خوابیدن کافی برای کودکان | میزان خواب شب دانش آموز | “ساعت خواب دانش آموز”

میزان مناسب ساعت خواب برای دانش آموزان چقدر است؟

خواب موردنیاز انسان‌ها با توجه به افزایش سن آن‌ها تغییر می‌کند

خواب بخش عمده‌ای از زندگی افراد را متشکل می‌شود، پس نگرانی افراد بر نوع و زمان خواب کاملا بدیهی است. برنامه‌ی خوابیدن افراد متفاوت بوده و ازآنجایی‌که دوران مدرسه طیف گسترده‌ای از تغییرات را در زندگی کودکان و نوجوانان پدید می‌آورد، به طبع ساعت خواب آن‌ها نیز نیازمند مدیریت صحیح است.

دوره‌ی مدرسه برای کودکان شما تغییرات گسترده‌ای را به همراه می‌آورد. از لباس‌های مدرسه گرفته تا وسایل، کلاس‌های جدید و در مهم‌ترین آن‌ها یعنی زمان خوابیدن مناسب که به‌طور بالقوه‌ای بر روی روال زندگی والدین نیز تاثیرگذار است. جالب‌توجه است که کودکان هرساله به همراه بالاتر رفتن سن، دگرگونی‌هایی را تجربه می‌کنند که باعث می‌شود برنامه‌ی هرسال آن‌ها با دوازده ماه گذشته متفاوت باشد.

دکتر ماریا ملندرز، پلمونولوژیست و متخصص خواب کودکان در مرکز کودکان جان هاپکینز در بالتیمور می‌گوید:

خواب مورد نیاز انسان‌ ها با توجه به افزایش سن آنها تغییر می‌کند.

طبق سخنان دکتر ملندرز، به‌طوری کلی دو نوع خواب وجود دارد: خوابیدن حرکت سریع چشم یا REM و خواب non-REM. وی بر این باور است که بسته به سن افراد مقدار صرف خواب آن‌ ها در این دو مرحله متفاوت خواهد بود. او همچنین معتقد است که مراحل مختلف خوابیدن دارای توابع مختلفی هستند که ناشناخته باقی‌مانده‌اند.

وی همچنین تصریح کرد که وجود هر دو نوع خواب، برای یادگیری مطلوب لازم است؛ اما خوابیدن REM مخصوص کارکرد‌های شناختی، مانند خاطرات تثبیت‌شده و برای رشد و توسعه سیستم عصبی مرکزی است؛ اما خوابیدن غیر REM یا همان Non-REM، بیش‌تر حالت ترمیمی دارد. به بیانی دیگر، نوع دوم از خوابیدن به ما کمک می‌کند تا در طول روز بیدارباشیم و در هوشیاری به سر ببریم.

متاسفانه بسیاری از توصیه‌هایی که برای بهبود نوع خوابیدن‌ ما ارائه می‌شود بدون توجه به سن ما هستند و بنابراین کاربردی عملی ندارد. برای مثال، ما تقلا می‎‌کنیم که هر شب در یک‌زمان خوابیده و هرروز در یک‌زمان مشخص از خواب برخیزیم. زمانی از شب را برای استفاده از تلفن، لپ‌تاپ، تلویزیون و یا تبلت سپری می‌کنیم. همچنین گفتنی است که نور ساطع‌شده از صفحه‌نمایش موجب ازکارافتادن سطوح هورمون ملاتونین در مغز می‌شود و نهایتا خوابیدن ما را دچار آشفتگی می‌کند.

گفتیم که راهکارهای خوابیدن افراد باید متناسب با سن آن‌ ها تغییر کند. در ادامه قصد داریم بهترین راهنمایی‌ ها برای الگوی خواب فرزندان قبل و بعد سنین مدرسه ارائه دهیم.

پیش‌دبستانی ( 3 الی 5 سال )

واضح است که کودکان پیش‌ دبستانی برحسب بازه‌ی سنشان به خوابیدن طولانی‌ تری نیاز دارند. با توجه به گزارشی از موسسه ملی خواب، پیش‌دبستانی‌ ها به 10 تا 13 ساعت خوابیدن در طول شب نیاز دارند.

دکتر ملندرز در این خصوص می‌گوید:
کودکان در این سن ممکن است کمی زودتر به رختخواب بروند چراکه زمان چرت زدن آن‌ها بسیار کوتاه است.

میزان مناسب ساعت خواب برای دانش آموزان چقدر است؟
اما این موضوع به هیچ نحو تضمینی برای خوابیدن آسان کودکان در این سن و سال نیست. اغلب هنگامی‌که والدین کودک شروع به آزمایش محدودیت‌های زمان خواب می‌کنند، فرزندان خردسال با پدیده‌‌ی بی‌خوابی مواجه می‌شوند.

طبق گفته‌ی کارشناسان مرتبط با خوابیدن کودکان، بچه‌های کوچک ممکن است برای نرفتن به رختخواب از بهانه‌ای مثل «من بغل می‌خواهم» یا «من به یک لیوان آب نیاز دارم» استفاده کنند.

 

کودکان پیش‌دبستانی برحسب بازه‌ی سنشان به خوابیدن طولانی‌تری نیاز دارند

کودکان مدرسه‌ای ( 6 تا 13 سال )
موسسه‌ی ملی خواب به کودکان در این سن توصیه می‌کند که در هر 24 ساعت 9 الی 11 ساعت خوابیدن را تجربه کنند. بر اساس اذعان دکتر ملندرز، اغلب کودکان در این سن و سال به مقدار توصیه‌دشده برای خوابیدن شبانه‌شان عمل می‌کنند.

دکتر متخصص خواب کودکان در این رابطه می‌گوید:
در طول این دوره‌ی سنی، برخی از کودکان ممکن است با ترس در شب مانند از تاریکی دست‌ و پنجه نرم می‌کنند. بنیان این مشکلات در دوره‌ی قبل مدرسه و تصورات وحشی کودکان در آن سن است. سایر مشکلات، نظیر کابوس نیز ممکن است بر خوابیدن کودکان در سنین مدرسه تاثیر منفی داشته باشد.

میزان مناسب ساعت خواب برای دانش آموزان چقدر است؟
کودکان و نوجوانان در این گروه سنی مقدار زیادی از زمان خوابیدن خود را در نوع موج آرام و یا خواب عمیق ( یک نوع خوابیدن غیر REM ) سپری می‌کنند. طبق گفته‌ی دکتر متخصص خواب، ازآنجاکه این نوع خوابیدن به حالت ترمیمی است، کودکان مدرسه در طول روز بسیار هوشیارتر هستند. این بدان معناست که اگر فرزند شما در کلاس سوم و یا چهارم است و گاهی در مدرسه به می‌خوابد، یک اعلام‌خطر برای عدم خوابیدن کافی اوست.

علاوه بر این، دکتر ملندرز اضافه کرد که خوابیدن کافی برای کودکان می‌تواند بر تمامی جوانب زندگی روزانه‌ی آن‌ها تاثیرگذار باشد. کاهش عملکرد فرزندان در صورت خواب کم تنها به مدرسه منتهی نشده و بر توجه، تمرکز، قدرت تصمیم‌گیری و حل مسئله نیز تاثیر گذار است. همچنین این بسیار حائز اهمیت است که کمبود خوابیدن کودکان امکان دارد باعث دمدمی مزاجی و حتی بیش فعالی آن‌ها شود.

اگر می‌خواهید از میزان خوابیدن کودکان و نوجوانان این سنی را تحت کنترل درآورید، لازم است برنامه خواب منظم و دقیقی بچینید که زمان خوابیدن روز‌های عادی هفته با تعطیلات آخر هفته تفاوت داشته باشد. البته تاخیر 1 تا 2 ساعته در طول یک هفته، جای نگرانی ندارد.

خوابیدن کافی برای کودکان می‌تواند بر تمامی جوانب زندگی روزانه‌ی آنها تاثیرگذار باشد

نوجوانان ( 14 تا 17 سال )
دکتر ملندرز “زمان خواب توصیه‌ شده برای نوجوانان” را 8 تا 10 ساعت در طول شب عنوان کرد. اما متاسفانه مشخص‌شده که تنها یک‌سوم از تمامی نوجوانان جهان به‌ اندازه‌ی کافی می‌خوابند.
نوجوانان در طول هفته به‌ طور مزمن از میزان خواب موردنیازش محروم می‌شوند.

دلیل کم‌ خوابی و بی‌ خوابی نوجوانان در این سن متعدد است؛ آن‌ ها در طول روز فعالیت‌ های زیادی ازجمله فعالیت‌های بعد مدرسه و تکالیف این‌چنینی دارند که باعث می‌شوند نتوانند شب را به‌موقع بخوابند. از سوی دیگر، برای رفتن به مدرسه مجبور هستند بسیار زودتر از خواب برخیزند.

همچنین در این سن، پدر مادر کنترل کم‌ تری بر روی زمان خوابیدن فرزندان خود دارد که به‌ خودی‌ خود موجب کاهش خواب این قشر می‌شود.

علاوه بر این، ساعت بیولوژیکی نوجوانان زود خوابیدن را برای آن‌ها به امری دشوار تبدیل می‎کند. طبق گفته‌ی دکتر ملندرز، ساعت بیولوژیکی افراد در سن بلوغ به‌طور طبیعی دچار دگرگونی می‌شود که خوابیدن سر ساعت 9 را برای‌ آن‌ها به امری غیرممکن بدلی می‌کند.

در ادامه‌ی این فرایند، چون زمان خوابیدن به تاخیر می‌افتد، وقت بیدار شدن نوجوانان نیز عقب میافتد. برای مثال حتی اگر او ساعت 11 شب به رختخواب برود، به‌طوری طبیعی ساعت 7:00 الی 9:00 صبح از خواب برمی‌خیزد اما عملا برای رفتن به مدرسه زمان بیش‌تری نیاز دارد.

به‌عنوان یک نتیجه‌گیری کلی، نوجوانان در طول هفته به‌طور مزمن از میزان خواب موردنیازش محروم می‌شوند.

اغلب نوجوانان در تعطیلات آخر هفته زمان کم‌تری را برای خوابیدن اختصاص می‌دهند. اگر برای مثال یک نوجوان که در شب‌های مدرسه 7 ساعت بخوابد، حدود 2 ساعت کسری خواب را تجربه می‌کند و این کسری در طول هفته به حدود 10 ساعت می‌رسد که امکان جبران آن در پایان هفته وجود ندارد.

ازآنجایی‌که نوجوانان همیشه خسته هستند، غیرعادی نیست که بعدازظهر، چندساعتی را بخوابند که همین خواب کوتاه موجب سخت‌تر شدن خوابیدن در شب شده و نهایتا یک چرخه‎ی خواب معیوب به وجود می‌آید.

صدالبته که نمی‌توان از نوجوانان صحبت کرد و حرفی از ابزار‌های نمایشگر به میان نیاورد. بسیاری از نوجوانان شب را با ابزارهای الکترونیکی خود می‌خوابند. حتی وقتی نیمه‌شب از خواب برمی‌خیزند به‌طور ناخودآگاه گوشی خود را چک می‌کنند. این اطلاعات توسط آزمایش‌ها از خواب نوجوانان به‌دست‌آمده‌اند.

در همین راستا، آکادمی اطفال آمریکا توصیه می‌کند که پدر و مادر اتاق‌خواب فرزندانشان را خالی از هرگونه ابزار نمایشگر کنند.

در پایان آنچه باقی می‌ ماند اجتناب‌ ناپذیر بودن خواب کم در میان تمامی اقشار جامعه است. کمبود خواب به دلایل مختلفی رخ می‌دهد که مهم‌ترین آن‌ها فعالیت‌های زیاد و البته ابزارهای الکترونیکی و ارتباطی است. امیدواریم با استفاده از مطالب قیدشده بتوانید الگوی خواب مناسبی را طرحی کنید.

منبع:gadgetnews.ir

بهترین “میان وعده برای کودکان دانش آموز” | سالم ترین میان وعده برای کلاس اولی ها

بهترین “میان وعده برای کودکان دانش آموز” | سالم ترین میان وعده برای کلاس اولی ها

میوه های تازه ی فصل مثل سیب، پرتقال، نارنگی و…برای میان وعده دانش آموزان مناسب هستند.

فرزند 6 ساله من امسال به کلاس اول می رود می خواستم راهنمایی ام کنید با توجه به اینکه بچه ها خیلی علاقه دارند که از بوفه مدرسه خرید کنند بهترین تغذیه به عنوان میان وعده برای آنها چیست؟

بسیاری از الگوهای رفتاری بزرگسالان و عادات غذایی آن ها، در سنین کودکی شکل می گیرد و در سنین بزرگسالی کمتر قابل تغییر است. با توجه به این که کیفیت و کمیت الگوی غذایی نقش بسزایی را در سلامت و یا بروز بیماری های مختلف ایفا می کند، پس توجه به چگونگی شکل گیری عادات و الگوی مصرف غذایی کودکان، می تواند حائز اهمیت باشد.

در سنین قبل از مدرسه علایق غذایی کودکان منحصراً تحت تاثیر محیط خانواده است؛ ولی به محض ورود به مدرسه ، کودکان از محیط خانه دور شده و ساعاتی از روز را در مدرسه و جدا از خانواده در کنار همسالان سپری می کنند، بنابراین عادات و انتخاب های غذایی آن ها کم کم تغییر کرده و تحت تاثیر محیط و شرایط جدید قرار می گیرد.

از آن جایی که کودکان ، وعده های غذایی اصلی ( صبحانه ، ناهار و شام ) را اکثراً در خانه و با حضور والدین مصرف می کنند، الگوی غذای اصلی آنها بیشتر تابع خانواده است؛ ولی میان وعده ها، یا در محیط مدرسه همراه با دوستان و همسالان و یا در ساعاتی از روز و غالباً بدون حضور والدین خورده می شوند. به عبارتی نقطه ی شروع اختلاف بین الگوی غذایی والدین با کودکان از همین میان وعده ها و مواد غذایی و خوراکی هایی است که درآن زمان صرف می شود.

در این ارتباط در مطالعه ای مشاهده شده که بین نوجوانان با مادران و پدرانشان درمصرف برخی از مواد غذایی اعم از انواع تنقلات، غذاهای آماده، سس مایونز و نوشابه های گازدار اختلاف وجود دارد و دفعات مصرف نوجوانان بیش تر از هر یک از والدینشان است.

با توجه به این که سهم میان وعده ها در تامین انرژی و مواد مغذی ضروری، به ویژه برای دانش آموزان حائز اهمیت است با این حال، متاسفانه بسیاری از آن ها در این وعده ها، خوراکی ها و مواد غذایی ای را می خورند که حاوی انرژی بالا و مواد مغذی پایین هستند و بخش عمده ای از میان وعده ها را چربی و مواد قندی ساده تشکیل می دهد. این نوع خوراکی ها باعث ایجاد یک حس سیری کاذب در کودکان شده، بدون اینکه نیازهای تغذیه ای لازم را تامین کنند و در صورتی که در زمان های نامناسب در طی روز صرف شوند، علاوه بر این که اشتهای کودکان را برای خوردن وعده های اصلی ( که از نظر تغذیه ای کامل تر هستند) از بین می برند، بلکه به مرور زمان باعث ایجاد کمبودهای تغذیه ای در آن ها می شوند، همچنین به خاطر داشتن انرژی زیاد، سبب تجمع انرژی در بدن و به دنبال آن بروز مشکل اضافه وزن و چاقی در کودکان می گردند.

گنجاندن یک میان وعده ی مناسب و مغذی در برنامه ی غذایی روزانه دانش آموزان می تواند بر حافظه ی کوتاه مدت، میزان توانایی یادگیری و به دنبال آن پیشرفت تحصیلی آن ها تاثیر مثبت داشته باشد.

مطالعات مختلف در دنیا نشان می دهند که، شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان  و نوجوانان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه رو به افزایش است و یکی از عوامل مهم و موثر در بروز این مشکل، کیفیت و کمیت الگوی وعده ها و میان وعده های مصرفی روزانه است.

مواد غذایی ای مثل انواع پفک، چیپس، شکلات، شیرینی ها، پیراشکی، نوشابه های گازدار، آب میوه های صنعتی، انواع ساندویچ های سوسیس، کالباس، همبرگر آماده و پیتزا، که متاسفانه به دلایل مختلف تقاضای مصرف آن ها در بین کودکان و نوجوانان بالاست، همگی جزو خوراکی ها و غذاهایی هستند که انرژی زیاد داشته ولی از لحاظ تغذیه ای کم ارزش هستند و بجز تامین میزان زیادی انرژی و بر طرف کردن حس گرسنگی، کمکی به برآورده شدن سایر نیازهای رشد و سلامت دانش آموزان نمی کنند؛ حال آن که استفاده از مواد غذایی مفید و مناسب در میان وعده ها، به خوبی بخشی از نیاز رشد و سلامت تغذیه ای دانش آموزان را تامین می کنند.

 

میان وعده مناسب باید شامل خوراکی هایی باشد که جزو گروه هایی اصلی غذایی هستند.
تحقیقات نشان می دهند که، گنجاندن یک میان وعده ی مناسب و مغذی در برنامه ی غذایی روزانه دانش آموزان می تواند بر حافظه ی کوتاه مدت، میزان توانایی یادگیری و به دنبال آن پیشرفت تحصیلی آن ها تاثیر مثبت داشته باشد.

“میان وعده ی مناسب برای دانش آموزان” در مدرسه و یا خانه باید شامل مواد غذایی و خوراکی هایی باشد که جزو گروه هایی اصلی غذایی هستند.

چند نمونه از انواع میان وعده های مفید و مغذی برای دانش آموزان عبارت اند:
*میوه های تازه ی فصل مثل سیب، پرتقال، نارنگی، موز و…
*آب میوه های تازه و طبیعی که می توان آن ها را در خانه از میوه های تازه تهیه کرد (البته مصرف خود میوه به خاطر داشتن فیبر غذایی مفیدتر است.)
*انواع سبزی ها مثل هویج، خیار، گوجه فرنگی و …
*میوه های خشک مثل کشمش، خرمای  خشک، توت خشک، انجیر خشک، انواع برگه ها و … این خوراکی ها علاوه بر داشتن مواد قندی طبیعی حاوی برخی از انواع ویتامین ها و املاح معدنی هستند.
*انواع مغزها مثل گردو، بادام، پسته شامی و … که حاوی پروتئین گیاهی مرغوب و چربی مفید هستند و هم چنین میزانی از ویتامین ها و املاح معدنی را دارا می باشند.
*شیر که می تواند به همراه بیسکویت های ساده و یا کیک های ساده ی خانگی میل شود.
*ساندویچ های نان و پنیر و گردو، نان و پنیر و گوجه فرنگی، نان و تخم مرغ آبپز و گوجه فرنگی و…
*در کودکانی که دچار اضافه وزن نیستند می توان از مقداری کره یا خامه ی پاستوریزه نیز در تهیه ی انواع ساندویچ استفاده کرد.
*ساندویچ مرغ، همبرگرخانگی، انواع کوکو یا کتلت که در خانه تهیه می شوند به همراه سبزیجاتی مثل گوجه فرنگی و کاهو.

لذا اقدام لازم در جهت فراگیری و آگاهی از نیازهای غذایی دانش آموزان، اصلاح رفتارهای تغذیه ی نامطلوب، همچنین توصیه های کاربردی لازم و مناسب برای بهبود شیوه ی تغذیه ی آن ها در برنامه های آموزشی ، بیان نقش و اهمیت تغذیه در یادگیری و درک مطالب، اهمیت صرف صبحانه، آگاهی از گروه های مختلف غذایی و ارزش آن ها، تشویق به خوردن شیر و لبنیات و انواع سبزی و میوه ها، بیان آثار زیان بار مصرف شکلات، شیرینی و تنقلات غذایی کم ارزش؛ و … تاثیر فزآینده ای در بهبود تغذیه ی دانش آموزان و سلامت آن ها دارد.

هم چنین برنامه ریزی مناسب در جهت ایجاد یک بوفه ی غذایی سالم در مدرسه، همراه با آموزش دانش آموزان و آگاهی آن ها در مورد غذای سالم، ضرورت دارد. بوفه های مذکور باید براساس نیازهای غذایی دانش آموزان نسبت به عرضه ی مواد غذایی سالم اقدام کنند. بدیهی است عرضه ی موادی، مانند انواع پفک، یخمک، نوشابه، آدامس، شکلات و هر گونه محصول بدون بسته بندی، پروانه ی ساخت، کد بهداشتی، و تاریخ مصرف گذشته، مانع از تحقیق اهداف مذکور است؛ از این رو لازم است ضمن برخورد فعالانه با بوفه ی مدارس در این گونه مواقع، نسبت به آموزش مسئولان بوفه و تشویق آن ها به عرضه ی موادی مانند ساندویچ نان و پنیر، نان و تخم مرغ، شیر ، بیسکویت، خرما، و انواع میوه نظیر؛ سیب و گلابی، نارنگی و پرتقال اقدام شود.

منبع:tebyan.net