عزاداری زندانیان اوین در روز عاشورا [+ عکس]

جام جم سرا به نقل از مهر :تهران، بارش باران، روزعاشورا، تقاطع چمراه و یادگار امام(ره) ... اینجا بازداشتگاه اوین است. زندانی ۴۳ ساله که امروز نام بزرگترین و تنها بازداشتگاه پایتخت را از آن خود کرده است. زندانیان اوین هم ماه محرم را درک می کنند. از زندانیان ایرانی تا دزدان دریایی کارائیب همه و همه خود را به مراسم عزاداری سید سالار شهیدان می رسانند.

ساعت ۹ صبح روز عاشوراست و اداره کل فرهنگی زندان اوین مانند هر سال تدارک ویژه ای برای دهه محرم دیده است. از سیاه پوش کردن اندرزگاه ها و نمازخانه ها تا رزرو مداح و دعوت از عزاداران حسینی ... همه دعوتند، فرقی نمی کند ایرانی باشی یا خارجی، مسلمان باشی یا مسیحی، جرمت بازرگ باشد یا زندانی جرایم غیرعمد یا مالی، اینجا همه زیر بیرق امام حسین(ع) متوسل شده و برای مظلومیت سالار شهیدان کربلا اشک می ریزند.

به هیات محبان اهل بیت خوش آمدید

بر اساس این گزارش محل برگزاری هیئت محبان اهل بیت بازداشتگاه اوین به دلیل حضور تمام زندانیان در مراسم عزاداری چندین بار پر و خالی شد. به نوعی اگر همه بخواهند همزمان در مراسم حضور داشته باشند مساحت نمازخانه جواب عزاداران را نمی دهد. دو نفر در ابتدای نمازخانه مسئول کفشداری عزاداران هستند و به تمام میهمانان خوش آمد می گویند. مداح اهل بیت مرثیه سرایی می کند؛ برخی در فکر فرورفته اند و برخی هم اشک می ریزند. از پیرمرد خمیده 70 ساله تا جوان ۲۵ ساله جزو لیست عزاداران حسینی در دفتر کائینات ثبت شده اند. اما باید گفت که حال و هوای هیئت عزاداری در اوین کمی شاید با سایر هیاتها فرق داشته باشد.

اینجا عزاداری کمی فرق دارد

اینجا اولین خواسته ات از سید الشهدا آزادی است؛ اشک های زندانیان یا برای ندامت از گناه است و یا رهایی از حق الناس یا درخواست رافت خداوند برای بخشش حق الله؛ وقتی در چهره زندانیان خیره می شوی تنها جسم آنها را می بینی که در مجلس عزای حسین(ع) حاضر شده اما تو نمی دانی که روح آنها به کجا پر کشیده است. خانه، خیابان، هیئت محل، دوستان، کربلا، جرمی که رخ داده، اشتباهی که انجام داده و شاید هم به یاد عزیز از دست رفته ... اما لحظه ای وارد عزا می شوند و بی اختیار اشک می ریزند.

دستانشان برای آمین گفتن دعا بالا می رود و فریاد یا ابالفضل(ع) سر می دهند. "آیا کسی هست که مرا یاری کند؟". برخی فکر می کنند که فراموش شده اند و برخی هم مات به یک نقطه خیره می شوند. کسی حواسش به دوربین عکاسی یا فیلمبرداری نیست و اصلا برایشان اهمیت ندارد. آنها دل شکستگانی هستند که هر روز آنقدر وقت دارند تا با خود بارها و بارها خلوت کنند و شاید حضور آنها در عزاداری سیدالشهدا(ع) اعلام نتیجه خلوت های شبانه شان باشد. آنها می دانند که باید از حسین(ع) و خدای حسین(ع) چه طلب کنند. شاید برای همین عزاداری در اوین با سایر عزاداری ها کمی فرق دارد.

وقتی "واشنگتن" هم سینه زن شد

نکته قابل تامل حضور زندانیان غیر ایرانی در هیئت محبان اهل بیت است. مجرمانی که به دلیل قاچاق یا ورود غیرقانونی به کشور یا برخی عناوین مجرمانه در ایران دستگیر و محکوم شده اند. ریچارد، ویلیام، فاوین و ... از سیاه پوست تا مسیحی.

یکی از زندانیان می گفت: سالهای اول خارجی ها زیاد توجهی به اینگونه مراسم نمی کردند اما آرام آرام شیفته هیئت سیدالشهدا شدند. بعنوان مثال یک زندانی به نام واشنگتن داریم که هیکلی درشت و ورزشکاری دارد و آنچنان سینه می زند که اگر تو جای سینه او باشی قطعا خرد می شوی. حتی ریتم تند سینه زنی را هم یاد گرفته و پا به پای عزاداران مسلمان ایرانی میدان داری می کنند.

یکی دیگر از زندانیان در مراسم عزاداری می گفت: در میان زندانیان افرادی هستند که کمی بعنوان افراد پرکینه شناخته شده اند چون هم به مذهب و دین بی اعتنایی و توهین می کنند و هم دل خوشی از قضات ندارند. به نوعی این نوع زندانیان که تعدادشان هم بسیار کم است معتقدند در زندان خدا وجود ندارد. اما همین افراد را امروز در هیئت دیدیم و برایمان جالب بود. هر چند فقط مدت کوتاهی بودند و رفتند اما همینکه از طرف آقا دعوت شده اند قابل تامل است.

بازداشتگاه اوین با همه امکانات رفاهی و فرهنگی (استخر، سونا، ورزشگاه، زورخانه، سلول های مجهز به تلویزیون و یخچال، آشپزخانه عمومی، کتابخانه، نمازخانه و غیره ...) باز هم زندان است. با تمام حاشیه های یک جامعه از مجرمین... برای همین شاید کمی کار فرهنگی انجام دادن از سوی زندانیان مشکل باشد.

در این میان یکی از زندانیان حرف خوبی زد و گفت: همه ما می دانیم که ایراد زندانی شدن ما قاضی نیست و قطعا خودمان اشتباه و خلاف کرده ایم. برخی می خواهند تا آخر عمر سرخود را کلاه بگذارند و قاضی را متهم کنند اما اگر وجدان داشته باشی می فهمی که اشتباه از سمت تو بوده است.

مزه قیمه امام حسین(ع) در اوین هم خوشمزه است

حال و هوای محرم در اوین شاید کمتر روایتگری شده باشد. اما نذری امام حسین(ع) در هرکجای دنیا یک طعم و یک مزه می دهد. یکی از زندانیان می گفت: امسال سالن ۵ و ۶ پول روی هم گذاشتند تا نذری بدهیم. همه چی آماده بود و نذری ها توزیع شد اما یکی از سالن های دیگر نتوانسته بود مبلغ مورد نیاز را جمع آوری کند و بچه ها غذایشان را با آن سالن نصف کردند تا همه با هم در نذر سیدالشهدا(ع) سهیم شویم. این گزارش در حالی است که برای امشب هم زندانیان در تدارک پخت قیمه هیئت بودند. به قول یکی از آشپزها که می گفت: قیمه امام حسین(ع) همیشه یک مزه خاصی دارد.

کلام آخر ما هم با گفته های حاج اصغر بادین فکر مداح اهل بیت زندان به پایان رسید. می گفت: دو سال است که دهه محرم میهمان اوین هستم. مداحی در میان دل شکستگان اوین حال و هوای خودش را دارد. می گفت: باید نام این مکان را تغییر دهند و بگذارند دانشگاه اوین چون اینجا همه چیز به زندانیان یاد می دهند. از ورزش تا کار و سواد و غیره ... با این حال خدا توفیق داده تا برای این عزیزان مداحی کنم.

برخلاف رسانه های خارجی ورود به زندان اوین برای خبرنگاران هیچ گونه محدودیت امنیتی ندارد. راحت می توانید درخواست داده و حتی با دوربین عکاسی وارد شوید. گفتگو و مصاحبه با زندانیان هم مشکل نیست. با این حال مشاهده فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی در بزرگترین زندان پایتخت قابل تامل است. از زیباسازی فضاهای اندرزگاه ها تا نظافت و تسهیلات رفاهی برای زندانیان این شائبه را برای بازدید کننده ای که اطلاعی از تنهایی و محبوس بودن یک انسان در بند ندارد ایجاد می کند که انگار وارد یک فرهنگسرا شده اید. با این حال هرچند سازمان زندانها و مدیریت اوین تمام تلاش خود را برای تنوع فرهنگی و آموزشی و حتی اشتغال زندانیان به کار گرفته اند اما باید دولت، جامعه و قانونگذار تمام راه های وقوع جرم در جامعه را کاهش داده تا شاهد محبوس شدن شهروندان به دلیل جرایم مختلف نباشیم. ( سید هادی کسایی زاده )

خانه نقلی با قابلیت نقل مکان [مجموعه عکس]

یکشنبه 2 آذر 1393 ساعت 08:13

یک شرکت ساخت و ساز و طراحی خانه‌های زیست محیطی، خانه‌ای سیار ساخته است که با تعبیه چهار چرخ در زیر آن، افزون بر آن که قابلیت انتقال به مکانهای متفاوت را دارد، تمام نیازهای یک زوج جوان را نیز در خود جای می‌دهد.

«آب و محیط زیست» از نوع چینی! [مجموعه عکس]

تصویر زندگی

یکشنبه 2 آذر 1393 ساعت 10:25

حداقل ۶۰ درصد از منابع آب زیرزمینی چین با کیفیت «بسیار ضعیف» و یا «نسبتا ضعیف» شناخته می‌شود. معنای چنین کیفیتی آن است که مردم نمی‌توانند از این آب‌ها مستقیما برای نوشیدن بهره‌ای ببرند. گزارشی جدید در این زمینه نشان می‌دهد که یک بحران عمیق زیست محیطی در این کشور در حال جریان است.

دوچرخه‌سواری در مسیر ون‌گوگ! [مجموعه عکس]

جام جم سرا: کارگاه Roosegaard که در واقع یک شرکت طراحی در هلند است، بتازگی آخرین نوآری‌ها را در مسیری چند کیلومتری نشان داده که مورد استفاده دوچرخه سواران است. آن‌ها که این مسیر را دیده‌اند می‌گویند هیچ چیز مانند قدم زدن شبانه در این مسیر نیست! راهی که به مسیر «ون گوگ» مشهور شده، راهی روشن و نورانی است که درخشش آن در تاریکی شب جلوه‌ای زیبا رو پیش رو می‌گذارد.

(ترجمه: زری حسین‌زاده/عکس: دلایف)

رقص نوه دیکتاتور بر زخم خونین مردم [مجموعه عکس]

جام جم سرا به نقل از ایسنا: العالم نوشت: «بنان» و مادرش «رغد» فرزند ارشد صدام، عکس‌های حنابندان و همچنین عروسی را منتشر کردند. بنان، بر روی صفحه خود در اینستاگرام، کارت دعوت عروسی خود را منتشر کرد. این کارت، به شکل عقاب طراحی شده است که آرم رژیم بعث در عراق بود.

سایت خبری «روسیا الیوم» تأکید کرد که در یکی از عکس‌های منتشر شده، رغد در حال آویختن نشان و مدالی به گردن بنان است و در این عکس، نیمی از چهره «ساجده خیرالله» همسر صدام هم به چشم می‌خورد.

.

بر اساس اطلاعات درج شده بر روی کارت دعوت، به نظر می‌رسد که این عروسی در تاریخ چهاردهم ماه جاری میلادی در سالن فورسیزن در امان برگزار شده و نوه صدام، به همسری بدر رعد محمود درآمده است.

.

به گزارش جام جم سرا، شمار زیادی از کاربران عراقی، با انتشار این عکس‌ها، به برگزاری این مراسم واکنش نشان دادند:
«رضا الساعدی» زیر عکس‌های عروسی بنان نوشت: این عکس رغد است که نشان و مدالی به گردن دختر خود می‌آویزد، مدالی که به اشک و خون ملت عراق آلوده است، عراقی که به سبب سیاست‌های مسخره پدرش پاره پاره شده است.

«نسمه شتاء» نیز نوشت: به این نوه لوس صدام می‌گویم، رقصیدن بر زخم‌های مردم عراق کافی است؛ بهتر است احترام خونی که از مردم عراق ریخته شده و همچنان در موصل، تکریت، الانبار و دیگر شهر‌ها همچنان بر زمین می‌ریزد نگه دارد و اموالی را که برای برگزاری این عروسی بزرگ هزینه کرده است، به خزانه مردم عراق برگرداند زیرا این اموال را افراد خانواده‌اش از ملت عراق سرقت کرده‌اند.

«حیدر مالک» نیز در این خصوص نوشت: چطور می‌توانی با خرج کردن میلیون‌ها دینار از اموال میلیون‌ها یتیم، بیوه و آواره عراقی شاد باشی؟ عراقی‌هایی که به سبب تو و خانواده‌ات به خاک سیاه نشسته‌اند.

شور جوانی با چاشنی مظلومی و پاشایی [مجموعه عکس]

تصویر زندگی

دوشنبه 3 آذر 1393 ساعت 07:47

دنبال کردن رخدادهای ورزشی بخشی از علائق فردی جوانان و‌ گاه حتی کودکان و بزرگسالان دیگر از اعضای خانواده را تشکیل می‌دهد. منتخبی از تصاویر ثبت شده در حاشیۀ شهرآورد پایتخت را با محور قرار دادن شور و شوق جوانی و شادی‌های آنها گرد آورده‌ایم که در ادامه می‌توانید به تماشا بنشینید.

قضیه، ساده نبود: معلم بروجردی زیر خاک خفت [مجموعه عکس]

گزارش تصویری تشییع جنازه محسن خشخاشی

دوشنبه 3 آذر 1393 ساعت 13:24

روی تخته نوشت: «قضیه بسیار ساده است». خودش هم باورش شده بود که قضیه ساده است اما گمان نمی‌کرد روزی دانش‌آموزی به جای آنکه قلم و خودکار از جیب خود درآورد، قضیه را ساده نگیرد و سخت‌ترین راه را برای حل ساده‌ترین مشکل زندگی‌اش انتخاب کند.

شغل شما؟ کشتی خُردکن هستم! [مجموعه عکس]

تصویر زندگی

سه شنبه 4 آذر 1393 ساعت 08:27

تعمیر کشتی‌های فولادی ساخته شده با تکنولوژی چندین دهه قبل که عمر مفیدشان به پایان رسیده است دیگر اقتصادی نیست. بنابراین تعداد زیادی از آن‌ها به سواحل هند، پاکستان و بنگلادش فرستاده می‌شوند که در آنجا نیروی کار ارزان و تقاضا برای دستیابی به فولاد بالاست؛ مقررات حفظ محیط زیست نیز در این مناطق بسیار سهل‌انگارانه تدوین شده‌اند. همۀ این‌ها شغلی را پدید می‌آورد به نام «کشتی خردکن».

طبیعت پاییزی: پارک ملت تهران [مجموعه عکس]

جام جم سرا: این بوستان در تهران، از شرق به خیابان ولیعصر، از جنوب به بزرگراه نیایش، از غرب به مجموعه ورزشی انقلاب و از شمال به ساختمان مرکزی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران محدود می‌شود.

شاید جالب باشد که بدانید بر پایهٔ یکی از نظرسنجی‌های انجام‌گرفته از سوی زیرمجموعه‌های شهرداری تهران، این بوستان اولین بوستانی است که شهروندان تهرانی به عنوان محلی تفریحی برای گردش و سیاحت به میهمانی غیر تهرانی معرفی می‌کنند.

(عکس: فؤاد اشتری/تسنیم)

باران شعر و شبنم و شبدر [مجموعه عکس]

طبیعت پاییزی

چهارشنبه 5 آذر 1393 ساعت 09:19

سلام خوب من! امروز به اتفاق همین آسمان بلند، به اتفاق همین روزهای با تو قشنگ، به اتفاق همین صبح پاک که با تو آغاز می‌شود، می‌خواهم به زندگی سلام کنم؛ از مهربانی، از عشق بگویم... حال تو که خوب است؛ مگر نه؟