بازی‌هایی در زمینه‌ی یوگا برای کودکان

[ad_1]

 بازی‌هایی برای تحریکِ احساس و تقویت نیروی تمرکز

یوگا، روشی برای رسیدن به آرامش اســت که زادگاه اجدادی‌اش سرزمین هند اســت. یوگا نیز همانند بسیاری از روش‌های رسیدن به آرامش، به بیماران دچار فشار عصبی کمک می‌کند تا دوباره به تندرستی دست یابند. یک استیل بدنی صحیح و هدفمند، همراه با تنفس درست، سبب می‌شود انسان هماهنگ، متعادل و آرام شود و بنابراین دیگران نیز او را دوباره پذیرا شوند. تمرین‌های یوگا، تمرکز را قوی می‌کنند، جنب و جوش بدن و توانایی حس بینایی را پرورش و خودآگاهی را افزایش داده و پشتکار، بردباری و تعادل ایستا را آموزش می‌دهند. با یوگا، نیروی تازه‌ای به بدن داده می‌شود.
از آن‌جا که یوگا فشارِ روانیِ ناشی از کار و خستگی را به همراه ندارد، تمرین‌های مربوط به آن شادی فراوانی می‌آفریند. هر یوگاکارِ کوچک، پس از مدتی کوتاه، پیروزی را احساس می‌کند، تندرستی‌اش افزایش می‌یابد، بدنش سرشار از نیرو می‌شود، بردباری‌اش زیاد و تحرکش بیشتر شده و کارایی ذهنی‌اش بالا می‌رود. توانایی احساس بهبود می‌یابد و کودک می‌تواند بدون مانع، به کامیابی در پرورش جسم و روح خود دست یابد.
تذکر: تمرین‌ها باید با کودکانِ پنج سال به بالا صورت گیرد چون آن‌ها تازه در این سن می‌توانند تک تکِ تمرین‌ها را به درستی انجام دهند. تمام تمرین‌ها باید با پای برهنه صورت گیرند تا به احساس بهتری از بدن و ارتباط مطمئنی با زمین دست یافت.

هدف:

افزایش اعتماد به نفس؛ تقویت پشتکار، تمرکز، حسی بینایی؛ آموزشِ رفتار حرکتی و تنفس؛ تقویت تعادل ایستا
تذکر: در هنگام اجرای پیشنهادهای بازی، کودکان باید لباس مناسبی پوشیده باشند، چون در غیر این صورت نمی‌توانند، تمرین‌ها را به درستی انجام دهند. پاهای برهنه به فرد تمرین‌کننده حالتِ اطمینان می‌دهد. هر کودک باید حصیر ورزشی خود، متّکا یا نمدِ ورزشی خویش را داشته باشد.

تمرین ورود: تنفسِ «ها»

هدف:

تقویت نیروی تمرکز؛ برطرف کردنِ گرفتگی عضلات و آموزش بینایی
بچّه‌ها با پاهایی باز راست بر روی حصیری می‌ایستند. هنگامِ دم دست‌ها را تا هر جا که ممکن باشد به طرف بالا دراز می‌کنند. سپس با یک صدایِ «های» بلند، دست‌ها را به پایین می‌اندازند و نفس را بیرون می‌دهند. دست‌ها را تکان می‌دهند. در این حالت، سه بار نفس می‌کشند. بار چهارم، دست‌ها را دوباره بالا می‌برند و همانند روند گفته شده در سطور بالا، عمل می‌کنند.

درختی از بچّه‌ها

هدف:

آموزشِ توانایی و قدرت ذهنی ستون فقرات، مفصلِ تهیگاه و استخوان کِتف، افزایش تعادل، رفتارِ حرکتی و توالی بینایی.
بچّه‌ها با پاهای باز بر روی حصیری می‌ایستند و شکل یک تنه درخت را می‌سازند. اکنون بر روی پاها و وزنِ خود که با آن محکم بر روی حصیر ایستاده‌اند، تمرکز می‌کنند. خود را با ریشه‌های قوی و محکم، همانند یک درخت به زمین متصل می‌کنند. درخت غذایش را از ریشه‌ها می‌گیرد. آهسته شاخ و برگ‌های خود (دست‌ها) را تا جایی که ممکن باشد بلند می‌کنند. اکنون درخت محکم و مطمئن در زمین فرو رفته اســت. باد می‌وزد و شاخ و برگ‌ها را به نرمی به این طرف و آن طرف تکان می‌دهد. (دست‌ها، آهسته به این طرف و آن طرف تکان می‌خورند.) باد، به طوفان بدل می‌شود. درخت کاملاً به این سو و آن سو خم می‌شود (بالاتنه به این سو و آن سو حرکت می‌کند.) طوفان تمام می‌شود. فقط هنوز باد ملایمی می‌وزد، شاخ و برگ‌ها در باد می‌رقصند (دست‌ها به نرمی به این طرف و آن طرف تکان می‌خورند.) اکنون باد آرام می‌گیرد و خورشید سر بر می‌کند (بچه‌ها کاملاً آرام ایستاده‌اند) درخت از خورشید گرما می‌گیرد (بچّه‌ها نفس عمیق می‌کشند.)

خروس

هدف:

افزایش قدرت ذهنی، رفتار حرکتی و توالی بینایی، تقویت استخوان کتف.
بچّه‌ها با پاهای باز، راست بر روی حصیری می‌ایستند. کمر همانند یک چوب دستی راست اســت و نگاه رو به سوی جلوست.
اکنون بچّه‌ها دست‌ها را از دو طرف خود بلند می‌کنند. نوک انگشتان را تا هر جا که ممکن باشد دراز می‌کنند و از بدن دور می‌سازند. در این حالت، چندین بار نفس عمیق می‌کشند. در هنگام نفس کشیدن، می‌توان صدای خروس درآورد. در پایان، دست‌ها همانند بال پرندگان، چندین بار بالا و پایین زده می‌شوند.

کوه

هدف:

آموزش تحرک، تمرکز و توالی بینایی و همچنین آموزش تنفّس.
بچّه‌ها با پاهای ضربدری راست بر روی تشک می‌ایستند. آن‌ها بر روی نوک پنجه‌ی پای خود تمرکز می‌کنند و آگاهانه هر دو پای خویش را حس می‌کنند. بچّه‌ها با اطمینان بر روی تشک ایستاده و وزن خود را یکسان به هر دو پا تقسیم کرده‌اند. اکنون چند بار دم و بازدم می‌کنند. به جلو خم می‌شوند و سعی می‌کنند نوک انگشتان دست خود را به نوک انگشت پا برسانند. دست راست پای چپ و دست چپ، پای راست را لمس می‌کند. در فاصله‌ی بین لمس کردن نوک انگشتان پا، دوباره راست می‌ایستند و تمرکز می‌کنند.

قورباغه

هدف:

تقویت تعادل، توالی بینایی، برطرف کردن گرفتگی عضلات مربوط به تنفس، تقویت عضلات پا و تهیگاه و تقویت نیروی تمرکز.
بچّه‌ها با پاهای باز چمباتمه می‌زنند و ابتدا با دست‌های خود به زمین تکیه می‌دهند تا تعادل خود را حفظ کنند. کف پا کاملاً به زمین چسبیده اســت. به محض آنکه بدن حالت درستی گرفت، بچّه‌ها دست‌ها را از روی زمین بر می‌دارند و جلوی سینه روی هم می‌گذارند. سر را بالا می‌برند و مستقیم به جلو نگاه می‌کنند.

تکان دادن

هدف:

شُل کردن تمام بدن، رهایی از فشار عصبی و عدم قدرت تمرکز، ایجاد شادی.
بچّه‌ها راست می‌ایستند و دست‌ها را به صورت کاملاً شُل آویزان می‌کنند. اکنون تمام بدن، دست، پا، سر، بازو را به صورت رها تکان می‌دهند. سپس بدن را از جنب و جوش و تکان می‌اندازند و لحظه‌ای بعد، از نو حرکت می‌دهند.

رقص کمر

هدف:

هماهنگی حرکات بدن، تقویت نیروی تمرکز، شُل کردن عضلات تهیگاهی، ایجاد شادی.
بچّه‌ها راست ایستاده و دست‌ها را دور کمر می‌گذارند. در حالی‌که روی پا ایستاده‌اند، کمرِ خود را می‌چرخانند. بالاتنه و سر را آرام نگه می‌دارند. کمر را چند بار از طرف چپ و راست به گردش در می‌آورند.

اسبِ چوبی متحرک

هدف:

بهبود تعادل، تقویت تنفس و نیروی تمرکز
بچّه‌ها بر روی شکم دراز می‌کشند و دست و پای خود را بلند می‌کنند. سپس نفس عمیق می‌کشند و با سر بلند کرده، به جلو و عقب تاب می‌خورند. در این میان، هر بار به نوبت دست و پا را به زمین تماس می‌دهند.

پرنده

هدف:

تقویت حس کنجکاوی، افزایش اعتماد به نفس، آموزش تمرکز و رفتار حرکتی درشت.
بچّه‌ها در حالی‌که روی پنجه‌ی پای خود متعادل می‌ایستند، سرشان را به جلو می‌کشند. دست‌ها را تا جایی که ممکن باشد، به عقب دراز می‌کنند. سپس دوباره به آرامی روی کف پا می‌ایستند و دست‌ها را کنار بدن آویزان می‌کنند.

هیزم‌شکن

هدف:

تخلیه‌ی نیروی زیادی، کشیدگی ستون فقرات، تقویتِ تنفس، آموزش رفتار حرکتی درشت.
بچّه‌ها با پاهای باز، محکم روی زمین ایستاده‌اند. زانوها تکیه‌گاه آن‌هاست و به آن‌ها فشار می‌آورند، دست‌ها را تا کرده، بالای سر نگه می‌دارند. اکنون به عقب خم می‌شوند و نفس عمیق می‌کشند، سپس دست‌ها را به سمت جلو میان پاها حرکت می‌دهند و نفس را خارج می‌کنند (بازی چندین بار تکرار می‌شود).

بازی‌های دو نفره
سرشویی

هدف:

آرامش و استراحت، بهبود ارتباط‌های اجتماعی، بهبود حس جنبشی- لامسه‌ای، تمرکز بر هم‌گروه خود و بهبود هماهنگی حرکتی بینایی.
بچّه‌ها دو به دو بر روی تشک می‌نشینند. یکی از آن‌ها چهارزانو نشسته، دست‌ها را روی زانو می‌گذارد. نفر دیگر، پشت سر همبازی‌اش با بدنی راست زانو می‌زند و دست‌هایش را روی سر او می‌گذارد. اکنون با حرکت دایره‌وار دست‌ها، سر نفر نشسته را می‌شوید. پس از مدتی، جای دو نفر با هم عوض می‌شود.

طبل

هدف:

بهبود ارتباط‌های اجتماعی، حس جنبشی- لامسه‌ای و هماهنگی حرکتی بینایی؛ شُل کردن عضلات کمر؛ تقویت آرامش؛ افزایش سلامتی.
بچّه‌ها به صورت دو به دو روی تشک می‌نشینند و یکی از آن دو، چهار زانو نشسته، دست‌ها را روی زانو می‌گذارد و تا جایی که ممکن اســت، سر را به جلو خم می‌کند. کمرش نیز به همین خاطر خم می‌شود. نفر دیگر پشت سر او زانو می‌زند و با مُشت گره کرده، خیلی نرم به پُشت بچّه‌ای که نشسته ضربه می‌زند. ضربه را از شانه‌ها شروع می‌کند و آهسته تا باسن ادامه می‌دهد. پس از مدتی، جای هر دو با هم عوض می‌شوند.
منبع مقاله :
بیرمان، اینگرید؛ (1385)، بازی‌هایی برای تقویت احساس، ترجمه محمّد حبیبی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
دانلود نرم افزار یکی از پیشرفته ترین و حرفه ای ترین برنامه ها برای ساخت مدلهای سه بعدی می باشد عکس ماشین،گالری عکس ماشین، تصاویر ماشین، …صابر ابر حتما پیراهنی سفید در زندگی داشته باشید، که لکه ای مهدی پاکدل روز از نو

بازی‌هایی در سکوت برای کودکان

[ad_1]

بازی‌هایی برای تحریکِ احساس و تقویت نیروی تمرکز

تجربه‌ی آرامش، در آرامش غرق شدن، از آرامش لذت بردن، به آرامش دست یافتن، آرامش را با آغوش باز پذیرفتن، زمانی را برای آرامش خود اختصاص دادن، آرامش را با دیگران تقسیم کردن و بسیاری کارهای دیگر، روش‌هایی رفتاری هستند که کودکان امروز گهگاه آن‌ها را فراموش می‌کنند. در زندگی روزمره‌ی ما آرامش دیگر جایی ندارد. آرامش به آسانی با کسالت اشتباه گرفته می‌شود و کسی این موضوع را نمی‌پذیرد. در آرامش، آرامش را حس کردن، به فعالیت مشغول بودن، سر و صدا را شنیدن و به شناخت‌های کاملاً تازه دست یافتن، بسیار هیجان برانگیز اســت. و به کودکان کمک می‌کند که صرف‌نظر از نبود آرامش، خود را از نو کشف کنند. کودکان در اکثر اوقات در لایه‌ی سطحی زندگی توقف می‌کنند، و به ندرت به عمق و محتوای آن می‌پردازند. این امر ممکن اســت باعث کندی رشد حواس کودکان شود و نگاه و شیوه زندگی آن‌ها تک بعدی رشد کند. کودکان در برخوردهای اجتماعی دچار مشکل می‌شوند و زندگی کردن با هم را یاد نمی‌گیرند.
بنابراین، وظیه مهمّ مربی این اســت که لحظه‌ها و موقعیت‌های آرام را هر چند بار که ممکن اســت برای کودک فراهم کند تا او این فرصت را بیابد که آرامش و لحظه‌های آرام را از نو کشف نماید. حرکت و جنب و جوش مشترک در آرامش، بدین معناست که توجه خود را به آرامش معطوف کنیم و افراد، مسائل و رفتارها را بپذیریم. رسیدن به یک آرامش مشترک پس از چندی، به خاطره‌ای خوشایند و فراموش نشدنی بدل می‌شود که کودکان دیگر حاضر نیستند از آ« دل بکنند. زمان و مکان را به آرامش خود اختصاص دادن، بدین معناست: آرامش را پذیرفتن، از آن لذت بردن و علاقه به یادگیری آن.

هدف

بیداری حواس؛ تقویتِ حس بینایی، لامسه؛ آموزش رفتار اجتماعی
تذکر: این بازی‌ها را می‌توان قبل یا بعد از پیشنهادهای منظم شده با کودکان از بازی کرد.

بازی نور

هدف

حس بینایی کودکان تقویت می‌شود. آن‌ها به مسأله‌ی آرامش می‌پردازند و خود تصمیم می‌گیرند.
بچّه‌ها دایره‌وار بر روی صندلی یا زمین می‌نشینند و شمعی در وسط قرار می‌دهند. اتاق کمی تاریک اســت. بچّه‌ها با آرامش کامل به شمع نگاه می‌کنند و رقص شعله‌های آن را زیر نظر می‌گیرند. آن‌ها تا هر زمان که بخواهند به شعله نگاه می‌کنند، سپس چشم‌ها را می‌بندند و نور و آرامش را بار دیگر، دانسته احساس می‌کنند. هر نفر خود تصمیم می‌گیرد که کی چشمانش را باز کند.

بیدار کردنِ آرام

هدف

بچّه‌ها با این تمرین انتظار کشیدن را فرا گرفته و نیز یاد می‌گیرند که کارهای پسندیده یا ناپسند انجام دهند و اضطراب را تحمل کنند.
بچّه‌ها به صورت بازی قبل می‌نشینند و چشم‌ها را می‌بندند. آن‌ها آرامش را در وجود خود می‌شنوند و حس می‌کنند. مربی پس از چند لحظه، خیلی نرم با استفاده از یک پر، بدن آن‌ها را لمس می‌کند و نفرات پس از این تماس، چشم‌ها را دوباره باز می‌کنند.

سایه‌ی آرام

هدف

بچّه‌ها یاد می‌گیرند که با چشم بسته بر چیزی تمرکز و نفراتِ دیگر را بدون لمس کردن حس کنند. تمام بچّه‌ها می‌ایستند یا بر روی صندلی می‌نشینند و چشم‌ها را می‌بندند. مربی، آهسته به یک کودک نزدیک می‌شود و بدون آن‌که او را لمس کند، در فاصله نزدیک می‌ایستد و منتظر می‌ماند. کودک به محض آن‌که سایه مربی را حس کرد، چشم‌هایش را باز کرده و آهسته جلوی کودک دیگری می‌ایستد. بازی زمانی پایان می‌یابد که هر کس یک بار سایه شده باشد.

چشمک لال

هدف

بچّه‌ها یاد می‌گیرند که بر دیگران تمرکز و آن‌ها را حس کنند. انجام دادنِ بازی در سکوت، هیجان را افزایش می‌دهد و واکنش را تقویت می‌کند.
بچّه‌ها دایره‌وار می‌نشینند یا می‌ایستند. همگی با دقت به هم نگاه می‌کنند. مربی با دو چشم به یکی از بچّه‌ها چشمک می‌زند و اکنون بچّه‌ها جای خود را عوض می‌کنند. نفر مربوط به یکی دیگر از بچّه‌ها چشمک می‌زند و جایش را با او عوض می‌کند و تا آخر. بازی، زمانی پایان می‌یابد که همه بچّه‌ها یک بار جای خود را عوض کرده باشند.
روش‌های پیشنهادی: بچّه‌ها می‌توانند به جای چشمک زدن، سرشان را تکان دهند.

حمام آفتاب

هدف

تمرکز بر روی کودکان آموزش داده می‌شود، حس لامسه تقویت می‌گردد، بچّه‌ها احساسات و تماس‌های بدنی را می‌پذیرند.
بچّه‌ها همانند تمرین قبلی می‌نشینند و چشم‌ها را می‌بندند. آن‌ها با دقت به آرامش گوش می‌دهند و تصور می‌دهند و تصور می‌کنند که در زیر آفتاب نشسته‌اند. در زیر پرتوهای آفتاب، حمام می‌کنند. مربی به طرف یکی از آن‌ها می‌رود، نوک انگشتانِ دست چپ و راست خود را نرم بر روی سر بچّه می‌گذارد، سپس انگشتان را آرام از هم باز می‌کند و آهسته به طرف پایینِ بدن او می‌کشد، در این میان، به نرمی شانه‌ها و دست‌ها را لمس و در ادامه سایر اعضا را نیز لمس می‌کند.

شمعِ گرمابخش

هدف

بچّه‌ها با لمس کردن، با اعضای بدن خود آشنا می‌شوند. آن‌ها را آگاهانه حس می‌کنند و ترسشان می‌ریزد. با گفتگو به اطمینان برای صحبت کردن دست می‌یابند.
بچّه‌ها به شمعی که در وسط اتاق قرار دارد، نگاه می‌کنند. پس از مدتی کوتاه، می‌روند و گرما را از شمع می‌آورند و کم کم به بدن خود «می‌مالند»، آنها به قدری گرما می‌آورند که به کلِّ بدن «مالیده باشند» سپس می‌نشینند و با چشم‌های بسته، آرام نشسته می‌مالند. آن‌ها گرمایی را که بدنشان را در برمی‌گیرد، حس می‌کنند. پس از بازی، می‌توانند احساسات خود را بیان کنند.

خشم سوزان

هدف

کودکان در این بازی در تصورات خود به دعوا، خشم یا با دیگر خصوصیات منفی با یکدیگر روبرو می‌شوند تا بتوانند مشکلات خود را بهتر بسنجند.
هر بچّه همانند تمرین قبلی روی یک زیرانداز می‌نشیند. چشم‌ها را می‌بندد و در آرامش کامل در افکار خود غرق می‌شود. و در این حین، بچّه‌ها به روزی خوب با اتفاق‌های شیرین یا شاید هم روز بدی را از ذهن خود می‌گذرانند که در آن حوادث تلخی پیش آمده اســت. دعوا، خشم و ناراحتی، دوباره به ذهن باز می‌گردند. پس از آن‌که چشم‌ها را دوباره باز کردند، با موادی جادویی (انگشتان خود) و دستخطی سحرآمیز، همه‌ی رویدادهای تلخ را بر روی برگه‌ای می‌نویسند. در پایان، برگه‌ها را در بخاری انداخته و دسته جمعی در کمال آرامش آن‌ها را می‌سوزانند.
روش‌های پیشنهادی: با این روش، می‌توان آرزوهایی را خلق کرد.

شمع سخنگو

هدف

کودکان یاد می‌گیرند که دیگری را با دقت و آگاهانه حس کنند، به او نگاه نمایند و شاید گفته‌ی ناخوشایندی را نیز به وی بگویند. آن‌ها تمرکز بینایی اعتماد بیان را تمرین می‌کنند. در اینجا نیز موضوع تجربه شده به صورت گروهی انجام می‌شود.
بچّه‌ها همانند تمرین بالایی می‌نشینند و با آرامش به شمعی که در وسط اتاق قرار دارد، نگاه می‌کنند. آن‌ها به این می‌اندیشند که شمع را برای چه کسی می‌خواهند بیاورند و به او چه گفته‌ی دلنشینی می‌خواهند بگویند. پس از لحظه‌ای تفکر و آرامش، مربی بازی را شروع می‌کند. او شمع را بر می‌دارد و به طرفِ یکی از بچّه‌ها می‌آورد و به او گفته‌ی دلنشینی مانند: «چقدر خوب که تو اینجا هستی!» یا «از دیدن تو بسیار خوشحالم» می‌گوید. سپس فرد مورد نظر شمع را گرفته، به طرف نفر دیگری می‌برد و به او گفته دلنشینی می‌گوید و تا آخر... چنانچه تمام بچّه‌ها یک بار این نقش را بازی کرده باشند، شمع دوباره در وسط اتاق گذاشته می‌شود.
منبع مقاله :
بیرمان، اینگرید؛ (1385)، بازی‌هایی برای تقویت احساس، ترجمه محمّد حبیبی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
خلاقیت در کودکانآموزش نقاشی به کودکان،پرورش خلاقیت کودکان خلاقیت کودکانتربیت کودکان برای کودکانخلاقیت در کودکانآموزش نقاشی به کودکانرفتار روانشناسی کودکان ،روانشناسی کودک ،روانشناسی …یکی از بازی هایی که برای مهارت های دیداری و چشم های کودکان مفید است، آویزه ها هستند روش تدریس معلّم و راه کارهایی برای تقویت آن در …آنچه در این مقاله آمده است مجموعه ای از وظایف و کارهای معلمی است که در سر کلاس برای نقاشی برای کودکان روان شناسی نقاشی کودکنقاشی برای کودکان روان شناسی نقاشی کودک معرفی کارتونیست ها و هنرمندان خردسالفن بیان،اصول سخنرانی و هنرگویندگی وگفتگو …شیوه‌ای که با کودکان حرف می‌زنیم تاثیر عمیقی بر آموزش و توانایی گوش دادن آنها بر ما همه چیز در مورد کودکانبیش‌فعالی از اختلالات شایع کودکان در جوامع مختلف است متخصصان، تشخیص به موقع و پیروی مشکل کم رویی در دانش آموزان کمرویی و کناره گیری کودک، کوششی برای خودداری از ارتباط با محیط اطراف است کودک کمرو و سایر مطالب تربیت کودک کودک را وادار به حضور در جمع نکنید مشکلات رفتاری کودک خردسال نقش کدامیک از والدین در کودک، اخبار کودکان، خبرهای کودک، حوادث کودکان، …۲۵۰ مورد کودک آزاری در مازندران گزارش شده است ورزش کاران و هنرمندان در جشن کودکان با وبلاگ تخصصی ناشنوایان کلاس ساکت ریاضیبالاخره پروژه ی بال ن ا عد اد به پایان رسید و با کمک بچه ها این بالن ها در کلاس نصب شد

بازی‌هایی برای تقویت احساس

[ad_1]

بازی‌هایی برای تحریکِ احساس و تقویت نیروی تمرکز

بازی‌های ورزشی با تکه‌های اسفنج

هدف

تقویت حس لامسه و بینایی؛ گسترش تجربه‌های اجتماعی؛ آموزش هماهنگی حرکت و توانایی واکنش.
تعداد بچّه‌ها: تقریباً 10 نفر
سن: 4 سال و بیشتر
زمان: 30 تا 40 دقیقه
وسایل مورد نیاز: دایره‌ی زنگی؛ چند تکه بزرگ و ضخیم اسفنج به شکل مکعب، استوانه، مستطیل، مثلث؛ یک نخ بلند؛ ملافه و گیره لباس؛ دو عدد کارتن بزرگ؛ یک پتو؛ دو عدد نیمکت؛ برای هر نفر یک توپ.
روند بازی: پس از آنکه بچّه‌ها وسایل ورزشی خود را دریافت کردند، بر روی پتویی می‌نشینند. در آن هنگام، دو یا سه تمرین یوگاه انجام می‌شود تا تمرکز بچّه‌ها برای بازی‌های آینده افزایش یابد.
سپس، کارتنی را روی پتو می‌گذارند. هر نفر می‌تواند دستِ خود را داخل کارتن کرده یک تکه اسفنج برای خود بیرون آورد. بچّه‌ها به شیوه‌های مختلفی با اسفنج‌ها می‌دوند و از این راه تجارب زیادی درباره‌ی مواد کسب می‌کنند.

نمونه‌های بازی

دویِ با مانع

بچّه‌ها در حالی‌که اسفنج را در کفِ دست، روی سر یا میان پاهای خود گذاشته‌اند، پس از شنیدن صدای دایره زنگی، در میانِ اتاق به عقب و جلو می‌دوند. با شنیدن ضربه‌ای محکم، روی اسفنج خود می‌نشینند، آن را به هوا می‌اندازند و دوباره می‌گیرند، به گوشه‌ای می‌دوند. آن را داخل کارتن می‌اندازند و خیلی کارهای دیگر.

واکنش سریع

اسفنج‌ها در اتاق روی زمین تقسیم می‌شوند. بچّه‌ها پس از شنیدن صدای دایره‌ی زنگی، در اتاق حرکت می‌کنند. با شنیدن ضربه‌ای محکم، به طرف اسفنج خود یا یک مثلث، استوانه، مکعب دیگر و... می‌دوند.

جزیره‌ی نجات

بچّه‌ها اسفنج‌های خود را روی هم می‌گذارند و آن‌ها را یک جزیره به حساب می‌آورند. پس از شنیدن صدای دایره‌ی زنگی، دسته جمعی در اتاق حرکت می‌کنند. با شنیدن ضربه‌ای محکم، نفرات باید خود را به جزیره‌ی نجات برسانند.

عبور خطرناک از رودخانه

دو نیمکت با فاصله‌ی زیادی از هم گذاشته می‌شوند که در حکم ساحل رودخانه‌اند. اسفنج‌ها با فاصله‌ای کم در یک ردیف گذاشته می‌شوند. آن‌ها سنگ‌های کف رودخانه به شمار می‌آیند. بچّه‌ها با گذاشتن پای خود بر روی اسفنج‌ها، از رودخانه عبور می‌کنند. در هنگامِ عبور، باید مراقب باشند تعادل خود را از دست ندهند و سعی کنند در رودخانه نیفتند.

پاکی بهار

نیمکت‌ها در وسطِ اتاق گذاشته و اسفنج‌ها در دو طرفِ آن‌ها تقسیم می‌شوند. اسفنج‌ها شاخ و برگ‌هایی هستند که در باغ ریخته‌اند. بچّه‌ها به طور یکسان در دو طرف تقسیم می‌شوند. آن‌ها باغبان‌هایی هستند که برگ‌های باغ را پاک کرده، به طرف دیگر دیوار می‌ریزند. با یک علامت (ضربه‌ی دایره‌ی زنگی) هر دو گروه برگ‌ها را با حداکثر سرعت به آن طرفِ دیوار می‌ریزند. با شنیدن علامت مجدد، به پاک کردن بهاری خود پایان می‌دهند. هر گروه چه مقدار برگ در باغ خود دارد؟
روش‌های پیشنهادی: طنابی روی زمین گذاشته می‌شود و اسفنج‌ها از روی آن به طرف دیگر دیوار پرتاب می‌شوند.
1- ارتفاع دیوار بیشتر می‌شود به همین منظور، طنابی محکم به دو نقطه بسته و محکم می‌شود. بر روی طناب، ملافه‌ای را با گیره آویزان می‌کنند. اکنون دوباره با یک علامت، اسفنج‌ها از روی دیوار پرتاب می‌شوند.

بسته‌بندی

از نفرات موجود دو گروه تشکیل و به هر گروه یک کارتون داده می‌شود.
یکی از بچّه‌ها نقش فردی را بازی می‌کند که کار بسته‌بندی را انجام می‌دهد. هر نفر یک تکه اسفنج بر می‌دارد. تکه‌های اسفنج به سمت فرد بسته بند پرتاب می‌شوند. او باید آن‌ها را بگیرد و داخل کارتن قرار دهد. اسفنج‌هایی که گرفته نمی‌شوند، روی زمین باقی می‌مانند.

برج سازان

بچّه‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند. هر گروه سعی می‌کند با اسفنج‌ها برجی بسازد. اگر برج سقوط کند، آن را از نو می‌سازند. کلام گروه زودتر ساخت برج را تمام کرده اســت؟

بازی‌های پایانی

بازی بولینگ با اسفنج

اسفنج‌ها روی هم گذاشته می‌شوند و با آن‌ها ساختمانی بزرگ ساخته می‌شود. هر نفر می‌تواند با زدن توپ به ساختمان، آن را واژگون کند. چنانچه تمام اسفنج‌ها روی زمین ریخته باشند، می‌توان ساختمان جدیدی ساخت.

انداختن هدف

همه اسفنج‌ها روی یک نیمکت گذاشته می‌شوند و با آن‌ها یک ساختمان ساخته می‌شود. حال آن را با یک توپ نابود می‌کنند. بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که هیچ اسفنجی روی نیمکت باقی نمانده باشد.

بازی‌های ورزشی با تشک

هدف

تقویت رفتار حرکتی درشت، هماهنگی حرکت، حسّ کنجکاوی، بینایی و اعتماد به نفس.
تعداد نفرات: 8 تا 10 نفر
سن: سه سال و بیشتر
زمان: 30 تا 40 دقیقه
وسایل مورد نیاز: برای هر نفر یک تشک، دایره زنگی، چند عدد دستمال، پتو یا ملافه، کارت‌های رنگارنگ
تذکر: برای انجام این پیشنهاد ورزشی، هر نفر به یک تشک نیاز دارد.
والدین می‌توانند در یک اقدام همگانی این تشک‌ها را تهیه و با ملافه‌هایی زیبا روکش کنند تا در بازی تشک به کار برده شوند.

بازی‌های پیشنهادی

تذکر: پس از آنکه، بچّه‌ها با علایم مختلف دایره زنگی و با انجام حرکاتی خود را گرم می‌کنند، هر کدام می‌توانند یک تشک بازی برای خود بیاورند. چنانچه روکش تشک‌ها تک رنگ بوده و حتی از پارچه‌های مختلف دوخته شده باشند، آن‌ها را می‌توان برای بازی‌های احساس کردنی و بازی رنگ‌ها به نحو مناسبی مورد استفاده قرار داد.

بازی حرکتی آزاد

پس از آنکه هر نفر بر روی تشک بازی خود نشست؛ اندازه، استحکام و نرمی آن را حس کرد و بر روی آن احساس آرامش و اطمینان نمود، می‌توان تعدادی از بازی رنگ‌ها را انجام داد.
مربّی در ابتدا کارت‌هایی را نشان می‌دهد که با رنگ تشک‌ها همرنگ هستند. این کارت‌ها به نفرات مربوط علامت می‌دهد که آن‌ها کی می‌توانند آزادانه در اتاق حرکت کنند. کارت‌ها چندین بار تعویض می‌شوند و بچّه‌ها باید با تمرکز از تغییرات پیروی کنند. سپس دو یا حتی سه کارت مختلف، همزمان نشان داده می‌شوند.

بازیِ دو «پادشاهِ تشک‌ها»

همه کارت‌های رنگی نشان داده می‌شوند. به محض آن‌که مربی کارت‌ها را در پشت خود مخفی کرد، بچّه‌ها به روی تشک خود می‌دوند. فردی که دیرتر از بقیه به تشک خود برسد، استراحت می‌کند و بر روی تشک می‌ماند. کدام یک از بچّه‌ها آخرین نفر می‌ماند و پادشاه تشک‌ها می‌شود؟

پرش از روی سنگ‌های رنگی

تشک‌ها به فاصله‌های متفاوت در اتاق تقسیم می‌شوند. بچّه‌ها جفت پا از یک تشک به تشک بعدی می‌پرند.

خیابان پوشیده از تشک

تشک‌ها در کنار یکدیگر گذاشته می‌شوند و بچّه‌ها به سرعت در این خیابان می‌دوند.
روش‌های پیشنهادی: بچّه‌ها می‌توانند به جای دویدن در این خیابان، چهار دست و پا راه بروند؛ معلّق بزنند، غلت بخورند و...

کوه تشک‌ها

بچّه‌ها در حالی‌که تشک‌ها را روی هم انباشته می‌کنند، دسته جمعی کوه‌های بلند مختلفی می‌سازند. سپس باید از آن‌ها بالا بروند و به پایین بپرند.

تونل تشک‌ها

بچّه‌ها با تشک‌ها و دستمال‌ها تونلی می‌سازند و با خزیدن از داخل آن عبور می‌کنند.

ساخت تصاویر با تشک‌ها

بچّه‌ها با تشک‌های خود بارها تصاویر جدیدی می‌سازند. در این کار، تخیّل آن‌ها هیچ محدودیتی نمی‌شناسد.
تنها شرط لازم این اســت که: هر تشک باید با تشک دیگری در تماس باشد.

ورزش ترامپولین تشک‌ها

تشک‌ها روی هم گذاشته می‌شوند. بچّه‌ها می‌توانند همانند ورزش ترامپولین، به روی آن‌ها بپرند. در صورت نیاز، دو تشک را نیز می‌توان بر روی هم قرار داد.

پیشنهادهای بازی

بازی‌هایی رنگارنگ از کلاه جادویی

هدف

تقویت رفتار حرکتی درست (سرعت حرکت)، افزایش توانایی واکنش، مهارت عمومی، شادی و لذت از رویدادهای مشترک، تقویتِ رفتار اجتماعی، حس بینایی، شنوایی و توالی بینایی.
تعداد نفرات: 2- 10 نفر
سن: چهار سال و بیشتر
زمان: 30 تا 45 دقیقه
وسایل مورد نیاز: یک عدد کلاه، برگه‌های کوچک، یک برگه بزرگ که روی آن جملات جادویی نوشته شده اســت، یک پاکت نامه که بر روی آن نقطه‌های قرمز دیده می‌شود (درون پاکت نامه‌ای سری اســت)، یک تاج کاغذی به رنگ زرد (یا رنگ طلایی)، یک پتو، یک زنگ کوچک، یک عدد طناب بلند، 10 تا 12 حلقه؛ 12-10 میله ژیمناستیک؛ یک دایره زنگی؛ یک چشم بند؛ یک نیمکت ورزشی.
تدارک فضا: پتوی بزرگ در گوشه‌ای از اتاق پهن و وسایل فوق روی آن گذاشته می‌شود. تاج کاغذی زردرنگ در اتاق پنهان می‌گردد.
روند بازی: این پیشنهاد در فضای ورزشی با لباس ورزشی انجام می‌شود تا بچّه‌ها با لباس و فضای ورزشی احساس راحتی نموده و آزادانه حرکت کنند.
بچّه‌ها بر روی پتو می‌نشینند. در آن هنگام، یک یا دو تمرین آرامشی کوچک انجام می‌دهند تا بتوانند پیشنهادهای بعدی را انجام دهند.
مربی با استفاده از یک داستانِ کوتاه، روند بازی را توضیح می‌دهد.
در سرزمین بچّه‌ها «پادشاه بازی‌ها» زندگی می‌کند. چون او علاقه‌ی بسیار زیادی به بازی دارد، دیگران او را به این نام صدا می‌کنند گهگاه تنها بازی می‌کند، اما خیلی دوست دارد با بچّه‌های بسیار دیگری هم بازی کند. خلاصه، در یک روز خیلی قشنگ که شاه بازی‌ها در حال بازی با بچّه‌های زیادی در حیاط قصرش بود، در گوشه‌ای از باغ قصرش، تاجش را کم کرد. اما خودش هم نمی‌دانست که تاج را کجا گم کرده اســت. یا شاید جادوگر آن تاج را دزدیده اســت؟ از آن زمان به بعد، شاه بازی‌ها دلش گرفت و دیگر هیچ میلی به بازی کردن نداشت و حالا بچّه‌ها باید تنها بازی کنند.
یک روز بچّه‌ها کلاهی جادویی پیدا می‌کنند که داخل آن یک نامه و برگه‌های رنگی زیادی وجود دارد (مربی کیسه‌ی کوچکی را می‌آورد). روی یک برگه سفید بزرگ نوشته شده اســت (مربی از روی آن می‌خواند): تاج پادشاه پیش من اســت و اگر شما تا پیش از غروبِ آفتاب همه بازی‌هایی را که در کلاه جادویی پیدا می‌کنید بازی کنید، جای تاج را به شما می‌گویم. تازه در آن صورت اجازه دارید در پاکت نامه را که روی آن نقطه‌های قرمز رنگ دیده می‌شود، باز و تاج را پیدا کنید.
اما در کلاه جادویی بی‌نهایت بازی‌های مختلف وجود دارد و بچّه‌ها خسته‌اند. آن‌ها دیگر نمی‌توانند بازی کنند. ما می‌خواهیم در بازی‌های آخر به آن‌ها کمک کنیم تا شاه تاجش را پیش از غروب آفتاب، دوباره به دست آورد.
تذکر: پس از هر بازی، یک برگه‌ی جدید بازی بیرون کشیده می‌شود. در پایان، می‌توان در پاکت نامه را باز کرد.

بازی دو

ابتدا بچّه‌ها آزادانه در اتاق حرکت می‌کنند. با یک علامت، مسیر حرکت و دویدن خود را تغییر می‌دهند یا اینکه می‌ایستند، دراز می‌کشند و یا روی نیمکت می‌پرند.
روش پیشنهادی الف: با یک سوت = بایستید.
با دو سوت = دراز بکشید.
با سه سوت = روی نیمکت بنشینید.
روش پیشنهادی ب: با کلمه آتش = به گوشه‌ای از اتاق بدوید.
با کلمه آب= روی نیمکت بایستید.
با کلمه‌ی باد = روی زمین بخوابید.
روش پیشنهادی ج: اگر هماهنگ کننده‌ی بازی (مربی) دست‌هایش را از هم دور نگه داشت = بایستید. اگر هماهنگ کننده‌ی بازی دست‌هایش را از هم دور نگه داشت = دراز بکشید. اگر هماهنگ کننده‌ی بازی یکی از دستهایش را صاف کرد = روی نیمکت بایستید.
روش پیشنهادی د: با یک سوت = روی یک پا بپرید.
با دو سوت = چهار دست و پا بروید.
با سه سوت = مثل یک غول راه بروید.

نمونه‌های بازی (شفاهی به دیگران گفته می‌شود)

ماهیگیر، ماهیگیر، عمق آب چقدر اســت؟

بچّه‌ها در یک صف در انتهایِ اتاق ایستاده‌اند. یکی از آن‌ها نقش ماهیگیر را بازی می‌کند و در انتهای دیگر اتاق ایستاده اســت. در وسط اتاق هم آب وجود دارد. اکنون بچّه‌ها باید خود را به ساحلِ دیگر برسانند و صدا می‌زنند: «ماهیگیر، ماهیگیر عمق آب چقدر اســت»؟ ماهیگیر برای مثال جواب می‌دهد: «100 متر عمق دارد» بچّه‌ها صدا می‌زنند: «چطور از آن رد بشویم؟» او براى نمونه جواب می‌دهد: «باید روی یک پا بپرید.» اکنون بچّه‌ها و ماهیگیر شروع به پریدن می‌کنند. بچّه‌ها باید سعی کنند به ساحل دیگر برسند و ماهیگیر نیز باید سعی کند یکی از آن‌ها را بگیرد. اگر موفق شود بچه‌ای را بگیرد، او نیز دستیار ماهیگیر می‌شود. سپس دو ماهیگیر به یک طرف و بچّه‌های دیگر به طرف دیگر اتاق می‌روند و بازی را از نو شروع می‌کنند. بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که فقط یک نفر باقی بماند. فرد باقی‌مانده باید دوباره نقش ماهیگیر را بازی کند.

کلمه جادویی

فردی که شکارچی اســت، کلمه‌ای را می‌گوید. این کلمه، کلمه جادویی اســت و در عین حال علامت شروع برای شکارچی اســت تا بچّه دیگری را شکار کند. در وسط اتاق، حلقه‌ای بزرگ یا طنابی به صورت حلقه درآمده اســت، قرار دارد. شکارچی، اتاق را ترک می‌کند.
از بین بچّه‌ها، فردی انتخاب می‌شود که اجازه دارد کلمه‌ی جادویی را بگوید. بچّه‌ها انگار که به سنگ تبدیل شده‌اند، در اتاق بی‌حرکت می‌ایستند. شکارچی به داخل اتاق دعوت می‌شود، به این طرف و آن طرف اتاق می‌رود و به هر نفر می‌گوید: «کلمه جادویی را به من بگو!» همه بچّه‌ها شانه‌های خود را بالا می‌اندازند، بجز بچّه‌ای که از قبل تعیین شده اســت که باید کلمه جادویی را بگوید. بی‌درنگ، پس از گفته شدن کلمه جادویی، همه بچّه‌ها سعی می‌کنند خود را به حلقه برسانند. شکارچی باید سعی کند. یکی از بچّه‌ها را بگیرد. در آن صورت، بچّه‌ای که در دام افتاده، نقش شکارچی جدید را بازی می‌کند و می‌تواند کلمه جادویی نو را بگوید.

موش و گربه

بچّه‌ای نقش موش و فردی دیگر نقش گربه را بازی می‌کند. همگی بر روی ساعتی توافق می‌کنند که موش باید در آن ساعت از لانه‌ی خود خارج شود. برای مثال، ساعت 8 هر دو بچّه، اتاق را ترک می‌کنند. یکی از بچّه‌ها تعیین می‌شود که باید ساعت تعیین شده‌ی قبلی را بگوید. اکنون همه بچّه‌های دیگر، دایره‌وار می‌ایستند.
موش به مرکز دایره می‌رود و گربه بیرون دایره می‌ایستد. گربه از بچّه‌ها می‌پرسد: «موش کی از لانه‌اش بیرون می‌آید؟» بچّه‌ها پاسخ می‌دهند. چنانچه از بچّه‌ی تعیین شده‌ی قبلی پرسیده شود و او بگوید: « ساعت 8» در آن موقع بچّه‌ها لانه را باز می‌کنند (دست‌هایشان را باز می‌کنند) و موش به بیرون از دایره می‌دود. اکنون گربه باید تلاش کند موش را شکار نماید و اگر موفق شود، برنده بازی اســت. چنانچه خسته بشود و نتواند موش را بگیرد، موش برنده اســت. بازی را می‌توان از نو شروع کرد.

شکارچی کرم خاکی

میله‌‌های ژیمناستیک در اتاق روی زمین قرار داده می‌شوند در حالی‌که تعداد آن‌ها یکی کمتر از تعداد بچّه‌هاست. بچّه‌ها بدون سر و صدا و پاورچین پاورچین در اتاق حرکت می‌کنند. آرامش حکم‌فرماست. با یک علامتِ آهسته (صدای زنگ) شروع به دویدن در اتاق می‌کنند و یک کرم خاکی (منظور میله‌هاست) را شکار می‌کنند. بچّه‌ای که کرمی شکار نکرده باشد، میله‌ای را می‌گیرد و استراحت می‌کند. بازی زمانی پایان می‌یابد که فقط یک شکارچی کرم باقی‌مانده باشد.

بازی پایانی: «خورشید خانم عزیز»

خورشید خانم پرتوهای خود را از دست داده اســت و به دنبال آن‌هاست. بچّه‌ها در اتاق ایستاده‌اند و چشم‌های خورشید خانم با دستمال بسته می‌شود. او به دنبال پرتوهایش (بچّه‌ها) اســت. هر کدام از بچّه‌ها (پرتوهای نور) که توسط خورشید گرفته شوند، به پشت سر خورشید می‌روند. آخرین پرتو برای کمک به خورشید خانم، زنگ کوچکی دریافت می‌کند. خورشید جستجوگر باید صدای زنگ را دنبال کند و صاحب آن را بگیرد. اگر خورشید آخرین پرتو (بچّه) را نیز پیدا کرد، همه بچّه‌ها دایره‌وار می‌ایستند و ترانه زیر را می‌خوانند: (نام ترانه: همه مرغابی‌های کوچک من)
همه پرتو بچّه‌ها در دایره می‌چرخند، در دایره می‌چرخند
تا ستاره‌ها ظاهر شوند، ظاهر شوند
آن‌ها همگی آهسته پنهان می‌شوند، پنهان می‌شوند.
پیشنهاد برای رقصیدن: بچّه‌ها دست یکدیگر را می‌گیرند و دایره‌وار به دور اتاق حرکت می‌کنند. هنگامی که به عبارت «همگی آهسته پنهان می‌شوند» رسیدند؛ به روی پتو برمی‌گردند.
اکنون در پاکت نامه باز می‌شود که در آن، محل پنهان کردن تاج نوشته شده اســت. همه بچّه‌ها به دنبال تاج می‌گردند. نفری که تاج را پیدا کند، «پادشاه بازی‌ها» در آن روز اســت و می‌تواند تاج را بر سر خود بگذارد.

تذکر

در این مرحله از بازی، تمام بچّه‌ها می‌توانند با توجه به دستورالعمل، یک تاج کاغذی برای خود درست کنند.

بازی‌هایی رنگارنگ از کیسه هندی

هدف

تقویتِ حس لامسه، بینایی، شنوایی؛ تقویتِ تجربه‌های اجتماعی، آمادگی برای صحبت کردن؛ تقویت رفتار حرکتی ریز و درشت؛ افزایش اعتماد به نفس.
تعداد نفرات: 10 تا 12 نفر
سن: سه سال و بیشتر
زمان: 30 تا 40 دقیقه
وسایل مورد نیاز (که در کیسه‌ی هندی قرار دارد): چند لوله‌ی مقوایی، چند عدد توپ تنیس، چند عدد کارتن تخم‌مرغ، روزنامه، درپوش‌های نوشابه، چند عدد لیوان پلاستیکی، بادکنک، دستمال، تکه‌های پارچه، حوله حمام، پتو یا ملافه، چند عدد راکت تنیس رومیزی و تنیس چمن.
لوازم مکمل: رادیو ضبط با موسیقی، یک نخ بلند، 12 -10 کارتن بزرگ، برای هر نفر یک چشم بند
تدارک فضا: در گوشه‌ای از اتاق، پتویی پهن می‌شود. کیسه‌ی هندی پُر و لوازم مکمل، جایی در دسترس قرار می‌گیرند.
روند بازی: پس از آنکه بچّه‌ها لباس‌های ورزشی خود را پوشیدند، چند تمرین انجام می‌دهند تا توانایی تمرکزشان زیادتر شود. سپس کیسه‌ی هندی که توسط وسایل و مواد پر شده اســت، هماهنگ با موسیقی، بچّه‌ها در اتاق می‌دوند، جفت پا می‌پرند، روی یک پا می‌پرند، چهار دست و پا می‌روند و خیلی کارهای دیگر. با تمام شدن موسیقی، هر نفر به طرف کیسه می‌دود و از بیرون آن را لمس می‌کند تا بفهمد چه چیزی داخل آن وجود دارد. نفرات نام هر چیزی را که لمس و احساس کردند، در گوش نفر دیگر می‌گویند و زمانی‌که موسیقی از نو پخش می‌شود، بچّه‌ها دوباره در اتاق به جنب و جوش درمی‌آیند. این بازی چندین بار تکرار می‌گردد. سپس محتویاتِ کیسه در گوشه‌ای از پتوی پهن شده خالی می‌شود.
بچّه‌ها می‌توانند آزادانه بر حسب میل و اراده‌ی خود، تنهایی، دوتایی یا گروهی با یک یا چند وسیله بازی کنند. وسایل بازی را می‌توان با هم ادغام، مبادله و امتحان کرد. مربّی مراقبت می‌کند، و بین تمام نفرات گشته و بچّه‌ها را به بازی ترغیب نموده و مانع از ایجاد درگیری در بین آن‌ها می‌شود.
منبع مقاله :
بیرمان، اینگرید؛ (1385)، بازی‌هایی برای تقویت احساس، ترجمه محمّد حبیبی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
روش تدریس معلّم و راه کارهایی برای تقویت آن در …روش تدریس معلّم و راه کارهایی برای تقویت آن در آموزش مؤثّرکتاب کودک، دبستان و پیش دبستانتقویت و پرورش حافظه دیداری در کودکان توجه نقل یا کپی برداری از این مقاله فقط با ذکر چگونه از طریق تماشای فیلم، زبان انگلیسی خود را تقویت …من کلاس زبان میرم و از یکی از معلم‌ها پرسیدم چطور شنیدنم رو تقویت کنم گفت فیلم نکات طلایی برای افزایش آی کیو در نوزادانزایمان طبیعی نوزاد را باهوش می کند متخصصان دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ییل در آمریکا فان وسرگرمیفان وسرگرمی فان وسرگرمی سرگرمی،طنز وسرگرمی،ترانه هندی،ترکی وهندی،سلفی بازیگران نکاتی که باید درباره دوره آموزشی …احتمالاً مستحضرید که بنده از ابتدای تیر ماه به دوره آموزشی سربازی اعزام شدم و اکنون بازی برای افزایش توجه ما برای یادگیری به سطح معینی از هوشیاری نیاز داریم اگر سطح هوشیاری خیلی کم باشد آموزش ابتدایی را دریابید که دانشگاه دیر است امام …تحول نو در رشد ابتدایی آموزش ابتدایی را دریابید که دانشگاه دیر استمیگنا شیوه‌های تفسیر آزمون وکسلرچند نکته برای اجرای آزمون تجربه هنگامی که به منابع مختلف مراجعه می‌کنیم کمتر به ترفندهای موبایل، دنیای موبایل، تبلت،ترفند …دنیای موبایل ،دنیای موبایل و کامپیوتر،دنیای موبایل و تبلت،دنیای موبایل،دنیای

بازی‌هایی برای شناخت بدن

[ad_1]

تماس و شناخت بدن

شن زرد و نرم

هدف

تقویت رفتار حرکتی ریز و درشت، ایجاد حساسیّت برای حواس، تقویتِ حس لامسه، تقویتِ آمادگی تماس، ایجاد اعتماد به نفس
تعداد بچه‌ها: 8 نفر
سن: 5- 6 سال
زمان: تقریباً 45 دقیقه
مکان: یک تپّه شنی در محل بازی، مکان مناسبی برای این بازی اسـت.
وسایل مورد نیاز: آب، شیلنگ آب، چند عدد حوله، چند عدد آبپاش، الک، خاک‌انداز، چند عدد قالب کوچک

آغاز

تجمّع

بچّه‌ها لباس شنا پوشیده و به محل بازی می‌روند. در آن‌جا رو به خورشید می‌ایستند، دست‌هایشان را از هر دو طرف دراز می‌کنند، چشم‌ها را می‌بندند، نفس عمیق می‌کشند و گرمای خورشید را پذیرا می‌شوند.

آزاد کردن

بچّه‌ها با تکان دادن بدن، پا به زمین کوبیدن یا لگد کردن زمین، خود را از فشارهای روزانه آزاد و انرژی‌شان را تخلیه می‌کنند. سپس به طرفِ آفتاب برمی‌گردند، دست‌ها را از دو طرف دراز می‌کنند، نفس عمیق می‌کشند و بار دیگر خود را از گرما پر می‌کنند.

احوالپرسی

بچّه‌ها به طرف یکدیگر می‌روند، دست می‌دهند و با هم احوالپرسی می‌کنند.

شناختِ شن

بچّه‌ها روی شن‌ها راه می‌روند. در آن‌جا می‌توانند در یک فاز آزمایشی بلند، شن‌ها را لمس، بو و حس کنند. این بازی را می‌توان دو نفری یا تک نفری انجام داد.

بازی‌های دو نفره

بچّه‌ها، دو نفری در داخل شن‌ها دراز می‌کشند. شن‌های خشک را به بدن یکدیگر می‌مالند و با شن، بدن دیگری را نوازش می‌کنند. سپس شن‌ها را با آب خیس می‌کنند و بچّه‌ها ماساژ و نوازش را دوباره شروع می‌کنند. در ضمن کار، می‌توانند احساسات خود را به دیگری بگویند.

بازی‌های تیمی

چند نفر از بچّه‌ها، یک نفر را در شنِ خشک یا نمور چال می‌کنند. این بازی گروهی را می‌توان با توجه به میل بچّه‌ها، چندین بار تکرار کرد.

مبادله شناخت

بچّه‌ها دایره‌وار روی شن‌ها می‌نشینند و می‌توانند احساسات، شناخت‌ها و تجربه‌های خود را به دیگران بگویند.

سفری رؤیای «تختخواب شنی»

بچّه‌ها روی شن‌ها دراز می‌کشند، چشم‌ها را می‌بندند، به صدای محیط اطراف خود به دقت گوش می‌دهند و خود را برای چنین «سفری» آماده می‌کنند.
در تختخوابی نرم از شن قرار داری.
دانه‌های بی‌شمار بسیاری بدنت را به نرمی در برمی‌گیرند.
کاملاً انبوه روی پوستت قرار دارند و تو را گرم نگه می‌دارند.
به آرامی در شن قرار داری، نفس عمیق می‌کشی و خودت را خوشبخت حس می‌کنی.
اکنون بدنت را با تمام نیرو در شن‌ھا فشار می‌دهی.
دانه‌های بی‌شمار، تو را نگه می‌دارند، حفاظت می‌کنند، می‌پوشانند.
هر دانه شن تو را می‌برد، به گونه‌ای که آن را کاملاً حس می‌کنی.
آرام هستی و نفس عمیق می‌کشی.
خورشید به پوست شنی تو می‌تابد.
تو و شن‌ها را گرم می‌کند.
خواب یک ساحل شنی طولانی را می‌بینی.
تو آن‌جا هستی، کاملاً آرامی و به صدای دریا گوش می‌دهی.
صدایی آرام از خود بیرون می‌دهی.
صدایِ پرنده‌هایی را که در ساحل به این سو و آن سو پرواز می‌کنند، می شونی.
حالا، بوی دریا را حس می‌کنی.
بو را عمیقاً تنفس می‌کنی و به داخل می‌دهی.
خودت را خوشبخت حسی می‌کنی.
(مکثی کوتاه با موسیقی دلنشین)
اکنون دوست داری در این شن نرم بازی کنی.
دست و پایت را تکان می‌دهی و وزن بدنت را آهسته به این طرف و آن طرف می‌اندازی.
حس می‌کنی که ساحل چقدر نرم می‌شود.
تو را رها می‌کند، به تو آزادی می‌دهد.
اکنون چشم‌هایت را باز می‌کنی و خودت را در شن زرد و گرم می‌بینی.

پایان

بچّه‌ها می‌توانند خاکبازی کنند، خانه‌سازی کنند، چاله بکنند و ... در پایان، با شیلنگ به روی بچّه‌ها آب می‌پاشند.

شناخت بدن: تپه مورچه‌ها

هدف

تقویت تماس اجتماعی، حس لامسه و حس کنجکاوی، بهبود حس کردن بدن و رفتار حرکتی
تعداد بچّه‌ها: 8 نفر
سن: 5- 6 سال
زمان: تقریباً 45 دقیقه
وسایل مورد نیاز: قابلمه نسوز؛ چند برگه‌ی کاغذ کبریت، موسیقی تند، یک پَر، چند تکه پارچه، چند ترکه و شاخه چوب، یک لامپ معطر، یک پارچه ابریشمی، برای هر بچّه یک عدد پتو، گل‌های خشک شده یا سنگ‌های رنگی، یک حلقه‌ی لاستیکی، موسیقی ملایم، رادیو ضبط یک زنگ، نخ پشمی.
تدارک فضا: اتاق، تاریک و گرم اسـت. فضای وسط اتاق را با کمک گل‌های خشک شده یا سنگ‌ها، یک پارچه ابریشمی و یک لامپ معطر، به یک جوّ تفکر برانگیز بدل می‌کنند. پتوها، دایره‌وار به دور اتاق پهن می‌شوند؛ موسیقی دلنشینی بازی را همراهی می‌کند.

آغاز:

قلم جادویی

بچّه‌ها با لباس‌های ورزشی سبک، روی پتوها می‌نشینند. هر کدام یک برگ کاغذ دریافت می‌کنند. با یک مداد جادویی (انگشت خود) می‌توانند همه آنچه را که در این لحظه منفی می‌دانند؛ با دستخطی جادویی روی این برگه‌ها بنویسند. سپس برگه‌ها را در قابلمه می‌گذارند و می‌سوزانند.
بچّه‌ها آرزوهایی را که برای همان روز خود می‌کنند، بر روی برگه‌ای می‌نویسند. برگه‌ها را آتش می‌زنند و آن‌ها را به سفر می‌فرستند.

احوالپرسی

یکی از بچّه‌ها می‌ایستد یا به طرف فرد دیگر می‌رود. به او حرف دلنشینی را می‌گوید و دست نوازش بر سرش می‌کشد. نفر مقابل نیز به همین صورت با او احوالپرسی می‌کند و تا آخر. در پایان، به یکدیگر دست می‌دهند و به همدیگر «صبح بخیر» می‌گویند.

بازی‌های تنفسی

- بچّه‌ها روی پتوها دراز می‌کشند، عمیق و یکنواخت نفس می‌کشند. با صدای زنگ، نفس را نگه می‌دارند و با صدای دوباره‌ی آن، نفس را بیرون می‌دهند (تمرین را چند بار تکرار می‌کنند).
- بچّه‌ها سه بار، سریع و کوتاه نفس می‌کشند؛ سپس سه بار آهسته و طولانی
- پس از چندین بار تکرار، دوباره به آرامی نفس می‌کشند.

داستان شعرگونه «مورچه پُرکار» (چیستان)

بچّه‌ها بر روی پتو نشسته و به متن زیر گوش می‌دهند:
من در نظر آدم‌های این‌جا در این سرزمین
به عنوان موجودی پرکار و چابک شناخت شده‌ام.
هرچند کوچکم و خیلی زیبا نیستم،
اما در عوض می‌توانم خیلی سریع حرکت کنم.
قدرتم مثل خرس اسـت،
بار کشیدن برایم اصلاً سخت نیست.
دو نفری از زیر و رو کردن اشغال لذت می‌بریم،
بنابراین ما هیچ وقت دوست نداریم تنها باشیم.
پس از آن می‌رویم بعضی از چیزها را می‌آوریم.
و به هم کمک می‌کنیم هر جا که بتوانیم.
چیزهای شیرین را خیلی دوست داریم.
بوی مربا را از فاصله دور متوجه می‌شویم.
اما آدم‌هایی که ما را از خانه بیرون می‌اندازند،
متأسفانه با دنیای حیوانات آشنا نیستند.
کاشکی آن‌ها می‌توانستند زندگی ما را درک کنند.
تا این‌قدر آسان ما را ندیده نگیرند.
وقتی که برای گردش به جنگل می‌روید،
برای یک بار هم که شده به اطرافیان بنگرید و کمی دقت کنید.
آن‌جا چه بسا ما را در حال دویدن ببینید،
یک بار دیگر به ما نگاه کنید و آرام بمانید.

داستان حرکت

مربّی، یک حلقه لاستیکی را در اتاق می‌گذارد و نخ‌های پشمی را پخش می‌کند. سپس از بچّه‌ها می‌خواهد به داستان زیر با دقت گوش بدهند و حرکت‌های گفته شده را تقلید کنند.
در جنگلی میان کاج‌های بسیار، تپه بزرگ مورچه‌ها قرار دارد. بیش از هزاران مورچه خیلی آرام و انبوه در کنار هم قرار دارند و از آرامش صبحگاهی لذت می‌برند. خورشید نورش را به جنگل هدیه می‌دهد. مورچه‌ها به واسطه‌ی گرما از خواب بیدار می‌شوند. کش و قوس می‌روند و از هم جدا می‌شوند. هر مورچه خیلی آهسته، سعی می‌کند. از تنگنای تپه بیرون بیاید. آنها بی‌قرارند و سینه‌مال حرکت می‌کنند و بدین ترتیب تپه مورچه‌ها را از هم باز می‌کنند. حالا هر مورچه راه خودش را می‌گیرد و می‌رود. سوزن، برگ و شاخه‌های کوچک کاج را جمع‌آوری می‌کند و همه را با خودش می‌برد. همگی پرکار ھستند و هیچ کس اجازه استراحت ندارد. تازه وقتی که خورشید در بالاترین نقطه خود در آسمان ظاهر شد، آن‌ها استراحت کوتاه نیمروزی می‌کنند. دو نفری، سه نفری یا چهار نفری کاملاً نزدیک هم حرکت می‌کنند، کنار هم روی هم یا زیر هم قرار گرفته‌اند. همدیگر را به نرمی لمس می‌کنند و هر کس تنفس دیگری را حس می‌کند. به صورت دراز کشیده باقی می‌مانند و خواب می‌بینند. باد ملایمی می‌وزد و مورچه‌ها را از خواب نیمروزی بیدار می‌کند. کش و قوس می‌روند و کار را از نو از سر می‌گیرند.
تا دیر وقت، زمانی که بخواهد شب بشود، آن‌ها سوزن‌های کاج، ترکه‌های چوب و سایر گنج‌های جنگل را با خود بار می‌کشند.
وقتی که خورشید غروب می‌کند، مورچه‌ها به شدت خسته‌اند. دوباره به طرف تپه مورچه سینه‌مال می‌روند و خود را به هم فشرده کنار یکدیگر یا روی یکدیگر قرار می‌دهند. بدن کوچکشان، بدن طرف مقابل را گرم می‌کند و به سرعت همه به خواب می‌روند. در زیر نور ماه، تپه مورچه‌ها کاملاً آرام اسـت و آرامش دلنشینی بر جنگل حاکم اسـت.

پیشنهادهایی برای شُل کردن

بچّه‌هایی که مربی آن‌ها را با پرلمس می‌کند، خود را از تپه مورچه‌ها آزاد می‌کنند و می‌توانند با دراز کردن دست و پا، کش و قوس رفتن، جفت پا پریدن، دویدن، راه رفتن و کارهای دیگر، بدنشان را شُل کنند.
چنانچه خود را خوشحال دیدند، دایره‌وار می‌نشینند و درباره‌ی تپه‌ی مورچه‌ها و شناخت‌های کسب کرده، با یکدیگر صحبت می‌کنند.

گفتگو: داستان مورچه و حرکت، چه چیزی به ما می‌آموزد؟

مضمون‌های ممکن: همه جانوران دوست دارند به آن‌ها توجه شود. کوچکترین جانوران نیز آفریده خداوند هستند و وظیفه‌ای بر روی زمین دارند. جثه‌ی جانور، بیانگر توان و نیروی آن نیست. جانوران کوچک نیز کارهای زیادی می‌توانند انجام دهند، فقط اگر بخواهند.

پایان «بازی پوشاندن»

یکی از نفرات روی پتو دراز می‌کشد. نفرات دیگر دست‌هایشان را آرام روی اعضای بدن او دراز کشیده می‌گذارند (سر، شانه، کمر، پا، ران، بازو). بدین ترتیب، بچّه دراز کشیده را برای چند دقیقه می‌پوشانند. بچه‌ی دراز کشیده، خود تعیین می‌کند که چه وضعیتی باید داشته باشد.

تذکر

مربّی می‌تواند دو گروه درست کند تا بتوان هر بچّه را برای مدت طولانی‌تری پوشاند. آن‌هایی که مایل نیستند پوشانده شوند، نقش پوشاننده را بازی می‌کنند. بچّه‌ها با کمک این پوشش خوشایند، با گرما و احساس امنیت آشنا می‌شوند.

تماس بدنی و شناخت بدن: جزیره پروانه‌ها

هدف

تقویتِ تماس اجتماعی، تقویت حس کردن بدن، شناخت فضا، بهبود رفتار حرکتی
تعداد نفرات: 6- 8 نفر
سن: 5- 6 ساله‌ها
زمان: تقریباً 45 دقیقه
وسایل مورد نیاز: چند عدد سنجاق (گل سینه) پروانه‌ای شکلِ کوچک، یک قوطی کنسرو زیبا یا یک قوطی کبریت برای حفظ کردن پروانه‌ها، موسیقی (فلوت)، چند پر رنگی، مداد نقاشی، کاغذ، قیچی و زیردستی‌های محکم نقاشی، برای هر نفر یک بالش، یک پارچه ابریشمی، یک شمع، گل‌های خشک شده، سنگ، کبریت، رادیو ضبط، موسیقی دلنشین.
تدارک فضا: اتاق تاریک و گرم اسـت. بچّه‌ها با کمک پارچه‌ای رنگی، یک شمع، گل‌های خشک شده یا سنگ‌های رنگی، وسط اتاق را مهیا می‌کنند. گل سینه‌ها را در قوطی می‌ریزند و بالش‌ها را دایره‌وار قرار می‌دهند.

آغاز

بچّه‌ها لباس‌های ورزشی سبک می‌پوشند، بر روی زیرانداز می‌نشینند و دست یکدیگر را می‌گیرند. هر نفر ترانه‌ای را برای خود زمزمه می‌کند.
بچّه‌ها می‌توانند با چشم بسته ترانه‌های خود را در دلشان زمزمه کنند. هر وقت که خواستند، می‌توانند به خواندن پایان دهند. تازه زمانی که سکوت مطلق حاکم شود، بازی پایان گرفته اسـت.

بازی احوالپرسی

یک نفر از بچّه‌ها از قوطی یک گل سینه بر می‌دارد، به طرف نفر دیگر می‌رود و گفته دلنشینی به او می‌گوید و گل سینه را به وی هدیه می‌دهد. بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که همه بچّه‌ها گل سینه داشته باشند.

رها کردن

بچّه‌ها برمی‌خیزند، آزادانه در اتاق حرکت می‌کنند، راه می‌روند، جفت پا می‌پرند، خود را تکان می‌دهند و هر آنچه را که به آن‌ها فشار می‌آورد، لگد می‌کنند. چنانچه خود را آزاد و رها احساس کردند، دوباره بر روی حصیر می‌نشینند.

پرواز پروانه (با همراهی فلوت)

- بچّه‌ها به دقت به پروانه خود نگاه می‌کنند. هر کس که مایل باشد، می‌تواند همانند پروانه‌ای در اتاق «پرواز کند.» با پایان یافتن موسیقی، همگی دوباره به سر جایشان «پرواز می‌کنند».

بازی‌های تنفسی و بازی‌های صدا

- بچه‌ها نقش بادی را بازی می‌کنند که قرار اسـت پروانه‌ها را با خود به هوا ببرد. به همین منظور، با بینی نفس عمیق می‌کشند و با دهان غنچه کرده، نفس را دوباره بیرون می‌دهند. این بازی، چندین بار تکرار می‌شود.
- آن‌ها نفس عمیق می‌کشند و با دهانِ کاملاً باز، نفس را دوباره بیرون می‌دهند (خودتان حس کنید که باد در چه زمانی شدیدتر اسـت).
- هر نفر یک پَر را در دست خود می‌گذارد (به پروانه اجازه‌ی پرواز می‌دهد). ابتدا با بینی نفس می‌کشد و سپس با بینی و از راه دهان آن را بیرون می‌دهد. بدین ترتیب، یاد می‌گیرند که چگونه می‌توان با تنفس خود، پرها را به پرواز درآورد. بچّه‌ها لب‌های خود را آرام بر روی هم می‌گذارند و سعی می‌کنند با بازدم، پَر را به جلو فوت کنند. پس از آن، هر نفر پَر خود را با فوتی شدید به رقص یا حرکت در می‌آورد.

بازی‌های تماسی (با همراهی فلوت)

- بچّه‌ها دو به دو قسمت‌های بدون لباسِ بدنِ یکدیگر را با پَر نوازش می‌کنند. هر کس که بخواهد، می‌تواند بالاتنه یا پاهای خود را لخت کند.
- یکی از بچّه‌ها دراز می‌کشد و بچّه‌های دیگر او را با پر نوازش می‌کنند. (پروانه‌های بسیاری بدنت را قلقلک می‌دهند). این بازی، چندین بار تکرار می‌شود.

جزیره پروانه‌ها (با همراهی فلوت)

بچّه‌ها، چهارزانو بر روی حصیر خود می‌نشینند و برای مدتی به گل سینه‌شان نگاه می‌کنند. آن را به کناری می‌گذارند، چشم‌ها را می‌بندند و آرام و یکنواخت تنفس می‌کنند.
در آن دوردست؛ در یک دریایی آبی، جزیره‌ای وجود دارد.
در قایق بادبانی کوچکی می‌نشینی و به راه می‌افتی.
وزش باد تو را به جزیره می‌رساند.
باد گرمی به میان موهایت می‌وزد و آرامش عظیمی تو را همراهی می‌کند. نگاهی به آسمان می‌اندازی.
خورشید، گرم و درخشان بر روی توست.
پرتوهایش سر، شکم، پا و دست‌هایت را گرم می‌کند.
احساس خوشایندی به تو دست می‌دهد. همه چیز بر وفق مراد اسـت.
نگاهی به پایین می‌اندازی.
آب آبی روشن را تماشا می‌کنی.
ماهی‌های رنگی بسیاری قایقت را همراهی می‌کنند.
به جلو نگاه می‌کنی.
جزیره نزدیکتر می‌شود، قایق آهسته در شن سُر می‌خورد.
پیاده می‌شوی. شن‌های سفید و گرم در میان انگشتان پایت لیز می‌خورند.
گلزاری رنگارنگ نگاهت را به خود جلب می‌کند.
بوی سحرانگیز، تو را در برمی‌گیرد.
بوی گل‌ها را عمیق تنفس می‌کنی.
اکنون پا به گلزار می‌گذاری و شگفت زده می‌شوی.
پروانه‌های رنگی بسیار بدون صدا در اطرافت پرواز می‌کنند.
پروانه‌های قرمز، زرد، سفید و رنگارنگ در باد گرم می‌رقصند.
روی گل‌ها می‌نشینند، بال‌های لطیفشان در آفتاب می‌درخشد.
آن‌ها روی گل‌ها نشسته‌اند و به این طرف و آن طرف تاب می‌خورند.
بی‌حرکت آن‌جا ایستاده‌ای و آن‌ها را تماشا می‌کنی.
با آن‌ها تاب می‌خوری. حرکت‌هایت، آرام و بی‌صداست.
کاملاً آرام هستی تا مزاحم این پروانه‌ها نشوی.
ناگهان، پروانه‌ای به طرفت می‌آید.
با بال زدن‌های نرم و سبک، به تو نزدیکتر می‌شود و روی دستت می‌نشیند.
(مربی پروانه‌ی هر بچّه را در دست او می‌گذارد.)
به آن نگاه می‌کنی، بسیار زیباست.
خیلی آرام در دستت نشسته اسـت و به تو نگاه می‌کند.
دوست داری پروانه را با خودت ببرى.
آهسته بلند می‌شود، به طرف قایقت حرکت می‌کنی و با کمک باد، به طرف خانه برمی‌گردی.
دوست جدیدت، پروانه، نیز با تو می‌آید.
(مکثی کوتاه با موسیقی)
اکنون دوباره در خانه هستی.
روی پتویت نشسته‌ایی.
آهسته چشم‌هایت را باز می‌کنی، کش و قوس می‌روی، خمیازه می‌کشی و به پروانه‌ات نگاه می‌کنی.
بچّه‌ها می‌توانند با کمک سنگ سخنگو احساساتی را که در طول سفر داشته‌اند، برای دیگران بازگو کنند.

پیشنهادهای پایانی:

پیشنهاد برای «شُل کردن بدن، رقص پروانه‌های رنگارنگ»
(همراهی فلوت با رقص)
بچّه‌ها می‌توانند خود را از این آرامش تفکر برانگیز آزاد کنند و با پروانه‌های خود، آزادانه در اتاق جنب و جوش نمایند. با پایان گرفتن و موسیقی، به سر جاهای خود «پرواز می‌کنند.»

پیشنهاد ساخت «گلزار پروانه‌ها»

(همراهی فلوت با رقص)
بچّه‌ها یک گل نقاشی می‌کنند، آن را با قیچی می‌برند و به دور شمعی می‌گذارند و بدین ترتیب گلزاری به وجود می‌آورند که پروانه‌شان روی آن می‌نشیند.
منبع مقاله :
بیرمان، اینگرید؛ (1385)، بازی‌هایی برای تقویت احساس، ترجمه محمّد حبیبی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
عوامل استرس زا و راه هایی برای کاهش آنمردم اغلب چنان به استرس عادت کرده اند که از وجود آن در خود بی خبرند بسیاری از ما به رغم کتاب کودک، دبستان و پیش دبستانشناخت و درمان اختلال قرینه نویسی توجه نقل یا کپی برداری از این مقاله فقط با ذکر نام کتاب کودک، دبستان و پیش دبستانمجموعه جلدی آزمون های هوش و آمادگی تحصیلی منتشر شد برای کسب اطلاعات بیشتر روی تصویر نقاشی برای کودکان روان شناسی نقاشی کودکآماده کردن کودک برای زندگی آینده یعنی او را مسئول خود کردن و طوری تعلیمش دادن که نکات طلایی برای افزایش آی کیو در نوزادانزایمان طبیعی نوزاد را باهوش می کند متخصصان دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ییل در آمریکا روش تدریس معلّم و راه کارهایی برای تقویت آن در …آنچه در این مقاله آمده است مجموعه ای از وظایف و کارهای معلمی است که در سر کلاس برای وبلاگ روانشناسی شفای درونبا وجود اینکه ممکن است تمرینات زیادی برای رویارویی با افراد منفی انجام داده باشیم سایر مطالب تربیت کودک کودک را وادار به حضور در جمع نکنید مشکلات رفتاری کودک خردسال نقش کدامیک از والدین در جشن تولد یک سالگی کودک چگونه باید باشد؟بله، اولین جشن تولد تنها برای والدین کودک و مهمان‌هاست کودکتان این تولد را به خاطر رشد و تکامل کودک ، خلاقیت کودک کودکرشد و تکامل کودکرشد و تکامل کودکانرشد و تکامل کودک رشد و تکامل کودک سالهرشد و

پیشنهاد بازی‌هایی خلاقیّت‌ساز

[ad_1]

چون خلاقیّت آزاد را ترجیح می‌دهم، اصلاً تمایل ندارم انگیزه‌های ویژه‌ای برای خلاقیّت ارائه کنم. اجازه بدهید کودکان خودشان فعال باشند تا چند و چون تخیّل و خلاقیت چند جانبه را شخصاً ببینند. کودک در هنگام تعیین مواد، گهگاه فقط به یک محرک از طرف مربّی نیاز دارد تا کارش را شروع کند. خلاقیت، فقط به بریدن تصاویر پنجره یا مشابه آن محدود نمی‌شود، بلکه کارهای بسیار دیگری را نیز در برمی‌گیرد. هیچ اعتراضی به بریدن تصاویر کشیده شده نیست، چون آن نیز حس بینایی، لامسه و رفتار حرکتی را تقویت می‌کند؛ اما بحث این اســت که این کار باید گاه و بیگاه صورت گیرد.

شکل دادن به گل رس

گِل رُس، توده‌ای شکل‌پذیر اســت که ماده‌ای بسیار مناسب برای تقویت حس لامسه به شمار می‌آید. گِل رُس سمّی نیست، بو هم ندارد و می‌توان آن را از حالتِ سفت و سخت، به حالتِ شُل و نرم تغییر داد. با چکش، می‌توان گل رُس سفت شده را چند تکه کرد و با آب آن را دوباره آماده شکل‌پذیری نمود. لازم نیست اشیایی که با کمک دست، پا، انگشت و سایر وسایل کمکی نظیر چاقو و لوله شکل داده می‌شوند، در آتش پخته شوند. آن‌ها پس از چند لحظه حتماً ترک می‌خورند و خرد می‌شوند و از نو برای یک اثر هنری تازه شکل‌پذیر هستند.

خمیر نمک

2 فنجان نمک، 2 فنجان آرد، یک فنجان آب و احتمالاً کمی سریش را با هم مخلوط می‌کنند. همزمان، می‌توان رنگ خوراکی نیز به آن اضافه کرد.

گلوله سریش

سریش را با آب مخلوط و خاک اره یا خرده‌های بسیار ریز روزنامه را به آن اضافه کنند. بدین ترتیب، مخلوطی شکل‌پذیر به وجود می‌آید.

آرایش

سه قاشق غذا خوری نشاسته، یک قاشق چای خوری آب، 2 قاشق غذاخوری کرم پوست و کمی رنگِ خوراکی را با هم مخلوط و مخلوط را در قوطی کنسرو پر می‌کنند. آن را می‌توان برای چند روز نگه داشت و استفاده کرد.

رنگ سریش‌دار

سریش را با آب مخلوط و به آن رنگ محلول در آب اضافه می‌کنند. رنگ سریش‌دار را می‌توان با یک قلم مو، انگشت، پا، با یک شانه، چوب پنبه، گوی و ... به کار گرفت.

رنگ آرد

یک فنجان آرد، یک فنجان آب، چند قطره لیمو، رنگ خوراکی یا آب رنگ را تا زمانی با هم مخلوط می‌کنند که به یک توده‌ی رنگی قابل نقاشی براق بدل شود.

خمیر بازی

یک فنجان آب، یک قاشق غذاخوری روغن و دو قاشق چای‌خوری رنگ فوری را کمی می‌جوشانند و سپس با یک فنجان آرد، یک چهارم فنجان نمک و دو قاشق غذاخوری زاج سفید پتاس (قابل خرید در داروخانه‌ها) مخلوط می‌نمایند. مخلوط را در ماهی‌تابه‌ای می‌ریزند و برای مدتی (تقریباً 3- 4 دقیقه) روی اجاق روشن هم می‌زنند تا مخلوط به ماهی‌تابه نچسبد. اکنون، توده مخلوط را با آرد روی تخته‌ای ورز می‌دهند، سپس آن را در قوطی کنسرو، به گونه‌ای بسته‌بندی می‌کنند که برای یک سال سالم باقی بماند و قابل استفاده باشد.
منبع مقاله :
بیرمان، اینگرید؛ (1385)، بازی‌هایی برای تقویت احساس، ترجمه محمّد حبیبی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
پیشنهاد بازی‌هایی خلاقیّت‌ساز

بازی‌هایی در زمینه‌ی یوگا برای کودکان

[ad_1]

 بازی‌هایی برای تحریکِ احساس و تقویت نیروی تمرکز

یوگا، روشی برای رسیدن به آرامش اســت که زادگاه اجدادی‌اش سرزمین هند اســت. یوگا نیز همانند بسیاری از روش‌های رسیدن به آرامش، به بیماران دچار فشار عصبی کمک می‌کند تا دوباره به تندرستی دست یابند. یک استیل بدنی صحیح و هدفمند، همراه با تنفس درست، سبب می‌شود انسان هماهنگ، متعادل و آرام شود و بنابراین دیگران نیز او را دوباره پذیرا شوند. تمرین‌های یوگا، تمرکز را قوی می‌کنند، جنب و جوش بدن و توانایی حس بینایی را پرورش و خودآگاهی را افزایش داده و پشتکار، بردباری و تعادل ایستا را آموزش می‌دهند. با یوگا، نیروی تازه‌ای به بدن داده می‌شود.
از آن‌جا که یوگا فشارِ روانیِ ناشی از کار و خستگی را به همراه ندارد، تمرین‌های مربوط به آن شادی فراوانی می‌آفریند. هر یوگاکارِ کوچک، پس از مدتی کوتاه، پیروزی را احساس می‌کند، تندرستی‌اش افزایش می‌یابد، بدنش سرشار از نیرو می‌شود، بردباری‌اش زیاد و تحرکش بیشتر شده و کارایی ذهنی‌اش بالا می‌رود. توانایی احساس بهبود می‌یابد و کودک می‌تواند بدون مانع، به کامیابی در پرورش جسم و روح خود دست یابد.
تذکر: تمرین‌ها باید با کودکانِ پنج سال به بالا صورت گیرد چون آن‌ها تازه در این سن می‌توانند تک تکِ تمرین‌ها را به درستی انجام دهند. تمام تمرین‌ها باید با پای برهنه صورت گیرند تا به احساس بهتری از بدن و ارتباط مطمئنی با زمین دست یافت.

هدف:

افزایش اعتماد به نفس؛ تقویت پشتکار، تمرکز، حسی بینایی؛ آموزشِ رفتار حرکتی و تنفس؛ تقویت تعادل ایستا
تذکر: در هنگام اجرای پیشنهادهای بازی، کودکان باید لباس مناسبی پوشیده باشند، چون در غیر این صورت نمی‌توانند، تمرین‌ها را به درستی انجام دهند. پاهای برهنه به فرد تمرین‌کننده حالتِ اطمینان می‌دهد. هر کودک باید حصیر ورزشی خود، متّکا یا نمدِ ورزشی خویش را داشته باشد.

تمرین ورود: تنفسِ «ها»

هدف:

تقویت نیروی تمرکز؛ برطرف کردنِ گرفتگی عضلات و آموزش بینایی
بچّه‌ها با پاهایی باز راست بر روی حصیری می‌ایستند. هنگامِ دم دست‌ها را تا هر جا که ممکن باشد به طرف بالا دراز می‌کنند. سپس با یک صدایِ «های» بلند، دست‌ها را به پایین می‌اندازند و نفس را بیرون می‌دهند. دست‌ها را تکان می‌دهند. در این حالت، سه بار نفس می‌کشند. بار چهارم، دست‌ها را دوباره بالا می‌برند و همانند روند گفته شده در سطور بالا، عمل می‌کنند.

درختی از بچّه‌ها

هدف:

آموزشِ توانایی و قدرت ذهنی ستون فقرات، مفصلِ تهیگاه و استخوان کِتف، افزایش تعادل، رفتارِ حرکتی و توالی بینایی.
بچّه‌ها با پاهای باز بر روی حصیری می‌ایستند و شکل یک تنه درخت را می‌سازند. اکنون بر روی پاها و وزنِ خود که با آن محکم بر روی حصیر ایستاده‌اند، تمرکز می‌کنند. خود را با ریشه‌های قوی و محکم، همانند یک درخت به زمین متصل می‌کنند. درخت غذایش را از ریشه‌ها می‌گیرد. آهسته شاخ و برگ‌های خود (دست‌ها) را تا جایی که ممکن باشد بلند می‌کنند. اکنون درخت محکم و مطمئن در زمین فرو رفته اســت. باد می‌وزد و شاخ و برگ‌ها را به نرمی به این طرف و آن طرف تکان می‌دهد. (دست‌ها، آهسته به این طرف و آن طرف تکان می‌خورند.) باد، به طوفان بدل می‌شود. درخت کاملاً به این سو و آن سو خم می‌شود (بالاتنه به این سو و آن سو حرکت می‌کند.) طوفان تمام می‌شود. فقط هنوز باد ملایمی می‌وزد، شاخ و برگ‌ها در باد می‌رقصند (دست‌ها به نرمی به این طرف و آن طرف تکان می‌خورند.) اکنون باد آرام می‌گیرد و خورشید سر بر می‌کند (بچه‌ها کاملاً آرام ایستاده‌اند) درخت از خورشید گرما می‌گیرد (بچّه‌ها نفس عمیق می‌کشند.)

خروس

هدف:

افزایش قدرت ذهنی، رفتار حرکتی و توالی بینایی، تقویت استخوان کتف.
بچّه‌ها با پاهای باز، راست بر روی حصیری می‌ایستند. کمر همانند یک چوب دستی راست اســت و نگاه رو به سوی جلوست.
اکنون بچّه‌ها دست‌ها را از دو طرف خود بلند می‌کنند. نوک انگشتان را تا هر جا که ممکن باشد دراز می‌کنند و از بدن دور می‌سازند. در این حالت، چندین بار نفس عمیق می‌کشند. در هنگام نفس کشیدن، می‌توان صدای خروس درآورد. در پایان، دست‌ها همانند بال پرندگان، چندین بار بالا و پایین زده می‌شوند.

کوه

هدف:

آموزش تحرک، تمرکز و توالی بینایی و همچنین آموزش تنفّس.
بچّه‌ها با پاهای ضربدری راست بر روی تشک می‌ایستند. آن‌ها بر روی نوک پنجه‌ی پای خود تمرکز می‌کنند و آگاهانه هر دو پای خویش را حس می‌کنند. بچّه‌ها با اطمینان بر روی تشک ایستاده و وزن خود را یکسان به هر دو پا تقسیم کرده‌اند. اکنون چند بار دم و بازدم می‌کنند. به جلو خم می‌شوند و سعی می‌کنند نوک انگشتان دست خود را به نوک انگشت پا برسانند. دست راست پای چپ و دست چپ، پای راست را لمس می‌کند. در فاصله‌ی بین لمس کردن نوک انگشتان پا، دوباره راست می‌ایستند و تمرکز می‌کنند.

قورباغه

هدف:

تقویت تعادل، توالی بینایی، برطرف کردن گرفتگی عضلات مربوط به تنفس، تقویت عضلات پا و تهیگاه و تقویت نیروی تمرکز.
بچّه‌ها با پاهای باز چمباتمه می‌زنند و ابتدا با دست‌های خود به زمین تکیه می‌دهند تا تعادل خود را حفظ کنند. کف پا کاملاً به زمین چسبیده اســت. به محض آنکه بدن حالت درستی گرفت، بچّه‌ها دست‌ها را از روی زمین بر می‌دارند و جلوی سینه روی هم می‌گذارند. سر را بالا می‌برند و مستقیم به جلو نگاه می‌کنند.

تکان دادن

هدف:

شُل کردن تمام بدن، رهایی از فشار عصبی و عدم قدرت تمرکز، ایجاد شادی.
بچّه‌ها راست می‌ایستند و دست‌ها را به صورت کاملاً شُل آویزان می‌کنند. اکنون تمام بدن، دست، پا، سر، بازو را به صورت رها تکان می‌دهند. سپس بدن را از جنب و جوش و تکان می‌اندازند و لحظه‌ای بعد، از نو حرکت می‌دهند.

رقص کمر

هدف:

هماهنگی حرکات بدن، تقویت نیروی تمرکز، شُل کردن عضلات تهیگاهی، ایجاد شادی.
بچّه‌ها راست ایستاده و دست‌ها را دور کمر می‌گذارند. در حالی‌که روی پا ایستاده‌اند، کمرِ خود را می‌چرخانند. بالاتنه و سر را آرام نگه می‌دارند. کمر را چند بار از طرف چپ و راست به گردش در می‌آورند.

اسبِ چوبی متحرک

هدف:

بهبود تعادل، تقویت تنفس و نیروی تمرکز
بچّه‌ها بر روی شکم دراز می‌کشند و دست و پای خود را بلند می‌کنند. سپس نفس عمیق می‌کشند و با سر بلند کرده، به جلو و عقب تاب می‌خورند. در این میان، هر بار به نوبت دست و پا را به زمین تماس می‌دهند.

پرنده

هدف:

تقویت حس کنجکاوی، افزایش اعتماد به نفس، آموزش تمرکز و رفتار حرکتی درشت.
بچّه‌ها در حالی‌که روی پنجه‌ی پای خود متعادل می‌ایستند، سرشان را به جلو می‌کشند. دست‌ها را تا جایی که ممکن باشد، به عقب دراز می‌کنند. سپس دوباره به آرامی روی کف پا می‌ایستند و دست‌ها را کنار بدن آویزان می‌کنند.

هیزم‌شکن

هدف:

تخلیه‌ی نیروی زیادی، کشیدگی ستون فقرات، تقویتِ تنفس، آموزش رفتار حرکتی درشت.
بچّه‌ها با پاهای باز، محکم روی زمین ایستاده‌اند. زانوها تکیه‌گاه آن‌هاست و به آن‌ها فشار می‌آورند، دست‌ها را تا کرده، بالای سر نگه می‌دارند. اکنون به عقب خم می‌شوند و نفس عمیق می‌کشند، سپس دست‌ها را به سمت جلو میان پاها حرکت می‌دهند و نفس را خارج می‌کنند (بازی چندین بار تکرار می‌شود).

بازی‌های دو نفره
سرشویی

هدف:

آرامش و استراحت، بهبود ارتباط‌های اجتماعی، بهبود حس جنبشی- لامسه‌ای، تمرکز بر هم‌گروه خود و بهبود هماهنگی حرکتی بینایی.
بچّه‌ها دو به دو بر روی تشک می‌نشینند. یکی از آن‌ها چهارزانو نشسته، دست‌ها را روی زانو می‌گذارد. نفر دیگر، پشت سر همبازی‌اش با بدنی راست زانو می‌زند و دست‌هایش را روی سر او می‌گذارد. اکنون با حرکت دایره‌وار دست‌ها، سر نفر نشسته را می‌شوید. پس از مدتی، جای دو نفر با هم عوض می‌شود.

طبل

هدف:

بهبود ارتباط‌های اجتماعی، حس جنبشی- لامسه‌ای و هماهنگی حرکتی بینایی؛ شُل کردن عضلات کمر؛ تقویت آرامش؛ افزایش سلامتی.
بچّه‌ها به صورت دو به دو روی تشک می‌نشینند و یکی از آن دو، چهار زانو نشسته، دست‌ها را روی زانو می‌گذارد و تا جایی که ممکن اســت، سر را به جلو خم می‌کند. کمرش نیز به همین خاطر خم می‌شود. نفر دیگر پشت سر او زانو می‌زند و با مُشت گره کرده، خیلی نرم به پُشت بچّه‌ای که نشسته ضربه می‌زند. ضربه را از شانه‌ها شروع می‌کند و آهسته تا باسن ادامه می‌دهد. پس از مدتی، جای هر دو با هم عوض می‌شوند.
منبع مقاله :
بیرمان، اینگرید؛ (1385)، بازی‌هایی برای تقویت احساس، ترجمه محمّد حبیبی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
دانلود نرم افزار یکی از پیشرفته ترین و حرفه ای ترین برنامه ها برای ساخت مدلهای سه بعدی می باشد عکس ماشین،گالری عکس ماشین، تصاویر ماشین، …صابر ابر حتما پیراهنی سفید در زندگی داشته باشید، که لکه ای مهدی پاکدل روز از نو

بازی‌هایی برای تقویت احساس

[ad_1]

بازی‌هایی برای تحریکِ احساس و تقویت نیروی تمرکز

بازی‌های ورزشی با تکه‌های اسفنج

هدف

تقویت حس لامسه و بینایی؛ گسترش تجربه‌های اجتماعی؛ آموزش هماهنگی حرکت و توانایی واکنش.
تعداد بچّه‌ها: تقریباً 10 نفر
سن: 4 سال و بیشتر
زمان: 30 تا 40 دقیقه
وسایل مورد نیاز: دایره‌ی زنگی؛ چند تکه بزرگ و ضخیم اسفنج به شکل مکعب، استوانه، مستطیل، مثلث؛ یک نخ بلند؛ ملافه و گیره لباس؛ دو عدد کارتن بزرگ؛ یک پتو؛ دو عدد نیمکت؛ برای هر نفر یک توپ.
روند بازی: پس از آنکه بچّه‌ها وسایل ورزشی خود را دریافت کردند، بر روی پتویی می‌نشینند. در آن هنگام، دو یا سه تمرین یوگاه انجام می‌شود تا تمرکز بچّه‌ها برای بازی‌های آینده افزایش یابد.
سپس، کارتنی را روی پتو می‌گذارند. هر نفر می‌تواند دستِ خود را داخل کارتن کرده یک تکه اسفنج برای خود بیرون آورد. بچّه‌ها به شیوه‌های مختلفی با اسفنج‌ها می‌دوند و از این راه تجارب زیادی درباره‌ی مواد کسب می‌کنند.

نمونه‌های بازی

دویِ با مانع

بچّه‌ها در حالی‌که اسفنج را در کفِ دست، روی سر یا میان پاهای خود گذاشته‌اند، پس از شنیدن صدای دایره زنگی، در میانِ اتاق به عقب و جلو می‌دوند. با شنیدن ضربه‌ای محکم، روی اسفنج خود می‌نشینند، آن را به هوا می‌اندازند و دوباره می‌گیرند، به گوشه‌ای می‌دوند. آن را داخل کارتن می‌اندازند و خیلی کارهای دیگر.

واکنش سریع

اسفنج‌ها در اتاق روی زمین تقسیم می‌شوند. بچّه‌ها پس از شنیدن صدای دایره‌ی زنگی، در اتاق حرکت می‌کنند. با شنیدن ضربه‌ای محکم، به طرف اسفنج خود یا یک مثلث، استوانه، مکعب دیگر و... می‌دوند.

جزیره‌ی نجات

بچّه‌ها اسفنج‌های خود را روی هم می‌گذارند و آن‌ها را یک جزیره به حساب می‌آورند. پس از شنیدن صدای دایره‌ی زنگی، دسته جمعی در اتاق حرکت می‌کنند. با شنیدن ضربه‌ای محکم، نفرات باید خود را به جزیره‌ی نجات برسانند.

عبور خطرناک از رودخانه

دو نیمکت با فاصله‌ی زیادی از هم گذاشته می‌شوند که در حکم ساحل رودخانه‌اند. اسفنج‌ها با فاصله‌ای کم در یک ردیف گذاشته می‌شوند. آن‌ها سنگ‌های کف رودخانه به شمار می‌آیند. بچّه‌ها با گذاشتن پای خود بر روی اسفنج‌ها، از رودخانه عبور می‌کنند. در هنگامِ عبور، باید مراقب باشند تعادل خود را از دست ندهند و سعی کنند در رودخانه نیفتند.

پاکی بهار

نیمکت‌ها در وسطِ اتاق گذاشته و اسفنج‌ها در دو طرفِ آن‌ها تقسیم می‌شوند. اسفنج‌ها شاخ و برگ‌هایی هستند که در باغ ریخته‌اند. بچّه‌ها به طور یکسان در دو طرف تقسیم می‌شوند. آن‌ها باغبان‌هایی هستند که برگ‌های باغ را پاک کرده، به طرف دیگر دیوار می‌ریزند. با یک علامت (ضربه‌ی دایره‌ی زنگی) هر دو گروه برگ‌ها را با حداکثر سرعت به آن طرفِ دیوار می‌ریزند. با شنیدن علامت مجدد، به پاک کردن بهاری خود پایان می‌دهند. هر گروه چه مقدار برگ در باغ خود دارد؟
روش‌های پیشنهادی: طنابی روی زمین گذاشته می‌شود و اسفنج‌ها از روی آن به طرف دیگر دیوار پرتاب می‌شوند.
1- ارتفاع دیوار بیشتر می‌شود به همین منظور، طنابی محکم به دو نقطه بسته و محکم می‌شود. بر روی طناب، ملافه‌ای را با گیره آویزان می‌کنند. اکنون دوباره با یک علامت، اسفنج‌ها از روی دیوار پرتاب می‌شوند.

بسته‌بندی

از نفرات موجود دو گروه تشکیل و به هر گروه یک کارتون داده می‌شود.
یکی از بچّه‌ها نقش فردی را بازی می‌کند که کار بسته‌بندی را انجام می‌دهد. هر نفر یک تکه اسفنج بر می‌دارد. تکه‌های اسفنج به سمت فرد بسته بند پرتاب می‌شوند. او باید آن‌ها را بگیرد و داخل کارتن قرار دهد. اسفنج‌هایی که گرفته نمی‌شوند، روی زمین باقی می‌مانند.

برج سازان

بچّه‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند. هر گروه سعی می‌کند با اسفنج‌ها برجی بسازد. اگر برج سقوط کند، آن را از نو می‌سازند. کلام گروه زودتر ساخت برج را تمام کرده اســت؟

بازی‌های پایانی

بازی بولینگ با اسفنج

اسفنج‌ها روی هم گذاشته می‌شوند و با آن‌ها ساختمانی بزرگ ساخته می‌شود. هر نفر می‌تواند با زدن توپ به ساختمان، آن را واژگون کند. چنانچه تمام اسفنج‌ها روی زمین ریخته باشند، می‌توان ساختمان جدیدی ساخت.

انداختن هدف

همه اسفنج‌ها روی یک نیمکت گذاشته می‌شوند و با آن‌ها یک ساختمان ساخته می‌شود. حال آن را با یک توپ نابود می‌کنند. بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که هیچ اسفنجی روی نیمکت باقی نمانده باشد.

بازی‌های ورزشی با تشک

هدف

تقویت رفتار حرکتی درشت، هماهنگی حرکت، حسّ کنجکاوی، بینایی و اعتماد به نفس.
تعداد نفرات: 8 تا 10 نفر
سن: سه سال و بیشتر
زمان: 30 تا 40 دقیقه
وسایل مورد نیاز: برای هر نفر یک تشک، دایره زنگی، چند عدد دستمال، پتو یا ملافه، کارت‌های رنگارنگ
تذکر: برای انجام این پیشنهاد ورزشی، هر نفر به یک تشک نیاز دارد.
والدین می‌توانند در یک اقدام همگانی این تشک‌ها را تهیه و با ملافه‌هایی زیبا روکش کنند تا در بازی تشک به کار برده شوند.

بازی‌های پیشنهادی

تذکر: پس از آنکه، بچّه‌ها با علایم مختلف دایره زنگی و با انجام حرکاتی خود را گرم می‌کنند، هر کدام می‌توانند یک تشک بازی برای خود بیاورند. چنانچه روکش تشک‌ها تک رنگ بوده و حتی از پارچه‌های مختلف دوخته شده باشند، آن‌ها را می‌توان برای بازی‌های احساس کردنی و بازی رنگ‌ها به نحو مناسبی مورد استفاده قرار داد.

بازی حرکتی آزاد

پس از آنکه هر نفر بر روی تشک بازی خود نشست؛ اندازه، استحکام و نرمی آن را حس کرد و بر روی آن احساس آرامش و اطمینان نمود، می‌توان تعدادی از بازی رنگ‌ها را انجام داد.
مربّی در ابتدا کارت‌هایی را نشان می‌دهد که با رنگ تشک‌ها همرنگ هستند. این کارت‌ها به نفرات مربوط علامت می‌دهد که آن‌ها کی می‌توانند آزادانه در اتاق حرکت کنند. کارت‌ها چندین بار تعویض می‌شوند و بچّه‌ها باید با تمرکز از تغییرات پیروی کنند. سپس دو یا حتی سه کارت مختلف، همزمان نشان داده می‌شوند.

بازیِ دو «پادشاهِ تشک‌ها»

همه کارت‌های رنگی نشان داده می‌شوند. به محض آن‌که مربی کارت‌ها را در پشت خود مخفی کرد، بچّه‌ها به روی تشک خود می‌دوند. فردی که دیرتر از بقیه به تشک خود برسد، استراحت می‌کند و بر روی تشک می‌ماند. کدام یک از بچّه‌ها آخرین نفر می‌ماند و پادشاه تشک‌ها می‌شود؟

پرش از روی سنگ‌های رنگی

تشک‌ها به فاصله‌های متفاوت در اتاق تقسیم می‌شوند. بچّه‌ها جفت پا از یک تشک به تشک بعدی می‌پرند.

خیابان پوشیده از تشک

تشک‌ها در کنار یکدیگر گذاشته می‌شوند و بچّه‌ها به سرعت در این خیابان می‌دوند.
روش‌های پیشنهادی: بچّه‌ها می‌توانند به جای دویدن در این خیابان، چهار دست و پا راه بروند؛ معلّق بزنند، غلت بخورند و...

کوه تشک‌ها

بچّه‌ها در حالی‌که تشک‌ها را روی هم انباشته می‌کنند، دسته جمعی کوه‌های بلند مختلفی می‌سازند. سپس باید از آن‌ها بالا بروند و به پایین بپرند.

تونل تشک‌ها

بچّه‌ها با تشک‌ها و دستمال‌ها تونلی می‌سازند و با خزیدن از داخل آن عبور می‌کنند.

ساخت تصاویر با تشک‌ها

بچّه‌ها با تشک‌های خود بارها تصاویر جدیدی می‌سازند. در این کار، تخیّل آن‌ها هیچ محدودیتی نمی‌شناسد.
تنها شرط لازم این اســت که: هر تشک باید با تشک دیگری در تماس باشد.

ورزش ترامپولین تشک‌ها

تشک‌ها روی هم گذاشته می‌شوند. بچّه‌ها می‌توانند همانند ورزش ترامپولین، به روی آن‌ها بپرند. در صورت نیاز، دو تشک را نیز می‌توان بر روی هم قرار داد.

پیشنهادهای بازی

بازی‌هایی رنگارنگ از کلاه جادویی

هدف

تقویت رفتار حرکتی درست (سرعت حرکت)، افزایش توانایی واکنش، مهارت عمومی، شادی و لذت از رویدادهای مشترک، تقویتِ رفتار اجتماعی، حس بینایی، شنوایی و توالی بینایی.
تعداد نفرات: 2- 10 نفر
سن: چهار سال و بیشتر
زمان: 30 تا 45 دقیقه
وسایل مورد نیاز: یک عدد کلاه، برگه‌های کوچک، یک برگه بزرگ که روی آن جملات جادویی نوشته شده اســت، یک پاکت نامه که بر روی آن نقطه‌های قرمز دیده می‌شود (درون پاکت نامه‌ای سری اســت)، یک تاج کاغذی به رنگ زرد (یا رنگ طلایی)، یک پتو، یک زنگ کوچک، یک عدد طناب بلند، 10 تا 12 حلقه؛ 12-10 میله ژیمناستیک؛ یک دایره زنگی؛ یک چشم بند؛ یک نیمکت ورزشی.
تدارک فضا: پتوی بزرگ در گوشه‌ای از اتاق پهن و وسایل فوق روی آن گذاشته می‌شود. تاج کاغذی زردرنگ در اتاق پنهان می‌گردد.
روند بازی: این پیشنهاد در فضای ورزشی با لباس ورزشی انجام می‌شود تا بچّه‌ها با لباس و فضای ورزشی احساس راحتی نموده و آزادانه حرکت کنند.
بچّه‌ها بر روی پتو می‌نشینند. در آن هنگام، یک یا دو تمرین آرامشی کوچک انجام می‌دهند تا بتوانند پیشنهادهای بعدی را انجام دهند.
مربی با استفاده از یک داستانِ کوتاه، روند بازی را توضیح می‌دهد.
در سرزمین بچّه‌ها «پادشاه بازی‌ها» زندگی می‌کند. چون او علاقه‌ی بسیار زیادی به بازی دارد، دیگران او را به این نام صدا می‌کنند گهگاه تنها بازی می‌کند، اما خیلی دوست دارد با بچّه‌های بسیار دیگری هم بازی کند. خلاصه، در یک روز خیلی قشنگ که شاه بازی‌ها در حال بازی با بچّه‌های زیادی در حیاط قصرش بود، در گوشه‌ای از باغ قصرش، تاجش را کم کرد. اما خودش هم نمی‌دانست که تاج را کجا گم کرده اســت. یا شاید جادوگر آن تاج را دزدیده اســت؟ از آن زمان به بعد، شاه بازی‌ها دلش گرفت و دیگر هیچ میلی به بازی کردن نداشت و حالا بچّه‌ها باید تنها بازی کنند.
یک روز بچّه‌ها کلاهی جادویی پیدا می‌کنند که داخل آن یک نامه و برگه‌های رنگی زیادی وجود دارد (مربی کیسه‌ی کوچکی را می‌آورد). روی یک برگه سفید بزرگ نوشته شده اســت (مربی از روی آن می‌خواند): تاج پادشاه پیش من اســت و اگر شما تا پیش از غروبِ آفتاب همه بازی‌هایی را که در کلاه جادویی پیدا می‌کنید بازی کنید، جای تاج را به شما می‌گویم. تازه در آن صورت اجازه دارید در پاکت نامه را که روی آن نقطه‌های قرمز رنگ دیده می‌شود، باز و تاج را پیدا کنید.
اما در کلاه جادویی بی‌نهایت بازی‌های مختلف وجود دارد و بچّه‌ها خسته‌اند. آن‌ها دیگر نمی‌توانند بازی کنند. ما می‌خواهیم در بازی‌های آخر به آن‌ها کمک کنیم تا شاه تاجش را پیش از غروب آفتاب، دوباره به دست آورد.
تذکر: پس از هر بازی، یک برگه‌ی جدید بازی بیرون کشیده می‌شود. در پایان، می‌توان در پاکت نامه را باز کرد.

بازی دو

ابتدا بچّه‌ها آزادانه در اتاق حرکت می‌کنند. با یک علامت، مسیر حرکت و دویدن خود را تغییر می‌دهند یا اینکه می‌ایستند، دراز می‌کشند و یا روی نیمکت می‌پرند.
روش پیشنهادی الف: با یک سوت = بایستید.
با دو سوت = دراز بکشید.
با سه سوت = روی نیمکت بنشینید.
روش پیشنهادی ب: با کلمه آتش = به گوشه‌ای از اتاق بدوید.
با کلمه آب= روی نیمکت بایستید.
با کلمه‌ی باد = روی زمین بخوابید.
روش پیشنهادی ج: اگر هماهنگ کننده‌ی بازی (مربی) دست‌هایش را از هم دور نگه داشت = بایستید. اگر هماهنگ کننده‌ی بازی دست‌هایش را از هم دور نگه داشت = دراز بکشید. اگر هماهنگ کننده‌ی بازی یکی از دستهایش را صاف کرد = روی نیمکت بایستید.
روش پیشنهادی د: با یک سوت = روی یک پا بپرید.
با دو سوت = چهار دست و پا بروید.
با سه سوت = مثل یک غول راه بروید.

نمونه‌های بازی (شفاهی به دیگران گفته می‌شود)

ماهیگیر، ماهیگیر، عمق آب چقدر اســت؟

بچّه‌ها در یک صف در انتهایِ اتاق ایستاده‌اند. یکی از آن‌ها نقش ماهیگیر را بازی می‌کند و در انتهای دیگر اتاق ایستاده اســت. در وسط اتاق هم آب وجود دارد. اکنون بچّه‌ها باید خود را به ساحلِ دیگر برسانند و صدا می‌زنند: «ماهیگیر، ماهیگیر عمق آب چقدر اســت»؟ ماهیگیر برای مثال جواب می‌دهد: «100 متر عمق دارد» بچّه‌ها صدا می‌زنند: «چطور از آن رد بشویم؟» او براى نمونه جواب می‌دهد: «باید روی یک پا بپرید.» اکنون بچّه‌ها و ماهیگیر شروع به پریدن می‌کنند. بچّه‌ها باید سعی کنند به ساحل دیگر برسند و ماهیگیر نیز باید سعی کند یکی از آن‌ها را بگیرد. اگر موفق شود بچه‌ای را بگیرد، او نیز دستیار ماهیگیر می‌شود. سپس دو ماهیگیر به یک طرف و بچّه‌های دیگر به طرف دیگر اتاق می‌روند و بازی را از نو شروع می‌کنند. بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که فقط یک نفر باقی بماند. فرد باقی‌مانده باید دوباره نقش ماهیگیر را بازی کند.

کلمه جادویی

فردی که شکارچی اســت، کلمه‌ای را می‌گوید. این کلمه، کلمه جادویی اســت و در عین حال علامت شروع برای شکارچی اســت تا بچّه دیگری را شکار کند. در وسط اتاق، حلقه‌ای بزرگ یا طنابی به صورت حلقه درآمده اســت، قرار دارد. شکارچی، اتاق را ترک می‌کند.
از بین بچّه‌ها، فردی انتخاب می‌شود که اجازه دارد کلمه‌ی جادویی را بگوید. بچّه‌ها انگار که به سنگ تبدیل شده‌اند، در اتاق بی‌حرکت می‌ایستند. شکارچی به داخل اتاق دعوت می‌شود، به این طرف و آن طرف اتاق می‌رود و به هر نفر می‌گوید: «کلمه جادویی را به من بگو!» همه بچّه‌ها شانه‌های خود را بالا می‌اندازند، بجز بچّه‌ای که از قبل تعیین شده اســت که باید کلمه جادویی را بگوید. بی‌درنگ، پس از گفته شدن کلمه جادویی، همه بچّه‌ها سعی می‌کنند خود را به حلقه برسانند. شکارچی باید سعی کند. یکی از بچّه‌ها را بگیرد. در آن صورت، بچّه‌ای که در دام افتاده، نقش شکارچی جدید را بازی می‌کند و می‌تواند کلمه جادویی نو را بگوید.

موش و گربه

بچّه‌ای نقش موش و فردی دیگر نقش گربه را بازی می‌کند. همگی بر روی ساعتی توافق می‌کنند که موش باید در آن ساعت از لانه‌ی خود خارج شود. برای مثال، ساعت 8 هر دو بچّه، اتاق را ترک می‌کنند. یکی از بچّه‌ها تعیین می‌شود که باید ساعت تعیین شده‌ی قبلی را بگوید. اکنون همه بچّه‌های دیگر، دایره‌وار می‌ایستند.
موش به مرکز دایره می‌رود و گربه بیرون دایره می‌ایستد. گربه از بچّه‌ها می‌پرسد: «موش کی از لانه‌اش بیرون می‌آید؟» بچّه‌ها پاسخ می‌دهند. چنانچه از بچّه‌ی تعیین شده‌ی قبلی پرسیده شود و او بگوید: « ساعت 8» در آن موقع بچّه‌ها لانه را باز می‌کنند (دست‌هایشان را باز می‌کنند) و موش به بیرون از دایره می‌دود. اکنون گربه باید تلاش کند موش را شکار نماید و اگر موفق شود، برنده بازی اســت. چنانچه خسته بشود و نتواند موش را بگیرد، موش برنده اســت. بازی را می‌توان از نو شروع کرد.

شکارچی کرم خاکی

میله‌‌های ژیمناستیک در اتاق روی زمین قرار داده می‌شوند در حالی‌که تعداد آن‌ها یکی کمتر از تعداد بچّه‌هاست. بچّه‌ها بدون سر و صدا و پاورچین پاورچین در اتاق حرکت می‌کنند. آرامش حکم‌فرماست. با یک علامتِ آهسته (صدای زنگ) شروع به دویدن در اتاق می‌کنند و یک کرم خاکی (منظور میله‌هاست) را شکار می‌کنند. بچّه‌ای که کرمی شکار نکرده باشد، میله‌ای را می‌گیرد و استراحت می‌کند. بازی زمانی پایان می‌یابد که فقط یک شکارچی کرم باقی‌مانده باشد.

بازی پایانی: «خورشید خانم عزیز»

خورشید خانم پرتوهای خود را از دست داده اســت و به دنبال آن‌هاست. بچّه‌ها در اتاق ایستاده‌اند و چشم‌های خورشید خانم با دستمال بسته می‌شود. او به دنبال پرتوهایش (بچّه‌ها) اســت. هر کدام از بچّه‌ها (پرتوهای نور) که توسط خورشید گرفته شوند، به پشت سر خورشید می‌روند. آخرین پرتو برای کمک به خورشید خانم، زنگ کوچکی دریافت می‌کند. خورشید جستجوگر باید صدای زنگ را دنبال کند و صاحب آن را بگیرد. اگر خورشید آخرین پرتو (بچّه) را نیز پیدا کرد، همه بچّه‌ها دایره‌وار می‌ایستند و ترانه زیر را می‌خوانند: (نام ترانه: همه مرغابی‌های کوچک من)
همه پرتو بچّه‌ها در دایره می‌چرخند، در دایره می‌چرخند
تا ستاره‌ها ظاهر شوند، ظاهر شوند
آن‌ها همگی آهسته پنهان می‌شوند، پنهان می‌شوند.
پیشنهاد برای رقصیدن: بچّه‌ها دست یکدیگر را می‌گیرند و دایره‌وار به دور اتاق حرکت می‌کنند. هنگامی که به عبارت «همگی آهسته پنهان می‌شوند» رسیدند؛ به روی پتو برمی‌گردند.
اکنون در پاکت نامه باز می‌شود که در آن، محل پنهان کردن تاج نوشته شده اســت. همه بچّه‌ها به دنبال تاج می‌گردند. نفری که تاج را پیدا کند، «پادشاه بازی‌ها» در آن روز اســت و می‌تواند تاج را بر سر خود بگذارد.

تذکر

در این مرحله از بازی، تمام بچّه‌ها می‌توانند با توجه به دستورالعمل، یک تاج کاغذی برای خود درست کنند.

بازی‌هایی رنگارنگ از کیسه هندی

هدف

تقویتِ حس لامسه، بینایی، شنوایی؛ تقویتِ تجربه‌های اجتماعی، آمادگی برای صحبت کردن؛ تقویت رفتار حرکتی ریز و درشت؛ افزایش اعتماد به نفس.
تعداد نفرات: 10 تا 12 نفر
سن: سه سال و بیشتر
زمان: 30 تا 40 دقیقه
وسایل مورد نیاز (که در کیسه‌ی هندی قرار دارد): چند لوله‌ی مقوایی، چند عدد توپ تنیس، چند عدد کارتن تخم‌مرغ، روزنامه، درپوش‌های نوشابه، چند عدد لیوان پلاستیکی، بادکنک، دستمال، تکه‌های پارچه، حوله حمام، پتو یا ملافه، چند عدد راکت تنیس رومیزی و تنیس چمن.
لوازم مکمل: رادیو ضبط با موسیقی، یک نخ بلند، 12 -10 کارتن بزرگ، برای هر نفر یک چشم بند
تدارک فضا: در گوشه‌ای از اتاق، پتویی پهن می‌شود. کیسه‌ی هندی پُر و لوازم مکمل، جایی در دسترس قرار می‌گیرند.
روند بازی: پس از آنکه بچّه‌ها لباس‌های ورزشی خود را پوشیدند، چند تمرین انجام می‌دهند تا توانایی تمرکزشان زیادتر شود. سپس کیسه‌ی هندی که توسط وسایل و مواد پر شده اســت، هماهنگ با موسیقی، بچّه‌ها در اتاق می‌دوند، جفت پا می‌پرند، روی یک پا می‌پرند، چهار دست و پا می‌روند و خیلی کارهای دیگر. با تمام شدن موسیقی، هر نفر به طرف کیسه می‌دود و از بیرون آن را لمس می‌کند تا بفهمد چه چیزی داخل آن وجود دارد. نفرات نام هر چیزی را که لمس و احساس کردند، در گوش نفر دیگر می‌گویند و زمانی‌که موسیقی از نو پخش می‌شود، بچّه‌ها دوباره در اتاق به جنب و جوش درمی‌آیند. این بازی چندین بار تکرار می‌گردد. سپس محتویاتِ کیسه در گوشه‌ای از پتوی پهن شده خالی می‌شود.
بچّه‌ها می‌توانند آزادانه بر حسب میل و اراده‌ی خود، تنهایی، دوتایی یا گروهی با یک یا چند وسیله بازی کنند. وسایل بازی را می‌توان با هم ادغام، مبادله و امتحان کرد. مربّی مراقبت می‌کند، و بین تمام نفرات گشته و بچّه‌ها را به بازی ترغیب نموده و مانع از ایجاد درگیری در بین آن‌ها می‌شود.
منبع مقاله :
بیرمان، اینگرید؛ (1385)، بازی‌هایی برای تقویت احساس، ترجمه محمّد حبیبی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
روش تدریس معلّم و راه کارهایی برای تقویت آن در …روش تدریس معلّم و راه کارهایی برای تقویت آن در آموزش مؤثّرکتاب کودک، دبستان و پیش دبستانتقویت و پرورش حافظه دیداری در کودکان توجه نقل یا کپی برداری از این مقاله فقط با ذکر چگونه از طریق تماشای فیلم، زبان انگلیسی خود را تقویت …من کلاس زبان میرم و از یکی از معلم‌ها پرسیدم چطور شنیدنم رو تقویت کنم گفت فیلم نکات طلایی برای افزایش آی کیو در نوزادانزایمان طبیعی نوزاد را باهوش می کند متخصصان دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ییل در آمریکا فان وسرگرمیفان وسرگرمی فان وسرگرمی سرگرمی،طنز وسرگرمی،ترانه هندی،ترکی وهندی،سلفی بازیگران نکاتی که باید درباره دوره آموزشی …احتمالاً مستحضرید که بنده از ابتدای تیر ماه به دوره آموزشی سربازی اعزام شدم و اکنون بازی برای افزایش توجه ما برای یادگیری به سطح معینی از هوشیاری نیاز داریم اگر سطح هوشیاری خیلی کم باشد آموزش ابتدایی را دریابید که دانشگاه دیر است امام …تحول نو در رشد ابتدایی آموزش ابتدایی را دریابید که دانشگاه دیر استمیگنا شیوه‌های تفسیر آزمون وکسلرچند نکته برای اجرای آزمون تجربه هنگامی که به منابع مختلف مراجعه می‌کنیم کمتر به ترفندهای موبایل، دنیای موبایل، تبلت،ترفند …دنیای موبایل ،دنیای موبایل و کامپیوتر،دنیای موبایل و تبلت،دنیای موبایل،دنیای

بازی‌هایی برای شناخت بدن

[ad_1]

تماس و شناخت بدن

شن زرد و نرم

هدف

تقویت رفتار حرکتی ریز و درشت، ایجاد حساسیّت برای حواس، تقویتِ حس لامسه، تقویتِ آمادگی تماس، ایجاد اعتماد به نفس
تعداد بچه‌ها: 8 نفر
سن: 5- 6 سال
زمان: تقریباً 45 دقیقه
مکان: یک تپّه شنی در محل بازی، مکان مناسبی برای این بازی اسـت.
وسایل مورد نیاز: آب، شیلنگ آب، چند عدد حوله، چند عدد آبپاش، الک، خاک‌انداز، چند عدد قالب کوچک

آغاز

تجمّع

بچّه‌ها لباس شنا پوشیده و به محل بازی می‌روند. در آن‌جا رو به خورشید می‌ایستند، دست‌هایشان را از هر دو طرف دراز می‌کنند، چشم‌ها را می‌بندند، نفس عمیق می‌کشند و گرمای خورشید را پذیرا می‌شوند.

آزاد کردن

بچّه‌ها با تکان دادن بدن، پا به زمین کوبیدن یا لگد کردن زمین، خود را از فشارهای روزانه آزاد و انرژی‌شان را تخلیه می‌کنند. سپس به طرفِ آفتاب برمی‌گردند، دست‌ها را از دو طرف دراز می‌کنند، نفس عمیق می‌کشند و بار دیگر خود را از گرما پر می‌کنند.

احوالپرسی

بچّه‌ها به طرف یکدیگر می‌روند، دست می‌دهند و با هم احوالپرسی می‌کنند.

شناختِ شن

بچّه‌ها روی شن‌ها راه می‌روند. در آن‌جا می‌توانند در یک فاز آزمایشی بلند، شن‌ها را لمس، بو و حس کنند. این بازی را می‌توان دو نفری یا تک نفری انجام داد.

بازی‌های دو نفره

بچّه‌ها، دو نفری در داخل شن‌ها دراز می‌کشند. شن‌های خشک را به بدن یکدیگر می‌مالند و با شن، بدن دیگری را نوازش می‌کنند. سپس شن‌ها را با آب خیس می‌کنند و بچّه‌ها ماساژ و نوازش را دوباره شروع می‌کنند. در ضمن کار، می‌توانند احساسات خود را به دیگری بگویند.

بازی‌های تیمی

چند نفر از بچّه‌ها، یک نفر را در شنِ خشک یا نمور چال می‌کنند. این بازی گروهی را می‌توان با توجه به میل بچّه‌ها، چندین بار تکرار کرد.

مبادله شناخت

بچّه‌ها دایره‌وار روی شن‌ها می‌نشینند و می‌توانند احساسات، شناخت‌ها و تجربه‌های خود را به دیگران بگویند.

سفری رؤیای «تختخواب شنی»

بچّه‌ها روی شن‌ها دراز می‌کشند، چشم‌ها را می‌بندند، به صدای محیط اطراف خود به دقت گوش می‌دهند و خود را برای چنین «سفری» آماده می‌کنند.
در تختخوابی نرم از شن قرار داری.
دانه‌های بی‌شمار بسیاری بدنت را به نرمی در برمی‌گیرند.
کاملاً انبوه روی پوستت قرار دارند و تو را گرم نگه می‌دارند.
به آرامی در شن قرار داری، نفس عمیق می‌کشی و خودت را خوشبخت حس می‌کنی.
اکنون بدنت را با تمام نیرو در شن‌ھا فشار می‌دهی.
دانه‌های بی‌شمار، تو را نگه می‌دارند، حفاظت می‌کنند، می‌پوشانند.
هر دانه شن تو را می‌برد، به گونه‌ای که آن را کاملاً حس می‌کنی.
آرام هستی و نفس عمیق می‌کشی.
خورشید به پوست شنی تو می‌تابد.
تو و شن‌ها را گرم می‌کند.
خواب یک ساحل شنی طولانی را می‌بینی.
تو آن‌جا هستی، کاملاً آرامی و به صدای دریا گوش می‌دهی.
صدایی آرام از خود بیرون می‌دهی.
صدایِ پرنده‌هایی را که در ساحل به این سو و آن سو پرواز می‌کنند، می شونی.
حالا، بوی دریا را حس می‌کنی.
بو را عمیقاً تنفس می‌کنی و به داخل می‌دهی.
خودت را خوشبخت حسی می‌کنی.
(مکثی کوتاه با موسیقی دلنشین)
اکنون دوست داری در این شن نرم بازی کنی.
دست و پایت را تکان می‌دهی و وزن بدنت را آهسته به این طرف و آن طرف می‌اندازی.
حس می‌کنی که ساحل چقدر نرم می‌شود.
تو را رها می‌کند، به تو آزادی می‌دهد.
اکنون چشم‌هایت را باز می‌کنی و خودت را در شن زرد و گرم می‌بینی.

پایان

بچّه‌ها می‌توانند خاکبازی کنند، خانه‌سازی کنند، چاله بکنند و ... در پایان، با شیلنگ به روی بچّه‌ها آب می‌پاشند.

شناخت بدن: تپه مورچه‌ها

هدف

تقویت تماس اجتماعی، حس لامسه و حس کنجکاوی، بهبود حس کردن بدن و رفتار حرکتی
تعداد بچّه‌ها: 8 نفر
سن: 5- 6 سال
زمان: تقریباً 45 دقیقه
وسایل مورد نیاز: قابلمه نسوز؛ چند برگه‌ی کاغذ کبریت، موسیقی تند، یک پَر، چند تکه پارچه، چند ترکه و شاخه چوب، یک لامپ معطر، یک پارچه ابریشمی، برای هر بچّه یک عدد پتو، گل‌های خشک شده یا سنگ‌های رنگی، یک حلقه‌ی لاستیکی، موسیقی ملایم، رادیو ضبط یک زنگ، نخ پشمی.
تدارک فضا: اتاق، تاریک و گرم اسـت. فضای وسط اتاق را با کمک گل‌های خشک شده یا سنگ‌ها، یک پارچه ابریشمی و یک لامپ معطر، به یک جوّ تفکر برانگیز بدل می‌کنند. پتوها، دایره‌وار به دور اتاق پهن می‌شوند؛ موسیقی دلنشینی بازی را همراهی می‌کند.

آغاز:

قلم جادویی

بچّه‌ها با لباس‌های ورزشی سبک، روی پتوها می‌نشینند. هر کدام یک برگ کاغذ دریافت می‌کنند. با یک مداد جادویی (انگشت خود) می‌توانند همه آنچه را که در این لحظه منفی می‌دانند؛ با دستخطی جادویی روی این برگه‌ها بنویسند. سپس برگه‌ها را در قابلمه می‌گذارند و می‌سوزانند.
بچّه‌ها آرزوهایی را که برای همان روز خود می‌کنند، بر روی برگه‌ای می‌نویسند. برگه‌ها را آتش می‌زنند و آن‌ها را به سفر می‌فرستند.

احوالپرسی

یکی از بچّه‌ها می‌ایستد یا به طرف فرد دیگر می‌رود. به او حرف دلنشینی را می‌گوید و دست نوازش بر سرش می‌کشد. نفر مقابل نیز به همین صورت با او احوالپرسی می‌کند و تا آخر. در پایان، به یکدیگر دست می‌دهند و به همدیگر «صبح بخیر» می‌گویند.

بازی‌های تنفسی

- بچّه‌ها روی پتوها دراز می‌کشند، عمیق و یکنواخت نفس می‌کشند. با صدای زنگ، نفس را نگه می‌دارند و با صدای دوباره‌ی آن، نفس را بیرون می‌دهند (تمرین را چند بار تکرار می‌کنند).
- بچّه‌ها سه بار، سریع و کوتاه نفس می‌کشند؛ سپس سه بار آهسته و طولانی
- پس از چندین بار تکرار، دوباره به آرامی نفس می‌کشند.

داستان شعرگونه «مورچه پُرکار» (چیستان)

بچّه‌ها بر روی پتو نشسته و به متن زیر گوش می‌دهند:
من در نظر آدم‌های این‌جا در این سرزمین
به عنوان موجودی پرکار و چابک شناخت شده‌ام.
هرچند کوچکم و خیلی زیبا نیستم،
اما در عوض می‌توانم خیلی سریع حرکت کنم.
قدرتم مثل خرس اسـت،
بار کشیدن برایم اصلاً سخت نیست.
دو نفری از زیر و رو کردن اشغال لذت می‌بریم،
بنابراین ما هیچ وقت دوست نداریم تنها باشیم.
پس از آن می‌رویم بعضی از چیزها را می‌آوریم.
و به هم کمک می‌کنیم هر جا که بتوانیم.
چیزهای شیرین را خیلی دوست داریم.
بوی مربا را از فاصله دور متوجه می‌شویم.
اما آدم‌هایی که ما را از خانه بیرون می‌اندازند،
متأسفانه با دنیای حیوانات آشنا نیستند.
کاشکی آن‌ها می‌توانستند زندگی ما را درک کنند.
تا این‌قدر آسان ما را ندیده نگیرند.
وقتی که برای گردش به جنگل می‌روید،
برای یک بار هم که شده به اطرافیان بنگرید و کمی دقت کنید.
آن‌جا چه بسا ما را در حال دویدن ببینید،
یک بار دیگر به ما نگاه کنید و آرام بمانید.

داستان حرکت

مربّی، یک حلقه لاستیکی را در اتاق می‌گذارد و نخ‌های پشمی را پخش می‌کند. سپس از بچّه‌ها می‌خواهد به داستان زیر با دقت گوش بدهند و حرکت‌های گفته شده را تقلید کنند.
در جنگلی میان کاج‌های بسیار، تپه بزرگ مورچه‌ها قرار دارد. بیش از هزاران مورچه خیلی آرام و انبوه در کنار هم قرار دارند و از آرامش صبحگاهی لذت می‌برند. خورشید نورش را به جنگل هدیه می‌دهد. مورچه‌ها به واسطه‌ی گرما از خواب بیدار می‌شوند. کش و قوس می‌روند و از هم جدا می‌شوند. هر مورچه خیلی آهسته، سعی می‌کند. از تنگنای تپه بیرون بیاید. آنها بی‌قرارند و سینه‌مال حرکت می‌کنند و بدین ترتیب تپه مورچه‌ها را از هم باز می‌کنند. حالا هر مورچه راه خودش را می‌گیرد و می‌رود. سوزن، برگ و شاخه‌های کوچک کاج را جمع‌آوری می‌کند و همه را با خودش می‌برد. همگی پرکار ھستند و هیچ کس اجازه استراحت ندارد. تازه وقتی که خورشید در بالاترین نقطه خود در آسمان ظاهر شد، آن‌ها استراحت کوتاه نیمروزی می‌کنند. دو نفری، سه نفری یا چهار نفری کاملاً نزدیک هم حرکت می‌کنند، کنار هم روی هم یا زیر هم قرار گرفته‌اند. همدیگر را به نرمی لمس می‌کنند و هر کس تنفس دیگری را حس می‌کند. به صورت دراز کشیده باقی می‌مانند و خواب می‌بینند. باد ملایمی می‌وزد و مورچه‌ها را از خواب نیمروزی بیدار می‌کند. کش و قوس می‌روند و کار را از نو از سر می‌گیرند.
تا دیر وقت، زمانی که بخواهد شب بشود، آن‌ها سوزن‌های کاج، ترکه‌های چوب و سایر گنج‌های جنگل را با خود بار می‌کشند.
وقتی که خورشید غروب می‌کند، مورچه‌ها به شدت خسته‌اند. دوباره به طرف تپه مورچه سینه‌مال می‌روند و خود را به هم فشرده کنار یکدیگر یا روی یکدیگر قرار می‌دهند. بدن کوچکشان، بدن طرف مقابل را گرم می‌کند و به سرعت همه به خواب می‌روند. در زیر نور ماه، تپه مورچه‌ها کاملاً آرام اسـت و آرامش دلنشینی بر جنگل حاکم اسـت.

پیشنهادهایی برای شُل کردن

بچّه‌هایی که مربی آن‌ها را با پرلمس می‌کند، خود را از تپه مورچه‌ها آزاد می‌کنند و می‌توانند با دراز کردن دست و پا، کش و قوس رفتن، جفت پا پریدن، دویدن، راه رفتن و کارهای دیگر، بدنشان را شُل کنند.
چنانچه خود را خوشحال دیدند، دایره‌وار می‌نشینند و درباره‌ی تپه‌ی مورچه‌ها و شناخت‌های کسب کرده، با یکدیگر صحبت می‌کنند.

گفتگو: داستان مورچه و حرکت، چه چیزی به ما می‌آموزد؟

مضمون‌های ممکن: همه جانوران دوست دارند به آن‌ها توجه شود. کوچکترین جانوران نیز آفریده خداوند هستند و وظیفه‌ای بر روی زمین دارند. جثه‌ی جانور، بیانگر توان و نیروی آن نیست. جانوران کوچک نیز کارهای زیادی می‌توانند انجام دهند، فقط اگر بخواهند.

پایان «بازی پوشاندن»

یکی از نفرات روی پتو دراز می‌کشد. نفرات دیگر دست‌هایشان را آرام روی اعضای بدن او دراز کشیده می‌گذارند (سر، شانه، کمر، پا، ران، بازو). بدین ترتیب، بچّه دراز کشیده را برای چند دقیقه می‌پوشانند. بچه‌ی دراز کشیده، خود تعیین می‌کند که چه وضعیتی باید داشته باشد.

تذکر

مربّی می‌تواند دو گروه درست کند تا بتوان هر بچّه را برای مدت طولانی‌تری پوشاند. آن‌هایی که مایل نیستند پوشانده شوند، نقش پوشاننده را بازی می‌کنند. بچّه‌ها با کمک این پوشش خوشایند، با گرما و احساس امنیت آشنا می‌شوند.

تماس بدنی و شناخت بدن: جزیره پروانه‌ها

هدف

تقویتِ تماس اجتماعی، تقویت حس کردن بدن، شناخت فضا، بهبود رفتار حرکتی
تعداد نفرات: 6- 8 نفر
سن: 5- 6 ساله‌ها
زمان: تقریباً 45 دقیقه
وسایل مورد نیاز: چند عدد سنجاق (گل سینه) پروانه‌ای شکلِ کوچک، یک قوطی کنسرو زیبا یا یک قوطی کبریت برای حفظ کردن پروانه‌ها، موسیقی (فلوت)، چند پر رنگی، مداد نقاشی، کاغذ، قیچی و زیردستی‌های محکم نقاشی، برای هر نفر یک بالش، یک پارچه ابریشمی، یک شمع، گل‌های خشک شده، سنگ، کبریت، رادیو ضبط، موسیقی دلنشین.
تدارک فضا: اتاق تاریک و گرم اسـت. بچّه‌ها با کمک پارچه‌ای رنگی، یک شمع، گل‌های خشک شده یا سنگ‌های رنگی، وسط اتاق را مهیا می‌کنند. گل سینه‌ها را در قوطی می‌ریزند و بالش‌ها را دایره‌وار قرار می‌دهند.

آغاز

بچّه‌ها لباس‌های ورزشی سبک می‌پوشند، بر روی زیرانداز می‌نشینند و دست یکدیگر را می‌گیرند. هر نفر ترانه‌ای را برای خود زمزمه می‌کند.
بچّه‌ها می‌توانند با چشم بسته ترانه‌های خود را در دلشان زمزمه کنند. هر وقت که خواستند، می‌توانند به خواندن پایان دهند. تازه زمانی که سکوت مطلق حاکم شود، بازی پایان گرفته اسـت.

بازی احوالپرسی

یک نفر از بچّه‌ها از قوطی یک گل سینه بر می‌دارد، به طرف نفر دیگر می‌رود و گفته دلنشینی به او می‌گوید و گل سینه را به وی هدیه می‌دهد. بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که همه بچّه‌ها گل سینه داشته باشند.

رها کردن

بچّه‌ها برمی‌خیزند، آزادانه در اتاق حرکت می‌کنند، راه می‌روند، جفت پا می‌پرند، خود را تکان می‌دهند و هر آنچه را که به آن‌ها فشار می‌آورد، لگد می‌کنند. چنانچه خود را آزاد و رها احساس کردند، دوباره بر روی حصیر می‌نشینند.

پرواز پروانه (با همراهی فلوت)

- بچّه‌ها به دقت به پروانه خود نگاه می‌کنند. هر کس که مایل باشد، می‌تواند همانند پروانه‌ای در اتاق «پرواز کند.» با پایان یافتن موسیقی، همگی دوباره به سر جایشان «پرواز می‌کنند».

بازی‌های تنفسی و بازی‌های صدا

- بچه‌ها نقش بادی را بازی می‌کنند که قرار اسـت پروانه‌ها را با خود به هوا ببرد. به همین منظور، با بینی نفس عمیق می‌کشند و با دهان غنچه کرده، نفس را دوباره بیرون می‌دهند. این بازی، چندین بار تکرار می‌شود.
- آن‌ها نفس عمیق می‌کشند و با دهانِ کاملاً باز، نفس را دوباره بیرون می‌دهند (خودتان حس کنید که باد در چه زمانی شدیدتر اسـت).
- هر نفر یک پَر را در دست خود می‌گذارد (به پروانه اجازه‌ی پرواز می‌دهد). ابتدا با بینی نفس می‌کشد و سپس با بینی و از راه دهان آن را بیرون می‌دهد. بدین ترتیب، یاد می‌گیرند که چگونه می‌توان با تنفس خود، پرها را به پرواز درآورد. بچّه‌ها لب‌های خود را آرام بر روی هم می‌گذارند و سعی می‌کنند با بازدم، پَر را به جلو فوت کنند. پس از آن، هر نفر پَر خود را با فوتی شدید به رقص یا حرکت در می‌آورد.

بازی‌های تماسی (با همراهی فلوت)

- بچّه‌ها دو به دو قسمت‌های بدون لباسِ بدنِ یکدیگر را با پَر نوازش می‌کنند. هر کس که بخواهد، می‌تواند بالاتنه یا پاهای خود را لخت کند.
- یکی از بچّه‌ها دراز می‌کشد و بچّه‌های دیگر او را با پر نوازش می‌کنند. (پروانه‌های بسیاری بدنت را قلقلک می‌دهند). این بازی، چندین بار تکرار می‌شود.

جزیره پروانه‌ها (با همراهی فلوت)

بچّه‌ها، چهارزانو بر روی حصیر خود می‌نشینند و برای مدتی به گل سینه‌شان نگاه می‌کنند. آن را به کناری می‌گذارند، چشم‌ها را می‌بندند و آرام و یکنواخت تنفس می‌کنند.
در آن دوردست؛ در یک دریایی آبی، جزیره‌ای وجود دارد.
در قایق بادبانی کوچکی می‌نشینی و به راه می‌افتی.
وزش باد تو را به جزیره می‌رساند.
باد گرمی به میان موهایت می‌وزد و آرامش عظیمی تو را همراهی می‌کند. نگاهی به آسمان می‌اندازی.
خورشید، گرم و درخشان بر روی توست.
پرتوهایش سر، شکم، پا و دست‌هایت را گرم می‌کند.
احساس خوشایندی به تو دست می‌دهد. همه چیز بر وفق مراد اسـت.
نگاهی به پایین می‌اندازی.
آب آبی روشن را تماشا می‌کنی.
ماهی‌های رنگی بسیاری قایقت را همراهی می‌کنند.
به جلو نگاه می‌کنی.
جزیره نزدیکتر می‌شود، قایق آهسته در شن سُر می‌خورد.
پیاده می‌شوی. شن‌های سفید و گرم در میان انگشتان پایت لیز می‌خورند.
گلزاری رنگارنگ نگاهت را به خود جلب می‌کند.
بوی سحرانگیز، تو را در برمی‌گیرد.
بوی گل‌ها را عمیق تنفس می‌کنی.
اکنون پا به گلزار می‌گذاری و شگفت زده می‌شوی.
پروانه‌های رنگی بسیار بدون صدا در اطرافت پرواز می‌کنند.
پروانه‌های قرمز، زرد، سفید و رنگارنگ در باد گرم می‌رقصند.
روی گل‌ها می‌نشینند، بال‌های لطیفشان در آفتاب می‌درخشد.
آن‌ها روی گل‌ها نشسته‌اند و به این طرف و آن طرف تاب می‌خورند.
بی‌حرکت آن‌جا ایستاده‌ای و آن‌ها را تماشا می‌کنی.
با آن‌ها تاب می‌خوری. حرکت‌هایت، آرام و بی‌صداست.
کاملاً آرام هستی تا مزاحم این پروانه‌ها نشوی.
ناگهان، پروانه‌ای به طرفت می‌آید.
با بال زدن‌های نرم و سبک، به تو نزدیکتر می‌شود و روی دستت می‌نشیند.
(مربی پروانه‌ی هر بچّه را در دست او می‌گذارد.)
به آن نگاه می‌کنی، بسیار زیباست.
خیلی آرام در دستت نشسته اسـت و به تو نگاه می‌کند.
دوست داری پروانه را با خودت ببرى.
آهسته بلند می‌شود، به طرف قایقت حرکت می‌کنی و با کمک باد، به طرف خانه برمی‌گردی.
دوست جدیدت، پروانه، نیز با تو می‌آید.
(مکثی کوتاه با موسیقی)
اکنون دوباره در خانه هستی.
روی پتویت نشسته‌ایی.
آهسته چشم‌هایت را باز می‌کنی، کش و قوس می‌روی، خمیازه می‌کشی و به پروانه‌ات نگاه می‌کنی.
بچّه‌ها می‌توانند با کمک سنگ سخنگو احساساتی را که در طول سفر داشته‌اند، برای دیگران بازگو کنند.

پیشنهادهای پایانی:

پیشنهاد برای «شُل کردن بدن، رقص پروانه‌های رنگارنگ»
(همراهی فلوت با رقص)
بچّه‌ها می‌توانند خود را از این آرامش تفکر برانگیز آزاد کنند و با پروانه‌های خود، آزادانه در اتاق جنب و جوش نمایند. با پایان گرفتن و موسیقی، به سر جاهای خود «پرواز می‌کنند.»

پیشنهاد ساخت «گلزار پروانه‌ها»

(همراهی فلوت با رقص)
بچّه‌ها یک گل نقاشی می‌کنند، آن را با قیچی می‌برند و به دور شمعی می‌گذارند و بدین ترتیب گلزاری به وجود می‌آورند که پروانه‌شان روی آن می‌نشیند.
منبع مقاله :
بیرمان، اینگرید؛ (1385)، بازی‌هایی برای تقویت احساس، ترجمه محمّد حبیبی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
عوامل استرس زا و راه هایی برای کاهش آنمردم اغلب چنان به استرس عادت کرده اند که از وجود آن در خود بی خبرند بسیاری از ما به رغم کتاب کودک، دبستان و پیش دبستانشناخت و درمان اختلال قرینه نویسی توجه نقل یا کپی برداری از این مقاله فقط با ذکر نام کتاب کودک، دبستان و پیش دبستانمجموعه جلدی آزمون های هوش و آمادگی تحصیلی منتشر شد برای کسب اطلاعات بیشتر روی تصویر نقاشی برای کودکان روان شناسی نقاشی کودکآماده کردن کودک برای زندگی آینده یعنی او را مسئول خود کردن و طوری تعلیمش دادن که نکات طلایی برای افزایش آی کیو در نوزادانزایمان طبیعی نوزاد را باهوش می کند متخصصان دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ییل در آمریکا روش تدریس معلّم و راه کارهایی برای تقویت آن در …آنچه در این مقاله آمده است مجموعه ای از وظایف و کارهای معلمی است که در سر کلاس برای وبلاگ روانشناسی شفای درونبا وجود اینکه ممکن است تمرینات زیادی برای رویارویی با افراد منفی انجام داده باشیم سایر مطالب تربیت کودک کودک را وادار به حضور در جمع نکنید مشکلات رفتاری کودک خردسال نقش کدامیک از والدین در جشن تولد یک سالگی کودک چگونه باید باشد؟بله، اولین جشن تولد تنها برای والدین کودک و مهمان‌هاست کودکتان این تولد را به خاطر رشد و تکامل کودک ، خلاقیت کودک کودکرشد و تکامل کودکرشد و تکامل کودکانرشد و تکامل کودک رشد و تکامل کودک سالهرشد و

پیشنهاد بازی‌هایی خلاقیّت‌ساز

[ad_1]

چون خلاقیّت آزاد را ترجیح می‌دهم، اصلاً تمایل ندارم انگیزه‌های ویژه‌ای برای خلاقیّت ارائه کنم. اجازه بدهید کودکان خودشان فعال باشند تا چند و چون تخیّل و خلاقیت چند جانبه را شخصاً ببینند. کودک در هنگام تعیین مواد، گهگاه فقط به یک محرک از طرف مربّی نیاز دارد تا کارش را شروع کند. خلاقیت، فقط به بریدن تصاویر پنجره یا مشابه آن محدود نمی‌شود، بلکه کارهای بسیار دیگری را نیز در برمی‌گیرد. هیچ اعتراضی به بریدن تصاویر کشیده شده نیست، چون آن نیز حس بینایی، لامسه و رفتار حرکتی را تقویت می‌کند؛ اما بحث این اســت که این کار باید گاه و بیگاه صورت گیرد.

شکل دادن به گل رس

گِل رُس، توده‌ای شکل‌پذیر اســت که ماده‌ای بسیار مناسب برای تقویت حس لامسه به شمار می‌آید. گِل رُس سمّی نیست، بو هم ندارد و می‌توان آن را از حالتِ سفت و سخت، به حالتِ شُل و نرم تغییر داد. با چکش، می‌توان گل رُس سفت شده را چند تکه کرد و با آب آن را دوباره آماده شکل‌پذیری نمود. لازم نیست اشیایی که با کمک دست، پا، انگشت و سایر وسایل کمکی نظیر چاقو و لوله شکل داده می‌شوند، در آتش پخته شوند. آن‌ها پس از چند لحظه حتماً ترک می‌خورند و خرد می‌شوند و از نو برای یک اثر هنری تازه شکل‌پذیر هستند.

خمیر نمک

2 فنجان نمک، 2 فنجان آرد، یک فنجان آب و احتمالاً کمی سریش را با هم مخلوط می‌کنند. همزمان، می‌توان رنگ خوراکی نیز به آن اضافه کرد.

گلوله سریش

سریش را با آب مخلوط و خاک اره یا خرده‌های بسیار ریز روزنامه را به آن اضافه کنند. بدین ترتیب، مخلوطی شکل‌پذیر به وجود می‌آید.

آرایش

سه قاشق غذا خوری نشاسته، یک قاشق چای خوری آب، 2 قاشق غذاخوری کرم پوست و کمی رنگِ خوراکی را با هم مخلوط و مخلوط را در قوطی کنسرو پر می‌کنند. آن را می‌توان برای چند روز نگه داشت و استفاده کرد.

رنگ سریش‌دار

سریش را با آب مخلوط و به آن رنگ محلول در آب اضافه می‌کنند. رنگ سریش‌دار را می‌توان با یک قلم مو، انگشت، پا، با یک شانه، چوب پنبه، گوی و ... به کار گرفت.

رنگ آرد

یک فنجان آرد، یک فنجان آب، چند قطره لیمو، رنگ خوراکی یا آب رنگ را تا زمانی با هم مخلوط می‌کنند که به یک توده‌ی رنگی قابل نقاشی براق بدل شود.

خمیر بازی

یک فنجان آب، یک قاشق غذاخوری روغن و دو قاشق چای‌خوری رنگ فوری را کمی می‌جوشانند و سپس با یک فنجان آرد، یک چهارم فنجان نمک و دو قاشق غذاخوری زاج سفید پتاس (قابل خرید در داروخانه‌ها) مخلوط می‌نمایند. مخلوط را در ماهی‌تابه‌ای می‌ریزند و برای مدتی (تقریباً 3- 4 دقیقه) روی اجاق روشن هم می‌زنند تا مخلوط به ماهی‌تابه نچسبد. اکنون، توده مخلوط را با آرد روی تخته‌ای ورز می‌دهند، سپس آن را در قوطی کنسرو، به گونه‌ای بسته‌بندی می‌کنند که برای یک سال سالم باقی بماند و قابل استفاده باشد.
منبع مقاله :
بیرمان، اینگرید؛ (1385)، بازی‌هایی برای تقویت احساس، ترجمه محمّد حبیبی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط



کلماتی برای این موضوع
پیشنهاد بازی‌هایی خلاقیّت‌ساز