نکته مهم آن است که شناخت دلایل ابتلای کودکان میتواند در پیشگیری از افزایش تعداد بیماران بسیار موثر باشد. گرچه فرضیات مطرح شده درباره دلایل ابتلای کودکان به این بیماری هنوز به اثبات و قطعیت نرسیده، اما نتیجه بررسیها نشان میدهد، بیشترین مبتلایان به این بیماری از مادران باردار دچار کمبود آهن متولد شدهاند.
دکتر فیروزه ساجدی، استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و متخصص بیماریهای کودکان، با اشاره به این که اوتیسم همچون بسیاری از بیماریها میتواند منشأ ژنتیک داشته باشد و پسرها را بیش از دخترها مبتلا میکند، به جامجم میگوید: بحث ابتلای جنین به اوتیسم بر اثر عفونتهای ویروسی (اوریون، سرخک و آبله مرغان ) یکی از موارد قابل اشاره است. عفونت ویروسی در طول دوره بارداری موجب تغییر در واکنش سیستم ایمنی مادر میشود و خطر ابتلا به اوتیسم را در جنین افزایش میدهد.
تاخیر در تکلم کودک را جدی بگیرید
حتی رشد علم و آگاهی نتوانسته باورهای غلط را از ذهن برخی خانوادهها پاک کند و چه بسیار مادرانی که هنوز اعتقاد به استفاده از تخم کبوتر برای باز شدن زبان کودک دارند.
دکتر ساجدی با اشاره به این باورهای نادرست، خطاب به مادران تأکید میکند: کودک بین 12 تا 14 ماهگی،حداقل دوکلمه بابا و مامان را باید بگوید. در غیر این صورت مراجعه به متخصص ضروری است. تاخیر در تکلم از اولین علائم اوتیسم است و خانوادهها باید به این نکته توجه کنند؛ در صورتی که فرزندشان تا سن مذکور قادر به تکلم نباشد، باید از آزمونهای تشخیص اوتیسم که از 18ماهگی ارائه میشود، استفاده کنند.
متخصص بیماریهای کودکان با اشاره به سهلانگاری برخی خانوادهها در مراجعه بموقع به متخصص میگوید: گاهی والدین کودکان سه تا پنج ساله به ما مراجعه میکنند که قادر به تکلم نیستند و تازه در این سن نسبت به وضعیت بچه ابراز نگرانی میکنند که اغلب مواقع این زمان برای مراجعه دیر است و بسیاری از فرصتهای توانبخشی از کودک گرفته شده است.
استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی خاطرنشان میکند: یکی از دلایل دیرصحبت کردن بچه میتواند اوتیسم باشد، اما کمشنوایی خفیف، جمع شدن مایع پشت پرده گوش و کمتوانی ذهنی، دلایل دیگری است که میتواند روی تکلم کودک تاثیر بگذارد. به همین دلیل، توصیه اکید ما به خانوادهها مراجعه زودهنگام به متخصصان است.
امکان درمان کودکان اوتیسمی وجود دارد
بسیاری بر این باورند که اوتیسم جزو بیماریهایی است که هنوز درمانی برای آن وجود ندارد، اما دکتر ساجدی به درمان تعدادی از این کودکان امیدوار است.
وی درباره درمان این کودکان میگوید: در صورت تشخیص بموقع بیماری یعنی از 14 تا 18 ماهگی، با اقدامات درمانی و توانبخشی میتوان کودک را به وضعیت عادی نزدیک کرد. وی تأکید میکند: همه کودکان اوتیسمی قابل درمان نیستند و درمان آنها بستگی به میزان اختلال دارد که در سطح خفیف، متوسط یا شدید باشد. بچههایی که دچار اختلال شدید هستند، نمیتوانند به وضعیت طبیعی بازگردند اما این به معنای آن نیست که والدین از وضعیت کودک خود ناامید شوند.
سوءتغذیه، موثر در ابتلا به اوتیسم
سوءتغذیه نوعی بیماری محسوب میشود که به علت مصرف کم یا بیش از اندازه یک یا چند ماده غذایی به شکل چاقی، بدخوری یا کمخوری نمود پیدا میکند و باعث بروز بیماریهای متعدد میشود.
دکتر احمدرضا درستی، متخصص تغذیه در پاسخ به این پرسش که تغذیه مادرها در دوران بارداری میتواند در بروز اوتیسم موثر باشد، به جامجم میگوید: در میان همه ویتامینها، اسید فولیک یا ویتامین B9 مهمترین ویتامینی است که وجود آن به اندازه کافی در بدن مادر برای کامل شدن سیستم عصبی جنین ضروری است.
وی با تأکید بر این که مادر حداقل سه ماه قبل از بارداری باید تغذیه خوبی داشته باشد، ادامه میدهد: اگر مادر دچار سوء تغذیه شدید باشد، در دوران بارداری اش حتی با مصرف دُز بالای مکملها و غذا، باز هم بدنش با کمبود مواجه است.این موضوع نهتنها برای مادر مشکلات جدی همچون زایمان زودرس و سایر مخاطرات را در پی دارد بلکه احتمال آسیب به سیستم اعصاب مرکزی جنین نیز وجود دارد.
متخصص تغذیه ادامه میدهد: به اثبات رسیده، در مادرانی که اسید فولیک کافی دریافت نمیکنند، عصب جنین خوب تشکیل نمیشود و بچه عقبافتاده به دنیا میآید. این عقبافتادگی بعضی مواقع صرفا ذهنی و گاهی همراه با معلولیت جسمی است. به همین دلیل به مادران توصیه میشود، نهتنها اسید فولیک به اندازه کافی دریافت کنند بلکه هر روز از مواد پنج گروه غذایی نان و غلات، میوه، سبزیجات، گوشت و لبنیات استفاده کنند.
سهیلا فلاحی
نکته مهم آن اسـت که شناخت دلایل ابتلای کودکان میتواند در پیشگیری از افزایش تعداد بیماران بسیار موثر باشد. گرچه فرضیات مطرح شده درباره دلایل ابتلای کودکان به این بیماری هنوز به اثبات و قطعیت نرسیده، اما نتیجه بررسیها نشان میدهد، بیشترین مبتلایان به این بیماری از مادران باردار دچار کمبود آهن متولد شدهاند.
دکتر فیروزه ساجدی، استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و متخصص بیماریهای کودکان، با اشاره به این که اوتیسم همچون بسیاری از بیماریها میتواند منشأ ژنتیک داشته باشد و پسرها را بیش از دخترها مبتلا میکند، به جامجم میگوید: بحث ابتلای جنین به اوتیسم بر اثر عفونتهای ویروسی (اوریون، سرخک و آبله مرغان ) یکی از موارد قابل اشاره اسـت. عفونت ویروسی در طول دوره بارداری موجب تغییر در واکنش سیستم ایمنی مادر میشود و خطر ابتلا به اوتیسم را در جنین افزایش میدهد.
تاخیر در تکلم کودک را جدی بگیرید
حتی رشد علم و آگاهی نتوانسته باورهای غلط را از ذهن برخی خانوادهها پاک کند و چه بسیار مادرانی که هنوز اعتقاد به استفاده از تخم کبوتر برای باز شدن زبان کودک دارند.
دکتر ساجدی با اشاره به این باورهای نادرست، خطاب به مادران تأکید میکند: کودک بین 12 تا 14 ماهگی،حداقل دوکلمه بابا و مامان را باید بگوید. در غیر این صورت مراجعه به متخصص ضروری اسـت. تاخیر در تکلم از اولین علائم اوتیسم اسـت و خانوادهها باید به این نکته توجه کنند؛ در صورتی که فرزندشان تا سن مذکور قادر به تکلم نباشد، باید از آزمونهای تشخیص اوتیسم که از 18ماهگی ارائه میشود، استفاده کنند.
متخصص بیماریهای کودکان با اشاره به سهلانگاری برخی خانوادهها در مراجعه بموقع به متخصص میگوید: گاهی والدین کودکان سه تا پنج ساله به ما مراجعه میکنند که قادر به تکلم نیستند و تازه در این سن نسبت به وضعیت بچه ابراز نگرانی میکنند که اغلب مواقع این زمان برای مراجعه دیر اسـت و بسیاری از فرصتهای توانبخشی از کودک گرفته شده اسـت.
استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی خاطرنشان میکند: یکی از دلایل دیرصحبت کردن بچه میتواند اوتیسم باشد، اما کمشنوایی خفیف، جمع شدن مایع پشت پرده گوش و کمتوانی ذهنی، دلایل دیگری اسـت که میتواند روی تکلم کودک تاثیر بگذارد. به همین دلیل، توصیه اکید ما به خانوادهها مراجعه زودهنگام به متخصصان اسـت.
امکان درمان کودکان اوتیسمی وجود دارد
بسیاری بر این باورند که اوتیسم جزو بیماریهایی اسـت که هنوز درمانی برای آن وجود ندارد، اما دکتر ساجدی به درمان تعدادی از این کودکان امیدوار اسـت.
وی درباره درمان این کودکان میگوید: در صورت تشخیص بموقع بیماری یعنی از 14 تا 18 ماهگی، با اقدامات درمانی و توانبخشی میتوان کودک را به وضعیت عادی نزدیک کرد. وی تأکید میکند: همه کودکان اوتیسمی قابل درمان نیستند و درمان آنها بستگی به میزان اختلال دارد که در سطح خفیف، متوسط یا شدید باشد. بچههایی که دچار اختلال شدید هستند، نمیتوانند به وضعیت طبیعی بازگردند اما این به معنای آن نیست که والدین از وضعیت کودک خود ناامید شوند.
سوءتغذیه، موثر در ابتلا به اوتیسم
سوءتغذیه نوعی بیماری محسوب میشود که به علت مصرف کم یا بیش از اندازه یک یا چند ماده غذایی به شکل چاقی، بدخوری یا کمخوری نمود پیدا میکند و باعث بروز بیماریهای متعدد میشود.
دکتر احمدرضا درستی، متخصص تغذیه در پاسخ به این پرسش که تغذیه مادرها در دوران بارداری میتواند در بروز اوتیسم موثر باشد، به جامجم میگوید: در میان همه ویتامینها، اسید فولیک یا ویتامین B9 مهمترین ویتامینی اسـت که وجود آن به اندازه کافی در بدن مادر برای کامل شدن سیستم عصبی جنین ضروری اسـت.
وی با تأکید بر این که مادر حداقل سه ماه قبل از بارداری باید تغذیه خوبی داشته باشد، ادامه میدهد: اگر مادر دچار سوء تغذیه شدید باشد، در دوران بارداری اش حتی با مصرف دُز بالای مکملها و غذا، باز هم بدنش با کمبود مواجه اسـت.این موضوع نهتنها برای مادر مشکلات جدی همچون زایمان زودرس و سایر مخاطرات را در پی دارد بلکه احتمال آسیب به سیستم اعصاب مرکزی جنین نیز وجود دارد.
متخصص تغذیه ادامه میدهد: به اثبات رسیده، در مادرانی که اسید فولیک کافی دریافت نمیکنند، عصب جنین خوب تشکیل نمیشود و بچه عقبافتاده به دنیا میآید. این عقبافتادگی بعضی مواقع صرفا ذهنی و گاهی همراه با معلولیت جسمی اسـت. به همین دلیل به مادران توصیه میشود، نهتنها اسید فولیک به اندازه کافی دریافت کنند بلکه هر روز از مواد پنج گروه غذایی نان و غلات، میوه، سبزیجات، گوشت و لبنیات استفاده کنند.
سهیلا فلاحی
علائم بیماری اوتیسم از 9 ماهگی قابل تشخیص است و به اختلال در تعاملات اجتماعی، اختلال در ارتباطات کلامی و بروز رفتارهای تکراری تقسیم میشود.
بیماری اوتیسم یا درخودماندگی یک اختلال عصبی روانشناختی است که تاکنون علت مشخصی برای آن مطرح نشدهاست و به عواملی مانند ژنتیک، زایمان زودرس، مصرف سیگار در دوره بارداری، ضربههای مکرر داخل رحمی اشاره میشود و آن را به زندگی شهر نشینی یا وجود مادران به اصطلاح یخی (ناتوان در برقراری ارتباط با نوزاد) مرتبط میدانند. بروز این اختلال از سن یک تا یک و نیم سالگی، بوده و علائم بیماری اوتیسم معمولا از 9 ماهگی قابل تشخیص است.
مهارتهای ارتباطی و اجتماعی مختل
یکی از مهمترین علائم بیماری اوتیسم این است که سطح طبیعی مهارتهای ارتباطی و اجتماعی این بیماران از سطح میانگین بسیار کمتر است. کودک مبتلا به اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمیتواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست و ارتباطشان غیر موثر و یکطرفه است. ممکن است محتوای کلام با سنش متناسب نباشد یا بدون توجه به صحبت های دیگران فقط در مورد علایق خود صحبت کند. در واقع کودک مبتلا به اوتیسم نمیتواند تبادل اطلاعات کند. این کودکان به لبخند یا خستگی دیگران توجهی ندارند، نمیتوانند نوبت را رعایت کنند و از گروه همسالان خود دوری میکنند. آنها علاقهای به برقراری تماس فیزیکی حتی با خواهر و برادر خود نشان نمیدهند.
تاخیر در تکلم
یک کودک طبیعی در یک سالگی میتواند تک کلمه ادا کند و در 1.5 سالگی 3-2 کلمه را با هم ترکیب میکند اما کودکان مبتلا به اوتیسم یا کلام ندارند یا در مقایسه با سنشان دچار تاخیر کلامیاند یا کلام دارند اما معنیدار نیست و کلام دیگران را تکرار میکنند. گاهی تکرار طوطی وار جملات بلند مانع میشود والدین تاخیر در تکلم را بپذیرند. این کودکان برای اشاره به چیزی که نیاز دارند از دستشان کمک میگیرند.
استفاده اشتباه از ضمایر
از دیگر علائم بیماری اوتیسم این است که کودک مبتلا به اوتیسم ضمایر را به صورت نابهجا استفاده میکند؛ شناختی از «من» ندارد و خود را با نام صدا میزند.
واژه سازی
یکی دیگر از علائم بیماری اوتیسم واژهسازی است. ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به اوتیسم است. مثلا کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است همیشه به «باب اسفنجی»، «بنگی» بگوید.
عدم ارتباط چشمی
این کودکان اغلب ترجیح میدهند تنها باشند و از تماس چشمی اجتناب کنند. هر چه اختلال شدیدتر باشد میزان تماس چشمی پایینتر است.
عدم توانایی همزادپنداری با دیگران
کودک مبتلا به اوتیسم میتواند مادرش را بغل کند و ببوسد یا دلیل گریهاش را جویا شود اما در سنین بالاتر که انتظارها از او بیشتر میشود، ممکن است در این زمینه دچار مشکل شود. کودک مبتلا به اوتیسم توانایی ذهن خوانی ندارد؛ نمیتواند به محیط توجه کند یا خود را جای دیگران بگذارد و احساسات دیگران را درک کند.
سرگرم شدن طولانی مدت با یک بازی یا وسیله
کودک طبیعی چون محرکهای مختلف را آزمایش میکند، مدت توجه کوتاهی دارد اما یکی از علائم بیماری اوتیسم این است که کودک مبتلا به اوتیسم ساعتها یک بازی تکراری انجام میدهد.
این کودکان به چرخیدن یا به وسایلی که میچرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعتها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقیهای ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند.
عدم توانایی انجام بازی نمادین
از دیگر علائم بیماری اوتیسم میتوان به این موضوع اشاره کرد که این کودکان بازیهای تخیلی ندارند. کودکان از 1.5 تا 2 سالگی وارد بازی های نمادین میشوند؛ مثلا ممکن است از یک تکه پازل به عنوان لیوان چای استفاده کنند یا عروسک شان را روی پا بگذارند و تکان دهند. این بازی ها به رشد طبیعی کودک کمک می کند اما مبتلایان به اوتیسم این توانایی را ندارند.
گاهی کودکان مبتلا به اوتیسم نبوغ خاصی در برخی مسایل دارند
متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند. برخی از این کودکان در برخی مسایل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیاره ها و یا توانایی زیادی در حل مسایل ریاضی داشته باشند. با کمترین تلنگری اطلاعاتی را در این زمینه حفظ کنند و اگر در جمع قرار بگیرند در مورد این مسایل صحبت کنند.
عدم وجود تفکر انتزاعی
تفکر انتزاعی تفکر پیچیدهای است که با رسیدن به نوجوانی کامل میشود. یک فرد عادی در نوجوانی میتواند متوجه ضربالمثل ها و کنایهها شود اما این کودکان چنین درکی ندارند. این یکی از علائم بیماری اوتیسم است که باعث میشود آنها نتوانند از مسایل نتیجه بگیرند و همین موضوع ارتباطشان را مختل میکند.
پاسخ نامتداول حواس
از دیگر علائم بیماری اوتیسم باید به حساسیت بیشتر یا کمتر از حد نرمال در اندامهای حسی این کودکان اشاره کرد. آنان یکپارچگی حسی ندارند؛ یعنی در برخی از آنها آستانه درد بسیار بالا و در برخی پایین است. بعضی از آنها گاهی متوجه سوختگیهای شدید نمیشوند و برخی با کوچکترین ضربه درد شدید حس میکنند. در مورد صدا هم همینطور است؛ گاهی یک کودک مبتلا صداهای بسیار آهسته را میشنود و به آن توجه دارد در حالی که متوجه صداهای بلند مثل صدای زنگ در نمیشود.
وجود الگوهای حرکتی ناهنجار
وجود الگوهای حرکتی ناهنجار مانند حرکات تکراری، چرخاندن سر، کوبیدن سر، مرتب کردن اشیا، پیچ و تاب خوردن، دست زدن و غیره در برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم از دیگر علائم بیماری اوتیسم میباشد.
سن طلایی درمان اوتیسم تا قبل از 5 سالگی است اما تاکنون هیچ روش قطعیای برای درمان مبتلایان به اوتیسم یافته نشدهاست. کارآمدترین روش درمانی، توانبخشی است. برای تشخیص صحیح علائم بیماری اوتیسم کودک باید توسط یک متخصص روانپزشکی اطفال و یک متخصص مغز و اعصاب اطفال ویزیت شود و به طور فشرده تحت خدمات گفتاردرمانی و کاردرمانی قرار گیرد.
موسیقی درمانی، راهکاری برای ارتباط با کودکان اوتیسم است. نقاشی و قصه گویی نیز یکی از روشهای موثر تربیت کودکان اوتیسم است و پدران و مادران باید در یک گوشه اتاق نشسته و کتابهای قصه متناسب با سن کودک را با صدای بلند و دلنشین برای آنان بخوانند. در تحقیقات اخیری که توسط برخی والدین کودکان مبتلا به درخود ماندگی و متخصصین انجام شده این نتیجه حاصل شده است که در برخی از نمونههای آماری استفاده از شیر شتر به عنوان یک درمان موثر برای این بیماری پذیرفته شدهاست.
خیلی از کودکانی که اوتیسم خفیف دارند، به مدارس عادی راه پیدا میکنند و اتفاقا برایشان بهتر است زیرا حضور آنها در کنار کودکان دچار اوتیسم که علائم شدید دارند، میتواند باعث بروز رفتارهای کلیشهای در آنها شود. در مدارس عادی، حضور یک معلم رابط مخصوصا برای کودک کم توان کمک کنندهاست زیرا اگرچه برخی از این کودکان حفظیات خوبی دارند اما متاسفانه ممکن است مورد آزار جنسی یا تمسخر دیگران قرار بگیرند.
بیشتر تحقیقات و پژوهشهایی که درباره اوتیسم صورت گرفته است بر روی تشخیص علائم بیماری اوتیسم و درمان آن در کودکان تمرکز دارد اما مطالعات مختلف نشان میدهد که این اختلال میتواند زندگی بزرگسالان را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد. بزرگسالانی که مبتلا به این اختلال هستند کمتر به دنبال آموزشهای عالی، یافتن شغل یا پیشرفت در زندگی خود میروند. محققان تلاش میکنند تاثیر برنامههای آموزشی بر روی آماده کردن دانش آموزان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم را مورد مطالعه قرار دهند و به آنها کمک کنند زندگی مستقلی داشته باشند.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
نکته مهم آن اسـت که شناخت دلایل ابتلای کودکان میتواند در پیشگیری از افزایش تعداد بیماران بسیار موثر باشد. گرچه فرضیات مطرح شده درباره دلایل ابتلای کودکان به این بیماری هنوز به اثبات و قطعیت نرسیده، اما نتیجه بررسیها نشان میدهد، بیشترین مبتلایان به این بیماری از مادران باردار دچار کمبود آهن متولد شدهاند.
دکتر فیروزه ساجدی، استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و متخصص بیماریهای کودکان، با اشاره به این که اوتیسم همچون بسیاری از بیماریها میتواند منشأ ژنتیک داشته باشد و پسرها را بیش از دخترها مبتلا میکند، به جامجم میگوید: بحث ابتلای جنین به اوتیسم بر اثر عفونتهای ویروسی (اوریون، سرخک و آبله مرغان ) یکی از موارد قابل اشاره اسـت. عفونت ویروسی در طول دوره بارداری موجب تغییر در واکنش سیستم ایمنی مادر میشود و خطر ابتلا به اوتیسم را در جنین افزایش میدهد.
تاخیر در تکلم کودک را جدی بگیرید
حتی رشد علم و آگاهی نتوانسته باورهای غلط را از ذهن برخی خانوادهها پاک کند و چه بسیار مادرانی که هنوز اعتقاد به استفاده از تخم کبوتر برای باز شدن زبان کودک دارند.
دکتر ساجدی با اشاره به این باورهای نادرست، خطاب به مادران تأکید میکند: کودک بین 12 تا 14 ماهگی،حداقل دوکلمه بابا و مامان را باید بگوید. در غیر این صورت مراجعه به متخصص ضروری اسـت. تاخیر در تکلم از اولین علائم اوتیسم اسـت و خانوادهها باید به این نکته توجه کنند؛ در صورتی که فرزندشان تا سن مذکور قادر به تکلم نباشد، باید از آزمونهای تشخیص اوتیسم که از 18ماهگی ارائه میشود، استفاده کنند.
متخصص بیماریهای کودکان با اشاره به سهلانگاری برخی خانوادهها در مراجعه بموقع به متخصص میگوید: گاهی والدین کودکان سه تا پنج ساله به ما مراجعه میکنند که قادر به تکلم نیستند و تازه در این سن نسبت به وضعیت بچه ابراز نگرانی میکنند که اغلب مواقع این زمان برای مراجعه دیر اسـت و بسیاری از فرصتهای توانبخشی از کودک گرفته شده اسـت.
استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی خاطرنشان میکند: یکی از دلایل دیرصحبت کردن بچه میتواند اوتیسم باشد، اما کمشنوایی خفیف، جمع شدن مایع پشت پرده گوش و کمتوانی ذهنی، دلایل دیگری اسـت که میتواند روی تکلم کودک تاثیر بگذارد. به همین دلیل، توصیه اکید ما به خانوادهها مراجعه زودهنگام به متخصصان اسـت.
امکان درمان کودکان اوتیسمی وجود دارد
بسیاری بر این باورند که اوتیسم جزو بیماریهایی اسـت که هنوز درمانی برای آن وجود ندارد، اما دکتر ساجدی به درمان تعدادی از این کودکان امیدوار اسـت.
وی درباره درمان این کودکان میگوید: در صورت تشخیص بموقع بیماری یعنی از 14 تا 18 ماهگی، با اقدامات درمانی و توانبخشی میتوان کودک را به وضعیت عادی نزدیک کرد. وی تأکید میکند: همه کودکان اوتیسمی قابل درمان نیستند و درمان آنها بستگی به میزان اختلال دارد که در سطح خفیف، متوسط یا شدید باشد. بچههایی که دچار اختلال شدید هستند، نمیتوانند به وضعیت طبیعی بازگردند اما این به معنای آن نیست که والدین از وضعیت کودک خود ناامید شوند.
سوءتغذیه، موثر در ابتلا به اوتیسم
سوءتغذیه نوعی بیماری محسوب میشود که به علت مصرف کم یا بیش از اندازه یک یا چند ماده غذایی به شکل چاقی، بدخوری یا کمخوری نمود پیدا میکند و باعث بروز بیماریهای متعدد میشود.
دکتر احمدرضا درستی، متخصص تغذیه در پاسخ به این پرسش که تغذیه مادرها در دوران بارداری میتواند در بروز اوتیسم موثر باشد، به جامجم میگوید: در میان همه ویتامینها، اسید فولیک یا ویتامین B9 مهمترین ویتامینی اسـت که وجود آن به اندازه کافی در بدن مادر برای کامل شدن سیستم عصبی جنین ضروری اسـت.
وی با تأکید بر این که مادر حداقل سه ماه قبل از بارداری باید تغذیه خوبی داشته باشد، ادامه میدهد: اگر مادر دچار سوء تغذیه شدید باشد، در دوران بارداری اش حتی با مصرف دُز بالای مکملها و غذا، باز هم بدنش با کمبود مواجه اسـت.این موضوع نهتنها برای مادر مشکلات جدی همچون زایمان زودرس و سایر مخاطرات را در پی دارد بلکه احتمال آسیب به سیستم اعصاب مرکزی جنین نیز وجود دارد.
متخصص تغذیه ادامه میدهد: به اثبات رسیده، در مادرانی که اسید فولیک کافی دریافت نمیکنند، عصب جنین خوب تشکیل نمیشود و بچه عقبافتاده به دنیا میآید. این عقبافتادگی بعضی مواقع صرفا ذهنی و گاهی همراه با معلولیت جسمی اسـت. به همین دلیل به مادران توصیه میشود، نهتنها اسید فولیک به اندازه کافی دریافت کنند بلکه هر روز از مواد پنج گروه غذایی نان و غلات، میوه، سبزیجات، گوشت و لبنیات استفاده کنند.
سهیلا فلاحی