پاسخ مشاور: اینکه کسی گاهی اوقات عصبانی شود، تا حدودی طبیعی است اما بروز رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرانه باعث آسیب دیدن رابطه شما با دیگران خواهد شد و باید این رفتار را ترک کنید. به طور کلی این که خشم خود را با بیان کلمات تخلیه کنید، بهتر از خشونت فیزیکی است هرچند خشونت کلامی هم برای دیگران آزار دهنده است.
ریشه های خشم خود را بشناسید
علت اصلی خشم ناکامی است و وقتی فردی به خواسته های خود دست نمی یابد، خشمگین می شود. شما باید موقعیت هایی را که در آن ها ناکام یا خشمگین شده اید، شناسایی کنید. فهرستی از عواملی که باعث عصبانیت تان می شود، تهیه کنید چرا که وقتی عوامل زمینه ساز عصبانیت تان را شناسایی کنید، بهتر می توانید خودتان را برای مقابله با خشم آماده کنید؛ به طور مثال، بررسی کنید که در چه شرایطی بیشتر عصبانی می شوید. زمانی که مورد بی اعتنایی قرار می گیرید، مورد تمسخر دیگران قرار می گیرید، وقتی فردی وسط حرف شما می پرد و نظر مخالف می دهد یا وقتی فردی رفتاری بی ادبانه و دور از احترام در مقابل شما انجام می دهد. اگر بتوانید ریشه های خشم خود را شناسایی کنید، راحت تر می توانید خشم خود را کنترل کنید.
بازی‌های رایانه‌ای خشونت آمیز را ترک کنید
باید با دلایل بروز رفتارهای خشونت آمیز بیشتر آشنا شوید. فشار همسالان، نیاز به توجه یا احترام و دیدن خشونت در خانه یا رسانه می تواند باعث پرخاشگری بیشتر شما شود. توجه داشته باشید که انجام بازی های خشونت آمیز و تماشای فیلم های خشن باعث بیشتر شدن حس خشونت در شما می شود که باید این عامل را از زندگی تان حذف کنید.
احساسات خود را به اشتراک بگذارید
سرخوردگی و خشم شما ممکن است به دلیل برآورده نشدن انتظارات شما از خواهرتان باشد که ممکن است انتظارات شما منطقی نباشد؛ بنابراین توصیه می شود در هنگام عصبانی شدن، فقط به خودتان حق ندهید بلکه با یادگیری رفتارهای جرات مندانه، خواسته ها و احساسات خودتان را با خواهرتان به صورت واضح و شفاف بیان کنید. همچنین به صحبت های خواهرتان گوش دهید و فراموش نکنید که باید احترام او را به خاطر بزرگتر بودنش حفظ کنید؛ به طور مثال، اگر برای مدت زمان استفاده از کامپیوتر با یکدیگر مشکل دارید، با هم صحبت کنید و به هیچ وجه خودتان را بر خواهرتان مقدم ندانید. با این حال و در مواقعی که عصبانی هستید، بهتر است محیط را ترک کنید و یک لیوان آب خنک بنوشید تا عصبانیت تان کم شود. (دکتر هادی صدری-کارشناس و مشاور خانواده/ خراسان)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
گرمازدگی که در حالت شدید به آن حمله گرمایی می‌گویند، به دلیل گرم شدن بیش از حد بدن و بالا رفتن درجه حرارت آن بر اثر فعالیت یا قرار گرفتن طولانی در معرض نور مستقیم خورشید و در دمای بالای هوا اتفاق می‌افتد.
حمله گرمایی خطرناک‌ترین درجه گرمازدگی است که در نتیجه آن، درجه حرارت بدن تا 40 درجه سانتی‌گراد بالا می‌رود و در صورتی که اقدامات اورژانسی به موقع انجام نشود، ممکن است در اثر تبخیر و از دست دادن بیش از حد آب بدن، مغز، قلب، کلیه‌ها و ماهیچه‌ها آسیب شدیدی ببینند و در صورت تداوم این حالت، فرد جان خود را از دست بدهد.
چگونه حمله گرمایی را بشناسیم؟
معمولا وقتی بدن آب زیادی از دست می‌دهد، اعضای مختلف آن در وضعیت هشدار قرار می‌گیرند و هر چه سریع‌تر باید اقدامات لازم برای حل مشکل انجام شود. فردی که در هوای گرم دچار حمله گرمایی شده باشد معمولا دچار این نشانه‌ها میشود که آگاهی اطرافیان از آنها میتواند به نجات جان او کمک کند.
ـ شایع‌ترین نشانه‌ای که در حمله گرمایی به چشم می‌خورد، بالا رفتن درجه حرارت بدن تا دمای
40 درجه سانتی‌گراد است که نوعی علامت خطر است.
ـ برهم‌خوردن شرایط روحی و رفتاری از قبیل احساس گیجی، بی‌قراری، کلام نامفهوم، کج‌خلقی، آشفتگی، صرع و کما ازجمله نشانه‌های بروز حمله گرمایی است.
ـ تغییر در میزان تعریق اتفاق می‌افتد به این معنی که در حمله گرمایی که با قرار گرفتن در هوای گرم اتفاق می‌افتد، پوست بدن موقع لمس داغ و خشک است. البته در حمله گرمایی که به دنبال فعالیت بدنی شدید رخ می‌دهد، پوست فرد ممکن است مرطوب باشد.
ـ فرد گرمازده دچار حالت تهوع و استفراغ میشود.
ـ پوست سرخ و قرمز به دلیل بالا رفتن درجه حرارت بدن از دیگر نشانه‌های حمله گرمایی و گرمازدگی محسوب میشود.
ـ تنفس فرد مبتلا به گرمازدگی سریع و سطحی است.
ـ ضربان قلب فرد هم بر اثر بالا رفتن درجه حرارت بدن بالا می‌رود و قلب را وادار می‌کند تا دمای بدن را کاهش دهد.
ـ سردرد هم از دیگر نشانه‌هاست.
افراد پرخطر
همه افراد در روزهای گرم تابستان می‌توانند در معرض گرمازدگی و حمله گرمایی قرار گیرند ولی این احتمال در بعضی بیشتر است. سن و سال افراد از عوامل مهم محسوب میشود. توانایی بدن برای مقابله با گرمای شدید به مقاومت سیستم عصبی مرکزی بستگی دارد. در سنین پایین، سیستم عصبی مرکزی رشد زیادی نکرده و در سنین بالای 65 سال هم این سیستم رو به ضعف می‌رود و از این رو بدن در مقابله با تغییرات دمایی ناتوان میشود. در هر دو گروه سنی، حفظ آب بدن دشوار است و خطر گرمازدگی را بالا می‌برد.
ورزشکاران و افرادی که در گرمای زیاد ورزش یا کار سنگین و پرفشار انجام می‌دهند، بیشتر در معرض حمله گرمایی قرار دارند. بعضی افراد با قرار گرفتن در معرض حرارت بالا، مبتلا به بیماری‌هایی می‌شوند که در هنگام بروز موج گرمایی یا مسافرت به مناطق گرم آب و هوایی شیوع بیشتری پیدا می‌کند. محدود کردن فعالیت بدنی در زمان قرار گرفتن در چنین محیط‌هایی به بدن اجازه می‌دهد به مرور با آب و هوای گرم سازگار شود.
نبود وسایل خنک‌کننده مثل پنکه و کولر در کاهش درجه حرارت بدن و خنک شدن محیط اهمیت بالایی دارد.
موقع قرار گرفتن در محیط‌هایی با درجه حرارت بالا، استفاده از بعضی داروها میتواند توانایی بدن را در برابر حفظ آب بدن و واکنش مناسب نسبت به حرارت، بالا ببرد. از این رو، افراد در چنین شرایطی باید نسبت به مصرف داروهای تنگ‌کننده عروق خونی که تنظیم‌کننده فشار خون هستند، هوشیار باشند. این قبیل داروها با مسدود کردن ترشح آدرنالین، سدیم و آب را از بدن دفع می‌کند و در آب و هوای گرم باعث کم‌آبی بدن و در مواردی آماده کردن شرایط برای بروز حمله گرمایی میشود. علاوه بر این برخی محرک‌ها در کودکان مبتلا به اختلال تمرکزی و بیش فعالی و محرک‌های غیرقانونی از قبیل آمفتامین‌ها افراد را بیشتر در معرض ابتلا به حمله گرمایی قرار می‌دهد. در این میان، بعضی بیماری‌ها مثل بیماری‌های قلبی و ریوی خطر حمله گرمایی را بالا می‌برند. چاقی و نداشتن تحرک لازم و سابقه سکته قلبی، فرد را مستعد حمله گرمایی می‌کند.
راهکارهای درمانی
درمان‌هایی که در مراکز درمانی و اورژانس روی مصدومان حمله گرمایی و گرمازده انجام میشود، برای خنک کردن بدن و رساندن درجه حرارت بدن به حد متعادل است تا از این طریق از بروز هر گونه آسیب به اندام‌های حیاتی بدن از جمله مغز جلوگیری شود. در مواردی که حمله گرمایی شدید باشد، بیمار را داخل وان آب سرد یا یخ غوطه‌ور می‌کنند تا دمای بدن در کمترین زمان ممکن پایین بیاید.
استفاده از روش خنک‌سازی تبخیری، شیوه دیگری است که بعضی پزشکان آن را جایگزین غوطه‌وری در آب سرد می‌کنند تا از این طریق دمای بدن شخص را پایین بیاورند. در این روش، آب سرد روی پوست، مه‌پاش میشود و همزمان، به وسیله یک فن هوای گرم به بدن فرد می‌وزد و باعث تبخیر شدن آب روی پوست و خنک شدن بدن میشود.
قرار دادن مصدوم گرمازده داخل پتو یا بسته‌های یخ روش دیگری برای خنک کردن بدن است. در این شیوه شخص داخل پتوهای مخصوص یخ قرار می‌گیرد و بسته‌های یخ روی کشاله ران، گردن، کمر و زیربغل قرار داده میشود تا دمای بدن پایین بیاید.
در مواردی که فرد دچار حمله گرمایی شده باشد، روش‌های معمول خانگی پاسخگو نیست و فقط با اقدامات ساده میتوان درجه حرارت بدن شخص را پایین آورد و کار اصلی به عهده نیروهای اورژانس و درمانگاه‌هاست. ولی در مواردی که فرد دچار درجه خفیف‌تر گرمازدگی شده باشد شما می‌توانید از برخی روش‌های ساده‌تر برای کاهش دمای بدن فرد مصدوم
استفاده کنید.
اگر در محیط بیرون با فردی مواجه شدید که دچار گرمازدگی شده بود، او را به فضایی مانند کتابخانه، تالار یا فضاهایی از این نوع منتقل کنید که دارای کولر یا خنک‌کننده باشد تا از این طریق بتوانید بدن او را خنک کنید. در گام بعدی، لباس‌های عرق کرده را از بدنش خارج کرده و به بدن او آب اسپری کنید و او را در معرض جریان باد مستقیم کولر یا پنکه قرار دهید. اگر در فضای باز هستید، فرد را در یک جوی آب روان غوطه‌ور کنید یا در فضای خانه، او را زیر دوش آب سرد ببرید تا دمای بدن کم شود. بعد از این کارها، به او مایعات خنک در حجم زیاد بخورانید تا آب از دست رفته بدن جبران شود.
در این میان به دلیل از دست رفتن مقدار زیادی نمک از بدن به‌علت تعریق، مایع ORS گزینه مناسب‌تری است چراکه علاوه بر تأمین آب از دست رفته بدن، نمک و مواد معدنی بدن را هم تامین می‌کند. نوشیدنی‌های شیرین در این مورد توصیه نمی‌شود، چراکه ممکن است در توانایی بدن برای کنترل دما مشکل ایجاد کند. همچنین مایعات بسیار خنک هم میتواند باعث دردهای شکمی شود.
چه کنیم گرمازده نشویم؟
برای پیشگیری از گرمازدگی راهکارهای زیادی وجود دارد که رعایت آنها، از ما در برابر آسیب‌های احتمالی محافظت می‌کند. پزشکان توصیه می‌کنند افراد در فصول گرم سال بویژه در روزهایی که درجه حرارت محیط خیلی بالاست، لباس‌های گشاد، سبک و روشن بپوشند، چراکه لباس‌های تنگ اجازه تبادل جریان هوا را بین پوست و محیط نمی‌دهد.
آفتاب‌سوختگی توانایی خنک کردن بدن را کاهش می‌دهد بنابراین توصیه میشود برای جلوگیری از ابتلا به گرمازدگی بویژه در ساعات اوج گرما از کلاه‌های لبه‌داری که مانع از رسیدن نور به صورت می‌شوند و عینک‌های آفتابی استاندارد استفاده کنید و مصرف ضدآفتاب‌های مناسب را هم فراموش نکنید. به خاطر داشته باشید که ضدآفتاب‌ها برای کارآیی بهتر باید هر دو ساعت تجدید شوند.
نوشیدن آّب و مایعات فراوان با تأمین آب بدن به حفظ دمای معمول و تعریق بدن کمک می‌کند. هرگز کودک یا کسی را داخل اتومبیل پارک شده تنها نگذارید. این مساله در بسیاری از موارد مرگ کودکان را به دنبال داشته است.
زمانی که اتومبیل زیر نور خورشید پارک میشود، دمای داخل خودرو در مدت 10 دقیقه حدود 7 درجه سانتی‌گراد افزایش می‌یابد. رعایت همین نکات به ظاهر ساده تأثیر زیادی در جلوگیری از ابتلا به گرمازدگی و حمله گرمایی دارد.
منبع: mayoclinic.org
سیب (ضمیمه سه شنبه روزنامه جام جم)
البته واقعیت آن است که هیچ نوزادی به خودی خود برای به دنیا آمدن عجله ندارد. واژه زایمان زودرس صرفا برای توصیف نوزادانی به کار می‌رود که به دلایلی زودتر از موعد مقرر یعنی 37 هفتگی بارداری به دنیا می‌آیند.
دکتر آمنه لاهوتی، متخصص زنان و زایمان با بیان این که میزان مرگ‌ومیر و همچنین عوارض و بیماری‌ها در این نوزادان بیشتر است، می‌گوید: وجود برخی عوامل در مادر، خطر زایمان زودرس را تشدید می‌کنند ؛ عواملی چون سن و وزن کم مادر، سوءتغذیه، دخانیات، استرس، فشار خون بالا، دیابت، بلند کردن اشیای سنگین یا بالا و پایین رفتن از پله‌ها، بیماری‌هایی چون عفونت ادراری و دندانی، سابقه سقط مکرر، ترسیدن ناگهانی و خونریزی و لکه بینی.
وی در گفت‌وگو با جام‌جم می‌افزاید: توجه داشته باشید درصورتی می‌گوییم زایمان بموقع اتفاق افتاده است که نوزاد رسیده باشد. منظور از رسیده بودن،تکامل ریه جنین به شکلی است که بدون دستگاه واکسیژن مشکلی پیدا نکند. بی‌شک، زمانی که خانمی باردار میشود معمولا باید از تاریخ اولین روز عادت‌ماهانه‌اش حداقل 37 هفته تمام بگذرد تا نوزادش به این درجه از تکامل برسد.
این متخصص تاکید می‌کند: البته در حال حاضر باتوجه به پیشرفت‌های علم پزشکی و امکان نگهداری کودکان نارس در دستگاه‌های پیشرفته و بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان، مرگ و میر نوزادان نارس روبه کاهش است، اما ازسویی نوزادانی که زودتر از 26 هفته بارداری متولد می‌شوند حتی در صورتی که زنده بمانند نیز معمولا دچار عوارض شدید مانند نابینایی، ناتوانی در راه رفتن و حرکت کردن و نداشتن تکامل در بسیاری از قابلیت‌های رفتاری هستند.
خطر زایمان‌های زودرس
جالب است بدانید زایمان‌های زودرس به دو دسته زودهنگام و خطرناک‌تر (بین 22 تا 26 هفتگی بارداری) و دیر هنگام و کم‌خطرتر (بین 34 تا 37 هفتگی) تقسیم می‌شوند.
به گفته این متخصص زنان، در مورد نوزادانی که قبل از 26 تا 22 هفته متولد می‌شوند اصلا عملیات احیا شروع نمی‌شود، اما در مورد سایر نوزادان که بعد از 26 هفته متولد شده‌اند معمولا برای زنده نگه‌داشتن آنها تلاش میشود. البته زایمان بعد از 34 هفتگی نیز کاملا عاری از خطر نیست. در واقع، بعضی مطالعات نشان می‌دهد زایمان بین 37 تا 34 هفته نیز هنوز با میزان بالایی از عوارض و مرگ و میر همراه است.
چرا زایمان، زودتر از موقع اتفاق می‌افتد؟
روند زایمان زودرس ممکن است خودبه خود شروع شود یا این که به دلایلی پزشک ناگزیر به زایمان نوزاد نارس بشود. مثلا در مادری که مبتلا به مسمومیت شدید بارداری (از عوارض فشارخون بارداری) است، درمانی به‌جز خاتمه دادن به بارداری وجود ندارد. همچنین در شرایطی که جنین با محدودیت رشد داخل رحمی روبه‌روست یا نارسایی جفت به حدی است که تداوم بارداری به ضررجنین است و حتی امکان دارد به مرگ وی منجر شود، چاره‌ای جز زایمان زودرس نیست.
وی می‌افزاید: بی‌شک در این موارد هم خارج کردن جنین بهتر از ادامه بارداری در محیط نامطلوب است. حتی گاهی هم بعضی عوارض مثل فشارخون میتواند بدون مداخله پزشک باعث شروع زایمان زودرس شود.
پارگی زودرس کیسه آب باردار
گاهی بدون آن که مشکل یا عارضه‌ای در باردار وجود داشته باشد، زایمان زودرس شروع میشود. این روند ممکن است مثل زایمان طبیعی با درد همراه باشد یا با پارگی کیسه آب جنین و بدون درد آغاز شود.
به گفته دکتر لاهوتی، پارگی زودرس کیسه آب بر اثر دلایل متعددی رخ می‌دهد که مهمترین آن عفونت کیسه آب است، اما بعضی موارد دیگر مثل پایین بودن نمایه توده بدن (مقیاسی برای اندازه‌گیری میزان تناسب وزن نسبت به قد فرد است) یا بد بودن شرایط اجتماعی‌ـ اقتصادی، کمبود‌های تغذیه‌ای و استعمال دخانیات نیز باعث این اتفاق میشود.
درمان عفونت‌های دندانی، پیش از بارداری
به گفته این متخصص زنان و زایمان، بعضی عفونت‌ها مثل عفونت کلیه و مجاری ادرار نیز ممکن است با زایمان زودرس همراه باشند. به همین دلیل، هرگاه بیماری با درد زیرشکم به پزشک مراجعه می‌کند پزشک همزمان به دردهای زایمان زودرس و درد ناشی از عفونت ادراری شک می‌کند و حتما برای وی درخواست آزمایش ادرار می‌کند. از سوی دیگر از آنجا که زایمان زودرس گاهی به صورت خانوادگی هم ممکن است دیده شود نقش عوامل ژنتیکی نیز در بروز آن مطرح شده است.
وی اظهار می‌کند: یکی از عوامل مرتبط با زایمان زودرس، بیماری‌ها و التهابات لثه است. به همین علت بهتر است معاینه دندان و لثه، قبل از اقدام به بارداری صورت گیرد و التهابات و عفونت‌های مرتبط درمان شود؛ چرا که طی بارداری حتی در صورت تشخیص و درمان این بیماری‌ها، خطر زایمان زودرس کم نخواهد شد.
پیشگیری از زایمان زودرس همیشه ممکن نیست
یکی از عواملی که به پیشگیری از زایمان زودرس کمک می‌کند رعایت فاصله بین زایمان‌هاست؛ چرا که فواصل خیلی کم (کمتر از 18ماه) و خیلی زیاد (بیشتر از 59 ماه) سبب افزایش خطر زایمان زودرس میشود.
دکتر لاهوتی با اشاره به این که کوتاه بودن طول دهانه رحم هم از مواردی است که میتواند سبب زایمان زودرس شود، تاکید می‌کند: این مشکل در صورتی که زود تشخیص داده شود با دوختن دهانه رحم تا حدی قابل پیشگیری است. البته باید توجه داشت پیشگیری از زایمان زودرس هدفی دشوار و حتی گاهی دست نیافتنی تلقی میشود چرا که دانش پزشکی تاکنون مکانیسم‌های واقعی دخیل در شروع دردهای زایمان را کشف نکرده است. به عبارتی هنوز روشن نیست چه عامل یا عواملی باعث می‌شوند درد زایمان در خانمی شروع شود. با توجه به این موضوع، پیشگیری از روندی که تاحد زیادی عامل ایجادکننده آن مبهم است، مشکل میشود .
مراقب نشانه‌های زایمان زودرس باشید
این متخصص زنان با اشاره به این که نشانه‌های زایمان زودرس تقریبا شبیه زایمان طبیعی یعنی همراه با سه علامت معروف درد، آب ریزش و خونریزی است، توضیح می‌دهد:. گرچه گاهی دردها در زایمان زودرس شدت کمتری دارد و در صورت مراجعه به پزشک میتوان با تجویز دارو، دردها را متوقف کرد. به خاطر داشته باشید حتی گاهی نیز زایمان زودرس بدون هیچ نشانه قبلی و حتی درد اتفاق می‌افتد پس شاید بهترین توصیه به بارداران، مراجعه سریع به پزشک در صورت مشاهده هر یک از نشانه‌های زایمان زودرس باشد.
پونه شیرازی - گروه سلامت
بسیاری از افراد بخش عمده زندگی خود را در حالی می‌گذرانند که به صفحه رایانه خیره شده‌اند. کار با این وسیله مستلزم تمرکز چشم است.
ثابت ماندن وضعیت چشم، حرکت چشم به سمت بالا و پایین، حرکت چشم از راست به چپ و بعکس، همه این فعالیت‌ها نیاز به استفاده از عضلات چشم دارد. در این میان چشم یکی از ارگان‌های در معرض خطر است.
با این تفاسیر چگونه می‌توانید با رعایت نکاتی از این خطرات جلوگیری کنید؟
دکتر الناز نکویی، متخصص چشم در این‌باره به جام‌جم می‌گوید: استفاده از رایانه در مدت زمان طولانی عوارض و علائمی ایجاد می‌کند. فرد با تاری دید، اشک ریزش و سوزش و خستگی چشم به پزشک مراجعه می‌کند که این علائم نشان‌دهنده خشکی چشم است.
مهمترین عامل خشکی چشم این است که فرد با خیره شدن به صفحه نمایشگر، کمتر پلک می‌زند، در نتیجه اشک سطح چشم تبخیر میشود.
تمرین‌های ساده برای محافظت از چشم
بیشتر افراد ساعت‌های زیادی را پشت مانیتور سپری می‌کنند. با تمرین‌های ساده میتوان اقدامات مهمی برای محافظت از چشم‌ها انجام داد و از خطرات احتمالی جلوگیری کرد.
این پزشک توصیه می‌کند: کاربر رایانه لازم است در فواصل فعالیت به صورت ارادی پلک بزند، این امر کمک می‌کند تا سطح چشم با اشک آغشته شده و خشک نشود.
یکی از موارد دیگر این است که فرد هر 5 تا 10 دقیقه چشم را از روی نمایشگر برداشته و به نقطه دور نگاه کند. این کار کمک می‌کند علاوه بر استراحت عضلات و ماهیچه‌های چشم، خستگی چشم کاهش یابد. به گفته این متخصص، افرادی که لیزیک انجام داده‌اند و افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای خشکی چشم دارند، بیشتر در معرض خطر هستند.
حفظ فاصله مطلوب و نور مناسب
یکی از نکات حائز اهمیت این است که لازم است میزان نوسازی (Refresh Rate) رایانه تنظیم شود. بهترین حالت تصویر نمایشگر برای چشم، بالاترین میزانRefresh Rate است که به بازسازی تصاویر کمک می‌کند و آسیبی که به چشم می‌خورد به حداقل می‌رسد.
دکتر نکویی با اشاره به این موارد می‌گوید: تنظیم صفحه نمایش هم یکی از مواردی است که امنیت چشم را در مقابل رایانه تامین می‌کند.
ضرورت دارد فاصله صفحه رایانه با چشم 50 تا 60 سانتی‌متر باشد و نورش تنظیم شود. مانیتور‌هایLED نسبت به نمایشگرهای LCDعلائم چشمی کمتری ایجاد می‌کند. همچنین بهتر است روشنایی محیط اطراف و صفحه نمایشگر همسان باشد.
تایپیست‌ها نسبت به افراد دیگر چشمشان بیشتر خسته میشود. وی در پاسخ به این سوال که این افراد باید چه نکاتی را رعایت کنند، می‌گوید: این افراد باید همزمان به کیبورد و صفحه رایانه نگاه کنند و تطابق کنند.
با توجه به اینکه صفحه کلید فاصله‌اش با چشم و با صفحه نمایشگر متفاوت است، این افراد بیشتر در معرض خطر قرار می‌گیرند. بهترین حالت در مورد این افراد این است که نوشته در حداقل فاصله و همسطح با مانیتور قرار گیرد.
این متخصص درباره استفاده از عینک‌های آنتی رفلکس به افراد توصیه می‌کند از عینک‌هایی استفاده کنند که اشعه کمتری به چشمشان برسد. زمانی که افراد هنگام کار با رایانه از عینک استفاده می‌کنند، خستگی چشم را کمتر احساس می‌کنند.
دلیل ضعیف شدن چشم چیست؟
تحقیقات نشان داده است ضعیف شدن چشم ارتباطی با استفاده از رایانه و تماشای تلویزیون ندارد. به طور کلی فرم و ساختمان چشم و ژنتیک، از فاکتورهایی است که میزان بینایی و مشکلات چشم را تعیین می‌کند.
به گفته دکتر نکویی، در تمام سنین لازم است هنگام کار با رایانه این موارد رعایت شود، اما در مورد کودکان به این دلیل که چشم کودک از تطابق بالایی برخوردار است، ممکن است والدین دیرتر متوجه مشکل تنبلی چشم شوند. با توجه به اینکه کار با رایانه از فاصله نزدیک صورت می‌گیرد ممکن است والدین مشکلات بینایی کودکان را در مراحل اولیه متوجه نشوند. مراجعه نکردن بموقع به پزشک، روند درمان را کند می‌کند.
جام جم - هانیه ورشوچی
سکته گوش به ناشنوایی ناگهانی حسی ـ عصبی گفته میشود که دلیل شناخته‌شده‌ای ندارد و معمولا در یک گوش به شکل سریع و ناگهانی یا در مدت زمان چند روز اتفاق می‌افتد. البته این نوع از کم‌شنوایی معمولا با احساس گیجی و زنگ گوش همراه است. همچنین در بیش از 90 درصد موارد، کم‌شنوایی ایجاد شده یکطرفه است.
به گفته دکتر سعید ملایری، متخصص شنوایی‌شناسی، سکته گوش را باید به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر گرفت و فرد مبتلا به آن باید فورا به پزشک متخصص مراجعه کند. متاسفانه برخی اوقات فرد مبتلا با ذهنیت این که مشکل او ناشی از جرم گوش، آلرژی یا عفونت سینوسی است از مراجعه به پزشک اجتناب می‌کند که این مسأله میتواند بر نتیجه درمان تاثیر منفی بگذارد.
نایب‌رئیس انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران در گفت‌وگو با جام‌جم به شایع‌ترین علل کم‌شنوایی ناگهانی اشاره می‌کند و می‌گوید: از شایع‌ترین علل سکته گوش میتوان به عفونت‌ها، ضربه به سر، بیماری‌های خودایمنی نظیر سندرم کوگان (یک سندرم التهابی که با اختلالات شنوایی و بینایی همراه است)، استفاده از داروهای مسمومیت‌زای گوش، مشکلات مرتبط با گردش خون، وجود تومور در عصب شنوایی، بیماری‌های نورولوژیک نظیر ام‌اس و اختلالات گوش داخلی اشاره کرد. البته عامل کم‌شنوایی ناگهانی در 10 تا 15 درصد از مبتلایان ناشناخته است.
ناشنوایی ناگهانی، ولی موقتی
تشخیص سکته گوش از طریق انجام آزمایش شنوایی نزد متخصص شنوایی‌شناس امکان‌پذیر است. در واقع اگر آستانه شنوایی در سه فرکانس متوالی بیش از 30 دسی‌بل افت نشان دهد، کم‌شنوایی ناگهانی رخ داده است. جالب آن که این اختلال بیشتر در دهه چهارم و پنجم زندگی افراد رخ می‌دهد.
به گفته این متخصص، بسیاری از افرادی که به کم‌شنوایی ناگهانی مبتلا می‌شوند، معمولا هنگام صبح و در زمان برخاستن از خواب متوجه آن می‌شوند. البته تقریبا نیمی از افراد مبتلا به کم‌شنوایی ناگهانی به طور خود به خود، طی دوره زمانی یک تا دو هفته بهبود می‌یابند.
از سوی دیگر، نتایج مطالعات نشان می‌دهد 85 درصد از افراد مبتلا که نزد پزشک متخصص می‌روند، بهبود پیدا می‌کنند و دوباره شنوایی خود را بازمی‌یابند.
درمان کم‌شنوایی ناگهانی با داروهای کورتونی
رایج‌ترین درمان کم‌شنوایی ناگهانی بویژه کم‌شنوایی با دلایل ناشناخته، استفاده از داروهای کورتونی است.
دکتر ملایری با اشاره به این مساله توضیح می‌دهد: این داروها باعث کاهش التهاب میشود و به بدن کمک می‌کند تا بتواند با بیماری مبازره کند. کورتون‌ها معمولا به شکل قرص هستند. البته در سال‌های اخیر، روش تزریق داروهای استروئیدی به داخل گوش میانی و از مسیر پشت لاله گوش مورد استفاده قرار گرفته است، این روش ممکن است برای همه بیماران راحت نباشد و بیشتر برای افرادی به کار برده میشود که امکان استفاده از داروهای خوراکی ندارند. وی می‌افزاید: اگر علت ایجاد کم‌شنوایی ناگهانی مشخص باشد پزشک سعی می‌کند با کنترل آن به درمان کم‌شنوایی بپردازد. درمان عفونت، قطع دارویی که ممکن است مسمومیت‌زایی گوش را به همراه داشته باشد و استفاده از داروهای کنترل‌کننده سیستم ایمنی بدن، از دیگر روش‌های درمانی این اختلال محسوب میشود.
استرس، گوشتان را کر می‌کند
نتایج مطالعات نشان داده استرس‌های ناشی از سبک زندگی در کشورهای صنعتی میتواند باعث ایجاد بیماری‌های مختلف و ازجمله ناشنوایی ناگهانی بشود.
این شنوایی‌شناس با تاکید بر اینکه یکی از تاثیرات منفی استرس، تغییر سطح گردش خون در مویرگ‌ها و ایجاد تنگی در آنها، غلیظ شدن خون و در نهایت انسداد رگ‌هاست، می‌گوید: بر همین اساس کاهش یا انسداد گردش خون در سرخرگ شنیداری گوش داخلی میتواند به کم‌شنوایی ناگهانی منجر شود. بی‌شک میزان این آسیب به میزان انسداد رگ و موقتی بودن یا دائمی بودن آن بستگی دارد.
پونه شیرازی - دانش و سلامت
مثلا اینکه مرد خانه باید بتواند خرج خانه اش را تامین کند و به عبارت دیگر نان آور خانه مرد است. بر اساس همین دستورالعمل ها گاهی تعارضاتی بین زن و شوهر شاغل به وجود می آید که کنار آمدن با آن نیاز به دقت و موشکافی بیشتر مسئله دارد.
این روزها خیلی از زوج های جوان معماری زندگی خود را بر اساس اشتغال زن و مرد می چینند اما انگار در این میان زیرساخت های فکری بسیاری از افراد، هنوز تغییر چندانی نکرده است. به عنوان مثال برخی از مردان، هنوز قادر به پذیرش نقش اقتصادی زنان در حل مشکلات خانواده نیستند.
ممکن است مردان به طور ناخودآگاه به این فکر کنند که پذیرش نقش اقتصادی زنان، نشانه بی لیاقتی یا زیر سوال رفتن قدرت مردانگی آنهاست. به عبارت دیگر آنها فکر می کنند با این پذیرش، مهمترین نقش خود در خانواده را کم رنگ کرده اند و اقتدار خود را از دست داده اند.
نگرانی مردان
ممکن است برخی مردان به طور ناخودآگاه از اینکه همسرانشان قدرت و استقلال اقتصادی پیدا کنند، نگران شوند و بترسند که اگر همسرانشان برای تامین نیازهای اقتصادی خود به آنها وابسته نباشند، شیرازه زندگی از هم بپاشد؛ بنابراین شروع می کنند به کم ارزش جلوه دادن اهمیت نقش اقتصادی زنان در خانواده.
برخی از مراجعان ما چنین جملاتی در مورد حقوق و دستمزد همسرانشان بیان می کنند: «حقوق همسرم به اندازه خرید کیک و شکلات برای بچه ها کفایت می کند؛ همین که دستش تو جیب خودش باشه کافیه؛ اگه حقوقش به اندازه خرج رفت و آمد و کفش و کلاه خودش باشه، ما راضی هستیم یا اینکه خدا کنه ما هیچ وقت به پول زن مان محتاج نباشیم...»
این طرز تفکر و به دنبال آن چنین ادبیاتی باعث ایجاد دلخوری و کدورت بین زن و مرد شده و صداقت و صمیمیت بین آنها را خدشه دار می کند.
تعارض ذهنی زنان
از طرف دیگر زنان هم گاهی بین نقش های سنتی و مدرن خود در تعارض قرار می گیرند. آنها غالبا برای اشتغال خود اهمیت زیادی قائلند و برای کسب استقلال و توانمندی اقتصادی خود سرمایه گذاری زیادی می کنند اما گاهی اوقات این نقش جدید با نقش مصرف کنندگی سنتی شان در تعارض قرار می گیرد. آنها هم به طور ناخودآگاه به این فکر می کنند که اگر در حل مسائل اقتصادی خانواده نقش اساسی ایفا کنند در حق شان ظلم شده و شوهران شان با این کار تنبل و بی مسئولیت می شوند. در چنین شرایطی آنها به طور سنتی به این فکر می کنند که مسئولیتی که باید بر عهده مرد خانواده باشد را به دوش کشیده اند.
اما حالا یک زن و شوهر جوان با این همه احساسات در هم و بر هم و به هم ریختگی حقوق و وظایف چه باید بکنند؟! در ادامه راهکارهایی که می تواند برای رهایی از مشکلات مربوط به این مسئله کمک کننده باشد، ارائه می شود. با رعایت این موارد می توانید از سبک زندگی مدرن خود لذت ببرید و از مزایای زندگی در فضای کاملا اشتراکی بهره ببرید.
1- حرف بزنید
حرف زدن شاید یکی از کلیدی ترین راه حل هایی باشد که روانشناس ها برای حل بسیاری از مشکلات بین فردی توصیه می کنند. وقت مناسبی پیدا کنید و در شرایطی که هر دو آماده شنیدن نظرات یکدیگر (که ممکن است خیلی باب میل تان نباشد) هستید، یک فنجان چای بنوشید و در مورد مسائل اقتصادی خانواده با هم گپ بزنید.
مراقب باشید چون این موضوع، یک امر تنش زا و مهم است. بنابراین آخر برج، زمانی که اجاره خانه عقب افتاده یا از موعد پرداخت قسط ها گذشته زمان خوبی برای طرح چنین موضوعات چالش برانگیزی نیست. اگر احساس می کنید همسرتان بابت کمک مالی که می کند بر سر شما منت می گذارد یا آزرده خاطرتان می کند، بدون خجالت این مورد را با او در میان بگذارید. شاید او واقعا قصد چنین کاری را نداشته و ناخواسته کلماتی را به کار می برد که شما را ناراحت می کند.
2- از ابتدا وظایف را تقسیم کنید
تمرین کنید که وظایف خود را در امور اقتصادی و امور مربوط به خانه به روشنی تقسیم کنید. اگر از ابتدا معلوم باشد که اجاره خانه را چه کسی باید بپردازد یا پرداخت قسط ماشین یا خرید مایحتاج خانواده به عهده کیست، مشکلات و دلخوری ها تا جایی که می شود کاهش پیدا می کند. در چنین شرایطی کاملا واضح است که باید وظایف مربوط به امور خانه داری را هم به روشنی تقسیم کنید. روی یخچال خانه کاغذی بچسبانید و در آن بنویسید هر روز شستن ظرف ها یا غذا پختن و تمیز کردن خانه با کیست.
3- از حدود وظایف بگذرید و حمایتگر باشید
مشخص بودن حدود وظایف همیشه کمک کننده است اما گاهی ارتباط خوب زناشویی نیاز به فداکاری و حمایتگری دارد. مثلا فرض کنید همسرتان امروز با رییس اش یک جلسه مهم داشته و کمی دیرتر از معمول به خانه رسیده است و در عین حال نوبت اوست که ظرف ها را بشوید. احتمالا در تمام طول راه به ظرف هایی فکر می کند که توی سینک ظرفشویی انتظارش را می کشد و او باید با تمام خستگی آنها را بشوید. حالا فرض کنید وقتی به خانه می رسد، می بیند همسرش ظرف ها را شسته، چای را دم کرده و با لبخند منتظر اوست. احساس آرامش و امنیتی که همسرتان در چنین شرایطی در درون خود احساس می کند دیگر نیاز به فرض کردن ندارد.
4- از شر افکار سنتی خلاص شوید
به هر حال این زندگی امروزی شماست و شما هم باید با تمام خوبی ها و بدی هایش آن را بپذیرید. بنابراین سعی کنید از اینکه پیشبند ببندید و ظرف بشویید، آشپزی کنید یا خانه را تمیز کنید، احساس بدی نداشته باشید.
هیچ کدام از از این کارها مردانگی شما را زیر سوال نمی برد بلکه نشان از اهمیتی است که شما به خانواده و زندگی خانوادگی تان می دهید. مطمئن باشید در صورتی که شرایط را برای کار کردن همسرتان در بیرون از خانه فراهم کنید، نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی خود، فرزندان تان و کل جامعه خواهید داشت.
خانم ها هم باید بدانند، همانطور که حق داشتن شغل را دارند، موظف هستند که بخشی از بار اقتصادی خانواده را به دوش بکشند. باید بدانید که درآمد شما پول شخصی شما نیست، بلکه پول زندگی مشترک تان است و هر دو نفر باید در مورد نحوه خرج کردن آن در زندگی مشترک تصمیم بگیرید.
5- از یکدیگر قدردانی کنید
قدردانی کردن هم یکی از آن کارهایی است که می توان از آن به عنوان دوای خیلی از دردهای ارتباطی یاد کرد. گاهی اوقات افراد خیال می کنند قدردانی کردن باعث پرتوقع شدن طرف مقابل می شود یا فکر می کنند نباید از کسی برای انجام وظایفش تشکر کرد. در صورتی که این باورها کاملا اشتباه است و بی تفاوتی نسبت به زحمات همسرتان باعث دلخوری و ایجاد احساس نادیده گرفته شدن در او می شود.
برترینها نوشت: اگر همسرتان به عنوان یک زن در محیط کار از درآمد خوبی برخوردار نیست، کم ارزش شمردن کارش کمکی به زندگی زناشویی شما نخواهد کرد. از طرفی اگر شوهرتان موقع آشپزی کردن، حسابی کثیف کاری می کند و همه جا را به هم می ریزد، صبر داشته باشید و راه و روش کار خانه را به او آموزش دهید. به هر حال او تازه کار است و در حال تلاش کردن برای سازگاری با نقش جدید می باشد؛ بنابراین از او به خاطر تلاشش قدردانی کنید.
به شما حق می دهیم که با وجود التهاب مفاصل صبح ها احساس خشکی و چوب شدگی داشته باشید و سخت ترین ساعت روز برای حرکت دادن بدن باشد، اما انجام چند دقیقه حرکت کششی در ابتدای صبح باعث نرم شدن بدن شده و به شما کمک می کند روز خود را شروع کنید.فقط چند دقیقه طول می کشد تا شما ماهیچه ها و مفاصل خود را گرم کرده و کشش دهید. اما برای کسب بهترین نتیجه، راه حل این است که هر روز تمرینات کششی را انجام دهید. گرفتن دوش آب گرم قبل یا بعد از تمرین به شما احساس انعطاف و نرمی بیشتری می دهد.
حرکات کششی برای مبتلایان به التهاب مفاصل در کمر، لگن و زانو
این ۳ حرکت کششی اصلی به نرم شدن مفاصل کمر، لگن و زانو کمک می کنند. شما می توانید این سه حرکت کششی را در رختخواب خود انجام دهید. یا اگر ترجیح می دهید می توانید کف اتاق انجام دهید. این حرکات نرم و سبک بوده و برای هرکسی خوب است حتی کسانی که جراحی زانو یا لگن داشته اند. با این وجود اگر هر سوالی داشتید با پزشک خود مشورت کنید.
۱-کشش همسترینگ: روی زمین دراز بکشید، زانوی چپ خود را خم کنید و کف پای چپ را روی زمین بگذارید. پای راست خود را خم کرده و دستهایتان را پشت ران راست بگذارید. پای راستتان را به هوا بلند کرده و تا جایی که می توانید آن را صاف کنید، از دست هایتان کمک بگیرید و پای خود را به آرامی به سمت سینه بکشید. برای اینکه این تمرین را راحت تر انجام دهید می توانید از یک پارچه به شکل زیر کمک بگیرید. ۳۰ ثانیه در این حالت صبر کرده و سپس به آرامی آن را رها کنید. با انجام این حرکت باید در قسمت پایین کمر و پشت پایتان احساس کشش کنید. این حرکت را برای پای چپ تکرار کرده و هر حرکت را ۲ تا ۳ بار انجام دهید.
۲-کشش یک زانو به سمت قفسه سینه: بر روی زمین دراز کشیده و هر دو زانو را خم کنید. کف پا باید روی زمین قرار داشته باشد. زانوی راست خود را با هر دو دست گرفته و به آرامی زانو را به سمت قفسه سینه بکشید. در این حالت باید در پشت پا و پایین کمر خود احساس کشش کنید. ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید و به آرامی آن را رها کنید. این حرکت را به همین ترتیب با زانوی چپ هم انجام داده و ۲ تا ۳ بار برای هر دو طرف تکرار کنید.
۳-کشش پری فورمیس: بر روی زمین دراز کشیده و هر دو زانو را خم کنید. کف پا باید روی زمین قرار داشته باشد. مچ پای راست را از بالای زانوی چپ عبور دهید. دستهایتان را از از پشت زانوی چپ عبور داده و به آرامی زانوی خود را به سمت قفسه سینه بکشید. در این حالت باید در پشت پای راست خود احساس کشش کنید. ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید و به آرامی آن را رها کنید. پاها را جابجا کرده و این حرکت را با پای چپ تکرار کنید. ۲ تا ۳ بار این حرکت را برای هر دو طرف انجام دهید.
حرکات کششی برای مبتلایان به التهاب مفاصل در بازوها، شانه ها و گردن
باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: این حرکات کششی اصلی به نرم شدن مفاصل قسمت بالای بدن کمک می کنند. اولین حرکت را می توانید در رخت خواب تان انجام دهید اما حرکات بعدی نیاز به ایستادن دارند.
۱-سراتوس پانچ: بر روی کمر دراز کشیده و زیر سرتان متکایی بگذارید. اگر با خم کردن زانو احساس راحتی بیشتری می کنید، زانوها را خم کنید. هر دو دست را به سمت سقف بلند کنید، کف دستها باید به سمت هم باشد. سرتان را از روی متکا تکان ندهید و بازوها نیز باید صاف و مستقیم باشد. حالا تیغه های شانه را از زمین بلند کنید، انگار که می خواهید دستهایتان به سقف برسد. ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به حالت اول برگردید. ۲ تا ۳ بار این حرکت را تکرار کنید. تاکید می کنیم در این تمرین سر نباید از روی زمین بلند شود.
۲-کشش گوشه: این حرکت می تواند در گوشه اتاق یا در راهرو انجام شود. با فاصله ۵۰ سانتی متری از گوشه اتاق بایستید. دستها را هم ارتفاع با شانه روی دیوار قرار دهید. آرنج خود را خم کنید، وزن بدن را روی گوشه بیندازید. در این حالت کششی را در قسمت جلوی شانه ها و قفسه سینه احساس خواهید کرد. ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به حالت اول برگردید. این حرکت را ۲ تا ۳ بار انجام دهید.
۳-کشش کمر و شانه خلفی: در حالیکه دو دست صاف و کشیده در دو طرف بدن قرار دارد بایستید. به آرامی بازوی راستتان را مقابل سینه آورده و آن را صاف و مستقیم نگه دارید. آرنج راست را با دست چپ گرفته و به آرامی بازوی راست را در مقابل بدن بکشید. در این حالت کششی را در بالای بازو و شانه حس خواهید کرد. ۳۰ ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به حالت اول برگردید. این حرکت را ۲ تا ۳ بار برای هر دو دست انجام دهید.
حرکات کششی برای مبتلایان به التهاب مفاصل در دست ها
اگر دست هایتان به التهاب مفاصل مبتلاست این تمرینات ساده کششی را انجام دهید تا مفاصلتان نرم شده و تحرک شما افزایش یابد.
۱-فشار حوله: این تمرین را می توانید با یک حوله کوچک که رول شده یا یک اسفنج بزرگ انجام دهید. به این صورت که حوله یا اسفنج را در یک دست گرفته و فشار دهید. ۵ ثانیه در این حالت بمانید و این تمرین را ۱۰ تا ۱۵ بار برای هر دو دست تکرار کنید.
۲-باز و بسته کردن انگشتان: یک کش لاستیکی را دور ۵ انگشت خود بیندازید، طوریکه فقط تا زیر انگشتان قرار گیرد. انگشتان را به آرامی و تا جاییکه می توانید از هم دور کنید. ۵ ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به حالت اول برگردید. این حرکت را ۱۰ بار برای هر دست تکرار کنید.
به این نکته مهم توجه داشته باشید که این حرکات کششی ممکن است باعث کمی احساس کشش یا ناراحتی در شما شود اما هرگز آسیبی به بدن فرد وارد نمی کند و این دردهای خفیف به خصوص در ابتدای شروع تمرینات طبیعی است. بنابراین اگر با انجام این تمرینات احساس درد غیر طبیعی کردید حتما با پزشم خود مشورت کنید.
توجه داشته باشید برای تشکیل جنین باید مراحل تقسیم سلولی در زمان‌های خاصی انجام گیرد که شامل ایجاد یک مجموعه 58 سلولی به دنبال تقسیمات متعدد میشود که در سلول اولیه تخم ایجاد شده و ساختار جفت و بخش‌های مختلف یک جنین را تشکیل می‌دهد.
حال اگر اختلالاتی در کروموزوم‌های سلول‌های تشکیل‌دهنده جنین ایجاد شود، این سلول‌ها از مسیر طبیعی تقسیم سلولی خارج میشود. تا جایی که روند بارداری صرفا به تشکیل کیسه اولیه جنینی ختم میشود که در سونوگرافی اولیه قابل مشاهده است، در حالی که اثری از جنین در داخل آن دیده نخواهد شد.
دکتر آمنه لاهوتی، متخصص زنان، زایمان و نازایی در گفت‌وگو با جام‌جم درباره روند وقوع حاملگی پوچ می‌گوید: اصولا حاملگی زمانی رخ می‌دهد که اسپرم مرد بتواند وارد تخمک زن شود، آن را بارور کند و این تخمک بتواند در رحم لانه‌گزینی کند. پس از اثبات حاملگی ابتدا باید سونوگرافی داخل رحمی انجام شود. معمولا ابتدایی‌ترین چیزی که در سونوگرافی حاملگی دیده میشود یک منطقه کوچک داخل رحم است که به آن ساک حاملگی گفته میشود. در مراحل بعدی درون این ساک حاملگی جنین دیده میشود و رشد می‌کند.
وی با اشاره به این که حاملگی پوچ به حاملگی‌ای اطلاق میشود که در آن تخمک لقاح یافته درون رحم لانه گزینی می‌کند، اما هیچ جنینی درون ساک حاملگی رشد نمی‌کند، می‌افزاید: در واقع حاملگی‌هایی که به صورت تخمک پوچ تظاهر می‌کنند معمولا دچار مشکلات کروموزومی و ژنتیکی هستند.
چرا جنین تشکیل نمی‌شود؟
موثرترین عامل شناخته شده در بروز حاملگی‌های پوچ، اختلالات سلول تخم همراه با ناهنجاری‌های کروموزومی است که ممکن است بر اثر بالا بودن سن مادر یا پدر به وجود آید.
البته به گفته این متخصص زنان، معمولا این حاملگی‌ها ارتباط مستقیم با سن مادر ندارد، اما بالا بودن سن مادر ممکن است به علت افزایش احتمال وقوع مشکلات کروموزومی یا مشکلات تقسیم سلولی در سنین بالا در وقوع حاملگی پوچ موثر باشد. از سوی دیگر، این وضعیت ممکن است ناشی از کیفیت پایین اسپرم یا تخمک باشد یا ممکن است پس از تشکیل سلول تخم، اختلالاتی در تقسیم سلولی به وجود آید که باعث ایجاد این نوع حاملگی شود.
این حاملگی به سرانجام نمی‌رسد
جالب است بدانید بدن خانمی که بارداری پوچ را تجربه می‌کند، اختلال در روند طبیعی بارداری را تشخیص می‌دهد و حاملگی را متوقف می‌کند.
دکتر لاهوتی در این باره توضیح می‌دهد: درصورت وقوع حاملگی پوچ ابتدا همان علائم اولیه حاملگی رخ می‌دهد. یعنی قاعدگی به تاخیر می‌افتد و تست حاملگی مثبت میشود. البته معمولا در ادامه، دردهای شکمی و لکه بینی ایجاد و حاملگی با وقوع خونریزی سقط میشود.وی تاکید می‌کند: البته همیشه حاملگی پوچ به طور خود به خود سقط نمی‌شود و گاهی به مداخله پزشکی مانند تجویز دارو یا کورتاژ برای خروج محصولات حاملگی نیاز است.
حاملگی پوچ تکرار میشود؟
چرا بعضی خانم‌ها به طور مکرر به این نوع حاملگی دچار می‌شوند؟
دکتر لاهوتی پاسخ می‌دهد: گرچه این نوع حاملگی در طبقه‌بندی سقط مکرر هم میتواند قرار بگیرد، اما تائید این مساله، انجام بررسی‌های سقط مکرر را طلب می‌کنند.
به علاوه احتمال بیشتری برای وجود علت ژنتیکی در تکرار وقوع حاملگی بدون جنین مطرح است. توجه داشته باشید این نوع حاملگی معمولا در همان مراحل اولیه دفع میشود، اما درصورت تشخیص دیرهنگام این نوع بارداری، تمایل نداشتن مادر برای دریافت دارو یا انجام کورتاژ ممکن است مدت بیشتری طول بکشد.
وی تاکید می‌کند: معمولا بارداری پوچ اتفاقی است که دیگر تکرار نمی‌شود و به همین دلیل بررسی خاصی پس از وقوع یک بار بارداری پوچ لازم نیست چون معمولا حاملگی بعدی طبیعی خواهد بود. ولی در کسانی که بارداری پوچ به طور مکرر اتفاق می‌افتد احتمال وجود مشکل زمینه‌ای مطرح است و به همین دلیل باید بررسی‌های سقط مکرر و مشاوره ژنتیک نیز برای زوجین انجام شود.
تشخیص بارداری بدون جنین
امروزه با وجود سونوگرافی‌های دقیق‌تر، تشخیص این نوع حاملگی در مراحل زودتر ممکن شده است البته باید توجه داشت در حاملگی طبیعی هم ممکن است در سونوگرافی اولیه (بخصوص اگر خیلی زود انجام شده باشد) اثری از جنین دیده نشود و ساک حاملگی خالی باشد. گرچه در چنین وضعیتی تکرار سونوگرافی حدود هفت تا 10 روز بعد، وجود جنین را اثبات خواهد کرد.
این متخصص زنان با بیان مطالب فوق می‌افزاید: در حاملگی پوچ، انتظار فایده‌ای ندارد و حاملگی بدون جنین در سونوگرافی بعدی نیز تکرار خواهد شد. با وجود این برای پیشگیری از ختم یک بارداری طبیعی و حاوی جنین ـ که در سونوگرافی اولیه ممکن است دیده نشود ـ همیشه پس از تشخیص حاملگی پوچ باید سونوگرافی به فاصله هفت تا 10 روز دیگر تکرار شود.
پونه شیرازی - سلامت و دانش
از شناخته‌شده‌ترین بیماری‌های خودایمنی میتوان به آرتریت روماتوئید (ورم مفاصل)، لوپوس، بهجت، ام‌اس، کولیت اولسروز (بیماری‌ای که در آن جدار داخلی روده بزرگ دچار التهاب میشود)، دیابت نوع یک، گریوز (نوعی پرکاری تیروئید) و روماتیسم قلبی اشاره کرد.
دکتر محسن سروش، فوق‌تخصص روماتولوژی با تاکید بر این که ابتلا به بیماری‌های خودایمنی بر خلاف تصور برخی افراد، ارتباطی به مواجه نشدن فرد در طول زندگی با ویروس و باکتری ندارد، می‌گوید: علل بروز این اختلال در دستگاه ایمنی بدن هنوز مشخص نیست.
با این حال، این واکنش ممکن است در اثر تولید نابه‌جا و نامتناسب پادتن‌هایی باشد که علیه پروتئین‌های سلول‌های بدن به وجود می‌آیند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی به جام‌جم می‌گوید: ژنتیک یکی از مهمترین عوامل زمینه‌ای در بروز این بیماری‌هاست. گفته میشود، قرارگیری فرد در مقابل عوامل محیطی مختلف مثل میکروب‌ها و استرس در یک زمینه ژنتیک مساعد، میتواند عامل بروز بیماری خودایمنی شود.
از ژنتیک تا استرس
بهترین دلیلی که میتوان برای اثبات وجود زمینه ژنتیک در بروز بیماری‌های خودایمنی عنوان کرد، افزایش شیوع بیماری در دوقلوهای یک تخمکی دو تخمکی و اعضای یک خانواده است.
این متخصص با اشاره به این مطلب تاکید می‌کند: عوامل محیطی موثر در بروز بیماری‌های خودایمنی بسیار متنوع هستند و هر عاملی از فیزیکی گرفته تا روحی که برای بدن استرس ایجاد کند زمینه‌ساز بروز این بیماری‌ها خواهد بود. البته برخی حوادث فیزیکی، عفونت‌های ویروسی و نیز مصرف برخی داروها میتواند منجر به ابتلا به بیماری خودایمنی شود. در واقع، بعضی عفونت‌های باکتریایی مثل عفونت‌های استرپتوکوکی هم می‌توانند باعث بروز بیماری خودایمنی شوند.
خستگی دائمی و دردهای مفصلی
به گفته دبیر انجمن روماتولوژی ایران، بیماری‌های خودایمنی با علائمی چون احساس خستگی دائمی، تب خفیف و دردهای مفصلی همراه هستند، اما باید توجه داشت این موارد علائم عمومی هستند و بروز آنها همیشه نشانه ابتلا به بیماری خودایمنی نیست.
وی توصیه می‌کند: چنانچه علائمی جدید در بدن شما بروز کرده که آزاردهنده است و بیش از معمول طول کشیده، به پزشک متخصص داخلی یا فوق‌تخصص روماتولوژی مراجعه کنید. البته توجه داشته باشید که علائم بیماری‌های خودایمنی بسیار متنوع و غیراختصاصی است و نباید با مشاهده هر گونه علامت در بدن نگران شوید.
بروز علائمی در ارگان‌های مختلف بدن
این که بیماری‌های خودایمنی، بخش‌های وسیعی از بدن را درگیر می‌کنند به وجود عوامل ایمنی و دفاعی بدن در تمام قسمت‌های بدن مربوط میشود. دکتر سروش با بیان این مطلب توضیح می‌دهد: تنها عاملی که بیماری‌های متنوع خودایمن را از هم جدا می‌کند و به آنها شخصیت و نام جدا می‌دهد آن قسمت از بدن است که سیستم ایمنی به آن واکنش نشان می‌دهد؛ مثل بافت پوششی مفصل در بیماری آرتریت روماتویید.
وی یادآوری می‌کند: بیشترین نشانه‌ها در بیماری خودایمنی، خستگی، تب، احساس ضعف عمومی، درد مفاصل و بثورات پوستی است.ولی از آنجا که تنوع بیماری‌های خودایمنی بسیار زیاد است، همیشه در هر علامت اختصاصی و غیراختصاصی پزشک به وجود این بیماری‌ها فکر می‌کند و آنها را مورد بررسی قرار می‌دهد. به همین علت، تورم مفاصل، بثورات پوستی غیرعادی یا طول کشیده، التهاب‌های چشمی، علائم عصبی غیرقابل توجیه و وجود اختلالاتی در آزمایش‌ها از مواردی است که باید با کمک متخصص، ریشه‌یابی شود.
درمان کنترلی و نه ریشه‌کنی بیماری
درمان موثری به معنای ریشه کنی برای بیماری‌های خودایمنی وجود ندارد، زیرا در این صورت باید سیستم ایمنی را از بین برد که این امر، امکان‌پذیر نیست.
دبیر انجمن روماتولوژی با اشاره به این که همه بیماری‌های خودایمن، درمان خاص خود را دارند که ممکن است بسیار متفاوت باشد، تاکید می‌کند: با پیشرفت گسترده علم، بسیاری از این بیماری‌ها قابل کنترل هستند زیرا هدف از درمان در این بیماری‌ها تنظیم سیستم ایمنی است تا بیماری کنترل و از پیشرفت و عوارض آن جلوگیری شود. درمان این بیماری‌ها متنوع و شامل استفاده از داروهای موثر و از بین بردن عوامل زمینه ساز مثل استرس و عفونت است و قطعا تغییر در سبک زندگی، بخشی از درمان را تشکیل خواهد داد.
پونه شیرازی - دانش و سلامت
جالب است بدانید عواملی چون کاهش ناگهانی وزن، سوءتغذیه و تغذیه وریدی ممکن است باعث تغییر متابولیسم بدن و ابتلا به این بیماری شوند. حتی انجام بعضی جراحی‌های شکم ازجمله برداشتن کیسه صفرا، قسمتی از روده یا معده، جراحی لوزالمعده و مصرف بعضی داروهای خاص ازجمله هورمون استروژن و کورتون‌ها نیز از علل زمینه‌ساز کبد چرب محسوب میشود.
دکتر ناصر ابراهیمی دریانی، فوق‌تخصص گوارش و کبد و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با جام‌جم با اشاره به این که این بیماری زمانی رخ می‌دهد که کبد در شکستن چربی‌ها دچار مشکل شود و چربی در بافت‌های کبد تجمع پیدا کند، می‌گوید: افزایش توده چربی بدن و چاقی به واسطه افزایش ورود اسید‌های چرب آزاد به کبد به افزایش تجمع تری‌گلیسرید درکبد و ابتلا به کبد چرب منجر میشود.جالب آن که مهمترین علت مرگ و میر در بیماران مبتلا به کبد چرب، بیماری‌های قلبی و عروقی است. به علاوه این بیماری در مردان با عوارض بیشتری همراه است. البته ابتلا به این بیماری در بیشتر کشورهای دنیا بر اثر مصرف زیاد الکل رخ می‌دهد، اما در ایران این بیماری معمولا به علل دیگر اتفاق می‌افتد و کبد چرب غیرالکلی نامیده میشود.
کبد چرب، همنشین هپاتیت میشود
در نظر داشته باشید هپاتیت یک واژه کلی است که دربرگیرنده تمامی مواردی است که به ایجاد التهاب در بافت کبد منجرمی‌شود که این التهاب ممکن است تحت تاثیر عفونت‌های ویروسی، بیماری‌های خودایمنی یا اثرات دارویی بروز کند. به همین علت در بیماری کبد چرب همزمان با تجمع چربی، التهاب بافت کبدی یا هپاتیت نیز وجود دارد.
| دکتر دریانی: کبد چرب فقط مختص افراد چاق نیست. افراد لاغر هم ممکن است به علت تغذیه نادرست استرس زیاد و ورزش نکردن دچار کبد چرب شوند |
این متخصص گوارش با بیان این مطالب تاکید می‌کند: البته برخلاف تصور بسیاری از افراد، کبد چرب فقط مختص افراد چاق نیست؛ بلکه افراد لاغر هم ممکن است به علت تغذیه نادرست، استرس زیاد، ورزش نکردن و... دچار کبد چرب شوند. هرچند درصد ابتلا به کبد چرب میان افراد لاغر بسیار کمتر از افرادی است که دچار چاقی به‌ویژه در ناحیه شکم هستند.
کودکان هم در امان نمی‌مانند
بیماری کبد چرب در میان تقریبا ۳ درصد از کودکان و ۲۲ تا ۵۳ درصد از کودکان چاق رواج دارد.
به گفته این متخصص، بروز این عارضه در کودکان از چهارسالگی شروع میشود و احتمال ابتلا به آن با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد، بنابراین میان نوجوانان، درصد شیوع بالاتری دارد. به علاوه دختران بیش از پسران به این بیماری دچار می‌شوند. همچنین، در کودکان مبتلا به اختلالات مادرزادی ازجمله سوءجذب چربی‌ها، سیستیک فیبروزیس (یک اختلال ارثی است که میتواند بسیاری از ارگان‌ها ازجمله ریه‌ها و دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار دهد) و بیماری ویلسون (یک بیماری وراثتی است که در آن مس به اندازه کافی از بدن دفع نمی‌شود) ابتلا به کبد چرب نیز دیده میشود.
بیماری خطرناکی که درمان میشود
مهمترین روش درمانی در بیماری کبد چرب، رفع علت زمینه‌ای بروز بیماری است.
به گفته دکتر دریانی، تغذیه و رژیم غذایی مناسب، کاهش وزن در افراد چاق، ترک مصرف مشروبات الکلی، کنترل بیماری دیابت، کاهش چربی‌های خون و تغییر در شیوه زندگی و انجام فعالیت بدنی، مهمترین اصول درمان این بیماری است. بی‌شک در صورت درمان کبد چرب میتوان مانع پیشرفت ضایعه کبدی شد. با در پیش گرفتن سبک زندگی سالم میتوان وزن بدن را در حد مطلوب نگاه داشت و از یکی از عوامل اصلی بروز بیماری کبد چرب یعنی چاقی جلوگیری کرد.
اگر می‌خواهید کبد چرب نگیرید
توجه و رعایت نکات زیر به پیشگیری از ابتلا به کبد چرب کمک می‌کند:
ـ انتخاب سبک زندگی سالم
ـ پیگیری یک برنامه تدریجی و مستمر کاهش وزن در صورت لزوم
ـ رعایت رژیم غذایی متعادل سرشار از فیبر و دارای چربی‌های اشباع شده کمتر
ـ به حداقل رساندن مصرف شکر، کاهش مصرف غذاهای سرخ کردنی
ـ گنجاندن ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، شنا و نرمش‌های کششی در برنامه روزانه (حداقل چهار روز در هفته)
ـ مصرف نکردن مشروبات الکلی
پونه شیرازی
دانش و سلامت