پایین آوردن تب بدون دارو
تاریخ انتشار : شنبه ۱۱ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۳۳
تب، واکنش طبیعی بدن در برابر میکروب هاست؛ اما وقتی درجه تب بالا باشد، نگران کننده می شود، به خصوص در کودکان که تب بالا خیلی خطرناک است.در زیر به چند روش طبیعی کاهش تب اشاره میکنیم که می توانند مفید واقع شوند.
تاثیر بی نظیر نوشیدن آب در کاهش درجه تب:
آب زیاد بنوشید. تب، واکنش طبیعی بدن در برابر میکروب هاست، اما وقتی درجه تب بالا باشد؛ یعنی اینکه میزان آب بدن کم است. پس آب فراوان بنوشید، به خصوص اگر اسهال یا استفراغ دارید، یا آب میوه خنک بنوشید یا سوپ سرد میل کنید.
اگر تب دارید، زیاد غذا نخورید؛ بیشتر مایعات مصرف کنید:
میکروب های بیماریزای موجود در بدن برای اینکه زنده بمانند، از روی و آهن بدن استفاده می کنند. به همین دلیل مصرف غذاهایی که حاوی این عناصر هستند، باعث زنده ماندن میکروبها و در نتیجه تداوم تب می شود.
چای مریم گلی و فواید فوق العاده آن:
چای مریم گلی و بادرنجبویه بنوشید. این چای باعث میشود بدن عرق کند و تب را پایین بیاورد. چند عدد برگ مریم گلی داخل لیوان انداخته و رویش آب جوش بریزید. روی لیوان، بشقاب گذاشته و بگذارید 10 دقیقه دم بکشد.مقداری عسل یا شیرین کننده و یک قاشق غذاخوری بادرنجبویه بریزید. هم زده و بنوشید.
چای کاهو و نقش آن در تب:
چای کاهو بنوشید. کاهو، سرشار از پتاسیم است و مقدار کمی کلسیم، فسفر، سدیم و منیزیم دارد. از همه مهمتر اینکه مقدار روی و آهن آن بسیار پایین است. مقداری آب بجوشانیدکاهوها راداخل قابلمه ریخته وبگذارید15دقیقه بجوشدسپس دم کنیدواگرخواستیدبا مقداری عسل میل کنید.
بستنی یخی بخورید:
این روش، موردعلاقه بچههاست! واقعیت این است که اگر چه مایعات خوب است، اما قند بهترین است. اگر تب دارید، میتوانید بستنی یخی بخورید. بستنی یخی درجه تب را پایین می آورد، به آب بدن اضافه می کند و انرژی بدن را تامین می کند.
خیار:
نوشیدن آب خیار اکثر تب های شدید را ازبین می برد.حتی اگردرکناربسترطفلی که مبتلا به تب است، چندعددخیارتازه بگذارید،تب را ازبین میبرد.
جوشانده سیب ،تب را تسکین میدهد:
به این طریق که یک کیلوسیب راتکه تکه کرده باپوست ودریک لیترآب بجوشانیدسپس با فشارازپارچه نازکی عبورداده وبا حدود ده حبه قند،دوباره بجوشانیدتا قوام بیاید و روزی دوالی سه فنجان میل کنید.
مرجع : روزنامه نسل فردا
هورمون استرس چیست ؟
بدن ما هنگام استرس کورتیزول آزاد میکند- محصول جانبی برنامهریزی طبیعی و تکاملی بدن که برای اقدام بهعمل و دوری از خطر، طراحی شدهاســت. کورتیزول، علاوه بر اپینفرین، یک هورمون استرس مهم اســت که کاربردهای متنوعی دارد. در حقیقت، کورتیزول با حفظ همایستایی (تعادل) بدن، به ما کمک میکند. این هورمون به تنظیم سطح فشار خون، فعالیت متابولیک، واکنشهای سیستم ایمنی، فشار خون، التهاب، عملکرد قلب، عملکرد رگهای خونی، و فعالیت سیستم عصبی مرکزی کمک میکند.
با این حال، سطح بالای استرس میتواند کمک کند که بدنمان بر این هورمون غلبه کند. زمانی که این اتفاق رخ بدهد، بدن مستعد اثرات جانبی ناخواسته اســت، از جمله: فشار خون بالا، افزایش وزن، کلسترول بالا، بیماریهای قلبی، اضطراب و افسردگی، آسیب سیستم ایمنی بدن، و مشکلات شناختی از قبیل اشکال در یادگیری و اختلال در حافظه.
بنابراین مهم اســت که سطح کورتیزولمان را ثابت نگه داریم.
در این نوشتار ۷ شیوه را میبینید که کمک میکند سطح کورتیزول در بدن کاهش بیابد.
۱. ورزش کردن
آیا چیزی وجود دارد که فعالیت جسمانی برایش مفید نباشد؟ جداً.... به نظر میرسد که هر روز یک مطالعهی جدید مزایای ورزش را برای سلامتی کشف میکند. به هر حال، ورزش کردن میتواند کورتیزول را با آزاد کردن استرس فروخورده یا دیگر احساسات متضاد، کاهش دهد.
یک نظریه این اســت که ترس کورتیزول را افزایش میدهد، و اینکه ما با ورزش کردن بردباری، انعطاف و اعتماد به نفسمان را افزایش میدهیم... و به طور موثر با ترس بالقوه مقابله میکنیم و سطح کورتیزول را کاهش میدهیم. گذشته از این نظریهها، ورزش به هر شکلی که باشد، روشی فوقالعاده برای کاهش سطح کورتیزول اســت.
۲. تمرین ذهن-آگاهی یا مراقبه
هر نوعی از ذهن-آگاهی یا مراقبه میتواند سطح کورتیزول را کاهش بدهد. حتی چند نفس عمیق وسط یک روز کاری پرتکاپو میتواند اضطراب و استرس ما را کاهش دهد و همین سطح هورمون استرس را پایین میآورد.
یک تمرین ساده و مفید: زمانی که به هر شکلی احساس میکنید کمکم استرس بر شما وارد میشود، در حالی که حس میکنید بدنتان آرام اســت ۱۰ تا ۱۵ نفس عمیق بکشید. توجه مداوم و سرسختانه به بدن و ذهنمان، ذهن-آگاهی نام دارد- تمرینی که برای کاهش چندین و چند پیامد منفی (هم جسمی و هم ذهنی)، فوقالعاده سودمند اســت. البته این تمرین کورتیزول را نیز کاهش میدهد.
۳. ارتباط با دیگران
پژوهشگران در دانشگاه جانز هاپکینز، ارتباطی بین انزوای اجتماعی و افزایش سطح کورتیزول در موشها کشف کردند. اعتقاد بر این اســت که افراد مستعد بیماریهای روانی که به لحاظ اجتماعی در دوران نوجوانی منزوی هستند، بعدها بیشتر از سایرین در معرض توسعهی رفتار غیرطبیعی در زندگی هستند.
این مطالعه بسیاری از چیزهایی که دانشمندان قبلا میدانستند را تایید میکند: پیوند بین انسانها برای سلامتی جسمی و روانی در هر سنی مهم اســت. روابط خانوادگی، دوستیها، روابط صمیمی همه به کاهش استرس کمک میکنند و بنابراین سطح کورتیزول را کاهش میدهند.
۴. خندیدن
"خنده بهترین دارو اســت." چند بار این جمله را در زندگیمان شنیدهایم؟ دکتر ویلیام فرای، روانپزشک رفتاری که بیش از ۳۰ سال اثرات خنده را مطالعه کردهاســت، میگوید، "خنده به طور جداییناپذیری با تعدادی از مزایای جسمانی و روانی مرتبط اســت.
یکی از مزایای خنده تاثیر مثبتی اســت که بر سطح هورمون استرس میگذارد. مطالعات نشان میدهند که شوخطبع بودن، خندیدن و سبکسری همگی برای کاهش سطح کورتیزول و دیگر هورمونهای استرس مفید هستند.
۵. گوش دادن به موسیقی
تقریبا همهی ما تاثیر موسیقی را در بهبود خلقوخوی تجربه کردهایم. در گوش دادن آهنگ مورد علاقه و تجربهی احساسی بهتر، چیزی وجود دارد. مشخص شدهاســت که یک دلیل شیمیایی برای این موضوع وجود دارد: موسیقی بر تعداد اندروفین (هورمون احساس خوب) میافزاید و میزان هورمونهای استرس را در مغز کاهش میدهد.
۶. خوردن مواد غذایی سالم
غذاهای خاصی مثل تخممرغ، ماهی، گوشت بدون چربی، تخم کتان، مرکبات، انواع توتها و سبزیهای برگدار میتواند به کاهش سطح کورتیزول کمک کند. ایدهی خوب دیگر برای کم شدن استرس و کورتیزول این اســت که ۵ وعدهی کوچک در روز غذا بخوریم. این امر حس گرسنگی را رفع میکند و ولع خوردن غذا را که ناشی از سطح بالای کورتیزول اســت، کاهش میدهد.
نهایتا، داشتن یک برنامهی غذایی پر از فیبر و پروتئین در کاهش هورمونهای استرس موثر اســت. کم کردن کربوهیدراتهای پیچیده (مثلا شکر و نشاسته) ایدهی دیگری برای کنترل سطح کورتیزول اســت.
۷. خواب کافی
توضیح این مورد نسبتا ساده اســت. نداشتن خواب کافی (۷ تا ۹ ساعت خواب شبانه) یک واکنش نظاممند منفی از سوی بدن ایجاد میکند. ما مستعد ابتلا به اختلال شناختی هستیم و نسبت به محیط اطرافمان واکنشیتر هستیم- هر دوی اینها برای استرس بد هستند.
مهم اســت که یک برنامهی خواب تنظیم کنیم. کارشناسان خواب توصیه میکنند که زمان خوابیدن و بیدار شدن هر روزمان حتی آخر هفتهها یکسان باشد. همچنین مهم اســت که اتاق خوابمان فقط مخصوص کارهای مربوط به خواب باشد. به عبارت دیگر بردن تبلت، تلفن همراه، یا لپتاپ به اتاق خواب ممنوع اســت.
۵۴۵۴
خندهی خود را با دیگران قسمت کنید :
تبدیل کردن شوخی به بخشی از برنامهی روزمرهی زندگی خود، به شما کمک میکند روابط خود را با عزیزانتان بهبود بخشید و پیوند خود را با همکاران، دوستان و آشنایان اجتماعی دیگر گسترش دهید. روشهای متعددی برای قسمت کردن خندهی خود با دیگران به هنگام انتشار شادی وجود دارند. یکی از روشها برای خندیدن با دیگران، به اشتراک گذاشتن جوکها و داستانهای خنده دار اسـت.به وضعیتی خنده دار فکر بکنید :
احیای تجربیات خنده دار گذشته نیز میتواند روشی دیگر برای به دست آوردن دز خنده در زندگیتان باشد. همهی افراد لحظهی خنده داری در زندگی خود داشتهاند پس شما میتوانید این تجربیات را بارها و بارها به اشتراک بگذارید و از ته دل بخندید.سعی کنید بدون هیچ دلیلی بخندید :
خنده مسری اسـت. فقط با یک لبخند شروع بکنید و فوراً خواهید دید که به هنگام حرف زدن میخندید، بعد با دهان بسته میخندید و در نهایت خندهتان منفجر شده و قاه قاه میخندید. در ابتدا ممکن اسـت احمقانه و حتی فکر خیلی بدی به نظر برسد که در مورد یک چیز جدی بخندید اما وقتی یک بار امتحان بکنید و به خندیدن به وضعیتهای وحشتناک و بد ادامه دهید، قطعاً خواهید دید که آن کارساز اسـت.در فعالیتهای دلخواه خود به طور منظم شرکت بکنید :
همهی ما تفریح، سرگرمی و علایق ویژهای داریم اما چند نفر از ما واقعاً برای شرکت در آن فعالیتها وقت میگذاریم؟ تعداد خیلی کمی از ما، مگر نه؟ بنابراین، در این مورد فکر کنید و برنامهی روزمرهی خود را طوری بریزید که قادر به سپری کردن اوقاتی برای انجام بازیهای سرگرم کننده و یا شرکت در فعالیتهای سرگرمی محور و یا با خانواده و دوستان خود به ویژه بعد از یک روز کاری پر تلاش باشید.به دنبال دوست و رفیق شوخ طبع و یا سرگرم کننده باشید :
بسیار مطلوب اسـت که اوقات خود را با افرادی سپری کنید که با حس شوخی طبعی ویژهی خود شما را میخندانند. این افراد بهترین ویژگیهای خندیدن بر خود و هم چنین پوچیها و مزخرفات زندگی را دارند. آنها هم چنین پتانسیل پیدا کردن جنبههای شوخی آمیز در فعالیتهای روزمره و روتین و این که کارها را کمتر جدی بگیرند، دارند. این کار به شما کمک خواهد کرد که حس شوخ طبعی خود را گسترش دهید و کنترل کردن راحتتر موضوعات را یاد بگیرید. در نتیجه وقتی صدای خنده را شنیدید، پیش بروید و به آنها ملحق شوید.طرز فکر شوخ و فکاهی را حفظ بکنید :
طرز فکر شوخ خود را تنها به اوقات خاص و سخت در زندگی محدود نکنید بلکه شوخی را در تمام وقایع روزانه جستجو بکنید. این کار قطعاً به شما کمک خواهد کرد که یک نگرش خوش بینانه را نسبت به وضعیتهای دشوار گسترش دهید و جلوی استرس اضافی قلب و ذهن خود را بگیرید. شوخی، این پتانسیل را دارد تا یک وضعیت آزار دهنده و پر استرس را به یک تجربهی سرگرم کننده و خنده دار تغییر دهد.
پایین آوردن تب بدون دارو
تاریخ انتشار : شنبه ۱۱ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۳۳
تب، واکنش طبیعی بدن در برابر میکروب هاست؛ اما وقتی درجه تب بالا باشد، نگران کننده می شود، به خصوص در کودکان که تب بالا خیلی خطرناک است.در زیر به چند روش طبیعی کاهش تب اشاره میکنیم که می توانند مفید واقع شوند.
تاثیر بی نظیر نوشیدن آب در کاهش درجه تب:
آب زیاد بنوشید. تب، واکنش طبیعی بدن در برابر میکروب هاست، اما وقتی درجه تب بالا باشد؛ یعنی اینکه میزان آب بدن کم است. پس آب فراوان بنوشید، به خصوص اگر اسهال یا استفراغ دارید، یا آب میوه خنک بنوشید یا سوپ سرد میل کنید.
اگر تب دارید، زیاد غذا نخورید؛ بیشتر مایعات مصرف کنید:
میکروب های بیماریزای موجود در بدن برای اینکه زنده بمانند، از روی و آهن بدن استفاده می کنند. به همین دلیل مصرف غذاهایی که حاوی این عناصر هستند، باعث زنده ماندن میکروبها و در نتیجه تداوم تب می شود.
چای مریم گلی و فواید فوق العاده آن:
چای مریم گلی و بادرنجبویه بنوشید. این چای باعث میشود بدن عرق کند و تب را پایین بیاورد. چند عدد برگ مریم گلی داخل لیوان انداخته و رویش آب جوش بریزید. روی لیوان، بشقاب گذاشته و بگذارید 10 دقیقه دم بکشد.مقداری عسل یا شیرین کننده و یک قاشق غذاخوری بادرنجبویه بریزید. هم زده و بنوشید.
چای کاهو و نقش آن در تب:
چای کاهو بنوشید. کاهو، سرشار از پتاسیم است و مقدار کمی کلسیم، فسفر، سدیم و منیزیم دارد. از همه مهمتر اینکه مقدار روی و آهن آن بسیار پایین است. مقداری آب بجوشانیدکاهوها راداخل قابلمه ریخته وبگذارید15دقیقه بجوشدسپس دم کنیدواگرخواستیدبا مقداری عسل میل کنید.
بستنی یخی بخورید:
این روش، موردعلاقه بچههاست! واقعیت این است که اگر چه مایعات خوب است، اما قند بهترین است. اگر تب دارید، میتوانید بستنی یخی بخورید. بستنی یخی درجه تب را پایین می آورد، به آب بدن اضافه می کند و انرژی بدن را تامین می کند.
خیار:
نوشیدن آب خیار اکثر تب های شدید را ازبین می برد.حتی اگردرکناربسترطفلی که مبتلا به تب است، چندعددخیارتازه بگذارید،تب را ازبین میبرد.
جوشانده سیب ،تب را تسکین میدهد:
به این طریق که یک کیلوسیب راتکه تکه کرده باپوست ودریک لیترآب بجوشانیدسپس با فشارازپارچه نازکی عبورداده وبا حدود ده حبه قند،دوباره بجوشانیدتا قوام بیاید و روزی دوالی سه فنجان میل کنید.
مرجع : روزنامه نسل فردا
بامداد – برای اتصال به اینترنت به دو آدرس متفاوت یعنی آدرس آی پی و آدرس مک نیاز دارید ولی کاربرد این دو چیست؟ چه تفاوتی با هم دارند و چگونه می توانیم آدرس آی پی را در سخت افزارهای کامپیوتری خود بیابیم؟آدرس آی پی یک برچسب عددی برای شناسایی دستگاههایی که از پروتکل اینترنت استفاده میکنند می باشد و آدرس مک یا آدرس فیزیکی یک نشانی رقمی است که به صورت سختافزاری در کارت واسط شبکه در کارخانه حک شدهاست.علت این نوع آدرسدهی در سخت افزارهای کامپیوتری برای شناسایی منحصر به فرد کارت واسط شبکه در بین کارتها میشود و برای ارتباط در لایه فیزیکی استفاده میشود. طول این آدرس ۶ یا ۸ بایت است ،اگر می خواهید بدانید که آیا تمام سخت افزارها دارای آدرس مک هستند باید بگوییم، بله ، همه ی دستگاهها از قبیل کامپیوترهای شخصی، تلفنهای هوشمند، مودمهای خانگی، لپتاپها و امثال آن که به یک شبکه متصل میشوند دارای یک مک آدرس اختصاصی هستند که از طریق آن در یک شبکه دادهها به مقصد و واسط شبکه مشخص ارسال میشوند. تفاوت اصلی آدرس مک با آدرس آی پی در این است که آدرس آی پی در پروتکل TCP/IP و در یک لایه نرم افزاری تعیین میشود ولی آدرس مک در لایه سخت افزاری واقع شده است به عبارت دیگر آدرس مک یک آدرس فیزیکی از پیش مشخص شده بر روی کارت واسط شبکه است ولی آدرس آی پی یک آدرس مجازی است که در لایه نرم افزاری شبکه تعیین می گردد.علاوه بر این هر دستگاهی که به یک شبکه وصل شده باشد چه لپتاپ، پیسی، گوشی هوشمند، تبلت و هر دستگاه دیگری یک آدرس آیپی (IP address) نیز دارند.در اینجا ما می خواهیم روش دسترسی به آیپی اختصاصی دستگاهها در شبکههای محلّی را مرور خواهیم کرد، یافتن آیپی عمومی در این مقاله مدنظر ما نیست.
یافتن آی پی در ویندوز ۱۰
یافتن آدرس آی پی در ویندوز ۱۰ به سادگی صورت می پذیرد. دسترسی به مشخّصات شبکه سادهتر و سریعتر از نسخههای قبلی ویندوز شده است. کافی است در قسمت نوتیفیکیشنهای ویندوز (پایین و سمت راست صفحه)، روی آیکون وایفای کلیک کنید و بعد روی گزینهی Network Settings کلیک نمایید.سپس در پنجرهای که باز میشود، روی گزینهی Advanced Options کلیک کنید. (میتوانید از این مسیر هم به این قسمت دسترسی داشته باشید: در قسمت تنظیمات یا Settings به بخش Network & Internet و از آن به Wi-Fi بروید.) در این قسمت به پایین اسکرول کنید و در قسمت Properties مشخّصات شبکه را ببینید.
روش سنتی یافتن آی پی در ویندوز ۷، ۸، ۸٫۱ و ۱۰
این اطّلاعات را میتوانید به روش سنّتی هم به دست بیاورید. از این روش در ویندوز ۱۰ هم می توانید استفاده کنید.در این روش، ابتدا وارد کنترل پنل شوید و در کنترل پنل، وارد قسمت Network and Sharing Center شوید. در این قسمت و در ستون سمت چپ، روی گزینهی Change adapter settings کلیک کنید. در این قسمت میتوانید اتّصال (یا کانِکشن) شبکهتان را ببینید. روی آن راست کلیک کنید و از منویی که باز میشود گزینهی Status را انتخاب نمایید. با این کار پنجرهی کوچکی باز خواهد شد که باید در آن روی دکمهی Details کلیک کنید تا تمام اطّلاعات و جزئیات مورد نظرتان را ببینید.برای دیدن این اطّلاعات یک روش بسیار سنّتیتر هم وجود دارد. کافی است پنجرهی خط فرمان Command Prompt را باز و دستور زیر را در آن اجرا کنید:
Ipconfig
یافتن آی پی در سیستم عامل مک یا Mac OS X
اگر از سیستم عامل مک استفاده می کنید، سادهترین و سریعترین راه برای به دست آوردن این مشخّصات این است که دکمهی Option روی کیبورد را بگیرید و روی آیکون Wi-Fi در نوار منو (نوار بالایی صفحه) کلیک کنید. در منویی که باز میشود میتوانید آدرس مک (که در برابر واژهی Address به نمایش درآمده)، آدرس آیپی (که در برابر عبارت IP Address به نمایش درآمده) و مشخّصات دیگر شبکهتان را ببینید.علاوه بر این ، برای دیدن این اطّلاعات روش دیگری هم وجود دارد. روی منوی اپل در نوار بالای صفحه کلیک کنید، گزینهی System Preferences را انتخاب کنید، روی آیکون Network کلیک نمایید، وارد network connection شوید، روی Advanced کلیک کنید و به تب TCP/IP بروید. آدرس مک را هم میتوانید در تب Hardware ببینید.
یافتن آیپی در آیفون و آیپد
برای دیدن آدرس آیپی در آیفون، آیپد یا آیپاد تاچ (که از سیستم عامل iOS استفاده میکنند)، ابتدا وارد اپ Settings شوید. در این قسمت در قسمت بالا و سمت چپ روی Wi-Fi کلیک کنید و سپس روی آیکون i مربوط به شبکهای که به آن وصلید، تپ کنید. در پنجرهای که باز میشود میتوانید آدرس آیپی و مشخّصات دیگر شبکه را ببینید.برای دیدن آدرس مک، به قسمت General در تنظیمات بروید و روی گزینهی About تپ کنید. به پایین اسکرول کنید تا به Wi-Fi Address برسید. این همان آدرس مک است.
یافتن آی پی در اندروید
در اندروید هم میتوانید این اطّلاعات را در اپ Settings ببینید. وارد تنظیمات یا Settings شوید و به قسمت Wireless & network بروید و روی گزینهی Wi-Fi تپ کنید. دکمهی منو را تپ کنید و در منویی که باز میشود، وارد بخش Advanced شوید. در پایین صفحهای که باز میشود، آدرس آیپی و آدرس مک را خواهید یافت.این را در نظر داشته باشید که اندروید روی دستگاههای مختلف ممکن است کمی متفاوت باشد. روش بالا از روی منوهای نکسوس ۷ و اندروید مارشملو نوشته شده است، امّا به راحتی میتوانید این گزینهها را در دستگاههای اندرویدی دیگر نیز بیابید.
یافتن آی پی در لینوکس
در یک سیستم عامل لینوکس مدرن، میتوان به راحتی به این اطّلاعات از طریق قسمت نوتیفیکیشنها دسترسی داشت. آیکون شبکه را پیدا کنید، روی آن کلیک کنید و گزینهی Connection Information را انتخاب کنید. پنجرهای باز میشود که میتوانید آدرس آیپی و آدرس مک را در آن ببینید. در لینوکس hardware address همان آدرس مک است.میتوانید از طریق ترمینال هم به این اطّلاعات دسترسی داشته باشید. کافی است فرمان ipconfig را در ترمینال اجرا کنید. در تصویر زیر، اطلاعاتی که در قسمت eth0 به نمایش درآمده، همان اطّلاعاتی است که به دنبالش هستیم.فرایند کلی برای دیدن آدرس آیپی در دستگاههای دیگر مانند کنسولهای بازی و ستتاپ باکسها هم به همین منوال است. یعنی باید به منوی تنظیمات یا Settings بروید، بخش Status را پیدا کنید و وارد قسمت Network یا About شوید و در آنجا دنبال مشخّصات شبکه بگردید.
منبع : رسانه ی کلیک
نوشته به دست آوردن IP دستگاه متصل به شبکه اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – شاید فکر کنید معنی سکوت مطلق را میدانید، اما اشتباه میکنید، زیرا در غیاب کامل هر نوع صدا مغز خود تولید صدا را آغاز میکند زیرا اتکای زیادی بر امواج صوتی دارد که روزانه در اطرافمان می شنویم. علاوه بر این ساکتترین نقطه جهان جایی نیست که شما به آن دسترسی داشتهباشید، از این رو تجربهای از آن نخواهید داشت، اما محققان بتازگی با جذب بیش از ۹۹٫۷ درصد صدا، موفق شدند تقریبا به سکوت مطلق دست یابند.
محققان دانشگاه علوم و فناوری هنگکنگ سیستم جدیدی را ابداع کردهاند که می تواند ۹۹٫۷ درصد امواج فشاری (صدا) با بسامد پایین را با استفاده از مواد و ساختارهای زیرطولموجی (Subwavelength) جذب کند. این سیستم جاذب صدا دارای ساختاری است که از دو تشدیدگر تشکیل شده که هر دو با بسامد یکسانی تنظیم شدهاند. این سیستم جدید به جای یک رزوناتور یا تشدیدکننده از دو رزوناتور برخوردار است، دستگاههایی که به گونهای تنظیم شده اند تا پس از برخورد با هر نوع فرکانسی از صوت دچار ارتعاش شوند.
مشکل رویکردهای سنتی جذب صوت این است که عایقهای صوتی مورد استفاده ترکیبهایی برای مهار فرکانسهای مختلفی از صدا هستند، با این همه جلوگیری از نفوذ تمامی فرکانسهای صوتی فراتر از تواناییهای مواد مدرن است. در اینجاست که تشدیدگرها کارایی پیدا میکنند. در سیستم جدید رزوناتور یا تشدیدگر اول به هوای آزاد و یا هر چیر دیگری که جاذب را احاطه کرده اجازه میدهد امواج صوتی را از خود عبور دهند. تشدیدگر دیگر مسئولیت دفع هر نوع امواج صوتی سرگردان که از تشدیدگر اول ساطع شدهاند را به عهده دارد و عملکرد ترکیبی این دو تشدیدگر، صرفنظر از شدت امواج صوتی به قدرت جذب ۹۹٫۷ درصدی صوت دست پیدا میکند.
سیستم جدید بر پایه آزمایشی ساخته شده که سال گذشته توسط همین گروه انجام شد. در آن آزمایش لایه نازکی از مواد جاذب در کنار لایهای بازتابنده و سخت مورد استفاده قرار گرفته بود و به این شکل امواج صوتی در هوای میان این دو لایه به دام میافتادند. سیستم جدید همین استراتژی را در پیش گرفتهاست با این تفاوت که در آن از یک تک لایه استفاده شدهاست.
محققان میگویند سیستم جدید یکی از کاملترین عایقهای صوتی است که هیچ صدایی در آن پخش نمیشود و نیازی به دیواره بازتابنده یا دیگر تکنیکهای کنترل کننده امواج نیز ندارد و میتواند امواج صوتی با هر زاویهای را کاملا خنثی سازد. با ابداع چنین اتاقی که در برابر صوت کاملا غیرقابل نفوذ است این پرسش به ذهن میآید که انسان چه مدت زمانی را میتواند در سکوت مطلق دوام بیاورد؟ گروهی بر این باورند که انسان تنها میتواند سکوت مطلق را تا ۴۵ دقیقه تحمل کند و پس از آن احتمال دیوانگی وجود دارد. جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Physics Letters منتشر شده است.
منبع: مجله نظاره
نوشته وجود آوردن سکوت مطلق ، با جذب بیش از۹۰%صدا اولین بار در بامداد پدیدار شد.
بامداد – محققان با خوانش “امضایی” براساس ۱۵۰ ژن موفق به تعیین سن بیولوژیکی اشخاص شده اند که ممکن است متفاوت از سن تاریخی افراد باشد. افزون بر این، به گفته محققان سن بیولوژیکی افراد مقیاس بهتری برای تعیین سلامتشان به شمار می رود تا سن تاریخی ایشان.
جیمز تیمونز، استاد پزشکی دقیق در کالج کینگز لندن و نویسنده ارشد مطالعه می گوید: « بیشتر افراد این گفته را قبول دارند که به عنوان مثال همه ۶۰ ساله ها یکسان نیستند.» اما هنوز هم از سن تاریخی افراد برای تعیین بسیاری از امور زندگیشان از حق بیمه گرفته تا تجویز داروهای خاص استفاده می شود. مطالعه یاد شده که به تازگی در مجله ی Genome Biology چاپ شده است بر مبنای تحلیل ماده ژنتیکی برگرفته از افراد سالم ۶۵ ساله قرار دارد و محققان طی آن بدنبال ژن های نشان دهنده سلامت افراد مشارکت کننده علی رغم افزایش سن شان بودند.
بر این اساس دانشمندان ۱۵۰ ژنی را یافتند که از آنها برای محاسبه “نمره ژن سن سالم” افراد استفاده شد. محققان برای تایید ارتباط نمرات حاصله با وضعیت سلامت افراد، روش ابداعی خود را روی گروه دیگری از مشارکت کنندگان که تماما ۷۰ ساله بودند آزمایش کرده و دریافتند نمرات بالاتر واقعا با سطح سلامت بالاتر از جمله سلامت ذهنی بهتر ارتباط دارد. به طور اخص نیز مشخص شد افراد مبتلا به آلزایمر، نمرات ژن سن سالم پایین تری دارند.
تیمونز اضافه می کند: « به این ترتیب شواهدی بدست آوردیم که نشان می دهد زوال عقل در انسان را می شود نوعی افزایش سن تسریع شده یا عدم موفقیت در فعال سازی برنامه افزایش عمر سالم دانست.» البته آنگونه که محققان نوشته اند مشخص نیست که بتوان از نمره ژنی سن سالم برای پیش بینی ابتلای فردی به آلزایمر هم استفاده کرد یا خیر. کیث فارگو مدیر برنامه های علمی انجمن آلزایمر می گوید: « اصل کار همین است که بتوان تست خونی را توسعه داد تا ۱۰ سال جلوتر در مورد احتمال ابتلای افراد به آلزایمر اطلاع بدهد.»
البته وی نتایج مطالعه را باز هم ارزشمند می داند. محققان توانستند طی این مطالعه افرادی را که سن یکسانی داشتند بررسی کرده و تعیین کنند که از نظر عقلی کدام یک از این افراد سالم بوده و کدام نبودند. پس می توان اینگونه نتیجه گرفت که تست یادشده برای تعیین تفاوت های ژنتیکی متمایزکننده فرد ۷۰ ساله مبتلا به آلزایمر از فرد سالم در همین سن و سال مفید است. فارگو احتمال می دهد که تحقیق بیشتر روی ۱۵۰ ژن مزبور حتی موجب کشف دلایل بروز آلزایمر هم بشود.
منبع: مجله نظاره
نوشته بدست آوردن سن بیولوژیکی توسط ژن های انسان اولین بار در بامداد پدیدار شد.
ورم مفصل زانو عملکرد و انعطاف پذیری زانو را محدود می کند. برای مثال بیمار مبتلا به علائم آب آوردن زانو به دشواری می تواند زانوی متورم را کاملا خم یا صاف کند و در زمان دراز کردن و بی حرکتی پا زانو معمولا 15 تا 25 درجه خمیدگی دارد. ورم زانو با توجه به عارضه اصلی دامن زننده به این شرایط در بخری موارد با هیچ علامت دیگری همراه نیست و برعکس گاهی دردناک و قرمز اســت و زانو توانایی تحمل وزن بدن را ندارد.
علت آب آوردن زانو خواه اندکی بیمار را آزار دهد، خواهد او را دچار دردی توان فرسا سازد باید مشخص شود و علائم آن به منظور تخفیف مشکلات آتی درمان شود ورم مزمن یا طولانی مدت می تواند به آسیب بافت مفصل، تحلیل و فروپاشی غضروف و نرمی استخوان بیانجامد، بنابراین در درمان آن نباید اهمال شود.
آسیب و ضربه دیدن زانو
ضربه دیدن استخوان های زانو، رباط ها (لیگامان ها)، تاندون ها، مینیسک ها یا غضروف مفصلی درد و درم را به دنبال دارد. آسیب جدید باعث می شود تا خون به درون مفصل راه پیدا کند و در نتیجه کبودی، سفتی، گرما و ورم قابل توجه بروز یابد. این عارضه که از آن با اصطلاح «همارتوز» یاد می شود نیازمند مراقبت پزشکی و درمان فوری اســت. بیمار باید در صورت شدید بودن درد زانو، عدم تحمل وزن توسط زانو یا احتمال دادن شکستگی استخوان بی درنگ به پزشک مراجعه کند.
آرتروز زانو
تحلیل و فرسایش غضروف مفصل زانو می تواند نتیجه تولید بیش از اندازه مایع مفصلی و ورم متعاقب زانو باشد. ورم زانوی ناشی از آرتروز معمولا همراه با درد اســت.
التهاب بورس (بورسیت) عفونی و غیرعفونی
کیسه های بسیار کوچک باریک مملو از مایعی، به نام بورس، در سراسر بدن وجود دارد که به طور طبیعی از مفصل ها محافظت می کند. التهاب و انباشته شدن مایع اضافی در بورس های زانو تورم و آب آوردن این مفصل را به دنبال دارد.
نقرس
حمله نقرس را تجمع دردناک بلورهای بسیار ریز اسید اوریک در مفصل تعریف کرده اند ورم زانو گاهی به سرعت پدیدار می شود و معمولا در این حالت با درد طاقت فرسا، قرمزی و گرمی زانو همراه اســت.
آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)
آرتریت رومانوئید (روماتیسم مفصلی) یک بیماری خودایمنی تاثیرگذار بر عشاء ظریف مفاصل اســت که می تواند با قرمزی، التهاب، درد، سفتی و ورم زانو همراه باشد. علائم بیشتر در هر دو سمت بدن بروز می یابد، بنابراین اگر زانوی راست مبتلا شده باشد، احتمال ابتلای زانوی چپ نیز بالا خواهدبود.
تومور
تومور خوش خیم یا بدخیم نیز در موارد اندک از علل ورم زانو به شمار می رود.
علائم همراه با تورم زانو
بدیهی اســت که ورم زانو به بزرگ شدن این مفصل می انجامد؛ این تورم معمولا در فرایند التهابی یا آسیب دیدن مفصل یا ساختارهای پیرامونی آن ریشه دارد. ورم مفصل عموما با علائم دیگری چون سفتی، درد، قرمزی، گرما و کاهش قابل ملاحظه دامنه حرکتی زانو همراه اســت. ورم زانو، بسته به علت دقیق آن، ممکن اســت در یک یا هر دو زانو رخ دهد. آرتروز نیز از علل رایج آب آوردن زانو محسوب می شود.
• ورم شدید زانو یا ناهنجاری و بدشکلی قابل ملاحظه آن
• ناتوانی در صاف یا خم کردن کامل زانو
• درد طاقت فرسای زانو (تسکین نیافتن درد علیرغم مصرف مسکن های غیرتجویز)
• ناتوانی در انداختن وزن روی زانو یا احساس «خالی کردن» زانو
• گرم یا قرمز شدن پوست روی زانو
• بالا رفتن دمای بدن و تبدار بودن بیمار
• فروکش نکردن ورم پس از گذشت 3 روز یا بیشتر
راه ها و روش های درمان
درمان ورم زانو به علت آن بستگی دارد، با این حال روش های زیر از رایج ترین شیوه های کاهش ورم به شمار می رود:
یخ: از یخ برای کاهش سرعت جریان خون و در نتیجه فروکش کردن ورم و درد استفاده کرد. استفاده مناسب از یخ بسیار مهم اســت، چون اگر به درستی به کار برده نشود به تشدید درد و علائم می انجامد.
فشردگی: با استفاده از بریس ها و زانوبندها می توان زانو را تحت فشار قرار داد و ورم را کاهش داد.
دارو: پزشک گاهی داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی مانند ایبوپروفن را برای کاهش ورم زانو و همچنین کورتیکواستروییدهای خوراکی، مانند پردنیزون، را برای تسکین التهاب تجویز می کند.
بیرون کشیدن مایع مفصلی (اسپیریش): پزشک می تواند آب زانو را با سوزن تخلیه کند. البته لازم به ذکر اســت که گاهی اوقات دارد زانو دوباره آب بیاورد و ورم کند.
ترزیق کورتیزون: کورتیزون هورمونی استروییدی اســت که درد و التهاب را با سرکوب کردن سیستم ایمنی کاهش می دهد.
بالانگه داشتن پا: بالا نگه داشتن پا در درمان ورم زانو موثر اســت چون جاذبه زمین مایع را از زانو دور می کند. بهترین حالت این اســت که زانو بالاتر از سطح قلب قرار گیرد.
استراحت: کاهش میزان فعالیت فشار کمتری را به زانو وارد می کند و در نتیجه ورم کاهش می یابد، اما اگر بیمار فعالیت های خود را محدود نکند زانو به طور مداوم آسیب می بیند و به تدریج بد و بدتر می شود.
*متخصص زانو