شعر نیمه شبان خلوت است هر چه که هستی بیا
گر چه که پستی بیا
توبه شکستی بیا
یار نظر می کند
نیمه شبان خلوت است
مظهر هر رأفت است
عاشق شوریده را
یار نظر می کند
ای شده غرق گناه
خواب گران تا به کی
چاره‌ی درد تو را
دیده‌ی تر می کند
هر چه که هستی بیا
گر چه که پستی بیا
بنده‌ی شرم گونه را
یار نظر می کند
توبه اثر می کند
(واکنش هواداران پس از دیدن چهره سیامک عباسی برای اولین بار پس از سال ها قایم باشک بازیِ مسخره)
گودرز و شقایق را در عکس و کپشنِ زیر پیدا کنید (۲ نمره).
حالتان را خوب می کنیم با این عکس زیرخاکی و دیدنی از استاد عزت الله انتظامی و زنده یاد منوچهر نوذری در سال های دور.
منبع : برترینها
انشالله که ناراحتی ها میروند و جایشان را به شادی میدهند. چه چیز دیگری میتوانیم برای چنین پستی بگوییم؟
خاطره بازی وحید هاشمیان با این عکس ماندگار از روزی که یک اتفاق تاریخی برای فوتبال ایران رقم خورد و دو تن از ستاره های جاودان فوتبال ایران درخشش خود در اروپا و فوتبال دنیا را آغاز کردند. درخششی که برای مهدی مهدوی کیا طولانی تر و پر فروغ تر رقم خورد و برای وحید پر فراز و نشیب.
کز سنگ دایورت خیزد، هنگامِ پستِ یاران!
اعضای گروه سون در حال انجام بازی “هر کی به دوربین نگاه کنه سوخته”. (آرش قنادی سوخت)
اوکی، نمیپرسیم.
سلفی بدون شرح یکی دیگر از اهالی آبادی بالا!
عکس زیبای منوچهر هادی و سوفیا کوچولو.
عکسی از جشن تولد کامران تفتی که در وضعیتِ “سبیل پارتی” با حضور دوستان عزیزی چون رستاک حلاج و مهرداد نصرتی برگزار شده بود. به انتهای مطلب امروز رسیدیم. ممنون از همراهی دلگرم کننده تان.
خبرگزاری ایسنا: گروه تحقیقاتی موسسه تحقیقات منظومه شمسی ماکس پلانک، دانشگاه گوتینگن به سرپرستی لاورنت گیزون ستاره دوردست کپلر 11145123 را گردترین جسم جهان هستی اعلام کرد.
به گزارش ساینس، اندازه‌گیری گردی ستاره‌ها معمولا با روش اختر لرزه‌شناسی(تحقیق در مورد نوسانات ستاره) یعنی تفاوت بین قطر استوایی و قطر قطبی محاسبه میشود و به طور متوسط قطر استوایی ستارگان 5/1 میلیون کیلومتر برآورد شده است اما برآمدگی قطر کپلر 11145123، سه کیلومتر اندازه‌گیری شده که این میزان حاکی از گرد بودن این ستاره است.
لاورنت گیزون اظهار کرد: کپلر 11145123 حدود 5000 سال نوری از زمین فاصله دارد، حدود دو برابر خورشید است و چرخشی نیز سه برابر آهسته‌تر از خورشید دارد.
گردی اجرام آسمانی تخت و قدری در استوای خود به دلیل نیروی گریز از مرکز برآمده است، البته چرخش سریع‌تر، نیروی بیشتر و در نتیجه برآمدگی بیشتری ایجاد میکند.
گروه گیزون گردی کپلر را بر اساس نوسانات سینوسی کامل طی چهار سال با تلسکوپ فضایی کپلر اندازه‌گیری کرده و دریافتند این ستاره انبساط و انقباض دوره‌ای دارد و به این ترتیب در درخشندگی آن تغییر ایجاد و سپس شناسایی میشود.
گیزون در ادامه افزود: در آینده با استفاده از این روش و ماموریت‌های فضایی TESS و PLATO میزان گردی و میدان مغناطیسی قوی‌تر که موجب تغییر شکل ستارگان میشود را اندازه‌گیری خواهد کرد.
وب سایت کلیک: شش ضلعی معروف سیاره زحل از آبی به طلایی و طی مدت ۴ سال، تغییر رنگ داده است. دانشمندان معتقدند تغییر فصل در زحل باعث این پدیده شده است. اما تحقیقات آن ها همچنان اداه دارد.
در چهار سال گذشته شش ضلعی معروف زحل از آبی تبدیل به طلایی شده است. بهترین جوابی که می توان به این قضیه داد این است که قطب شمال زحل برای انقلاب تابستانی سال بعد آماده می شود.
شش ضلعی زحل حدودا ۳۰ سال پیش کشف شد. این شش ضلعی حدود ۳۲۰۰۰ کیلومتر قطر و ۱۰۰ کیلومتر تا جو متراکم این سیاره امتداد دارد.
طبق تصاویر دریافت شده ار فضاپیمای وُیاگر و کاسینی ناسا، هر گوشه این شش ضلعی در مرکز خود و در محور خود می چرخد که درست در نزدیکی چرخش زحل در محور خود، می باشد. در لبه این شش ضلعی و در سمت شرق آن تندباد های هوایی، انفجار هایی با سرعت ۳۲۱ کیلومتر بر ساعت ایجاد می کند.
طبق اندازه و حرکات این تصاویر، دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که ابر های وسیع این سیاره، مداوما در مرکز قطب شمال، در حال چرخش است. این ابر ها در نتیجه طوفان های همیشگی و عظیم می باشد. دانشمندان تخمین می زنند که این طوفان ها، دهه ها و یا حتی قرن ها است که با این شدت ادامه دارد.
در حالی که ما تقریبا می دانیم شش ضلعی زحل چیست، اما این مساله هم چنان مطرح است که چگونه هنوز سر جای خود باقی مانده است. اگر شما یک گرداب هوایی عظیم را تصور کنید، در چرخش نگه داشتن آن کار سختی نیست، اما قاعدتا به نیروی بسیار زیادی احتیاج است تا بتوان آن را سر جای خود نگه داشت. بنابراین یافتن پاسخ مناسب به آن کار آسانی نیست. دانشمندان پاسخ های متعددی به این سوال داده اند. برای مثال، چرخش آب در سطل می تواند گردابی ایجاد کند که حفره و اشکالی هندسی به وجود می آورد. اما هیچ سطل عظیم الجثه ای در زحل وجود ندارد که این شش ضلعی را ثابت، نگه دارد.
بنابراین می بایست به دنبال پاسخی دیگر باشیم. چرا فضاپیمای کازینی دو رنگ کاملا متفاوت از این شش ضلعی طی سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ مخابره کرده است؟
طبق توضیحات ناسا: "تغییر رنگ ها احتمالا به دلیل تغییر فصل در زحل می باشد. به ویژه، احتمالا تغییر رنگ از آبی به طلایی به دلیل افزایش تولید مه های فوتوشیمیایی در جو زحل است و به همین ترتیب قطب شمال زحل هم در ماه می ۲۰۱۷ به انقلاب تابستانی نزدیک می شود”.
دانشمندان این شش ضلعی را از طریق روش رنگ کاذب، تحلیل کردند و عنوان کردند که ذرات معلقی که در جو زحل _چه در داخل و چه در خارج از این شش ضلعی بود_ با هم تفاوت دارند.
یکی از افراد این تیم تحقیقی در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد "درون این شش ضلعی ذرات غبار آلود کوچک تری نسبت به بیرون آن وجود دارد”.
در طی زمستان قطبی که بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۹ ادامه داشت، جو قطب شمال زحل از ذرات معلقی که به دلیل واکنش های فوتوشیمیایی به وجود آمده بود، پاک شد. این واکنش ها به دلیل تابش نور خورشید و تداخل آن با جو زحل بود که شش ضلعی، آبی شفاف به نظر می رسید.
بدون در اختیار داشتن مدارک بیشتر، این تنها می تواند یک حدس علمی باشد. دانشمندان در ناسا بررسی هایی را برای درک این موضوع آغاز کرده اند.
بنابر گفته ناسا "تاثیرات دیگری مانند تغییر در الگوی گردش جوی هم می تواند در این موضوع نقشی داشته باشد. به عقیده دانشمندان الگو های تغییر فصلی ناشی از گرمایش خورشیدی، بر باد های محدوده قطبی تاثیر می گذارد”.
فضاپیمای کاسینی هم ماه آینده تصاویر جدیدی از چرخش خود به دور زحل و قمر های آن تیتان، میماس، دافنیز، و متن، خواهد گرفت. پس خود را آماده کنید تا عکس های عجیب تری از تغییر فصل در زحل مشاهده کنید.
این جهان خُم اســت و دل چون جوی آب *** این جهان خانه اســت و دل شهر عُجاب
چیست اندر خُم که اندر نهر نیست *** چیست اندر خانه کان در شهر نیست (2)
در این اشعار از عالم، به «خُم و خانه» و از دل انسان کامل به «نهر و شهر» تعبیر شده اســت. بنابراین هرچه در عالم وجود دارد، در نشئه انسانی موجود اســت؛ ولی در نشئه انسانی چیزهایی هست که در عالم وجود ندارد. به عنوان نمونه، شئون و صفات در مرتبه‌ی جمع الهیه مجمل اســت و در مظاهر متفرقه‌ی عالم مفصل و نشئه انسانی، جامع بین آن اجمال و این تفصیل اســت. (3) این مسأله در معارف دینی نیز مورد توجه خاصی قرار گرفته اســت؛ از جمله در زیارت جامعه‌ی کبیره خطاب به اهل بیت (علیهمالسلام) می‌خوانیم:
«أسماؤکم فی الأسماء و أجسادکم فی الأجساد و أرواحکم فی الأرواح و أنفسکم فی النفوس و آثارکم فی الآثار؛ فما أحلی أسماءکم و أکرم أنفسکم فی النفوس و آثارکم فی الآثار؛ فما أحلی أسماءکم و أکرم أنفسکم و أعظم شأنکم و أجلّ خطرکم»؛ (4) اسم‌های شما در اسم‌ها، اجساد شما در اجساد، ارواح شما در ارواح نفوس شما در نفوس و آثار وجودی شما در میان آثار اســت؛ چه شیرین و زیبا اســت نام‌های شما و چه با کرامت اســت نفوس شما و با عظمت اســت شأن و منزلت شما.
امام خمینی در این باره بدین مضمون می‌فرماید:
روح ولیّ روح کل، نفس او نفس کل و جسم او جسم کل اســت. (5)
ایشان در جایی دیگر آورده‌اند:
یکی از نمودارهای احاطهی انسان کامل بر عالم این اســت که انسان کامل به دلیل دارا بودن وحدت جمعی و بساطت ذاتی، در واقع صورت مجموع عوالم اســت؛ چنان که عوالم وجود نیز صورت تفصیلی انسان کامل اســت؛ از این رهگذر انسان کامل می‌تواند احاطهی وجودی بر عوالم هستی داشته باشد؛ زیرا آنچه در عالم به صورت کثرت اســت، در انسان کامل به صورت وحدت و بساطت وجود دارد. (6)
ب. از جمله مسائلی که در بحث احاطهی پیامبر اکرم و اهل بیت او بر عوالم هستی، باید به آن پرداخت، مسأله احاطهی قیّومی انسان کامل اســت که جلوه و مظهری از احاطهی قیّومی حق تعالی اســت. حضرت امام در این باره بدین مضمون می‌گوید:
مقام ولایت مطلقه‌ی الهی مظهر اسم «الله» اســت که آغاز و انجام و اول و آخر سلسله‌ی هستی اســت... و به دلیل آن که برای آنها (اهل بیت (علیهمالسلام)) مقام مشیت مطلقه و برای مردم، مقام تعیّنی آن مشیّت اســت، لذا آنها نسبت به دیگران احاطهی قیّومی دارند. (7)
تردیدی نیست که «قیّوم» نظام هستی تنها ذات اقدس الهی اســت؛ در قرآن کریم در مقام حصر قیّومیت به خداوند آمده اســت:
(اللّهُ لاَ إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ)؛ (8) خدایی که معبودی جز او نیست؛ زنده و برپا دارنده اســت.
بنابراین معنای «قیّومیت» پیامبر و اهل بیت (علیهمالسلام) این اســت که چون انسان کامل مظهر همه اسماء و صفات خداوند اســت، مظهر اسم «القیّوم» نیز می‌باشد و از این نظر احاطهی قیّومی بر سایر موجودات دارد. بنابراین احاطهی قیّومی انسان کامل، مظهر و جلوه‌ای از احاطهی قیّومی حق سبحانه اســت.
ج. از زیباترین جلوه‌های احاطهی اهل بیت (علیهمالسلام) بر عوالم هستی، مسأله احاطهی علمی آنها بر همه اعمال و مقدرات امور عالم و آدم اســت. امام خمینی در این باره می‌فرماید:
بدان که لَیْلَةُ الْقَدْرِ، چون لیله‌ی مکاشفه‌ی رسول خدا و ائمه هدی اســت، از این جهت کشف جمیع امور ملکیه از غیب ملکوت برای آنها میشود، و ملائکه‌ی موکله بر هر امری از امور برای آن حضرات در نشئه غیب و عالم قلب ظاهر شود، و جمیع اموری که در مدت سال برای خلایق تقدیر شده و در الواح عالیه و سافله مکتوب گردیده، به طور کتب ملکوتی... بر آنها مکشوف و معلوم گردد. و این مکاشفه، مکاشفه‌ی ملکوتیه اســت که محیط بر جمیع ذرات عالم طبیعت اســت، و هیچ امری بر ولیّ امر، از امور رعیت مخفی نخواهد بود. و منافات ندارد که برای آنها در یک شب، امر یک سال و در یک حال نیز جمیع امور دهر، و در یک لحظه جمیع مقدّرات ملکیه و ملکوتیه، و به تدریج در ایام سنه نیز جمیع امور یومیه، منکشف شود به طریق اجمال و تفصیل... بالجمله، گاه شود که ولیّ امر متصل به ملأ اعلا و اقلام عالیه و الواح مجرده شود، و برای او مکاشفه‌ی تامه‌ی جمیع موجودات شود ازلاً و ابداً؛ و گاه اتصال به الواح سافله حاصل شود، پس مدتی مقدر را کشف فرماید؛ و تمام صفحه‌ی کون نیز در محضر ولایت مآبی او حاضر اســت و هرچه از امور واقع شود، به نظر آن حضرات بگذرد. (9)
روایات متعددی درباره احاطهی علمی اهل بیت (علیهمالسلام) بر پدیده‌های عالم نقل شده که به عنوان مؤید دیدگاه عرفانی حضرت امام، به دو گروه از این روایات اشاره میشود:
گروه نخست از این روایات ناظر به عرضه‌ی اعمال هفتگی انسان‌ها بر انسان کامل آن عصر اســت؛ به عنوان نمونه، در روایتی از امام رضا (علیه‌السلام) آمده اســت:
روز پنج شنبه روزی اســت که اعمال انسان بر خدا و رسول خدا و ائمه (علیهمالسلام) عرضه میشود. (10)
در روایتی دیگر آمده اســت:
شخصی به حضور امام صادق (علیه‌السلام) رسید، حضرت به او فرمود:
«یا داوود أعمالکم عرضَت علیّ یوم الخمیس؛ فرأیت لک فیها شیئاً فرضنی، و ذلک صلتک لابن عمّک»؛ (11)ای داوود، روز پنج شنبه اعمال شما بر من عرضه شد؛ در آن، صِله و کمک شما به پسر عمویت را دیدم و از آن خوشحال شدم.
در روایتی دیگر درباره‌ی آیه‌ی (وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ)، (12) فرمودند:
«هو رسول الله و الأئمه (علیهمالسلام)؛ تعرض علیهم أعمال العباد کلّ خمیس»؛ (13) منظور از این آیه (که فرمود: هر کاری می‌خواهید انجام دهید؛ به زودی خدا و رسولش و مؤمنان در کردار شما خواهند نگریست)، رسول خدا و ائمه هستند که هر پنج شنبه اعمال بندگان بر آنها عرضه میشود.
گروه دوم از روایات ناظر به احاطهی علمی اهل بیت بر همه جزئیات سرنوشت افراد اســت؛ از جمله، امیرمؤمنان فرمود:
«و الله، لو شئتُ أن أخبر کلّ رجل منکم بمخرجه و مولجه و جمیع شأنه، لفعلتُ»؛ (14) سوگند به خدا، اگر بخواهم می‌توانم هر یک از شما را خبر دهم که از کجا آمده و به کجا می‌رود و امورش چگونه خواهد بود.
براساس اینگونه آموزههای دینی روشن میشود که بحث احاطهی علمی اهل بیت (علیهمالسلام) بازتاب عرفانی حقایقی اســت که در روایات اهل بیت (علیهمالسلام) آمده اســت.
مسأله احاطهی اهل بیت (علیهمالسلام) بر عوالم هستی، در حقیقت بخش بسیار اندکی از شأن و منزلت آنها در نظام عالم اســت و درک مقامات بلند اهل بیت (علیهمالسلام) برای همه کس میسور نیست. به گفته‌ی امام خمینی:
معرفت روحانیت و مقام کمال جناب ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم) خاصتاً و انبیاء معظم و اولیای معصومین (علیهمالسلام) نیز با قدم فکر و سیر آفاق و انفس میسور نگردد... برای انبیا و اوصیا (علیهمالسلام) مقام شامخی اســت از روحانیت که آن را «روح القدس» گویند و به آن مقام، احاطهی علمی قیّومی دارند به جمیع ذرات کائنات... آری اولیایی که حق تعالی با دو دست قدرت جمال و جلال خود تخمیر طینت آنها را کرده و در تجلی ذاتی اولی به جمیع اسماء و صفات و مقام احدیت جمع در مرآت کامل آنها ظهور نموده و تعلیم حقایق اسماء و صفات در خلوت‌گاه غیب هویّت فرموده، دست آمال اهل معرفت از دامن کبریای جلال و جمال آنها کوتاه و پای معرفت اصحاب قلوب از نیل وصول به اوج کمال آنها در گِل اســت. (15)
برای دستیابی به عمق این کلام عرفانی و روشن‌تر شدن احاطهی وجودی اهل بیت بر جهان خلقت، ذکر روایتی راه‌گشا اســت؛ درباره حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) آمده اســت: رسول خدا فرمود:
"آنگاه که خداوند اراده کرد ما را بیافریند، سخنی گفت که از آن، نور خلق شد؛ سپس کلامی دیگر فرمود که از آن، روح خلق شد؛ پس از امتزاج نور با آن روح، ما آفریده شدیم؛ در شرایطی مشغول تسبیح و تقدیس خداوند بودیم که هیچ مخلوق دیگری نبود. وقتی خداوند خواست جهان و عالم صنع را خلق کند، نور من درخشید و از آن، عرش خلق شد؛ سپس نور علی درخشید و از آن، فرشتگان خلق شدند؛ بعد از آن نور دخترم فاطمه درخشید و از آن، آسمان‌ها و زمین خلق شد. خداوند از نور فاطمه قندیل‌هایی پدید آورد و بر پایه‌های عرش آویزان نمود که آسمان‌ها و زمین از آنها روشن شد؛ و به همین جهت فاطمه «زهرا» نامیده شده اســت. فرشتگان از خداوند سؤال کردند: این نور درخشنده که آسمان و زمین را روشن کرده از آنِ کیست؟ خداوند به آنها فرمود: این نور را از نور جلال و عظمت خود برای فاطمه قرار داده‌ام که دختر حبیب من و همسر ولیّ من اســت؛ و شما شاهد باشید که ثواب تسبیح و تقدیس شما را تا روز قیامت برای این زن و شیعیان او قرار دادم. (16)"
پی‌نوشت‌ها:
1. ر.ک: التعلیقة علی الفوائد الرضویه، ص 60.
2. مثنوی معنوی، دفتر 4، ص 666.
3. نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص، ص 91-92.
4. من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 616.
5. ر.ک: التعلیقة علی الفوائد الرضویه، ص 60.
6. ر.ک: همان، ص 52.
7. ر.ک: همان، ص 57.
8. بقره (2): 255.
9. آداب الصلوة، ص 343-344.
10. بحارالانوار، ج 23، ص 346، ح 45.
11. همان، ص 348، ح 48.
12. توبه (9): 105.
13. بحارالانوار، ج 23، ص 345، ح 39.
14. نهج‌البلاغه، خطبه 175.
15. شرح چهل حدیث، ص 544-545.
16. بحارالانوار، ج 37، ص 83-84، ح 51.
اندازه جهان هستی چقدر اســت؟
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۱۳
دانشمندان با بررسی های فراوان فقط توانسته اند که حدس بزنند اندازه جهان هستی چقدر اســت، چون مشکلاتی برای فهمیدن بزرگی جهان هستی وجود دارد که به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد.
استفاده از نور برای اندازه گیری ها
راحت ترین راه برای اندازه گیری فواصل در فضا استفاده از نور اســت. البته به خاطر فاصله بسیار زیادی که وجود دارد، ممکن اســت نوری که به شئ خاصی در فضا برخورد می کنند و بعد از آن به چشم ما می رسد، دقیقا مشابه شکل واقعی آن شئ نباشد و با آن تفاوت هایی داشته باشد که این امر به خاطر وجود فاصله زیاد اســت. نور با سرعت ۱۸۶۰۰۰ مایل بر ثانیه حرکت می کند. البته برای فاصله بسیار طولانی با فضا، استفاده از واحد ثانیه مناسب نیست و ستاره شناسان از واحد سال نوری به جای ثانیه استفاده می کنند. یک سال نوری تقریبا برابر با شش میلیارد مایل اســت که فاصله زیاد و زمان رسیدن نور از شئ به ما را به خوبی بیان می کند.
در مقیاس کوچک تر این مورد را بر روی خورشید آزمایش کردیم. خورشید ۹۳ میلیون سال نوری از ما دور اســت و اگر با تلسکوپ مناسب و قوی به آن نگاه کنید، متوجه خواهید شد که شما هشت دقیقه زود تر از چشم عادی آن را خواهید دید. یعنی این که هشت دقیقه طول می کشد تا نور از خورشید به چشم ما برسد.
نور نقش مهمی در اندازه گرفتن بزرگی جهان دارد. طبق بررسی ها و گفته های بسیاری از ستاره شناسان و فیزیکدانان که از روش Cosmic Distance Ladder استفاده کردند، جهانی که برای ما قابل مشاهده اســت، ۴۶ میلیارد سال نوری از زمین دور تر و بزرگ تر اســت.
Cosmic Distance Ladder
تلسکوپ ها یکی از ابزار ها و روش های موجود برای اندازه گیری فاصله اســت، اما هر چه فاصله بیشتر و بیشتر شود، اندازه گیری هم پیچیده تر و مشکل تر می شود. استفاده از تلسکوپ های رادیویی برای مشاهده و اندازه گیری های داخل منظومه شمسی بسیار مناسب اســت و نتایج به دست آمده بسیار دقیق اســت، اما هنگامی که بخواهیم از منظومه شمسی فراتر برویم، تلسکوپ های رادیویی دیگر جواب گو نیستند. به همین علت اســت که ستاره شناسان به سمت چیزی به نام Parallex رفته اند.
اگر بخواهیم واژه پارالکس را توضیح بدهیم می توانیم از چشمان خودمان مثال بزنیم. یکی از چشمان خود را ببندید و با یک چشم شئ خاصی را نگاه کنید. اکنون چشم دیگر خود را ببندید و دوباره به آن شئ نگاه کنید. متوجه خواهید شد که شئ در حال حرکت اســت. به این عمل Parallex گفته می شود و برای اندازه گیری فواصل استفاده می شود.
روش بعدی اندازه گیری Main Sequence Fitting نام دارد و به دانش ما در باره ی نحوه تغییر ستاره ها در فواصل خاصی بستگی دارد. در این روش به روشنی ستاره ها در فواصل دور نگاه می کنند و آن ها را با رنگ ستاره های فواصل نزدیک تر مقایسه می کنند تا بتواند فاصله را تشخیص دهند. اما این روش هم محدودیت های خود را دارد و فقط برای ستاره های موجود در همین کهکشان و یا ستاره های موجود تا فاصله ۱۰۰۰۰۰ سال نوری کاربرد دارد و فقط آن ها را اندازه گیری می کند.
برای اندازه گیری ستاره ها در فواصل دور تر، ستاره شناسان از روشی به نام Cepheid Variable استفاده می کنند که می گوید نور هر نوع ستاره در زمان های مختلفی تغییر می کند و با استفاده از این تغییر رنگ می توانند فاصله را حدس بزنند. با این روش می توان ستاره هایی که تا ۱۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارند را ببینیم و بزرگی و فاصله آن ها را اندازه بگیریم.
اگر در نظر بگیریم که جهان ۱۳٫۸ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، باید این را در نظر داشته باشیم که در این فاصله، جهان در حال بزرگ تر شدن اســت و این به این مفهوم اســت که جهان از اندازه گیری های ما بسیار بزرگ تر اســت.
برای حل کردن این مساله باید نظریه های دیگری همچون نظری Big Bang را در نظر بگیریم و بفهمیم که جهان با چه سرعتی در حال گسترش و بزرگ شدن اســت.
بسیاری از ستاره شناسان گفته اند که جهان، ۲۵۰ برابر بزرگ تر از آن چیزی اســت که تصور می کنیم و اندازه گرفته ایم. چون هنوز قسمت های زیادی از جهان اســت که ما قادر به دیدن آن ها نیستیم. در این بین نظریه عجیبی وجود دارد که می گوید جهان هستی، خود مجموعه ای از جهان بزرگ تری اســت که به نظریه Multiverse شناخته می شود. این موضوع و نظریه خود به مقاله ای جدا و بحث و بررسی جداگانه ای نیاز دارد.
ما فقط می توانیم حدس بزنیم که جهان چقدر بزرگ اســت و شاید دانشمندان هیچوقت موفق به حل این موضوع نباشند و نتوانند اندازه دقیق جهان هستی را بفهمند.
منبع: digitaltrends
کد مطلب: 80207
این جهان خُم اســت و دل چون جوی آب *** این جهان خانه اســت و دل شهر عُجاب
چیست اندر خُم که اندر نهر نیست *** چیست اندر خانه کان در شهر نیست (2)
در این اشعار از عالم، به «خُم و خانه» و از دل انسان کامل به «نهر و شهر» تعبیر شده اســت. بنابراین هرچه در عالم وجود دارد، در نشئه انسانی موجود اســت؛ ولی در نشئه انسانی چیزهایی هست که در عالم وجود ندارد. به عنوان نمونه، شئون و صفات در مرتبه‌ی جمع الهیه مجمل اســت و در مظاهر متفرقه‌ی عالم مفصل و نشئه انسانی، جامع بین آن اجمال و این تفصیل اســت. (3) این مسأله در معارف دینی نیز مورد توجه خاصی قرار گرفته اســت؛ از جمله در زیارت جامعه‌ی کبیره خطاب به اهل بیت (علیهمالسلام) می‌خوانیم:
«أسماؤکم فی الأسماء و أجسادکم فی الأجساد و أرواحکم فی الأرواح و أنفسکم فی النفوس و آثارکم فی الآثار؛ فما أحلی أسماءکم و أکرم أنفسکم فی النفوس و آثارکم فی الآثار؛ فما أحلی أسماءکم و أکرم أنفسکم و أعظم شأنکم و أجلّ خطرکم»؛ (4) اسم‌های شما در اسم‌ها، اجساد شما در اجساد، ارواح شما در ارواح نفوس شما در نفوس و آثار وجودی شما در میان آثار اســت؛ چه شیرین و زیبا اســت نام‌های شما و چه با کرامت اســت نفوس شما و با عظمت اســت شأن و منزلت شما.
امام خمینی در این باره بدین مضمون می‌فرماید:
روح ولیّ روح کل، نفس او نفس کل و جسم او جسم کل اســت. (5)
ایشان در جایی دیگر آورده‌اند:
یکی از نمودارهای احاطهی انسان کامل بر عالم این اســت که انسان کامل به دلیل دارا بودن وحدت جمعی و بساطت ذاتی، در واقع صورت مجموع عوالم اســت؛ چنان که عوالم وجود نیز صورت تفصیلی انسان کامل اســت؛ از این رهگذر انسان کامل می‌تواند احاطهی وجودی بر عوالم هستی داشته باشد؛ زیرا آنچه در عالم به صورت کثرت اســت، در انسان کامل به صورت وحدت و بساطت وجود دارد. (6)
ب. از جمله مسائلی که در بحث احاطهی پیامبر اکرم و اهل بیت او بر عوالم هستی، باید به آن پرداخت، مسأله احاطهی قیّومی انسان کامل اســت که جلوه و مظهری از احاطهی قیّومی حق تعالی اســت. حضرت امام در این باره بدین مضمون می‌گوید:
مقام ولایت مطلقه‌ی الهی مظهر اسم «الله» اســت که آغاز و انجام و اول و آخر سلسله‌ی هستی اســت... و به دلیل آن که برای آنها (اهل بیت (علیهمالسلام)) مقام مشیت مطلقه و برای مردم، مقام تعیّنی آن مشیّت اســت، لذا آنها نسبت به دیگران احاطهی قیّومی دارند. (7)
تردیدی نیست که «قیّوم» نظام هستی تنها ذات اقدس الهی اســت؛ در قرآن کریم در مقام حصر قیّومیت به خداوند آمده اســت:
(اللّهُ لاَ إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ)؛ (8) خدایی که معبودی جز او نیست؛ زنده و برپا دارنده اســت.
بنابراین معنای «قیّومیت» پیامبر و اهل بیت (علیهمالسلام) این اســت که چون انسان کامل مظهر همه اسماء و صفات خداوند اســت، مظهر اسم «القیّوم» نیز می‌باشد و از این نظر احاطهی قیّومی بر سایر موجودات دارد. بنابراین احاطهی قیّومی انسان کامل، مظهر و جلوه‌ای از احاطهی قیّومی حق سبحانه اســت.
ج. از زیباترین جلوه‌های احاطهی اهل بیت (علیهمالسلام) بر عوالم هستی، مسأله احاطهی علمی آنها بر همه اعمال و مقدرات امور عالم و آدم اســت. امام خمینی در این باره می‌فرماید:
بدان که لَیْلَةُ الْقَدْرِ، چون لیله‌ی مکاشفه‌ی رسول خدا و ائمه هدی اســت، از این جهت کشف جمیع امور ملکیه از غیب ملکوت برای آنها میشود، و ملائکه‌ی موکله بر هر امری از امور برای آن حضرات در نشئه غیب و عالم قلب ظاهر شود، و جمیع اموری که در مدت سال برای خلایق تقدیر شده و در الواح عالیه و سافله مکتوب گردیده، به طور کتب ملکوتی... بر آنها مکشوف و معلوم گردد. و این مکاشفه، مکاشفه‌ی ملکوتیه اســت که محیط بر جمیع ذرات عالم طبیعت اســت، و هیچ امری بر ولیّ امر، از امور رعیت مخفی نخواهد بود. و منافات ندارد که برای آنها در یک شب، امر یک سال و در یک حال نیز جمیع امور دهر، و در یک لحظه جمیع مقدّرات ملکیه و ملکوتیه، و به تدریج در ایام سنه نیز جمیع امور یومیه، منکشف شود به طریق اجمال و تفصیل... بالجمله، گاه شود که ولیّ امر متصل به ملأ اعلا و اقلام عالیه و الواح مجرده شود، و برای او مکاشفه‌ی تامه‌ی جمیع موجودات شود ازلاً و ابداً؛ و گاه اتصال به الواح سافله حاصل شود، پس مدتی مقدر را کشف فرماید؛ و تمام صفحه‌ی کون نیز در محضر ولایت مآبی او حاضر اســت و هرچه از امور واقع شود، به نظر آن حضرات بگذرد. (9)
روایات متعددی درباره احاطهی علمی اهل بیت (علیهمالسلام) بر پدیده‌های عالم نقل شده که به عنوان مؤید دیدگاه عرفانی حضرت امام، به دو گروه از این روایات اشاره میشود:
گروه نخست از این روایات ناظر به عرضه‌ی اعمال هفتگی انسان‌ها بر انسان کامل آن عصر اســت؛ به عنوان نمونه، در روایتی از امام رضا (علیه‌السلام) آمده اســت:
روز پنج شنبه روزی اســت که اعمال انسان بر خدا و رسول خدا و ائمه (علیهمالسلام) عرضه میشود. (10)
در روایتی دیگر آمده اســت:
شخصی به حضور امام صادق (علیه‌السلام) رسید، حضرت به او فرمود:
«یا داوود أعمالکم عرضَت علیّ یوم الخمیس؛ فرأیت لک فیها شیئاً فرضنی، و ذلک صلتک لابن عمّک»؛ (11)ای داوود، روز پنج شنبه اعمال شما بر من عرضه شد؛ در آن، صِله و کمک شما به پسر عمویت را دیدم و از آن خوشحال شدم.
در روایتی دیگر درباره‌ی آیه‌ی (وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ)، (12) فرمودند:
«هو رسول الله و الأئمه (علیهمالسلام)؛ تعرض علیهم أعمال العباد کلّ خمیس»؛ (13) منظور از این آیه (که فرمود: هر کاری می‌خواهید انجام دهید؛ به زودی خدا و رسولش و مؤمنان در کردار شما خواهند نگریست)، رسول خدا و ائمه هستند که هر پنج شنبه اعمال بندگان بر آنها عرضه میشود.
گروه دوم از روایات ناظر به احاطهی علمی اهل بیت بر همه جزئیات سرنوشت افراد اســت؛ از جمله، امیرمؤمنان فرمود:
«و الله، لو شئتُ أن أخبر کلّ رجل منکم بمخرجه و مولجه و جمیع شأنه، لفعلتُ»؛ (14) سوگند به خدا، اگر بخواهم می‌توانم هر یک از شما را خبر دهم که از کجا آمده و به کجا می‌رود و امورش چگونه خواهد بود.
براساس اینگونه آموزههای دینی روشن میشود که بحث احاطهی علمی اهل بیت (علیهمالسلام) بازتاب عرفانی حقایقی اســت که در روایات اهل بیت (علیهمالسلام) آمده اســت.
مسأله احاطهی اهل بیت (علیهمالسلام) بر عوالم هستی، در حقیقت بخش بسیار اندکی از شأن و منزلت آنها در نظام عالم اســت و درک مقامات بلند اهل بیت (علیهمالسلام) برای همه کس میسور نیست. به گفته‌ی امام خمینی:
معرفت روحانیت و مقام کمال جناب ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم) خاصتاً و انبیاء معظم و اولیای معصومین (علیهمالسلام) نیز با قدم فکر و سیر آفاق و انفس میسور نگردد... برای انبیا و اوصیا (علیهمالسلام) مقام شامخی اســت از روحانیت که آن را «روح القدس» گویند و به آن مقام، احاطهی علمی قیّومی دارند به جمیع ذرات کائنات... آری اولیایی که حق تعالی با دو دست قدرت جمال و جلال خود تخمیر طینت آنها را کرده و در تجلی ذاتی اولی به جمیع اسماء و صفات و مقام احدیت جمع در مرآت کامل آنها ظهور نموده و تعلیم حقایق اسماء و صفات در خلوت‌گاه غیب هویّت فرموده، دست آمال اهل معرفت از دامن کبریای جلال و جمال آنها کوتاه و پای معرفت اصحاب قلوب از نیل وصول به اوج کمال آنها در گِل اســت. (15)
برای دستیابی به عمق این کلام عرفانی و روشن‌تر شدن احاطهی وجودی اهل بیت بر جهان خلقت، ذکر روایتی راه‌گشا اســت؛ درباره حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) آمده اســت: رسول خدا فرمود:
"آنگاه که خداوند اراده کرد ما را بیافریند، سخنی گفت که از آن، نور خلق شد؛ سپس کلامی دیگر فرمود که از آن، روح خلق شد؛ پس از امتزاج نور با آن روح، ما آفریده شدیم؛ در شرایطی مشغول تسبیح و تقدیس خداوند بودیم که هیچ مخلوق دیگری نبود. وقتی خداوند خواست جهان و عالم صنع را خلق کند، نور من درخشید و از آن، عرش خلق شد؛ سپس نور علی درخشید و از آن، فرشتگان خلق شدند؛ بعد از آن نور دخترم فاطمه درخشید و از آن، آسمان‌ها و زمین خلق شد. خداوند از نور فاطمه قندیل‌هایی پدید آورد و بر پایه‌های عرش آویزان نمود که آسمان‌ها و زمین از آنها روشن شد؛ و به همین جهت فاطمه «زهرا» نامیده شده اســت. فرشتگان از خداوند سؤال کردند: این نور درخشنده که آسمان و زمین را روشن کرده از آنِ کیست؟ خداوند به آنها فرمود: این نور را از نور جلال و عظمت خود برای فاطمه قرار داده‌ام که دختر حبیب من و همسر ولیّ من اســت؛ و شما شاهد باشید که ثواب تسبیح و تقدیس شما را تا روز قیامت برای این زن و شیعیان او قرار دادم. (16)"
پی‌نوشت‌ها:
1. ر.ک: التعلیقة علی الفوائد الرضویه، ص 60.
2. مثنوی معنوی، دفتر 4، ص 666.
3. نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص، ص 91-92.
4. من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 616.
5. ر.ک: التعلیقة علی الفوائد الرضویه، ص 60.
6. ر.ک: همان، ص 52.
7. ر.ک: همان، ص 57.
8. بقره (2): 255.
9. آداب الصلوة، ص 343-344.
10. بحارالانوار، ج 23، ص 346، ح 45.
11. همان، ص 348، ح 48.
12. توبه (9): 105.
13. بحارالانوار، ج 23، ص 345، ح 39.
14. نهج‌البلاغه، خطبه 175.
15. شرح چهل حدیث، ص 544-545.
16. بحارالانوار، ج 37، ص 83-84، ح 51.
اندازه جهان هستی چقدر اســت؟
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۱۳
دانشمندان با بررسی های فراوان فقط توانسته اند که حدس بزنند اندازه جهان هستی چقدر اســت، چون مشکلاتی برای فهمیدن بزرگی جهان هستی وجود دارد که به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد.
استفاده از نور برای اندازه گیری ها
راحت ترین راه برای اندازه گیری فواصل در فضا استفاده از نور اســت. البته به خاطر فاصله بسیار زیادی که وجود دارد، ممکن اســت نوری که به شئ خاصی در فضا برخورد می کنند و بعد از آن به چشم ما می رسد، دقیقا مشابه شکل واقعی آن شئ نباشد و با آن تفاوت هایی داشته باشد که این امر به خاطر وجود فاصله زیاد اســت. نور با سرعت ۱۸۶۰۰۰ مایل بر ثانیه حرکت می کند. البته برای فاصله بسیار طولانی با فضا، استفاده از واحد ثانیه مناسب نیست و ستاره شناسان از واحد سال نوری به جای ثانیه استفاده می کنند. یک سال نوری تقریبا برابر با شش میلیارد مایل اســت که فاصله زیاد و زمان رسیدن نور از شئ به ما را به خوبی بیان می کند.
در مقیاس کوچک تر این مورد را بر روی خورشید آزمایش کردیم. خورشید ۹۳ میلیون سال نوری از ما دور اســت و اگر با تلسکوپ مناسب و قوی به آن نگاه کنید، متوجه خواهید شد که شما هشت دقیقه زود تر از چشم عادی آن را خواهید دید. یعنی این که هشت دقیقه طول می کشد تا نور از خورشید به چشم ما برسد.
نور نقش مهمی در اندازه گرفتن بزرگی جهان دارد. طبق بررسی ها و گفته های بسیاری از ستاره شناسان و فیزیکدانان که از روش Cosmic Distance Ladder استفاده کردند، جهانی که برای ما قابل مشاهده اســت، ۴۶ میلیارد سال نوری از زمین دور تر و بزرگ تر اســت.
Cosmic Distance Ladder
تلسکوپ ها یکی از ابزار ها و روش های موجود برای اندازه گیری فاصله اســت، اما هر چه فاصله بیشتر و بیشتر شود، اندازه گیری هم پیچیده تر و مشکل تر می شود. استفاده از تلسکوپ های رادیویی برای مشاهده و اندازه گیری های داخل منظومه شمسی بسیار مناسب اســت و نتایج به دست آمده بسیار دقیق اســت، اما هنگامی که بخواهیم از منظومه شمسی فراتر برویم، تلسکوپ های رادیویی دیگر جواب گو نیستند. به همین علت اســت که ستاره شناسان به سمت چیزی به نام Parallex رفته اند.
اگر بخواهیم واژه پارالکس را توضیح بدهیم می توانیم از چشمان خودمان مثال بزنیم. یکی از چشمان خود را ببندید و با یک چشم شئ خاصی را نگاه کنید. اکنون چشم دیگر خود را ببندید و دوباره به آن شئ نگاه کنید. متوجه خواهید شد که شئ در حال حرکت اســت. به این عمل Parallex گفته می شود و برای اندازه گیری فواصل استفاده می شود.
روش بعدی اندازه گیری Main Sequence Fitting نام دارد و به دانش ما در باره ی نحوه تغییر ستاره ها در فواصل خاصی بستگی دارد. در این روش به روشنی ستاره ها در فواصل دور نگاه می کنند و آن ها را با رنگ ستاره های فواصل نزدیک تر مقایسه می کنند تا بتواند فاصله را تشخیص دهند. اما این روش هم محدودیت های خود را دارد و فقط برای ستاره های موجود در همین کهکشان و یا ستاره های موجود تا فاصله ۱۰۰۰۰۰ سال نوری کاربرد دارد و فقط آن ها را اندازه گیری می کند.
برای اندازه گیری ستاره ها در فواصل دور تر، ستاره شناسان از روشی به نام Cepheid Variable استفاده می کنند که می گوید نور هر نوع ستاره در زمان های مختلفی تغییر می کند و با استفاده از این تغییر رنگ می توانند فاصله را حدس بزنند. با این روش می توان ستاره هایی که تا ۱۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارند را ببینیم و بزرگی و فاصله آن ها را اندازه بگیریم.
اگر در نظر بگیریم که جهان ۱۳٫۸ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، باید این را در نظر داشته باشیم که در این فاصله، جهان در حال بزرگ تر شدن اســت و این به این مفهوم اســت که جهان از اندازه گیری های ما بسیار بزرگ تر اســت.
برای حل کردن این مساله باید نظریه های دیگری همچون نظری Big Bang را در نظر بگیریم و بفهمیم که جهان با چه سرعتی در حال گسترش و بزرگ شدن اســت.
بسیاری از ستاره شناسان گفته اند که جهان، ۲۵۰ برابر بزرگ تر از آن چیزی اســت که تصور می کنیم و اندازه گرفته ایم. چون هنوز قسمت های زیادی از جهان اســت که ما قادر به دیدن آن ها نیستیم. در این بین نظریه عجیبی وجود دارد که می گوید جهان هستی، خود مجموعه ای از جهان بزرگ تری اســت که به نظریه Multiverse شناخته می شود. این موضوع و نظریه خود به مقاله ای جدا و بحث و بررسی جداگانه ای نیاز دارد.
ما فقط می توانیم حدس بزنیم که جهان چقدر بزرگ اســت و شاید دانشمندان هیچوقت موفق به حل این موضوع نباشند و نتوانند اندازه دقیق جهان هستی را بفهمند.
منبع: digitaltrends
کد مطلب: 80207
اما کسی که از مجاری ادراکش بهره‌ای نمی‌برد، نه جهان را درست می‌بیند که با مطالعه جهان، پی به جهان آفرین ببرد، نه خود را می‌شناسد که با شناخت خود به خالق خویش پی ببرد، این گروه، هم از آیات آفاق بی‌بهره‌اند، و هم از آیات انفس محرومند. تعبیری که در سوره مبارکه «یس» ازاین گروه شده بود این بود که فرمود: «إِنَّا جَعَلْنَا فِی أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِیَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ وَ جَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدّاً وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ» (7) یعنی؛ در گردن‌های اینها غل‌هایی قرار دادیم که این غل‌ها و آهن‌های سخت تا چانه اینها آمده، یعنی تمام امتداد گردن تا چانه را آهن سخت پر کرده است.
اینها هرگز نمی‌توانند سر خود را فرود آورند، و خود را ببینند، بلکه اینان مقمح و سر به هوایند. قرآن می‌فرماید؛ تبهکار مانند کسانی هستند که تمام فضای گردنشان تا چانه را آهن سخت گرفته است، که هرگز نمی‌توانند سر را تکان بدهند و پایین بیاورند. بنابراین نمی‌توانند خودشان را ببینند، و این کنایه از آن است که، از راه معرفت نفس طرفی نمی‌بندند، چون خودشان را نمی‌بینند و خویشتن خویش را نمی‌نگرند و باطن خود را مشاهده نمیکنند.در کلمات امیرالمؤمنین (علیه السلام) تعبیراتی که خدا را با خدا شناختم، یا اینکه خدا را با چشم دل می‌بینم هست. مانند: «یا من دل علی ذاته بذاته» (20). در کلمات سیدالشهدا (علیه السلام) در دعای عرفه آن بخشی را که مرحوم سید ابن طاووس- رضوان‌الله علیه - نقل کرده است چنین آمده است: «الهی ترددی فی‌الاثار یوجب بعد المزار» (21) پروردگارا! اگر من در آیات الهی حرکت کنم باعث میشود از تو دور بشوم. کسی که در کنار دریای بیکران ایستاده است نباید او را به مطالعه باغ و درختان حواله داد. نباید به او گفت این درخت‌ها را ببین و از سرسبزی آن پی به وجود آب ببر، زیرا مطالعه درخت‌ها او را از مشاهده دریای بیکران دور میکند.
امام حسین (علیه السلام) عرض کرد؛ خدایا! من اگر در آیات تو سیر کنم از تو دور می‌شوم. مرا به خودت ارجاع بده، به آیات خود حواله نده.پرده ندارد جمال، غیر صفات جلال *** نیست بر این رخ نقاب، نیست بر این مغز پوست
پی‌نوشت‌ها
1. صد کلمه جا خط.
2. سوره‌ی فصلت، آیه‌ی 54.
3. سوره‌ی فصلت، آیه‌ی 53.
4. سوره‌ی فصلت، آیه‌ی 53.
5. سوره‌ی فصلت، آیه‌ی 53.
6. نهج‌البلاغه صبحی صالح، حکمت 250.
7. سوره‌ی یس، آیات 8 و 9.
8. سوره‌ی شعراء، آیه‌ی 98.
9. توحید صدوق، ص 306.
10. سوره‌ی فصلت، آیه‌ی 54.
11. توحید صدوق، ص 143.
12. سوره‌ی فرقان، آیه‌ی 22.
13. سوره‌ی فرقان، آیه‌ی 21.
14. سوره‌ی فرقان، آیه‌ی 21.
15. سوره‌ی نحل، آیه‌ی 32.
16. سوره‌ی محمد، آیه‌ی 27.
17. سوره‌ی سجده، آیه‌ی 22.
18. سوره‌ی فرقان، آیه‌ی 23.
19. سوره‌ی فرقان، آیه‌ی 23.
20. مفاتیح الجنان، دعای صباح.
21. مفاتیح الجنان، دعای عرفه.
22. مفاتیح الجنان، دعای عرفه.
23. مفاتیح الجنان، دعای عرفه.
24. مفاتیح الجنان، دعای عرفه.
25. مفاتیح الجنان، دعای عرفه.
26. مفاتیح الجنان، دعای ابوحمزه ثمالی.
27. ص 328.
28. سوره یوسف، آیه‌ی 90.
29. مفاتیح الجنان، دعای ابوحمزه ثمالی.
30. مفاتیح الجنان، دعای ابوحمزه ثمالی.
31. سوره‌ی ق، آیه‌ی 22.