به گزارش تین‌نیوز، آثار جیسون دکاره تیلور، در حالی در کف دریا مستقر شدند که عکس‌ها و خبرهای این رویداد بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های جهان داشت.
بر اساس گزارشات، این مجسمه‌ساز و موسس موزه بیش از 300 اثر هنری را به خانه جدیدشان، «موزه اتلانتیک» انتقال داد. تیلور این پروژه را از سه سال پیش آغاز کرد و آثار او بازتاب مردم معمولی، لحظه‌هایی از زندگی روزانه آنها و برخی چهره‌های شناخته شده است.
موزه آتلانتیک تجربه‌ای یگانه را به علاقه‌مندانش عرضه می‌کند. تجربه‌ای که حتی در روزهای گذشته شرکت‌های مسافری و گردشگری را واداشته است تا به تبلیغ تورهای آن بپردازند.
اما درباره تاثیر فرسایش آب بر این مجسمه‌های بسیار بزرگ جای نگرانی نیست. زیرا آها از سخت‌ترین نوع سیمان دریایی ساخته شده و کارشناسان استحکام آنها را برای 300 سال تضمین کرده‌اند.
علاوه بر این مصالح به کار رفته تاثیر سوء بر محیط زیست دریایی نخواهد داشت. بلعکس زیستگاه جدیدی را برای آبزیان دریایی فراهم می‌کند که در ترکیب با مواد به کار رفته در ساخته مجسمه‌ها و شمایل آنها منظره‌ای فریبنده را ایجاد می‌کند.
در این مجموعه از مرجان‌های مصنوعی با pH خنثی برای جذب برخی از گونه‌های آبی به کار گرفته شده تا بتواند برای بازدیدکنندگان فضایی کاملا طبیعی و نزدیک‌ترین به طبیعت را به نظر آورد.
غواصان می‌توانند این گالری بی‌نظیر را که در عمق ۱۵ متری آب قرار گرفته است ضمن غواصی مشاهده کنند. بازدیدکنندگان معمولی نیز با قایق‌هایی با کف شیشه‌ای از این موزه دیدار خواهند کرد.
این موزه هنرهای معاصر شامل دیواری ۱۰۰ تنی به طول ۳۰ متر، باغ هایی از مجسمه‌های گیاهی و بیش از ۲۰۰ نوع فیگورهای انسانی ساخته شده در این موزه هستند.
اما چنین ایده‌های خلاقانه‌ای پیشاپیش، پیشنهادی برای ظرفیت‌های گردشگری ایران نیز هستند. سواحل مرجانی جنوب و شرایط ویژه برای گردشگری ظرفیت‌های بالقوه‌ای هستند که می‌توان با خلاقیت به بهترین نحو از آنها استفاده برد.