تیپ و مدل لباس بازیگران در جشن خانه سینما ۹۵ +تصاویر

پس از حاشیه های فراوانی که پوشش بازیگران در جشن حافظ به همراه داشت شاید یکی از دغدغه های بازیگران زن در جشن خانه سینما انتخاب لباس هایشان بود. البته به نظر می رسد این بار و این لباس ها چندان مورد انتقاد قرار نگیرد! چیزی که بیش از همه در نوع پوشش بازیگران زن به چشم می خورد سادگی لباس ها و انتخاب رنگ های تیره بود، اتفاقی که پس از حاشیه های فراوان جشن حافظ کمی معنی دار به نظر می رسد.

مدل لباس بازیگران زن و مرد ایرانی

مدل آرایش بازیگران ایرانی

لباس زیبای افسانه بایگان

رویا نونهالی و باران کوثری

مریلا زارعی

هانیه توسلی

افسانه بایگان

مینا ساداتی

نیکی کریمی

ساره بیات، رویا نونهالی، فرشته صدرعرفایی و غزل شاکری

فاطمه معتمد آریا

مهناز افشار

مراسم هجدهمین جشن خانه سینما شامگاه دوشنبه در مجموعه باستانی میدان مشق تهران برگزار شد.

ستاره های معروف سینما که از هیچ به همه چیز رسیدند +عکس

در جالب و خواندنی ۱ آبان ۱۳۹۵ ۰ 1,254 بازدید

برخی ستاره‌ها از همان ابتدا در ناز و نعمت متولد شدند و از طریق سرمایه یا حتی شهرت خانواده‌شان به همه چیز رسیدند، اما برخی دیگر از ستاره‌ها هستند که در گذشته هیچ نداشتند و تنها با تلاش‌های خود پله‌های موفقیت را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشتند و حال چون ستاره‌ای در جهان می‌درخشند.

اگر می‌خواهید با ستاره‌هایی که محبوبیتشان را مدیون استعداد و تلاش‌های مدام خود هستند، آشنا شوید، با ما همراه باشید.

جیم کری

 

حتما شنیده اید که کمدی های بزرگ از تراژی های بزرگ می آیند. زندگی جیم کری، کمدین محبوب، نیز درست مانند یک تراژدی، غم انگیز بوده است. زمانی که او کودکی بود، پدرش شغل اش را از دست داد، به همین دلیل جیم کری مجبور شد مدرسه را رها کرده و برای گذراندن خرج زندگی کار کند.

او در ۱۹سالگی از تورنتو به لس آنجلس نقل مکان کرد و در هالیوود مدتی اجراهای کمدی تک نفره را در کلوب‌های شبانه تجربه کرد و آرام‌آرام وارد دنیای سینما شد و به آرزوهای خود رنگ واقعیت بخشید.

---

دمی مور

 

زمانی که دمی مور در نیومکزیکو متولد شد، پدرش آنها را رها کرد. مادرش بار دیگر ازدواج کرد اما هم او و هم ناپدری اش دائم الخمر بودند. پس از دومین طلاق مادرش، ناپدری او از ناراحتی دست به خودکشی زد و مادرش نیز زندگی سختی تری را در پیش گرفت، اما دمی مور با اراده کافی توانست خودش را از این منجلاب نجات دهد و زندگی ایده آل خود را در پیش گیرد.

---

هلی بری

 

 زمانی که هلی بری تنها ۴ سال داشت، پدرش، که مدام آنها را کتک می زد و مورد آزار و اذیت قرار می داد، او و خانواده اش را رها کرد. بنابراین مادر او نیز مجبور شد که او و خواهرش را، در منطقه ای که به شدت نژادپرست بودند، به تنهایی بزرگ کند. امروزه، هلی بری که حدود ۸۰ میلیون دلار دارایی دارد، در کمپین مخالفان خشونت های خانگی فعالیت می کند.

---

لئوناردو دی کاپریو

 

مادر و پدر لئو هنگامی که او تنها یک سال داشت از یکدیگر طلاق گرفتند و لئوناردو همراه مادرش در محله فقیرنشینی با نام اکو پارک که موسوم به زاغه‌های هالیوود است زندگی کرد و بزرگ شد. مادر او در جاهای مختلفی کار می کرد تا بتواند خرج فرزندش را بدهد، اما پس از آن که لئو از مدرسه اخراج شد و بازیگری را آغاز کرد، توانست تمام آن سختی های گذشته را جبران کند و یکی از مشهورترین و پولدارترین بازیگران جهان شود.

---

آرنولد شوارتزنگر

 

  آرنولد شوارتزنگر از این که اعتراف کند در کودکی زندگی سختی داشته، هراسی ندارد. پدر او دائم الخمر بود و مدام او و خانواده اش را مورد آزار و اذیت قرار می داد. او حتی برادر بزرگ آرنولد را تحریک می کرد تا او را اذیت کند. به همین دلیل آرنولد حتی سر مراسم خاکسپاری او نیز حاضر نشد. اما تمام این سختی ها مانع تلاش و پیشرفت آرنولد نشد و او اکنون یکی از موفق ترین افراد جهان است.

---

نآئومی واتس

 

پدر نآئومی واتس  به دلیل اعتیاد شدید جان خود را از دست داد و مادرش، به دلیل این که توانایی مالی کافی را برای بزرگ کردن آنها نداشت، مجبور شد که او و برادرش را به یتیم خانه بفرستد. اما خوشبختانه، نآئومی واتس توانست تمام آن سختی ها را از حافظه خود پاک کند و زندگی موفقیت آمیزی را در پیش گیرد.

---

مارک والبرگ 

 

مارک والبرگ به همراه پدر و مادر و ۸ خواهر و برادر خود در آپارتمانی قدیمی با تنها ۳ اتاق خواب زندگی می کرد. او در سن ۱۳ سالگی یک پسر معتاد یاغی بود و تا سن ۲۲ سالگی در همان شرایط به سر می برد. او حتی چندین بار توسط پلیس هم دستگیر شد. تمام این بدبختی ها پس از طلاق پدر و مادرش آغاز شد اما خوشبختانه او توانست خودش را از باتلاق بدبختی ها نجات دهد و تبدیل به یک بازیگر ثروتمند شود.

---

سارا جسیکا پارکر

 

درست شبیه زندگی ستاره هایی که در بالا نام شان را آوردیم، زندگی سارا جسیکا پارکر نیز یک تراژدی بود. او نیز قربانی طلاق پدر و مادرش شد. او از استعداد بازیگری اش استفاده کرد و در سن ۸ سالگی با کار کردن در این زمینه توانست یکی از چک های خانواده اش را پاس کند. او هنوز هم از شرایط بد کودکی اش شرمسار است اما توانست با بالا کشیدن مهارت های خود، زندگی بهتری را در پیش بگیرد.

---

جی.کی. رولینگ

 

 جی.کی. رولینگ همیشه از فقری که قبل از فروش مجموعه کتاب‌های داستان هری پاتر تجربه می کرد، می نالد. اما در سال ۲۰۰۷، فهرست ثروتمندان «ساندی تایمز» میزان ثروت او را به ۴۵۴ میلیون پوند تخمین زد و در بین پولدارترین زنان انگلیس رولینگ را در رده ۱۳ جدول قرار داد. او اکنون جزو یکی از فعال ترین زنان در زمینه کمک به خیریه ها می باشد.

مطالب مرتبط

1. مدیران موفق صبح خود را با چه فعالیتی آغاز می کنند؟
2. مردی که در توالت عمومی می‌خوابید ،چگونه میلیونر شد؟ +عکس
3. ازدواج لئوناردو دی کاپریو با نامزد جدیدش نینا اگدال /عکس
4. چگونه با تغییر سبک زندگی، پولدار شویم؟
5. لئوناردو دی کاپریو: من فقط با مامانم روی فرش قرمز ظاهر میشم! + عکس
6. چگونه پولدار شویم؟ / راز پولدار شدن از زبان ۶۵ کارآفرین ثروتمند
7. پرورش مرغ شاخدار ، جوان تبریزی را ثروتمند کرد!
8. ۶ ویژگی که نشان می دهند که شما کارآفرین نمی شوید
9. ۵ دارایی بسیار مهم و ارزشمند کارآفرینان موفق
10. دختر مبتلا به “اوتیسم” پردرآمدترین کارمند شرکت‌های امنیتی + تصاویر

Naomi Watts آموزش پولدار شدن اینستاگرام لئوناردو دی کاپریو بیوگرافی آرنولد بیوگرافی جیم کری بیوگرافی لئوناردو دی کاپریو بیوگرافی نائومی واتس بیوگرافی هلی بری راز پولدار شدن راز موفقیت همسر آرنولد همسر جیم کری همسر لئوناردو دی کاپریو ۱۳۹۵-۰۸-۰۱

مدیر

صحبت‌های آنا نعمتی از روزهای سخت زندگی و مافیا در سینما

در جالب و خواندنی ۵ فروردین ۱۳۹۶ ۰ 5,988 بازدید

آنا نعمتی از روزهای سخت زندگی خود و گرایشش به بازیگری و همچنین مافیایی که در دورن سینمای ایران وجود دارد سخن گفت.

آنا نعمتی هرچند که به عنوان بازیگر فیلم های بدنه سینما شناخته می شود، اما در سال های اخیر به واسطه حضور در فیلم هایی چون «انارهای نارس»، «جاودانگی» و «ماحی» تلاش کرده تا تجربیات متفاوتی را وارد کارنامه کاری خود کند.

او که به تازگی «ماحی» ساخته داود خیام را روی پرده سینما داشت با  صراحت از روزهای سخت زندگی خود و گرایشش به بازیگری و همچنین مافیایی که در دورن سینمای ایران وجود دارد سخن گفت.

صحبت هایمان را با رفتن سراغ روزهای نخستی که وارد فضای بازیگری شدید شروع کنیم، حضور شما در سینمایی چطور اتفاق افتاد؟

زمانی که شروع به کارکردم هیچ شناختی از سینما نداشتم. به صورت اتفاقی در کلاس های آقای سمندریان حضور پیدا کردم. آقای سمندریان من را با اجبار و تشویق نگه داشتند. سعی داشتند من به بازیگری و سینما علاقه مند شوم . علاقه ای به سینما نداشتم. فکر نمی کردم که بازیگر شوم. با بازی درفیلم «هیوا»، به سینما علاقه مند شدم. اکثر کسانی که آن زمان حضور داشتند از حرفه ای های سینما بودند. الگوی من گلچهره سجادیه بود ادب و رفتار حرفه ای را از او یاد گرفتم. بسیاری از سئوالهای من را پاسخگو بودند. بسیاری از تکنیک های بازیگری را سر صحنه یاد گرفتم. اولین دستمزدم را از آقای حقیقی که آن زمان تهیه کننده بودند دریافت کردم. ذهنیت من در مورد سینما از فیلم «هیوا» شکل گرفت. فیلم بعدی من «دلباخته» بود که آقای معصومی کارگردان آن بودند. نگاه و مدل برخورد آن زمان در فضای سینما بسیار مطلوب بود. اما آن دوران تمام شد.اکنون الویتم این است که به بازیگران جوان تجربیاتم را انتقال دهم.

در فیلم «ماحی» نقشی متفاوت داشتید با این وجود به نظر می رسد نتیجه کار شما به دلیل شرایط اکران فیلم فرصت کافی برای دیده شدن به دست نیاورده است.

باورم نمی شود فیلم «ماحی» در تهران فقط در چند سالن  و به صورت محدود نمایش داده می شود. بعد از این همه سال کار در سینما به تازگی برخی موضوعات را فهمیده ام. قبل از به وجود آمدن اتفاقات اخیر تصور داشتم از سینما خیلی می دانم. اما دیدم این گونه نیست. بعد از فیلم «انارهای نارس» و «ماحی» تازه می بینم که چه خبر است! این همه ما به دنیا کنایه می زنیم و فیلم هایی درباره مافیا می سازیم اما باید نگاه کنیم و و ببینیم که در داخل چه خبر است. بعد از بازی در فیلم «ماحی» به حدی ضربه خوردم که باورم نمی شد. زمانی که دچار بحران روحی می شوید سعی می کنید درباره مسائلی که باعث آزارتان شده صحبت کنید و زمانی که به موضوعات واکنش نشان می دهید؛ بسیاری از آن سو استفاده می کنند و می گویند حالا که این حرفها را زدید ما هم برای شما داریم! کاملا این موضوع را درک می کنم. با خودم فکر کردم کسانی که در سال های گذشته به وضعیت سینما اعتراض داشتند و حرفی را در این باره ابراز کردند چرا اکنون دیگر حضور ندارند. سال ها است که دیگر خبری از آنها نیست و به گونه ای حذف شده اند! چرا اکنون سه فیلم کمدی در هفتاد سالن به نمایش گذاشته می شود و فیلمی مانند «ماحی» که به موضوعات و معضلات روز جامعه می پردازد فقط در چند سالن نمایش داده می شود. پنج سانس در ساعت چهار بعد از ظهر را متوجه نمی شوم.

دغدغه ای که باعث شد شما در فیلم «ماحی» بازی کنید چه بود؟

من دغدغه بازی و حضور در فیلم های مختلف را ندارم. از زمانی که فیلم «ماحی» را بازی کردم تا امروز پای آن ایستاده ام. بسیاری به من می گویند تو سرمایه گذار این فیلم هستی که تا این حد درباره «ماحی» تبلیغ می کنی. جالب است که برای این فیلم  نصف دستمزدی که همواره دریافت می کنم را گرفتم. قصد داشتم به یک فیلم اولی کمک کنم. هشت ماه درباره فیلمنامه این فیلم با کارگردان و عوامل فیلم صحبت کردیم. فیلمنامه «ماحی» برای گرفتن پروانه ساخت تغییر کرد. هویت «ماحی» دچار تغییراتی شد. بحران ما یکی دو تا نبوده است. تمام تمرکز من روی این فیلم بود. من هم دختر دارم و برایم موضوع فیلم «ماحی» بسیار مهم بود. بچه های نسل هفتاد را چه کسانی به این حال و روز انداختند؟ زمانی که این کودکان به دنیا آمدند که نمی دانستند قرار است چنین مسائلی برایشان به وجود بیاد. بچه های ما نابود شدند. با وجود این وضعیت تمام این معضلات می شود دغدغه یک انسان. فیلمنامه های زیادی را طی چند وقت اخیر خواندم که اکثر آنها شبیه هم بود. قصد داشتم تجربه جدیدی را در بازیگری کسب کنم. فیلم «ماحی» شخصیت های جدیدی را معرفی کرد. جالب این است که سالی یک فیلم بازی می کنم و آن فیلم مورد نظر هم به جشنواره راه پیدا نمی کند. از فیلم «عصر یخبندان» که دو سال پیش اکران شد من تا امروز که «ماحی» را اکران دارم فیلمی روی پرده نداشتم. هیچ کسی به این سیری که تا این زمان طی کرده ام توجه نداشته است.

با توجه به بازخوردهایی که بعد از اکران فیلم دریافت کردید، از نتیجه کار راضی بودید؟ چقدر دغدغه  شما برای بازی در این فیلم دغدغه مخاطبان بود و تا چه حد این همذات پنداری بین مخاطبان نیز شکل گرفت؟

به دلیل نداشتن سالن و سانس مناسب «ماحی» دیده نشد. ولی باز خوردهای مثبتی از انهایی که دیده بودند گرفتیم.

چرا با این وضعیت فیلم های کمدی یا پر فروش بازی نمی کنید؟

خوشحالم که داوود خیام با اولین فیلم بلندی که ساخت به معضلات اجتماعی و دغدغه هایی که اکنون پیرامون ما وجود دارد پرداخت. زمانی که وارد سینما شدم سن زیادی نداشتم. فیلم «هیوا»  اولین فیلم من در هفده سالگی ساخته رسول ملاقلی پور بود که تجربه خوبی محسوب می شد. البته بعد از آن نیز پیشنهادهایی برای بازی در سریال های مختلف دریافت کردم. اکنون به مرحله ای رسیدم که می توانم تصمیم بگیرم در چه فیلمهایی حضور داشته باشم. نقشی را قبول می کنم که با جامعه من در ارتباط باشد. این فقط بحث همذات پنداری نیست؛ بلکه ما می توانیم با فیلمی که نمایش می دهیم یک جریان به راه بیندازیم. به مشکلاتی که برای استان اهواز به وجود آمد دقت کنید اگر مردم واکنش نشان نمی دادند رئیس جمهور به این استان سفر نمی کرد. نمی توانیم نسبت به شرایط موجود بی تفاوت باشیم. نمی خواهم خودم را یک فرد آرمان گرا معرفی کنم. اما همه ما باید تاثیر گذار باشیم. زمانی ما یک معضل را می توانیم حل کنیم که با گوشت و پوست مان آن را درک کرده باشیم. بازیگری هم به همین منوال است بسیاری از چیزها تجربی به دست می آید. اگر دکترای بازیگری هم داشته باشید تاثیری روی بازی شما نمی گذارد. تجربه حرف اول را می زند. من در زندگی شخصی و حرفه ای این موضوعات را درک کردم. شرایط در زندگی افراد بسیار مهم است. از بیست سالگی تا بیست و پنج سالگی دچار بحران هایی شدم که باعث شد به سرعت بزرگ شوم؛ در سن بیست و دو سالگی تجربه یک انسان چهل ساله را داشتم. به همین دلیل هم نمی توانم در هر فیلمی حضور پیدا کنم.

آنا نعمتی و داوود خیام

یعنی تاثیر گذاری را اصل اول می دانید؟

قطعا همین طور است. اگر با نمایش دادن فیلم «ماحی» بتوانیم روی یک دخترجوان هم تاثیر بگذاریم قدم مثبتی را برداشته ایم.شما نگاهی به اینستاگرام بیندازید. یک عده دکترهای نامرد هستند که چهره بچه های ما را از بین می برند. مگر می شود دختر پانزده ساله عمل جراحی زیبایی کند. پدر و مادران نیز به این خواسته ها تن می دهند. واقعا چه اتفاقی در حال رخ دادن است.این فقدان فرهنگی و بی هویتی از کجا شکل گرفته است. به جای پیشرفت اکنون در حال پسرفت هستیم.

یکی از ویژگی های کارهای شما  بازی در فیلم های متفاوت سالهای اخیر است؛ فیلم های که در کارنامه شما در حاشیه قرار گرفته بود. برای مثال «ماحی»، «جاودانگی» و «انارهای نارس» بازی متفاوتی از خودتان نشان دادید. نکته دیگر اینکه در این زمانی که سپری شده با فیلم اولی ها همکاری داشتید و عموما در فیلم هایی حضور داشتید که مخاطب عام را تحت تاثیر قرار نمی دهد. این انتخاب ها چگونه شکل می گیرد؟ به هر حال شما به عنوان بازیگر بدنه سینما معرفی می شوید. اما اکنون در فیلم های متفاوتی نقش آفرینی می کنید.

همواره به دنبال نقش هایی هستم که فصل جدیدی را در بازیگری من رقم بزند . البته پیشنهاد هایی برای بازی در نقش های مکمل نیز داشته ام. اما در توانم نیست که دیگر نقش مکمل بازی کنم. البته برای سینمایی که ارزشمند باشد قطعا حضور پیدا می کنم. اما در سینمای بدنه این کار را انجام نمی دهم. قطعا نقشی که هویت داشته باشد و چیزی برای گفتن وجود داشته باشد را می پذیرم. اکنون عده ای هستند که همه با هم و به صورت هماهنگ شده در فیلمهای مختلف بازی می کنند. مانند یک دوره همی که هیچ تغییری در کسانی که در آن حضور پیدا می کنند به وجود نمی آید. بعد از این همه سال دیگر دغدغه دیده شدن ندارم. حرفه بازیگری فقط شهرت و دیده شدن نیست بلکه در طول زمان مسائلی برای یک بازیگر روشن می شود که باعث تغییرات زیادی در او می شود. همان بهتر که سالی یک فیلم بازی کنم و برایم همین کافیست زیرا می توانم درباره آن فیلم استدلال داشته باشم.

مطالب مرتبط

1. بازیگر ۳۹ ساله از باردار شدنش در ۲۳ سالگی می گوید +عکس
2. هدیه دختر آنا نعمتی به مادرش + عکس
3. مصاحبه با “آنا نعمتی” / از زیبایی و طراوت پوست تا تجربه مادر شدنش + عکس جدید
4. بازیگر زن سینما و مدل معروف ایرانی : قصد ازدواج ندارم + عکس
5. خالکوبی پای بازیگر زن ایرانی دردسر ساز شد + عکس
6. بیوگرافی رضا ایرانمنش (مهمان خندوانه) +مصاحبه ، ازدواج و فرزندان
7. ماجرای طلاق نصرالله رادش از همسرش +عکس مادر و پسرش
8. آز آنا نعمتی و هنگامه حمیدزاده تا کیمیا گیلانی و آیدا کیخایی /چهره ها در اینستاگرام
9. امام رضا (ع) بازیگر معروف را شفا داد +عکس
10. گلاره عباسی: من و پوریا هم‌کلاس بودیم و پسر با ادب و با اخلاق و همراهی است

بیوگرافی آنا نعمتی بیوگرافی داوود خیام خانواده آنا نعمتی فیلم سینمایی ماحی مافیای سینما مصاحبه بازیگران همسر آنا نعمتی ۱۳۹۶-۰۱-۰۵

مدیر

چند پیشنهاد برای تبدیل سینما به رسانه بازاریاب مقاصد سفر

[ad_1]
مفیدستان:

تین‌نیوز| امروزه از فیلم می‌توان به‌عنوان رسانه‌ای برای تبلیغات زیرپوستی در عرصه گردشگری و معرفی مقاصد سفر بهره برد. از مهم‌ترین مزایای تبلیغ مقاصد گردشگری در فیلم‌ها می‌توان به ماندگاری فیلم و همچنین دوری از یکسونگری‌های موجود در دیگر رسانه‌های تبلیغاتی اشاره کرد. از این‌رو اعتمادسازی مخاطب از طریق فیلم نسبت به یک مقصد گردشگری در مقایسه با دیگر شیوه‌های تبلیغاتی برای علاقه‌مندان به هنر هفتم، امری سهل‌الوصول‌تر به نظر می‌رسد؛ موضوعی که اهمیت آن در بسیاری از کشورهای دیگر تا جایی بود که منجر به شکل‌گیری شاخه‌ای از گردشگری با عنوان گردشگری فیلم از دهه 1990 میلادی شد و گستره آن بازدید از لوکیشن‌های فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی، استودیوهای تولید فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی و همین‌طور دیگر موضوعات مرتبط با صنعت فیلم و سینما را شامل می‌شود.

 
برهمین اساس، سال‌هاست که معرفی مقاصد گردشگری به‌ویژه مقاصد ناشناخته سفر از طریق انواع فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی به یکی از روش‌های بازاریابی در دنیای مدرن تبدیل شده است؛ آن‌هم در شرایطی که بازاریابی از طریق تبلیغات متداول اثرگذاری کمرنگی پیدا کرده است. در این میان، خصوصیات بصری مقاصدی که در فیلم‌ها به گردشگران ارائه می‌شوند، در نهایت به تمایل آنان برای سفر به مقاصد خاص می‌انجامد.

از این‌رو بسیاری از کشورها تلاش کرده‌اند از ظرفیت تولیدات سینمایی و تلویزیونی خود بهره ببرند و گردشگران فرهنگی بسیاری را به مقصد خود جذب کنند؛ موضوعی که در کشورمان ایران، باوجود برخورداری از تولیدات فاخر سینمایی، هنوز در آن شاهد عملکرد موفقی نبوده‌ایم و گردشگری فیلم بیش از هر مکان دیگری به شهرک سینمایی غزالی محدود شده است.

آنچه در حوزه گردشگری فیلم در کشور ضروری به نظر می‌رسد، بازاریابی درباره مقاصد سفر داخلی است که خود می‌تواند تعامل میان تورگردانان و فیلم‌سازان را نیز به دنبال داشته باشد؛ اگرچه این موضوعی است که شاید کمتر با استقبال فیلم‌سازان روبه‌رو شود، با این حال رونق گردشگری فیلم و بازاریابی در این زمینه با هدف توسعه و ترویج آن و درآمدزایی از این طریق نیازمند آگاهی‌بخشی به تورگردانان و فیلم‌سازان نسبت به ظرفیت‌های موجود در این رابطه است.

علاوه‌بر این، ضروری است در کنار تبلیغات که رکن اساسی بازاریابی در هر حوزه‌ای به‌شمار می‌رود، نسبت به حفظ و نگهداری دکورها و لوکیشن‌های فیلمبرداری نیز اقدام شود تا از این اماکن بتوان به‌عنوان مقصدی برای برگزاری تورهای گردشگری فیلم بهره برد. اجرای تورهای مجازی با راه‌اندازی وب‌سایت‌های ویژه فیلم‌های شاخص سینمایی یا مجموعه‌های تلویزیونی، معرفی هتل‌ها و مراکز اقامتی که به عنوان لوکیشن فیلمبرداری مورد استفاده قرار گرفته‌اند، تبدیل مکان‌های فیلمبرداری به واحدهای اقامتی با هدف فراهم آوردن زمینه اقامت گردشگران در یک لوکیشن و بهره‌مندی از خدمات متناسب با دوره تاریخی مرتبط با فیلم که خوشبختانه ایران به‌دلیل ساخت و تولید فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی بسیار از پتانسیل بالایی در این زمینه برخوردار است؛ از دیگر پیشنهادها برای توسعه گردشگری فیلم در کشور است.

تعامل با تورگردانان داخلی و خارجی با هدف برقراری تورهای ورودی به کشور و به مقاصد و لوکیشن‌هایی که موفق به کسب جوایز بین‌المللی شده‌اند، تهیه نقشه گردشگری لوکیشن‌های فیلم و فروش یادمان‌هایی از فیلم‌های پرمخاطب نیز از دیگر مواردی است که توجه به آنها در راستای رونق این شاخه از گردشگری حایز اهمیت می‌نماید. با این حال نباید از نظر دور داشت که توسعه و پای‌گیری این شاخه از گردشگری در کشوری همچون ایران که در خلق تولیدات سینمایی شاخص به‌ویژه با مضامین تاریخی تاکنون کارنامه نسبتا درخشانی داشته است، بیش از هر چیز نیازمند مطالعات اصولی در خصوص ساختار و مفاهیم گردشگری فیلم خواهد بود تا این شاخه از گردشگری به‌صورت هدفمند و نتیجه‌بخش در کشور شکل بگیرد.

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
واقعیت تاریخی مرگ ابن زیاد چه بود؟در قسمت سی‌‌و‌سوم سریال مختارنامه، سر بریده اُم‌الفتنه دشت نینوا را برای مختار نظر آیت الله خامنه ای راجع به رقص و موسیقیمن چند ماه دیگه عروسیمه مقلد ایت الله خامنه ای هستممیخواستم بدونم اگه در مجلس عروسی واقعیت تاریخی مرگ ابن زیاد چه بود؟ در قسمت سی‌‌و‌سوم سریال «مختارنامه»، سر بریده اُم‌الفتنه دشت نینوا را برای مختار نظر آیت الله خامنه ای راجع به رقص و موسیقی من چند ماه دیگه عروسیمه مقلد ایت الله خامنه ای هستممیخواستم بدونم اگه در مجلس عروسی اهنگ

نمودهایی از جاهلیت در سیما و سینما

[ad_1]

علیرضا تقوی زاده- کارشناس حوزه/ بخش قرآن تبیان

صدا و سیما از نهادهایی است که بیشترین پیوستگی و تأثیرگذاری را در زندگی فردی و اجتماعی مردم دارد. در تأثیرگذاری رسانه در فرهنگ سازی و تغییر سبک زندگی مردم همین بس که به فرموده حضرت امام خامنه ای، امروز تأثیر رسانه ها و تلویزیون ها و هنرها و این شبکه های عظیم اطلاع رسانىِ اینترنتی و... از سلاح و از موشک و از بمب اتم بیشتر است.1 ایشان در جمع مدیران و برنامه سازان رسانه ای کشورهای مختلف درباره تاثیر گذاری مثبت یا منفی رسانه ها چنین فرمودند: امروز رسانه ها در دنیا فکر، فرهنگ، رفتار و در حقیقت هویت فرهنگی انسانها را القاء می کنند و تعیین کننده هستند. رسانه ها می توانند در بهبود وضعیت زندگی انسان موثر باشند... می توانند در ارتقای اخلاق و معنویت در میان انسانها موثر باشند و می توانند انسان ها را خوشبخت تر کنند؛ متقابلاً می توانند...عادات و آداب و رفتارهای مضر را در میان مردم رایج کنند؛ می توانند ملت هایی را از هویت انسانی خودشان و هویت ملی شان تهی کنند.2

رهبر معظم انقلاب در این رابطه می فرماید: هدف صداوسیما در جمهوری اسلامی چیست؟ طبیعی است؛ تأثیر گذاشتن بر روی انسان ها؛ کشاندن آن ها به سمت آن انسانی که اسلام و بینش انقلابىِ اسلامی، آن را می خواهد بسازد و به وجود بیاورد... اصلاً مهم ترین و موثرترین رسانه ای که می تواند این هدف را تأمین کند، صداوسیماست.

جهالت عملی چالشی است که جامعه ی جهانی را مبتلا به خود کرده و جمهوری اسلامی ایران با انقلاب خود همواره در ستیز با جهالت بوده و هدف خود را بر نشر و گسترش فروغ معارف توحیدی و ایمانی در سطح بین الملل قرار داده است و بخش مهم این رسالت بزرگ بر دوش رسانه هست. ازاین رو باید نگرشی ویژه شود تا دامان رسانه ملی از آلودگی به مظاهر جهل مصون مانده و در صورت دامن گیری پاک شود.
اینک باید دید چه مواردی در رسانه های تصویری از جمله سینما و ... موجب سوق دادن مردم به جاهلیت می شود:
1. ساخت و پخش فیلم های بی محتوا که صرفا به درد وقت گذرانی می خورد.
ازآنجایی که سینمای ایران یک سینمای اسلامی است و با بودجه بیت المال تغذیه می شود باید در راستای رشد و بالندگی نظام اسلامی و نشر و گسترش ارزش های دینی و ایمانی باشد. اصولاً رسانه بدون هدف و آرمان نمی شود. حال یا هدف کشاندن مردم به لغویات است یا سوق دادن مردم به ایمان و معنویت است. رهبر معظم انقلاب در این رابطه می فرماید: هدف صداوسیما در جمهوری اسلامی چیست؟ طبیعی است؛ تأثیر گذاشتن بر روی انسان ها؛ کشاندن آن ها به سمت آن انسانی که اسلام و بینش انقلابىِ اسلامی، آن را می خواهد بسازد و به وجود بیاورد... اصلاً مهم ترین و موثرترین رسانه ای که می تواند این هدف را تأمین کند، صداوسیماست.
ایشان در رابطه با ساخت فیلم های بی محتوا به مسئولان صداوسیما چنین می فرمایند: فیلم خنثای بی اثر بی محتوای بدون پیام، مطلقاً پخش نکنید. برنامه ی بی فایده ی بی محتوایی که فقط یک وقت و یک فاصله ی زمانی را پُر می کند، مطلقاً پخش نکنید. بعضی از برنامه ها این گونه است... من می گویم اگر شما این برنامه را برای این آوردید که این جا خالی است، از شنوندگان عذرخواهی کنید و بگویید: شنوندگان! متأسفانه به قدر این  یک ساعت، برنامه ی مناسب شما پیدا نکرده ایم؛ این یک ساعت تعطیل. این، خیلی بهتر و پُرجاذبه تر و منصفانه تر است.3
چقدر از برنامه های سینمایی ما این اهداف والا را دنبال می کنند؟ خیلی کم پیش بیاید شخصی به سینما برود و هنگام بیرون آمدن حس معنویت و عزم بر اصلاح روابط فردی و اجتماعی خود بر اساس دستورات الهی داشته باشد. کشورهای استکباری میلیارد میلیارد هزینه رسانه های خود می کنند و اهداف خود را غیر مستقیم پیاده سازی می کنند. سبک زندگی خود را برترین روش زندگی معرفی می کنند و بیننده با دیدن چنین فیلمی بدون آنکه متوجه شود در چگونگی زندگی اش از آن الگو گیری می کند.
نشانه فرد مومن پرهیز و کناره گیری از لغویات و نشانه جاهلان پرداختن به امور بیهوده است. چگونه می توان جامعه ای ایمانی داشت درحالی که مردمانش مبتلا به لغویات هستند؟ اصولاً جامعه متشکل از مومنان راستین، با مظاهرجهل از جمله امور لغو اعلام متارکه کرده و سلام تودیع به آن ها می دهد: (وَ إِذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَ قالُوا لَنا أَعْمالُنا وَ لَکُمْ أَعْمالُکُمْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ لا نَبْتَغِی الْجاهِلِینَ)
و چون سخن بیهوده مى شنوند از آن رو گردانیده مى گویند اعمال ما براى ما، اعمال شما براى شما، سلام بر شما ما خواهان معاشرت جاهلان نیستیم . (قصص 55)
2. رواج تجمل گرایی باارزشی کردن ثروت و تجملات
اگر در رسانه های عمومی مدام از خانه های مجلل و باشکوه فیلم برداری کنند و محیط ضبط فیلم خود را چنین مکان هایی قرار دهند مسلم است که خواه ناخواه بر ذهن بیننده تاثیر گذاشته و برای او یک آرزو می شود. مگر در روایات تأکید نشده است که قشر ضعیف جامعه نباید همنشینی همیشگی با قشر ثروتمند داشته باشد به خاطر آنکه شخص تنگدست با دیدن چنین تجملاتی دلش ربوده ی دنیا شده و نسبت به نعمت هایی که دارد ناسپاس می گردد.
آیات مرتبط با قارون را ندیده اند که وقتی با تجمل و شکوه به سوی قومش بیرون شد و ثروتش را به رخ قومش کشید چگونه اطرافیان، فریفته ی مال و ثروت او شدند و گفتند: خوشا به حال قارون ای کاش همانند آنچه به قارون از مال دنیا داده اند بما نیز می دادند کاش بجاى او بودیم که بهترین لذات دنیا برای اوست ! فَخَرَجَ عَلى قَوْمِهِ فِی زِینَتِهِ قالَ اَلَّذِینَ یُرِیدُونَ اَلْحَیاةَ اَلدُّنْیا یا لَیْتَ لَنا مِثْلَ ما أُوتِیَ قارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ (القصص ، 79)

یکی از دلایل تاخیر در ازدواج جوانان سخت گیری پدر و مادر بر دارا بودن دست کم خانه ای شایسته و خودرو و شغل با درآمد بالاست. آیا این خواسته ازاینجا نشات نمی گیرد که در بیشتر فیلم های سینمایی دو جوانی که باهم پیوند زناشویی می بندند در یک خانه ی بزرگ نوساز و مبلمان شده با انواع تجهیزات و امکانات رفاهی زندگی خود را آغازمی کنند به علاوه که داماد یک خودرو مدل بالای خارجی نیز زیر پا دارد و خانم خانه هم خودرو مخصوص به خود را داراست. به راستی چند درصد جوانان کشور زندگی خود را در چنین شرایطی آغاز می کنند؟ چرا کارگردان گرامی کسر شان فیلمش می داند اگر محیط فیلم برداری خود را در غیر از بالا شهرها ومناطق ثروتمند نشین قرار دهد؟
اگر سینما به همین روال به پیش رود ثروت اندوزی فضیلت و ارزش می شود و ایمان و معنویت و دیگر مظاهر دینی کم کم رنگ می بازند. چه فرقی است میان انسانی که امروزه معیار شخصیت را ثروت می داند با آنکه در برابر حضرت نوح گردن برافراشته و پیروان ایشان را -که از لحاظ معیشتی ضعیف بودند، اراذل و افراد حقیر و پست می خواند چرا که هر دو گرفتار جهالت خویش اند: فَقالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ  ... وَ ما نَراکَ اتَّبَعَکَ إِلَّا الَّذِینَ هُمْ أَراذِلُنا بادِیَ الرَّأْیِ وَ ما نَرى  لَکُمْ عَلَیْنا مِنْ فَضْلٍ  ... وَ لکِنِّی أَراکُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ. (هود 27- 29)
اشراف و ثروتمندان کافر قوم نوح گفتند: ... ما نمى بینیم که تو را پیروى کرده باشند، مگر افراد اراذل و فرومایه اى از ما که رأیى نپخته دارند و اصلا ما هیچ برترى در شما نسبت به خود نمى بینیم ... نوح در پاسخ فرمود: ولى شمارا قوم جاهلى مى بینم (که گمان کرده اید شرافت در توانگرى است و فقرا اراذل اند).
3. دست انداختن و ریشخند کردن مسئولین و شخصیت های شناخته شده
گاهی به این دید که جامعه نشاط می خواهد و باید برنامه های شادی آفرین و مفرح تولید و پخش شود همه چیز را به بازی می گیریم و هرگز به پیامدها آن فکر نمی کنیم. یکی از ضروریات جامعه ی سالم، داشتن شادابی و نشاط است ولی نه با هر شیوه ای! هم اکنون هستند افراد خوش ذوقی که فیلم ها و برنامه های طنز خوب با محتوای پسندیده تولید می کنند و برای بینندگان کشش بسیاری دارد.
از منظر قرآن مسخره کردن و دست انداختن دیگران یکی از مظاهر جهل است که به سلامت ایمانی جامعه آسیب می زند. بنی اسرائیل با شنیدن حکم ذبح گاو جهت برملا شدن نام قاتل به موسی گفتند: آیا ما را به مسخره گرفته اى؟! (أَ تَتَّخِذُنا هُزُواً) موسى در پاسخ آنان گفت: به خدا پناه مى برم که از جاهلان باشم  (أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْجاهِلِینَ)(بقره 67)
4. جلوه گری بازیگران زن با انواع آرایشات و تجملات
یکی دیگر از بایسته های سینمای اسلامی تبعیت از دستورات دینی است. چرا باید برخی فیلم های سینمایی جمهوری اسلامی ایران که قلب مقاومت جهانی و رساننده ی پیام اسلام ناب محمدی است پر از زنان بازیگری باشد که با آرایش غلیظ و انواع زیور آلات و حجاب بسیار ضعیف درصحنه فیلم برداری حاضر می شوند.
در پایان از زحماتی که دلسوزان عرصه ی رسانه می کشند و از سختی هایی که در راستای بالندگی جامعه ی اسلامی تحمل می کنند سپاسگزاری کرده و بدانند که بیان کاستی ها به معنای ندیده گرفتن زحمات و کوشش های خالصانه ایشان نمی باشد.

---

پی نوشت ها:
1. بیانات پس از بازدید از سازمان صدا و سیما
2. بیانات در دیدار مدیران و برنامه سازان رسانه ای کشورهای مختلف
3. بیانات در دیدار مسئولان صدا و سیما
 

برای دیگران جهیزیه نخرید!

اکسیری برای نجات از فقر و کوتاهی عمر

با کلاس ها مواظب باشید !

تأثیر تجملات و نازپروردگی

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
عباد الرحمن چه کسانی هستند؟ و تواضع و حلم آیه ؛ شب زنده دارى آیه ؛ خوف از عذاب الهى و ابراز آن در دعا اصحاب ایکه چه کسانی بودند باز هم انحراف از قوم و قبیله ای اصحاب ایکه در برابر دعوت حضرت شعیب علیه السلام عباد الرحمن چه کسانی هستند؟ بندگان صالح پروردگار چه مشخصات و ویژگی هایی دارند؟ در کدام سوره از قرآن ویژگی‌های عباد اصحاب ایکه چه کسانی بودند باز هم انحراف از قوم و قبیله ای اصحاب ایکه در برابر دعوت حضرت شعیب علیه السلام ایستادگى و او

رابطه بین معماری و سینما در گفتگو با تهمینه میلانی

[ad_1]

مجله منزل: «یادم می‌آید کمی کمتراز  نوجوانی‌هایم مثل اکثر هم‌سن و سال‌هایم سودای چهره شدن را در سر می‌پروراندم! خانه‌مان پر بود از مجله‌هایی با چهره‌های بی‌سر! همه را می‌چیدم به خیالی روزی که مثل یکی از آنها چهره‌ای نام‌آشنا شوم! و همیشه با یک جمله از برادرم روبه‌رو می‌شدم: «تو یه ویرانگری!» و من بی‌توجه به تمام این شنیده‌های منتقدانه غرق در صحنه‌هایی از زندگی، ادامه می‌دادم... .

سال‌ها گذشت و من از تب و تاب چهره شدن دور شدم؛ آنقدر دور که وقتی به خودم آمدم، دیدم سر کلاس طرح معماری هستم و اتودهای سینما گالری‌ام را کلکسیون می‌کنم. دیگر ویرانگر نبودم! خالق نوپایی بودم که به روزگار، کمتر از نوجوانی‌ام می‌خندیدم!

رابطه میان سینما و معماری پیوندی ناگسستنی است. هر دو خلق است؛ خلق اثری بدیع و بی‌مثال به دست خالقی که نبض مخاطب را ماهرانه در دست دارد. معماری در سینما و سینما در معماری، هر دو سخن از یک رسالت دارد؛ روح زندگی؛ روحی که بی‌شک بزرگان این عرصه در جان بخشیدن به آن بسیار موفق بوده‌اند.

 

تهمینه میلانی

تهمینه میلانی پانزده شهریور سال ۱۳۳۹ در شهر تبریز در یک خانواده تحصیلکرده و فرهنگ‌دوست به‌دنیا آمد. پدر او پزشک متخصص داخلی و مادرش دیپلمه بود.

او فارغ‌التحصیل رشته مهندسی معماری از دانشگاه علم و صنعت است و در کنار فعالیت سینمایی همراه همسر خود مهندس محمد نیک‌بین، مدیریت شرکت مهندسین مشاور و طراحی داخلی «آرتا بین» را بر عهده دارد که طراحی و ساخت ده‌ها پروژه معماری حاصل این همکاری است.

فعالیت سینمایی او به‌عنوان دستیار کارگردان و طراح صحنه، همزمان با تعطیلی دانشگاه‌ها (انقلاب فرهنگی) در سال 1359 با آقای مسعود کیمیایی آغاز شد.

سال 1368 آغاز فعالیت حرفه‌ای او با ساخت فیلم «بچه‌های طلاق» به عنوان نویسنده و کارگردان سینماست. نگارش و ساخت 13 فیلم بلند سینمایی با مضامین اجتماعی و یک فیلم کوتاه برای کودکان به سفارش یونیسف و نگارش چند سریال  از جمله «هوشمندان سیاره اوراک»، «کلوپ یاران مثبت» و چندین فیلمنامه سینمایی برای کارگردانان دیگر حاصل  سال‌ها فعالیت سینمایی اوست.

 
فیلم‌های او در مقام نویسنده و کارگردان

بچه‌های طلاق 1368، افسانه آه  1369، دیگه چه خبر 1370  ، کاکادو1375 ، دوزن 1378 ، نیمه پنهان1380 ، واکنش پنجم 1382 ، زن زیادی 1383 ،  آتش‌بس  1384،  می‌ترسم! پس دروغ می‌گویم! ( فیلم کوتاه برای یونیسف ) 1385 ، تسویه حساب 1386 ،   سوپراستار 1388 ،  یکی از ما دونفر  1389 ، آتش‌بس 2     1393   .

فیلم‌های او علاوه بر جذب مخاطبان داخلی، موفق  به کسب ده‌ها جایزه از جشنواره‌های بین‌المللی از جمله فستیوال بین‌المللی لس‌آنجلس، آسیاپاسیفیک، قاهره، ژنو، تائور مینا، کره و ... و جایزه فیلم سال حقوق بشر شده است.

تهمینه میلانی علاوه بر داوری چندین فستیوال داخلی، به‌عنوان داور و رئیس هیات داوران در جشنواره‌های مختلفی از جمله فستیوال بین‌المللی شیکاگو (2003) ، رئیس هیات داوران جشنواره شب‌های سیاه  استونیا(2004)، جشنواره کارتاژ تونس (2004)، جشنواره کرالا   هندوستان (2005)، جشنواره کلن   آلمان (2006)، رئیس هیأت داوران جشنواره فیلم بانکوک   تایلند (2006)، داوری فستیوال آسیاپاسیفیک  استرالیا (2009)، داوری جشنواره منبر طلایی تاتارستان (2011)، داوری جشنواره بین‌المللی فیلم گوا   هند (2011)، جشنواره بین‌المللی فیلم داکا بنگلادش(2012)، داوری جشنواره آسیاپاسیفیک استرالیا (2012)، داوری جشنواره فیلم مالاتیا ترکیه (2013)، رئیس هیأت داوران جشنواره فیلم اربیل کردستان  (2014) و... حضور داشته است.

تهمینه میلانی یک دختر 19 ساله به نام ژینا دارد و با همسرش در تهران زندگی می‌کند.

از تهمینه میلانی پنج فیلمنامه به نام‌های «دوزن»، «نیمه پنهان»، «خیابان عشق ممنوع»، «هتل کالیفرنیا» و «شهرزاد» به چاپ رسیده است.

طراحی صحنه فیلم آتش بس 2 / طراح: آزیتا میلانی  

چرا معماری خواندید و چطور سینماگر شدید؟

 از کودکی علاقه عجیبی به نقاشی داشتم. کمد شخصی‌ام پر بود از مدادرنگی، ماژیک، گواش و در دوران دبیرستان تیوپ‌های رنگ روغن. نقاشی حال مرا خوب می‌کرد‌. دوست داشتم تصویر شخصیت‌های مورد علاقه‌ام را کپی کنم و احساسات و داستان‌هایی که می‌خواندم را به تصویر بکشم‌.

سینما هم نقش مهمی در کودکی من داشت. اگر بگویم به‌دلیل علاقه مادرم به سینما، هفته‌ای چندبار سینما می‌رفتیم، غلو نکرده‌ام‌.

متاسفانه در کنکور نقاشی رزرو سوم شدم و از تحصیل در این رشته محروم ماندم‌. همان‌ سال در دانشکده ملی تلویزیون هم  قبول شدم اما خانواده‌ام به دلیل آنکه 90 درصد بدنه سینما ناسالم بود، اجازه تحصیل در این رشته را به من ندادند. دیپلم من ریاضی بود و رتبه بسیار خوبی در کنکور کسب کرده بودم؛ به همین دلیل به این نتیجه رسیدم که معماری بخوانم که با هر دو رشته سینما و نقاشی نزدیک بود.

ناگفته نماند از کودکی، هنگامی‌که برای ییلاق ما را به باغ بزرگی که در روستای هریس داشتیم، می‌بردند، با برادرم علی با خشت و گل، شهر و قلعه و خانه می‌ساختیم. خانه‌های ما ستون‌های محکم و تیر‌های چوبی، پنجره و درهای شیشه‌ای داشت. در ضمن دو پسرخاله بزرگم، حمید و فرهاد معماری می‌خواندند و من با این رشته بیگانه نبودم.

یک سال بعد از انقلاب که من سال دوم دانشکده بودم، دانشگاه‌های سراسر کشور برای چهار سال تعطیل شد و من در یک سمینار با آقای مسعود کیمیایی آشنا شدم و زمانی که ایشان از علاقه من به سینما و رشته تحصیلی‌ام آگاه شدند، ابتدا به‌عنوان دستیار تحقیق و بعد دستیار کارگردان پیشنهاد همکاری به من دادند. هفت سال کنار ایشان و دیگر کارگردانان صاحبنام آموختم و با کسب تجارب متنوع به عنوان منشی صحنه، دستیار کارگردان و بعد از اتمام تحصیلم، طراح صحنه به‌طور مستقل فیلمسازی را آغاز کردم.

 

رابطه بین معماری و سینما را چگونه تفسیر می‌کنید؟

 به جرات می‌توان گفت در میان هنرها، معماری نزدیک‌ترین هنر به سینماست. گرچه یک پای سینما همیشه در هنرهای دیگر بوده و هست و با آنکه عمر کمی دارد اما نسبت به همه هنرها از اقبال عمومی بیشتری برخوردار است. درواقع وارث همه هنر‌هاست و  آنچه را که همه هنرها در طول صدها سال تجربه کردند، سینما در چند دهه تجربه کرده است. طراحی صحنه و لباس را از تئاتر، فیلمنامه را از رمان و داستان و به‌طور کلی ادبیات، نور و رنگ را در وهله اول از نقاشی و در ادامه عکاسی وام گرفتم و البته موسیقی و... .

یک نقاش لزومی ندارد که موسیقیدان باشد و همین‌طو ر یک موسیقیدان هم نیازی نیست که نقاشی بداند اما یک سینماگر و معمار باید از هنرهای دیگر سررشته داشته باشد.
از دید من، سینما امکان حرکت از هنرهای دیگر است اما بیشتر از همه هنرها وامدار معماری است.

شباهت سینما و معماری را در چه می‌بینید‌؟

 در وهله اول سینما یعنی معماری دیدن، تماشا کردن و نگاه کردن. در کنار آن، سینما و معماری علاوه بر شباهت‌های پایه همچون نور، سایه‌روشن، رنگ، پرسپکتیو و ... حاصل فعالیت یک گروه است. نقاشی، خطاطی، عکاسی و حتی موسیقی و رقص. تئاتر می‌تواند اثر هنری یک فرد باشد اما سینما و معماری برای شکل‌گیری به یک تیم کاری متشکل از تخصص‌های متنوع نیازمند است. معماران برای ارائه خلاقیت خود به مهندسان سازه، برق، تاسیسات و تکنیسین‌ها و کارگران نیازمندند و فیلمسازان به فیلمنامه‌نویس‌ها، فیلمبرداران، گریمورها، صدابرداران، طراحان صحنه، بازیگران و ... . طبعا اگر این گروه کاری به‌طور هماهنگ همانند یک چرخ‌دنده کار نکنند، نتیجه درخشان نخواهد بود.

هردوی این رشته‌ها برای به سرانجام رسیدن به سرمایه نیازمند هستند. هر دو رشته کارآفرین هستند و شغل ایجاد می‌کنند. هر دو  مورد قضاوت جمع کثیری واقع می‌شوند‌؛ البته سینما در یک زمان کوتاه و معماری در درازمدت.

یک فیلمساز و معمار موفق، حتما باید آشنایی کامل با علوم مدیریت، روانشناسی، جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی داشته باشد؛ چون هم با مخاطبان وسیعی روبه‌روست و هم باید یک گروه کاری را مدیریت کند؛ حتی بیش از این. من معتقدم یک معمار و یک فیلمساز حتما باید مدیریت بحران بداند؛ چون گروهی که چه در یک فیلم سینمایی و چه در یک کارگاه ساختمانی فعالیت می‌کنند، اغلب شناخت محدودی از یکدیگر دارند و چه بسا همدیگر را نمی‌شناسند و گاه از طبقات اجتماعی، اقتصادی و سطح سواد متنوعی برخوردارند. درواقع هنر معمار و فیلمساز در کنار خلاقیت فردی، هماهنگی این گروه ناهمگن است. به اعتقاد من، هم یک فیلمساز و هم یک معمار همانند یک کیسه بوکس عمل می‌کنند! منظورم این است که باید همه مشت‌ها به آنها بخورد و نه به افراد دیگر گروه و گرنه گاه این اختلاف نظر در گروه، تاثیرات مخربی در پی خواهد داشت.

روانشناسی مخاطبی که به تماشای فیلم یک فیلمساز  خواهد نشست و جمعی که از فضای معماری احداث شده یک معمار، بهره خواهد برد نیز  بسیار مهم است و کانسپت مختلفی  را براساس عملکرد موجب می‌شود و همین موضوع، آنها را متنوع می‌کند.

مثلا یک فیلم سیاسی یا اکشن، مناسب گروه سنی کودکان نیست. همین‌طور طراحی یک مرکز تره‌بار تفاوت بسیاری  با یک هتل لاکچری و ... دارد؛ چراکه علاوه بر فرهنگ استفاده‌کنندگان از فضا، نوع عملکرد افرادی که از این فضاهای متنوع استفاده می‌کنند، متفاوت است.

 

 کاربرد معماری در سینما دقیقا چیست‌؟

 اگر دقت بفرمایید هم سینما و هم معماری‌، حس لامسه شما را درگیر می‌کند؛ خصوصا در سینمای سه‌بعدی این تجربه بسیار مشابه با معماری است. با این تفاوت که در سینما شخص دیگری جهت شما را تعیین می‌کند.

در کنار کاربرد ساده و ابتدایی معماری در سینما به عنوان لوکیشن‌، کارگردان‌ با استفاده از دوربین، فضای معماری را برای شما معنا می‌کند‌.

شما با دیدن یک یا چند پلان از یک فیلم به‌سادگی درمی‌یابید که موضوع فیلم در چه موقعیت تاریخی و جغرافیایی اتفاق می‌افتد و با هویت قومی، نژادی، اقتصادی و ... شخصیت‌های داستان به سرعت آشنا می‌شوید اما این کارگردان است که با زاویه دوربین، میزانسن، اندازه لنز، نورپردازی و ... فضا را برای شما تعریف می‌کند و برای شما تصمیم می‌گیرد.

اغلب مردم دنیا، معماری ساختمان‌ها و شهرهای مختلف جهان را از طریق فیلم و سینما می‌شناسند اما به این امر توجه ندارند که این فضاها و بناها نمود بی‌واسطه و واقعی آنها نیست بلکه برداشت فیلمسازی است که از آن بنا یا فضا به ما ارائه می‌دهد.

به‌طور مثال، من برای نمایش فشاری که سنت بر شخصیت اصلی داستان « فرشته» در فیلم «دوزن» وارد می‌کند، بافت سنتی شهر اصفهان را برگزیدم؛ بنابراین نگاه من به کوچه‌ها، گذر‌ها، پل زاینده‌رود و آبراه‌ها  (مادی‌) تفاوت بسیاری با فیلمسازان دیگر دارد‌.

ممکن است یک کارگردان در فیلمش از اصفهان تصویری زیبا و توریستی به تماشاگر ارائه دهد یا یک کارگردان   دیگر،  صحنه‌های طنزی از فضا و آدم‌‌های آن شهر را به نمایش بگذارد. اصفهان، اصفهان است اما من با گذر از کوچه‌ها و گذرها تصویری تراژدی از آن، نمایش می‌دهم، دیگری تصویری توریستی و آن یکی تصویری فانتزی! بنابراین شما با تغییر کارگردان و جای دوربین، تجارب متفاوتی از یک شهر را تجربه می‌کنید که می‌تواند واقعیت آن شهر نباشد.

بارها دیده‌ایم یک خانه مورد استفاده فیلمسازان مختلف قرار گرفته است اما در عین مشترک بودن خانه با تغییر رنگ، نوع آکسسوار، نورپردازی، حرکت دوربین تعریف دیگری از آن خانه ارائه داده شده است.
بنابراین سینما از تنش دوفضای ساکن و دوربین با استفاده از حرکت، نور و ... به‌وجود می‌آید‌. در فیلم‌های واقع‌گرا، معمولا از فضای ساکن معماری و عین فضا بهره گرفته می‌شود و این آدم‌ها هستند که مورد توجه فیلمساز هستند  اما در سبک‌های دیگر فیلمسازی شکل دیگری از فضا.

 

 چقدر در ارائه ایده‌های خود در هر دو رشته موفق بوده‌اید؟

 شاید کمتر از 10 درصد. متاسفانه به‌دلایل متنوع از جمله نگرش سنتی مدیران کشور که بودجه پروژه‌های عمومی را در دست دارند، دست متخصصان خلاق در هر دو رشته معماری و سینما بسته است‌.

بارها پیش آمده که طراحی‌های من و همسرم و گروهی از متخصصان که با ما کار می‌کنند، به‌دلیل نگرش سنتی کار فرمایان دولتی یا اجرا نشده یا به صورت ناقص اجرا شده است.

 متاسفانه کارفرمایان به‌ویژه کارفرمایان دولتی، خود را در همه چیز صاحب‌نظر می‌دانند و وقتی در مقام تصمیم‌گیرنده، قرار می‌گیرند ارزشی برای متخصصان و نظریات‌شان قائل نیستند؛ مثلا در طراحی یک سینما، کارفرما اصرار داشت ساختمان سینما شبیه به مساجد فعلی که برداشتی نادرست از معماری دوره صفوی است طراحی شود! و دفاعیات ما از کانسپت سینما و تفاوت‌های آن با مسجد راه به‌جایی نبرد. من در فیلم «یکی از ما دونفر» ضمن قدردانی از معماری باارزش دوران صفوی به‌طور مختصر به آن پرداخته‌ام.»

در مورد سینما و فیلمسازی هم همین‌طور است‌. متاسفانه معمولا شورای سیاستگذاری فرهنگی نگرش رو به جلو ندارند و مقوله‌های اجتماعی و اخلاقی را تنها در چارچوب نظریات سنتی خود به فیلمساز تحمیل می‌کنند.

 

 می‌دانم که بسیاری از لوکیشن‌های اصلی فیلم‌های شما به جای اجاره کردن یک لوکیشن موجود، ساخته شده‌اند. دلیل  ساخت این دکورها چه بوده است‌؟

  از «بچه‌های طلاق» اولین فیلمی که ساخته‌ام  تا آخرین آنها «آتش‌بس 2 » همواره معماری ارزش ویژه‌ای برای گروه ما  داشته است؛ یعنی در انتخاب لوکیشن نهایت دقت را کرده‌ایم. هنگام ساخت  فیلم «کاکادو» که موضوعی علمی تخیلی داشت، ما نیازمند استودیو برای ساخت دکور بودیم و تنها استودیوی موجود در شهر قرار بود تغییر کاربری دهد.  برای همین شروع کردیم به شناسایی خانه‌های کلنگی بزرگی که به‌زودی تخریب خواهند شد و صاحب‌شان حاضر بودند با قیمت پایین آنها را در اختیار ما قرار دهند. پس از آن هر فیلمی که می‌ساختم، اگر نمی‌توانستیم لوکیشن مناسب برای معرفی شخصیت های ذهن من پیدا کنیم ابتدا به اتفاق همسرم، محمد نیک‌بین و از فیلم «یکی از ما دونفر» به بعد به اتفاق او و خواهرم آزیتا که او هم همانند ما معمار است، آنها را در همان خانه‌های کلنگی مناسب شخصیت‌های فیلمنامه  می سازیم.

می‌گویند معماران یا راهی می‌یابند یا راهی می‌سازند. (می‌خندد) می‌بینید که ما هم راه یافتیم و هم راه ساختیم.  

در  این ساختمان‌های کلنگی، با استفاده از متریال سبک چون چوب و ...  علاوه بر ایجاد لوکیشن اصلی، گاه لوکیشن‌های فرعی نیز شکل گرفته است. همچنین دفتر گروه، اتاق گریم، اتاق لباس، فضای مخصوص گروه‌های مختلف، انبارها و ... .

به‌عنوان مثال هنگام ساخت فیلم واکنش پنجم  ما موفق به اجاره رستورانی که در فیلمنامه 20 دقیقه از فیلم در آن می‌گذشت، نشدیم. برای همین رستوران را در خانه‌ای کلنگی طراحی و اجرا کردیم. با این روش دست من برای دکوپاژ باز بود و دکوراتورها فضا را مناسب دکوپاژ من می‌ساختند و فیلمبردار هم نورهای مورد نظر خود را طراحی می‌کرد‌.

برای صرفه‌جویی در زمان، حتی پاسگاهی که قرار بود در بوشهر فیلمبرداری شود را هم در زیرزمین همان خانه ساختیم و البته چند لوکیشن فرعی دیگر از جمله اتاق وکیل و خانه یکی از خانم‌های فیلم و... .
یادم هست آقای زرین دست، مدیر فیلمبرداری فیلم به‌شوخی می‌گفت: «اگر جاده‌ها را هم همین جا وسط باغ بسازید، عالی می‌شود.»

با این روش دکورسازی  علاوه بر صرفه‌جویی در زمان فیلمبرداری، دست ما برای حرکت‌های متنوع فیلمبرداری، نورپردازی و صحنه‌آرایی و ... باز می‌ماند  و صاحبخانه‌ای وجود ندارد که برای یک میخ به دیوار زدن بر سر ما غر بزند.  

یا در فیلم «سوپراستار» خانه‌ای که مناسب  شخصیت اصلی باشد و صاحبش آن را به ما اجاره دهد، نیافتیم. بنابراین در  طبقه سوم یک ساختمان بزرگ کلنگی  آپارتمان سوپر استار،  طبقه دوم دفتر کارخانه و خانه مادر سوپر‌استار و در زیرزمین خانه لوکیشن‌های فرعی را اجرا کردیم. همین روش را برای ساخت فیلم‌های یکی از ما دونفر، آتش‌بس 1، آتش‌بس 2،  تسویه‌حساب و ... به کار گرفتیم.

 

 در سمیناری که در دانشگاه اوکلاهما داشتید، علاوه بر تاثیر مستقیم فضای معماری در سینما، از تاثیر معماری در ناخودآگاه تماشاگر صحبت کردید. اگر ممکن است با ذکر چند مثال از فیلم‌های خودتان این تاثیر را بیان کنید؟

مثلا برای نمایش فشار روز به روزی که  بر  «فرشته» قهرمان فیلم «دو زن» وارد می‌شود ما رنگ لباس‌ها و اتاق‌های خانه او را با گذر زمان، تیره و تیره‌تر کردیم و همین روند را ادامه دادیم تا سکانس پایانی خانه که لباس‌های او کاملا سیاه و رنگ دیوارها خاکستری تیره بود. تماشاگر با دیدن صحنه‌ها و گذر زمان احساس خفقان و رنج می‌کند اما دلیل آن را نمی‌داند؛ چون تاریکی فضا و تغییر رنگ لباس‌ها، کم‌کم  انجام می‌شود و بر ناخودآگاه او اثر می‌گذارد. همچنین با گذر زمان و فشار روی فرشته، ما گیاهان سبز را از اطراف او حذف و رنگ آجرهای حیاط را تیره کردیم و در نهایت چند آجر از دیوار بیرون کشیدیم تا فضا، بار رنجی که او می‌کشد را  تشدید کند.

در سکانس پایانی همین فیلم در اصفهان ، ما فرشته را پس از فرار از دست احمد و حسن به کوچه بن‌بستی می‌کشانیم که نیمی از معماری آن سنتی و نیمی مدرن و بن‌بست است.

 فرشته به دری می‌کوبد و در باز نمی‌شود. فرشته تسلیم بر زمین می‌نشیند و لباس فرشته و هر دو مرد تیره است و فیلمبرداری در فاصله زمانی ساعت 12 تا 1 بعدازظهر انجام گرفته است تا فرشته سایه نداشته باشد و حس تنهایی او تشدید شود.

در فیلم سوپراستار خانه او مدرن و پر از قفسه است.  اما در هیچ‌یک از قفسه‌ها کتابی وجود ندارد و فقط عکس‌های متنوعی از سوپر‌استار خودخواه فیلم مابر قفسه‌ها و دیوارها خود‌نمایی می‌کند. مجله‌ای هم که او به‌دست می‌گیرد تصویر صورت سوپراستار را پشت جلد دارد. اما رها  با کوله‌ای پر از کتاب وارد این خانه می‌شود و در اولین اقدام عکس‌های سوپراستار را از دیوارها جمع می‌کند.

در فیلم «واکنش پنجم» برای نشان دادن موقعیت «فرشته» ما او را از یک گاراژ پر از مرد عبور می‌دهیم. جایی که هیچ زنی حق ورود به آنجا را ندارد. مردها با عبور  فرشته با آنکه چادر سیاه هم بر  سر دارد، معترض از جای خود برمی‌خیزند بدون آنکه کلامی رد و بدل شود و تماشاگر سنگینی فضا را روی فرشته احساس می‌کند.

در همین فیلم، در  صحنه‌های تعقیب حاج صفدر با بنز قدیمی خود، ما اتومبیل حامل فرشته و بچه‌هایش را از جاده‌های بدوی با تیر برق‌های چوبی عبور می‌دهیم، تا حس فرار او از سنت تشدید شود. گویی او سنت‌ها می‌گریزد تا به زندگی بهتر دست پیدا کند. طبعا اگر تیرهای برق بتنی بود چنین حسی به تماشاگر منتقل نمی‌شد. پیدا کردن چنین لوکیشن‌هایی آسان نیست اما ما بالاخره در بیراهه‌های شهر زنجان آنها را یافتیم و ... .

 

میترا حجار و دانیال عبادی ذر آتش بس 2

آیا چون شما معمار هستید اغلب شخصیت‌های زن  فیلم‌های شما همانند «آتش‌بس 1»، «آتش‌بس 2»،  «یکی از ما دونفر»، « دوزن»  و یکی از زنان «افسانه  آه» معمار هستند؟

حتما بی‌تاثیر نیست. من با مشکلات زنان معمار بیشتر از مشاغل  دیگر آشنا هستم. شاید برای همین بیشتر این خانم‌ها یا معمار هستند یا دانشجوی معماری. البته در مورد زنان دیگر هم فیلم ساخته‌ام. زنان خانه‌دار، معلم، نویسنده و البته زنان خاموش جامعه که کسی به آنها اهمیت نمی‌دهد و ایشان با مشکلات‌شان، خاموش و بی‌صدا از پا درمی‌آیند. یادم هست سال  65   اولین باری که برای نظارت ساخت یک خانه، سر ساختمان می‌رفتم، کارگران که عادت به مهندس ناظر مونث نداشتند به‌عناوین مختلف آزارم می‌دادند! دوغاب و سیمان بر سرم می‌ریختند و ... اما امروزه زنان مهندس ما مشکلات کمتری از ما دارند.

 آیا کار در سینما و رشته معماری برای‌تان هم ارزش است؟

 اغلب مردم مرا به‌عنوان فیلمساز می‌شناسند. اما من حقیقتا خوشحال هستم که معمارم. متاسفانه هنر در جامعه ما سیاسی شده و امکان کمی برای خلاقیت هنرمند باقی مانده است. فیلمنامه‌های من و بسیاری از همکاران اجتماعی سازم  مدام  رد می‌شود. من خوشبختم که در این شرایط می‌توانم در رشته معماری به خلاقیت بپردازم و مثل همکاران سینمایی افسرده نباشم اما  اغلب از همه جوانانی که می‌خواهند هنر بخوانند، می‌خواهم که در رشته دیگری تحصیل کنند و مثل من در هنر هم فعالیت کنند. البته ناگفته نماند سینما شغل اصلی من است و من به‌عنوان معمار گرچه  طراح و نایب رئیس شرکت  «مهندسین مشاور آرتابین» هستم اما در واقع کارمند همسرم هستم. (‌می خندد‌)

 

پروژه مرکز کنترل متروی چهارراه کالج

 نقش معماری در سینمای ایران در گذر زمان را چگونه می‌بینید؟

 متاسفانه روزبه‌روز بدتر می‌شود . به‌دلیل گرانی صنعت فیلمسازی طراحی صحنه به دوست و آشنا سپرده می‌شود و بیشتر فیلم‌ها در یک خانه با اجاره  ارزان ساخته می‌شود. فیلم‌ها خالی از شهرهای دیگر شده‌اند و فقط شهر تهران به نمایش گذاشته می‌شود. دوربین روی دست به طرز حیرت‌آوری باب شده و گاه حتی یک تصویر با قاب مناسب در فیلم‌ها دیده نمی‌شود.

کلام آخر: آینده معماری و سینمای ایران را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟

بستگی به مدیریت کلان کشور دارد؛ حرکت‌هایی در زیباسازی نمای ساختمان‌های بلندمرتبه در شهرداری‌ها احساس می‌شود اما کافی نیست. اگر وضع به همین منوال پیش برود، آینده معماری و سینما  فاجعه خواهد بود. فیلم‌های ارزان‌قیمت با دوربین روی دست بیشتر خواهد شد و شمال شهرها  پر از خانه‌هایی با نمای رومی من‌درآوردی!  و البته بخش‌های فقیرنشین شهرها با بلوک‌های ارزان‌قیمت و بدون نما رو به ازدیاد خواهند گذاشت. 

برای تهیه مجله منزل می توانید به صورت حضوری از کیوسک های روزنامه فروشی سراسر کشور و برای خرید نسخه الکترونیک از وب سایت  taaghche.ir اقدام نمائید.

ضمنا برای اشتراک نسخه چاپی مجله منزل روی تصویر زیر کلیک کنید:

 

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
بازیگران زن سینمای ایران با حجاب شدندتصویر – …بازیگرانزنسینمایایرانسه شنبه در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم های کودک و نوجوان در اصفهان کلیپی پخش شد که به افشاگری السا فیروز آذر از بی اخلاقی عوامل پشت …اخبار داغافشاگری السا فیروز آذر از پشت پرده سینما السا فیروزآذر متولد ۲۵ شهریور ۱۳۶۲ مجله اینترنتی برترین ها پورتال خبری و سبک …در روزگاری که جامعه مجازی و شبکه های اجتماعی یکی از ارکان اصلی ارتباط افراد با یکدیگر دکوراسیون پورتال خبری و سبک رابطه میان سینما و معماری پیوندی ناگسستنی است هر دو خلق است؛ خلق اثری بدیع و بی‌مثال نوشته های خواندنی روح‌اله یکشنبه ‏ ‏ سه نفر آمریکایی و سه نفر ایرانی با همدیگر برای شرکت در بیوگرافی بازیگران و هنرپیشه ها، زندگینامه …چهره غمگین هنرمندان در مراسم عباس کیارستمی در خانه سینما عکس با افتخارات استاد بازیگران ایرانیایسنا نسخه جدید و دنباله فیلم اکشن و مشهور تاپ گان که در دهه میلادی با حضور مقالات کاربردی فارسی این همه هیاهو در شهر و خیابانها و کوچه ها برای چیه؟ خوب حتما خبریه دیگه و چه خبری بهتر بازیگران زن سینمای ایران با حجاب شدندتصویر – جدیدترین اخبار بازیگرانزنسینمای سه شنبه در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم های کودک و نوجوان در اصفهان کلیپی پخش شد که به نوعی افشاگری السا فیروز آذر از بی اخلاقی عوامل پشت صحنه ساتین اخبار داغ افشاگری السا فیروز آذر از پشت پرده سینما السا فیروزآذر متولد ۲۵ شهریور ۱۳۶۲ در مجله اینترنتی برترین ها پورتال خبری و سبک زندگی سیب زمینی در ایران زود جایگاهی درخور یافت و به مذاق مردمان خوش نشست و لازم نیامد کسی یا دکوراسیون پورتال خبری و سبک زندگی رابطه میان سینما و معماری پیوندی ناگسستنی است هر دو خلق است؛ خلق اثری بدیع و بی‌مثال به دست نوشته های خواندنی روح‌اله یکشنبه ‏ ‏ سه نفر آمریکایی و سه نفر ایرانی با همدیگر برای شرکت در یک بازیگران ایرانی ایسنا نسخه جدید و دنباله فیلم اکشن و مشهور «تاپ گان» که در دهه میلادی با حضور سینماگرانی بیوگرافی بازیگران و هنرپیشه ها، زندگینامه بازیگران، بیوگرفی چهره غمگین هنرمندان در مراسم عباس کیارستمی در خانه سینما عکس با افتخارات استاد محمدرضا مقالات کاربردی فارسی این همه هیاهو در شهر و خیابانها و کوچه ها برای چیه؟ خوب حتما خبریه دیگه و چه خبری بهتر از