جام جم سرا: بعضیها نمیتوانند جلو خودشان را برای چک کردنهای مداوم بگیرند. ارباب رجوعهایی داشتهام که موبایلهای همسرانشان را چک میکردهاند. بیشترآنها زن بودند و اکثرشان بعد از اینکه یک بار مچ همسرشان را در خیانت گرفته بودند به این کار روی آوردهاند. اعتماد بین آنها شکسته شده و اضطراب زیادی درمورد رابطهشان دارند.
چه موضوع این باشد چه نباشد، کسی که مدام همسرش را چک میکند دچار عدم امنیت و مشکلات مربوط به اعتمادبهنفس است.
در مواردی که کسی قبلاً به آنها خیانت کرده و همسر کنونیشان کاملاً معصوم است، موقعیتی بسیار ناعادلانه ایجاد میشود. زوجهایی را دیدهام که مرد کاملاً به همسر خود وفادار بوده اما باز هم همسر او مدام در حال چک کردن او بوده است. بعضی اوقات وقتی زنی نمیتواند به اضطراب خود غلبه کند، شکافی بین آنها ایجاد میکند و رابطه بر هم میخورد.
خیلی وقتها هم مردهایی کاملاً وفادار را دیدهام که فقط به دلیل اینکه همسرشان بیاندازه آنها را متهم به خیانت کرده است، دست به خیانت زدهاند. آنها به نقطهای رسیدهاند که فکر کردهاند وقتی این قدر باید برای کاری که نکردهاند متهم شوند، پس بهتر که آن کار را انجام دهند. در چنین مواردی خیلی ناراحتکننده است که ببینیم ترس از خیانت همسر باعث شده که بدترین ترس او به واقعیت تبدیل شود.
وقتی اعتمادی شکسته میشود، دوباره اعتماد کردن خیلی سخت است. همه چیز به گرفتن یک تصمیم هوشیارانه از اعتماد به کسی برمیگردد.
باید از خودتان بپرسید، شفافیت در یک رابطه به چه معناست؟ آیا چک کردن گوشیهای همدیگر نشانه شفافیت است یا عدم امنیت؟ این چک کردنهای مضطربانه هیچ جایی در یک رابطه شفاف ندارد.
وظیفه من به عنوان یک متخصص مشاور این است که به این افراد پارانوئید کمک کنم بتوانند دوباره اعتماد کنند. یک راه برای انجام این کار این است که کمکشان کنم بفهمند وقتی با بیاعتمادی به کسی نگاه میکنند، همه چیز مشکوک به نظر خواهد رسید. حتی اگر ایمیلهای خودمان را مشکوکانه چک کنیم، بالاخره یک ایمیل مشکوک پیدا خواهیم کرد!
اگر نگاهتان این طور باشد هر نوع صحبتی را ممکن است تیک زدن ببینید. به بیان دیگر، اگر به دنبال پیدا کردن سند و مدرک برای شیطنت همسرتان هستید، مطمئناً آن را خواهید یافت.
من زوجها را تشویق میکنم که به جای این کار، سعی کنند مچ همدیگر را در مواقعی که کار خوبی انجام میدهند بگیرند. گرفتن مچ همدیگر در مواقعی که کار بدی انجام میدهیم هیچ عاقبت خوشی ندارد و هیچکس هم دوست ندارد بداند که کسی او را مدام کنترل میکند.
همچنین اگر کسی بخاطر اینکه همسرش قبلاً به او خیانت کرده است، مدام او را چک کند، من طرف او را میگیرم. غلبه بر شکسته شدن اعتماد کار بسیار سختی است. فردی که خیانت کرده است باید بداند که او مسئول به وجود آمدن این پارانویا و شکاکیت است و به همین دلیل نمیتوانند به چک کردنهای مداوم همسرش اعتراض کنند. اما اگر کسی عادت به چک کردن همسر خود دارد بدون اینکه قبلاً خیانتی صورت گرفته باشد، به این معنی است که اعتماد به نفس بسیار پایینی دارد.
بعضیها احتمالاً نگران هستند که اگر مراقب نباشند، همسرشان فردی جذابتر از آنها پیدا کند. خیلیها را دیدهام که با این نوع حسادتها همسرانشان را از خود دور کردهاند. پس مراقب باشید: اگر شما هم اهل این طور چک کردنهای آزاردهنده هستید، فقدان اعتماد شما میتواند به خیانت همسرتان در آخر منجر شود. یعنی خودتان باعث خیانت به خودتان میشوید.
اگر زوجی با چنین موقعیتی پیش من بیایند، به آنها خواهم گفت که رابطهشان روی یک زمین لرزان است. به آنها میگویم که «دست بردارند، یا از این چک کردنها مداوم و یا از رابطهشان.» بودن در رابطهای که نتوانید اعتماد کنید هیچ ارزشی ندارد.
در یکی از افسانههای یونانی خواندهام که خدای عشق گفته است: «عشق در جایی که اعتماد نیست نمیتواند وجود داشته باشد.» من با او موافقم.
اگر نتوانید به همسرتان اعتماد کنید، چهار انتخاب دارید: یا به آن رابطه خاتمه دهید و کسی را پیدا کنید که بتوانید به او اعتماد کنید؛ یا تصمیم بگیرید که دوباره به همسرتان اعتماد کنید؛ یا تصمیم بگیرید که ساکت بمانید و بیاعتمادیتان را فقط پیش خودتان نگه دارید؛ یا برای حل مسائل و مشکلات بیاعتمادیتان از متخصص کمک بگیرید. (مردمان)
به گزارش جام جم سرا ، نکته مهمی که در مصرف میوههای خشک باید در نظر گرفت این است که در مقایسه با میوههای تازه (در مقیاس گرم) حاوی کالری بیشتری هستند. به عبارت سادهتر، کالری 100 گرم میوه خشک درمقایسه با 100 گرم میوه تازه بیشتر است.
دکتر پیام فرحبخش، پزشک و متخصص تغذیه و رژیم درمانی و عضو هیات علمی دانشگاه، ضمن اینکه به دلیل فرایند صورت گرفته روی آن یعنی خشک کردن، مقداری از ویتامینهای موجود در آن از بین میبرود. درواقع میوههای خشک به نسبت واحد حجم، کالری بیشتری دارند و ارزش تغذیهای آنها نیز کمتر است.
البته استفاده از این خوراکیها در حد اعتدال نسبت به مصرف شیرینیهای «تر» و شکلاتها ارجحیت دارد و بهتر است که این فرهنگسازی صورت بگیرد که با این خوراکیها از میهمان خود پذیرایی کنیم. اما با این حال نباید در مصرف میوههای خشک هم زیادهروی شود چون میتواند روند پوسیدگی دندان را تسریع بخشد. درواقع کسانی که عادت به خوردن این تنقلات دارند اگر پس از مصرف میوههای خشک مسواک نزنند، به دلیل اینکه ذرات این میوهها در بین دندانها گیر میکند، روند پوسیدگی دندان را تشدید میکند. به علاوه، بیماران مبتلا به دیابت نیز نباید در مصرف میوههای خشک افراط کنند.
اما در مقایسه با میوه تازه، قطعا مصرف میوههای تازه نسبت به خشک ارجحتر است. ولی گاها دیده میشود برخی از افراد به دلیل اینکه در مهیمانیها حوصله پوست گرفتن میوه را ندارند یا حتی به خاطر بزرگ بودن اندازه میوه، از خیر خوردن آن میگذرند و سرگرم خوردن تنقلات دیگری چون شکلات و شیرینی یا همین میوههای خشک میشوند درحالی که توصیه میشود برای بهرهمند شدن از ویتامینها و املاح، میوه به صورت تازه مصرف شود.
منبع : سلامانه
فرآوری: حامد رفیعی - بخش نهج البلاغه تبیان
ادیان الهی مخصوصا دین اسلام، اهمیت فراوانی به زندگی دنیوی مردم داده تا آنجا که کوری در این دنیا را مستلزم کوری در ابدیت معرفی نموده، آن چنان که در قرآن کریم آمده است: «من کان فی هذه اعمی فهو فی الاخرة اعمی و اضل سبیلا؛ هر کس در این دنیا نابینا زندگی کند او در عالم ابدیت نابیناتر و گمراهتر خواهد بود.» (اسراء/ 72)
امام علی علیه السلام در سرزنش کسی که دنیا را نکوهش می کرد چنین فرمود: «دنیا برای کسی که با آن صادقانه روبرو شود جایگاه راستی و صدق است و برای کسی که آن را درک کند خانه تندرستی است و برای شخصی که از آن توشه اخذ کند جایگاه بی نیازی و تندرستی است و برای فردی که از آن پند بگیرد پندآموز است. دنیا جای عبادت دوستان خدا، نماز فرشتگان، نزول وحی خدا و تجارت اولیای الهی است که در آن رحمت و فضل خداوند را به دست می آورند و بهشت را می خرند. با این وصف چه کسی می تواند دنیا را نکوهش کند؟»
در نگرش دنیوی مولای متقیان، از آنجا که در ضمن نگرش اخروی صورت گرفته است در مقایسه جهان آخرت با جهان مادی، کوچکی این جهان به لحاظ کمی و کیفی نسبت به آخرت به شیوه های گوناگون گوشزد شده است.
اگردرمحتویات فرمان مبارک امیرالمومنین علیه السلام به مالک اشتر و دستورات آن حضرت به دیگر کارگزاران خود دقت کنید، خواهید دید که هیچ برنامه دقیقی برای تنظیم بسیار جدی حیات معقول انسانها مانند همین فرمان نمی باشد. آنچه که باید در نظر داشت این است که زندگی دنیوی گذرگاهی برای حیات جاودانی در پیشگاه کمال مطلق، است و بدان جهت که شکوفایی استعدادهای مثبت انسانها به وسیله تکاپو و تلاش مخلصانه است،پیشوایان ما، دستور به نهایت کوشش، که در قرآن با لغت (سعی کبد و کدح... و مسابقه در خیرات) آمده، داده اند.
درباره تلاش برای زندگی دنیوی اشاره های فراوانی در آیات و روایات آمده است. در آیه ای از قرآن کریم آمده است: «وابتغ فیما اتاک الله الدار الاخرة و لاتنس نصیبک من الدنیا؛ و در آنچه که خداوند بتو داده است سرای آخرت را جستجو کن و بهره خود را از دنیا فراموش مکن.» (قصص/ 77) در این آیه شریفه نه تنها تنظیم زندگی مادی ممنوع معرفی نشده است بلکه اشاره بسیار لطیفی به شایستگی زندگی دنیوی و مواد معیشت، برای وسیله بودن حیات جاودانی شده است. نکته دیگر در این آیه این است که حتی انسان در این زندگی دنیوی از لذائذ و مزایای آن نیز ممنوع نیست، نهایت امر اینکه این لذایذ و مزایا، حیات معقول او را مبدل به زندگی حیوانی ننماید. اساسا یکی از علل بعثت انبیاء علیهم السلام تنظیم مادیات مردم است. در نهج البلاغه آمده است: «و معایش تحییهم؛ معایش آنان را احیاء نماید.»
ابوالبختری نقل می کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در دعای خود چنین عرض کرد: «خداوندا نان ما را مبارک فرما (زندگی دنیوی ما را از دیدگاه اقتصاد تنظیم فرما) زیرا اگر اقتصاد نباشد نه نماز می خوانیم و نه روزه می گیریم و نه واجبات پروردگارمان را به جای می آوریم.»
از امام باقر علیه السلام نقل است: «من خود را می بینم که دشمن می دارم آن مرد را که تلاش برای زندگی برای او مشکل می شود او به پشت می خوابد و می گوید خدایا برای من روزی برسان و حرکت و تکاپو در زمین را برای به دست آوردن فضل خداوندی (معاش صحیح) رها می سازد در حالی که مورچه از لانه خود در می آید و روزی خود را می جوید.»
سیره عملی و نیز بیانات متعددی از حضرت علی علیه السلام به صورت صریح بر این امر شهادت می دهد که ایشان برای دنیا، امور دنیوی و تلاش برای آباد کردن آن اصالت قائل هستند.
ادیان الهی مخصوصا دین اسلام، اهمیت فراوانی به زندگی دنیوی مردم داده تا آنجا که کوری در این دنیا را مستلزم کوری در ابدیت آخرت معرفی نموده است.
با این حال فردگرایی افراطی که جهان را برای اکثریت مردم، تیره و تار می کند و جلو بهره مندی همگانی را می گیرد، مورد تأیید حضرت نیست و علیه آن استدلال کرده اند. در نگرش دنیوی مولای متقیان، از آن جا که در ضمن نگرش اخروی صورت گرفته است در مقایسه جهان آخرت با جهان مادی، کوچکی این جهان به لحاظ کمی و کیفی نسبت به آخرت به شیوه های گوناگون گوشزد شده است.
آیات و روایات ما که دلالت بر ضرورت حفظ شرف و حیثیت مسلمانان می نماید انجام تلاش برای امور دنیوی را توصیه می کند، زیرا با گسترش شگفت انگیز وسایل سلطه گری و استثمار و برده گیری، ذلت و پستی برای آن جوامعی که تنظیم امور دنیوی خود را مورد مسامحه قرار می دهند قطعی است. پس اگر یک مفسر، عارف، فقیه یا یک اسلام شناس هنوز بگوید اسلام به امر دنیا اهمیت نداده است. قطعا از اسلام اطلاعی ندارد.
منابع:
- نهج البلاغه خطبه 1، حکمت 131
- الفروع من الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج 5 ص 73
- محمدتقی جعفری، فلسفه دین، صص 236-240