به ابیانه نیایید، می‌خواهیم عزاداری کنیم

جام جم سرا به نقل از ایسنا: محمدرضا علیرضایی ابیانه، این درخواست را خواستهٔ همه‌ اهالی ابیانه دانست و تاکید کرد: با توجه به کوچک بودن روستای ابیانه و کم بودن فضای کوچه‌های این روستای تاریخی، اگر بجز اهالی ابیانه کسی در این زمان وارد این روستا شود، دسته‌های عزاداری نمی‌توانند در کوچه‌های روستا حرکت و آداب و رسوم خود برای عزاداری را بخوبی انجام دهند.

وی افزود: با توجه به این‌که برای برگزاری مراسم‌های این دو روز، همه‌ اهالی ابیانه در شهرهای دیگر نیز به روستا برمی‌گردند، اگر گردشگران هم بخواهند به روستا بیایند با کمبود فضا مواجه می‌شویم و امکان مختل شدن مراسم وجود دارد.

او با بیان این‌که از حدود پنج سال گذشته فرمانداری و نیروی انتظامی در این زمینه کمک زیادی به مردم ابیانه کرده‌اند، گفت: اگر حجم گردشگران در ابیانه در این دو روز زیاد شود دسته‌جات عزاداری نمی‌توانند به راحتی مراسم‌های خود را انجام دهند. همچنین پس از زیاد شدن جمعیت معمولا آب و برق در ابیانه قطع می‌شود. به همین دلیل مشکلات زیادی ایجاد می‌شود که برگزاری مراسم را مختل می‌کند و حتی اهالی ابیانه که از شهرهای دیگر می‌آیند وسایل نقلیه خود را خارج از روستا پارک می‌کنند تا با مشکلی مواجه نشویم.

او اظهار کرد: ازمردم و گردشگران درخواست می‌کنیم در این روز‌ها فقط تورهایی که از قبل هماهنگ کرده و مجوز دارند یا مکانی برای اسکان دارند وارد روستا شوند، تا مردم اییانه نیزمانند دیگر شهر‌ها و روستاهای کشور این مراسم آئینی و مذهبی خود را به خوبی انجام دهند.

چالش‌های زندگی را هموار کنیم

جام جم سرا: در زمان رویارویی با مشکل اگر به عقب برگردیم، به خاطر آوردن توانایی و پایداری در برابر مشکلات گذشته به ما شهامت و اعتماد به نفس لازم را برای مقابله با مشکل فعلی می‌دهد، پس ما در شرایط بسیار سخت هم این توانایی را خواهیم داشت که نهایت تلاشمان را بکنیم، رویکردی مثبت را در پیش بگیریم و تمام نیرویمان را جمع کنیم تا بتوانیم با مشکلات پیش‌رو مقابله کنیم و باور داشته باشیم که باز هم می‌توان از زندگی لذت برد.

رعایت توازن و تعادل در زندگی بخصوص هنگام بروز مشکل اهمیت خاصی دارد، درواقع همه چیز در زندگی هدفمند است، با وجود این اگر در زندگی توقعات غیرواقع‌گرایانه داشته باشیم و خواسته‌هایمان نامعقول باشد یا چیزی بیش از حد از زندگی طلب کنیم، زندگی از حالت توازن خارج می‌شود.

این اصل درباره بسیاری از مشکلات صدق می‌کند، به‌عنوان مثال هنگام از دست دادن شغل، افرادی که بخش اعظم هویتشان را در کار یا مسائل مادی سرمایه‌گذاری می‌کنند، دچار چنین وضعی می‌شوند. مثلا ما هنگام از دست دادن شغلمان یک نکته بسیار مهم را فراموش می‌کنیم و آن این که همان‌طور که بدن انسان برای کارایی بهینه به تغذیه مناسب و کافی نیاز دارد، روان انسان نیز برای عملکرد درست به تغذیه عاطفی محتاج است. این قضیه در مورد مواد مغذی عاطفی نیز صدق می‌کند. در تمام مراحل زندگی باید میزان درون‌داد عاطفی دریافتی به حد کافی باشد تا سلامت عاطفی انسان به خطر نیفتد. منابع عاطفی متفاوتی برای تغذیه روانی وجود دارد، مثل: خانواده، دوستان، کار، اعتقادات، تحصیلات، هنر، موسیقی، تفریحات و... .

این موارد به نسبت‌های متفاوت با هم ترکیب می‌شوند تا صد درصد درون‌داد عاطفی مورد نیاز فرد را متعادل کنند، ممکن است این نسبت‌ها متفاوت باشد، اما شغل فرد نباید بیش از 25 درصد نیاز عاطفی انسان را تشکیل دهد. بخش اعظم این درون‌داد باید از روابط شخصی و منابع غیر کاری به دست آید. حالا فرض کنید فردی پیوندهای خانوادگی ضعیف و اندکی دارد، ممکن است خانواده‌ای نداشته باشد یا با آنان احساس غریبگی کند، دوستان صمیمی‌اش انگشت‌شمار باشند، باور اعتقادی کم و علاقه کمی هم به روابط انسانی داشته باشد. این احتمال وجود دارد که چنین شخصی توقع داشته باشد با استفاده از شغلش بخش زیادی از نیازهای عاطفی خود را نیز برطرف کند. غافل از این‌که کار برای برآوردن این نیاز طراحی نشده و داشتن چنین توقعی از کار نشان‌دهنده زندگی خارج از توازن است. پس چنانچه شغل فرد 25 درصد نیاز عاطفی او را برآورده کند، با وجود سختی و مشکلات از دست دادن آن هنوز می‌تواند روی 75 درصد باقی‌مانده از منابع عاطفی حساب کند، اما اگر درصد زیادی از نیاز عاطفی ما را شغلمان برطرف کند، تجربه از دست دادن شغل، ویران‌کننده و موجب افسردگی و اضطراب می‌شود. بنابراین بازگشت تعادل و توازن، بخش مهمی از راه‌حل مشکلات است. در مواقع سختی باید منابع جدیدی را جستجو کنیم، ارتباطاتی تازه برقرار کرده و زمان بیشتری برای کمک داوطلبانه به افراد نیازمند اختصاص دهیم، کمتر از آینده هراس داشته باشیم و به آنچه امروز می‌توانیم انجام دهیم، فکر کنیم تا به این ترتیب احساس ارزشمندی و کفایت را از منابعی غیر از شغل به دست آوریم تا در صورت بروز مشکل این احساس را نداشته باشیم که همه زندگی‌مان را از دست داده‌ایم.

بدترین اشتباهات در حل مشکل

هنگام بروز مشکلات برخی اشتباهات مانع مدیریت درست به منظور حل مشکلات می‌شود که مهم‌ترین این عوامل شامل موارد زیر می‌شود:

اولین اشتباه، انکار مشکل است: انسان اغلب سعی می‌کند مشکلات و اتفاقات ناگواری را که برایش در حال وقوع است، نپذیرد، اما این کار تاثیری بر وقوع اتفاقات ندارد و فرد نمی‌داند با این کار، فقط شرایط را پیچیده‌تر می‌کند. در شرایطی که شما دچار مشکل می‌شوید، اغلب مجبور می‌شوید با همان شرایط روبه‌رو شوید نه با شرایطی که باید باشد. درواقع بودن در این شرایط بد اصلا به انتخاب شما نبوده است. انکار اجازه نمی‌دهد واقعیت را ببینید چون اصلا این شرایط و اتفاقات را دوست ندارید پس انکار می‌تواند خطرناک باشد و این اشتباه رایج می‌تواند نتایج جبران‌ناپذیری را به دنبال داشته باشد.

اعتقاد به جبر و نداشتن اختیار: اغلب نوعی رخوت و سستی هنگام بروز مشکل به خاطر ترس و انکار به وجود می‌آید. اگر در شرایطی که باید عملکرد درستی داشته باشید مشکل پیش آمده را باور نداشته باشید و عکس‌العمل موثری از خود نشان ندهید و خودتان را فردی بی‌تاثیر بدانید در واقع مشکل را حادتر کرده‌ و شانس موفقیت و حل مشکل را از خود گرفته‌اید.

تظاهر کردن: هنگام بروز مشکل برخی از ما سعی می‌کنیم به اصطلاح صورتمان را با سیلی سرخ نگه داریم، زیرا معتقدیم نیاز به کمک دیگران و محتاج بودن نشانه ضعف ماست. شما با این کارتان باعث می‌شوید اطرافیان برای کمک به شما پا پیش نگذارند، زیرا آنان فریب ظاهر قدرتمند و بی‌نیازتان را می‌خورند و نمی‌توانند برای برطرف کردن نیاز شما فکری کنند.

با انتخاب هریک از اشتباهات رفتاری که ذکر شد، باید منتظر عواقب بد آنها نیز باشیم، چراکه بروز این نوع رفتارها هنگام مشکل گاه می‌تواند در حد فاجعه باشد.

مسئولیت زندگی‌ را بپذیریم

این یک قانون ساده است، شما چه بخواهید و چه نخواهید مسئول زندگی‌تان بوده‌ و خواهید بود. اگر شغلتان را دوست دارید به خاطر تلاش‌های خودتان بوده است، اگر اضافه وزن دارید و تاکنون اقدامی نکرده‌اید خودتان مقصرید، اگر نمی‌توانید به جنس مخالف اعتماد کنید یک طرف قضیه شما بوده‌اید و اگر هیچ وقت انسان شادی نیستید حتی وقتی مشکلی هم ندارید، پس خودتان نمی‌خواهید که شادی را به زندگی‌تان راه بدهید.

اگر شما نتوانید هنگام رویارویی با مشکل مسئولیت‌تان را بپذیرید، نمی‌توانید مشکلات‌تان را بدرستی تشخیص داده و برای حل آنها عملکرد درستی داشته باشید و هیچ چیز هم بخوبی پیش نمی‌رود. علاوه بر این اگر فکر کنید بین شما و مشکلاتتان هیچ ارتباطی وجود ندارد، خودتان را بی‌تقصیر می‌دانید و به دنبال مقصری جز خودتان می‌گردید، در اشتباه هستید. مشکل اینجاست که طبیعت بشر تمایل به مقصر دانستن دیگران دارد و می‌خواهد از زیر بار مسئولیت فرار کند. پذیرفتن نقشتان در بروز مشکلات (البته مشکلاتی که عامل آن خود شما بوده‌اید) و داشتن حس مسئولیت‌پذیری نسبت به مشکلات یعنی یک گام به جلو برداشته‌اید و می‌دانید راه‌حل مشکل در وجود خودتان است.

تاثیر سایر عوامل

در رویارویی با مشکلات عوامل بسیاری چون خانواده و خود فرد دخالت دارند که می‌توانند در چگونگی برخورد با مشکلات موثر باشند. مثلا نقش خانواده‌های تاب‌آور هنگام بروز مشکلات بسیار زیاد است. تاب‌آوری به معنای برگشتن از مشکلات و پشت سرگذاشتن موقعیت‌های دشوار و شرایط آسیب‌زاست، به طوری که فرد نه‌تنها آسیب نمی‌بیند، بلکه به موقعیت اجتماعی و سلامت روانی به مراتب بهتری می‌رسد. اصولا والدین تاب‌آور نقش مهمی هنگام بروز مشکلات ایفاء می‌کنند و فرزندان این دسته از والدین هم به بزرگسالانی انعطاف‌پذیر و شکیبا در برابر سختی‌ها تبدیل می‌شوند. این والدین این توانایی را دارند که هنگامی که فرزندانشان در شرایطی دشوار قرار می‌گیرند با رفتار و گفتار سنجیده‌شان کمک کنند تا آنان بتوانند سختی‌های ناشی از مشکلات را تحمل کرده و به سلامت مشکلات را پشت سر بگذارند. پژوهش‌ها و مطالعات فراوانی نشان می‌دهد که وجود عوامل زیر در خانواده می‌تواند محیطی مناسب برای خانواده و فرزندان هنگام سختی‌ها و مشکلات بوجود آورد:

انسجام خانواده: تلاش‌های پدر و مادر در حفظ خانواده و همراهی آنان با یکدیگر هنگام بروز مشکلات عامل بسیار موثری است. آشفتگی و نابسامانی در روابط میان اعضای خانواده نمی‌تواند در شرایط سخت و دشوار، محیطی مساعد را برای پرورش فرزندان فراهم کند.

صرف وقت با فرزندان: مطالعات فراوانی نشان می‌دهد که پرورش صبر و شکیبایی در شرایط مشکل‌زا و مقاومت در برابر مشکلات به کیفیت ساعاتی که پدر و مادر روزانه با فرزندشان می‌گذرانند، بستگی دارد. هر چقدر کیفیت گذراندن چنین اوقاتی با همدلی، مهربانی، مشارکت و خوشبینی بین اعضای خانواده بیشتر باشد، سطح تحمل فرزندان نسبت به مشکلات بالاتر می‌رود.

خوشبین بودن: معمولا خوشبین بودن در خانواده صفتی مسری است. وقتی پدر و مادر نسبت به حل مشکلات پیش‌رو و مسائل آینده امیدوار باشند و باور داشته باشند که چشم‌اندازی روشن‌تر در انتظارشان است این خوشبینی به فرزندان نیز منتقل می‌شود.

یاری‌رسانی و یاری‌خواهی: یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های انسان‌های تاب‌آور، داشتن حس نوعدوستی است. آنان هنگام نیاز به دیگران کمک می‌کنند و در لحظات دشوار هم اغلب این نوع دوستی را دریافت می‌کنند و به واسطه دوطرفه‌بودن یاری‌رساندن و یاری‌خواهی است که فرآیند تاب‌آفرینی در این افراد معمولا به صورت پویا و فعال باقی می‌ماند.

معنابخشی به مشکلات: خانواده‌ها ممکن است در طول زندگی با بحران‌ها و رویدادهای ناگواری روبه‌رو شوند. در چنین شرایطی خانواده‌ای که نتواند خود را با شرایط دشوار سازگار کند دچار آشفتگی و نابسامانی خواهد شد، اما به عکس خانواده‌ای که انعطاف‌پذیر بوده و روال زندگی‌اش را در جهت سازگاری با مشکلات جدید تغییر دهد می‌تواند شرایط جدید را با موفقیت از سر بگذراند.

پایبندی به معنویت: معمولا وقتی مشکل یا حادثه ناگواری برای خانواده‌ای اتفاق می‌افتد، اعضای خانواده شاید نتوانند برای درک آن حادثه توضیحی منطقی و عقلانی پیدا کنند، چرا که گاهی حوادث ناگوار در یک لحظه اتفاق می‌افتد و ممکن است اصلا قابل پیش‌بینی نباشد. در اینجاست که باورها و اعتقادات معنوی در بسیاری از موقعیت‌ها می‌تواند تنها تکیه‌گاهی برای شکیبایی افراد خانواده باشد.

شفافیت و راستگویی: معمولا خانواده‌هایی که به شفافیت، صراحت و راستگویی در زندگی روزمره نسبت به یکدیگر عادت کرده‌اند در زمان بروز مشکل دچار ابهام و سردرگمی نمی‌شوند چرا که در این شرایط ابهامی باقی نمی‌ماند و هر کس نقش خود را برای رفع مشکل به طور شفاف و به روشنی می‌داند و روابط بر اساس اعتماد و راستگویی است.

معاشرت‌های خوب

برخی افراد هنگام بروز مشکل و در شرایط بحرانی این تصور را دارند که بدبخت‌ترین موجود روی زمین هستند و تمام غم عالم نصیب آنها شده یا این فکر که چرا فلان اشتباه را کردم که چنین گرفتار شدم، مانند خوره به جانشان می‌افتد، این بیماری شایعی است که به آن بزرگنمایی گفته می‌شود و باعث آزار و پریشانی افراد هنگام مشکلات می‌شود. می‌توان گفت آزار این بزرگنمایی بسیار بیشتر از آزار و اذیت وضع دشواری است که به فرد تحمیل شده و صد برابر بیشتر از خود مشکل زجرآور است، اما خوشبختانه این بیماری هم تا حد زیادی قابل درمان است البته به شرطی که خود فرد بخواهد. یکی از راه‌های درمان این است که به دیدار کسانی بروید که در زندگی سختی‌های زیادی کشیده‌اند و مشکلات شما در مقابل مشکلات آنان هیچ است. به جای این‌که در زمان سختی‌ها گوشه‌نشین شوید، سعی کنید کارهای داوطلبانه و خیرخواهانه انجام دهید. داشته‌های مادی و معنوی خود را در اختیار افراد نیازمند قرار دهید و از کمک به کسانی که واقعا نیازمندند در صورت امکان دریغ نکنید. بیمارستان‌ها، پرورشگاه‌ها و خانه‌های سالمندان همواره نیازمند افراد خیر هستند. مطمئن باشید فکر کردن و درگیرشدن در مشکلات و مصائب دیگران باعث به وجود آمدن تغییرات مثبت در عمق وجودتان می‌شود و هنگام سختی‌ها انعطاف‌پذیری، صـبر و شکیبایی بیشتری را برایتان به ارمغان می‌آورد.

روش‌های مفید رویارویی با مشکلات

به اعتقاد روان‌شناسان راهبردهای موثری برای کنار آمدن با فشارهای روانی ناشی از مشکلات زندگی وجود دارد که برخی از مهم‌ترین آنان عبارتند از:

ـ استفاده از مهارت‌های پذیرش در زمانی که حداقل در زمان مقرر راه‌حلی برای مشکلتان وجود ندارد.

ـ تنظیم واکنش‌های هیجانی و عاطفی در زمان بروز مشکل مانند تعدیل خشم، غمگینی و نگرانی با استفاده از راه‌حل‌های مفید.

ـ اداره رفتار و فکر مانند مهار کردن رفتارهای آسیب‌رسان نسبت به اشیاء و افراد هنگام بروز فشارهای ناشی از مشکلات به وجود آمده.

ـ روی آوردن به کار و فعالیت همراه با روحیه‌ای مبارز برای مواجهه با سختی‌ها و مشکلات.

ـ داشتن تعهد نسبت به حل مشکل و پیگیری مسیر تا مرحله از بین بردن کامل مشکل.

ـ رسیدن به این باور که ممکن است در دل هر سختی و رنجی مفهومی نهفته باشد.

ـ کمک خواستن و یاری طلبیدن هنگام مواجهه با مشکل، بخصوص زمانی که فرد به تنهایی از پس مشکل برنمی‌آید.

ـ داشتن فعالیت‌های ورزشی مداوم به منظور کاهش تنش‌های ناشی از مشکلات.

معصومه اسدی ‌/ ‌جام‌جم

بیایید چربی شکم‌مان را آب کنیم

مانند این تبلیغات را بارها شنیده، خوانده یا دیده‌ایم. در تلویزیون، روزنامه‌ها و مجلات، عرضه‌کنندگان محصولات ورزشی با تبلیغ کالاهای ورزشی خود، اقشار مختلف مردم را برای خرید این قبیل دستگاه‌ها ترغیب و تشویق می‌کنند، اما در میان این همه تبلیغات باید چه دستگاهی با چه میزان کارایی مدنظر استفاده‌کنندگان قرار گیرد؟ آیا برچسب‌های روی این دستگاه‌های ورزشی که مدام از آن صحبت می‌شود، اطمینان بخش است و واقعا کارایی آنچه از آن به عنوان داشتن اندامی ایده‌آل نام برده می‌شود، دارد؟

در مباحث تبلیغات دستگاه‌های ورزشی برای افرادی که می‌خواهند در منزل ورزش کنند، ایجاد جاذبه‌های مختلف در رسانه‌ها بویژه برای بینندگان تلویزیونی اهمیت ویژه‌ای دارد. پخش این تبلیغات در زمان‌هایی که خانواده‌ها در کنار یکدیگر به تماشای یک برنامه خاص مشغول هستند، ذهنیت انجام فعالیت ورزشی با دستگاه‌های متعدد را به وجود می‌آورد، بنابراین تبلیغات، نقش بسزایی در معرفی یک دستگاه ورزشی برای اعضای خانواده دارد.

هر چند برای تهیه این دستگاه‌ها تردید‌هایی نیز وجود دارد؛ به طور مثال اعضای خانواده در وهله اول به فکر قیمت، سپس پیدا کردن جای مناسب برای قرار دادن وسیله مورد نظر در اتاق‌های خانه خود هستند، یا می‌خواهند از استاندارد بودن این وسایل مطلع شوند.در این میان آیا می‌شود فقط به آگهی و تبلیغات اعتماد کرد؟

طراحان آگهی‌های تلویزیونی با بهره‌گیری از هوش و آگاهی، دیدگاه‌های جامعه‌شناختی درباره ورزش و اطلاع از دستگاه‌های مرتبط، همزمان با فناوری‌های کامپیوتری تبلیغات تلویزیونی، با موزیک مهیج و ضرباهنگ مناسب گفتار، به ساخت این آگهی‌های پر زرق و برق اقدام می‌کنند. در این آگهی‌ها جنس، رنگ و قابلیت‌های دستگاه‌های ورزشی، ببیننده را کاملا مجذوب می‌کند تا جایی که مخاطب را برای خرید وسیله مورد نظر و جوابدهی آن در کوتاه‌ترین زمان ممکن به فکر فرو می‌برد.

وضع انتشار رپرتاژ و آگهی فقط مختص تلویزیون نیست، بلکه وسایل چاپی مانند روزنامه‌ها و مجلات، وسایل دیداری و شنیداری دیگر مانند؛ سینما و رادیو، ‌آگهی‌های روی وسایل نقلیه و بیلبوردها؛ همه این روزها داشتن دستگاه‌های ورزشی مخصوص را در خانه تبلیغ می‌کنند.

هر چند شیوه اطلاع‌رسانی به روش رپرتاژ و آگهی بسیار پسندیده است و دستگاه‌های ورزشی را به گونه‌ای برای مردم معرفی می‌کند، اما اکتفا کردن به این موضوع نمی‌تواند برای خرید یک دستگاه موثر واقع شود و ممکن است به خریداران در زمان استفاده آسیب بزرگی وارد کند.

برای خرید دستگاه‌های ورزشی علاوه بر تبلیغات که نقش تعیین‌کننده‌ای برای معرفی و شناساندن دستگاه ورزشی دارد، باید با افراد خبره و کارشناس ورزش مشورت کرد. حتی مراجعه به پزشک برای افرادی که با مشکلات قلبی و عروقی یا اسکلتی و عضلانی روبه‌رو هستند، توصیه می‌شود. باید توجه داشت هدف برخی افراد که در حوزه رسانه‌های مکتوب فعالیت می‌کنند از انتشار آگهی، کسب سود بیشتر است، بنابراین تعدد آگهی‌ها در روزنامه‌های مختلف دلیل بر تائید مهندسی پزشکی یک دستگاه ورزشی نیست.

آگاهی دادن به جامعه برای خرید و استفاده از لوازم ورزشی فقط وظیفه کارشناسان و مربیان نیست، بلکه سازمان‌های مرتبط که در راس آنها وزارت ورزش و جوانان قرار دارد باید نسبت به تولیدات وسایل ورزشی دقت نظر اعمال کند و روی ابعاد مختلف لوازم ورزشی قبل از عرضه به بازار نظارت دقیقی داشته باشد. وزارت بهداشت و درمان نیز با مطالعات دقیق روی ساخت این لوازم ورزشی می‌تواند آگاهی‌بخشی بهتری در سطح مردم ایجاد کند و در نهایت ارگان‌های مرتبط باید برای صدور مجوز ساخت این دستگاه‌ها علاوه بر سختگیری‌های خاص و فیلترینگ مناسب، به نسبت تبلیغات آنها نیز حساسیت به خرج دهند. به نظر می‌رسد اهمیت فعالیت‌های بدنی در خانه سبب می‌شود همزمان با حمایت از تولیدکنندگان لوازم ورزشی، تبلیغات طراحی و ساخت علمی این دستگاه‌ها ساماندهی شود و مسئولان بخش‌های مختلف از راه‌حل‌هایی ساده برای برطرف کردن نابسامانی‌های موجود استفاده نکنند، زیرا پای سلامت افراد در گروه‌های سنی مختلف در میان است.

592

بیا چشم‌هایمان را دعوت کنیم به برداشت ویتامین ث! [مجموعه عکس]

تصویر زندگی: برداشت گوجه فرنگی در بوشهر

سه شنبه 28 بهمن 1393 ساعت 13:32

جام جم سرا: این روزها تماشای زنان و مردانی که با رسیدن زمان برداشت محصول گوجه فرنگی در زمین‌های کشاورزی، این گوی‌های قرمز پر خاصیت را دانه به دانه می‌چینند و سبد سبد روانه بازار می‌کنند، لذتی وصف‌ناپذیر از تازگی و شادابی را روانه سلول به سلول مغز بیننده می‌کند؛ بخصوص اگر آن منطقه کشاورزی، بوشهر باشد و آن زنان و مردان در لباس‌های رنگین محلی! بفرمایید خودتان را مهمان تماشای رنگ‌های شاد و سرزنده کنید و روحیه‌ای تازه بگیرید.

چه کنیم که هنگام خانه‌تکانی سلامتمان به خطر نیفتد

خانه تکانی یکی از سنت‌های زیبای ما ایرانیان است که اگر با رعایت نکات ایمنی همراه نباشد، ممکن است به یک دردسر تمام عیار تبدیل شود؛ دردسری که سلامت تمام اعضای خانواده، بویژه خانم‌های خانه‌دار را تهدید می‌کند. کمردرد، گردن درد، مسمومیت، تنگی نفس، حساسیت پوستی و درد دست و پا از رایج‌ترین عوارض خانه‌تکانی‌های نادرست و غیرایمن است؛ عوارضی که با رعایت برخی اصول ساده ایمنی می‌توان احتمال بروز آنها را به حداقل رساند.

ایمن خانه تکانی کنید

دکتر شهرام رفیعی‌فر، سرپرست دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت درباره برخی کمردردها پس از انجام کارهای خانه، گفت: عامل این کمردرد معمولا بلند کردن اسباب و اثاثیه سنگین منزل، حمل نادرست اجسام سنگین و حرکت ناگهانی در ناحیه کمر است. گرفتگی یا اسپاسم عضلانی هم از دیگر علل شایع کمردرد محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: در بیشتر موارد، مجموعه‌ای از فشارها و استرس‌های مختلف در طول زمان بر روی کمر وجود دارد که در اثر وقوع یک رویداد خاص (مثل حرکت ناگهانی یا بلند کردن یک جسم سنگین در ایام خانه تکانی باعث شروع یا تشدید درد می‌شود.

12 توصیه برای پیشگیری از کمردرد

وی توصیه‌های لازم برای مهار کمردرد را چنین برشمرد:

- در طول خانه تکانی، تا جایی که برایتان مقدور است، از بلند کردن اسباب و اثاثیه سنگین منزل پرهیز کنید و به جای این کار، از شیوه‌های جایگزین مانند هل دادن یا کشیدن استفاده کنید.

- قبل از بلند کردن یک جسم سنگین، دقیقا مشخص کنید که می‌خواهید آن را کجا بگذارید و همیشه هنگام حمل جسم سنگین یادتان باشد که آن را نزدیک به بدن‌تان نگه دارید.

- فقط اسباب و اثاثیه‌ای را بلند کنید که وزن مناسبی دارند و اگر نیاز به کمک داشتید، تعارف را کنار بگذارید و حتما از یک یا چند نفر کمک بگیرید.

- از بلند کردن یک جسم سنگین و چرخیدن به طور همزمان خودداری کنید. اگر هنگام حمل یک جسم سنگین نیاز به چرخیدن داشتید، یادتان باشد که از کمر نچرخید؛ روی پاهایتان بچرخید.

- وقتی می‌خواهید جسم سنگینی را روی زمین بگذارید، به جای خم کردن کمر، زانوهایتان را خم کنید و جسم را روی زمین قرار دهید.

- موقع بلند کردن یک جسم سنگین از روی زمین یا موقع جابه جا کردن آن، پشت‌تان را صاف نگه دارید و قوز نکنید؛ زانوهای‌تان را خم کنید و برای تحمل وزن آن جسم، به عضلات پای‌تان تکیه کنید. این کار موجب می‌شود فشار ناشی از جسم سنگین، به جای کمر، به مفصل ران شما منتقل شود و گرفتگی عضلانی و درد ناگهانی عضلات مخصوصا کمردرد به سراغ‌تان نیاید.

- موقع بلند کردن اجسام سنگین، بهتر است اول پاهای‌تان را به اندازه عرض شانه‌ها باز کنید و سپس جسم مورد نظر را بلند کنید. این کار باعث حفظ تعادل بدن می‌شود.

- هیچ وقت نباید اشیای سنگین را به طور ناگهانی و سریع از زمین بلند کنید و هرگز در حالی که جسمی را با یک دست‌تان بلند کرده‌اید، سعی نکنید با دست دیگرتان جسم سنگین دیگری را بلند کنید. اگر اصرار دارید که هر دو جسم را به طور همزمان حمل کنید، ابتدا باری را که در یک دست‌تان هست، زمین بگذارید و سپس هر دو جسمرا همزمان با هم بلند کنید.

- وقتی در حال تمیز کردن در و پنجره یا رنگ کردن دیوار هستید، برای دسترسی به نقاط دورتر، به جای آن که دست خود را به آن سمت دراز کنید، از صندلی یا نردبان استفاده کنید.

- وقتی در حال گردگیری یا تمیز کردن وان حمام هستید، به جای خم شدن بیش از حد از ناحیه کمر، سعی کنید آرام بنشینید و کار مورد نظرتان را انجام دهید.

- اگر به مدت طولانی مشغول کار در منزل هستید، مرتب و در فواصل منظم استراحت کنید و تا جایی که برایتان مقدور است، به طور متناوب، تغییر وضعیت دهید.

- نه تنها پیشنهاد همسر و فرزندان‌تان را برای کمک بپذیرید، بلکه خودتان به آنها پیشنهاد کمک بدهید تا علاوه بر کاستن از فشارهای مضاعف به جسم‌تان، موجب شوید مشارکت و دلسوزی بیشتری بر فضای خانواده‌تان حاکم شود.

خانه تکانی و خطر سقوط از ارتفاع

رفیعی‌فر در ادامه اظهار داشت: استفاده از وسایل غیرایمن برای دسترسی به ارتفاع بالاتر و استفاده از زیرپایی‌هایی مانند جعبه و نردبان‌های نامطمئن، خطر سقوط از ارتفاع را افزایش می‌دهد. معمولا در طول ایام خانه تکانی، میزان حوادث ناشی از سقوط از ارتفاع به همین دلیل افزایش می‌یابد. موارد ضرب‌دیدگی و شکستگی دست و پا از صحنه‌های نسبتا رایجی است که در اورژانس‌های این ایام دیده می‌شود.

3 توصیه برای پیشگیری از سقوط

سرپرست دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت توصیه‌های مربوط به سقوط را چنین تشریح کرد:

- اگر می‌خواهید از نردبان یا چهارپایه استفاده کنید، ابتدا از سطح اتکای آن با زمین کاملا مطمئن شوید و حتی‌المقدور از نردبان‌های دو طرفه و استاندارد استفاده کنید.

- موقع پاک کردن شیشه‌ها و پنجره‌های منزل باید خیلی مراقب باشید و از رفتن روی نرده‌ها یا قرنیزهای آن اکیدا خودداری کنید.

- هنگام شست‌وشوی بخش‌های فوقانی در، پنجره و دیوار، پس از هر 2 تا 3 دقیقه کار مداوم، مدت کوتاهی سرتان را پایین بیندازید و به سر و گردنتان استراحت دهید.

خانه تکانی و خطر اگزما

رفیعی‌فر گفت: کارهایی را که معمولا یک خانم خانه‌دار در طول ایام خانه تکانی انجام میدهد، یک لحظه در ذهن مجسم کنید؛ تمیز کردن در و دیوار و پنجره، نظافت و گردگیری خانه،استفاده از انواع شوینده‌ها، آشپزی، حالا همه این کارهای روزمره را بگذارید درکنار تعریق دست‌ها در زیر دستکش‌های لاستیکی که بسیاری از خانم‌های خانه ‌ار، دست‌هایشان در آن پوسته پوسته و قرمز می‌شود. نام مصطلح این بیماری، «اگزمای خانم‌های خانه‌دار » است.

3 توصیه برای پیشگیری از اگزما

وی در زمینه پیشگیری از اگزما نیز توصیه‌های ارائه داد:

- استفاده از دستکش مناسب یکی از بهترین کارها برای پیشگیری از اگزماست. سعی کنید تا آنجا که ممکن است، از تماس مستقیم دستهای‌تان با انواع شوینده‌ها و پاک کننده‌ها خودداری کنید.

- پوشیدن یک دستکش نخی در زیر دستکش‌های لاستیکی یا استفاده از دستکش‌های دو لایه‌ای که لایه زیرین‌شان نخی و لایه رویی‌شان لاستیکی است در پیشگیری از این بیماری و درمان آن، موثر است. عدم رعایت همین نکته کوچک می‌تواند موجب بروز حساسیته‌ای پوستی شود که درمانش هم وقت گیر است هم هزینه‌بر. ضمن اینکه در این مواقع، حتی اگر دچار حساسیت هم نشوید، احتمالا پوست‌تان خشک و زبر خواهد شد.

- کمپرس کردن ناحیه مبتلا و استفاده از کرم‌های مرطوب کننده و نرم کننده هم روند درمان را تسریع می‌کند. برخی داروهای موضعی که ممکن است پزشک‌تان تجویز کند نیز می‌تواند در رفع خارش موثر باشد. در صورت بروز عفونت ثانویه، استفاده از آنتی‌بیوتیک مناسب برای پیشگیری از تشدید روند بیماری ضرورت پیدا می‌کند. اگر این نوع اگزما خیلی طول کشد و برای بیمار محدودیت ایجاد کند، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان باشد.

خطر مسمومیت

سرپرست دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت ادامه داد: تنگی نفس، آلرژی و حمله آسم از جمله مواردی است که در اورژانس‌های این ایام، بیشتر از سایر روزهای سال، دیده می‌شود. بسیاری از زنان خانه‌دار برای شستشوی سرویس بهداشتی از مایع‌های شیمیایی نظیر انواع سفیدکننده و جوهرنمک استفاده می‌کنند و از آنجا که سرویس‌های بهداشتی معمولا در فضاهایی بسته و کوچک قرار دارند، قرار گرفتن در این فضاهای بسته برای مدتی طولانی ممکن است آسیب فراوانی به ریه‌های این افراد وارد کند. استفاده از این شوینده‌ها همچنین باعث تشدید بیماری در افراد مبتلا به بیماری‌های آسم و آلرژی می‌شود. ضمن اینکه بسیاری از مواد شوینده از اسیدیته استاندارد و مناسبی نیز برخوردار نیستند و ممکن است سبب تحریک چشم، پوست و ریه‌هایتان شوند.

4 توصیه برای پیشگیری از مسمومیت

رفیعی‌فر بیان داشت: حتی المقدور از مصرف مواد شوینده در فضاهای بسته خودداری کنید. البته وجود هواکش و باز کردن در و پنجره نیز می‌تواند تا حد زیادی از بروز خطرهای احتمالی جلوگیری کند. توصیه می‌شود هنگام استفاده از شویند‌ه‌های شیمیایی، حتما ماسک بزنید یا از دستمالی ضخیم بر روی دهان و بینی‌تان استفاده کنید.

وی افزود: بخار متصاعد شده از ترکیب جوهرنمک و سفیدکننده بسیار خطرناک است؛ به ویژه برای چشم، پوست و ریه. توصیه می‌شود از ترکیب این دو ماده خودداری کنید. بهترین اقدام برای مسمومان ریوی، خارج کردن سریع فرد از محل سربسته و استفاده از هوای آزاد و تماس با اورژانس برای تجویز اکسیژن و مصرف داروهای ضدالتهابی است.

خانه تکانی و خطر برق گرفتگی

وی گفت: شستشو و نظافت اجزای خانه، مولفه اصلی خانه تکانی است اما وقتی پای این نظافت به لوازم برقی مانند لوستر، چراغ، روشنایی، کلید و پریز باز می‌شود، خانه تکانی خطر دیگری نیز خواهد شد؛ خطر برق گرفتگی. یکی از علل شایع برق گرفتگی در روزهای پایانی سال، عدم رعایت اصول ایمنی هنگام نظافت لوازم برقی است.

2 توصیه برای پیشگیری از برق‌گرفتگی

وی در توصیه برای پیشگیری از برق‌گرفتگی افزود: اگر در روزهای خانه تکانی تصمیم به تمیز کردن یک وسیله برقی گرفتید، یادتان باشد که پیش از شروع به نظافت، ابتدا برق آن وسیله برقی را قطع کنید. حواس‌تان به این نکته باشد که لوازم برقی به هیچ وجه نباید با آب تماس داشته باشند. از ریختن آب بر روی کلید، پریز و سیم برق هم اکیدا خودداری کنید.

در ایام خانه تکانی مراقب کودکان باشید

رفیعی‌فر افزود: خطر مواجهه کودکان به ویژه کودکان نوپا با انواع مواد شوینده و شیمیایی در ایام خانه تکانی افزایش می‌یابد. کودکان به شدت در برابر این مواد آسیب‌پذیر هستند. علاوه بر این، والدین به علت گرفتاری، کمتر مراقب فرزندان‌شان هستند و این امر علاوه بر افزایش مسمویت با انواع شوینده‌ها و سفیدکننده‌ها، موجب افزایش احتمالی انواع آسیب‌های جسمی برای کودکان می‌شود.

وی ادامه داد: خطر انواع بریدگی، سوختگی‌ها و حتی سقوط یا بلع جسم خارجی، کودکان را در این ایام تهدید می‌کند. پس در این ایم حتی بیشتر از گذشته مراقب کودکان خود باشید. (ایسنا)

174

عزیز من؛ بیا با هم زبان عشق را تجربه کنیم

برای این‌که زندگی خانوادگی 94 را تجربه کنید باید در برخی رفتارهای سال‌های قبل به طور جدی تجدید نظر داشته باشید. ما برای چاردیواری خانه‌تان چند پیشنهاد کوچک داریم و امیدوار هستیم با این پیشنهادها، عشق و علاقه قبلی‌، پر‌رنگ‌تر شود و مشکلات احتمالی سال گذشته، از رابطه شما خداحافظی کند.

زندگی زناشویی که می‌گن، یعنی چه!

شما چند سال است که ازدواج کرده‌اید؟ امسال سال اول زندگی مشترک‌تان بوده است؟ ده سال است که زیر یک سقف رفته‌اید یا بیست سال است که همراه زندگی هم هستید؟ فرقی نمی‌کند حتی اگر چند سال از ازدواج‌تان می‌گذرد بازهم نیاز دارید تا به مفهوم زندگی مشترک فکر کنید. این بار سعی کنید هر چه شنیده‌اید و هر چه خوانده‌اید را کنار بگذارید و فقط شناسنامه‌هایتان را بردارید و به دقت آن را بخوانید. در صفحه اول آن مشخصات شماست و والدین‌تان. در صفحه دوم آن مشخصات همسر و تاریخ ازدواج‌تان. مشخصات فرزندان و تاریخ تولد آنها و بالاخره در صفحه آخر تاریخی که زندگی‌تان (البته ان‌شاءالله بعد از صد و بیست سال) به پایان خواهد رسید. دیدن این صفحات مفید و مختصر چه چیز را در ذهن شما تداعی می‌کند؟ من وقتی به شناسنامه‌ام نگاه می‌کنم، انگار صحنه‌های مهم از یک فیلم طولانی را کنار هم می‌گذارم و بقیه را پاک می‌کنم.

والدین، همسر، فرزندان و در نهایت اینها یعنی همه چیزی که از من ثبت می‌شود و شاید همان چیزهایی که باید در زندگی به آنها اهمیت دهم، اما شلوغی دنیا نمی‌گذارد. زندگی زناشویی یکی از اتفاقات مهم شناسنامه هر فرد است. تا وقتی مجرد هستیم همه ما به این موضوع اعتقاد داریم. دغدغه خیلی از ما این است که یک همسر خوب پیدا کنیم و یک ازدواج موفق داشته باشیم، اما این مال زمانی است که هنوز ازدواج نکرده‌ایم. وقتی صفحه دوم شناسنامه‌مان پر شد، انگار خیالمان راحت می‌شود و آن وقت سراغ کارهای مهم‌تر می‌رویم. کارهایی که هیچ رد پایی در شناسنامه ما نخواهد گذاشت. اما آنها می‌شوند اولویت زندگی‌مان و این بزرگ‌ترین خطای همسران است.

در سال 94 باید نگاهمان به اولویت‌های زندگی‌مان تغییر کند. خانواده مهم‌ترین اولو یت زندگی‌مان قرار بگیرد و صدر‌نشین انتخاب‌هایمان باشد.

حرف‌هایی برای نگفتن

حرف‌ها، باید گفته شوند وگرنه مانند احتکار هر چیز که گرانی بازار را در پی دارد، حرف‌هایی که در خانه گفته نمی‌شود، سرگرانی نزدیک‌ترین افراد را باهم به دنبال خواهد داشت. همه ما گرفتار هستیم، این بهترین بهانه است تا برای هم وقت نداشته باشیم. اما گرفتاری ما برای چیست؟ خرید خانه؟ ماشین بهتر؟ تربیت بچه‌ها؟ یا هر دلیل دیگر که هیچ‌کدام بدون زیر بنای یک ارتباط عاطفی عمیق در خانه، نتیجه‌ای نخواهد داشت و احساس خوشبختی را ایجاد نخواهد کرد. بیایید امسال قرار بگذاریم تا باهم حرف بزنیم. دیده‌اید در فیلم‌ها وقتی می‌خواهند دو نفر را با هم غریبه نشان دهند، جوری برخورد می‌کنند که حرفی برای گفتن ندارند و بعد از مدت‌ها که در سکوت می‌گذرانند، یکی می‌گوید چه هوای خوبی و دیگری هم از ترافیک صحبت می‌کند؟ این یعنی جز هوا و ترافیک بهانه‌ای برای همکلامی‌شان وجود ندارد. این یعنی آن دو نفر از هم دورند، خودشان و دنیای‌شان. حال من و شما با همسرمان جز هوا و ترافیک در مورد چه چیزهایی حرف می‌زنیم؟ مدرسه بچه‌ها، گذاشتن زباله دم در، تغییر دکوراسیون خانه! اما بسیاری از حرف‌هایی که ما باهم می‌زنیم مثل همان ترافیک و آب و هوا در حقیقت برای شکستن سکوت خانه است. باید برنامه‌ای داشته باشیم تا با هم حرف بزنیم. حتی همین حرف‌های معمول هم برای شروع خوب است و خیلی بهتر از این است که بنشینیم و به صفحه تلویزیون یا تلفن همراهمان خیره شویم.

عادت به گفت‌وگو یک نتیجه بسیار خوب دارد و آن بیمه کردن ارتباط اهالی خانه با یکدیگر است، زیرا حتی اگر تفاوت‌ها یا سوءتفاهم‌ها بین‌شان اختلاف و ناراحتی ایجاد کند، می‌توانند با حرف زدن در درجه اول از وجود مشکل یا دلخوری باخبر شوند و در درجه دوم برای رفع آن چیزی بگویند یا کاری انجام دهند.

در سال 94 ما و همسرمان باهم گفت‌وگو کنیم. هم گوینده حرف‌ها و احساساتمان باشیم و هم بخواهیم تا شنونده حرف‌ها و دغدغه‌های طرف مقابل بشویم. در این صورت است که فرزندان ما هم در خانه یاد می‌گیرند اگر حرفی هست که همیشه هست و این یعنی ما زنده‌ایم، باید اینجا و زیر این سقف گفته شود.

صفرهای حساب بانکی

پول برای آن‌که زندگی راحتی داشته باشیم لازم است اما این جمله به معنی این‌که داشتن ماشین شاسی بلند و خانه بزرگ و... ایجاد خوشبختی می‌کند، نیست. برای این‌که بتوانیم زندگی کنیم و دردسر کمتری داشته باشیم، باید به فکر ساختن یک زندگی ساده اما خودکفا و در عین حال همراه با آسایش باشیم. یکبار دیگر این جمله را بخوانید. «ساختن یک زندگی ساده، اما خودکفا» یعنی باید کنار هم بسازیم و به دست آوریم. برای آن‌که در جهت بهبود شرایط مالی خانواده‌مان اقدام کنیم، باید بتوانیم یک برنامه‌ریزی مالی خوب انجام دهیم. بهتر است برای خرج و دخلمان یک طرح جدید داشته باشیم. می‌توانیم همه چیز را روی کاغذ بیاوریم تا قابل بررسی و نقد باشد. خرج‌های غیر ضروری یعنی تمام لحظاتی که برای درآمد بیشتر کار کردیم و همه آن را در جایی هزینه کردیم که بی‌فایده بوده است. به زبان خودمانی‌تر، ما، بودن با خانواده را از دست دادیم تا چیزی به دست بیاوریم، اما این اتفاق نیفتاد. در حقیقت ضرر بزرگی می‌کنیم، زیرا تمام آن دوندگی‌ها و خسته شدن‌ها و باهم نبودن‌ها را داده‌ایم و هیچ چیز هم به دست نیاورده‌ایم.

در سال 94 اگر لازم است به فکر راه‌های مناسب‌تری برای امرار معاش باشیم، سعی کنیم طوری پول‌مان را خرج کنیم که هم از زندگی‌ لذت ببریم و هم پولی را که با زحمت به دست آورده‌ایم، براحتی خرج دنیای مصرف‌زدگی نکنیم.

داستان تکراری مادر من، مادرتو!

یکی از چیزهایی که باید امسال درباره آن فکر کنیم و اگر تا به‌حال درست رفتار نمی‌کردیم، تغییر رویه بدهیم، نگاه ما به خانواده همسر و بخصوص مقوله مهم مادرزن و مادرشوهر است. با توجه به فرهنگ ما و وابستگی دختر و پسر به خانواده‌هایشان، چیزی که نیاز داریم تا یک زندگی آرام را تجربه کنیم، پذیرش خانواده همسر مانند خانواده خودمان است و این‌که باور کنیم ما دختر یا پسر جدید آنها هستیم. پیش داوری‌ها را کنار بگذاریم و فیلم‌های دهه شصت با مادرشوهر بدجنس را فراموش کنیم.

در سال 94 سعی کنیم یک عروس و داماد خوب باشیم و پرونده این‌که مادر تو این را گفت و پدر تو این کار را کرد را برای همیشه ببندیم. شکایت از عزیز‌ترین افراد همسر مشکلی را حل نمی‌کند.

یک «ما» اما «من» و «توی» مستقل!

وقتی تازه ازدواج کرده‌ایم فکر می‌کنیم اگر مانند چسب به هم بچسبیم و بدون هم نفس نکشیم، یعنی زوج خوشبختی هستیم. این‌که همیشه و همه جا باهم باشیم، یک غذا را دوست بداریم، از دیدن یک فیلم لذت ببریم و یک موسیقی در ما احساس شادی ایجاد کند، یعنی ما توقع داریم با همسرمان «یک نفر» باشیم نه دو نفر که همدیگر را دوست دارند و کنار هم رشد می‌کنند و برای موفقیت به هم کمک می‌کنند. تفاهم و شباهت لازمه زندگی مشترک موفق است، اما این‌که یاد بگیریم تفاوت‌ها را بپذیریم و از آن برای رسیدن به تفاهم‌ها استفاده کنیم هنری است که همسران موفق دارند. این‌که بتوانیم در کنار هم باشیم و علایق یکدیگر را حتی اگر علاقه خودمان نیست، قبول کنیم یعنی به همسرمان به عنوان یک انسان متفاوت احترام می‌گذاریم.

در سال 94 تمرین کنیم تا در عین متفاوت بودن، همراه و همسفر باشیم و نخواهیم همسرمان رونوشتی از ما بشود. حریم شخصی یکدیگر را نشکنیم و بگذاریم یک قدم فاصله بین‌مان باشد تا یکدیگر را بهتر ببینیم.

چه جور همسری دوست داری؟

شما فکر می‌کنید همسر خوبی هستید؟ تمام وظایف‌تان را انجام می‌دهید و همان شوهری هستید که هر زنی آرزو دارد یا همان زنی که هر مردی در رویایش به آن فکر می‌کند؟

خیلی از ما همسران در خلوت خود و در بحث‌هایی که بین‌مان رخ می‌دهد، در دل نجوا می‌کنیم یا فریاد می‌زنیم که ما بهترین همسر دنیا هستیم. همسرمان باید احساس خوشبختی کند که ما را دارد چون آن‌طور که فکر می‌کنیم درست است، محبت‌مان را به او نشان می‌دهیم اما واقعیت این است که باید زبان عشق همسرمان را بیاموزیم و بدانیم همسر ایده‌آل از نظر او چگونه معنا می‌شود.

در سال 94 خیلی صادقانه از شریک زندگی‌مان بپرسیم که دوست داری چگونه باشم؟ جای چه حرف‌هایی در زندگی‌مان خالی است؟ چه رویاهایی را نتوانستم برایت محقق کنم؟ با همسرمان در این باره حرف بزنیم. اگر بتوانیم شنونده خوبی برای رویاهای او باشیم، او هم شنونده رویاهای ما خواهد بود. زندگی که همسران طبق خیال خود رفتار نکنند و به ‌ایده‌آل طرف مقابل نزدیک شوند، می‌تواند همان بهشت گمشده روی زمین باشد.

در فلان روز، می‌گویم که دوستت دارم...

این که تاریخ تولد یکدیگر را به یاد داشته باشید و برای سالگرد ازدواج‌تان گل بخرید و زمان‌های خاص در خانه‌تان اتفاقات خاص بیفتد خیلی زیباست، اما زیباتر این است که به دنبال زمانی بگردید که محبت‌تان را به هم نشان دهید، کاملا بی‌بهانه! وقتی طرف مقابل انتظارش را ندارد و وقتی زندگی‌تان حالت روزمرگی به خود گرفته است، زمان خوبی است تا با یک کار ساده به او یاد آوری کنید که چقدر دوستش دارید. عشق بین همسران مانند گیاهی است که باید مراقبت شود وگرنه خشک می‌شود یا در خوشبینانه‌ترین حالت به بار نمی‌نشیند.

ما برای هر چیزی در زندگی‌مان طرحی داریم. حتی وقتی قرار است به جایی برویم به این‌که از کدام مسیر حرکت کنیم که زودتر به مقصد برسیم فکر می‌کنیم، اما گاهی در زندگی مشترک و در ارتباط با همسرمان چنین فکری را نداریم.

در سال 94 با خود قرار بگذارید تا روزهای زیادی را برای غافلگیر کردن شریک زندگی‌تان صرف کنید. به راه‌هایی فکر کنید که می‌تواند حتی بدون هزینه سنگین به او بفهمانید برای‌تان چقدر مهم است.

صندوق ذخیره عاطفی همسران

بسیاری از همسران را می‌شناسم که حساب مشترکی با هم دارند، برای روز مبادا، برای وقتی که یکی از دو طرف اتفاقی برایش بیفتد یا اصلا فقط برای این‌که به یکدیگر بگویند: با هم شریک هستیم.

اما نمی‌دانم چند نفر از آنها که حساب بانکی‌های مشترک دارند، با یکدیگر حساب مشترک دوست داشتن و عشق ورزیدن باز کرده‌اند. در حالی که این حساب مشترک، در صورتی که در قلب دو نفر باز شود، آن دو تا آخر عمر شریک همه چیز یکدیگر خواهند بود.

حساب مشترک دوستت دارم، همان لحظاتی است که زن و شوهر دستانشان را در دستان هم می‌گذارند و به یک پیاده‌روی ساده می‌روند، همان صبح‌هایی است که کنار هم صبحانه می‌خورند و همان آخر شب‌هایی است که همدیگر را به یک لیوان چای گرم دعوت می‌کنند. زمان‌هایی که با هم حرف می‌زنند و زمان‌هایی که یکدیگر را گوش می‌دهند.

البته این رفتارها موجودی حساب مشترک دوستت دارم را چندان افزایش نمی‌دهد، اما گاهی یک کنار هم ماندن در سختی، یک برایم مهم نیست تو بیماری، من کنارت می‌مانم، یک فدای سرت، باهم دوباره از صفر زندگی را می‌سازیم، یک گذشته را فراموش کن و به فردا بیندیش، می‌تواند موجودی این حساب را از صد هزار تومان به صدها میلیون تومان افزایش دهد. آنقدر که زن و شوهر گمان کنند ذخیره ارزشی آنها برای مصرف تا آخر عمر کافی خواهد بود.

در سال 94 اولین کاری که می‌کنید یک «حساب مشترک دوستت دارم» با همسرتان باز کنید تا بتوانید لحظات عاطفی و مبادلات عاشقانه‌تان را در آن ذخیره کنید و بگذارید برای روزی که مشکلات زندگی باعث می‌شود از این حساب چک بکشید. آن هم نه یک چک بی‌محل!

تکرار شدن بدون تکراری شدن

بچه که بودیم آن‌قدر کلمات را برایمان تکرار می‌کردند تا از حفظ شویم. وقتی بزرگ‌تر شدیم و به مدرسه رفتیم هم یاد گرفتیم برای حفظ هر چیزی باید آن را تکرار کنیم. جدول ضرب و شعرهای مدرسه همه را حفظ کردیم تا در خاطرمان بماند و شاید برای همین است که فکر می‌کنیم تکرار به ماندگاری کمک خواهد کرد. البته این حرف اشتباه نیست، تکرار می‌تواند به ماندگاری کمک کند اما به شرط آن‌که مساوی با تکراری شدن نباشد. زیباترین تابلوی جهان که سال‌ها به دنبال پیدا کردن یک کپی زیبا از آن بودید، وقتی در دیوار خانه‌تان نصب شود، جایی که همیشه و هر روز آن را می‌بینید، اگر حواس‌تان نباشد آن‌قدر تکراری می‌شود که ممکن است اگر خوب فکر کنید ماه‌ها بدون کوچک‌ترین توجهی از کنار آن گذشته‌اید. داستان ما و همسرمان هم همین شکل است. اگر مراقب نباشیم و تکرارمان در زندگی هم به تکراری شدن‌مان بینجامد، فاتحه هیجان و گرما در زندگی خوانده شده است.

در سال 94 مراقب باشیم برای شریک همیشگی‌مان تکراری نشویم و حواس‌مان باشد او نیز در شلوغی زندگی‌ مانند تابلوی زیبا که به خاطر تکرار هر روزه مورد توجه قرار نمی‌گیرد، با بی‌توجهی ما روبه‌رو نشود.

هیس، اینجا خانواده زندگی می‌کند!

تا به حال به بیمارستان رفته‌اید؟ یک تابلوی تکراری روی دیوار بیشتر اماکن درمانی وجود دارد، آن را به خاطر می‌آورید؟ بله عکس کسی که انگشتش را روی بینی گذاشته و معنی آن این است: سکوت، آرام‌تر!

بگردید و یکی از این تابلوها را بخرید و به روی مهم‌ترین دیوارخانه‌ نصب کنید. شاید اگر روزی چند بار چشمتان به آن بیفتد، یادتان بماند این چاردیواری نیاز به سکوت دارد.

خانه ما جایی است که همه اعضای خانواده بعد از یک روز کاری و دست و پنجه نرم کردن با مشکلات، به آن برمی‌گردند. مرد خانه که این روزها با توجه به شرایط اقتصادی دوران سختی را می‌گذراند، خانم خانه که گاهی خارج از خانه مشغول است و بی‌بهره از مشکلات اشتغال نیست و گاهی هم در خانه، حکم یک نیروی پشتیبانی‌کننده و انرژی‌دهنده را برای بقیه دارد. فرزندان که به مدرسه و دانشگاه می‌روند، خلاصه هر کدام از اعضای خانواده با توجه به نقشی که دارند، از صبح تا عصر در تلاشند و وقتی به خانه بر می‌گردند، نیازمند یک پناهگاه امن و آرام هستند تا انرژی دوباره‌ای بگیرند و از این با هم بودن لذت ببرند.

اگر قرار باشد خستگی روزی که پشت سر گذاشتید، تحقیر رئیس اداره، خراب شدن ماشین، همه و همه را با خود به جمع خانوادگی‌ بیاورید و هر جا نتوانستید حقتان را بگیرید، فکر کنید می‌شود در خانه فریادش را بر سر اهالی چاردیواری کوچک‌تان بزنید، نه‌تنها کارکرد آرامش‌بخشی خانه از بین می‌رود، بلکه خود دلیلی می‌شود برای بیشتر شدن استرس‌های زندگی‌تان.

در سال 94 سعی کنید تا آرامش در خانه‌تان باشد. عصبانیت و خشم، عزت نفس همسران را از بین می‌برد و رابطه‌شان را با ترس و بی‌اعتمادی همراه می‌کند. برای حفظ آرامش خود برنامه داشته باشید و به همسرتان هم کمک کنید تا صدای شما از دیوارهای خانه‌تان آن‌طرف‌تر نرود.

گذشته‌ها، گذشته، خزان ما گذشته، منم به جستجوی سرنوشت!

از پنجره اطاقتان به بیرون نگاه کنید، به باغچه حیاط، به درختان حاشیه خیابان. باور کنید که اینها همان درختان و گل‌های خشک شده زمستان هستند. نفس باد صبا مشک فشان شده است و عالم پیر را دوباره جوان کرده است. اولین و مهم‌ترین درسی که باید از طبیعت بیاموزیم و به چاردیواری خانه بیاوریم، همین تولد دوباره است. نو شدن و رویش است و فراموش کردن خزان و سرما.

وقتی باغچه، بوی بهار به خود می‌گیرد، دیگر اثری از برف زمستان در آن نیست. وقتی به گل‌های آن نگاه می‌کنی، رنج و زحمت فصل سرما را به رخمان نمی‌کشد و سراسر شادمان می‌کند.

این یک روش جادویی برای همسرانی است که مشکلات را پشت سر گذاشته‌اند و می‌خواهند باغچه زندگی مشترکشان سر سبز و بالنده بماند.همیشه گفته‌ام که زندگی بدون مشکلات وجود ندارد پس باید از آنها عبور کنیم، اما مهم تر از عبور این است که دیگر به گذشته و روزهای پر مشکل فلش بک نزنیم و با دیدن جوانه‌های امید، سرمای زمستان را از یاد ببریم.

در سال 94، گذشته‌ها را به گذشته بسپارید مگر آن‌که درسی در آن باشد که شما را از یک تجربه محکوم به شکست دور کند. در غیر این صورت پنجره‌های خانه را باز کنید و بگذارید احساس‌تان هوایی بخورد.

آرزوی ما این است که امسال یکی از بهترین سال‌های زندگی‌تان باشد، اما آرزوی من و شما کافی نیست. باید دست به کار شویم. (جام جم سرا/ ندا داودی / چاردیواری، ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)

190

در های خانه را زیبا کنیم

درها بخش مهمی از خانه را تشکیل می‌دهند. وارد هر بخشی از خانه که می‌خواهی بشوی، ابتدا باید از یک در عبور کنی. وقتی در خانه نشسته‌ای، در هرسوی خودت دری را می‌بینی. از صبح تا شب بارها چشمت به این در و آن در می‌افتد و بی‌توجه از کنارش رد می‌شوی. حال نظرت چیست که دستی به سر و رویش بکشی و کمی خوشگلش کنی؟

طرح‌های زیادی هست که می‌توانید روی در پیاده کنید؛بخصوص برای تزئین اتاق کودک یا کلاس‌هایی که برای کودکان تشکیل می‌شود، می‌توانید تنوع فراوانی را وارد کارتان کنید. احتمالا تا به حال فکرتان به سمت این طرح‌های جالب و خاص نرفته بود، ولی مطمئنا از این لحظه با دیدن نمونه‌هایی که به شما معرفی می‌کنیم، ایده‌هایی جالب و خلاقانه در ذهنتان جرقه خواهد زد.

دختر سرخپوست: در را به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز درآورید. با پارچه سیاه رنگ، مثل یک چادرسیاه کهنه که دیگر به آن نیاز ندارید موهای دخترک را درست کنید و با میخ به دور وصل کنید. با مقواهای رنگی سربند رنگارنگ دختر به همراه پرهای روی سرش را درست کنید و در جای مناسب وصل کنید. اگر نمی‌خواهید آن در را باز کنید، موها و سربند را مانند عکس بزنید، اما اگر قصد بازوبسته کردن آن در را دارید موها و سربند را کمی بالاتر وصل کنید. چشم‌ها، بینی و لب خندان را بکشید یا با مقوا درآورید و بچسبانید. دختر سرخپوست بزودی به یکی از اعضای خانواده شما تبدیل خواهد شد.

جغد: طرحی زیبا و هوشمند برای در اتاق کودک. خطوط دور طرح را بکشید و سپس هر قسمت را به رنگی مناسب درآورید. اگر رنگ‌بندی مانند این عکس باشد، طرح به درد اتاق کودک می‌خورد. اما می‌توانید رنگ‌های سنگین‌تری انتخاب کنید و همین طرح را برای اتاق خودتان به کار ببرید.

آدم برفی: به این در نگاه کنید. با دیدن آن چه حسی به شما دست می‌دهد؟ تقریبا هرکس که آن را می‌بیند لبخند به چهره می‌آورد. یک آدم برفی شاد و خندان، در حالی که کلاهی شیک به سر گذاشته و شال گردنی رنگارنگ بسته در مقابل شما ایستاده است. می‌توانید ساعت‌ها روبه‌رویش بنشینید و با دیدنش تمام غم و غصه‌ها را به دست فراموشی بسپارید. این در برای اتاق کودکان بخصوص در فصل سرما بسیار مناسب است. در را به رنگ سفید درآورید. با مقوای سیاه‌رنگ بزرگ برای آدم برفی کلاه درست کنید و با مقواهای رنگی، کلاه را تزئین کنید. کلاه را با پونز روی دیوار بالای در وصل کنید. یک جفت چشم عروسکی درشت برای آدم برفی بچسبانید. سپس با رنگ، بینی و دهان را نقاشی کنید. با تکه پارچه‌ای مناسب شال گردن درست کنید و در قسمت گردن آدم برفی بچسبانید. پس از آن دکمه‌ها را بکشید و در پایان، برای زیباتر شدن کار یک جفت شاخه درخت را در جای دست‌ها نقاشی کنید تا آدم برفی خندانتان کامل شود.

جادوگر: کارتون جادوگر شهر اُز را به یاد دارید؟ دوروتی به همراه یک آدم آهنی، شیر و مترسک به سراغ جادوگر سبزرنگ و بدجنس سرزمینی رفت که همه چیزش به رنگ سبز بود و به همین دلیل آن جا را سرزمین زمرد هم می‌نامیدند. دوروتی توانست جادوگر را شکست دهد و حالا شما هم می‌توانید. کلاه مخروطی‌شکل و لبه‌دار جادوگر را با مقوا درست کنید و با کاغذ رنگی یا پارچه تیره رنگ رویش را بپوشانید.

دست‌ها را با مقوایی که به شکل استوانه درمی‌آورید درست کنید و برای درست کردن از مچ به پایین، می‌توانید از دستکش استفاده شده و بی‌مصرف آشپزخانه یا پزشکی استفاده کنید، اما آن را به رنگ سبز درآورید، داخلش را پر از پنبه، پارچه یا خرده کاغذ کنید و ناخن مصنوعی بلند برای آن بچسبانید تا بیشتر شبیه دست یک جادوگر شود. با پارچه سیاه، شنل خفاشی‌شکل آن را درست کنید. برای درست کردن پاها، جوراب نخی بلند را پر از پنبه یا پارچه کنید و آن را داخل یک جفت کفش از رده خارج کنید و به داخل کفش بچسبانید.

اجزای بدن جادوگر را به هم وصل کنید و او را سوار بر جارو کنید. این جادوگر توسط شما دستگیر شده و شما برای افتخار کردن به شجاعت و توانتان، آن را به در اتاق آویزان می‌کنید.

بادکنک: این طرح مناسب اتاق کودک و همچنین کلاس کودکان است. چند نخ کاموا یا روبان را از پایین به یکدیگر بچسبانید تا مانند نخ بادکنک‌ها شود. سپس تعدادی بادکنک رنگ و وارنگ کوچک را بادکنید و آنها را مانند عکس در کنار یکدیگر بچسبانید. در ظاهری فوق‌العاده به خود می‌گیرد. اگر این طرح را برای در کلاس بچه‌ها استفاده می‌کنید، می‌توانید به تعداد بچه‌ها بادکنک بچسبانید و با ماژیک نام هر کودک را روی یک بادکنک بنویسید.

درخت: برای درست کردن این درخت، به تعدادی کارتون خالی نیاز دارید تا بتوانید از مقواهایش استفاده کنید. در را به رنگ آبی آسمانی درآورید و با مداد، طرحی اولیه از درخت روی آن بکشید؛ سپس مقواهای کارتون را تکه‌تکه و اندک نم کنید، آنها را بپیچانید و با چسب چوب روی در بچسبانید. مقوای خیس شده و پیچانده شده بافت تنه درخت را بخوبی نشان می‌دهد. شاخه‌ها و ریشه‌ها را نیز با ظرافت درست کنید و در جایشان قراردهید. برگ‌ها را با کاغذرنگی در انواع رنگ سبز برش درست کنید و روی ساقه‌ها بچسبانید. در پایان، علف‌های زیر درخت از جنس کاغذرنگی را در جای خود قرار دهید. درخت طرحی زیبا و سنگین، مناسب تمام اتاق‌هاست. شما می‌توانید برگ‌ها را همراه شکوفه‌ها قرار دهید، آنها را به رنگ‌های پاییزی درست کنید یا به جای برگ، با پنبه برف درست کنید و زمستان را یادآوری کنید. هر یک به شکلی زیبا خواهید شد.

پنگوئن: هرجا که حرف از درست کردن کاردستی و اشیای تزئینی باشد، جای پنگوئن‌ها محفوظ است. پنگوئن‌ها‌ از بانمک‌ترین موجودات دنیا هستند. پرنده‌ای بامزه که با مایل شدن به سمت چپ و راست تند می‌دود و خنده هر انسانی را درمی‌آورد. می‌توانید اتاق کودک‌تان را به شکل این حیوان جالب درآورید تا او همواره در آن جا حسی شاد و پرخنده داشته باشد. با کشیدن خط دور، قسمت سفید و سیاه بدن پنگوئن را از هم متمایز کنید و هر بخش را به رنگ خود درآورید. چشمان سیاه رنگ پنگوئن را هم بکشید. با مقوا یا کاغذرنگی قرمز و آبی کلاه را درست کنید و‌ روی سرش بچسبانید. با مقوا یا پارچه قرمزرنگ به سراغ شال گردن بروید سپس با مقوا یا کاغذ نارنجی رنگ نوک و پاها را درست کنید. حال به پنگوئن‌تان نگاهی بیندازید. این پرنده وجود شما را سراسر شادی و شعف می‌کند.

(چاردیواری-ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)

چه کنیم سرطان نگیریم؟

این روزها دغدغه بخور نخورها حسابی فکر مردم را مشغول کرده است مخصوصا اگر اسم سرطان هم به میان بیاید.

این که چکار کنیم سرطان نگیریم فکر خیلی ها را به خود مشغول کرده است زیرا هر روز از گوشه و کنار گفته‌هایی می‌شنویم که مثلا انجام فلان کار یا خوردن و نخوردن چیزی می‌تواند ما را از سرطان‌هایی که این روزها خیلی ها را هم گرفتار خود کرده است، نجات دهد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، از آنجایی که سرطان یکی از بیماری‌های شایع قرن ما است و روزانه هزاران نفر را به کام مرگ می فرستد دانستن دقیق این گفته‌ها می تواند کمک بسیاری کند هرچند همه می دانند که می توان در صورت داشتن روحیه ی قوی سرطان را شکست داد اما بهتر است علاج واقعه را قبل از وقوع انجام دهیم.

ممحمدرضا قوام نصیری رئیس انجمن رادیو تراپی انکولوژی ایران و عضو کمیته جامع مبارزه با سرطان وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در مورد ابتلا به سرطان می‌گوید: به طور کلی افرادی که دستگاه ایمنی ضعیف‌تری دارند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان قرار می‌گیرند. بنابراین سرطان در دو رده سنی اطفال و سنین بالای 50 سال بیشتر مشاهده می‌شود.

استرس را از خود دور نگه دارید

قوام نصیری با اشاره به اضطراب و استرس به عنوان اولین و مهم ترین عامل سرطان می‌گوید: دوری از استرس که یکی از عوامل شناخته شده در ابتلا به اکثر بیماری‌ها از جمله دیابت، بیماری های قلبی عروقی و سایر ناخوشی‌ها است به عنوان مهم ترین عامل پیشگیری در ابتلا به سرطان شناخته شده است و به نوعی در صدر جدول موارد پیشگیرانه قرار گرفته است. زیرا غالبا استرس با تضعیف ایمنی بدن و فعالیت مراکز ابتدایی بدن همراه است. در واقع هرچه استرس بیشتر باشد کاهش فعالیت ایمنی بدن را به همراه خواهد داشت بدین ترتیب استرس یک عامل بسیار مهم است که نباید از آن غافل شد.

اضافه وزن را دست کم نگیرید

رئیس انجمن رادیو تراپی آنکولوژی ایران معتقد است: متناسب نگه داشتن وزن بدن یا همان کاهش ذخایر چربی بدن در جلوگیری از ابتلا به سرطان از اهمیت بسیاری برخوردا است.

تنبل‌ها به هوش

وی در ادامه عنوان کرد: استفاده از ورزش‌های مناسب سن و موقعیت محل زندگی مانند پیاده روی و ورزش‌های هوازی(هر تمرینی که سبب افزایش ضربان قلب برای مدت نسبتا طولانی شود ورزش هوازی است مانند ایروبیک) در این امر موثر است. هم چنین انواع بازی و فعالیت می‌تواند از سرطان‌های سنین پایین پیشگیری کند.

آلودگی هوا

عضو کمیته جامع مبارزه با سرطان وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی معتقد است: هوای آلوده و وجود سرب از دیگر عوامل شناخته شده در ابتلا به سرطان‌ها هستند.به عبارت دیگر سرب و سوختن ناقص بنزین یا پالایش ناصحیح آن که میتواند ایجاد آلودگی کند روی تمام دستگاه‌های مختلف بدن اثر گذار است و می‌تواند در بروز سرطان به خصوص سرطان خون و مغز استخوان نقش مهمی داشته باشد. علاوه بر این حتی آلودگی هوا ممکن است سرطان ریه را به همراه آورد.

آیا شغل شما سرطان زاست؟

وی در این خصوص اظهار کرد: مشاغلی هستند که ممکی است افراد را به طور اجتناب ناپذیری به انواع سرطان‌ها گرفتار کنند. به عبارت دیگر بعضی از سرطان‌ها در برخی مشاغل بیشتر دیده می شوند. به طور مثال افرادی که در رنگ رزی ‌ها کار می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان مثانه هستند. هم چنین افرادی که با براده‌های چوب سروکار دارند دچار سرطان راه تنفسی فوقانی و سر و گردن مخصوصا سینوس می‌شوند. افرادی که در معادن ذغال سنگ کار می‌کنند نیز بیشتر در معرض ابتلا به سرطان ریه هستند.

مصرف برخی داروها بدون تجویز پزشک جدا ممنوع

قوام نصیر راجع به این موضوع این گونه توضیح می‌دهد: استفاده از برخی داروها مثل داروهای هورمونی مانند داروهای کاهنده قند خون و پیشگیری از بارداری، کورتون از جمله دگزامتازون و بتامتازون در پیشرفت و ابتلا به سرطان موثر هستند.

همیشه پای دخانیات در میان است

وی ضمن مضر خواندن انواع دخانیات گفت: مصرف سیگار درصد ابتلا به سرطان ریه‌، مثانه و سرطان سینه در خانم‌ها را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.

از مصرف روغن تا چربی تا ابتلا به سرطان

رئیس انجمن رادیو‌تراپی انکولوژی ایران استفاده از ریز مغذی‌ها را در جلوگیری از سرطان موثر دانست و بیان کرد: فقدان ریز مغذی‌ها مانند ویتامین‌های A ( هویج، جگر، کره، کدو،اسفناج و...) ،ویتامینE(سویا، سیب زمینی، زیتون و ... )، مواد ارگانیک یا طبیعی ، سیلیسیم(جو خام، پوست سیب زمینی، فلفل سبز، خیار و جوانه حبوبات و ...) و روی احتمال ابتلا را زیاد کرده زمینه را برای پیشرفت سرطان‌های روده بزرگ، سینه، دستگاه گوارش‌، پروستات و... فراهم می‌کند.

وی افزود:روغن‌هایی که در حرارت بالا قرار می‌گیرند به علت ایجاد کربن‌های آروماتیک می‌توانند سرطان زا باشند. نیترات زیاد سرطان مری و معده را افزایش می‌دهد.

چربی‌های اشباع را هم جدی بگیرید زیرا این مواد اگر همراه با گوشت قرمز مصرف شوند سرطان روده بزرگ می آورند.

تکراری‌ترین توصیه‌ای که اغلب دانشمندان‌، پزشکان و متخصصان آنکولوژی برای تمام رده‌های سنی در هر شرایط و با هر جنسیتی دارند این است که غذای کم چرب و کم نمک، میوه و سبزیجات تازه ، املاح معدنی، ویتامین‌ها و ...در جلوگیری از ابتلا به سرطان نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

شلغم را بخارپز کنیم یا آب پز؟

سید علی کشاورز اظهار داشت: برای درمان سرماخوردگی مصرف مایعات گرم،‌ انواع سوپ و آش توصیه می‌شود که شیر و چای در این میان تأثیر بیشتری داشته و خوردن میوه نیز به دلیل وجود ویتامین‌های مختلف آن در تقویت سیستم ایمنی مؤثر است.

به گزارش فارس،‌ وی با اشاره به اینکه افرادی که بیشتر از سایرین میوه مصرف می‌کنند، کمتر دچار سرماخوردگی می‌شوند، افزود: مصرف شلغم در زمان سرماخوردگی بسیار توصیه می‌شود و بخور آن نیز برای باز شدن سینوس‌ها و رفع گرفتگی بینی مؤثر است.

این متخصص تغذیه گفت: شلغم سرفه را تسکین می‌دهد و آب شلغم نیز قند خون را پایین می‌آورد همچنین افراد در صورتی که گلو درد دارند، قرقره آب پخته شلغم برای آنها توصیه می‌شود.

کشاورز ادامه داد: بهترین شیوه برای تهیه شلغم که ویتامین و خواص درمانی آن حفظ شود، بخارپز کردن آن است. در این شرایط تمام خواص درمانی شلغم حفظ می شود. در حقیقت این روش در مقایسه با آب پز شدن شلغم بهتر است زیرا هنگام آب پز شدن بخشی از خواص درمانی شلغم که مانع از ابتلای مصرف کننده به سرطان می شود از شلغم خارج می‌‌شود.

وی خاطر نشان کرد: مصرف انواع سبزی و میوه به ویژه به صورت پخته، کمک می‌کند تا سرماخوردگی زودتر رفع شود و طول دوره درمان کاهش یابد.

چگونه در ۷ روز بدنمان را کاملا از قندها پاک کنیم

به گزارش جام جم سرا به نقل از زومیت، اگر شما به هر کدام از سوال‌های بالا پاسخ مثبت دادید، وقتش است که قند را تا حد امکان از بدن خود دور کنید. اما چطور می‌توان چنین کرد؟

۱. تصمیم به انجام این سم‌ زدایی بگیرید

شما می‌توانید در همین لحظه این کار را بکنید. تنها باید تصمیم بگیرید. بگویید: «وقتش است قند را کنار بگذارم و زندگی سالم‌تری داشته باشم. بله، گام اول انجام شد.»

۲. از همین لحظه دیگر مواد قندی مصرف نکنید

گفتنش بسیار راحت‌تر از انجام آن است. در همین لحظه قند و شیرینی‌های دیگر را کامل ترک کنید. دیگر حتی از شیرین کننده‌های مصنوعی نیز استفاده نکنید. این مواد اشتهای شما را برای مصرف قند افزایش داده و سبب ذخیره چربی می‌شوند. از موقعی که تصمیمتان را گرفتید، کلیه غذاهایی که دارای روغن‌ هیدروژنه یا چربی‌های ترانس یا مونوسدیم گلوتامات (MSG) هستند را نیز باید کنار بگذارید.

۳. آب، قهوه و چای بنوشید

به بیان دیگر، کالری ننوشید. از نوشیدن آب میوه‌ها به خصوص انواع صنعتی احراز کنید. مصرف آب میوه طبیعی و سبزیجات مانعی ندارد اما سعی کنید در مقادیر مناسب و به اندازه استفاده نمایید. به هیچ وجه نوشابه یا نوشیدنی‌های ورزشی مصرف نکنید.

۴. مقداری پروتئین به رژیم غذاییتان اضافه کنید

انرژی مورد نیازتان در طول روز را با مصرف مقداری پروتئین، به خصوص در نوبت صبحانه، تامین نمایید. این امر به تنظیم مقدار قند خون و انسولین شما کمک می‌کند و از اشتهای شما برای غذاهای شیرین می‌کاهد.

۵. کربوهیدرات و قند مناسب را مصرف کنید

اغلب می‌گویند در رژیم غذایی کم قند، باید که از قندها به صورت کامل دوری کرد. اما انواعی از کربوهیدرات‌ها هستند که شما می‌توانید هر چقدر که میل دارید از آن‌ها استفاده کنید: «سبزیجات»، اما حواستان باشد که از سبزیجات نشاسته‌ای استفاده نکنید. نباید سیب زمینی، کدو مسما و چغندر بخورید. این کار تنها برای ۷ روز الزامی است. پس از یک هفته، می‌توانید دوباره از این مواد استفاده کنید.

۶. مقداری چربی استفاده کنید

چربی‌ها لزوما شما را چاق نمی‌کنند. گمراه کننده به نظر می‌آید. این طورنیست؟ اما این قندها هستند که نقش اصلی را در چاق شدن بر عهده دارند. چربی‌ها به شما احساس سیری القا می‌کنند و قند خون شما را متعادل نگاه می‌دارند. بدن شما برای انرژی دهی به سلول‌هایتان و دریافت مقادیر بالای انرژی، نیازمند چربی‌ها است.

۷. برای سخت‌ترین مرحله آماده شوید

حالات اضطراری کاهش قند خون واقعی هستند. برای خودتان یک بسته‌ی مقابله با حالت اشتهای اضطراری قند آماده کنید. مانند مقداری از مواد پروتیینی، میوه‌جات و مقداری اندکی چربی.

۸. استرس و تنش‌های خود را تحت کنترل درآورید

خود را دچار تنش بیش از حد نکنید. کمی تمرین ورزشی کنید، نفس عمیق بکشید، کمی یوگا تمرین کنید و اجازه ندهید تنش‌ها و استرس شما را ترغیب به مصرف دوباره قندها کنند.

۹. از وقت خواب خود کم نکنید

خواب اندک شما را ترغیب می‌کند، سیستم بدن خود را با قندها و کربوهیدرات‌ها سرپا نگاه دارید. در تحقیقی مشخص شده است، دانشجویانی که به جای ۸ ساعت، تنها ۶ ساعت می‌خوابند، در این افراد هورمون‌های گرسنگی‌ افزایش یافته و از طرف دیگر هورمون‌های سرکوب کننده اشتها کاهش می‌یابند.