دوشنبه 7 مهر 1393 ساعت 16:09
«راضیه نصیری»، متولد ۱۳۵۲ زنجان، ساکن شهر جدید پرند است. در دوران جوانی به شغل عکاسی، فیلم برداری، جوشکاری، طراحی و گلدوزی مشغول بود. در سال ۱۳۷۳ ازدواج کرد و در سال ۱۳۷۹ با دردهای استخوانی شدیدی مواجه شد و بعد از دوسال پزشکان بیماری اسکلرودرما را در وی تشخیص دادند. اما راضیه خود را بیمار نمی‌داند و معتقد است تنها از لحاظ فیزیکی چهره‌اش کمی تغییر کرده است.
جام جم سرا به نقل از خراسان: این جمله شما که «چون من یک کارگر ساده هستم، صاحبکار من حاضر به گفت‌و‌گو با من نیست» جای بحث و بررسی دارد. اینکه شما خودتان، خودتان را بی‌اهمیت بدانید میتواند یکی از دلایل نادیده گرفته شدن شما از سوی صاحبکارتان باشد، این تفکر لازم است اصلاح شود.
صفت‌ها و ویژگی‌های شخصیتی و اخلاقی که شما به صاحبکارتان نسبت داده‌اید با یکدیگر رابطه قابل ملاحظه‌ای دارند: «کم حرف، مغرور، پولدار، دهن بین». این چهار صفت عنوان شده توسط شما نشاندهنده نوعی تفکر در ذهن شما درباره افرادی است که از توان مالی نسبتا بهتری برخوردارند یا به قول شما «پولدار» هستند.
با این توضیحات، امیدوارم نکاتی که در ادامه همین مطلب می‌آید، برای شما مفید واقع شود.
چگونه با رئیسمان ارتباط موثر برقرار کنیم؟
۱ -لازم است طرز تفکر خود را به چالش بکشید؛ چرا که نوع نگاه ما نسبت به خودمان و نحوه‌ای که به خود احترام می‌گذاریم، نگاه و مورد احترام واقع شدن از سوی دیگران را تعیین می‌کند. بنابراین خودتان را یک فرد بی‌ارزش ندانید و برای خودتان شخصیت بهتری قائل شوید.
۲ -اگر چه در نظر گرفتن عملکرد و دادن پاداش به عملکردهای مثبت و شایستگی‌ها از سوی صاحبکاران به کارکنان میتواند تا حد زیادی به تقویت انگیزه در کارکنان و کارمندان موثر واقع شود، اما بیشتر به نظر می‌رسد همان طور که به راحتی خودتان را قضاوت می‌کنید، وضعیت موجود را نیز قضاوت کرده باشید. به طور مثال، ممکن است رئیستان آن قدر که شما فکر می‌کنید از شما راضی نباشد و او هم آن قدر که شما می‌گویید تحت تاثیر حرف‌های دیگران نباشد.
۳ -بهترین راه و پیشنهاد نهایی، گفت‌و‌گوی مستقیم و صادقانه با صاحبکارتان است. به این شکل که وقتی را برای ملاقات از او تقاضا کنید و در قالب جملات پرسشی و غیر قضاوتی از او بخواهید در برابر تلاش‌های شما توضیح خود را ارائه دهد. فضایی امن، صادقانه و محترمانه میان شما و صاحبکارتان میتواند موضوع پیش آمده را به گونه‌ای مطلوب برطرف کند. (پریسا غفوریان - کار‌شناس ارشد روانشناسی بالینی)