سزارین ریسک چاقی نوزاد را افزایش می دهد

به گزارش جام جم آنلاین از مهر، محققان دانشگاه جان هاپکینز آمریکا دریافتند در مقایسه با کودکان متولد شده به شیوه طبیعی، کودکان متولدشده به شیوه سزارین ۴۰ درصد از ریسک بالاتر ابتلا به چاقی یا اضافه وزن تا رسیدن به سن ۷ سالگی برخوردار هستند.

به گفته نئول مولر، سرپرست تیم تحقیق، این ریسک حتی در کودکان متولد شده به شیوه سزارین از مادران چاق و دارای اضافه وزن به مراتب بیشتر بوده و از ۷۰ تا ۸۰ درصد خواهد بود.

مولر در این باره می گوید: «ما دریافتیم که نقش حفاظتی زایمان طبیعی به مراتب بیشتر است و به مادران چاق یا دارای اضافه وزن کمک می کند تا کمتر چاقی بین نسلی را انتقال دهند.»

به عقیده مولر و همکارانش در زایمان به طریق طبیعی نوزاد به هنگام خروج از مسیر زایمان میکروب های مفید مادر را دریافت می کند و این میکروب ها به حفاظت از کودک در مقابل چاقی منجر می شوند.

مولر در ادامه می افزاید: «شواهد مکرر نشان می دهد که نوزادان متولدشده به شیوه طبیعی در مقایسه با نوزادان متولدشده به روش سزارین، دارای میکروب های متفاوتی در روده هستند.»

در این مطالعه، محققان داده های بیش از ۱۴۰۰ زایمان را در بوستون بررسی کردند. در حدود ۵۷ درصد زنانی که به شیوه سزارین و ۵۷ درصد زنانی که به شیوه طبیعی زایمان کرده بودند چاق بودند.

طبق گزارش محققان، کودکان متولدشده به شیوه سزارین با ریسک بیشتر اضافه وزن مواجه بودند.

چرا ذخیره خون بندناف نوزاد اهمیت دارد؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا ، دکتر مریم نعمتی اظهار کرد: از نظر علمی نمونه خون بندناف فریز شده در ۱۹۶- درجه سانتی‌گراد تا ۲۰ سال قابل نگهداری است، ولی آمارهای جهانی بهترین زمان استفاده از نمونه را در پنج سال اول بعد از فریز اعلام می‌کند.

وی افزود: تعداد سال‌های نگهداری نمونه با در نظر گرفتن تعداد سلول‌های ذخیره شده در برخی کشورها متفاوت است؛ به طور مثال نمونه‌های با تعداد سلول بالای یک میلیارد، برای بیش از ۱۰ سال و کمتر از آن بین ۵ تا ۱۰ سال نگهداری می‌شوند.

نعمتی با اشاره به مزایای سلول‌های بنیادی خون بندناف نسبت به سلول‌های مغزاستخوان و خـون محیطـی، خاطرنشان کرد: نبود خطر برای مادر و نوزاد، جمع‌آوری آسان بدون درد برای مادر یا نوزاد، افزایش شانس یافتن دهنده پیوند و نیز افزایش تعداد دهندگان به علت تحمل دو آلل نامنطبق(بر مبنای نوع بیماری سازگاری متفاوت است) به هنگام پیوند نسبت به پیوند مغزاستخوان که باید تطابق کامل وجود داشته باشد، کاهش احتمال رد پیوند ناشی از GVHD، به دلیل تعداد کم سلول‌های T و سازمان یافته نبودن این سلول‌ها در خون بندناف، کاهش احتمال آلودگی ویروسی، عدم انصراف دهنده به علت درد یا بیماری یا رضایت وی به هنگام اهدا، تبادل اطلاعاتی بین بانک‌های مختلف و ... از مهم‌ترین مزایای استفاده از سلول‌های بنیادی خون بند ناف نسبت به سلول‌های بنیادی مغزاستخوان و خـون محیطـی است.

وی در پاسخ به این سوال که در چه مواردی می‌توان از سلول‌های بندناف استفاده کرد، افزود: به طور کلی در هر موردی که می‌شود از سلول‌های بنیادی مغزاستخوان استفاده کرد، سلول‌های بنیادی خون بندناف نیز قابل استفاده است. در حال حاضر بیشترین استفاده از سلول‌های خون بندناف در بیماری‌هایی است که منشاء خونی دارند؛ از قبیل لوسمی‌های اطفال و نارسایی‌های خونی غیر بدخیم اطفال.

به گفته وی، خون‌گیری از ورید بندناف انجام می‌شود و تجربه نشان داده است در زایمان طبیعی، نمونه خون بندناف حجم بیشتر و تعداد سلول بیشتری نسبت به زایمان سزارین دارد.

نعمتی ادامه داد: در زایمان طبیعی، خون‌گیری داخل رحمـی اسـت و بـه علت انقباضات رحم جهت بیرون راندن جفت به خارج رحم، این انقباضات به مانند یک پمپ طبیعی عمل کرده و باعث تخلیه تقریبا کامل خون جفت می‌شود. در این‌گونه موارد، احتمال مخلوط شدن خون جنین با خون مادر بسیار کم است، البته در زایمان طبیعی میزان آلودگی نسبت به زایمان سزارین کمی بیشتر است، زیرا بندناف از کانال زایمان خارج می‌شود لذا در زایمان طبیعی خون‌گیر باید شرایـط سترونـی را کـاملا رعایت کند تا احتمال آلودگی به حداقل برسد.

وی افزود: در زایمان سزارین، خونگیری می‌تواند داخل رحمی (قبل از جداشدن جفت از دیواره رحم) یا خارج رحمی باشد. یعنی پس از جدا شدن جفت از دیواره رحم و خروج از بدن مادر خونگیری انجام شود. در این‌گونه موارد خونگیری داخل رحمی نسبت به خارج رحمی ارجح است؛ زیرا هنوز ارتباط جفت و رحم مادر برقرار است و خون بیشتری جمع‌آوری می‌شود.

این فوق تخصص زنان، زایمان و نازایی با بیان اینکه در خون‌گیری خارج رحمی نیز میزان خون جمع‌آوری شده نسبت به حالت‌های دیگر کمتر است، افزود: بر اساس نیروی جاذبه به علت تفاوت ارتفاع، خون از جفت به سمت کیسه جمع‌آوری در جریان است. در این نوع خون‌گیری احتمال اختلاط خون مادر و جنین نسبت به حالت‌های دیگر بیشتر است، زیرا جفت کنده شده و آسیب‌ دیده است. منطقه کلامپ زدن بندناف و زمان کلامپ کردن نیز در میزان خون جمع‌آوری شده موثر است.

به گفته وی، خون جفت باید در مدت ۳ تا ۵ دقیقه جمع‌آوری شود، زیرا پس از این مدت زمان، احتمال لخته شدن خون در جفت و بندناف افزایش پیدا می‌کند. میزان خون بندناف جمع‌آوری شده تقریبا ۵۰ تا ۱۵۰ میلی‌لیتر است که این میزان بستگی به نوع خونگیری، نوع زایمان، حجم و وزن جفت و دیگر شرایط ناشناخته دارد.

نعمتی منابع اصلی سلول‌های بنیادی را مغز استخوان، بندناف، پالپ دندان، بافت جفت و برخی از بافت‌های چربی عنوان و تصریح کرد: با وجود سلول‌های بنیادی بندناف که از خون باقی مانده در بندناف انسان تهیه می‌شود و ویژگی آن‌ها این است که از لنفوسیت‌های نابالغ تشکیل شده‌اند، می‌توان با پیوند زدن آن‌ها به تامین سلول‌های خونی جدید دست یافت.

نعمتی تصریح کرد: کاهش زاد و ولد، لزوم نگهداری خون بند ناف را بالا برده است. امروزه به نظر می‌رسد با وجود خانواده‌های تک فرزندی، پیدا کردن دهنده مناسب برای پیوند بین خواهر و برادرهایی که قصد پیوند مغز استخوان دارند، محدود شود.

گریه کردن طولانی نوزاد خطرناک است؟

به نقل از سلامت نیوز، چین های صوتی ساختارهای v شکلی هستند که وظیفه کنترل صوت را دارند و جایگاه آنها درون حنجره است.زمانی که این ساختارها آسیب میبینند،کودک ممکن است به صورت مزمن گرفتگی صدا پیدا کند و دچار درد شود.

۴ روش طبیعی برای تسکین دردِ "دندان درآوردن" در نوزاد

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، با ظاهر شدن نشانه‌های رشد دندان روی لثه، نوزاد با احساس درد، ورم و آب ریزش دهان روبرو می‌شود. همچنین ممکن است در خوابیدن و خوردن هم برای مدت کوتاهی دچار مشکل شود.

از دیگر علائم دندان در آوردن در نوزاد تب خفیف، یبوست و کشیدن گوش است. در این وضعیت بهترین کار برای کمک به نوزاد پیدا کردن روشی جهت به حداقل رساندن درد و التهاب است.

برخی از والدین از ژل‌های دندانی برای آرام کردن فرزندشان استفاده می‌کنند اما طبق اعلام سازمان غذا و داروی آمریکا این ژل‌ها دارای مقداری ماده سمی belladonna است. واکنش بدن به این ماده در کودکان زیر دو سال غیر قابل پیش بینی است و آنان را در معرض خطر قرار می‌دهد.

روش‌های درمانی طبیعی برای تسکین درد، ورم و بی قراری‌های ناشی از دندان در آوردن وجود دارند که برخی از آنها عبارتند از:

- ماساژ دادن لثه: والدین می‌توانند انگشت خود را پس از شستشو روی لثه نوزاد قرار داده و آن را ماساژ دهند این کار موجب تسکین موقت درد می‌شود.

- قرار دادن پارچه سرد روی لثه: به والدین توصیه می‌شود پارچه‌ای را مرطوب کرده و داخل یخچال قرار دهند سپس پارچه را روی لثه نوزاد گذاشته تا آن را بی حس کند.

- مصرف خوردنی منجمد: در صورتیکه کودک قادر به خوردن غذای جامد است تکه‌های منجمد شده موز و هویج را داخل دهان کودک قرار داده تا با جویدن آن درد دهان از بین برود. اما مراقب باشید که هنگام جویدن تکه‌های کوچکتر موجب خفگی کودک نشود.

- قرار دادن قاشق یخ روی لثه: در صورتیکه هنوز دندان نوزاد در نیامده یک قاشق فلزی را داخل یخچال گذاشته و زمانیکه خنک شد روی لثه نوزاد قرار می‌دهیم. همچنین از گذاشتن قاشق داخل فریزر خودداری کنید چون امکان چسبیدن آن به صورت و دهان نوزاد وجود دارد.

هرگز نوزاد خود را شدید تکان ندهید!

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران ، هرگز نوزاد خود را به شدت تکان ندهید، زیرا این کار می تواند موجب آسیب مغزی شدید شود و در بدترین حالت می تواند کشنده باشد.از آنجایی که هر پدر و مادری بهترین ها را برای فرزند یا فرزندان خود می خواهد، قصد داریم در این مطلب نکته هایی را به شما گوشزد کنیم که رعایت نکردن آنها می تواند به ضرر سلامت و حتی زندگی نوزاد باشد. نوزادان موجوداتی کوچک و بسیار حساس هستند و بر همین اساس، توجه ویژه ای باید به مراقبت از آنها داشته باشید. به عنوان مثال، هیچ گاه نباید نوزادان را به هوا پرتاب کنید، زیرا این کار می تواند بسیار خطرناک یا حتی مرگبار باشد.

هرگز نوزاد خود را شدید تکان ندهید

به خاطر داشته باشید هرگز نوزاد خود را به شدت تکان ندهید، زیرا این کار می تواند موجب آسیب مغزی شدید شود و در بدترین حالت می تواند کشنده باشد. افزون بر این، تکان دادن نوزاد می تواند موجب معلولیت های دائمی شود.

دلیل این که نباید نوزاد خود را هرگز با شدت تکان دهید این است که مغز وی بسیار آسیب پذیر است و عضلات گردن قدرتمند نیستند. در نتیجه، زمانی که جنبش های ناگهانی و شدید که توانایی کنترل آنها را ندارید، ایجاد می کنید، این شرایط می تواند موجب برخورد مغز نوزاد با دیواره های جمجمه شود که می تواند موجب پارگی رگ های خونی و جمع شدن خون در مغز شود. این شرایط می تواند موجب بروز آسیبی غیر قابل بازگشت شود و در بدترین حالت می تواند مرگ نوزاد را به همراه داشته باشد.

این سندرم به نام «سندرم تکان شدید نوزاد» شناخته می شود و به طور معمول کودکان زیر 5 سال را تحت تاثیر قرار می دهد. شرایطی که می توانند در نتیجه این حمله رخ دهند، شامل موارد زیر می شوند:

- ناتوانی های یادگیری و رفتاری

- تشنج

- آسیب مغزی

- فلج مغزی

- نابینایی

- فلج

- مرگ

افراد ممکن است در زمان آرام کردن گریه نوزاد اشتباهات بزرگی را انجام دهند. آنها به تکان دادن نوزاد تمایل دارند، اما همان گونه که اشاره شد، این کار می تواند عوارض جدی را در پی داشته باشد. متاسفانه، امروزه، گزارش های بسیاری درباره موارد سوء استفاده از کودکان و نگهداری نامناسب از آنها وجود دارند.

همچنین، احتمالا والدینی را دیده اید که به عنوان بخشی از بازی فرزند خود را به هوا پرت می کنند و سپس وی را می گیرند که در نگاه نخست شاید مشکل آفرین به نظر نرسد، اما این کار می تواند پیامدهای ناگواری را موجب شود.

از جمله نشانه ها و علائمی که ممکن است به واسطه تکان دادن نوزاد شکل بگیرند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- تشنج

- کاهش اشتها

- گشاد شدن (اتساع) مردمک

- مشکلات تغذیه ای

- تحریک پذیری بیش از حد

- بی حالی

- کشیدگی عضله

- کما

- مشکل در تنفس

- استفراغ

- نقاط خونریزی در چشم ها

در مواردی که با برخی از نشانه های بالا در نوزاد خود مواجه شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. رسیدگی پزشکی سریع و مناسب می تواند زندگی نوزاد را نجات دهد.

تکان دادن شدید نوزاد ممنوع!

به گزارش جام جم آنلاین، احسان شریفی‌پور استادیار دانشگاه علوم پزشکی قم در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص تکان‌های شدیدی که به خردسالان و به خصوص نوزادان وارد می‌شود، بیان کرد: ساختار جمجمه انسان تا هجده ماهگی به یک ساختار محکم و قابل استحکام می‌رسد. بنابراین پیش از آن ارتباط بین استخوان‌های جمجمه به صورت کامل نیست همچنین بافت‌های نگه دارنده عضلات در سنین کودکی هنوز توانایی حمایت کامل از بافت‌های حساس مغز و استخوان را ندارد.

وی اظهار داشت: از آنجایی که ساختار مغز نوزاد شامل مقادیر زیاد آب است، حساس و آسیب‌پذیر بوده همچنین عروق خونین که در مغز وجود دارد نیز استحکام لازم را ندارد.

این استادیار دانشگاه علوم پزشکی قم با بیان اینکه تکان‌های شدید در سنین کودکی به دو علت حتی می‌تواند منجر به مرگ نوزاد شود، افزود: ساختار جمجمه، ستون فقرات و عضلات خیلی قوی و حمایت‌گر نبوده و از طرفی بافت مغز نخاع در حال رشد و بسیار حساس است بنابراین تکان‌های شدید نوزاد علاوه بر اینکه می‌تواند سبب آسیب مستقیم به بافت عصبی شود ممکن است پارگی عروق خونی و ایجاد خونریزی در فضای جمجمه و نخاع را به همراه داشته باشد.

شریفی‌پور تاکید کرد: از یک سو سیستم‌های کنترلی بدن نوزاد ضعیف است، وقتی نوزاد به بالا پرتاب می‌شود نمی‌تواند به درستی خودش را حس کند و این امر سبب می‌شود که عکس‌العمل مناسبی از خودش بروز ندهد. از سوی دیگر، تکان‌های شدید منجر به هراس کودکان می‌شود و این موقعیت از نظر روحی و مغزی به نوزاد آسیب می‌رساند.

وی تصریح کرد: برخی اوقات والدین نمی‌توانند نوزادی را که به بالا پرتاب شده، بگیرند بنابراین کودک به زمین برخورد می‌کند و با توجه به اینکه ساختارهای بدنش بسیار حساس است، این زمین خوردن می‌تواند صدمات بسیاری ناگواری مانند شکستگی، ضربه مغزی و آسیب به نخاع کودک را به همراه داشته باشد.

این استادیار دانشگاه علوم پزشکی قم با بیان اینکه آسیب وارد شده به بافت مغز شامل دو نوع است، یادآور شد: هنگامی که نوزاد به بالا پرتاب می‌شود یا بافت مغز مستقیما دچار آسیب می‌شود و یا اینکه پارگی عروق (ICH)، هماتوم‌های ساب دورال یا اپی دورال سبب خونریزی‌های کشنده می‌شود.

شریفی‌پور توصیه کرد: والدین باید از پرتاب کردن نوزاد به بالا و تکان‌های ناگهانی وی به خصوص در دو سال اول زندگی‌اش به طور اکید اجتناب کنند، زیرا از آنجایی که بافت مغز بسیار حساس است این تکان‌های شدید می‌تواند منجر به قطع آکسون‌ها (رشته‌های عصبی بسیار نازک) شود. در چنین شرایطی پیام عصبی به مراکز پایین‌تر انتقال پیدا نمی‌کند و این مورد حتی در عکس‌های معمولی هم قابل مشاهده نیست در نتیجه بیمار دچار اختلال عملکرد، فلج‌های حرکتی و حسی می‌شود.

وی یادآور شد: بافت هوشیاری، اختلال رشد تکامل مغزی، هوشی، فلج‌های حرکتی و حسی، اختلالات تعادلی و صدمات نخاعی از عوارض جبران‌ناپذیر و ناگوار آسیب‌های شدید نوزاد محسوب می‌شود.

برای داشتن نوزاد زیبا چه غذاهایی بخوریم؟

شیر زعفرانی

بسیاری از مادران باردار در طول بارداری از شیر زعفران استفاده می کنند که بهتر است مقدار زعفران آن زیاد نباشد، چون در مقادیر بالا باعث افزایش خطر سقط می شود.

شیره نارگیل

اگر دیابت بارداری ندارید و مستعد به ابتلا به آن هم نیستید، می توانید در برنامه غذایی خود از شیره نارگیل استفاده کنید.

مصرف روزانه شیر

مادر باردار باید روزانه 2 تا 3 لیوان شیر مصرف کند، به ویژه در سه ماهه اول بارداری نوشیدن شیر را فراموش نکنید که برای رشد جنین لازم و ضروری است.

تخم مرغ

تخم مرغ نیز دارای پروتئین بالاست و بهتر است به صورت مرتب به ویژه در سه ماهه دوم بارداری مصرف کنید.

بادام و گردو

بهتر است بادام و گردوی خشک شده و یا تازه را در برنامه غذایی خود بگنجانید.

روغن زیتون

بهتر است در دوران بارداری روغن مصرفی خود را با زیتون و دانه هسته انگور جایگزین کنید.

پرتقال

این میوه سرشار از ویتامین c است و برای تقویت و کلاژن سازی پوست جنین لازم است، پس در برنامه غذایی خود از این میوه استفاده کنید.

آناناس
این میوه سرشار از آهن و ویتامین C است و توصیه می شود آناناس تازه یا آب آناناس را هفته ای یک بار مصرف کنید. خوردن آب آناناس به همراه یک قاشق عسل برای زیبایی و شادابی پوست مادر و جنین مفید است.

رب انار

مصرف رب انار در دوران بارداری علاوه براین که از ویار خوردن خاک، مهر، زغال و برفک یخچال نجاتتان می‎دهد، تاثیر زیادی در زیبایی نوزاد دارد.

خوردن گلابی توسط پدر

خوردن گلابی توسط پدر سبب زیبایی فرزند می شود . به گزارش برنا، در کتاب کافی از امام صادق (ع) نقل شده است، ایشان در حالی که به کودکی زیبا می نگریست فرمود : باید پدر این پسر بچه ، گلابی خورده باشد.خوردن گلابی مایه قوت قلب ، پاکی معده ، صفای دل ، دلیری و زیبایی بچه می شود .

سویا

سویا حاوی مواد معدنی غنی و ویتامین‌های D ، B2وA است و مصرف آن برای زنان باردار و جنین بسیار مفید است.

سیب، انجیر، شنبلیله

سیب نیز درزیبایی کودک بسیار تأثیرگذار است. از طرفی مصرف انجیر و شنبلیله از ریزش مو جلوگیری می کند و سبب افزایش مو می شود.اگر می‎خواهید نوزادی با چشمان زیبا داشته باشید، توصیه می‎شود مصرف رازیانه و بادیان را فراموش نکنید.مصرف به خطر سقط جنین را کاهش می دهد، نوزاد را زیبا و از ویار دوران بارداری جلوگیری می کند.

خوردن عسل به زنان باردار توصیه می‌شود، زیرا دارای قند، آهن، پتاسیم، کلسیم، منگنز، سدیم و فسفر است.شلغم به خاطر داشتن کلسیم و فسفر برای رشد و نمو و استحکام استخوان بندی نافع است لذا خوردن آن به زنان باردار و شیرده توصیه می‌شود.

کسانی که غذای تند می‎خورند مبتلا به لک‌های صورت می‎شوند، چنان چه حامله باشند نوزادشان ممکن است لکه‌هایی در بدنش داشته باشد.اگر مادر در دوران بارداری ادویه‌ تند مانند خردل یا دارچین و نعناع زیاد مصرف کند نوزاد مبتلا به اگزما می شود.اگر می‌خواهید فرزندتان رنگ و روی خوبی داشته باشد در هنگام بارداری سراغ دوستان کبد بروید.دوستان کبد عبارتند از: روغن زیتون، انار،روغن ماهی،کاسنی، کنگر، هویج، زرشک و نعناع.

خوردن توت فرنگی و هلو نیز در زیبایی نوزاد و شادابی پوست زن باردار تاثیر دارد.

آنتی‌بیوتیک بر مغز نوزاد اثر ماندگار دارد

مطالعات جدید نشان می‌دهد استفاده از آنتی‌ بیوتیک قبل و بعد از تولد، بر مغز نوزاد اثر ماندگار دارد.

آنتی‌بیوتیک بر مغز نوزاد اثر ماندگار دارد

 به گزارش سلامتی از پایگاه خبری نیچر، محققان با بررسی موش‌های آزمایشگاهی دریافتند استفاده از دوزهای پایین پنی سیلین قبل و بعد از تولد، منجر به تغییر سد خونی و شیمی مغز می‌شود. این تغییر به مرور زمان و با رشد موش، سبب اختلال رفتارهای اجتماعی و حالت‌های تهاجمی در حیوان می‌شود.

مطالعات قبلی در انسان و حیوان نشان داده بود میکروب‌های ساکن درناحیه شکم زمینه ساز تغییرات مختلف در مغز است. مطالعات صورت گرفته در سال ۲۰۱۴ میلادی نشان داد مصرف دو وعده ماست در روز به مدت چهار هفته، سبب تغییر شیمی مغز زنان مورد مطالعه شد. مطالعات دیگری نیز که ژانویه امسال در نیوزیلند روی ۸۷۱ کودک صورت گرفت،

نشان داد استفاده از آنتی بیوتیک در سال‌های اول زندگی زمینه ساز مشکلات رفتاری و افسردگی در کودکان ۷ تا ۱۱ ساله می‌شود.

هنوز علت تغییر باکتری‌های شکمی به واسطه مصرف آنتی بیوتیک و چگونگی ارتباط آن با مغز مشخص نیست؛ ولی محققان احتمال می‌دهند آنتی بیوتیک با تغییر سیستم ایمنی بدن و نحوه سوخت و ساز، بر سیگنال‌های شیمیایی و مغز تاثیر می‌گذارد. میکروب‌های ناحیه شکمی بر بسیاری از انتقال‌دهنده‌های عصبی از جمله GABA، سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین تاثیر می‌گذارد،

از طرفی میکروب‌های شکمی سبب تولید زنجیره کوتاه اسیدهای چرب مانند بوتیرات، پروپیونات و استات می‌شوند که در تعادل انرژی و سوخت و ساز نقش دارند. این میکروب ها همچنین سیتوکین را تحت تاثیر قرار می‌دهد که سیگنال‌های شیمیایی مورد استفاده توسط سیستم ایمنی هستند.

***تاثیر آنتی بیوتیک بر مغز

محققان دانشگاه مک مستر در کانادا مطالعات جدید را برای بررسی اثر بالینی آنتی بیوتیک بر نوزاد آغاز کردند. در این مطالعه ۷۲ موش در دوره جنینی از طریق مادر و پس از تولد از طریق شیر، دوزهای پایین آنتی بیوتیک دریافت کردند. پس از گذشت شش هفته از تولد، رشد مغز موش ها از طریق آزمون‌های رفتاری مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج نشان داد موش‌هایی که آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند، کمتر اجتماعی بودند و رفتارهای تهاجمی بیشتری داشتند. از طرفی مطالعه گروه دیگر موش‌ها نشان داد استفاده همزمان از باکتری های پروبیوتیک و رامنوسوس لاکتوباسیلوس، تا حدی اثرات جانبی آنتی بیوتیک ها را کاهش می‌دهد.

گرچه نتایج این مطالعه را نمی‌توان به طور مستقیم به انسان تعمیم داد؛ ولی بررسی اثرات مخرب آنتی بیوتیک بر سیستم عصبی نوزدان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

الکترودها «دل درد» نوزاد را نشان می دهند

در بیشتر مواقع تشخیص علت دلیل گریه نوزادان بسیار دشوار است. شناسایی سیگنال های مغزی می تواند روش قابل اعتماد تری برای نشان دادن درد در نوازد باشد.

الکترودها «دل درد» نوزاد را نشان می دهند

به گزارش سلامتی به نقل از نیوساینتیست، دکتر «ربکا اسلاتر» از دانشگاه آکسفورد می گوید: «نوزادان قادر به صحبت کردن نیستند، بنابراین به روش های دیگری نیاز داریم که نشان بدهند آنها از دردی رنج میب رند. اخیراً پزشکان از شکلک ها و حالت صورت نوزادان استفاده می کنند، اما این احتمال وجود دارد که این حالت ها بر اثر عوامل دیگری مانند گرسنگی یا میل به آغوش مادر ایجاد شده باشند.»

در حال حاضر دکتر اسلاتر به همراه گروه تحقیقاتی خود متدی را ارائه کردهاند که در این روش از یک الکترود بر روی خط میانی فرق سر برای تشخیص الگوهای امواج مغزی مرتبط با درد استفاده می شود. آنها این کار را با تجزیه و تحلیل آزمایش های EEG مربوط به ۱۸ نوزاد در زمان گرفتن خون برای بررسی سلامت روزانه شان انجام دادند. این آزمایش ها یک سیگنال را نیم ثانیه پس از سوزن زدن به پاشنه پای نوزادان نشان دادند.

سپس این گروه درستی و دقت این سیگنال را در نوزادان بیشتری آزمایش کردند که نشان می داد اندازه سیگنال درد با میزان شکلک های صورت آنها که روشی معمول در تشخیص درد از طریق حالت های چهره است، ارتباط دارد.

تسکین درد

این سیگنال در مورد نوزادان نارس نیز به کار رفت و مقدار آن در نوزادانی که از پماد ضد درد در پاشنه شان استفاده شده بود، کاهش یافت. گروه اسلاتر در حال حاضر انجام آزمایش های بیشتری هستند تا نشان دهند آیا این تکنیک به اندازه کافی درست و دقیق است که بتوان برای تشخیص درد واقعی نوزادان از آن استفاده کرد یا خیر.

در صورتی که این مسئله اثبات شود، می تواند به گروه تحقیقاتی کمک کند تا طی انجام کارهایی مانند آزمایشات چشم درد نوزاد را تا حد زیادی تسکین دهند.

دکتر «لورنزو فابریزی» از دانشگاه University College لندن می گوید: «ین روش در چند سال گذشته شناسایی شده بود و چه قدر جالب و خوب است که اکنون به اثبات رسیده است.»

اما فابریزی معتقد است باید اطلاعات بیشتری درباره اینکه چگونه و چرا مغز یک نوزاد این سیگنال درد را تولید می کند، به دست بیاوریم. امواج مغزی نوزادن به یک محرک کوچک و زودگذر عکس العمل نشان می دهد، اما ممکن است سیستم های مغزی مختلف درگیر دردهای شدید و مداوم شده باشند.

۴ تمرین ورزشی برای کمک به تقویت جسمانی نوزاد

۴ تمرین ورزشی برای کمک به تقویت جسمانی نوزاد شاید این‌طور به‌نظر بیاید که نوزادتان هر روز زمان زیادی را در جایش دراز می‌‌کشد اما درواقع او هر روز کار‌های مختلفی انجام می‌دهد!

۴ تمرین ورزشی برای کمک به تقویت جسمانی نوزاد

در حالی که وقتی او به اسباب‌بازی یا وسیله‌ای ضربه می‌زند، با پاهایش لگد می‌زند یا در هنگام عوض کردن پوشک پیچ و تاب می‌خورد، عضلات کوچکش را تمرین می‌دهد.

همه این کارها که به قدرتمند شدن نوزاد کمک می‌کنند برای رشد و تکامل او ضروری هستند. او به عضلات محکمی نیاز دارد تا بتواند سرش را نگه دارد، بچرخد، بنشیند، بایستد، بخزد و در نهایت راه برود. علاوه بر این‌ها، فعالیت‌های بدنی خودش را به شکل خوابیدن زیاد، نق زدن کمتر و نوزاد خوشحالی که مشتاق بازی و یادگیری است نشان می‌دهد. این ورزش‌های ساده به شما کمک می‌کنند مربی شخصی کودک خود باشید.

 چرخاندن نوزاد روی شکم، به قوی شدن گردن، بازو‌ها، شانه‌ها، پشت و معده‌اش کمک می‌کنند

خوابیدن روی شکم

نوزاد شما بیشتر زمان خود را به پشت می‌خوابد. چرخاندن او روی شکم، به قوی شدن گردن، بازو‌ها، شانه‌ها، پشت و معده‌اش کمک می‌کنند. برای شروع می‌توانید این حرکت را دو بار در روز به مدت ۳ تا ۵ دقیقه برای او انجام دهید. پس از این که نوزادتان را روی پتو یا تشک بازی بر روی شکمش گذاشتید، شما هم به شکم بر روی زمین دراز بکشید و او را همراهی کنید.

بخندید،‌حرف بزنید، آواز بخوانید، شکلک‌های بامزه در بیاورید، دسته کلیدتان را تکان دهید یا یکی از اسباب بازی‌هایش را در دستانش بگذارید. مشغول کردن کودک باعث می‌شود او به اطرافش نگاهی بیندازد، به چیز‌هایی که توجهش را جلب می‌کنند برسد و با پاهایش لگد بزند.

همین لگد زدن باعث قوی شدن ماهیچه‌هایی می‌شوند که او برای چرخیدن، نشستن و خزیدن نیاز دارد.

در ابتدا شاید نوزاد در زمان دراز کشیدن روی شکم نق بزند و بی‌قراری کند اما با تمرین و قوی شدن ماهیچه‌های شکم، او شروع می‌کند به لذت بردن. وقتی قدرت و استقامت او افزایش پیدا کرد،‌رفته رفته او را حداقل ۲۰ دقیقه در این وضعیت قرار دهید. حتی بعد از اینکه نوزادتان خودش توانست بچرخد و روی شکمش قرار بگیرد این حرکت را ادامه دهید.

دراز و نشست

کشیدن کودک به‌طرف بالا و در آوردن او به حالت نشسته یکی دیگر از روش‌های خوبی است که ماهیچه‌های شانه‌ها، نخاع، بازو‌ها و پشت او را تقویت می‌کند. در حالی که شما نوزادتان را به بالا می‌کشید، او به‌طور طبیعی ماهیچه‌های شکمش را خم کرده و تلاش می‌کند سرش را هم‌تراز با بدنش نگه دارد که به تقویت ماهیچه‌ها و ایجاد تعادل کمک می‌کند.

زمانی که نوزادتان به پشت خوابیده بازو‌های او را بگیرید و نوزاد را به آرامی به سمت خود بکشید. شما می‌توانید تمرینات دراز و نشست را از حدود ۶ هفتگی شروع کنید.

کشیدن کودک به‌طرف بالا از روش‌ها یی است که ماهیچه‌ها، شانه‌ها و پشت نوزاد را تقویت می‌کند

اگر او به قدری کوچک است که نمی‌تواند سرش را نگه دارد، به جای کشیدن او با بازو‌هایش، بازو‌های خود را پشت شانه‌های او قرار دهید و با کف دستانتان پشت سر او را نگه دارید تا از از افتادن او جلوگیری کنید. در ابتدا شاید شما تنها بتوانید چند سانتی‌متر او را به جلو بکشید اما وقتی بزرگتر شود مقدار بیشتری جلو می‌آید و در مراحل پیشرفته به حالت نشسته کامل در می‌آید.

این تمرین برای نوزادتان سرگرم‌کننده است چرا که او به صورت شما نزدیک می‌شود اما شما می‌توانید آن را با حرکات اضافی مانند شکلک‌های خنده‌دار و بوسیدن بعد از هر دراز و نشست، سرگرم‌کننده‌تر کنید.

حرکت دوچرخه

تا حالا مادرتان به شما گفته با پا‌های نوزادتان حرکت دوچرخه بزنید تا به دفع گاز او کمک کنید؟ خب این تنها یک راه طبیعی برای دفع گاز از بدن نیست بلکه یک روش خوب برای به کار افتادن پا‌ها، باسن،‌زانو‌ها و عضلات شکم است. این تمرین به افزایش انعطاف‌پذیری و بیشتر شدن دامنه حرکتش کمک می‌کند. نوزادتان را به پشت بخوابانید و به آرامی پاهایش را بالا بیاورید و بچرخانید انگار که او پِدال دوچرخه می‌زند.

در حالی که پاهای او را حرکت می‌دهید آهسته زمزمه کنید،‌لبخند بزنید، آواز بخوانید یا صدا‌های مختلف در بیاورید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار انجام دهید، کمی استراحت کنید و دوباره آن را تکرار کنید. این حرکت را تا زمانی انجام دهید که نوزاد ذوق و شوقش را با لبخند زدن، تماس چشمی و لگد زدن نشان می‌دهد.

حرکت دوچرخه ، به افزایش انعطاف‌پذیری و بیشتر شدن دامنه حرکت نوزاد کمک می‌کند

وزنه‌برداری!

برداشتن اشیا یک راه عالی برای ساختِ تواناییِ درکِ کودک، بهبود هماهنگی دست و چشم و کمک به تقویت ماهیچه‌های شانه‌ها، بازو‌ها و دستان است. به زودی و معمولا در ۳ یا ۴۴ ماهگی او شروع می‌کند به برداشتن وسایل یا استفاده از آن وسیله‌هایی که شما در اطراف خانه گذاشته‌اید مانند جغجغه‌ها، اسباب‌بازی‌های کوچک و وسایل دیگر با اندازه‌ها و اشکال متنوع و به اندازه وزن خودش.

نوزادتان را روی صندلی کودک و یا صندلی مخصوص خود بنشانید و اسباب‌بازی های مختلف را جلوی او بگذارید. او را تشویق کنید یکی از آنها را بردارد، آن را کمی در دست نگه دارد، پایین بگذارد و سپس دوباره آن را بلند کند یا یک اسباب‌بازی دیگر بردارد.

 برداشتن اشیا یک راه عالی برای بهبود هماهنگی دست و تقویت ماهیچه‌هایش است. شاید شما چندبار اول مجبور شوید نشان دهید که این کار چگونه انجام می‌شود اما او خیلی زود این کار را یاد می‌گیرد به‌ویژه اگر این وسایل صدا ایجاد کنند، روشن شوند یا برای خوب انجام دادن این کار به او پاداش دهید.