مطالعات نشان داده اسـت که نشستن طولانی نه تنها باعث کاهش سلامت انسان میشود بلکه احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی و دیابت را افزایش میدهد اما تحقیقی جدید معلوم کرده که نشستن به صورت چهارزانو، بدن و سلامتی آن را در وضیعتی مخربتر هم قرار میدهد.
بر اساس تحقیقات معلوم شده که این شکل نشستن نه تنها باعث ایجاد مشکلات ارتوپدی میشود بلکه میتواند باعث افزایش فشار خون، دردهای عصبی و فشار شدید بر وریدهای واریسی و عنکبوتی بدن شود.
این تحقیقات حاکی از آن اسـت که نشستن در وضعیتی که پاها در حالت چهارزانو، دوزانو، دبلیوشکل، ضربدری یا رویهم قرار گرفته، موقعیتی پیچیده برای پا و باسن پدید میآورد و از سوی دیگر فشار بیشتری نیز بر ستون فقرات یا مهرهها وارد میکند که معمولا به افزایش مشکلات دردناک اسکلتی منجر میشود.
دکتر رائو اضافه میکند که عادت به نشستن به صورت چهارزانو میتواند صدمات دائمی را برای فرد به همراه آورد و مهم هم نیست که پای چپ از روی پای راست عبور کرده یا بالعکس.
او خاطرنشان میکند که تکرار زیاد چنین روشی در نشستن، باعث پدید آمدن حداقل سه مشکل خطرناک برای سلامتی بدن میشود:
۱-ایجاد دردهای عصبی:
عبور دادن پاها از روی زانو بر عصب پرونئال فشار زیادی وارد میکند. این عصب در پشت زانو واقع شده و فشار بر آن، یکی از علل احساس سوزنسوزن شدن یا درد پا در افرادی اسـت که به مدت طولانی در این وضعیت مینشینند. متخصصان اعصاب هشدار دادهاند که تکرار چنین وضعیتی در طولانی مدت باعث وارد آمدن آسیبهای عصبی دائم به این ناحیه خواهد شد.
۲-افزایش فشار خون:
یافتههای منتج از مطالعات متعدد نشان داده اسـت که قرار دادن پاها به شکل چهارزانو باعث افزایش موقت فشار خون بالا میشود. این مشکل لزوماً موجب بیماریهای قلبی نمیشود اما به گفته پزشکان میتواند در افراد مستعد به لختگی خون امری خطرناک باشد.
۳-فشار بر رگهای واریسی و عنکبوتی:
جامعه پزشکی درباره ارتباط چهارزانو نشستن با بروز بیماری واریس نظرات همسانی ندارند اما دکتر هومن مدیون، متخصص قلب و عروق در مرکز پزشکی سینا، در لسآنجلس، میگوید که به نظر میرسد چنین روشی در نشستن، حداقل باعث بدتر شدن مشکل مبتلایان به واریس میشود زیرا فشار یک پا بر پای دیگر مانع جریان مناسب خون در پا میشود که میتواند رگهای خونی را در معرض پارگی قرار دهد.
به گزارش سلامتآنلاین، بهترین وضعیت برای نشستن که میتواند از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کند، به گفته دکتر رائو همان اسـت که خود او هم به بیمارانش توصیه میکند: نشستن روی صندلی یا مبل، در وضعیتی که پاها روی هم نیفتند، کف پاها به صورت صاف بر سطح زمین قرار بگیرد و در صورت تمایل با یک زیرپایی کوتاه، ساق پاها در حالت عمود نگاه داشته شود.
به گزارش جام جم آنلاین، لَم دادن روی کاناپه و تماشای تلویزیون داستان دیگری اســت، اما اگر از آن دسته افرادی هستید که به خاطر کارتان به صندلی زنجیر شدهاید، دستکم میتوانید طرز نشستن خود را اصلاح کنید.
نکاتی که در ادامه میآید به شما کمک میکند نحوه درست نشستن پشت کامپیوتر را بیاموزید.
تکیهگاه مناسب از کمر شما محافظت میکند
با تنظیم صندلیتان به گونهای که کمرتان تکیهگاه داشته باشد، احتمال دچار شدن به کمردرد را کاهش میدهید.
تنظیم درست صندلی باعث میشود فشار کمتری به کمرتان وارد شود. بهتر اســت صندلیتان به راحتی قابل تنظیم باشد و تغییر ارتفاع، شیب و حالت تکیهگاه آن به سادگی انجام شود.
در حالت درست، زانوها باید کمی پایینتر از رانها باشند. در صورت نیاز، بهتر اســت از زیرپایی استفاده کنید.
صندلیتان را تنظیم کنید
صندلیتان را طوری تنظیم کنید که در هنگام کار با صفحه کلید، مچها و ساعدتان همراستا و موازی با سطح زمین باشند. این کار از بروز آسیب فشار تکراری جلوگیری میکند.
آرنجها باید در کنار بدن قرار بگیرند به شکلی که در محل آرنجها حرف L شکل بگیرد.
پاهایتان را روی زمین قرار دهید
پاها باید روی زمین قرار بگیرند؛ اگر این گونه نیست، از زیرپایی که به شما امکان میدهد پاها در ارتفاع مناسب روی سطحی قرار بگیرند، استفاده کنید. پاها را روی هم نیندازید. این کار ممکن اســت باعث بروز مشکلاتی در وضعیت بدن شود.
صفحه نمایش را در راستای چشمانتان قرار دهید
صفحه نمایش باید مستقیما روبهروی شما باشد. بهترین حالت این اســت که صفحه نمایش به فاصله یک ساعد از شما به شکلی قرار بگیرد که کناره بالایی آن حدودا در راستای چشمانتان باشد.
برای این منظور شاید به نگهدارنده صفحه نمایش نیاز داشته باشید. اگر صفحه نمایش بیش از اندازه بالا یا پایین باشد، باید گردنتان را خم کنید و این کار ایجاد ناراحتی میکند.
محل صفحهکلید را تنظیم کنید
صفحه کلید را در مقابل خود قرار دهید به طوری که ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر از لبه میز فاصله داشته باشد. در این صورت در وقفههای میان تایپ کردن، مچها در این قسمت قرار میگیرند و استراحت میکنند.
همچنان آرنجها را در کنار بدن قرار دهید و حالت Lشکل بازوهایتان را حفظ کنید. برخی افراد برای صاف نگهداشتن مچهایشان و قرار گرفتن آنها در راستای کلیدها، از تکیهگاهِ مُچ استفاده میکنند.
ماوس را نزدیک به خود نگه دارید
تا جایی که ممکن اســت ماوس را نزدیک به خود قرار دهید. یک صفحهی ماوس که دارای برآمدگی مخصوص مچ باشد، به صاف نگه داشتن مچتان کمک میکند و مانع تاشدگیهای نامناسب میشود.
وسایلتان را در دسترس قرار دهید
ابزاری را که مدام از آنها استفاده میکنید مثل تلفن یا منگنه در دسترس خود قرار دهید. باید تا میتوانید از کشیدگی و پیچخوردگیهای پیوسته برای رسیدن به اشیاء خودداری کنید.
از بازتاب صفحهنمایش اجتناب کنید
بهتر اســت صفحهنمایش شما از نوعی باشد که کمترین بازتاب را دارند. اگر بازتاب نور در صفحهنمایش شما را آزار میدهد، آینهای در مقابل آن بگیرید تا مشخص شود چه چیز باعث آن اســت.
صفحهنمایش را جایی قرار دهید نور خورشید یا لامپها در آن بازتاب نداشته باشند. اگر لازم بود، پردهی پنجرههای اطراف را بکشید.
تنظیم میزان روشنایی و کنتراست صفحهنمایش کار کردن با آن را سادهتر میکند.
در صورت نیاز از عینک استفاده کنید
برخی افراد هنگام کار با صفحهنمایش، در صورت استفاده از عینک، احساس ناراحتی میکنند. اما مهم اســت که در هنگام کار، صفحهنمایش را به خوبی و بدون خم کردن سر و گردن ببینید.
اگر با عینکتان احساس راحتی نمیکنید، به پزشک مراجعه کنید، شاید نوع دیگری از عینک برایتان مناسب باشد.
با تلفن خود را خسته نکنید
اگر زیاد از تلفن استفاده میکنید، هدفون را جایگزین گوشی تلفن کنید. نگه داشتن پیوسته گوشی تلفن بین گوش و شانهتان باعث کشیدگی و خستگی ماهیچههای گردن میشود.
در حین کار وقفههای منظم ایجاد کنید
برای مدت طولانی در یک وضعیت ننشینید. هر زمان که میتوانید حالت نشستن خود را تغییر دهید.
وقفههای کوتاه اما مکرر بهتر از استراحتهای بلندمدت اما کمتعداد اســت. با این کار ماهیچهها امکان استراحت کردن پیدا میکنند.
وب سایت تک شات: نتایج بررسی های صورت گرفته بر روی زنان مسن نشان می دهد که نشستن طولانی مدت در طول روز می تواند سرعت روند پیر شدن را افزایش دهد.
یافته های این پژوهش نشان می دهد که ورزش و فعالیت های بدنی مفید بیش از 40 دقیقه در طول روز می تواند مانع از پیر شدن زودرس سلول ها شود. به گفته محققان، زنانی که بخش قابل توجهی از زمان روزنانه خود را به نشستن صرف می کنند، تلومرهای کوتاهتری دارند. تلومرها در واقع، کلاهک های کوچکی در انتهای رشته های NDA هستند که از کروموزوم ها در هنگام افزایش سن محافظت می کند و مانع از آسیب دیدن آن ها می شود.
به طور کلی تلومرها با افزایش سن،کوتاه تر می شود و این روند در افرادی که به ندرت ورزش می کنند و یا عادت به نشستن طولانی مدت در طول روز دارند، سریعتر است و همین امر منجر به زوال DNA و به دنبال آن، پیری زودتر از موعد سلول ها خواهد شد. از دیگر عواملی که می تواند روند پیری را تسریع ببخشد می توان به مواردی همچون مصرف دخانیات، چاقی بی از حد و تحرک کم اشاره کرد.
گفتنی است این پژوهش بر روی زنان 64 الی 95 ساله صورت گرفت و مشخص شد که افرادی که به سبک زندگی نشسته تمایل دارند، در مقایسه با آن هایی که علاوه بر ورزش کردن، مدت زمان کمتری را در طول روز بر روی صندلی می نشینند، سلول های بدنشان پیرتر از سن شناسنامه ایشان است و بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و همچنین فشار خون بالا هستند.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، شما مدت زمان زیادی را روزانه در حالت نشسته سپری می کنید. این واقعیت که در حال حاضر این مطلب را می خوانید نشانگر این است که به جستجو در اینترنت علاقه دارید و از این رو، احتمالا فردی هستید که اغلب از رایانه استفاده می کند و بر همین اساس، احتمالا زیاد می نشینید.
چرا نشستن می تواند به سلامت قلب آسیب برساند؟
مطالعات بسیاری مدت زمانی که مردم در حالت نشسته سپری می کنند (تماشای تلویزیون، کار با رایانه، رانندگی، غذا خوردن) را با خطر افزایش یافته ابتلا به بیماری قلبی عروقی پیوند داده اند.
افزون بر این، مدت زمانی که در حالت نشسته سپری می کنید پیوند قوی با سندرم متابولیک، دیابت، چاقی، فشار خون بالا، تری گلیسیرید افزایش یافته و کاهش کلسترول خوب (HDL) و حتی سرطان دارد. خبر بدتر این است که نتایج یک متاآنالیز در سال 2015 نشان داد که حتی ورزش منظم نیز آثار منفی نشستن بیش از اندازه را خنثی نمی کند.
برخی پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کرده اند که خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در نتیجه نشستن طولانی مدت برابر با سیگار کشیدن است.
فواید پرهیز از نشستن بیش از اندازه
در شرایطی که ورزش منظم برای سلامت انسان خوب است، آن چه در ساعاتی که ورزش نمی کنید، انجام می دهید نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
در ژوییه 2015، پژوهشگران استرالیایی مطالعه ای را با حضور 700 شرکت کننده انجام دادند. شرکت کنندگان از ردیاب فعالیت استفاده می کردند که داده های وضعیت اندامی و فعالیت آنها را جمع آوری می کرد (به عنوان مثال، مدت زمان نشستن در برابر ایستادن). پژوهشگرانی دریافتند هرچه افراد زمان بیشتری را در حالت نشسته سپری می کنند، شاخص توده بدنی، سطوح گلوکز، اندازه دور کمر، و سطوح تری گلیسیرید در آنها بالاتر و سطوح کلسترول خوب (HDL) پایینتر است.
در مقابل، افرادی که مدت زمان بیشتری را در حالت ایستاده سپری کردند، از آمار و ارقام مطلوبتری در زمینه شاخص هایی مشابه برخوردار بودند.
پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کردند که بر اساس شواهد کسب شده، اختصاص مدت زمان نشستن به مدت زمان ایستادن (پیاده روی) می تواند به طور قابل توجهی عوامل خطرآفرین برای بیماری قلبی عروقی را کاهش دهد.
از آنجایی که مطالعات بسیاری در چند سال گذشته نتایجی مشابه را ارائه کرده اند، سازمان های حرفه ای مختلف در سراسر جهان دستورالعمل های خود را تغییر داده اند و بر اهمیت به حداقل رساندن مدت زمان نشستن و به حداکثر رساندن مدت زمانی که در حالت ایستاده یا پیاده روی سپری می کنید، تاکید دارند.
چرا نشستن طولانی مدت بد است؟
نشستن یا دراز کشیدن استرس در سیستم قلبی عروقی را کاهش می دهد و به قلب و رگ های خونی اجازه می دهد تا به آرامش برسند. این یکی از دلایلی است که استراحت در دوره نقاهت پس از یک بیماری مفید است. در مقابل، ایستادن موجب می شود تا قلب و سیستم گردش خون سختتر کار کنند تا فشار خون عادی بدن حفظ شود. اما نشستن بیش از اندازه موجب افت فعالیت سیستم قلبی عروقی می شود در شرایطی که ایستادن یا پیاده روی به تقویت عملکرد قلبی عروقی و آهنگ عضلانی منجر می شود.
از سوی دیگر، داده های جمع آوری شده تاکنون ارتباط بین نشستن و خطر قلبی عروقی را نشان داده اند و رابطه سببی قطعی را نشان نداده است.
با افزایش آگاهی عمومی، مطالعات با استفاده از داده های عینی (استفاده از حسگرهای پوشیدنی) در حال انجام هستند تا رابطه بین وضع اندامی، فعالیت، پیامدها و مهمتر از آن این که آیا پیامدهای قلبی عروقی می توانند با کاهش نسبت نشستن/ایستادن یک فرد بهبود یابند، هر چه بهتر ارزیابی و بررسی شود.
سخن پایانی
در شرایطی که همچنان ثابت نشده است که نشستن طولانی مدت به بیماری قلبی عروقی منجر می شود، دلایل خوبی وجود دارند تا از این کار پرهیز کنید. نخست، داده های موجود تا به امروز در شرایطی که قطعی نیستند، اما نتایج از مطالعه ای به مطالعه دیگر سازگار و مشابه به نظر می رسند. این نتایج به اندازه کافی قانع کننده بوده اند تا کارشناسان پزشکی دستورالعمل های مدت زمان فعالیت را تغییر دهند. دوم، با کاهش مدت زمان نشستن و اختصاص آن به ایستادن یا پیاده روی چیزی را از دست نمی دهید و انجام آن ساده و بی خطر است. سوم، با کاهش مدت زمان نشستن کالری بیشتری می سوزانید.
پس کاهش مدت زمان نشستن و افزایش مدت زمان ایستادن و پیاده روی منطقی به نظر می رسد. اگر قادر به خرید یک میز کار ایستاده نیستید، هنگام صحبت با تلفن می توانید قدم بزنید، ناهار را در حالت ایستاده میل کنید، و یا خودرو خود را در جایی دورتر از محل کار پارک کنید و این فاصله را پیاده طی کنید. همچنین، می توانید از یک ردیاب فعالیت برای تنظیم اهداف روزانه تعداد گام استفاده کنید.
دکتر محسن سروش دبیر انجمن علمی روماتولوژی ایران در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد :شایع ترین بیماری مفصلی در ایران و کشور های دیگر بیماری آرتروز شناخته شده است و کمتر کسی می داند که باید برای مشکلات آرتروز به فوق تخصص روماتولوژی مراجعه کرد مگر در موارد خاصی که نیاز به عمل جراحی داشته باشد مانند (تعویض مفصل زانو) اما درمان ابتدایی این بیماری باید توسط فوق تخصص روماتولوژی صورت پذیرد.
وی در ادامه بیان کرد : افراد بالای 40 سال در کشور حدود 16درصد دچار این بیماری هستند و با افزایش سن این آمار نیز افزایش میابد .آرتروز بیماری است که بیشتر به سن مربوط میشود و هر چه سن بالاتر میرود این بیماری هم شیوع اش بیشتر میگردد. معمولاً مردم زمانی برای بیماری آرتروز به متخصص مراجعه میکنند که دچار علامت شده باشند که شایع ترینش در کشور ما آرتروز زانو است و عمده علائم به این صورت است که وقتی فعالیتی را انجام میدهند درد دارند ولی وقتی استراحت میکنند این درد از بین میرود که این علائم میتواند زمان بعد از خواب یا نشستنهای طولانی مدت روی زمین یا صندلی و انجام کارهای سنگین شامل ورزشهای سنگین و فشارهای غیر عادی باشد که وقتی میخواهند شروع به حرکت کنند در ابتدای حرکت درد دارند ولی بتدریج که شروع به فعالیت میکنند کم کم درد مفاصل آرامتر میشود این علائم از مشخصههای اولیه دردهای ارتروز است.
این متخصص یکی دیگر از عواملی که در آرتروز نقش مهمی را ایفا می کند را چاقی دانست و گفت: افرادی که وزن بالایی دارند جزء افرادی هستند که به شدت در معرض آرتروز هستند و بعضی افراد به طور کلی زودتر مبتلا به آرتروز میشوند یعنی در سن 40 تا 50 سالگی که انتظار نداریم آرتروز پیش بیاید که اینها زمینه ژنتیک دارند.البته ضعیف بودن عضلات نیز در ابتلا به این بیماری در سنین پایین بی تاثیر نیست و افرادی که که ورزشهای منظم انجام میدهند عضلات قوی تری دارند و با ورزش و حمایت عضلات از مفاصل، کمتر در معرض آرتروز در سنین پایین قرار میگیرند.
خبرنگار جام جم آنلاین از ارتباط این بیماری با ژنتیک پرسید و او پاسخ داد : آرتروز ممکن است جنبه ارثی داشته باشد ، بویژه آن که اگر فردی زمینههای مستعدکننده این بیماری چون چاقی، نداشتن تحرک و فعالیتهای نامناسب فشار آورنده به مفاصل را داشته باشد در سنین جوانی مبتلا به این بیماری خواهد شد.
دبیر انجمن علمی روماتولوژی ایران در پاسخ به این سوال که آیا بیماران آرتروزی باید ورزش راکنار بگذارند گفت : خیر به هیچ وجه ، افرادی که بر این باورند بیماران آرتروزی نباید ورزش کنند کاملا در اشتباه هستند ونه تنها نباید ورزش را کنار بگذارند بلکه ورزش برای این بیماران جزئی از درمان محسوب می شود و متخصصان توصیه می کنند حتما ورزش های آبی و دوچرخه سواری را در برنامه هفتگی خود بگنجانند و فقط از ورزش های سنگینی چون وزنه برداری ، کشتی ، فوتبال ، کوه نوردی و... اجتناب کنند .
وی در ادامه تاکید کرد : بیماران آتروزی دقت داشته باشند فقط نوع ورزش کردن آنها تغییر می کند و این بدان معنی نیست که به کل ورزش را از برنامه خود حذف کنند و لازم به ذکر است بی تحرکی این بیماری را تشدید می بخشد . پیاده روی در سطوح شیب دار برای این بیماران مضر است .
سروش متذکرشد : شیوع ابتلا به این بیماری شایع در کشور در زنان و مردان تفاوت آنچنانی ندارد اما به نسبت در زنان بیشتر دیده می شود چرا که مردان عضلات قوی تر دارند و همچنین چاقی و استرس که عاملان اصلی این بیماری تلقی می شوند در زنان بیشتر است .
وی در پایان تاکید کرد : افرادی که دچار بیمارهای مفصلی هستند به هیچ عنوان از توالت های ایرانی استفاده نکنند چرا که این بیماران مفاصل لگن ، زانو ، مچ پا، پاها و حتی مفاصل کمر حساسی دارند و توصیه می شود به هیچ وجه روی زمین بصورت 2زانو و 4زانو ننشینند و همچنین برای سلامت مفاصل خود دور توالت های ایرانی خط قرمز بکشند .
بیتا نوروزی خبرنگار جام جم آنلاین
به گزارش جامجم آنلاین به نقل از دیجیاتو، بزرگترین موفقیت های اپل در قرن گذشته مربوط به کامپیوترهای Apple II و Macintosh در ابتدای دهه ۸۰ میلادی می شود. چند سال بعد و در سال ۱۹۹۷، اپل شرکتی در آستانه ورشکستگی بود.
آخرین دوره سه ماهه مالی سال ۱۹۹۶ حکایت از کاهش ۳۰ درصدی فروش محصولات نسبت به دوره مشابه در سال قبلش داشت. یکی از علت های چنین مسئله ای، تعداد بسیار بالای محصولاتی بود که اپل به فروش می رساند. اپل چندین و چند مکینتاش به فروش می رساند که هر کدام ویژگی خاص خود را داشت ولی مشکل از جایی شروع می شد که خود اپل هم در آگهی هایش از بیان تمایز آنها به زبان ساده ناتوان بود.
چنین مشکلاتی سبب شد تا سهام داران اپل از مدیریت ارشد اپل شاکی باشند. «فیل شیلر»، مدیر ارشد بازاریابی اپل که در آن زمان برای «Macromedia» کار می کرد به «والتر آیزاکسون» نویسنده زندگی نامه استیو جابز می گوید: «دیوانگی محض بود. محصولات بسیار، که بیشترشان هم فاجعه بودند و توسط تیم هایی بی هدف توسعه پیدا می کردند.»
با این حال بازگشت استیو جابز به اپل شرایط را به طور کلی تغییر داد.
با گذشت کمتر از یک سال و در سپتامبر ۱۹۹۷، اپل ۷۰ درصد از محصولاتی که توسعه می داد را کنار گذاشت. جابز اپل را به طور کلی از کسب و کار پرینتر و سرور بیرون کشید. وی به یکی از گروه های توسعه محصول گفته بود: «شما آدم هایی باهوش هستید؛ نباید وقت تان را با توسعه چنین محصولات بی ارزشی هدر دهید.»
این دگردیسی ناگهانی و جامع بود که باعث نجات اپل شد، مخصوصاً در زمانی که چیز زیادی برای از دست دادن باقی نمانده بود. با حذف چندین و چند محصول و پروژه، اپل در مجموع ۳۰۰۰ کارمند خود را نیز اخراج کرد اما همین مسئله سبب شد تا تعادل به تراز مالی اش برگردد.
در ژانویه ۱۹۹۸، جابز موفق شد اولین گزارش مالی مشمول سود خالص اپل را پس از سال ها اعلام کند.
مدیریت جابز بر اپل منجر به یک دگرگونی فرهنگی و درون سازمانی شد. او به کارمندان اپل یاد داد که باید تمرکز خود را بر روی تعداد اندکی از محصولات قرار دهند تا موفق به تولید بهترین ها شوند.
استیو جابز و جانی آیو با هم تلاش کردند تا فرهنگ جدیدی که مملو از توجه به جزییات بود را در اپل جا دهند. این فرهنگ سپس راه خود را به همه اجزای کمپانی مورد بحث، از جمله تبلیغات پیدا کرد.
اپل برای چند سال از موفقیتی که کسی فکرش را نمی کرد لذت می برد. آیپاد، آیفون و آیپد، محصولاتی بودند که نحوه تعامل کاربران با دنیای تکنولوژی را تغییر دادند و همین موضوع باعث شد تا اپل تبدیل به با ارزش ترین شرکت جهان شود.
جابز به دلیل ابتلا به سرطان لوزالمعده در سال ۲۰۱۱ جانش را از دست داد و در پنج سال اخیر به نظر می رسد که حضور و تاثیر جانی آیو هم بر پیکر اپل کمتر و کمتر شده باشد. حتی چند ماه پیش شایعه شده بود که آیو به طور کلی از بخش طراحی اپل خارج شده است.
بر اساس تصمیماتی که اپل در سال میلادی اخیر -به شکل تصادفی یا هدفمند- اتخاذ کرده، بیراه نیست اگر نگران اپلی باشید که حالا جابز را ندارد و آیو هم کمتر به آن سر می زند.
تکرار یک اشتباه آشنا پس از دو دهه
امروز اپل ۴۶ سخت افزار مختلف می فروشد؛ از موبایل و تبلت گرفته تا ساعت هوشمند و کامپیوتر. اما مهم تر از تعداد خود محصولات روی کاغذ، تعداد انتقادات وارد شده به آنهاست. امروزه دیگر به نظر می رسد که هیچ یک از محصولات اپل بدون مشکل نیست. بد نیست چند مثال داشته باشیم:
آیفون: تعداد زیادی از کاربران آیفون 6 و 6s خبر می دهند که موبایل آنها با باگی مواجه است که باعث خاموش شدن موبایل شان می شود، آن هم زمانی که دست کم یک سوم از حجم باتری باقی مانده. همین حالا که این مقاله را می خوانید، این مشکل هنوز پابرجاست و اپل هنوز سر در نیاورده که از کجا سرچشمه می گیرد، یا دست کم جوابی به رسانه ها نداده است.
مک بوک پرو: عمر باتری با هر بار شارژ به اندازه ای نیست که اپل در تبلیغاتش اشاره می کند. اهالی کوپرتینو ادعای ۱۰ ساعت کارکرد مک بوک پرو را دارند در صورتی که بسیاری از کاربران نصف این میزان را گزارش کرده اند.
مدل های جدید مک بوک پرو، درگاهی برای کارت SD ندارند و از MagSafe هم بی بهره اند. همه این ها در حالیست که گران تر از نمونه های قدیمی تر هستند و تمام این مشکلات و عجایب در کنار هم، باعث شده تا طرفداران این شرکت چندان از این وضعیت خشنود نباشند.
ایرپادها: ابتدا قرار بود هدفون های بی سیم اپل در اکتبر از راه برسند. البته اکنون بالاخره از راه رسیده اند ولی ۱۳۰ دلار بیشتر از هدفون های معمولی اپل برای آیفون قیمت دارند در حالی که هدفون های بی سیم در گوش عده کمی از کاربران باقی نمانده و به راحتی خارج می شوند. البته این در حالیست که بیشتر کاربران با آنها مشکلی ندارند.
اپل واچ: نسل دومی که برای اپل واچ از راه رسیده تمایز چندانی نسبت به مدل های پیشین ندارد. اکنون ضد آب تر شده و البته GPS هم به آن اضافه گشته، ولی نسل قبلی هم برای استفاده کاربران عادی ضدآب بود در حالی که می توانست از GPS آیفون بهره گیرد.
زندگی با دانگل ها: آخرین آیفون از اپل برای اتصال بیشتر هدفون ها به یک مبدل نیاز دارد. این در حالیست که مک بوک برای تعامل با سایر سخت افزارها، حتی آخرین آیفون، نیازمند یک مبدل است. برای استفاده ای حرفه ای از مک بوک های جدید نیاز به چند مبدل دارید که همواره باید همراه تان باشند، در حالی که احتمال جا گذاشتن یا گم کردن آنها نیز وجود دارد.
مشکل تنها به سخت افزارهای توسعه یافته توسط اپل محدود نیست. نرم افزار و سرویس های این شرکت هم با مشکلات زیادی مواجه است:
سیری در سال ۲۰۱۱ زمانی که اپل آیفون 4s را به همراه دستیار صوتی و دیجیتالی اش معرفی کرد، در بازی دستیارهای مجازی یکه تاز بود. حالا پنج سال گذشته و سیری به گرد پای رقبایی مانند دستیار گوگل یا الکسا نمی رسد. چه از نظر تعداد زبان هایی که پشتیبانی می کند، چه از نظر درک جملات پیچیده و چه از نظر زمان مورد نیاز برای پاسخ دادن به یک درخواست یا سوال.
iCloud: اپل در رابطه با فضای ابری هم پیشتازی مشابهی مانند سیری داشت اما هنوز که هنوز است، پس از پنج سال این سیستم همچنان با باگ هایی همراه است. رابط کاربری آن چندان ساده نیست و زیاد هم نمی توان به ثبات کارکردش اعتماد داشت.
iTunes: تصور کنید بخواهید کار کردن با آیتونز را به شخصی که تازه آیفون خریده آموزش دهید. منوهای بیش از اندازه زیاد و قسمت های گیج کننده، باعث می شود تا کاربران نتوانند به راحتی کار کردن با آن را یاد بگیرند. به این صفحه و بخش های مختلف آن نگاه کنید:
آیتونز در سال ۲۰۱۶.
اپ استور فاقد هرگونه ویژگی شخصی سازی است. اپل به شما اپلیکیشنی مشابه با آنچه پیشتر دانلود کرده اید را پیشنهاد نمی دهد. تنها پیشنهادها، اپ های محبوب و مواردی که خود اپل انتخاب می کند هستند که مواردی کاملاً غیر شخصی به حساب می آیند.
در زمان جابز، تبلیغات یکی از جالب ترین ویژگی های اپل به شمار می رفت. زمانی که او زنده بود اپل برخی از به یاد ماندنی ترین آگهی های خود را تولید کرد. از کمپین هایی مانند «۱۹۸۴» گرفته تا «متفاوت فکر کن» و البته تبلیغات رنگارنگ و پر انرژی برای آیپاد. اگرچه تبلیغات اپل همچنان در سطح بالایی هستند، اما کدام یک می توانند در سال های آینده به یاد ماندنی باشند؟
علت این همه ناهماهنگی و مشکلات مختلف و عجیب چیست؟ یک دلیل، می تواند این باشد که اپل تمرکز خود را بر محصولاتی که در آینده ارائه می دهد، قرار داده. این طور که گفته می شود این شرکت در پی تولید گجتی مرتبط با واقعیت افزوده/ مجازی است در حالی که عده ای باور دارند اپل همچنان می خواهد پروژه خودروی خودران را به شکل نرم افزاری به پیش ببرد.
هر کدام از این دو پروژه، متکی به صدها مهندس هستند و هر دو نیز چند سال دیگر پا به عرصه وجود خواهند گذاشت. مشکل اینجاست که حالا کاربر اپل می تواند عدم تمرکز را در خط تولید اپل و تصمیماتش حس کند: آیتونز مستلزم یک دگرگونی اساسی است در حالی که مک پرو پس از سه سال از آخرین به روز رسانی اش، دیگر چندان هم حرفه ای نیست.
اپل هنوز برای حل مشکل وقت دارد
حل تمام این مشکلات همچنان از عهده اپل بر می آید. کلید ماجرا، مانند زمانی که جابز به اپل برگشت، تمرکز و کاهش تعداد پروژه هایی است که این شرکت به شکل همزمان پیش می برد.
اپل اخیراً تصمیم گرفت تا به کسب و کار روترهای وای-فای پایان بخشد. این قدمی مثبت است که باید ادامه داشته باشد. برخی دیگر از محصولات و سرویس هایی که یا باید به شکل اساسی دگرگون شوند و یا به طور کلی شاهد مرگشان باشیم، به این شرح هستند:
آیتونز: پیش از معرفی اپل موزیک وجود چنین نرم افزاری که حکم یک کتابخانه صوتی برای موسیقی های شما را داشت ضروری به نظر می رسید اما پس از آن، و همچنین تکامل اپل تی وی، اهالی کوپرتینو یا باید فکری به حال پیچیدگی این پلتفرم کنند یا اگر از انجام آن ناتوان هستند، کاربران را به سمت سرویس موزیک و اپل تی وی هدایت نمایند.
مک بوک: اپل بهتر است تکلیفش را با خودش روشن کند. حضور مک بوک ایر و مک بوک ۱۲ اینچی به شکل همزمان در سبد کالای اپل چندان منطقی نیست. تا پیش از این شما در صورت تمایل به خرید یک مک بوک، نوع نیازتان را بررسی می کردید: قابل حمل بودن مهم تر است یا قوی تر بودن؟ در چنین شرایطی به سراغ انتخاب مک بوک ایر یا پرو می رفتید.
اکنون ولی مک بوک، مک بوک ایر و مک بوک پرو هر سه تقریباً در یک حد و اندازه هستند و همین، کاربری که در پی خرید چنین لپ تاپی است را گیج می کند.
اپل واچ طلایی: فروش نسخه ای گران قیمت از یک محصول جدید، راه حل مناسبی برای ایجاد هیجان پیرامون آن بود ولی حالا دیگر اپل واچ سنی بیشتر از دو سال دارد و زمانش رسیده تا نسخه گران قیمتی که کمتر کسی به سراغش رفت دیگر تولید نشود.
پروژه تایتان – خودروی هوشمند: چند سال پیش تیم کوک، مدیر عامل اپل تصمیم به تولید یک خودروی هوشمند، الکتریکی و تمام خودران گرفت. از آن زمان اپل با مشکلاتی در پروژه اش مواجه شده، چندین شخص کلیدی را از دست داده و بر اساس آخرین گزارشات، ماهیت پروژه را به سوی توسعه پلتفرم نرم افزاری مورد نیاز خودروهای هوشمند تغییر داده، در حالی که ابتدا قرار بود اپل یک خودرو تولید کند.
مسئله اینجاست که شاید هنوز زمان مناسبی برای اپل نیست تا به سراغ تولید یک خودروی هوشمند برود. شاید برخی تکنولوژی ها برای کیفیت مورد نظر اپل در دسترس نیستند یا وجود دارند اما باید در آینده ارزان تر شوند.
ممکن نیست بتوان حدس زد که در صورت حضور جابز، وی کدام پروژه را ادامه می داد و دستور مرگ کدام را صادر می کرد. نمی دانیم اگر او بود، اپل روزی محصولی به نام AirPods را توسعه می داد؟ MagSafe را از لپ تاپ ها حذف می کرد یا به طور کامل به سوی USB-C می رفت؟
اپل امروز پروژه های زیادی را با هم دنبال می کند که هر کدام از آنها نیز مشکلات خاص و منحصر به خود را دارند. بد نیست اگر این شرکت با نگاهی سخت گیرانه تر به وضعیت فعلی پروژه هایش رسیدگی کند.
نشستن زیاد موجب اُفت چشمگیری در تولید آنزیمهای چربیسوز و کالریسوز می شود
چرا نشستن برای شما بد است و چگونه میتوان از آن اجتناب نمود
احتمالا تا همین چندی پیش، صندلی دفتر کارتان را وسیلهی بیضرر قلمداد مینمودید. اما بعد، این عناوین در همه جا به گوش شما میرسید که:
- نشستن، سبکی از سیگار کشیدن جدید است!
- بیماری نشستن رو به افزایش است!
- نشستن را متوقف کنید، پیش از اینکه شما را به کشتن دهد!
همهی این موارد به این واقعیت اشاره دارد که صندلیهای اداری بههیچ وجه بیضرر نیستد.
خطرات زیاد نشستن
کارشناسان برجسته بر این باورند که نشستن میتواند مانند سیگار کشیدن موجب تاثیرات منفی بر سلامت افراد باشند، البته اگر تاثیرات منفی آن از سیگار بیشتر نباشد. مطالعات حاکی از آن است که نشستن به مدت طولانی خطر ابتلا به دیابت، حملات قلبی عروقی و یا ابتلا به انواع خاصی از سرطان را افزایش میدهد.
در یک مطالعهی ۱۴ ساله بر روی ۱۸۵۰۰۰ شرکت کننده که نتایج آن در مجلهی بیماریهای همهگیر در امریکا منتشر شد، نشان داد که زمان نشستن مستقیما با مرگومیر در ارتباط است. شاید شگفت انگیزترین نکته این باشد که این نتیجه فارغ از میزان فعالیت بدنی شرکتکنندگان بوده و کاملا تائید شده است. خطرات نشستن به اندازه کافی روشن است، در مجلهی پزشکی استرالیا مقالهایی به چاپ رسید مبنی بر اینکه نشستن طولانی مدت پشت میز میتواند “خطرناک” باشد، همین امر پزشکان و کارفرمایان را ترغیب نمود تا جایگزینهایی را تجویز یا درنظر بگیرند.
نشستن، به ویژه نشستن روی صندلی، بهای سنگینی بر سلامت تحمیل میکند، زیرا اساسا عملکرد بدن را مختل میکند. هنگامی که در صندلی فرو میروید، عضلات رها میشوند، مفاصل ران سفت شده و ستون فقرات تقریبا خشک میشوند. در وضعیت نشسته جریان خون کند میشود، که بر فعالیت مغز و ابتلا به بیماریهای قلبی تاثیر گذار است و حتی خطر لخته شدن خون را افزایش میدهد. صندلی شما همچنین میتواند موجب اُفت چشمگیری در تولید آنزیمهای چربیسوز و کالریسوز باشد.
واقعیت این است که ما برای نشستنهای طولانی بر روی صندلی در طی روز طراحی نشدهایم. ما برای راست قامت ماندن و فعالیت تکامل یافتهایم. هنگامی که از روی صندلی بلند میشویم، زنگ بیدارباش بدن به صدا در میآید. ایستادن عضلات بیشتری را درگیر میکند، خون را به جریان میاندازد و شما را هوشیارتر و باانرژیتر میکند. مفاصل ران را بازتر میکند و به ستون فقرات اجازه میدهد تا آزادانه پیچ بخورند.
ایستادن در حین انجام کارها حصار نشستنهای طولانی در طی روز را میشکند
راهکارهایی برای کمتر نشستن
با این حال پادزهر نشستن در طول روز، ایستادن در تمام روز نیست. بدن ما بهترین واکنش را زمانی از خود نشان میدهد که از آن بهشیوههای مختلف بهره ببریم، از جمله پیادهروی کردن، ایستادن، خم شدن و حتی اسکوات رفتن. جایگزین نمودن روشهایی برای تغییر موقعیتتان، فرهنگ صندلی محور را به چالش میکشد. چند روش خلاقانه برای کاهش زمان نشستن که همواره میتوان امتحان نمود عبارتند از:
1- یکی از وعدههای غذایی خود در روز را ایستاده میل کنید. نشستن در حین غذا، موجب میشود تا زمان کلی نشستن شما افزایش یابد. حتیالامکان صبحانه را روی کانتر آشپزخانه بخورید، یا ناهار را در مکانهایی با میزهای بلند میل کنید. ایستادن در حین غذا خوردن ابدا بدان معنا نیست که مجبورید سریعتر غذا بخورید و یا غذاهای نامرغوب بخورید. کیفیت و نحوهی غذا خوردن میتواند کاملا مشابه نشستن بر روی صندلی باشد.
2- هر شب صندلی خود را به سمت میزتان هل دهید. صبح روز بعد، وضعیت غیر معمول صندلی یادآوری میکند تا کمی بیشتر روی پاهای خود بایستید. سعی کنید کاری ایستاده را برای صبح برنامهریزی کرده یا پیادهروی نمائید. روز خود را ایستاده شروع نمائید، تا بدنتان بیدار شود و در تمام روز فعال بماند.
3- ۱۵ دقیقه روی زمین بنشینید. در فرهنگ گرهخوردهی ما با صندلی، بزرگسالان زمان زیادی برای نشستن روی زمین صرف نمیکنند. در نتیجه، بخشی از تحرک خود را از دست میدهند. با ۱۵ دقیقه نشستن روی زمین میتوان آن تحرک را دوباره بدست آورد. چنانچه فرزند دارید، آنها نیز عاشق پیوستن به شما بر روی زمین و خواندن یک داستان یا بازی کردن، خواهند شد. روی زمین بنشینید و بخش اول برنامهی تلویزیونی موردعلاقه خود را تماشا کنید یا کتابی بخوانید.
4- برخی از کارهایتان را ایستاده انجام دهید. به عنوان مثال صحبت کردن با تلفن، مرور مدارک یا چک کردن فیسبوک. کارتان هر آنچه که هست، به آن تنوع ببخشید. ایستادن در حین انجام کارها حصار نشستنهای طولانی در طی روز را میشکند.
با همین توصیههای کوچک، در مسیر روزی با نشستنهای کمتر و حرکتهای متنوعتر گام بردارید. به صندلیهای زندگی خود استراحتی دهید و ببنید در طول روز چقدر احساس بهتری خواهید داشت.
منبع : healthmag.ir
نشستن زیاد موجب اُفت چشمگیری در تولید آنزیمهای چربیسوز و کالریسوز می شود
چرا نشستن برای شما بد است و چگونه میتوان از آن اجتناب نمود
احتمالا تا همین چندی پیش، صندلی دفتر کارتان را وسیلهی بیضرر قلمداد مینمودید. اما بعد، این عناوین در همه جا به گوش شما میرسید که:
- نشستن، سبکی از سیگار کشیدن جدید است!
- بیماری نشستن رو به افزایش است!
- نشستن را متوقف کنید، پیش از اینکه شما را به کشتن دهد!
همهی این موارد به این واقعیت اشاره دارد که صندلیهای اداری بههیچ وجه بیضرر نیستد.
خطرات زیاد نشستن
کارشناسان برجسته بر این باورند که نشستن میتواند مانند سیگار کشیدن موجب تاثیرات منفی بر سلامت افراد باشند، البته اگر تاثیرات منفی آن از سیگار بیشتر نباشد. مطالعات حاکی از آن است که نشستن به مدت طولانی خطر ابتلا به دیابت، حملات قلبی عروقی و یا ابتلا به انواع خاصی از سرطان را افزایش میدهد.
در یک مطالعهی ۱۴ ساله بر روی ۱۸۵۰۰۰ شرکت کننده که نتایج آن در مجلهی بیماریهای همهگیر در امریکا منتشر شد، نشان داد که زمان نشستن مستقیما با مرگومیر در ارتباط است. شاید شگفت انگیزترین نکته این باشد که این نتیجه فارغ از میزان فعالیت بدنی شرکتکنندگان بوده و کاملا تائید شده است. خطرات نشستن به اندازه کافی روشن است، در مجلهی پزشکی استرالیا مقالهایی به چاپ رسید مبنی بر اینکه نشستن طولانی مدت پشت میز میتواند “خطرناک” باشد، همین امر پزشکان و کارفرمایان را ترغیب نمود تا جایگزینهایی را تجویز یا درنظر بگیرند.
نشستن، به ویژه نشستن روی صندلی، بهای سنگینی بر سلامت تحمیل میکند، زیرا اساسا عملکرد بدن را مختل میکند. هنگامی که در صندلی فرو میروید، عضلات رها میشوند، مفاصل ران سفت شده و ستون فقرات تقریبا خشک میشوند. در وضعیت نشسته جریان خون کند میشود، که بر فعالیت مغز و ابتلا به بیماریهای قلبی تاثیر گذار است و حتی خطر لخته شدن خون را افزایش میدهد. صندلی شما همچنین میتواند موجب اُفت چشمگیری در تولید آنزیمهای چربیسوز و کالریسوز باشد.
واقعیت این است که ما برای نشستنهای طولانی بر روی صندلی در طی روز طراحی نشدهایم. ما برای راست قامت ماندن و فعالیت تکامل یافتهایم. هنگامی که از روی صندلی بلند میشویم، زنگ بیدارباش بدن به صدا در میآید. ایستادن عضلات بیشتری را درگیر میکند، خون را به جریان میاندازد و شما را هوشیارتر و باانرژیتر میکند. مفاصل ران را بازتر میکند و به ستون فقرات اجازه میدهد تا آزادانه پیچ بخورند.
ایستادن در حین انجام کارها حصار نشستنهای طولانی در طی روز را میشکند
راهکارهایی برای کمتر نشستن
با این حال پادزهر نشستن در طول روز، ایستادن در تمام روز نیست. بدن ما بهترین واکنش را زمانی از خود نشان میدهد که از آن بهشیوههای مختلف بهره ببریم، از جمله پیادهروی کردن، ایستادن، خم شدن و حتی اسکوات رفتن. جایگزین نمودن روشهایی برای تغییر موقعیتتان، فرهنگ صندلی محور را به چالش میکشد. چند روش خلاقانه برای کاهش زمان نشستن که همواره میتوان امتحان نمود عبارتند از:
1- یکی از وعدههای غذایی خود در روز را ایستاده میل کنید. نشستن در حین غذا، موجب میشود تا زمان کلی نشستن شما افزایش یابد. حتیالامکان صبحانه را روی کانتر آشپزخانه بخورید، یا ناهار را در مکانهایی با میزهای بلند میل کنید. ایستادن در حین غذا خوردن ابدا بدان معنا نیست که مجبورید سریعتر غذا بخورید و یا غذاهای نامرغوب بخورید. کیفیت و نحوهی غذا خوردن میتواند کاملا مشابه نشستن بر روی صندلی باشد.
2- هر شب صندلی خود را به سمت میزتان هل دهید. صبح روز بعد، وضعیت غیر معمول صندلی یادآوری میکند تا کمی بیشتر روی پاهای خود بایستید. سعی کنید کاری ایستاده را برای صبح برنامهریزی کرده یا پیادهروی نمائید. روز خود را ایستاده شروع نمائید، تا بدنتان بیدار شود و در تمام روز فعال بماند.
3- ۱۵ دقیقه روی زمین بنشینید. در فرهنگ گرهخوردهی ما با صندلی، بزرگسالان زمان زیادی برای نشستن روی زمین صرف نمیکنند. در نتیجه، بخشی از تحرک خود را از دست میدهند. با ۱۵ دقیقه نشستن روی زمین میتوان آن تحرک را دوباره بدست آورد. چنانچه فرزند دارید، آنها نیز عاشق پیوستن به شما بر روی زمین و خواندن یک داستان یا بازی کردن، خواهند شد. روی زمین بنشینید و بخش اول برنامهی تلویزیونی موردعلاقه خود را تماشا کنید یا کتابی بخوانید.
4- برخی از کارهایتان را ایستاده انجام دهید. به عنوان مثال صحبت کردن با تلفن، مرور مدارک یا چک کردن فیسبوک. کارتان هر آنچه که هست، به آن تنوع ببخشید. ایستادن در حین انجام کارها حصار نشستنهای طولانی در طی روز را میشکند.
با همین توصیههای کوچک، در مسیر روزی با نشستنهای کمتر و حرکتهای متنوعتر گام بردارید. به صندلیهای زندگی خود استراحتی دهید و ببنید در طول روز چقدر احساس بهتری خواهید داشت.
منبع : healthmag.ir
انداختن پاها روی هم در طولانی مدت پیامدهای نامطلوبی دارد
پیامدهای نامطلوب انداختن پاها روی هم هنگام نشستن
قرار دادن پاها روی هم هنگام نشستن یک عادت غیر ارادی است. گاهی که از طرز نشستن عادی خسته می شویم، یا احساس سرما می کنیم به این حالت می نشینیم. اگر چه راحت و در صورتی که برای مدت کوتاهی باشد بی ضرر است اما در طولانی مدت می تواند پیامدهای نامطلوب و گاهی نیز جدی داشته باشد.
سبب فلج عصب پرونئال می شود
فلج عصب پرونئال(شاخه ای از عصب سیاتیک) یکی از پیامد های انداختن پاها روی هم است. علایم آن سختی در حرکت دادن کف پا در قسمت قوزک به علت به وجود آمدن تداخل در عصب پرونئال و کشیدگی عصب و فشرده سازی در قسمت زانو، مفصل، لگن یا قوزک است. این تداخل در عصب می تواند به علت نشستن به یک حالت مانند قرار دادن پاها روی هم به وجود آید.
باعث از بین رفتن تعادل در لگن می شود
از عوارض انداختن پاها روی هم هنگام نشستن لز بین رفتن تعادل در لگن است. در واقع با کوتاه تر شدن عضلات قسمت داخلی ران و بلند تر شدن قسمت بیرونی ران حالت تعادل لگن از بین می رود، در نتیجه احتمال جا به جا شدن مفصل وجود دارد.
انداختن پاها روی هم باعث ایجاد درد در قسمت تحتانی کمر می شود
باعث به وجود آمدن واریس می شود
واریس می تواند علل متعددی از جمله ژن داشته باشد. قرار دادن پا ها روی هم یکی از عوامل بروز واریس است زیرا روی عصب ها فشار وارد می شود و عصب ها باریک تر و ضعیف تر می شوند در نتیجه جریان خون معکوس و به تجمع خون در پاها منجر می شود.
باعث بالا رفتن فشار خون می شود
نتایج به دست آمده از بررسی های متعدد سال 2010 نشان داده که انداختن پاها روی هم هنگام نشستن می تواند باعث بالا رفتن فشار خون شود. برای پیشگیری از بروز این گونه مشکل بهتر است از نشستن به این روش صرف نظرکنید.
سبب ایجاد درد در قسمت تحتانی کمر می شود
نتایج بررسی ها نشان داده که نشستن با قرار دادن پاها روی هم به مدت سه ساعت در روز می تواند باعث حالت قوز، درد گردن و درد در قسمت تحتانی کمر و ناراحتی در لگن شود.
منبع : asriran.com
خبرگزاری آریا-مطالعات نشان داده اسـت که نشستن طولانی نه تنها باعث کاهش سلامت انسان میشود بلکه احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی و دیابت را افزایش میدهد اما تحقیقی جدید معلوم کرده که نشستن به صورت چهارزانو، بدن و سلامتی آن را در وضیعتی مخربتر هم قرار میدهد.
به گزارش خبرگزاری آریا، مربی بالینی مرکز پزشکی لانگون در دانشگاه نیویورک، چهارزانو نشستن وضعیت ارگونومیک خوبی برای بدن محسوب نمیشود و باعث بروز بیماریهای متعددی چون مشکلات مزمن زانو، مفصل ران و کمردرد خواهد شد.
به نقل از دهلینیوز، بر اساس تحقیقات معلوم شده که این شکل نشستن نه تنها باعث ایجاد مشکلات ارتوپدی میشود بلکه میتواند باعث افزایش فشار خون، دردهای عصبی و فشار شدید بر وریدهای واریسی و عنکبوتی بدن شود.
این تحقیقات حاکی از آن اسـت که نشستن در وضعیتی که پاها در حالت چهارزانو، دوزانو، دبلیوشکل، ضربدری یا رویهم قرار گرفته، موقعیتی پیچیده برای پا و باسن پدید میآورد و از سوی دیگر فشار بیشتری نیز بر ستون فقرات یا مهرهها وارد میکند که معمولا به افزایش مشکلات دردناک اسکلتی منجر میشود.
دکتر رائو اضافه میکند که عادت به نشستن به صورت چهارزانو میتواند صدمات دائمی را برای فرد به همراه آورد و مهم هم نیست که پای چپ از روی پای راست عبور کرده یا بالعکس.
او خاطرنشان میکند که تکرار زیاد چنین روشی در نشستن، باعث پدید آمدن حداقل سه مشکل خطرناک برای سلامتی بدن میشود:
1-ایجاد دردهای عصبی:
عبور دادن پاها از روی زانو بر عصب پرونئال فشار زیادی وارد میکند. این عصب در پشت زانو واقع شده و فشار بر آن، یکی از علل احساس سوزنسوزن شدن یا درد پا در افرادی اسـت که به مدت طولانی در این وضعیت مینشینند. متخصصان اعصاب هشدار دادهاند که تکرار چنین وضعیتی در طولانی مدت باعث وارد آمدن آسیبهای عصبی دائم به این ناحیه خواهد شد.
2-افزایش فشار خون:
یافتههای منتج از مطالعات متعدد نشان داده اسـت که قرار دادن پاها به شکل چهارزانو باعث افزایش موقت فشار خون بالا میشود. این مشکل لزوماً موجب بیماریهای قلبی نمیشود اما به گفته پزشکان میتواند در افراد مستعد به لختگی خون امری خطرناک باشد.
3-فشار بر رگهای واریسی و عنکبوتی:
جامعه پزشکی درباره ارتباط چهارزانو نشستن با بروز بیماری واریس نظرات همسانی ندارند اما دکتر هومن مدیون، متخصص قلب و عروق در مرکز پزشکی سینا، در لسآنجلس، میگوید که به نظر میرسد چنین روشی در نشستن، حداقل باعث بدتر شدن مشکل مبتلایان به واریس میشود زیرا فشار یک پا بر پای دیگر مانع جریان مناسب خون در پا میشود که میتواند رگهای خونی را در معرض پارگی قرار دهد.
بهترین وضعیت برای نشستن که میتواند از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کند، به گفته دکتر رائو همان اسـت که خود او هم به بیمارانش توصیه میکند: نشستن روی صندلی یا مبل، در وضعیتی که پاها روی هم نیفتند، کف پاها به صورت صاف بر سطح زمین قرار بگیرد و در صورت تمایل با یک زیرپایی کوتاه، ساق پاها در حالت عمود نگاه داشته شود.