، زمستان با همه زیبایی هایش ممکن است هیچ جاذبه ای برایتان نداشته باشد، وقتی که دائم دست و پاهایتان سرد است. در این مقاله می خواهیم نکاتی را به شما بیاموزیم تا با استفاده از آنها، دست و پای خود را گرم نگه دارید.
اگر همیشه دست هایتان را برای گرم شدن بهم می مالید و یا نوک انگشتان پایتان از دیگر نقاط بدنتان سردتر است نگران نباشید. دلیل اینکه دست ها و پاهایمان در زمستان سرد می شود این است که بدنمان گرم نگه داشتن ارگان های حیاتی مانند قلب و ریه ها را در اولویت قرار می دهد که موجب کاهش جریان خون به دیگر اندام ها مانند دست و پا می شود.
چرا دست ها و پاها؟ چون این نقاط بدن، جاهایی است که در برابر هوای سرد، بیشتر گرما از دست می دهد. این قسمت های بدن در کنار گوش، نسبت به دیگر جاهای بدن گیرنده های تنظیم حرارت بیشتری دارند و بدان معناست که خون را از دست ها و پاها منحرف کرده و به سمت هسته بدن می فرستند.
یکی از راه های گرم کردن این اندام ها تقویت جریان خون و خوردن غذاهای مناسب برای سلامت قلب است. سعی کنید غذاهای سالمی مانند ماهی های چرب، آجیل ها، روغن زیتون، میوه و سبزیجات را وارد برنامه غذایی تان کنید. این غذاها برای گردش خون بدن مانند معجزه عمل می کنند. غذاهای مناسب برای قلب و تقویت کننده جریان خونی عبارتند از سالمون، توت ها، گردو، ماست کم چرب، موز، شکلات تلخ، غلات و روغن زیتون.
با جوراب بخوابید
وقتی می خواهید برای خواب به رخت خوابتان بروید، جوراب بپوشید چون می تواند مانند پتو نوک انگشتان پا را گرم کند. حتی سالم ترین فرد نیز در روزهای سرد زمستان ممکن است به کمک احتیاج پیدا کند و جوراب می تواند این کار را انجام دهد. توصیه می شود از جوراب یا پاپوش هایی استفاده کنید که جنس پشمی داشته باشند.
دستکش درستی استفاده کنید
به جای دستکش های معمولی که برای هر کاری مجبور می شوید درشان بیاورید از دستکش های مناسب و مخصوص استفاده کنید که هم گرم نگهتان دارند هم مانعتان نشوند. دستکش های پشمی می توانند با حجمی کم به خوبی دست ها را گرم نگه دارند. اگر می خواهید بدون در آوردن دستکش از گوشی لمسی خود استفاده کنید می توانید از دستکش های مخصوصی استفاده کنید که با آنها می توان گوشی لمسی را نیز مورد استفاده قرار داد.
از ابزار گرمایشی استفاده کنید
وقتی درون خانه یا دیگر ساختمان ها هستید می توانید با پناه بردن به بخاری و شوفاژ و دیگر وسایل گرمایشی دستان خود را گرم نگه دارید. اما وقتی خارج از خانه هستید هم ابزارهای گرمایشی می توانند به خوبی گرم نگهتان دارند. کمی نامتعارف است اما اگر واقعا با سرم مشکل دارید می توانید از دستکش های حرارتی و یا از بخاری های شارژی کوچک قابل حمل استفاده کنید تا خود را گرم نگه دارید.
به غذاهای زمستانی خود کمی ادویه اضافه کنید تا علاوه بر بهبود طعم آنها، همزمان خودتان را نیز گرم کنید. برخی ادویه جات به خاطر قابلیت گرم کنندگی شان شهرت دارند. فلفل سیاه، دارچین، پودر فلفل قرمز، هل، زنجبیل، ریشه خردل و سیر در میان ادویه جات برتری هستند که می توانند گرمتان کنند.
نوشیدنی های گرم بنوشید
در طول روز نوشیدن مایعات گرمی مانند چای هیچ ضرری ندارد چون می توانند تاثیر طولانی مدتی در حرارت بدن داشته باشند. نوشیدنی های گرم مانند انواع چای علاوه بر تقویت سوخت و ساز بدن، آنتی اکسیدان نیز دارند. برخی متخصصان همچنین براث یا عصاره استخوان را نیز توصیه می کنند، نه فقط به خاطر خاصیت گرم کنندگی، بلکه به خاطر سرشار بودنش از منیزیم و کلاژن. هر دوی اینها برای عضلات و پوست مفید هستند. نگه داشتن یک فنجان گرم به سادگی می تواند انگشتانتان را حرارت دهد، مخصوصا اگر بیرون هم باشید.
ورزش
تا به حال شده در حالی که از سرما می لرزید وارد باشگاه شوید و در حالی که از گرما عرق می ریزید از آن خارج شوید؟ ورزش هرچه که باشد از چند حرکت ساده گرفته تا گرم کردن می تواند به گردش خون کمک کند که در نتیجه باعث افزایش حرارت بدن می شود. گفته می شود تاب دادن دستها به گرم شدن آنها کمک می کند. تاب دادن دست ها به صورت دایره ای می تواند کاری کند جریان خون به سر انگشتان فرستاده شود و آنها را گرم کند.
وقتی جدی تر می شود
اگر این نکات هم نتوانستند گرمتان کنند ممکن است از بیماری رینود رنج ببرید یعنی تاثیر بیش از حد سرما که حدود 20 درصد از خانم ها را تحت تاثیر خود قرار می دهد. در بیماری رینود، انگشتان دست ابتدا سفید و بعدا ممکن است آبی شوند. ممکن است دست ها بی حس شوند، حتی این احتمال وجود دارد که بیماری باعث ایجاد خراش و زخم روی انگشتان شود. در برخی موارد جهت درمان این بیماری به فرد داروهای گشاد کننده رگ های خونی داده می شود.
آسیب پذیر بودن در برابر سرما می تواند نشانه های مشکلات سلامتی جدی تری نیز باشد از جمله لوپوس، اسکلرودرمی، یا بیماری عروق محیطی. اگر متوجه علائمی مانند شکننده شدن موها، خستگی و تورم اندام که با سرد شدن دست و پا اتفاق می افتاد شدید باید هرچه سریع تر مورد معاینه پزشک قرار بگیرید.
معمولا تغذیه نامناسب یا مسائل محیطی از عوامل ایجادکننده مشکلات پوستی هستند. بنابراین به جای این که مشکلات پوستی تان را به گردن سن و سال بیندازید، میتوانید با رعایت نکاتی، محافظت بیشتری از پوستتان داشته باشید.
چین و چروک
درست است که با بالارفتن سن، بدن کلاژن کمتری تولید میکند، اما در کنار کاهش کلاژن، مواردی مثل نور خورشید، دود سیگار و آبرسانی ناکافی به پوست نیز از عوامل ایجاد چین و چروک هستند. دور ماندن از اشعه مضر خورشید، ترک سیگار و نوشیدن آب فراوان در کنار مصرف نوشیدنیهای سرشار از آنتیاکسیدان و سایر موادغذایی ضدچروک مثل گوجهفرنگی، توتها، چای سبز، آجیل، ماست و آووکادو، میتوانند از ایجاد چین و چروک جلوگیری کنند.
عصاره استخوان نیز از مواد غذایی مفید دراین زمینه است. جوشاندن استخوان در آب، ترکیبات مفید آن مثل کلاژن، پرولین، گلیسین، و گلوتامین را آزاد میکند.
آکنه
اگر دچار آکنه هستید بهتر است بدانید گردو، سالمون، آووکادو و روغن دانه کتان که سرشار از امگا 3 بوده و به رفع التهاب کمک میکنند، درمانگر خوبی برای آکنه به شمارمی آیند. همچنین بتاکاروتن موجود در میوه و سبزیجاتی مثل هویج، طالبی و سیب زمینی شیرین در بدن تبدیل به ویتامین A ـ ویتامین کلیدی برای تصفیه پوست ـ شده و به سلامت پوست کمک میکند.
سوریاس
براساس اعلام کلینیک مایو، سالانه سه میلیون نفر به سوریاس مبتلا میشوند. دراین عارضه که یک بیماری التهابی است، سیستم ایمنی سلولهای پوست را با سرعتی بیشتر از حد طبیعی تولید میکند. عفونت، استرس و حتی سرماخوردگی میتوانند عامل ایجاد این التهاب پوستی باشند. استفاده از موادغذایی ضدالتهاب مثل روغن کتان، روغن زیتون و تخمه کدو با دارابودن امگا3 فراوان در درمان و جلوگیری از تشدید این عارضه موثر است.
خشکی پوست
یک تصور غلط رایج این است که روغنها و لوسیونها باعث نرمی و مرطوب شدن پوست میشوند، اما در واقع مهمترین عامل خشکی پوست، مصرف نکردن آب کافی است.
محیط (هوای سرد یا بادهای زمستانی) یا عادات روزانه (دوش آب داغ گرفتن) هم میتوانند به خشکی پوست منجر شوند. سعی کنید با آب مایل به سرد دوش بگیرید. مصرف مواد غنی از امگا 3 مثل روغن کتان را نیز فراموش نکنید.
مترجم: یاسمین مشرف
جامجم
منبع: rodalewellness.com
اگر پیشتر باید یک حرف را چند بار میگفتید و کسی توجه نمیکرد، از این به بعد فقط یک بار با جدیت بگویید. اگر او اهمیتی نداد، پیامدی متناسب با کردهاش در نظر بگیرید.
تشویق کنید: همیشه جریمه کارگر نیست. تشویق نیز میتواند بسیار موثر باشد، بخصوص هنگامی که کودک برخلاف عادات قبلی، برای نخستین بار به حرف شما گوش میکند و آنچه را خواستهاید انجام میدهد. هرگاه متوجه حرفشنوی فرزندتان شدید، او را تشویق کنید و به او بگویید از این کارش متشکرید.
برای هر دستور به او زمان بدهید: هیچ گاه به فرزندتان نگویید، همین الان بلند شو و اتاقات را مرتب کن. خود شما هم اگر وسط انجام کاری باشید، دوست ندارید همان لحظه از شما بخواهند رشته ذهنیتان برای آن کار را رها کنید و سراغ کاری دیگر بروید. پس به فرزندتان هم مهلت بدهید. مثلا به او بگویید تا یک ربع دیگر فرصت داری اتاقات را مرتب کنی. بعد از آن میتوانی بازی رایانهای کنی.
از شکست نهراسید: اگر تا دیروز رفتار دیگری با فرزندتان داشتهاید و از امروز تصمیم گرفتهاید رویهای متفاوت در پیش بگیرید، احتمال شکست زیاد است. شما به فرزندتان مهلت دادید که آشغالها را دم در بگذارد تا بعد از آن مجاز به بازی کردن باشد. حال آن فرصت به سرآمده و او این کار را انجام نداده و در دل دعا میکند که شما مانند گذشته، به حرفتان پایبند نباشید. اما این طور نیست. نیازی نیست فرزندتان را دعوا کنید تا روزی کار به حرمتشکنی برسد. تنها در نهایت صبوری و آرامش به او بگویید مهلتش به پایان رسیده و او کارش را انجام نداده، خودتان آشغال را دم در میگذارید و او امشب کلا مجاز به بازی کردن نیست. اما اگر فردا به حرفتان گوش کند، فرصتی دوباره برای بازی کردن خواهد یافت.
آیا شما هم نگران تصاویر ثبتشده خود در محیطهای آنلاین هستید؟ در این مطلب قصد داریم شما را با روشهایی برای محافظت از عکسها در فضای آنلاین آشنا کنیم.
به عنوان یک عکاس، مشخصا میخواهید بیشتر زمان خود را به هدف اصلیتان معطوف کنید؛ ثبت تصاویر عالی، خلاق بودن و ایجاد آثار هنری. متأسفانه در جهان امروزی که همهچیز به هم متصل شده است، امنیت عکسها یکی از نگرانیهای بسیار مهم برای افراد محسوب میشود. در ادامهی مطلب با زومیت همراه باشید.
محافظت از تصاویر نباید باعث شود تمرکزتان از آنچه به آن علاقهمند هستید، پرت شود. برای برقراری امنیت عکسهای خود، کافی است زمان کمی برای درک خطرات احتمالی امنیت آنها و انجام تاکتیکهای صحیح صرف کنید. پس از انجام این کار، تصاویر شما امنیت لازم را خواهند داشت و در این شرایط میتوانید با خیالی آسوده، فعالیت اصلی خود را بر ثبت عکسهای عالی متمرکز کنید.
پس از عکاسی، سه بخش اصلی برای محافظت از آثار شما وجود دارد؛ نمایش، فروش و نگهداری. هر کدام از این مراحل، نقاط ضعف مخصوص به خود دارند که همین نقاط ضعف میتوانند کار شما را با ریسکهای امنیتی مواجه کنند. در این مقالهی آموزشی قصد داریم این سه بخش را پوشش دهیم و مراحلی را برای محافظت از عکسهای ثبتشده شما در برابر سرقت، هکرها یا خرابیهای احتمالی توضیح دهیم.
نمایش دادن آنلاین آثار، برای بسیاری از عکاسان یکی از مهمترین کارها محسوب میشود. این کار به شما اجازه میدهد عکسهایی که ثبت کردهاید با دیگران به اشتراک بگذارید و بازخوردهای احتمالی را از مخاطبانتان دریافت کنید. این موضوع در یافتن شغلی که برای انجام آن به شما پول پرداخت شود نیز اهمیت دارد.
مشکل اساسی در این مرحله، این است که بهمحض به اشتراک گذاشتن تصاویر در اینترنت، هر شخصی میتواند بهراحتی آنها را در اختیار داشته باشد و بدون اطلاع شما برای مقاصد مختلفی از آنها استفاده کند.
سه نوع خطر مختلف که احتمال دارد با آنها مواجه شوید، در زیر آورده شده است:
هر کدام از این خطرات، نیاز به تاکتیکهای متفاوتی دارد که با استفاده از این تاکتیکها بتوانید پیش از وقوع خطر از آنها جلوگیری کنید.
اولین مرحله برای دفاع از عکسها، قانون حمایت از حق مؤلف یا همان کپیرایت است.
در سادهترین حالت ممکن، با نوشتن ادعای کپیرایت روی عکس یا در کنار آن، میتوان از تعداد زیادی از خطرات احتمالی دزدیده شدن اثر جلوگیری کرد. افرادی که تصاویر مختلفی را از اینترنت دانلود و نگهداری میکنند، معمولا اهمیتی برای کار اشتباه خود قائل نیستند، بنابراین بهتر است صریحا اعلام کنید که استفاده غیرمجاز از تصاویر شما خلاف قوانین است و جرم محسوب میشود.
نوشتن ادعای کپیرایت بهتر است به شیوهی زیر انجام شود:
درج نشان کپیرایت (©) یا نوشتن عبارت CopyRight یا عبارت مخففی که نشانگر ادعای شما باشد + سال شروع کپیرایت + نشان یا عبارتی که شما با آن شناخته شوید. بهعنوان مثال میتوانید برای شناساندن خود از نام، نام شرکت، آدرس وبسایت و ... استفاده کنید.
درهرحال اگر فکر میکنید که بعدا اگر فردی از عکس شما بدون اجازه و بهصورت غیرقانونی استفاده کند، از او به دادگاه شکایت خواهید کرد؛ بهتر است ادعای حق مالکیت معنوی اثر خود را توسط دولت نیز ثبت کنید.
با ثبت ادعای حق مالکیت معنوی اثر، قادر خواهید بود در صورت استفاده غیرمجاز از عکسهای شما، با استفاده از مراجع قانونی غرامت مالی بهتری دریافت کنید. شکایت برای غرامت مالی از کسی که از اثر شما بهصورت غیرقانونی استفاده کرده است، احتمالا میتواند هزینهی متوسط حق استفاده از آن اثر و دستمزد وکیل و سایر هزینههایی که برای دریافت این غرامت متحمل شدهاید به شما بازگرداند.
حتی اگر خودتان تمایلی به شکایت نداشته باشید، میتوانید این کار را بهطور کامل و با نوشتن یک نامه به وکلای خوبی که میشناسید واگذار کنید. در این شرایط حتی میتواند اختیار کامل را به وکیل واگذار کنید تا بهجای شما در دادگاه طرح دعوی کند.
گمنام بودن در فضای اینترنت میتواند عاملی تشویقکننده برای افراد باشد تا ریسک استفاده غیرقانونی از تصاویر شما را بپذیرند. این موضوع یعنی برای برقراری امنیت کامل اثر خود، معمولا باید کاری بیش از نوشتن ادعای کپیرایت انجام دهید. در ادامه؛ نکاتی برای مواقعی که قصد دارید از تصاویر خود میزبانی کنید و جلوی دانلود احتمالی آنها را بگیرید، آورده شده است.
فروش تصاویر به مشتریان اگر بهدرستی انجام نشود، یکی دیگر از بخشهایی خواهد بود که احتمال دارد عکسهای شما با خطراتی مواجه شوند. در چنین شرایطی بدون اینکه کنترلی بر اثر خود داشته باشید، احتمال استفاده غیرقانونی از آن اثر وجود دارد؛ حتی اگر هیچ اشتباهی انجام نداده باشید. در ادامه روشهایی برای برقراری امنیت هنگام فروش آنلاین تصاویر آورده شده است.
گاهی باید اجازه بدهید برخی از افراد دیگر بتوانند از تصاویر شما استفاده کنند. اگر مجوز استفاده را بهدرستی صادر نکنید، خود را در معرض خطری بالقوه قرار دادهاید و ممکن است تصاویر شما، بدون اطلاع و کسب اجازه از شما توسط دیگران مورد استفاده قرار بگیرند و حتی شاید نتوانید از طریق قانون نیز به حق خود دست یابید.
در ادامه روشهای مختلفی برای صدور مجوز استفاده از تصاویر توضیح داده شده است. اطمینان حاصل کنید که روش درستی برای این کار انتخاب کرده باشید.
اگر قصد دارید تصاویر خود را بهصورت آنلاین به فروش برسانید، اولین مرحله برای انجام این کار، شناسایی راهها و کانالهای توزیع است.
عکاسانی که از قبل یک دامین اینترنتی برای نمایش نمونه کارهای خود تهیه کردهاند، معمولا با اضافه کردن یک پلاگین برای فروش اینترنتی به سایت خود، امکان پرداخت آنلاین و خرید تصاویر را بهصورت آنلاین برای مشتریان علاقهمند فراهم میکنند. اگر شما دامین اینترنتی مخصوص به خود را تاکنون تهیه نکردهاید، بد نیست نگاهی به پلتفرمهای فروش اینترنتی ووکامرس (WooCommerce ) و Esty داشته باشید.
متأسفانه اگر خودتان سرویس پرداختهای آنلاین را مدیریت کنید و اطلاع چندانی در این مورد نداشته باشید، احتمال به خطر افتادن سایت و متعاقبا تصاویر موجود روی سرور سایت توسط هکرها افزایش مییابد. اطلاعات کارتهای اعتباری از جمله دادههای حساس در فضای اینترنت شناخته میشوند؛ چراکه در صورت لو رفتن چنین دادههایی، شخص قربانی با ضررهای بسیار قابل توجه مواجه خواهد شد.
با رعایت نکاتی که در ادامه توضیح دادهایم، میتوانید امنیت فروش آنلاین خود را افزایش دهید.
فقط نمایش یا فروش تصاویر نیست که امنیت آثار شما را با خطراتی مواجه میکند. علاوه بر دو مورد یادشده، نگهداری تصاویر نیز میتواند با خطراتی همراه باشد. بیشتر سیستمهای نگهداری فایل، اشکالاتی دارند و به همین دلیل شناسایی چنین خطراتی میتواند به میزان قابل توجهی، امنیت نگهداری تصاویر شما را افزایش دهد.
فضاهای ذخیرهسازی ابری، منابعی فوقالعاده رایج برای نگهداری فایل به شمار میروند، اما این روش نیز همانند سایر روشهای نگهداری فایل بهصورت آنلاین، مشخصا دارای نقاط ضعفی است که در ادامه به برخی از آنها اشاره میکنیم:
اگرچه استفاده از هارد درایو اکسترنال، بسیاری از ریسکها و خطرات امنیتی فضاهای ذخیرهسازی آنلاین را ندارند، اما استفاده از این روش برای نگهداری تصاویر و فایلها، باز هم مشکلات امنیتی خاص خود را دارد که در ادامه به برخی از این خطرات اشاره میکنیم:
از آنجا که هیچ روش نگهداری فایلی، بدون مشکل و بیخطر نیست؛ بهترین راه این است که همیشه اطمینان حاصل کنیدیک نسخه از تصاویر خود را هم در پلتفرم آنلاین و هم در هارد درایو ذخیره کردهاید. با نگهداری آثار خود با این دو روش، میتوانید آسودهخاطر باشید که فایلهای شما همیشه در دسترس قرار دارند و هیچگاه آنها را از دست نخواهید داد.
همانطور که چندین بار در این مقاله اشاره کردیم، امنیت در عکاسی بدان معنا نیست که باید تمام سعی و تلاش و وقت خود را برای برقراری آن متمرکز کنید، بلکه با در نظر داشتن نکاتی که به شما توضیح دادیم؛ رعایت آنها در وقت مناسب، میتوانید امنیت بالایی برای آثار خود داشته باشید و بیشتر تمرکز و وقت خود را بر هدف اصلی که عکاسی است، معطوف کنید.
اگر شما هم روشهای دیگری را برای برقراری امنیت تصاویر در محیطهای آنلاین میشناسید در بخش نظرات با زومیت و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
به کودک برچسب خجالتی بودن نزنید و اگر سوم شخصی در یک جمع از شما پرسید، آیا کودکتان خجالتی است، بلافاصله پاسخ دهید: خیر، کمی زمان نیاز دارد تا به موقعیت جدید عادت کند.
ناظر و تماشاچی: کودک تمایل دارد با کودکان و همسالان خود بازی کند ولی به دلیل اضطراب اجتماعی، از نزدیک شدن به کودکان اجتناب میکند و گوشهای میایستد و فقط نظارهگر بازی کودکان میشود.
انزوای اجتماعی: کودک نهتنها تمایل به تنها بازی کردن ندارد بلکه از بازی کردن با دیگران نیز گریزان است و رفتارهای او از لحاظ بالینی، با خجالت شروع و با خشم و گاهی افسردگی همراه میشود.
برای درمان ابتدا باید مشخص شود، علت کمرویی کودک و نوع آن کدام است. علاوه بر آن، از روشهای رفتاردرمانی برای شکلدهی کودک استفاده میشود.
توجه به این نکات در روند درمان ضروری است و مراقبان و والدین باید این نکات را در نظر بگیرند:
ـ از واژههای تمسخرآمیز مانند ترسو، خجالتی، دست و پاچلفتی و بیعرضه استفاده نکنید.
ـ از سرزنش کودک به دلیل بازی نکردن با همسالان بپرهیزید.
ـ او را با دیگران مقایسه نکنید و اجتماعی بودن اطرافیانش را به رخ او نکشید.
ـ در کودک احساس امنیت ایجاد کنید و از دیگران او را نترسانید.
ـ
به کودک برچسب خجالتی بودن نزنید و اگر سوم شخصی در یک جمع از شما پرسید،
آیا کودکتان خجالتی است، بلافاصله پاسخ دهید: خیر، کمی زمان نیاز دارد تا
به موقعیت جدید عادت کند.
ـ به کودک مسئولیتهای کوچک بدهید و اعتماد به نفس او را تقویت کنید.
ـ رفتار مثبت و واقعی در کودک پیدا کنید و آنها را برجسته کنید و تشویقش کنید.
ـ در هفته دوبار کودک را به محل بازی کودکان ببرید.
ـ فرزندتان را همان طور که هست، بپذیرید و توقع و انتظار بیمورد و بیش از حد نداشته باشید.
ـ درباره تجربیات خوب فرزندتان با همبازیهایش صحبت کنید.
ـ
متناسب با سن و توانایی فرزندتان یکی دو هنر و تردستی به او بیاموزید
(نظیر بازی با طناب یا حلقه پلاستیکی). این کار به کودک کمک میکند برای
نشان دادن خودش به همسالانش فرصت داشته باشد.
ـ داستانهای مفهومی و مشارکتی برای کودک بخوانید.
ـ بازیهای دستهجمعی که در آنها بزرگسالان با کودکان مشارکت میکنند انجام دهید.
از آنجا که سرماخوردگی معمولا تاثیر منفی بر روند زندگی روزمره شما گذاشته و باعث ایجاد اختلال در انجام کارهای روزانه میشود، فارغ از تاثیر منفی آن در زندگی شخصی شما، در مواردی سرایت به افراد خانواده، همکاران و دوستان نیز دردسر ساز میشود. در نتیجه رعایت اصولی بسیار ساده و ابتدایی میتواند نه تنها از سرماخوردگی جلوگیری کند بلکه همیشه بدنی سالم و پر انرژی داشته و بتوانید از لحظات خود بیشترین لذت را ببرید.
در همین راستا شرکت داروسازی دکتر عبیدی اقدام به اجرای کمپینی کرده که در آن فرهنگ پیشگیری و رعایت بهداشت در موارد سرماخوردگی را در اختیار مردم عزیز قرار میدهد.
آیا سرما باعث سرماخوردگی میشود؟
در واقع این یک باور غلط هست که سرما باعث سرماخوردگی میشود. علت سرماخوردگی باکتری و ویروس است که در موارد ویروسی نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست ولی در مواردی که علت باکتری است، عموما آنتی بیوتیک توسط پزشک تجویز میشود. سرماخوردگی نوعی عفونت ویروسی شایع است که مختص دستگاه تنفسی فوقانی است. این بیماری غالبا در فصول پاییز و زمستان اوج میگیرد و با توجه به حاد بودن آن، حداکثر طی مدت یک هفته و ندرتا ۱۰ روز بهبود مییابد.
با سرد شدن هوا و کاهش رطوبت هوای استنشاقی، مجرای بینی خشک شده و اولین خطوط دفاعی بدن که همان گلو و بینی هستند، در مقابل هجوم ویروس ها آسیب پذیر میشوند. با این وجود برخلاف باور عموم، هوای سرد تاثیر به سزایی در ابتلا به این بیماری ندارد.
در حقیقت این حضور بیشتر در فضاهای بسته و تماس نزدیک با افراد در فصول سرما است که این امکان را به ویروسها میدهد تا از طریق دهان و بینی و یا لمس اشیاء آلوده به ویروس و سپس تماس با صورت وارد بدن شخص شوند.
۲۰۰ بار سرما بخورید، دیگر سرما نخورید!
بد نیست بدانید هر ویروس قادر است تنها یکبار بدن را مورد حمله قرار دهد و پس از آن بدن در مقابل آن پادتن تولید کرده و خود را مصون میگرداند، با اینحال از آنجایی که بیش از ۲۰۰ نوع ویروس عامل بیماری سرماخوردگی وجود دارد، هر فرد در طول عمر خود به طور متوسط ۵۰ بار به آن دچار خواهد شد و اگر امکان ۲۰۰ بار سرماخوردن را داشته باشید تقریبا میشود گفت که مصون می شوید.
از جمله علائم ابتلا به این بیماری می توان به گلودرد، گرفتگی بینی، آبریزش بینی، عطسه، دردهای عضلانی، سردرد و تب ملایم اشاره کرد. بهتر است در نظر داشته باشید تشدید این علائم ممکن است به منزله عفونت حاد دستگاه تنفسی بوده و صرفا یک سرماخوردگی ساده نباشد.
چه نوع قرصی برای سرماخوردگی باید خورد؟
به دلیل تعدد و تنوع ویروس های موجود، ساخت واکسن و دارویی جامع برای این بیماری غیرممکن است، اما با اینحال میتوان علائم بیماری را با داروهای تب بر، ضد احتقان و دارای آنتی هیستامین کاهش بخشید. امروزه داروهای سرماخوردگی، ترکیبی از چند دارو بوده که با اسامی گوناگونی در بازار ارائه میشوند.
البته در مصرف این داروها میبایست دقت کرد زیرا زمانی که یک قرص میخورید در واقع همه اجزاء موجود در آن قرصها را مصرف کردهاید، در حالیکه ممکن است بدن شما به تمامی آنها نیاز نداشته باشد.
اقدام داروسازی دکتر عبیدی برای جلوگیری از سرماخوردگی
کارخانه داروسازی دکتر عبیدی اولین و بزرگترین شرکت داروسازی ایران است. محصول سرماخوردگی این شرکت با نام کلداکس به بازار عرضه شده و به دلیل خصوصیات متمایز خود که در ادامه به آنها میپردازیم، به شدت مورد استقبال مصرف کنندگان قرار گرفته است.
قرصهای سرماخوردگی کلداکس، خود به دو دسته: ۱: کلداکس سینوس و آلرژی و ۲: کلداکس روز و شب تقسیم شدهاند. قرصهای کلداکسسینوس و آلرژی، حاوی ۵۰۰ میلیگرم استامینوفن، ۵ میلیگرم فنیل افرین هیدروکلراید و ۲۵ میلیگرم دیفن هیدرامین هیدروکلراید است که ضد درد و تب، ضد احتقان، و آنتی هیستامین بوده و در موارد سرماخوردگی، آلرژی و نمایان شدن علائم آنفلوانزا و سینوزیت به کار میرود.
قرصهای کلداکس روز و شب به دو رنگ سفید و آبی است که در قرص سفید رنگ (مختص روز) جهت جلوگیری از خواب آلودگی فرد، آنتی هیستامین وجود ندارد. ترکیبات و موارد مصرف این قرص:۵۰۰ میلی گرم استامینوفن، ۵ میلیگرم فنیل افرین هیدروکلراید و ۱۵ میلیگرم دیفن هیدرامین هیدروبروماید است که ضد درد و تب، ضد احتقان، و آنتی هیستامین بوده و در موارد سرماخوردگی، آلرژی و نمایان شدن علائم آنفلوانزا و سینوزیت، هر شخص بزرگسال در طول شبانه روز می تواند ۴ عدد قرص در فواصل ۶ ساعته مصرف کنند.
بررسی راه حلهای طلایی
قبل از مصرف داروهای شیمیایی، راههای طبیعی متفاوتی جهت پیشگیری و درمان بیماری سرماخوردگی وجود دارند که شرکت داروسازی دکتر عبیدی در راستای انجام مسئولیت اجتماعی و آگاهی عموم در لینک زیر به تفصیل به بررسی آنها پرداخته است.
این راهها در سه دسته بهداشت و ایمنی، رژیم غذایی مناسب و گیاهان دارویی تقسیم بندی شدهاند که برای اطلاع کامل از این راهها میتوانید به وبسایت کلداکس مراجعه کنید.
از آنجا که سرماخوردگی معمولا تاثیر منفی بر روند زندگی روزمره شما گذاشته و باعث ایجاد اختلال در انجام کارهای روزانه می شود، فارغ از تاثیر منفی آن در زندگی شخصی شما، در مواردی سرایت به افراد خانواده، همکاران و دوستان نیز دردسر ساز می شود. در نتیجه رعایت اصولی بسیار ساده و ابتدایی می تواند نه تنها از سرماخوردگی جلوگیری کند بلکه همیشه بدنی سالم و پر انرژی داشته و بتوانید از لحظات خود بیشترین لذت را ببرید.
در همین راستا شرکت داروسازی دکتر عبیدی اقدام به اجرای کمپینی کرده که در آن فرهنگ پیشگیری و رعایت بهداشت در موارد سرماخوردگی را در اختیار مردم عزیز قرار می دهد.
آیا سرما باعث سرماخوردگی می شود؟
در واقع این یک باور غلط هست که سرما باعث سرماخوردگی میشود. علت سرماخوردگی باکتری و ویروس می باشد که در موارد ویروسی نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست ولی در مواردی که علت باکتری می باشد عموما آنتی بیوتیک توسط پزشک تجویز می شود. سرماخوردگی نوعی عفونت ویروسی شایع است که مختص دستگاه تنفسی فوقانی می باشد. این بیماری غالبا در فصول پاییز و زمستان اوج می گیرد و با توجه به حاد بودن آن، حداکثر طی مدت یک هفته و ندرتا 10 روز بهبود می یابد.
با سرد شدن هوا و کاهش رطوبتهوای استنشاقی، مجرای بینی خشک شده و اولین خطوط دفاعی بدن که همان گلو و بینی می باشند در مقابل هجوم ویروس ها آسیب پذیر می شوند. با این وجود برخلاف باور عموم، هوای سرد تاثیر به سزایی در ابتلا به این بیماری ندارد. در حقیقت این حضور بیشتر در فضاهای بسته و تماس نزدیک با افراد در فصول سرما است که این امکان را به ویروس ها می دهد تا از طریق دهان و بینی و یا لمس اشیاء آلوده به ویروس و سپس تماس با صورت وارد بدن شخص گردند.
200 بار سرما بخورید، دیگه سرما نخورید!
بد نیست بدانید هر ویروس قادر است تنها یکبار بدن را مورد حمله قرار دهد و پس از آن بدن در مقابل آن پادتن تولید کرده و خود را مصون می گرداند، با اینحال از آنجایی که بیش از 200 نوع ویروس عامل بیماری سرماخوردگی وجود دارد، هر فرد در طول عمر خود به طور متوسط 50 بار به آن دچار خواهد شد و اگر امکان 200 بار سرماخوردن رو داشته باشید تقریبا میشه گفت که مصون میشید.
از جمله علائم ابتلا به این بیماری می توان به گلودرد، گرفتگیبینی، آبریزش بینی، عطسه، دردهای عضلانی، سردرد و تب ملایم اشاره نمود. بهتر است در نظر داشته باشید تشدید این علائم ممکن است به منزله عفونت حاد دستگاه تنفسی بوده و صرفا یک سرماخوردگی ساده نباشد.
چه نوع قرصی برای سرماخوردگی باید خورد؟
به دلیل تعدد و تنوع ویروس های موجود، ساخت واکسنو داروییجامع برای این بیماری غیر ممکن است، اما با اینحال می توان علائم بیماری را با داروهای تب بر، ضد احتقان و دارای آنتی هیستامین کاهش بخشید. امروزه داروهای سرماخوردگی، ترکیبی از چند دارو بوده که با اسامی گوناگونی در بازار ارائه می شوند. البته در مصرف این داروها می بایست دقت کرد زیرا زمانی که یک قرص می خورید در واقع همه اجزاء موجود در آن قرص ها را مصرف کرده اید در حالیکه ممکن است بدن شما به تمامی آنها نیاز نداشته باشد.
کارخانه داروسازی دکتر عبیدی برای سرماخوردگی چیکار کرده؟
کارخانه داروسازی دکتر عبیدی اولین و بزرگترین شرکت داروسازی ایران است. محصول سرماخوردگی این شرکت با نام کلداکس به بازار عرضه شده و به دلیل خصوصیات متمایز خود که در ادامه به آنها می پردازیم به شدت مورد استقبال مصرف کنندگان قرار گرفته است. قرص های سرماخوردگی کلداکس، خود به دو دسته: 1. کلداکس سینوس و آلرژی 2. کلداکس روز و شب تقسیم شده اند. قرص های کلداکسسینوس و آلرژی،حاوی 500 میلی گرم استامینوفن، 5 میلی گرم فنیل افرین هیدروکلراید و 25 میلی گرم دیفن هیدرامین هیدروکلراید است که ضد درد و تب، ضد احتقان، و آنتی هیستامین بوده و در موارد سرماخوردگی، آلرژی و نمایان شدن علائم آنفلوانزا و سینوزیت به کار می رود.
قرص های کلداکس روز و شب به دو رنگ سفید و آبی است که در قرص سفید رنگ (مختص روز) جهت جلوگیری از خواب آلودگی فرد، آنتی هیستامین وجود ندارد. ترکیبات و موارد مصرف این قرص:500 میلی گرم استامینوفن، 5 میلی گرم فنیل افرین هیدروکلراید و 15 میلی گرم دیفن هیدرامین هیدروبروماید است که ضد درد و تب، ضد احتقان، و آنتی هیستامین بوده و در موارد سرماخوردگی، آلرژی و نمایان شدن علائم آنفلوانزا و سینوزیت، هر شخص بزرگسال در طول شبانه روز می تواند 4 عدد قرص در فواصل 6 ساعته مصرف نماید.
حالا راه حل های طلایی!
قبل از مصرف داروهای شیمیایی، راه های طبیعی متفاوتی جهت پیشگیری و درمان بیماری سرماخوردگی وجود دارند که شرکت داروسازی دکتر عبیدی در راستای انجام مسئولیت اجتماعی و آگاهی عموم در لینک زیر به تفصیل به بررسی آنها پرداخته است. این راه ها در سه دسته بهداشت و ایمنی، رژیم غذایی مناسب و گیاهان دارویی تقسیم بندی شده اند که برای اطلاع کامل از این راه ها میتوانید به وبسایت کلداکس به آدرسcoldax.ir/health-campaign مراجعه کنید.
**این محتوای تبلیغاتی است**
جام جم سرا:
آنها میگویند آموزش بیمار و اطرافیان او، اولین قدم در راه درمان است و باور دارند هنگام روبهرو شدن با چنین مشکلی نباید خجالت کشید یا احساس شرم داشت. از نظر پزشکان، تیک به علل متفاوتی اتفاق میافتد و به روشهای مختلفی هم درمان میشود، اما میگویند نباید اجازه داد تیک، زندگی فرد را مختل کند و کیفیت آن را کاهش دهد.
تیکها را بهتر بشناسید
هر حرکتی که به طور غیرارادی رخ میدهد، نمیتوانید در گروه تیکها طبقهبندی کنید، چون تیک هم تعریف خاص خودش را دارد و آنطور که دکتر سحر انصاری، روانپزشک به جامجم میگوید: تیک به حرکات عودکننده، سریع و هم شکلی گفته میشود که معمولا به صورت غیرارادی یا بهتر است بگوییم نیمهارادی اتفاق میافتد و شروعی ناگهانی دارد.
البته وقتی صحبت تیک میشود خیلیها فقط به حرکات فیزیکی فکر میکنند و باور دارند تیک محدود به حرکات جسمی است. در صورتی که به گفته دکتر انصاری، این تیکهای تکرارشونده میتواند به صورت حرکتی یا صوتی اتفاق بیفتد. در دستهبندی دیگری هم میتوان تیکها را به دو گروه ساده و پیچیده تقسیم کرد.
این پزشک متخصص با تاکید بر اینکه تیکهای حرکتی ساده، شایعترین نوع تیکها به حساب میآید، ادامه میدهد: حرکات چشم مانند چشمکزدن یا حرکات سریع سر و گردن نمونههایی از تیکهای حرکتی ساده است که معمولا از قسمت سر و صورت شروع میشود و بتدریج میتواند به قسمتهای دیگر بدن نیز برسد. حرکاتی مانند خودزنی و پرشهای ناگهانی نیز در گروه تیکهای پیچیده حرکتی قرار میگیرد. به گفته وی، تیکهای ساده صوتی نیز بیشتر به صورت صداهایی مانند سرفه کردن و صاف کردن گلو نمایان میشود.
از چه زمانی تیکها شروع خواهد شد؟
تیکها به طور کلی از دوره کودکی یا نوجوانی نمایان میشود و ممکن است حالت رفت و برگشتی داشته باشد، به این معنی که برای مدتی کاملا برطرف میشود و دیگر خبری از آنها نیست و دوباره بر اثر اضطراب و عوامل موثر دیگر مانند هیجانات شدید میتواند اتفاق بیفتد یا تشدید شود. دکتر انصاری با بیان این مطلب، ادامه میدهد: معمولا چهار تا پنج مورد تیک در هر ده هزار نفر مشاهده میشود که شروع اکثر این تیکها نیز در سنین پایینتر از هجده سالگی است.
وی میافزاید: تیکهایی که به شکل علائم حرکتی خودش را نشان میدهد، معمولا زودتر ـ حدود هفت سالگی ـ بروز میکند و تیکهای صوتی کمی دیرتر اتفاق میافتد.
علل ایجاد تیکهای عصبی
وقتی کسی دچار تیک میشود و با این مشکل روبهروست، به عللی که باعث بروز این مشکل شده، فکر میکند، اما در این میان معمولا بیماریهای جسمی نادیده گرفته میشود و هیچکس تصور نمیکند مشکلات فیزیکی هم میتواند در ایجاد این تیکها موثر باشد. در صورتی که به گفته دکتر انصاری، علاوه بر زمینه ژنتیکی که در بروز این بیماری موثر است، برخی بیماریهای جسمی مانند درگیری ارگانهای خاصی در مغز هم میتواند در ایجاد تیک نقش داشته باشد. علاوه بر این، استفاده از مواد خاصی مانند محرکها و آمفتامینها هم در این زمینه موثر است.
البته گاهی با انجام دادن فعالیتهای خاص فیزیکی یا روانی و هنگامی که حواس فرد خیلی به تیک نیست، تعداد یا شدت این حرکات هم کاهش مییابد. وی با بیان این مطلب یادآور میشود: در مقابل، ممکن است تیکها به دلیل خستگی، هیجان، اضطراب یا گاهی هم بر اثر تماس با گرما افزایش پیدا کند. همچنین زمانی که بیماران تلاش میکنند تیکها را کنترل کرده و آنها را کاهش دهند، معمولا نتیجه معکوس میگیرند و شدت یا تعداد تیکها بیشتر میشود.
به گفته این روانپزشک، حتی گاهی در خواب هم ممکن است این تیکها باقی بماند و ادامه پیدا کند.
بیماریهای همراه با تیک را بشناسید
بعضی از بیماریها به گفته دکتر انصاری با تیک همراه خواهد بود، به عنوان نمونه در کودکان ممکن است تیک همراه با بیماری بیش فعالی یا اختلالات یادگیری اتفاق بیفتد. همچنین تیک میتواند همراه با وسواس بروز کند و گاهی اوقات این حرکات تکرار شونده مانند پرش عضلانی با وسواس رخ میدهد. بنابراین باید به بیماریهای همراه تیک هم توجه داشته باشیم و آنها را مدنظر قرار دهیم.
این روانپزشک میافزاید: وزن کم هنگام تولد، کم رسیدن اکسیژن به جنین، تماس با گرما، عفونت و هورمونها در زمان بارداری مادر و زایمانهای سخت نیز از جمله عواملی است که احتمال دارد کودک را در آینده دچار تیک کند.
تیک درمان میشود یا نه؟
کسی که دچار این مشکل میشود، باید تا پایان عمر با آن زندگی کند یا راهحلی برای بهبود تیک وجود دارد؟ شاید این یکی از مهمترین پرسشهایی باشد که برای کسانی که دچار تیک هستند، پیش میآید.
دکتر انصاری در پاسخ به این پرسش میگوید: معمولا هدف از درمان تیک، قطع کامل آن نیست چون چنین شرایطی ممکن است عملی نباشد. بنابراین هدف این است که با وجود چنین حرکات و تیکهایی، فرد زندگی و عملکرد نرمالی داشته و زندگیاش مختل نشود. وی یادآور میشود: علاوه بر دارو درمانی برای بهبود تیکها، روان درمانی نیز بسیار مهم و قابل توجه است. به این معنی که خانواده و خود فرد باید آموزشهای لازم را در این زمینه کسب کنند تا مشکلاتشان به حداقل برسد.
به گفته این روانپزشک، درباره تیکهای خفیف که اختلالی در کارکرد فرد ایجاد نمیکند، فقط لازم است بیمار را کنترل کنیم و مراقبش باشیم که اگر تیک شدت یافت، درمان را آغاز کنیم.
این پزشک متخصص به مواردی اشاره میکند که در صورت روبهرو شدن با آنها درمان باید آغاز شود و میگوید: بروز اختلال در تعاملات اجتماعی، ناراحتی یا درد فیزیکی و ایجاد اختلال در جنبههای مختلف زندگی مانند شغل و تحصیل فرد از مواردی است که به درمان نیاز دارد و نباید فراموش کنیم اولین قدم در درمان تیک، آموزش بیمار، اعضای خانواده و کسانی است که با او در ارتباط هستند. وی تاکید میکند: هدف از درمان، حذف کامل تیکها نیست، بلکه میخواهیم احساس ناراحتی فرد کاهش یابد و تیکها نیز تا حدی کنترل شود که تداخلی در زندگی فرد ایجاد نکند. (نیلوفر اسعدیبیگی/جام جم)
نخست این که ملاقات های مکرر با جنس مخالف بدون اطلاع خانواده ها باعث میشود دو طرف تصمیم بگیرند دیدارهای شان رادر محیطی پنهانتر که دور از چشم آشناها باشد، انجام دهند و همین رفتار زمینه ساز روابط زیرزمینی در محیط های دور از اجتماع و در بسته میشود که خطر رابطه جنسی پیش از ازدواج را افزایش میدهد.
در حالی که اگر ملاقات ها واقعاً با هدف ازدواج باشد و با کنترل و نظارت خانواده های دو جوان انجام شود هیچکدام لزومی برای پنهان کردن ارتباط شان نمی بینند تا کار به ارتباط زیرزمینی و پیش بینی نشده برسد.
دوم این که گرچه ممکن است هدف یک طرف از ملاقات ها واقعاً ازدواج باشد اما شاید طرف دیگر در باطن قصد ازدواج نداشته باشد و سعی کند اهداف آرمانی ملاقات ها را تغییر بدهد اما در شرایطی که خانواده های دو طرف شاهد گفتگوی دو جوان برای شناخت یکدیگر هستند، هیچ کدام از آنها نمیتواند با چنین هدفی ارتباط را پیش ببرد.
نکته سوم این است که وقتی ملاقات های دو طرف بدون آگاهی خانواده ها اتفاق میافتد دو نفر به مرور زمان به یکدیگر علاقه مند میشوند در حالی که امکان دارد خانواده یکی از دو طرف در واکنش به بی اطلاع ماندن شان از ماجرا با ازدواج مخالفت کنند و یا پس از آشنایی و دل بستن دو جوان به یکدیگر، دو خانواده ملاقات کنند اما هم را نپسندند و مانع ازدواج دو دلباخته شوند.
مریم یوشی زاده – خبرنگار جام جم آنلاین
جام جم سرا: دکتر علی ترکمان، متخصص ارتوپدی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در این باره به جامجم میگوید: گاهی لازم است پلاتین از بدن خارج شود، اما فقط در مواردی این اتفاق میافتد. به گفته او، برای ثابت کردن شکستگیها از وسایلی استفاده میشود که یکی از این وسایل پلاتین است، اما در واقع جنس این فلز طلای سفید یا پلاتین نیست. دکتر ترکمان ادامه میدهد: پلاتین چند پیچ دارد که وقتی شکستگی را جا میاندازیم، آنها را روی استخوان شکسته قرار میدهیم و بعد ثابت میشود. پلاتین باید تا زمانی که استخوان کاملا جوش بخورد، روی آن قرار گیرد و بعد از آن میتوان خارج کرد.
پلاتین باید دستکم 6 ماه بماند
دکتر ترکمان درباره زمان لازم برای باقیماندن پلاتین در بدن توضیح میدهد: سه تا شش ماه طول میکشد تا اغلب شکستگیهایی که مثلا روی ساق پا یا ران اتفاق میافتد، بعد از جااندازی و ثابت شدن با پلاتین جوش بخورد. البته این موضوع به نوع شکستگی، همراه بودن آن با زخم، میزان آسیب استخوان، سن فرد و... بستگی دارد. این متخصص ارتوپد ادامه میدهد: پلاتین بعد از جوش خوردن استخوان کاری انجام نمیدهد و میتوان آن را خارج کرد، اما برای شکستگی استخوان ساق پا یا ران اغلب باید تا دو سال در بدن باقی بماند. از طرفی به طور کلی اگر پلاتین در اندامهای فوقانی و تحتانی کار گذاشته شده باشد، سعی میکنیم آن را خارج نکنیم مگر این که بیمار را آزار دهد و دچار مشکل شده باشد.
چه وقت پلاتین باید خارج شود؟
دکتر ترکمان با اشاره به این که در صورتی که درد و ناراحتی بیمار را آزار دهد، مجبور میشویم پلاتین را خارج کنیم، میافزاید: بهطور کلی، پلاتین از نظر بیولوژیکی خنثی است و واکنشی در بدن ایجاد نمیکند، بنابراین میتواند تا آخر عمر در بدن فرد بماند و هیچ مشکلی هم به وجود نیاورد، اما گاهی پیچ و پلاتین زیر پوست لمس میشود و پوست، عصب یا تاندون را تحریک میکند. در این صورت باید خارج شود. به گفته این فلوشیپ زانو، یکی دیگر از مشکلاتی که امکان دارد پلاتین ایجاد کند، این است که باعث میشود در هوای سرد و مرطوب، فرد در قسمتی که پلاتین وجود دارد، احساس ناراحتی کند. او تاکید میکند: علت دردهای بیماران دقیقا مشخص نیست و حتی علت این که چرا سرما و رطوبت باعث درد میشود هم معلوم نیست. البته همه افراد این دردها را ندارند و اگر واقعا درد آزاردهنده باشد، پلاتین باید خارج شود، ولی اگر قابلتحمل باشد، نیازی به این کار نیست و آن را توصیه نمیکنیم.
پلاتین و ورزش جور درمیآید؟
دکتر ترکمان در پاسخ به این پرسش میگوید: کسی که در پایش پلاتین دارد، برای انجام کارهای عادی زندگیاش یا فعالیتهای ورزشی معمولی مشکلی نخواهد داشت، اما برای پرداختن ورزشهای حرفهای مخصوصا اگر در آن پریدن و دویدن شدید و احتمال فشار آمدن روی استخوان وجود داشته باشد، دچار مشکل میشود، بنابراین باید قبل از این کار پلاتین خارج شود. این استاد دانشگاه توضیح میدهد: علت این است که مثلا اگر پلاتین روی استخوان ساق وجود داشته باشد، وقتی نیرویی به پا وارد میشود، از طریق پلاتین رد و به زمین منتقل میشود؛ بنابراین چون به تکهای از استخوان که زیر پلاتین قرار گرفته نیروی کمتری وارد میشود، تراکم کمتری پیدا میکند و به همین دلیل قسمتی که پلاتین تمام میشود (یعنی بالا و پایین پلاتین) نقطه ضعفی محسوب میشود و اگر فردی ورزشهای شدید انجام دهد، بخصوص احتمال زمین و لیزخوردن و سقوطش وجود داشته باشد و فشار زیاد به این قسمت وارد شود، امکان دارد از این ناحیه دچار شکستگی مجدد شود. او توصیه میکند: کسانی که پلاتین دارند و میخواهند فعالیت فیزیکی شدید داشته باشند، باید حتما به ارتوپد مراجعه کنند تا در صورت صلاحدید او پلاتینشان خارج شود.
جراحیای که بعد از آن استراحت لازم است
گذاشتن پلاتین وقتی شکستگی وجود دارد برای ثابت کردن استخوان لازم است و بعد از انجام این جراحی عضو آسیبدیده باید مدتی بیحرکت بماند تا جوش بخورد. اینها را دکتر ترکمان میگوید و توضیح میدهد: بعد از این جراحی فرد نباید روی استخوان آسیبدیده فشار بیاورد و مثلا اگر پا آسیبدیده، لازم است حتما با عصا راه برود و اصلا روی آن فشار نیاورد. بعد از جوشخوردن شکستگی، به تدریج و آرامآرام میتوان روی این عضو فشار آورد. به گفته این متخصص ارتوپد، کسانی که ران یا ساق پایشان دچار شکستگی شده و برایشان پلاتین کار گذاشته میشود، باید چهار تا شش هفته عصا استفاده کنند و بعد از آن کمکم به پا فشار بیاورند تا بتوانند بعد از مدتی راحت راه بروند.
خارج کردن پلاتین به همه توصیه نمیشود
این فلوشیپ زانو توضیح میدهد: خارج کردن پلاتین به جراحی دوباره نیاز دارد و شش هفته تا دو ماه بعد از آن بیمار مجبور به استراحت است. او باید با عصا راه برود و فشار روی پا را کمتر کند و به تدریج افزایش دهد، چون قسمتی از استخوان که زیر پلاتین بوده به هر حال به دلیل خارج شدن پیچها و پلاتین از بقیه استخوان ضعیفتر شده و باید صبر کرد تراکم لازم را پیدا کند. او تاکید میکند به همین دلیل میگوییم اگر پلاتین مشکلی ایجاد نکرد، خارج کردن آن توصیه نمیشود.