از کارهای مستحبی که دین اسلام بر آن تأکید می کند، گرفتن ناخن است، از این رو فقها نیز بر این امر اشاره نمودند. از جمله سید سبزواری (ره) در کتاب مهذب الاحکام می گوید: “گرفتن ناخن” مستحب و نگرفتن و رها کردن آن مکروه است؛ چون امام صادق (ع) می فرماید: “گرفتن ناخن از سنت و مستحب است”. [۱] همچنین از آن حضرت نقل شده است: «پنهان ترین و مخفی ترین جایی که شیطان برای چیره شدن بر فرزندان آدم از آن استفاده می کند، زیر ناخن ها است». [۲] گرفتن ناخن با دندان مکروه است. امام صادق (ع) از پدرانش (ع) در حدیثی از نهی های پیامبر اسلام (ع) نقل می کند: «پیامبر اسلام (ص) از گرفتن ناخن با دندان و همچنین از حجامت در روز چهاشنبه و جمعه نهی فرمودند. [۳] استحباب گرفتن ناخن برای تمام روزها است. موسى بن بکر از امام صادق (ع) نقل می کند که به آن حضرت عرض شد، شیعیان می گویند کوتاه کردن سبیل و ناخن باید در روز جمعه باشد. آن حضرت فرمود: پاک و منزه است خداوند، اگر خواستی در روز جمعه بگیر و اگر خواستی در بقیۀ روزها». [۴] البته گرفتن ناخن در روز جمعه بهتر است. ابن سنان از امام صادق (ع) نقل می کند آن حضرت فرمود: «کسی که در روز جمعه سبیلش را کوتاه کند و ناخنش را بگیرد و سرش را با ختمی بشوید، ثواب آن را دارد که بندهاى آزاد کند». [۵] و «گرفتن ناخن و گرفتن شارب(موى لب بالا را تا ته گرفتن) و شستن سر با ختمی موجب از بین رفتن فقر و افزایش روزی می شود». [۶] و «هنگامی که مو و ناخن را میچینید آن را دفن کنید که سنّت است». [۷]
گرفتن ناخن مستحب است به هر صورتی که باشد، البته بهتر است که از انگشت کوچک دست چپ آغاز و به انگشت کوچک دست راست تمام شود. [۸]
در نتیجه گرفتن ناخن در هر وقت از شب یا روز باشد، جایز است، و بنا بر جست و جویی که صورت گرفت، روایتی مبنی بر کراهت گرفتن ناخن در شب یافت نشد. پس دیگر بحث از علّت کراهت مطرح شده، معنا ندارد. همچنین روایتی درباره به چاه انداختن ناخن یافت نشد.
===========================
[۱] . حر عاملى، وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۱۳۲، باب ۸۰، من أبواب آداب الحمام، ح ۴، مؤسسه آل البیت (ع) قم، ۱۴۰۹ق.
[۲] . همان.
[۳] . همان، ص ۱۳۴، ح ۱٫
[۴] . همان، ص ۱۳۳، ح ۶٫
[۵] . کلینى، کافی، ج ۳، ص ۴۱۸، دار الکتب الإسلامیه تهران، ۱۳۶۵ش؛ وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۵۴، باب ۳۲ من أبواب صلاه الجمعه و آدابها، ح ۲٫
[۶] . وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۶۰- ۶۲، باب ۳۲ من أ بواب صلاه الجمعه و آدابها، ح ۳؛ کلینی، کافی، ج ۳، ص ۴۱۸٫
[۷] . طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص ۶۶، شریف رضی، قم، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق.
[۸] . مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار ، ج ۵۹، ص ۲۶۸، مؤسسه الوفاء بیروت – لبنان، ۱۴۰۴ هـ ق؛ السبزواری، السید عبد الأعلى، مهذّب الأحکام فی بیان الحلال و الحرام، ج ۴، ص ۴۸۳- ۴۸۴، چاپ چهارم، قم، دفتر آیت الله سید سبزواری، ۱۴۱۳ هـ ق.
منبع:islamquest.net
بامداد-احکام مربوط به نماز، مسلما از مبتلابه ترین دستورات شرعی دین ماست که همه برای انجام این فریضه روزانه باید از آن مطلع باشند.
اینکه شما بدانید نماز خواندن چه شیوه ای دارد و نمازها چند رکعت هستند و شکیات نماز چیست و… کفایت نمی کند، بلکه مهیا کردن مقدماتی هم برای انجام این فریضه لازم است. یکی از مهم ترین این مقدمات، مکان نمازگزار است. دین اسلام هر جایی را برای نماز خواندن مناسب نمی داند و اقامه نماز در این مکان ها را باعت ابطال این واجب شرعی بیان می کند. درضمن اقامه نماز را در برخی نقاط مستحب و در برخی نقاط مکروه می داند.
نماز خواندن در این ۱۵ مکان مکروه است
یکی از مهم ترین مقدمات نماز، مکان نمازگزار است
(۱) حمام.
(۲) زمین نمکزار.
(۳) مقابل انسان.
(۴) مقابل دری که باز است.
(۵) در جاده و خیابان و کوچه اگر برای کسانی که عبور میکنند زحمت نباشد، و چنانچه زحمت باشد، مزاحمت حرام است.
(۶) مقابل آتش و چراغ.
(۷) در آشپزخانه و هر جا که کوره آتش باشد.
(۸) مقابل چاه و چاله ای که محل بول باشد.
(۹) روبروی عکس و مجسمه چیزی که روح دارد، مگر آنکه روی آن پرده بکشند.
(۱۰) در اتاقی که جُنب در آن باشد.
(۱۱) در جایی که عکس باشد اگرچه روبروی نمازگزار نباشد.
(۱۲) مقابل قبر.
(۱۳) روی قبر.
(۱۴) بین دو قبر.
(۱۵) در قبرستان.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیتالله سیستانی
نوشته جاهایی که نماز خواندن در آنجا کراهت دارد اولین بار در بامداد پدیدار شد.