نشستن زیاد برای بدن به هیچ وجه خوب نیست و ضررهای زیادی را برای افراد به همراه دارد.با این وضعیت تنها چیزی که سراغ افراد بدون تحرک خواهد آمد,بیماری اســت. عمدتا بزرگسالان، حدود ۸ ساعت از روز را در وضعیت نشسته سپری میکنند. چه پشت میز بنشینید یا روی نیمکت، خطرات نشستن بیش از حد، شوخی نیستند.
شاید عمل نشستن بی ضرر بنظر برسد، مخصوصا بعد از یک روز کاری که شما را از نظر ذهنی خسته کرده اســت، اما نشستن طولانی مدت بطور منظم، باعث انحطاط عضلات میشود، که میتواند منجر به کاهش شدید توانایی حرکتی شما گردد.
خمیدگی اجتناب ناپذیر
کاملا واضح اســت که نشستن، یک فعالیت روزانه عادی برای همه اســت، اما پوسچر بد نیز اغلب اجتناب ناپذیر اســت. درست نشستن، بدنتان را مجبور میکند که عضلات شکم را برای حفظ وضعیت مناسب بکار بگیرد. بااینحال، هنگامیکه شما شانههایتان را رها و میان تنهتان را شل میکنید،
عضلات شکم ناگهان غیرقابل استفاده میشوند که در نتیجه فشار مضاعفی روی پایین کمر و ناحیه لگن شما وارد میشود. اگرچه خمیده نشستن، ممکن اســت راحتتر از حفظ پوسچر درست باشد، اما پتانسیل آن را دارد که قوس ستون فقرات شما را امتداد دهد و در نهایت باعث آتروفی عضلات شود.
آتروفی عضلات
آتروفی عضلات به انحطاط فیبرهای عضلانی گفته میشود که به جهت عدم تمرین عضلات به اندازه کافی رخ میدهد. این اتفاق، دلیل اینکه چرا باید سبک زندگی فعالتری داشته باشیم را توجیه میکند، اما همچنین وقتی صحبت از نشستنهای طولانی میکنیم نیز جای بحث و تامل دارد.
عدم فعالیت برای مدت زمانهای طولانی، باعث کاهش سایز فیبرهای عضلانی میشود، که بدن را تضعیف میکند. این فرایند از طریق نشستنهای طولانی مدت، سرعت میگیرد، مخصوصا در فلکسورهای باسن که کوتاه میشوند و در نهایت، دامنهی حرکتی را محدود میکنند.
عدم انعطاف پذیری
نشستن برای مدت زمان طولانی بر تمام نواحی بدن از جمله باسن، پشت، و پاها فشار وارد میکند، و این پتانسیل را دارد که باعث عدم انعطاف شدید شود که بدان معناست که ممکن اســت انجام حرکات فیزیکی عادی مانند پیاده روی، به مرور زمان دشوارتر گردد. نشستن طولانی مدت باعث میشود که دیسکهای پشت شما،
بطور غیر یکنواخت فشرده شوند. در نتیجه تاندونها و رباطها سفت میشوند. این امر مانع میشود که وزن بدن بطور یکنواخت روی ستون فقرات پخش شود، که در نهایت باعث عدم انعطاف پذیری میگردد و همچنین میتواند منجر به آسیب به دیسکها شود.
اختلال در گردش خون
نشستن نادرست برای مدت زمان طولانی و بطور منظم، میتواند باعث اختلال گردش خون در پاها شود. این مساله بعلت تجمع خون در رگها اتفاق میافتد، که معمولا بعنوان رگهای واریسی از آن یاد میشود. اگرچه این وضعیت معمولا در خانمها شایعتر اســت، اما میتواند بر مردان نیز تاثیر بگذارد.
ترومبوز وریدی عمقی (DVT)، مشکل جدیتری اســت که میتواند در نتیجهی اختلال گردش خون در پاها بوجود بیاید. گردش خون ضعیف میتواند مانع استقلال فیزیکی شود، و توانایی حرکتی را محدود کند.
نشستن به روش درست
نشستن، یک فعالیت اجتناب ناپذیر در زندگی روزمره اســت، اما مهم اســت در حالیکه این وضعیت را میپذیرید، انرژیتان را روی حفظ پوسچر مناسب متمرکز کنید. کاملا راست بنشینید، بدون آنکه به جلو خم شوید. شانههایتان را شل کنید و پاهایتان را صاف روی زمین قرار دهید. همچنین،
بازوهایتان را نزدیک پهلویتان بگذارید و آرنجها را در زاویه ۹۰ درجه خم کنید. مهمتر از همه، به یاد داشته باشید که تا حد ممکن، بلند شوید و حرکت کنید. ممکن اســت در ابتدا متوجه شوید که صحیح نشستن، تا حدی شما را نارحت میکند، اما نشستن درست، در نهایت به شما کمک خواهد کرد که با بالا رفتن سنتان، زندگی با کیفیتتری داشته باشید.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از سلامت آنلاین، به گفته دکتر «نارش سی. رائو»، مربی بالینی مرکز پزشکی لانگون در دانشگاه نیویورک، چهارزانو نشستن وضعیت ارگونومیک خوبی برای بدن محسوب نمیشود و باعث بروز بیماریهای متعددی چون مشکلات مزمن زانو، مفصل ران و کمردرد خواهد شد.
بر اساس تحقیقات معلوم شده که این شکل نشستن نه تنها باعث ایجاد مشکلات ارتوپدی میشود بلکه میتواند باعث افزایش فشار خون، دردهای عصبی و فشار شدید بر وریدهای واریسی و عنکبوتی بدن شود.
این تحقیقات حاکی از آن اسـت که نشستن در وضعیتی که پاها در حالت چهارزانو، دوزانو، دبلیوشکل، ضربدری یا رویهم قرار گرفته، موقعیتی پیچیده برای پا و باسن پدید میآورد و از سوی دیگر فشار بیشتری نیز بر ستون فقرات یا مهرهها وارد میکند که معمولا به افزایش مشکلات دردناک اسکلتی منجر میشود.
دکتر رائو اضافه میکند که عادت به نشستن به صورت چهارزانو میتواند صدمات دائمی را برای فرد به همراه آورد و مهم هم نیست که پای چپ از روی پای راست عبور کرده یا بالعکس.
او خاطرنشان میکند که تکرار زیاد چنین روشی در نشستن، باعث پدید آمدن حداقل سه مشکل خطرناک برای سلامتی بدن میشود:
۱-ایجاد دردهای عصبی:
عبور دادن پاها از روی زانو بر عصب پرونئال فشار زیادی وارد میکند. این عصب در پشت زانو واقع شده و فشار بر آن، یکی از علل احساس سوزنسوزن شدن یا درد پا در افرادی اسـت که به مدت طولانی در این وضعیت مینشینند. متخصصان اعصاب هشدار دادهاند که تکرار چنین وضعیتی در طولانی مدت باعث وارد آمدن آسیبهای عصبی دائم به این ناحیه خواهد شد.
۲-افزایش فشار خون:
یافتههای منتج از مطالعات متعدد نشان داده اسـت که قرار دادن پاها به شکل چهارزانو باعث افزایش موقت فشار خون بالا میشود. این مشکل لزوماً موجب بیماریهای قلبی نمیشود اما به گفته پزشکان میتواند در افراد مستعد به لختگی خون امری خطرناک باشد.
۳-فشار بر رگهای واریسی و عنکبوتی:
جامعه پزشکی درباره ارتباط چهارزانو نشستن با بروز بیماری واریس نظرات همسانی ندارند اما دکتر هومن مدیون، متخصص قلب و عروق در مرکز پزشکی سینا، در لسآنجلس، میگوید که به نظر میرسد چنین روشی در نشستن، حداقل باعث بدتر شدن مشکل مبتلایان به واریس میشود زیرا فشار یک پا بر پای دیگر مانع جریان مناسب خون در پا میشود که میتواند رگهای خونی را در معرض پارگی قرار دهد.
بهترین وضعیت برای نشستن که میتواند از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کند، به گفته دکتر رائو همان اسـت که خود او هم به بیمارانش توصیه میکند: نشستن روی صندلی یا مبل، در وضعیتی که پاها روی هم نیفتند، کف پاها به صورت صاف بر سطح زمین قرار بگیرد و در صورت تمایل با یک زیرپایی کوتاه، ساق پاها در حالت عمود نگاه داشته شود.
برخی پژوهشگران این گونه نتیجهگیری کردهاند خطر ابتلا به بیماری قلبی - عروقی در نتیجه نشستن طولانی مدت برابر با سیگار کشیدن است.
در شرایطی که ورزش منظم برای سلامت انسان خوب است، آن چه در ساعاتی که ورزش نمیکنید، انجام میدهید نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است.
در ژوییه ۲۰۱۵، پژوهشگران استرالیایی مطالعهای را با حضور ۷۰۰ شرکتکننده انجام دادند. شرکتکنندگان از ردیاب فعالیت استفاده میکردند که دادههای وضعیت اندامی و فعالیت آنها را جمعآوری میکرد. (به عنوان نمونه مدت زمان نشستن در برابر ایستادن). پژوهشگرانی دریافتند هر چه افراد زمان بیشتری را در حالت نشسته سپری میکنند، شاخص توده بدنی، سطوح گلوکز، اندازه دور کمر و سطوح تریگلیسیرید در آنها بالاتر و سطوح کلسترول خوب (HDL) پایینتر است.
در مقابل افرادی که مدت زمان بیشتری را در حالت ایستاده سپری کردند، از آمار و ارقام مطلوبتری در زمینه شاخصهایی مشابه برخوردار بودند. پژوهشگران این گونه نتیجهگیری کردند بر اساس شواهد کسب شده، اختصاص مدت زمان نشستن به مدت زمان ایستادن (پیادهروی) میتواند به طور قابل توجهی عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی - عروقی را کاهش دهد.
از آنجایی که مطالعات بسیاری در چند سال گذشته نتایجی مشابه را ارائه کردهاند، سازمانهای حرفهای مختلف در سراسر جهان دستورالعملهای خود را تغییر دادهاند و بر اهمیت به حداقل رساندن مدت زمان نشستن و به حداکثر رساندن مدت زمانی که در حالت ایستاده یا پیادهروی سپری میکنید، تاکید دارند.
نشستن یا دراز کشیدن استرس در سیستم قلبی - عروقی را کاهش میدهد و به قلب و رگهای خونی اجازه میدهد تا به آرامش برسند. این یکی از دلایلی است که استراحت در دوره نقاهت پس از یک بیماری مفید است. در مقابل ایستادن موجب میشود تا قلب و سیستم گردش خون سختتر کار کنند تا فشار خون عادی بدن حفظ شود اما نشستن بیش از اندازه موجب افت فعالیت سیستم قلبی - عروقی میشود؛ در شرایطی که ایستادن یا پیادهروی به تقویت عملکرد قلبی - عروقی و آهنگ عضلانی منجر میشود.
از سوی دیگر دادههای جمعآوری شده تاکنون ارتباط بین نشستن و خطر قلبی عروقی را نشان دادهاند و رابطه سببی قطعی را نشان نداده است. با افزایش آگاهی عمومی، مطالعات با استفاده از دادههای عینی (استفاده از حسگرهای پوشیدنی) در حال انجام هستند تا رابطه بین وضع اندامی، فعالیت، پیامدها و مهمتر از آن این که آیا پیامدهای قلبی عروقی میتوانند با کاهش نسبت نشستن/ایستادن یک فرد بهبود یابند، هر چه بهتر ارزیابی و بررسی شود.
در شرایطی که همچنان ثابت نشده است نشستن طولانی مدت به بیماری قلبی عروقی منجر میشود، دلایل خوبی وجود دارند تا از این کار پرهیز کنید. نخست، دادههای موجود تا به امروز در شرایطی که قطعی نیستند اما نتایج از مطالعهای به مطالعه دیگر سازگار و مشابه به نظر میرسند.
این نتایج به اندازه کافی قانعکننده بودهاند تا کارشناسان پزشکی دستورالعملهای مدت زمان فعالیت را تغییر دهند. دوم، با کاهش مدت زمان نشستن و اختصاص آن به ایستادن یا پیادهروی چیزی را از دست نمیدهید و انجام آن ساده و بیخطر است. سوم با کاهش مدت زمان نشستن کالری بیشتری میسوزانید.
پس کاهش مدت زمان نشستن و افزایش مدت زمان ایستادن و پیادهروی منطقی به نظر میرسد.
اگر قادر به خرید یک میز کار ایستاده نیستید، هنگام صحبت با تلفن میتوانید قدم بزنید، ناهار را در حالت ایستاده میل کنید یا خودروی خود را در جایی دورتر از محل کار پارک و این فاصله را پیاده طی کنید. همچنین میتوانید از یک ردیاب فعالیت برای تنظیم اهداف روزانه تعداد گام استفاده کنید.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، «مطالعات بسیاری مدت زمانی که مردم در حالت نشسته سپری میکنند (تماشای تلویزیون، کار با رایانه، رانندگی، غذا خوردن) را با خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری قلبی عروقی پیوند دادهاند. افزون بر این، مدت زمانی که در حالت نشسته سپری میکنید پیوند قوی با سندرم متابولیک، دیابت، چاقی، فشار خون بالا، تریگلیسیرید افزایش یافته و کاهش کلسترول خوب (HDL) و حتی سرطان دارد. خبر بدتر این است که نتایج یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۵ نشان داد که حتی ورزش منظم نیز آثار منفی نشستن بیش از اندازه را خنثی نمیکند. برخی پژوهشگران این گونه نتیجهگیری کردهاند که خطر ابتلا به بیماری قلبی - عروقی در نتیجه نشستن طولانی مدت برابر با سیگار کشیدن است.
فواید پرهیز از نشستن بیش از اندازه
در شرایطی که ورزش منظم برای سلامت انسان خوب است، آن چه در ساعاتی که ورزش نمیکنید، انجام میدهید نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است.
در ژوییه ۲۰۱۵، پژوهشگران استرالیایی مطالعهای را با حضور ۷۰۰ شرکتکننده انجام دادند. شرکتکنندگان از ردیاب فعالیت استفاده میکردند که دادههای وضعیت اندامی و فعالیت آنها را جمعآوری میکرد. (به عنوان مثال مدت زمان نشستن در برابر ایستادن). پژوهشگرانی دریافتند هر چه افراد زمان بیشتری را در حالت نشسته سپری میکنند، شاخص توده بدنی، سطوح گلوکز، اندازه دور کمر و سطوح تریگلیسیرید در آنها بالاتر و سطوح کلسترول خوب (HDL) پایینتر است.
در مقابل افرادی که مدت زمان بیشتری را در حالت ایستاده سپری کردند، از آمار و ارقام مطلوبتری در زمینه شاخصهایی مشابه برخوردار بودند. پژوهشگران این گونه نتیجهگیری کردند که بر اساس شواهد کسب شده، اختصاص مدت زمان نشستن به مدت زمان ایستادن (پیادهروی) میتواند به طور قابل توجهی عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی - عروقی را کاهش دهد.
از آنجایی که مطالعات بسیاری در چند سال گذشته نتایجی مشابه را ارائه کردهاند، سازمانهای حرفهای مختلف در سراسر جهان دستورالعملهای خود را تغییر دادهاند و بر اهمیت به حداقل رساندن مدت زمان نشستن و به حداکثر رساندن مدت زمانی که در حالت ایستاده یا پیادهروی سپری میکنید، تاکید دارند.
چرا نشستن طولانی مدت بد است؟
نشستن یا دراز کشیدن استرس در سیستم قلبی - عروقی را کاهش میدهد و به قلب و رگهای خونی اجازه میدهد تا به آرامش برسند. این یکی از دلایلی است که استراحت در دوره نقاهت پس از یک بیماری مفید است. در مقابل ایستادن موجب میشود تا قلب و سیستم گردش خون سختتر کار کنند تا فشار خون عادی بدن حفظ شود اما نشستن بیش از اندازه موجب افت فعالیت سیستم قلبی - عروقی میشود؛ در شرایطی که ایستادن یا پیادهروی به تقویت عملکرد قلبی - عروقی و آهنگ عضلانی منجر میشود.
از سوی دیگر دادههای جمعآوری شده تاکنون ارتباط بین نشستن و خطر قلبی عروقی را نشان دادهاند و رابطه سببی قطعی را نشان نداده است. با افزایش آگاهی عمومی، مطالعات با استفاده از دادههای عینی (استفاده از حسگرهای پوشیدنی) در حال انجام هستند تا رابطه بین وضع اندامی، فعالیت، پیامدها و مهمتر از آن این که آیا پیامدهای قلبی عروقی میتوانند با کاهش نسبت نشستن/ایستادن یک فرد بهبود یابند، هر چه بهتر ارزیابی و بررسی شود.
سخن پایانی
در شرایطی که همچنان ثابت نشده است که نشستن طولانی مدت به بیماری قلبی عروقی منجر میشود، دلایل خوبی وجود دارند تا از این کار پرهیز کنید. نخست، دادههای موجود تا به امروز در شرایطی که قطعی نیستند اما نتایج از مطالعهای به مطالعه دیگر سازگار و مشابه به نظر میرسند. این نتایج به اندازه کافی قانعکننده بودهاند تا کارشناسان پزشکی دستورالعملهای مدت زمان فعالیت را تغییر دهند. دوم، با کاهش مدت زمان نشستن و اختصاص آن به ایستادن یا پیادهروی چیزی را از دست نمیدهید و انجام آن ساده و بیخطر است. سوم با کاهش مدت زمان نشستن کالری بیشتری میسوزانید.
پس کاهش مدت زمان نشستن و افزایش مدت زمان ایستادن و پیادهروی منطقی به نظر میرسد. اگر قادر به خرید یک میز کار ایستاده نیستید، هنگام صحبت با تلفن میتوانید قدم بزنید، ناهار را در حالت ایستاده میل کنید یا خودروی خود را در جایی دورتر از محل کار پارک و این فاصله را پیاده طی کنید. همچنین میتوانید از یک ردیاب فعالیت برای تنظیم اهداف روزانه تعداد گام استفاده کنید.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "وری ول"، مطالعات بسیاری مدت زمانی که مردم در حالت نشسته سپری می کنند (تماشای تلویزیون، کار با رایانه، رانندگی، غذا خوردن) را با خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری قلبی عروقی پیوند داده اند.
افزون بر این، مدت زمانی که در حالت نشسته سپری می کنید پیوند قوی با سندرم متابولیک، دیابت، چاقی، فشار خون بالا، تری گلیسیرید افزایش یافته و کاهش کلسترول خوب (HDL) و حتی سرطان دارد. خبر بدتر این است که نتایج یک متاآنالیز در سال 2015 نشان داد که حتی ورزش منظم نیز آثار منفی نشستن بیش از اندازه را خنثی نمی کند.
برخی پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کرده اند که خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در نتیجه نشستن طولانی مدت برابر با سیگار کشیدن است.
فواید پرهیز از نشستن بیش از اندازه
در شرایطی که ورزش منظم برای سلامت انسان خوب است، آن چه در ساعاتی که ورزش نمی کنید، انجام می دهید نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
در ژوییه 2015، پژوهشگران استرالیایی مطالعه ای را با حضور 700 شرکت کننده انجام دادند. شرکت کنندگان از ردیاب فعالیت استفاده می کردند که داده های وضعیت اندامی و فعالیت آنها را جمع آوری می کرد (به عنوان مثال، مدت زمان نشستن در برابر ایستادن). پژوهشگرانی دریافتند هرچه افراد زمان بیشتری را در حالت نشسته سپری می کنند، شاخص توده بدنی، سطوح گلوکز، اندازه دور کمر، و سطوح تری گلیسیرید در آنها بالاتر و سطوح کلسترول خوب (HDL) پایینتر است.
در مقابل، افرادی که مدت زمان بیشتری را در حالت ایستاده سپری کردند، از آمار و ارقام مطلوبتری در زمینه شاخص هایی مشابه برخوردار بودند.
پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کردند که بر اساس شواهد کسب شده، اختصاص مدت زمان نشستن به مدت زمان ایستادن (پیاده روی) می تواند به طور قابل توجهی عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی عروقی را کاهش دهد.
از آنجایی که مطالعات بسیاری در چند سال گذشته نتایجی مشابه را ارائه کرده اند، سازمان های حرفه ای مختلف در سراسر جهان دستورالعمل های خود را تغییر داده اند و بر اهمیت به حداقل رساندن مدت زمان نشستن و به حداکثر رساندن مدت زمانی که در حالت ایستاده یا پیاده روی سپری می کنید، تاکید دارند.
چرا نشستن طولانی مدت بد است؟
نشستن یا دراز کشیدن استرس در سیستم قلبی عروقی را کاهش می دهد و به قلب و رگ های خونی اجازه می دهد تا به آرامش برسند. این یکی از دلایلی است که استراحت در دوره نقاهت پس از یک بیماری مفید است. در مقابل، ایستادن موجب می شود تا قلب و سیستم گردش خون سختتر کار کنند تا فشار خون عادی بدن حفظ شود. اما نشستن بیش از اندازه موجب افت فعالیت سیستم قلبی عروقی می شود در شرایطی که ایستادن یا پیاده روی به تقویت عملکرد قلبی عروقی و آهنگ عضلانی منجر می شود.
از سوی دیگر، داده های جمع آوری شده تاکنون ارتباط بین نشستن و خطر قلبی عروقی را نشان داده اند و رابطه سببی قطعی را نشان نداده است.
با افزایش آگاهی عمومی، مطالعات با استفاده از داده های عینی (استفاده از حسگرهای پوشیدنی) در حال انجام هستند تا رابطه بین وضع اندامی، فعالیت، پیامدها و مهمتر از آن این که آیا پیامدهای قلبی عروقی می توانند با کاهش نسبت نشستن/ایستادن یک فرد بهبود یابند، هر چه بهتر ارزیابی و بررسی شود.
سخن پایانی
در شرایطی که همچنان ثابت نشده است که نشستن طولانی مدت به بیماری قلبی عروقی منجر می شود، دلایل خوبی وجود دارند تا از این کار پرهیز کنید. نخست، داده های موجود تا به امروز در شرایطی که قطعی نیستند، اما نتایج از مطالعه ای به مطالعه دیگر سازگار و مشابه به نظر می رسند. این نتایج به اندازه کافی قانع کننده بوده اند تا کارشناسان پزشکی دستورالعمل های مدت زمان فعالیت را تغییر دهند. دوم، با کاهش مدت زمان نشستن و اختصاص آن به ایستادن یا پیاده روی چیزی را از دست نمی دهید و انجام آن ساده و بی خطر است. سوم، با کاهش مدت زمان نشستن کالری بیشتری می سوزانید.
پس کاهش مدت زمان نشستن و افزایش مدت زمان ایستادن و پیاده روی منطقی به نظر می رسد. اگر قادر به خرید یک میز کار ایستاده نیستید، هنگام صحبت با تلفن می توانید قدم بزنید، ناهار را در حالت ایستاده میل کنید، و یا خودرو خود را در جایی دورتر از محل کار پارک کنید و این فاصله را پیاده طی کنید. همچنین، می توانید از یک ردیاب فعالیت برای تنظیم اهداف روزانه تعداد گام استفاده کنید.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، شما مدت زمان زیادی را روزانه در حالت نشسته سپری می کنید. این واقعیت که در حال حاضر این مطلب را می خوانید نشانگر این است که به جستجو در اینترنت علاقه دارید و از این رو، احتمالا فردی هستید که اغلب از رایانه استفاده می کند و بر همین اساس، احتمالا زیاد می نشینید.
چرا نشستن می تواند به سلامت قلب آسیب برساند؟
مطالعات بسیاری مدت زمانی که مردم در حالت نشسته سپری می کنند (تماشای تلویزیون، کار با رایانه، رانندگی، غذا خوردن) را با خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری قلبی عروقی پیوند داده اند.
افزون بر این، مدت زمانی که در حالت نشسته سپری می کنید پیوند قوی با سندرم متابولیک، دیابت، چاقی، فشار خون بالا، تری گلیسیرید افزایش یافته و کاهش کلسترول خوب (HDL) و حتی سرطان دارد. خبر بدتر این است که نتایج یک متاآنالیز در سال 2015 نشان داد که حتی ورزش منظم نیز آثار منفی نشستن بیش از اندازه را خنثی نمی کند.
برخی پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کرده اند که خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در نتیجه نشستن طولانی مدت برابر با سیگار کشیدن است.
فواید پرهیز از نشستن بیش از اندازه
در شرایطی که ورزش منظم برای سلامت انسان خوب است، آن چه در ساعاتی که ورزش نمی کنید، انجام می دهید نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
در ژوییه 2015، پژوهشگران استرالیایی مطالعه ای را با حضور 700 شرکت کننده انجام دادند. شرکت کنندگان از ردیاب فعالیت استفاده می کردند که داده های وضعیت اندامی و فعالیت آنها را جمع آوری می کرد (به عنوان مثال، مدت زمان نشستن در برابر ایستادن). پژوهشگرانی دریافتند هرچه افراد زمان بیشتری را در حالت نشسته سپری می کنند، شاخص توده بدنی، سطوح گلوکز، اندازه دور کمر، و سطوح تری گلیسیرید در آنها بالاتر و سطوح کلسترول خوب (HDL) پایینتر است.
در مقابل، افرادی که مدت زمان بیشتری را در حالت ایستاده سپری کردند، از آمار و ارقام مطلوبتری در زمینه شاخص هایی مشابه برخوردار بودند.
پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کردند که بر اساس شواهد کسب شده، اختصاص مدت زمان نشستن به مدت زمان ایستادن (پیاده روی) می تواند به طور قابل توجهی عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی عروقی را کاهش دهد.
از آنجایی که مطالعات بسیاری در چند سال گذشته نتایجی مشابه را ارائه کرده اند، سازمان های حرفه ای مختلف در سراسر جهان دستورالعمل های خود را تغییر داده اند و بر اهمیت به حداقل رساندن مدت زمان نشستن و به حداکثر رساندن مدت زمانی که در حالت ایستاده یا پیاده روی سپری می کنید، تاکید دارند.
چرا نشستن طولانی مدت بد است؟
نشستن یا دراز کشیدن استرس در سیستم قلبی عروقی را کاهش می دهد و به قلب و رگ های خونی اجازه می دهد تا به آرامش برسند. این یکی از دلایلی است که استراحت در دوره نقاهت پس از یک بیماری مفید است. در مقابل، ایستادن موجب می شود تا قلب و سیستم گردش خون سختتر کار کنند تا فشار خون عادی بدن حفظ شود. اما نشستن بیش از اندازه موجب افت فعالیت سیستم قلبی عروقی می شود در شرایطی که ایستادن یا پیاده روی به تقویت عملکرد قلبی عروقی و آهنگ عضلانی منجر می شود.
از سوی دیگر، داده های جمع آوری شده تاکنون ارتباط بین نشستن و خطر قلبی عروقی را نشان داده اند و رابطه سببی قطعی را نشان نداده است.
با افزایش آگاهی عمومی، مطالعات با استفاده از داده های عینی (استفاده از حسگرهای پوشیدنی) در حال انجام هستند تا رابطه بین وضع اندامی، فعالیت، پیامدها و مهمتر از آن این که آیا پیامدهای قلبی عروقی می توانند با کاهش نسبت نشستن/ایستادن یک فرد بهبود یابند، هر چه بهتر ارزیابی و بررسی شود.
سخن پایانی
در شرایطی که همچنان ثابت نشده است که نشستن طولانی مدت به بیماری قلبی عروقی منجر می شود، دلایل خوبی وجود دارند تا از این کار پرهیز کنید. نخست، داده های موجود تا به امروز در شرایطی که قطعی نیستند، اما نتایج از مطالعه ای به مطالعه دیگر سازگار و مشابه به نظر می رسند. این نتایج به اندازه کافی قانع کننده بوده اند تا کارشناسان پزشکی دستورالعمل های مدت زمان فعالیت را تغییر دهند. دوم، با کاهش مدت زمان نشستن و اختصاص آن به ایستادن یا پیاده روی چیزی را از دست نمی دهید و انجام آن ساده و بی خطر است. سوم، با کاهش مدت زمان نشستن کالری بیشتری می سوزانید.
پس کاهش مدت زمان نشستن و افزایش مدت زمان ایستادن و پیاده روی منطقی به نظر می رسد. اگر قادر به خرید یک میز کار ایستاده نیستید، هنگام صحبت با تلفن می توانید قدم بزنید، ناهار را در حالت ایستاده میل کنید، و یا خودرو خود را در جایی دورتر از محل کار پارک کنید و این فاصله را پیاده طی کنید. همچنین، می توانید از یک ردیاب فعالیت برای تنظیم اهداف روزانه تعداد گام استفاده کنید.
دکتر محسن سروش دبیر انجمن علمی روماتولوژی ایران در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد :شایع ترین بیماری مفصلی در ایران و کشور های دیگر بیماری آرتروز شناخته شده است و کمتر کسی می داند که باید برای مشکلات آرتروز به فوق تخصص روماتولوژی مراجعه کرد مگر در موارد خاصی که نیاز به عمل جراحی داشته باشد مانند (تعویض مفصل زانو) اما درمان ابتدایی این بیماری باید توسط فوق تخصص روماتولوژی صورت پذیرد.
وی در ادامه بیان کرد : افراد بالای 40 سال در کشور حدود 16درصد دچار این بیماری هستند و با افزایش سن این آمار نیز افزایش میابد .آرتروز بیماری است که بیشتر به سن مربوط میشود و هر چه سن بالاتر میرود این بیماری هم شیوع اش بیشتر میگردد. معمولاً مردم زمانی برای بیماری آرتروز به متخصص مراجعه میکنند که دچار علامت شده باشند که شایع ترینش در کشور ما آرتروز زانو است و عمده علائم به این صورت است که وقتی فعالیتی را انجام میدهند درد دارند ولی وقتی استراحت میکنند این درد از بین میرود که این علائم میتواند زمان بعد از خواب یا نشستنهای طولانی مدت روی زمین یا صندلی و انجام کارهای سنگین شامل ورزشهای سنگین و فشارهای غیر عادی باشد که وقتی میخواهند شروع به حرکت کنند در ابتدای حرکت درد دارند ولی بتدریج که شروع به فعالیت میکنند کم کم درد مفاصل آرامتر میشود این علائم از مشخصههای اولیه دردهای ارتروز است.
این متخصص یکی دیگر از عواملی که در آرتروز نقش مهمی را ایفا می کند را چاقی دانست و گفت: افرادی که وزن بالایی دارند جزء افرادی هستند که به شدت در معرض آرتروز هستند و بعضی افراد به طور کلی زودتر مبتلا به آرتروز میشوند یعنی در سن 40 تا 50 سالگی که انتظار نداریم آرتروز پیش بیاید که اینها زمینه ژنتیک دارند.البته ضعیف بودن عضلات نیز در ابتلا به این بیماری در سنین پایین بی تاثیر نیست و افرادی که که ورزشهای منظم انجام میدهند عضلات قوی تری دارند و با ورزش و حمایت عضلات از مفاصل، کمتر در معرض آرتروز در سنین پایین قرار میگیرند.
خبرنگار جام جم آنلاین از ارتباط این بیماری با ژنتیک پرسید و او پاسخ داد : آرتروز ممکن است جنبه ارثی داشته باشد ، بویژه آن که اگر فردی زمینههای مستعدکننده این بیماری چون چاقی، نداشتن تحرک و فعالیتهای نامناسب فشار آورنده به مفاصل را داشته باشد در سنین جوانی مبتلا به این بیماری خواهد شد.
دبیر انجمن علمی روماتولوژی ایران در پاسخ به این سوال که آیا بیماران آرتروزی باید ورزش راکنار بگذارند گفت : خیر به هیچ وجه ، افرادی که بر این باورند بیماران آرتروزی نباید ورزش کنند کاملا در اشتباه هستند ونه تنها نباید ورزش را کنار بگذارند بلکه ورزش برای این بیماران جزئی از درمان محسوب می شود و متخصصان توصیه می کنند حتما ورزش های آبی و دوچرخه سواری را در برنامه هفتگی خود بگنجانند و فقط از ورزش های سنگینی چون وزنه برداری ، کشتی ، فوتبال ، کوه نوردی و... اجتناب کنند .
وی در ادامه تاکید کرد : بیماران آتروزی دقت داشته باشند فقط نوع ورزش کردن آنها تغییر می کند و این بدان معنی نیست که به کل ورزش را از برنامه خود حذف کنند و لازم به ذکر است بی تحرکی این بیماری را تشدید می بخشد . پیاده روی در سطوح شیب دار برای این بیماران مضر است .
سروش متذکرشد : شیوع ابتلا به این بیماری شایع در کشور در زنان و مردان تفاوت آنچنانی ندارد اما به نسبت در زنان بیشتر دیده می شود چرا که مردان عضلات قوی تر دارند و همچنین چاقی و استرس که عاملان اصلی این بیماری تلقی می شوند در زنان بیشتر است .
وی در پایان تاکید کرد : افرادی که دچار بیمارهای مفصلی هستند به هیچ عنوان از توالت های ایرانی استفاده نکنند چرا که این بیماران مفاصل لگن ، زانو ، مچ پا، پاها و حتی مفاصل کمر حساسی دارند و توصیه می شود به هیچ وجه روی زمین بصورت 2زانو و 4زانو ننشینند و همچنین برای سلامت مفاصل خود دور توالت های ایرانی خط قرمز بکشند .
بیتا نوروزی خبرنگار جام جم آنلاین
به گزارش جامجم آنلاین به نقل از دیجیاتو، بزرگترین موفقیت های اپل در قرن گذشته مربوط به کامپیوترهای Apple II و Macintosh در ابتدای دهه ۸۰ میلادی می شود. چند سال بعد و در سال ۱۹۹۷، اپل شرکتی در آستانه ورشکستگی بود.
آخرین دوره سه ماهه مالی سال ۱۹۹۶ حکایت از کاهش ۳۰ درصدی فروش محصولات نسبت به دوره مشابه در سال قبلش داشت. یکی از علت های چنین مسئله ای، تعداد بسیار بالای محصولاتی بود که اپل به فروش می رساند. اپل چندین و چند مکینتاش به فروش می رساند که هر کدام ویژگی خاص خود را داشت ولی مشکل از جایی شروع می شد که خود اپل هم در آگهی هایش از بیان تمایز آنها به زبان ساده ناتوان بود.
چنین مشکلاتی سبب شد تا سهام داران اپل از مدیریت ارشد اپل شاکی باشند. «فیل شیلر»، مدیر ارشد بازاریابی اپل که در آن زمان برای «Macromedia» کار می کرد به «والتر آیزاکسون» نویسنده زندگی نامه استیو جابز می گوید: «دیوانگی محض بود. محصولات بسیار، که بیشترشان هم فاجعه بودند و توسط تیم هایی بی هدف توسعه پیدا می کردند.»
با این حال بازگشت استیو جابز به اپل شرایط را به طور کلی تغییر داد.
با گذشت کمتر از یک سال و در سپتامبر ۱۹۹۷، اپل ۷۰ درصد از محصولاتی که توسعه می داد را کنار گذاشت. جابز اپل را به طور کلی از کسب و کار پرینتر و سرور بیرون کشید. وی به یکی از گروه های توسعه محصول گفته بود: «شما آدم هایی باهوش هستید؛ نباید وقت تان را با توسعه چنین محصولات بی ارزشی هدر دهید.»
این دگردیسی ناگهانی و جامع بود که باعث نجات اپل شد، مخصوصاً در زمانی که چیز زیادی برای از دست دادن باقی نمانده بود. با حذف چندین و چند محصول و پروژه، اپل در مجموع ۳۰۰۰ کارمند خود را نیز اخراج کرد اما همین مسئله سبب شد تا تعادل به تراز مالی اش برگردد.
در ژانویه ۱۹۹۸، جابز موفق شد اولین گزارش مالی مشمول سود خالص اپل را پس از سال ها اعلام کند.
مدیریت جابز بر اپل منجر به یک دگرگونی فرهنگی و درون سازمانی شد. او به کارمندان اپل یاد داد که باید تمرکز خود را بر روی تعداد اندکی از محصولات قرار دهند تا موفق به تولید بهترین ها شوند.
استیو جابز و جانی آیو با هم تلاش کردند تا فرهنگ جدیدی که مملو از توجه به جزییات بود را در اپل جا دهند. این فرهنگ سپس راه خود را به همه اجزای کمپانی مورد بحث، از جمله تبلیغات پیدا کرد.
اپل برای چند سال از موفقیتی که کسی فکرش را نمی کرد لذت می برد. آیپاد، آیفون و آیپد، محصولاتی بودند که نحوه تعامل کاربران با دنیای تکنولوژی را تغییر دادند و همین موضوع باعث شد تا اپل تبدیل به با ارزش ترین شرکت جهان شود.
جابز به دلیل ابتلا به سرطان لوزالمعده در سال ۲۰۱۱ جانش را از دست داد و در پنج سال اخیر به نظر می رسد که حضور و تاثیر جانی آیو هم بر پیکر اپل کمتر و کمتر شده باشد. حتی چند ماه پیش شایعه شده بود که آیو به طور کلی از بخش طراحی اپل خارج شده است.
بر اساس تصمیماتی که اپل در سال میلادی اخیر -به شکل تصادفی یا هدفمند- اتخاذ کرده، بیراه نیست اگر نگران اپلی باشید که حالا جابز را ندارد و آیو هم کمتر به آن سر می زند.
تکرار یک اشتباه آشنا پس از دو دهه
امروز اپل ۴۶ سخت افزار مختلف می فروشد؛ از موبایل و تبلت گرفته تا ساعت هوشمند و کامپیوتر. اما مهم تر از تعداد خود محصولات روی کاغذ، تعداد انتقادات وارد شده به آنهاست. امروزه دیگر به نظر می رسد که هیچ یک از محصولات اپل بدون مشکل نیست. بد نیست چند مثال داشته باشیم:
آیفون: تعداد زیادی از کاربران آیفون 6 و 6s خبر می دهند که موبایل آنها با باگی مواجه است که باعث خاموش شدن موبایل شان می شود، آن هم زمانی که دست کم یک سوم از حجم باتری باقی مانده. همین حالا که این مقاله را می خوانید، این مشکل هنوز پابرجاست و اپل هنوز سر در نیاورده که از کجا سرچشمه می گیرد، یا دست کم جوابی به رسانه ها نداده است.
مک بوک پرو: عمر باتری با هر بار شارژ به اندازه ای نیست که اپل در تبلیغاتش اشاره می کند. اهالی کوپرتینو ادعای ۱۰ ساعت کارکرد مک بوک پرو را دارند در صورتی که بسیاری از کاربران نصف این میزان را گزارش کرده اند.
مدل های جدید مک بوک پرو، درگاهی برای کارت SD ندارند و از MagSafe هم بی بهره اند. همه این ها در حالیست که گران تر از نمونه های قدیمی تر هستند و تمام این مشکلات و عجایب در کنار هم، باعث شده تا طرفداران این شرکت چندان از این وضعیت خشنود نباشند.
ایرپادها: ابتدا قرار بود هدفون های بی سیم اپل در اکتبر از راه برسند. البته اکنون بالاخره از راه رسیده اند ولی ۱۳۰ دلار بیشتر از هدفون های معمولی اپل برای آیفون قیمت دارند در حالی که هدفون های بی سیم در گوش عده کمی از کاربران باقی نمانده و به راحتی خارج می شوند. البته این در حالیست که بیشتر کاربران با آنها مشکلی ندارند.
اپل واچ: نسل دومی که برای اپل واچ از راه رسیده تمایز چندانی نسبت به مدل های پیشین ندارد. اکنون ضد آب تر شده و البته GPS هم به آن اضافه گشته، ولی نسل قبلی هم برای استفاده کاربران عادی ضدآب بود در حالی که می توانست از GPS آیفون بهره گیرد.
زندگی با دانگل ها: آخرین آیفون از اپل برای اتصال بیشتر هدفون ها به یک مبدل نیاز دارد. این در حالیست که مک بوک برای تعامل با سایر سخت افزارها، حتی آخرین آیفون، نیازمند یک مبدل است. برای استفاده ای حرفه ای از مک بوک های جدید نیاز به چند مبدل دارید که همواره باید همراه تان باشند، در حالی که احتمال جا گذاشتن یا گم کردن آنها نیز وجود دارد.
مشکل تنها به سخت افزارهای توسعه یافته توسط اپل محدود نیست. نرم افزار و سرویس های این شرکت هم با مشکلات زیادی مواجه است:
سیری در سال ۲۰۱۱ زمانی که اپل آیفون 4s را به همراه دستیار صوتی و دیجیتالی اش معرفی کرد، در بازی دستیارهای مجازی یکه تاز بود. حالا پنج سال گذشته و سیری به گرد پای رقبایی مانند دستیار گوگل یا الکسا نمی رسد. چه از نظر تعداد زبان هایی که پشتیبانی می کند، چه از نظر درک جملات پیچیده و چه از نظر زمان مورد نیاز برای پاسخ دادن به یک درخواست یا سوال.
iCloud: اپل در رابطه با فضای ابری هم پیشتازی مشابهی مانند سیری داشت اما هنوز که هنوز است، پس از پنج سال این سیستم همچنان با باگ هایی همراه است. رابط کاربری آن چندان ساده نیست و زیاد هم نمی توان به ثبات کارکردش اعتماد داشت.
iTunes: تصور کنید بخواهید کار کردن با آیتونز را به شخصی که تازه آیفون خریده آموزش دهید. منوهای بیش از اندازه زیاد و قسمت های گیج کننده، باعث می شود تا کاربران نتوانند به راحتی کار کردن با آن را یاد بگیرند. به این صفحه و بخش های مختلف آن نگاه کنید:
آیتونز در سال ۲۰۱۶.
اپ استور فاقد هرگونه ویژگی شخصی سازی است. اپل به شما اپلیکیشنی مشابه با آنچه پیشتر دانلود کرده اید را پیشنهاد نمی دهد. تنها پیشنهادها، اپ های محبوب و مواردی که خود اپل انتخاب می کند هستند که مواردی کاملاً غیر شخصی به حساب می آیند.
در زمان جابز، تبلیغات یکی از جالب ترین ویژگی های اپل به شمار می رفت. زمانی که او زنده بود اپل برخی از به یاد ماندنی ترین آگهی های خود را تولید کرد. از کمپین هایی مانند «۱۹۸۴» گرفته تا «متفاوت فکر کن» و البته تبلیغات رنگارنگ و پر انرژی برای آیپاد. اگرچه تبلیغات اپل همچنان در سطح بالایی هستند، اما کدام یک می توانند در سال های آینده به یاد ماندنی باشند؟
علت این همه ناهماهنگی و مشکلات مختلف و عجیب چیست؟ یک دلیل، می تواند این باشد که اپل تمرکز خود را بر محصولاتی که در آینده ارائه می دهد، قرار داده. این طور که گفته می شود این شرکت در پی تولید گجتی مرتبط با واقعیت افزوده/ مجازی است در حالی که عده ای باور دارند اپل همچنان می خواهد پروژه خودروی خودران را به شکل نرم افزاری به پیش ببرد.
هر کدام از این دو پروژه، متکی به صدها مهندس هستند و هر دو نیز چند سال دیگر پا به عرصه وجود خواهند گذاشت. مشکل اینجاست که حالا کاربر اپل می تواند عدم تمرکز را در خط تولید اپل و تصمیماتش حس کند: آیتونز مستلزم یک دگرگونی اساسی است در حالی که مک پرو پس از سه سال از آخرین به روز رسانی اش، دیگر چندان هم حرفه ای نیست.
اپل هنوز برای حل مشکل وقت دارد
حل تمام این مشکلات همچنان از عهده اپل بر می آید. کلید ماجرا، مانند زمانی که جابز به اپل برگشت، تمرکز و کاهش تعداد پروژه هایی است که این شرکت به شکل همزمان پیش می برد.
اپل اخیراً تصمیم گرفت تا به کسب و کار روترهای وای-فای پایان بخشد. این قدمی مثبت است که باید ادامه داشته باشد. برخی دیگر از محصولات و سرویس هایی که یا باید به شکل اساسی دگرگون شوند و یا به طور کلی شاهد مرگشان باشیم، به این شرح هستند:
آیتونز: پیش از معرفی اپل موزیک وجود چنین نرم افزاری که حکم یک کتابخانه صوتی برای موسیقی های شما را داشت ضروری به نظر می رسید اما پس از آن، و همچنین تکامل اپل تی وی، اهالی کوپرتینو یا باید فکری به حال پیچیدگی این پلتفرم کنند یا اگر از انجام آن ناتوان هستند، کاربران را به سمت سرویس موزیک و اپل تی وی هدایت نمایند.
مک بوک: اپل بهتر است تکلیفش را با خودش روشن کند. حضور مک بوک ایر و مک بوک ۱۲ اینچی به شکل همزمان در سبد کالای اپل چندان منطقی نیست. تا پیش از این شما در صورت تمایل به خرید یک مک بوک، نوع نیازتان را بررسی می کردید: قابل حمل بودن مهم تر است یا قوی تر بودن؟ در چنین شرایطی به سراغ انتخاب مک بوک ایر یا پرو می رفتید.
اکنون ولی مک بوک، مک بوک ایر و مک بوک پرو هر سه تقریباً در یک حد و اندازه هستند و همین، کاربری که در پی خرید چنین لپ تاپی است را گیج می کند.
اپل واچ طلایی: فروش نسخه ای گران قیمت از یک محصول جدید، راه حل مناسبی برای ایجاد هیجان پیرامون آن بود ولی حالا دیگر اپل واچ سنی بیشتر از دو سال دارد و زمانش رسیده تا نسخه گران قیمتی که کمتر کسی به سراغش رفت دیگر تولید نشود.
پروژه تایتان – خودروی هوشمند: چند سال پیش تیم کوک، مدیر عامل اپل تصمیم به تولید یک خودروی هوشمند، الکتریکی و تمام خودران گرفت. از آن زمان اپل با مشکلاتی در پروژه اش مواجه شده، چندین شخص کلیدی را از دست داده و بر اساس آخرین گزارشات، ماهیت پروژه را به سوی توسعه پلتفرم نرم افزاری مورد نیاز خودروهای هوشمند تغییر داده، در حالی که ابتدا قرار بود اپل یک خودرو تولید کند.
مسئله اینجاست که شاید هنوز زمان مناسبی برای اپل نیست تا به سراغ تولید یک خودروی هوشمند برود. شاید برخی تکنولوژی ها برای کیفیت مورد نظر اپل در دسترس نیستند یا وجود دارند اما باید در آینده ارزان تر شوند.
ممکن نیست بتوان حدس زد که در صورت حضور جابز، وی کدام پروژه را ادامه می داد و دستور مرگ کدام را صادر می کرد. نمی دانیم اگر او بود، اپل روزی محصولی به نام AirPods را توسعه می داد؟ MagSafe را از لپ تاپ ها حذف می کرد یا به طور کامل به سوی USB-C می رفت؟
اپل امروز پروژه های زیادی را با هم دنبال می کند که هر کدام از آنها نیز مشکلات خاص و منحصر به خود را دارند. بد نیست اگر این شرکت با نگاهی سخت گیرانه تر به وضعیت فعلی پروژه هایش رسیدگی کند.
نشستن زیاد و طولانی مدت می تواند بسیار مضر و خطرناک باشد و برای شما بسیار گران تمام شود. معمولا اشخاصی که پشت میز کار می کنند با خطر روبرو هستند. نشستن به مدت طولانی می تواند قلب شما را هدف قرار دهد و موجب آسیب رساندن به آن شود پس سعی کنید هر از گاهی از روی کاناپه
و صندلی که نشسته اید بلند شوید و گشتی در اطراف بزنید این امر باعث بهبود گردش خون و پیشگیری از اضافه شدن وزنتان می شودشغل شما چیست؟ آیا مجبور هستید ساعت های طولانی پشت میز بنشینید؟ آیا وقتی به خانه می روید از خستگی روی کاناپه مقابل تلویزیون می نشینید
و ساعت ها به صفحه آن خیره می شوید؟ اصلاً به این فکر می کنید که از جای خود بلند شوید و راه بروید؟ فکر می کنید چند ساعت در طول روز بدون لحظه ای جنب و جوش یک جا نشسته اید؟بدون اغراق سبک زندگی اغلب ما در این روزگار به سمتی رفته است که به هوای انجام کاری یا حتی تماشای برنامه ای
ساعت ها یک جا می نشینیم و حواسمان به گذر ساعت نیست. عادتی که بسیار بیش از آنچه فکرش را بکنیم سلامت ما را به خطر می اندازد. بنا بر نتایج به دست آمده از آخرین تحقیقات دانشمندان، افرادی که روزی هشت الی ۱۰ ساعت می نشینند بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری های قلبی و سکته های مغزی قرار دارند.
قسمت نارحت کننده ماجرا این است که شدت آسیب جسمی در این گروه به حدی است که گاهی موجب مرگ آنها می شود.در واقع، نشستن های طولانی مدت بدون هیچ گونه حرکتی از یک سو موجب افزایش شاخص توده بدنی و اضافه وزن می شود و از طرف دیگر موجب ایجاد اختلال در برخی از کارکردهای بدن می شود.
مجموع این شرایط آسیب پذیری فرد برابر مشکلات جسمی از جمله سکته های قلبی و مغزی را افزایش می دهد؛ چراکه قلب ما در شرایطی می تواند به خوبی کار کند که بدن حدی از تحرک را در طول روز داشته باشد.بنابراین، اگر کارمند یا پشت میز نشین هستید راهی برای بلند شدن از روی صندلی پیدا کنید؛
ساعت خود را کوک کنید تا هر دو ساعت یک بار یادآوری کند که حالا وقت بلند شدن و راه رفتن است. فراموش نکنید، این صندلی ها و میزها در یک بازه زمانی طولانی می تواند موجب از کار افتادن قلب شما و کوتاهی عمرتان بشود.
نشستن به مدت طولانی می تواند مضرتر از چیزی باشد که تاکنون گفته می شد. اکنون میلیون ها نفر در جهان کارهای پشت میزی دارند که بسیار خطرناک است. مدرس دانشگاه ملبورن استرالیا گفت: براساس جدید ترین یافته های پژوهشگران، نشستن های طولانی مدت به اندازه عدم فعالیت خطرناک است و این یک مسئله جدی است
دکتر ‘محمدجواد کوهساری’ روز سه شنبه در کارگاه آموزشی طراحی و برنامه ریزی شهری، رفتار فعال ، سفر و سلامتی در دانشگاه مازندران واقع در بابلسر بیان کرد: در دنیای امروز دیگر ما نمی توانیم نظر شخصی خود را در زمینه های علمی ملاک بدانیم و آن را عمومیت دهیم بلکه باید آخرین تحقیقات علمی را در خصوص یک موضوع لحاظ کنیم و براساس آن دستاورد علمی حرف بزنیم.
وی که عضو مرکز تحقیقات قلب و دیابت ‘بیکر’ استرالیانیز است اظهارداشت: خوشبختانه کشور ما در زمینه پزشکی و تکنیک های جراحی جزو سه کشور برتر دنیا است اما به همان اندازه که در این زمینه پیشرفت داریم در بحث پیشگیری بسیار از دنیا عقب هستیم.
وی اضافه کرد: اگر نتوانیم بیماری های غیر واگیر اعم از دیابت ، عارضه قلبی و سرطان را پیشگیری کنیم تردیدی نداشته باشیم که مجبوریم برادران و خواهران خود را زودتر از دست بدهیم.وی گفت: طرح و برنامه ریزی شهری برای ارتقاء سلامت انسان ها علمی است که از 20 سال پیش در دنیا با مقاله پروفسور ‘نوبل اوون ‘که در جمع ما حضور دارد و یکی از سخنرانان خواهد بود،
شروع شده و بعد از 20 سال کشورهای اروپایی در این زمینه بسیار پیشرفت داشته اند و ما باید خودمان را به آنها برسانیم.کوهساری اظهارداشت: برنامه ریزی شهری آنقدر برای کشورهای پیشرفته مهم است که الان شهردار ملبورن اجازه ندارد حتی به یک درخت دست بزند و یا جاده ای را بدون هماهنگی و طرح و برنامه شهری احداث کند.
به گزارش پارس ناز وی بیان داشت: هم اکنون 100 مقاله برتر در دنیا وجود دارد که تاثیرات سلامتی پیاده رفتن دانش آموزان به مدرسه را به اثبات رسانده است و اروپا به این نتیجه رسیده است که باید مدارس و جاده ها به گونه ای طراحی شود که دانش آموزان بتوانند پیاده به مدرسه بروند.
وی افزود: با بهره گیری از علم طرح و برنامه ریزی شهری می توانیم با احداث یک پل زمینه ای را فراهم کنیم که شهروندان ما بتوانند 10 دقیقه پیاده روی کنند و این امر نقش برنامه ریزی شهری را می رساند
مدرس دانشگاه ملبورن استرالیا گفت: اینکه در ظرف هفته های اخیر از سوی مسئولین کشور در خبرگزاری های رسمی اعلام می شود که 80 درصد جمعیت ایران کم تحرک هستند و یا 79 درصد بیماری ها در کشورغیر واگیر و یا در کشور چهارمیلیون دیابتی وجود دارد این آمارها حساسیت کار طراحی و برنامه ریزی شهری را بیشتر نشان می دهد.
وی افزود: هر چند عوامل ژنتیک در بیماری های غیر واگیر تاثیرگذار است اما در مقابل محیط و عوامل رفتاری بسیار ناچیز است .عضو مرکز تحقیقات قلب و دیابت بیکر استرالیا گفت: شاید پزشکان نخواهند در چنین همایشی شرکت کنند و برخی از آنان دغدغه این را دارند که با برگزاری چنین همایش هایی
در دراز مدت مطب های آنان خالی شود اما دانشجویان باید ورودی جدی یابند و اجازه ندهند که صف های طولانی در مطب های پزشک برای سال های بعد طولانی تر شود.دیگر عضو مرکز تحقیقات قلب و دیابت بیکر استرالیا در این همایش گفت: عدم تحرک بدنی آمار مرگ و میر را افزایش می دهد و با توجه به گسترش تکنولوژی فعالیت فیزیکی 60 تا 75 دقیقه در روز یک ضروریات است.
پروفسور ‘نوبل اوون ‘روز سه شنبه در کارگاه آموزشی طراحی و برنامه ریزی شهری، رفتار فعال ، سفر و سلامتی در دانشگاه مازندران واقع در بابلسر بیان کرد: اگر بتوانیم در تمام کشورهای دنیا اهمیت ورزش علمی و سالم ، پیاده روی و عدم نشستن طولانی مدت برروی صندلی را نهادینه کنیم در پیشگیری از بسیاری از بیماری ها موفق می شویم.
وی افزود: آمار ها نشان می دهد که کشورهای شرق مدیترانه که ایران نیز جزئی از آن است 2 برابر کشورهای دیگر دچار دیابت نوع 2 هستند که این آمار نگران کننده است .وی گفت: امروز کم تحرکی و عدم ورزش باعث بیماری دیابتی شده است که بسیاری از کشورهای دنیا را درگیر کرده و امروزه به یکی از مشکلات اصلی بهداشت عمومی تبدیل شده است.
وی اظهارداشت: خوشبختانه در دنیای امروز دانشمندان تحقیقات خوبی ارائه کرده اند که به صورت علمی حتی حالت نشستن و ارتباط آن با دیابت را ثابت کرده اند و همچنین تماشای طولانی مدت تلویزیون و از جا بلند نشدن در گسترش بیماری دیابت و مشکلات قلبی تاثیرگذار است.
مدرس دانشگاه ملبورن استرالیا و دانشگاه ‘واسدا’ ژاپن بیان کرد: بهترین نوع پیشگیری و مهم ترین مواردی که در این نشست می توانم بیان کنم این است که تحرک، ورزش و فعالیت بدنی را افزایش دهیم و به ازای هر 30 دقیقه نشستن، یک دقیقه قدم بزنیم.
کارگاه آموزشی یک روزه طراحی و برنامه ریزی شهری، رفتار فعال ، سفر و سلامتی با حضور جمعی از استادان دانشگاه مازندران و یک تیم برجسته علمی از کشور استرالیا و ژاپن امروز سه شنبه در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه مازندران واقع در بابلسر برگزار شد.
ایرنا