درباره ابتلا به بیماری پارانویا چه میدانید؟

[ad_1]

یکی از بیماری‌هایی که متاسفانه شیوع آن در کشورمان رو به رشد است بیماری پارانویا است. اگرچه شباهت‌هایی بین این بیماری و اسکیزوفرنی مشاهده می‌شود اما آن ها با هم متفاوت هستند. در این بیماری فرد دچار بدگمانی و شک به افراد نزدیک به خصوص همسر می‌شود و چه بسا بسیاری از طلاق‌هایی که صورت می‌گیرد به دلیل ابتلای یکی از زوجین به این بیماری باشد. در این مقاله قصد داریم با علل و روش‌های درمانی این بیماری آشنا شویم.

پارانویا چیست؟

در تعریف عام آن، بیماری پارانویا حالتی است که شخص در آن با اهمیت فوق‌العاده و خارج از اندازه‌ای که به سلامت جانی و مالی خود می‌دهد، خود را شکنجه می‌دهد. این گونه از افراد مدام در این فکر هستند که عواملی انسانی، طبیعی یا ماوراء طبیعی خودشان، دارایی و افراد خانواده‌شان را تهدید می‌کنند و همه، در فکر توطئه چینی بر ضد آنها هستند.

بیماری پارانویا یکی از گونه‌های روان‌گسیختگی است. روان گیسختگی پارانوئید یک بیماری جدی و مزمن است که فرد گرفتار تماس با واقعیت را از دست داده و شاید شخص را به سوی بسیاری از حالت‌های خطرناک، مانند خودکشی، هدایت می‌کند.

نشانه‌های روان‌گیسختگی پارانوئید شامل:

• توهم‌های دیداری، مانند شنیدن صدا

• سوءظن یا عدم اعتماد، مانند گمان به این که همکار شما می‌خواهد شما را مسموم یا صدای شما را ضبط کند

• دشواری‌های گفتاری

• رییس‌وار رفتار کردن

• اندیشه و کنش خودکشی

در روان گیسختگی پارانوئید به نظر می‌رسد که شخص بیشتر گرفتار حالت‌های بد رفتاری یا اندیشه‌های بد مانند دشواری در اندیشیدن، تمرکز، یا توجه می‌باشد.

این نوع اختلال شخصیت بیشتر در مردان دیده می‌شود.

چه عواملی که در بروز بیماری پارانویا نقش دارند؟

عوامل ارثی را در ایـن اختلال دخیل دانسته‌اند ، اما به نظـر می‌رسد نقش محیط اولیه پرورش کودک نیز بسیار مهم است.
محیط خانوادگی سرد، انزواجو، بی‌اعتمادی و سوءظن، موقعیت‌های برانگیزنده حسادت و کاهنده احترام به نفس ، بدرفتاری از سوی والدین و رفتار و گفتار طعنه آمیز و دارای معانی دوگانه از سوی آنان همه در ایجاد شخصیت پارانوئید نقش دارند. ممکن است بد گمانی به حدی شدید شود که منجر به طلاق ,ضرب و جرح و حتی قتل شود. علاوه بر ژنتیک که متهم اصلی این بیماری به شمار می‌آید، مصرف داروهایی که دارای آمفتامین هستند، همچنین مصرف قرص‌های روان‌گردان، ماری جوانا، کوکائین و امثال این‌ها هم در ابتلا به این بیماری تاثیرگذار است. از دیگر عواملی که برای علت بیماری پارانویا ذکر شده، استرس و نگرانی است.

بیماران دارای پارانویا چه افکاری دارند؟

افراد دارای پارانویا افکاری دوقطبی هستند. آنها دنیا را سفید یا سیاه می‌بینند. بنابراین، افراد پیرامون آنها یا در خدمت آنها هستند یا علیه آنها موضع گرفته‌اند. این موضوع در مورد شما که فرد مورد علاقه او هستید نیز صدق می‌کند. بنابراین شما همواره باید احساس وفاداری خود را به او اعلام دارید یا آنکه مدام متهم به خیانت شوید. به مرور زمان فرد پارانوئید غیرقابل تحمل شده و از سوی دیگران طرد می‌شود و همین سبب می‌شود بیشتر نسبت به دشمنی دیگران به خودش اطمینان یابد و بدین ترتیب او وارد یک حلقه معیوب می‌شود. یعنی اینکه فرد با دیگران به عنوان دشمن درگیر می‌شود و دیگران نیز واکنش منفی به او نشان می‌دهند و در بازخورد، فرد پارانوئید از واکنش منفی دیگران به عنوان شواهدی برای تایید افکار بدببینانه‌اش استفاده می‌کند.
 
برای دیگران بسیار سخت است که بتوانند فردی ستیزه‌جو که همواره در حال تهدید و پرونده‌سازی آنها است را دوست داشته باشند. در حقیقت ایجاد رابطه عاطفی با فرد پارانوئید تقریبا غیرممکن است زیرا چنین فردی از صمیمیت و عاطفه لازم برای حفظ چنین رابطه‌ای برخوردار نیست.

با بیمارانی که دچار پارانویا هستند چگونه رفتار کنیم؟

• سعی نکنید رفتار آن ها را تغییر دهید، این کار تقریبا غیرممکن است.

• سعی کنید ارتباطتان با بیمار را نزدیک‌تر کنید تا از شما راضی باشد، ولی هرگز به سوءظن‌هایش صحه نگذارید و در این بحث‌ها اصلا شرکت نکنید.

• هنگامی که بیمار نسبت به همسرش سوءظن پیداکرده است، مواظب باشید تا از همسر او جانب‌داری نکنید، این کار باعث به وجود آمدن پیش‌فرض‌های جدید در او شده و ممکن است فکر کند شما با همسرش ارتباط دارید و به شما هم بدگمان شود.

• هرچه اختلال پارانوئید شدیدتر باشد، احتمال دست زدن به خشونت در این گونه بیماران بیشتر می‌شود. در این مواقع حتما از پزشک کمک بخواهید.

• از آن ها انتظار روابط عاطفی نداشته باشید. برقراری این رابطه تقریبا غیرممکن است.

• بهتر است برای جلوگیری از لوس‌شدن یا طلبکار بار‌آمدن بیمار، گاهی که از او ناراحت هستیم، او را با محرومیت مواجه کنیم.

درمان پارانویا چیست؟

از آنجایی که هنوز علت قطعی ابتلا به این بیماری مشخص نشده، درمان قطعی هم برای این بیماری تعیین نشده است، اما به طور کلی شیوه‌های درمانی این بیماری را می‌توان به دو بخش دارودرمانی و روان‌درمانی تقسیم کرد. پیش از اینکه به مبحث درمان این بیماری بپردازیم، باید گفته شود که اغلب مبتلایان به پارانویا معتقدند که بیمار نیستند، به همین خاطر کمتر حاضر می‌شوند نزد درمانگر بروند. این افراد به دلیل توهمی که دارند فکر می‌کنند خودشان مشکلی ندارند و این بقیه هستند که بیمارند و مشکل دارند.

کدام روش درمانی مناسب‌تر است؟

در بخش دارودرمانی، بیمار با استفاده از داروهای آرام بخش مثل دیازپام تسکین پیدا می‌کند. البته در برخی مواقع داروهای ضد روان‌پریشی برای فرد تجویز می‌شود که تجویز داروها بستگی به تشخیص پزشک و حد و اندازه بیماری فرد دارد. با وجود اینکه خیلی از بیماران پارانوئید تحت روش دارودرمانی هستند، روش روان درمانی در اغلب مواقع از دارودرمانی موفق‌تر است. در این روش درمانگر بیش از هر چیز تلاش می‌کند تا حساسیت‌ها و شک و سوءظن‌های بیمار رفع شود؛ ضمن اینکه در طول درمان تلاش می‌شود که توانایی‌های اجتماعی فرد نیز تقویت شود.

نکته مهم در مورد این روش درمانی آن است که درمانگر باید صبر و حوصله فراوانی برای پروسه درمانی داشته باشد چون معمولا سر و کار داشتن با این دسته از بیماران کار بسیار سختی است، آن ها بسیار زودرنج  هستند، رفتار خصمانه و تندی دارند و به سرعت عصبانی می‌شوند. درمانگر در روش روان‌درمانی ابتدا تلاش می‌کند شک و بدگمانی را از فرد دور و پس از آن با انجام تمرین‌های آرامش‌بخش او را از حالت انزوا و گوشه‌گیری خلاص کند.

روش های پیشگیری از ابتلا به پارانویا

بهترین راهکاری که برای پیشگیری توصیه می‌شود این است که از کودکی محیط پرورش کودک خوب، سالم، دوستانه و بامحبت باشد و روابط موجود در خانواده سیری طبیعی داشته باشد. در بین افراد خانواده، "مادر" اولین ناجی است که نیازهای عاطفی کودک را برآورده می‌کند. او در واقع تغذیه‌کننده روح و روان کودک می‌باشد که اگر به درستی وارد عمل نشود و بی‌اعتمادی را به فرزندش منتقل کند، او را در سراسر زندگی با مشکلات عدیده رو‌به‌رو ساخته است.
ارتباط صمیمانه والدین، رفتار محبت آمیز با فرزندان، آموزش دوست داشتن همکلاسی‌ها و هم‌سن و سالان به بچه‌ها در مهد کودک و مدرسه و... باعث خواهد شد که کودک کینه‌توز بار نیامده و همه را دوست داشته باشد. این کودک در بزرگسالی نیز می‌تواند یک همسر مهربان و یک پدر یا مادر خوب باشد و اختلال شخصیت "بدگمانی" یا پارانوئید را تجربه نکند.

گردآوری: مجله اینترنتی ستاره

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
عشق های بی هدف را چگونه فراموش کنیم؟ شهر سوالسلام من یه دختر ۱۷ ساله ام به نظر من شما دارین یه فاجعه رو خیلی ساده بررسی میکنین عشق های بی هدف را چگونه فراموش کنیم؟ شهر سوال سلام من یه دختر ۱۷ ساله ام به نظر من شما دارین یه فاجعه رو خیلی ساده بررسی میکنین

اختلال شخصیت پارانویا

جام جم سرا:اختلال شخصیت پارانویایی یک وضعیت مزمن و فراگیر است که مشخصه‌اش الگوهای مخرب فکری، رفتاری و کارکردی است و در بزرگسالی آغاز می‌شود.

فرد مبتلا سرد، حسود، تودار، مرموز و جدی است و تصور می‌کند که دیگران می‌خواهند او را استثمار کنند، فریب دهند یا به او آسیب بزنند یا علیه‌اش توطئه کنند و با این تصور، ممکن است بدون دلیل و ناگهانی نسبت به دیگران خشم نشان دهد و حمله‌ور شود.

این افراد دائم در شک به سر می‌برند و ابدا تمایل ندارند اطلاعات شخصی خود را بیان کنند و نگران هستند دیگران از آنها سوء‌استفاده کنند.

آنها اشتباهات غیرعمد دیگران را نیز تعبیر و تفسیر می‌کنند و بیشتر مواقع ناراحت هستند و اغلب احساس می‌کنند شخصیت یا حیثیت آنها مورد تهاجم قرار گرفته است.

آنها حسادت بیمارگونه دارند و بدون هیچ‌گونه توجیه کافی نسبت به همسر خود سوءظن دارند. همچنین ممکن است دچار خودبزرگ‌بینی و نسبت به همه بدگمان شوند.

چنین فردی دائم در زجر به سر می‌برد و تصور می‌کند که اطرافیان در‌باره او توطئه‌چینی می‌کنند.

چنانچه چهار مورد از موارد زیر درباره او صدق کند، فرد مبتلاست:

ـ بی‌اعتمادی و شک مزمن و فراگیر نسبت به دیگران در‌باره این‌که او را استثمار می‌کنند.

ـ مشغولیت دائم ذهنی اثبات نشده، در‌باره وفاداری دوستان و اطرافیانش

ـ ترس از دادن اطلاعات به دیگران

ـ به‌دنبال معانی پنهانی اتفاقات و تعبیر آنها هستند

ـ خشم و دلخوری مداوم نسبت به دیگران دارند

ـ با کوچک‌ترین چیزی احساس می‌کند، به شخصیت یا اعتبارش لطمه وارد شده و فورا واکنشی خشمگینانه نشان می‌دهد یا مقابله می‌کند.

درمان به صورت ترکیبی از داروها و درمان‌های غیردارویی مانند روان‌درمانی و درمان‌های شناختی است.

درمان‌های شناختی ـ رفتاری می‌تواند به فرد کمک کند تا الگوهای فکری و ذهنی مخرب خود را شناسایی کند و درصدد برطرف کردن آنها بربیاید.

باتوجه به این‌که نگرش فرد بشدت آسیب‌ خورده است و با خطاهای زیادی همراه است، در نتیجه رفتارهایی که در وی بروز می‌کند تحت تاثیر همین باورها و افکار غلط قرار می‌گیرد. پس از مداخلات دارویی می‌توان از درمان‌های شناختی حتی به صورت گروهی نیز بهره گرفت.

به این صورت که افراد مبتلا به صورت دسته‌جمعی در جلسه درمان حاضر می‌شوند و پنج تا هفت نفر را می‌توان به صورت همزمان تحت آموزش‌های شناختی و رفتاری قرار داد.

از افراد خواسته می‌شود تا متن افکاری را که به شک و بدبینی منجر می‌شود یادداشت کنند و فهرستی از باورهای غلط در اختیارشان قرار می‌گیرد و در روند درمان کمک می‌شود تا افراد بتوانند الگوهای مخرب ذهنی خود را شناسایی و مشخص کنند که کدام رفتارهایشان برگرفته از این خطاهای ذهنی بوده است و در مراحل بعدی به تغییر رفتار پرداخته می‌شود.

دکتر مهرنوش دارینی - روان‌شناس و مشاور

درباره ابتلا به بیماری پارانویا چه میدانید؟

[ad_1]

یکی از بیماری‌هایی که متاسفانه شیوع آن در کشورمان رو به رشد است بیماری پارانویا است. اگرچه شباهت‌هایی بین این بیماری و اسکیزوفرنی مشاهده می‌شود اما آن ها با هم متفاوت هستند. در این بیماری فرد دچار بدگمانی و شک به افراد نزدیک به خصوص همسر می‌شود و چه بسا بسیاری از طلاق‌هایی که صورت می‌گیرد به دلیل ابتلای یکی از زوجین به این بیماری باشد. در این مقاله قصد داریم با علل و روش‌های درمانی این بیماری آشنا شویم.

پارانویا چیست؟

در تعریف عام آن، بیماری پارانویا حالتی است که شخص در آن با اهمیت فوق‌العاده و خارج از اندازه‌ای که به سلامت جانی و مالی خود می‌دهد، خود را شکنجه می‌دهد. این گونه از افراد مدام در این فکر هستند که عواملی انسانی، طبیعی یا ماوراء طبیعی خودشان، دارایی و افراد خانواده‌شان را تهدید می‌کنند و همه، در فکر توطئه چینی بر ضد آنها هستند.

بیماری پارانویا یکی از گونه‌های روان‌گسیختگی است. روان گیسختگی پارانوئید یک بیماری جدی و مزمن است که فرد گرفتار تماس با واقعیت را از دست داده و شاید شخص را به سوی بسیاری از حالت‌های خطرناک، مانند خودکشی، هدایت می‌کند.

نشانه‌های روان‌گیسختگی پارانوئید شامل:

• توهم‌های دیداری، مانند شنیدن صدا

• سوءظن یا عدم اعتماد، مانند گمان به این که همکار شما می‌خواهد شما را مسموم یا صدای شما را ضبط کند

• دشواری‌های گفتاری

• رییس‌وار رفتار کردن

• اندیشه و کنش خودکشی

در روان گیسختگی پارانوئید به نظر می‌رسد که شخص بیشتر گرفتار حالت‌های بد رفتاری یا اندیشه‌های بد مانند دشواری در اندیشیدن، تمرکز، یا توجه می‌باشد.

این نوع اختلال شخصیت بیشتر در مردان دیده می‌شود.

چه عواملی که در بروز بیماری پارانویا نقش دارند؟

عوامل ارثی را در ایـن اختلال دخیل دانسته‌اند ، اما به نظـر می‌رسد نقش محیط اولیه پرورش کودک نیز بسیار مهم است.
محیط خانوادگی سرد، انزواجو، بی‌اعتمادی و سوءظن، موقعیت‌های برانگیزنده حسادت و کاهنده احترام به نفس ، بدرفتاری از سوی والدین و رفتار و گفتار طعنه آمیز و دارای معانی دوگانه از سوی آنان همه در ایجاد شخصیت پارانوئید نقش دارند. ممکن است بد گمانی به حدی شدید شود که منجر به طلاق ,ضرب و جرح و حتی قتل شود. علاوه بر ژنتیک که متهم اصلی این بیماری به شمار می‌آید، مصرف داروهایی که دارای آمفتامین هستند، همچنین مصرف قرص‌های روان‌گردان، ماری جوانا، کوکائین و امثال این‌ها هم در ابتلا به این بیماری تاثیرگذار است. از دیگر عواملی که برای علت بیماری پارانویا ذکر شده، استرس و نگرانی است.

بیماران دارای پارانویا چه افکاری دارند؟

افراد دارای پارانویا افکاری دوقطبی هستند. آنها دنیا را سفید یا سیاه می‌بینند. بنابراین، افراد پیرامون آنها یا در خدمت آنها هستند یا علیه آنها موضع گرفته‌اند. این موضوع در مورد شما که فرد مورد علاقه او هستید نیز صدق می‌کند. بنابراین شما همواره باید احساس وفاداری خود را به او اعلام دارید یا آنکه مدام متهم به خیانت شوید. به مرور زمان فرد پارانوئید غیرقابل تحمل شده و از سوی دیگران طرد می‌شود و همین سبب می‌شود بیشتر نسبت به دشمنی دیگران به خودش اطمینان یابد و بدین ترتیب او وارد یک حلقه معیوب می‌شود. یعنی اینکه فرد با دیگران به عنوان دشمن درگیر می‌شود و دیگران نیز واکنش منفی به او نشان می‌دهند و در بازخورد، فرد پارانوئید از واکنش منفی دیگران به عنوان شواهدی برای تایید افکار بدببینانه‌اش استفاده می‌کند.
 
برای دیگران بسیار سخت است که بتوانند فردی ستیزه‌جو که همواره در حال تهدید و پرونده‌سازی آنها است را دوست داشته باشند. در حقیقت ایجاد رابطه عاطفی با فرد پارانوئید تقریبا غیرممکن است زیرا چنین فردی از صمیمیت و عاطفه لازم برای حفظ چنین رابطه‌ای برخوردار نیست.

با بیمارانی که دچار پارانویا هستند چگونه رفتار کنیم؟

• سعی نکنید رفتار آن ها را تغییر دهید، این کار تقریبا غیرممکن است.

• سعی کنید ارتباطتان با بیمار را نزدیک‌تر کنید تا از شما راضی باشد، ولی هرگز به سوءظن‌هایش صحه نگذارید و در این بحث‌ها اصلا شرکت نکنید.

• هنگامی که بیمار نسبت به همسرش سوءظن پیداکرده است، مواظب باشید تا از همسر او جانب‌داری نکنید، این کار باعث به وجود آمدن پیش‌فرض‌های جدید در او شده و ممکن است فکر کند شما با همسرش ارتباط دارید و به شما هم بدگمان شود.

• هرچه اختلال پارانوئید شدیدتر باشد، احتمال دست زدن به خشونت در این گونه بیماران بیشتر می‌شود. در این مواقع حتما از پزشک کمک بخواهید.

• از آن ها انتظار روابط عاطفی نداشته باشید. برقراری این رابطه تقریبا غیرممکن است.

• بهتر است برای جلوگیری از لوس‌شدن یا طلبکار بار‌آمدن بیمار، گاهی که از او ناراحت هستیم، او را با محرومیت مواجه کنیم.

درمان پارانویا چیست؟

از آنجایی که هنوز علت قطعی ابتلا به این بیماری مشخص نشده، درمان قطعی هم برای این بیماری تعیین نشده است، اما به طور کلی شیوه‌های درمانی این بیماری را می‌توان به دو بخش دارودرمانی و روان‌درمانی تقسیم کرد. پیش از اینکه به مبحث درمان این بیماری بپردازیم، باید گفته شود که اغلب مبتلایان به پارانویا معتقدند که بیمار نیستند، به همین خاطر کمتر حاضر می‌شوند نزد درمانگر بروند. این افراد به دلیل توهمی که دارند فکر می‌کنند خودشان مشکلی ندارند و این بقیه هستند که بیمارند و مشکل دارند.

کدام روش درمانی مناسب‌تر است؟

در بخش دارودرمانی، بیمار با استفاده از داروهای آرام بخش مثل دیازپام تسکین پیدا می‌کند. البته در برخی مواقع داروهای ضد روان‌پریشی برای فرد تجویز می‌شود که تجویز داروها بستگی به تشخیص پزشک و حد و اندازه بیماری فرد دارد. با وجود اینکه خیلی از بیماران پارانوئید تحت روش دارودرمانی هستند، روش روان درمانی در اغلب مواقع از دارودرمانی موفق‌تر است. در این روش درمانگر بیش از هر چیز تلاش می‌کند تا حساسیت‌ها و شک و سوءظن‌های بیمار رفع شود؛ ضمن اینکه در طول درمان تلاش می‌شود که توانایی‌های اجتماعی فرد نیز تقویت شود.

نکته مهم در مورد این روش درمانی آن است که درمانگر باید صبر و حوصله فراوانی برای پروسه درمانی داشته باشد چون معمولا سر و کار داشتن با این دسته از بیماران کار بسیار سختی است، آن ها بسیار زودرنج  هستند، رفتار خصمانه و تندی دارند و به سرعت عصبانی می‌شوند. درمانگر در روش روان‌درمانی ابتدا تلاش می‌کند شک و بدگمانی را از فرد دور و پس از آن با انجام تمرین‌های آرامش‌بخش او را از حالت انزوا و گوشه‌گیری خلاص کند.

روش های پیشگیری از ابتلا به پارانویا

بهترین راهکاری که برای پیشگیری توصیه می‌شود این است که از کودکی محیط پرورش کودک خوب، سالم، دوستانه و بامحبت باشد و روابط موجود در خانواده سیری طبیعی داشته باشد. در بین افراد خانواده، "مادر" اولین ناجی است که نیازهای عاطفی کودک را برآورده می‌کند. او در واقع تغذیه‌کننده روح و روان کودک می‌باشد که اگر به درستی وارد عمل نشود و بی‌اعتمادی را به فرزندش منتقل کند، او را در سراسر زندگی با مشکلات عدیده رو‌به‌رو ساخته است.
ارتباط صمیمانه والدین، رفتار محبت آمیز با فرزندان، آموزش دوست داشتن همکلاسی‌ها و هم‌سن و سالان به بچه‌ها در مهد کودک و مدرسه و... باعث خواهد شد که کودک کینه‌توز بار نیامده و همه را دوست داشته باشد. این کودک در بزرگسالی نیز می‌تواند یک همسر مهربان و یک پدر یا مادر خوب باشد و اختلال شخصیت "بدگمانی" یا پارانوئید را تجربه نکند.

گردآوری: مجله اینترنتی ستاره

[ad_2]
لینک منبع
بازنشر: مفیدستان

عبارات مرتبط با این موضوع
عشق های بی هدف را چگونه فراموش کنیم؟ شهر سوالسلام من یه دختر ۱۷ ساله ام به نظر من شما دارین یه فاجعه رو خیلی ساده بررسی میکنین عشق های بی هدف را چگونه فراموش کنیم؟ شهر سوال سلام من یه دختر ۱۷ ساله ام به نظر من شما دارین یه فاجعه رو خیلی ساده بررسی میکنین