بیماری صبحگاهی، تهوع صبحگاهی و یا ویار مشکل شایع سه ماهه اول بارداری در خانم هاست. با علت و راههای درمان خانگی تهوع صبحگاهی آشنا شوید.
بیماری یا تهوع صبحگاهی
ویار در لغت به معنای اشتیاق و میل شدید است که گاهی به میل و خواست شدید زن باردار برای خوردن چیزی گفته میشود. اما ویار در دانش پزشکی به "تهوع صبحگاهی" در زنان باردار گفته میشود. تقریبا سهچهارم زنان باردار در سهماهه اول بارداری از تهوع رنج میبرند.
تهوع صبحگاهی یا ویار نوعی احساس تهوع یا استفراغ است که طی اولین مراحل بارداری به شدت بر روی زنان تأثیر میگذارد. این مشکل، شایعترین و ناخوشایندترین علائم مربوط به بارداری است. البته این حالت بر خلاف اسمش، میتواند هر زمانی از روز یا شب به فرد دست دهد اما به طور معمول و در ماههای اولیه بارداری بیشتر در ساعات اولیه صبح بروز میکند.
حالت تهوع صبحگاهی در ماههای اولیه بارداری بسیار شایع است. این حالت که بیشتر در ساعات اولیه صبح بروز میکند، به تدریج در طول روز بهبود مییابد اما جای نگرانی نیست و حتی شاید بتوان آن را یک نشانه خوب محسوب کرد زیرا دانشمندان در یک مطالعه جدید دریافتند که تهوع و استفراغ در دوران بارداری با کاهش خطر سقط جنین ارتباط دارد. در واقع، تحقیقات نشان میدهند که یک ارتباط محافظتی میان تهوع و استفراغ و کاهش خطر سقط جنین وجود دارد.
طبق آخرین تحقیقات، پژوهشگران دریافتند که احتمال سقط جنین در زنانی که در هفته هشتم بارداری تهوع را تجربه کرده بودند، 50درصد کمتر از زنانی بود که چنین تجربهای را نداشتند. همچنین احتمال سقط جنین در زنانی که تا هفته هشتم بارداری تهوع و استفراغ را تجربه کرده بودند، 75 درصد کمتر از زنانی بود که هر دو علامت را نداشتند.
به علاوه، هر سه این مواد بالا برای تسکین یافتن از بیماری صبحگاهی کاملا مؤثر هستند. یک قاشق عصارهی لیموی تازه را با یک قاشق نعناع و نصف قاشق عصاره زنجبیل همراه با یک قاشق عسل قاطی کرده و روزانه بنوشید. البته دمکردهی زنجبیل هم برای درمان این وضعیت بسیار مناسب است.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
کک و مک یا همان لکههای قهوهای رنگ بیشتر در افراد با پوست های روشن پدیدار میگردد. ماسک صورت بهترین گزینه برای درمان طبیعی کک و مک است.
گردآوری: مجله اینترنتی ستاره
دکترای گیاهان دارویی با اشاره به عملکرد وزارت بهداشت طی هفتههای گذشته در رابطه با طب سنتی، گفت: این سازمان بهجای بگیر و ببند در این حوزه باید طب سنتی را ساماندهی کرده و به افراد حرفهای مجوزهای لازم را ارائه دهد.
نان سفید خانگی بسیار خوشمزه است و عطر خاص آن می تواند به اندازه کافی اشتهای ما را باز کند. این نان دستور پخت آسانی نیز دارد. من خودم عاشق نان خانگی هستم لذت درست کردنش یک طرف بوی خوبی که وقتی نان داره میپزه توی فضا پخش میشه هم یک طرف.
نان امروز نان سفید معمولی که خب تقریبا میشه گفت همه خوردن، درست کردنش هم فوق العاده سادست و انتخاب مناسبی برای کسایی است که ترجیح میدن نون رو خودشون تهیه کنند.
مواد لازم:
کره (برای چرب کردن) به میزان لازم
آرد همه منظوره 750گرم
آب 450میلی لیتر
کره 17گرم
نمک 1ق چ
خمیر مایه خشک 10گرم
شیر 75میلی لیترطرز تهیه:
1-آب و آرد همه منظوره رو برای2-3دقیقه خوب مخلوط کنید تا یکدست شود.2-کره رو روی حرارت ملایم ذوب کنید سپس شیر،مخمر و نمک رو اضافه کنید،ایم مخلوط رو به مواد داخل همزن اضافه کنید و تازمانی که یک خمیر یکدست تشکیل بشه مخلوط کنید.توجه کنید دمای مایع ولرم باشد تا خمیر مایه عمل بیاید.
3-سطح کار رو آرد پاشی کنید و چند دقیقه خمیر رو ورز بدید به شکل مستطیل به طول قالب پهن کنید پهن کتید از یک طرف خمیر کمی رو بقیه خمیر تا کنید و با انگشت لبه هارا فشار دهید تا بهم بچسبند اینقد این کار را تکرار کنید تا کل خمیر تمام شودسپس به قالب منتقل کنید رویش رو بپوشانید و برای یک ساعت استراحت دهید.
4-پس از این زمان روی قالب رو با فویل بپوشانید و داخل فر گرم شده با دمای200درجه سانتی گراد برای مدت20-25دقیقه قرار دهید سپس فویل را برداشته و برای 10دقیقه دیگه داخل فر بگذارید تا طلایی شود .
جام جم سرا:
نتیجه کوششهای او طراحی و ساخت روباتی به نام پارو است که طراحی و تکامل آن تا 1998 به پایان رسید. روباتی 57 سانتی متری با ظاهری شبیه به یک بچه فک که با کمک حسگرهای لمسی به نوازش انسان پاسخ میداد. البته پارو حرکت نمیکند، اما میتواند در واکنش به صدای انسان سر خود را برگرداند.
پارو به مانند حیوانی دستآموز با طراحی مناسب و قیمتی 5 هزار دلاری است که هیچگاه خشمگین نمیشود و صاحب خود را زخمی نمیکند، به آموزش نیازی ندارد، به سادگی شستوشو میشود و البته هرگز نمیمیرد! به همین دلیل نگهداری این روبات در منازل و بیمارستانها به مراتب آسانتر از حیوانات زنده است و همین مزیت حضور آن را در خانههایی بسیاری در ژاپن، اروپا و آمریکا سبب شده است.
اما نکته مهم آن است که اگر سودمندی پارو در قیاس با یک حیوان خانگی ثابت شود، آنگاه بازار گستردهای نیز برای آن به وجود خواهد آمد. آکیفومیکیتاشیما (یکی از طراحان استراتژی روباتیک ژاپن در وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت این کشور) به این نکته اشاره میکند که تا سال 2025، شمار سالمندان ژاپن 7/1 میلیون نفر بیش از تعداد آنها در 2005 خواهد بود و این امر فرصت بسیار مناسبی را برای صنعت روباتیک فراهم میآورد.
این روند پیرشدن جمعیت در بسیاری از نقاط دیگر جهان نیز مشابه ژاپن است و تعداد سالمندان جهان روز به روز بیشتر میشود، سالمندانی که برخی نیاز به مراقبت جدی و حمایتی دارند. بهطور طبیعی نگهداری از سالمندان در خانه و با کمک روباتهایی مانند پارو یا گونههای کاربردیتر آسان خواهد بود.
با نظر به چنین نیازی، یوشیوکو سانکای (یکی از مشهورترین کارآفرینان صنعت روباتیک) شرکتی را تحت عنوان سایبرداین (Cyberdyne) تاسیس کرده و در آن به تولید ابزارهایی قابل پوشیدن میپردازد. ابزارهایی که به افراد در راه رفتن یا برداشتن اشیا از طریق افزایش قدرت ماهیچههای آنها کمک میکند.
البته کارآمد کردن روباتها با مشکلات بسیاری نیز مواجه است. ساختار سختافزاری دستگاهها همچنان تا تکامل کافی راه بسیاری دارد و دستهای آنها قادر به انجام اموری مشابه با دست انسان نیست. به علاوه لزوم وجود رابط کاربری مناسب برای ارتباط با روباتها نیز مشکل مهم دیگری است که پیش روی صنعت روباتیک قرار دارد. از دید توبیاس کینبرو از شرکت بات اند دالی (Bot & Dolly)، رابطه کاربری جدید میتوانند به گسترش بازار و کاربرد روباتها در زمینههای گوناگون کمک کند و بر سرعت توسعه صنعت بیفزاید.
در این راستا استفاده از صدا برای ارتباط با روبات میتواند انتخابی طبیعی باشد و البته با دشواریهای خاص خود مواجه است. بهطور مثال، میتوان به روبات صدایی بخشید که نام صاحب خود را صدا کند.
رباتهای خانگی در یک قرن آینده زندگی بشر را به نحو بنیادین متحول خواهد ساخت |
این کار باعث ایجاد نوعی احساس هوشمندی نسبت به روبات میشود. با این حال، شاید استفاده از روباتی غیرسخنگو، اما بینیاز از مراقبت کاربر در بسیاری موارد ارجح باشد، هرچند نیاز به نگهداری از روبات، در کاربر احساس محبتآمیزی ایجاد میکند.
بهطور مثال، افراد از نیاز پارو به نوازش رنجیده نمیشوند، بلکه این امر از دید آنها یکی از مواردی است که پارو را دوستداشتنی میکند. از سوی دیگر امکان یاریسانی روباتها به افرادی غیر از صاحبان اصلی خود نیز فرصت دیگری پیش روی صنعت قرار میدهد.
گلدبرگ از دانشگاه برکلی معتقد است که شبکه ابری روباتیک تنها کامپیوترها را شامل نمیشود، بلکه در عین حال دسترسی به تعداد زیادی از انسانها را نیز میسر میکند. چنین شبکه وسیعی، بهطور طبیعی میتواند امکان کاربرد عمومیتر روباتها را فراهم آورد. از دید آیروبات (iRobot) و دیگر شرکتهای خلاق و فعال این حوزه، تعداد زیاد روباتهای تولیدی اهمیت چندانی ندارد، بلکه باید الگویی تجاری در این صنعت ایجاد کرد که انجام وظایف خاصی چون شستن ظروف، پیگیری مصرف به موقع دارو یا ارائه امکان گفتوگوی تصویری را مدنظر قرار دهد. به علاوه تولید روباتهای دوستداشتنی و مطمئنی که به خوبی فروخته شده و خواستههای خریداران را برآورده سازند، بسیار دشوارتر از ساخت روباتهایی با مهارتهای خاص است. البته معنای این دشواری به هیچ روی ناممکن بودن این امر نیست. به هر حال آنچه مسلم است، صنعت روباتیک با سرعتی مشابه صنعت تلفن همراه گسترش نخواهد یافت و در طول یک دهه آینده تحول چندانی در آن روی نمیدهد. اما بدون شک این صنعت در یک قرن آینده زندگی بشر را به نحو بنیادین متحول خواهد ساخت.(مریم رشنو/دنیای اقتصاد)
جام جم سرا:
نتیجه کوششهای او طراحی و ساخت روباتی به نام پارو است که طراحی و تکامل آن تا 1998 به پایان رسید. روباتی 57 سانتی متری با ظاهری شبیه به یک بچه فک که با کمک حسگرهای لمسی به نوازش انسان پاسخ میداد. البته پارو حرکت نمیکند، اما میتواند در واکنش به صدای انسان سر خود را برگرداند.
پارو به مانند حیوانی دستآموز با طراحی مناسب و قیمتی 5 هزار دلاری است که هیچگاه خشمگین نمیشود و صاحب خود را زخمی نمیکند، به آموزش نیازی ندارد، به سادگی شستوشو میشود و البته هرگز نمیمیرد! به همین دلیل نگهداری این روبات در منازل و بیمارستانها به مراتب آسانتر از حیوانات زنده است و همین مزیت حضور آن را در خانههایی بسیاری در ژاپن، اروپا و آمریکا سبب شده است.
اما نکته مهم آن است که اگر سودمندی پارو در قیاس با یک حیوان خانگی ثابت شود، آنگاه بازار گستردهای نیز برای آن به وجود خواهد آمد. آکیفومیکیتاشیما (یکی از طراحان استراتژی روباتیک ژاپن در وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت این کشور) به این نکته اشاره میکند که تا سال 2025، شمار سالمندان ژاپن 7/1 میلیون نفر بیش از تعداد آنها در 2005 خواهد بود و این امر فرصت بسیار مناسبی را برای صنعت روباتیک فراهم میآورد.
این روند پیرشدن جمعیت در بسیاری از نقاط دیگر جهان نیز مشابه ژاپن است و تعداد سالمندان جهان روز به روز بیشتر میشود، سالمندانی که برخی نیاز به مراقبت جدی و حمایتی دارند. بهطور طبیعی نگهداری از سالمندان در خانه و با کمک روباتهایی مانند پارو یا گونههای کاربردیتر آسان خواهد بود.
با نظر به چنین نیازی، یوشیوکو سانکای (یکی از مشهورترین کارآفرینان صنعت روباتیک) شرکتی را تحت عنوان سایبرداین (Cyberdyne) تاسیس کرده و در آن به تولید ابزارهایی قابل پوشیدن میپردازد. ابزارهایی که به افراد در راه رفتن یا برداشتن اشیا از طریق افزایش قدرت ماهیچههای آنها کمک میکند.
البته کارآمد کردن روباتها با مشکلات بسیاری نیز مواجه است. ساختار سختافزاری دستگاهها همچنان تا تکامل کافی راه بسیاری دارد و دستهای آنها قادر به انجام اموری مشابه با دست انسان نیست. به علاوه لزوم وجود رابط کاربری مناسب برای ارتباط با روباتها نیز مشکل مهم دیگری است که پیش روی صنعت روباتیک قرار دارد. از دید توبیاس کینبرو از شرکت بات اند دالی (Bot & Dolly)، رابطه کاربری جدید میتوانند به گسترش بازار و کاربرد روباتها در زمینههای گوناگون کمک کند و بر سرعت توسعه صنعت بیفزاید.
در این راستا استفاده از صدا برای ارتباط با روبات میتواند انتخابی طبیعی باشد و البته با دشواریهای خاص خود مواجه است. بهطور مثال، میتوان به روبات صدایی بخشید که نام صاحب خود را صدا کند.
رباتهای خانگی در یک قرن آینده زندگی بشر را به نحو بنیادین متحول خواهد ساخت |
این کار باعث ایجاد نوعی احساس هوشمندی نسبت به روبات میشود. با این حال، شاید استفاده از روباتی غیرسخنگو، اما بینیاز از مراقبت کاربر در بسیاری موارد ارجح باشد، هرچند نیاز به نگهداری از روبات، در کاربر احساس محبتآمیزی ایجاد میکند.
بهطور مثال، افراد از نیاز پارو به نوازش رنجیده نمیشوند، بلکه این امر از دید آنها یکی از مواردی است که پارو را دوستداشتنی میکند. از سوی دیگر امکان یاریسانی روباتها به افرادی غیر از صاحبان اصلی خود نیز فرصت دیگری پیش روی صنعت قرار میدهد.
گلدبرگ از دانشگاه برکلی معتقد است که شبکه ابری روباتیک تنها کامپیوترها را شامل نمیشود، بلکه در عین حال دسترسی به تعداد زیادی از انسانها را نیز میسر میکند. چنین شبکه وسیعی، بهطور طبیعی میتواند امکان کاربرد عمومیتر روباتها را فراهم آورد. از دید آیروبات (iRobot) و دیگر شرکتهای خلاق و فعال این حوزه، تعداد زیاد روباتهای تولیدی اهمیت چندانی ندارد، بلکه باید الگویی تجاری در این صنعت ایجاد کرد که انجام وظایف خاصی چون شستن ظروف، پیگیری مصرف به موقع دارو یا ارائه امکان گفتوگوی تصویری را مدنظر قرار دهد. به علاوه تولید روباتهای دوستداشتنی و مطمئنی که به خوبی فروخته شده و خواستههای خریداران را برآورده سازند، بسیار دشوارتر از ساخت روباتهایی با مهارتهای خاص است. البته معنای این دشواری به هیچ روی ناممکن بودن این امر نیست. به هر حال آنچه مسلم است، صنعت روباتیک با سرعتی مشابه صنعت تلفن همراه گسترش نخواهد یافت و در طول یک دهه آینده تحول چندانی در آن روی نمیدهد. اما بدون شک این صنعت در یک قرن آینده زندگی بشر را به نحو بنیادین متحول خواهد ساخت.(مریم رشنو/دنیای اقتصاد)
جام جم سرا:
افشین که پدرش مدتها بیمار بود و نیاز به مراقبت دایمی داشت، تجربههای خوبی از سپردن پدرش به دست پرستاران نداشته. او درباره بیمسوولیتی مراقبان و شرکتهایی که پرستارها را به خانه او فرستاده بودند، میگوید: «بارها درخواست پرستار از شرکتهای مختلف کردم و هر بار مشکلی پیش آمد تا در نهایت، خودم تصمیم گرفتم کنار پدرم بمانم و از او مراقبت کنم. در حالی که هیچکدام از شرکتها هیچگونه مسوولیتی در قبال پرستاری که میفرستادند، نداشتند و به شکایت ما رسیدگی نمیکردند.» او درباره مشکلاتی که پرستارها ایجاد کرده بودند، میگوید: «اغلب پرستارهای پدرم مرد بودند. یکی از آنها غذایی را که باید به پدرم میداد، خودش میخورد و به پدرم دستمال کاغذی میخوراند تا معدهاش را پر کند. تا مدتها نمیدانستم چهکار میکند و وقتی اتفاقی متوجه موضوع شدم، اخراجش کردم. اما در نهایت شگفتی، شرکتی که او را فرستاده بود، هیچ مسوولیتی نپذیرفت و گفت به ما هیچ ارتباطی ندارد. یکی دیگر از شرکتها پرستاری فرستاد که مشکل اخلاقی داشت و یک بار، خواسته به خانه یکی از همسایههایمان ورود کند. زن همسایه در یکی از اتاقها را روی خودش قفل کرده و همسرش را خبر کرده و او بهموقع رسیده بود. اما باز هم وقتی به شرکت اعتراض کردیم، تنها گفتند ما کاری از دستمان برنمیآید، فقط میتوانیم ضامن پرستار را به شما معرفی کنیم و خودتان هر کاری خواستید بکنید.»
افشین میافزاید: «یکی دیگر از پرستارها، قرصهای پدرم را اشتباه میداد و حتی آنها را یکجا و خارج از ساعت معینشان به خورد او میداد. من هم میآمدم و میدیدم قرصها مصرف شده و فکر میکردم کارش را انجام داده تا بعد متوجه شدم هر طور که دلش میخواسته، قرصها را انتخاب میکرده تا بستهها خالی شود. یکی دیگر از پرستارها خانه را محل ملاقات زن دومش کرده بود. من نمیدانستم او زن دیگری هم دارد و وقتی همسر اولش تماس گرفت و خواهش کرد که از او بخواهم به خانه برگردد، متوجه ماجرا شدم. این موارد چندین بار تکرار شد و هر بار شرکتها هیچ مسوولیتی نمیپذیرفتند و از سر خودشان باز میکردند.»
مراقبت از بیمار با نام پرستار اما بدون تخصص، اینروزها بسیار رایج است و شرکتهای زیادی این خدمات را ارایه میکنند |
افشین درباره نظارت شرکتها روی پرستاران میگوید: «روزهای اول که شرکت آنها را زیر نظر دارد و از ما میپرسد که راضی هستیم یا نه، آنها کارشان را خوب انجام میدهند و سنگتمام میگذارند. اما بعد که میگوییم همین پرستار را میخواهیم، از اینرو به آنرو میشوند و هر کاری دلشان میخواهد، میکنند. چون میدانند دیگر کار را گرفتهاند و در ضمن هیچ ضمانت اجرایی در کار نیست. این شرکتها اغلب مدعی مجوز بهزیستی و شماره ثبت و قرارداد معتبر هستند اما در عمل هیچ مسوولیتی ندارند.»
اعظم هم چند سالی است برای مادرش پرستار خانگی استخدام میکند. گرچه به اندازه افشین بدشانس نبوده، اما او هم از وضعیت اخلاقی و حرفهای این پرستاران رضایت ندارد. او میگوید: «اغلب این افراد هیچ آموزشی ندیدهاند و اسمشان اصلا نباید پرستار باشد. اینها نهایتا میتوانند همدم بیمار باشند، چون چیزی از شرایط نگهداری از بیمار نمیدانند و هیچ مهارتی ندارند. حتی یک مراقب ساده هم باید موارد ابتدایی را آموزش دیده باشد. تجربه ما در استفاده از چند نفر از این پرستارها، نشان داده بعضی از آنها خودشان سالخورده و بیمار هستند و نیاز به مراقبت دارند. بعضی دیگر هم مشکلات اخلاقی دارند، مثلا یکی از پرستارهای مادرم تریاکی بود و هر وقت دلش میخواست در حیاط خانه مشغول مصرف میشد و خودش همیشه بیمار بود. خوشبختانه از یکی از پرستارها راضی بودیم و نگهش داشتیم. او از همسرش جدا شده و جز خانه مادرم، جایی برای ماندن ندارد و 24ساعته آنجاست.»
مراقبت از بیمار با نام پرستار اما بدون تخصص، اینروزها بسیار رایج است و شرکتهای زیادی این خدمات را ارایه میکنند. در تماس با چند شرکت، مشخص شد حدود هزینه دریافتی آنها 800هزارتومان برای مراقبت از صبح تا عصر و بین یکمیلیونو200هزارتومان تا یکمیلیونو800هزارتومان برای مراقبت شبانهروزی است.
یکی از شرکتهای خدمات پرستاری و مراقبت در منزل در محله صادقیه تهران، درباره شرایط نیروهای شرکت میگوید: «هر کدام از این افراد، پنجمیلیونتومان سفته و دوتا معرف پیش ما دارند. بیرودربایستی به شما میگویم این قشر تحصیلکرده و ماهر نیستند، اما هر مسالهای پیش بیاید، شرکت مسوولیت دارد. شما اگر پرستار یا بهیار میخواهید، باید حداقل سهمیلیونتومان هزینه کنید. اینها فقط مراقب هستند. البته ما سعی میکنیم غربالگری کنیم و بهترین افراد را استخدام کنیم. ما پرستاری میفرستیم که 13سال است با ما همکاری دارد. فقط به مشتریهایمان میگوییم نقدینگی و طلا را دم دست نگه ندارند و ما ضمانت نمیکنیم، ولی در مورد وسایل خانه شرکت تضمین میدهد. من به شما قول میدهم که طرف حسابتان شرکت است، نه نیرو.»
پاسخگوی این شرکت که خود مدعی مجوز بهزیستی است، میگوید: «الان شرکتهای زیادی هستند که آگهی زدهاند و مدعیاند که مجوز بهزیستی دارند. شما باید شرکت معتبر انتخاب کنید.»
پاسخگوی یکی دیگر از شرکتهای خدمات پرستار خانگی، درباره تضمین شرکت در قبال مشتری و اتفاقات احتمالی، راه دیگری پیش پای مشتری میگذارد. او از اعتماد به قرارداد صحبت میکند و میگوید: «شاید جایی اتفاقی افتاده باشد اما همه را با یک چشم نباید دید.
در شرایطی که اغلب شرکتها در تبلیغاتشان بر مجوز و شماره ثبت خود تاکید میکنند، مشخص نیست این مجوزها از کدام نهاد صادر شده است |
قبل از قرارداد، شخص برای مصاحبه پیش شما میآید، او را میبینید و توقعاتتان را میگویید. بعد اگر خواستید قرارداد میبندیم. قراردادی که با شما میبندیم، کاملا قانونی است و شما حق و حقوق خودتان را دارید.» او توضیح بیشتری درباره مفاد قرارداد نمیدهد.
در شرایطی که اغلب شرکتها در تبلیغاتشان بر مجوز و شماره ثبت خود تاکید میکنند، مشخص نیست این مجوزها از کدام نهاد صادر شده است. در آخرین روز بهمن سال گذشته بود که حسن قاضیزادههاشمی، وزیر بهداشت در مراسم معارفه معاون پرستاری وزارت بهداشت، از معضل پرستارهای خانگی با دل پری صحبت کرد و گفت: «باید در انتخاب پرستارانی که در قالب مراقبت در منزل انتخاب میشوند، دقت کرد چراکه ناموس و خانواده بیماران را در اختیار آنها میگذاریم. آنچه دیدهام در این حوزه فقط زشتی بوده و هیچکدام پرستار نبودند؛ پرستارنماهایی بودهاند یا نیروهای خدمتی که 50درصد آنها سابقه دستگیری و زندان داشتهاند و یک دوره کوتاه یک تا سهماهه دیدهاند و برای مراقبت به منازل فرستاده میشوند. این داستان نیست، واقعیت است و باید در دادن این مجوزها بازنگری و اصلاح شود.»
از طرف دیگر، سازمان بهزیستی هم پیش از این، در برابر ادعای شرکتهایی که میگویند از بهزیستی مجوز گرفتهاند، واکنش نشان داده بود. یحیی سخنگویی معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی در مردادماه سال گذشته، گفته بود سازمان بهزیستی ارایهکننده مجوز به مراکز خدمات پرستاری نیست و تنها در زمینه خدمات توانبخشی به مددجویان خود ارایه خدمت رایگان میکند. او تاکید کرده بود به هیچوجه ادعای مراکز خدمات پرستاری که اعلام میکنند از سازمان بهزیستی مجوز دریافت کردهاند، درست نیست چرا که وزارت بهداشت ارایهکننده مجوز به مراکز خدمات پرستاری است.
در میان آییننامههای وزارت بهداشت، «آییننامه تاسیس مرکز مشاوره و ارایه خدمات پرستاری» در سال 78 به امضای محمد فرهادی وزیر وقت رسیده است. طبق این آییننامه، معاونت درمان دانشگاههای علوم پزشکی اختیار صدور پروانه تاسیس مرکز به واجدان شرایط را دارند اما ضرورت استفاده از نیروهای متخصص پرستاری و بهیاری و کمکبهیاری، در آن ذکر شده و هیچ بندی به امکان بهکارگیری مراقبان غیرمتخصص اشاره نمیکند. موسس و رییس مرکز باید پرستار باشند. پرسنل شامل پرستاران با تخصصهای مختلف، بهیاران و کمکبهیاران و بخش پشتیبانی هستند. تمامی پرسنل باید گواهی عدم سوءپیشینه کیفری و گواهی انجام خدمات قانونی داشته باشند.
در آییننامه «ضوابط تاسیس مرکز خدمات و مراقبتهای بالینی در منزل» وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی هم، نیروها شامل گروه پزشکی (پزشک عمومی و متخصصان رشتههای مختلف بالینی)، گروه پیراپزشکی (پرستار، ماما، فیزیوتراپ و تمامی واجدان حرف پیراپزشکی که به نحوی در پیشگیری، تشخیص، درمان و توانبخشی دخالت دارند) و گروه پشتیبانی در نظر گرفته شدهاند و موسس مرکز باید پزشک باشد. با وجود این ضوابط، نظارتی بر شرکتهای خدمات پرستاری و مراقبت در منزل وجود ندارد. آنها برای کاهش هزینهها از نیروهای غیرمتخصص استفاده میکنند و ضمانتی در برابر تخلفات آنها برای مشتری ندارند.(مینا عینیفر/شرق)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوما به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.
جام جم سرا:
اقطار در خصوص ضرورت اجرای طرح مقابله با خشونت خانوادگی گفت: بررسیها نشان داده که میزان خشونت خانوادگی در حال تغییر است و آمار مراجعهکنندگان به مراکز ۱۲۳ بهزیستی بهخصوص در زمینه کودکآزاری و همسرآزادی این موضوع را به ما نشان میدهد؛ لذا در سازمان بهزیستی به این نتیجه رسیدیم که یکی از مباحث عملی و آسیبهایی که میتوانیم در آن مداخله کنیم، خشونت خانوادگی است که عوامل اقتصادی و تورم سرمایه اجتماعی در آن تأثیرگذار است.
خشونت به این معنی نیست که حتماً در خانه کتککاری اتفاق بیفتد
وی به تعریف خشونت خانوادگی پرداخت و تصریح کرد: در تعریف خشونت خانوادگی، حتی الفاظ و یا تهدیدهایی که به کار میرود، میتواند خشونت محسوب شود و خشونت در این تعریف به این معنی نیست که حتماً در خانه کتککاری اتفاق بیفتد. وقتی مثلاً مرد با تهدید به همسرش بگوید از خانه بیرونت میکنم، این جمله باعث میشود فضای ذهنی زن یا کودک، دچار اختلال شده و ممکن است فرد دیگر به خانه برنگردد و دچار آسیب شود و حتی پناهگاه کاذب بیرونی را برای خود انتخاب کند.
چه افرادی مرتکب جرایم جنسی و کودکآزاری میشوند؟
اقطار با بیان اینکه ما خشونت در خانه را به علت اینکه میتواند زمینهساز آسیبها باشد، انتخاب کردهایم، افزود: زنی که خشونت خانوادگی میبیند میتواند دچار آسیب یا طلاق شود. کودکی که آسیب دیده است، خود میتواند آسیبرسان باشد.
وی ادامه داد: در تحلیل شخصیت بسیاری از افرادی که به جرایم جنسی یا کودکآزاری دستگیر میشوند، متوجه میشویم که این افراد در کودکی آسیبی از این قبیل دیدهاند. مثلاً از پدر کتک خورده و یا در محیط خانه دچار مشکلاتی شدهاند؛ لذا به اعتقاد ما فردی که آسیب میبیند، میتواند در آینده خودش آسیبرسان جامعه باشد.
اعتیاد؛ عامل مهم ایجاد خشونت خانگی
اقطار اظهار داشت: اگر ما بتوانیم در بحث خشونت خانوادگی ورود پیدا کرده و تعاریف را بگوییم و خاطرنشان سازیم که فقط کتکزدن یا ایجاد مشکل در شرایط مالی، خشونت به حساب نمیآیند، بلکه عوامل دیگری هم وجود دارند که موجب خشونت خانگی میشوند؛ و بعد مداخله کنیم؛ یعنی به زنان خانه آموزش دهیم که در این شرایط استرسآور، زود تصمیم نگیرند و به مردان نیز بگوییم که کنترل خشم داشته باشد، میتوانیم تا حدودی این آسیب را کاهش دهیم.
وی با تأکید بر اینکه بسیاری از این برخوردها به آسیبهایی از قبیل اعتیاد برمیگردد، گفت: ما در این زمینه به زنان یاد میدهیم که چطور شوهرشان را به سمت ترک اعتیاد هدایت کنند.
مدیرکل پیشگیری از آسیبهای اجتماعی سازمان بهزیستی با اشاره به زمان اجرای این طرح گفت: اجرای این طرح از امسال برنامهریزی شده است و فقط ما در این مسئله دچار شک و تردید هستیم که آیا وارد فاز آموزش شویم یا اینکه لایحهای برای دولت در این زمینه داشته باشیم؛ چراکه در خصوص حمایت از زنان، خانواده و کودکان، لازم است وزارت رفاه نیز وارد عمل شود و پیشبینی کند که ما چه حمایتهایی میتوانیم از این دسته از زنان داشته باشیم.
یکی از وظایف ذاتی دفاتر کاهش آسیب خشونت خانگی، آموزش حقوق به زوجین است
وی با اشاره به آخرین وضعیت طرح کاهش خشونت خانوادگی تصریح کرد: هماکنون در حال رایزنی هستیم و منابع بینالمللی و اسلامی و راهکارهایی که آنها در پیش گرفتهاند را جمعآوری کردهایم. ما در این آموزشها باید حقوق همسر را نیز منتقل کنیم؛ چراکه بسیاری از حقوق از جمله حقوق همسران برای ما ناآشنا است و فقط در عقدنامه قید میشود؛ لذا یکی از وظایف ذاتی ما در دفاتر کاهش آسیب خشونت خانگی این است که این حقوق را به هر دو طرف انتقال دهیم.
بازه زمانی یکساله برای انجام مقدمات این طرح
اقطار بیان داشت: قرار شده است امسال این طرح را طی چند برنامه کلان در کشور شروع کنیم و بعد آموزشها را در استانها آغاز نماییم. کارهای علمی و نشستهای این برنامه تقریباً از اواخر سال گذشته شروع شده و یک بازه زمانی یک ساله برای مقدمات این طرح پیشبینی شده است.
باید با معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به نتیجه نهایی برسیم
وی در خصوص نحوه همکاری بهزیستی با معاونت امور زنان وخانواده ریاست جمهوری در خصوص اجرای این طرح خاطرنشان کرد: صحبت این ارتباط کاری از طریق مشاوره با امور زنان سازمان بهزیستی انجام شده و اگر ما بتوانیم رایزنیها را داشته باشیم و مطالب را آماده کنیم، در یک جلسه مشترک به نتیجه نهایی خواهیم رسید.(مهرخانه)
جام جم سرا: برای تهیه این بستنی نیازی به هیچ ماده و میوهای جز یک یا چند موز ندارید؛ موزی که از پیش در یخچال گذاشتهاید و اکنون سرد شده است.
موز بر عکس بسیاری دیگر از میوه ها در حین میکس و چرخ شدن، دانه دانه نمی شود و اگر از ساعاتی قبل، آن را به صورت تکهتکه درآورید و تکههای آن را در یخدان قرار دهید با هم زدن سریع در مخلوط کن، همانند یک بستنی عالی کِش خواهد آمد. بنابراین، نه به خامه نیاز دارید، نه به شکر یا مواد شیمیایی دیگر. به همین سادگی بستنی شما آماده سرو است.
به یاد داشته باشید هرچه موزی که در میکسر میچرخانید رسیدهتر و قهوهایتر باشد، بستنی شما شیرینتر خواهد بود.
پس از مخلوط کردن موز با میکسر و سفت شدن مایه مورد نظر، میتوانید چند دانه توت یا تمشک یا شکلات، کاکائو، گردو، پسته و خلاصه هر میوه یا اغذیه دیگری به آن بیفزایید تا بستنی حالتی سفتتر به خود بگیرد یا رنگ آن تغییر کند. اگر میل چشایی شما شیرینی بیشتری را دوست دارد، میتوانید اندکی عسل به آن بیفزایید. همچنین میتوانید از این مواد جداگانه استفاده کنید تا با آنها بستنی خود را تزئین هم کرده باشید (پیشنهاد میکنیم برای این کار، میوهها و موادی با طبع گرم مثل گرد و کشمش را در اولویت بگذارید).
بستنی موزی شما اگرچه بلافاصله آماده سرو است اما آن را چند ساعتی در یخچال بگذارید تا حالت سفتتر پیدا کند و البته، خنکتر هم بشود.
جام جم سرا: کارشناسان دانشگاه کیس وسترن در یک مقاله که در مجله پزشکی متخصصان به چاپ رسیده است اعلام نموده اند که انجام ورزش و همینطور مصرف ماهی میتواند مانع از بازگشت مجدد سرطان روده در نجات یافتهگان از سرطان شود.
به نقل از باشگاه خبرنگاران، پژوهشگران با مطالعه بر روی رژیم غذایی افراد مبتلا به سرطان رودهی بزرگ دریافتهاند مصرف دو بار ماهی در طول هفته و همین طور انجام ورزش حتی به میزان 60 دقیقه در طول هفته میتواند تا 50 درصد احتمال بازگشت مجدد بیماری را کاهش دهد.
بر اساس آمارها تنها در کشور ایالات متحده هر سال 135 هزار مورد ابتلا به سرطان رودهی بزرگ شناسایی میشوند و بر اساس آمارهای همسو هر سال حدود 50 هزار آمریکایی در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست میدهند.
کارشناسان مصرف گوشت قرمز و استعمال دخانیات را از جمله اصلیترین عوامل ابتلای افراد به سرطان روده بزرگ معرفی کردهاند.
پژوهشگران این دانشگاه اعتقاد دارند اسیدهای چرب امگا 3 موجود در ماهی نقشی مؤثر در جلوگیری از ایجاد تومورهای سرطانی در روده انسانها دارد.
ورزش نیز علاوه بر سرعت بخشیدن به حرکات روده بزرگ سبب جلوگیری از چاقی میشود که یکی دیگر از عوامل اصلی ایجاد سرطان روده بزرگ در افراد است.