استفاده از نسخههای پزشکی الکترونیکی برای بیماران تحت پوشش خدمات سلامت الکترونیک بنیاد برکت وابسته به ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره)، احتمال بروز خطای پزشکی در معالجهی این افراد را به شدت کاهش داده است.
به گفتهی سیدمحمد پورحسینی، هنگام صدور نسخههای الکترونیکی، اگر داروی تجویز شده با وضعیت بیمار همخوانی نداشته و یا با تداخل دارویی همراه باشد، پزشک با هشدار نرمافزار متوجه این مشکل میشود.
مدیرعامل شرکت برکتتل ادامه داد: برای بیمارانی که پروندهی سلامت الکترونیک داشته باشند، تمام سوابق پزشکی فرد در دسترس پزشک قرار میگیرد و به این ترتیب تجویز راحتتر و با دقت بیشتری انجام می شود.
پورحسینی با اشاره به اینکه نرمافزار نسخهی الکترونیک بهطور مستقیم به داروخانههای طرف قرارداد متصل است، گفت: اگر داروی تجویز شده در داروخانه موجود نباشد، سیستم اطلاع میدهد و پزشک این امکان را دارد که در لحظه، دارو را تغییر دهد.
وی نسخههای الکترونیک را برای صرفهجویی در زمان و هزینهی پزشک و بیمار بسیار مؤثر دانست و اظهار کرد: نسخههای الکترونیک در حال حاضر فقط در برخی مناطق محروم استانهای کهگیلویه و بویراحمد، سیستان و بلوچستان، آذربایجان شرقی و کرمانشاه قابل استفاده است، اما در صورت توافق با سازمان غذا و دارو، بنیاد برکت میتواند نسخههای الکترونیک را به تمام داروخانههای سطح کشور مرتبط کند.
بنیاد برکت وابسته به ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) در راستای خدماترسانی به مناطق محروم و کمتر توسعهیافتهی کشور تاکنون ۳۴۰ هزار نفر را تحت پوشش طرح سلامت الکترونیک قرار داده است.
این اقدام بنیاد برکت که برای اولین بار در ۵ نقطهی کمتر توسعهیافتهی کشور انجام شده است؛ علاوه بر کاهش مرگ و میر ناشی از کمبودهای درمانی در مناطق محروم، در کاهش آمار مهاجرت روستاییان به شهرها نیز مؤثر بوده است.
در تربیت فرزندتان، شاید همان شیوههایی را به کار ببندید که سالها قبل والدین شما در تربیت خودتان به کار بسته بودند. این کار معمولاً ناخودآگاه انجام میشود.
ما در اینجا هفت خطای رایج در تربیت فرزند را به شما یادآوری میکنیم:
۱- ایجاد حس بد بودن:
اگر کاری انجام دهید که فرزند شما احساس کند به اندازه کافی خوب نیست تا توجه و محبت شما را جلب کند، دچار این خطا شده اید. ممکن اســت دوست داشتن او را مشروط به گرفتن نمره خوب کنید. ممکن اســت بعد از اشتباهاتش، او را به شیوهای تنبیه و طرد کنید که او احساس نکند این تنبیه به خاطر عمل اشتباهش بوده بلکه فکر کند خودش آدم بیارزش و بدی اســت و تنبیه را متوجه خودش بداند، نه عملش.
۲- تو اشتباه میکنی!
بچهها هم مثل ما، احساسات یا درک و دریافتهایی دارند که از نگاه خودشان درست اســت. انکار این احساسات و تلاش برای پس زدن آنها یک اشتباه بزرگ اما رایج میان والدین اســت. مثلاً وقتی کودک از چیزی خوشش میآید، شما میگویید: اونقدرها هم خوب نیست. وقتی نسبت به اتفاقی احساس ترس و نگرانی میکند، به جای همدلی با او میگویید: ترس نداره که! تو اشتباه میکنی! با این کار به فرزندتان میآموزید همیشه به احساسات و برداشتهای خودش بیاعتماد باشد.
۳- انتظار درک بالا:
از بچهها نخواهید حدس بزنند چه کاری درست اســت و شما چه توقعی دارید. فرمانهای خود را صریح و دقیق و کوتاه بگویید تا او بدرستی اجرا کند.
۴- نظر تو مهم نیست!
یک خطای رایج، در نظر نگرفتن حق اظهار نظر از سوی کودک اســت. معمولاً پشت این خطا، این توجیه وجود دارد: او خیلی کوچکتر از آن اســت که بتواند نظری داشته باشد.
۵- سوءاستفاده از قدرت:
اقتدار داشتن به معنی سوءاستفاده از قدرت نیست. مسلماً شما توانمندتر از فرزندتان هستید. از این قدرت علیه او استفاده نکنید. چیزی که شما نیاز دارید، اقتدار و قاطعیت اســت نه زورگویی و قلدری.
۶- دخالت:
در تصمیم گیریهای کوچک فرزندتان دخالت نکنید. به او استقلال بدهید تا درباره امور شخصیاش خودش تصمیم بگیرد.
۷- برچسب زدن:
این، بدترین خطایی اســت که میتوانید انجام دهید. وقتی فرزندتان را تنبل، بیفکر، لجباز، کم هوش یا احمق خطاب میکنید، با این برچسب نه تنها موجب خشم و سرخوردگی فرزندتان میشوید، بلکه خود انگاره او را به شکلی معیوب ترسیم میکنید. به طوری که او خود را با همین صفات باور میکند و در تمام زندگی چنین تصویری از خود در ذهن میسازد.
مجله ایران بانو
نکاتی درباره تصورات رایج اما اشتباه والدین درباره کودکان
3 خطای والدین که خلاقیت کودکان را کور میکند
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۹:۳۰
کودکان
بزرگسالان در مواجهه با کودکان برداشت غلطی است که از رابطه شلوغ کاری با بی ادبی یا رفتاری نادرست درباره شخصیت کودکان دارند.
تمرین مدیریت وسایل: کودک تمام ابزارها را در کنارش قرار می دهد تا در وقت مناسب بهترین استفاده را از ابزار و وسایل پیرامونش داشته باشد. این مدیریت وسایل تا حدی دقیق است که اگر به کودک بگوییم فلان اسباب بازی را کجا گذاشتی بدون خطا جای دقیقش را زیر خروارها وسایل نشان می دهد.
نمایش قدرت: کودکان با ارائه وسایل بازی و ابزارهایشان این پیغام را به اطرافیان می دهند که قدرت و اقتدارشان به چه میزان است.
تلاش برای متفاوت بودن: کودک با این کار قصد دارد چند بازی را به شکل منسجم و بر اساس نظم ذهنی خودش پشت سر هم بچیند و به شکلی پشت سر هم بازی کند تا از تنوع بازی احساس آرامش کند.
احساس امنیت: چون کودک با وسایلش به شکلی زندگی می کند که همه وسایل بازی هایش را زنده می پندارد سعی می کند مدام وسایلش را چک کند تا با این کار احساس امنیت کند و بفهمد همه وسایل حضور دارند.
تمرین مدیریت زمان: چون کودک تصویری از زمان برای بازی کردن قائل نمی باشد و گاهی تا زمانی که به خواب برود در حال بازی کردن است دوست دارد در حال حاضر همه وسایل بازی اش برای بازی کردن کنارش باشد و از حال همه وسایل جویا باشد.
3 خطای رایج و کور کننده خلاقیت کودکان
نکات مطرح شده تا این جای مطلب در حالی اتفاق می افتد که والدین در مواجهه با کودکان دچار سه خطای رایج میشوند و این خطا، ذهن کودک را کند و خلاقیت کودک را کور میکند و کودک در بروز احساساتش دچار ضعف می شود.
تنبیه نابه جای کودک: گاهی والدین در برابر کودک به مقابله و تنبیه زبانی و حتی بدنی اقدام می کنند. این کار باعث می شود که کودک رفتار اصلی و خواسته اش را بیان نکند و به دروغ و ریاکاری رو بیاورد. گاهی شدت تنبیه به حدی است که والدین در اقدامی عجیب به تنبیه در جمع مبادرت می کنند. این نوع تنبیه روحیه لجبازی کودک را بیدار می کند و کودک دست به رفتار مشابه والدین اش می زند.
منع کردن کودک از انجام فعالیت: این تفکر در والدین است که اگر کودک قوانین آن ها را رعایت نکند اجازه فعالیت و بازی کردن به کودکان را نمی دهند و این منع کودکان آسیب های جدی به خلاقیت کودکان وارد می کند.
شرط گذاری برای کودک: گاهی والدین با شرط گذاری و اتمام حجت به کودکان این پیغام را به کودکان ارسال میکنند که اگر فلان رفتار را انجام ندهی فلان پیامد را به همراه دارد و این باعث شرطی شدن کودک می شود. کودک نیز در قبال این تهدید والدین خود را دور می زند تا به خواسته های خودش برسد.
بهترین رفتار والدین در برابر بچه شلوغ کار
حال این سوال مطرح می شود که بهترین رفتار در برابر شلوغ کاری کودکان چگونه رفتاری می باشد و وظیفه والدین در قبال این گونه رفتارها چیست؟ یکی از بهترین راه های برخورد با این مسئله، الگوی زیر می باشد:
* آگاهی از شرایط رشد و روحیات کودک و شناخت دلایل شلوغ کاری های کودک.
* اعتماد، همدلی و درک رفتار کودک و توجه به روحیه حساس کودکان.
* همراهی و بازی کردن با کودک در حالت شلوغ کاری کودکان به شکلی که مدیریت بازی بر عهده کودک بوده و والدین در حد همبازی کودک باشند.
* ایجاد قانون بنا به دلخواه کودک به این معنی که طبق نظر کودک برای زمان و مکانی به منظور بازی با هم به نتیجه برسید و این نتیجه به شکل اشتراک بین والدین و کودک باشد.
* برنامه ریزی و مدیریت از راه دور برای شرایط و زمان و مکان بازی کودکان. برای مثال اگر حساسیت یا خطری کودکان را در خین بازی تهدید می کند والدین می بایست شرایط بازی را به گونه ای فراهم کنند تا شکل بازی به سمتی که خودشان انتظار دارند برود.
* تقویت ارتباط کلامی با کودکان به شکلی که فضای ارتباطی بین والدین و کودکان به شکل پرسش و پاسخ و استدلال باشد تا کودک خود به این نتیجه برسد که راه درست کدام گزینه می باشد.
مرجع : روزنامه خراسان