با دلگرم همراه باشید تا با راههای درمان آبله مرغان آشنا شوید.
آبله مُرغان (به انگلیسی: Chickenpox)، از بیماریهای خفیف و بسیار واگیردار است. این بیماری که در کودکان شایعتر است، توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد میشود.
آبله مرغان یک بیماری عفونی و عامل آن ویروس واریسلا زوستر می باشد. بیماری آبله مرغان باعث راش های پوستی تاول مانند شده و همچنین باعث خارش بدن، خستگی و تب می شود. این بیماری برای افرادیکه تاکنون دچار آبله مرغان نشده و یا واکسیناسیون نشده اند، بسیار مسری می باشد. این بیماری می تواند در هر سنی رخ دهد، اما در کودکان شایع تر است .
بله می تواند آبله مرغان باشد. آبله مرغان که بیماری واریسلا نیز نامیده می شود، به طور معمول بصورت بثورات پوستی خارش دار بروز می کند. دانه ها یا جوشهای آبله مرغان به صورت برآمدگی کوچک شروع می شوند که به سرعت به تاول های کوچک مایع دار با زمینه صورتی تغییر شکل پیدا می کنند و در نهایت به صورت پوسته های قهوه ای و خشک شده در می آیند.
این دانه ها و جوش ها اغلب از پوست سر، صورت یا تنه شروع می شود، سپس می تواند در سر تا سر بدن پخش شود. کودکان اغلب بین 500-250 دانه آبله می زنند، اگرچه در مواردی ممکن است بیماری فقط به چند تاول کوچک محدود شود.
کودک نوپای شما ممکن است خسته و بیحال بنظر برسد و شاید کمی تب داشته باشد. احتمالا اشتهایش را از دست داده و مختصری سردرد یا درد در ناحیه شکم دارد. در حدود دو روز قبل از بیرون ریختن دانه ها، ممکن است سرفه یا آبریزش از بینی داشته باشد. بیماری آبله مرغان معمولا 5 تا 10 روز طول می کشد.
اکثر کودکان مبتلا به آبله مرغان علایم زیر را قبل از ظاهر شدن راش های پوستی تجربه می نمایند:
این آبله ها:
آبله مرغان عموما بیماری معتدلی و کم خطری می باشد. بااینحال این بیماری می تواند خطرناک شده و باعث عوارضی جدی در بعضی از افراد شود. این عوارض شامل:
آبله مرغان در اویال بارداری می تواند باعث کم وزنی کودک و نقائص هنگام تولد شود. خطر شدیدتر این بیماری وقتی است که مادر یک هفته قبل از زایمان دچار بیماری آبله مرغان شود.
اگر شما دچار آبله مرغان شده اید، پس در خطر ابتلا به بیماری زونا نیز هستید. بعد از ابتلا به آبله مرغان و درمان آن، بعضی از ویروس های واریسلا زوستر (عامل آبله مرغان) در سلول های عصبی باقی می ماند. سالها بعد، ممکن است ویروس فعال شده و به شکل بیماری زونا خود را نشان دهد. این بازگشت در بزرگسالان و افراد با ضعف سیستم ایمنی بیش تر می باشد.واکسن پیشگیری از ابتلا به بیماری زونا برای بزرگسالان بالای 60 سال موجود می باشد.
درمان بیماری آبله مرغان
در کودکان سالم، بیماری آبله مرغان عموما نیازی به درمان پزشکی ندارد. پزشک ممکن است از داروهای آنتی هیستامین برای بهبود خارش استفاده نماید. در اکثر مواقع بیماری بعد از طی دوره خود بهبود می یابد.
در افرادیکه در خطر بالای ابتلا به آبله مرغان هستند، پزشکان داروهایی برای کاهش دوره عفونت و کاهش اثرات جانبی آن تجویز می نمایند. اگر شما و یا فرزندتان در گروه در معرض خطر هستید، پزشک برای شما داروهایی همچون آسیکلویر(acyclovir) و یا ایمونو گولوبین تزریقی استفاده می نماید.
این داروها در صورتیکه تا 24 ساعت پس از ظاهر شدن راش های پوستی ظاهر می شود تزریق گردد، نتیجه بخش خواهند بود. داروهای ضد ویروسی دیگری همچون والاسیکلویر و فامیسکلویر به کاهش شدت بیماری کمک می نمیاند، اما این داروها فقط برای بزرگسالان تایید شده می باشند.
بعضی اوقات پزشک شما پس از آلوده شدن به ویروس نیز برای کاهش شدت بیماری و یا پیشگیری از آن اقدام به تجویز واکسن می نماید.به هیچ کودک و یا بزرگسال مبتلا به بیماری آبله مرغان داروهای حاوی آسپرین ندهید، این دارو باعث ابتلا به مشکلی بنام سندروم ری شود.
برای کاهش شدت علایم آبله مرغان موارد زیر را نیز در کنار دستورات پزشک انجام دهید.خود را نخارید
کاهش سرعت بهبودی و افزایش خطر عفونت آبله ها می شود. اگر نمی توانید جلوی خاریدن پوست بدن توسط کودکتان را بگیرید، ناخن هایش را کوتاه کرده و دستکش در دستهایش بپوشایند.
برای بهبود خارش ناشی از آبله مرغان حمام خنک بهمراه جوش شیرین استفاده نمایید. لوسیون های حاوی کالامین نیز می تواند مفید باشد.
اگر آبله ها در دهان شما ظاهر شده اند، از یک رژیم غذایی نرم استفاده نمایید.
استفاده از آنتی هیستامین ها از جمله دیفن هیدرامین برای بهبود خارش توصیه می شود. مشورت با پزشک قبل از مصرف دارو لازم می باشد.
برای درمان تب از استامینوفن و یا بروفن بعد از مشورت با پزشکتان استفاده نمایید.
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان استفاده از واکسن آبله مرغان می باشد. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان میبایست دوبرا تزریق واکسن آبله مرغان انجام دهند. واکسن های آبله مرغان کارا و ایمن می باشند. اکثر افراد واکسینه شده، دچار این بیماری نمی شوند. اگر فرد واکسینه شده دچار بیماری شود، بیماری وی شدید نمی باشد.
واکسن بیماری آبله مرغان تقریبا جلوی اکثر عوارض شدید بیماری را می گیرد. افرادیکه واکسنیه نشده اند، افراد مبتلا به اچ آی وی، افرادیکه تعویض اعضای بدن انجام داده اند، درحال شیمی درمانی هستند و یا باردارند میبایست در صورت ابتلا به بیماری سریعا به پزشک مراجعه نمایند.
در درمان آبله مرغان با توجه به علائم و شدت آنها، دسته های مختلف دارویی توصیه می گردند، ما در این مطلب بخشی از داروهای رایج در درمان آبله مرغان را لیست کرده ایم:
۱- تب بر ها:
تب ممکن است کمی قبل از بروز ضایعات جلدی شروع شود، یکی از داروهای توصیه شده برای کنترل تب و کاستن درد استامینوفن است، در بزرگسالان قرص ۳۲۵ میلی گرمی را می توان بین ۴-۶ساعت یک بار (با توجه به شدت علائم) تجویز کرد. در کودکان با توجه به اطلاعات مندرج در این جدول می توان دوزاژ مناسب درمانی را توصیه کرد.
۲- آنتی هیستامین ها:
آنتی هیستامین ها می توانند به دو صورت موضعی و خوراکی (یا هر دو همزمان) به کار روند، با توجه به شدت بیماری میتوان از شربت دیفن هیدرامین و هیدروکسی زین در اطفال (دوزاژ بر اساس جدول) و قرص کلرفنیر آمین، هیدروکسی زین یا دیگر انواع آنتی هیستامینها در بزرگسالان استفاده کرد.
می توان از محلول یا پماد کالامین-دی هم بصورت موضعی در مناطق ملتهب تر استفاده کرد (بهتر است در مناطقی که در مرحله قبل از بروز وزیکول/تاول هستند استفاده شود.)
۳- ضد ویروسها:
هرچند آبله مرغان منشاء ویروسی دارد، اما استفاده از داروهای ضد ویروس در موارد ابتلا به آبله مرغان چندان توصیه نشده است. اما در افرادی که داراری ضعف ایمنی هستند، سالمندان و کودکان و بزرگسالانی که علائم شدیدی دارند، با تشخیص پزشک می توان از ضدویروسها هم استفاده کرد.
دوزاژ و اشکال این ضد ویروسها به این شرح است:
۴- محلولهای خشک کننده:
برخی محلولهای نظیر آب دالیبور می توانند برای کمک به ترمیم و ضدعفونی وزیکولها و جراحات سطحی به کار روند. این محلولها نباید در مجاورت مخاطات استفاده شوند.
۵- استراحت و ایزولاسیون:
فرد مبتلا به آبله مرغان (مخصوصا اگر بزرگسال باشد) باید به خوبی استراحت کند و از تماس با اطرافیان بویژه کسانی که سابقه ابتلا به آبله مرغان ندارند و مخصوصا افراد دارای ضعف ایمنی و خانمهای باردار پرهیز کنند. مدت ایزولاسیون حدود یک تا دو هفته در نظر گرفته می شود.
در موراد شدید ممکن است نیاز به استفاده از ایمونوگلوبینهای تزریقی باشد.
زمان بندی آبله مرغان!
از زمان ابتلا به ویروس آبله مرغان تا پیدا شدن علائم ممکن است زمانی طول بکشد که به دوره نهفتگی یا کمون بیماری معروف است. این دوره حدود ۱ تا ۳ هفته خواهد بود. بعد از شروع ضایعات تا زمانی که تمام ضایعات خشک شوند، تقریبا دو هفته طول می کشد. البته این زمان بندی می تواند در افراد مختلف کمی تغییر کند.
احتمال انتقال بیماری از زمان ابتلا شروع شده و بعد از خشک شدن تمام ضایعات، احتمال انتقال بیماری به دیگران تقریبا به صفر می رسد.
واکسیناسیون:
واکسیناسیون در موارد زیر توصیه میشود:
پیشگیری از بیماری آبله مرغان و عوارض شدید
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان استفاده از واکسن آبله مرغان می باشد. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان میبایست دوبرا تزریق واکسن آبله مرغان انجام دهند. واکسن های آبله مرغان کارا و ایمن می باشند. اکثر افراد واکسینه شده، دچار این بیماری نمی شوند. اگر فرد واکسینه شده دچار بیماری شود، بیماری وی شدید نمی باشد.
واکسن بیماری آبله مرغان تقریبا جلوی اکثر عوارض شدید بیماری را می گیرد. افرادیکه واکسنیه نشده اند، افراد مبتلا به اچ آی وی، افرادیکه تعویض اعضای بدن انجام داده اند، درحال شیمی درمانی هستند و یا باردارند میبایست در صورت ابتلا به بیماری سریعا به پزشک مراجعه نمایند.
نخستین اقداماتی که می توانید انجام دهید:
۱) اگر کودک شما از رفتن به دستشویی خودداری می کند و از درد هنگام اجابت مزاج شکایت دارد ، قوام و ظاهر مدفوع را بررسی کنید؛
۲) اگر کودک از درد شکم شاکی است ، برای رد تشخیص احتمالی آپاندیسیت، قسمت تحتانی و راست شکم را معاینه کنید.
فشار مختصر در این قسمت ممکن است موجب دردی مبهم در این ناحیه شود. همچنین وجود دردی تیز در شکم ، در صورت بلند کردن ناگهانی و سریع دست می تواند دلیل وجود آپاندیسیت باشد؛
۳) در صورت وجود درد هنگام اجابت کودک، وجود خون در مدفوع و همچنین شک به آپاندیسیت، هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.
اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک خود انجام دهید:
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
علل و نشانه ها
آبله مرغان از طریق ذرات تنفسی معلق در هوا و یا تماس مستقیم با زخم افراد مبتلا، منتقل می شود. افراد مبتلا به بیماری زنا – بیماری که عامل آن ویروس مشابه است- هم می توانند آبله مرغان را منتقل کنند. علائم و نشانه های آبله مرغان که شامل بثورات خارش دار همراه با تاول و تب هستند، معمولا 14 تا 16 روز پس از تماس با فرد مبتلا مشخص می شوند.
بارداری و خطراتی که جنین را تهدید می کنند
مشکلات جدی آبله مرغان معمولا در کودکان شایع نیست اما در 10 تا 20 درصد از زنان باردار منجر به ذات الریه خواهد شد که در نهایت 40% از این زنان جان خود را از دست خواهند داد.
نوزادان زنانی که در نیمه اول بارداری به این بیماری مبتلا می شوند در معرض خطر کمتری هستند و در حدود 2درصد و یا کمتر امکان دارد به سندرم آبله مرغان مادرزادی مبتلا شوند، این سندرم گروهی از نقائص هنگام تولد است که می تواند شامل زخم، اختلالات استخوانی و عضلانی، اندام فلج، سر کوچک، نابینایی، تشنج و حتی عقب ماندگی ذهنی شود.یکی دیگر از خطرات ابتلا به آبله مرغان در طول بارداری این است که امکان دارد کودک با آن متولد شود.
اگر مادر 6 تا 21 روز قبل از تاریخ زایمان دچار آبله مرغان شود، احتمالا بیماری نوزاد خفیف خواهد بود و به درمان نیازی نخواهد داشت اما اگر کمی دیرتر و بین 5 روز قبل تا 2 روز بعد از زایمان مبتلا شود و اقدام خاصی برای محافظت از جنین انجام نشود، 25 تا 50 درصد احتمال دارد که نوزاد بین روزهای 5 تا 10 بعد از تولد به این بیماری مبتلا شود. در این صورت ممکن است وضعیت جدی باشد: بیشتر از 30% نوزادان مبتلا اگر درمان نشوند، جان خود را از دست خواهند داد.
پیشگیری از آبله مرغان
اگر هنوز باردار نشده اید، از پزشک در مورد واکسن آبله مرغان سوال کنید. این واکسن از سال 1995 در دسترس است. پزشک ابتدا شما را مورد آزمایش قرار می دهد تا ببیند آیا در برابر این بیماری مصون هستید یا خیر.
بیشتر زنان ایمن هستند چون معمولا به این بیماری مبتلا شده اند و یا در برابر آن واکسینه شده اند.در صورتی که به تزریق واکسن نیاز باشد، لازم است حداقل یک تا 3 ماه بعد از دریافت آن اقدام به بارداری ننمایید.اگر باردار هستید و سابقه ابتلا به آبله مرغان ندارید، احتمالا پزشک برایتان آزمایش خون تجویز می کند.
اگر آزمایش ها عدم ایمنی شما را نشان بدهند، باید از تماس با افراد مبتلا و یا مشکوک به این بیماری خودداری کنید. در صورت تماس با افراد مبتلا یا مشکوک، به سرعت با پزشک تماس بگیرید.
اگر فرزند دیگری در خانه داشته باشید، احتمال دارد متخصص کودکان انجام واکسیناسیون را برای کودک توصیه کند. با وجود اینکه به لحاظ نظری در صورت ایجاد زخم در محل تزریق، احتمال سرایت بیماری بعد از واکسیناسیون وجود دارد که البته این اتفاق به ندرت رخ می دهد اما طبق نظر مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها، نباید واکسیناسیون کودک سالم را به دلیل اینکه که باردار هستید، به تعویق بیندازید.
در صورتی که کودک بعد از واکسیناسیون دچار زخم های اطراف محل تزریق شد، با پزشک مشورت کنید. ممکن است لازم باشد تا زمان بهبود زخم ها از تماس با کودک خودداری کنید.
با دلگرم همراه باشید تا با راههای درمان آبله مرغان آشنا شوید.
آبله مُرغان (به انگلیسی: Chickenpox)، از بیماریهای خفیف و بسیار واگیردار است. این بیماری که در کودکان شایعتر است، توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد میشود.
آبله مرغان یک بیماری عفونی و عامل آن ویروس واریسلا زوستر می باشد. بیماری آبله مرغان باعث راش های پوستی تاول مانند شده و همچنین باعث خارش بدن، خستگی و تب می شود. این بیماری برای افرادیکه تاکنون دچار آبله مرغان نشده و یا واکسیناسیون نشده اند، بسیار مسری می باشد. این بیماری می تواند در هر سنی رخ دهد، اما در کودکان شایع تر است .
بله می تواند آبله مرغان باشد. آبله مرغان که بیماری واریسلا نیز نامیده می شود، به طور معمول بصورت بثورات پوستی خارش دار بروز می کند. دانه ها یا جوشهای آبله مرغان به صورت برآمدگی کوچک شروع می شوند که به سرعت به تاول های کوچک مایع دار با زمینه صورتی تغییر شکل پیدا می کنند و در نهایت به صورت پوسته های قهوه ای و خشک شده در می آیند.
این دانه ها و جوش ها اغلب از پوست سر، صورت یا تنه شروع می شود، سپس می تواند در سر تا سر بدن پخش شود. کودکان اغلب بین 500-250 دانه آبله می زنند، اگرچه در مواردی ممکن است بیماری فقط به چند تاول کوچک محدود شود.
کودک نوپای شما ممکن است خسته و بیحال بنظر برسد و شاید کمی تب داشته باشد. احتمالا اشتهایش را از دست داده و مختصری سردرد یا درد در ناحیه شکم دارد. در حدود دو روز قبل از بیرون ریختن دانه ها، ممکن است سرفه یا آبریزش از بینی داشته باشد. بیماری آبله مرغان معمولا 5 تا 10 روز طول می کشد.
اکثر کودکان مبتلا به آبله مرغان علایم زیر را قبل از ظاهر شدن راش های پوستی تجربه می نمایند:
این آبله ها:
آبله مرغان عموما بیماری معتدلی و کم خطری می باشد. بااینحال این بیماری می تواند خطرناک شده و باعث عوارضی جدی در بعضی از افراد شود. این عوارض شامل:
آبله مرغان در اویال بارداری می تواند باعث کم وزنی کودک و نقائص هنگام تولد شود. خطر شدیدتر این بیماری وقتی است که مادر یک هفته قبل از زایمان دچار بیماری آبله مرغان شود.
اگر شما دچار آبله مرغان شده اید، پس در خطر ابتلا به بیماری زونا نیز هستید. بعد از ابتلا به آبله مرغان و درمان آن، بعضی از ویروس های واریسلا زوستر (عامل آبله مرغان) در سلول های عصبی باقی می ماند. سالها بعد، ممکن است ویروس فعال شده و به شکل بیماری زونا خود را نشان دهد. این بازگشت در بزرگسالان و افراد با ضعف سیستم ایمنی بیش تر می باشد.واکسن پیشگیری از ابتلا به بیماری زونا برای بزرگسالان بالای 60 سال موجود می باشد.
درمان بیماری آبله مرغان
در کودکان سالم، بیماری آبله مرغان عموما نیازی به درمان پزشکی ندارد. پزشک ممکن است از داروهای آنتی هیستامین برای بهبود خارش استفاده نماید. در اکثر مواقع بیماری بعد از طی دوره خود بهبود می یابد.
در افرادیکه در خطر بالای ابتلا به آبله مرغان هستند، پزشکان داروهایی برای کاهش دوره عفونت و کاهش اثرات جانبی آن تجویز می نمایند. اگر شما و یا فرزندتان در گروه در معرض خطر هستید، پزشک برای شما داروهایی همچون آسیکلویر(acyclovir) و یا ایمونو گولوبین تزریقی استفاده می نماید.
این داروها در صورتیکه تا 24 ساعت پس از ظاهر شدن راش های پوستی ظاهر می شود تزریق گردد، نتیجه بخش خواهند بود. داروهای ضد ویروسی دیگری همچون والاسیکلویر و فامیسکلویر به کاهش شدت بیماری کمک می نمیاند، اما این داروها فقط برای بزرگسالان تایید شده می باشند.
بعضی اوقات پزشک شما پس از آلوده شدن به ویروس نیز برای کاهش شدت بیماری و یا پیشگیری از آن اقدام به تجویز واکسن می نماید.به هیچ کودک و یا بزرگسال مبتلا به بیماری آبله مرغان داروهای حاوی آسپرین ندهید، این دارو باعث ابتلا به مشکلی بنام سندروم ری شود.
برای کاهش شدت علایم آبله مرغان موارد زیر را نیز در کنار دستورات پزشک انجام دهید.خود را نخارید
کاهش سرعت بهبودی و افزایش خطر عفونت آبله ها می شود. اگر نمی توانید جلوی خاریدن پوست بدن توسط کودکتان را بگیرید، ناخن هایش را کوتاه کرده و دستکش در دستهایش بپوشایند.
برای بهبود خارش ناشی از آبله مرغان حمام خنک بهمراه جوش شیرین استفاده نمایید. لوسیون های حاوی کالامین نیز می تواند مفید باشد.
اگر آبله ها در دهان شما ظاهر شده اند، از یک رژیم غذایی نرم استفاده نمایید.
استفاده از آنتی هیستامین ها از جمله دیفن هیدرامین برای بهبود خارش توصیه می شود. مشورت با پزشک قبل از مصرف دارو لازم می باشد.
برای درمان تب از استامینوفن و یا بروفن بعد از مشورت با پزشکتان استفاده نمایید.
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان استفاده از واکسن آبله مرغان می باشد. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان میبایست دوبرا تزریق واکسن آبله مرغان انجام دهند. واکسن های آبله مرغان کارا و ایمن می باشند. اکثر افراد واکسینه شده، دچار این بیماری نمی شوند. اگر فرد واکسینه شده دچار بیماری شود، بیماری وی شدید نمی باشد.
واکسن بیماری آبله مرغان تقریبا جلوی اکثر عوارض شدید بیماری را می گیرد. افرادیکه واکسنیه نشده اند، افراد مبتلا به اچ آی وی، افرادیکه تعویض اعضای بدن انجام داده اند، درحال شیمی درمانی هستند و یا باردارند میبایست در صورت ابتلا به بیماری سریعا به پزشک مراجعه نمایند.
در درمان آبله مرغان با توجه به علائم و شدت آنها، دسته های مختلف دارویی توصیه می گردند، ما در این مطلب بخشی از داروهای رایج در درمان آبله مرغان را لیست کرده ایم:
۱- تب بر ها:
تب ممکن است کمی قبل از بروز ضایعات جلدی شروع شود، یکی از داروهای توصیه شده برای کنترل تب و کاستن درد استامینوفن است، در بزرگسالان قرص ۳۲۵ میلی گرمی را می توان بین ۴-۶ساعت یک بار (با توجه به شدت علائم) تجویز کرد. در کودکان با توجه به اطلاعات مندرج در این جدول می توان دوزاژ مناسب درمانی را توصیه کرد.
۲- آنتی هیستامین ها:
آنتی هیستامین ها می توانند به دو صورت موضعی و خوراکی (یا هر دو همزمان) به کار روند، با توجه به شدت بیماری میتوان از شربت دیفن هیدرامین و هیدروکسی زین در اطفال (دوزاژ بر اساس جدول) و قرص کلرفنیر آمین، هیدروکسی زین یا دیگر انواع آنتی هیستامینها در بزرگسالان استفاده کرد.
می توان از محلول یا پماد کالامین-دی هم بصورت موضعی در مناطق ملتهب تر استفاده کرد (بهتر است در مناطقی که در مرحله قبل از بروز وزیکول/تاول هستند استفاده شود.)
۳- ضد ویروسها:
هرچند آبله مرغان منشاء ویروسی دارد، اما استفاده از داروهای ضد ویروس در موارد ابتلا به آبله مرغان چندان توصیه نشده است. اما در افرادی که داراری ضعف ایمنی هستند، سالمندان و کودکان و بزرگسالانی که علائم شدیدی دارند، با تشخیص پزشک می توان از ضدویروسها هم استفاده کرد.
دوزاژ و اشکال این ضد ویروسها به این شرح است:
۴- محلولهای خشک کننده:
برخی محلولهای نظیر آب دالیبور می توانند برای کمک به ترمیم و ضدعفونی وزیکولها و جراحات سطحی به کار روند. این محلولها نباید در مجاورت مخاطات استفاده شوند.
۵- استراحت و ایزولاسیون:
فرد مبتلا به آبله مرغان (مخصوصا اگر بزرگسال باشد) باید به خوبی استراحت کند و از تماس با اطرافیان بویژه کسانی که سابقه ابتلا به آبله مرغان ندارند و مخصوصا افراد دارای ضعف ایمنی و خانمهای باردار پرهیز کنند. مدت ایزولاسیون حدود یک تا دو هفته در نظر گرفته می شود.
در موراد شدید ممکن است نیاز به استفاده از ایمونوگلوبینهای تزریقی باشد.
زمان بندی آبله مرغان!
از زمان ابتلا به ویروس آبله مرغان تا پیدا شدن علائم ممکن است زمانی طول بکشد که به دوره نهفتگی یا کمون بیماری معروف است. این دوره حدود ۱ تا ۳ هفته خواهد بود. بعد از شروع ضایعات تا زمانی که تمام ضایعات خشک شوند، تقریبا دو هفته طول می کشد. البته این زمان بندی می تواند در افراد مختلف کمی تغییر کند.
احتمال انتقال بیماری از زمان ابتلا شروع شده و بعد از خشک شدن تمام ضایعات، احتمال انتقال بیماری به دیگران تقریبا به صفر می رسد.
واکسیناسیون:
واکسیناسیون در موارد زیر توصیه میشود:
پیشگیری از بیماری آبله مرغان و عوارض شدید
بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان استفاده از واکسن آبله مرغان می باشد. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان میبایست دوبرا تزریق واکسن آبله مرغان انجام دهند. واکسن های آبله مرغان کارا و ایمن می باشند. اکثر افراد واکسینه شده، دچار این بیماری نمی شوند. اگر فرد واکسینه شده دچار بیماری شود، بیماری وی شدید نمی باشد.
واکسن بیماری آبله مرغان تقریبا جلوی اکثر عوارض شدید بیماری را می گیرد. افرادیکه واکسنیه نشده اند، افراد مبتلا به اچ آی وی، افرادیکه تعویض اعضای بدن انجام داده اند، درحال شیمی درمانی هستند و یا باردارند میبایست در صورت ابتلا به بیماری سریعا به پزشک مراجعه نمایند.
نخستین اقداماتی که می توانید انجام دهید:
۱) اگر کودک شما از رفتن به دستشویی خودداری می کند و از درد هنگام اجابت مزاج شکایت دارد ، قوام و ظاهر مدفوع را بررسی کنید؛
۲) اگر کودک از درد شکم شاکی است ، برای رد تشخیص احتمالی آپاندیسیت، قسمت تحتانی و راست شکم را معاینه کنید.
فشار مختصر در این قسمت ممکن است موجب دردی مبهم در این ناحیه شود. همچنین وجود دردی تیز در شکم ، در صورت بلند کردن ناگهانی و سریع دست می تواند دلیل وجود آپاندیسیت باشد؛
۳) در صورت وجود درد هنگام اجابت کودک، وجود خون در مدفوع و همچنین شک به آپاندیسیت، هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.
اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک خود انجام دهید:
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
اگر خانمی در طول دوران بارداری، خصوصا 3 ماهه اول، به ویروس عامل آبله مرغان آلوده شود، کودک هنگام تولد ممکن اســت با نقص های جدی مواجه شود.
ایمونو گلبولین برای این که موثر واقع شود باید حداکثر تا 10 روز پس از در معرض قرار گرفتن، تزریق شود و هرچه تزریق زودتر انجام بگیرد، تاثیرش بیشتر خواهدبود.عفونت از طریق تماس فرد به فرد مثل بوسیدن، دست دادن، تماس با مایعات بدن فرد آلوده مثل بزاق و ادرار و لمس کردن چشم ها، بینی و دهان فرد بیمار منتقل می شود.بنابراین خانم باردار نباید از لیوان، قاشق، چنگال، حوله و دیگر وسایل فرد مبتلا استفاده کند. شستن دست ها موثرترین راه برای پیشگیری از ابتلاست. حتما قبل و بعد از غذا خوردن دست خود را بشویید. هر بار که به هر علتی به فرد مبتلا یا وسایلش دست می زنید، حتما شستن دست ها را تکرار کنید. برای شستن دست ها از صابون و آب استفاده کنید و دست ها را به مدت 15 تا 30 ثانیه به هم بمالید.
1- واکسن آنفلوانزا: خانم های باردار در معرض خطر بالای ابتلا به آنفلوانزا و عوارض آن هستند بنابراین پزشکان واکسن آنفلوانزا را به خصوص در فصولی که این بیماری شایع تر اســت مثل پاییز و زمستان، به خانم های باردار توصیه می کنند. این واکسن برای بارداری هیچ مشکلی ایجاد نمی کند و حتی نوزاد را تا 6 ماهگی از این بیماری مصون می دارد. البته نوعی از واکسن که به صورت اسپری بینی موجود اســت به این افراد توصیه نمی شود زیرا از ویروس زنده تهیه شده اســت.
2- واکسن دیفتری، کزاز، سیاه سرفه: این واکسن سه گانه نیز برای خانم های باردار البته بعد از گذشت 20 هفته از بارداری (زمان ایده آل برای آن بین 27 تا 36 هفتگی) اســت توصیه می شود.
واکسن هایی که به خانم های باردار با شرایط خاص توصیه می شود
این واکسن ها به خانم هایی که به دلیل سفر یا شرایط خاص دیگر در معرض عفونت های خاص قرار می گیرند، توصیه می شود:
3- هپاتیت A: هپاتیت A بیماری اســت که می تواند برای خانم های باردار بسیار خطرناک یا حتی کشنده باشد و به جنین هم انتقال می یابد. واکسن هپاتیت A هیچ عارضه شناخته شده ای برای خانم باردار ندارد و به خانم هایی که به مکان های با شیوع بالای این بیماری سفر می کنند، توصیه می شود.
4- هپاتیت B: هپاتیت B بیماری خطرناکی اســت که باعث التهاب کبد می شود. امروزه واکسن هپاتیت B به طور روتین در 3 نوبت به کودکان زده می شود اما اگر مادری واکسن نزده و در معرض ابتلا باشد (مثلا همسر مردی باشد که به هپاتیت B مبتلاست) یا درست قبل از بارداری نوبت اول یا دوم واکسن را زده باشد، باید این واکسن را حین بارداری بزند.
5- تب زرد: تب زرد هم یک بیماری ویروسی اســت که از طریق نوع خاصی از پشه منتقل می شود و به کبد و کلیه آسیب می رساند و حتی منجر به مرگ می شود. البته این بیماری در نواحی خاصی از آمریکای جنوبی و آفریقا وجود دارد و خانم های باردار در صورت امکان باید از سفر به این مناطق خودداری کنند اما اگر این کار امکان ندارد و خطر ابتلا بالاست، شاید واکسن تب زرد تنها راه ممکن باشد. البته این واکسن از ویروس زنده تهیه می شود، بنابراین حتما باید با متخصص عفونی درباره این کار مشورت کرد.
«آبله مرغان» در دوران بارداری «آبله مرغان»تر اســت!دکتر شهرزاد زاده مدرس: آبله مرغان با وجود اینکه بیماری خطرناکی نیست، می تواند در دوره بارداری عوارضی برای مادر و جنین ایجاد کند. اگر خانم بارداری در معرض ابتلا به بیماری آبله مرغان قرار بگیرد، ابتدا از طریق آزمایش خون آنتی بادی او را بررسی می کنیم. اگر خانم باردار به نوع خفیف آن مبتلا شده و آنتی بادی اش نوع IgG بالا باشد، مشکلی برایش ایجاد نمی شود ولی اگر آنتی بادی IgG بالا باشد باید حتما بررسی شود و اگر در فاز حاد ابتلا بود به او ایمونوگلوبین تزریق می شود.
اگر مادر در 3 ماهه اول بارداری به آبله مرغان مبتلا شود، بیماری برای جنین بسیار خطرناک اســت و عوارضی مانند ناهنجاری جنینی می تواند در او ایجاد شود. در 3 ماهه سوم بیماری آبله مرغان برای مادر خطر بیشتری دارد تا برای جنین. اگر مادر در 3 ماهه سوم بارداری به آبله مرغان مبتلا شد حتما باید بستری و تحت نظر متخصص عفونی و زنان، وضعیت جسمی اش مرتب کنترل شود.
در خانم باردار به ویژه در 3 ماهه سوم بارداری بیماری با شدت بیشتری بروز پیدا می کند و تب بالا، عفونت شدید و آنسفالیت از عوارضی اســت که ممکن اســت در او ایجاد شود.
شفاآنلاین