زنانه: هر آنچه باید از بیماری‌های جنسی و مقاربتی بدانید

جام جم سرا: دکتر جمشیدی نقص در تشخیص و درمان اکثر بیماری‌های عفونی را در مراحل اولیه، در پی آورندۀ عوارض و مشکلات شدیدی از جمله نازایی، بارداری خارج از رحم، عفونت رحم و لوله‌های رحمی، سرطان‌های دستگاه تناسلی زنان، ناهنجاری‌های مادرزادی نوزادان، مرگ و میر داخل رحمی و یا دوره نوزادی و دردهای مزمن شکمی می‌داند و تأکید می‌کند که اکثر این مشکلات اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شوند، قابل درمانند.

آیا بیماری‌های مقاربتی در خانم‌ها شایع‌تر است؟
بله، محیط دستگاه تناسلی زن به گونه‌ای است که احتمال ابتلای زنان به عفونت‌های تناسلی بیشتر از مردان است و این عفونت‌ها برای زنان مسایل و مشکلات بیشتری به وجود می‌آورند اما مردان هم در اثر عفونت‌های تناسلی ممکن است دچار ناباروری، درد طولانی‌مدت و بیماری‌های خطرناک (ایدز، هپاتیت و...) شوند.

این بیماری‌ها بیشتر با چه علایمی بروز می‌کنند؟
یکی از علامت‌های مهم عفونت‌های آمیزشی وجود زخم و ترشحات غیر عادی است و اکثر خانم‌های مبتلا به این بیماری‌ها با مراجعه به پزشک از درد زیر دل، مقاربت دردناک، ترشحات مهبلی، خون‌ریزی زیاد و طولانی‌مدت، سوزش ادرار، عادت ماهیانه دردناک، تب و گاهی تهوع و استفراغ و خون‌ریزی در فواصل عادات ماهیانه یا در زمان نزدیکی، وجود ترشحات چرکی، زخمی یا شکننده بودن دهانه رحم و زخم تناسلی شکایت دارند.

سوزاک یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است. این بیماری‌ در خانم‌ها چه علایمی دارد و از چه طریقی منتقل می‌شود؟
سوزاک یک بیماری عفونی قابل درمان و منتقله از طریق تماس جنسی است. باکتری ایجاد کننده سوزاک می‌تواند مجاری تناسلی، دهان و رکتوم را در هر دو جنس درگیر کند.
بانوان اکثرا بدون علامت هستند اما افزایش ترشحات مهبلی، سوزش به هنگام خروج ادرار و خون‌ریزی‌های نامرتب قاعدگی هم می‌تواند علایم ابتلا به این بیماری باشد. در هر صورت، مجرای تناسلی و گردن رحم فرد مبتلا آلوده‌کننده است. در اینجا باید تاکید کنم که همه عفونت‌های آمیزشی علامت ندارند. به همین علت برای تشخیص دقیق لازم است از معاینه یا آزمایش کمک گرفته شود. در هر حال این بیماری از طریق ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام بارداری منتقل می‌شود.

سیفلیس هم که جزو بیماری‌های مقاربتی است، به همین گونه منتقل می‌شود؟
سیفلیس در اثر تماس مستقیم با یک زخم از شخص مبتلا به شخص سالم منتقل می‌شود. ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی یا لمس کردن قسمت‌های عفونی از جمله راه‌های انتقال این بیماری است و علایم پس از گذشت مدت زمان 2 تا 4 هفته پس از ابتلا به‌صورت زخم‌های شدید گرد و بی دردی در محل عفونی شده پدیدار می‌شوند و مانند سوزاک درمان آنتی بیوتیکی دارد. البته بیماری کلامیدیا هم با استفاده از همین روش درمان می‌شود.

پس کلامیدیا هم جزو همین بیماری‌هاست؟
بله. کلامیدیا یکی از متداول‌ترین عفونت‌های باکتریایی مقاربتی به شمار می‌رود و در خانم‌ها موجب عفونت دهانه رحم می‌شود. چنانچه این بیماری به موقع درمان نشود می‌تواند مشکلات جدی را برای فرد ایجاد کند. نشانه‌ها و علایم بیماری غالبا بین یک تا 3 هفته پس از ابتلا به صورت افزایش اندک ترشحات رحمی (که در اثر ملتهب شدن دهانه رحم ایجاد می‌شود)، درد زیر شکم، احساس درد هنگام آمیزش جنسی و حتی سوزش و تورم دردناک چشم‌ها آشکار می‌شود اما ممکن است تا مدت زیادی هم نشانه‌ای ظاهر نشود.

همه این بیماری‌هایی که گفتید قابل درمان هستند. آیا بیماری مقاربتی غیر قابل درمان هم وجود دارد؟
تبخال ناحیه تناسلی یکی از مهم‌ترین این بیماری‌ها و یک عفونت ویروسی ناحیه تناسلی است که از راه آمیزشی انتقال می‌یابد. در حال حاضر نمی‌توان تبخال ناحیه تناسلی را معالجه کرد اما با درمان می‌توان علایم بیماری را تخفیف داد و از عود بیماری جلوگیری کرد. داروهای ضدویروسی خوراکی غالبا برای درمان اولین حمله عفونت تبخال ناحیه تناسلی و عود عفونت تجویز می‌شوند و در بعضی از بیماران این داروها ممکن است برای پیشگیری نیز تجویز شوند.

البته نوع موضعی مالیدنی این داروها ضدویروسی نیز موجود هستند اما به اندازه خوراکی مؤثر نیستند. تاول‌های دردناک و زخم‌های باز که قبل از آن خارش، سوزش یا احساس آزردگی در ناحیه تناسلی وجود دارد، از علایم ابتلا به این بیماری است. هنگامی که علایم وجود ندارد، ویروس به حالت خفته درآمده است و وقتی که ویروس دوباره فعال شود، علایم باز می‌گردند اما بازگشت علایم به معنای عفونت جدید نیست. از طرفی، تاول‌ها ممکن است به درون مجرای تناسلی تا گردن رحم و نیز پیشابراه گسترش یابند. پس از چند روز، تاول‌ها می‌ترکند و از آنها زخم‌هایی کم عمق و دردناک بر جای می‌ماند که یک تا سه هفته به طول می‌انجامد ولی ویروس برای همیشه در بدن باقی می‌ماند.

زگیل ‌تناسلی هم مشابه تبخال تناسلی غیرقابل درمان است؟
بسیاری از افراد جامعه این‌طور فکر می‌کنند اما ویروس عامل این بیماری (زگیل تناسلی) موجب زگیل در ناحیه تناسلی می‌شود. در ابتدا، زگیل‌های تناسلی کوچک، سفت و بدون درد هستند و ممکن است در ناحیه واژن باشند. همچنین ممکن است در اطراف مقعد به وجود بیایند و اگر در مراحل اولیه درمان نشوند، ممکن است بزرگ شوند و نمایی گل‌کلمی و گوشتی پیدا کنند اما اهمیت این زگیل‌ها در آن است که برخی از آنها ممکن است خطر سرطان دهانه رحم یا سایر سرطان‌های منطقه تناسلی را افزایش دهند. درمان آنها با یک پماد که روی ضایعه مالیده می‌شود، امکان‌پذیر است. البته راه‌های درمانی دیگر نیز وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به فریز ‌کردن آن با یک جسم بسیار سرد اشاره کرد که توسط پزشک انجام می‌شود.همچنین برای برداشتن زگیل‌های بزرگ ممکن است نیاز به جراحی باشد

چگونه می‌توان از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی پیشگیری کرد؟
رعایت اصول اخلاقی و بهداشتی در روابط جنسی و نداشتن رفتارهای جنسی پرخطر، وفاداری به همسر و داشتن رفتار جنسی مسوولانه، خویشتن‌داری و اجتناب از روابط جنسی با شرکای جنسی متعدد، استفاده از کاندوم، شستشوی دستگاه تناسلی، ادرار کردن بعد از تماس جنسی، شستشو و انتخاب لباس زیر مناسب از جمله راه‌های پیشگیری از این بیماری‌ها هستند.(آموزش مسائل زناشویی)

بیماری مقاربتی کلامیدیا | علائم ، راههای تشخیص و درمان بیماری کلامیدیا

بیماری مقاربتی کلامیدیا | علائم ، راههای تشخیص و درمان بیماری کلامیدیا

بیماری مقاربتی کلامیدیا ،کلامیدیا چیست

کلامیدیا یکی از شایع ترین بیماری‌ مقاربتی در جهان است که توسط باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می‌شود. اگرچه این بیماری رایج ترین و قابل درمان ترین بیماری است که از طریق روابط جنسی منتقل می‌شود اما اغلب بدون نشانه و علامت است و به صورت درمان نشده رها می‌شود. زمانی که چنین اتفاقی روی می‌دهد، زنان متوجه نتایج وخیم وحادی می‌شوند و ممکن است شرایط موجود منجر به ناباروری یا درد مزمن لگن شود. کلامیدیا یک عفونت باکتریایی ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس است. این عفونت می‌تواند از طریق دستگاه تناسلی از انواع مختلفی از تماس جنسی منتقل شود. با توجه به آخرین آمار از مرکز کنترل بیماری‌ها (CDC)، حدود ۱.۸ میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا به کلامیدیا هستند. با این حال، تعداد عفونت‌های جدیدی که در هر سال رخ می‌دهد بیشتر می‌شود و در هر سال به ۲.۸ میلیون عفونت جدید می‌رسد. نوجوانان و افراد جوان بیشتر در معرض این عفونت قرار دارند.

نشانه‌ها و علائم کلامیدیا:

کلامیدیا یک بیماری خاموش در نظر گرفته می‌شود زیرا بیشتر افرادی که مبتلا به این بیماری هستند در مورد آن آگاه نیستند و هیچ نشانه‌ای را تجربه نمی‌کنند. افرادی که نشانه‌های توسعه یافته تری دارند این گونه علائم را چند هفته بعد از داشتن رابطه جنسی با فرد بیمار، مشاهده خواهند کرد.

در زنان نشانه‌های این بیماری شامل موارد زیر است: 

ترشح واژینال

سوزش یا درد در حال ادرار

درد در قسمت‌های پایین شکم

حالت تهوع

تب

درد به هنگام مقاربت

خونریزی در بین دوره‌های قاعدگی

در مردان نشانه‌های کلامیدیا شامل موارد زیر است:

ترشح از آلت تناسلی

سوزش یا درد به هنگام ادرار

سوزش یا خارش در سر آلت تناسلی

درد بیضه

تورم بیضه

عوارض درمان نکردن این بیماری برای مردان و زنان می‌تواند بسیار جدی باشد. در زنان عفونت می‌تواند منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شود که در آن به تخمدان، رحم و لوله‌های فالوپ آسیب وارد می‌شود. چنین شرایطی می‌تواند منجر به ناباروری در زنان گردد. عفونت همچنین می‌تواند به درد مزمن لگن بیانجامد. در مردان، کلامیدیای درمان نشده می‌تواند به شرایطی همچون پروستاتیت(التهاب غده پروستات) یا اپیدیدیمیت منجر شود. در مردان و زنان، التهاب مقعد می‌تواند باعث ایجاد درد به هنگام برقراری رابطه جنسی از این ناحیه شود. حتی کودکانی که تازه به دنیا می‌آیند ممکن است با این بیماری درگیر شوند. این شرایط زمانی رخ می‌دهد که عفونت از مادر به کودک منتقل می‌شود. این کودکان ممکن است از ذات الریه یا عفونت چشم رنج ببرند.

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس است 

تشخیص و بررسی بیماری مقاربتی کلامیدیا:

از آنجایی که تشخیص بیماری کلامیدیا دشوار است، بیشتر متخصصان پیشنهاد می‌کنند افرادی که زیر ۲۴ سال هستند و از لحاظ جنسی فعال اند، غربالگری شوند.تست غربالگری شامل نمونه ادرار یا نمونه ای از گردن رحم یا انتهای آلت تناسلی مرد است.

درمان و داروهای مورد استفاده برای کلامیدیا:

اگر داروهای مناسب تجویز شود و به درستی مورد استفاده قرار گیرد، کلامیدیا قابل درمان است. آنتی بیوتیک‌های خوراکی همچون آزیترومایسین (زیتهرومکس)، داکسی سایکلین و اریترومایسین بیشتر رایج است. افرادی که آنتی بیوتیک مصرف می‌کنند بعد از کامل کردن دوز واحدی از آن یا دوره خاص مطرح شده توسط پزشک، بهتر است به مدت ۷ روز رابطه جنسی نداشته باشند. این موضوع معمولا به این خاطر توصیه می‌شود که کلامیدیا معمولا در طول درمان با آنتی بیوتیک قابل سرایت به فرد مقابل است. برای جلوگیری از بروز عفونت‌های مجدد، شریک جنسی باید درمان شود.

پیشگیری از بیماری مقاربتی کلامیدیا:

تنها روش برای پیشگیری از این بیماری ، پرهیز از داشتن رابطه جنسی کنترل نشده با سایر افراد است.

روش‌های زیر می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند:

استفاده از کاندوم در طول مقاربت جنسی

پرهیز از روابط جنسی کنترل نشده

انجام غربالگری منظم

منبع: مجله سلامت