جواب هایی مثل «معلم فرزندم اصلا خوب نیست.»، «مدرسه فرزند نوجوان من شرایط استاندارد ندارد.» یا «همکلاسی های فرزندم او را اذیت می کنند.» و هزاران دلیل که به نوعی از عوامل بیرونی و خصوصا مدرسه ریشه می گیرد، اما جواب به این سوال که چرا با وجود تلاش های بی وقفه خانواده ها و هوش نسبی فرزندانمان، مدرسه باعث بروز ناسازگاری های جدی در آنها می شود، به تامل بیشتری نیاز دارد.
واقعیت همین چیزی است که برایتان گفتیم اما در این مواقع بهتر است مراقبت نوع حرف هایی که می زنید، باشید. هرگز با معلم فرزندتان مخالفت نکنید. مخالفت شما ممکن است با سکوت شما هم تایید شود حتی اگر حرفی به زبان نیاورید. مثلا خانواده ممکن است از معلم در حضور نوجوان انتقاد نکنند ولی مرتبا با مدیر یا مسئولان در مدرسه درباره اشکال های معلم حرف بزنند. البته گاهی ممکن است معلم فرزند شما با او منصفانه رفتار نکند ولی شما به عنوان والدین باید کمی پخته تر عمل و این مساله را طوری حل و فصل کنید که معلم از چشم نوجوان نیفتد و اقتدار او را دستکم نگیرد. با این کار شما توانسته اید تا حد زیادی به نوجوانتان یاد بدهید که خود او مسئول نمره های بدش است و نباید دیگران را مقصر بداند. هرگز مدرسه فرزندتان را در حضورش بی کفایت جلوه ندهید و با این کار به اختلاف های بین او و مسئولان مدرسه دامن نزنید.
متاسفانه در سال های اول شروع مقطع دبیرستان، معلمان آن طور که باید نیازهای دانش آموزان را تامین نمی کند و بیشتر روی نظم و انضباط آنها تاکید دارند تا موضوع های دیگر. معلمان مدرسه بی نقص نیستند و ممکن است معلم یک کلاس به دلیل حقوق کم یا یک درگیری خانوادگی استرس و فشار کاری اش را به فرزندتان منتقل کنند. در این مورد باید با مشاور مدرسه صحبت کنید و ترجیحا از فزندتان بخواهید مشکل خود را مستقیما با مشاور مطرح کند. مشاوران مدرسه می توانند واسطه خوبی در این مورد باشند و به عنوان یک میانجی خوب عمل کنند.
جواب هایی مثل «معلم فرزندم اصلا خوب نیست.»، «مدرسه فرزند نوجوان من شرایط استاندارد ندارد.» یا «همکلاسی های فرزندم او را اذیت می کنند.» و هزاران دلیل که به نوعی از عوامل بیرونی و خصوصا مدرسه ریشه می گیرد، اما جواب به این سوال که چرا با وجود تلاش های بی وقفه خانواده ها و هوش نسبی فرزندانمان، مدرسه باعث بروز ناسازگاری های جدی در آنها می شود، به تامل بیشتری نیاز دارد.
واقعیت همین چیزی است که برایتان گفتیم اما در این مواقع بهتر است مراقبت نوع حرف هایی که می زنید، باشید. هرگز با معلم فرزندتان مخالفت نکنید. مخالفت شما ممکن است با سکوت شما هم تایید شود حتی اگر حرفی به زبان نیاورید. مثلا خانواده ممکن است از معلم در حضور نوجوان انتقاد نکنند ولی مرتبا با مدیر یا مسئولان در مدرسه درباره اشکال های معلم حرف بزنند. البته گاهی ممکن است معلم فرزند شما با او منصفانه رفتار نکند ولی شما به عنوان والدین باید کمی پخته تر عمل و این مساله را طوری حل و فصل کنید که معلم از چشم نوجوان نیفتد و اقتدار او را دستکم نگیرد. با این کار شما توانسته اید تا حد زیادی به نوجوانتان یاد بدهید که خود او مسئول نمره های بدش است و نباید دیگران را مقصر بداند. هرگز مدرسه فرزندتان را در حضورش بی کفایت جلوه ندهید و با این کار به اختلاف های بین او و مسئولان مدرسه دامن نزنید.
متاسفانه در سال های اول شروع مقطع دبیرستان، معلمان آن طور که باید نیازهای دانش آموزان را تامین نمی کند و بیشتر روی نظم و انضباط آنها تاکید دارند تا موضوع های دیگر. معلمان مدرسه بی نقص نیستند و ممکن است معلم یک کلاس به دلیل حقوق کم یا یک درگیری خانوادگی استرس و فشار کاری اش را به فرزندتان منتقل کنند. در این مورد باید با مشاور مدرسه صحبت کنید و ترجیحا از فزندتان بخواهید مشکل خود را مستقیما با مشاور مطرح کند. مشاوران مدرسه می توانند واسطه خوبی در این مورد باشند و به عنوان یک میانجی خوب عمل کنند.