بحران آب جدی است؛ امسال فاضلاب می‌نوشیم!

جام جم سرا:

از زمستان گذشته و در اوج بارندگی ها وزارت نیرو از مردم می خواهد صرفه جویی کنند، فقط ۲۰ درصد. این درحالی است که تا همین الان تهران نسبت به دوره مشابه، ۴۴ درصد کمتر بارندگی داشته است. یعنی بحران جدی است. دکتر پرویز کردوانی، جغرافیدان برجسته ایرانی، می گوید اگر روند مصرف آب به همین منوال ادامه داشته باشد، باید به فکر تصفیه کردن فاضلاب افتاد؛ ابتدا برای آبیاری های درختان شهری و مصرف در صنایع و در مراحل بالاتر، نوشیدن. گفت‌وگوی خبرآنلاین با دکتر کردوانی را بخوانید:

آقای دکتر، از زمستان سال گذشته تاکنون، هشدارها درباره کمبود آب داده شده است. بحران آب تا چقدر جدی است؟

وزارت نیرو تاکنون نمی گفت. اما از وقتی که این همه کشاورزی تعطیل شد،‌تالاب ها خشک شدند، این همه شهرها آب ندارند، مثل کرمان که از ۶۴ شهر، ۶۲ تا آب ندارند،‌ هر روز از مردم می خواهند کمتر مصرف کنند و هر روز هم می گویند باید صرفه جویی کنید که اگر نکنید فشار آب کم می شود، قطع می شود، گران می شود و اینها. اوضاع تهران از همه هم بدتر است. تهران بسیاری از استان ها و شهرستان ها را از لحاظ آب نابود کرد تا مشکل خودش را حل کند، اما هنوز هم تشنه است.

چرا؟

دو دلیل دارد، مصرف زیاد آب و آلوده کردن همه آنها.

آب تهران از قبل همین قدر مشکل داشت؟

اول باید یک تاریخچه از آب تهران بگویم؛ تهران از قدیم از آب قنات استفاده می کرد. همان موقع که روستا بود و یواش یواش توسعه پیدا می کرد. تهران رود ندارد. یعنی آبی سطحی از اول نداشت. از قنات استفاده می کرد. آب جوی ها هم آلوده نبود، پس آب جوی را می بستند در آب انبارهایشان. بعد که جوی ها آلوده شد، چاه زدند سر حوض در خانه ها. بعد تلنبه فشاری گذاشتند. از سال ۱۳۲۸ هم شروع کردند به لوله کشی. اما سال ۱۳۰۹ نخستین آب را به تهران انتقال داده بودند؛ آب کرج، همین بلوار کشاورز فعلی. این آب باعث شد سال ۱۳۱۲ دانشگاه تهران در همان محدوده ساخته شود.

باید فاضلاب را تصفیه کنیم و بخوریم. برخی کشورهای دنیا خوشحالند که زباله و فاضلاب زیاد دارند، چون منبع درآمدشان است. اما ما فاضلاب را به وزارت نیرو دادیم. از زباله هم استفاده نمی کنیم

بعد که جمعیت زیادتر شد، سد ساختند. سد لار را ساختند که آب رودخانه هراز را که می رفت برای برنج کاری شمال، ‌گرفتند. بعد هم سد لتیان را زدند روی رودخانه جاجرود. پس از کوتای ۲۸ مرداد، آمریکایی ها دشت ورامین را انتخاب کردند برای توسعه کشاورزی. تصمیم گرفتند برای آبیاری زمین های کشاورزی ۳۶۰ پارچه آبادی ورامین، سد بسازند. گفتند یک دهم از این آب را هم می دهند به تهران. تهران که بزرگتر شد، یک دهم یک دهم به سهم آب تهران اضافه کردند تا اینکه الان چند سال است یک قطره آب به ورامین نداده اند. به همین دلیل تصمیم گرفتند سد ماملو را بسازند در جنوب دماوند. این سد هم ساخته شد، اما ۷۰ درصد آب آن برای تهران می برند. ۲۰ درصد برای پرند و ۱۰ درصد هم برای شهرهای ورامین و پاکدشت. آن به شهر می دهند و نه به کشاورزی. اما من پیش بینی می کنم به زودی تمام این آب را تهران بگیرد. این را تهران قبلا ثابت کرده. آب سد کرج را هم به تهران می دهند و هیچ آبی برای کرج وجود ندارد. تمام استان البرز همه از آب چاه استفاده می کنند. فاجعه اینجاست که این سدها هم کم کم پر می شود و امکان خارج کردن گل و لای این سد ها را هم ندارند. ضمن اینکه کارهایی که برای پر نشدن سد لازم است را انجام نداده اند. ۴۰ درصد از سد کرج گل و لای است. بعد رفتند از سرشاخه های سفید رود آب آوردند.

الان طرحی وجود دارد که از ارتفاعات قله دو هزار و سه هزار برای تهران آب بیاورند.

این آب را هم بیاورند، دیگر اطراف تهران آب سطحی وجود ندارد. هرچه بود را گرفته است. با این روند توسعه، مجبور شدند بروند به سمت آب زیر زمینی. همین الان ۴۰ درصد آب مصرفی تهران از چاه هاست. این درحالی است که آب زیرزمینی پس انداز آبی هر منطقه است. این چاه زدن بسیار مضر است. مثلا دریاچه ارومیه را همین چاه خشک کرد. تعداد چاه های تهران خیلی زیاد شده است. قنات ها را خشک کرده است. کشیدن آب چاه ها موجب نشست زمین می شود. همین الان می گویند هر سال ۳۶ سانتیمتر و به روایتی تا یک متر تهران نشست می کند. با نشست زمین چند اتفاق بد می افتد؛ احتمال شکستن تاسیسات زیرزمین مثل لوله های انتقال گاز و آب بالا می رود. این فاجعه است. ضمن اینکه به دلیل فشردگی لایه های زمین، ذخیره آب در سفره های زیرزمینی هم از بین می رود.
علاوه بر این روز به روز به جمعیت تهران افزوده می شود. خانه های یک طبقه همه خراب می شوند و حداقل ۵ واحدی ساخته می شود. همه اینها آب می خواهند. شهرک های اطراف تهران هم آب زیر زمینی پایین دست تهران را که آلوده است، مصرف می کنند و آب مناسبی ندارند. ضمن اینکه مصرف آب هم بسیار بالاست. مردم در خانه ها هم صرفه جویی نمی کنند. شهرداری هم بی رویه چمن کاری می کند. چمن چند ضرر دارد؛ اول اینکه آب زیاد می خواهد. دوم اینکه به گرم شدن زمین کمک می کند. سرطان زا هم هست. چون کود شیمیایی زیادی برای سبز شدن چمن استفاده می شود و همین موجب افزایش نیترات آب های زیرزمینی می شود. در یک مدت کوتاه هم به زباله بدل می شود. سال به سال نیاز آب تهران بیشتر می شود. ضمن اینکه سال به سال امکان ذخیره آب کمتر می شود.

یکی از معضلات تهران،‌ فاضلاب و پسابد است که به جنوب شهر می رود و اتفاقا با آنها زمین های کشاورزی هم آبیاری می شود. برای کنترل فاضلاب هم کاری نمی شود.

تهران همه آب ها را هم آلوده می کند. چون دشت تهران آلوده است. طبق قانون آب زیرزمینی اول دشت همین تجریش، آب کربناته دارد که خوب است. وسط دشت آب سولفاته است و به درد شرب نمی خورد. آخر دشت آب شور شور است. هر دشتی همین است. همین الان سمت بهشت زهرا آب شور است. پساب شهروندان تهرانی هم این شوری را تشدید می کند. از یک طرف دیگر تهران سه تا رود فاضلاب دارد؛ تمام چشمه ها که از باغات شمیران و مناطق دیگر شمال شهر بیرون می آیند، تا به جوی خیابان می رسند،‌ آلوده می شود. فاضلاب شهری و خانگی هم که بماند. عمده این فاضلاب تصفیه هم نمی شود و امکان تصفیه شدن هم ندارد.

برای مقابله با بحران آب چه کار باید کرد؟

وزارت نیرو فقط می گوید صرفه جویی. اما قبل از آن باید آب را گران کنند.

من پیش بینی می کنم در آینده نزدیک آب فاضلاب را تصفیه می کنند و می خورند. مثل فضانوردان امروزی که ادرارشان را تصفیه می کنند و می خورند

همین آبی که در بطری مردم می خرند، لیتری ۵۰۰ تومان است. یک متر مکعب آب می شود هزار لیتر، یعنی ۵۰۰ هزار تومان. در حالی که گرانترین آب در ایران هر مترمکعب ۳ هزار تومان است. نباید فقط بگویند صرفه جویی کنید. باید مردم را آگاه کنند. باید به مردم بگویند که آب نیست و از مردم بخواهند که همکاری کنند تا آب قطع نشود. کم کردن فشار آب و قطع کردن آب اتفاق خیلی بدی است. قطع کردن آب مهمترین ضرر را برای لوله های انتقال آب دارد و موجب ترکیدگی لوله ها می شود و همین موجب هدررفت بیشتر آب می شود. به هرحال باید مردم را آگاه کرد. آگاه کردن این نیست که وزارت نیرو از مردم بخواهد صرفه‌جویی کنند. باید از طرق رسانه ها و حتی خطبه های نماز جمعه و جماعات و بزرگان دینی مردم را آگاه کنند. ما برای همه چیز آب احتیاج داریم. کشاورزی بدون خاک می شود،‌ اما بدون آب امکان پذیر نیست. مردم باید بفهمند هر فرد باید به صرفه جویی کمک کند. نه اینکه بگوید به من چه، دولت انجام دهد. هر کسی اگر در زندگی خودش درست مصرف کند، جامعه درست می شود.

برای اینکه تهران و شهرهای بزرگ همه منابع بکر آبی را هدر ندهد، چه راهکاری وجود دارد که البته طولانی مدت هم بتوان از آن استفاده کرد؟

باید برویم سراغ آب های غیرمتعارف. درست است که آب زیرزمینی از آب سطحی مهمتر است، اما پس اندازی بود که تمام شد و رفت. یکسری کشورها آب زیرزمینی و سطحی برایشان مهم نیست، چون بارندگی زیادی دارند و یا آب سطحی زیادی دارند و با سدسازی مدیریت می کنند. اما در ایران آب زیرزمینی مهم است. چون بارندگی در ایران زیاد نیست. حتی در شمال هم حساب بکنید، در تابستان برای برنج باید آبیاری انجام شود. به همین خاطر در شمال هم چاه زیاد زده اند. آنقدر چاه زده اند که یا آب چاه شور شده و یا سرطان زا شده به خاطر مصرف زیاد کود شیمیایی. مناطق مرکزی ایران مثل یزد اوضاع بدتری دارند. نه رود دارند و نه بارندگی. همه مصرف آب در ایران از پس انداز است. پس انداز را غارت کردیم؛ حواسمان نبوده، همینجور آب را از زمین کشیدیم و شهرها را توسعه دادیم. ضمن اینکه با وجود این همه توسعه کشاورزی، هنوز هم مواد غذایی را وارد می کنیم. چون سطح کشت را بالا بردیم. بهره وری را بالا نبردیم. این همه سد ساختیم، که کشاورزی را توسعه بدهیم، عمر سدها تمام شد،‌ اما الان اول تشنگی هستیم. چون درست استفاده نکردیم. آن همه چاه زدیم، آب چاه هم تمام شد، باز هم اول تشنگی ماست. با وجود این همه سازمان و اداره برای محیط زیست و جنگل و مرتع، تالاب ها بیشتر خشک شده، جنگل ها از بین رفته. الان باید صنایع را در خیلی شهرها کم کنند. باید سطح کشت را پایین بیاورند.

سدسازی مخالفان بسیاری دارد. می شود از سدسازی چشم پوشی کرد؟

دولت باید آب های سطحی را مدیریت کند تا آب هدر نرود. همین سدسازی بخشی از مدیریت آب است. علاوه بر این باید در انتقال آب هم مدیریت داشته باشند. در همین تهران ۳۰ تا ۴۰ درصد آب به دلیل فرسودگی لوله ها هدر می رود. مدیریت در مصرف آب هم باید در کشاورزی، صنعت، خانه ها، شهرداری ها و ادارات انجام شود.

سه تا رود فاضلاب در تهران داریم، برگردانیم تصفیه کنیم و سپس استفاده کنیم، دو تا رود کرج و لتیان آب می شود

سدها مشکل نیستند. اگر درست مصرف کنیم، حالا حالاها آب داریم. حتی سمنان و قم و هم آب دارند. گذشت آن روزهایی که با شیلنگ ماشین می شستیم و یا آنقدر آب به صورت می ریختیم که تا چند دقیقه آب چکه می کرد. آبهایی که در اختیار داریم را باید درست مصرف کنیم. آب را چهار جور می شود مصرف کرد. یکی اسراف در مصرف، بیش از نیاز مصرف کردن. یکی دیگر امساک در مصرف، خسیسی کردن. راه سوم مصرف استفاده از بهینه از آب است. نه کم و نه زیاد. همه چیز به اندازه. همینجاست که می گویند اگر ۲۰ درصد کمتر مصرف کنید، آب جیره بندی نمی شود. به نظر من تا ۵۰ درصد هم می شود در مصرف آب صرفه جویی کرد. چهارمین شیوه مصرف آب هم، هدر دادن است؛ اینکه شیر آب چکه کند. نوع شستن ظرف و لباس و نظافت شخصی و ...

برای صرفه جویی باید وسایلی باشد که کم مصرف کند. اما همه مردم که امکان خرید وسایل کم مصرف را ندارند.

دولت باید کمک کند، مثلا شیر و دوش کم مصرف به مردم بدهد. در کشاورزی هم باید دولت سیستم آبیاری قطره ای را توسعه دهد. اما این کارها را نمی کنند. به کشاورز بگوییم فلان قدر حقابه داری، با همین قدر آب باید در نصف مساحت قبلی، بیشتر از قبل، محصول داشته باشی. علاوه بر این باید کنتورها آب هم مجزا باشد. اما چون هزینه اش بالاست، این کار را نمی کنند. نه دولت و نه مردم.

شما در گفتگوهای مختلفی که داشته اید پیشنهاد داده اید دولت باید برود به سمت استفاده از آب های غیر متعارف. این آبها چیست؟

استفاده از فاضلاب. برخی کشورهای دنیا خوشحالند که زباله و فاضلاب زیاد دارند، چون منبع درآمدشان است. اما ما فاضلاب را به وزارت نیرو دادیم. از زباله هم استفاده نمی کنیم. زمانی که من در آلمان درس می خواندم، حتی یک ماهی هم در رود راین آلمان نبود، حیات در آن نبود از بس فاضلاب در آن ریخته می شد. اما ۲۵ سال است که ریختن فاضلاب به راین ممنوع شده. حیات برگشته. فاضلاب را تصفیه می کنند. مصرف اول فاضلاب تصفیه شده برای فضای سبز و مصارف صنعتی، در مرحله بعد و بی آبی هم برای خوردن. من پیش بینی می کنم در آینده نزدیک آب فاضلاب را تصفیه می کنند و می خورند. بیچاره آنهایی که ۳۰ -۴۰ سال بعد به دنیا می آیند؛ نه آب زیرزمینی هست و نه آب سطحی. همه سدها را ساخته ایم. مجبورند فاضلاب را تصفیه کنند و بخوردند. مثل فضانوردان امروزی که ادرارشان را تصفیه می کنند و می خورند. یکی از آب های غیرمتعارف، فاضلاب است. سه تا رود فاضلاب در تهران داریم، برگردانیم تصفیه کنیم و سپس استفاده کنیم، دو تا رود کرج و لتیان آب می شود.

غیر از فاضلاب چه آب هایی را می شود استفاده کرد؟

آب غیرمتعارف بعدی، جمع آوری از پشت بام خانه هاست. این همه در سطح تهران و شهرهای دیگر بارندگی می شود، می ریزد روی آسفالت و سنگ فرش، استفاده نمی کنیم، آب پاک باران، فاضلاب می شود. در کشورهای دیگر آب باران را جمع آوری می کنند از پشت بام خانه ها. می گویند هر خانواده ای باید مشکل خودش را خودش حل کند. در همدان که سالی ۳۰۰ میلیمتر بارندگی دارد می توانند این کار را بکنند.

روز به روز به جمعیت تهران افزوده می شود. خانه های یک طبقه خراب می شود حداقل ۵ واحدی ساخته می شود. همه اینها آب می خواهند. شهرکهای اطراف تهران هم آب زیر زمینی پایین دست تهران را که آلوده است، مصرف می کنند. مصرف آب بسیار بالاست. مردم هم صرفه جویی نمی کنند. شهرداری هم بی رویه چمن کاری می کند

هر یک میلیمتر بارندگی می شود یک لیتر آب در مترمربع. یک خانه با ۲۰۰ متر مربع مساحت در همدان در سال ۶۰ هزار لیتر آب ذخیره می کند، یعنی ۶۰ مترمکعب آب. مخزن کوچکی هم می خواهد؛ یعنی مخزنی با ابعاد ۴ متر در ۵ متر در ۳ متر نیاز دارد. در همان پشت بام فقیرانه ۲۰۰ مترمربعی در همدان، می تواند اینقدر آب ذخیره کند و آب سال را داشته باشد. سومین راه شیرین کردن آب شور است.

اما این طرح شکست نخورده است؟

در گرمسار، قم و سمنان آب شور است، باید استفاده کنند. باید بخورند. کارخانه و دستگاه آب شیرین کن بگذارند و استفاده کنند. نه اینکه از کوه های غرب کشور برایشان آب بیاورند. البته نه اینکه آب دریا را بیاورند در کویر و شیرین کنند. آب دریا را شیرین کنند و در لوله بیاورند برای قم و گرمسار و سمنان، مردم را بد عادت می کنند، چون فکر می کنند آب دارند و بی اندازه مصرف می کنند. اوضاع آب آنقدر بد می شود که در آینده به جای تانکر نفت و بنزین، تانکر آب بین شهرها حرکت می کند. راه چهارم هم جذب رطوبت هواست. در بندرعباس و چابهار می توانند از رطوبت هوا برای تامین آب کشاورزی استفاده کنند. در چابهار، تابستان رطوبت هوا بالاست. رطوبت صد در صد است. کار خیلی ساده ای است؛ یک صفحه فلزی به طور عمودی می گذارند، رطوبت را جذب می کند و بعد هم روانه مخزن زیرش می شود. ضمن اینکه باید کشاورزی منطقه ای داشته باشند. هندوانه را در قم نکارند. موز را در شمال نکارند. ضمن اینکه کشاورز نمونه کشاورزی است که با کمترین آب، بیشترین و بهترین محصول را داشته باشد. به این می گویند. آب مجازی. گندم کاران ما نباید چغندر بکارند.

معمولا در سالهای گذشته برای رفع کم آبی مناطق خشک،‌ آب را انتقال داده اند. این راهکاری خوبی برای مقابله با خشکسالی است؟

انتقال آب راهکار آخر برای تامین آب است. اما نه به این روشی که الان مطرح است. باید آب را در زمانی که حوضه های آبریز، آب سر ریز دارند، انتقال داد. مثلا آب کارون را در دوره ای که سرریز دارد باید انتقال بدهند و نه در تابستان که خود منطقه به آب نیاز دارد. مردم مناطق خشک را هم باید آموزش داد در ۵-۶ ماهی که آب ندارند، بتوانند خودشان را سرپا نگه دارند. انتقال اشتباه آب در سال‌های گذشته موجب شده الان کارون خشک شود و مردم در ان کشاورزی کنند. همین مشکلات دعواهای قومی و منطقه ای را هم در پی دارد.(شیماسادات عطری)

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوما به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

لجباز و بددهن است؛ ختم کلام: عذابم می‌دهد

جام جم سرا: سوال من از شما این است: «بازگو کردن مسائل برای دیگران چه دلیلی دارد؟» اگر پاسخ این سوال را «کمبود دو گوش شنوا» فرض کنیم، آن گاه می‌توان گفت، همسر شما یک نیاز برآورده نشده دارد و آن «شنیده شدن» است. نیازی که در اغلب همسران به دلایل مختلف برآورده نشده می‌ماند.
گفتن حرف‌های ناروا نیز می‌تواند به دلیل ناراحتی یا خشم باشد. لجبازی هم به فعال شدن کودک درون که گاهی برای جلب توجه دیگران است، اشاره دارد. لذا توصیه می‌شود نکاتی را که بیان می‌کنیم در زندگیتان به کار بگیرید و اثر آن را مشاهده کنید:

۱ - از نظر عاطفی به همسرتان نزدیک‌تر شوید:
فضای امنی ایجاد کنید تا همسرتان بدون نگرانی، نارضایتی‌ها و نیاز‌هایش را بیان کند، وقتی را به گفت‌و‌گو با او اختصاص دهید، در فضای امنی که ایجاد کرده‌اید، با حالتی پذیرنده و غیر قضاوتی حرف او را بشنوید.

۲ - مهارت گوش دادن را در خود تقویت کنید:
شنونده‌ای خوب بودن مهارتی بزرگ است که نیازمند یادگیری است. صبر و حوصله، عشق و علاقه شما به همسرتان و داشتن این مهارت همگی در کنار هم لازم و ضروری است. لذا چنانچه در هر یک از این‌ها احساس می‌کنید که نیازمند صرف وقت بیشتری برای تقویت آن هستید این زمان را حتماً در زندگیتان لحاظ کنید. همچنین یکی از پیش نیاز‌های رسیدن به این مهارت، این است که اشتباهات همسرتان را مکرراً بازگو نکنید، راه حل ندهید و به شکل غیر کلامی نسبت به گفته‌هایش واکنش نشان دهید، به عنوان مثال دست او را بگیرید یا هنگامی که صحبت می‌کند به او نگاه کنید.

۳ - علایق مشترکتان را پیدا کنید:
یکی از مسائلی که موجب دوری همسران از یکدیگر و به دنبال آن نارضایتی، لجبازی و تنبیهات و توهین‌های کلامی میان آن‌ها می‌شود، این است که هر یک سعی می‌کند دیگری را مجبور به پذیرفتن نظر شخصی خود کند. لذا با اولین جمله دیگری سپری در دست می‌گیرد و با تمام نیرو مقابل او می‌ایستد، حتی اگر نظری نزدیک به نظر او داشته باشد. این مسئله زمینه را برای ناسازگاری در همسران فراهم می‌سازد. پیدا کردن علایق مشترک و صرف وقت برای انجام علایق مشترکتان موجب می‌شود که یکدیگر را بهتر و بیشتر درک کنید و حرف‌های بیشتری برای گفتن به یکدیگر داشته باشید.

۴ - مهارت‌های کلامی خود را نیز تقویت کنید:
گفت‌و‌گوی صحیح یکی دیگر از مهارت‌هایی است که نیازمند یادگیری است. چنانچه روابط کلامی خود با همسرتان را تقویت کنید، با صرف تلاش کمتری خواهید توانست از نیازهای او مطلع شوید و با گفت‌و‌گویی سازنده مسائل زندگیتان را حل و فصل کنید. (پریسا غفوریان- کار‌شناس ارشد روان‌شناسی بالینی/خراسان)

سیگار الکترونیکی تبلیغات است؛ عفونت ریه می‌گیرید

به گزارش گاردین، مطالعه روی نمونه‌های حیوانی نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض بخار سیگار الکترونیکی، سبب آسیب ریه و منجر به عفونت می‌شود. بخار e- cigarettes حاوی رادیکال‌های آزادی (اتم‌ها و مولکول‌هایی که برای سلول‌ها سمی هستند) است و به ریه آسیب می‌زند.
سطح ماکروفاژ‌های ریه افرادی که سیگار الکترونیکی می‌کشند، بیشتر از حد نرمال است. ماکروفاژ یک نوع از سلول‌های سفید خون است که سلول‌های آسیب‌دیده و مرده را حذف می‌کند. مدل‌های حیوانی نشان می‌دهد که این عارضه در صورت بروز آنفلوآنزا و ذات‌الریه جدی‌تر می‌شود.
برخی افراد سیگار الکترونیکی را جایگزین سالمی برای سیگار می‌دانند؛ در حالی‌ که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، سازمان بهداشت جهانی (WHO) و انجمن تنفس اروپا به هیچ‌عنوان این ادعا را قبول ندارند و سیگار الکترونیکی را جایگزین مطمئن سیگار نمی‌دانند.

تحقیقات نشان می‌دهد که میزان رادیکال‌های آزاد سیگار الکترونیکی، فقط یک‌درصد کمتر از دود سیگار معمولی است. تحقیقات انجام شده در مورد موش‌هایی که در معرض e- cigarettes قرار دارند نشان می‌دهد:
- سطح استرس اکسیداتیو (آسیب وارد شده به دلیل رادیکال‌های آزاد) در این موش‌ها بیشتر است.
- در صورت ابتلا به عفونت پنومونی استرپتوکوکی، باکتری‌های ریه افزایش می‌یابد.
- در صورت بروز آنفلوآنزا، شاخص بیماری شدیدتر و احتمال مرگ بیشتر است.
- تعداد ماکروفاژهای ریه در این موش‌ها بیشتر است.

سازمان بهداشت جهانی چندی پیش خواستار تصویب قوانین جدی‌تر و ممنوعیت‌های بیشتری در مورد استعمال سیگار الکترونیکی به‌ویژه در محیط‌های بسته و فروش آن به کودکان و نوجوانان شد.
این سازمان گزینه‌های قانونی مختلفی از جمله ممنوعیت نصب دستگاه‌های فروش خودکار سیگار در اماکن عمومی، توقف فروش تنباکوی شیرین و طعم‌دار و همچنین ممنوعیت تبلیغات درخصوص منافع استفاده از سیگار‌های الکترونیکی (از جمله کاربرد آن در ترک سیگار) را پیشنهاد کرد.

براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، دود حاصل از سیگار‌های الکترونیکی صرفا بخار آب نیست، بلکه حاوی نیکوتین و ذرات معلقی است که انتشار آن در محیط‌های بسته می‌تواند به سلامت افراد آسیب وارد کند.
زنان باردار، سالمندان، کودکان و نوجوانان، آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه در برابر دود سیگار‌های الکترونیکی هستند. به‌ویژه این‌که تعداد نوجوانان سیگاری در سال‌های ٢٠٠٨ تا ٢٠١٢ به دو برابر افزایش یافته است.

سیگار الکترونیکی وسیله‌ای است که استعمال دخانیات را شبیه‌سازی می‌کند. این وسیله که ظاهری شبیه به سیگار دارد، به واسطه تولید بخاراتی که بو و طعم شبیه به سیگار دارند، حس کشیدن سیگار را به مصرف‌کننده القا می‌کند. در کشور‌های مختلف، قوانین متفاوتی درباره مصرف سیگار الکترونیکی وجود دارد و با افزایش ارزش بازار آن تا مرز ٣‌میلیارد دلار، بسیاری از شرکت‌های بزرگ تولید سیگار به سرمایه‌گذاری در این حوزه پرداخته‌اند.
سازمان بهداشت جهانی از ابتدای ‌سال ٢٠١٤میلادی به بررسی مدارک و شواهد موجود در رابطه با مضرات و پیامد‌های استفاده از سیگار الکترونیکی پرداخته است.
طبق گزارش مرکز پیشگیری و کنترل بیماری آمریکا، نیکوتین مایع موجود در سیگار الکترونیکی برای کودکان بسیار مضر است و باعث مسمومیت آنان می‌شود.
طبق آخرین گزارش مرکز پیشگیری و کنترل بیماری آمریکا CDC، ٥١درصد از تماس‌های تلفنی مراکز کنترل مسمومیت در ایالت‌های مختلف آمریکا بین سال‌های ٢٠١٠ تا فوریه ٢٠١٤، به دلیل مسمومیت کودکان زیر ٥ سالی بوده است که در معرض دود سیگار الکترونیکی قرار گرفته‌اند.
مدیر (CDC) در مصاحبه مطبوعاتی خود گفته، استفاده از این محصول در سراسر دنیا رو به افزایش است و متاسفانه این محصولات با رایحه شکلات و میوه‌های مختلف عرضه می‌شوند که برای کودکان جذاب است.
در ادامه این بیانات آمده است که بدن کودکان در برابر سیگار الکترونیکی هیچ مصونیتی ندارد و باعث مسمومیت می‌شود. نیکوتین مایع موجود در سیگار الکترونیکی از طریق چشم و پوست کودکان جذب می‌شود و عوارض جانبی مانند استفراغ، حالت تهوع، بیش‌فعالی، احساس گُرگرفتگی، سرگیجه، تپش قلب و سوزش چشم در این کودکان مشاهده شده است. همچنین گفته شده که سیگار الکترونیکی هرگز به ترک سیگار کمک نمی‌کند و باور این‌که e- cigarette باعث کاهش تمایل مغز به سیگار می‌شود کاملا غلط است.
پیشتر، گزارش‌های متعددی در مورد آثار سوء این سیگار در مراکز تحقیقاتی معتبر دنیا منتشر شده بود.
سیگار الکترونیکی برای اولین‌بار در ‌سال ٢٠٠٤میلادی ساخته شد. نتایج این تحقیقات در نشریه PLOS ONE منتشر شده است. (شهروند)

365

عید نزدیک است؛ آموزش پخت سمنوی هفت سین

طرز تهیه:

برای تهیه سمنو دقت داشته باشید که گندم سالم بوده و شکسته نباشد چون باعث ترشی سمنو می‌شود. ابتدا گندم را تمیز بشویید و خیس کنید و منتظر شوید تا جوانه‌ای سفید بزند ولی سبز نشود چراکه سبز شدن از شیرینی گندم می‌کاهد. برای اینکه خوب و به موقع جوانه بزند لازم است که گندم‌ها را در یک ظرف بریزید به طوری که روی آن‌ها را آب بگیرد.
در این مدت هر روز آب جوانه گندم را عوض کنید. بعد از دو روز آنها‌ را در سبد ریخته و رویشان را پارچه بکشید تا نور به آن‌ها نرسد. این گندم‌ها را در جای گرم قرار دهید و هر روز ۲ تا ۳ بار زیر آب بگیرید تا شسته شوند. در این مدت گندم از یک طرف جوانه می‌زند و از یک طرف ریشه می‌کند. در این حالت گندم جوانه زده را دو بار چرخ کنید.
سپس آن را در ظرفی ریخته و روی آن را حدود ۳ تا ۴ لیتر آب بریزید. از یک پارچه نازک برای صاف کردن آن استفاده کنید و آرد را کم‌کم به آن اضافه کنید و روی حرارت بگذارید و مرتب به هم بزنید که به جوش بیاید ولی ته نگیرد.
این کار را آنقدر ادامه دهید تا آب آن تبخیر شود و تغییر رنگ بدهد و کم‌کم به سمنو تبدیل شود. بادام و گردو را هم قبلا با گلاب خیس کنید و در انتهای پخت بادام و گردو را به سمنو اضافه کنید. عده‌ای معتقدند که این بادام یا گردو‌ها در ظرف هر کسی بیفتد، برایش نشانه شگون است. وقتی سمنو رنگ قهوه‌ای به خود گرفت و قوام آمد و به صورت مالت درآمد، آن را از روی حرارت بردارید و تا سرد شدن کامل، آن را با پارچه تمیزی دم بگذارید و وقتی سرد شد در ظرف بکشید. سمنو را می‌توانید تا چند هفته در یخچال نگهداری کنید. سمنو بسیار مقوی و مغذی و سین مهم سفره هفت‌سین شماست. (جام جم سرا)

825

نظر همه درباره‌ام منفی است؛ از چشم‌هایشان می‌خوانم!

پاسخ مشاور: این نوع تفکر می‌تواند ناشی از نداشتن اعتماد به نفس باشد. چند راهکار برای تقویت اعتماد به نفس را در ادامه متذکر می‌شوم:

ذهن‌خوانی نکنید

باید بدانید که نمی‌شود از نوع نگاه دیگران، متوجه منظور آنان شد و اینکه فکر می‌کنید متوجه منظور آن‌ها می‌شوید از یک خطای شناختی ناشی می‌شود. در روان‌شناسی این خطا را ذهن خوانی می‌نامیم. منظور از ذهنخوانی، این است که در بیشتر اتفاقات روزمره زندگی، فرد فکر می‌کند می‌تواند بفهمد که دیگران به چه چیزی فکر می‌کنند یا درباره او چه برداشتی دارند که البته در اغلب موارد اشتباه است.

گمان نکنید، ارتباط برقرار کنید

برای جلوگیری از این اشتباه در تفکر، باید با اطرافیان در مورد برداشتمان از صحبت یا نوع نگاهشان حرف بزنیم و بگوییم که مثلا فکر می‌کنم منظورتان این است....
برای اینکه متوجه شوید دیگران درباره شما چگونه فکر می‌کنند باید با آن‌ها ارتباط خوبی برقرار کنید و اجازه دهید آن‌ها درباره درستی یا نادرستی تفکرتان نظرشان را بیان کنند.

اعتماد به نفس یا وسواس؟

گفته‌اید که به جزئیات ظاهری خودتان و دیگران دقت می‌کنید که این مورد هم می‌تواند ناشی از عدم اعتماد به نفس باشد و هم می‌تواند نشانه‌ای از تفکر وسواسی در شما باشد که بهتر بود برای راهنمایی مناسبت‌تر اطلاعات بیشتری از خودتان در اختیار می‌گذاشتید؛ اما اگر ناشی از عدم اعتماد به نفس باشد، باید به جای توجه بیش از حد به نکات منفی ظاهری خود، به ویژگی‌های مثبتی که دارید فکر کنید. بیشتر باید نیمه پر لیوان زندگیتان مد نظرتان باشد تا نیمه خالی آن. این را بدانید که هیچ کس کامل نیست و هر انسانی مقداری نقص به همراه خود دارد. برای اینکه بتوانید اعتماد به نفس خود را افزایش دهید توصیه می‌کنم به روان‌شناس مراجعه کنید. (حمید شیرازی - کار‌شناس ارشد روان شناسی/ خراسان)

---

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

گلابگیری در جریان است؛ با چشم‌هایتان نفس بکشید! [عکس]

جشنواره‌ای برای یک آیین سنتی: گل و گلاب و گلابگیری

شنبه 23 خرداد 1394 ساعت 10:17

جشنواره‌ای در فرهنگسرای اشراق تهران آغاز به کار کرده که پر از رقص رنگ‌های قرمز و صورتی و بنفش است! جشنواره‌ای پر از بو و عطر گل و گلاب؛ جشنواره‌ای به نام «رایحه محمدی». تصاویری از آیین سنتی گلابگیری را در ادامه به تماشا بنشینید.

رمضان در راه است؛ توصیه‌های پزشکی به بیماران مصرف‌کننده دارو

* اثر احتمالی روزه داری بر روند بیماری

چنانچه با صلاحدید پزشک، با ارائه توصیه­ های مورد نیاز، امکان روزه داری برای آن بیمار فراهم باشد، چیدمان جدید دارویی به ویژه در مورد بیمارانی که روزانه بیش از یک قلم دارو مصرف می کنند، ضروری است.

* تداخل میان دارو و غذا

در زمینه تداخل دارو با غذا باید عرض شود که جذب برخی داروها همزمان با مصرف غذا تغییر نکرده و یا در برخی موارد حتی افزایش نیز پیدا می کند. اما بسیاری از داروها نیز در صورت مصرف همزمان با غذا دچار کاهش جذب می شود.
در مورد داروهایی که جذب آنها به میزان قابل توجهی تحت تاثیر غذا قرار می گیرد، دارو باید یک ساعت قبل از غذا یا ۲ تا ۳ ساعت پس از مصرف غذا، استفاده شود (بهتر است در خانم ها به دلیل احتمال کاهش سرعت تخلیه معده، دارو ۳ ساعت بعد از غذا مصرف شود. همچنین از مصرف غذاهای دیر هضم در وعده افطار پرهیز شود. برای نمونه از میان استاتین ها بهتر است برخی را همچون لووستاتین همراه وعده غذایی شب استفاده کرد و برخی همچون سیموستاتین را بهتر است، به دلیل کاهش جذب دارو با غذا، با معده خالی مصرف کرد.
بسیاری از آنتی بیوتیک ها، نه همه آنها، از جمله کپسول آزیترومایسین، با مصرف غذا دچار کاهش جذب می شود، همچنین مهارکننده های پمپ پروتون همانند امپرازول، بیس فسفونات­ها مانند آلندرونات و غیره به دلیل کاهش آشکار در میزان جذب و اثربخشی، و یا ایجاد عارضه گوارشی در صورت مصرف همزمان با غذا (بیس فسفوناتها- ریفلاکس) باید حتماً با معده خالی (مثلاً پیش از صرف وعده غذایی) مورد استفاده قرار گیرد.
تداخل داروها با غذا تنها محدود به تداخل در جذب نیست، بلکه داروهای متعددی وجود دارد که در صورت مصرف روزانه گریب فروت دچار کاهش متابوسیم با واسطه ایزوآنزایم CYP۴۵۰۳A۴ موجود در دیواره دستگاه گوارش شده و نیاز به تعدیل دوز یا پایش علائم (عوارض) ناشی از تداخل احتمالی است.

* تغییر دادن زمان مصرف دارو

تغییر زمان مصرف برخی داروها از روز به شب نیز می تواند عارضه هایی را به بیمار تحمیل کند. از جمله این داروها می توان به برخی مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین مانند فلوکستین اشاره کرد که مصرف شبانه آن در برخی از بیماران می تواند عارضه بی خوابی ایجاد کند.
چنانچه بیمار بیش از یک دوز از این دارو استفاده کند بهتر است از این نظر بررسی شود و بهترین رژیم مصرف برای وی در نظر گرفته شود.
دیورتیک ها از جمله دیگر داروهایی هستند که مصرف شب هنگام آنها توصیه نمی شود، اما مشکل دیگری که این داروها دارد، احتمال وقوع دهیدراتاسیون در صورت مصرف آنها هنگام سحر است، بنابراین در صورت لزوم، بهترین زمان مصرف هنگام افطار است.

* مدت روزه داری و فاصله زمانی بین مصرف دوزهای مختلف یک دارو

با توجه به طولانی بودن روزه داری (حدود ۱۵ ساعت)، کم کردن فاصله بین دوزهای مختلف یک دارو می تواند مشکل ساز شود. به عنوان مثال می توان به داروهایی اشاره کرد که روزانه ۳ تا ۴ بار مصرف می شود (همچون آنتی بیوتیک ها) و بهم زدن نظم مصرف، روند درمان را با مشکل مواجه می کند. در این موارد در صورت امکان، می توان از داروهای هم خانواده با طول اثر افزون تر استفاده کرد. به عنوان مثال می توان به جایگزینی اریترومایسین (روزی ۳ تا ۴ بار) با کلاریترومایسین (روزی ۲ بار) به دلیل تشابه فارماکولوژیک بسیار زیادی که با هم دارد تنها در برخی موارد خاص قابل جایگزینی نیست اشاره کرد.
بیمارانی که چندین داروی مختلف استفاده می کنند، به دلیل طولانی بودن زمان روزه داری ممکن است دو یا چند دارو را با هم مصرف کنند. مصرف همزمان یا با فاصله کم برخی داروها می تواند مشکل ساز یا حتی مخاطره آمیز شود، به عنوان مثال می توان به مصرف همزمان یا با فاصله کمتر از ۴ ساعت آلفا بلوکرهایی مثل ترازوسین با سیلدنافیل یا تادالافیل اشاره کرد. همچنین می توان به کاهش جذب برخی داروها همچون سیپروفلوکساسین، لووتیروکسین، مایکوفنولات موفتیل و غیره با ترکیبات حاوی فروس توجه کرد.
باید توجه کرد که اثر بخشی برخی داروها ممکن است به دلیل تغییرات فیزیولوژیک بدن در ماه رمضان، دچار تغییر شود. به عنوان مثال سولفونیل اوره هایی مثل گلی بنکلامید - که یکی از عوارض جانبی اصلی آنها هایپوگلایسی است - ممکن است برخی بیماران دیابتی را با خطر بیشتری از احتمال وقوع افت قندخون مواجه کند. در چنین مواردی چنانچه بیمار از دوز یک بار در روز این دارو استفاده می کند، بهتر است قبل از افطار (تنظیم دوز بر اساس سطوح قندخون روزانه و ریسک بروز هایپوگلایسمی انجام می شود) استفاده شود.
چنانچه بیمار به صورت دو بار در روز از این دارو استفاده می کند، دوز صبح، نصف شده و هنگام سحر استفاده شود و دوز عصر نیز بدون تغییر هنگام افطار مصرف شود. در این موارد خصوصاً در افراد سالمند تغییر دارو به گلی کلازید می تواند خطر هایپوگلایسمی را کاهش دهد.
در هر صورت آگاه ساختن بیمار از علائم هایپوگلایسمی و میزان قندخون هشدار دهنده که بیمار باید روزه خود را بشکند، ضروری است. (دکتر فرخ رامش - داروساز/ مهر)

رمضان در راه است؛ توصیه‌های پزشکی به بیماران مصرف‌کننده دارو

* اثر احتمالی روزه داری بر روند بیماری

چنانچه با صلاحدید پزشک، با ارائه توصیه­ های مورد نیاز، امکان روزه داری برای آن بیمار فراهم باشد، چیدمان جدید دارویی به ویژه در مورد بیمارانی که روزانه بیش از یک قلم دارو مصرف می کنند، ضروری است.

* تداخل میان دارو و غذا

در زمینه تداخل دارو با غذا باید عرض شود که جذب برخی داروها همزمان با مصرف غذا تغییر نکرده و یا در برخی موارد حتی افزایش نیز پیدا می کند. اما بسیاری از داروها نیز در صورت مصرف همزمان با غذا دچار کاهش جذب می شود.
در مورد داروهایی که جذب آنها به میزان قابل توجهی تحت تاثیر غذا قرار می گیرد، دارو باید یک ساعت قبل از غذا یا ۲ تا ۳ ساعت پس از مصرف غذا، استفاده شود (بهتر است در خانم ها به دلیل احتمال کاهش سرعت تخلیه معده، دارو ۳ ساعت بعد از غذا مصرف شود. همچنین از مصرف غذاهای دیر هضم در وعده افطار پرهیز شود. برای نمونه از میان استاتین ها بهتر است برخی را همچون لووستاتین همراه وعده غذایی شب استفاده کرد و برخی همچون سیموستاتین را بهتر است، به دلیل کاهش جذب دارو با غذا، با معده خالی مصرف کرد.
بسیاری از آنتی بیوتیک ها، نه همه آنها، از جمله کپسول آزیترومایسین، با مصرف غذا دچار کاهش جذب می شود، همچنین مهارکننده های پمپ پروتون همانند امپرازول، بیس فسفونات­ها مانند آلندرونات و غیره به دلیل کاهش آشکار در میزان جذب و اثربخشی، و یا ایجاد عارضه گوارشی در صورت مصرف همزمان با غذا (بیس فسفوناتها- ریفلاکس) باید حتماً با معده خالی (مثلاً پیش از صرف وعده غذایی) مورد استفاده قرار گیرد.
تداخل داروها با غذا تنها محدود به تداخل در جذب نیست، بلکه داروهای متعددی وجود دارد که در صورت مصرف روزانه گریب فروت دچار کاهش متابوسیم با واسطه ایزوآنزایم CYP۴۵۰۳A۴ موجود در دیواره دستگاه گوارش شده و نیاز به تعدیل دوز یا پایش علائم (عوارض) ناشی از تداخل احتمالی است.

* تغییر دادن زمان مصرف دارو

تغییر زمان مصرف برخی داروها از روز به شب نیز می تواند عارضه هایی را به بیمار تحمیل کند. از جمله این داروها می توان به برخی مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین مانند فلوکستین اشاره کرد که مصرف شبانه آن در برخی از بیماران می تواند عارضه بی خوابی ایجاد کند.
چنانچه بیمار بیش از یک دوز از این دارو استفاده کند بهتر است از این نظر بررسی شود و بهترین رژیم مصرف برای وی در نظر گرفته شود.
دیورتیک ها از جمله دیگر داروهایی هستند که مصرف شب هنگام آنها توصیه نمی شود، اما مشکل دیگری که این داروها دارد، احتمال وقوع دهیدراتاسیون در صورت مصرف آنها هنگام سحر است، بنابراین در صورت لزوم، بهترین زمان مصرف هنگام افطار است.

* مدت روزه داری و فاصله زمانی بین مصرف دوزهای مختلف یک دارو

با توجه به طولانی بودن روزه داری (حدود ۱۵ ساعت)، کم کردن فاصله بین دوزهای مختلف یک دارو می تواند مشکل ساز شود. به عنوان مثال می توان به داروهایی اشاره کرد که روزانه ۳ تا ۴ بار مصرف می شود (همچون آنتی بیوتیک ها) و بهم زدن نظم مصرف، روند درمان را با مشکل مواجه می کند. در این موارد در صورت امکان، می توان از داروهای هم خانواده با طول اثر افزون تر استفاده کرد. به عنوان مثال می توان به جایگزینی اریترومایسین (روزی ۳ تا ۴ بار) با کلاریترومایسین (روزی ۲ بار) به دلیل تشابه فارماکولوژیک بسیار زیادی که با هم دارد تنها در برخی موارد خاص قابل جایگزینی نیست اشاره کرد.
بیمارانی که چندین داروی مختلف استفاده می کنند، به دلیل طولانی بودن زمان روزه داری ممکن است دو یا چند دارو را با هم مصرف کنند. مصرف همزمان یا با فاصله کم برخی داروها می تواند مشکل ساز یا حتی مخاطره آمیز شود، به عنوان مثال می توان به مصرف همزمان یا با فاصله کمتر از ۴ ساعت آلفا بلوکرهایی مثل ترازوسین با سیلدنافیل یا تادالافیل اشاره کرد. همچنین می توان به کاهش جذب برخی داروها همچون سیپروفلوکساسین، لووتیروکسین، مایکوفنولات موفتیل و غیره با ترکیبات حاوی فروس توجه کرد.
باید توجه کرد که اثر بخشی برخی داروها ممکن است به دلیل تغییرات فیزیولوژیک بدن در ماه رمضان، دچار تغییر شود. به عنوان مثال سولفونیل اوره هایی مثل گلی بنکلامید - که یکی از عوارض جانبی اصلی آنها هایپوگلایسی است - ممکن است برخی بیماران دیابتی را با خطر بیشتری از احتمال وقوع افت قندخون مواجه کند. در چنین مواردی چنانچه بیمار از دوز یک بار در روز این دارو استفاده می کند، بهتر است قبل از افطار (تنظیم دوز بر اساس سطوح قندخون روزانه و ریسک بروز هایپوگلایسمی انجام می شود) استفاده شود.
چنانچه بیمار به صورت دو بار در روز از این دارو استفاده می کند، دوز صبح، نصف شده و هنگام سحر استفاده شود و دوز عصر نیز بدون تغییر هنگام افطار مصرف شود. در این موارد خصوصاً در افراد سالمند تغییر دارو به گلی کلازید می تواند خطر هایپوگلایسمی را کاهش دهد.
در هر صورت آگاه ساختن بیمار از علائم هایپوگلایسمی و میزان قندخون هشدار دهنده که بیمار باید روزه خود را بشکند، ضروری است. (دکتر فرخ رامش - داروساز/ مهر)

کدام نوشابه بهتر است؛ زرد، سفید یا مشکی؟

به گزارش جام جم سرا ، شهاب اولیایی متخصص تغذیه گفت: هر کدام از مواد تشکیل دهنده نوشابه‌ها اعم از آب، شکر، طعم دهنده، اسید کربنیک، اسید فسفریک، افزودنی‌ها، رنگ دهنده و مواد نگهدارنده ( که برای جلوگیری از کپک زدن نوشابه به دلیل وجود شکر استفاده می شود) می توانند مضر باشند.

وی درباره نوشابه‌های مشکی بیان کرد: اسید فسفریک درون این نوشابه‌ها باعث اختلال در گوارش غذا، اسیدی شدن خون، ورود کلسیم از استخوانها به خون، دفع کلسیم و در نهایت پوکی استخوان، فشار به کلیه‌ها، ایجاد سنگ کلیه و بهم خوردن تعادل فسفر کلسیم بدن می شود.

اولیایی با بیان اینکه گاز کربنیک آن عدم جذب کلسیم، از بین رفتن مینای دندان و ریفلاکس شدید سیستم گوارشی را به همراه دارد، عنوان کرد: آب گازدار تشکیل دهنده نوشابه سبب ایجاد مشکلات گوارشی، قندبالای آن موجب افزایش قندخون و درنهایت دیابت و چاقی بعنوان ام‌الامراض( مادر تمام بیماری‌ها) می شود.

این متخصص تغذیه نوشابه را یکی از عوامل موثر در سوء تغذیه دانست و اظهار داشت: جایگزین نوشابه به جای آب، میوه و آبمیوه مصرف کننده را دچار کمبودهای ویتامینی و همچین کافئین درون آن علاوه بر تپش قلب، سیستم عصبی مرکزی را تحریک و حس وابستگی ایجاد می کند.

وی بیان کرد: همانطور که همگان واقف هستند از نوشابه های مشکی برای پاک‌کنندگی جرم و کثیفی (بخصوص برای تمیز کردن چربی روغن ماشین در تعمیرگاه‌ها) استفاده می شود و این به دلیل اسیدیته قوی آن است، لذا وقتی این ماده وارد معده می شود هرچند که قادر به تحمل آن است اما با تنبل بارآوردن معده در ترشح اسید خود ، اگر دیگر با غذا نوشابه میل نشود سیستم گوارشی بدن دچار اختلال می شود.

اولیایی رنگ نوشابه‌های مشکی را بخاطر کارامل ( وقتی قند را زیاد حرارت می دهند به آن رنگ تبدیل می شود) بدون مشکل دانست و افزود: در عوض رنگ دهنده‌های مصنوعی اضافه شده به نوشابه‌های زرد باعث ایجاد سرطان‌های مختلف می شود.

این متخصص تغذیه با بیان اینکه ضرر تمام نوشابه‌ها یکسان است و تفاوت رنگ آنها ماجرا را عوض نمی کند، گفت: هرچند که ابتدا نوشابه‌‌های سفید (به دلیل نداشتن رنگدانه ها)، سپس مشکی (با داشتن کارامل تقریبا بی ضرر) و در نهایت زرد (به دلیل رنگ‌دهنده‌های مصنوعی) به ترتیب در وضعبت بهتری نسبت هم مطرح می شوند اما هیچ یک از آنها به دیگری ارجحیت ندارند.

وی یادآو شد: ایران مقام اول را برای مصرف نوشابه در دنیا دارد چرا که سرانه مصرف نوشابه در دنیا حدود تا 10 تا 12 لیتر اما در ایران بیش از 40 لیتر است.

منبع : باشگاه خبرنگاران

اضافه وزن کشنده است؛ مردان مراقب باشند

به گزارش جام جم آنلاین از مهر، محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی با جمع آوری داده های بیش از ۲۰۰ مطالعه قبلی در ۴ قاره جهان و با حضور ۱۰ میلیون نفر، این مطالعه را انجام دادند.

محققان بعد از مستثنی کردن افراد سیگاری، سایر مشکلات مزمن سلامت از پیش موجود و مرگ کمتر از ۵ سال بعد از حضور اولیه فرد در مطالعه، دریافتند ارتباط دائمی بین مرگ زودهنگام و شاخص توده بدنی (BMI) کمتر یا بیشتر از میزان عادی که بین ۱۸.۵ تا ۲۵ است، وجود دارد.

از آنجائیکه زنان بیشترین تناسب را با این معیار دارند، ریسک مرگ زودهنگام در مردان به مراتب بیشتر است.

دکتر جاناتان سامت، در این باره می گوید: «افزایش ریسک مرگ، نشانه قوی ای برای سلامت است. نتایج جدید در مورد اضافه وزن باید انگیزه قوی ای برای افراد به منظور بازگشت به وزن سالم باشد.»

نرخ مرگ زودهنگام مرتبط با شاخص توده بدنی در بین قاره ها متفاوت است. محققان برآورد کردند اگر هر فرد چاق یا دارای اضافه وزن در آمریکای شمالی قادر به رسیدن به BMI عادی باشد، یک مرگ از هر ۵ مرگ زودهنگام قابل پیشگیری است؛ در اروپا یک مرگ از هر ۷ مرگ و در نیوزیلند یک مرگ از هر ۲۰ مرگ قابل پیشگیری است.