امیدها و آرزوهای دختران «شین‌آباد»

جام جم سرا:

من آرزو دارم معلم شوم، خوب شوم مثل روز اول

«اسرین معروفی» دانش‌آموز آسیب‌دیده «شین‌آباد»ی که بیش از 40‌درصد سوختگی دارد و پزشکان می‌گویند روند درمان او حدود هفت‌سال طول می‌کشد، می‌گوید: آرزوی من این است که خودم و همه دوستام مثل روز اول شویم، من می‌خوام معلم پنجم ابتدایی شوم.
«سیما شادکام» دیگر دانش‌آموز آسیب‌دیده «شین‌آباد»ی گفت: «من می‌خواهم دکتر جراح پوست شوم و آرزوم اینه که خودم خوب بشم و بتونم درس بخونم. ما می‌خواهیم تو مدرسه‌ای باشیم که بقیه بچه‌ها اذیتمون نکنن و بتونیم راحت درس بخونیم، جایی که ما پارسال درس می‌خوندیم تو یه نمازخونه، مدرسه بود که کثیف و خاکی بود و جای خوبی برای درس‌خوندن نبود.»
«نادیا صالح» از دیگر دانش‌آموزان «شین‌آباد»ی هم در این نشست، معلم‌شدن خود، سلامتی خود و دیگر دوستانش را آرزوی خود خواند.
«آمنه راک» گفت: «من می‌خواهم استاد دانشگاه شوم، الان دوسالی هست که خوب درس نخواندیم، من جدول‌ضرب را فراموش کردم و باز می‌خوام که درس بخونم اما جای خوبی ما را نبرده‌اند و نیاز به سرویس داریم که مدرسه به ما نمی‌دهد.»
«سیما مرادی» اما آرزوی متفاوت‌تری نسبت به سایر دانش‌آموزان دارد. او می‌گوید: «من می‌خوام به کشور کمک کنم، فکر کردم و حالا می‌خوام دندونپزشک شم، دوست دارم همه بیماران شفا بگیرند و خوب شوند.»

روز اول مهر در اتاق عمل هستم

آرزو طاهرآبادی، یکی از دانش‌آموزان «شین‌آباد»ی نیز در این نشست گفت: من از دولتم می‌خوام برای همه ما معلم جدا، کلاس جدا و سرویس بهتری بذارن، الان دکترا دارن برای همه ما بالون می‌ذارن تا از پوستش استفاده کنند و برای ما جراحی پلاستیک کنند، اما خب بچه‌های دیگه اگر تو مدارس عادی باشیم مثلا نمی‌فهمن و به ما می‌خورن و بالون‌هامون پاره میشه و آسیب می‌بینیم، مثلا اسرین پارسال براش بالون گذاشته بودن و بعد یکی از بچه‌های مدرسه بهش ضربه زد و بالونش آسیب دید.
«فریده امیدوار»، دانش‌آموز «شین‌آباد»ی می‌گوید روز اول مهر در اتاق عمل است. او می‌گوید: آرزوی من این است که مسوولان ما را فراموش نکنن، مثل الان تا آخر به فکر ما باشن. من فقط دوسه‌ماه درس خوندم، انتظار دارم بتونم درس بخونم اما الان خیلی عقب افتادم، سه‌شنبه روز اول مهر است و من در اتاق عملم.
او ادامه می‌دهد: من می‌خواهم کلاس‌های ما جدا باشه. ما همه‌مون بالون داریم اگر به کسی بخوریم و بالونمون پاره بشه، دیگه خیلی درد می‌کشیم. من می‌خوام من و همه دوستام مثل روز اول بشیم. وقتی می‌آییم تهران از درسمون عقب نیفتیم و این خیلی برای ما بد و سخت میشه.

خانواده دانش‌آموزان «شین‌آباد» خون اهدا کردند

همچنین خانواده‌های دانش‌آموزان «شین‌آباد»، با حضور در مرکز اهدای خون در بلوار کشاورز تهران برای کمک به نیازمندان خون خود را اهدا کردند. یکی از پدران دانش‌آموزان «شین‌آباد»ی با اشاره به اینکه اغلب مشکلات آموزشی دانش‌آموزان هنوز پابرجاست، عنوان کرد: «یکی از مشکلات کنونی دانش‌آموزان بحث تحصیلی آنهاست که هنوز آموزش و پرورش اقدامی در این خصوص انجام نداده است. این دانش‌آموزان نیاز به مدرسه جداگانه با سرویس‌های جداگانه دارند و در سال گذشته متاسفانه در نمازخانه یک‌مدرسه در پیرانشهر تحصیل می‌کردند که شرایط مناسبی برای آنها فراهم نبود.»
او همچنین با اشاره به اینکه «حضور دانش‌آموزان در کلاس‌های عمومی مشکلاتی را برای آنها ایجاد می‌کند»، می‌گوید: «برای مثال در سال گذشته بچه‌های ما در حیاط مدرسه حضور داشتند و سایر دانش‌آموزان ناخواسته و هنگام بازی در مدرسه آنها را هل می‌دادند که برای روند درمانی آنها ضرر دارد.»

در این جلسه همچنین، حسین احمدی‌نیاز، وکیل دختران «شین‌آباد»ی گفت: «رسالت دولت براساس قانون اساسی فراهم‌سازی امکانات مناسب و یکسان آموزشی از شمال و جنوب تا شرق و غرب برای تمامی دانش‌آموزان است». (شرق)