بیشتر داروهایی که ریشه مخدر دارند می توانند منجر به مرگ شوند و باید در مصرف آن ها نهایت دقت را به خرج داد. با مرگ بار ترین داروهای حال حاضر جهان آشنا شوید. در طی ۴ سال اخیر، مرگ ناشی از اور دوز( مصرف بیش از حد دارو) بیش از ۲۳ درصد بوده است. در این مقاله قصد داریم چند مورد از دلایل آن را بیان کنیم.
پس همراه ما باشید. از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴، تعداد افرادی که جان خود را به خاطر اوردوز در ایالت متحده آمریکا از دست داده اند تا ۲۳ درصد افزایش یافته است. ۱۰ مورد از داروهایی که مسئول چنین مرگ و میرهایی بوده اند در سه طبقه بندی اصلی جای میگیرند: مواد مخدر یا اپیوئید(که در برگیرنده هروئین،مسکنهایی همچون اکسی کدون، هیدروکدون، مورفین،
و فنتانیل و همچنین متادون، که برای درمان اعتیاد به هروئین استفاده میشود)، بنزودیازپین(همچون آلپرازولام که برای درمان اضطراب مورد استفاده قرار میگیرد و نیز سایر داروهایی که برای درمان افسردگی، بی خوابی، حالت تهوع استفاده میشود)، محرکهایی مثل کوکائین و متامفتامین.
به ترتیب، در سال ۲۰۱۴، ۱۰ مورد از مرگبارترین داروهایی که باعث از دست رفتن جان انسان ها شده است به شرح زیر میباشد:
هروئین
کوکائین
اکسی کدون
آلپرازولام
فنتانیل
مورفین
متامفتامین
متادون
هیدروکدون
دیازپام
محققان مرکز ملی کنترل بیماریها با بررسی علل و عوامل مرگ ناشی از اوردوز دریافته اند که مرگ ناشی از اوردوز هروئین در طول دوره زمانی ۵ ساله سه برابر شده است. همچنین مرگ ناشی از متامفتامین نیز به دو برابر افزایش یافته است. همچنین از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴، مرگ ناشی از اوردوز فنتانیل که اغلب برای درمان درد مورد استفاده قرار میگیرد
دو برابر شده است. تعداد فزاینده اعتیاد به مواد مخدر به یک نگرانی تبدیل شده است. به همین خاطر دولتها تلاش میکنند راهی را برای مقابله با این مشکل بیابند.
خبرگزاری آریا - امروزه بحث تقلب در عرصه صنایع غذایی و داروهای شیمیایی نیز مطرح است، بنابراین باید به مردم اطلاع رسانی شود که عطاری ها تنها مجاز به فروش گیاهان دارویی هستند.
دکتر آزاده رییس دانا، متخصص داروسازی سنتی، در گفتگو با برنامه «نیم نگاه» شبکه رادیویی سلامت بیان داشت: در حال حاضر رشته طب سنتی به صورت آکادمیک در دانشگاه ها تدریس می شود و داروسازی سنتی مکمل این رشته به شمار می رود.
رییس دانا با اشاره به این که داروسازی سنتی محل ساخت و عرضه این اقلام به شمار می آید، افزود: همکاری این دو رشته تحصیلی موجب می شود جایگاه شایسته طب سنتی در کشور به درستی تبیین شود.
سرپرست اداره نظارت بر داروهای طبیعی و سنتی و مکمل معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی ایران در ادامه به بیان توضیحاتی در رابطه با تفاوت گیاهان دارویی و داروهای گیاهی پرداخت و متذکر شد: متاسفانه امروز همه خود را به مجاز به توصیه و حتی تجویز مصرف گیاهان دارویی می دانند.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر فروش داروهای سمی غیر دارویی در عطاری ها متذکر شد: عطاری ها مانند دیگر اصناف بایستی طبق ضوابط مشخصی اداره شوند. با توجه به این که فعالیت این صنف با سلامت مردم سروکار دارد، لازم است نظارت و جدیت بیشتری اعمال گردد.
این مقام مسئول با انتقاد از عدم ساماندهی فعالیت عطاری ها یادآور شد: این مساله در دستور کار سازمان غذا و دارو قرار گرفته و ضوابطی برای آن تعریف شده است.
رییس دانا خاطرنشان کرد: امروزه بحث تقلب در عرصه صنایع غذایی و داروهای شیمیایی نیز مطرح است، بنابراین باید به مردم اطلاع رسانی شود که عطاری ها تنها مجاز به فروش گیاهان دارویی هستند.
این مقام مسئول در رابطه با فروش گیاهان سمی غیر دارویی در عطاری ها بیان داشت: از دیدگاه علمی، میزان سم گیاهان دارویی متفاوت است. به عنوان مثال هنزل گیاهی است که داروهای بسیاری برای بیماران دیابتی از آن تولید می شود، اما در شرایط خاصی می تواند سمی باشد.
وی افزود: با توجه به این که ساماندهی عطاری ها تاکنون رضایت بخش نبوده است، بهتر است این گیاهان در عطاری ها به فروش نرسد.
رییس دانا با اشاره به تهیه فهرستی از گیاهان موجود در عطاری ها، ابراز امیدواری کرد این مهم هرچه زودتر محقق گردد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: مردم توجه داشته باشند داروهای گیاهی که در عطاری ها به فروش می رسد، باید تاریخ تولید و انقضا، سری ساخت، مشخصات تولید کننده و شمار مجوز وزارت بهداشت بر روی بسته بندی درج شده باشد.
این مطالعه نشان داد که آنها ۶۰ درصد بیشتر از کسانی که این داروها را استفاده نمی کنند، در معرض خطر مرگ قرار دارند. خطر مرگ، زمانی که بیمار برای اولین بار شروع به مصرف داروهای ضد روان پریشی می کرد، در بالاترین حد بود، اما این خطر با استفاده طولانی مدت از این داروها همچنان وجود داشت.
احتمال مرگ زودرس در بیمارانی که همزمان دو یا چند داروی ضد روان پریشی مصرف می کنند، نسبت به کسانی که تنها یک داروی ضد روان پریشی استفاده می کنند، دو برابر است. اگرچه مطالعه نشان می دهد که ارتباطی بین استفاده از داروی ضد روان پریشی و در معرض خطر مرگ زودرس قرار گرفتن وجود دارد ولی نمی توان یک رابطه علت و معلولی بین آنها را ثابت کرد.
به گفته محققان به سرپرستی مرجانا کوپونن دانشجوی دکترا از دانشکده داروسازی دانشگاه فنلاند شرق، یافته های آنها از مطالعات قبلی حمایت می کند.
اولین هشدار در مورد افزایش خطر مرگ در میان بیماران مبتلا به آلزایمر که داروهای ضد روان پریشی مصرف می کنند، در بیش از ۱۰ سال پیش اعلام شده است. محققان گفتند این مطالعه جدید، نشان می دهد که داروهای ضد روان پریشی باید تنها برای سخت ترین علائم رفتاری زوال عقل، مانند اضطراب و پرخاشگری مصرف شود و طول استفاده از آنها باید محدود گردد.
همچنین، باید به بیماران، پایین ترین دوز ممکن داده شود و همزمان دو یا چند داروی ضد روان پریشی تجویز نشود.
ورود به کانال میگنا
مهر
* تادافیل (سیالیس)
* سیلدنافیل (ویاگرا)
* واردنافیل (لویترا)
این داروها سطح نیتریک اکسید در خون را افزایش می دهند. ترکیب شیمیایی نیتریک، گشادکننده عروق است و جریان خون را در رگ ها روان تر می کند.
در واقع این داروها می توانند مقدار جریان خون در آلت تناسلی مردها را بالا ببرند. خون بیشتر در این قسمت به معنای عملکرد بهتر هنگام رابطه جنسی است.
اما هیچ کدام از این داروها بدون عارضه نیستند. در این بخش ابتدا به عوارض کلی این داروها پرداخته شده است و پس از آن هریک از داروها تک تک مورد بررسی قرار می گیرند.
عوارض کلی ناشی از مصرف داروهای درمان ناتوانی جنسی
سردرد
سردرد یکی از شایع ترین عوارض استفاده از این داروهاست. تغییر ناگهانی در جریان خون ناشی از افزایش مقدار نیتریک اکسید، موجب سردرد می شود.
این عارضه در تمام داروهای مربوط به ناتوانی جنسی دیده می شود و تغییر دارو، فایده ای ندارد. بهتر است درباره این مشکل با پزشک تان مشورت کنید.
بدن درد
برخی از افراد پس از مصرف این داروها، دچار درد در تمام ماهیچه های بدن شان می شوند.
برخی از افراد هم ازکمردرد شکایت می کنند. با نظر پزشک تان می توانید داروی تان را عوض کنید.
مشکلات گوارشی
داروهای مربوط به درمان ناتوانی جنسی ممکن است دستگاه گوارش را دچار مشکل کنند که رایج ترین آنها هم سوء هاضمه و اسهال است.
البته برای کم کردن این عارضه، بهتر است رژیم غذایی تان را تغییر دهید. به جای نوشیدنی های کافئین دار یا آب میوه، آب معمولی بنوشید. اگر تغییر رژیم غذایی فایده نداشت، با پزشک مشورت کنید.
سرگیجه
افزایش در نیتریک اکسید برخی از مردان را به سرگیجه مبتلا می کند. البته این نوع سرگیجه ملایم است.
اما سرگیجه، هنگام فعالیت های روزانه، عذاب آور است. در موارد نادر هم سرگیجه چنان شدید می شود که فرد، از حال می رود.
این وضعیت خطرناک است و باید به آن توجه و فورا به پزشک مراجعه شود. حتی اگر کمی هم سرگیجه دارید، بهتر است با پزشک مشورت کنید.
تغییر در بینایی
داروهای درمان ناتوانی جنسی، ممکن است روی دید شما تاثیر منفی بگذارند.
برخی از این داروها می توانند موقتا دید فرد را تغییر داده و حتی او را دچار تاری دید کنند.
از دست دادن بینایی و یا تغییری که موقتی نیست، مشکلی جدی است و بلافاصله باید به پزشک مراجعه کرد.
سرخ شدن
گاهی اوقات هنگام مصرف این داروها، پوست فرد به شدت قرمز می شودکه البته موقتی است.
بیشتر پوست صورت و به ندرت قسمت های دیگر بدن سرخ می شود.
گاهی اوقات هم پوست صورت دچار لک می شود یا در موارد شدیدتر جوش می زند.
سرخ شدن و جوش زدن فقط می تواند اثر بدی روی ظاهر فرد بگذارد اما خطر سلامتی جدی به دنبال ندارد.
با مصرف غذاهای داغ و یا تند، نوشیدنی های الکلی و یا بودن در هوای گرم، این سرخ شدن ها بیشتر هم می شود.
گرفتگی و یا آبریزش بینی
گرفتگی و یا آبریزش بینی یکی از عوارض رایج مصرف این داروهاست.
اما بیشتر اوقات خود به خود برطرف می شوند. اگر این عوارض بادوام بودند، حتما با پزشک مشورت کنید.
تشخیص عوارض شدید و نادر
اگرچه این داروها با عوارضی که به آنها اشاره شد، همراه هستند. اما گاهی اوقات عوارضی مشاهده می شود که پیش از آن دیده نشده بوده است.
این عوارض می توانند به شدت خطرناک باشند. عوارضی مانند:
* پریاپیسم (یا نعوظ مانا که بیش از 4 ساعت طول کشیده و بسیار دردناک است.)
* تغییر ناگهانی در شنوایی
* ازدست دادن بینایی
به محض مشاهده هریک از موارد فوق باید به پزشک مراجعه کرد.
همه چیز درمورد تادافیل (سیالیس)
تادافیل یا سیالیس به درمان دو مشکل "هایپرپلازی خوشخیم پروستات" شایع ترین علت انسداد ادراری و "ناتوانی جنسی" در مردان می پردازد.
به صورت قرص خوراکی و با تجویز پزشک در دسترس بیمار قرار می گیرد. این دارو مناسب زنان و همچنین کودکان نیست.
سیالیس، ناتوانی جنسی را درمان نمی کند اما میل جنسی را افزایش می دهد و یا شکلی از داروی جلوگیری از بچه دار شدن است. این دارو نمی تواند فرد را در برابر بیماری های جنسی، از جمله ایدز، ایمن کند.
عوارض جانبی تادافیل
از عوارض جانبی رایج این دارو می توان به سردرد، معده درد، کمردرد، دردهای ماهیچه ای، سرخ شدن پوست، آبریزش بینی، اسهال و یا تورم در پا و قوزک پا اشاره کرد.
اما عوارض جانبی خطرناک این دارو که در صورت مشاهده باید به سرعت به پزشک مراجعه کرد، موارد زیر هستند:
* پریاپیسم (یا نعوظ مانا)، بیماری غیرشایعی که آلت تناسلی مرد، به مدت طولانی در حالت نعوظ باقی می ماند و معمولا دردناک و بدون میل یا تحریک جنسی است.
* تغییر در دید، مانند مشاهده سایه های آبی رنگ اطراف اشیاء، تشخیص ندادن رنگ های سبزو آبی از یکدیگر، کاهش ناگهانی دید
* از دست دادن شنوایی که به شکل کاهش شدید شنوایی و یا شنیدن صدای زنگ و سرگیجه، خود را نشان می دهد.
تداخل دارویی تادافیل با داروهای دیگر
تادافیل ممکن است با داروهای شیمیایی و یا گیاهی دیگر و همچنین ویتامین ها تداخل ایجاد کند. تداخل در واقع زمانی است که ماده ای نحوه عملکرد دارویی را تغییر دهد.
این مساله می تواند خطرناک باشد و یا جلوی اثربخشی داروی مصرفی را بگیرد. برای پیشگیری از تداخل دارویی، پزشک متخصص باید داروی تان را با دقت تجویز کند.
بنابراین اگر دارویی مصرف می کنید، حتما به پزشک تان اطلاع دهید. از این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
داروهای آنژین (نیترات ها)
مصرف تادافیل (سیالیس)، همراه با نیترات ها، فشار خون را به طور ناگهانی تا سطح خطرناکی پایین می آورد و فرد را به حال غش می اندازد.
از نیترات ها می توان به داروهای زیر اشاره کرد:
نیترو گلیسیرین، ایزوسورباید دی نیتریت، ایزوسورباید مونونیتریت، آمیل نیتریت و بوتیل نیتریت
داروهای فشار خون و یا پروستات (مسدود کننده های آلفا)
مصرف این دارو به همراه داروهای مسدودکننده آلفا، فشار خون را به شدت پایین می آورد و احتمال دارد جان فرد را به خطر اندازد. از این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ترازوسین، تامسولوسین، دوکسازوسین، پرازوسین، آلفوزوسین، آملودیپین (مسدودکننده کانال کلسیم)، مسدود کننده گیرنده آنژیوتانسینII، انالاپریل (مهارکننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین)، متروپولول (مسدودکننده بتا)
برخی از داروهای مربوط به بیماری ایدز
مصرف تادافیل (سیالیس) به همراه داروهای کنترل ایدز، فرد را دچار افت شدید فشار خون و سرگیجه و مشکلات بینایی می کند. این دارو حتی می تواند موجب پریاپیسم، شود.
کتوکونازول، ایتراکونازول از این دست داروها هستند.
آنتی بیوتیک ها
آنتی بیوتیک ها مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین، ریفامپین و تلیترومایسین می توانند در داروی تادافیل تداخل ایجاد کرده و فرد را دچار افت شدید و پریاپیسم دردناک نماید.
داروهای بیماری پرفشاری ریوی
داروهایی مانند سیلدنافیل درست مانند سیالیس عمل کرده و خطر عوارض جانبی آن را به شدت افزایش می دهد.
داروهای مربوط به اسید معده
این داروها از جمله هیدروکسید منیزیم، نیزاتیدین، رانیتیدین و راموتیدین مانع جذب سیالیس در خون می شود. دارو کاملا بدون فایده باقی می ماند.
داروهای درمان ناتوانی جنسی دیگر
مصرف چندین داروی درمان ناتوانی جنسی در کنار هم، عوارض جانبی را شدت می بخشد و مشکلات جدی برای بیمار به وجود می آورد.
تداخل غذایی
هنگام مصرف تادافیل نباید، گریپ فروت و یا آب آن را مصرف کرد. این میوه می تواند سطح جذب داروی سیالیس در خون را بالا برده و عوارض جانبی دارو را افزایش دهد.
همچنین مصرف نوشیدنی الکلی همراه با این دارو بسیار خطرناک است. الکل و تادافیل، خون را رقیق و رگ های خونی را گشاد می کنند و ممکن است فشار خون به شدت افت کند.
افت فشار خون نیز ممکن است هنگامی که فرد ایستاده است، شدیدتر شود که به آن افت فشار خون وضعیتی می گویند و از علایم آن می توان به افزایش ضربان قلب، سرگیجه و سردرد اشاره کرد.
افرادی که باید از این دارو پرهیز کنند
* افرادی که به بیماری های قلبی مبتلا هستند، فعالیت جنسی، خطر مشکلات قلبی شان را بالا می برد. بنابراین مصرف داروهای درمان ناتوانی جنسی در آنها بسیار خطرناک است.
* مصرف این دارو در افراد مبتلا به پریاپیسم، مضر است و مشکل آنها را شدیدتر و بسیار دردناک می کند.
از عوارض ناشی از ابتلا به پریاپیسم می توان به مشکلات در گلبول های قرمز خون مانند کم خونی داسی شکل، سرطان خون، میلوما چندگانه که سرطانی شدن سلول های خونی پلاسماسل است و به صورت درد استخوان یا شکستگی، نارسایی کلیه، کم خونی بروز می کند و بیماری پیرونی که نوعی بیماری در آلت تناسلی مردانه است، اشاره کرد.
* افرادی که مشکلات بینایی دارند، نباید از این دارو استفاده کنند. احتمال نابینایی فرد مبتلا به نوروپاتی قدامی غیرآرتریتیکی عصب بینایی، بسیار زیاد است.
* افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و یا کسانی که دیالیز می شوند.
بدن این افراد نمی تواند این دارو را به درستی دفع کند و باقی ماندن دارو در بدن عوارض جانبی آن را به شدت افزایش می دهد.
* بدن افراد مبتلا به بیماری های کبدی به علت اینکه نمی تواند به درستی این دارو را پردازش کند، فرد را گرفتار عوارض جانبی بسیار شدید داروی تادافیل می کند.
* مصرف این دارو وضعیت مبتلایان به زخم معده و یا کسانی که به اختلالات خونریزی مبتلا هستند را بدتر می کند.
در صورت مصرف این دارو آنها باید کاملا تحت نظر پزشک باشند.
افراد مسن و کسانی که دچار حساسیت های شدید هستند، نباید از این دارو مصرف کنند.
همه چیز درمورد سیلدنافیل (ویاگرا)
ویاگرا یکی دیگر از داروهای درمان ناتوانی جنسی در مردان است که به صورت خوراکی مصرف می شود. مقدار مصرف معمول آن 50 میلی گرم و یک ساعت پیش از رابطه جنسی است.
ویاگرا بیشتر از یکبار در روز نباید مصرف شود. این دارو متعلق به خانواده داروهای بازدارنده فسفودی استراز-5 است و با افزایش جریان خون در آلت تناسلی، به درمان اختلال نعوظ می پردازد.
از عوارض جانبی داروی ویاگرا می توان به موارد زیر اشاره کرد:
سردرد، سرخ شدن ناگهانی صورت، معده درد، ایراد در دید (مانند اشکال در تشخیص ته رنگ های آبی، دید تیره و مات)، آبریزش بینی، کمر و ماهیچه درد، تهوع، سرگیجه و جوش
این عوارض معمولا ملایم هستند و به مرور برطرف می شوند. اما اگر برطرف نشدند، باید حتما به پزشک مراجعه کرد.
عوارض جدی و خطرناک ویاگرا
عوارض جانبی زیر جدی و خطرناک هستند و به محض مشاهده آنها باید نزد پزشک رفت:
* پریاپیسم (یا نعوظ مانا) که بسیار دردناک است.
* از دست دادن ناگهانی بینایی یک یا هر دو چشم
* مشکلات شنوایی (کاهش یا از دست دادن شنوایی و یا وزوز گوش)
* سرگیجه
تداخل دارویی ویاگرا با داروهای دیگر
ویاگرا مانند تادافیل( دیگر داروی درمان ناتوانی جنسی ) نیز احتمال تداخل با داروهای شیمیایی و گیاهی دیگر و همچنین ویتامین ها دارد.
هنگام مصرف این دارو باید پزشک خود را از استفاده احتمالی داروهای دیگر آگاه کنید.
داروهایی که نباید به همراه ویاگرا مصرف شوند
* نیترات ها و داروهای تحریک کننده گوانیلات سیکلاز، این داروها فشار خون را تا حد خطرناکی پایین می آورند.
* بازدارنده های آنزیم پروتئاز HIV (ویروس ایدز) مانند ریتوناویر، ایندیناویر ساکوئیناویر یا آتازاناویر
* برخی از آنتی بیوتیک ها مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین و تلیترومایسین.
* برخی از ضدقارچ ها مانند، کتوکونازول، ایتراکونازول
* داروهای بازدارنده آلفا مانند ترازوسین، دوکسازوسین، آلفوزوسین یا سیلودوسین (این داروها فشار را تا حد بیهوشی پایین می آورند.)
* داروهای فشار خون مانند آملودیپین (این داروها هم اگر به همراه ویاگرا مصرف شوند، فشار را تا حد خطرناکی پایین می آورند. )
* دیگر داروهای درمان ناتوانی جنسی نباید با ویاگرا مصرف شوند.
تداخل غذایی
هنگام مصرف این دارو نباید گوشت پرچربی مصرف کرد، زیرا حداقل به مدت یک ساعت، اثر دارو را به تعویق می اندازد.
همچنین مصرف نوشیدنی الکلی به همراه این دارو بسیار خطرناک است و ممکن است به قیمت جان بیمار تمام شود.
بیماران مبتلا به نارحتی های قلبی، مشکلات چشمی، کلیه و کبد وکسانی که حساسیت های شدید دارند، نباید از این دارو مصرف کنند. این دارو برای افراد مسن نیز بسیار مضر است.
برخی از عوارض داروی لویترا
لویترا (واردنافیل)
این دارو نیز که برای درمان ناتوانی جنسی است و به صورت خوراکی مصرف می شود، عوارض جانبی ملایم و یا جدی و خطرناک مانند ویاگرا دارد.
از نظر تداخل غذایی این دارو باید گفت که مصرف آن با آب گریپ فروت، سطح جذب این دارو را در خون بسیار بالا برده و عوارض جانبی آن را شدیدتر می کنند.
موارد منع مصرف لویترا
* افراد مبتلا به بیماری های قلبی نباید از این دارو مصرف کنند.
* این دارو برای افرادی که داروهای فشار خون مصرف می کنند، نیز مضر است.
استفاده از داروی لویترا همراه با برخی از داروهای فشار خون، بسیار خطرناک است و ممکن است موجب بیهوشی فرد شود. از برخی از این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
الف- داروهای مسدودکننده آلفا، مانند
آلفوزوسین، ترازوسین، دوکسازوسین، پرازوسین، سیلودوسین، تامسولوسین
ب- بازدارندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین، مانند
بنازپریل، کاپتوپریل، کلیزاپریل، انالاپریل، انالاپریلات، فوزنیوپریل، ایمیداپریل، موکسیپریل، پریندوپریل، کوئیناپریل، رامیپریل و تراندولاپریل و لیزینوپریل
ج- مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین ، مانند
ایربزارتان، لوزارتان، کاندزارتان، تلمیزارتان و آزیلزارتان
د- داروهای مسدودکننده بتا، مانند
کارودیلول، اسمولول، متاپرولول، پروپرانولول، سوتالول، بریتیلیوم، آملودیپین، دیلتیازم، وراپامیل، تیمولول، بیوسپرولو، پنبوتولول، استبوتولول و پیندولول
ه- بازدارنده های کانال کلسیم، مانند
آملودیپین، نیکاردیپین، نیفدیپین
و- بازدارنده های رنین
ز- مدرهای لوپ هنله
ح-مدرهای نگهدارنده پتاسیم، مانند
اسپیرونولاکتون، تریامترن و آمیلوراید
ط- مدرهای تیازیدی، مانند
هیدروکلرتیازید و کلرتالیدون
همچنین داروی لویترا نباید همزمان با داروهای آنتی بیوتیک، ضدقارچ، داروهای درمان ایدز و ناهنجاری ضربان قلب مصرف شوند.
افرادی که به بیماری های کبدی، کلیوی، بینایی، مبتلا هستند هم نباید از این داروها مصرف کنند. این دارو برای کهنسالان نیز مشکل ساز بوده و خطرناک است.
به گزارش شفاف، دکتر اکبر عبدالهی اصل گفت: در چارچوب اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی و حمایت از داروهای تولید داخل با کیفیت، برای واردات داروهای مشابه تولید داخل محدودیت و سقف مشخص تعیین شده است.
وی افزود: البته با دستور وزیر بهداشت در نیمه دوم سال جاری تسهیلات بیشتری برای کمک به بیماران در نظر گرفته شده و در حال اجرا است.
عبدالهی گفت: برخی از شرکت های دارویی حتی فراتر از تسهیلات در نظر گرفته شده متقاضی واردات هستند و مقاومت سازمان غذا و دارو موجب اعتراض آنها شده است.
وی خاطرنشان کرد: البته برای داروهایی که مشابه تولید داخل ندارند محدودیت خاصی نداریم و مشکلی در ترخیص این داروها در گمرک وجود ندارد.
درمان سرطان با ترکیب داروهای فشار خون و دیابت
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۸ دی ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۲۵
محققان دانشگاه باسل در تحقیقی که در مجله Science Advances منتشر شده، نشان دادهاند که برخی سلولهای سرطانی خاص به ترکیب داروی ضد قند خون متفورمین و داروی فشار خون سیروسینگوپین واکنش نشان میدهند.
به نقل از پایگاه فیز، محققان دانشگاه باسل در تحقیقی که در مجله Science Advances منتشر شده، نشان دادهاند که برخی سلولهای سرطانی خاص به ترکیب داروی ضد قند خون متفورمین و داروی فشار خون سیروسینگوپین واکنش نشان میدهند.
این داروی ضددیابتی در دوزهای بالا از رشد سلولهای سرطانی جلوگیری میکند اما میتواند عوارض جانبی ناخواسته نیز داشته باشد. از این رو دانشمندان هزاران دارو را برای ارتقای عملکرد ضد سرطانی این دارو آزمایش کردند. در این میان، ترکیب آن با داروی سیروسینگوپین نشان داد که در برابر طیف گستردهای سرطانها موثر است.
به گزارش شفاف، دکتر یسنا بهمنش اظهار کرد: از آنجا که آمار دقیق مسمومیت با تک تک داروها در دست نیست، بطور متقن نیز نمی توانیم اعلام کنیم که بیشترین مسمومیت دارویی مربوط به چه دارویی است، لذا علی رغم انچه برخی می گویند، تائید نمی کنیم که بیشترین مسمومیت های دارویی کشور مربوط به شربت متادون است. اما ناموثق بودن مطلب فوق چیزی از اهمیت دقت به مسمومیت با متادون نمی کاهد.
وی افزود: بطور کلی دسته داروهای مغز و اعصاب و از میان آنها داروهای ضد افسردگی بیشترین تعداد مسمومیت دارویی را به خود اختصاص می دهند.
دبیر ستاد مرکزی اطلاع رسانی کاهش سموم سازمان غدا و دارو، تاکید کرد: متادون به عنوان یک دارو از این نظر دارای اهمیت است که اولا با مقادیر کم آن مسمومیت شدید و حتی مرگ در کودکان رخ می دهد.
بهمنش اظهار کرد: متادون دارویی است که در داروخانه ها موجود نیست و برای ترک اعتیاد به معتادان تحت درمان و آن هم در مراکزMMT می دهند تا به منزل ببرند و این افراد اغلب برای پنهان کردن روند درمانشان، شربت متادون را با نوشیدنی مخلوط کرده و یا در بطری های نوشیدنی نگه داری و در یخچال می گذارند و این کار احتمال مسمومیت بستگان ایشان را افزایش می دهد.
وی گفت: در اغلب مراکز ترک اعتیاد،به این نکته توجه نمی کنند که شربت متادون را داخل ظرف با درب مقاوم به کودک تحویل نمایند و این سه عامل مسمومیت با شربت متادون را محتمل می نماید.
بهمنش بیان کرد: به همین دلیل توصیه های مورد نظر ما همواره بر این است که شربت متادون در ظرف با درب مقاوم و دور از دسترس کودکان و در قفسه های بالا و غیر قابل دسترسی کودک نگهداری شود.
وی متذکر شد: شربت متادون را نباید در بطری نوشیدنی ها مانند نوشابه قرار داد واغلب داروها و منجمله شربت متادون نیازی به نگهداری در یخچال ندارند و به طور کلی یخچال به هیچ عنوان مکان مناسبی برای نگهداری دارو نیست.
ژلوفن نوع مایع شده بروفن است و تاثیر سریع تری در درمان دردها دارد. این داروهای مخدر نیستند و مصرف آن ها در جامعه زیاد است. ژلوفن فرم ژلهای داروی ایبوپروفن است که مشهورترین نام تجاری آن بروفن است. این مسکن ها جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند.
ژلوفن (GELOFEN)
ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتینی است از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی میباشد و در موارد زیر قابل استفاده است:
کاهش موقت درد ناشی از سرماخوردگی، دندان درد، درد عضلانی، سردرد (مثل میگرن)، آرتریت روماتوئید، درد قاعدگی و کاهش تب.
مسکنهای دیگر مانند ایبوپروفن، مفنامیک اسید و … نیز همانند ژلوفن عمل میکنند.
این دسته از داروها میتوانند ایجاد زخم معده کنند، بنابراین افرادی که دارای مشکل زخم معده هستند از مصرف این داروها باید خودداری کنند.همچنین مصرف ژلوفن در سه ماه اول دوران بارداری مجاز است، ولی در سه ماه آخر بارداری که جزء گروه پرخطر است، مصرف آن ممنوع است.
مصرف این داروها باید در کوتاهمدت صورت گیرد و در بلند مدت نباید از این داروها استفاده کرد.
عوارض ژلوفن
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز بشود. اگر چه تمام عوارض زیر در یک فرد دیده نمیشود، لیکن بروز هر یک از عوارض زیر با داروساز خود مشورت کنید :سردرد شدید، اختلالات پوستی، اختلالات بینایی، تنگی نفس، افسردگی یا تغییرات رفتاری، اختلالات شنوایی، بی حسی یا ضعف در دستها و پاها، احساس خستگی، اختلالات ادراری و افزایش وزن.
در صورت بروز هر یک از عوارض زیر مصرف دارو را قطع کنید و سریعاً پزشک خود را در جریان قرار دهید :درد و سوزش معده، مدفوع قیریرنگ یا خون آلود، احساس درد و فشار در قفسه سینه، تشنج، با یا بدون لرز، تهوع، سوزش سردل یا سوءهاضمه، لکههای قرمز کوچک روی پوست، جراحت،
زخم یا لکههای سفید روی لبها یا داخل دهان، خون دماغ بدون علت خاص، خونریزی یا کبودی غیرمعمول، استفراغ و بالا آوردن خون .عوارض خفیف دیگری که نیاز به مراقبت پزشکی ندارند، ممکن است با ایبوپرفن پیش بیایند مانند درد خفیف معده، گیجی یا خواب آلودگی، تهوع و استفراغ، سوءهاضمه و ریفلاکس معده.
این عوارض به تدریج در طی درمان، با تطبیق بدن با دارو از بین میروند، البته در صورتی که ادامه یافتند به داروساز یا پزشک خود اطلاع دهید.
ژلوفن و بروفن جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند
قرص مسکن بروفن
قرصهای 200 میلی گرم ایبوپروفن، بدون نسخه پزشک قابل تهیه است، اما قرصهای 400 میلی گرم توسط پزشک تجویز میشود. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است.این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط، نظیر سردرد، درد عادت ماهانه و حملات نقرس است.
به علت داشتن خواص التهابی، این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیبهای حین ورزش (پیچ خوردگیها و رگ به رگ شدنها)، بورسیت ها، تاندونیت ها (التهاب تاندون)، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است. ایبوپروفن تب را نیز کاهش میدهد.
چگونگی مصرف ایبوپروفن:
قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد.
پس از خوردن قرصهای ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک بدن، 15 تا 30 دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید.
اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف میکنید و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا 2 ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظمتان برگردید.
اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف میکنید، به محض این که نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید.
مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هنگام مصرف ایبوپروفن ، نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید، مگر طبق دستور پزشک. این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی زیاد شود
عوارض جانبی ایبوپروفن
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:خستگی یا خواب آلودگی شدید؛ درد یا سوزش معده؛ تهوع یا استفراغ؛ مدفوع سیاه؛ علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب، دردهای عضلانی)؛ افزایش وزن؛ کبودی یا خونریزی غیرطبیعی؛ بثورات پوستی؛ زخمهای دهانی؛
یا تب یا گلودردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد.بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند.
یک واکنش حساسیتی نادر به ایبوپروفن، آنافیلاکسی است که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی، سریعا پیشرفت میکند.هنگام بروز خس خس سینه یا مشکل در تنفس، مصرف ایبوپروفن را قطع کرده و با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید.
قبل از مصرف ایبوپروفن دقت کنید:
در صورت داشتن هریک از موارد زیر، پیش از مصرف ایبوپروفن، پزشکتان را مطلع سازید:
– حساسیت به آسپیرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
– بارداری یا شیردهی
– مصرف داروهای دیگر به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن)، آسپیرین، ضدانعقادها (مثل وارفارین)، آنتی بیوتیک ها (سفالسپورین ها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر) و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس
– مصرف مشروبات الکلی
– ابتلا به پولیپهای بینی مرتبط با آسپیرین؛ زخم یا التهاب در دستگاه گوارش؛ پرفشاری خون؛ هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده؛ نارسایی مغز استخوان؛ زخمهای دهانی؛ یا بیماریهای کبدی یا کلیوی
هنگام مصرف ایبوپروفن توصیه میشود
برچسب روی دارو را مطالعه کرده و از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد میکنند نباشد.
اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب میخورید و درد ظرف 14 روز و تب ظرف 3 روز بهتر نشد یا حتی بدتر شد، با پزشکتان مشورت کنید.
ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).
پیش از انجام هر گونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی، پزشک را از اینکه ایبوپروفن مصرف میکنید مطلع سازید.
ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد میشود)
ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
هنگام مصرف ایبوپروفن ، نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید، مگر طبق دستور پزشک . این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.
تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو، از رانندگی یا شرکت در فعالیتهای خطرناک خودداری کنید. این دارو در برخی افراد موجب گیجی، سرگیجه، یا خوابآلودگی میشود.
منبع: tebyan.net
خبرگزاری آریا-پرمصرف ترین دارو برای کنترل تب استامینوفن است .
به گزارش خبرگزاری آریا ،امروزه پرمصرف ترین داروی تب بر استامینوفن است که امکان تهیه آن به صورت بدون نسخه از داروخانه ها ممکن است. برای کودکانی که کمتر از یک سال سن دارند معمولا از قطره استامینوفن به عنوان تب بر استفاده می شود.
علت تب کردن چیست؟
تب یک مکانیسم دفاعی طبیعی بدن است که در اغلب موارد به مداخله درمانی خاصی نیاز ندارد، اما این به آن معنا نیست که باید نسبت به آن بی توجه بود، زیرا تب شدید می تواند به بروز عوارض خطرناکی مانند تشنج منجر شود. تشنج ناشی از تب شایع ترین نوع تشنج در کودکان است. حدود 3 تا 4 درصد کودکان با سن کمتر از شش سال دچار این نوع تشنج می شوند.
درجه حرارت بدن در طول شبانه روز بین 36 تا 37.5درجه سانتی گراد متغیر است. افزایش درجه حرارت بدن از 37.5 درجه به بالا را تب می نامند. در تب های شدید گاهی دمای بدن به 41 درجه سانتی گراد نیز می رسد که در صورت وقوع آن باید اقدامات خاص اورژانسی برای کاهش تب انجام شود. همچنین تبی که بیش از هشت هفته طول کشیده و هیچ علت خاص بالینی برای آن یافت نشده است به بررسی های پاراکلینیکی نیاز دارد. تب در نوزادان زیر هشت ماه و بخصوص زیر یک ماه اورژانسی است و باید آن را جدی گرفت.
در شیرخواران زیر یک سال تب های شدید ممکن است ناشی از مننژیت یا عفونت های ادراری باشد. بنابراین باید حتما به پزشک مراجعه کرد. معمولا تب به علت اختلال در سیستم تنظیم حرارت بدن، سرطان ها، عفونت و التهاب، اختلال سیستم ایمنی آنسفالیت، علل دارویی و واکنش های آلرژیک بروز می کند. از مهم ترین داروهایی که می تواند باعث ایجاد تب شود می توان به آنتی هیستامین ها، داروهای شیمی درمانی، ضدقارچ ها و آنتی بیوتیک ها، شل کننده های عضلانی، آمفتامین ها، بعضی داروهای ضدجنون و در نهایت ضدافسردگی ها اشاره کرد. تب متوسط (40 ـ 38 درجه سانتی گراد) و شدید (بالای 40 درجه سانتی گراد) به دارودرمانی نیاز دارد.
امروزه پرمصرف ترین دارو برای کنترل تب استامینوفن است که امکان تهیه آن به صورت بدون نسخه از داروخانه ها ممکن است. برای کودکانی که کمتر از یک سال سن دارند معمولا از قطره استامینوفن به عنوان کاهنده تب استفاده می شود. مقدار مصرف این دارو در کودکان دو تا سه قطره به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر چهار تا شش ساعت است. به عنوان مثال برای یک کودک با وزن پنج کیلوگرم می توان ده قطره استامینوفن در فواصل ذکر شده استفاده کرد.
برای کودکان با سن بالاتر از یک سال معمولا از شربت یا سوسپانسیون استامینوفن برای کنترل تب استفاده می شود که به طور کلی میزان مصرف آن معادل 4 دهم سی سی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر چهار تا شش ساعت است. شیاف استامینوفن در موارد بروز ناگهانی تب بخصوص زمانی که تب بالاست یا کودک امکان بلع دارو را ندارد قابل استفاده است.این شکل دارویی برای کودکان، حاوی 125 میلی گرم ماده موثره است و می توان با دوز 10 تا 15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن با فاصله هر چهار تا شش ساعت از آن استفاده کرد.
داروی دیگری که در کنترل درد و تب کودکان استفاده می شود ایبوپروفن است که، اشکال مختلف آن با دوز کلی ده میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن کودک قابل استفاده است. میزان استفاده از سوسپانسیون ایبوپروفن برای کاهش تب در کودکان معادل نیم سی سی به ازای هر کیلو وزن بدن در هر شش ساعت است.
یکی از مواردی که در زمان بروز تب در کودکان باید به آن توجه داشت استفاده نکردن از داروی آسپرین برای کنترل تب به دلیل احتمال بروز سندرمRey است. این بیماری تمام ارگان های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، اما عارضه اصلی آن روی مغز و کبد پدیدار می شود. سندرم Rey باعث افزایش حاد فشار در مغز و تجمع چربی در کبد و اندام های دیگر می شود و اگر درمان نشود، می تواند بسرعت باعث از کار افتادن کبد، آسیب مغزی و حتی مرگ شود. بیش از 30 درصد کودکان و نوجوانانی که به سندرم ری مبتلا می شوند جان خود را از دست می دهند و 70 درصد مابقی نیز که زنده می مانند معمولا دچار آسیب مغزی پایدار می شوند.
برای درمان بی خوابی شبانه بدون دارو باید قواعدی مثل تاریکی، آرامش، دمای ثابت و مطبوع، برخورداری از اتاق خواب و ساعت خواب ثابت را رعایت کرد.
همه ما بیخوابی را تجربه کردهایم برخی اما به دفعات زیادی دچار بیخوابی مخصوصا بیخوابیهای شبانه میشوند. وقتی دچار این حالت میشویم صدای عقربههای ساعت به یکی از بلندترین و آزاردهنده ترین صداهایی که میشناسیم تبدیل میشود. اما برای درمان بی خوابی روشهای مختلفی پیشنهاد شده از درمان با داروهای شیمیایی و قرص خواب آور تا درمان با گیاهان دارویی. ما برایتان راهکارهای عملی را پیشنهاد میدهیم که امتحان کردن آن برای درمان بی خوابی ضرری ندارد.
1. ساعت خوابتان را تنظیم کنید
2. روزها چرت نزنید
3. از رختخوابتان تنها برای خوابیدن استفاده کنید
4. برای روز بعد برنامه ریزی کنید
5. استفاده از تکنیک طوفان ذهنی
6. اضطراب را از خود دور کنید
7. استفاده از تکنیک ریلکسیشن
8. نخوابید
دکتر الن نیکولا که از سال 1991 مطالعات خود را بر روی مشکلات بیخوابی متمرکز کرده است معتقد است برای درست خوابیدن پنج قاعده اصلی وجود دارد: تاریکی، آرامش، دمای ثابت و مطبوع، برخورداری از اتاق خواب و دست آخر خوابیدن و بیدار شدن سر ساعات معمول. البته اگر شما از آن آدمهای خوشبختی باشید که شرایط و شیفتهای کاری، به آنها اجازه درست خوابیدن را میدهد. در نهایت اگر دچار بیخوابی آزار دهنده و شدید هستید بهتر است برای درمان بی خوابی به یک متخصص مراجعه کرده تا علت بی خوابیتان را کشف و رفع کند. میتوانید از متخصصان اعصاب و روان در این زمینه کمک بگیرید.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره