جام جم سرا: حذف سیاستهای تشویقی و عدم لغو قانون تنظیم خانواده در این طرح پیشنهادی هم جنجال‌هایی را در بین متخصصان و کارشناسان برپا کرد چرا که تناقض عجیبی به وجود آمد، از یک طرف قصد افزایش جمعیت را در سر داشتیم و از طرف دیگر هنوز قرار بود قانون تنظیم خانواده که وظیفه آن کنترل یا بهتر بگوییم کاهش جمعیت بود به کار خود ادامه دهد، ضمن اینکه سیاستهای تشویقی که قرار بود کمک‌حال مردم برای مشارکت بیشتر در این زمینه باشد نیز حذف شد، در حالی که در همه جای دنیا که سیاست افزایش جمعیت را در پیش گرفتند سیاستهای تشویقی یکی از ارکان اجرای موفق این طرح محسوب می‌شد.
به نقل از روزنامه سیاست روز، موضوعی که بیش از پیش نگران‌کننده به نظر میرسد از دست‌رفتن زمان است، چرا که برخی از نمایندگان مجلس به دنبال ارایه طرح قبلی افزایش جمعیت یعنی "طرح ۵۵ ماده‌ای تعالی جمعیت و خانواده" هستند که این موضوع به معنای عدم اجرایی‌شدن سیاستهای افزایش جمعیت است چرا که به گفته رییس مجلس این طرح حدود ۱۲ هزار میلیارد تومان هزینه دارد و اجرای آن ناشدنی است زیرا کشور چنین پولی ندارد لذا واقعا سخت است که بفهمیم چرا برخی از نمایندگان مردم بر این طبل توخالی می‌کوبند؛ در مقابل نکته‌ای که رهبر معظم انقلاب و در پی ایشان کارشناسان هم تاکید داشتند ازدست‌ندادن زمان بود چرا که از هم‌اکنون تا سال ۱۳۹۵ دوره طلایی افزایش فرزند کشور ما محسوب میشود؛ دلیل آن هم این است که تا سال ۹۵ سنین دهه ۶۰ به نقطه اوج باروری می‌رسند و البته با وجود داشتن زمان برای فرزندآوری اما سن آنها به بالای ۳۵ سال می‌رود؛ لذا نباید این زمان را از دست داد و یک روز عقب‌افتادن این قانون هم برای کشور ضرر محسوب میشود.
اما این نکته را باید در نظر داشت که قرار است این قانون را مردم اجرا کنند لذا باید نظرات آنها را جویا شد و دغدغه‌های آنها را منعکس کرد تا این قانون بتواند صلابت لازم برای اجرایی‌شدن را داشته باشد؛ برای همین منظور نزد مردم رفتیم.
با بگیر و ببند که نمی‌توان مردم را به سمت افزایش فرزندآوری سوق داد
احمد صالحی‌زاده ۳۵ ساله در این زمینه می‌گوید: زمانی که موضوع افزایش جمعیت را شنیدم از آن بخشی که قرار است مردم را به دلیل استفاده از روش‌های جراحی بارداری ۲ تا ۵ سال زندان ببرند بسیار ناراحت شدم، مگر می‌توان با بگیر و ببند به سمت افزایش جمعیت رفت؟ اینطوری فقط مردم را زده می‌کنیم.
وی در پاسخ به این سوال که شما چند فرزند دارید اضافه می‌کند: من ۲ فرزند دارم، یکی دختر و دیگری پسر اما شنیدم که قرار است به والدینی که فرزند سوم را بیاورند تسهیلاتی بدهند، خیلی دوست دارم نوه‌هایم در آینده، خاله، عمو، دایی یا عمه داشته باشند. چون خودِ من در یک خانواده پرجمعیت بزرگ شدم، هر وقت دلم می‌گیرد یا مشکلی برایم پیش می آید ۴ نفر را در کنار خودم دارم که دو تا خواهر و دو تا برادر هستند، بارها پیش آمده که مشکلاتم را با آنها در میان گذاشتم و آنها هم برای رفع مشکلم خیلی کمک کردند اما با دو فرزند که در آینده چنین چیزی امکان‌پذیر نیست.
وضعیت اقتصادی اجازه بچه‌دارشدن را نمی‌دهد، دولت باید کمک کند
زهرا خواجه‌نصیری مادر یک فرزند دختر ۴ ساله در این زمینه می‌گوید: بارها تصمیم‌گرفتیم با همسرم که تعداد فرزندان را زیاد کنیم که وضعیت مالی خانواده اجازه این کار را نمی‌دهد، بچه، پوشک، دارو، غذا و لباس و خیلی چیزهای دیگر می‌خواهد که با حقوقی که همسرم می‌گیرد نمی‌توانیم این موارد را فراهم کنیم.
وی می‌افزاید: بدون تعارف می‌گویم اگر دولت می‌خواهد در سیاست افزایش جمعیت کشور موفق شود باید تسهیلاتی را در نظر بگیرد، آخر اینطوری که هم زن و هم شوهر کار می‌کنند که نمی‌توانیم تعداد فرزندان را زیاد کنیم، برخی مسئولان که این سیاست‌ها را حذف کردند واقعاً چه فکری داشتند؟
حوصله بچه‌دارشدن نداریم
سعید حاج‌علی نیز که هنوز پدر نشده و از ازدواجش هم ۴ سالی می‌گذرد در این زمینه می‌گوید: ما برای بچه‌دارشدن حوصله نداریم، بچه‌دارشدن حوصله می‌خواهد، شما فکرش را بکنید ما زن و شوهر از صبح تا عصر کار می‌کنیم دیگر چه حوصله‌ای برای ما می‌ماند؟ تازه فکر خرج و مخارج آن برایمان غصه شده است. چه کسی از بچه بدش می‌آید آن هم ما ایرانی‌ها که خانواده دوست هستیم اما شرایط را برای ما این‌گونه رقم زدند که نخواهند بچه‌دار شویم.
وی می‌افزاید: مسئولان اگر راست می‌گویند که می‌خواهند به فرزندآوری مردم کمک کنند، تسهیلاتی را در نظر بگیرند مثل اول انقلاب اما راستش را بخواهید چشم‌مان آب نمی‌خورد، آنها وام ازدواج را قطع کردند چه امیدی می‌توان داشت که اگر تسهیلاتی را هم در نظر بگیرند بعداً قطع نکنند؟ به نظرم برخی مسئولان با مشکلات ما مردم اصلاً مواجه نیستند و نمی‌دانند که ما چه می‌کشیم؟
گفتند زایمان طبیعی اما پیر ما را درآوردند
آرش اختیاری ۳۲ ساله نیز در این زمینه می گوید: لطفا به این حرف‌ها توجه کنید بعد می‌بینید که به سمت بچه دوم می‌روید یا خیر؟ همسرم برای انجام معاینات بارداری به یکی از بیمارستان‌های جنوب شهر مراجعه می‌کند اما باید ۳ ساعت در صف انتظار در این گرما بنشیند تا نوبتش شود در عین حال وقتی هم که نوبتش میشود به علت ازدحام، آن پزشک یا ماما نمی‌تواند برایش وقت بگذارد و چند نفر چند نفر زنان را به داخل اتاق می‌برند و زود معاینه می‌کنند.
وی می‌افزاید: مکمل‌هایی که همسرم باید در طول مدت بارداری مصرف کند هزینه زیادی دارد هر بار ۶۵ هزار تومان یا ۱۰۰ هزار تومان، خوب این هزینه را من باید از کجا بیاورم؟در عین حال آزمایش‌هایی که وی باید انجام دهد، سرسام‌آور و آزمایش‌های غربالگری آن هم گران است. اختیاری اضافه می‌کنند: اگر دولت به دنبال افزایش جمعیت است این مشکلات را باید برطرف کند تا مردم هم اقدامی کنند وگرنه زهی خیال باطل است.
سیاست‌هایی که باید تصویب شود
به نقل از تسنیم، در طرح ۴ ماده‌ای که به عنوان طرح افزایش جمعیت هم‌اکنون در مجلس مطرح است، سیاستهای تشویقی وجود دارد که اگر تصویب شود بسیاری از این دغده‌ها برطرف میشود، گوشه‌ای این سیاست‌ها را در زیر می‌خوانیم:
- پوشش بیمه اجباری درمان رایگان مادر و کودک از ابتدای بارداری تا پایان دو سالگی کودک برای کسانی که فاقد پوشش بیمه درمانی می‌باشند.
- اختصاص سبد تغذیه رایگان ماهانه به صورت بن کالا شامل؛ پروتئین، لبنیات، برنج و حبوبات به میزان یک تا دو میلیون ریال به مادران باردار و دارای فرزند زیر ۲ سال حداقل برای ۳ دهک درآمدی پایین و نیازمندان براساس ارزش ریالی سال ۱۳۹۰ به عنوان سال پایه
- اختصاص بسته بهداشتی ـ درمانی رایگان شامل؛ مکمل‌های غذایی، دارو، آزمایش‌های دوره‌ای و موردی و معاینه‌های ماهیانه به مادران باردار و دارای فرزند زیر ۲ سال برای حداقل ۳ دهک درآمدی پایین و نیازمندان.
- اختصاص مرخصی استحقاقی ۲ هفته‌ای تولد فرزند به پدر.
-احتساب خانه‌داری به عنوان شغل و کمک به بیمه بازنشستگی زنان متأهل خانه‌دار با پرداخت بخشی از حق بیمه توسط دولت متناسب با درآمد خانواده.
- پرداخت وام قرض الحسنه «فرزند» به مبلغ یکصد میلیون ریال به خانواده‌ها برای فرزندان سوم تا پنجم با بازپرداخت ۱۰ ساله و بدون الزام به سپرده‌گذاری توسط بانک‌های عامل برمبنای نرخ پایه سال ۱۳۹۱.
- دریافت وام خرید مسکن به میزان دو برابر سقف وام‌های اعطایی بانک مسکن، با باز پرداخت ۳۰ ساله و حداقل سود بانکی بخش مسکن.
- دریافت یک قطعه زمین مسکونی به مساحت ۲۰۰ - ۱۵۰ مترمربع در شهرستان محل سکونت به شرط ساخت و حداقل ۱۵ سال سکونت در آن باستثناء کلان‌شهرهای کشور.