به‌علاوه آرتروز نه تنها باعث ناتوانی فرد از نظر حرکتی می شود، بلکه عواقب متعددی در زمینه مشکلات روحی روانی مثل از بین رفتن شادابی و اختلال در خواب را نیز به بیمار تحمیل میکند.
خیلی‌ها تصور می‌کنند آرتروز در سنین بالا به جان مفاصل می‌افتد. در حالی که برخلاف عقیده عموم، آرتروز صرفا به دلیل افزایش سن به وجود نمیآید و حتی افراد جوان نیز به آن دچار می‌شوند که از شایع‌ترین علل ایجاد آن در جوانان می‌توان به شکستگیها و آسیبهای وارده به مفصل اشاره کرد. اما آنچه به عنوان عامل اصلی آرتروز در سنین مختلف شناخته میشود، چاقی و اضافه وزن بالاست.
دکتر کامران بدیع‌زاده، جراح استخوان و مفاصل با اشاره به این که شایع‌ترین علت درد در افراد بالغ از آرتروز ناشی میشود که با درجات گوناگون از محدودیت عملی و کاهش سطح فعالیت و کیفیت زندگی همراه است، می‌گوید: شایع‌ترین مفاصل مبتلا به ترتیب زانو، مفصل ران یا هیپ و انگشتان دست هستند. البته بیشتر بیماران از درد در سایر مفاصل مثل ستون فقرات نیز شکایت دارند.
این متخصص ارتوپدی در گفت‌وگو با جام‌جم تاکید میکند: استئوآرتریت با تخریب و از بین رفتن غضروف مفاصل مشخص میشود که این مساله باعث ایجاد التهاب در مفاصل یا همان آرتریت میشود و هرگاه ما میگوییم استئوآرتریت، در واقع التهاب مفاصل را بیان میکنیم. دلایل متعدد مثل آسیب‌ها و شکستگی‌های داخل مفصلی، آرتریت‌های التهابی، عفونت انحرافات مکانیکی در راستای مفاصل مثل زانوهای پرانتزی و ضربدری درایجاد این عارضه نقش دارند.اما مهمترین علت بروز آرتروز، افزایش وزن است.
چرا آرتروز می‌گیریم؟
معمولا چند فاکتور یا عامل در کنار هم باعث بروز آرتروز میشود؛ عواملی چون ارث یا ژنتیک، بالارفتن سن، جنس مؤنث، افزایش وزن و چاقی، تراکم زیاد بافت استخوانی و پوکی استخوان (بویژه در مفاصل زانو و ران).
دکتر بدیع‌زاده با بیان مطالب فوق در این باره می‌افزاید: همچنین عوامل موضعی مثل صدمات و ضربات حرفه‌ای،کاهش قدرت عضلات، شلی مفاصل و انحرافات راستای مفاصل در ابتلا به آرتروز نقش دارند.
امان از چاقی!
چاقی یا افزایش وزن به عنوان شایع‌ترین و قوی‌ترین عامل خطر در ایجاد آرتروز بخصوص در مفاصلی که وزن را تحمل می‌کنند مثل زانو و ران، شناخته شده است. حتی در گزارش‌های علمی مشخص شده است زنان و مردان چاق چهار تا پنج برابر بیشتر از افراد غیر چاق در معرض خطر هستند. این جراح استخوان با تاکید بر این که چاقی و افزایش وزن باعث فشار بیشتر به مفاصلی که وزن را تحمل می‌کنند، میشود، می‌افزاید: البته چگونگی تأثیر افزایش وزن در ایجاد آرتروز هنوز کاملا شناخته و روشن نیست. ولی قطعا می‌دانیم شیوع آرتروز در افراد چاق بسیار بیشتر از افراد غیر‌چاق است و تخریب غضروف مفاصل در این افراد تحت تأثیر عوامل التهابی و بیومکانیکی ناشی از چاقی است.
وزنتان را کم کنید
به گفته دکتر بدیع‌زاده کاهش وزن در مبتلایان به آرتروز مفاصل زانو و ران بسیار حائز اهمیت است. حتی فقط پنج کیلوگرم اضافه وزن، سبب افزایش فشار بر مفاصل به اندازه 15 تا 30 کیلوگرم و در نتیجه تشدید آرتروز زانوها میشود. حتی کاهش وزن باعث کمتر شدن خطر عوارض قلبی عروقی در بیماران چاق مبتلا به آرتروز مفاصل میشود.در واقع، کاهش وزن بیشتر از 5درصد باعث کم شدن احتمال آرتروز در مفاصل متحمل وزن میشود.
درمان آرتروز با ورزش
تمرینات ورزشی در بیماران با وسعت زیاد باعث کاهش درد و بهبود علائم میشود. البته این تمرینات میتواند مختص به مفصل مبتلا باشد.
این متخصص ارتوپدی در این باره اظهار میکند: بتازگی ثابت شده حتی ورزشهای با شدت بالا نیز میتواند در نتیجه تقویت عضلات اطراف مفصل به کاهش درد و علائم منجر شود.البته بعضی افراد عقیده دارند ورزش باعث سایش بیشتر مفاصل یا تشدید آن میشود و به این دلیل سبب توقف ورزش در آنها میشود، در حالی که درصد بالایی از افراد حتی آنهایی که درگیر آرتروز مفاصل هستند، با انجام ورزش احساس بهبود و درد کمتری می‌کنند.
وی تاکید میکند: ورزش‌هایی نظیر دوچرخه سواری، شنا و ورزشهای هوازی در کاهش علائم بسیار مؤثر است.البته بعضی مبتلایان به آرتروز، به استفاده از مسکنهای ساده و غیر استروئیدی برای انجام تمرینات ورزشی نیاز دارند. فقط ده درصد کاهش وزن همراه با تمرینات ورزشی، روش مؤثر درمانی و بدون خطر برای بهبود علائم آرتروز است.
بروز علائم آرتروز از سنین یائسگی
در افراد چاق با بالارفتن سن بخصوص از 45 تا 65 سالگی شدت و سرعت آرتروز مفاصل بیشتر می شود.همچنین در افراد چاق 45 تا 65 ساله در عرض چهار سال، احتمال بروز یا پیشرفت استئوآرتریت زانوها نسبت به افرادی که اضافه وزن ندارند، 50 درصد بیشتر است. به علاوه در زنانی که به سن یائسگی رسیدهاند با افزایش وزن و چاق شدن بعد از چهار سال علائم آرتروز بروز پیدا کرده و پیشرفت میکند و این پیشرفت هرچه وزن بالاتر برود، بیشتر میشود.
پونه شیرازی
دانش و سلامت
در این مطالعه پزشکان نروژی داروی بوتاکس را به 20 فرد مبتلا به اضافه وزن تزریق کردند که پس از آن تزریق بوتاکس هر شش ماه یکبار انجام شد. پس از گذشت یک سال مشاهده شد 70 درصد بیماران به طور میانگین 17 درصد وزن اضافی بدن خود را از دست داده‌اند.
پزشکان نروژی همچنین اظهار داشتند: در ماه هجدهم و تزریق سومین داروی بوتاکس 75 درصد بیماران به طور متوسط 28 درصد وزن مازاد خود را از دست دادند.
پزشکان نروژی با بیان اینکه در این مطالعه تعداد محدودی بیمار چاق شرکت داشتند، اعلام کردند: لازم است برای تایید تاثیرگذاری داروی بوتاکس روی تعداد بیشتری از افراد مبتلا به اضافه وزن، دارو امتحان شود.
به گزارش لایوساینس، «دوآن چن» یکی از محققان این تحقیق گفت: کارشناسان در مطالعات پیشین به بررسی تاثیر داروی بوتاکس در درمان چاقی پرداخته بودند که در هیچ یک از آنها این تاثیرگذاری مشاهده نشده بود. هرچند در گذشته بیماران پس از دریافت داروی بوتاکس برای مدت زمان محدودی تحت کنترل قرار می‌گرفتند، اما در این بررسی بیماران بیش از یک سال پس از تزریق داروی بوتاکس، تحت نظر پزشک بودند
منبع :ایسنا
به گزارش جام جم سرا به نقل از باشگاه خبرنگاران ، شناسایی گروه خونی می تواند علاوه بر کمک به امداد رسانان در هنگام بروز تروما و یا اعمال جراحی ، فرد را با ویژگی های شخصیتی ، تغذیه ای ، روحی روانی و حتی مدل چاقی یا لاغری بدن خویش آشنا کند.
نوع گروه خونی با تغذیه در افراد
کارشناسان به افراد دارای گروه خونی o توصیه می کنند برای حفظ سلامت از غذاهای حاوی پروتئین بالا مانند گوشت قرمز و ماهی استفاده کنند.
افراد دارای گروه خونی A به خوردن غذاهای با پروتئین بالا تا حد زیاد نیاز ندارند و میوه و سبزیجات برای سلامت آنها بسیار مفید است.
افراد با گروه خونی B باید در خوردن مواد پروتئینی مانند گوشت و مرغ حد اعتدال را رعایت کنند و در نهایت افراد دارای گروه خونی AB بهتر است از غذاهای دریایی و نیز گوشت بدون چربی در رژیم غذایی خود بهره گیرند.
نوع گروه خونی و ابتلا به بیماری های روحی و جسمی
براساس تحقیقات شکل گیری انواع مختلفی از آنتی ژن‌ها بر روی سطح سلول های گلبول های قرمز در افراد با گروه های خونی مختلف متفاوت است.
براین اساس افراد با گروه خونی o معمولاً به دلیل ترشح میزان بالاتری از هورمون کورتیزول عموما رفتارهای پرتنشی دارند و بیشتر دچار احساس خشم و عصبانیت می شوند.
زنان دارای گروه خونی AB به دلیل دارا بودن سطح بیشتری از هورمون های زنانه در دوران باروری شانس بیشتری برای به دنیا آوردن فرزندان بیشتر دارند.
نوع گروه خونی و شخصیت اجتماعی افراد
شخصیت افراد حتی به نوع گروه خونی آنها بستگی دارد. به طور مثال افراد دارای گروه خونی O دارای شخصیت برون گرا هستند و افرادی خلاق، اجتماعی و دارای اعتماد به نفس بالا هستند در صورتی که افراد دارای گروه خونی B، مهربان، دارای تفکرات هنری، قابل اعتماد و دارای شخصیت مستقلی هستند.
افراد با گروه خونی AB، خجالتی و مسئولیت پذیر هستند و در کارهای تیمی کمتر مشارکت می کنند.
تاثیر گروه خونی بر چاقی یا لاغری
کارشناسان بر این باور هستند که نوع سلول های خونی می تواند بر تناسب اندام بدن افراد تاثیر بگزارد. محققان این نتایج را با بررسی داده های آماری و مقایسه سوخت و ساز بدن افراد با گروه های خونی مختلف بدست آورده اند.
به طور مثال بدن افراد دارای گروه خونی A به راحتی می تواند کربوهیدرات ها در مواد غذایی را هضم کند و این افراد از تناسب اندام خوبی بدون نیاز به انجام ورزش سنگین برخوردار هستند، در عوض افراد دارای گروه خونی O بیشتر دارای چربی در ناحیه شکم هستند و از اضافه وزن بیشتری رنج می برند.
ورزش متناسب با گروه خونی افراد
کارشناسان به افراد با گروه های خونی مختلف توصیه می کنند متناسب با نوع گروه خونی خود از ورزش های ویژه ای استفاده کنند تا سلامت بدن آنها تضمین شود. افراد دارای گروه خونی A دچار استرس و اضطراب شدیدی هستند و "یوگا" بهترین ورزش برای آنها است.
افراد دارای گروه خونی B نیز به دلیل انرژی فراوانی که دارند بهتر است ورزش هایی پرتحرک مانند تنیس و کوه نوردی را انجام دهند تا انرژی اضافی بدن آنها تخلیه شود.
ایده‌ی ذخیره نشدن چربی از آنجا می‌آید که مصرف چربی به تنهایی تأثیر بسیار کمی بر روی انسولین که اصلی‌ترین هورمون ذخیره سازی چربی است، خواهد داشت. درست است! در ادامه دلیل آن را متوجه خواهید شد. فرضیه دیگری مبنی بر این است که انسولین تنها هورمون ذخیره کننده چربی است.
لازم است بدانیم این هورمون‌ها هستند که تعیین می‌کنند ما چه بخوریم و چه اندازه بخوریم و چگونگی ذخیره شدن مواد غذایی به صورت گلیکوژن، چربی و عضله تحت کنترل عملکرد هورمون‌ها است. در کنار انسولین هورمون‌های دیگری برای ذخیره سازی چربی فعالیت می‌کنند که شاید تا به حال اسم آنها را نشنیده باشید.
اثر هورمون‌ها و آنزیم‌ها بر چاقی و مواد غذایی
انسولین اثر آنزیم‌های ذخیره کننده چربی در بدن بنام لیپوپروتئین‌لیپاز را افزایش می‌دهد. وقتی با اضافه وزن روبرو باشیم انسولین ۲ کار دیگر نیز انجام خواهد داد که کاهش وزن را برای ما سخت تر میکند. کاهش تأثیر آنزیم‌های چربی سوز و پایین آوردن اکسیداسیون چربی.
شما می‌توانید میزان انسولین را با کم کردن کالری دریافتی پایین بیاورید. از آنجایی که کربوهیدرات‌ها مهمترین عامل بالا بردن انسولین هستند، بسیاری از مردم با قطع کردن کربوهیدرات سعی در کاهش وزن دارند. همه ی این ها به این معنی است که هم چربی و هم کربوهیدرات‌ها منجر به چاقی خواهند شد اما بدترین حالت زمانی است که این ۲ با هم ترکیب می‌شوند. البته در بسیاری موارد چربی به تنهایی باعث چاقی نمی‌شود بلکه نوع چربی اهمیت دارد.
تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد، مصرف کربوهیدرات منجر به تولید انسولین و هورمون‌های دیگر ذخیره سازی چربی و در نتیجه ذخیره چربی خواهد شد و اما مصرف چربی به تنهایی منجر به تولید هورمون "جی آی پی” میشود و مثل کربوهیدرات باعث افزایش ناگهانی قند خون نخواهد شد، در نتیجه چربی بسیار کمتری نسبت به کربوهیدرات‌ها ذخیره میشود.
ترکیب کربوهیدرات و چربی چرا بد است؟
و اما ترکیب کربوهیدرات و چربی منجر به تولید "جی آی پی” همراه با افزایش شدید قند خون و تولید انسولین اضافه منجر به ذخیره چربی چند برابر میشود. ۲ هورمون دیگر به نام "آ اس پ” که مستقیماً توسط چربی تحریک میشود و هورمون "گرلین” که وابسته به گرسنگی است نیز روند مشابه بالا را طی می‌کنند و در نتیجه به ذخیره چربی کمک می‌کنند.
نتیجه گیری کلی اینکه عوامل مؤثر در چاقی بسیار متفاوت‌اند از هورمون‌ها گرفته تا سبک زندگی و رژیم‌های گوناگون غذایی. نکته‌ی دیگر اینکه بدن همه‌ی ما متفاوت است. مطالب گفته شده یک سیستم کلی و روند طبیعی سوخت و ساز بدن است که بسته به ویژگی‌های فردی میتواند متفاوت باشد. بسیاری از انسان‌ها با وجود ترشح بالای گرلین تناسب اندام دارند و بسیاری نیز به گفته عامیانه با آب خوردن چاق می‌شوند.
درست است که با اضافه کردن چربی به کربوهیدرات می‌توان سرعت افزایش گلوکز خون را کنترل کرد و این برای دیابت مفید است اما بدن همچنان با بار چربی و قند دریافتی مواجه خواهد بود و در روند فعالیت‌های هورمونی گفته شده در نهایت تبدیل به چربی میشود. اگر دیابت ندارید و میخواهید وزن کم کنید، بهتر است از ترکیب قند و چربی زیاد تا زمان دستیابی به وزن ایده آلتان خودداری کنید.
در ادامه پیشنهاداتی داریم که ممکن است در انتخاب غذا به شما کمک کند
هم چربی هم کربوهیدرات (قند) می‌توانند با مکانیزم‌های مختلف به چربی تبدیل شوند
در صورت انتخاب بین چربی و کربوهیدرات، چربی را انتخاب کنید، در یک کلمه انتخاب گوشت سرخ شده برای صبحانه از کرون فلکس(خوارکی است که ذرت دارد) بهتر است.
از ترکیب چربی و کربوهیدرات خودداری کنید. مصرف فست فودها، برگرها، چیپس، دونات و بسیاری موادی که به ذائقه ما خوش می‌آیند مانع بزرگی برای کاهش وزن ما می‌باشند.
کربوهیدرات‌هایی با درصد فیبر بالا و شیرینی بسیار بسیار کم مشکلی ایجاد نمی‌کند. کرفس و مقداری کره بادام زمینی، مقداری آجیل خام و نان سبوس با آووکادو ترکیبات خوبی هستند.
همه موارد بالا در صورتی است که شما قصد کاهش وزن داشته باشید. به نظر شما چه ترکیباتی منجر به کاهش ذخیره چربی خواهد شد؟
به گزارش جام جم آنلاین از مهر، تحقیق جدید محققان نشان می دهد برخی ژن های مرتبط با چاقی در کنار فاکتورهای محیطی و سبک زندگی موجب افزایش ریسک چاقی می شوند. یافته ها نشان می دهد تنها عادات بدخوری در چاقی نقش ندارند.
محققان با بررسی داده های ۱۲۰ هزار نفر دریافتند فاکتورهای سبک زندگی و ژن های چاقی احتمال چاقی را افزایش می دهند.
محققان در این مطالعه به بررسی وضعیت اجتماعی-اقتصادی شرکت کنندگان و سبک زندگی شان از جمله مدت زمان روزانه تماشای تلویزیون، اوقات بدون تحرک، فعالیت فیزیکی و مصرف رژیم غذایی غربی پرداختند. در این مطالعه، همچنین از ۶۹ گونه ژن مرتبط با چاقی نیز استفاده کردند.
نتایج نشان داد ژن های مرتبط با چاقی با فاکتورهای محیطی فعل و انفعال متقابل یافته و در نتیجه فرد چاق می شود.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران ، اگر این بار در جلوی آینه متوجه ناهنجاری هایی در بدن خود شدید، شما هم به مشکل فراگیر چاقی موضعی مبتلا شده اید.
براساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان دچار مشکل چاقی هستند و بر اثر آن از انواع بیماری های مزمن با سخت درمان رنج می برند.
کارشناسان براساس نوع مدل چاقی و محل آن در بدن افراد، علل مختلفی را در به وجود آمدن این توده های چربی به ظاهر بی آزار عنوان کرده اند.
اشکال مختلف چاقی عبارتند از چاقی ناحیه بالاتنه بدن، چاقی در ناحیه حفره شکمی، چاقی در ناحیه ران و پاها و چاقی در ناحیه پشت کمر که هرکدام به دلایلی خاص به وجود می آیند.
برخی از انواع گونه های چاقی در زنان و برخی در مردان متداول است، که دلیل این امر تفاوت های بیولوژیک بین زنان و مردان، بارداری در خانم ها، محل متفاوت تجمع چربی در بدن، بروز افسردگی بیشتر در خانم ها و تفاوت در ساختار بدنی زنان و مردان است.
کارشناسان معتقدند کم تحرکی در افراد، رژیم غذایی حاوی مواد چرب و شیرین، افسردگی و نشستن برای ساعات طولانی در ایجاد فرم چاقی در ناحیه شکم موثر است، پس اگر دچار چاقی شکمی هستید هر روز به مدت نیم ساعت پیاده روی، شنا یا دوچرخه سواری انجام دهید تا علاوه بر بدست آوردن تناسب اندام، از ابتلا به بیماری در امان بمانید.
براساس تحقیقات چاقی در ناحیه بالا تنه می تواند نشانه ابتلای افراد به بیماری دیابت نوع دو، قطع تنفس در هنگام خواب، فشار خون بالا و رژیم غذایی فاقد مواد مغذی باشد که بر اعتماد به نفس آنها در جامعه تاثیر منفی می گذارد.
تجمع چربی در ناحیه تحتانی شکم می تواند نشان دهنده وجود استرس، افسردگی و اضطراب در افراد باشد که علاوه بر تحرک نیاز است تا فرد نسبت به تثبیت وضعیت روانی خود و مراجعه به متخصص برای کنترل خلق و خو اقدام کند، این نوع چاقی معمولاً در افراد دچار ناراحتی و هراس مشاهده می شود.
چاقی در نیم تنه پایینی بدن اغلب در زنان باردار دیده می شود و به دنبال بی تحرکی، عدم رعایت رژیم غذایی و افزایش وزن پس از بارداری در آنها ماندگار می شود و معمولاً کم کردن وزن برای این شکل از چاقی سخت تر از سایر گونه های چاقی است.
چاقی در ناحیه پشت کمر نیز اغلب در اثر بی تحرکی و رژیم غذایی سرشار از قند در افراد رخ می دهد و با انجام ورزش های هوازی و شنا می توان این فرم از چاقی را به سرعت از بین برد.
چاقی سبب ابتلای افراد به انواع بیماری ها می شود و فرد را به لحاظ اجتماعی با مشکلات متعددی از جمله افت کیفیت زندگی کاری و تحصیلی، تنهایی، مشکل در ازدواج،پیدا نکردن لباس مناسب و اختصاص بودجه بالا برای خرید مواد غذایی مازاد مواجه می کند.
استفاده بیش از حد از شبکه های اجتماعی: پیوستن به شبکه های اجتماعی و صرف مدت های طولانی در این شبکه ها شانس ابتلا به چاقی شکمی را تا 57 درصد افزایش می دهد و این را پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد اعلام کرده اند.
نوشیدن زیاد آب میوه ها: قند موجود در آب میوه ها منجر به افزایش سریع قند خون، و افزایش التهاب در داخل شکم و در نتیجه بروز چربی شکمی می شود. در هنگام نوشیدن آب میوه، برخی مواد مغذی مثل پروتئین و چربی های سالم را دریافت نکرده و بدون ورود فیبرهای مفید به بدن، بعد از مدت کوتاهی، احساس گرسنگی خواهید کرد و همین خوردن غذا پس از آب میوه می توان باعث افزایش وزن شما شود.
عدم دریافت ورزش کافی: گذشته از رژیم غذایی، ورزش دارای بزرگ ترین تاثیر در از دست دادن چربی های شکم است. وقتی شما ورزش می کنید، عضلات از انرژی بدن استفاده می کنند و همین باعث می شود انرژی به صورت چربی در شکم ذخیره نشود. عدم دریافت ورزش کافی از نوع هوازی در هفته خود عاملی برای افزایش چربی شکمی است. بنا به توصیه متخصصان انجام 150 دقیقه ورزش هوازی در هفته برای پیشگیری از این نوع چاقی توصیه می شود.
رژیم غذایی فاقد پروبیوتیک: باکتری های روده نقش مهمی در افزایش یا کاهش وزن دارند. پروبیوتیک ها در این میان منجر به افزایش باکتری های خوب روده و افزایش موفقیت در حفظ تناسب اندام می شوند. پروبیوتیک ها با تنظیم هورمون های مرتبط با اشتها از جمله هورمون گرلین، منجر به پیشگیری از چاقی شکمی می شوند.
عدم دریافت خواب کافی: دریافت 7 تا 8 ساعت خواب شبانه خود عاملی برای جلوگیری از چاقی شکمی است. در عوض کمبود خواب منجر به افزایش سطح استرس، افزایش ترشح هورمون کورتیزول و انتخاب مواد غذایی ناسالم به دنبال آن می شود. این در حالی است که سوخت و ساز بدن در اثر کمبود خواب و افزایش استرس کاهش یافته و این خود راهی برای چاقی شکمی است.
نوشابه های گازدار رژیمی: مطالعات اخیر ارتباط بین مصرف نوشابه های رژیمی و دور کمر یا دور شکم بزرگ تر را نشان داده اند. علاوه بر این مطالعه منتشرشده در ژورنالObesityنشان می دهد که مصرف کنندگان نوشابه های رژیمی نسبت به افرادی که این نوع نوشابه ها را نمی نوشند، واجد درصد بالاتری از چاقی شکمی هستند.
به گفته متخصصان هرچه شاخص وزن بدن بالاتر باشد ، التهاب سیستم عصبی بیشتر می شود. این التهاب می تواند یکی از دلایل آن باشد که افراد مبتلا به اضافه وزن از ضعف حافظه و بی توجهی و کاهش قدرت تفکر رنج می برند.
دانشمندان به آنالیز پژوهش های 12 ساله پیری پرداختند که هدف آن را مطالعه وضعیت تندرستی و رفاه و شرایط اقتصادی و اجتماعی ساکنان سالخوره بریتانیا تشکیل می داد. متخصصان از دو گروه برای مطالعات خود استفاده کردند. یک گروه شامل 9 هزار نفر و گروه دیگر شامل 12 هزار و 500 نفر بود.
طی 6 سال روند پیری آنها را زیر نظر گرفتند. مشخص شد که اضافه وزن بر کار پروتئین پلاسمای خون تأثیر می گذارد و نقش آن در التهاب را افزایش می دهد. این مولکول مارکر فرایند های پاتالوژی است.
دانشمندان هشدار میدهند که ارتباطی که توسط آنها کشف شده است علت بروز این بیماری ها را مشخص نمی کند. برای تأیید این نظریه باید بطور آزمایشی وزن بدن کاهش یابد و بعد دید کاهش وزن چگونه باعث کاهش سطح التهاب خواهد شد.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصر ایران ، افرادی که اضافه وزن دارند یا به چاقی مبتلا هستند احتمال بیشتری دارد از مشکلات شناختی رنج ببرند و با خطر افزایش یافته ابتلا به زوال عقل در آینده مواجه هستند. ما می دانیم که چاقی می تواند به چندین مشکل سلامت مانند فشار خون بالا، دیابت نوع 2، بیماری های قلبی عروقی، و سرطان منجر شود. اگرچه زوال شناختی بخشی عادی از روند افزایش سن محسوب می شود، اما مشخص شده است چاقی می تواند این مشکل را تشدید کند.
پژوهش جدید دانشگاه آریزونا نشان داده است که دارا بودن یک شاخص توده بدنی (BMI) بالا می تواند به زوال مغزی منجر شود. اضافه وزن می تواند التهاب در مغز را موجب شود که این اندام را از کارایی همیشگی خود دور می کند.
به گفته کایل بوراسا، پژوهشگر ارشد این مطالعه، هرچه شاخص توده بدنی بالاتر باشد، التهاب نیز افزایش می یابد. پژوهش های پیشین نشان داده اند که التهاب، به ویژه در مغز، می تواند تاثیر منفی بر عملکرد مغز و شناخت داشته باشد.
این مطالعه شامل دو نمونه جداگانه از مردم بوده است. پژوهشگران در مجموع حدود 21 هزار و 500 نفر را مورد آزمایش قرار داده و به مقایسه شاخص توده بدنی، التهاب و شناخت شرکت کنندگان اقدام کردند. هر دو گروه ارتباط قوی بین شاخص توده بدنی بالا و کاهش عملکرد مغز را نشان داده اند.
اختلال شناختی خفیف می تواند تاثیر منفی بر کیفیت زندگی فرد مبتلا داشته باشد و خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد.
به رغم یافته های جدید، پژوهشگران به این نکته اشاره داشته اند نتایج کسب شده نمی توانند به طور قطع علیت را ثابت کنند. در شرایطی که ارتباط بین شاخص توده بدنی بالا و زوال شناختی مشاهده شده است اما شواهد بیشتر برای تایید این ارتباط نیاز است.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از شفقنا ، این میوه شیرین سرشار از فواید فوق العاده برای سلامت است: کاهش کلسترول، افزایش سطح قند خون و پایین آوردن خطر ابتلا به سرطان از جمله این آثار هستند که حالا در کنار فایده دیگری که برای درمان چاقی از طرف دانشمندان چینی پیشنهاده شده است شاه توت را به میوه ای مهم و محبوب تبدیل کرده است.
مطالعات جدید سازمان جانورشناسی چین به این نتیجه رسیده است که شاید شاه توت بتواند کلید درمان چاقی باشد. وجود ماده ای به نام راتین در این میوه منجر به فعال شدن چربی قهوه ای، افزایش سوخت و ساز و کمک به کاهش وزن می شود.
چاقی درحال حاضر به یک مسئله نگران کننده سلامت در جهان و به ویژه ایالات متحده تبدیل شده است؛ به طوری که از هر 3 فرد بالغ یک نفر و از هر 6 کودک و نوجوان یک نفر با مشکل چاقی و خطر ابتلا به دیابت نوع دوم، فشار خون بالا، بیماری قلبی، سکته مغزی و انواع سرطان روبرو است. با اینکه رژیم های غذایی مناسب و فعالیت جسمی راهکارهای اولیه برای درمان چاقی هستند اما برای بعضی از افراد نیاز به روش های درمانی دیگر هم احساس می شود.
در این مطالعه راتین (به اندازه 1 میلیگرم در میلی لیتر) به آب آشامیدنی دو گروه از موش ها اضافه شد. یک گروه به لحاظ ژنتیکی چاق بودند و گروه دیگر با رژیم غذایی آزمایشگاهی چاق شده بودند. افزودن روتین به غذای هر دو گروه نشان داد که چربی قهوه ای آنها فعال می شود، انرژی بیشتری از دست می دهند و وزنشان پایین می آید. به گفته محققان، شاه توت با داشتن این ماده مثل هوای سرد عمل می کند که منجر به سوزاندن انرژی و تولید حرارت می شود. همچنین راتین می تواند به تشکیل سلول های چربی قهوه ای مانند در زیر پوست کمک کند.
محققان این پژوهش بر این عقیده هستند که راتین می تواند یک رویکرد درمانی جدید به چاقی و دیگر بیماری های مرتبط با اضافه وزن ارائه کند.