یادگرفتن روش مذاکره؛ از خرید در بازارهای دست دوم گرفته تا قراردادهای میلیارد دلاری، بسیار مهم است.
مسئولان فروش شرکت‌ها باید پیچ‌وخم مذاکره را به‌خوبی یاد بگیرند تا بتوانند اهداف فروش خود را به سطح بالاتری برسانند. مذاکره خوب یعنی دو سر برد و همان‌گونه که تحقیقات نشان می‌دهند؛ اگر در مذاکره اهداف دو طرف رعایت شود، ارزش آن بسیار بیشتر خواهد شد. در این مقاله به روش‌هایی برای مذاکره در قراردادهایی با ارزش بالا می‌پردازیم.
کل روندِ فروش یعنی مذاکره؛ قرار است هر دو طرف معامله به هدف خود برسند. امتیاز انحصاری همانطور که از نامش پیدا است، به هر دو طرف سودی نمی‌رساند؛ چون یک طرف قضیه باید به‌طور مثال امتیازی را به‌طور کامل به‌طرف دیگر اعطا کند، بدون آن‌که چیزی درخور آن نصیبش شود. اما بده بستان بخش مهمی از مذاکره است. در موقعیت‌های مختلف؛ اگر شما امتیازی به‌طرف مقابل می‌دهید، چیزی هم از آن‌طرف دریافت خواهید کرد که به این طریق هر دو طرف سود می‌برند. این روند به‌خصوص زمانی که آن را پیش‌بینی کرده باشید و در تقلای به دست گرفتن مورد خاصی باشید، بسیار کارگشا خواهد بود.
قیمت باید تنها نکته‌ای باشد که در یک مذاکره سفت‌وسخت، معیار قرار گیرد. البته نکات غیرمادی می‌توانند به‌عنوان ترمزهای طبیعی برای مذاکرات فشرده به کار گرفته شوند. در هر مذاکره فرصت‌های بسیار زیادی برای هر دو طرف پیش می‌آید که به امکانات غیرمالی دست یابند و برای هر دو طرف مذاکره مفید خواهد بود. پس از این فرصت‌ها استفاده کنید تا از روش‌های دیگر، مشتریان خود را راضی کنید. بعضی از این موارد می‌توانند شامل دوره‌های آموزشی، تبلیغات و حتی استفاده آزمایشی از محصولات پیش از عرضه عمومی آنها باشد.
هر دو طرف معامله می‌خواهند تا جای ممکن پول کمتری خرج کنند. هم به دلیل اینکه از طرف روسا به میزان مشخصی حق پرداخت دارند و هم اینکه هرچقدر در این روند پول کمتری خرج کنند، موفقیت بزرگی برای آنها محسوب خواهد شد.
به همین دلیل مذاکره‌کنندگان ماهر در روند مذاکره به‌جای آن‌که بیشتر بر محور پول صحبت کنند، مذاکرات ارزشمندتری انجام می‌دهند. با این روش؛ بنا به نحوه‌ی مذاکره با محاسبه درصد، هر دو طرف در بلندمدت سود بیشتری خواهند برد.
اگر می‌خواهید از ارزش ارائه‌شده خود در مذاکره دفاع کنید، باید مدارکی ارائه دهید. به‌طور کل می‌توان گفت: باید دو نکته را در نظر بگیرید؛ اول اینکه محصولتان چه چیزی عاید مشتری خواهد کرد و دوم مدارکی که نشان می‌دهد ارزش کالای ارائه‌شده، همان چیزی است که شما درباره‌اش صحبت کرده‌اید.
با داشتن این موارد می‌توانید ثابت کنید محصول شما ارزش کافی برای ارائه به مشتری را دارد.
خیلی خوب است که مذاکره‌کننده، با اعتمادبه‌نفس از محصول خود دفاع کند؛ اما به‌هیچ‌عنوان نباید با کلک و دروغ ارزش محصولتان را بیش از واقعیت نشان دهید. خیلی از افراد تازه‌کار وسوسه می‌شوند با مخفی کردن چند مورد جزئی، ارزش کالای خود را بیش از واقعیت نشان دهند.
آنها با خود فکر می‌کنند، با سود بیشتر همه‌ی شرکت از آن منفعت می‌برند و کمی دروغ اشکالی ندارد؛ اما اشکال اصلی این است که چنین کارهایی شهرت شرکت شما را مخدوش می‌کند و حتی میتواند منجر به شکایت‌های قانونی شود.
هر مذاکره‌کننده حرفه‌ای قبل از اینکه پایش را در جلسه بگذارد، باید معیارهای نهایی برای قبول یا رد مذاکره را در نظر داشته باشد. اگر می‌بینید طرف مقابل، پیوسته در حال رد کردن پیشنهادهای شما است و می‌خواهد هر طور شده قیمت‌ها را پایین بیاورد؛ باید این مذاکره را تمام‌شده بدانید.
اگر آنها واقعاً خواهان کالا باشند و ارزش آن را بدانند، شاید کوتاه بیایند؛ در غیر این صورت، شما با اتمام چنین مذاکره‌ای از هدر رفتن وقت هر دو طرف جلوگیری کرده‌اید.
یادگرفتن روش مذاکره؛ از خرید در بازارهای دست دوم گرفته تا قراردادهای میلیارد دلاری، بسیار مهم است.
مسئولان فروش شرکت‌ها باید پیچ‌وخم مذاکره را به‌خوبی یاد بگیرند تا بتوانند اهداف فروش خود را به سطح بالاتری برسانند. مذاکره خوب یعنی دو سر برد و همان‌گونه که تحقیقات نشان می‌دهند؛ اگر در مذاکره اهداف دو طرف رعایت شود، ارزش آن بسیار بیشتر خواهد شد. در این مقاله به روش‌هایی برای مذاکره در قراردادهایی با ارزش بالا می‌پردازیم.
کل روندِ فروش یعنی مذاکره؛ قرار است هر دو طرف معامله به هدف خود برسند. امتیاز انحصاری همانطور که از نامش پیدا است، به هر دو طرف سودی نمی‌رساند؛ چون یک طرف قضیه باید به‌طور مثال امتیازی را به‌طور کامل به‌طرف دیگر اعطا کند، بدون آن‌که چیزی درخور آن نصیبش شود. اما بده بستان بخش مهمی از مذاکره است. در موقعیت‌های مختلف؛ اگر شما امتیازی به‌طرف مقابل می‌دهید، چیزی هم از آن‌طرف دریافت خواهید کرد که به این طریق هر دو طرف سود می‌برند. این روند به‌خصوص زمانی که آن را پیش‌بینی کرده باشید و در تقلای به دست گرفتن مورد خاصی باشید، بسیار کارگشا خواهد بود.
قیمت باید تنها نکته‌ای باشد که در یک مذاکره سفت‌وسخت، معیار قرار گیرد. البته نکات غیرمادی می‌توانند به‌عنوان ترمزهای طبیعی برای مذاکرات فشرده به کار گرفته شوند. در هر مذاکره فرصت‌های بسیار زیادی برای هر دو طرف پیش می‌آید که به امکانات غیرمالی دست یابند و برای هر دو طرف مذاکره مفید خواهد بود. پس از این فرصت‌ها استفاده کنید تا از روش‌های دیگر، مشتریان خود را راضی کنید. بعضی از این موارد می‌توانند شامل دوره‌های آموزشی، تبلیغات و حتی استفاده آزمایشی از محصولات پیش از عرضه عمومی آنها باشد.
هر دو طرف معامله می‌خواهند تا جای ممکن پول کمتری خرج کنند. هم به دلیل اینکه از طرف روسا به میزان مشخصی حق پرداخت دارند و هم اینکه هرچقدر در این روند پول کمتری خرج کنند، موفقیت بزرگی برای آنها محسوب خواهد شد.
به همین دلیل مذاکره‌کنندگان ماهر در روند مذاکره به‌جای آن‌که بیشتر بر محور پول صحبت کنند، مذاکرات ارزشمندتری انجام می‌دهند. با این روش؛ بنا به نحوه‌ی مذاکره با محاسبه درصد، هر دو طرف در بلندمدت سود بیشتری خواهند برد.
اگر می‌خواهید از ارزش ارائه‌شده خود در مذاکره دفاع کنید، باید مدارکی ارائه دهید. به‌طور کل می‌توان گفت: باید دو نکته را در نظر بگیرید؛ اول اینکه محصولتان چه چیزی عاید مشتری خواهد کرد و دوم مدارکی که نشان می‌دهد ارزش کالای ارائه‌شده، همان چیزی است که شما درباره‌اش صحبت کرده‌اید.
با داشتن این موارد می‌توانید ثابت کنید محصول شما ارزش کافی برای ارائه به مشتری را دارد.
خیلی خوب است که مذاکره‌کننده، با اعتمادبه‌نفس از محصول خود دفاع کند؛ اما به‌هیچ‌عنوان نباید با کلک و دروغ ارزش محصولتان را بیش از واقعیت نشان دهید. خیلی از افراد تازه‌کار وسوسه می‌شوند با مخفی کردن چند مورد جزئی، ارزش کالای خود را بیش از واقعیت نشان دهند.
آنها با خود فکر می‌کنند، با سود بیشتر همه‌ی شرکت از آن منفعت می‌برند و کمی دروغ اشکالی ندارد؛ اما اشکال اصلی این است که چنین کارهایی شهرت شرکت شما را مخدوش می‌کند و حتی میتواند منجر به شکایت‌های قانونی شود.
هر مذاکره‌کننده حرفه‌ای قبل از اینکه پایش را در جلسه بگذارد، باید معیارهای نهایی برای قبول یا رد مذاکره را در نظر داشته باشد. اگر می‌بینید طرف مقابل، پیوسته در حال رد کردن پیشنهادهای شما است و می‌خواهد هر طور شده قیمت‌ها را پایین بیاورد؛ باید این مذاکره را تمام‌شده بدانید.
اگر آنها واقعاً خواهان کالا باشند و ارزش آن را بدانند، شاید کوتاه بیایند؛ در غیر این صورت، شما با اتمام چنین مذاکره‌ای از هدر رفتن وقت هر دو طرف جلوگیری کرده‌اید.