وقتی کارنامه دانش آموز را می بینید به اهمیت و ارزش آن واقف باشید. این فقط یک کاغذ و چن نمره نیست، بلکه نشان دهنده علمکرد و تلاش، نقاط قوت و ضعف فرزند شماست. یادتان باشد کارنامه حرف های زیادی برای گفتن دارد. متاسفانه برخی از والدین نگاهی با بی تفاوتی به کارنامه می اندازند یا حتی ممکن اســت اصلا از فرزندشان نپرسند کارنامه را دریافت کرده یا نه. این شیوه واکنش بدترین و مخرب ترین حالت ممکن اســت زیرا دانش آموز ناراحت می شود و فکر می کند به او بی توجهی شده اســت.
بعضی هم برعکس این عمل می کنند و بیشتر و شدیدتر از فرزندشان نیست به کارنامه واکنش نشان می دهند، این شیوه برخورد هیجانی بسیار نامتناسب اســت و مانع تصمیم گیری درست و اقدام متناسب والدین در برابر موقعیت پیش آمده می شود؛ بنابراین سعی کنید بر خودتان و احساسات تان مسلط باشید. وقتی کارنامه را دیدید با دقت و تامل به آن نگاه کنید. اگر مشغول انجام کاری هستید، آن را به طور موقت تعطیل کنید.
بنشینید و با دقت به تک تک نمرات نگاه کنید. می توانید کارنامه را در حضور خود دانش آموز و همراهی همسرتان بررسی کنید. نباید فقط به معدلش نگاه کنید و تمام کارنامه را در یک نمره خلاصه کنید، بلکه باید با دقت و درس به درس جلو بروید و تمام نمرات را با دقت و تامل نگاه کنید. این کار شما باعث می شود فرزندتان احساس کند درس خواندن و نمره آوردن برای شما مهم اســت و شما نسبت به او و نتیجه کارش تامل نشان می دهید.
2- مقایسه ممنوع
یک کارنامه با نمرات خوب همیشه حس غرور را در والدین به وجود می آورد. این حس کاملا طبیعی و قابل قبول اســت. اما گاهی در جمع فامیل و آشنایان، والدین کارنامه فرزندشان را با افتخار به دیگران نشان می دهند و از آن ها در مورد کارنامه فرزندانشان می پرسند. این جا دیگر کارنامه ماهیت اصلی خود را از دست می دهد و به ابزاری برای فخرفروشی و ارضای نیاز به جلب توجه و برتری جویی والدین در میان اقوام و دوستان تبدیل می شود. از سوی دیگر، یک کارنامه با نمرات بد به پتکی تبدیل می شود که مدام بر سر دانش آموز کوبیده می شود.
3- دنبال مقصر نگردید
از آن جا که ما یاد گرفته ایم همیشه از زیر بار مسئولیت هایمان شانه خالی کنیم، یک کارنامه با نمرات بد دلیل خوبی می شود برای مقصر کردن دیگران. دانش آموز می گوید «معلم خوب درس را توضیح نداده» یا «کتاب ها خیلی سخت اســت» یا «وقتی امتحان داشتم خواهر یا برادر کوچک تر مزاحم درس خواندنم شد».
والدین هم هرکدام سعی می کنند طرف مقابل را مقصر بدانند. مثلا مادران، بی توجهی پدر را عامل ضعف تحصیلی و نمره های پایین فرزندشان می دانند و پدران، محبت و توجه افراطی مادر و به قول معروف لوس کردن را عامل شکست دانش آموز تلقی می کنند. گاهی هم در مدرسه و معلم و امکانات و.. دنبال مقصر می گردند.
این بهانه تراشی ها فایده ای ندارد و دردی را درمان نخواهد کرد. به جای آن سعی کنید ببینید علل واقعی نمرات پایین دانش آموز شما چیست؟ برای این کار می توانید با فرزندتان بنشینید و از او بخواهید علت و دلیل نمرات پایینش را برای شما بیان کند. ابتدا همه دلایلی که فرزندتان مطرح می کند و تمام چیزهایی که به ذهن خودتان و همسرتان می رسد را یادداشت کنید. سپس دلایل واقعی را پیدا کنید و دنبال راهکار مناسب برای آن باشید.
بعد از اینکه دلایل واقعی نمرات پایین را پیدا کردید، برای هر کدام برنامه مناسب داشته باشید. مثلا می توانید از یک مشاور متخصص برای برنامه ریزی تحصیلی کمک بگیرید، او را در کلاس تقویتی یک درس ثبت نام کنید، کتاب کمک درسی برایش تهیه کنید، خودتان در یک درس خاص به او کمک کنید، در زمان امتحانات رفت و آمد و مهمانی را کمتر کنید، جو خانه را آرام تر کنید و یا ساعت استفاده از تلویزیون و اینترنت را محدود کنید. وقتی این تصمیم ها را گرفتید سعی کنید هم شما و هم دانش آموزتان با مسئولیت پذیری این مراحل را انجام دهید. تمام مراحل را پیگیری کنید و از دانش آموزتان حمایت کنید تا در امتحانات بعدی بتواند موفق شود.
5- تشویق متناسب کنید
وقتی شما از نمره های دانش آموزتان بسیار راضی و خشنود هستید و کارنامه او را با نمرات درخشانش می پسندید، حتما باید او را به خاطر تلاشش تشویق و تایید کنید؛ اما باید حواستان را جمع کنید که تشویق و پاداشی که برای او در نظر می گیرید متناسب باشد و نباید اندازه تشویق بسیار بیشتر از حد کار او باشد. مثلا دلیل ندارد به خاطر خوب شدن نمرات دانش آموزتان یک هدیه بسیار گران قیمت به او بدهید زیرا باعث پرتوقعی فرزندتان می شود و در این صورت، برای تقویت رفتار خوب بعدی باید نرخ و میزان پاداش را بالا ببرید.
6- انتظارات معقول داشته باشید
در پایان به یاد داشته باشید هر دانش آموز توانایی و استعدادهای متفاوتی دارد و نمی توانیم از همه انتظار نمره 20 داشته باشیم. سعی کنید به شناخت واقع بینانه ای از توانایی ها و استعدادهای فرزندتان برسید و بیشتر از حد توانش از او انتظار نداشته باشید. اگر می بینید او واقعا تلاش می کند اما نمی تواند نمراتش را بیشتر از این بهبود ببخشد، او را با اصرار و فشار بیشتر دچار استرس و احساس ناتوانی نکنید، بلکه از او به خاطر تلاشی که انجام داده تشکر کنید.
* کارشناس ارشد روان شناسی
تعیین قوانین
از آنجایی که تنظیم کردن قوانین برای کودکان خردسال ممکن اسـت غیر منطقی به نظر بیاید، سعی کنید پیگیری را روی زمان و دفعات استفاده از گوشی خود توسط آنها داشته باشید. بهتر اسـت این محدودیت را طوری تعیین کنید که حداکثر روزی ۳۰ دقیقه از آن استفاده کند.
معامله با فرزند
شما میتوانید یک سیستم معاملهای برای خود ایجاد کنید. اگر که فرزند شما میخواهد یک ساعت از وقت خود را صرف بازی با گوشی کند، از آنها بخواهید که این زمان را برای مطالعه کتاب یا فعالیت در محیط بیرون خرج کنند.
علاوه براین میتوانید کارهای روزمره و انجام تکالیف منزل را به آنها گوشزد کنید. هیچ چیز تضمین این را نمیکند که آنها تکالیف خود را به خوبی انجام دهند، مگر اینکه به آنها بگویید در صورت تمام کردن کارشان این قول را میدهید که از گوشی استفاده کنند. اگر که آنها میخواهند زمان بیشتری را نسبت به وقت تعیینشده برایشان صرف بازی با گوشی کنند، بهتر اسـت انجام کارهای اضافی یا پروژههای خاص و یا حتی کارهای داوطلبانه را به آنها پیشنهاد دهید (و ترجیحا خودتان هم در کنارشان باشید).
تعیین زمان و مکان
یکی از راههای کمک به از بین بردن عادت استفاده از گوشی و ابزارهای دیجیتال تعیین مکان و زمان صحیح استفاده برای آنهاست. سبدی را در جلوی درب خانه قرار دهید و از افراد خانواده بخواهید تا هنگام ورود گوشی خود را درون آن قرار دهند. پیشنهاد بهتر این اسـت که کابل شارژر یواسبی مجهز به چند پورت را تهیه کنید و سایر کابلهای شارژر را درون سبد بیندازید. به این ترتیب در اغلب اوقات همه افراد مجبورند که گوشی خود را شارژ کنند.
استفاده از تلفنهمراه در کنار میز شام را ممنوع کنید. این مورد بیشتر برای پدر و مادرها وجود دارند و باعث میشود تا فرزندانشان هم از آنها پیروی کنند. بنابراین تا زمانی که خودتان تمام روز را با گوشی سر میکنید، نمیتوانید آنها را مجبور به عدم استفاده از این دستگاهها کنید.
ارتباط مجدد با خانواده
تا چند وقت دیگر بسیاری از خانوادهها بار خود را برای سفر کردن در فصل تابستان میبندند. اگر که مقصد شما مثل همیشه جای مشخصی باشد، ممکن اسـت فرزند شما تمایلی به مشاهده مناظر بیرون نداشته باشد و باز هم طبق معمول بخواهد که از گوشی استفاده کند.
قبل از اینکه سوار ماشین بشید، برنامهریزی کنید. تصمیم بگیرید که هریک از اعضای خانواده چقدر از وقت خود را صرف گوش دادن به موسیقی رادیو ماشین کنند. بعد از آن میتوانید با زمانی که صرف خیرهشدن به گوشی میکنند، کنار بیایید. علاوه براین میتوانید با گوش دادن به کتابهای صوتی در طول مسیر اوقات خود را بگذرانید. زمانی را هم برای بازی در کنار خانواده تعیین کنید که مستلزم توجه به اتفاقاتی باشد که در محیط خارج از خودرو رخ میدهد.
خاموشکردن گوشی
بچههای زیر ۱۳ سال، احتیاجی به همراه داشتن گوشی در رختخواب ندارند. استفاده از ساعت زنگدار قدیمی میتواند گزینه مناسبی برای این موضوع باشد. هنگام خواب هم باید آنها گوشیشان را داخل سبد کنار درب بگذارند.
واقعی باشید
میتوانید به فرزندان خود بیاموزید که گوشی و تبلتها تنها ابزار کوچکی از سرگرمی و اطلاعات محسوب میشوند. خیلی از موضوعات هستند که در جهان خارج از آن وجود دارند و باید آنها را دید.
دانش > فناوری - همشهری آنلاین:
شرکت هنسون روباتیک برای اولین بار روباتی به شکل پرفسور آلبرت انیشتن طراحی کرده که میتواند به بچهها درس علوم را آموزش دهد.
به گزارش مهر، این روبات کوچک ظاهری کاملا مشابه با انیشتن دارد و از فناوری هوش مصنوعی برای ارتقای درک و توانمندیهای خود استفاده میکند.
استفاده از همین فناوری به روبات یاد شده امکان میدهد تا درک خود در مورد سوالات و پرسشهای هر فردی را افزایش دهد و بتواند به سوالات کودکان در مورد شاخههای مختلف علوم پاسخهای دقیق و مناسب بدهد.
این روبات همراه با برنامهای موسوم به Stein-o-Matic عرضه میشود که روزانه محتوای جدید و تعاملی را در اختیار کاربران قرار میدهد.
روبات انیشتن از طریق صورت خود میتواند احساساتش را به کاربر منتقل کند، با تکان دادن بازو به سمتی اشاره کند، اما از آن نمیتوان برای کارهایی مانند تمیز کردن زمین و غیره استفاده کرد.
این روبات ۳۶ سانتیمتری قابلیت اتصال به شبکههای وای - فای را دارد و مدیریت آن با استفاده از آیفون و گوشیهای آندرویدی ممکن است. برای شارژ این روبات باید از باتریهای هیبریدی قابل شارژ مجدد استفاده کرد.
علاقمندان میتوانند با پرداخت ۲۴۹ دلار روبات یاد شده را خریداری کنند. عرضه این روبات به بازار در ماه آوریل آغاز میشود.
اگر به تازگی آیپد یا تبلت جدیدی را خریدهاید، میتوانید آیپد قدیمی را که در گوشهای از خانه در حال خاک خوردن است، به تبلتی مناسب برای بچهها تبدیل کنید. با پاک کردن برنامههای اضافی، قفل کردن و نصب برنامههای مخصوص کودکان، میتوان به راحتی این کار را انجام داد.
همانطور که شما به فرزند کوچکترتان برای بازی در میان ماسه و گلولای، لباس نو نمیدهید (یا لباس کهنه برادرش را به او میدهید!)، یک تبلت جدید و به روز را هم به او نمیدهید؛ مگر اینکه یک تبلت بسیار ارزان از شرکت آمازون باشد! تبلتهای کهنه، به دلیل مستهلک شدنشان، بهترین گزینه برای استفاده کودکان هستند. علاوه بر این، با این کار، شما ضرر مالی کمتری کردهاید.
مشکلی که باید پیش از واگذاری آیپد به کودکتان حل کنید، تامین امنیت و تنظیم دسترسی به اینترنت برای جلوگیری از نمایش محتوای نامناسب است. در این مقاله به مراحل لازم برای آمادهسازی آیپد برای کودکان میپردازیم. انجام هر یک از ترفندها، بسته به سن کودک، اختیاری است و بعضی از آنها را میتوان برای سنین بالاتر و بعضی دیگر را برای سنین پایینتر، انجام نداد. ترفندهای ابتدایی مناسب سنین پایینتر و ترفندهای انتهایی مناسب سنین بالاتر هستند.
احتمال اینکه کودک شما از طریق خرید چند هزار دلاری داخل اپلیکیشن، برایتان گرفتاری درست کند در برابر احتمال افتادن آیپد از دست او و صدمه دیدنش، ناچیز است. پیش از تنظیمات نرمافزاری، برای آیپد قاب محکمی بگیرید تا در صورت افتادنش بر کف آشپزخانه، آن را از خطر شکستن نمایشگر، محافظت کند. اگر سن کودکتان بسیار پایین است، استفاده از قابهای Speck iGuy، پیشنهاد میشود که در رنگهای مختلف با قیمتی حدود 12 تا 30 دلار موجود است. این قاب، با جنس نرم و حجیمی که دارد، از ضربه جلوگیری کرده و دستگیرههای آن، به راحتی در دستهای کودک قرار میگیرد. کف این قاب نیز به خاطر سطح مقطع بزرگی که دارد، آیپد را به حالت ایستاده در میآورد.
برای کودکانی که در سنین بالاتر هستند و میخواهند با تبلت جدیدشان خودنمایی کنند، میتوانید از قاب Pepkoo استفاده کنید که استحکام آن به اندازه قاب iGuy است با این تفاوت که شمایل آن برای سنین بالاتر طراحی شده است. این محصول با قیمت 16 دلار عرضه میشود.
صرف نظر از نوع قابی که برای آیپد خریداری میکنید، این نکته را نیز در نظر داشته باشید که یک قاب مناسب باید دارای جنسی ضخیم و جذب کننده ضربه در گوشهها و حاشیههای صفحه نمایشگر باشد تا از ضربه ندیدن آیپد، هنگام سقوط بر روی سطوح سخت مانند سرامیک و موزاییک، اطمینان حاصل شود.
شما نیازی به یکجا پاک کردن اطلاعات تبلت، پیش از دادن آن به فرزندتان ندارید، اما با این کار دیگر نیازی به پاک کردن جداگانه اپلیکیشنها، تاریخچه، عکسها و دیگر اطلاعات ندارید. با این روش به سادگی میتوانید تبلت را از نو برای کودکان آماده کنید. پیش از انجام این کار، از تمام اطلاعات مورد نیاز مثل عکسها، یک نسخه کپی تهیه کنید.
میتوانید تنظیمات Reset را از آدرس Setting>General>Reset پیدا کنید. با انتخاب گزینه “Reset All Settings”، دستگاه را به روز کنید.
شما برای محافظت از تبلت، آن را مجهز به یک قاب محکم کردهاید. به همین ترتیب باید از فرزند خود نیز مراقبت کنید! البته منظور ما این نیست که او را قاببندی کنید! معمولا بچهها از هدفون برای گوش دادن استفاده میکنند، چون تقریبا هیچ کسی جز خودشان تمایل به شنیدن آهنگ پیشزمینه بازیهایی مثل “Thomas the Tank Engine” ندارد!
شوربختانه، بچهها بدون اینکه شما باخبر شوید حجم صدا را بالا برده و این یعنی کارتان درآمده است و باید برای معالجه گوش آسیب دیده فرزندتان به فکر پزشک معالج باشید!
حتی اگر هدفون خاصی تهیه نکنید، میتوانید حجم صدا را در سیستم عامل iOS محدود کنید. برای این کار باید به آدرس: Setting>Music>Volume Limit رفته و حجم صدا را تنظیم کنید.
پس از تجهیز آیپد به یک قاب محکم و پاکسازی اطلاعات، نوبت نصب برنامهها و بازیهای مناسب برای کودکان است. فارق از اینکه انتخاب اپلیکیشن مناسب به عهده والدین و یا پرستار کودک است، چند اپلیکیشن قدرتمند، مناسب سنین پایین معرفی میشود.
سایت یوتیوب (YouTube) برنامهای مخصوص سنین پایین را عرضه کرده که محتوای جستجو شده مناسب کودکان را نمایش میدهد و امنتر است.
رسانه PBS تعداد زیادی اپلیکیشن ویدیویی و بازی برای بچهها دارد که محبوبترینش اپلیکیشنی به نام “PBS Kids Video” است. یکی از قابلیتهای جالب برنامههای PBS، سازگاری با انواع زبانهای دنیاست. برای مثال اگر شما در محلی غیر اسپانیایی زبان زندگی میکنید و میخواهید برنامههایی به زبان اسپانیایی را برای کودکتان فراهم کنید، میتوانید بهراحتی با نصب این اپلیکیشنها بر روی آیپد، این کار را انجام دهید. در این اپلیکیشن، آیکونی برای والدین در نظر گرفته شده است که میتوانند از زمان نمایش محتوای خاص باخبر شوند. همچنین این برنامه به شما امکان نمایش آن را در تلویزیون هوشمند و یا از طریق کروم کست، میدهد.
اگر شما غرق در تعداد زیادی از اپلیکیشنهای اپاستور (App Store) شدهاید، سری به اپلیکیشنهای اصلیتر بزنید یا از موتور جستجوی آن استفاده کنید. برای تشخیص مناسب بودن برنامه نرمافزاری، بازی، محتوای ویدیویی و کتاب، میتوانید با سازمانهایی مشاوره کنید که محتوای اینترنتی را برای استفاده کودکان آنالیز کرده و به شما درباره برنامهها اطلاعرسانی میکنند.
بیشترین محدودیتی که میتوانید برای کودکتان اعمال کنید، محدود کردن او به یک اپلیکیشن است. این نوع محدودیت، بیشتر برای کودکان کم سن و سال کاربرد دارد و برای زمانی است که میخواهید او به هیچ قسمت دیگر آیپد بهجز برنامه مورد نظر دسترسی نداشته باشد. با این روش، باز کردن قفل آیپد و وارد شدن به برنامه، بدون حضور شما، امکان ناپذیر است و کودکان نمیتوانند وارد برنامههای دیگری شوند.
برای این کار باید به آدرس: Settings>General>Accessibility>Guided Access بروید.
در قسمت Guided Access میتوانید تنظیمات اضافی را انجام دهید.
در این قسمت میتوانید برای برنامه، کلمه عبور و محدودیت زمانی تعیین کنید. اگر این دو مورد را تنظیم نکنید، هر زمان که وارد Guide Access میشوید، باید تنظیمات را انجام دهید. هر زمان این تنظیمات را انجام دهید، میتوانید با سه بار فشردن کلید Home پشت سر هم، Guided Access را فعال کنید. آیپد تا زمانی که دوباره این دکمه را سه بار فشار داده و کلمه عبور را بزنید، از برنامه بیرون نمیآید.
اگر نمیخواهید از Guide Access به خاطر محدودیت زیادش استفاده کنید، میتوانید دسترسی به برنامههای انتخابی خود مثل تنظیمات، یا مرورگر سافاری (Safari) را محدود کنید.
برای استفاده از این قابلیت، باید به آدرس: Settings>General>Restrictions رفته و گزینه “Enable Restrictions” را انتخاب کنید. در ادامه، رمز عبور را تعیین کنید.
با رمز عبوری که تعیین کردهاید، میتوانید به تنظیماتی چون مرورگر سافاری (برای قطع دسترسی)، خاموش کردن Siri، iTunes Store، Face Time و برنامههای دیگر دسترسی پیدا کنید.
همچنین میتوانید دسترسی به نصب، حذف اپلیکیشنها و خریدهای درون برنامهای را محدود کنید.
در قسمت General>Restrictions، بخشی به نام “Allowed Content” موجود است. این قسمت، بیشتر برای سنین بالاتر و کسانی که به فرزند خود آزادی عمل در خرید محتوا یا دانلود پادکست میدهند، مناسب است.
برای مثال، اگر سن و سال فرزندتان به اندازه کافی زیاد است که بتواند اپلیکیشن مورد نیاز خود را از اپاستور دانلود کند و یا به داشتن پادکستها علاقه دارد، میتوانید در این قسمت تنظیماتی را انجام داده تا نمایش محتوای مناسب سنین بالاتر محدود شود. هرچند ممکن است خطوط قرمز و محدودیتها برای هر خانواده متفاوت باشد، اما با این حال میتوان از نمایش محتوایی که بهطور میانگین برای نوجوانان مناسب است، اطمینان داشت.
با تجهیز آیپد به یک قاب مناسب و با نصب برنامههای مناسب و همچنین اعمال محدودیتهای مورد نیاز، نه تنها میتوان آن را به یک دستگاه کاربردی برای سنین پایین تبدیل کرد، بلکه میتوان تا حد زیادی در هزینه و زمان صرفه جویی کرد.
در همین ابتدا می خواهم سوالی بپرسم. آیا، در دوران کودکی، دروغ گفته اید؟ در صورتی که پاسختان مثبت اسـت، دست هایتان را بالا ببرید. فوق العاده اسـت. شما صادق ترین گروهی هستید که تا به حال دیده ام. در 10 سال اخیر، به بررسی و مطالعه روند یادگیری دروغ گویی در کودکان مشغول بودم و امروز، قصد دارم تعدادی از کشفیاتم را با شما به اشتراک بگذارم.
اما، اول از همه، می خواهم داستان یکی از دوستانم را که مدیر مدرسه ابتدایی اسـت، برایتان بازگو کنم. روزی، آقای مسینا، تماسی تلفنی دریافت می کند. تماس گیرنده به او می گوید که پسرش، جانی، مریض اسـت و نمی تواند آن روز به مدرسه بیاید. مدیر از تماس گیرنده نامش را می پرسد و تماس گیرنده در پاسخ می گوید «من پدرم هستم!»
سه باوری که درباره دروغ گویی کودکان داریم، به صورت خلاصه در این داستان جمع شده اند.براساس باور شماره یک، دروغ گویی کودکان پس از ورود به مدرسه ابتدایی آغاز می شود. نکته دوم بر عدم مهارت کودکان در دروغ گویی و آسان بودن تشخیص دروغ هایشان توسط بزرگ سالان اشاره دارد. برمنبای باور سوم، اگر کودکان از سنین پایین شروع به دروغ گویی کنند در آینده، به صورتی بیمارگونه به دروغ گویی اعتیاد پیدا خواهندکرد و این امر نشان دهنده وجود نقص های شخصیتی در آن هاست. راستش را بخواهید، باید بگویم که هر سه باور فوق اشتباه هستند،
دروغ گویی کودکان؛ نشانه ای از فرایند عادی رشد
طی پژوهشمان، یک بازی حدس زنی را با کودکان اجرا می کنیم. از کودکان می خواهیم تا عددهای روی کارت ها را حدس بزنند. در ادامه، به کودکان می گوییم که اگر برنده بازی شوند، جایزه فوق العاده ای در انتظارشان خواهدبود. در اواسط بازی، به بهانه ای ساختگی از اتاق خارج می شویم. قبل از خارج شدن، متذکر می شویم که نباید به کارت ها دست بزنند. دوربین های مخفی ای در اتاق قرار دارند که همه حرکات این کودکان را ثبت می کنند. از آنجا که میل به برنده شدن در کودکان بسیار قدرتمند اسـت، بیش از 90 درصد از آن ها، به محض خروج ما از اتاق، به کارت ها دست می زنند و اعداد ثبت شده روی آن ها را نگاه می کنند.
مساله مهم زمانی اسـت که به اتاق بر می گردیم و از کودکان می پرسیم آیا در غیابمان به کارت ها دست زده اند و مخفیانه اعداد نوشته شده روی آن ها را دیده اند یا خیر. به نظر شما، کودکان به کارشان اعتراف می کنند و یا دروغ می گویند؟
یافته ها نشان می دهند که 30 درصد از کودکان در این باره دروغ می گویند و 70 درصد به اشتباهشان اقرار می کنند. این آمار برای کودکان سه ساله 50 درصد در مقابل 50 درصد اسـت. اما آمار نشان می دهد که در این مورد، بیش از 80 درصد از کودکان چهارساله به ما دروغ گفته اند؛ پس همان طور که می بینید، دروغ گویی یکی از بخش های عادی فرایند رشد اسـت و برخی از کودکان دروغ گویی را از دو سالگی شروع می کنند.
چرا تنها برخی از کودکان کم سال تر دروغ می گویند؟ در آشپزی، برای پختن غذایی خوب به مواد اولیه خوب نیاز داریم. دروغ خوب هم به دو ماده اولیه کلیدی نیاز دارد. نخستین ماده اولیه کلیدی توانایی ذهن خوانی اسـت. ذهن خوانی در فرایند دروغ گویی از اهمت فراوانی برخوردار اسـت؛ زیرا دروغ گویی بر این گزاره مبتنی اسـت: «من می دانم که تو چیزی را که من می دانم نمی دانی».
دومین ماده اولیه کلیدی دروغ گویی خودکنترلی اسـت. منظور از خودکنترلی توانایی کنترل گفتار، حالات چهره و زبان بدن اسـت. یافته های ما نشان می دهند کودکانی که از توانایی ذهن خوانی و خودکنترلی بیشتری برخوردار هستند، در سنین پایین تر شروع به دروغ گویی می کنند و دروغ هایشان نیز پیچیده تر اسـت. این دو ماده اولیه از جمله عوامل مهمی هستند که بر عملکرد ما در اجتماع نیز تاثیر مثبت می گذارند.
درواقع، وجود نقص در این دو توانایی نشان دهنده مشکلات جدی در فرایند رشد فرد اسـت؛ پس هر وقت اولین دروغ فرزند دوساله تان را کشف کردید، به جای نگران شدن خوشحال شوید؛ چون این دروغ نشان دهنده رسیدن کودکتان به مرحله ای حیاتی از فرایند رشدش اسـت!
تشخیص دروغ در کودکان
آیا به نظرتان کودکان دروغ گوهای خوی نیستند و می توانید به راحتی دروغشان را تشخیص بدهید؟ پس بیایید امتحان کنیم. ابتدا، دو ویدئو برایتان پخش می شود. در این دو ویدئو دو کودک به سوال پژوهشگر جواب داده اند. سوال از این قرار اسـت: «آیا پنهانی پشت کارت را نگاه کردی؟» تلاش کنید تا تشخیص بدهید کدام کودک دروغ می گوید و کدام یک پاسخش برمبنای حقیقت اسـت؟
خب، اگر فکر می کنید کودک ویدئوی شماره یک دروغ می گوید، دستتان را بالا ببرید. حالا همین درخواست را درباره کودک ویدئوی شماره دو دارم.
خیلی خب، راستش را بخواهید، حدس اکثرتان اشتباه بود. به نظر می رسد بسیاری از شما توانایی چندانی در تشخیص دروغ گویی کودکان ندارید. ما این آزمایش را با بزرگ سالان مختلفی از دانشجویان رشته حقوق و فارغ التحصیلان مقاطع کارشناسی رشته های مختلف که تجربه چندانی از معاشرت با کودکان نداشتند و مددکاران اجتماعی و پرستاران که با کودکان و رفتارهایشان بیشتر آشنا هستند تکرار کردیم. نتایج آزمایش در همه موارد یکسان و مشابه نتیجه آزمایش فعلی مان در این سالن بود. حتی نتیجه تشخیص، افسران پلیس، قضاوت و از آن مهم تر، والدین هم درست نبود.
در پنج سال اخیر، تلاش های زیادی کردیم تا راهی برای آشکارسازی این احساسات پیدا کنیم. می دانیم که زیر پوست صورتمان شبکه ای غنی از رگ های خونی وجود دارد. هنگامی که احساسات مختلف را تجربه می کنیم، جریان خونمان دچار تغییراتی ظریف می شود. یک سامانه خودکار مسئول پیاده سازی این تغییرات اسـت. این سامانه خارج از کنترل آگاهانه مان قرار دارد.
با بررسی تغییرات جریان خون در صورت می توانیم احساسات انسان ها را تشخیص دهیم. متاسفانه، این تغییرات چنان ظریف هستند که تشخیص آن ها با چشم غیرمسلح ممکن نیست. برای رفع این مشکل، اقدام به طراحی و تولید فناوری جدیدی در حوزه تصویربرداری با نام «تصویربرداری نوری بین پوستی» کردیم.
این فناوری ارزان، غیرتهاجمی و در دسترس اسـت.
نتایج نشان داد که جریان خون زیر پوست گونه های انسان ها، هنگام دروغ گفتن، کاهش می یابد. در این شرایط، جریان خون زیر پوست بینی افزایش می یابد. نام بامسمای «اثر پینوکیو» را برای این تغییرات انتخاب کردیم.
در حال حاضر، این فناوری در مراحل اولیه توسعه قرار دارد و به احتمال زیاد کاربردهای زیادی خواهدداشت که در این لحظه به ذهنمان هم خطور نمی کنند. اما من از یک چیز مطمئن هستم. در آینده، دروغ و دروغ گویی هم تغییر خواهدکرد.
به گفته محققان بر اساس سن و میزان فعالیت کودکان، تنها دو الی سه بار در هفته نیاز به حمام آنها وجود دارد. در بدن کودکان وجود بعضی باکتریها تا سن مشخصی لازم تلقی میشود، چرا که بدن بتواند با باکتریهای دیگر مقابله کرده و سیستم ایمنی قویتری در خود بسازد.
متخصصان پوست چندین راهکار را برای حمام کودکان ارائه دادهاند که عبارت اسـت از:
1. اگر کودک شش الی 11 ساله هستند، دو الی سه بار در هفته حمام و تنها یک بار شامپو زدن در هفته برای مو و بدنشان لازم اسـت.
2. در صورتی که کودکان به طور واضح پس از گل بازی و یا شنا در دریاچه کثیف شده باشند و یا بوی تند عرقشان بیاید، میتوان تعداد دفعات حمام در هفته را افزایش داد.
3. اگر کودکان در ابتدای سن بلوغ قرار دارند، بهتر اسـت که هر روز دوش بگیرند تا از چربیهای بدنشان خلاص شوند. پس از سن 12 سالگی، کودکانی که موهای خشک یا فرفری دارند میتوانند موهایشان را هر هفت الی 10 روز شامپو کنند.
4. بهتر اسـت برای کودکان از نرم کنندههای مو استفاده نشود، اما در صورت نیاز تنها باید آن را در انتهای موها استفاده کرد، نه در کف سر.
هرچند به گفته محققان همه کودکان مانند هم نیستند و هر روش و یا تعداد دفعات هر کودک متفاوت از دیگری اسـت، اما این توصیهها جنبه عمومی دارد. البته متخصصان خاطرنشان کردند کودکانی که اگزما دارند باید از توصیههای پزشک خود در رابطه با حمام پیروی کنند.
۵۴۵۴
، اگر نوزادتان بیقرار است و مدام دستهایش را به گوشش میبرد و یا کودکتان با گریه به شما میگوید که گوشش خیلی درد میکند، یاد درمانهای خانگی نیفتید و او را یکراست پیش دکتر برید چون ممکن است «عفونت گوش میانی» شنوایی کودکتان را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین ما در گفتگو با دکتر حمیدرضا رادان، متخصص کودکان و نوزادان، از او درباره عفونتهای گوش پرسیدیم.
دکتر حمیدرضا رادان، با اشاره به اینکه اوج ابتلا به عفونتهاى گوش میانى(OM)، در دوسال اول زندگى است، میگوید:« جالب است بدانید بیشتر از ٨٠ درصد بچه ها حداقل یکبار تا سه سالگى به عفونت گوش میانى مبتلا میشوند. عفونتهاى گوش میانى(OM) شایعترین علت کم شدن شنوایى کودکان است بهطوری که ممکن است شنوایی کودک حتى تا سطح50 دِسیبِل (db) کاهش پیدا کند.
پس از 2سالگى احتمال ابتلا به این بیماری کم میشود اما دوباره در سنین قبل از مدرسه احتمال بروز آن افزایش پیدا میکند. به ویژه درکودکانى که دچار ضعف یا اختلال در سیستم ایمنى هستند و یا لولهی استاش گوششان ازنظر ساختمانى مشکل دارد.»
عفونت گوش میانی درپسر بچهها شایعتر است. بر همین اساس دکتر رادان درباره عوامل بروز عفونت گوش میگوید:« این بیماری در کودکانی که در خانوادههاى پرجمعیت بزرگ میشوند و سطح بهداشت پایینی دارند و بچههایى که تغذیه خوبى ندارند بیشتر دیده میشود. یکی دیگر از عوامل زمینهای مهم در بروز عفونت گوش کودکان، دود سیگار است و هر چه بچهها بیشتر در معرض دود سیگار باشند، به همان اندازه احتمال ابتلا به عفونتهای گوش در آنها افزایش مییابد.
علائم ابتلا به عفونت گوش در کودکان زیر 1 سال، با بیقراری و تغییرات در خواب و خوراکشان قابل تشخیص است و آنها مدام به طرف گوش خود دست میبرند. اما کودکان بزرگتر از درد گوششان شکایت میکنند و آن را به پدر و مادرهایشان میگویند.
با استفاده از روشهای بسیار سادهای میتوان از عفونت گوش در کودکان جلوگیری کرد. به همین دلیل دکتر رادان درباره پیشگیری و درمان آن توضیح میدهد:« تماس نداشتن با افرادی که بیماریهای تنفسی دارند، دورى از دود سیگار، تغذیه با شیر مادر و تزریق واکسن مناسب بر علیه میکروبهاى شایعی که باعث عفونت گوش شدهاند در پیشگیری از بروز این بیماری بسیار موثر هستند. درمانهاى خانگى مانند گرم کردن یا سرد کردن ناحیهی گوش توصیه نمیشود و همین که والدین به موقع کودکشان را برای معاینه پیش پزشک ببرند و او را درمان کنند، از کمشنوایى او جلوگیرى میکنند.»
برای فرزندتان زمان بگذارید
6 کاری که قبل از سپردن بچهها به مادربزرگ باید انجام دهید
تاریخ انتشار : شنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۱۹
کودکان
مشغلههای زندگی و کار بیرون از خانواده خیلی از مادران را وادار میکند تا نگهداری از فرزندانشان در طول روز را به پدربزرگها و مادربزرگها بسپارند. این هم مزیتهایی دارد و هم معایبی. مثلاً بچهها روابط اجتماعی بهتری خواهند داشت اما در عوض ممکن است لوس شوند یا تربیت دوگانهای پیدا کنند.
1- بخش عمدهای از آموزش یک کودک، به عهده پدر و مادر او است. وقتی پدربزرگ و مادربزرگ را مسئول نگهداری از کودک میکنید، باید از آنها بخواهید کمک کنند تا روند آموزش کودک مختل نشود. در واقع از آنها خواهش کنید که به جای نگهداری صرف و فقط مراقبت از کودک، کمی برای او وقت بگذارند. مثلاً در طول روز برای کودک قصه بگویند و کتاب بخوانند، با کودک بازی کنند و در قالب بازی به او رنگها، نامها، اشیا و... را بشناسانند.
2- مسائل تربیتی فرزندتان را با آنها در میان بگذارید. اگر فرزندتان اخلاق بدی پیدا کرده و شما در تلاشید آن را از بین ببرید، با پدربزرگ و مادربزرگ درباره آن صحبت کنید. شیوه تربیتی خود را با آنها در میان بگذارید و از آنها خواهش کنید تا در طول روز و در غیاب شما، همان شیوه تربیتی را ادامه دهند. به این ترتیب، فرزندتان با روشهای تربیتی دوگانه مواجه نخواهد بود.
3- پدربزرگها و مادربزرگها عادت به لوس کردن نوهها دارند. آنها هر چه را که کودک اراده کند در اختیارش قرار میدهند و این بزرگترین مشکلی است که با آن مواجه خواهید شد. از آنها بخواهید به فرزندتان اجازه ندهند هر کاری که خواست انجام دهد و هر چیزی که خواست را فوراً برای او تهیه نکنند. فرزند شما باید بیاموزد که همه جا قواعد به یک شکل است و خانه پدربزرگ و مادربزرگ مقر او نیست تا هر کار که دوست داشت انجام دهد.
4- خیلی از پدربزرگها و مادربزرگها ترجیح میدهند کودک در طول روز با تلویزیون و رایانه سرگرم باشد تا کمتر شیطنت کند. از آنها خواهش کنید که گاهی فعالیتهای خارج از خانه برای فرزندتان ترتیب دهند. مثلاً با هم به خیابان بروند و خرید کنند، با هم به پیاده روی یا پارک بروند یا حتی بعضی از روزهای هفته با هم راهی استخر شوند و شنا کنند.
5- تواناییهای جسمی و روحی پدربزرگها و مادربزرگها کمتر است. بنابراین ملاحظه آنها را بکنید و به فرزندتان یاد دهید که با آنها با ملایمت رفتار کند، آزارشان ندهد و کارهایی که انرژی زیادی طلب میکند، از آنها توقع نداشته باشد.
6- وقتی به خانه میروید، برای فرزندتان زمان بگذارید. با او بازی کنید و کارهای مشترکی مثل نقاشی، آشپزی، تکالیف مهد یا مدرسه و... را انجام دهید. به این ترتیب کمک کنید تا کودک هم با شما انس بیشتری بگیرد و هم بخشی از انرژیاش را در خانه و با مادر خود تخلیه کند.
مرجع : ایران بانو ضمیمه روزنامه ایران
سرگرمی کودکان به چیزی فراتر از تماشای یک کارتون در کنار والدین تبدیل شده اســت. کودکان امروز با دستگاه های تبلت، تلفن های همراه هوشمند و حتی کامپیوترهای شخصی در دنیای بی در و پیکر اینترنت و در میان برنامه های متنوع به دنبال سرگرمی هستند. چه بسا کنترل فرزندان با هدف حفظ امنیت جانی، مالی و گاهی احساسی آنها کمی غیرممکن به نظر می رسد.
به گزارش روابط عمومی شرکت ایمن رایانه پندار، امروزه کودکان در فضای غیرامن اینترنت به دنبال دانلود اپلیکیشن های متنوع، شبکه های ارتباطی و گاهی غیرکاربری هستند تا وقت خود را همانند دوستان شان در اینترنت بگذرانند.
تحقیقات اخیر محققان این شرکت نیز نشان می دهد که حدود 75 درصد از کودکان زیر هشت سال از دستگاه های موبایل استفاده می کنند که 91 درصد آنها به اینترنت دسترسی دارند. آمار دیگر نشان می دهد که کودکان صاحب موبایل حداقل روزی شش بار به دستگاه خود سر می زنند و حداقل یک بار به اینترنت متصل می شوند.
مطابق گزارش GSMA، 85 درصد از کودکان صاحب دستگاه های موبایل از شبکه های اجتماعی و برنامه های ارتباطی استفاده می کنند. همچنین 82 درصد از جامعه کودکان، اینترنت را برای دانلود برنامه و بازی های مورد علاقه شان مورد استفاده قرار می دهند.
بخش نگران کننده این موضوع، فریب کودکان از طریق سایت های سودجو و اپلیکیشن های تبلیغاتی یا مشاهده محتوای نامناسب اســت که متاسفانه تعداد بسیاری از کودکان با بی اطلاعی از موجودیت برنامه، در دام آنها می افتند.
گاهی با نصب یک برنامه به ظاهر مناسب، تمامی اطلاعات و حریم خصوصی مان در دست مجرمان اینترنتی قرار می گیرد، بدون اینکه خودمان متوجه این موضوع باشیم. درواقع دنیای اینترنت از دنیای واقعی نیز خطرناک تر اســت؛ چرا که در فضای مجازی روزانه با افراد بسیاری معاشرت می کنیم که به درستی از هویت آنها باخبر نیستیم.
آیا تمامی برنامه های موجود در فروشگاه های اپلیکیشن موبایل برای محدوده سنی کودکان مناسب اســت؟ آیا برنامه های موجود در یک فروشگاه همگی امن هستند؟ آیا کودکان ما توانایی تشخیص برنامه های مناسب از غیرمناسب را دارند؟
اینها پرسش هایی اســت که امروزه والدین را به فکر فرو برده اســت. طبیعتا کنترل کودکان در فضای مجازی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار اســت، اما چگونه باید کودکان را در خرید و نصب برنامه از فروشگاه ها و استفاده های غیرضروری محدود کرد؟ با به کارگیری ترفندهایی ساده که در ادامه به توضیح آنها می پردازیم شما قادر به کنترل نصب برنامه ها در تلفن همراه هوشمند فرزندتان خواهید بود.
اگر فرزند شما دارای یک دستگاه مبتنی بر iOS اســت:
1- ایجاد محدودیت در تنظیمات تلفن همراه
به کمک مسیر زیر در دستگاه های مبتنی بر سیستم عامل iOS و فعال کردن Restrictions شما قادر خواهید بود با وارد کردن یک پسورد محدودیت های لازم را اعمال کنید.
Setting-> General-> Restrictions
در این قسمت شما نیز می توانید برنامه های مورد نظر را انتخاب کرده و محدودیت لازم را ایجاد کنید.
محدود کردن انجام خرید به یک رمز عبور
با انتخاب و تنظیم یک رمز عبور می توانید سیستم عامل را ملزم به درخواست پسورد پیش از انجام هرگونه خرید از iTunes یا AppStore کنید. تنها فروشگاه های امن برای کاربران اپل، همین فروشگاه های نام برده هستند. بنابراین در صورت مشاهده فروشگاه های متفرقه، پیشنهاد می شود تا حساسیت بیشتری به آنها داشته باشید یا در صورت لزوم آنها را کنار بگذارید.
نظارت کامل بر حساب کاربری اپل فرزند خود
اگر فرزند شما جداگانه دارای حساب کاربری اپل اســت، می توانید برای ایجاد محدودیت خرید که در بالا مطرح شد، از تنظیمات Ask To Buy که مربوط به سیستم اشتراک خانوادگی اســت، استفاده کنید. اگر فرزند شما صاحب یک دستگاه مبتنی بر اندروید اســت.
اگرچه فروشگاه های دیگر نیز چنین محدودیتی را برای کودکان به وجود نمی آورند که توصیه می شود هرگز از آنها استفاده نشود. پیشنهاد می شود با استفاده از تنظیمات User Control Area برای تحقق نصب هرگونه برنامه کاربردی، قابلیت انجام احراز هویت را فعال کنید.
2- از محدودیت احراز هویت در تمام دستگاه ها استفاده کنید
توجه کنید که این قابلیت به کمک حساب کاربری گوگل فعال می شود، بنابراین می توانید با تنظیم کردن یک اکانت در تمام دستگاه های اندرویدی این محدودیت را نیز ایجاد کنید. اگر از سیستم عامل اندروید 6 بهره مند هستید، می توانید یک حساب کاربری جدید برای فرزند خود ایجاد کرده و دسترسی های آن را در بخش تنظیمات و امنیت، به حداقل برسانید. به این منظور به آدرس زیر مراجعه کنید:
Setting-> General-> Security
سپس در این بخش تیک گزینه Unknown Source را بردارید تا نصب برنامه از منابع ناشناس امکان پذیر نباشد. البته در حساب کاربری خود می توانید تیک این گزینه را فعال نگه دارید، اما لازم اســت کنترل دقیقی روی دانلود برنامه ها از منابع ناشناس داشته باشید.
با استفاده از این ترفندهای امنیتی که توسط شرکت پاندا سکیوریتی ارایه شده، می توانید با محدودسازی، از نصب برنامه های غیرمناسب و غیرامن و خریدهای اینترنتی جلوگیری کنید. به کمک تکنیک هایی که در متن اشاره شد، در زمانی کمتر از 10 دقیقه کنترل تلفن همراه فرزندان را در اختیار خواهید گرفت.
البته این محدودیت ها تنها برای کنترل نصب برنامه روی دستگاه های موبایل اســت. برای پیشگیری از خطرهایی که شبکه های اجتماعی نیز به وجود می آورند، لازم اســت مستقیما کنترل دقیقی روی کودکان خود داشته باشید. البته در مجموعه آنتی ویروس های خانگی پیشرفته این شرکت، قابلیت استفاده از سیستم کنترل والدین برای پدر و مادران نیز فراهم شده اســت.
از طریق سیستم کنترل والدین پاندا می توانید کودک را در محیط ویندوز کاملا تحت نظر داشته باشید و برای جلوگیری از مشاهده محتوای غیرمناسب، برای کلمات کلیدی مورد نظر خود فیلتر تعیین کنید تا به هیچ عنوان در مرورگرهای اینترنتی قابل جست و جو نباشند.
کودکان لجبازی میکنند، چون میخواهند دیده شوند. وقتی آنها را نمیبینید، زورگویی میکنید، به پرخاشگری متوسل میشوید یا بدون پرسیدن نظر آنها، کار خودتان را میکنید، در واقع دارید فرزندتان را به سمت لجبازی بیشتر سوق میدهید. کودک نیازمند استقلال داشتن اسـت و گاه برای به دست آوردن این استقلال، لجبازی میکند. از سوی دیگر، کودکان گاهی به دلیل خشمهای ابراز نشده، با نافرمانی یا پافشاری روی یک رفتار، سعی در عصبانی کردن شما دارند. این رفتار هم برچسب لجبازی میخورد اما عاملی متفاوت باعث شکلگیری آن شده اسـت.
برای آنکه احتمال بروز رفتار پرخاشگرانه در کودکتان کاهش یابد:
سرخود عمل نکنید؛ نظر کودک را بپرسید و به او استقلال عمل بدهید.
از سیستم تشویق استفاده کنید. در ازای رفتار مناسب، به او پاداش دهید و در ازای رفتار اشتباه، پاداش را حذف کنید.
اگر کودک برای رسیدن به مطلوب خود چه درست و چه نادرست شروع به گریه یا داد کشیدن کند به او بیتوجه باشید تا یاد بگیرد روش رسیدن به خواستههایش لجبازی و داد و قال نیست.