بامداد – خیلی از خانم ها به دنبال این هستند که زیباترین آرایش ها را داشته باشند، مجلات مد و زیبایی را ورق می زنند، در سایت ها به دنبال راه کارهای زیباتر شدن هستند، خلاصه فکر و ذکرشان زیبایی است.
زیبایی خواسته ی فطری بشر است، خدا زیباست و این زیبایی دوستی را در نهاد انسان به هدیه گذاشته است، چشم بشر به دنبال زیبایی و هارمونیست، در طبیعت به دنبال قشنگی ها می گردد، اگر زباله ای ببیند اخم هایش در هم می رود، خانه ای که بنا می کند، می خواهد زیبا باشد، چیدمان زندگیش بر بنای مد و زیباییست و خودش هم در شبانه روز چند بار به آیینه نگاه می کند که مطمئن از زیباییش باشد
در این میان خیلی ها گوی سبقت را از دیگران ربوده اند، ترافیک در عمل های جراحی زیبایی، سن کم مراجعان به پزشکان زیبایی، آمار بالای استفاده از لوازم آرایشی، تعداد زیاد آرایشگاه ها و افراد شاغل در این شغل و …همه و همه اذعان دارد که شاید در زیبایی، کمی تند می رویم!
این زیبا طلبی تا کجا باید پیش برود؟ تا جایی که همه ی زندگیمان را بگیرد و جا برای چیزهای دیگر نداشته باشیم؟ و یا تا انجا که حریم ها شکسته شود؟ حریم هایی که خدا برای انسان نهاده است تا این اشرف مخلوقات با دیگر خلقت های خدا تفاوت عمده ای داشته باشد. یکی از این حریم ها و تفاوت ها، بحث پوشش برای انسان است.
خیلی ها تصور می کنند، با حداقل پوشش زیباتر می شوند و بهتر جلوه می کنند، اما غافل از اینند که یک پوشش مناسب، فرد را بهتر از آنچه هست جلوه می دهد و کاستی های او را می پوشاند، جالب است که خیلی ها برای حیوانات خانگیشان هم لباس تهیه می کنند و به او می پوشانند! و شاید این موضوع تاییدی بر مدعای ماست.
حجاب همان برترین زیباییست که خدا برای بانوان در نظر گرفته و می توان با پذیرفتن آن به زیباترین بانو تبدیل شد.
پوشش همان چیزی است که فطرت بشر می خواهد و از نداشتن آن احساس شرم می کند، یکی از این پوشش ها که خدا برای بانوان مسلمان به عنوان هدیه در نظر گرفته است، حجاب است. البته حجاب در تمام ادیان الهی جاری بوده و فقط مختص اسلام نیست، نمونه اش تمثال های مریم مقدس در مسیحیت است که در همه جا با پوششی بر روی سرش دیده می شود.
نظر یک توریست
در فرودگاه منتظر ورود یکی از بستگان بودیم که پس از سال های طولانی دوری، به ایران باز می گشت. فامیل ما به همراه یکی از دوستانش که امریکایی بود و برای دیدن ایران آمده بود، نزد ما امدند، سلام و خوش آمد گویی و ناگهان فرد آمریکایی، در همان لحظات اول، نکته ی جالبی بر زبان اورد و آن این که: چقدر خانم ها با حجاب زیباترند!
بعد ادامه داد: خیلی ها در هواپیما بی حجاب بودند و تا وارد مرزهای ایران شدیم، روسری سر کردند، من به صورت های آنها که نگاه می کردم، متوجه شدم که چقدر با حجاب زیباتر می شوند!
زیباترین آرایش برای بانوان
خیلی وقت ها راه دور می رویم، غافل از این که مقصد ما همینجاست، حجاب همان برترین زیباییست که خدا برای بانوان در نظر گرفته و می توان با پذیرفتن آن به زیباترین بانو تبدیل شد.
احتیاجی نیست موهای خود را بیرون بگذاریم، آرایش کنیم و بخواهیم که با رفتار سبک، جلوه و رنگ و لعاب خاصی پیدا کنیم، همین که حجابی داشته باشیم که بدانیم مورد پسند خدا و اولیاء پاکش است برای یک بانوی مسلمان، بهترین آرایش است.حجاب تاج بندگی خدائیست که ما را در زیباترین صورت پدید آورد و برای یک زن مسلمان، این زیبایی را به کمال رساند.
منبع:تبیان
بامداد – پوشش زن و مرد از آغاز تاریخ و با تولد حضرت آدم و حوا(ع) همراه بوده است. برخی از آیات قرآن کریم به این حقیقت اشاره دارد.[۱] از سکهها، تندیسها، نقاشیها و دیگر آثار به جا مانده از دورههای قبل، معلوم میشود که همه اقوام و ملل گذشته پوشش نسبتاً کاملی داشتهاند.[۲] از کتاب مقدس فهمیده میشود که در عهد حضرت سلیمان نبی(ع) زنان علاوه بر پوشش بدن، صورت را نیز با روبند میپوشانیدند.[۳] در زمان حضرت ابراهیم پیامبر(ع) هم این سنت رایج بوده است.[۴] لباس و پوشش جدای از حفظ بدن و آراستگی آن دارای آثار مثبت و فراوان، هم برای خود زنان و هم برای جامعه است. لذا مذاهب مختلف در نوع لباس مردم نقش مؤثری داشتهاند و در اسلام نیز بر لزوم پوشیدگی و حجاب به ویژه برای زنان تأکید شده است.[۵] متأسفانه در غرب با گسترش تفکر لیبرالیسم جنسی و رواج کامیابی نامشروع، «برهنگی» فراگیر شده که امروزه شاهد پیامدهای منفی آن هستند. حال با توجه به قدمت دیرینه و آثار مثبت حجاب، چه راهکارهایی برای آموزش و ترویج حجاب در کشور پهناور اسلامی ما وجود دارد؟ وظیفه نهادها و اقشار مختلف مردم در راستای عملیسازی این آموزه دینی در جامعه چیست؟
برای آموزش، ترویج، گسترش و نهادینهسازی فرهنگ حجاب و عفاف، به بهرهگیری از همه تواناییها و امکانات موجود در نهادهای مختلف کشور نیازمندیم. نهاد آموزش و پرورش، خانواده، حوزهها، دانشگاهها، نهادهای اقتصادی و فرهنگی و حتی بهداشتی کشور در رسیدن به هدف مورد نظر نقش بسزایی دارند. حجاب و پوشش اسلامی را میتوان به کمک نهادی گوناگون و اقشار مختلف مردم از راههای آگاهیبخشی، الگودهی، تشویق، فعالیتهای علمی، فرهنگی و هنری و احیای فرهنگ امر به معروف و نهی از منکر ترویج و گسترش داد. *مقدمه تقریباً در همه فرهنگها، همیشه پوشش زنان به صورت یک اصل پسندیده مطرح بوده و کمتر قوم و ملتی بوده است که زنان آنان پوشش مناسبی نداشته باشند. البته چگونگی و حدود آن متفاوت بوده است. اسلام نیز حجاب را بر زنان واجب کرده است زیرا حجاب بهترین وسیلهای است که زن را از خطر آسیبهای اجتماعی حفظ میکند. زن بیحجاب همچون میوه درختی است که شاخه آن از دیوار باغ به بیرون آویزان است و هررهگذری ممکن است در آن طمع کند یا مانند گلی است که هرکس به چیدن آن تمایل دارد.[۶] انسان در پناه محافظ، احساس آرامش میکند. پوشش اسلامی نیز نگهبان زن است و به او امنیت و آرامش میبخشد. پس هرچه این پوشش کاملتر شود، درصد امنیت و حفاظت زنان بالاتر میرود. زحمت حجاب، حق بیمهای است که زن برای تأمین سلامت خود میپردازد؛ زیرا حجاب، مانع جریان یافتن هوای نفس و نگاههای آلوده و فسادآمیز، به حریم پاک زنان میشود. پوشش، سدّی بزرگ در برابر تهاجم فرهنگ غرب است.[۷] *راهکارهای ترویج حجاب ۱٫ آگاهیبخشی ۱-۱٫ خانوادهها خصوصاً مادران که ارتباط و مسئولیت بیشتری در تربیت دختران دارند: اولاً: از حجاب کامل مثل چادر در مواجهه با نامحرم استفاده کنند، تا از این طریق فرزندان دختر نیز از همان کودکی با حجاب اسلامی آشنا شوند و از همان کودکی به آن عادت کنند. امروزه همه کارشناسان مسایل تربیتی به نقش فراوان و شگرف تمرین و عادت در تربیت فرزندان اذعان دارند. ثانیاً: ابعاد مختلف مربوط به حجاب را برای فرزندان خویش تبیین کرده آنان را در جهت رعایت پوشش کامل اسلامی تشویق و ترغیب کنند. ثالثاً: ترتیبی اتّخاذ کنند تا دخترانشان با کسانی دوست شده و ارتباط برقرار کنند که مقید به حفظ ظواهر شرعی در عین آراستگی ظاهری هستند. ۱-۲٫ مراکز آموزشی مانند آموزش و پرورش، در دورههای مختلف تحصیلی (ابتدایی، راهنمایی، متوسطه) در قالب کتابهای درسی، به طور سلسلهوار مباحث مختلف حجاب را به شکل ترتیب دورههای تحصیلی برای دانشآموزان دختر مطرح کنند تا از همان سنین خردسالی دختران جامعه نسبت به فلسفه حجاب، آثار مثبت حجاب و آثار منفی بدحجابی، آگاه شده و اعتقاد عمیق و راسخ پیدا کنند. ۱-۳٫ در مراکز آموزش عالی و دانشگاهها که مقدار آگاهی افراد نسبت به این مسایل بیشتر است، در مورد شبهاتی که دختران و پسران دانشجو و اساتید، پیرامون اهمیت و ضرورت حجاب، آثار آن، کیفیت حجاب کامل و برتر اسلامی دارند، میتوان جلسات پرسش و پاسخ و سخنرانی برگزار کرد. ۱-۴٫ مراکز فرهنگی و رسانههای جمعی مثل مطبوعات، با نگارش آثار و مقالات علمی و استدلالی به تبیین مسائل مهم و اساسی حجاب بپردازند و از درج مقالات و آثاری که به نوعی در تضعیف حجاب کامل اسلامی بانوان خدشه کرده و اثر منفی دارد اجتناب کنند. ۱-۵٫ صداوسیما به عنوان گستردهترین وسیله ارتباط جمعی نقش مهمی در تبیین مسائل مختلف مربوط به حجاب دارد. ضمن آنکه رعایت پوشش اسلامی خانمها در فیلمها نقش خاصی در ارائه الگوی صحیح حجاب به مخاطبین و خصوصاً نسل جوان دارد. ۲٫ معرفی الگوهای شایسته یکی دیگر از راهکارهای ترویج فرهنگ حجاب، الگودهی است. انسان فطرتا الگوگزین و اسوهپذیر است و دوست دارد ارزشهای باورمند خود را در چهرههای مجسم دیده و همانندسازی کند. الگوها و نمونههای اخلاقی، همیشه نیروی محرکه جامعه بودهاند و کاروان بشریت را به هدفهای متعالی سوق دادهاند. با معرفی الگوهای شایسته از صدر اسلام و ایجاد تنوع در پوشش اسلامی، میتوان تا حدود زیادی به نیازهای بانوان پاسخ داد. مراکز آموزشی نظیر وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم و حتی دیگر مراکزی که زنان به عنوان معلم و استاد شاغل هستند و نقش الگویی برای افراد جامعه خصوصاً دختران و بانوان را دارند، آراسته بودن آنها به حجاب کامل اسلامی میتواند تأثیر فراوانی بر مخاطبان و دختران داشته باشد. ۳٫ تشویق این اصل در تربیت انسان کاربرد فراوان دارد. ماهیت تشویقها متفاوت است و میتواند بار عاطفی، مالی، تشریفاتی، شغلی، سیاسی، عملی و امثال آن داشته باشد که در ترویج فرهنگ حجاب مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اگر فردی نیازمند نوعی تشویق نباشد، باید از نوع دیگر بهره بگیریم. احترام لازم و محسوس مردم به بانوان با حیا و با حجاب جامعه سبب ترویج فرهنگ حجاب خواهد شد. همان طور که برخورد منفی با زنان بیحجاب نیز میتواند عاملی بازدارنده به حساب آید؛ با این شرط که حد و اندازه آن را باید رعایت کرد تا به لجاجت نینجامد. ۴٫ فعالیتهای علمی، فرهنگی و هنری انتشار نشریه و کتاب، تشکیل میزگردهای ادبی، فراخوانی مقاله، تعیین موضوع حجاب برای انشا و پرسش، بهکارگیری هنرهای تصویری، مسابقات فرهنگی، پخش آیات، روایات و کلمات حکمت آمیز و تصاویر الهام بخش درباره حجاب در محیطهای عمومی، تابلوهای شهری و محیطهای مناسب دیگر و … آثار مثبتی دارند. تولید برنامهها و فیلمهای مفید و آموزشی نیز در رادیو و تلویزیون اثری فراگیر دارد. رعایت کامل پوشش دینی بانوانی که در فیلم های سینمایی و تلویزیونی بازی می کنند یا عکسی که با پوشش اسلامی در صفحات مطبوعات به چاپ میرسد، آثار مثبتی دارد. ۵٫ احیای امر به معروف و نهی از منکر پس از تقویت ریشههای حجاب، شناخت معروف و اجرای امر به معروف و نهی از منکر تأثیر به سزایی در ترویج فرهنگ حجاب دارد. امر و نهی دینی، تکلیف عمومی است. زن، ناموس جامعه اسلامی است و همه باید در حفظ این گوهر الهی بکوشند. جامعه دینی، هیچگونه تساهل و تسامحی را در این راستا برنمیتابد. بیاعتنایی در این راه پسندیده نیست ولی وسواس و بدگمانی هم کارساز نخواهد بود.[۸] *پینوشتها:
مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم در یادداشتی اینچنین پاسخ میدهد:
[۶]. معصومه جهانی، نگاهی به فرهنگ حجاب و عفاف در نظام اسلامی، مجله پیام زن، شهریور ۱۳۸۷، شماره ۱۹۸، ص۵۴٫
[۷]. سیدحسین اسحاقی، بایستههای پوشش و عوامل بیحجابی، مجله پیام زن، دی ۱۳۸۸، شماره ۲۱۴، ص۳۰٫[۸]. اقتباس و تصرف از مجله پیام زن، بایستهها و راهکارهای ترویج فرهنگ حجاب، – مرداد و شهریور ۱۳۸۹ – شماره های ۲۲۱ و ۲۲۲، ص۴٫
نوشته چگونه میتوانیم دختران با حجاب داشته باشیم؟ اولین بار در بامداد پدیدار شد.
جام جم سرا:
حجاب از نظر شما چه تعریفی دارد و آیا نوع مدیریت حجاب توسط نیروی انتظامی را در جامعه درخور می دانید؟
* اولا باید اظهار تاسف بکنیم که چرا دستگاه ها مراکز مراجع و نهادها و کسانی که مسئولیت در امر حجاب دارند به وظایف و تکالیفشان عمل نمی کنند که در نهایت نیروی انتظامی و قوه قضائیه که آخر خط قرار دارند، مجبور شوند در اول خط حاضر باشند این امر ناشی از کوتاهی و عدم انجام وضایف دستگاه های متولی است. ورود نیروی انتظامی در مواقع ضرورت است در مواقعی که شرایط از خط قرمز ها عبور می کند و خواست جامعه اقتضا می کند که پلیس وارد عمل شود.
به نظر شما صحیح است که در نگاه به حل مسئله حجاب از جبر استفاده شود؟
* نمی توانیم کار سخت افزاری پلیس را با ابزار های پلیسی در جریان یک کار فرهنگی، اعتقادی، معنوی و اخلاقی مورد اجرا و حل و فصل مسئله قرار دهیم، این موضوع را در زمانی که در نیروی انتظامی مشغول بوده ام، بارها تاکید کردم که وقتی مردم کار خود را به درستی انجام دهند لزومی به حضور پلیس نیست پلیس حافظ نظم است.
پس این نظم را در حجاب عمومی چگونه باید ایجاد کرد؟
* معتقدم پلیس نظم موجود را حفظ می کند نه اینکه نظم ایجاد بکند. نظم را باید تولید کنندگان ایجاد کنند. امنیت را باید تولید کرد و در وهله اول باید از خانواده شروع تا به دستگاه های متولی برسد. متاسفانه همیشه این کوتاهی در تولید امنیت وجود داشته و در نتیجه پلیس مرغی بوده که در هم در عزا و هم در عروسی مصرف شده است.
با این اوصاف پلیس نتوانسته است شرایط عمومی و امنیت موجود را نیز حفظ کند؟
* به تجربه من دریافتم که مردم در مقابل برخوردهای سلبی در موضوعات اینگونه ای واکنش منفی نشان داده اند. به هر حال مردم در شرایطی که پلیس فضا را در دست گرفته ظاهر را حفظ کرده است. مثلا اگر خانمی با بد حجابی بیرون می آمد حالا دیگه بیرون نمی آید و در خانه ها در شبکه های تیمی حاضر می شود. به خاطر همین است که مسایل اجتماعی خیلی عمیق و حساس است و به این راحتی نمی توان نسبت به آن قضاوت کرد و ورود پیدا کرد و برخورد کرد.
پس معتقدید نیروی انتظامی نبایستی به این شکل به بحث حجاب ورود پیدا کند؟
* اگر چه آن زمان که پلیس بودم ورود پیدا کردم و الان هم دوستان پلیس ورود پیدا می کنند و کماکان ضرورت است، اما صادقانه بر اساس تجربه می گویم که عموما برخوردهای سلبی در موضوعات فرهنگی در جامعه ما همراه با واکنش منفی روبه رو بوده و به یک نوع مقاومت منفی تبدیل شده است. ای کاش که دواتمردان و کارگزاران و نهادهای فرهنگی و آموزشی – تربیتی به وظایف عمل می کردند.
آن تعداد از مردم که حجاب را از دولت مطالبه دارند باید این مدیریت را از چه دستگاهی بخواهند؟
* برای این مطلب مثالی را می آورم. یک روزی معلم در دوره نوجوانی، خدای دوم ما بود. امروز چه کرده ایم که دیگر معلم ما دیده نمی شود و تراز معلم با جایگاه امروز به شرایطی رسیده که دیگر کسی دوست ندارد معلم باشد ؟ و چه پیامدهایی را برای جامعه داشته است؟ پیامدش این است که یک استاد، مربی و یا معلم دو وجه دارد یک وجه آن کارکرد علمی اوست و وجه مهمتر آن کارکرد اخلاقی و سبک زندگی، مرام، منش و شیوه زندگی اجتماعی و فردی اوست که از معلم یا از استاد باید به دانش آموز و دانشجو منتقل شود. کمبود علمی معلم را می توان جبران کرد اما معلمی که نتوانست آثار تربیتی بر دانش آموز خود نداشته باشد نمی توان به هیچ وجه جبران کرد و امروز حلقه مفقوده ما این است که در واقع عاملان تربیتی در حوزه های آموزشی، تربیتی و فرهنگی ما که باید معلم اخلاق برای جامعه باشند، به دلایل گوناگون نقش منفی دارند.(افکارنیوز)
جام جم سرا: خبرگزاری برنا با درج مطلبی نوشت: خود حنانه فقط به یک جمله بسنده میکند: «تا پایان این پرونده هیچ صحبتی ندارم؛ بزودی تکلیف آن مشخص میشود و آن روز، روزی است که صحبتهای من شروع میشود.» اما مادرش دل پری داشت:
متاسفم بابت عکسهایی که از حنانه در فضای مجازی منتشر شد. آن زمان اصلا حنانه ایران بود. حدود چهار ماه بود که حنانه از آمریکا به ایران برگشته بود. فکر میکنم بیشتر زیر سر سایتهای زرد باشد. شب در بحبوحه انتشار این عکسها، حنانه در شبکه دوم سیما مصاحبه داشت. هیچ اتفاقی هم نیفتاده بود. از فردای آن روز زمزمهها شروع شد و به گوشش رسید. به او گفتند:«حنانه عکسها را دیدهای؟» آن روز من رادیو بودم. با من تماس گرفت و مساله را مطرح کرد. به قوه قضاییه شکایت کردم و بعد از بررسی متوجه شدند که همه آنها فتوشاپ است.
طول میکشد تا بخواهد قضیه عکس و... از ذهن مردم پاک شود. دلم میخواهد مردم منصفانهتر نگاه کنند |
پیش از اینها هم مشکلاتی را برای هدیه تهرانی و … پیش آورده بودند. سال گذشته قرعه به نام حنانه افتاد. حنانه سه سال برای درس خواندن به آمریکا سفر کرده بود. با اینکه در آنجا هم پیشنهاد کار داشت ولی گفت که آنجا کار نمیکند و میخواهد به ایران برگردد. بالاخره با پیشنهاد پوران درخشنده برگشت. زمزمهها مبنی بر این بود که حنانه کار مدلینگ میکرده و عکاس امانتداری نکرده است اما حنانه آنجا کار مدلینگ نمیکرد و هر کسی حرفی زده در واقع شایعه بوده است. با پیگیریهای ما عدهای را در شهرک غرب دستگیر کردند و حالا باید ببینیم اصل ماجرا چیست. تا امروز سکوت کردم و گفتم شاید این داستان جمع شود ولی متاسفانه خود مردم به این قضیه دامن زدند. اگر حنانه میخواست این کار را انجام دهد، در آمریکا میماند نه اینکه به ایران بیاید و پیشنهاد بازی در یک سریال چهل قسمتی برای ماه مبارک رمضان را به او بدهند. طول میکشد تا بخواهد قضیه عکس و... از ذهن مردم پاک شود. دلم میخواهد مردم منصفانهتر نگاه کنند. حنانه دوست دارد که اینجا کار کند و در ایران بماند. او در ایران است و از ایران هم نرفته و نخواهد رفت. کشف حجاب نکرده و کشف حجاب هم نمی کند. حتی عکس های با حجابش در آمریکا هم منتشر شده و در همان اینترنت موجود است.
جام جم سرا:رهبر معظم انقلاب در این باره میفرمایند: سیاست راهبردی، اساسی و بنیانی غرب بر عرضهشدن و هرزهشدن زن است و حجاب، مخالف آن است. حتی اگر حجاب ناشی از یک انگیزه و ایمان دینی هم نباشد، با آن مخالفت میکنند. رسانههای یاد شده، این هدف را از دو راه دنبال میکنند؛ یکی، ترویج فرهنگ برهنگی و ولنگاری در رابطه با جنس مخالف با پخش برنامههای نمایشی غیراخلاقی و مبتذل و دیگری، القای شبهه و تردید درباره فرهنگ اسلامی حجاب و عفاف در قالب خبرها، تحلیلها و مستندهای جهتدار. شبکههای ویژه پخش فیلم و سریال مانند «فارسی وان» و «من و تو»، راه نخست و شبکههای خبری ـ تحلیلی مانند «بی.بی.سی فارسی» و «صدای آمریکا ـ فارسی»، راه دوم را دنبال میکنند.
الف) ترویج فرهنگ برهنگی و ولنگاری
خبرگزاری یونایتدپرس 12 سپتامبر 2002 (21 شهریور 1381) خبری را با این عنوان برای جهانیان مخابره کرد: «نتانیاهو: آمریکا باید با تلویزیون به ایران حمله کند.» این خبر، سیاستها و برنامههای نظام سلطه را برای گسترش فساد و تباهی در کشور اسلامی ایران با بهرهگیری از رسانهها بخوبی روشن میسازد.
بنیامین نتانیاهو با اشاره به وجود هزاران دیش ماهواره در ایران، به «کمیته اصلاح دولتی» گفت آمریکا میتواند با پخش سریالهای شبکه فاکس «که افراد زیباروی جوان را در وضعهای متنوعی از برهنگی نشان میدهد که زندگیهای فریبنده و مادیگرایانه دارند و رابطههای بیقید جنسی برقرار میکنند»، یک انقلاب علیه حکومت این کشور برانگیزد.
پیرو پیشنهاد نخست وزیر رژیم صهیونیستی و کمیته خطر جاری، برای راهاندازی شبکههای تلویزیونی ماهوارهای با هدف ترویج فساد و ابتذال در جامعه اسلامی ایران، تلاشهای گستردهای صورت گرفت که راهاندازی شبکههای تلویزیونی«ام.بی.سی فارسی» در سال 2008، «فارسی وان» در سال 2009، «من و تو» در سال 2010 و «زمزمه» در سال 2011 از آن جمله است.
مهمترین موضوعهایی که در این شبکهها دنبال میشوند، عبارتند از: ترویج سبک زندگی غربی، عادیسازی روابط نامشروع، قبحزدایی از پدیدههایی چون خیانت زن به شوهر، دوستی با جنس مخالف، رابطه جنسی قبل از ازدواج، بارداری قبل از ازدواج، فرزند نامشروع، سقط جنین و همجنس بازی.
ب) القای شبهه و تردید درباره فرهنگ اسلامی حجاب
برنامههای رصد شده از دو شبکه خبری ـ تحلیلی ماهوارهای فارسی زبان؛ یعنی «بی.بی.سی فارسی» و «صدای آمریکا» در سال 1389 نشان میدهد، این دو شبکه در این سال، دهها برنامه در قالب خبر، گزارش، مستند، گفتوگو و میزگرد با موضوع حجاب و روابط زن و مرد در ایران تهیه و پخش کردهاند. شبکههای یاد شده در برنامههای گوناگون خود به طور مستمر این پیامها را درباره فرهنگ حجاب و عفاف به مخاطبانشان القا میکنند:
ـ الگوی پوشش اسلامی، پاسخگوی تنوعگرایی و آزادیخواهی نسل امروزی نیست.
ـ دختران نوجوان و جوان ایرانی به دلیل استفاده از لباسهای تیره دچار افسردگی شدهاند.
ـ حجاب، مانع فعالیتهای تفریحی، ورزشی و حتی علمی و آموزشی دختران است.
ـ حجاب، عامل نقض حقوق زنان مسلمان است.
ـ الزام به حجاب، دخالت در حریم خصوصی افراد است.
مخالفت و دشمنی رسانههای غربی باحجاب و عفاف زنان مسلمان تا آنجا پیش رفته که براساس سناریویی از پیش طراحی شده، در یک برنامه تلویزیونی، یکی از زنان ایرانی فراری به خارج کشور را وادار میکنند به عنوان مخالفت با حجاب اجباری در ایران، کشف حجاب کند و روسری خود را کنار بگذارد.(ابراهیم شفیعی سروستانی / محقق و پژوهشگر)
جام جم سرا: حجاب یک سنت است؛ طبق تحقیقات به عمل آمده از سوی جامعه شناسان و کارشناسان، در همه جوامع و ادیان بجز قبایل محدودی در دنیا از گذشته نوعی حجاب وجود داشته است، اما در طول تاریخ این رسم و سنت، حال از روی عمد یا غیرعمد، شروع به کمرنگتر شدن کرده است؛ به طور مثال سران قوم یهود خود تصمیم گرفتند حجاب را بین پیروان این دین کمرنگ و کمرنگتر کنند و یا در ایران در سال 1317 رضاشاه پهلوی به بهانه اینکه حجاب در ایران مانع رشد و پیشرفت است و به بهانه تجددگرایی تصمیم به «کشف حجاب» گرفت که هنوز بعد از گذشت نزدیک به 90 سال آثار و تبعات این تصمیم در جامعه نمایان است.
چرا باید پوشیده باشیم؟
هر فردی از هر طبقه اجتماعی و از هر دین و ملیت، نسبت به ادای حقوق دیگران حساسیت نشان میدهد و این مطلب، حق و حقوق را فرازمانی و فرامکانی میکند. برخی از اندیشمندان بر این باورند که حجاب، حقخداوند است و در اینباره میگویند: «حرمت زن نه اختصاص به خود زن دارد و نه مال شوهر و نه ویژه برادر و فرزندانش است. همه اینها اگر رضایت بدهند، قرآن راضی نخواهد شد، چون حرمت زن و حیثیت زن به عنوان حق خداوند مطرح است؛ بنابراین کسی حق ندارد بگوید من به نداشتن حجاب رضایت دادم.
پر واضح است که آدمی نمیتواند حقوق الهی را کاملا ادا کند ولی با انجام برخی کارها میتواند رضایت الهی را به دست آورد.
مفسران بر این باور هستند که قرآن کریم وقتی درباره حجاب سخن میگوید، میفرماید: حجاب عبارت است از یک نحوه احترام گذاردن و حرمت قائل شدن برای زن که نامحرمان او را از دید حیوانی ننگرند. قرآن علت و فلسفه حجاب را چنین ذکر میکند که زنان باید حجاب داشته باشند برای اینکه شناخته نشوند و مورد اذیت واقع نگردند، چرا که آنان تجسم حرمت و عفاف جامعه هستند و حرمت دارند.
لزوم دانستن فلسفه حجاب
شاید مهمترین مشکل و مسالهای که در زمینه عفاف و حجاب پیش آمده، این است که به افراد فلسفه حجاب را توضیح ندادهاند و فقط وقتی فرد بهسن تکلیف رسیده است از او خواسته شده که حجاب داشته باشد.
دکتر فرشته خوشدست، دکترای علوم قرآنی، استاد دانشگاه و کارشناس حوزه زنان و خانواده، با اشاره بهاینکه به طور معمول تعریف کامل و درستی از عفاف و حجاب در اختیار افراد قرار نمیگیرد، میگوید: برای اینکه فرد، حجاب و عفاف را با جان و دل بپذیرد، باید درک درستی از آن داشته باشد و بداند بطور دقیق و ریشهای حجابی که به آن امر میشود چیست و منظور از آن چه چیزی است.
دکتر خوشدست در تعریف فلسفه حجاب به صورت ریشهای میگوید: برای تعریف حجاب باید اول از همه به تعریف حیا بپردازیم که یک حالت درونی است و همه انسانها اعم از زن و مرد در درون خود این حالت را دارند و اگر این حیایی که در همه وجود دارد، پرورش دهیم، فرد میتواند به وسیله آن به عفاف دست پیدا کند که آن عفاف باعث میشود اندام و ظاهر خود را وسیله جلب توجه دیگران قرار ندهد.
وی میافزاید: عفت انواع و اقسام دارد، عفت چشم و گوش و... که اگر این عفت را هم در فرد پرورش دهیم به مرحله صیانت نفس میرسد و صیانت نفس هم در صورت تربیت شدن، فرد را به مرحله قناعت میرساند؛ در این مرحله است که فرد به آن چیزی که خداوند برای او حلال قرار داده است قانع میشود؛ وقتی انسان به آن چیزی که به او دادهاند قانع شدتازه به مرحله حجاب میرسد.
دکتر خوشدست با اشاره به اینکه حجاب هم شامل دو نوع حجاب درونی و برونی است، میگوید: حجاب درونی هم برای زنان است و هم برای مردان، اما چون خداوند یک سری موهبتهای عالی را به خانمها بخشیده است و امر به پوشاندن این موهبتها از دید نامحرمان کرده، حجاب برونی بیشتر برای خانمها مطرح شده است.
وی معتقد است، حجاب هم مانند بسیاری از مسائل که بدون استدلال و برهان از سوی خیلیها قابل قبول نیست، باید با حکمت و استدلال برای افراد توضیح داده شود تا کاملا قابل پذیرش و عملی باشد.
فرهنگسازی در مورد عفاف
رواج یک امر فرهنگی نیاز به کار فرهنگی دارد، نیاز به یک حرکت و یک رویه نرم دارد. طبیعی است که استفاده از برخورد فیزیکی و زور و اجبار به تنهایی، نهفقط مسیر به هدف رسیدن نیست که لجاجت و طغیان به همراه خواهد آورد.
دکتر غلامرضا علیزاده، جامعهشناس و متخصص علوم رفتاری با ذکر این نکته که همیشه بایدها بهنوعی ایجاد مقاومت میکند؛ میگوید: این مساله بویژه در نوجوانان و جوانان که هنوز پایههای منطقی به طور کامل در آنها ایجاد نشده، بیشتر به چشم میخورد؛ درمورد حجاب نیز به جای برخورد سختافزاری برای اینکه شاهد به وجود آمدن مقاومت و نتیجه عکس نباشیم باید از سازوکارهای نرمافزاری و شیوههای فرهنگی برای اشاعه حجاب و جلوگیری از بیحجابی استفاده کنیم.
دکتر علیزاده معتقد است؛ مهمترین مساله در بحث فرهنگسازی برای حجاب این است که در افراد احساس نیاز به این مساله را ایجاد کنیم، این احساس را به نیازهای مقایسهای برسانیم، وقتی فرد احساس نیاز را در خود داشته باشد آن را به نیازهای پیشبینی نشده ارتقا میدهد و برای خودش استانداردسازی میکند، و در آن زمان است که احساس نیاز به حجاب در فرد درونی شده و حتی اگر ما بخواهیم نیز نمیتوانیم او را از داشتن حجابی که خود انتخاب کرده و برایش درونی شده است، منع کنیم.
وی میافزاید: بیشتر جوانان احتیاج دارند جلب توجه کنند و این مساله در سنین نوجوانی و جوانی بسیار طبیعی است و وقتی ما زمینههای ابراز وجود را به طور درست برای آنها فراهم نمیکنیم و احساس میکنند به هویتشان توجه نمیشود، با سازوکارهای دیگری مثل جلب توجه کردن با ظاهر خود یا مقاومت در برابر هنجارها این حس را ارضا میکنند.
این جامعهشناس به نقش آموزش و پرورش در این زمینه اشاره میکند و میگوید: آموزش و پرورش تاکنون به طور کامل در پرورش نوجوانان موفق نبوده است، اگر در سالهای تحصیل بچهها به آنها مسئولیت داده شود تا بدانند به وجودشان اهمیت داده میشود و همینطور نیاز به جلب توجهشان برآورده میشود هیچگاه در جوانی به ابراز وجود از طریق ظاهرشان نمیپردازند.
اما در کل ترویج و تقویت مساله حجاب در جامعه با تعمیق مجموعه باورهای دینی همراه است و خوش حجابی زمانی در جامعه اتفاق میافتد که مجموعه فعالیتهای فرهنگی در جهت فکر و دین انجام شود.
سیر تحول حجاب در جامعه
از سال 59 به دستور امام خمینی(ره) از ورود زنان بدون حجاب به ادارات دولتی جلوگیری میشد تا سرانجام مجلس شورای اسلامی ایران سال 1363 قانون مجازات اسلامی را به تصویب رساند. به موجب این قانون هرکس در معابر عمومی حجاب را رعایت نکند، به 72 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
بعد از آن حجاب متعارف زنان ایرانی یا چادر مشکی بود یا مانتوهایی بلند و گشاد با روسریهای بزرگ. حجابی که بیاغراق یک حجاب کامل بود.
دیماه سال 84، قانون راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب توسط ریاست جمهوری ابلاغ شد؛ قانونی که در آن برای بیش از 20 دستگاه مختلف، تکالیفی در باب ترویج عفاف و حجاب معین کرده بود؛ قانونی که هیچگاه بر نحوه اجرایش نظارتی جدی نشد و گزارشهای دقیقی از میزان اجرای آن منتشر نشد؛ بخش قابل توجهی از مواد قانونی مبتنی بر فعالیتهای فرهنگی بود که میتوانست با همراهی با قوه قهریه، شرایط را مناسبتر کند.
حالا بعد از گذشت 30 سال از تصویب قانون حجاب، اینکه با چه اتفاقات و با چه روند فرهنگیای آن مانتوهای گشاد و بلند، بعد از چند دهه، تبدیل به بعضا پیراهنهای کوتاه و تنگ و روسریهای بلند به شالهای باریک شده و چهره حجاب کامل را به شمایل یک حجاب اجباری تبدیل کرد، بحثی نیست که بنای پرداختن مبسوط به آن را داشته باشیم. اما چیزی که قابل درک است این تغییر ظاهر، طی تقریبا دو دهه اخیر در عده قابل توجهی از زنان جامعه ایران بود.
مادران چادری و دختران کمحجاب
حتما شما هم بارها دخترانی را با حجاب نه چندان خوب در کنار مادران بسیار محجبه و چادری دیدهاید و به این موضوع فکر کردهاید که در سالهای نهچندان دور تفاوت حجاب مادر و دختر تفاوت چشمگیری با هم نداشته است اما حالا این شکاف و تفاوت بین دو نسل در خیلی از خانوادهها بسیار به چشم میخورد.
دکتر اماناله قراییمقدم آسیبشناس اجتماعی، درباره تفاوت بین نسلها در مورد موضوع حجاب میگوید: در طول سالها حجاب در جوامع متفاوت و در ادیان مختلف، در حال کمرنگ شدن بوده، اما به طور مرتب فاصله زمانی این تغییرات کمتر شده است، به طوری که در ابتدا هر هزار سال متوجه این تغییر میشدند و بعد هر پانصد سال و کمتر و حالا وقتی از فاصله نسلی و تغییر صحبت میکنیم این مساله در ایران به پنج سال رسیده است؛ البته دکتر قرایی مقدم معتقد است این تفاوت نسلی نه فقط حجاب، بلکه بینش، طرز تفکر و صدها مورد دیگر را در بر میگیرد.
وی میافزاید: این تغییرات هم بر اثر تاثیرات درون زا که شامل گروه همسالان، رادیو و تلویزیون، فیلمهای سینمایی و غیره و هم بر اثر تاثیرات برونزا مثل ماهواره و همچنین در بعضی موارد سفرهای خارجی به وجود میآید.
دکتر قرایی مقدم این تغییرات را بیشتر از همه ناشی از تاثیرات کشفحجاب در سال 1317 میداند و میگوید: از سال 1317 تا 1357 یعنی 40 سال حجاب کمرنگ بوده است و در فرهنگ هم طوری است که چیزی که ریخته شد زود جمع نمیشود، یعنی ما هنوز هم داریم تبعات آن اختلال فرهنگی در آن سالها را مشاهده میکنیم، به همین دلیل ممکن است شما بویژه این روزها مادرانی را ببینید که بسیار محجبه هستند، اما نمیتوانند دخترانشان را با خود همسو کنند و اگر اینطور پیش رود و کار فرهنگی خیلی جدی انجام نشود، متاسفانه روز به روز باید بیش از پیش شاهد کمرنگ شدن حجاب در جامعه باشیم.
دکتر قراییمقدم به راهکارهای جلوگیری از کمرنگتر شدن حجاب در جامعه اشاره میکند و میگوید: تنها راه، فرهنگسازی و بالاتر بردن اعتقادات دینی در بین خانوادهها و بیشتر از همه جوانان و نوجوانان است.
دین و باورهای اعتقادی و دینی یک عامل بسیار مهم در پذیرش و پررنگتر شدن حجاب در بین جوانان و نوجوانان میباشد؛ وی معتقد است شرکت دختران به همراه مادرانشان در نمازجمعه، مراسم مناسبتی مثل مراسم اعتکاف، شبهای قدر، مراسم عزاداری ماههای محرم و صفر همه میتواند در همسو شدن دختران با مادرانشان تاثیرگذار باشد، البته اگر مادرانی هم باشند که خود حجاب و مسائل دینی را رعایت نکنند، باید بدانند که معلم خوبی برای دخترانشان نیستند و ضررهای این تربیت نادرست اول از همه متوجه خودشان میشود، چون با همه تفاوت نسلها تربیت دختران بیشتر از همه به رفتار مادران بستگی دارد.
نقش پوشش در حفظ و تحکیم بنیان خانواده
از روزی که حجاب دچار تغییر و تحول شد و آزادیهای تعریف نشده در جامعه ما پا گرفت، سطح طلاق به مقدار نگرانکنندهای بالا رفته و میزان ازدواج رو به کاهش نهاده است و این جزو آثار اجتماعی بیحجابی است که جامعه را در درازمدت به ورطه هلاکت میرساند. البته آثار مثبت حجاب و پیامدهای منفی بیحجابی به اینجا ختم نمیشود.
سعیده محمدی، روانشناس و کارشناس حوزه زنان و خانواده در این باره میگوید: در ابتدا پوشش به عنوان ابزاری برای حفاظت فرد از سرما و گرما استفاده میشد، اما نقش اصلی آن حفاظت فرد از نگاههای آسیبزننده و ایجاد رابطهای سالم بویژه در روابط بین فردی و ایجاد احساس آرامش و امنیت در فرد میشود، میباشد.
محمدی میافزاید: در کنار این احساس امنیت، حجاب فرد موجب جلب اعتماد افراد بویژه در خانواده و همین طور موجب ایجاد استحکام، استواری و پابرجایی خانواده میگردد؛ پوشش مناسب از حریم خانوادگی دفاع کرده و موجب از بین رفتن سوءظن بین افراد خانواده میگردد و همچنین از روابط آزاد و بدون قیدوبند فرد که خود آسیب جدی برای فرد، خانواده و جامعه به دنبال دارد، جلوگیری میکند.
وی معتقد است؛ حجاب در ایجاد حریم بین فرد و افراد جامعه میتواند موثر واقع شود و به عنوان یک امر تربیتی در آموزش حدود حریمهای مختلف به کودکان مورد استفاده قرار گیرد، این امر همچنین موجب افزایش پایبندی به ارزشهای اخلاقی و عدم تحریک و تهییج جنسی و مانعی برای روابط بدون حد و مرز شده که خود موجب ایجاد امنیت روانی در فرد و خانواده میگردد و از انزوا و گوشهگیری فرد جلوگیری میکند.
حجاب در فضای مجازی
وقتی نوجوان حضور افرادی با پوشش نامناسب در جامعه را میبیند و همچنین در فضای مجازی چیزی بدتر از آنچه در جامعه است را مشاهده میکند، برای وی این پرسش مطرح میشود که پوشش مناسب به چه نوع پوششی گفته میشود؛ پوششی که در آموزههای دینی وجود دارد یا پوششی که توسط برخی افراد استفاده میشود.
برای عده بسیاری از دختران، این موضوع دیده میشود که به طور تدریجی در نحوه حجاب و پوشش آنها، تغییراتی به سمت کنارگذاری حجاب، ایجاد شده است. مثلا دخترانی که در دنیای واقعی ممکن است حجاب نسبتا مناسبی داشته باشند، در فضای مجازی از عکسی استفاده میکنند که مقداری از موهای آنها دیده میشود. نکته جالب این است که آن دسته از دختران که اعتقاد چندانی به حجاب نداشتهاند و عکسهایی با لباسهای پوشیده قرار میدادند، به مرور زمان از عکسهایی استفاده کردند که بسیار باز بود. دیدن برخی از این تصاویر حتی برای کسانی که خانواده و گذشته اعتقادی آنها را نمیشناسند هم احساس خوبی را ایجاد نمیکند و این در حالی است که صاحبان این عکسها، دخترانی خانوادهدار و اصیل هستند اما به نظر میرسد این فضای مجازی است که توانسته تا قبح و حرمت یکسری از مسائل را برای آنان، از بین ببرد...
گشتهای ارشاد آری یا خیر!
گشت ارشاد از ابتدای شکلگیری و شروع به کار خود مخالفانی برای خود دست و پا کرد. دستهای از مخالفان معتقد بودند که نمیشود فرهنگ و هنجاری را با زور و اجبار به مردم القا کرد و تنها یک رویه نرم مبتنی بر فرهنگسازی است که میتواند مردم را همسو با یک جریان کند. صرف رو آوردن و متوسل شدن به اجبار و قوه قهریه برای جا انداختن یک هنجار، در جامعهای که در زمانی نه چندان دور، حجاب به عنوان عضو جداییناپذیر آن بوده است، کافی و پسندیده نیست.
پاسخهای سلبی در مقابل تلاشهای فرهنگی دشمنان جمهوری اسلامی شاید در کوتاهمدت و در مقاطعی موفق به نظر برسد اما در واقع با این روش نه تنها مشکلی حل نشده بلکه اثرات سوء آن در درازمدت خود را نشان خواهد داد، کما اینکه امروزه میبینیم وضع حجاب در خیابانها حتی با حضور گشت ارشاد نامناسب است.
دکتر غلامرضا علیزاده، جامعهشناس نیز معتقد است کوتاهترین راه لزوما مناسبترین و بهترین راه نیست و اگر در زمینه مسائلی بپذیریم که مشکل فرهنگی داریم باید راهحل آن نیز فرهنگی باشد و سازمانها و نهادهایی در آن زمینه متولی امر باشند که برای امور فرهنگی آموزش دیدهاند و تخصصهای لازم را به دست آوردهاند.
وی با اشاره به نقش نیروی انتظامی در اجرای طرح حجاب و عفاف، میافزاید: چنین به نظر میرسد که نیروهای انتظامی ما برای ماموریتهای مشخص آموزش دیدهاند؛ که این آموزشها بیشتر در رابطه با ضابط قوه قضاییه بودن و برخورد با جرایم مشهود خود را نشان میدهند و استفاده از این نیروها در امور فرهنگی مستلزم آموزشهای طولانیمدت و پیچیده است که این آموزشها در سازمانهای فرهنگی تجمیعیافته و متمرکز شده است.
این جامعهشناس معتقد است که نیروی انتظامی سرمایه اجتماعی کشور ماست و با گذر از آتش و خون به دست آمده و همه ما موظفیم که این سرمایه اجتماعی را برای امنیت کشور، برای آرامش و آسایش شهروندان حفظ کنیم و وارد ساختن نیروهای انتظامی در فعالیتهایی که به طور مستقیم جزو فعالیتهای ذاتی آنها نیست، جفا بر این نیرو است و انرژی و توانمندی این نیرو را برای کارهای مهمتر و مرتبط با وظایفشان میکاهد.
وی میافزاید: نیروی انتظامی در این طرحها میتواند به طور غیرمستقیم وارد عمل شود و به صورت پشتیبانی عمل کند زیرا تعامل مناسب این نیروی حساس، با مردم رمز موفقیت ماموریتهای اصلی آنها میباشد.
دکتر علیزاده در پایان میگوید: اگر حتما باید از گشتهای ارشاد استفاده شود توجه به این نکته که نیروهای به کار گرفته شده از میان افراد میانسال انتخاب شود و نه از میان جوانان و اینکه دو گروه جوان را در مقابل هم قرار ندهیم میتواند از اثرات منفی این کار به اندازه قابل توجهی بکاهد و روابط مادرانه و پدرانه میتواند اثرات تذکرهای این گشتها را تا چند برابر افزایش دهد.
اقلام عرضه شده در فروشگاهها
در بیستوهشتم اسفند سال ۱۳۶۵ قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباسهایی که استفاده از آنها در ملاءعام خلاف شرع است یا عفت عمومی را جریحهدار میکند در مجلس شورای اسلامی تصویب شد. بر اساس ماده یک آن «کسانی که عالما لباسها و نشانههایی که علامت مشخصه گروههای ضداسلام یا انقلاب است تولید، وارد، یا بفروشند و یا در ملاءعام و انظار عمومی از آنها استفاده نمایند مجرم شناخته میشوند و البسه و اشیای مذکور در حکم قاچاق محسوب میشود» بر این اساس برخی از لباسهایی که در بازار موجب انتشار بیحجابی و بدحجابی و... میباشد فروش آنها غیرقانونی بوده و ضابط قضایی میتواند با آنها برخورد کند. همچنین لباسهایی که ممکن است در برههای علامت گروههای برانداز و... باشد.
وزارت امور اقتصادی و دارایی یکی از 20 ارگانی است که برای ترویج حجاب و عفاف و جلوگیری از بیحجابی موظف به انجام کارهایی در زمینه ی جلوگیری از عرضه اقلام و پوشاک خلاف شرع و ناقض قانون حجاب در جامعه میباشد.
برخی از وظایف این وزارتخانه در برابر حفظ حجاب و عفاف به این شرح است: اهتمام بیشتر در ممانعت از ورود غیرقانونی پوشاک و محصولات فرهنگی مغایر با عفت عمومی و شئون اسلامی با توجه به قوانین مربوطه، وضع تعرفه گمرکی ویژه بر پوشاک و محصولات فرهنگی و کالاهای مغایر با عفت عمومی و شئون اسلامی. ممنوعیت ورود، تولید و عرضه مجسمهها، عروسکها، مانکنها و تابلوهای مروج ضدعفاف نظیر نقاشی، فرش، روزنامه و... (الهام طباطبایی/ضمیمه چاردیواری)
آنهایی که از حجاب و عفاف حرف میزنند و موظفند هرکدام به سهم خود، جامعهای عفیف و مشتاق حجاب بسازند، همان نهادها و دستگاههای دولتیاند که وظایفشان در پانصد و شصت و ششمین جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی در قالب یک مصوبه گنجانده شد تا از آن به بعد همه بدانند که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی، شورای فرهنگ عمومی، وزارت ورزش و جوانان، وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، وزارت کشور، کمیسیون فرهنگی مجلس، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، وزارت بهداشت، سازمان صدا و سیما، وزارت صنعت، معدن و تجارت، ستاد امر به معروف و نهی از منکر، شورای فرهنگی اجتماعی زنان، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، وزارت راه و شهرسازی، وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، گمرک و معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در حوزه عفاف و حجاب نقش دارند و اگر کارها خوب پیش نرود انگشتها به سمت آنها میچرخد و پرسشها از آنها پرسیده میشود.
اما این تکههای پازل که هرکدام در کنار یکدیگر معنا میگیرند و هر یک کاملکننده دیگری هستند، در این سالها که عفاف و حجاب، دغدغه شده است، گاه آنقدر دور از هم حرکت میکنند که انگار نه انگار عضوی از یک مجموعهاند.
یکی کاملا بیاعتنا از کنار موضوع میگذرد، یکی راههای دمدستی را امتحان میکند، یکی شعار میدهد و تئوری پخش میکند، یکی نیز کارایی را در برگزاری همایش و چاپ پوستر و پخش کردن تراکت میداند و همین میشود که در حوزه عفاف و حجاب به جای پیشرفت، پسرفت اتفاق افتاده است.
گفتههای حجت الاسلام امین کشوری، از بازرسانی که از جانب وزارت کشور مسئول بررسی عملکرد دستگاههای مسئول در حوزه عفاف و حجاب بوده است، نشان میدهد بسیاری از نهادهای دولتی نمره مردودی گرفتهاند و آنها که قبول شدهاند نمرهشان با مطلوب فاصله داشته است.
صدا و سیما موفق
او در گفتوگو با جامجم، عملکرد سازمان صدا وسیما را موفق و وزارتخانهای غیرتخصصی و غیرفرهنگی همچون وزارت دفاع یا سازمانی چون اوقاف را که نامش در مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان نشده، در شرایط قابل قبول میداند و اینها در حالی است که به گفته او سه وزارتخانه ارشاد، میراث فرهنگی و وزارت ورزش و جوانان ضعیفترین عملکرد را از خود نشان دادهاند.
گفتههای این کارشناس حوزه عفاف و حجاب گویای این حقیقت است که نهادهای مسئول در این حوزه نهفقط بار مسئولیت را نصفه نیمه بر دوش گرفتهاند که برخی نیز بار را کاملا بر زمین گذاشتهاند و خلاف جهت سیاستهای حاکم حرکت کردهاند.
امین کشوری، وزارت ارشاد را مثال میزند که برگزارکننده مراسم و جشنوارههایی است که با فضای ایرانی ـ اسلامی همخوانی ندارد، بازیگرانی را به صحنه میآورد که با استانداردهای حجاب فاصله دارند و به فیلمهایی مجوز میدهد که مستقیم و غیرمستقیم ناهنجاریها را ترویج میکند.
او عملکرد سازمان میراث فرهنگی را نیز ضعیف میداند، چون طبق تحلیل او این سازمان با این که فرهنگی دیرینه را در اختیار دارد که در آن ایرانیها سمبل پوشیدگی و عفاف بودهاند، نتوانسته این فرهنگ را لااقل میان گردشگران جا بیندازد.
پس طبیعی است در زنجیرهای که هر یک از حلقهها، خود به تنهایی مشکل دارند و از پس اداره امور حوزه استحفاظی خویش برنمیآیند، در کار جمعی نیز ناموفق باشند و راهی بروند مطابق سلیقه خویش و کاری بکنند ناسازگار با موجی که در حرکت است.
آنچه را میبینیم باور میکنیم
اگر کسی مدام قسم بخورد که خوب کار میکند و پرتلاش است، اما کارنامهاش این را نشان ندهد بر سر دوراهی میمانیم که آن قسم را باور کنیم یا آنچه را که میبینیم. در حوزه عفاف و حجاب هم همینطور است چون از یکسو دستگاههای متولی مدام جلسه دارند و گزارش عملکرد ارائه میدهند، اما خروجی کار ربطی به آن همه جلسه و آن همه تلاش ادعایی ندارد.
جمشید جعفرپور از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس نیز ترجیح میدهد دیدهها را باور کند تا شنیدهها را.
او به جامجم میگوید مبنا و شاخصش برای قضاوت آن چیزی است که در جامعه میبیند که نشانگر نوعی ناهماهنگی و فقدان تعصب و حمیت در اجراست.
امین کشوری، کارشناس حوزه عفاف و حجاب نیز اعتقادی مشابه دارد که آن را در قالب یک جمله خلاصه میکند: اگر همه چیز خوب پیش میرفت و همه دستگاهها همسو با هم عمل میکردند، ظهور و بروز حجاب آن نبود که دیده میشود.
حجاب اسلامی در دسترس است؟
بدحجابی یک معلول است، حاصل چند علت، از خانواده گرفته تا فرهنگ عمومی که حجاب را ارزش نمیداند. زیبا ارائه نشدن حجاب نیز یک علت است، علتی مهم که در سالهایی که بر ما گذشته عدهای را رویگردان کرده است.
اما نبود لباس مناسب و ارزان که تامینکننده حجابی زیبا باشد را میتوان یکی از علل اصلی شرایط موجود دانست که حتی محجبهها را به دردسر انداخته و بهانهای شده برای بدحجابان.
نیاز به تحقیق و تفحص ندارد وقتی قرار است از در دسترس نبودن لباسهای مناسب حرف بزنیم. به اولین مغازه که برویم مانتوهای جلف و تنگ و کوتاه که ماکتی از مانتوست نه مانتو، توی چشم میزند. البته بعد از مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی برای ترویج عفاف و حجاب انتظار نمیرفت که این وضع ادامهدار شود چون حداقل نیاز برای رعایت حجاب، در دسترس بودن لباس مناسب است که این نیز اتفاق نیفتاده است.
هدفگذاری صحیح رسانه ملی
خوشبختانه صدا وسیما با شناخت عوامل موثر در نابسامانی وضع پوشش جامعه موضوع تولید پوشاک مناسب، ارزان و با کیفیت را در نشانگاه خود قرار داده و با تهیه گزارشها و دعوت از رسانهها و دستاندرکاران از آنان خواست تا برای ایجاد نهضتی به منظور تولید لباس مناسب دست به دست هم دهند و چه بسا برای دولت یازدهم و تامین دغدغههای آقای روحانی فقط یک اقدام آن هم فراهم کردن زمینه و حمایت از تولید و عرضه لباس مناسب و ارزان کافی باشد.
هر چند برای رفع این نقص، کارگروه مد و لباس راهاندازی شده که تاکنون بیشتر برای اقشار خاص لباس تولید کرده و اکنون خبر میرسد که برنامههایی نیز برای توزیع لباسهای ایرانی اسلامی در سطح وسیع دارد.
حمید قبادی، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس این خبر را به جامجم میدهد، خبری که مربوط به افتتاح یک فروشگاه بزرگ عرضهکننده لباسهای ایرانی اسلامی در خیابان ولیعصر تهران (تقاطع طالقانی) است و به گفته او برای همه سلیقهها، همه اقشار (لباس اجتماعی و مجلسی زنانه، کودک و نوجوان، لباس عروس اسلامی، لباس مردانه و چادر) و برای همه افراد با هر توان مالی، لباس ارائه میدهد.
راهاندازی این فروشگاه البته بیشتر برای مردم تهران خوب است چون برای شهرستانیها نمیصرفد که مسافتهای طولانی را طی کنند و خود را به خیابان ولیعصر پایتخت برسانند، که البته با این حال اگر قیمتها مناسب باشد شاید عدهای پیه سختی راه را به تن بمالند.
لباسهایی که تاکنون از مجرای کارگروه مد و لباس وارد بازار شده یک ایراد مشترک داشته و آن تاکید افراطی طراحان بر مرغوبیت جنس و استفاده از دوختهای سنتی و کارهای دست بوده که قیمتهای لباس را تا آنجا بالا کشیده که دست بسیاری از مردم عادی از خرید آنها کوتاه مانده.
یادمان نمیرود لباسی را که یکی از این طراحان به کاترین اشتون هدیه داد و بعد دبیر این کارگروه با خرسندی از قیمت دو میلیون تومانی آن حرف زد.
نه این که ما لباسی مشابه این زن سیاستمدار را دوست نداشته باشیم بلکه این توان ماست که محدود است و از ما فقط تماشاچی لباس ایرانی اسلامی میسازد نه مصرفکننده آن و این دقیقا همان چیزی است که باید در دستور کار متولیان باشد؛ لباس زیبا، به روز، راحت و ارزان و جز با همت، حمایت و اقدامی مجاهدانه در سطوح مختلف دستگاههای اجرایی بویژه دولت و سایر نهادها امکانپذیر نیست.
با این حال جمشید جعفرپور از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس معتقد است ایرادهای این حوزه را نباید فقط به گردن کارگروه ساماندهی مد و لباس انداخت، چون این کارگروه در میانه راه است و گروهی قبل و بعد از آن هستند که باید کارشان را درست انجام دهند و فضا را برای ایفای نقش درست کارگروه مهیا کنند، مثل وزارت صنایع که باید پارچههای مرغوب و ارزان در اختیار طراحان قرار دهد و مثل اصناف که باید سیستم توزیع لباسهای ایرانی اسلامی را تقویت کنند.(جام جم /مریم خباز)
جام جم سرا: حمید قبادی با بیان اینکه توسعه و ترویج الگوهای حجاب، ایجاد تنوع در اقلام و ملزومات مورد نیاز حجاب و دسترسی آسان و مناسب علاقه مندان به این محصولات، از اهداف برپایی این نمایشگاه است، گفت: این نمایشگاه در سه بخش فروش، نمایش و علمی و آموزشی برپا شده است. بخش فروش شامل عرضه چادرها، انواع روسری و مقنعه و مانتوهای اسلامی و پارچه چادری و بخش نمایش نیز شامل آثار برگزیده جشنوارههای قبلی و بخش علمی و آموزشی شامل نشستها و کارگاههای آموزشی است.
قبادی افزود: یکی از دلایل مهم برگزاری این نمایشگاه درخواست مردم برای برپایی آن در طول سال است و آنان معتقدند که این رویداد نباید فقط به ماه مبارک رمضان محدود شود.
وی با بیان اینکه قرار است روزانه رونمایی از محصولات و تولیدات حوزه عفاف و حجاب صورت گیرد، تصریح کرد: پیش بینی میشود در طول سال چهار بار این نمایشگاه با همکاری بخش خصوصی و تحت نظارت کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور برگزار شود.
به گفته قبادی، این نمایشگاه از ۲۵ آذر تا اول دی ماه و از ساعت ۱۰ تا ۲۱ میزبان علاقهمندان است. (ایرنا)
این نمایشگاه در دهه فجر و از ۱۸ بهمن ماه به مدت ده روز در زمینههایی با عناوین فانوس (پرسش از شما، پاسخ از ما)؛ حالا ماه شدم (آتلیه عکاسی)؛ بیشتر بدانیم (رسانههای مکتوب)؛ کافه کتاب (مطالعه کتاب)؛ اسلامی بپوشیم (عرضه ملزومات حجاب)؛ خون نوشته (وصیت نامه شهدا درباره حجاب)؛ آمفی تئاتر (ارائه محصولات رسانهای در موضوع حجاب)؛ تالار و گفتگو و تریبون آزاد و همایشهای جذاب و کاربردی به همراه اهدای پکیجها و هدایای نفیس برگزار میشود.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علامه طباطبایی، محل برگزاری نمایشگاه مرکزی دانشگاه و ساعت فعالیت آن از ساعت ۱۰ الی ۱۵ است. (ایسنا)
102
شنبه 30 خرداد 1394 ساعت 10:59
جام جم سرا- همزمان با فرا رسیدن ماه رمضان و ایام روزهداری، نمایشگاه عفاف و حجاب از روز پنجشنبه در مصلای بزرگ امام خمینی(ره) تهران آغاز به کار کرده و هماکنون در حال برگزاری است. تصاویری از این نمایشگاه را در ادامه پیش رویتان گذاشتهایم.