دانش > نجوم - چند درصد از زمین را آب در بر گرفته اســت؟ واقعیت این اســت که بر خلاف تصور برخی حجم این آب خیلی کم اســت. هرچند اقیانوسها ۷۰ درصد از سطح زمین را پوشاندهاند، ولی عمق آنها نسبت به عرض کره زمین خیلی کم اســت.
عکس روز ناسا نشان میدهد که اگر همه آبهای روی زمین را به صورت کره در یک جا جمع کنیم چه اتفاقی میافتد. شعاع این کره ۷۰۰ کیلومتر و فقط نصف شعاع ماه خواهد بود. البته از قمر «رئا» زحل اندکی بزرگتر خواهد بود. رئا مثل بسیاری دیگر از قمرهای منظومه شمسی به صورت عمده از یخ آب تشکیل شده اســت.
5454
دانش > نجوم - فضاپیمای OSIRIS-REx متعلق به ناسا سوار بر یک موشک اطلس ۵ پنجشنبه هفته گذشته پرتاب شد. این عکس به هنگام پرتاب موشک از پایگاه کیپ کاناورال گرفته شده اســت.
فضاپیمای OSIRIS-REx قرار اســت در سال ۲۰۱۸ به سیارک «بنو» (Bennu) برسد. سپس در سال ۲۰۲۰ نمونههایی از سنگها و غبار آن را جمعآوری میکند و سال ۲۰۲۳ به زمین باز میگرداند. اگر این ماموریت با موفقیت انجام شود، OSIRIS-Rex بزرگترین محموله سنگهای فضایی از زمان آپولو را به زمین میآورد. اسیریس-رکس یک فضاپیمای بدون سرنشین اســت و سیارک مقصد آن که در مجاورت زمین قرار دارد، غنی از کربن بوده و تاریخ اولیه منظومه شمسی را در خود دارد. این اولین ماموریت ناسا برای سفر به یک سیارک اســت.
برای دیدن عکس در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.
5454
دانش > نجوم - در عکس خارقالعادهای که ناسا منتشر کرده مریخ روبروی ابرهای رنگارنگ کیهانی قرار گرفته اسـت. این عکس تلسکوپی که به صورت موزاییکی گرفته شده، میدان دیدی به اندازه ۱۰ ماه کامل را نشان میدهد.
مریخ که آن را به شکل نور خیلی درخشان در سمت چپ بقیه سوژهها میبینید، وقتی این عکس گرفته شده، ۷ دقیقه نوری با زمین فاصله داشته اسـت. در پایین میان سحابیها، ستارهی قلبالعقرب دیده میشود که ۵۰۰ سال نوری با ما فاصله دارد. سمت راست آن هم خوشهی کروی M4 اسـت که فاصلهی آن به ۷۰۰۰ سال نوری میرسد.
برای دیدن عکس در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.
5454
دانش > نجوم - ناسا سرانجام فضاپیمای خود را برای شناسایی سیارکی مرموز با موفقیت پرتاب کرد. کارشناسان ناسا به دنبال نمونهبرداری از این سیارک هستند که به گفته محققان احتمال کم برخورد آن با زمین وجود دارد.
فضاپیمای «اسیریس-رکس» زمین را به مقصد سیارک «بنو» (Bennu) ترک کرد تا ۲ کیلوگرم از مواد سطح این سیارک را به زمین بازگرداند. اسیریس-رکس یک فضاپیمای بدون سرنشین اسـت و سیارک مقصد آن که در مجاورت زمین قرار دارد، غنی از کربن بوده و تاریخ اولیه منظومه شمسی را در خود دارد. این اولین ماموریت ناسا برای سفر به یک سیارک خواهد بود و فضاپیمای ناسا پس از دو سال تعقیب سیارک بنو سرانجام در آگوست 2018 به آن خواهد رسید. مشاهدات نشان دادهاند که طول بنو در عریضترین قسمت ۵۱۰ متر اسـت و به جای اینکه سنگ سخت باشد از خرده سنگهایی تشکیل شده اسـت. این یعنی جاذبه آن کم اسـت، به همین دلیل فرود آمدن بر آن سخت میشود. اما از طرف دیگر، نمونهبرداری از آن برای فضاپیما راحتتر میشود. اسیریس-رکس پس از یک سال مطالعه سطح بنو و انتخاب بهترین نقطه برای نمونهبرداری به فاصله چند متری از این جرم نزدیک میشود. سپس بازوی رباتیکش را باز میکند و با سطح آن به مدت ۵ ثانیه تماس برقرار میکند.
اسیریس-رکس از یک تکنیک جدید و بلندپروازانه برای جمعآوری نمونه استفاده میکند. این فضاپیما به یک بازوی رباتیک با دستگاه مکنده مجهز اسـت .طول بازوی رباتیک ۳٫۴ متر اسـت و به یک سر گرد ختم میشود که میتواند جریانی از گاز نیتروژن را آزاد کند. از آنجا که سطح بنو از تکههای کوچک سنگ و خاک تشکیل شده، وزش این گاز ذرات کوچکتر از ۲ سانتیمتر را بیرون میکشد و آنها را به درون محفظه نمونهبرداری در سر بازو هدایت میکند.
این فضاپیما بین ۶۰ گرم تا ۲ کیلوگرم سنگ و خاک جمعآوری خواهد کرد. دانشمندان معتقدند این نمونه اولیه شواهد مهمی از منبع حیات در زمین و احتمال اینکه حیات از جایی دیگر از منظومه شمسی سرچشمه گرفته باشد، ارائه خواهد کرد.
5454
مجله دیجی کالا - زهرا غلامی: در روز هشتم سپتامبر، فضاپیمای «اسیریس-رکس» زمین را به مقصد سیارک «بنو» (Bennu) ترک میکند و با سوغاتی برمیگردد. سوغاتی این فضاپیما ۲ کیلوگرم موادی از سطح آن سیارک اســت.
مشاهدات رادار نشان دادهاند که طول بنو در عریضترین قسمت ۵۱۰ متر اســت و به جای اینکه سنگ سخت باشد از خرده سنگهایی تشکیل شده اســت. این یعنی جاذبه آن کم اســت، به همین دلیل فرود آمدن بر آن سخت میشود. اما از طرف دیگر، نمونهبرداری از آن برای فضاپیما راحتتر میشود.
اسیریس-رکس پس از یک سال مطالعه سطح بنو و انتخاب بهترین نقطه برای نمونهبرداری به فاصله چند متری از این جرم نزدیک میشود. سپس بازوی رباتیکش را باز میکند و با سطح آن به مدت ۵ ثانیه تماس برقرار میکند.
طول بازوی رباتیک ۳٫۴ متر اســت و به یک سر گرد ختم میشود که میتواند جریانی از گاز نیتروژن را آزاد کند. از آنجا که سطح بنو از تکههای کوچک سنگ و خاک تشکیل شده، وزش این گاز ذرات کوچکتر از ۲ سانتیمتر را بیرون میکشد و آنها را به درون محفظهی نمونهبرداری در سر بازو هدایت میکند. این فضاپیما بین ۶۰ گرم تا ۲ کیلوگرم سنگ و خاک جمعآوری خواهد کرد.
بنو از زمانی به جا مانده که سیارات از قطعات کوچکتر سنگ تشکیل میشدند، بنابراین ساختار شیمیایی آن میتواند اطلاعاتی درباره این فرایند به ما بدهد. وقتی این نمونه جمعآوری شد، فضاپیمای اسیریس-رکس همچنان تا سال ۲۰۲۱ به مشاهداتش ادامه میدهد. پس از آن، وقتی سیاره ما و بنو نسبت به هم در موقعیت مناسبی برای بازگشت قرار گرفتند، اسیریس در سپتامبر ۲۰۲۳ به زمین بازمیگردد. کپسول حاوی نمونه در یوتا خواهد نشست.
دانش > نجوم - عکس روز ناسا حاصل ترکیب ۶۸ تصویر اسـت که به هنگام خورشیدگرفتگی ماه سپتامبر گرفته شده اسـت. عکاس از ساعت ۱۳ هر چهار دقیقه یک فریم ثبت کرده اسـت.
در این تصویر میبینید که چگونه ماه کمکم جلوی خورشید را میپوشاند و از جلوی آن کنار میرود تا خورشید در افق غروب کند. خورشید گرفتگی ماه سپتامبر یک کسوف اصطلاحا حلقوی بود. یعنی ماه به طور کامل جلوی قرص خورشید را نپوشاند. این عکس در «جزیره ریونین» در اقیانوس آرام گرفته شده اسـت.
برای دیدن عکس در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.
5454
دانش > فضا - همشهری آنلاین:
نتایج اولیه از مطالعه دوقلوهای فضانورد ناسا منتشر شدهاند و نشان میدهند تاثیرات فضا در برخی موارد کاملا برخلاف تصور دانشمندان است.
براساس گزارش نیچر، محققان سالهاست که در تلاشند تا تاثیرات حضور طولانیمدت در فضا روی روان و جسم انسان را درک کنند، اما به دلایلی انجام چنین بررسیهای با موانع فراوانی مواجه است: جمعیت نمونه برای انجام چنین تحقیقی بسیار کم است، در هر سال تنها 10 نفر میتوانند در ایستگاه فضایی بینالمللی زندگی کنند، تنها 50 سال از آغاز سفرهای انسان به خارج از زمین آغاز شدهاست، و مشکل گروه کنترل نیز وجود دارد زیرا انسانها متفاوت از یکدیگرند و اگر فردی تغییرات روحی و فیزیکی را در خارج از زمین تجربه کند، راهی برای فهمیدن اینکه آیا چنین تجربیاتی ممکن بود در زمین نیز برای او رخ دهد یا نه وجود ندارد.
به همین دلیل مارک کلی، فضانورد آمریکایی از اهمیت بالایی برخوردار است، وی دوقلوی همسان اسکات کلی است و از ساختار ژنتیکی کاملا مشابهی با او برخوردار است و این فرصتی مناسب را در اختیار دانشمندان قرار میدهد تا وضعیت فیزیکی و روحی این دو را روی زمین و پس از بازگشت از فضا با یکدیگر مقایسه کنند. همین فرصت به ایده اصلی پروژه مطالعاتی دوقلوهای ناسا تبدیل شد،مطالعهای که در 12 دانشگاه مختلف آمریکا توسط 10 دانشمند در دست اجرا است.
اسکات کلی در سالهای 2015 تا 2016 نزدیک به یک سال،340 روز را در ایستگاه فضایی زندگی کرد و در جمع 520 روز از زندگی خود را در فضا گذراندهاست. مارک کلی،فضانورد بازنشسته اما 54 روز از عمر خود را در سالهای 2001 تا 2011 در فضا بودهاست.
اکنون نتایج اولیه به دست آمدهاند و دانشمندان به تفاوتهای آشکاری میان وضعیت فیزیکی دو برادر پی بردهاند که این تفاوتها لزوما به شکلی که انتظار داشتهاند نیستند.
یکی از مهمترین نتایج این بودهاست که طی یک سال اقامت در فضا،تلومرهای (سازههای محافظتکننده دیانای در انتهای کروموزوم) اسکات کلی، نسبت به برادرش مارک که در این یک سال در زمین حضور داشت، درون گلبولهای سفید وی بلندتر شدهاند و این کاملا برخلاف انتظار دانشمندان بودهاست. نتیجهای که دانشگاههای دیگر نیز آن را تایید کردهاند. این یافته از آن جهت موجب شگفتی شدهاست که طول تلومرها یکی از مهمترین شاخصها برای سلامت و طول عمر به شمار میرود.
تلومرها با هر تقسیم سلولی،کوتاهتر میشوند تا زمانی که سلولها دیگر قدرت تقسیم را از دست میدهند و در نهایت میمیرند. این فرایند کوتاهشدگی تلومرها با ابتلا به سرطان و مرگزودرس در ارتباط است از این رو دانشمندان تصور میکنند هرچه طول تلومرها بیشتر باشد، تاثیرات مخرب سالخوردگی در فرد کاهش پیدا میکند.
همین موضوع باعث شده تا دانشمندان در شگفتی بمانند که چرا زندگی در فضا با تمامی دشواریهایی که دارد،از جمله رژیم غذایی محدود، تشعشعات مخرب کیهانی و شدت نیروی گرانشی که انسان برای مقابله با آن تکامل نیافتهاست باعث میشود که تلومرها طولانیتر شوند؟ تنها فرضیهای که میتواند این پرسش را پاسخ دهد ورزش بیشتر و مصرف غذاهای سالمتر توسط اسکات در فضا است و به نظر میآید همین سبک زندگی سالم توانسته با تاثیرات مخرب فضا مقابله کند.
از دیگر اختلافات کشف شده میان دو برادر، در باکتریهای موجود در معده و توصیف ژن در آنها بودهاست،بهنظر میآید حضور در فضا روند پردازش اطلاعات ژنتیکی اولیه را در انسانها مختل میسازد.
خبرگزاری آریا - 66 ماهواره موسوم به «ایریدیوم نکست» قرار است در آینده ای نزدیک در مدار پایینی زمین قرار بگیرند و به کمک کنترل کننده های ترافیک های هوایی و خلبان ها آمده تا آنها بتوانند مکان دقیق تمام هواپیماها، حتی آنهایی که بر فراز اقیانوس ها در حال پرواز هستند، را ردیابی کنند.
ماهواره های مذکور با همکاری کمپانی «هریس» توسعه یافته و به فرستنده هایی با قابلیت پیکربندی مجدد به نام AppSTAR مجهز هستند. فرستنده مورد اشاره قادر است تا حجم بیشتری از داده را نسبت به نسل حاضر مورد استفاده توسط ناسا پخش کند و علاوه بر آن دارای قابلیت برنامه ریزی مجدد از راه دور بوده و آژانس فضایی می تواند تغییرات جزئی در آنها برای مأموریت های پیش رو ایجاد کند.
گفتنی است فرستنده های رادیویی مورد اشاره به گونه ای طراحی شده اند تا بتوانند سیگنال های هواپیماهای جدید دارای فرستنده و گیرنده های ADS-B را دریافت کرده و از طریق آن هواپیماهایی که بر فراز اقیانوس ها پرواز می کنند را نیز ردیابی کنند. علاوه بر آن فرستنده و گیرنده های ADS-B به طور خودکار شماره پرواز، مکان و دیگر اطلاعات مفید را منتشر می کنند.
لازم به ذکر است ردیابی تمامی پروازها به هواپیماها این امکان را می دهد تا در فاصله کمتری از یکدیگر پرواز کنند و به همین جهت مسیرهای کوتاه تری را انتخاب کرده و سوخت خود را ذخیره کنند. از طرف دیگر اگر هر اتفاق غیر منتظره ای رخ دهد، عملیات های جستجو و نجات قادر هستند مکان دقیق هواپیما را به سادگی شناسایی کنند.
دانش > نجوم - عکس روز ناسا به تصویری خارقالعاده از کهکشان گرداب اختصاص پیدا کرده اسـت. کهکشان گرداب (یا مسیه ۵۱ یا انجیسی ۵۱۹۴) یک کهکشان برهمکنشی و کهکشان مارپیچی اسـت که در فاصله ۳۱ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد.
دسته ملاقه بزرگ صورت فلکی دب اکبر را دنبال کنید تا به آخرین ستارهاش برسید. سپس کمی تلسکوپ را به سمت جنوب و غرب هدایت کنید تا به کهکشانهای برخوردی شگفتانگیز M51 برسید. این دو کهکشان به صورت یک جا با نام کهکشان گرداب شناخته میشوند. هرچند که اگر با تلسکوپ به آن نگاه کنید مثل یک لکه خاکستری کمنور به نظر میرسد، ولی در این عکس تلسکوپی که با نوردهی زیاد گرفته شده، به خوبی میتوان ساختارهای مارپیچی رنگارنگ آن را مشاهده کرد. بسیاری از نقاطی که در پسزمینه این عکس میبینید در حقیقت کهکشانهایی هستند که در میلیونها سال نوری دورتر قرار دارند.
برای دیدن عکس در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید.
5454
دانش > نجوم - به گزارش خبرآنلاین، جدیدترین ماهواره سازمان مطالعات اقیانوسی و جوی آمریکا(NOAA) که GOES-16 نام دارد عکسهای با کیفیتی از کره زمین ارسال کرده است. این عکسها با استفاده از 16 کانال طیفی موجود در تجهیزات تصویربرداری ماهواره GOES-16 گرفته شده است.
برای دانلود عکس در ابعاد بزرگتر روی تصویر کلیک کنید.
5454