جام جم سرا به نقل از مهر: همین چند روز پیش، سید حسین مهاجران، رئیس اتحادیه بارفروشان به گرانی قیمت گوجهفرنگی اذعان کرد و گفت: قیمت گوجه فرنگی در میدان بارفروشان به ۴۰۰۰ تومان هم رسیده است و برخی گزارشهای منتشر شده در رسانهها این رقم را تا 10 هزار تومان اعلام کرد.
این اولین باری نیست که گرانی گوجه فرنگی تا این اندازه خبرساز می شود؛ پیش از این و زمانی که دولت گذشته منکر افزایش قیمت ها شده بود تکه کلام «گوجه فرنگی محلۀ نارمک» بین مردم و رسانه ها رواج یافت اما گویا در دوره جدید باید محله ولنجک برای ارزیابی قیمت گوجه فرنگی مورد بررسی قرار بگیرد. سری به میوه فروشی های محله نارمک و ولنجک زده ایم تا از چند و چون قیمت گوجه فرنگی در این دو محله مطلع شویم:
محله نارمک؛ گوجه خراب ولی ارزان
در نارمک برخی میوه فروشان قید فروش گوجه گران و غر زدن مشتری را زده اند و اصلا گوجه ندارند. یکی از مغازه ها اما گوجه هایش را در ردیف جلو چیده است. گوجه هایی که اغلب خراب و زشتند اما قیمت مناسبی دارند. مشتری های این مغازه برای اینکه بخواهند گوجه 3980 تومانی بخرند باید قید شکل و طعم گوجه را بزنند و با خرابی هایش کنار بیایند. صاحب مغازه می گوید: «گوجه بهتر از این پیدا نمی شود و اگر هم پیدا شود کسی حاضر نیست گوجه گرانتر از این بخرد.»
محله ولنجک؛ گوجه گران بدون تعارف
اینجا حداقل در ظاهر هیچ شباهتی به نارمک ندارد. برای فروش گوجه نیازی نیست که انتهای قیمت را با 8 و 9 پرکنند و خریدارهای اینحا به صفرهای جلوی قیمت ها عادت دارند. در یکی از میوه فروشی های ولنجک فروشنده عدد 7تومان را بالای گوجه هایش نصب کرده است. هرچند که فروشنده می گوید: «خرید مردم در این چند روز پائین آمده است.» ولی گویا کیفیت گوجه های ولنجک نباید پائین بیاید.
به گزارش ساتین : کتلت مرغ و نخود فرنگی سریع و آسان تهیه می شود و کتلت مرغ و نخود فرنگی بسیار خوشمزه و آسان است
مواد لازم کتلت مرغ با نخود فرنگی :
سینه مرغ | ۱ عدد | ۱۰۰ گرم / ۲۰۰ کالری |
نخود فرنگی | ۱ پیمانه | ۱۰۰ گرم / ۹۲ کالری |
سیب زمینی | ۲ عدد | ۱۰۰ گرم / ۷۵ کالری |
پیاز | ۱ عدد | ۱۰۰ گرم / ۵ کالری |
هویج | ۱ عدد | ۱۰۰ گرم / ۳۰ کالری |
جعفری خرد شده | ۳ ق غ | ۱۰۰ گرم / ۲۵ کالری |
فلفل دلمه ای | نصف عدد | ۱۰۰ گرم / ۱۵ کالری |
نمک فلفل زردچوبه | به مقدار لازم | ۱۰۰ گرم / ۰ کالری |
آویشن | به مقدار لازم | ۱۰۰ گرم / ۹۵ کالری |
جوش شیرین | کمی | ۱۰۰ گرم / ۰ کالری |
طرز تهیه کتلت مرغ با نخود فرنگی :
*. همه ی مواد را داخل چرخ گوشت یا غذا ساز ریخته و خوب مخلوط کنید و ورز دهید.
*. سپس تمام ادویه جات رو به آن اضافه کرده و به مدت ۱ ساعت در یخچال قرار دهید.
*. ماهیتابه را داغ کرده و مخلوط را بصورت شامی یا قالب زده و سرخ کنید.
خواص آویشن :
*. آثار فارماکولوژیک اثر ضد سرفه و خلط آور و ضد اسپاسم این گیاه در مطالعات بر روی حیوانات از عمده ترین آثار آن بوده اند. ضد عفونی کننده، هاضم غذا، ضد سرفه، ضدبو، ضد تشنج، غذا.جوشانده این گیاه در درمان پیچش روده و اسهال موثر است.
2. سفیده تخممرغها را به همراه وانیل و پودر قند در ظرفی ریخته و با همزن برقی آنقدر بزنید تا سفیدرنگ و پوک شود.
3. خامه فرم گرفته را به ظرف مخلوط سفیده تخممرغ شیرینشده اضافه کرده و مخلوط کنید. حالا نوبت اضافه کردن مخلوط ژلاتین ولرم است. آنها را به آرامی مخلوط کنید. حالا لایه میانی دسر آماده است.
4. به اندازه مقطع هر ظرف یکبار مصرف تلقی از کیک اسفنجی برش بزنید و در ته هر ظرف یک نفره بگذارید. همه کیک را به این روش در ته ظرفها بگذارید و روی کیکها را با لایه میانی توت فرنگی بپوشانید.
5. روی سطح دسر یک تکه توت فرنگی گذاشته و برای لایه آخر روی مواد را با بریلوی توتفرنگی بپوشانید. دسر را با توت فرنگی و یک تکه بیسکویت یا شکلات تزیین کرده و به مدت 5 ساعت در یخچال بگذارید تا آماده مصرف شود.
یه جور دیگه
- اگر بریلوی توت فرنگی پیدا نکردید میتوانید از سس توت فرنگی و یا شربتهای غلیظ توت فرنگی جهت تزیین روی موسها استفاده کنید یا به دلخواه از ژله توت فرنگی غلیظ درستشده از قبل استفاده کنید.
- میتوانید این دسر را با دیگر میوههای فصل مثل، آناناس، هلو، گیلاس و زردآلو تهیه کنید، اما اگر در دسترس نبودند کمپوت آنها هم انتخاب خوبی است.
این دسر را در ظرف بزرگتر برای تعداد نفرات هم میتوانید آماده کنید.
فوتوفن
- اگر لایه میانی قبل از ریختن روی برش کیک در ظرف مورد نظر، سفت و غلیظ شد، با قرار دادن آن روی حرارت غیرمستقیم میتوانید آن را دوباره شل و نرم کنید تا راحتتر مورد استفاده قرار گیرد.
- بریلو یک جور ماده ژلهای آماده است که رنگ آن کاملا شفاف و طعم شیرینی دارد. با کمک آن میشود در عرض چند دقیقه سطح خارجی انواع موس، کیک، باواریا و بستنی را براق کرد.
- اگر هم عجله دارید میتوانید از کیکهای اسفنجی ساده آماده در قنادیها و نان فانتزی فروشیها استفاده کنید و آن را به شکل دلخواه (به شکل ظرف یا قالب مخصوص سرو کردن) ببرید.
از کجا بخریم؟
- بریلو را در طعمها و رنگهای مختلف میتوانید از فروشگاههای لوازم قنادی تهیه کنید. سس توت فرنگی و خامه قنادی فرمگرفته و ظرفهای یکبار مصرف دسر را هم از همین فروشگاهها خریداری کنید.
در گذشته صیفی جات یا تابستانی ها در فصول سرد اصلا به دست نمی آمدند و مردمان به ناچار راه هایی برای نگهداری آن ها در زمستان می یافتند. انگورها را در زیر زمین ها می آویختند و هندوانه ها و خربزه ها را زیر کاه نگه می داشتند و گوجه فرنگی ها را در آب نمک می گذاشتند. تا همین چند سال پیش و قبل از رواج انواع کشت های جدید گلخانه ای، زمستان ها گوجه فرنگی به دست نمی آمد.
اندک محصولی هم که از جنوب گرمسیری می رسید، قیمت گزافی داشت. تا دهه پنجاه شمسی، کارخانه های رب گوجه فرنگی یکی، دو تا بیشتر نبودند و کدبانوان و آشپزان سنتی اغلب رب کارخانه ای را نمی پسندیدند و هر پاییز، خود دست به کار پختن رب گوجه فرنگی برای شش ماه سرد سال می شدند. علاوه بر پختن رب، گوجه فرنگی های کوچک را هم در آّب نمک غلیظ می انداختند و در گوشه ای خنک نگاه می داشتند و به وقتش به کار می بردند.
گوجه فرنگی، میهمان تازه رسیده اما چنان عزیز شده ای است که زود سر از خوراک های شهری و روستایی درآورده و کشتش همه گیر شده. آشپزان ایرانی وفادار به سنت هر وقت ماده ای به دستشان افتاده که طعم و عطر و رنگ و لعاب خوراکشان را بهتر کرده، در به کاربردنش تردید نکرده اند. گوجه فرنگی مانند سیب زمینی، اهل این خاک نبود اما سریع تر و گسترده تر از آن به سفره های ایرانی وارد شد و اکنون چنان می نماید که گوجه فرنگی هزار سال است قاتق نان مردمان ایران بوده. امروز حضور گوجه فرنگی در خورش ها، آش ها، آبگوشت ها و حتی بساط نان و پنیر بسیار عادی است و همگان این خوردنی زیبا و خوشمزه را که بر سر میوه یا تره بار بودنش اختلاف هست، خودی و ایرانی تلقی می کنند.
ورود گوجه فرنگی به ایران مرهون همت مرحوم معیرالممالک و خوردن و به کارگیری اش در خوراک های ایرانی مدیون مرحوم عزالدوله است. مرحوم معیرالممالک از خدمت دولتی خسته و دلزده بود، اغلب در سفر فرنگ به سر می برد و اوقاتی را هم که در وطن بود گل و گیاه پرورش می داد و کتاب و روزنامه می خواند.
در زمان یکی از توقف هایش در اروپا مقداری تخم سبزی از جمله گوجه فرنگی- که در آن زمان هنوز در فارسی نامی نداشت- فرستاده و سفارش به کشت و پروش آن ها کرده بود و اهل منزل در باغ فردوس چنین کرده بودند. تابستان 1302 قمری مرحوم عزالدوله، برادر تنی ناصرالدین شاه قاجار، به رسم هر سال برای دیدن خاندان معیر به باغ فردوس می آید و چشمش به گوجه فرنگی های باغچه می افتد و از اینکه اهل خانه آن ها را نمی خورند و گوجه های نازنین را سمی و مهلک می دانند سخت متعجب می شود. دستور می دهد آن ها را بچینند و آب بگیرند و در چند خوراک متناسب برای همان روز به کار برند.
بر سر سفره، شاهزاده عزالدوله خوراک های گوجه دار را با اشتهای زیاد تناول می کند و دیگر خورندگان با اطمینان از این که شاهزاده قصد آسیب زدن به خود را ندارد و لابد خوراک ماکولی است دست به سفره می برند و این چنین است که ایرانیان میلی تمام و کمال به گوجه فرنگی پیدا می کنند و با آن خوراک های رنگارنگ خوش عطر و خوش رنگ می سازند.
البته در مصرف این میوه یا تره بار خوش صورت خوشمزه باید جانب احتیاط را نگاه داشته و از به کاربردنش، بی محابا و گشاددستانه خودداری کرد. به ویژه رب آن رنگ و طعمی قوی دارد که بر همه طعم های دیگر خوراک چیره شده و فقط خود را نمایان می سازد. به کاربردن گوجه فرنگی در خوراک های محلی ایرانی به جا و به اندازه است و من کمتر خوراک محلی با دستور اصلی دیده ام که در آن رب و گوجه فرنگی حضوری اغراق آمیز داشته باشند.
از نسخه مجعول میرزاقاسمی گیلانی که با رب فراوان طبخ می شود درگذرید. میرزا قاسمی واقعی عطر و طعمش را از زردچوبه و فلفل و دو، سه حلقه گوجه فرنگی می گیرد و در ترکیبش رب جایی ندارد. بر همین پایه خورش قیمه کم رب یا بدون رب، عطر زردچوبه را محسوس می کند. گوجه فرنگی در کَمه جوش یا ماست جوش سبزواری ها هم خوش نشسته و ترکیبی عجیب و خوش عطر و طعم ساخته است. کَمه جوش یا ماست جوش در اصل همان کله جوش یا کاله جوشی است که در بسیاری از شهرهای دیگر میهن عزیز پخته می شود، اما با میانداری ماست چکیده به جای کشک.
دستورش را از خانم پریسا صهبای اهل خراسان گرفتم و به کار بستم. اگر شما هم آن دستور را می خواهید چنین است: پیاز خردشده را در روغن حیوانی تفت دهید و زردچوبه و نعنا و تره و گردوی رندیده و گوجه فرنگی خردشده را اضافه کنید و یکی، دو چرخ بدهید.
پیش از آن ماست چکیده را اندکی رقیق کنید و با یکی، دو تخم مرغ خوب بزنید و اندک اندک به مخلوط اضافه کنید و همزمان مخلوط را به هم بزنید، اگر لحظه ای درنگ کنید ماست می بُرد و لخته می شود و از دست می رود. خوب که مخلوط شد و دو، سه جوش زد کمه جوش آماده است. نان خشک یزدی یا هر نوع نان خشک دیگری را که دم دست دارید با سبزی تازه پاکیزه و انگور بی دانه بر سر خوان نهید، هم سفرگان از خویش و رفیق و همسایه و رهگذر را بر سر سفره بخوانید.
اما موسیقی؛ مرداد امسال شصت و پنجمین زادروز استاد حسین علیزاده بود. موسیقیدان بزرگی که نیمای موسیقی می خوانندش. آثار او همیشه راهگشا و جسورانه و پر از مهر و لطافت و عطر ایرانی بوده است. شورانگیزش را با اجرای گروه عارف و شیدا و صدای آوازخوان پرمایه نازنین شهرام ناظری بشنوید و از قطعات زیبایش حظ فراوان ببرید.
مواد لازم:
طرز تهیه:
1-قابلمه بزرگی را پر از آب کنید و روی حرارت متوسط قرار دهید. وقتی آب جوش آمد لوبیا سبز را داخل آن بریزید و 4 دقیقه بپزید. سپس نخود فرنگی را به آب در حال جوش اضافه کنید و 3-4 دقیقه بپزید. دقت کنید که در این نوع سالاد، سبزیجات نباید بیش از حد پخته و له شوند و باید تردی خود را حفظ کنند. سپس سبزیجات را با آب سرد آبکشی کنید و کنار بگذارید تا آب آن کاملا خارج شود. هر از گاهی آبکش را تکان دهید تا آب زودتر خارج شود.
3-لوبیا سبز و نخود فرنگی را داخل ماهیتابه بریزید و خوب هم بزنید و با سس ترکیب کنید. سالاد را به میزان دلخواه با نمک و فلفل سیاه مزه دار کنید. حدود 30 ثانیه سبزیجات را تفت دهید. در آخر مقداری کنجد و سیاه دانه روی سالاد بریزید. سالاد لوبیا سبز و نخود فرنگی را داخل ظرف مناسب بکشید و بصورت گرم سرو کنید.
مواد لازم:
طرز تهیه:
1-قابلمه بزرگی را پر از آب کنید و روی حرارت متوسط قرار دهید. وقتی آب جوش آمد لوبیا سبز را داخل آن بریزید و 4 دقیقه بپزید. سپس نخود فرنگی را به آب در حال جوش اضافه کنید و 3-4 دقیقه بپزید. دقت کنید که در این نوع سالاد، سبزیجات نباید بیش از حد پخته و له شوند و باید تردی خود را حفظ کنند. سپس سبزیجات را با آب سرد آبکشی کنید و کنار بگذارید تا آب آن کاملا خارج شود. هر از گاهی آبکش را تکان دهید تا آب زودتر خارج شود.
3-لوبیا سبز و نخود فرنگی را داخل ماهیتابه بریزید و خوب هم بزنید و با سس ترکیب کنید. سالاد را به میزان دلخواه با نمک و فلفل سیاه مزه دار کنید. حدود 30 ثانیه سبزیجات را تفت دهید. در آخر مقداری کنجد و سیاه دانه روی سالاد بریزید. سالاد لوبیا سبز و نخود فرنگی را داخل ظرف مناسب بکشید و بصورت گرم سرو کنید.
2. سفیده تخممرغها را به همراه وانیل و پودر قند در ظرفی ریخته و با همزن برقی آنقدر بزنید تا سفیدرنگ و پوک شود.
3. خامه فرم گرفته را به ظرف مخلوط سفیده تخممرغ شیرینشده اضافه کرده و مخلوط کنید. حالا نوبت اضافه کردن مخلوط ژلاتین ولرم است. آنها را به آرامی مخلوط کنید. حالا لایه میانی دسر آماده است.
4. به اندازه مقطع هر ظرف یکبار مصرف تلقی از کیک اسفنجی برش بزنید و در ته هر ظرف یک نفره بگذارید. همه کیک را به این روش در ته ظرفها بگذارید و روی کیکها را با لایه میانی توت فرنگی بپوشانید.
5. روی سطح دسر یک تکه توت فرنگی گذاشته و برای لایه آخر روی مواد را با بریلوی توتفرنگی بپوشانید. دسر را با توت فرنگی و یک تکه بیسکویت یا شکلات تزیین کرده و به مدت 5 ساعت در یخچال بگذارید تا آماده مصرف شود.
یه جور دیگه
- اگر بریلوی توت فرنگی پیدا نکردید میتوانید از سس توت فرنگی و یا شربتهای غلیظ توت فرنگی جهت تزیین روی موسها استفاده کنید یا به دلخواه از ژله توت فرنگی غلیظ درستشده از قبل استفاده کنید.
- میتوانید این دسر را با دیگر میوههای فصل مثل، آناناس، هلو، گیلاس و زردآلو تهیه کنید، اما اگر در دسترس نبودند کمپوت آنها هم انتخاب خوبی است.
این دسر را در ظرف بزرگتر برای تعداد نفرات هم میتوانید آماده کنید.
فوتوفن
- اگر لایه میانی قبل از ریختن روی برش کیک در ظرف مورد نظر، سفت و غلیظ شد، با قرار دادن آن روی حرارت غیرمستقیم میتوانید آن را دوباره شل و نرم کنید تا راحتتر مورد استفاده قرار گیرد.
- بریلو یک جور ماده ژلهای آماده است که رنگ آن کاملا شفاف و طعم شیرینی دارد. با کمک آن میشود در عرض چند دقیقه سطح خارجی انواع موس، کیک، باواریا و بستنی را براق کرد.
- اگر هم عجله دارید میتوانید از کیکهای اسفنجی ساده آماده در قنادیها و نان فانتزی فروشیها استفاده کنید و آن را به شکل دلخواه (به شکل ظرف یا قالب مخصوص سرو کردن) ببرید.
از کجا بخریم؟
- بریلو را در طعمها و رنگهای مختلف میتوانید از فروشگاههای لوازم قنادی تهیه کنید. سس توت فرنگی و خامه قنادی فرمگرفته و ظرفهای یکبار مصرف دسر را هم از همین فروشگاهها خریداری کنید.
در گذشته صیفی جات یا تابستانی ها در فصول سرد اصلا به دست نمی آمدند و مردمان به ناچار راه هایی برای نگهداری آن ها در زمستان می یافتند. انگورها را در زیر زمین ها می آویختند و هندوانه ها و خربزه ها را زیر کاه نگه می داشتند و گوجه فرنگی ها را در آب نمک می گذاشتند. تا همین چند سال پیش و قبل از رواج انواع کشت های جدید گلخانه ای، زمستان ها گوجه فرنگی به دست نمی آمد.
اندک محصولی هم که از جنوب گرمسیری می رسید، قیمت گزافی داشت. تا دهه پنجاه شمسی، کارخانه های رب گوجه فرنگی یکی، دو تا بیشتر نبودند و کدبانوان و آشپزان سنتی اغلب رب کارخانه ای را نمی پسندیدند و هر پاییز، خود دست به کار پختن رب گوجه فرنگی برای شش ماه سرد سال می شدند. علاوه بر پختن رب، گوجه فرنگی های کوچک را هم در آّب نمک غلیظ می انداختند و در گوشه ای خنک نگاه می داشتند و به وقتش به کار می بردند.
گوجه فرنگی، میهمان تازه رسیده اما چنان عزیز شده ای است که زود سر از خوراک های شهری و روستایی درآورده و کشتش همه گیر شده. آشپزان ایرانی وفادار به سنت هر وقت ماده ای به دستشان افتاده که طعم و عطر و رنگ و لعاب خوراکشان را بهتر کرده، در به کاربردنش تردید نکرده اند. گوجه فرنگی مانند سیب زمینی، اهل این خاک نبود اما سریع تر و گسترده تر از آن به سفره های ایرانی وارد شد و اکنون چنان می نماید که گوجه فرنگی هزار سال است قاتق نان مردمان ایران بوده. امروز حضور گوجه فرنگی در خورش ها، آش ها، آبگوشت ها و حتی بساط نان و پنیر بسیار عادی است و همگان این خوردنی زیبا و خوشمزه را که بر سر میوه یا تره بار بودنش اختلاف هست، خودی و ایرانی تلقی می کنند.
ورود گوجه فرنگی به ایران مرهون همت مرحوم معیرالممالک و خوردن و به کارگیری اش در خوراک های ایرانی مدیون مرحوم عزالدوله است. مرحوم معیرالممالک از خدمت دولتی خسته و دلزده بود، اغلب در سفر فرنگ به سر می برد و اوقاتی را هم که در وطن بود گل و گیاه پرورش می داد و کتاب و روزنامه می خواند.
در زمان یکی از توقف هایش در اروپا مقداری تخم سبزی از جمله گوجه فرنگی- که در آن زمان هنوز در فارسی نامی نداشت- فرستاده و سفارش به کشت و پروش آن ها کرده بود و اهل منزل در باغ فردوس چنین کرده بودند. تابستان 1302 قمری مرحوم عزالدوله، برادر تنی ناصرالدین شاه قاجار، به رسم هر سال برای دیدن خاندان معیر به باغ فردوس می آید و چشمش به گوجه فرنگی های باغچه می افتد و از اینکه اهل خانه آن ها را نمی خورند و گوجه های نازنین را سمی و مهلک می دانند سخت متعجب می شود. دستور می دهد آن ها را بچینند و آب بگیرند و در چند خوراک متناسب برای همان روز به کار برند.
بر سر سفره، شاهزاده عزالدوله خوراک های گوجه دار را با اشتهای زیاد تناول می کند و دیگر خورندگان با اطمینان از این که شاهزاده قصد آسیب زدن به خود را ندارد و لابد خوراک ماکولی است دست به سفره می برند و این چنین است که ایرانیان میلی تمام و کمال به گوجه فرنگی پیدا می کنند و با آن خوراک های رنگارنگ خوش عطر و خوش رنگ می سازند.
البته در مصرف این میوه یا تره بار خوش صورت خوشمزه باید جانب احتیاط را نگاه داشته و از به کاربردنش، بی محابا و گشاددستانه خودداری کرد. به ویژه رب آن رنگ و طعمی قوی دارد که بر همه طعم های دیگر خوراک چیره شده و فقط خود را نمایان می سازد. به کاربردن گوجه فرنگی در خوراک های محلی ایرانی به جا و به اندازه است و من کمتر خوراک محلی با دستور اصلی دیده ام که در آن رب و گوجه فرنگی حضوری اغراق آمیز داشته باشند.
از نسخه مجعول میرزاقاسمی گیلانی که با رب فراوان طبخ می شود درگذرید. میرزا قاسمی واقعی عطر و طعمش را از زردچوبه و فلفل و دو، سه حلقه گوجه فرنگی می گیرد و در ترکیبش رب جایی ندارد. بر همین پایه خورش قیمه کم رب یا بدون رب، عطر زردچوبه را محسوس می کند. گوجه فرنگی در کَمه جوش یا ماست جوش سبزواری ها هم خوش نشسته و ترکیبی عجیب و خوش عطر و طعم ساخته است. کَمه جوش یا ماست جوش در اصل همان کله جوش یا کاله جوشی است که در بسیاری از شهرهای دیگر میهن عزیز پخته می شود، اما با میانداری ماست چکیده به جای کشک.
دستورش را از خانم پریسا صهبای اهل خراسان گرفتم و به کار بستم. اگر شما هم آن دستور را می خواهید چنین است: پیاز خردشده را در روغن حیوانی تفت دهید و زردچوبه و نعنا و تره و گردوی رندیده و گوجه فرنگی خردشده را اضافه کنید و یکی، دو چرخ بدهید.
پیش از آن ماست چکیده را اندکی رقیق کنید و با یکی، دو تخم مرغ خوب بزنید و اندک اندک به مخلوط اضافه کنید و همزمان مخلوط را به هم بزنید، اگر لحظه ای درنگ کنید ماست می بُرد و لخته می شود و از دست می رود. خوب که مخلوط شد و دو، سه جوش زد کمه جوش آماده است. نان خشک یزدی یا هر نوع نان خشک دیگری را که دم دست دارید با سبزی تازه پاکیزه و انگور بی دانه بر سر خوان نهید، هم سفرگان از خویش و رفیق و همسایه و رهگذر را بر سر سفره بخوانید.
اما موسیقی؛ مرداد امسال شصت و پنجمین زادروز استاد حسین علیزاده بود. موسیقیدان بزرگی که نیمای موسیقی می خوانندش. آثار او همیشه راهگشا و جسورانه و پر از مهر و لطافت و عطر ایرانی بوده است. شورانگیزش را با اجرای گروه عارف و شیدا و صدای آوازخوان پرمایه نازنین شهرام ناظری بشنوید و از قطعات زیبایش حظ فراوان ببرید.