بامداد – در پاساژی در شانگهای چین سرسره ای ساخته شده است به نام سرسره خوشحال! این سرسره بسیار جالب و البته ترسناک از طبقه پنجم این پاساژ شروع می شود و در زیرزمین پاساژ پودونگ فرود می آید. با نظاه همراه باشید تا تصاویر بیشتری از این سرسره ببینیم.
این سرسره ترسناک در مدت ۱۶ ثانیه شما را از طبقه پنجم به طبقه اول می رساند. این سرسره فعلا فقط برای مشتریان VIP قابل استفاده است اما مسئولان مرکز خرید می گویند به زودی برای تمام افراد سنین ۷ تا ۵۰ سال در دسترس خواهد بود.
اما همه با اینکه این سرسره برای کودکان مناسب باشد موافق نیستند. “من واقعا ترسیده بودم در پیچ ها دستانم بی حس شده بود پس به کودکان چه احساسی دست می دهد؟ شاید بعضی از بچه ها کنجکاو باشند و بخواهند آن را امتحان کنند اما من توصیه می کنم به آنها اجازه ندهید.”
دفعه بعد که به شانگهای می روید به جای بازدید از آسمان خراش ها مستقیما به مرکز خرید بروید. چون مرکز خرید پودونگ سرسره ای ۵۳ متری با نام “سرسره خوشحال” را راه اندازی کرده است که هم شگفت انگیز و هم کمی ترسناک است.
این سرسره قرار بود در اسفند ۹۴ (۲۲ فوریه ۲۰۱۶) افتتاح شود اما مسئولین مرکز خرید تصمیم گرفتند تست های ایمنی بیشتری روی آن انجام دهند که تصمیم درستی بود از آنجا که عنوان شده بود ممکن است این سرسره باعث جراحات شود.
اما حالا که سرسره همه امتحان ها را پشت سر گذاشته است حتما امن و ۱۰۰ در صد بهتر از پله برقی است!
منبع: مجله نظاره
بامداد – شهر بسیار زیبای تونس پایتخت کشو تونس می باشد. شهر تونس شهری تاریخی و بسیار زیبا دارای بازاری سنتی وجود دارد که سرشار از رنگ و لعاب است. مردم مسلمان این کشور آفریقایی اگرچه مثل مردم بیشتر کشورهای دنیا بازارهای امروزی را به بازارهای سنتی ترجیح می دهند اما حکایت این بازار قدیمی برایشان متفاوت است.
منبع: مجله نظاره
نوشته آشنایی با زیباترین بازار سنتی کشور زیبای تونس اولین بار در بامداد پدیدار شد.
معبد پانتئون یکی از زیباترین و چشم نواز ترین معابد جهان می باشد. این معبد دیدنی در حدود سال ۱۲۵ میلادی ساخته شده است. پانتئون معبدی گرد و گنبد دار است، در جلویش رواقی مستطیلی دارد که به نظر میرسد آنچنان که باید و شاید با ساخت گردوار اولیه آن تناسبی ندارد و احتمالاً بعدها برآن افزوده شدهاست.
تأثیر اولیه حاصل از مشاهده این بنا احتمالاً با تأثیر امروزیش متفاوت بودهاست، زیرا پانتئون در آغاز یک بنای مستقل نبود بلکه به یک باسیلیکای قدیمی تر متصل بود و امتداد آن یالهای جانبی پانتئون را میپوشاندهاست. گذشته از این، در جلوی رواق معبد پانتئون یک حیاط ستون بندی شده قرار داشت که بخشی از رواق نیز جزو آن بود و در آغاز تنها بخش قابل رؤیت ساختمان از روبرو بود.
معبد پانتئون رم به عنوان یکی از بزرگترین گنبدهای جهان جزو شگفتیهای دنیای معماری است
این حیاط که در دوره هادریانوس ساخته شد، احتمالاً از طرحهای همین امپراتور تنوع طلب بودهاست. بنای پانتئون از گونهای سادگی پرهیبت در مقیاس بزرگ برخوردار است. برفراز اندرون مدورش گنبدی نیمکره وار به قطر ۴۳ متر زدهاند که فاصله نوک گنبد از کف پانتئون نیز ۴۳ متر است.بدین ترتیب، طرح پانتئون بر تقاطع دو دایره – یکی عمودی، دیگری افقی – قابل تصور به صورت مقاطعی از یک کره «فضا» که در درون بنا محاط شدهاند استوار گشتهاست.
گنبد پانتئون، پوستهای بتونی دارد که تدریجاً در سمت قاعده بر ضخامتش افزوده میشود تا در جای لازم بر قدرت آن بیفزاید. در مرکز گنبد، سوراخی گرد (به نام «چشمه نور» یا «نورگیر») به قطر ۹ متر تعبیه شده که شیشهای ندارد، رو به آسمان باز شده و تنها منبع نور برای تأمین روشنایی اندرون بنا است. فاصله نوک گنبد پانتئون از کف آن ۴۳ متر است
دیوارهای نگه دارنده گنبد معبد پانتئون بسیار ضخیمند و در سطحشان فرونشستگیهای مستطیل و نیمدایره یک در میان ایجاد شدهاست، که بر بالای هر کدام طاقی هلالی زده شده تا فشار حاصل از گنبد را به جرزهای عظیم سنگی منتقل کنند. گنبد پانتئون از درون قاب بندی شده تا آنکه هم جلوه هندسی زیبایی از مربعهای کوچک در درون دایرهای عظیم را پیدا کند هم از فشار و سنگینی کل گنبد بکاهد بی آنکه صدمهای به قدرتش زده باشد.
کف معبد پانتئون مختصر تحدبی دارد و زهکشهایش به صورت خطوطی کم عمق در مرکز (مستقیماً در زیر نورگیر) ایجاد شدهاند تا هر آبی را که از آن بالا میریزد به سوی خود سرازیر گرداند. دیوارها و احجام در معماری مصر و بین النهرین به قدری اهمیت دارند که آنچه دیده میشود همینها هستند، فضا فقط به شکل «منفی» وجود دارد یعنی تصادفاً بین احجام ظاهر میشود. این گونه معماری را معماری احجام مینامند. معماری یونانی نیز مخصوصاً به احجام، نسبتهای میان احجام و شکل دادن به عناصر حجمی توجه داشت، با صفت معماری استخوان بندی یا ساختاری متمایز شدهاست.معبد پانتئون در حدود سال ۱۲۵ میلادی ساخته شد
نخستین بار رومیان هستند که معماری را به شکل واحدهایی از فضا در تصور میآورند که با استفاده از دیوار بستهایی قابل شکل دادن هستند.
درون معبد پانتئون ، مطابق این علاقه معماران رومی، یک کل واحد، همشکل و متکی به خود است که احجام یا دیوارهای نگه دارنده هیچ گسستی در آن پدید نمیآورند، کلی است که بازدید کننده را در خود جا میدهد بی آنکه او را محبوس کند، جهان کوچکی است که از طریق نورگیرش به سوی ابرهای گریزپا، آسمان آبی، خورشید، طبیعت کیهانی و خدایان راه مییابد.
گریختن از سر و صدا و گرمای سوزان یک روز تابستانی رم و پناه آوردن به محیط خنک و عظمت آرام پانتئون، تجربهای است که تقریباً در وصف نمیگنجد و هر کسی باید خود شخصاً آن را بیازماید. از همه چیز که بگذریم، این کار یک تجربه معماری نیز هست.
نباید از یاد برد که نیروی ابتکار رومیان در ساختن فضاهای بزرگ درونی به شناخت و اطلاعات مهندسی ایشان از خواص احجام و ایستایی احجام خنثی بستگی داشت. قوس، طاق و گنبد، واحدهایی ساختمانی بودند که رومیان با مهارتی بی مانند در جهان باستان و کم نظیر در جهان معاصر، ابداع و تکمیل کردند.
منبع: مجله نظاره
نوشته آشنایی با یکی از زیباترین معابد جهان ، معبد پانتئون اولین بار در بامداد پدیدار شد.
چای یک اسم چینی است که به یک درخت یا درختچه و برگ و نوشیدنی حاصل از آن اطلاق می شود. این گیاه همیشه سبز به خانواده درختان موسوم به کاملیا منسوب است و بومی شرق آسیا می باشد.
چای با شیر
چای عدنی
چای عدنی بسیار خوش عطر است و این به دلیل طرز تهیه و مراحلی است که از سر می گذراند. برای تهیه چای عدنی شیر تغلیظ شده و هل را به چای می افزایند و اجازه می دهند به جوش بیاید، سپس شکر و مقدار دیگری چای به آن اضافه می کنند و وقتی جوشید یک مرحله دیگر شیر به آن می افزایند و می گذارند بجوشد. در آخر هم آن را از صافی عبور داده و در فنجان ها می ریزند.
نوشته آشنایی با هتل بسیار زیبا ماندارین اورینتال در لاس وگاس اولین بار در بامداد پدیدار شد.
تهیهی یک میانوعده مناسب و مقوی برای مادرانی که فرزندان کوچکی در خانه دارند، دغدغهی مهمی به شمار میرود. امروز تصمیم داریم شما را با روش تهیهی یک میانوعده خوشمزه و مقوی، آشنا کنیم. با ما همراه باشید.
مواد لازم:
آرد: سه پیمانه
روغن: سه چهارم پیمانه
شکر: نصف پیمانه
تخم مرغ: دو عدد
وانیل: کمی
بکینگ پودر: یک قاشق چایخوری
عسل: به میزان لازم
کنجد: به میزان لازم
طرز تهیه:
ابتدا آرد، شکر و بکینگ پودر را در ظرفی ریخته و با یکدیگر مخلوط می کنیم.سپس، روغن را کم کم به مواد فوق اضافه کرده و آرام آرام هم می زنیم تا خوب به خورد مواد قبلی برود. پس از آن، تخم مرغ و وانیل را اضافه می کنیم.
خمیر که آماده شد، آن را با وردنه پهن کرده و برش های دایره ای شکل می دهیم.
سپس روی خمیرهای دایره ای، عسل می ریزیم و تمام سطح آن را با عسل می پوشانیم.
روی عسل ها، کنجد می ریزیم و بیسکویت ها را در سینی فر چیده و آنها را در فری که از قبل روشن کرده ایم قرار می دهیم و پس از آماده شدن، از فر خارج می کنیم.
ترجمه و تنظیم: تابناک باتو
منبع: mexatk
بامداد – تاج محل را همه دنیا می شناسند، حالا تصورش را بکنید آب انباری پیدا شود که بتواند پشت تاج محل را در جذب گردشگر به خاک بمالد! با آن که در سال های اخیر همواره بنای زیبا و تاریخی تاج محل مقصد اول گردشگری هند بوده، پیش بینی می شود در سالهای آتی بزرگترین آب انبار جهان که رقیب تاج محل در جذب گردشگر محسوب می شود، به مقصد نخست گردشگری هند تبدیل شود. بزرگترین آب انبار جهان که همانند تاج محل در ایالت گوجرات هند واقع شده و مدتی قبل در جریان سی و هشتمین اجلاس سالانه کمیته میراث جهانی سازمان یونسکودر قطر به فهرست میراث جهانی این سازمان اضافه شد، رانی کی واو نام داشته و در قرن ۱۱ میلادی بدستور یک ملکه هندی در یک منطقه خشک و در دره ای عمیق ساخته شد.
فراموش نکنید که هنوز تاج محل مقصد نخست گردشگری هند به شمار می رود، اما با ادامه روند فعلی کاهش گردشگرانش که کارشناسان علت اصلی آن را افزایش گداهای سمج در اطراف این بنای تاریخی می دانند و همچنین رشد چشمگیر گردشگران بزرگترین آب انبار جهان در سالهای اخیر، پیش بینی می شود این بنای تاریخی جایگزین تاج محل شده و به مقصد نخست گردشگری هند تبدیل شود.
هند که بیشتر گردشگرانش از کشورهای آلمان، فرانسه و انگلیس هستند، در سال ۲۰۱۳ میزبان حدود هشت میلیون گردشگر بود که حاصل آن وارد شدن حدود ۲۳ میلیارد دلار ارز به چرخه اقتصادی این کشور و ایجاد هزاران شغل جدید بود. در این شرایط دولت هند برای جذب ۵۰ میلیون گردشگر به این کشور در سال ۲۰۲۰ و کسب درآمد ۵۰ میلیارد دلاری از محل صنعت گردشگری در این سال نیز هدف گذاری کرده است.
سازمان جهانی جهانگردی نیز در آخرین گزارش خود در زمینه صنعت گردشگری هند، این کشور را با کسب درآمد حدود ۲۶۰۰ دلاری از هر گردشگر، موفق ترین کشور جهان در جذب درآمد از گردشگران اعلام کرد، این در حالی است که در بین دیگر مقاصد برتر گردشگری جهان آمریکا از هر گردشگر حدود ۱۹۰۰ دلار، چین حدود ۹۰۰ دلار، فرانسه حدود ۶۵۰ دلار و انگلیس حدود ۶۰۰ دلار درآمد کسب می کند.
کارشناسان علت اصلی این امر را زمان طولانی اقامت گردشگران در هند در مقایسه با دیگر کشورها با هدف استفاده از طب سنتی این کشور و انجام اعمال جراحی با هزینه پایین اعلام کرده اند.
منبع: مجله نظاره
بامداد – شهر پر جاذبه ی کییف از شهرهایی می باشد که حول محور یک رود پرآب تشکیل شده اند و دارای آب و هوایی بسیار مطبوع است. در ادامه بیشتر با این شهر آشنا خواهیم شد.
شهری که فضای سبز خود را به شکل ویژهای حفظ کرده باشد، ساختمانهای آن بلندمرتبه نباشند، خیابانهایش تنگ نباشند و بیشتر، سنگفرش شده باشند، همانقدر که ترافیک نداشته باشد، هوای پاک داشته باشد، میشود شهری در باغ، میشود کییف، پایتخت اوکراین.
اوکراین را شاید در این سالها، بیشتر به انقلابهای رنگیاش و اخیرا، محل مناقشهی اتحادیهی اروپا با روسیه شناخته باشیم اما آنچه که بیش از پیش در پایتخت آن به چشم میخورد، آرامش، رنگ، موسیقی و کلیساست. جاهایی در شهر، به تپههایی جنگلی میرسید و فکر میکنید اینجا دیگر انتهای شهر است اما کافی است از پیچی که احتمالا کمی سربالایی هم دارد بگذرید، پسِ پیچ، از دیدن یک بخش جدی شهر متوجه میشوید که همه چیز ادامه دارد و قطعا بینشی در دستکم ۷۰ سال گذشتهای این شهر وجود داشته که فضاهای سبز آنرا – برخلاف نقاط مختلف و بیشتر شمالی تهران – به شکل ویژهای حفظ کرده است.
کییف، از شهرهایی است که حول محور یک رود پرآب شکل گرفتهاند. این شهر ۱۵۰۰ ساله که از شهرهای قدیمی اروپای شرقی و مرکزی محسوب میشود، بهوسیلهی رود «دنیپر» به دو بخش شرقی و غربی تقسیم میشود که قسمت شرقی، محلههایی با بیش از دو و نیم میلیون نفر جمعیت و بخش غربی، محلههایی با حدود یک میلیون نفر جمعیت را شامل میشود.
خود اوکراین کلا ۲۴ استان دارد و از شمال با روسیه سفید، از شرق با روسیه و از غرب و جنوب غربی، با کشورهای لهستان، اسلوواکی، مجارستان، رومانی و مولداوی همسایه است. از جنوب هم در مجاورت دریای سیاه قرار دارد. یک بخش خودمختار اخیرا مشهورتر کریمه را هم دارد که در ماجرای مناقشههای ناتو با روسیه بسیار مورد توجه رسانهها واقع شد. خود اوکراین در کل، پس از روسیه، دومین ارتش اروپا را داراست. از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی هم تاریخ پر فراز و نشیبی را با دو انقلاب رنگی تجربه کرده است.
کییف ۱۵۰۰ ساله از شهرهای قدیمی اروپای شرقی و مرکزی محسوب میشود
با تمام این تفاسیر، اوکراینیها به یک چیز، خیلی معروفند؛ اینکه با امکانات کم هم قادرند که خوشترین لحظهها را برای خودشان بسازند. این را در آرامش رفتاری و در جریان زندگی روزمرهی اقشار مختلف آن در خیابانهای پایتختشان هم میتوان مشاهده کرد.
در چنین شرایطی، کلا ازدحام و تراکم شهری، آن چیزی است که در کییف اصلا یافت نمیشود. در عوض، تا دلتان بخواهد، آرامش صوتی و بصری در کییف جریان دارد.
دین غالب اوکراینیها مسیحی است و از این لحاظ، کلیساهای متعدد و پویایی در جای جای کییف بهچشم میخورند که بیشتر آنها هم ارزش تاریخی دارند. همچنین رنگهای گرم در این منطقه از شرق اروپا مانند روسیه سفید و امثال آن، جایگاه ویژهای ازجمله در نمای کلیساها دارد. تعداد موزههای کییف هم مانند ساختمانهای قدیمی آن، قابل توجه است.
کییف بهوسیلهی رود «دنیپر» به دو بخش شرقی و غربی تقسیم میشود
خیابان خرشاتیک که میدان استقلال اوکراین را هم دربر گرفته، علاوه بر آنکه محل تجمعهای مربوط به انقلابهای آن از سال ۱۹۹۴ تاکنون بوده، خیابان گردشگری آن هم محسوب میشود که فروشگاههای برند را در خود جای داده و همچنین محل فعالیتهای فرهنگی هنری و عرضهی محصولات مربوط به آن است.
علاوه بر سفر آبی چندساعته بر روی رود پرآب و عریض دنیپر، غذاهای اوکراینی که اتفاقا از قیمت مناسبی هم برای گردشگران کشورهایی چون ایران برخوردارند، از جاذبههای سفر به کییف، پایتخت اوکراین، محسوب میشود که بهواسطهی وجود پروازهای مستقیم ایرلاینهای ایرانی و اوکراینی و نیز فاصلهی کم آن از کشورمان، از گزینههای مناسب جایگزینی برای سفر به کشورهای ناامنی چون ترکیه محسوب میشود.
اوکراینیها با امکانات کم هم قادرند که خوشترین لحظهها را برای خودشان بسازند
ازدحام و تراکم شهری در کییف اصلا یافت نمیشود و آرامش صوتی و بصری در کییف جریان دارد
منبع: مجله نظاره
نوشته آشنایی با کییف ، پایتحت کشور دیدنی اوکراین اولین بار در بامداد پدیدار شد.
معنای کلمهی Prius در زبان لاتین به معنای «حرکت از قبل» است؛ اما امروز مردم از این نام برای اشاره به خودروی هیبریدی استفاده میکنند، درست همانند برند Kleenex که اکنون برای اشاره به انواع دستمال کاغذی به کار میرود. اما تویوتا پریوس به طور ناگهانی به جایگاهی که امروز در بازار دارد نرسیده، بلکه این خودرو دارای تاریخچه و گذشتهای طولانی است. در اینجا بهطور مختصر به بررسی وقایعی خواهیم پرداخت که قبل و بعد از به بازار آمدن نخستین نسل پریوس اتفاق افتادند.
چیزی که ما امروزه با نام هیبریدی میشناسیم در حقیقت به اوایل قرن نوزدهم برمیگردد؛ یعنی زمانی که طراحان خودرو پس از فرستادن اسبها به چراگاهها به دنبال راهی برای تولید نیروی کافی جهت حمل و نقل بودند. در سال ۱۸۹۹ دو طرح برقی-گازوئیلی در نمایشگاه پاریس یالون به نمایش درآمدند. درست در همان سال، فردیناند پورشه در حالی که در شرکت Lohner Works در اتریش مشغول به کار بود، موفق شد نخستین خودروی هیبرید سری را طراحی کند و توسعه دهد، (خودروی مربوط به سال ۱۹۰۳ در تصویر بالا سمت چپ نشان داده شده است) این خودرو دارای چهار الکتروموتور بود که توسط دو ژنراتور ساخت دایملر، هر کدام به قدرت ۲.۵ اسب بخار تغذیه میشدند.
دو طرح ابتدایی هیبریدی دیگر نیز در آن دوران ساخته شدند، یکی از آنها خودروی Owen Magnetic بود (تصویر بالا سمت راست) که از طراحی سری بهره میبرد و پیشرانهی آن به شارژ باتریها میپرداخت و الکتروموتورها نیز خودرو را به حرکت درمیآوردند. طرح دیگر، خودروی Wood Dual Power بود که میتوانست بنا به انتخاب راننده از پیشرانهی الکتریکی، بنزینی یا هر دو استفاده کند. این طرح بیشتر شبیه سیستمهای هیبریدی موازی بود. تا اواسط دههی ۱۹۲۰ دیگر هیچ خودروی هیبریدی برای فروش در جهان تولید نمیشد.
تمایل به خودروهای هیبریدی برای بار دوم در دههی ۱۹۶۰ اتفاق افتاد؛ یعنی زمانی که سازمان هوای پاک ایالات متحده شروع به اصلاحاتی کرد که سرانجام منجر به تأسیس آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) شدند. تلاشهایی که توسط این سازمانها برای کاهش آلایندهها صورت گرفت، سبب شد توجه جمعی دوباره به سمت خودروهای هیبریدی جلب شود. در آن زمان چهار مرکز؛ شامل دپارتمان رفاه آژانس حفاظت از محیط زیست، شرکت خودروسازی TRW، مرکز آموزش و سلامت شروع به سرمایهگذاری روی نوعی از جعبهدندهی هوشمند الکترومکانیکی کردند که میتوانست نیروی الکتریکی و نیروی پیشرانههای احتراق داخلی را با هم ترکیب کند. آنها سرانجام موفق شدند در سال ۱۹۶۹ این اختراع را به ثبت برسانند. در همان سال جنرال موتورز نیز اقدام به رونمایی از خودروی مفهومی XP-833 کرد که قادر بود پس از اتمام سوخت، مسافتی حدود ۱۶ کیلومتر را با اتکا به نیروی الکتریکی بپیماید. این طرح اگرچه نسبت به طرح پیشنهادی TRW بسیار ناکارآمدتر و پیشپاافتاده بود؛ اما با این وجود یک خودروی هیبریدی بهحساب میآمد.
دولت کلینتون در سال ۱۹۹۳ برای آنکه به خودروسازان فرصتی بدهد تا با قوانینی که در حال سختگیرانهتر شدن بودند، وقف پیدا کنند؛ اقدام به مشارکت در تولید نسل جدید خودروها کرد. این برنامه تحت عنوان شراکت در نسل جدید خودروها یا بهاختصار (PNGV) نامیده میشد. برای آنکه مصرف سوخت ترکیبی یا (CAFE) خودروها را بتوان به عدد ۸.۵ لیتر در هر صد کیلومتر رساند، خودروسازان موظف شدند با آزمایشگاههای ملی، دانشگاهها و آژانسهای فدرال همکاری کنند. این همکاریها موجب شد خودروسازان تا سال ۱۹۹۹ خودروهای مفهومی را با مصرف سوخت ۲.۹ لیتر در هر صد کیلومتر تولید کنند و نسخههای اولیهی قابلتولید این خودروها تا سال ۲۰۰۴ رونمایی شدند. در این راه، خودروسازان نسخههای غیرقابل تولیدی نیز ساختند، از جمله خودروی مفهومی Precept از جنرال موتورز (دو تصویر بالا و پایین)، کرایسلر ESX-3 و فورد Prodigy
شرکت جنرال موتورز خودرویی مفهومی هیبریدی با نام Precept تولید کرد که ادعا میشد، دارای مصرف سوختی برابر با ۲.۶ لیتر در هر صد کیلومتر است. در طی هفت سالی که برنامهی PNGV ادامه داشت، شرکای این پروژه -که آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا یک از آنها بود- استاندارد جدیدی تحت عنوان مایل بر هر گالن (MPG) تدوین کردند که امروزه بهعنوان معیار سنجش مصرف سوخت خودروها در آمریکا به کار میرود (ما در مقالات و اخبار منتشرشده در زومیت این واحد را به استاندارد کشورمان یعنی لیتر در هر صد کیلومتر تبدیل میکنیم). تمامی طرحهای پیشنهادی که در دیترویت ارائه شده بودند از سیستم هیبریدی برق-گازوییل استفاده میکردند؛ دلیل این امر این بود که سوخت دیزلی برای رسیدن به چنین هدفی مناسبتر بود. نمونههای اولیهی فورد و کرایسلر ، مصرف سوختی معادل ۳.۲ لیتر در هر صد کیلومتر داشتند که حدود ۱۰ درصد با هدف آنها، یعنی دستیابی به مصرف ۲.۹ لیتر فاصله داشت.
تویوتا نیز قصد داشت در آغاز برنامهی PNGV به این برنامه بپیوندد؛ اما عضویت این شرکت در این پروژه مورد پذیرش قرار نگرفت، چون یکی از اهداف ناگفتهی این پروژه این بود که رقبا با کمک به یکدیگر به کاهش واردات کمک کنند. پس از آن مدیر تویوتا، ایجی تویودا با جدیت به فکر کار روی مصرف سوخت و راندمان خودروها افتاد. اگر ایالات متحده در خصوص برنامهی توسعهی نسل جدید خودروها (PNGV) جدی میبود (حداقل تا زمانی که دولت جرج بوش این برنامه را متوقف نکرده بود) شاید ژاپن و مخصوصا تویوتا میتوانستند به این برنامه بسیار کمک کنند.
تویوتا رهبری پروژهی G21 را به یک مهندس فیزیک کاربردی به نام تاکاشی اوشیامادا سپرد که در آن زمان ۴۷ سال سن داشت. وی هماکنون رئیس هیئتمدیرهی تویوتا است. نام پروژهی G21 کوچکشدهی عبارت خودروی جهانی برای قرن ۲۱ بود.
با توجه به آنچه گفته شد، بهاحتمال زیاد نام پریوس برآمده از کلمهی لاتین Motivus است. آکیرو وادا که در آن زمان رئیس اوشیامادا بود نمایشگاه خودروی توکیو ۱۹۹۵ را برای معرفی پریوس تعیین کرد. وی همچنین هدف پروژهی G21 را کسب توانایی حرکت بیشتر به مقدار ۵۰ درصد با بنزین تعریف کرد. خودرویی که در تصویر میبینید، همان خودرویی است که آنها بهعنوان هدف برنامهی خود تعیین کرده بودند.
رونمایی تویوتا پریوس، همزمان شد با زلزلهی بزرگ هانشین و حملهی تروریستی با گاز سارین در مترو توکیو؛ اما هیچکدام از این حوادث نتوانستند وقفهای در رونمایی و معرفی مدل مفهومی پریوس ایجاد کنند. این مدل توانست بیش از خودروهای اسپرت جدیدی که مزدا، هوندا و تویوتا در آن نمایشگاه معرفی کردند، توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب کند.
هشتاد تن از بهترین مهندسان و محققان تویوتا به مدت دو سال وقت خود را صرف طراحی یک سیستم مولد نیروی هیبریدی کاربردی برای پریوس کردند. روش استاندارد برای دستیابی به چنین تجربهای، این است که کار را با بررسی و مرور مقالات معتبر شروع شود. دو مقاله در این زمینه به سریعتر پیش رفتن کار تویوتا کمک کردند؛ منبع نخست، مقالهی «مبدلهای گشتاور و جعبهدنده» از پیتر هالدت بود، وی یک نویسندهی حوزه خودرو بود که این مقاله را در سال ۱۹۴۲ نگاشته بود. دومین منبع مقاله دفتر فنی جامعهی مهندسان خودرو بود که در سال ۱۹۷۱ توسط تیم مهندسی TRW انتشار یافته بود.
برخلاف بسیاری از خودروهای نمایشی، بعد از اینکه مدل مفهومی پریوس به نمایش درآمد، شاهد یک نمونهی اولیه بودیم که تستهای مهندسی را نیز پشت سر گذاشته بود.
مهندسان تویوتا بهجای آن شروع کار از صفر، اقدام به استفاده از مجموعهی هیبریدی TRW/Heldt کردند که شامل یک پیشرانهی احتراق داخلی و دو پیشرانهی الکتریکی است که به چرخهای جلو متصل شدهاند. این پیشرانهی هیبریدی تنها چند هفته پس از رونمایی از این خودرو در نمایشگاه خودروی توکیو به تولید رسید.
تویوتا برای اینکه هر چه سریعتر پریوس را راهی بازار کند، هیچ زمانی را برای استراحت کردن به هدر نداد و با سرعت بخشیدن به برنامه، پس از دو سال و تا پیش از آغاز کنفرانس گرم شدن کرهی زمین در توکیو، در دسامبر ۱۹۹۷ توانست پریوس را به بازار عرضه کند.
نخستین نمونهی تولیدی پریوس، مجهز به یک پیشرانهی احتراق داخلی به قدرت ۵۷ اسب بخار و پیشرانهی الکتریکی به قدرت ۴۰ اسب بخار بود. (موتور ژنراتور دوم پیشرانه را استارت میزند و به آن دور میدهد؛ این ژنراتور وظیفهی تولید نیروی الکتریسیته برای الکتروموتور بزرگتر پیشرانه را هم بر عهده دارد اما بهصورت مستقیم به چرخها وصل نیست.)
اتوکار در آن زمان، نسخهی بازار ژاپن این خودرو را که فرمان راست بود مورد بررسی قرار داد و به همراه عکسی که در بالا میبینید،در ماه فوریهی سال ۱۹۹۹ منتشر کرد. این خودرو دارای شتاب صفر تا صد معادل ۱۴.۱ ثانیه بود و میتوانست به مصرف سوختی برابر با ۸ لیتر در هر صد کیلومتر دست پیدا کند. قیمت این خودرو در بازار ژاپن معادل ۱۸ هزار و ۴۰۰ دلار بود.
در نمایشگاه خودروی بینالمللی آمریکای شمالی در سال ۱۹۹۹، هوندا خودروی مفهومی دو نفرهای را با نام VV به نمایش گذاشت. این خودرو از یک پیشرانهی سه سیلندر بنزینی که با یک الکتروموتور یکپارچه شده بود، استفاده میکرد، نیروی این مجموعهی هیبریدی به چرخهای جلو انتقال مییافت. خودروی VV بیشتر شبیه به طرح EV1 جنرال موتورز بود. این خودروی کوچک دو نفره میتوانست بخش اعظمی از انرژی خود را بازیابی کند.
این طرح با تغییرات بسیار کمی در ماه دسامبر همان سال به تولید رسید و با نام هوندا اینسایت به بازار عرضه شد و توانست ظرف مدت هفت ماه، رکورد فروش نسخهی بهینهسازی شدهی تویوتا پریوس را بزند.
نسل نخست هوندا اینسایت که تا سال ۲۰۰۶ بر روی خط تولید قرار داشت، توانست به مصرف سوخت ۵.۴ لیتر در هر صد کیلومتر دست پیدا کند که این رکورد تا زمان آمدن تویوتا پریوس ۲۰۱۶ با مصرف سوخت ۵ لیتر بدون تغییر باقی ماند. دومین نسل هوندا اینسایت با ابعادی بزرگتر در سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ روی خط تولید قرار داشت.
نسل اول تویوتا پریوس در سال ۲۰۰۰ با قیمت پایهی ۲۰ هزار دلار وارد بازار ایالات متحده شد. پریوس به خاطر آلایندگی پایین خود از ۲ هزار دلار تخفیف مالیاتی فدرال نیز برخوردار بود که آن را به گزینهای وسوسهانگیز برای مشتریان تبدیل میکرد. بسیاری در آن زمان بر این باور بودند این خودرو نخواهد توانست سرمایهگذاری عظیمی را که تویوتا در بخش توسعهی خودروهای هیبریدی انجام داده است، جبران کند و امیدی به موفقیت آن وجود ندارد.
این مدل اساسا با مدلی که تویوتا از سال ۱۹۹۷ در کشور ژاپن به فروش میرساند، یکسان بود؛ اما بخش نیرومحرکهی آن میتوانست ۷۰ اسب بخار نیرو از پیشرانهی بنزینی و ۴۴ اسب بخار از پیشرانهی الکتریکی خود تولید کند. همچنین تویوتا برای همخوانی این مدل با قوانین فدرال آمریکا، مجبور شد وزن خودرو را به میزان ۴۰ کیلوگرم افزایش دهد. نسخهی آمریکایی پریوس دارای یک اسپویلر کوچک بر روی صندوقعقب بود و رینگ چرخهای ۱۵ اینچی نسخهی ژاپنی، با رینگهای ۱۴ اینچی جایگزین شده بودند. این مدل همچنین فاقد راه دسترسی به صندوقعقب از بین صندلیهای عقب بود و دیگر تغییر آن نیز تولید خودرو بهصورت فرمان چپ محسوب میشد.
در آزمایش رانندگی که عوامل کار اند درایور در سال ۲۰۰۱ روی این خودرو انجام دادند؛ توانستند در مدت ۱۳ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسند و همچنین مصرف سوخت خودرو، به میزان ۶.۷ لیتر در دنیای واقعی به دست آمد.
نسل دوم پریوس در سال ۲۰۰۳ و بهعنوان مدل ۲۰۰۴ به بازار آمد. این خودرو دارای ابعادی بزرگتر از قبل و همچنین طرحی بود که در آن توجه بیشتری به بهبود ضریب آیرودینامیک شده بود. ضریب پسا یا درگ این خودرو معادل ۰.۲۶ بود که چنین عددی میتواند کمک شایانی برای کاهش مصرف سوخت جادهای خودرو باشد. تویوتا برای کاهش نگرانی در خصوص بروز مشکل در باتریهای این خودرو، گارانتی باتریها را تا ۱۵۰ هزار مایل (۲۴۰ هزار کیلومتر) در ایالت کالیفرنیا و تا ۱۰۰ هزار مایل (۱۶۰ هزار کیلومتر) در سایر مناطق افزایش داد. تویوتا برای پاسخ به تقاضای روزافزون بازار برای خودروهای کوچک و کممصرف، از سه کارخانهی خود در ژاپن کمک گرفت. تویوتا همچنین برای بیاعتبار جلوه دادن و تحقیر رقیب کمفروشش یعنی هوندا اینسایت، اقدام به ابداع اصطلاح (mild hybrid) کرد؛ این اصطلاح به خودروی هیبریدی بنزینی-الکتریکی اطلاق میشود که توانایی حرکت در حالت تمام برقی ندارد.
وبسایت کار اند درایور در سال ۲۰۰۴ نسل دوم تویوتا پریوس را در بین یکی از ۱۰ خودروی برتر سال قرار داد و این تنها باری بود که نام پریوس در این لیست سالانه قرار گرفت. سال ۲۰۰۴ دقیقا زمانی بود که قرار بود برنامهی PNGV آمریکاییها به ثمر بنشیند.
جنرال موتورز یکی از عوامل ناخواستهی پیشرفت تویوتا پریوس بود. خودروی مفهومی که در ابتدا به نمایش گذاشته شد، دارای نوشتهی (EMS) بر روی پیشرانهی خود بود که نشان از وجود سیستم مدیریت انرژی (Energy Management System-عکس بالا سمت چپ) داشت. نخستین مدل تولیدی نیز دارای نوشتهی (Toyota Hybrod System-عکس بالا سمت راست) بود. اکنون تویوتا از نام (Hybrid Synergy Drive) برای اشاره به فناوری هیبرید خود استفاده میکند. اما این نام از کجا آمده است؟
شرکت (New United Motor Manufacturing) در ابتدا دارای رابطهای با تویوتا بود و این دو غول خودروسازی، در خصوص توسعهی فناوریهای پیشرفتهای مانند سلولهای سوختی، سیستمهای هیبریدی و سایر فناوریهای پیشرفته با یکدیگر همکاری داشتند. بخشی از این همکاری که به فناوری هیبریدی مربوط میشد دارای نام (synergy) بود؛ این نام اشاره به سود خودروهای بنزینی-الکتریکی برای تویوتا و جنرال موتورز داشت. اما در سال ۲۰۰۰ این همکاری و شراکت به اتمام رسید ؛ البته NUMMI تا زمان فروخته شدنش به تسلا، برای چندین سال به فعالت ادامه داد. بعد از آن تویوتا در یک تصمیم مهم، اقدام به کسب موافقت جنرال موتورز برای استفاده از نام (synergy) کرد و بدین ترتیب نام (Toyota Hybrid Synergy Drive) متولد شد و از سال ۲۰۰۴ در نسل دوم پریوس مورد استفادهی این خودروساز قرار گرفت.
به دنبال موفقیت پریوس در بازار، تویوتا در سال ۲۰۰۹ اقدام به معرفی نسل سوم پریوس بهعنوان مدل ۲۰۱۰ کرد. این مدل از ضریب آیرودینامیک پایینتری نیز در مقایسه با نسل قبلی خود برخوردار بود، البته آزمایشهای صورت گرفته در تونل باد، نشان داد که ضریب پسای این خودرو معادل ۰.۲۶ است در حالی که تویوتا ادعا میکرد این عدد در نسل سوم پریوس به ۰.۲۵ کاهش یافته است. برای کاهش وزن این مدل، بخشهایی مانند درب موتور، درب صندوق بار و حتی برخی قسمتهای شاسی از آلومینیوم ساخته شدند. در این مدل خیل عظیمی از امکانات همانند سیستم نمایشگر سربالا (HUD)، سیستم رهیاب ماهوارهای و کروز کنترل نصب شد، ضمن اینکه پریوس در چهار تیپ مختلف به بازار عرضه میشد.
پریوس با شعار «حرکت تنها در حالت برقی» فاصلهی خود را از رقبا زیادتر کرد و تکنولوژی هیبریدی خود را در جایگاهی فراتر از دیگران قرار داد. سپس تویوتا متوجه شد مشتریان استقبال مناسبی از این شعار کردهاند و سرانجام به این نتیجه رسید: «چرا خودروهایمان را با قابلیت اتصال به پریز برق برای شارژ شدن مجهز نکنیم تا بتوان تنها بهصورت الکتریکی از آنها استفاده کرد؟»؛ به این ترتیب بود که نسخهی پلاگین هیبریدی پریوس در سال ۲۰۱۲ به بازار آمد. این خودرو در بیشتر بخشها تفاوتی با مدل قبلی نداشت و تنها تفاوت آن جایگزینی باتری ۱.۳ کیلووات ساعتی نیکل-متال-هیدراید (NiMH) آن با یک باتری لیتیوم-یون ۴.۴ کیلووات ساعتی بود. همچنین با توجه به افزایش بار وارد بر سیستم هیبریدی اصلاحات، بهینهسازیهایی در سیستم خنک کاری خودرو اعمال شد و به این ترتیب شعاع حرکتی تویوتا پریوس در حالت تمام الکتریکی به ۲۴ کیلومتر و تا حداکثر سرعت ۹۹ کیلومتر بر ساعت افزایش پیدا کرد؛ بنابراین با یک تویوتا پریوس میتوان در حالت تمام الکتریکی به گردش رفت؛ در حالی که نگرانیهای خودروهای تمام الکتریکی مانند نیسان لیف در آن وجود نداشته باشد. مشتریان تویوتا برای خریداری نسخهی پلاگین هیبریدی پریوس، تنها باید ۵ هزار دلار بیشتر از نسخهی عادی پرداخت میکردند.
خریداران تویوتا خواهان خودرویی شبیه کراس اوورها بودند و به این شکل بود که تویوتا اقدام به تولید و عرضهی مدل پریوس V کرد. طول این خودرو ۱۵ سانتیمتر افزایش پیدا کرده بود و فضای سرنشینان آن افزایش داشت؛ ضمن اینکه فضای حمل بار پریوس V نیز در مقایسه با نسخهی استاندارد سدان به میزان ۷۰ درصد بیشتر شده بود. ابعاد این خودرو واقعا بزرگ است و حتی در برخی بازارها با سه ردیف صندلی عرضه میشد.
این نسخه، نمونهای کوچکتر و ارزانقیمتتر از پریوس بود که بر اساس تویوتا یاریس ساخته شده بود و از سال ۲۰۱۲ به مدلهای پریوس اضافه شد. در آن زمان حتی بحثهایی مطرح شد تا پریوس نیز همانند سایون تبدیل به برندی جدا و زیرمجموعهی تویوتا شود که البته تویوتا حاضر به انجام چنین کاری نشد. هوندا نیز در آن سال تولید مدل ویژهی هیبریدی اینسایت را رها کرد و با تغییر استراتژی خود، اقدام به عرضهی نسخههای هیبریدی برای تمام مدلهای خود کرد. پریوس C دارای پیشرانهای ضعیفتر (۱.۵ لیتری به قدرت ۷۳ اسب بخار)، باتری کوچکتر و الکتروموتوری کم قدرتتر بود. در تستهای انجامشده توسط کار اند درایور، این مدل توانست عملکردی حتی بهتر از نسخهی عادی پریوس نشان دهد و ضمن ثبت شتاب صفر تا صد کیلومتر ۱۰.۹ ثانیهای، موفق شد به مصرف سوخت ۷.۲ لیتر در هر صد کیلومتر نیز دست پیدا کند.
اگر چه تولید مدلهای C و V پریوس همچنان ادامه دارد؛ اما تویوتا برای سال ۲۰۱۶ یک بازیگر جدید روانهی میدان کرد و برای نسل چهارم پریوس یک طراحی کاملا متفاوت و جدید در نظر گرفت. نسل اول پریوس دارای یک نماد قورباغه بود که در هنگام خالی شدن ظرفیت باتریها روشن میشد؛ ممکن است عدهای آن را دوست داشته باشند؛ اما در نسل چهارم خودرو واقعا طراحی بهتری دارد. همچنین سیستم تعلیق این مدل در قسمت عقب ارتقا یافته است تا بتواند هندلینگ و راحتی سواری قابل رقابت و بهتری ارائه دهد.
نسخهی پلاگین هیبریدی آخرین نسل پریوس، در نمایشگاه خودروی نیویورک ۲۰۱۶ و بهعنوان مدل ۲۰۱۷ معرفی شد. این خودرو ۲۰ سال پس از عرضهی نخستین پریوس به بازار میآید و تویوتا با افزایش قابلیتهای پیشرانه الکتریکی، این خودرو را قادر ساخته است مسافت ۳۵ کیلومتر را تنها با اتکا به نیروی برق طی کند. نسل اول پریوس طوری بود که مشتریان را فراری میداد؛ اما این نسل طوری طراحی شده است که طرفداران خودروهای سبز را هر چه بیشتر به خود جلب کند.
آرتروز چیست و چگونه درمان می شود؟
آرتروز چیست ؟
آرتروز (Osteoarthritis)به معنی التهاب مفاصل است. التهاب یکی از واکنش های طبیعی بدن نسبت به بیماری ها و یا آسیب ها است و شامل ورم، درد، خشکی و گرفتگی می شود. التهاب هایی که برای مدت طولانی باقی می مانند و یا به صورت مکرر عود می کنند (از جمله در آرتروز) می توانند منجر به آسیب دیدن بافت های بدن شوند.
مفصل جایی است که دو یا چند استخوان به هم وصل می شوند، مانند زانو و یا لگن. بخشی از استخوان که در مفصل با استخوان دیگر درگیر می شود با ماده ای اسفنجی به نام غضروف پوشیده شده است که باعث می شود استخوان به راحتی و بدون درد حرکت کند.
در مفاصل مایعی لغزنده به نام مایع سینوویال ترشح می شود که این ماده مفصل را تغذیه کرده و اصطکاک آن را کم می کند. استخوان ها با بافت های طناب مانند بسیار قوی به نام رباط به هم متصل می شوند. رباط ها به ثبات استخوان ها کمک می کنند. عضلات و تاندون ها نیز از مفاصل پشتیبانی کرده و باعث می شوند شما بتوانید حرکت کنید.
در بیماری آرتروز، یک یا چند منطقه از یک مفصل ملتهب شده که باعث بروز درد، سفتی و گاهأ اختلالات حرکتی می شود. برخی از انواع آرتروز ها بر سایر بخش های بدن از جمله پوست و ارگان های داخلی تاثیر می گذارند.
آرتروز تا چه میزان شایع است؟
بیماری آرتروز بسیار شایع است. تخمین زده می شود که بیش از ۷۰ میلیون آمریکایی (یعنی از هر سه نفر یک نفر) به نوعی از ورم مفاصل و یا درد در مفاصل رنج می برند. آرتروز یکی از عمده دلایل از دست دادن زمان مفید کاری و یا حتی از کار افتادگی می باشد. بیماری آرتروز می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد اما با این حال میزان شیوع آن در افراد مسن بیشتر است.
دلایل ابتلا به آرتروز
افزایش وزن به دلیل فشار زیادی که به مفاصل وارد می کند می تواند منجر به آرتروز شود
چندین فاکتور وجود دارد که میتوانند خطر ابتلا به آرتروز را افزایش دهند، این عوامل شامل:
• افزایش سن. خطر ابتلا به آرتروز با افزایش سن افزایش مییابد.
• جنسیت. زنان بیشتر از مردان در خطر ابتلا به بیماری آرتروز قرار دارند.
• وراثت. بعضی از افراد بصورت مادرزاد دچار مشکلات استخوانی هستند، که خطر ابتلای آنها به آرتروز را افزایش میدهد.
• آسیب دیدن مفاصل. زمانی که مفاصل هنگام ورزش و یا سایر تصادفات آسیب میبینند، خطر ابتلای مفصل آسیب دیده به آرتروز افزایش مییابد.
• چاقی. حمل وزن بیشتر توسط بدن باعث فشار بیش از حد بر مفاصل میشود که به نوعی منجر به بیماری آرتروز می شود.
• مشاغل خاص. اگر شغل افراد از نوعی است که باعث فشار مداوم برروی مفاصل میشود، خطر ابتلای شما به آرتروز افزایش مییابد.
• سایر بیماریها. ابتلا به دیابت، کم کاری تیروئید، نقرس یا بیماری پاژه خطر ابتلا به آرتروز را افزایش میدهد.
علائم آرتروز چه چیزهایی هستند؟
آرتروز از انواع بیماری مزمن بوده که با گذر زمان شدیدتر میشود
بیش از ۱۰۰ نوع آرتروز وجود دارد. انواع مختلف آرتروز، علائم متفاوتی دارند و این علائم در افراد مختلف شدت های متفاوتی دارد. به طور کلی بیماری آرتروز هیچ علائمی را خارج از خود مفصل ایجاد نمی کند. برخی از انواع آرتروز می توانند باعث احساس خستگی، تب، بثورات جلدی و علائم التهاب مفصل شوند.
علائم آرتروز یا التهاب مفصل به خودی خود می تواند شامل موارد زیر باشد:
¤ درد
¤ ورم
¤ سفتی
¤ حساسیت به لمس
¤ قرمزی
¤ داغ شدن
عوارض ابتلا به آرتروز
آرتروز از انواع بیماری مزمن بوده که با گذر زمان شدیدتر میشود. درد و خشکی مفاصل ممکن است آنقدر شدید شود که انجام کارهای روزانه را سخت کرده و یا ناممکن سازد. در موارد شدید آرتروز پزشکان ممکن است با جراحی تعویض مفصل بیماری را بهبود بخشند.
تشخیص آرتروز چگونه است؟
گاهی پزشک برای تشخیص آرتروز، آزمایش خون، ادرار و یا مایع مفصلی تجویز کند
آرتروز معمولا با گرفتن یک شرح حال از علائم و یک معاینه پزشکی توسط پزشک تشخیص داده می شود.
در برخی موارد برای تشخیص آرتروز از تکنیک های تصویر برداری نیز استفاده می شود. در برخی موارد پزشک ممکن است برای تشخیص برخی از انواع آرتروز برای شما آزمایش خون، ادرار و یا مایع مفصلی تجویز کند. این آزمایش ها می توانند به تعیین نوع آرتروز شما کنند. همچنین این آزمایش ها می توانند به رد کردن احتمال ابتلای شما به سایر بیماری های مشابه کمک کند.
درمان آرتروز
هرچند درمان کامل و شفادهندهای برای آرتروز هنوز کشف نشده، اما با انجام بعضی از درمانها میتوان درد آرتروز را کاهش داده و انعطاف و حرکت را به مفاصل برگرداند، این درمانها شامل:
♦ درمان دارویی برای آرتروز:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی میتوانند درد آرتروز را کاهش دهند
برای درمان درد آرتروز میتوان از داروهای زیر استفاده کرد:
ο استامینوفن. استامینوفن میتواند درد آرتروز را کاهش دهد اما تاثیری برروی التهاب و ورم ندارد. مصرف بیش از حد استامینوفن میتواند باعث آسیب رساندن به کبد شود.
ο داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs ). این داروها میتوانند درد و التهاب آرتروز را تا حدودی کاهش دهند، این داروها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن و … میشوند. مصرف این داروها برای کاهش درد آرتروز ممکن است باعث ناراحتی معده، مشکلات قلبی، احساس صدا درگوش، مشکلات قلبی، خونریزی و مشکلات کبد و کلیه شوند. مصرف این داروها در افراد مسن میتواند خطرناک تر باشد.
ο داروهای مخدردار. در موارد شدید بیماری آرتروز، ممکن است داروهای مخدر دار تجویز شوند.
♦ درمان های غیر دارویی برای درمان آرتروز شامل:
ο فیزیوتراپی.
ο کار درمانی.
♦ استفاده از جراحی برای درمان آرتروز شامل:
ο استتومی (درمان آرتروز از طریق برش استخوان و جدا کردن و خارج کردن قسمتی از استخوان ).
ο تعویض مفاصل. در این روش درمان آرتروز، پزشک مفصل آسیب دیده را خارج کرده و با پروتزهای پلاستیکی و آهنی جایگزین میکند.
♦ درمان آرتروز با طب سنتی یا جایگزین:
استفاده از طب سوزنی برای کاهش درد آرتروز مفید است
این درمان ها برای کاهش درد آرتروز بجای درمانهای دارویی استفاده میشوند که شامل:
¤ طب سوزنی. یکی از روشها برای کاهش درد آرتروز استفاده از طب سوزنی است. در واقع از طب سوزنی برای کاهش درد مفصل و بهبود عملکرد مفصل استفاده میشود.
¤ تای چی و یوگا. این درمانهای ورزشی ممکن است بتوانند تاثیری بر درد آرتروز داشته باشند.
♦ درمان خانگی آرتروز:
استفاده از کمپرس های گرم در درمان خشکی مفصل و آرتروز موثر است
تغییر در سبک زندگی و استفاده از راهنمایی های زیر برای درمان خانگی آرتروز میتواند، در بهبود زندگی با آرتروز به شما کمک کند:
· استراحت. درصورتی که در مفاصل خود احساس درد و یا التهاب دارید سعی کنید بین ۱۲ تا ۲۴ ساعت به مفصل مربوطه استراحت دهید و فشار زیاد و مکرری به مفصل مربوط وارد نکنید.
· ورزش. ورزش میتواند تحمل شما را بالا برده و با تقویت ماهیچههای دور مفاصل، مفاصل را پایدارتر کند و باعث کاهش درد آرتروز شود. ورزش های نرم از جمله پیادهروی، دوچرخه سواری و شنا میتواند به شما کمک کند. درصورتیکه موقع ورزش احساس درد جدیدی در سایر مفاصل کردید، بدانید که ورزش برای درمان آرتروز شما مناسب نبوده و یا بیش از حد به خود فشار آوردهاید.
·کاهش وزن. کاهش وزن می تواند به بهبود آرتروز کمک کند. چاقی فشار روی مفاصل شما بخصوص مفاصل زانو و لگن را افزایش میدهد، با کاهش وزن میتوان فشار برروی مفاصل را کاهش داده و درد شما را آرامتر کند.
·کمپرس. استفاده از کمپرس های سرد باعث کاهش درد و گرفتگی عضلات شده و استفاده از کمپرس های گرم در درمان خشکی مفصل و آرتروز موثر است. هردو کمپرس ها در درمان درد موثر هستند.
·استفاده از کرمهای کاهش درد. این کرم ها و ژل ها که در داروخانهها یافت میشوند، میتوانند درد آرتروز را کاهش دهند.
·استفاده از وسایل کمکی. استفاده از وسایل کمکی می تواند برای کاهش درد آتروز موثر باشد زیرا این وسایل فشار را بر مفاصل کاهش داده و از این طریق درد را کاهش میدهند. این وسایل شامل عصا، واکر و … میباشد.
آیا می توان از آرتروز پیشگیری کرد؟
برای پیشگیری از ابتلا به آرتروز ورزش کنید
هر چند پیشگیری از ابتلا به آرتروز امکان پذیر نیست اما می توانید با رعایت نکات زیر خطر ابتلا به بیماری آرتزوز را کم کنید:
° برای پیشگیری از آرتروز سعی کنید وزن متعادل داشته باشید.
° برای جلوگیری از ابتلا به آرتروز ورزش کنید. عضلات قوی می توانند حفاظت و حمایت بهتری از استخوان ها انجام دهند.
° برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آرتروز در محیط کار از لوازم استاندارد استفاده کنید و سعی کنید در نشستن، ایستادن و بلند کردن اجسام از تکنیک ها و حالت های درست استفاده کنید.
° رژیم غذایی سالم داشته باشید. رژیم غذایی متعادل و مغذی می تواند به تقویت استخوان ها و عضلات کمک کند و از ابتلا به آرتروز پیشگیری کند.
گردآوری: بخش سلامت بیتوته
منابع:
webmd
rastineh.ir