روشی نوآورانه برای درمان دیابت؛ افزایش امیدها برای درمان بیماری خاموش

[ad_1]

خبرگزاری آریا- مرکز اروپایی مطالعه دیابت (CeeD) مستقر در استراسبورگ در حال حاضر روی روشی نوآورانه برای درمان دیابت مبنی بر بررسی ارتباط بین ماهیچه ها و پانکراس کار می کند که امیدها برای درمان این بیماری خاموش را افزایش می دهد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری آریا، در این طرح، از میوکین ها، مولکول‌های ترشح شده از ماهیچه ها به خاطر اثر مثبت آنها بر پانکراس استفاده می شود. این مرکز اروپایی که از سال 1991 در جهت آگاهی دادن به مردم و توسعه درمان‌های جایگزین تزریق انسولین تلاش می کند، همچنان به تلاش خود برای مقابله با بیماری دیابت ادامه می دهد. دیابت بیماری مزمنی است که طی 30 سال گذشته به شدت پیشرفت کرده و در حال حاضر بیش از 420 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. بنا بر اعلام سازمان جهانی بهداشت، پس از فشار خون بالا و سیگار، دیابت سومین عامل مرگ و میر زودهنگام در جهان محسوب می شود.
در سال 2015 حدود پنج میلیون و 300 هزار نفر در فرانسه به دیابت مبتلا هستند. اثرات واقعی دیابت و عوارض آن همچنان خیلی شناخته شده نیست. سطح بسیار بالای گلوکز در خون (هایپرگلیسمی) مشخصه این بیماری مزمن، ساکت و بی درد است. این تجمع گلوکز در خون ناشی از اختلال در جذب، استفاده و ذخیره سازی قند موجود در مواد غذایی است.
 به گزارش خبرگزاری شین هوا از استراسبورگ، مرکز اروپایی مطالعه دیابت پس از طرح پانکراس مصنوعی بیوآرتیفیشال (که از بافت حیوانی ساخته شده است) و تجویز خوراکی انسولین، حالا روی ارتباط بین ماهیچه‌ها و پانکراس مطالعه می کند. این طرح روی تاثیر ورزش در پیشگیری از ابتلا به دیابت، کند کردن پیشرفت آن در فرد بیمار و همچنین کاهش نیازهای درمانی متمرکز شده است. پروفسور میشل پینژه رئیس این مرکز گفت: « غالبا به بیمار گفته می شود که او زیاد می خورد و به اندازه کافی تحرک ندارد و شاید این درست باشد، اما نباید فراموش کرد که دیابت یک بیماری ژنتیکی است.» شرکت زیست فناوری فرانسوی دِفیمِد (Defymed) که دفتر آن در استراسبورگ است، به تازگی با یک شرکت آمریکایی به نام «Semma Therapeutics» برای ایجاد سلول‌های ترشح کننده انسولین از سلول‌های بنیادی جنین انسان، شریک شده است. این شرکت فرانسوی قرار است در چارچوب یک آزمایش بالینی روی انسان از سال 2019 ، قابل اطمینان بودن عملکرد پانکراس مصنوعی خود موسوم به میلپان (Mailpan)، را از طریق پر کردن آن با سلول‌های قادر به ترشح انسولین مورد آزمایش قرار دهد. این آزمایش قرار است در آمریکا که قوانین حاکم بر تحقیق در مورد سلول‌های بنیادی نسبت به فرانسه ساده تر است، انجام شود. این پانکراس مصنوعی (بیوآرتیفیشال) یک کیسه پلیمری است که در یک جراحی ساده در شکم بیماران دیابتی قرار داده می شود. این کیسه پر از سلول‌های ترشح کننده انسولین است تا سطح قند خون بدن این بیماران تنظیم شود و آنها از تزریق روزانه انسولین خلاص شوند. میلپان، مجهز به یک غشای نیمه تراوا است که اجازه می دهد گلوکز، مواد غذایی، اکسیژن و انسولین از آن عبور کند اما برای سیستم ایمنی قابل نفوذ نیست و از دفع سلول‌های کاشته شده جلوگیری می کند.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
روشی نوآورانه برای درمان دیابت؛ افزایش امیدها برای درمان بیماری خاموش روشی نوآورانه برای درمان دیابت؛ افزایش امیدها برای درمان بیماری خاموش

امیدها و آرزوهای دختران «شین‌آباد»

جام جم سرا:

من آرزو دارم معلم شوم، خوب شوم مثل روز اول

«اسرین معروفی» دانش‌آموز آسیب‌دیده «شین‌آباد»ی که بیش از 40‌درصد سوختگی دارد و پزشکان می‌گویند روند درمان او حدود هفت‌سال طول می‌کشد، می‌گوید: آرزوی من این است که خودم و همه دوستام مثل روز اول شویم، من می‌خوام معلم پنجم ابتدایی شوم.
«سیما شادکام» دیگر دانش‌آموز آسیب‌دیده «شین‌آباد»ی گفت: «من می‌خواهم دکتر جراح پوست شوم و آرزوم اینه که خودم خوب بشم و بتونم درس بخونم. ما می‌خواهیم تو مدرسه‌ای باشیم که بقیه بچه‌ها اذیتمون نکنن و بتونیم راحت درس بخونیم، جایی که ما پارسال درس می‌خوندیم تو یه نمازخونه، مدرسه بود که کثیف و خاکی بود و جای خوبی برای درس‌خوندن نبود.»
«نادیا صالح» از دیگر دانش‌آموزان «شین‌آباد»ی هم در این نشست، معلم‌شدن خود، سلامتی خود و دیگر دوستانش را آرزوی خود خواند.
«آمنه راک» گفت: «من می‌خواهم استاد دانشگاه شوم، الان دوسالی هست که خوب درس نخواندیم، من جدول‌ضرب را فراموش کردم و باز می‌خوام که درس بخونم اما جای خوبی ما را نبرده‌اند و نیاز به سرویس داریم که مدرسه به ما نمی‌دهد.»
«سیما مرادی» اما آرزوی متفاوت‌تری نسبت به سایر دانش‌آموزان دارد. او می‌گوید: «من می‌خوام به کشور کمک کنم، فکر کردم و حالا می‌خوام دندونپزشک شم، دوست دارم همه بیماران شفا بگیرند و خوب شوند.»

روز اول مهر در اتاق عمل هستم

آرزو طاهرآبادی، یکی از دانش‌آموزان «شین‌آباد»ی نیز در این نشست گفت: من از دولتم می‌خوام برای همه ما معلم جدا، کلاس جدا و سرویس بهتری بذارن، الان دکترا دارن برای همه ما بالون می‌ذارن تا از پوستش استفاده کنند و برای ما جراحی پلاستیک کنند، اما خب بچه‌های دیگه اگر تو مدارس عادی باشیم مثلا نمی‌فهمن و به ما می‌خورن و بالون‌هامون پاره میشه و آسیب می‌بینیم، مثلا اسرین پارسال براش بالون گذاشته بودن و بعد یکی از بچه‌های مدرسه بهش ضربه زد و بالونش آسیب دید.
«فریده امیدوار»، دانش‌آموز «شین‌آباد»ی می‌گوید روز اول مهر در اتاق عمل است. او می‌گوید: آرزوی من این است که مسوولان ما را فراموش نکنن، مثل الان تا آخر به فکر ما باشن. من فقط دوسه‌ماه درس خوندم، انتظار دارم بتونم درس بخونم اما الان خیلی عقب افتادم، سه‌شنبه روز اول مهر است و من در اتاق عملم.
او ادامه می‌دهد: من می‌خواهم کلاس‌های ما جدا باشه. ما همه‌مون بالون داریم اگر به کسی بخوریم و بالونمون پاره بشه، دیگه خیلی درد می‌کشیم. من می‌خوام من و همه دوستام مثل روز اول بشیم. وقتی می‌آییم تهران از درسمون عقب نیفتیم و این خیلی برای ما بد و سخت میشه.

خانواده دانش‌آموزان «شین‌آباد» خون اهدا کردند

همچنین خانواده‌های دانش‌آموزان «شین‌آباد»، با حضور در مرکز اهدای خون در بلوار کشاورز تهران برای کمک به نیازمندان خون خود را اهدا کردند. یکی از پدران دانش‌آموزان «شین‌آباد»ی با اشاره به اینکه اغلب مشکلات آموزشی دانش‌آموزان هنوز پابرجاست، عنوان کرد: «یکی از مشکلات کنونی دانش‌آموزان بحث تحصیلی آنهاست که هنوز آموزش و پرورش اقدامی در این خصوص انجام نداده است. این دانش‌آموزان نیاز به مدرسه جداگانه با سرویس‌های جداگانه دارند و در سال گذشته متاسفانه در نمازخانه یک‌مدرسه در پیرانشهر تحصیل می‌کردند که شرایط مناسبی برای آنها فراهم نبود.»
او همچنین با اشاره به اینکه «حضور دانش‌آموزان در کلاس‌های عمومی مشکلاتی را برای آنها ایجاد می‌کند»، می‌گوید: «برای مثال در سال گذشته بچه‌های ما در حیاط مدرسه حضور داشتند و سایر دانش‌آموزان ناخواسته و هنگام بازی در مدرسه آنها را هل می‌دادند که برای روند درمانی آنها ضرر دارد.»

در این جلسه همچنین، حسین احمدی‌نیاز، وکیل دختران «شین‌آباد»ی گفت: «رسالت دولت براساس قانون اساسی فراهم‌سازی امکانات مناسب و یکسان آموزشی از شمال و جنوب تا شرق و غرب برای تمامی دانش‌آموزان است». (شرق)

روشی نوآورانه برای درمان دیابت؛ افزایش امیدها برای درمان بیماری خاموش

[ad_1]

خبرگزاری آریا- مرکز اروپایی مطالعه دیابت (CeeD) مستقر در استراسبورگ در حال حاضر روی روشی نوآورانه برای درمان دیابت مبنی بر بررسی ارتباط بین ماهیچه ها و پانکراس کار می کند که امیدها برای درمان این بیماری خاموش را افزایش می دهد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری آریا، در این طرح، از میوکین ها، مولکول‌های ترشح شده از ماهیچه ها به خاطر اثر مثبت آنها بر پانکراس استفاده می شود. این مرکز اروپایی که از سال 1991 در جهت آگاهی دادن به مردم و توسعه درمان‌های جایگزین تزریق انسولین تلاش می کند، همچنان به تلاش خود برای مقابله با بیماری دیابت ادامه می دهد. دیابت بیماری مزمنی است که طی 30 سال گذشته به شدت پیشرفت کرده و در حال حاضر بیش از 420 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. بنا بر اعلام سازمان جهانی بهداشت، پس از فشار خون بالا و سیگار، دیابت سومین عامل مرگ و میر زودهنگام در جهان محسوب می شود.
در سال 2015 حدود پنج میلیون و 300 هزار نفر در فرانسه به دیابت مبتلا هستند. اثرات واقعی دیابت و عوارض آن همچنان خیلی شناخته شده نیست. سطح بسیار بالای گلوکز در خون (هایپرگلیسمی) مشخصه این بیماری مزمن، ساکت و بی درد است. این تجمع گلوکز در خون ناشی از اختلال در جذب، استفاده و ذخیره سازی قند موجود در مواد غذایی است.
 به گزارش خبرگزاری شین هوا از استراسبورگ، مرکز اروپایی مطالعه دیابت پس از طرح پانکراس مصنوعی بیوآرتیفیشال (که از بافت حیوانی ساخته شده است) و تجویز خوراکی انسولین، حالا روی ارتباط بین ماهیچه‌ها و پانکراس مطالعه می کند. این طرح روی تاثیر ورزش در پیشگیری از ابتلا به دیابت، کند کردن پیشرفت آن در فرد بیمار و همچنین کاهش نیازهای درمانی متمرکز شده است. پروفسور میشل پینژه رئیس این مرکز گفت: « غالبا به بیمار گفته می شود که او زیاد می خورد و به اندازه کافی تحرک ندارد و شاید این درست باشد، اما نباید فراموش کرد که دیابت یک بیماری ژنتیکی است.» شرکت زیست فناوری فرانسوی دِفیمِد (Defymed) که دفتر آن در استراسبورگ است، به تازگی با یک شرکت آمریکایی به نام «Semma Therapeutics» برای ایجاد سلول‌های ترشح کننده انسولین از سلول‌های بنیادی جنین انسان، شریک شده است. این شرکت فرانسوی قرار است در چارچوب یک آزمایش بالینی روی انسان از سال 2019 ، قابل اطمینان بودن عملکرد پانکراس مصنوعی خود موسوم به میلپان (Mailpan)، را از طریق پر کردن آن با سلول‌های قادر به ترشح انسولین مورد آزمایش قرار دهد. این آزمایش قرار است در آمریکا که قوانین حاکم بر تحقیق در مورد سلول‌های بنیادی نسبت به فرانسه ساده تر است، انجام شود. این پانکراس مصنوعی (بیوآرتیفیشال) یک کیسه پلیمری است که در یک جراحی ساده در شکم بیماران دیابتی قرار داده می شود. این کیسه پر از سلول‌های ترشح کننده انسولین است تا سطح قند خون بدن این بیماران تنظیم شود و آنها از تزریق روزانه انسولین خلاص شوند. میلپان، مجهز به یک غشای نیمه تراوا است که اجازه می دهد گلوکز، مواد غذایی، اکسیژن و انسولین از آن عبور کند اما برای سیستم ایمنی قابل نفوذ نیست و از دفع سلول‌های کاشته شده جلوگیری می کند.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
روشی نوآورانه برای درمان دیابت؛ افزایش امیدها برای درمان بیماری خاموش روشی نوآورانه برای درمان دیابت؛ افزایش امیدها برای درمان بیماری خاموش