یورو به تیونر پرداخت کنند تا در عوض قدرت موتور خودروهایشان ۱۶۹ اسببخار و ۱۹۰ نیوتونمتر گشتاور افزایش پیدا کند.
اگر کیت بدنه خودرو را هم طلب کنند، باید برای راهنمای تیتانیومی اگزوزها و قطعات فیبرکربنی بهکار رفته در بدنه حدود ۷ هزار و ۶۴۷ یورو پرداخت کنند. با تمام این تمهیدات، حداقل شتاب این دو خودروی تقویت شده از ۳/۴ ثانیه به حداقل 3.7ثانیه کاهش پیدا کرده و حداکثر سرعت آنها نیز به ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت رسیده اســت. البته پیش از این هم حداکثر سرعت این دو خودرو ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت بوده، زیرا محدودکننده الکترونیکی در آلمان اجازه بالا رفتن سرعت از مرز ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت را نمیدهد، ولی در صورت نیاز و اشتیاق به داشتن سرعتی بالاتر، تیونر با گرفتن ۶۶۸ یورو، محدودکننده الکترونیکی را بر میدارد که در این صورت حداکثر سرعت خودرو به مرز ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت نزدیک میشود.
لباس جیپاور برتن کرگدن باواریایی
تیونر معروف صنعت خودرو یعنی جیپاور که بهصورت اختصاصی محصولات بامو را در دستور کار خود قرار میدهد، این بار هم سراغ بامو «ام»«ایکس۶»رفته و با یکسری به بروزرسانیهای ظاهری و باطنی، باعث افزایش قدرت و جذابیت آن بهطور قابلتوجهی شده و پس از این بهروزرسانیها، نام آن را «تایفون»گذاشته اســت. درقدم اول شاهد وجود پیشرانهای ۴/۴ لیتری هشتسیلندر توربوشارژر تویینپاور هستیم که بهطور استاندارد روی بامو «ایکس۶»نصب میشود، ولی حالا جیپاور هم توربوشارژرهایی قویتر روی این موتور نصب و هم اطلاعات موجود در واحد کنترل پردازشگر این خودرو یعنی «ایی سی یو»موتور را بهینهسازی کرده اســت که در نهایت منجر به تولید قدرت ۷۵۰ اسببخاری و گشتاوری ۱۰۰۰ نیوتونمتری میشود و این یعنی ۱۷۵ اسببخار قدرت بیشتر بهعلاوه ۲۳۰ نیوتونمتر گشتاور افزایش یافته که در خروجی، حداکثر سرعت این غول آلمانی را به ۲۹۱ کیلومتر بر ساعت رسانده اســت. علاوهبر این موارد، طراحی ظاهری این اتومبیل هم دستخوش تغییرات زیادی شده و در این پروژه، مجموعه سپری کاملا متفاوت به همراه تیغههای فیبرکربنی و ورودیهای بزرگتر هوا در نظر گرفته شده اســت، روی کاپوت موتور هودهای جدید قالبگیری، رینگهایی ۲۳ اینچی روی چرخهای جلو و عقب نصب شده و یک سیستم خروجی اگزوز تیتانیومی با چهار لوله اگزوز در عقب طراحی شده اســت.
منهارت سری ۲ را متحول کرد
بامو «ام۲»، کوچکترین خودروی سری «ام»بعد از «ام۱»شرکت خودروسازی آلمانی بامو اســت که همیشه شرکت سازنده نگاهی ویژه به آن داشته، ولی گویا بامو چند صباحی از این خودرو غافل شده و این نسخه از محصولات بامو به دام تیونرهای صنعت خودروسازی افتاده اســت تا شاهد طمعورزیهای تیونرها روی آن باشیم. منهارت ، یکی از تیونرهای باسابقه و نامآشنای صنعت خودروسازی جهان اســت که بیشتر پروژههای خود را به تقویت محصولات بامو اختصاص میدهد و حالا نیز سراغ بامو «ام۲»رفته تا جدیدترین پروژه کاری خود را به تقویت این محصول اختصاص دهد. بعد از اینکه منهارت ویرایشهای خود را روی این اتومبیل انجام داده، نام ۴۵۰«ام اچ۲»را برای آن انتخاب کرده اســت تا شخصیتی دوباره به آن داده باشد. همچنین افزایش قدرت تولیدی ۳۷۰ اسببخاری این موتور در حالت استاندارد، حداکثر ۴۵۰ اسببخار شده اســت. گذشته از تزریق قدرت بیشتر به بخش مولد قدرتی، منهارت جبههای جدید را برای «ام۲»در نظر گرفته که میتوان نشانههای آن را در رنگ قابل توجه زردرنگ، کاپوت موتور فیبرکربنی با هودهای بزرگ روی آن، تیغههایی جدید در زیر سپر جلو و در لابهلای ورودیهای اطراف سپر، قاب داخلی تاریکتر چراغها، کالیبراسیون زرد زنگ سیستم ترمز، رینگهای آلیاژی ۶ پرهای دوبل مشکی رنگ و در آخر نیز به سقف تمام فیبرکربنی خودرو اشاره کرد.
سری ۷ زیر تیغ جراحی منهارت
جدیدترین و آخرین نسل از بامو سری ۷ که حدودا چندماهی میشود بهصورت رسمی از سوی کمپانی بامو معرفی شده اســت، توسط تیونر اختصاصی محصولات این برند یعنی منهارت برای تقویت بدنه و پیشرانه انتخاب و پس اعمال تقویتهای لازم روی آن، لقبی جدید تحت عنوان ۷۰۰«ام اچ۷»به انتهای نام آن افزوده شد. البته در زمان معرفی این محصول تنها یک تصویر از آن منتشر شده اســت. در جلوی خودرو همانطور که در تصویر منتشر شده از سوی منهارت هم قابل مشاهده اســت، از چراغهای جدید تمام «ال ایی دی»در کنار جلوپنجره مشبک مشکی رنگ استفاده شده اســت، البته نه اینکه چراغها بهصورت فیزیکی جدید شده باشند، ولی قاب داخلی آنها تاریکتر شده و جبههای اسپرت به چهره خودرو داده اســت. بیشترین تغییرات حاصله روی این خودرو هم مربوط به مجموعه سپر خودرو میشود که در دو طرف آن مهشکنهای جدید سه قلو نواری شکل در لابهلای هر یک از ورودیهای دو طرف سپر و یک بامپر یا تیغهای آیرودینامیکی در زیر آن برای چسبندگی بیشتر خودرو نصب شده که بهنظر میرسد از فیبرکربن ساخته شده باشد. علاوهبر این موارد با توجه به تصویر ارائه شده، قاب آینهها و رکاب زیر درها از فیبرکربن ساخته شده و رینگهای بزرگ خودرو هم جدید شدهاند. برای پیشرانه خودرو هم منهارت یک بسته افزاینده قدرت را ارائه کرده که قدرت موتور ۴/۴ لیتری «وی۸»را از ۴۴۹ اسببخار به مرز ۷۰۰ اسببخار نزدیک کرده اســت و شتاب خودرو را در ۴ ثانیه از حالت سکون به صد کیلومتر بر ساعت میرساند.
۷۵۰ اسببخار برای «ایکس۵»
شاسیبلند بامو«ام»«ایکس۵»بار دیگر به دستان توانمند جیپاور تقویت شد. جیپاور تیونر آلمانی صنعت خودروسازی جهان که سوژههایش را فقط از محصولات بامو انتخاب میکند، برحسب عادت این بار هم سراغ محصولات تولیدی این کمپانی خودروسازی رفته و بار دیگر شاسیبلند «ایکس۵»«ام»را برای پیشبرد اهدافش انتخاب کرده اســت. در طراحی ظاهری این خودرو چندان اتفاق خاصی نیفتاده، ولی بخش فنی و مولد قدرتی آن تبدیل به یک هیولای تمامعیار شده اســت. البته این خودرو در مدل استاندارد هم با قدرت ۵۷۵ اسببخاری، یکی از قدرتمندترین خودروهای شاسیبلند بازار بهشمار میرود، ولی جیپاور به این قدرت راضی نشده و با ارائه یک کیت تقویتی، تواناییهای این خودرو را به شدت بالا برده اســت. بسته تقویتی که از آن سخن گفتیم، در خود توربوشارژرهای بزرگتر و قدرتمندتر، ارتقای اطلاعات «ایی سی یو»موتور، یک سیستم اگزوز تیتانیومی با ۲۳ کیلوگرم وزن کمتر نسبت به مدل استاندارد و یکسری بهروزرسانیهای نرمافزاری و سختافزاری را جای داده که منجر به تولید قدرتی ۷۵۰ اسببخاری از پیشرانه ۴/۴ لیتری هشت سیلندر«بی توربو»شده اســت.
در کنار این افزایش قدرت ۱۷۵ اسببخاری، گشتاور هم ۲۳۰ نیوتونمتر بیشتر شده و حالا به ۹۸۰ نیوتونمتر افزایش پیدا کرده اســت تا در عمل سرعت خودرو را به مرز ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت نزدیک کند. ولی بهصورت پیش فرض روی ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده اســت. برای داشتن چنین قدرتی روی بامو «ایکس۵»«ام»، تیونر مذکور هزینهای ۴۹۰۰ دلاری را طلب کرده اســت و در صورت نیاز به تمام سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت، میتوانید ۷۴۳ دلار پرداخت کنید تا محدودکننده الکترونیکی روی موتور حذف شود.
علاوه بر اینها، جیپاور رینگهای ۲۳ اینچی مخصوص با لاستیکهای سوپراسپرت به قیمت ۹۳۸۵ دلاری، یک سیستم تعلیق «کٌیلاور»به قیمت ۲۵۴۸ دلاری و یکسری اتصالات سفارشی به همراه کاتالیزور جدید اگزوز به قیمت ۳۵۴۶ دلار را برای خودرو در نظر گرفته اســت. اگر هم خودروی موردنظر برای تقویت را ندارید، میتوانید بامو «ایکس۵»«ام»با فاکتورهای تقویتشده را به قیمت ۱۰۰ هزار دلاری تهیه کنید.
5454
او به ماجرای خرید هواپیما هم نقب زد و پرسید: آیا خرید هواپیمای نو بد است که به دولت حمله میکنند؟ و البته از رفتار صداوسیما درخصوص برجام هم گلایه کرد و گفت: اتاق بازرگانی با سند و مدرک دستاوردهای برجام را به جای تلویزیون به مردم نشان دهد تا مردم بدانند در دولت نهم و دهم چه وضعی داشتند و اکنون چه وضعی دارند؟
مهدی محتشمی قائممقام وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات هم از قرارداد با غولهای فناوری جهان پس از برجام پرده برداشت و گفت: اکنون با شرکت تلکوم کرهجنوبی، ایتالتل ایتالیا و شرکتهای دیگری مانند نوکیا، اریکسون و کورینت آلمان درحال امضای قراردادهایی برای بخش آیسیتی هستیم تا زیرساختهای ارتباطی کشور را بهبود دهیم.
هدف فقط ساماندهی شایعات است
مجوزدارشدن کانالهای تلگرامی پرطرفدار بحث داغی در اتاق ایران به دنبال داشت، اما محمود واعظی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات توضیح داد: هدف ما این است که منتشرکننده شایعات و اخبار دروغ را شناسایی کنیم، وگرنه برای فعالیت درفضای مجازی نیازی به مجوز نیست.
او ادامه داد: هماکنون یک روزنامه که فقط ١٥٠٠ نسخه از آن در روز خوانده میشود، ثبت میشود و متولی آن معلوم است. بنابراین ما میخواهیم متولی کانالها معلوم باشد و این کار درستی است، زیرا سبب نظمدهی میشود و با توجه به اینکه گاهی مطالب، شایعات و حرفهای بیربطی دراین کانالها مطرح میشود، میتوان با این کار این مسائل را ساماندهی کرد.
اما پدرام سلطانی نایبرئیس اتاق بازرگانی نسبت به دریافت مجوز برای کانالهای تلگرامی موضع گرفت و گفت: اخذ مجوز نشان ساماندهی نیست، نشان بیاعتمادی به شهروندان است و برای توسعه کسبوکار درفضای مجازی این مجوزگرفتن نوعی سنگاندازی است و نگاه اخذ مجوز، باید تغییر کند.
از استارتآپها حمایت میکنیم
البته واعظی زیر بار ادعای سلطانی نرفت و گفت: یکی از سیاستهای جدی ما حمایت از استارتآپها بوده و در سال گذشته ١٠٠هزار شغل مستقیم وغیرمستقیم دراین حوزه ایجاد کردهایم و بیش از ١١٠هزار اپلیکیشن بومی نوشته شده است.
او ادامه داد: به بیش از ٣٠٠ شرکت وام وجوه اداره شده پرداخت شده است و تاکنون بیش از ١٢٠میلیارد تومان با بهره کم و خواب یک تا ٣ساله برای حمایت از این بخش پرداخت کردهایم.
نمیخواهیم سومین شکست رجیستری را بخوریم
عضو کابینه دولت یازدهم همچنین ازعملکرد رسانهها و برخی دستگاههای اجرایی در زمینه اجرای عجولانه طرح کددارکردن گوشیهای تلفنهمراه (رجیستری) انتقاد کرد و گفت: دولتهای نهم و دهم این طرح را دوبار عجولانه به مرحله اجرا درآوردند که با شکست مواجه شد. به گفته واعظی، طرح کددارکردن گوشیهای تلفنهمراه (رجیستری) پس از آنکه به صورت کامل کارشناسی و همه جوانب آن سنجیده شود، اجرایی خواهد شد. اینکه برخی رسانهها هر روز خواهان اجرای عجولانه آن شوند، صحیح نیست.
مردم پول خرید اینترنت ندارند
در ادامه این نشست هم معاون وزیر ارتباطات از تأثیرگذاری دریافت یارانهها درحجم ارتباطات موبایلی و اینترنتی شهروندان خبر داد. محمدجواد آذریجهرمی مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت گفت: اکنون خواسته مردم کاهش تعرفههای ارتباطی است و به همین دلیل در زمان پرداخت یارانهها دیده شده که رشد استفاده از شبکههای موبایلی قابل توجه میشود و این نشان از آن است که مردم علاقهمند به استفاده از ارتباطات هستند، اما گاهی توان مالی آنها اجازه نمیدهد.
امضای قرارداد با نوکیا، اریکسون و تلکوم
اکنون یکسال از اجراییشدن برجام میگذرد و گشایشهای آن درعرصههای مختلف اقتصادی کشور مشهود و ملموس است. قائممقام وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در امور بینالملل عقد قرارداد شرکتهای معتبر آیسیتی دنیا با ایران، گشایش حساب در بانکهای بین المللی، عضویت در شورای راهبری اتحادیه پست جهانی و گشایش دفاتر شرکتهای بینالمللی در ایران را از مهمترین گشایشهای برجامی درحوزه متبوعش عنوان کرد.
«مهدی محتشمی» قائممقام وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در امور بینالملل درباره آثار اجرای برجام دربخش ارتباطات و فناوری اطلاعات (آیسیتی ICT) گفت: درگذشته ناچار بودیم فناوریهای مورد نیاز خود را از یکی- دوکشور و حتی یکی- دوشرکت که انحصار بخش آیسیتی را دراختیار داشتند، تأمین کنیم اما اکنون و پس از اجرای برجام و گشایشهای حاصل از آن مشکل انحصار و مراجعه به چند شرکت محدود برطرف شده است و اکنون مشکل انتخاب داریم.
بسیاری از شرکتهای معتبر اروپایی و حتی شرکتهای آمریکایی وشرکتهای شرق دور طرفهای قرارداد ما شدهاند و پیشنهادهای جذابی را برای انتقال تکنولوژی و فناوری و سرمایهگذاری دربخش تحقیق و توسعه آیسیتی دادهاند.
قائممقام وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در امور بینالملل درباره عقد قرارداد با شرکتهای صاحبنام جهانی گفت: اکنون با شرکت تلکوم کرهجنوبی، ایتالتل ایتالیا و شرکتهای دیگری مانند نوکیا، اریکسون و کورینت آلمان درحال امضای قراردادهایی برای بخش آیسیتی هستیم که بخش مخابرات و شرکتهای اپراتوری را که شرایطشان نسبت به قبل بهتر شده است، در برخواهد گرفت. همچنین امسال شرکت ملی پست به نمایندگی از دولت جمهوری اسلامی ایران درکنگره جهانی پست در استانبول ترکیه شرکت کرد و به عضویت شورای راهبری اتحادیه پست جهانی درآمد که تا پیش از آن، درخواستهای بسیار ما برای عضویت رد میشد.
بازگشایی دفاتر شرکتهای مختلف در ایران هم گشایش مهم دیگر برجام است. محتشمی گفت: اکنون بسیاری ازشرکتهای معتبر اروپایی فعال درحوزه آیسیتی دفاتر خود را در ایران باز کردهاند و آنهایی که پیش از این دفتر داشتند، درصدد توسعه آن هستند که این امر اشتغالزایی به دنبال دارد.
منبع : شهروند
در دادخواستی که امضای مایکروسافت، گوگل، اپل، توئیتر، آمازون، سیسکو، یاهو، موزیلا و چند شرکت دیگر پای آن به چشم میخورد، این شرکتها از دستگاه قضایی و پلیس آمریکا خواستهاند تا به صدور این قبیل احکام پایان دهند و به آنها اجازه بدهند تا نظارتها و کنترلهای اعمالشده از سوی مقامات دولتی را به اطلاع کاربران و عموم مردم برسانند. همچنین، در صورت موافقت با درخواست این شرکتها، پذیرش gag order ها هم با زمان محدود و با ارائهی مستنداتی از سوی مقامات قضایی امکانپذیر خواهد بود.
به گفتهی مسئولان این شرکتها، در یک سال و نیم گذشته بیش از ۲۶۰۰ مورد gag order تنها به شرکت مایکروسافت ارائه شده اسـت که بیشترشان فاقد محدودیت زمانی بودهاند. همچنین از آغاز سال ۲۰۱۶ تا کنون، شرکت یاهو با بیش از ۴۰۰ gag order مواجه شده و شرکت اپل هم ۵۹۰ gag order بدون سقف زمانی دریافت کرده اسـت. آنگونه که کارشناس مسئول امور قانونی و کسب و کار موزیلا میگوید، علاوه بر این که مقامات قضایی هیچگاه مدرکی دال بر لزوم محرمانه ماندن برداشت اطلاعات ارائه نکردهاند، نبود محدودیت زمانی باعث میشود که گاه، این برداشت اطلاعات تا سالها به اطلاع کاربر نرسد.
علاوه بر شرکتهای بزرگ و کوچک حوزهی فناوری اطلاعات، مجموعههای رسانهای مانند واشنگتن پست و شبکهی فاکسنیوز و همچنین برخی از مقامات سابق نیروهای پلیس پای این دادخواست را امضا کردهاند.
ایسنا: نشستی بین رئیسجمهور آینده آمریکا و غولهای تکنولوژی نظیر اپل و فیسبوک در برج ترامپ برگزار شد. در همین حال شماری از اعضای سیلیکون ولی از مخالفت با طرحهای ترامپ علیه مسلمانان و مهاجران خبر دادهاند.
این دیدار در حالی انجام شد که سیلیکون ولی در دوران کمپین ریاستجمهوری روی خوشی از ترامپ ندید. ترامپ تا آنجا پیش رفت که از بایکوت اپل به خاطر اصرار این کمپانی بر مساله حفظ حریم شخصی در برابر مقامات امنیتی آمریکا سخن گفت.
ترامپ همچنین بر سر طرح ضد مهاجرت خود به مواضع مارک زاکربرگ، بنیانگذار فیسبوک، تاخت. او همچنین به مدیرعامل آمازون حمله کرد و او را کلاهبردار مالیاتی خواند. جف بزوس مالک روزنامه واشنگتن پست است که در طول کمپینهای انتخاباتی از هیلاری کلینتون حمایت میکرد. البته این موضوع صرفا محدود به مدیر عامل آمازون نبود، سیلیکون ولی به طور کلی صدایش در حمایت از کلینتون بلند بود.
اما ظاهرا حالا در دوران پس از مبارزات انتخاباتی، قرار است دوران صلح سیلیکون ولی و ترامپ فرا برسد. دست کم این حدس و گمان رسانههایی است که از نشست ترامپ و نمایندگان بخش تکنولوژی خبر دادهاند. گفتههای مدیر انجمن اینترنت آمریکا هم میتواند تاییدی بر انتخاب نگاه رو به آینده از سوی دو طرف باشد. مایکل بکرمن، در این باره گفته است: «انتخابات، انتخابات است و کمپین کمپین است.» او گفته است: «حالا ما از اداره کشور صحبت میکنیم. این یک مکالمه متفاوت است که لحن صحبت هم بسیار متفاوت خواهد بود.»
در حالی مدیران اپل، فیسبوک، آمازون، آیبیام، سیسکو، مایکروسافت و… به این نشست دعوت شدهاند که ظاهرا جریان صلح قرار نیست شبکه اجتماعی محبوب ترامپ را در بر گیرد. بر اساس اخبار منتشرشده جک دورسی، مدیر توییتر، به این نشست دعوت نشده است. هنوز هیچ دلیلی برای دعوت نشدن او به این نشست اعلام نشده است. او البته یک هفته پیش در کنفرانسی در سانفرانسیسکو گفته بود که احساس "پیچیدهای" نسبت به استفاده ترامپ از توییتر دارد. او در آن نشست صراحتا از احساس نه چندان ناخوشایندش از اتصال مستقیم و در لحظه به افکار ترامپ صحبت کرده بود.
نشست روز چهارشنبه اگرچه معانی چند لایهای دارد اما به صورت عمومی نشستی اقتصادی و در راستای برنامههای کارآفرینی ترامپ خوانده شده است. آیبیام پیشاپیش آغوش خود را به سوی چنین برنامههایی گشوده است. مدیر عامل آیبیام روز سهشنبه اعلام کرد حاضر به استخدام ۲۵ هزار نیروی جدید در آمریکا است.
در حالی سخن از صلح بین سیلیکون ولی و ترامپ است که شماری از مهندسان، برنامهریزان و طراحان و مدیران کمپانیهای مختلف "سیلیکون ولی" روز سهشنبه با راهاندازی پلتفرمی اعلام کردهاند در اجرایی کردن طرحهای ضد مهاجرت و مسلمانان دولت آینده سهمی ایفا نخواهند کرد.
مبتکران این پلتفرم که عنوان آن "دیگر هرگز" است با اشاره به سهم تکنولوژی در حمایت از فجایع انسانی میگویند وظیفه خود میدانند که از نیرو و دانش خود برای حمایت از حقوق افراد و نه ضد آنها استفاده کنند.
در صفحه اول این پلتفرم بیانیهای دیده میشود که تا کنون بیش از ۳۰۰ نفر از فعالان سیلیکون ولی آن را امضا کردهاند. در این بیانیه به سابقه همکاری کمپانی آیبیام با نازیها در آلمان و سپس در اروپا برای شناسایی و دستهبندی اطلاعات یهودیها در جریان هولوکاست اشاره شده است. آن زمان البته هنوز کامپیوترهای امروزی خلق نشده بودند اما آیبیام با سیستم کارت پانچ به یاری نازیها شتافت و در جریان آن سود هنگفتی برد.
نویسندگان بیانیهی پلتفرم "دیگر هرگز" میگویند: «ما امضاکنندگان، کارکنان سازمانها و کمپانیهای آمریکا هستیم. ما مهندس، طراح و مدیران تجاری هستیم و کارمان مربوط به مدیریت یا پردازش داده است. انتخاب ما همبستگی با مسلمانان، مهاجران، و همه کسانی است که زندگی و معیشتشان به خاطر طرح گردآوری دادهی دولت آینده تهدید میشود. ما از گردآوری داده درباره افراد بر اساس قانون اساسی که از آزادی عقیده حمایت میکند سر باز میزنیم. ما از تسهیل اخراج دستهجمعی افراد سر باز میزنیم.»
امضاکنندگان این نامه همچنین لیستی مشخص از اقداماتی تهیه کردهاند که در صورت تقاضا برای ارایه اطلاعات افراد به دولت انجام خواهند داد. در این لیست از عمومی کردن موضوع تا استعفا پیشبینی شده است.
ترامپ در طول کمپین انتخاباتی خود از به وجود آوردن بانک اطلاعاتی در دولت خود برای رهگیری مسلمانها در آمریکا صحبت کرده بود. البته از زمان انتخابات تاکنون هنوز اطلاعات دقیقی در این باره ارائه نکرده است. مشخص نیست که آیا این بانک اطلاعاتی قرار است چیزی شبیه به سیستم ثبت ورود و خروج دولت بوش پس از حملات یازده سپتامبر باشد که توسط دولت اوباما ملغی شد یا قرار است از آن فراتر رود.
هفته نامه تجارت فردا: نامآورترین شرکتهای فناوری جهان در شمال کالیفرنیا در حال رقابت در کار و ساختوساز هستند. فیسبوک در ابتدا کارش را با ساختمانی به مساحت 430 هزار فوت مربع (40 هزار مترمربع) آغاز کرد که به یک انبار غولپیکر شباهت دارد. گفته میشود این ساختمان بزرگترین اداره با طراحی باز در جهان است.
گوگل سخت درگیر ساختن ادارات مرکزی جدیدی است که جایگزین مجموعه کنونی خود کند. مجموعهای از ساختمانهای شیشهای قابل جابهجایی که میتوان با توجه به ملزومات کسبوکار آنها را بزرگ یا کوچک کرد. شرکتهای سامسونگ و اوبر هم در حال ساختوساز هستند.
اما جاهطلبانهترین پروژه به اپل تعلق دارد که پنج میلیارد دلار را برای ساخت طرحی شبیه یک فضاپیمای غولپیکر خرج میکند. سیلیکون ولی با آنچه در دهه 1990 بود تفاوت زیادی دارد. در آن زمان این منطقه به عنوان زمین پرورش نوع جدیدی از سرمایهداری باز و آزاد و نوع جدیدی از سازمان تجاری کوچک، ظریف و سیال قلمداد میشد. شرکتها برای حل مشکلات خاص پدیدار و سپس به سرعت ناپدید میشدند. افراد حرفهای از یک شرکت به شرکت دیگر میرفتند.
آنها میدانستند که ارزششان در مهارت آنهاست نه در پوشیدن لباس فرم شرکتها. امروز سیلیکون ولی مملو از شرکتهاست. تعداد اندکی از برندگان بزرگ این عظیمترین مرکز نوآوری جهان را تحت سلطه خود گرفتهاند در حالی که تعداد بیشماری از بنگاههای تازهتاسیس با یکدیگر رقابت میکنند تا به شرکتهای بزرگ خدمات دهند و اگر خوششانس باشند توسط یکی از آنها خریداری شوند.
حکومت اشرافی فناوری
تنها ظرف دو دهه، موفقترین شرکتهای فناوری توانستند رشد چشمگیری داشته باشند. هر روز چهار میلیون جستوجو در گوگل انجام میشود. شمار افرادی که هر ماه به فیسبوک سر میزنند از جمعیت چین بیشتر است. عظمت بیش از حد این شرکتها به معنای تسلط بر بازار و درآمدهای هنگفت برای آنهاست.
زیرساختارهای اقتصاد اطلاعات از سوی تعداد اندکی از شرکتها کنترل میشود: آمازون تقریباً یکسوم بازار رایانش ابری را در اختیار دارد و در یک سال گذشته بخش خدمات ابری آن بیش از 50 درصد رشد کرده است. سه شرکت پرارزش جهان در حال حاضر شرکتهای فناوری هستند در حالی که شرکتهای آمازون و فیسبوک در رتبههای 7 و 6 قرار دارند.
در دوران صنعتی، شرکتها برای رشد خود از صرفه حاصل از مقیاس استفاده میکردند. به عنوان مثال، هر چه یک شرکت فولاد بیشتری تولید میکرد بیشتر میتوانست هزینههای هر واحد را کاهش دهد، رقبای کوچکتر از خود را به حاشیه بکشاند و پول بیشتری را برای تحقیقات، بازاریابی و توزیع خرج کند.
همین موضوع برای انواع کالاهای فیزیکی صادق بود. در دوران مجازی شرکتهای فناوری این اصل را متحول کردند: آنها توجه خود را از سمت عرضه (کارایی تولید) به سمت تقاضا (اثرات شبکهای) سوق دادند. درست همانطور که غولهای صنعتی قدیمی از نوآوریهای فناوری برای کاهش هزینهها استفاده میکردند، غولهای جدید فناوری از نوآوریهای فناوری برای گسترش شبکههای خود بهره میبرند.
ارتباطات قدرتمند
تاثیرات شبکهای (network effects) همواره موتورهای قدرتمند رشد بودهاند. موفقیت نهتنها به تقویت خود منجر میشود بلکه از قانون افزایش بازدهیها پیروی میکند. حتی برخی شرکتهای شبکهای به افراد پول میدهند تا مشتری آنها شوند و به این ترتیب اندازه آنها بزرگتر شود. اگر شبکهها با یکدیگر مرتبط شوند و نسخههایی چندگانه ایجاد کنند آنگاه اثرات قدرتمندتری خواهند داشت.
بسیاری از بنگاههای جدید فناوری «سکوهایی» هستند که گروههای مختلفی از افراد را به یکدیگر مرتبط میسازند و به آنها امکان میدهند تا در مبادلاتی شرکت کنند که برای هر دو طرف سودآور هستند. شرکتهای قدیمی فناوری نیز تاکید زیادی بر بخش سکویی کسبوکار خود دارند. همه علاقهمندند در مرکز شبکهای از کاربران و وسایل مرتبط قرار گیرند که بهطور مرتب فرصتهای بیشتری را برای رشد باز میکنند.
از برخی جهات این غولهای فناوری شباهتی به بنگاههای نوپا ندارند بلکه بیشتر شبیه شرکتهای سنتی هستند. ادارات با طرح باز و لباسهای غیررسمی هنوز برقرار هستند اما روحیه آنها در حال تغییر است. آنها سرمایهگذاریهای بیشتری را در کارهای سنتی شرکتی از قبیل فروش و برندسازی انجام میدهند.
این نوع نگرش شرکتی یکی از عوامل موفقیت آنهاست. بنگاههای نوپا به شدت تلاش میکنند مورد توجه شرکتهای باسابقهای قرار گیرند که همه چیز از خدمات قانونی گرفته تا کنترل کیفیت را به آنها میدهند. شرکتهای نوپا از اینکه 90 درصد کارها درست انجام شود راضی هستند اما مشتریان محصولات بیعیب و نقص میخواهند. فناوری قدرتمندترین نیرو و عامل رشد غولهای جدید است. اما دو نیروی دیگر یعنی جهانیسازی و مقررات نیز وجود دارند. از سال 1980 به این طرف، شرکتهای بزرگ چندملیتی بزرگترین ذینفعان آزادسازی اقتصاد جهان بودهاند.
فهرست سالانه شرکتهای چندملیتی جهان که توسط کنفرانس سازمان ملل در زمینه تجارت و توسعه (آنکتاد UNCTAD) منتشر میشود نشان میدهد که با معیارهایی از قبیل اندازه و استخدام، این شرکتها از اواسط دهه 1990 رشد بسیار چشمگیری داشتهاند. همچنین این شرکتها بیش از پیش پیچیدهتر شدهاند. آنکتاد اشاره میکند 100 شرکت برتر چندملیتی جهان هر کدام بهطور میانگین 20 شرکت مادر دارند که اغلب در مناطقی با مالیات اندک واقع شدهاند و بیش از 500 شرکت وابسته دارند که در بیش از 50 کشور جهان فعالیت میکنند.
شرکتهای بزرگ با تشکیل زنجیرههای عرضهای که در سراسر جهان گسترده هستند و درگیر ساختن صدها شریک (از شرکتهای وابسته متعلق به خود گرفته تا پیمانکاران خارجی) توانستهاند به کارایی زیادی دست یابند. شرکتها در حال تقسیم کردن کسبوکار خود به قطعات کوچکتر و قرار دادن این قطعات در مناطقی هستند که کمترین هزینهها را دارند.
آنها همچنین به اتحادهای پیچیده بیشتری روی میآورند. آقای پانکاج از دانشکده تجارت استرن در دانشگاه نیویورک برآورد میکند در حال حاضر 1000 شرکت عمومی برتر آمریکا 40 درصد از درآمد خود را از طریق متحدانشان کسب میکنند در حالی که این رقم در سال 1980 فقط یک درصد بود. علاوه بر ساختار شبکههای تولید، شرکتهای چندملیتی توجه زیادی به شبکههای دانش دارند.
شرکت استراتژی و بازوی مشاورتی پیدبلیوسی (PWC) که غول حسابداری است نظرسنجی سالانه را در مورد 1000 شرکت نوآور جهان انجام میدهند. پژوهش آنها نشان میدهد که سال گذشته شرکتهایی که 60 درصد یا بیشتر از بودجه تحقیق و توسعه (R&D) خود را در خارج هزینه کردند در مقایسه با رقبایی که در داخل کشور متمرکز شده بودند سود حاشیه عملیاتی، بازگشت سرمایه و رشد عملیاتی درآمدی بسیار بیشتری داشتند.
شرکتهای جهانی میتوانند بودجه تحقیق و توسعه خود را در مکانهای کمهزینهتر خرج کنند و به این ترتیب نوآوریهای بیشتری به دست آورند. آنها همچنین میتوانند به نوآوریهای بومی دسترسی داشته باشند. جنرالالکتریک بیش از یکچهارم از محصولات بهداشتی جدید خود را در هند میسازد تا بتواند از نوآوریهای اندک این کشور استفاده کند. درآمدهای این شرکت در خارج از ایالات متحده از 8 /4 میلیارد دلار در سال 1980 به 65 میلیارد دلار در سال 2015 رسید.
این شرکتها به تازگی با رقبایی غیرغربی مواجه شدهاند. هماکنون فهرست 500 شرکت برتر جهان در نشریه فورچون حاوی 156 بنگاه از بازارهای نوظهور است در حالی که این رقم در سال 1995 فقط 18 مورد بود. موسسه مککینزی پیشبینی میکند که تا سال 2025 حدود 45 درصد از شرکتهای فهرست نشریه فورچون در اقتصادهای نوظهور مستقر باشند.
این اقتصادها هماکنون شرکتهایی با کلاس جهانی خلق میکنند که بازارهای محلی بزرگی دارند و مصمم هستند در نوآوری سرمایهگذاری کنند. شرکت چینیتنسنت (Tencent) توانست ظرف چند سال مشتریان خدمات پیامرسان تلفن همراه خود یعنی ویچت را به 700 میلیون برساند. نیمی از 150 هزار کارمند شرکت چینی هواوی که تجهیزات شبکه و مخابرات میسازد در بخش تحقیقات کار میکنند. اگر شرکتهای غربی بخواهند در مقابل این رقبا زنده بمانند لازم است بزرگتر و نوآورتر شوند.
رشد مقررات نیز به نفع شرکتهای قدرتمند کنونی تمام شده است. سقوط شرکت انرون (Enron) در سال 2001 پایانی بر دوران مقرراتزدایی است که از اواخر دهه 1970 آغاز شد و شروعی برای دوران مقرراتگذاری مجدد به حساب میآید. بحران مالی سال 2008 به تقویت این روند کمک کرد. قانون ساربن-آکسلی (Sarbane-Oxley) که یک سال پس از سقوط انرون تصویب شد حاکمیت شرکتی را شکلی دوباره بخشید. قانون استطاعت مالی مراقبتها مصوب 2010 صنعت مراقبتهای بهداشتی را بازمهندسی کرد. این صنعت حدود یکپنجم از اقتصاد ایالات متحده را تشکیل میدهد. در همان سال قانون داد-فرانک (Dodd_Frank) صنعت خدمات مالی را بازسازی کرد.
نهادهای مقرراتگذاری بزرگتر شدهاند. بودجه کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا طی سالهای 1995 تا 2016 از 300 میلیون به 6 /1 میلیارد دلار افزایش یافت. این نهادها فعالیتهای خود را نیز بیشتر کردهاند. وزارت دادگستری آمریکا از قانون اقدامات مفسدانه در خارج از کشور مصوب سال 1977 علیه شرکتهایی استفاده میکند که در خارج رفتارهای مشکوکی دارند. میانگین هزینه صدور حکم تحت این قانون از 2 /7 میلیون دلار در سال 2005 به 157 میلیون دلار در سال 2014 رسید. بدون تردید، مقررات بار سنگینی را بر دوش شرکتهای کوچک قرار میدهد چرا که هزینه ثابت انطباق با مقررات بالاست.
نیکول و مارک کرین از دانشکده لافایت برآورد میکنند هزینه انطباق با مقررات فدرال برای شرکتهایی با 19 کارمند یا کمتر 10585 و برای شرکتهایی با 500 کارمند یا بیشتر 7755 دلار به ازای هر کارمند است. علاوه بر این، شرکتهای جوان از مقررات آسیب بیشتری میبینند چون تجربه کمتری در مواجهه با آنان دارند. قانون ساربن-آکسلی بار سنگینی را بر شرکتهای عمومی کوچک تحمیل کرد.
سهم دستمزد مدیران غیراجرایی در بنگاههای کوچکتر از 91 /5 دلار به ازای هر 1000 دلار فروش در قبل از تصویب این قانون به 79 /9 دلار پس از تصویب آن افزایش یافت. قانون مشاغل مصوب سال 2012 کسبوکارهای کوچک را از برخی الزامات سختگیرانه قانون ساربن-آکسلی معاف کرد. با وجود این، تعداد بنگاههای نوپا و عرضه عمومی اولیه سهام هنوز در سطوح بسیار پایین و دلسردکنندهای قرار دارد.
فراتر از حد خواندن
به علاوه، پیچیدگی نظام آمریکایی بنگاههای کوچک را آزار میدهد. قانون مالیات آمریکا بیش از 4 /3 میلیون کلمه دارد. قانون داد-فرانک 2319 صفحه بود. سازمانهای بزرگ قادرند متخصصانی را استخدام کنند تا این حجم بزرگ قوانین را بخوانند. در واقع قانون داد-فرانک بهگونهای طعنهآمیز به قانون «اشتغال دائم وکلا و مشاوران» مشهور شد.
900 نفر در اداره مالیات شرکت جنرالالکتریک کار میکنند. این شرکت در سال 2012 هیچ مالیاتی پرداخت نکرد. شرکتهای کوچک مجبورند برای خدمات وکلای خارجی هزینه بپردازند و همیشه نگران هستند که مبادا در تله مقررات متناقض «خدمات درآمد داخلی» گرفتار شوند. قوانین ساربن-آکسلی و داد-فرانک بر لحن مصوبات انگلستان و اروپا تاثیر گذاشتهاند.
چین نیز به مقرراتگذاری حساس شده است: بخشی به این دلیل که بتواند اهداف ملیگرایانه و سیاسی خود را دنبال کند و بخشی دیگر به این خاطر که نگران تضاد منافع است. مناطق مختلف رویکردهای متفاوتی را در قبال مقررات در پیش گرفتهاند و این خود به بدتر شدن مشکل پیچیدگی انجامیده است. در نتیجه در بسیاری از بازارها کسبوکار برای شرکتها تقریباً غیرممکن میشود.
مشکل دیگری که امروزه شرکتها با آن روبهرو میشوند کندی مایوسکننده رشد اقتصادی به ویژه در غرب و درست در زمان نوآوریهای گسترده فناوری است. شرکتهای بزرگ راحتتر میتوانند با این معما کنار بیایند. مارتین ریوز از شرکت مشاورتی بیسیجی (BCG) چنین استدلال میکند که این شرکتها به خوبی میتوانند سپرهای محافظ بسازند. آنها منابع اضافی کافی دارند تا بتوانند تکانههای بیرونی را جذب یا با رکودهای موقت مقابله کنند. آنها همچنین میتوانند در صورت نامساعد بودن اوضاع سیاسی عملیات خود را به بخش دیگری از جهان انتقال دهند.
آقای ریوز اشاره میکند نرخ انحلال برای تمام شرکتهای بورسی آمریکایی در یک دوره پنجساله 36 درصد است اما این نرخ برای شرکتهایی با ارزش بیش از یک میلیارد دلار به نصف کاهش مییابد. کندی رشد به نفع شرکتهای موجود عمل میکند.
جوزف گروبر و استیون کامین اقتصاددانان فدرالرزرو متوجه شدند که پساندازهای شرکتهای بزرگ بهطور فزایندهای از مخارج آنها پیشی گرفته است. به عنوان مثال شرکت اپل حدود یکچهارم از سرمایه بازاری خود را به شکل نقدی نگه میدارد. این حجم بزرگ نقدینگی به شرکتهای پیشرو امکان میدهد تا با خرید بنگاههای نوپا و قاپیدن پراستعدادترین کارمندان جایگاه خود را مستحکمتر سازند. بنابراین به نظر میرسد شرکتهای ابرستاره همه مزایا را از آن خود ساختهاند.
اما دو دلیل وجود دارد که نشان میدهد ممکن است موفقیت آنها پایدار نباشد. یک استدلال آن است که نیرویی که تولید و خلاقیت را سرعت میبخشد و اکنون به نفع این شرکتها کار میکند، ممکن است باعث تسریع تخریب آنها شود. استدلال دیگر بیان میکند این شرکتها هماکنون موانعی موقتی بر سر راه روند اقتصاد سیال هستند که نمیتوانند زیاد دوام بیاورند.