ایده‌پردازی، خط تمایز خیاط و طراح لباس

جام جم سرا:

سهیلا برزگر، نیاز به دفاتر طراحی و مشاوره تولید را در جامعه پوشاک کشور ضروری خواند و افزود: باید یک سری دفاتر طراحی و مشاوره تولید درکشور راه اندازی شود تا روند تولید و این صنعت را به سمت علمی سوق دهد البته این یک نگاه جدید است.

او توضیح داد: مشاوره در این عرصه کمک می‌کند تا یک واحد تولیدی بداند چه چیزی را تحت چه شرایطی و با چه ابزارها و ماشین آلاتی به تولید برساند. در واقع با این روش میزان سرمایه و بازگشت آن بر اساس یک روش علمی مشخص می‌شود.

بر اساس گزارش هنرآنلاین، برزگر بر لزوم استفاده از این نوع دفاتر تاکید کرد و گفت: متاسفانه اغلب کارگاه‌های سنتی ما نمی‌دانند چگونه باید تولید کنند. به همین خاطر توان مشخصی در این عرصه به ظهور نمی‌رسد و تخمین علمی نیز شکل نمی‌گیرد اما با توجه به گرانی نیروی کار در ایران می‌توان با استفاده از اینگونه روش‌ها و متخصصین نوعی مشتری مداری شکل داد.

او ادامه داد: در کشورهای دیگر نیز چنین مراکزی مدت هاست که وجود دارند و نقشی کاملا واسطه‌ای را برای طراحان و تولیدکنندگان ایفا می‌کنند. حتی کارخانجاتی وجود دارند که مدل‌های مورد نظر خود را از این مراکز خریداری می‌کنند.

این طراح مطرح بیان کرد: متاسفانه در ایران برشکارهای کارگاهی نقشی برابر با طراح لباس دارند به نحوی که اگر کمی سایز مانتو را بلندتر مد نظر قرار دهند، یک مدل تازه شکل می‌گیرد و به همین ترتیب مدل‌ها و سایزبندی‌ها را شکل می‌دهند به همین خاطر تولید یک مبنای علمی پیدا نمی‌کند.

برزگر درباره حضور فارغ التحصیلان رشته‌های طراحی لباس در بازار تولید گفت: بسیاری از دانشجویان نیز پیش نیازهای لازم را از دانشگاه ها دریافت نمی‌کنند به همین خاطر وقتی در شرایط بازار کار قرار می‌گیرند دلزده می‌شوند زیرا هنوز سایزبندی‌ها و مقوله‌های اینچنینی را نمی‌شناسند البته اخیرا لباس‌های اسپرت مردانه به سمت الگوهای راحت و خوب پیش رفته است که نتیجه یک تعامل مثبت دوطرفه است.

او افزود: نباید فکر کنیم که لباس ایرانی و سنتی تنها تکه دوزی‌های مربوط به ترمه یا بته جقه است زیرا طراحی باید فراتر از ظاهر در الگو و شکل و برش کار نشان داده شود صد البته تنوع پارچه نیز در آن مهم است.

این طراح لباس اظهار کرد: آنچه یک طراح را از خیاط متمایز می‌کند نوع دیدگاه و ایده پردازی او است بنابراین نباید یک طراح موفق صرفا به تکه دوزی‌های قدیمی و مربوط به دوران قاجار و صفویه قناعت کند و آن را طرحی نو بنامد.

برزگر تصریح کرد: هر لباس یا پارچه‌ای بر مبنای طرحی که در ذهن خالق اثر وجود دارد قشر و مخاطبان خاصی را جذب می‌کند اما نباید هر عملکردی را یک طراحی بنامیم زیرا اجرا و خلق یک ایده کاملا هوشمند و برنامه ریزی شده است و بر اساس تصادف شکل نمی‌گیرد.

او افزود: شروع به کار مراکز مشاوره تولید و آموزش به طراحان کمک می‌کند تا علاوه بر آموزش نیاز بازار را بهتر بشناسند ضمن اینکه شکل سنتی بازار نیز با این روش به سمت تغییر و تحول می‌رود و شاهد پیشرفت خواهیم بود.

یک خیاط: بهتر است به ما بگویید تعمیرکار

جام جم سرا:

طاهر مجیدی اصفهانی از تغییراتی که در کارش ایجاد شده می‌گوید. او معتقد است کاهش قدرت خرید مردم از تغییراتی که در شغل ما ایجاد شده را به خوبی می‌توانید احساس کنید. سهم لباس‌های کهنه در بخش تعمیرات هر روز در حال زیادشدن است و همین امر نشان می‌دهد که شرایط اقتصادی خانواده‌ها مانند گذشته نیست. نیازی هم نیست با آمار و ارقام این موضوع را اثبات کنید. فقط کافی است به تمام صنوف مراجعه‌ کرده و رونق کسب‌وکارشان را با گذشته مقایسه کنید. در حرفه مجیدی هم به گفته خودش این موضوع به وضوح قابل درک است. میزان سفارش‌های دوخت به قدری کم شده که دیگر خیاطی‌کردن از یادمان رفته است:

‌ به نظر می‌رسد امروز سرتان خلوت باشد. سفارش‌ها را تحویل داده‌اید؟

معمولا روزها از ساعت11 به بعد کارمان شروع می‌شود. اینجا یکی از مراکز خرید شلوغ سطح شهر است و مردم پس از خرید روزانه برای کوتاه‌کردن و یا تنگ‌کردن لباس‌هایشان به ما مراجعه می‌کنند.

‌یعنی به غیر از تعمیرات شما کار دیگری انجام نمی‌دهید؟

سفارش‌ها بسیار کم‌ شده است. مردم ترجیح می‌دهند لباس‌های آماده را خریداری کنند چراکه تهیه پارچه و اجرت دوخت به مراتب بالاتر از هزینه خرید یک لباس آماده برای مشتریان تمام می‌شود.

‌ علت چیست؟ در حالی که انتظار آن است که این روند معکوس آن چیزی باشد که شما عنوان می‌کنید.

یکی از دلایل آن است که وقتی مشتری خودش پارچه را انتخاب می‌کند وسواس بیشتری درباره کیفیت پارچه به خرج می‌دهد در حالی که لباس‌های آماده معمولا با اجناسی با کیفیت پایین‌تر دوخته می‌شود. یکی دیگر از علل نیز آن است که دسته‌ای لباس‌ها دوخت کشور چین است و شما به خوبی می‌دانید که نیروی کار ارزان در این کشور، هر تولیدی را قابل رقابت در بازارهای جهانی می‌کند. حتی با وجود آنکه این کالاها کرایه حمل نیز بر دوش می‌کشد باز هم از کالاهای ایرانی ارزان‌تر تمام می‌شود.

‌ ولی این اجناس مشتریان خاص خود را دارد. یعنی گروهی که به خیاطان سفارش دوخت می‌دهند معمولا مشتری کالاهای بی‌کیفیت چینی نیستند.

بله، در گذشته روال همانی بود که شما توضیح دادید ولی در چندماه گذشته بازار کمی تغییر کرده است. مناسبات بازار دیگر مانند گذشته نیست. قدرت خرید مردم کاهش یافته و اکنون مشتریان بر اساس جیبشان خرید می‌کنند. البته از حق نگذریم اجناس ترک یا چینی هیچ مزیتی اگر نداشته باشد برای ما یک حسن داشته است و آن هم سایزنبودن ترکیه‌ای‌ها با ایرانیان است. معمولا به خاطر این تفاوت‌های آناتومی لباس‌ها نیاز به اصلاحات زیاد دارد که همین موضوع بر رونق کار ما افزوده است.

‌حداقل صنف شما این حسن را دارد که مواد اولیه زیادی نیاز نداشته و به این ترتیب افزایش هزینه‌ها مانند صنوف دیگر بر شما فشار وارد نکرده است.

اتفاقا افزایش هزینه‌ها در صنف ما بسیار اثرگذار بوده است. ما هم مانند سایر صنوف با افزایش هزینه محل کسب مواجه بوده‌ایم. کرایه‌ها به شدت رشد داشته و در واقع چند برابر شده است. همچنین با توجه به اینکه دستگاه‌های چرخ خیاطی به‌صورت دوره‌ای نیاز به سرویس داشته و گاه باید تعمیر شوند. این هزینه‌ هم با رشدی که در این مدت داشته بر مشکلات ما افزوده است.

‌ شما اختصاصا در دوخت چه البسه‌ای فعالیت دارید؟

ما کت‌وشلوار می‌دوزیم. بالطبع مشتریان ما هم آقایان هستند. با توجه به اینکه جوانان امروز بر اساس مد و فرهنگ ترویج‌یافته، لباس‌های اسپورت را ترجیح می‌دهند بنابراین میزان تقاضا برای دوخت کت‌وشلوار کاهش یافته است. این فرهنگ نیز در پی اثرگذاری شبکه‌های مختلف تلویزیونی رواج یافته است. جوانان امروز بر عکس هم‌نسل‌های ما تمایل دارند با شلوار جین و تی‌شرت به میهمانی و حتی محل کار بروند. خیلی هم اگر بخواهند رسمی بپوشند ترجیحشان این است که از کت تک استفاده کنند نه کت‌وشلوار. در واقع کت‌وشلوار را تیپی مخصوص به پیرمردها می‌دانند.

‌ فکر می‌کنید این تغییرات در زنانه‌دوزی‌ها نیز ایجاد شده باشد؟

البته کار زنانه‌دوزی تفاوت‌هایی با کار ما دارد ولی به طور کلی تغییر شرایط اقتصادی یک سال گذشته بر این بخش هم تاثیر گذاشته و حجم تقاضاها در زنانه‌دوزی‌ها نیز کم‌ شده است. یکی از تفاوت‌ها که باعث می‌شود کسب این گروه از خیاطان پررونق‌تر از مردانه‌دوزی‌ها باشد آن است که لباس شب هنوز هم بین خانم‌ها پرتقاضاست و غالب خانم‌ها نیز ترجیح می‌دهند لباس دلخواه خود را سفارش دهند. با این حال وجود مزون‌هایی که غالب مشتریانشان از اقشار پردرآمد جامعه هستند نیز به عنوان رقیب در سال‌های گذشته بخشی از بازار را توانسته است از آن خود کند. (شرق)

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوما به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.

خیاط داعش! |عکس|

شنبه 11 مرداد 1393 ساعت 15:28

داعش منفور است ، چون اندیشه ای ضد بشری است، اندیشه ای که به نام دین جنایت می کند. این روزها همه خبرها از جنایات این گروه تروریستی حکایت دارد ، حتی خیاط داعش هم مشمئز کننده است.

خوش‌قلب‌ترین خیاط دنیا +عکس

جام جم سرا: «لیلیان وبر» خیاطی آمریکایی است که در شهر آیوا آمریکا زندگی می‌کند. خانم وبر تاکنون ۸۴۰ پیراهن دخترانه دوخته است و آن‌ها را در اختیار یک موسسه غیر انتفاعی قرار داده تا به‌دست دختران نیازمند آفریقایی برسد.

این زن امیدوار است تا قبل از ۶ مه ۲۰۱۵ که ۱۰۰ ساله می‌شود بتواند ۱۰۰۰ لباس آماده کند. او در مصاحبه‌هایش گفته است توانایی دارد که روزی ۲ لباس بدوزد اما از آنجا که دوست دارد لباس‌ها با حساسیت و دقت بیشتر دوخته شود به دوختن یک لباس در روز بسنده می‌کند. چون دوست دارد دخترانی که این لباس‌ها را می‌پوشند احساس غرور کنند.

این خیاط خوش قلب هر روز صبح دوختن لباس جدید را آغاز می‌کند. ظهر استراحت کوتاهی می‌کند و تا بعد از ظهر لباس را تمام می‌کند و به دخترش می‌دهد تا لباس‌ها را در اختیار موسسه قرار دهد تا آن‌ها برای دختران آفریقایی فرستاده شود.

خانم وبر گفته اگر تعداد لباس‌ها به هزار هم برسد بازهم به تلاشش ادامه خواهد داد و لباس‌های بیشتری خواهد دوخت و این در حال حاضر تنها چیزی است که می‌خواهد انجام دهد.

موسسه غیر انتفاعی «لباس کوچک برای آفریقا» در سال ۲۰۰۸ تاسیس شد. این موسسه تاکنون حدود ۲/۵ میلیون لباس از ۵۰ ایالت آمریکایی به علاوه انگلستان، کانادا، مکزیک و استرالیا از طریق وب سایت خود در می‌شیگان جمع آوری کرده است.

«راشل اونیل» موسس این انجمن در مصاحبه با دیلی میل گفته است که دوست دارد بعضی از لباس‌های خانم وبر را خودش مستقیما به دختران نیازمند مالاویایی بدهد. این کار قرار است ۱۸ سپتامبر انجام شود. این موسسه غیر انتفاعی تاکنون توانسته به ۴۷ کشور آفریقایی لباس بفرستد و لباس‌های خانم وبر از محبوب‌ترین لباس‌های این موسسه است. (خانه مهر)