خوب است بدانید بیماری صرع معمولا زمینه ارثی ندارد و از والدین به فرزندان منتقل نمیشود و فقط در 5 درصد بیماران صرع در فرمهای خاص، زمینه ژنتیک وجود دارد. به بیان دیگر، بیماران مبتلا به صرع نهتنها امکان ازدواج و بارداری بیخطر را از حیث اتنقال بیماری به فرزندشان دارند، بلکه میتوانند به فرزندشان شیر بدهند.
دکتر احمد نگهی، متخصص بیماریهای مغز و اعصاب با تاکید بر این که ژنتیک دخالت مستقیمی در ابتلا به بیماری صرع ندارد و در بعضی انواع صرع خفیف، ژنتیک تا حدی میتواند تاثیر بگذارد، میگوید: بیماری صرع حدود 70 تا 80 درصد موارد ، پس از دو سال به طور کامل درمان میشود و پزشک معالج میتواند داروی بیمار را قطع کند، هر چند اختلالات ساختمانی مغز و بیماریهای زمینهای این زمان را طولانیتر خواهد کرد.
توجه داشته باشید بیماری صرع یک اختلال عملکردی سلولهای مغزی است که میتواند به اشکال مختلف خودش را نشان بدهد این حملات در شایعترین شکل خود به صورت کاهش هوشیاری همراه با حرکات اندامهاست، ولی میتواند به صورت اشکال خفیف نیز بروز کند. در واقع بر اثر این بیماری، فعالیت سلولهای عصبی در مغز مختل و به تشنج منجر میشود و طی آن رفتار، علائم و احساسات غیرطبیعی ازجمله از دست رفتن هوشیاری رخ میدهد.
ریسک انتقال صرع طی بارداری
خوشبختانه در بیماران مبتلا به صرع نهتنها منعی برای بارداری وجود ندارد، بلکه میتوان در زمان بارداری نیز از داروهای خاصی با تجویز پزشک برای کنترل بیماری استفاده کرد.
این متخصص مغز و اعصاب در گفتوگو با جامجم در این باره توضیح میدهد: ابتلای پدر یا مادر به بیماری صرع معمولا در انتقال ژنتیکی به فرزندان بهجز در انواع صرعهای خاص مثل بعضی از بیماریهای صرع کودکان نقشی ندارد. البته سن بالای مادر در بارداری میتواند در افزایش احتمالی خطر ابتلای جنین به اختلالات ساختمانی مغز موثر باشد که چنین اختلالاتی به نوبه خود میتواند باعث افزایش حملات تشنجی شود.
خط قرمزهای مصرف دارو در بارداری
بهطور کلی خانمهای مبتلا به صرع، بدون هیچ اشکالی میتوانند باردار شوند و با انتخاب درمان دارویی مناسب میتوانند بارداری سالم بدون خطر برای جنین را سپری کنند.
دکتر نگهی با بیان مطلب فوق میافزاید: تمام خانمهای مبتلا به صرع بهتر است پیش از تصمیم بارداری درباره تغییر یا کنترل دوز دارویی ضدتشنج خود بهعنوان پیشگیری با پزشک مربوطه خود مشورت کنند. این دسته از افراد در طول بارداری به طور ماهانه باید تحت نظر متخصص مغز و اعصاب و زنان باشند تا با انتخاب داروی مناسب طی بارداری، حملات صرع برای جنین عاری از خطر باشد. اگر مادر دچار حملات صرعی داروهای ضدتشنجی را مصرف میکند که با خطرات احتمالی برای جنین همراه است بهتر است برای کنترل سلامت جنین از نظر تائید سلامت سیستم عصبی به انجام سونوگرافی در 16 هفتگی بپردازد .
وی هشدار میدهد: به هیچ عنوان بیمار مبتلا به صرع در طول بارداری یا قبل از آن نباید خود سرانه اقدام به قطع داروی ضد صرع کند. این دسته از مادران بعد از زایمان نیز بهخوبی میتوانند از کودک خود مراقبت و بدون نگرانی به کودکشان شیر دهند .
عوارض احتمالی صرع طی بارداری
خطرهای اصلی مرتبط با بارداری در زنان مبتلا به صرع معطوف به افزایش تعداد تشنجها و خطر بروز ناهنجاریهای جنینی میشود. البته یکی دیگر از خطرات صرع طی دوران بارداری، عوارض مصرف داروهای ضد صرع بر جنین است که خوشبختانه امروزه با نظارت و کنترل پزشکان در قالب تجویز داروهای کمخطرتر برای جنین و بررسیهای جنینی از طریق سونوگرافی بسیار کاهش یافته است.
بررسیها نشان میدهد تعداد حملات تشنجی در زنان مبتلا به صرع، طی دوران بارداری ۵۰ درصد بدون تغییر بوده، در ۲۵ تا۳۰ درصد موارد تشدید شده و در 10 تا ۲۰درصد موارد نیز کاهش داشته است که خوشبختانه موارد خطر احتمالی تشدید حملات نیز با مشورت پزشک و تنظیم دارو قابل کنترل است.
ضروری است خانمهای مبتلا به صرع طی بارداری استراحت کافی کنند و به تغذیه خود نیز توجه کافی داشته باشند. همچنین از هیجان، استرس و عصبانیت و کمخوابی پرهیز کنند. با این تفاسیر، اغلب زنان مبتلا به صرع، دوران بارداری را به طور طبیعی طی میکنند و زایمان بیخطری نیز خواهند داشت.
پونه شیرازی