ارتباط بصری خودتان را با شخصی که صحبت می کنید حفظ نمائید.
بازشناسی رفتار فرد لکنتی
ممکن است شما به هنگام صحبت با دیگری ارتباط بصری نیز داشته باشید اما اگر چنین نباشد عادت کنید وقتی با کسی صحبت می کنید به چشمان او تا آنجایی که مقدور است تقریبا به طور مستمر و خیلی طبیعی نگاه کنید. این فوق العاده مهم است که شما وقتی دچار لکنت می شوید و یا انتظار آن را دارید به این سو و آن سو نگاه نکنید.
احتمالا بعضی از افراد لکنتی از اینکه دچار لکنت هستند خجالت می کشند و بعضی دیگر به هنگام صحبت از نگاه کردن به چشمان مخاطبین خود اجتناب می کنند. حفظ مستمر ارتباط بصری قدر مسلم احساس شرم و خجالت را کاهش خواهد داد. اگر شما تاکنون موفق به حفظ طبیعی ارتباط بصری نبوده اید پس ذهن خودتان را در این رابطه متمرکز نموده و آماده انجام این کار شوید.
سعی نمائید با وارسی و تجزیه و تحلیل دقیق، حرکات ناموزون عضلات دستگاه گویایی خودتان را به هنگام بروز لکنت مشخص نمائید.
در واقع بخش حیاتی و بسیار مهم از این برنامه این است که شما قادر باشید حرکات ناموزون و یا اختلالات عضلات دستگاه گویایی خودتان را زمانی که با مشکل گویایی مواجه می شوید شناسایی نمایید.
به این ترتیب شما خواهید توانست آن دسته از رفتارهای زائد و یا نادرست و حرکات ناموزون عضلات گویایی خود را که نیاز به تغییر و اصلاح دارند مشخص کنید. به عبارت دیگر از آنجایی که شما به هنگام لکنت از عضلات گویای خود به طور غیر طبیعی استفاده می کنید لذا بسیار مهم است که شما علت این امر را کشف نمائید تا برای رفع و اصلاح آنها تلاش کنید.
برخورداری از چنین کار اکتشافی و حُسن استفاده از نتایج آن یک نقطه مهم و کلیدی در امر درمان می باشد. ما اکیدا تویه می کنیم که مطابق این دستورالعمل کار کرده و مطالعه جامعی را در مورد رفتارهای زائد خود به هنگام بروز لکنت انجام دهید آن گاه چگونگی رفتار عضلات دستگاه گویایی خودتان را در زمان بروز لکنت یا شرایطی که بدون مشکل صحبت می کنید مقایسه نمائید.
برای مشاهده رفتار شخصی، راه ها و روشهای بسیاری وجود دارد. یک روش می تواند این باشد که شما وقتی که دچار لکنت و گیر بان می شوید آن را تعمدا طولانی نمائید تا مشخص کنید که چه رفتارهایی از شما سر می زند و یا آن قدر آهسته لکنت نمائید تا احساس کنید که به هنگام لکنت شما چه چیزی اتفاق می افتد.
راه دیگر این است که وقتی با تلفن صحبت می کنید خودتان را در آئینه مشاهده کنید و یا اینکه صحبت خودتان را ضبط نموده و سپس به آن گوش دهید.
قدر مسلم انجام این کارها نیاز به جرات و اراده خوب شما دارد اما باید متذکر شد که شما برای اصلاح مشکل گویایی و رفتارهای زائد همراه آن نیاز دارید که اطلاعات بیشتری از چگونگی مشکل گویایی خود داشته باشید.
با این اطلاعات شما قادر خواهید بود که به این سوالات پاسخ دهید که (به هنگام لکنت):
چه کار دارم می کنم؟
چرا این کار را می کنم؟
در این شرایط چه کار دیگری را می توانم انجام دهم.