لذتی به نام آبتنی رایگان

جام جم سرا: تصور وجود استخرهایی با شهریه‌های میلیونی برای اغلب افرادی که برای شنا به اینجا می‌آیند، آسان نیست چون وجه مشترک بیشتر آنها این است که جزو طبقه متوسط و ضعیف جامعه هستند. هر چند می‌توان فهمید بیشتر آنها به دلیل هزینه‌های بالای استخر این محل را برای آبتنی انتخاب کرده‌اند، اما هستند افرادی که تمیزی آب و همراه‌شدن با کودکانشان را برای آمدن به اینجا بهانه می‌کنند.

بر خلاف این که این محل جزو مناطق باستانی است و روی تخته سنگی نوشته شده، شنا ممنوع! اما تب شنا و آبتنی اینجا داغ داغ است. پسربچه‌ها فارغ از مقررات استخرها با لباس و دمپایی درون آب دست و پا می‌زنند. تعدادی سنگ‌های کف حوضچه و اطراف آن را برداشته و دوباره آنها را درون آب پرت می‌کنند. چند نفری هم خسته از آبتنی کنار حوضچه دراز کشیده و تن‌شان را به گرمای خورشید، بخشیده‌اند.

پدر، پسر و پدربزرگ

البته فقط کودکان و نوجوانان نیستند که از چشمه‌علی بهره می‌برند. کمی آن‌طرف‌تر و در نزدیکی‌های سرچشمه چند مرد میانسال و سالخورده پاچه‌های شلوار خود را بالا زده و پایشان را درون آب گذاشته‌اند. بیشتر آنها غرق تماشای آبتنی کودکان هستند. اگر پای حرف‌هایشان بنشینید خواهید شنید بیشتر آنها بومی منطقه بوده و از دوران جوانی و شناکردن در این چشمه خاطرات زیادی دارند.

چند سال از آن روزگار می‌گذرد و حالا آنها کودکان یا نوه‌های خود را برای آبتنی به این منطقه آورده‌اند. از حال و هوای این روزهای چشمه‌علی شهرری حرف می‌زنیم؛ جایی در جنوب تهران و شمال شهرری که نه فقط به دلیل وجود فضای سبز و پارک مورد توجه است، بلکه محل باستانی نیز به حساب می‌آید چون دیوار قدیمی شهرری یا باروی ری و کتیبه فتحعلی‌شاه قاجار در این محل قرار گرفته است. این شرایط سبب شده خانواده‌های زیادی هر روز برای تفریح به این محل بیایند. کودکان نیز این فرصت را غنیمت دانسته و تنی به آب می‌زنند. نوجوانان طرفداران آبتنی در شهرری و خانواده‌هایشان ترجیح می‌دهند به جای استخر در چشمه‌علی تنی به آب بزنند، چون اینجا محدودیت‌های استخرها را ندارد. عده‌ای با لباس آبتنی می‌کنند، برخی‌ها نیز با دمپایی‌هایشان وارد حوضچه‌ای که آب در آن جمع‌شده می‌شوند. هر چند خبری از نجات غریق نیست، اما بچه‌هایی که اینجا شنا می‌کنند می‌گویند در عوض شخصی هم وجود ندارد که با دمیدن در سوت، پایان سئانس استخر را اعلام کند.

کمبود استخر

مرد میانسالی که پسرش را برای آبتنی به اینجا آورده با اشاره به بالا بودن هزینه‌های استخر می‌گوید: ما اطراف امین آباد زندگی می‌کنیم. آنجا استخر مناسبی وجود ندارد.

این تنها دلیلی نیست که نوجوانان و خانواده‌هایشان برای آمدن به اینجا انتخاب می‌کنند. مرد میانسال ادامه می‌دهد: این روزها آن‌قدر به آب استخرها کلر اضافه می‌کنند که نفس آدم در استخر‌ها بند می‌آید پسر من هم شنا بلد نیست، به همین دلیل حتما از آب استخر خواهد خورد. نکته اینجاست که آب اینجا روان و تمیز است به همین دلیل کودکم مریض نمی‌شود.

مادر جوان دیگری که پسربچه هشت ساله‌اش را برای آبتنی به چشمه‌علی آورده می‌گوید: اینجا برای شنا امن‌تر از استخر است چون خودم می‌توانم مراقب پسرم باشم.

مشتریان همیشگی

این روزها که امتحانات برخی دانش‌آموزان تمام‌شده چشمه‌علی روزهای شلوغی را تجربه می‌کند. عده‌ای از پسربچه‌ها می‌گویند هر روز برای آبتنی به اینجا می‌آیند.

مرد جوان دیگری که پسربچه‌اش را به اینجا آورده می‌گوید، کارگر کارخانه روغن نباتی است و وضع مالی مناسبی دارد، اما ترجیح می‌دهد کودکش به جای استخر در این چشمه شنا کند. او تاکید می‌کند: استخری که در نزدیکی محل زندگی اوست آن‌قدر شلوغ است که پسرش نمی‌تواند در آن براحتی آبتنی کند.

نکته اینجاست که برخی مسئولان استخرها برای کسب درآمد، بیشتر از ظرفیت استخر بلیت می‌فروشند و این ماجرا سبب می‌شود خیلی‌ها ترجیح بدهند به جای استخر به محل‌هایی مانند چشمه‌علی بروند، زیرا استخرهای مناسب این روزها هزینه بسیار بالایی دارند که با حقوق کارمندان و کارگران همخوانی ندارد.

پدر جوان دیگری که کودکش را برای شنا به اینجا آورده، اظهار می‌کند: جو اینجا به شکلی است که فقط کودکان و نوجوانان درون آب می‌روند، البته شب‌ها و در ساعات خلوت روز جوانان و افراد میانسال هم درون آب می‌روند، اما اگر نیروی انتظامی آنها را ببیند حتما تذکر می‌دهد.

یکی از افسرهای پلیس این محدوده می‌گوید: برای رعایت شئونات اسلامی به جوانان و افراد بزرگسال تذکر می‌دهیم در اینجا آبتنی نکنند.او درباره خطراتی که ممکن است اینجا برای شناگران اتفاق بیفتد یاد آور می‌شود: حدود دو سال پیش مرد جوانی از بالای صخره‌های اینجا درون آب پرید و متاسفانه جانش را از دست داد.

استخر رایگان

تعدادی پسربچه نیز که تبعه افغانستان هستند، در چشمه‌علی مشغول آبتنی هستند. یکی از آنها که 11 سال دارد می‌گوید حول و هوش امین‌آباد زنگی می‌کند. چند سالی است پدرش گم‌شده و به همین دلیل مجبور است در کارگاه بلورسازی کار کند. او که جمعه نام دارد، ادامه می‌دهد: هر وقت فرصت کند همراه دوستانش به اینجا می‌آید، چون برای آبتنی پولی نمی‌پردازد.

اگر به او بگویید استخرهایی وجود دارد که شهریه‌اش برای یکسال حدود 12 میلیون تومان می‌شود و امکاناتی مانند شنیدن موسیقی در زیر آب و تردمیل‌های خاص برای دویدن زیر آب دارد در جواب خواهید شنید: استخر فقط باید آب داشته باشد نه چیز دیگری!(مهدی آیینی / گروه جامعه)

لذتی که در انتقام نیست

مثلا ترسیدن از چیزی، واکنش طبیعی بدن او برای انتخاب گزینه مبارزه یا فرار است. تمام عواطف انسان دلایل خاصی برای بروز دارند و وقتی مردم به اندازه کافی درموردشان آگاهی و دانش لازم داشته باشند، می‌توانند آنها را بدرستی مهار کرده و تحت اراده خود درآورند.

احساسی که مردم بیشتر مواقع آن را تجربه می‌کنند، اما بندرت درباره‌اش حرف می‌زنند، انتقام است. این حس همچون احساسات دیگر با انسان تولد یافته و جزء جدانشدنی وجودش است، اما در کتاب‌های مذهبی و روان‌شناسی همیشه مورد نکوهش قرار گرفته و اعتقاد بر این است که انتقام احساسی مخرب است و فرد انتقامجو بیش از همه صدمه می‌بیند تا آنجا که کنفوسیوس فیلسوف چینی می‌گوید: هرگاه در مسیر انتقام قرار گرفتید، ابتدا دو قبر آماده کنید. به نظر می‌رسد انتقام یکی از نافذترین احساساتی است که ما داریم.

کدام‌یک از ما تا به حال جملاتی مانند این «امیدوارم گرفتار بلای بد شود» یا «مطمئن باشد یک روزی این کارش را حتما تلافی خواهم کرد» را نگفته‌ایم؟ انتقام‌گیری بخصوص نوع خارج از کنترل و درواقع حمله‌کننده آن می‌تواند کورکننده باشد و زندگی کسانی را که در این انتقام‌گیری درگیر هستند، ویران و تباه کند.

گاهی اوقات مردم وقتی نمی‌توانند در برابر موضوعی ناراحت‌کننده کار بهتری انجام دهند، دست به حرکات انتقامجویانه می‌زنند. مثلا همسایه‌ای که از دست همسایه پرسروصدای خود که با مهمانی‌های وقت و بی‌وقت آسایش او را برهم ریخته عصبانی است و بارها تذکر هم افاقه نکرده، ممکن است با پنچر کردن خودروی مهمان یا تخم‌مرغ مالیدن روی شیشه آن خشم خود را نشان دهد و به این ترتیب بی‌ملاحظگی همسایه خود را تلافی کند یا ممکن است یک تاجر در کار کسی که به او ضرر رسانده اخلال به وجود آورد یا دانش‌آموزی که فکر می‌کند در مدرسه با او بدرفتاری می‌شود، به وسایل مدرسه مثل میز و نیمکت صدمه بزند. در حقیقت انتقام نوعی واکنش خشم، صدمه رساندن و ابراز قدرت است.

افرادی که در معرض خیانت یا صدمات دیگران قرار گرفته‌اند، بر این باور هستند که پس از انتقام گرفتن مسلما احساس بهتری خواهند داشت و از رنجشان کاسته می‌شود. اما آیا این واقعا حقیقت دارد؟

انتقام، حال انتقامجو را بدتر می‌کند

محققان و روا‌ن‌شناسان با تحقیقاتی که روی داوطلبان انجام داده‌اند به این نتیجه رسیده‌اند که انتقام‌گیری به جای بهبود عواطف فرد انتقام‌جو، حال او را بدتر می‌کند. درواقع انتقام گرفتن به جای این‌که از خشم فرد بکاهد، او را عصبانی‌تر و آزرده‌تر می‌کند، چراکه دچار نشخوار فکری می‌شود. وقتی فردی سعی می‌کند عملی را بی‌پاسخ بگذارد، او موضوع مورد رنجش را بی‌اهمیت می‌پندارد و به خودش متذکر می‌شود مهم نیست و احساسات خشم و انتقامجویی را در خود بزرگ نمی‌کند و آرام آرام قضیه را فراموش کرده و به آرامش می‌رسد، اما اگر او تصمیم به انتقام بگیرد، نمی‌تواند بی‌تفاوت از موضوع بگذرد و بارها به آن فکر می‌کند تا جایی که احساسش بد و بدتر می‌شود به طوری که حتی با انتقام گرفتن هم نمی‌تواند به آرامش مورد نیاز برسد.

اما گاهی انتقام گرفتن حال فرد را خوب می‌کند

اگرچه تحقیقات نشان داده است که انتقام گرفتن برای فرد انتقامجو اصلا طعم شیرینی ندارد، اما بنا به گفته روان‌شناسان گاهی ​ و تحت شرایطی می‌تواند رضایت‌بخش باشد، اما چه مواقعی؟ زمانی که فردی به سبب کار بدش مجازات می‌شود، شرایط را درک می‌کند. به عبارت دیگر ارتباط بین عمل خود و انتقام را می‌فهمد و متوجه می‌شود کار و رفتار بد خودش موجب چنین واکنشی شده است. در چنین مواقعی که بسیار بندرت رخ می‌دهد، انتقام می‌تواند با احساس رضایت همراه باشد. درواقع فرد آزاردهنده متوجه اشتباه خود شده و می‌پذیرد که در حق فرد انتقام‌گیرنده بی‌انصافی کرده است، اما اگر او به این درک و آگاهی نرسد و نپذیرد که رفتار خودش چنین وضعیتی را به وجود آورده است، احتمال دارد او نیز تلافی کند و این شرایط در چرخه بی‌انتهای انتقامگیری بیفتد تا آنجا که هر دو طرف را به تباهی بکشاند، اما چرا افراد حس می‌کنند باید مدام رفتارهای بد یکدیگر را تلافی کنند؟

همان‌طور که ابتدا گفته شد، تمام احساسات انسان ریشه در حفظ بقای او دارد، بنابراین تا حدی تعصب‌های بیولوژیکی او را به سمت مجازات فرد آزاردهنده پیش می‌برد و فکر می‌کند می‌تواند با این کار آرام شود.

چگونه انتقام نگیرید؟

1 ـ هرگاه از دست کسی عصبانی بودید و به فکر اقدام تلافی‌جویانه افتادید با خود فکر کنید که مسلما این واکنش طبیعی شماست و این‌که می‌خواهید هر طور شده از خود و احساس خود مراقبت کنید. بنابراین هوشیار باشید که این کار را درست انجام دهید، اما وقتی به قضیه از دید منطقی بنگرید متوجه می‌شوید انتقامگیری بدترین گزینه برای مراقبت از خود است.

2 ـ اگر افکار تلافی‌جویانه لحظه‌ای رهایتان نمی‌کند، به جای دست به کار شدن، موضوع آزاردهنده‌ای که برایتان پیش آمده را روی کاغد بنویسید. این روش گاهی اوقات کمک می‌کند که درد و رنج‌تان کمتر شود. همچنین کمک می‌کند نسبت به قضیه بخوبی فکر ​ و افکارتان را مرتب کنید.

3- احساس انتقامجوی درون خود را بشناسید. همه ما چنین احساسی در وجود خود داریم و آنچه ما را از دیگری متمایز می‌کند نحوه به کار‌گیری آن و عملکردمان است. بنابراین راهکارهای زیر پیشنهاد می‌شود:

* ‌ سعی کنید از آن بخش از وجودتان که مملو از افکار انتقامجویی است، تصویر ذهنی کاملا واضحی بسازید. سپس آن را با احساس واقعی‌تان مقایسه کنید. بیشتر مواقع متوجه می‌شوید این تصویر چندان با خوی انسانی شباهتی ندارد، اما چیزی است که در وجود همه تاحدی هست و کاملا واقعی است. بنابراین نمی‌توان آن را موضوعی خارج از وجود انسان دانست و باید حضورش را بپذیرید.

*‌ در این مرحله این بخش از وجود خود را بدجنس، زشت، ظالم یا خطرناک بدانید. این احساس که ابتدا قرار بوده است از شما حمایت کند چنان پر از خشم شده که عقلش را از دست داده و شما را وادار به انتقامگیری حتی به قیمت تخریب روح و جسم‌تان می‌نماید. بنابراین باید سعی کنید از آن دوری کنید.

*‌ با آن صحبت کنید. درست است، کمی به نظر عجیب می‌آید، اما اگر بتوانید این کار را انجام دهید واقعا کمک می‌کند احساس‌تان بهتر شود. به این حامی و در عین حال گاه مخرب بگویید احساسش را کاملا درک می‌کنید و می‌دانید قصد محافظت شما را دارد، اما روش کارش را نمی‌پسندید. بنابراین به آن اجازه عمل نمی‌دهید تا همه جا را به هم ریخته و به شما یا دیگران صدمه برساند و آن را مطمئن سازید که با انتخاب روش مناسب از خودتان بخوبی مراقبت خواهید کرد.

*‌ وقتی تصویر ذهنی فوق را ایجاد کردید و با آن به گفت‌وگو پرداختید، متوجه خواهید شد تصویر بد خوی اندکی تغییر می‌کند و وقتی احساس انتقامجوی وجودتان متوجه می‌شود که مسئول حفاظتتان است نه تخریب، بنابراین ملایم‌تر شده و ممکن است حتی دوستانه نیز به نظر آید.

* ‌ این احساس تازه را تا آنجا که می‌توانید تقویت کرده و به درون آن بخش از وجودتان که پر از مهر و محبت است راهنمایی کنید و به آن بگویید تو می‌توانی در قلبم حضور داشته باشی، اما نمی‌توانی به جای من تصمیم بگیری. اما از بخش‌های مفید قدرت خود برای حمایت از من استفاده کن.

4 ـ اگر واقعا می‌خواهید احساس خشمتان را به گونه‌ای کنترل کنید که گرفتار افکار انتقام‌جویانه نشوید پس روحیه بخشش خود را بالا ببرید تا بر سر هر موضوع آزاردهنده‌ای به فکر تلافی نیفتید.

5 ـ در نظر داشته باشید انتقامگیری بیشتر مواقع سلسله وار تکرار می‌شود و در نهایت همه کسانی که در این انتقامگیری هستند، صدمه می‌بینند. اگر به عواقب این نوع رفتارها بخوبی توجه کنید مسلما پیش از هر نوع انتقامگیری کمی فکر کرده و به دنبال روش‌های صحیح برای کنترل احساس‌تان می‌گردید.

Psychologytoday ‌/‌ مترجم: نادیا زکالوند

اسکی؛ لذتی زمستانی در فصل پاییز [مجموعه عکس]

سفری تصویری به توچال تهران

شنبه 15 آذر 1393 ساعت 08:26

با شروع فصل سرما و بارش برف در ارتفاعات تهران، پیست اسکی توچال میزبان علاقه مندان به ورزش‌های زمستانی شده است. پیست اسکی توچال در فاصله ۵ کیلومتری از شمال تهران جزو نزدیک‌ترین پیستهای اسکی به پایتخت در جهان است که امکان ۷ ماه اسکی در آن مهیا است.

از قضا، پرخوریِ ناشی از استرس لذتی ندارد

متخصصان دانشگاه ژنو دریافتند استرس تمایل فرد را به مصرف خوراکی به عنوان پاداش افزایش می‌دهد اما باعث نمی‌شود فرد از خوردن، بیش از مواقع دیگر لذت ببرد. آنها برای رسیدن به این نتیجه، نوع انسانی تست «پائولف» را مورد استفاده قرار دادند.
آزمون پائولف در حیوانات برای اندازه‌گیری سطح استرس، رضایت و تمایل آنها استفاده می‌شود. به منظور سازگار کردن این تست برای استفاده روی انسان متخصصان از شرکت‌کنندگان درخواست کردند تا علاقه فردی‌شان به شکلات را بازگو کنند. سپس این افراد به دو گروه تقسیم شدند. از یک گروه درخواست شد تا برای یک مدت طولانی دست خود را داخل آب یخ نگه دارند که ایجاد کننده وضعیت استرس‌زاست. همچنین از گروه دوم درخواست شد تا دستشان را داخل آب گرم نگه دارند. سپس از آنان خواستند برای استمشام بوی شکلات دستگیره‌ای را فشار دهند و سرانجام مشخص کنند که از استشمام بوی آن چه حسی پیدا می‌کنند.
نتایج نشان داد افراد پراسترس به منظور به دست آوردن فرصت و شانس استشمام بوی شکلات سه برابر انرژی بیشتری به کار می‌گرفتند، هرچند در میزان لذتی که هر دو اعضای این گروه داشتند تفاوتی مشاهده نشد.

به نقل از مدیکال دیلی، «ایوا پول»، متخصص ارشد این مطالعه از دانشگاه ژنو گفت: اکثر افرادی که شرایط پراسترس را تجربه می‌کنند تمایل بیشتری به مصرف مواد خوراکی همچون شکلات دارند و حتی باعث می‌شود خود در نیمه‌های شب برای خرید آن به فروشگاه مراجعه کنند اما چنین رفتاری به این مفهوم نیست که آنها از خوردن شکلات لذت بیشتری می‌برند. (ایسنا)