افرادی که برای درمان ترومبوز از دارو استفاده میکنند باید قبل از ایجاد هر تغییری در رژیم غذایی با پزشک معالج خود مشورت کنند.
ماهی های چرب، دشمن ترومبوز
ماهیهای روغنی مانند ماهی آزاد، ماهی خالی مخالی، هرینگ، پیلکارد و ساردین حاوی دو اسید چرب ضروری ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) هستند که این ترکیبات مانند آسپرین باعث رقیق شدن خون میشوند.
مطالعات طولانیمدت در آمریکا، سوئد و هلند نشان دادهاند که مصرف ماهیهای روغنی 2 تا 3 با ردر هفته میتواند اثرات عمیقی در بهبود جریان خون و کاهش خطر تشکیل لخته خون داشته باشد.
افزایش مصرف ماهی روغنی یکی از بهترین اقدامات برای کاهش غلظت خون از طریق رژیم غذایی است.
دانه سویا و فرآوردههای آن
مانند شیر سویا و توفو حاوی آنتیاکسیدانی به نام جنیستئین هستند.
جنیستئین علاوه بر آنکه در پیشگیری از تشکیل سرطان مداخله میکند، از رشد سریع و خارج از کنترل سلولهای عضلات صاف، که باعث تحریک تشکیل لخته خون میشوند، جلوگیری مینماید.
حبوبات
حاوی مادهای به نام کومارین هستند که جزء رقیق کنندههای طبیعی خون هستند.
در حقیقت کومارین ترکیب شیمیایی موجود در داروهای رقیقکننده خون نظیر وارفارین است.
نان سبوسدار
غلات صبحانه سبوسدار همچون مرکبات، آناناس، بروکلی، گلکلم، جعفری، دانه کتان و چای سبز از منابع غنی کومارین هستند.
منابع غنی از کومارین باید به صورت منظم مصرف شوند.
فلفل قرمز
از جمله موادی است که گیاه شناسان معتقدند باعث تحریک گردش خون میشود و میتوان از آنها در تهیه غذاهای تند استفاده کرد.
دانه کتان
دانه کتان منبع غنی از اسیدهای چرب امگا 6 است که در بدن به پروستاگلاندین 1E تبدیل میشود.
این ماده شبه هورمونی باعث اتساع عروق خونی میشود و به پیشگیری از تشکیل لخته خون کمک میکند.
دانه ها
دانه آفتابگردان،کنجد و کدو، حاوی اسیدهای چرب امگا-3 هستند.
میتوان 4 قاشق دانه کتان را با 2 قاشق پودر دانه کنجد، 2 قاشق پودر دانه آفتابگردان، 2 قاشق پودر دانه کدو مخلوط کرد و آن را در ظرف در دار در یخچال نگهداری نمود.
با افزودن این مخلوط به غلات صبحانه و ماست میتوان نسبت به دریافت مقادیر متناسب این ترکیبات ضد التهاب از اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6 اطمینان حاصل نمود.
توتها
خانواده توتها نظیر تمشک و توت فرنگی و مرکبات مانند پرتقال و گریپفروت از منابع ویتامین C و فیتونوترینتهایی هستند که به حفظ انعطافپذیری عروق خونی کمک میکنند.
این میوهها باید به صورت منظم مصرف شوند.
قبل از بکارگیری هر یک از توصیههای فوق با پزشک مشورت کنید.
مواد غذایی که در صورت وجود ترومبوز باید پرهیز شوند
کره، انواع خامه و چربیهای حیوانی
این مواد غنی از اسیدهای چرب اشباع هستند که باعث افزایش خطر تشکیل لخته خون میشود.
مصرف این مواد در رژیم غذایی باید به کمترین سطح کاهش یابد.
روغن نارگیل و نارگیل خشک شده
این مواد نیز دارای مقدار زیادی اسید چرب اشباع هستند.
بنابراین باید از مصرف آنها خودداری نمود.
از آنجا که در شیر نارگیل درصد کل چربی و درصد چربی اشباع پایین است میتوان از شیر نارگیل در تهیه غذا استفاده نمود.
ماست و شیر پر چرب
این محصولات را باید با فرآوردههای کم چرب آنها جایگزین کرد، تا مصرف چربیهای اشباع کاهش یابد.
گوشت پر چرب و فرآوردههای گوشتی
مانند برگرها و سوسیسها باید محدود شوند.
چربی اطراف گوشت نیز باید حتما گرفته شود.
کیکها، پای و شیرینیجات
این مواد باید به کمترین میزان مصرف شوند.
معمولا در تهیه این مواد از ارزانترین چربیها که حاوی مقادیر زیاد چربی اشباع هستند استفاده میشود.
سایر اقدامات
- کاهش وزن اضافه بهطور طبیعی خطر تشکیل لخته را کاهش میدهد.
- فعالیت ورزشی منظم باعث بهبود جریان خون میشود. قبل از افزایش فعالیت ورزشی با پزشک مشورت کنید.
- ترک سیگار به افراد سیگاری توصیه میشود، زیرا باعث افزایش خطر ترومبوز میگردد.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصر ایران، اگر مستعد ابتلا به هموروئید (بواسیر) هستید، با احساس سوزش و خارش آزاردهنده ناشی از نشستن روی هر سطحی آشنا هستید.
هموروئیدها خوشه های کوچکی از رگ ها هستند که زیر غشاهای مخاطی در ناحیه مقعد شکل می گیرند، اما تا زمانی که فشار به آنها وارد نشود و این خوشه های رگ ملتهب نشوند، نهفته باقی می مانند.
برای پیشگیری از درد آزاردهنده ناشی از هموروئیدها در ناحیه مقعد می توانید چند تغییر در سبک زندگی که در ادامه به آنها اشاره می شود را مد نظر قرار دهید.
بدن را هیدارته نگه دارید
مطالعات نشان داده اند که هموروئید اغلب پس از یک دوره یبوست شکل می گیرد. و بهترین روش برای پیشگیری از یبوست تامین آبی کافی برای بدن است. رویکرد منطقی برای پیشگیری از هموروئید، در وهله نخست از بین بردن استرس و فشار ناشی از یبوست است. بر همین اساس، با نوشیدن آب به میزان کافی می توانید به نرم نگه داشتن مدفوع و قضای حاجت منظم و سالم کمک کنید.
دفع مدفوع را به تاخیر نیندازید
بسیاری از ما به دلایل مختلف مانند تلاش برای اتمام یک پروژه کاری، یا تماشای فیلمی هیجان انگیز قضای حاجت خود را به تاخیر می اندازیم. با این وجود، اگر نیاز به دفع مدفوع را احساس می کنید بهتر است با نیروی گرانش مبارزه نکنید و هر چه سریعتر به دستشویی مراجعه کنید.
پژوهش انجام شده توسط کلینیک کلیولند نشان می دهد که نگه داشتن مدفوع برای مدت زمان طولانی و بیش از اندازه می تواند به خشک شدن و سخت شدن آن در نتیجه جذب آب مدفوع توسط روده منجر شود.
فیبر بیشتری مصرف کنید
بنابر مطلب منتشر شده در مجله Prevention، بهترین کاری که می توانید برای پیشگیری از هموروئید انجام دهید افزایش مصرف فیبر است. پژوهش صورت گرفته نشان می دهد، افرادی که از رژیم غذایی خود فیبر کمی دریافت می کنند، مستعد ابتلا به یبوست مکرر هستند و در نتیجه، خطر ابتلا به هموروئید آنها را بیشتر تهدید می کند.
با افزایش سن، فیبر از نقش مهمتری در زندگی روزانه انسان برخوردار می شود. در حقیقت، مصرف روزانه 30 گرم فیبر توصیه شده است. منابعی مانند غلات کامل، میوه ها، لوبیاها، حبوبات، و سبزیجات سرشار از فیبر هستند.
تحرک بیشتری داشته باشید
پژوهش صورت گرفته توسط مرکز سلامت هاروارد رابطه ای مستقیم بین یک سبک زندگی فعال و کاهش خطر ابتلا به هموروئید را نشان داده است. به عنوان مثال، ورزش کردن عاملی کلیدی در قضای حاجت سالم و منظم محسوب می شود و نیازی به ذکر این نکته نیست که از انواع مختلف بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی عروقی پیشگیری می کند.
انجام روزانه 30 دقیقه تمرینات ورزشی توصیه می شود تا از عملکرد درست دستگاه گوارش و حرکات روده اطمینان حاصل شود. در حقیقت، نیازی نیست که برای افزایش تحرک خود در یک مسابقه دو مارتن شرکت کنید و راه رفتن پس از صرف شام یا دوچرخه سواری می توانند میزان تحرک شما را افزایش دهند.
به شدت تمرینات ورزشی توجه داشته باشید
اگر فردی مستعد ابتلا به هموروئید هستید باید توجه ویژه ای به نحوه فعالیت جسمانی و انجام ورزش داشته باشید. فعالیت خود را سبک آغاز کنید و به بدن خود سخت نگیرید. به عنوان مثال، تمرینات سنگین کار با وزنه می توانند به واسطه فشار بیش از حد نتیجه ای معکوس برای شما به همراه داشته باشند.
برای شروع، فعالیت های ورزشی سبک را مد نظر قرار دهید و هنگام کار با وزنه نفس کشیدن منظم را فراموش نکنید. اشکال ملایم یوگا، پیاده روی، ایروبیک و شنا را مد نظر قرار دهید تا بدن و ناحیه مقعد به ورزش منظم عادت کنند.
خبرگزاری آریا -
عفونتهای دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ میدهد
به نوعی از عفونت باکتریایی که بر قسمتی از دستگاه ادراری تاثیر میگذارد عفونت ادراری (UIT (گفته میشود.
زمانی که این عفونت باکتریایی، دستگاه ادراری تحتانی را درگیر میکند به آن عفونت مثانه (سیستیت ساده) و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر میگذارد به آن عفونت کلیه (پیلونفریت) گفته میشود.
علائم عفونت ادراری
- علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی (عفونت مثانه) عبارتند از: درد در بالای استخوان شرمگاهی یا پایین کمر، دفع ادرار همراه با درد و یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)
- علائم مربوط به دستگاه ادراری فوقانی (عفونت کلیه) عبارتند از: تب، حالت تهوع و استفراغ، درد پهلو، ادرار خونی (به ندرت) به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی.
این علائم در افراد مسن و یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم و یا نامشخص باشند.
- علائم ادرای در کودکان: در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (UTI) تب باشد. به دلیل فقدان علائم واضحتر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال و یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب میشوند، بسیاری از انجمنهای پزشکی توصیه میکنند که کشت ادرار صورت بگیرد.
ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند، و یا نشانههای یرقان را از خود نشان دهند. در نونهالان، ممکن است بیاختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد. در کودکان، عفونتهای دستگاه ادراری با ریفلاکس مثانه به حالب (حرکتهای غیرطبیعی ادرار از مثانه به حالبها یا کلیهها) و یبوست ارتباط دارد و هنگامی که عفونت دستگاه ادراری با تب همراه باشد، عفونت دستگاه ادراری فوقانی تلقی میگردد.
علت بروز عفونت ادراری چیست؟
عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کولی (اشرشیا کولی، نوعی باکتری گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه است که بطور شایع در روده جانوران خونگرم وجود دارد) است که بهطور معمول از طریق مجرای خروجی مثانه وارد آن میشود. (اعتقاد بر این است که این باکتری معمولاً از روده به مجرای خروجی مثانه منتقل میشود، و خطر این مسئله در زنان به علت آناتومی آنها بیشتر است.) با این حال ندرتاً باکتریهای دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند.
عفونتهای دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ میدهد، به طوری که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا میشوند. زیرا در زنان مجرای خروجی مثانه بسیار کوتاهتر بوده و به مقعد نزدیکتر است.
عوامل دیگری که باعث عفونت ادراری میگردند شامل موارد زیر است:
رابطه جنسی: در زنان جوان فعال از نظر جنسی، فعالیت جنسی علت 75-90٪ عفونتهای مثانه است و خطر عفونت با تعداد دفعات آمیزش جنسی رابطه دارد.
مصرف انواع خاص وسایل پیشگیری از بارداری: استفاده از اسپرمکش و دیافراگم برای پیشگیری از بارداری، جدای از تعداد دفعات آمیزش جنسی خطر ابتلا به UTI را افزایش میدهد.
بعد از دوران یائسگی: بعد از دوران یائسگی، عفونت ادراری بدلیل کمبود استروژن ممکن است شدیدتر شود.
سوند ادراری: سوند ادراری خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری را افزایش میدهد.
سابقه خانوادگی
دیابت: دیابت و سایر بیماریها میتوانند باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن شده و در نتیجه باعث خطر عفونتهای ادراری میشود.
ختنه نشده بودن: در میان کودکان، شیوع عفونتهای دستگاه ادراری در پسران ختنه نشده با سن کمتر از سه ماه بیشترین میزان بوده و سپس دختران کمتر از یک سال در رده دوم قرار دارند.
داشتن پروستات بزرگ و سنگ کلیه: سنگ کلیه و یا پروستات بزرگ شده باعث حبس ادرار در مثانه و در نتیجه ابتلا به عفونت ادراری میشود.
سوند ادراری خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری را افزایش میدهد
راههای پیشگیری از عفونت ادرای
تعدادی از اقداماتی که تأثیر آنها بر دفعات بروز عفونت دستگاه ادراری به اثبات نرسیده عبارتند از:
استفاده از قرصهای ضدبارداری یا کاندوم
ادرار کردن بلافاصله پس از مقاربت
نوع لباس زیر مورد استفاده، شیوههای بهداشت شخصی پس از ادرار کردن و یا مدفوع کردن، و یا این که آیا فرد بهطور معمول حمام میکند یا دوش میگیرد. به همین ترتیب با فقدان شواهد مربوط به اثر نگهداشتن ادرار، استفاده از نوار بهداشتی، و شستشوی واژن مواجه هستیم.
در افراد مبتلا به عفونتهای مکرر، میتوان از دوز پایین آنتی بیوتیکها بهعنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد. در موارد غیرپیچیده، عفونتهای دستگاه ادراری را میتوان بهراحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد، اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی بیوتیکهای مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است. در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دورههای درمان طولانیتر شوند و یا نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی باشد. در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایشهای تشخیصی بیشتری انجام گردد. در زنان، عفونتهای دستگاه ادراری شایعترین شکل عفونتهای باکتریایی است و هر سال 10٪ به میزان عفونتهای دستگاه ادراری افزوده میشود.
درمان عفونت ادراری
مهمترین مبنای درمان استفاده از آنتی بیوتیکها است. گاهی اوقات در طول چند روز اول علاوه بر آنتی بیوتیک، فنازوپیریدین تجویز میشود تا به تسکین سوزش و رفع اضطرار ناشی از عفونت مثانه کمک کند. با این حال، با توجه به مشکلات ایمنی ناشی از استفاده از آن و به ویژه افزایش خطر ابتلا به متهموگلوبینمی (میزان متهموگلوبین بالاتر از سطح عادی در خون) استفاده مداوم از آن توصیه نمیشود. ممکن است استامینوفن (پاراستامول) نیز برای تب استفاده شود.
در زنانی که عفونت دستگاه ادراری ساده بهطور مکرر در آنها رخ میدهد، تنها در صورتی که درمان اولیه با شکست مواجه گردد، ممکن است خود درمانی پس از بروز علائم و پیگیری پزشکی منجر به بهبود شود. نسخه آنتی بیوتیک را میتوان از طریق تلفن به داروساز اعلام کرد.
عفونتهای غیرپیچیده را میتوان تنها بر اساس علائم تشخیص داد و درمان کرد. آنتی بیوتیکهای خوراکی نظیر تریمتوپریم/سولفامتوکسازول (TMP / SMX)، سفالوسپورینها، نیتروفورانتوئین و یا فلوروکینولون زمان بهبود را بهطور قابل ملاحظهای کوتاه میکنند و به همان اندازه مؤثر هستند.
معمولاً یک دوره درمان سه روزه با تریمتوپریم، TMP/SMX یا یک فلوروکینولون کفایت میکند، حال آن که درمان با نیتروفورانتوئین به 5 - 7 روز زمان نیاز دارد. با شروع درمان، علائم باید در عرض 36 ساعت بهبود پیدا کند. در حدود 50٪ از افراد بدون درمان طی چند روز یا چند هفته بهبود مییابند.
انجمن بیماریهای عفونی آمریکا استفاده از فلوروکینولون بهعنوان نخستین درمان را به دلیل نگرانی از ایجاد مقاومت در برابر این دسته از داروها توصیه نمیکند. با وجود هشدار مذکور، در اثر استفاده وسیع از تمام این داروها، مقاومتهایی در برابر آنها بهوجود آمده است. در برخی از کشورها تری متوپریم به تنهایی معادل TMP/SMX محسوب میشود. در عفونتهای ساده دستگاه ادراری در کودکان، آنها اغلب به یک دوره سه روزه آنتی بیوتیک پاسخ میدهند.
درمان عفونت ادراری بدون نیاز به دارو
افراد میتوانند با رعایت نکات زیر، برای درمان عفونت ادراری کمتر به دارو احتیاج پیدا کنند:
سعی کنید مصرف مایعات را زیاد کنید تا زودبهزود به دستشویی بروید تا عفونت های موجود در دستگاه ادراریتان خارج شود.
حمام بروید و از دوش آب داغ استفاده کنید. اگر چه این روش از نظر پزشکان و محققان علوم پزشکی ثابت نشده است، اما بسیاری از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری بعد از حمام آب داغ احساس کاهش خارش و سوزش و درد را اعلام میکنند.
مصرف مرکبات و غذاهای حاوی ویتامین ث را در برنامه غذایی خود قرار دهید. این نوع مواد به دلیل داشتن خاصیت اسیدی، بسیاری از عفونتهای دستگاه ادراری را از بین میبرند.
افراد مبتلا به عفونت اداری میتوانند با نوشیدن آب قره قات و یا زغال اخته بسیاری از باکتریهای عفونت ادراری را از بین ببرند.
عفونت مثانه - درمان عفونت ادراری بدون نیاز به دارو - عفونت ادراری - درمان با زغال اخته
از مصرف نوشیدنیهای کافئیندار و گازدار و غذاهای تند و پرادویه اجتناب کنید.
از مصرف الکل و سیگار جدا خودداری کنید.
اگر درد و سوزش ناحیه دستگاه ادراری بیش از 24 ساعت به طول انجامید، حتما نزد پزشک متخصص کلیه و مجاری ادرار بروید.
اگر چه رعایت نکتههای مطرح شده در بالا بسیار ضروری است، اما اگر علایم بیماری پس از مدتی از بین نرفتند، برای جلوگیری از ابتلا به عفونت مزمن (طولانی مدت) ادراری و یا جلوگیری از انتقال عفونت به بخشهای دیگر بدن مثل کلیه، باید سریعا اقدامات پزشکی انجام گیرد.
عوارض عفونت ادراری
زمانیکه عفونت ادراری به موقع و بدرستی درمان شود، کمتر باعث ایجاد مشکل میشود. اما در صورت درمان نشدن، عفونت دستگاه ادراری باعث مشکلات جدی میشود. عوارض عفونت ادراری شامل:
عفونت عودکننده، بخصوص در زنانی که سه بار و بیشتر دچار عفونت ادراری شدهاند.
آسیب دیدگی دائمی کلیه که بخصوص در کودکان شایعتر میباشد.
افزایش خطر زاییدن کودک کم وزن و یا زایمان زودرس.
عفونت ادرار در دوران بارداری
عفونتهای دستگاه ادراری به علت افزایش خطر ابتلا به عفونت کلیه در دوران بارداری بیشتر نگرانکننده است. در دوران بارداری، سطح بالای پروژسترون خطر کاهش توان عضلات حالب و مثانه را افزایش داده و منجر به افزایش احتمال برگشت ادرار به حالب و به سمت کلیهها میشود.
اگرچه در زنان باردار خطر ابتلا به باکتریوری بدون علامت افزایش نمییابد، اما در صورتی که باکتریوری وجود داشته باشد خطر ابتلای آنها به عفونت کلیه 25-40٪ است. بنابراین اگر آزمایش ادرار نشانهای از وجود عفونت را نشان دهد -حتی اگر علائم دیگر وجود نداشته باشد- توصیه میشود درمان صورت گیرد.
بهطور معمول از سفالکسین یا نیتروفورانتوئین استفاده میشود، زیرا بهطور کلی این داروها برای دوران بارداری بیخطر تلقی میشوند. عفونت کلیه در دوران بارداری ممکن است ناشی از تولد زودرس یا پره اکلامپسی باشد. (حالت فشار خون بالا و اختلال در عملکرد کلیه در طی بارداری میتواند منجر به تشنج شود)
منبع:setare.com
خبرگزاری آریا -
فشار خون بالای مزمن سبب افزایش خطر سکته مغزی می شود
پیشگیری از سکته مغزی
سکته مغزی می تواند با پیامدها و عوارض بلندمدتی که دارد ویران کننده باشد. البته پیشرفت هایی که در زمینه درمان سکته مغزی صورت گرفته، شرایط را برای بیماران بهتر کرده است. اما معمولا برای درمان موثر، یک بازه زمانی کوتاه وجود دارد. یکی از رویکردهای مهم در این مورد، پیشگیری است، مخصوصا اگر خطر سکته مغزی برای شما وجود داشته باشد. البته هر سکته مغزی قابل پیشگیری نیست، اما عوامل شناخته شده ای وجود دارند که با اصلاح عادات سبک زندگی، قابل پیشگیری هستند. دانستن برخی از عوامل قابل کنترل سکته مغزی و سازگاری با این عادات ساده، برای پیشگیری از وقوع آن سودمند می باشد.
• کاهش فشار خون بالا
فشار خون بالای مزمن سبب افزایش خطر سکته مغزی می شود، همچنین منجر به بیماری های قلبی و عروقی می گردد که دو عامل خطر شناخته شده سکته مغزی می باشند.
اولین قدم برای کنترل موثر فشارخون بالا، بررسی مداوم و منظم فشارخون است. درمان فشارخون بالا می تواند شامل رژیم غذایی کم نمک، کنترل وزن، ورزش منظم و کنترل استرس باشد. گاهی هم نیاز به استفاده از داروهای کاهنده فشارخون وجود دارد. پزشک می تواند بهترین شیوه ها را به شما توصیه کند.
• کنترل بیماری قلبی
از راههای دیگر پیشگیری از سکته مغزی کنترل بیماری های قلبی است. بیماری قلبی می تواند از موقع تولد ظاهر شود و یا توسط عامل وراثت، بعدها بروز کند. بیماری قلبی می تواند در اثر فشارخون بالا، چاقی، دیابت و یا کلسترول خون بالا نیز ایجاد شود. بیماری قلبی ممکن است شامل بیماری عروق کرونری، مشکلات دریچه های قلب، مشکلات عضلات قلب، بزرگ شدن قلب و یا ضربان قلب نامنظم باشد. بسته به علت آن، راه های موثر زیادی برای مدیریت بیماری قلبی وجود دارد. اگر علت این مشکل، فشار خون بالا باشد، بهترین کار چکاپ های منظم و پیوسته توسط پزشک است تا با مشکلات احتمالی پیش از تشدید شدن مقابله شود.
با ترک سیگار می توان از سکته مغزی پیشگیری کرد
• ترک سیگار
سیگار باعث بروز بیماری های قلبی، عروق مغزی و فشارخون بالا می شود. ترک عادت سیگار کشیدن می تواند دشوار باشد. رویکردهای گوناگونی مانند کنترل رفتار، مشاوره، گروه حامی، چسب های نیکوتین و برنامه های ترک سیگار می توانند برای کمک به ترک سیگار سودمند باشد. پژوهش ها نشان داده است که خیلی از اثرات مضر سیگار را می توان با ترک آن، به مرور زمان از بین برد. اغلب ترک سیگار، با کمک و راهنمایی های یک مراقب سلامت حرفه ای بسیار موفقیت آمیزتر خواهد بود.
• کنترل چاقی
چاقی هم عامل خطری برای سکته مغزی می باشد، چون می تواند منجر به فشارخون بالا و افزایش کلسترول خون گردد. چاقی اغلب توسط رژیم غذایی و ورزش قابل کنترل است. اگر کم کردن وزن با رژیم و ورزش دشوار باشد، گاهی مکمل های کاهش وزن یا عمل جراحی می تواند موثر واقع شود. ژنتیک هم در چاقی نقش دارد و برخی افراد نیز به همین دلیل بیشتر از دیگران در معرض افزایش وزن هستند.
یکی از روشهای ساده برای پیشگیری از سکته مغزی کنترل دیابت است
• کنترل دیابت
کنتل دیابت نیز راهی ساده برای پیشگیری از سکته مغزی است. درواقع دیابت می تواند منجر به بیماری های قلبی و عروقی و عروق مغزی گردد. دیابت، اختلالی در متابولیسم قند خون است که می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. افراد مبتلا به دیابت نوع یک، نیاز به کنترل دقیق میزان قند خون دارند که معمولا توسط درمان انسولینی صورت می گیرد. افراد مبتلا به دیابت نوع دو هم، نیازمند کنترل تغذیه، مدیریت وزن و گاهی درمان دارویی برای حفظ میزان مناسب قند خون هستند.
• کاهش کلسترول خون بالا
کلسترول خون بالا منجر به بیماری قلبی و بیماری عروق مغزی می گردد و یکی از علل ایجاد سکته مغزی است. افزایش کلسترول معمولا به دلیل تغذیه با چربی های ناسالم رخ می دهد. کاهش کلسترول نیازمند رژیم غذایی با چربی متوسط یا کم، ورزش متعادل و گاهی درمان دارویی است.
• کنترل استرس
استرس هم می تواند با افزایش فشار خون، بیماری قلبی، دیابت و بیماری عروق مغزی منجر به سکته مغزی گردد. مدیریت استرس و اضطراب اغلب شامل رویکرد فراگیر در زمینه رفتار و واکنش های هیجانی می شود. استرس را نمی توان با ارقام و اعداد سنجید و نیاز به شیوه ای بلندمدت برای کنترل بهینه دارد.
سایر عوامل سکته مغزی که کمتر متداول هستند ممکن است پیچیده تر باشند، مانند بیماری های خودایمنی و اختلالات لخته شدن خون. این بیماری ها نیازمند کنترل پزشکی و تخصصی برای درازمدت هستند.
منبع : tebyan.net
خبرگزاری آریا -
عفونت های روده ای شایع ترین بیماری فصل گرماست و مردم باید توصیه های بهداشتی را در این خصوص جدی بگیرند. عفونت روده ای؛ مسمومیت های غذایی ناشی از سم میکروب های موجود در مواد غذایی است. این مسمومیت ها، معمولا به تب منجر نمی شود و فرد چند ساعت بعد از خوردن مواد غذایی آلوده، دچار علائمی چون دل درد، استفراغ، سردرد و اسهال خواهد شد که خود به خود پس از چند ساعت بهبود می یابد. بحث ما مسمومیت های غذایی در برابر تهاجم میکروب ها به روده است.
● علائم عفونت روده ای
نوشیدن آب آشامیدنی ناسالم، رعایت نکردن بهداشت فردی و خوردن مواد غذایی آلوده، باعث عفونت روده ای می شود که علائم خود را بعد از 72 ساعت نشان می دهد.
نشانه های عفونت روده ای، سردرد، دل درد، درد کلی بدن، اسهال، اسهال خونی، بی حالی، ضعف و دل پیچه است که 3 روز طول می کشد تا این علائم بروز کند. اکثرا عفونت روده ای محدودشونده هستند و خودبه خود بهبود می یابند.
عفونت روده ای در بعضی افراد که بیماری زمینه ای دارند، مانند اطفال شیرخوار و افراد مسن خطرناک است.
مردم تصور می کنند که آب چاه، رودخانه ها و چشمه های ظاهرا شفاف، برای نوشیدن بسیار گواراست، در حالی که این آب ها دارای انواع انگل بوده و خوردن آنها باعث بیماری های روده ای می شود. پیش از نوشیدن آب از سلامت آن مطمئن شوید.
برای جلوگیری از این بیماری، مواد غذایی را حتما گرم استفاده کنید. میوه و سبزیجات را در ظرف قرار دهید و با چند قطره مایع ظرفشویی آن را ضدعفونی کنید و بعد با آب ساده شستشو بدهید و استفاده کنید. با رعایت این مسائل می توان از عفونت روده ای پیشگیری کرد.
افرادی که مبتلا به عفونت های روده ای می شوند، از خوددرمانی و مصرف داروهای موجود در منزل خودداری کنند، زیرا این اقدام باعث تشدید بیماری می شود. ضروری است برای درمان به پزشک مراجعه شود.
منبع:jamejamonline.ir
خبرگزاری آریا -
واریس - روشهای پیشگیری و درمان واریس
واریس بیماری است که در طی آن دیواره ی وریدها(سیاهرگ ها) دچار تورم و برآمدگی پیاز مانند میشوند. این مشکل به طور عمده در دیواره ی وریدهای قسمت تحتانی ساق پا دیده میشود. هر ورید یا سیاهرگ دارای دریچههای کنترل کننده جریان خون است. واریس هنگامی رخ میدهد که این دریچهها دچار نارسایی شده باشند و به فعالیت طبیعی خود ادامه ندهند.
یکی از علل به وجود آورنده این حالت، فشارهای درون لوله گوارشی مثلا به دلیل ابتلا به یبوست است. بعضی از سیاهرگهای واریسی به طور عمیقی درون ساق پا قرار داشته و قابل مشاهده نیستند.
واریس میتواند منجر به کاهش تامین مواد مغذی برای پوست و ماهیچه شود و در نتیجه قانقاریا و زخم ایجاد کند.علامت اصلی این بیماری درد و تورم خفیف در قوزک پا و بد منظره شدن ناحیه مبتلا به واریس است. برخی مواقع نیز هیچ علامتی مشاهده نمیشود.
چگونه از واریس پیشگیری کنیم؟
- هنگام نشستن از انداختن پاهایتان روی یکدیگر خودداری کنید.
- انجام فعالیتهای جسمی به خصوص پیادهروی که به تقویت پاها و رگها کمک میکند، توصیه میشود.
- وزن خود را پایین نگه دارید.
- از ایستادن برای مدت زمان طولانی بپرهیزید.
- از جورابهای قابل انعطاف استفاده کنید.
- از پوشیدن لباسهایی که تنگ هستند و کمر را منقبض میکند خودداری کنید.
- مصرف مواد خوراکی فیبردار را در وعدههای غذاییتان بگنجانید زیرا یبوست به بروز واریس کمک میکند.
- هنگام رانندگیهای طولانی مدت هر 45 دقیقه یک بار توقف کنید و مقداری پیادهروی کنید.
روشهای درمانی واریس
شامل پوشیدن جورابهای محکم مخصوص واریس و نشستن در حالتی است که پاها در سطحی بالاتر از قلب قرار داشته باشند (به طور مثال قرار دادن پاها بر روی یک صندلی در حالت نشستن و یا دراز کشیدن بر روی زمین). در اغلب موارد برای برطرف کردن مشکل واریس، عمل جراحی مورد نیاز است.
تغذیه در بیماران مبتلا به واریس:
چه غذاهایی مفید هستند؟
برطرف کردن یبوست گام نخست در بهبود این بیماری است. یبوست فشار وارده بر سیاهرگهای ساق پا را افزایش میدهد و منجر به تشکیل واریس میشود. رژیم غذایی غنی از فیبر، سبب کاهش یبوست و پیشگیری از بروز واریس میشود.
ـ برای پیشگیری از یبوست، مصرف غلات سبوس دار، نان سبوسدار، ماکارونی و برنج توصیه میشود. غلات غنی از فیبر نامحلول، مدفوع را حجیم کرده و آب را در خود نگه میدارند، در نتیجه مدفوع حاصل، نرمتر و بزرگتر بوده و آسانتر از دستگاه گوارش عبور میکند. بدین ترتیب فشار کمتری به وریدهای پا وارد میشود. این نکته حائز اهمیت است که افزایش دریافت فیبر در رژیم غذایی باید همراه با افزایش دریافت آب، حداقل به میزان 6 لیوان در روز باشد.
ـ سبزیجات دارای برگ سبز و انواع کلم به وسیله تامین فیبر نامحلول به ویژه در طول دوران بارداری اهمیت دارد. چرا که در این زمان، سطوح بالای هورمون پروژسترون، سبب آهسته کردن انقباضات روده بزرگ میشود و احتمال بروز یبوست را افزایش میدهد.
ـ مرکبات به ویژه پرتقال و گریپ فروت همچنین شاتوت، توت فرنگی، فلفل دلمه ای و انواع سبزیجات دارای برگ سبز تامین کننده ویتامین C هستند. این ویتامین برای حفظ استحکام کلاژن ضروری است. کلاژن مادهای است که به حفاظت از دیواره رگها کمک می کند. فقدان ویتامین C در رژیم غذایی منجر به پارگی وریدهای کوچک و بدتر شدن واریس وریدها میشود.
از نظر تغذیه ای مهم ترین کارها برای بهبود واریس، برطرف کردن یبوست و کاهش وزن اضافی در افراد چاق است.
ـ مصرف عصاره شاتوت در افراد دچار واریس سبب کاهش نشت دیواره نازک رگهای خونی میشود. این عصاره دارای آنتی اکسیدانهایی به نام آنتوسیانین است. آنتوسیانین به بهبود بافت پیوندی آسیب دیده کمک میکند. مصرف میوه شاتوت نیز اثر مشابهی در رفع این مشکل دارد.
- مغزها، دانه ها و ماهی های روغنی حاوی اسید های چرب ضروری هستند که مصرف مقداری از این غذاها به طور روزانه برای کمک به استحکام دیواره وریدها ضروری است.
از چه غذاهایی باید پرهیز کرد؟
ـ کره، مارگارین، روغنها، کیک، شیرینی، شکلات، پای و بیسکویت سرشار از چربی بوده و تامین کننده مقدار زیادی انرژی هستند که احتمال افزایش وزن و واریس وریدی را افزایش میدهند.
ـ هر غذایی که به طور تجربی سبب بروز یبوست میشود، باید به میزان کمتر یا به طور ترکیبی همراه با غذاهای ملین مصرف شود.مهم ترین مواد غذایی ملین شامل آلو ، انجیر و زرشک است.
چند نکته:
ـ کاهش وزن اضافی برای افرادی که اضافه وزن دارند، ضروری است. افزایش فشار وارده به رگها در نتیجه حمل چربی اضافی بدن، با افزایش خطر واریس مرتبط است.
ـ ورزش منظم به سوزاندن انرژی اضافی و همچنین درمان واریس کمک میکند.
*درمان واریس به کمک لیزر:
به وسیله لیزر نه تنها می توان رگهای واریس دردناک را تا حد زیادی بهبود بخشید ، بلکه می توان این رگهای باریک و ضعیف را دوباره به حالت اولیه بازگرداند. میلیون ها نفر از مبتلایان به واریس از گره های قرمز و دردناک در ناحیه پاها رنج می برند، این افراد امروزه می توانند امیدوار باشند که از طریق لیزردرمانی رگهای واریسی و حتی رگهای مستعد ابتلا به واریس ، درمان خواهند شد.
منبع:fa.parsiteb.com
isna.ir
خبرگزاری آریا -
استرس مزمن، عملکرد ایمنیتان را سرکوب کرده و مانند یک محرک برای سرطان است
آنهایی که از سرطان رنج بردهاند، با آن مبارزه کرده و شکستش دادهاند، حاضرند هرکاری که میتوانند بکنند تا از برگشت این بیماری پیشگیری کنند. و این دقیقا همان طرزفکری است که هرکسی باید داشته باشد، چه به سرطان مبتلا شده باشد و چه نه.
خبر خوب اینکه به گفته دکتر دوویت مککی، دارای برد تخصصی در طب داخلی، تومورشناسی، تغذیه و طب مکمل و کلگرا “تقریبا تمام اقداماتی که میتوان بعد از درمان سرطان انجام داد تا دوباره برنگردد، برای کسانی که تجربه این بیماری را ندارند هم جوابگوست”.
با استراتژیهای ساده سبک زندگی به شیوه مککی، شروع میکنیم. فقط نخوانیدشان؛ بلکه در درازمدت به آنها پایبند هم بمانید. مککی بهعنوان پزشکی که مبارزه با سرطان را، مشغولیت زندگیش کرده، این نکات خیلی مهم را نه فقط برای بیماران بلکه برای هرکس دیگری که گوششنوا دارد توصیه مینماید:
چرا پیش از آنکه سرطان به ما حمله کند ما به او حمله نکنیم؟
استرس را از خود دور کنید.
استرس مزمن، عملکرد ایمنیتان را سرکوب کرده و موجب بروز التهاب میشود، که مانند یک محرک برای سرطان است. یوگا، پیادهروی، یا مدیتیشن و …، کلید این پیشگیری، پیدا کردن تکنیکی لذتبخش، برای کنترل استرس است. اگر لذتبخش نباشد، تداوم نخواهد داشت.
حواستان به کپک و قارچ باشد.
مایکوتوکسینها و افلاتوکسینهای موجود در کپک، در رده سرطانزاترین مواد شناخته شده قرار دارند. اگر لوله آب ترک خورده در خانه دارید یا زیرزمین یا حمامتان رطوبتی دارد که بوی کپکزدگی میدهد، از یک کارشناس در این زمینه کمک بگیرید تا فضای خانهتان را بررسی کرده و خطر را برطرف کند.
پیش از آنکه سرطان به ما حمله کند ما به او حمله کنیم
عرق بریزید.
ورزش کردن میتواند موجب تغییرات مثبتی در سیستم ایمنی شده و به شما در مقاومت در برابر سرطان کمک کند.در مطالعهای که در دانشگاه نبراسکا صورت گرفته، پژوهشگران شرح حال 16 نفر از کسانی را که از سرطان جان سالم بهدر برده بودند، قبل و بعد از یک برنامه ورزشی 12 هفتهای مورد بررسی قرار داده و میزان نقص و ازکارافتادگی سلولهای ایمنی این افراد را با سلولهای ایمنی که میتوانند سرطان را مغلوب کنند مقایسه کردند. پیش از برنامه ورزشی، سلولهای ایمنی از کارافتاده، وضعیت غالب خونی این افراد بوده، اما بعد از دوازده هفته تمرین و ورزش، این میزان 15 درصد کاهش یافته بود.
دستِ یاری دادن داشته باشید.
تحقیقات بالینی نشان داده، داوطلب شدن، پیشکسوتی کردن و سایر رفتارهای بشردوستانه و همنوعگرایانه، موجب تقویت عملکرد سیستم ایمنی میشود. برای سلامتی خوب است که بهطور منظم و مداوم در فعالیتهای باارزش شرکت داشته باشید. و یکی ازبامزیتترین فعالیتها، کمک به دیگران است.
مکمل ویتامین دی مصرف کنید.
احتمالا زیاد در موردش شنیدهاید، اما ویتامین دی واقعا از جنبههای گوناگونی برای سلامتتان مفید است و یکی از این فواید، کاهش احتمال ابتلا به سرطان میباشد. به گفته مککی، مشکل اینجاست که به احتمال زیاد به اندازه کافی از این ویتامین مصرف نمیکنید.
راهحل سادهاش، بیشتر وقت گذراندن در بیرون خانه است. تنها ده دقیقه در معرض آفتاب وسط روز تابستان بودن، ده هزار واحد ویتامین دی در بدنتان تامین میکند. اما با نزدیک شدن به زمستان، آفتاب قدرت کافی برای این میزان تولید را ندارد، بنابراین، باید بیشتر از منابع ویتامین دی مانند ماهیهای چرب در تغذیهتان استفاده کرده و مکمل این ویتامین را هم به رژیم غذاییتان بیفزایید.
هرچند انیستیتوی دارویی، دستکم دریافت 600 واحد ویتامین دی روزانه را توصیه میکنند اما انجمن غدد و بیشتر پزشکان، دریافت روزانه 2000 واحد ویتامین دی را برای ایمنی سلامت لازم میدانند. از یک مکمل ویتامین دی با برند معتبر و تائید شده از نظرترکیبات دارویی استفاده کنید.
منبع:majalesalamat.com
خبرگزاری آریا -
7 نکته برای پیشگیری از سرطان
به این فکر میکنید که چطور میتوانید احتمال ابتلا به سرطان را در خودتان پایین بیاورید؟ ایجاد تغییراتی در سبک زندگی مثل داشتن یک رژیمغذایی سالم و چکاپ پزشکی منظم کمکتان خواهد کرد. احتمالاَ اخبار و اطلاعات مختلفی را از همهجا درمورد پیشگیری از سرطان شنیدهاید. گاهی اوقات هم نکاتی که در یک تحقیق در این مورد پیشنهاد میشود مخالف با چیزی است که در مقالات دیگر خواندهاید.
با اینکه اطلاعات مربوط به سرطان و روشهای پیشگیری از آن هنوز در حال پیشرفت و تغییر است اما چیزی که در همه تحقیقات و توسط همه محققین تایید شده این است که ایجاد تغییرات سالم در سبک زندگی میتوانید به این مسئله کمک کنید. بنابراین اگر نگران این هستید که به سرطان مبتلا نشوید، میتوانید با ایجاد بعضی تغییرات در روش زندگی کردنتان، کمی از نگرانیهایتان را برطرف کنید.
1. از دخانیات استفاده نکنید
استفاده از هرگونه دخانیات شما را در معرض ابتلا به سرطان قرار میدهد. کشیدن سیگار با سرطانهای مختلفی در ارتباط است -- ازجمله سرطان ریه، مثانه، گردنه رحم و کلیه. جویدن تنباکو با سرطان حفره دهان و لوزالمعده نیز در ارتباط است. حتی اگر از دخانیات استفاده نکنید، قرار گرفتن در معرض دود آن نیز احتمال ابتلای شما به سرطان ریه را بالا میبرد.
جلوگیری از مصرف دخانیات - یا تصمیم به ترک آن - یکی از مهمترین تصمیماتی است که میتوانید در جهت سلامتی خودتان بگیرید. همچنین قدم بسیار مهمی برای پیشگیری از سرطان است. اگر تصمیم به ترک دخانیات گرفتهاید، از پزشکتان درمورد محصولاتی که در این راه کمکتان میکند سوال کنید.
2. یک رژیمغذایی سالم را دنبال کنید
بااینکه داشتن انتخابهای سالم در زمان خرید موادغذایی یا سفارش غذا نمیتواند تضمینکننده عدم ابتلای شما به سرطان باشد، اما میتواند احتمال بروز آن را کاهش دهد. از راهبردهای زیر استفاده کنید:
• تا میتوانید میوه و سبزیجات مصرف کنید. سعی کنید رژیمغذاییتان برمبنای میوهها و سبزیجات و سایر موادغذایی که منابع گیاهی دارند مثل غلات و حبوبات باشد.
• مصرف چربی را به حداقل برسانید. با مصرف غذاهای کمچرب، به ویژه موادغذایی که از منابع حیوانی هستند، احتمال ابتلا به سرطان را در خودتان پایین بیاورید. رژیمهای غذایی پرچرب معمولاً کالری بالاتری داشته و احتمال چاق شدن شما را نیز بالا میبرد که این نیز میتواند خطر ابتلای شما به سرطان را بالا ببرد.
• اگر تصمیم به نوشیدن مشروبات الکلی دارید، اینکار را متوقف کنید. با بالا رفتن مصرف نوشیدنیهای الکلی، احتمال ابتلا به برخی سرطانها مثل سرطان سینه، روده، کلیه، ریه و کبد بالا میرود.
3. وزنتان را در محدوده سلامت نگه دارید و فعالیت جسمی داشته باشید
داشتن وزنی سالم احتمال ابتلای شما به بعضی از انواع سرطان مثل سرطان سینه، پروستات، ریه، روده و کلیه را کاهش میدهد. فعالیت جسمی نیز اهمیت دارد. فعالیت جسمی و ورزش علاوه بر کمک به کنترل وزنتان خطر ابتلا به سرطان سینه و روده را در شما کاهش میدهد.
افراد بزرگسالی که فعالیت جسمی دارند، فواید بسیار زیادی به سلامت خود میرسانند. سعی کنید حداقل 150 دقیقه در هفته یک ورزش هوازی با شدت متوسط یا 75 دقیقه در هفته یک ورزش شدتی انجام دهید. در برنامه روزانه خود نیم ساعت فعالیت فیزیکی جای دهید.
4. از خودتان دربرابر آفتاب محافظت کنید
سرطان پوست یکی از متداولترین انواع سرطان و قابل پیشگیریترین آنها است. حتماً این نکات را رعایت کنید:
• از آفتاب وسط روز اجتناب کنید. سعی کنید از ساعت 10 صبح تا 4 بعدازظهر که اشعات خورشید در شدیدترین حالت خود است، دور از آفتاب باشید.
• در سایه بمانید. وقتی بیرون از خانه هتسید، تا حد امکان در سایه بوده و از عینک آفتابی و کلاه لبهدار استفاده کنید.
• قسمتهایی از بدنتان که در معرض نور خورشید است را بپوشانید. با پوشیدن لباسهای آستین بلند در معرض آفتاب از بدنتان حفاظت کنید.
• استفاده از کرم ضدآفتاب را فراموش نکنید. وقتی بیرون از خانه هستید حتماً روی قسمتهایی از پوستتان که در معرض آفتاب است کرم ضدافتاب زده و چند ساعت یکبار آن را تمدید کنید.
• از دستگاه سولاریوم استفاده نکنید. این دستگاهها هم به اندازه نور طبیعی آفتاب خطرناک هستند.
5. خودتان را واکسینه کنید
پیشگیری از سرطان شامل پیشگیری از برخی ویروسهای عفونی نیز میشود. درمورد واکسیناسیون دربرابر بیماریهای زیر با پزشکتان مشورت کنید:
• هپاتیت B. این بیماری خطر ابتلا به سرطان کبد را بالا میبرد. برای آندسته از افراد بزرگسال که در خطر ابتلا به هپاتیت B هستند، مثل افراد بزرگسالی که فعالیت جنسی پراکنده با افراد مختلف دارند، افرادیکه به بیماریهای مقاربتی مبتلا هستند، افرادیکه از موادمخدر تزریقی استفاده میکنند، مردان همجنسگرا و کسانیکه در محیطهای پزشکی و مراقبتی که با خون یا مایعات عفونی بدن در تماس است کار میکنند، واکسن آن تجویز میشود.
• ویروس پاپیلومای انسانی (HPV). این یک بیماری مقاربتی است که میتواند موجب سرطان گردنه رحم و یا سایر سرطانهای تناسلی شود. واکسن HPV هم در مردان و هم در زنان سن 26 و جوانتر که در نوجوانی این واکسن را نزدهاند در دسترس است.
6. از رفتارهای پرخطر دوری کنید
یک راهکار موثر دیگر برای پیشگیری از سرطان اجتناب از رفتارهای پرخطری است که شما را دربرابر بیماریهایی قرار میدهد که احتمال بروز سرطان را بالا میبرد. بعنوان مثال:
• روابطجنسی ایمن داشته باشید. شریکهای جنسی خود را محدود کرده و برای برقراری رابطهجنسی از کاندوم استفاده کنید. هرچه تعداد شرکای جنسی شما در زندگی بیشتر باشد، بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای مقاربتی مثل HIV و HPV خواهید بود. افرادیکه دچار این ویروسها هستند بیشتر درمعرض ابتلا به سرطانهای مقعد، کبد و ریه میباشند.
• از سوزن مشترک استفاده نکنید. اگر به موادمخدر تزریقی اعتیاد دارید، از سوزن مشترک استفاده نکنید زیرا شما را درمعرض ابتلا به ویروسهای HIV، هپاتیت B و C قرار میدهد که اینها نیز احتمال بروز سرطان کبد را افزایش میدهند.
7. چکاپ پزشکی منظم انجام دهید
چکاپهای منظم برای انواع سرطان مثل سرطان پوست، روده، پروستات، گردنه رحم و سینه میتواند احتمال تشخیص زودتر این بیماریها را بالا برده و درصورت بروز این بیماریها درمان آن با موفقیت بیشتری روبهرو خواهد بود. از پزشکتان بخواهید بهترین برنامه چکاپ سرطان را برایتان تنظیم کند.
از همین امروز به پیشگیری از سرطان اقدام کنید. مطمئن باشید که نتیجه آن یک عمر از شما محافظت خواهد کرد.
منبع : mardoman.net
خبرگزاری آریا -
آرتروز، یکی از عمده دلایل از کار افتادگی می باشد
آرتروز چیست و چگونه درمان می شود؟
آرتروز یا استئوآرتریت شایعترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است. بیش از 100 نوع آرتروز وجود دارد. انواع مختلف آرتروز، علائم متفاوتی دارند و این علائم در افراد مختلف شدت های متفاوتی دارد. به طور کلی آرتروز هیچ علائمی را خارج از خود مفصل ایجاد نمی کند. آرتروز ممکن است هر مفصلی را درگیر کند.
آرتروز چیست ؟
آرتروز (Osteoarthritis)به معنی التهاب مفاصل است. التهاب یکی از واکنش های طبیعی بدن نسبت به بیماری ها و یا آسیب ها است و شامل ورم، درد، خشکی و گرفتگی می شود. التهاب هایی که برای مدت طولانی باقی می مانند و یا به صورت مکرر عود می کنند (از جمله در آرتروز) می توانند منجر به آسیب دیدن بافت های بدن شوند.
مفصل جایی است که دو یا چند استخوان به هم وصل می شوند، مانند زانو و یا لگن. بخشی از استخوان که در مفصل با استخوان دیگر درگیر می شود با ماده ای اسفنجی به نام غضروف پوشیده شده است که باعث می شود استخوان به راحتی و بدون درد حرکت کند.
در مفاصل مایعی لغزنده به نام مایع سینوویال ترشح می شود که این ماده مفصل را تغذیه کرده و اصطکاک آن را کم می کند. استخوان ها با بافت های طناب مانند بسیار قوی به نام رباط به هم متصل می شوند. رباط ها به ثبات استخوان ها کمک می کنند. عضلات و تاندون ها نیز از مفاصل پشتیبانی کرده و باعث می شوند شما بتوانید حرکت کنید.
در بیماری آرتروز، یک یا چند منطقه از یک مفصل ملتهب شده که باعث بروز درد، سفتی و گاهأ اختلالات حرکتی می شود. برخی از انواع آرتروز ها بر سایر بخش های بدن از جمله پوست و ارگان های داخلی تاثیر می گذارند.
آرتروز تا چه میزان شایع است؟
بیماری آرتروز بسیار شایع است. تخمین زده می شود که بیش از 70 میلیون آمریکایی (یعنی از هر سه نفر یک نفر) به نوعی از ورم مفاصل و یا درد در مفاصل رنج می برند. آرتروز یکی از عمده دلایل از دست دادن زمان مفید کاری و یا حتی از کار افتادگی می باشد. بیماری آرتروز می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد اما با این حال میزان شیوع آن در افراد مسن بیشتر است.
دلایل ابتلا به آرتروز
افزایش وزن به دلیل فشار زیادی که به مفاصل وارد می کند می تواند منجر به آرتروز شود
چندین فاکتور وجود دارد که میتوانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند، این عوامل شامل:
• افزایش سن. خطر ابتلا به آرتروز با افزایش سن افزایش مییابد.
• جنسیت. زنان بیشتر از مردان در خطر ابتلا به بیماری آرتروز قرار دارند.
• وراثت. بعضی از افراد بصورت مادرزاد دچار مشکلات استخوانی هستند، که خطر ابتلای آنها به آرتروز را افزایش میدهد.
• آسیب دیدن مفاصل. زمانی که مفاصل هنگام ورزش و یا سایر تصادفات آسیب میبینند، خطر ابتلای مفصل آسیب دیده به آرتروز افزایش مییابد.
• چاقی. حمل وزن بیشتر توسط بدن باعث فشار بیش از حد بر مفاصل میشود که به نوعی منجر به بیماری آرتروز می شود.
• مشاغل خاص. اگر شغل افراد از نوعی است که باعث فشار مداوم برروی مفاصل میشود، خطر ابتلای شما به آرتروز افزایش مییابد.
• سایر بیماریها. ابتلا به دیابت، کم کاری تیروئید، نقرس یا بیماری پاژه خطر ابتلا به آرتروز را افزایش میدهد.
علائم آرتروز چه چیزهایی هستند؟
آرتروز از انواع بیماری مزمن بوده که با گذر زمان شدیدتر میشود
بیش از 100 نوع آرتروز وجود دارد. انواع مختلف آرتروز، علائم متفاوتی دارند و این علائم در افراد مختلف شدت های متفاوتی دارد. به طور کلی بیماری آرتروز هیچ علائمی را خارج از خود مفصل ایجاد نمی کند. برخی از انواع آرتروز می توانند باعث احساس خستگی، تب، بثورات جلدی و علائم التهاب مفصل شوند.
علائم آرتروز یا التهاب مفصل به خودی خود می تواند شامل موارد زیر باشد:
¤ درد
¤ ورم
¤ سفتی
¤ حساسیت به لمس
¤ قرمزی
¤ داغ شدن
عوارض ابتلا به آرتروز
آرتروز از انواع بیماری مزمن بوده که با گذر زمان شدیدتر میشود. درد و خشکی مفاصل ممکن است آنقدر شدید شود که انجام کارهای روزانه را سخت کرده و یا ناممکن سازد. در موارد شدید آرتروز پزشکان ممکن است با جراحی تعویض مفصل بیماری را بهبود بخشند.
تشخیص آرتروز چگونه است؟
گاهی پزشک برای تشخیص آرتروز، آزمایش خون، ادرار و یا مایع مفصلی تجویز کند
آرتروز معمولا با گرفتن یک شرح حال از علائم و یک معاینه پزشکی توسط پزشک تشخیص داده می شود.
در برخی موارد برای تشخیص آرتروز از تکنیک های تصویر برداری نیز استفاده می شود. در برخی موارد پزشک ممکن است برای تشخیص برخی از انواع آرتروز برای شما آزمایش خون، ادرار و یا مایع مفصلی تجویز کند. این آزمایش ها می توانند به تعیین نوع آرتروز شما کنند. همچنین این آزمایش ها می توانند به رد کردن احتمال ابتلای شما به سایر بیماری های مشابه کمک کند.
درمان آرتروز
هرچند درمان کامل و شفادهندهای برای آرتروز هنوز کشف نشده، اما با انجام بعضی از درمانها میتوان درد آرتروز را کاهش داده و انعطاف و حرکت را به مفاصل برگرداند، این درمانها شامل:
♦ درمان دارویی برای آرتروز:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی میتوانند درد آرتروز را کاهش دهند
برای درمان درد آرتروز میتوان از داروهای زیر استفاده کرد:
ο استامینوفن. استامینوفن میتواند درد آرتروز را کاهش دهد اما تاثیری برروی التهاب و ورم ندارد. مصرف بیش از حد استامینوفن میتواند باعث آسیب رساندن به کبد شود.
ο داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs ). این داروها میتوانند درد و التهاب آرتروز را تا حدودی کاهش دهند، این داروها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن و … میشوند. مصرف این داروها برای کاهش درد آرتروز ممکن است باعث ناراحتی معده، مشکلات قلبی، احساس صدا درگوش، مشکلات قلبی، خونریزی و مشکلات کبد و کلیه شوند. مصرف این داروها در افراد مسن میتواند خطرناک تر باشد.
ο داروهای مخدردار. در موارد شدید بیماری آرتروز، ممکن است داروهای مخدر دار تجویز شوند.
♦ درمان های غیر دارویی برای درمان آرتروز شامل:
ο فیزیوتراپی.
ο کار درمانی.
♦ استفاده از جراحی برای درمان آرتروز شامل:
ο استتومی (درمان آرتروز از طریق برش استخوان و جدا کردن و خارج کردن قسمتی از استخوان ).
ο تعویض مفاصل. در این روش درمان آرتروز، پزشک مفصل آسیب دیده را خارج کرده و با پروتزهای پلاستیکی و آهنی جایگزین میکند.
♦ درمان آرتروز با طب سنتی یا جایگزین:
استفاده از طب سوزنی برای کاهش درد آرتروز مفید است
این درمان ها برای کاهش درد آرتروز بجای درمانهای دارویی استفاده میشوند که شامل:
¤ طب سوزنی. یکی از روشها برای کاهش درد آرتروز استفاده از طب سوزنی است. در واقع از طب سوزنی برای کاهش درد مفصل و بهبود عملکرد مفصل استفاده میشود.
¤ تای چی و یوگا. این درمانهای ورزشی ممکن است بتوانند تاثیری بر درد آرتروز داشته باشند.
♦ درمان خانگی آرتروز:
استفاده از کمپرس های گرم در درمان خشکی مفصل و آرتروز موثر است
تغییر در سبک زندگی و استفاده از راهنمایی های زیر برای درمان خانگی آرتروز میتواند، در بهبود زندگی با آرتروز به شما کمک کند:
· استراحت. درصورتی که در مفاصل خود احساس درد و یا التهاب دارید سعی کنید بین 12 تا 24 ساعت به مفصل مربوطه استراحت دهید و فشار زیاد و مکرری به مفصل مربوط وارد نکنید.
· ورزش. ورزش میتواند تحمل شما را بالا برده و با تقویت ماهیچههای دور مفاصل، مفاصل را پایدارتر کند و باعث کاهش درد آرتروز شود. ورزش های نرم از جمله پیادهروی، دوچرخه سواری و شنا میتواند به شما کمک کند. درصورتیکه موقع ورزش احساس درد جدیدی در سایر مفاصل کردید، بدانید که ورزش برای درمان آرتروز شما مناسب نبوده و یا بیش از حد به خود فشار آوردهاید.
·کاهش وزن. کاهش وزن می تواند به بهبود آرتروز کمک کند. چاقی فشار روی مفاصل شما بخصوص مفاصل زانو و لگن را افزایش میدهد، با کاهش وزن میتوان فشار برروی مفاصل را کاهش داده و درد شما را آرامتر کند.
·کمپرس. استفاده از کمپرس های سرد باعث کاهش درد و گرفتگی عضلات شده و استفاده از کمپرس های گرم در درمان خشکی مفصل و آرتروز موثر است. هردو کمپرس ها در درمان درد موثر هستند.
·استفاده از کرمهای کاهش درد. این کرم ها و ژل ها که در داروخانهها یافت میشوند، میتوانند درد آرتروز را کاهش دهند.
·استفاده از وسایل کمکی. استفاده از وسایل کمکی می تواند برای کاهش درد آتروز موثر باشد زیرا این وسایل فشار را بر مفاصل کاهش داده و از این طریق درد را کاهش میدهند. این وسایل شامل عصا، واکر و … میباشد.
آیا می توان از آرتروز پیشگیری کرد؟
برای پیشگیری از ابتلا به آرتروز ورزش کنید
هر چند پیشگیری از ابتلا به آرتروز امکان پذیر نیست اما می توانید با رعایت نکات زیر خطر ابتلا به بیماری آرتزوز را کم کنید:
° برای پیشگیری از آرتروز سعی کنید وزن متعادل داشته باشید.
° برای جلوگیری از ابتلا به آرتروز ورزش کنید. عضلات قوی می توانند حفاظت و حمایت بهتری از استخوان ها انجام دهند.
° برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آرتروز در محیط کار از لوازم استاندارد استفاده کنید و سعی کنید در نشستن، ایستادن و بلند کردن اجسام از تکنیک ها و حالت های درست استفاده کنید.
° رژیم غذایی سالم داشته باشید. رژیم غذایی متعادل و مغذی می تواند به تقویت استخوان ها و عضلات کمک کند و از ابتلا به آرتروز پیشگیری کند.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
منابع:
webmd
rastineh.ir
خبرگزاری آریا -
خربزه تلخ نوعی کدوی مناطق حاره ای است که اغلب به صورت چای مصرف می شود
چای خربزه تلخ در آفریقا، آسیب و آمریکای لاتین شهرت زیادی دارد چون ثابت شده است که مصرف آن میتواند به کاهش میزان قند خون در افراد مبتلا به دیابت تأثیر دارد. اثر این ماده غذایی به گونه ای است که آن را «انسولین گیاهی» نامیده اند.
خربزه تلخ
خربزه تلخ نوعی کدوی مناطق حاره ای است که اغلب به صورت چای مصرف می شود. خواص فوق العاده این ماده غذایی به پیشگیری و مقابله با انواع مشکلات مربوط به سلامتی مؤثر عمل می کند. چای خربزه تلخ در آفریقا، آسیب و آمریکای لاتین شهرت زیادی دارد چون ثابت شده است که مصرف آن میتواند به کاهش میزان قند خون در افراد مبتلا به دیابت کمک کند. اثر این ماده غذایی به گونه ای است که آن را «انسولین گیاهی» نامیده اند. البته با وجود تمام فواید خربزه تلخ برای پیشگیری از عدم تعادل قند خون نباید فراموش کرد که مصرف زیاد آن باعث بروز عوارض جانبی نیز می شود به همین دلیل این نوع خربزه باید تحت نظر پزشک مصرف شود.
چرا چای خربزه تلخ برای مقابله با دیابت مفید است؟
مصرف چای خربزه تلخ برای درمان و یا پیشگیری از اختلالات مربوط به قند خون مانند دیابت مؤثر است. میزان بالای آنتی اکسیدان های موجود در خربزه تلخ باعث کاهش میزان قند خون می شود و این مسئله برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کمک کننده و دلگرم کننده است. محققان به این نتیجه رسیده اند که خربزه تلخ به بهبود مشکلات متابولیکی کمک می کند چون می تواند به سوخت و ساز گلوکز کمک کند.مصرف چای خربزه تلخ برای درمان و یا پیشگیری از اختلالات مربوط به قند خون مانند دیابت مؤثر است
چرا چای خربزه تلخ به مقابله با سرطان کمک می کند؟
بعد از مطالعات زیاد در خصوص تأثیر چای خربزه سیاه روی سرطان مشخص شده است که این گیاه حاوی خواصی است که مانع از رشد سلولهای سرطانی بخصوص سرطان سینه می شود.
نتایج پژوهشی که در مجله Cancer Research به چاپ رسیده است نشان می دهد که عصاره خربزه تلخ به دلیل دارا بودن آنتی اکسیدان زیاد می تواند روند رشد سلولهای سرطان زا را مسدود کند. آنتی اکسیدان ها از سلولهای بدن مراقبت کرده و آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد را کاهش می دهند. بهتر است بدانید که این رادیکال های آزاد به واسطه آلودگی هوا، تغذیه نامناسب، سموم محیطی و مصرف سیگار و غیره وارد بدن شده و به سلول ها آسیب وارد می کنند.
نتایج پژوهش دیگری که دانشگاه کلرادو انجام شده است نشان می دهد که دوز خاصی از خربزه تلخ در موش هایی که از سرطان رنج می بردند مؤثر عمل کرده و بدون ایجاد عوارض جانبی باعث کاهش 64 درصدی تومورهای پانکراس شده است. در نهایت اینکه میزان بالای آنتی اکسیدان های موجود در خربزه تلخ باعث افزایش فعالیت دستگاه ایمنی بدن شده و در واقع بدن را تقویت می کند.
عوارض جانبی ناشی از مصرف چای خربزه تلخ
چای خربزه تلخ برای خانمهای باردار مورد منع مصرف دارد. چون برخی از ترکیبات آن می تواند باعث سقط جنین شود. همچنین مصرف چای خربزه تلخ به مدت طولانی باعث افزایش خطر التهاب کبد می شود. گرچه این چای به بافت های کبدی آسیب نمی رساند اما مصرف زیاد و طولانی مدت آن باعث افزایش تولید آنزیم های کبدی شده و باعث ایجاد مشکلات سلامتی مانند تصلب شرایین و سختی رگهای خونی می شود.
از دیگر عوارض جانبی این ماده غذایی می تواند به بروز حالت تهوع، استفراغ، اسهال و زخم معده می شود. این چای همچنین برای کودکان سمی است و باید با نظارت یک متخصص مصرف شود.
یادتان باشد که مصرف بی رویه و غیرمنطقی خربزه تلخ باعث ضربان قلب نامنظم، سردرد، کاهش باروری و حساسیت عضلانی می شود.
چای خربزه تلخ برای خانمهای باردار منع مصرف دارد و باعث سقط جنین می شود
روش تهیه چای خربزه تلخ
برای تهیه چای خربزه تلخ لازم است که یک لیتر آب بجوشانید و یک تا دو قاشق پودر خربزه تلخ به آن اضافه کنید. اجازه دهید به مدت 6 تا 10 دقیقه استراحت کند و سپس مصرف کنید. یک انتخاب دیگر برای مصرف این ماده غذایی مصرف آن به صورت قرص است. در هر صورت لازم است که با یک متخصص طب سنتی یا عطار مشورت کنید.
خواص دیگر خربزه تلخ
خربزه تلخ یک منبع خوب آنتی اکسیدان ها مانند آلفا-کاروتن، بتا-کاروتن، لوتئین و زآگزانتین است. این ماده غذایی همچنین حاوی میزان قابل توجهی ویتامین A است که با دیگر آنتی اکسیدان های موجود در آن از بدن در برابر رادیکال های آزاد محافظت کرده و مانع از پیری زودهنگام یا دیگر بیماری ها می شود.
مصرف متعادل خربزه تلخ باعث بهبود سلامت دستگاه گوارش می شود. چون باعث تحریک هضم غذا شده و حرکت مواد غذایی به سمت روده ها را سرعت می دهد. به همین دلیل خربزه تلخ برای رفع مشکلاتی مانند یبوست و سوءهاضمه مؤثر است. در کشور هند، خربزه تلخ شهرت زیادی در مقابله با عفونت ها، مشکلات پوستی و حتی تبخال دارد.
منبع:tebyan.net